Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 15:56
  • Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 16:06

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Skiełkowane i zielone bulwy ziemniaków nie powinny być używane w karmieniu zwierząt z powodu obecności

A. solaniny
B. mykotoksyn
C. aflatoksyn
D. tanin
Odpowiedź wskazująca na solaninę jako substancję toksyczną w skiełkowanych i zazieleniałych bulwach ziemniaków jest poprawna, ponieważ solanina jest glikoalkaloidem, który może wywoływać poważne objawy zatrucia u zwierząt, a nawet ludzi. Jej występowanie w zielonych częściach rośliny oraz w bulwach, które zaczynają kiełkować, jest ściśle związane z reakcją rośliny na stres, w tym nadmierne nasłonecznienie. Z tego powodu bulwy ziemniaków, które wykazują oznaki skiełkowania lub zazielenienia, powinny być traktowane jako niebezpieczne w żywieniu zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. W praktyce, farmerzy i hodowcy powinni regularnie kontrolować stan bulw przed ich użyciem i stosować odpowiednie metody przechowywania, aby zminimalizować ryzyko powstawania solaniny. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z weterynarzem, aby zapewnić bezpieczeństwo żywienia zwierząt.

Pytanie 2

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. pracownika stacji inseminacji
B. technika weterynarii
C. lekarza weterynarii
D. zootechnika
Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.

Pytanie 3

Zjawisko, w którym oko przystosowuje się do widzenia obiektów znajdujących się na różnych odległościach, to

A. akomodacja
B. adaptacja
C. aklimatyzacja
D. adhezja
Aklimatyzacja, adaptacja, czy adhezja, choć mają swoje znaczenia w różnych kontekstach biologicznych i fizycznych, nie odnoszą się do zjawiska regulacji ostrości widzenia przez oko. Aklimatyzacja opisuje proces przystosowywania się organizmu do zmieniających się warunków środowiskowych, co jest typowe dla warunków klimatycznych. Adaptacja to bardziej ogólny termin, który może odnosić się do wielu procesów przystosowawczych, ale w kontekście wzroku dotyczy przede wszystkim zmieniającej się czułości na światło, a nie zmiany kształtu soczewki. Adhezja z kolei dotyczy zjawiska przylegania cząsteczek i nie ma bezpośredniego związku z procesami optycznymi w oku. Pomieszanie tych terminów z pojęciem akomodacji wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji oka i jego mechanizmów. Ważne jest, aby poprawnie zrozumieć każdy z tych terminów, aby uniknąć błędnych interpretacji i nieporozumień w naukach przyrodniczych oraz w praktyce klinicznej.

Pytanie 4

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. D (kalcyferol)
B. K (fitochinon)
C. A (akseroftol, retinol)
D. E (tokoferol)
Mimo że witaminy D, E i K też są istotne dla zdrowia zwierząt, to brak ich nie powoduje takich samych kłopotów jak brak witaminy A. Witamina D jest ważna dla zdrowia kości, bo reguluje gospodarkę wapniową i fosforową, ale nie ma to związku z procesami wzrostu ani z widzeniem. Jak jej brak, to mogą być problemy z kośćmi, co wpływa na ogólny stan zdrowia, ale niekoniecznie na wzrost młodych zwierząt czy problemy ze wzrokiem. Witamina E działa jak antyoksydant i jest dobra dla komórek, z kolei witamina K potrzebna jest do krzepnięcia krwi. Te witaminy mogą być w niedoborze, ale ich brak nie niesie za sobą aż takich poważnych skutków jak brak witaminy A. Często ludzie mylą objawy braku witamin i przypisują im różne nieadekwatne skutki zdrowotne. Żeby dobrze zrozumieć rolę witamin u zwierząt, trzeba znać ich funkcje w metabolizmie i wiedzieć, jak ich dostępność wpływa na zdrowie zwierząt. Dlatego tak ważne jest, żeby podawać odpowiednie ilości witamin w diecie, zgodnie z zasadami żywieniowymi.

Pytanie 5

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 03 września
B. 17 września
C. 30 września
D. 25 sierpnia
Odpowiedź 17 września jest poprawna, ponieważ kotki mają przeciętny czas ciąży wynoszący od 63 do 65 dni. Obliczając przybliżony termin porodu, możemy dodać 63 dni do daty pokrycia, która miała miejsce 16 lipca. Dodając 63 dni, otrzymujemy 17 września jako przewidywaną datę porodu. W praktyce, wiedza o czasie trwania ciąży u kotów jest kluczowa dla opiekunów, którzy muszą przygotować się na narodziny kociąt, a także zapewnić odpowiednie warunki do porodu. Właściwe monitorowanie stanu zdrowia kotki w czasie ciąży, a także zrozumienie jej potrzeb, są niezbędne dla zapewnienia zdrowego rozwoju kociąt. Rekomendowane jest również zaznajomienie się z objawami zbliżającego się porodu, co pozwoli na szybką interwencję w razie potrzeby. Ponadto, standardowe praktyki weterynaryjne sugerują regularne wizyty kontrolne w trakcie ciąży, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych komplikacji.

Pytanie 6

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS
B. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS
C. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS
D. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS
Odpowiedzi sugerujące, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania wymagane są inne niż podane parametry masy ciała i kondycji BCS, mogą wskazywać na pewne nieporozumienia związane z dojrzałością płciową i zdrowiem jałówek. Na przykład, 300 kg masy ciała jest zbyt niską wartością dla jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, które osiągają dojrzałość płciową w momencie, gdy masa ciała wynosi około 400 kg. Przygotowanie do inseminacji przed uzyskaniem odpowiedniej masy ciała może skutkować niską skutecznością inseminacji oraz problemami zdrowotnymi w przyszłości. Również podane wartości kondycji BCS na poziomie 2,25 - 2,5 są niewystarczające; taki wynik wskazuje na zbyt niską kondycję, co może prowadzić do problemów z reprodukcją. Z kolei 450 kg masy ciała i kondycja 4,50 - 5,0 mogą być zbyt wysokie, co w praktyce prowadzi do ryzyka nadwagi, a w konsekwencji do problemów z płodnością. Właściwe podejście do przygotowania jałówki do inseminacji powinno uwzględniać zarówno odpowiednią masę ciała, jak i kondycję, aby zapewnić jej zdrowie i zdolność do reprodukcji. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie masy ciała i kondycji, co pozwala na dostosowanie żywienia oraz prowadzenie odpowiednich działań hodowlanych.

