Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 6 maja 2025 07:27
  • Data zakończenia: 6 maja 2025 07:41

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W programie Adobe Photoshop malowanie po maskach przy pomocy kolorów czarnego i białego skutkuje następującymi efektami:

A. czarny zasłania warstwę, która znajduje się poniżej maskowanej warstwy
B. biały zasłania maskowaną warstwę
C. czarny zakrywa maskowaną warstwę
D. biały zasłania warstwę, która leży nad maskowaną warstwą
Odpowiedź wskazująca, że czarny kolor zakrywa maskowaną warstwę jest poprawna. W Adobe Photoshop maski działają na zasadzie zmiany przejrzystości warstwy. Używając czarnego koloru podczas malowania po masce, użytkownik w rzeczywistości 'ukrywa' (maskuje) obszary warstwy znajdującej się pod maską. Oznacza to, że te fragmenty warstwy nie będą widoczne w ostatecznym obrazie. Z kolei malując na masce białym kolorem, przywracamy widoczność tych obszarów. Zastosowanie maski warstwy to podstawowa technika w edycji zdjęć, która pozwala na precyzyjne manipulowanie widocznością elementów bez ich trwałego usuwania. Dobrą praktyką jest używanie maski warstwy do tworzenia efektów przejściowych lub do selektywnego retuszowania, co daje większą kontrolę nad końcowym efektem. Warto również pamiętać, że maski można edytować w dowolnym momencie, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem w pracy z obrazami.

Pytanie 2

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. cyjanotypia
B. kalotypia
C. dagerotypia
D. guma
Technika chromianowa, zwana także gumą, to jeden z najstarszych procesów fotograficznych, który wykorzystuje chromiany do uzyskania trwałych obrazów na papierze. Proces ten polega na naświetlaniu papieru pokrytego warstwą gumy arabskiej wymieszaną z pigmentem i solą chromianową. Po naświetleniu, papier jest poddawany procesowi wywoływania, w którym nie naświetlone obszary są usuwane, ujawniając obraz. Główne zalety tej techniki to możliwość uzyskania intensywnych kolorów oraz unikalnej faktury, co czyni ją popularną wśród artystów i fotografów poszukujących nietypowych efektów. Przykładowo, w praktyce artystycznej guma chromianowa jest często stosowana do tworzenia odbitek w technice obrazów wielowarstwowych. Dodatkowo, guma pozwala na dużą swobodę w manipulowaniu obrazem, co jest cenione w środowiskach artystycznych i edukacyjnych. Dobrze znane są również prace współczesnych artystów, którzy łączą tę technikę z nowoczesnymi mediami, co świadczy o jej wszechstronności i aktualności w dziedzinie sztuki fotograficznej.

Pytanie 3

W jakim formacie powinien być zapisany zeskanowany obraz, aby mógł być poddany dalszej obróbce?

A. TIFF
B. JPEG
C. PDF
D. RAW
Wybierając inne formaty, można napotkać liczne ograniczenia, które czynią je nieodpowiednimi do dalszej obróbki skanowanych obrazów. JPEG, chociaż popularny ze względu na korzystną kompresję, jest formatem stratnym. Oznacza to, że podczas zapisu plików w tym formacie dochodzi do utraty danych, co może znacząco wpłynąć na jakość obrazu, zwłaszcza w przypadku wielokrotnej edycji. Kompresja stosowana w JPEG może prowadzić do pojawienia się artefaktów, co czyni go mało użytecznym w profesjonalnych zastosowaniach, gdzie każda jakość detalu ma znaczenie. PDF, choć przydatny do dokumentacji i prezentacji, nie jest idealnym formatem do przechowywania obrazów do edycji, ponieważ może ograniczać dostęp do oryginalnych danych graficznych, a także nie zapewnia optymalnej jakości kolorów. Natomiast RAW, mimo że jest formatem bezstratnym, zazwyczaj wymaga specjalistycznego oprogramowania do obróbki i nie jest powszechnie używany w przypadkach skanowania dokumentów. Użycie niewłaściwego formatu może prowadzić do problemów z jakością, utratą szczegółów oraz ograniczonymi możliwościami edycyjnymi, co stanowi istotne błędne podejście w kontekście efektywnej obróbki skanowanych materiałów.