Pytanie 7

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełni żwacz.
B. pełni trawieniec.
C. pełni czepiec.
D. pełnią księgi.
Trawieniec, jako jedna z trzech komór żołądkowych przeżuwaczy, odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia. Jego główną funkcją jest fermentacja pokarmu, co jest niezbędne dla efektywnego rozkładu złożonych węglowodanów, zwłaszcza celulozy, zawartej w roślinnej diecie przeżuwaczy. Trawieniec zawiera specyficzne mikroorganizmy, takie jak bakterie i protisty, które wspomagają rozkład cellulozy na proste związki chemiczne. Dzięki temu procesowi przeżuwacze są w stanie pozyskać niezbędne składniki odżywcze, które są w inny sposób niedostępne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest zarządzanie dietą bydła, gdzie odpowiednie proporcje włókna i skrobi są kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz ich wydajności mlecznej i mięsnej. W praktyce, wiedza na temat funkcji trawieńca jest niezbędna dla hodowców, aby móc dostosować pasze do potrzeb żywieniowych stada, co harmonizuje z zaleceniami w zakresie zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt.

Pytanie 8

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wytrawianiu środkiem chemicznym
B. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu
C. wycinaniu
D. wypalaniu
Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.

Pytanie 9

Widocznym znakiem ejakulacji u ogiera podczas kopulacji jest

A. produkcja śliny przez ogiera
B. machanie ogonem
C. grzebienie klaczy w szyję
D. przemieszczanie się z nogi na nogę
Zauważ, że inne objawy, które podałeś, jak gryzienie klaczy w szyję, ślinienie się ogiera czy przestępowanie z nogi na nogę, nie mają nic wspólnego z tym, co się dzieje przy ejakulacji. Gryzienie może być raczej o terytorium lub próbę interakcji, ale to nie jest to, co mamy na myśli przy ejakulacji. Ślinienie się ogiera może dawać sygnały o stresie, podnieceniu czy nawet problemach zdrowotnych, ale nie jest to typowy objaw ejakulacji. Przestępowanie z nogi na nogę to często oznaka niepokoju, a nie związku z uwalnianiem nasienia. Ważne jest, by rozumieć, że w kontekście reprodukcji najważniejsze są konkretne oznaki fizjologiczne, które możemy zaobserwować. Dobrze, żeby hodowcy i weterynarze znali te różnice, bo może to pomóc w ocenie sytuacji rozrodczej koni. Wiedza o prawdziwych objawach ejakulacji jest naprawdę ważna, żeby hodowla była skuteczna i by dbać o zdrowie reprodukcyjne koni oraz zrozumieć ich zachowania w naturalnym rozmnażaniu.

Pytanie 10

Czym jest mizdrowanie skóry?

A. zachowaniem skóry przy użyciu chemikaliów.
B. pozbywaniem się z powierzchni skóry resztek tkanki łącznej, mięsnej oraz tłuszczowej.
C. oczyszczaniem skóry z pozostałości tłuszczu i innych zanieczyszczeń przy pomocy trocin.
D. kształtowaniem skóry na specjalnym narzędziu.
Wszystkie podane opcje, poza poprawną odpowiedzią, zawierają istotne błędy. Konserwowanie skóry za pomocą substancji chemicznych nie jest tożsame z mizdrowaniem. Proces ten, który polega na stosowaniu różnych chemikaliów, jest zazwyczaj etapem po mizdrowaniu, mającym na celu ochronę skóry przed degradacją, a nie jej oczyszczenie. Z kolei usunięcie resztek tkanki łącznej, mięsnej i tłuszczu jest kluczowym elementem mizdrowania, dlatego odpowiedź sugerująca, że mizdrowanie to konserwowanie, jest mylna. Formowanie skóry na specjalnym prawidle również nie jest adekwatne, ponieważ odnosi się to do etapu kształtowania wyrobów skórzanych, a nie do ich wstępnej obróbki. Można zatem dojść do wniosku, że takie podejście do procesu mizdrowania jest mylące i nie uwzględnia rzeczywistych praktyk stosowanych w branży. Kolejna omyłka dotyczy czyszczenia skóry z resztek tłuszczu i innych zanieczyszczeń przy użyciu trocin. Choć trociny mogą czasami służyć do absorpcji zanieczyszczeń, to nie są one standardową metodą mizdrowania. W przemysłowej obróbce skóry, zastosowanie odpowiednich narzędzi i metod, takich jak skrobaki czy maszyny do mizdrowania, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości surowca. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do obniżenia standardów jakości i może wpływać na trwałość oraz estetykę gotowych wyrobów skórzanych.

Pytanie 11

Kość gnykowa należy do kości

A. mózgowioczaszki
B. kończyny piersiowej
C. trzewioczaszki
D. kończyny miednicznej
Kość gnykowa, mimo pewnych podobieństw, nie jest częścią mózgowioczaszki, zakończeń miednicznych ani kończyny piersiowej. Mózgowioczaszka obejmuje kości, które tworzą czaszkę, a tym samym chronią mózg, takie jak czołowa, ciemieniowa czy skroniowa. Kości te są związane z centralnym układem nerwowym i mają za zadanie nie tylko ochronę, lecz również wsparcie dla organów zmysłów. W przypadku kończyn, zarówno miedniczne, jak i piersiowe, struktury kostne są zaprojektowane do umożliwienia ruchomości oraz wsparcia dźwigania ciężaru ciała. Odpowiedzi wskazujące na te grupy kości mogą wynikać z mylnego skojarzenia kości gnykowej z innymi kośćmi, ponieważ jest ona zlokalizowana w obrębie szyi, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że jest częścią układu kończynowego. Typowym błędem myślowym jest zatem uogólnienie, które nie uwzględnia unikalnej anatomii kości gnykowej jako integralnej części trzewioczaszki. Pomocne w zrozumieniu tej kwestii jest zapoznanie się z anatomicznymi schematami, które jasno pokazują, jak poszczególne kości współdziałają w obrębie czaszki oraz kończyn, co pozwala na lepsze zrozumienie ich funkcjonalności oraz klasyfikacji.

Pytanie 12

Ile maksymalnie samic, każda z dwoma jagniętami ssącymi, może być wspólnie utrzymywanych w zagrodzie o powierzchni 30 m2?

"W myśl normy, minimalna powierzchnia dla owiec utrzymywanych grupowo, przypadająca na jedną sztukę, powinna wynosić dla samic z jagniętami – przynajmniej 1,5 m2, a ponadto co najmniej 0,5 m2 dla każdego jagnięcia ssącego."

A. 12 sztuk
B. 10 sztuk
C. 14 sztuk
D. 16 sztuk
Odpowiedź 12 sztuk jest poprawna, ponieważ aby obliczyć maksymalną liczbę matek z jagniętami, należy uwzględnić wymogi dotyczące powierzchni na jedną owcę oraz jagnięta. Zgodnie z normą, dla każdej matki wymagana jest powierzchnia 1,5 m², a dla każdego jagnięcia ssącego dodatkowe 0,5 m². W przypadku dwóch jagnięt, całkowita powierzchnia potrzebna na jedną matkę wynosi: 1,5 m² (matka) + 0,5 m² * 2 (jagnięta) = 2,5 m². W zagrodzie o powierzchni 30 m² możemy zatem obliczyć maksymalną liczbę matek, dzieląc całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedną matkę z jagniętami: 30 m² / 2,5 m² = 12. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu hodowlą owiec, aby zapewnić odpowiednie warunki do ich dobrostanu oraz efektywności produkcji mleka i mięsa. Zastosowanie tych standardów wpływa na zdrowie zwierząt i jakość uzyskiwanych produktów.

Pytanie 13

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 5
B. BCS 1
C. BCS 3
D. BCS 2
Wybór punktacji BCS 5, 3 czy 2 dla opisanego zwierzęcia jest błędny, ponieważ sugeruje, że krowa ma wysoką kondycję fizyczną, co nie odpowiada przedstawionym cechom. BCS 5 odpowiada zaawansowanej otyłości, co jest całkowicie niezgodne z opisem, w którym dominują cechy skrajnego wyczerpania. Wybór BCS 3 sugeruje, że krowa ma umiarkowaną kondycję, co również jest nieadekwatne, jako że wszystkie opisane aspekty wskazują na poważne niedożywienie. Wybór BCS 2 sugeruje, że zwierzę ma lekką niedowagę, co nie oddaje stanu krowy, której kondycja jest krytyczna. Typowe błędy myślowe to przypisywanie kondycji na podstawie ogólnego wyglądu bez uwzględnienia kluczowych cech, takich jak stan wyrostków kolczystych czy dołów głodowych. Zrozumienie, że ocena BCS to nie tylko subiektywne spostrzeżenie, ale ugruntowane w wiedzy i standardach praktyki, jest niezbędne dla skutecznego zarządzania stadem. Przy braku odpowiedniej znajomości tych standardów, można łatwo wprowadzić się w błąd, co będzie miało negatywne konsekwencje dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji mlecznej.

Pytanie 14

Gdzie występuje kość krucza?

A. u bydła
B. u kur
C. u psów
D. u koni
Wybór innych zwierząt, takich jak konie, psy czy bydło, jako odpowiedzi na pytanie o obecność kości kruczej, jest niepoprawny, ponieważ te gatunki nie mają tej specyficznej struktury w swoim układzie kostnym. Koń, jako ssak kopytny, ma odmienną budowę anatomiczną, w której kluczowe elementy to kości kopytowe, a nie krucze. Podobnie, u psów, które należą do rodziny drapieżników, układ kostny również odbiega od budowy ptaków. Psy mają kości takie jak czaszka, kręgosłup, żebra i kości kończyn, ale brak u nich kości kruczej. W przypadku bydła, które są również ssakami, struktura kostna jest zbudowana z kości dostosowanych do ich specyficznych potrzeb, np. kości miednicy czy kopyt. Tego typu nieścisłości w identyfikacji anatomicznych struktur mogą wynikać z typowych błędów myślowych, takich jak nieprawidłowe generalizowanie cech anatomicznych różnych klas zwierząt. Wiedza na temat budowy anatomicznej i różnorodności gatunkowej jest kluczowa dla zrozumienia ewolucji i adaptacji tych zwierząt do środowisk, w których żyją. W edukacji weterynaryjnej oraz zootechnicznej, precyzyjne rozpoznanie anatomicznych różnic międzygatunkowych jest fundamentem skutecznego leczenia oraz hodowli zwierząt.