Pytanie 4

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. LIVE MOS
B. CCD
C. Foveon X3
D. CMOS
LIVE MOS, CMOS oraz CCD to różne technologie matryc obrazowych, które różnią się zasadą działania oraz sposobem rejestrowania informacji o kolorze. LIVE MOS to ich połączenie, które łączy elementy CMOS z technologią Live View, co sprawia, że są one bardziej wydajne w zakresie rejestrowania obrazu w trybie na żywo. Jednakże, podobnie jak w przypadku matryc CMOS, wykorzystują one siatki filtrów kolorów, co ogranicza ich zdolność do odwzorowywania detali w porównaniu do Foveon X3. Matryce CMOS są popularne w wielu aparatach cyfrowych, ze względu na niskie zużycie energii i szybkie czasy reakcji, jednak wciąż polegają na architekturze z filtrami, co wpływa na jakość barw. Z kolei matryce CCD, znane ze swojej wysokiej jakości i niskiego szumu, są wykorzystywane głównie w profesjonalnych aparatach, ale również nie rejestrują kolorów w sposób trójwymiarowy, a opierają się na filtrze Bayera. Typowym błędem w ocenie tych technologii jest utożsamianie jakości obrazu jedynie z rozdzielczością, podczas gdy kluczową rolę odgrywa również sposób, w jaki matryca przetwarza kolory, co w przypadku Foveon X3 jest rewolucyjne w porównaniu z bardziej powszechnymi rozwiązaniami.

Pytanie 5

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. izohelii
B. high-key
C. low key
D. cyjanotypii
Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.

Pytanie 6

Aby wywołać czarno-biały materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu po naświetleniu, należy załadować do koreksu w

A. świetle niebieskim
B. świetle żółtym
C. świetle czerwonym
D. braku oświetlenia
Odpowiedź "brak oświetlenia" jest poprawna, ponieważ czarno-białe materiały negatywowe, zwłaszcza te o uczuleniu panchromatycznym, są wrażliwe na wszelkie źródła światła, w tym również na światło czerwone, żółte i niebieskie. Aby zachować ich właściwości i uniknąć niepożądanych naświetleń, należy pracować w absolutnej ciemności. W praktyce oznacza to, że wszelkie operacje związane z ładowaniem filmu do koreksu powinny być wykonywane w pomieszczeniach, w których nie ma dostępu do żadnego światła, co zapewnia maksymalną ochronę przed ich zaszumieniem. W standardach pracy z materiałami światłoczułymi zazwyczaj zaleca się korzystanie z ciemni, która jest specjalnie przystosowana do takich czynności, aby zagwarantować, że materiał nie zostanie przypadkowo naświetlony. Dbałość o te szczegóły jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości odbitek końcowych, które są zgodne z oczekiwaniami profesjonalnych fotografów oraz wymaganiami w zakresie archiwizacji zdjęć. W przypadku materiałów o uczuleniu panchromatycznym, ignorowanie tych zasad może prowadzić do zniekształcenia kolorów i utraty detali na finalnych zdjęciach.

Pytanie 7

Zjawisko winietowania w obiektywie to

A. spadek jasności obrazu na brzegach kadru
B. zamazanie obrazu przy małych przysłonach
C. rozszczepienie światła na różne długości fali
D. zniekształcenia geometryczne obrazu
Zjawisko winietowania, znane również jako winietowanie krawędziowe, polega na spadku jasności obrazu w okolicy brzegów kadru. Jest to efekt, który można zaobserwować w wielu obiektywach, szczególnie w tych o dużych otworach przysłony. Winietowanie występuje często w wyniku konstrukcji obiektywu, gdzie światło padające na krawędzie soczewek może być mniej intensywne niż to, które dociera do centralnej części. W praktyce oznacza to, że podczas fotografowania, zwłaszcza przy szerokich otworach przysłony, zdjęcia mogą wyglądać na nieco ciemniejsze wokół krawędzi, co może być niepożądane w przypadku zdjęć krajobrazowych lub portretowych. Aby temu zaradzić, można używać filtrów ND (neutral density), które równomiernie rozpraszają światło na całym obrazie, lub stosować obiektywy o lepszej korekcji winietowania. Warto pamiętać, że w niektórych przypadkach winietowanie może być pożądanym efektem artystycznym, dodającym zdjęciu głębi i dramatyzmu.