Pytanie 15

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u bydła
B. u świń
C. u kóz
D. u owiec
Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 16

Żel inseminacyjny stosowany jest w celu

A. poprawy żywotności spermatozoidów
B. zwiększenia efektywności krycia
C. nadania rękawicom gładkości
D. wydłużenia cyklu rujowego
Żel inseminacyjny jest preparatem, którego głównym celem jest nadanie rękawicom stosowanym w procesie inseminacji odpowiedniej śliskości. Dzięki temu, podczas procedury, możliwe jest precyzyjne i komfortowe wprowadzenie narzędzi do układu rozrodczego samicy, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka urazów tkanek oraz zapewnienia lepszego prowadzenia inseminacji. W praktyce, stosowanie żelu zwiększa skuteczność zabiegów inseminacyjnych poprzez poprawę przyczepności oraz zwiększenie mobilności plemników, co jest niezbędne w procesie zapłodnienia. Warto zauważyć, że wybór odpowiedniego żelu powinien opierać się na normach jakościowych, takich jak odpowiednia pH, osmolalność oraz brak szkodliwych substancji chemicznych, które mogłyby negatywnie wpływać na plemniki. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zastosowanie żelu o właściwej konsystencji może znacząco zwiększyć efektywność krycia, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W związku z tym, stosowanie odpowiednich żeli inseminacyjnych jest nie tylko kwestią komfortu, ale przede wszystkim efektywności zabiegów rozrodczych.

Pytanie 17

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. lewego dołu głodowego
B. linii białej
C. prawego dołu głodowego
D. linii grzbietu
Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.

Pytanie 18

Która rasa świń jest stosowana w krzyżowaniu towarowym w celu zwiększenia mięsności?

A. Pietrain
B. Puławska
C. Polska biała zwisłoucha
D. Wielka biała polska
Wybór innych ras świń, takich jak Wielka Biała Polska, Puławska czy Polska Biała Zwisłoucha, do krzyżowania towarowego w celu poprawy mięsności może być mylny, ponieważ nie wszystkie z nich charakteryzują się optymalnymi cechami dla produkcji mięsnej. Rasa Wielka Biała Polska jest znana przede wszystkim z wysokiej wydajności i dobrej jakości tłuszczu, ale nie ma tak wysokiej zawartości mięśni jak Pietrain. Dlatego krzyżowanie tej rasy z innymi może nie przynieść pożądanych efektów w zakresie zwiększenia mięsności. Rasa Puławska, choć cenna ze względu na swoje walory smakowe i jakość mięsa, raczej nie jest wykorzystywana w programach krzyżowania towarowego z naciskiem na poprawę mięsności, a jej cechy sprawiają, że lepiej sprawdza się w produkcji mięsa wieprzowego o wysokiej jakości, a nie w masowej produkcji. Polska Biała Zwisłoucha, mimo że ma swoje atuty, również nie jest preferowaną rasą do krzyżowania towarowego nastawionego na maksymalizację mięsności. Wybierając rasę do krzyżowania, należy brać pod uwagę konkretną strategię hodowlaną oraz cele produkcyjne, co oznacza, że kluczowe jest dobranie odpowiednich ras, by uzyskać optymalne rezultaty, co nie zawsze jest możliwe przy wyborze wymienionych ras zamiast Pietrain.

Pytanie 19

Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby

A. dostosować się do nowego otoczenia.
B. ocenić ich wygląd.
C. oczyścić je po podróży.
D. potwierdzić, czy są zdrowe.
Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.

Pytanie 20

Wymogi Wzajemnej Zgodności w zakresie C obejmują wymagania dotyczące rolnictwa w obszarze

A. identyfikacji oraz rejestracji zwierząt
B. bezpieczeństwa pasz oraz żywności
C. zdrowia roślin
D. dobrostanu zwierząt
Odpowiedzi dotyczące identyfikacji i rejestracji zwierząt, zdrowotności roślin oraz bezpieczeństwa pasz i żywności, choć istotne w kontekście rolnictwa, nie są bezpośrednio związane z zasadami Wzajemnej Zgodności w obszarze C. Identyfikacja i rejestracja zwierząt są ważne z punktu widzenia monitorowania zdrowia i pochodzenia zwierząt, ale nie koncentrują się na samej jakości ich życia. Podobnie, zdrowotność roślin odnosi się do zabezpieczenia upraw przed chorobami i szkodnikami, co jest działaniem w obszarze produkcji rolniczej, a nie dobrostanu zwierząt. Z kolei bezpieczeństwo pasz i żywności, chociaż kluczowe dla zdrowia konsumentów, nie dotyczy bezpośrednio warunków, w jakich zwierzęta są hodowane oraz ich dobrostanu. Takie podejście do oceny wymogów może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistego stanu rzeczy i pominięcia kluczowego aspektu, jakim jest etyka i odpowiedzialność w hodowli zwierząt. Zrozumienie, jak te wszystkie elementy współdziałają w ekosystemie rolniczym, jest niezbędne do wdrażania skutecznych praktyk, które nie tylko spełniają regulacje, ale także odpowiadają na potrzeby współczesnego rynku oraz oczekiwania konsumentów.

Pytanie 21

Trójgraniak jest wykorzystywany do

A. dekoracji
B. oznaczania
C. trokarowania
D. kurtyzowania
Znakowanie to proces stosowany w różnych dziedzinach, w tym w medycynie, jednak nie dotyczy on trokarowania. Znakowanie zazwyczaj obejmuje użycie markerów do identyfikacji struktur anatomicznych lub miejsc do cięcia, co ma na celu poprawę dokładności zabiegu. W kontekście operacji, niewłaściwe zrozumienie roli znakowania może prowadzić do błędów w lokalizacji i wyborze odpowiednich obszarów do interwencji. Dekornizacja z kolei jest terminem używanym głównie w kontekście obróbki roślin, a nie w medycynie, i odnosi się do usunięcia kory z drzew, co jest całkowicie nieprzydatne w kontekście narzędzi chirurgicznych. Kurtyzowanie jest procesem stosowanym w stomatologii, ale nie ma związku z operacjami wewnętrznymi, które wykorzystują trokar. Błędne powiązania pomiędzy tymi terminami a trokarowaniem mogą wynikać z braku zrozumienia specjalistycznej terminologii medycznej oraz niejasności co do zastosowań poszczególnych narzędzi chirurgicznych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych terminów odnosi się do konkretnych procedur i zastosowań, które różnią się znacznie od funkcji, jaką pełni trójgraniec w trokarowaniu.

Pytanie 22

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. świni
B. kotków
C. suk
D. owcy
Wybór kotek, owiec czy suk, jako odpowiedzi na pytanie o największą liczbę sutków, opiera się na niepełnym zrozumieniu anatomii i fizjologii tych zwierząt. Kotek, jako przedstawiciel rodzaju Felis, zazwyczaj ma od 4 do 6 sutków, co jest typowe dla większości drapieżników. Ta liczba jest dostosowana do ich naturalnych potrzeb, gdzie mniejsza liczba młodych wymaga niższej produkcji mleka. Owce, z kolei, mają zwykle dwa sutki, co również odpowiada ich biologicznym potrzebom reprodukcyjnym i wzrostowym. Takie ograniczenia liczby sutków są typowe dla wielu gatunków, które nie muszą mieć więcej niż dwa młode na raz, co ogranicza potrzebę posiadania większej liczby sutków. Suki, czyli samice psów, również mają od 8 do 10 sutków w zależności od rasy, ale jest to nadal mniej niż u świń. Takie myślenie o liczbie sutków może prowadzić do błędnych wniosków na temat wydajności mlecznej danego gatunku. Ważne jest, aby rozumieć, że liczba sutków nie jest jedynym czynnikiem decydującym o wydajności laktacji. Powinna być również brana pod uwagę jakość mleka oraz ogólna kondycja zwierząt. Typowe błędy myślowe związane z tym wyborem mogą wynikać z niepoprawnych generalizacji o tym, że większa liczba sutków oznacza wyższą wydajność mleczną, co nie zawsze jest prawdą. Warto zatem zgłębiać wiedzę na temat genetyki, a także właściwych praktyk hodowlanych, aby dokonywać świadomych wyborów w zakresie hodowli zwierząt.

Pytanie 23

Wskaź, który rodzaj ptaków ma samice składające największe jaja?

A. Gęsi
B. Indyki
C. Kaczki
D. Kury
Wybierając inne gatunki ptaków, można zauważyć różnice w wielkości jaj, które prowadzą do błędnych wniosków. Kury, choć powszechnie hodowane i znane ze swojego znaczenia w produkcji jaj, znoszą jaja o mniejszej wielkości w porównaniu do gęsi. Średnia waga jaja kurze wynosi około 60 gramów, co jest znacznie mniej niż jaja gęsi. Wybór kur jako najwięk­szych producentów jaj jest zatem mylny, ponieważ ich jaja nie dorównują wielkością tym znoszonym przez gęsi. Kaczki, podobnie jak kury, również znoszą jajka o mniejszej wadze, wynoszącej około 70-90 gramów. Chociaż ich jaja są często cenione za smak, klasyfikują się w dalszym ciągu jako mniejsze od gęsich. Z kolei indyki, chociaż znane z produkcji dużych jaj, nie osiągają wielkości gęsi, ich jaja ważą zwykle średnio około 80-100 gramów. Wszelkie próby wyboru innego gatunku jako 'największego producenta' opierają się na powszechnym myśleniu o wielkości i znaczeniu komercyjnym, które nie uwzględniają rzeczywistych różnic biologicznych i morfologicznych. Tego typu nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnych praktyk hodowlanych, a także wpływać na decyzje dotyczące zakupu czy sprzedaży produktów jajecznych.

Pytanie 24

W diecie klaczy karmiących wykorzystuje się dodatek stymulujący laktację w formie pójła z

A. kiszonek z kukurydzy
B. siana z traw
C. otrąb pszennych
D. śruty poekstrakcyjnej sojowej
Kiszonki z kukurydzy, siano z traw oraz śruta poekstrakcyjna sojowa, mimo że mogą być wartościowe w diecie koni, nie są optymalnym wyborem jako dodatek mlekopędny dla klaczy karmiących. Kiszonki z kukurydzy charakteryzują się wysoką zawartością skrobi, co może prowadzić do zaburzeń trawiennych i problemów ze zdrowiem, zwłaszcza u klaczy w okresie laktacji, które wymagają stabilnej i zdrowej diety, bogatej w błonnik. Siano z traw, chociaż jest ważnym źródłem błonnika, nie dostarcza wystarczających ilości białka i składników mineralnych, które są niezbędne dla wsparcia laktacji. Z kolei śruta poekstrakcyjna sojowa, mimo wysokiej zawartości białka, może powodować problemy z równowagą hormonalną i alergiami pokarmowymi, co jest niewskazane w diecie klaczy karmiących. Klacze w okresie laktacji potrzebują składników odżywczych, które wspomagają produkcję mleka i regenerację organizmu po porodzie. Niepoprawne podejście do ich żywienia, w tym stosowanie niewłaściwych dodatków, może prowadzić do spadku produkcji mleka oraz wpłynąć negatywnie na zdrowie zarówno klaczy, jak i źrebiąt. Warto więc stosować dodatki, które są potwierdzone badaniami, a otręby pszenne stanowią doskonały przykład takiego składnika, który wspiera laktację i zdrowie klaczy karmiących.

Pytanie 25

Kiedy krowy mogą zostać ponownie poddane inseminacji po wycieleniu?