Pytanie 8

Jakiej wartości skali ISO arytmetycznej odpowiada oznaczenie czułości 21°?

A. 100
B. 400
C. 800
D. 200
Odpowiedź 100 ISO jest poprawna, ponieważ wartość 21° w skali arytmetycznej odpowiada standardowej światłoczułości 100 ISO. Skala ISO jest miarą czułości materiałów światłoczułych, a każdy wzrost o 1° oznacza podwojenie czułości. W praktyce, ISO 100 jest często stosowane w fotografii przy dobrych warunkach oświetleniowych, co pozwala uzyskać wysoką jakość zdjęć z minimalnym szumem. Fotografowie mogą korzystać z ISO 100 w scenach o dużej ilości światła, takich jak fotografowanie w plenerze w słoneczny dzień. Zrozumienie tej skali jest kluczowe dla kontrolowania ekspozycji oraz osiągania zamierzonych efektów wizualnych. Przykładowo, podczas fotografowania krajobrazu przy zastosowaniu dłuższych czasów naświetlania, niska czułość, jak ISO 100, zapewnia lepszą jakość obrazu oraz ostrość detali. Z punktu widzenia standardów branżowych, wybór odpowiedniej wartości ISO jest istotny dla uzyskania zadowalających rezultatów wizualnych oraz estetyki zdjęcia.

Pytanie 9

Jaki błąd popełniono przy kadrowaniu zdjęcia?

Ilustracja do pytania
A. Kadr centralny.
B. Linia horyzontu.
C. Kadr prosty.
D. Obramowanie.
Poprawna odpowiedź to linia horyzontu. W fotografii, linia horyzontu odgrywa kluczową rolę w kompozycji, ponieważ wpływa na percepcję równowagi i stabilności zdjęcia. Prawidłowo umiejscowiona, linia ta powinna być równoległa do krawędzi kadru, co pozwala widzowi łatwiej zrozumieć przestrzeń przedstawioną w kadrze. Pochylenie linii horyzontu, jak w przypadku przedstawionego zdjęcia, może tworzyć niepożądane wrażenie niestabilności, co często prowadzi do dezorientacji odbiorcy. Przykładowo, w przypadku zdjęć krajobrazowych, takie pochylone horyzonty mogą odwracać uwagę od głównych elementów kompozycji, a także zaburzać odczucia estetyczne. Aby poprawić swoje umiejętności kadrowania, warto ćwiczyć ustawianie horyzontu w różnych scenariuszach, pamiętając o regularnym sprawdzaniu poziomu aparatu, szczególnie przy używaniu statywów. Wykorzystywanie poziomicy lub funkcji poziomu w aparacie cyfrowym może znacznie pomóc w utrzymaniu horyzontu w odpowiedniej pozycji, co jest uznawane za standard w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 10

Jaki akronim dotyczy standardu kart pamięci?

A. PC
B. FDD
C. SD
D. HDD
Akronim SD odnosi się do standardu kart pamięci Secure Digital, który został wprowadzony w 1999 roku i zyskał ogromną popularność w różnych urządzeniach elektronicznych, takich jak aparaty fotograficzne, smartfony, tablety oraz odtwarzacze multimedialne. Karty SD oferują różne pojemności, w tym SD, SDHC (High Capacity) i SDXC (eXtended Capacity), które umożliwiają przechowywanie od kilku megabajtów do nawet 2 terabajtów danych. Karty te charakteryzują się wysoką prędkością transferu danych, co czyni je idealnymi do przechowywania plików multimedialnych, takich jak zdjęcia o wysokiej rozdzielczości oraz filmy w jakości 4K. Dodatkowo standard SD definiuje również różne klasy szybkości, co pozwala użytkownikom na dobór odpowiednich kart do ich specyficznych potrzeb, na przykład do nagrywania wideo lub sportów akcji. Jest to kluczowe w kontekście nowoczesnych zastosowań, gdzie wydajność sprzętu ma bezpośredni wpływ na jakość zarejestrowanych materiałów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jakie urządzenie powinno się zastosować do konwersji obrazów analogowych na formę cyfrową?