A. w trzeciej rui
B. gdy wykazują słabe objawy rui
C. w pierwszej rui
D. w drugiej rui
Wybór drugiej rui jako momentu do ponownej inseminacji krów po wycieleniu jest zgodny z zaleceniami weterynaryjnymi oraz najlepszymi praktykami hodowlanymi. Królowe, które urodziły, przechodzą przez okres laktacji, a ich cykl rujowy zaczyna się zazwyczaj od 18 do 24 dni po wycieleniu. W tym czasie organizm krowy regeneruje się, a hormony zaczynają się stabilizować, co umożliwia prawidłowe owulacje. Inseminacja w drugiej rui zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie, ponieważ krowy są w lepszej kondycji zdrowotnej, a ich organizm jest bardziej gotowy na ciążę. Przykładowo, w praktyce hodowlanej wielu producentów mleka stosuje tę metodę, aby zapewnić optymalny interwał między wycieleniami, co w efekcie prowadzi do zwiększenia wydajności mlecznej oraz lepszego zarządzania stadem. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tego zalecenia może skutkować dłuższymi przerwami między wycieleniami, co negatywnie wpływa na rentowność gospodarstwa.

Pytanie 26

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł
B. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"
C. krwawych wybroczyn pod skórą
D. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą
Niedobory witamin w diecie zwierząt mogą prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, jednak nie każdy objaw jest związany z brakiem witaminy A. Na przykład, osłabienie kości i stawów, które jest związane z krzywicą, jest zwykle wynikiem niedoboru witamin D i minerałów, takich jak wapń i fosfor, a nie witaminy A. Krzywica jest schorzeniem, które dotyka głównie młodych zwierząt, prowadząc do deformacji kości i problemów z ich wzrostem, co jest efektem niewłaściwego żywienia. Z kolei krwawe wybroczyny pod skórą są konsekwencją niedoboru witaminy K, a nie A. Witamina K jest niezbędna do prawidłowego krzepnięcia krwi, a jej brak może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Obrzmienie i krwawienie dziąseł najczęściej są wynikiem niedoboru witaminy C, co wpływa na zdrowie układu immunologicznego i stan dziąseł. Każda z tych sytuacji pokazuje, jak istotne jest zrozumienie specyfiki poszczególnych witamin i ich funkcji w organizmach zwierzęcych. W praktyce, dla zapewnienia zdrowia zwierząt, należy stosować zrównoważone diety bogate w różne witaminy, aby uniknąć mylnych interpretacji objawów i skutków niedoborów. Kluczowe jest, aby hodowcy i opiekunowie zwierząt byli świadomi tych różnic i dostosowywali diety w zgodzie z aktualnymi wytycznymi oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie żywienia zwierząt.

Pytanie 27

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. prosty
B. spadzisty
C. wypukły
D. wklęśnięty
Prawidłowo zbudowany grzbiet konia powinien być prosty, co oznacza, że jego struktura nie wykazuje ani nadmiernego wypuklenia, ani wklęsłości. Prosty grzbiet jest kluczowym elementem w ocenie budowy konia, ponieważ wpływa na jego zdolności jeździeckie oraz ogólną kondycję fizyczną. Taki kształt grzbietu umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru jeźdźca, co przyczynia się do lepszego komfortu zarówno konia, jak i jeźdźca. W praktyce dobrze zbudowany grzbiet konia wpływa na jego ruchy, co ma kluczowe znaczenie w dyscyplinach takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. W standardach hodowlanych i oceny koni, takich jak te stosowane przez międzynarodowe organizacje jeździeckie, prosty grzbiet jest preferowany, ponieważ sprzyja zdrowiu kręgosłupa oraz ogólnej biomechanice ruchu konia, co jest kluczowe dla jego wydolności i długowieczności.

Pytanie 28

Jaja pochodzące z hodowli na wolnym wybiegu powinny być oznaczone kodem odpowiadającym systemowi chowu

A. 3
B. 2
C. 0
D. 1
Jaja pochodzące z chowu z wolnego wybiegu oznaczone są kodem '1' zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi oznakowania jaj. W tym systemie oznaczenie '1' wskazuje, że kury miały dostęp do wolnego wybiegu, co oznacza, że spędzają czas na świeżym powietrzu oraz mają dostęp do naturalnych warunków. Praktyka ta jest zgodna z rosnącymi oczekiwaniami konsumentów dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zwiększenie przestrzeni życiowej kur oraz możliwość poruszania się na zewnątrz przyczynia się do ich lepszego samopoczucia oraz zdrowia, co w rezultacie wpływa na jakość jaj. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest oznakowanie produktów w sklepach, co pozwala konsumentom dokonywać świadomych wyborów. Kluczowe jest również przestrzeganie zasad dobrostanu zwierząt, co jest udokumentowane w standardach takich jak European Union Animal Welfare Regulations.

Pytanie 29

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. żołądkiem a jelitem cienkim
B. jelitem czczym a jelitem biodrowym
C. jelitem biodrowym a jelitem ślepym
D. jelitem ślepym a okrężnicą
Lokalizacja dwunastnicy jest kluczowym elementem zrozumienia anatomicznej struktury układu pokarmowego. Odpowiedzi, które sugerują, że dwunastnica znajduje się pomiędzy jelitem czczym a jelitem biodrowym, jelitem ślepym a okrężnicą, czy jelitem biodrowym a jelitem ślepym, opierają się na powszechnych nieporozumieniach dotyczących anatomii jelit. Jelito czcze jest częścią jelita cienkiego, które znajduje się za dwunastnicą, a jelito biodrowe oraz ślepe są częścią jelita grubego, które z kolei znajduje się dalej w kierunku odbytnicy. Położenie dwunastnicy między żołądkiem a jelitem cienkim jest fundamentalne dla właściwego zrozumienia procesów trawiennych. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieznajomości sekwencji anatomicznej oraz funkcji poszczególnych odcinków jelita. Warto pamiętać, że dwunastnica odgrywa kluczową rolę w procesach trawienia i wchłaniania, a jej nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do błędów diagnostycznych w praktyce klinicznej. Niezrozumienie tej sekwencji anatomicznej można również przypisać ogólnemu braku wiedzy na temat fizjologii układu pokarmowego, co wpływa na zdolność do prawidłowego diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z tym układem.

Pytanie 30

Oblicz potrzebną ilość kiszonki z kukurydzy dla 15 krów w czasie zimowego żywienia, które trwa 200 dni, zakładając, że dzienna porcja wynosi 25 kg?

A. 25 t
B. 75 t
C. 15 t
D. 20 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 15 krów na okres 200 dni, należy zastosować prostą formułę. Dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg. Dla 15 krów, dzienne zapotrzebowanie wynosi 15 krów x 25 kg = 375 kg. Następnie mnożymy to przez liczbę dni żywienia: 375 kg x 200 dni = 75 000 kg, co przelicza się na 75 ton. Praktyczna wiedza z zakresu żywienia bydła wskazuje, że odpowiednie obliczenia są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, a także dla optymalizacji kosztów. Właściwa ilość paszy jest niezbędna do uzyskania dobrych wyników w produkcji mleka oraz jakości mięsa. W branży hodowlanej zaleca się regularne monitorowanie zapotrzebowania na pasze, aby dostosować strategie żywieniowe do zmieniających się warunków i potrzeb zwierząt. Takie działania zapewniają nie tylko oszczędności, ale także zdrowie oraz wydajność stada.

Pytanie 31

W jakim wieku dokonuje się ubojów kurczaków brojlerów?

A. 10÷12 tygodni
B. 8÷9 tygodni
C. 5÷6 tygodni
D. 3÷4 tygodni
Kurczęta brojlery, znane ze swojej szybkiej przyrostu masy, są zwykle ubijane w wieku 5-6 tygodni. W tym okresie osiągają optymalną wagę, która zazwyczaj wynosi około 2,5-3 kg. Jest to zgodne z praktykami stosowanymi w nowoczesnych fermach drobiarskich, gdzie celem jest maksymalizacja efektywności produkcji oraz zapewnienie zdrowia zwierząt. Wiek uboju jest zatem kluczowy dla jakości mięsa, ponieważ młodsze ptaki mają bardziej delikatne mięso i lepsze walory smakowe. Ponadto, hodowcy stosują różne metody żywienia i zarządzania stadem, aby osiągnąć te wyniki, zgodnie z zaleceniami takich organizacji jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz normami Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zrozumienie cyklu życia kurcząt broilerów oraz optymalnych warunków ich chowu jest istotne nie tylko dla efektów ekonomicznych, ale także dla zapewnienia wysokiej jakości produktów mięsnych na rynku.

Pytanie 32

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do jelita biodrowego
B. do odbytnicy
C. do dwunastnicy
D. do jelita ślepego
Prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego wymaga zrozumienia roli poszczególnych elementów, w tym przewodu żółciowego, który jest odpowiedzialny za transport żółci do dwunastnicy. Odpowiedzi sugerujące, że przewód żółciowy uchodzi do jelita biodrowego, odbytnicy czy jelita ślepego są mylące i wynikają z nieporozumienia dotyczącego anatomii układu pokarmowego. Jelito biodrowe, będące częścią jelita cienkiego, nie odgrywa roli w transporcie żółci, a jego funkcja polega głównie na absorpcji składników odżywczych. Odbytnica to końcowy odcinek jelita grubego, który ma za zadanie magazynowanie i wydalanie kału, co jest zupełnie inną funkcją niż transport żółci. Z kolei jelito ślepe, jako pierwszy odcinek jelita grubego, również nie ma związku z przewodem żółciowym. Błędne przypisanie funkcji przewodu żółciowego do tych struktur może prowadzić do nieporozumień w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego. Kluczowe jest, aby spojrzeć na przewód żółciowy jako integralną część procesu trawiennego, skupiając się na jego bezpośrednim połączeniu z dwunastnicą, co ma istotne znaczenie dla efektywności trawienia oraz absorpcji żywności.

Pytanie 33

Aby prosięta ssące w pierwszym tygodniu życia mogły cieszyć się dobrym samopoczuciem, temperatura w ich otoczeniu powinna wynosić około

A. 18°C
B. 42°C
C. 38°C
D. 33°C
Odpowiednia temperatura dla prosiąt ssących w pierwszym tygodniu życia powinna wynosić około 33°C. W tym okresie młode prosięta są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury, a ich zdolność do termoregulacji jest ograniczona. Utrzymanie optymalnej temperatury otoczenia zapewnia im komfort i wspiera prawidłowy rozwój fizyczny oraz metaboliczny. W praktyce, w warunkach hodowlanych, zaleca się stosowanie specjalnych lamp grzewczych oraz systemów ogrzewania podłogowego, które mogą pomóc w utrzymaniu stałej temperatury. Ponadto, dobre praktyki wskazują, że należy regularnie monitorować temperaturę w kojcach i dostosowywać ją w zależności od zachowań prosiąt, takich jak gromadzenie się w grupach, co może wskazywać na zbyt niską temperaturę. Prawidłowe warunki mikroklimatyczne są kluczowe nie tylko dla zdrowia prosiąt, ale także wpływają na ich wzrost i rozwój, co przekłada się na przyszłe wyniki produkcyjne w hodowli. Warto również zwracać uwagę na jakość ściółki oraz wentylację, aby uniknąć nadmiaru wilgoci i zanieczyszczeń, co może negatywnie wpływać na dobrostan zwierząt.

Pytanie 34

Koza wykazuje oznaki niepokoju, wydaje dźwięki, porusza ogonem, unosi włosy na grzbiecie, często oddaje mocz w niewielkich ilościach, a po dotyku w okolicy lędźwiowej może reagować za pomocą wygięcia grzbietu lub przykucnięcia. W oparciu o te symptomy można ocenić, że koza jest

A. nerwowa
B. złośliwa
C. chora
D. w rui
Prawidłowa odpowiedź to 'w rui', ponieważ opisane objawy kozy są typowe dla zwierząt w okresie rui. Ruja to faza cyklu reprodukcyjnego, w której zwierzęta wykazują zwiększoną aktywność hormonalną, co prowadzi do zachowań takich jak pobekiwanie, merdanie ogonem oraz nadmierne oddawanie moczu. W tym czasie kozy mogą być bardziej wrażliwe na dotyk, co objawia się wygięciem grzbietu lub chęcią przykucnięcia. Przykładowo, podczas rutynowych obserwacji stada, hodowcy mogą zauważyć, że kozy w rui często przebywają w pobliżu innych zwierząt, co jest efektem ich instynktownej potrzeby łączenia się z partnerami do rozrodu. Znajomość objawów rui jest kluczowa dla hodowców, ponieważ pozwala na planowanie krycia oraz optymalne zarządzanie populacją. Standardy branżowe rekomendują regularne monitorowanie zachowań zwierząt, co umożliwia szybsze identyfikowanie okresów rui i odpowiednie działania, takie jak wprowadzenie do stada samców.

Pytanie 35

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. strzyżenie
B. czesanie.
C. wyczesywanie.
D. usuwanie zewnętrznych włosów.
Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.

Pytanie 36

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. higrometr
B. barometr
C. wakuometr
D. anemometr
Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.

Pytanie 37

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 15°C do 17°C
B. od 20°C do 22°C
C. od 25°C do 28°C
D. od 30°C do 32°C
Temperatura, w jakiej powinno się przechowywać nasienie knura, najlepiej mieści się między 15°C a 17°C. W tych warunkach nasienie zachowuje swoje najlepsze właściwości, co jest mega ważne przy zapłodnieniu. Jak temperatura jest za wysoka albo za niska, to komórki plemnikowe mogą się uszkodzić, co potem wpływa na ich żywotność i zdolność do zapłodnienia. W praktyce, warto mieć jakieś pojemniki termiczne i monitorować temperaturę, żeby wszystko było pod kontrolą. Poza tym, trzymanie nasienia w tej temperaturze ułatwia transport na dłuższe odległości, co jest szczególnie istotne przy inseminacji. Też dobrze jest regularnie kontrolować jakość nasienia, na przykład sprawdzając ruchliwość plemników i ich morfologię – dzięki temu można szybko zauważyć, jeśli coś jest nie tak.

Pytanie 38

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. brakowanie
B. selekcja
C. eksterier
D. heterozja
Selekcja to proces, który polega na wybieraniu osobników do rozrodu, które wykazują pożądane cechy w obrębie danej rasy lub gatunku. W kontekście hodowli zwierząt, selekcja opiera się na ocenie wartości użytkowej, co oznacza, że hodowcy podejmują decyzje na podstawie konkretnych kryteriów, takich jak wydajność produkcyjna, odporność na choroby, temperament czy cechy fizyczne. Dobrym przykładem jest hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcjonuje się osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, co ma na celu poprawę całej stada. W praktyce selekcja może przybierać różne formy, takie jak selekcja fenotypowa, genotypowa, czy molekularna, a jej celem jest maksymalizacja wartości genetycznej populacji. Standardy w hodowli zwierząt często zalecają stosowanie programów selekcyjnych, które uwzględniają zarówno aspekty genetyczne, jak i środowiskowe, aby zapewnić długoterminowy rozwój i zrównoważony postęp genetyczny.

Pytanie 39

Który hormon wytwarza szyszynka?

A. progesteron
B. oksytocynę
C. prolaktynę
D. melatoninę
Wybierając odpowiedzi, które dotyczą prolaktyny, progesteronu czy oksytocyny, niestety poszedłeś w złym kierunku i można by to wytłumaczyć na kilka sposobów. Prolaktyna, która powstaje głównie w przysadce mózgowej, jest kluczowa dla laktacji oraz regulacji cyklu miesiączkowego, ale nie ma nic wspólnego z szyszynką. Jej funkcje są bardziej związane z reprodukcją, a nie z rytmami dobowymi, więc nie jest odpowiedzią, której szukaliśmy. Z kolei progesteron to hormon, który też dotyczy głównie cyklu menstruacyjnego oraz ciąży, więc znów nie wpisuje się w naszą tematykę. Oksytocyna, znana z tego, że wspomaga więzi społeczne i porody, również nie pochodzi z szyszynki, a z przysadki. Jej rola to raczej interakcje międzyludzkie niż rytmy dobowe. Często mylimy różne hormony i ich funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby zrozumieć, że każdy hormon pełni swoje unikalne role w organizmie, a my musimy wiedzieć, co i gdzie się dzieje.

Pytanie 40

Jak długo użytkowane są krowy w stawie podstawowym, jeśli wynosi to 5 lat? Ile krów trzeba corocznie wyeliminować z stada liczącego 80 osobników?

A. 8
B. 40
C. 80
D. 16
Poprawna odpowiedź to 16 krów, co wynika z faktu, że okres użytkowania krów w stadzie podstawowym wynosi 5 lat. Aby obliczyć liczbę krów, które należy corocznie wybrakować w stadzie liczącym 80 krów, należy podzielić całkowitą liczbę krów przez okres użytkowania. W tym przypadku: 80 krów / 5 lat = 16 krów rocznie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na planowanie rotacji zwierząt, co wpływa na zdrowie stada oraz jego wydajność. W branży hodowlanej, regularne wybrakowywanie krów, które osiągnęły wiek użytkowy, zgodnie z normami i zaleceniami, minimalizuje ryzyko chorób i poprawia ogólne parametry produkcyjne. Dzięki temu, można także skupić się na utrzymaniu młodszych, bardziej wydajnych zwierząt w stadzie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, takimi jak programy zarządzania zdrowiem zwierząt oraz optymalizacja genetyki stada.