A. Powiększalnika
B. Kopiarki
C. Skanera
D. Drukarki
Skaner jest urządzeniem, które służy do konwersji obrazów analogowych, takich jak fotografie czy dokumenty, na postać cyfrową. Proces ten polega na skanowaniu obrazu przy użyciu optycznego mechanizmu, który rejestruje szczegóły obrazu na matrycy CCD lub CIS. Skanery są powszechnie wykorzystywane w biurach, archiwach oraz przez profesjonalnych fotografów, którzy chcą zachować swoje prace w formacie cyfrowym. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, aby uzyskać jak najwięcej szczegółów podczas digitalizacji. Na przykład, skanowanie zdjęć w rozdzielczości 300 dpi (punktów na cal) lub wyższej pozwala na zachowanie detali, które mogą być istotne w dalszym etapie edycji lub archiwizacji. Skanery mogą także zawierać funkcje automatycznego rozpoznawania tekstu (OCR), co dodatkowo ułatwia przetwarzanie dokumentów. Przy wyborze skanera warto zwrócić uwagę na jego funkcjonalność, szybkość działania oraz wsparcie dla różnych formatów plików cyfrowych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Jakiego materiału dotyczy oznaczenie "typ 120"?

A. Błony zwojowej
B. Papieru wielogradacyjnego
C. Papieru stałogradacyjnego
D. Materiału małoobrazkowego
Wybór odpowiedzi na temat oznaczenia "typ 120" powinien być dokładny, ponieważ każdy z wymienionych materiałów ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania. Papier stałogradacyjny to materiał, który jest używany w technice druku i nie ma związku z błoną zwojową. Jest to rodzaj papieru, który może być używany do tworzenia odbitek, ale nie odnosi się do fotografii negatywowej, co jest kluczowe w kontekście błon fotograficznych. Z kolei papier wielogradacyjny jest rodzajem papieru fotograficznego, który pozwala na uzyskanie różnych tonacji, ale również nie jest tym samym co błona zwojowa. Materiał małoobrazkowy to ogólne pojęcie, które najczęściej odnosi się do błon o mniejszych wymiarach, takich jak typ 35 mm. Użytkownicy, którzy mylą typy materiałów, mogą nie zrozumieć, jak różne formaty wpływają na jakość obrazu. W fotografii każdy typ materiału odgrywa istotną rolę w uzyskiwaniu pożądanych efektów, a nieznajomość różnic między błonami zwojowymi a innymi materiałami może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich zastosowania w praktyce fotograficznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy w dziedzinie fotografii, zarówno w kontekście technicznym, jak i artystycznym.

Pytanie 16

Przetwornik APS-C w porównaniu do pełnoklatkowego (FF) charakteryzuje się

A. większą wartością megapikseli przy tej samej fizycznej wielkości
B. mniejszym obszarem rejestrowanego obrazu i współczynnikiem crop 1.5-1.6x
C. lepszym odwzorowaniem kolorów w zakresie czerwieni
D. mniejszą głębią ostrości przy tej samej wartości przysłony
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przetworniki APS-C mają mniejszy obszar rejestrowanego obrazu w porównaniu do pełnoklatkowych (FF). Przykładowo, matryca APS-C ma przekątną około 22 mm, podczas gdy pełnoklatkowa ma około 43 mm. To prowadzi do zastosowania tzw. współczynnika crop, który wynosi zazwyczaj od 1.5 do 1.6x. Oznacza to, że obiektywy na aparatach APS-C będą miały „węższy” kąt widzenia, co w praktyce wpływa na efekty pracy z obiektywami szerokokątnymi. Warto to uwzględnić podczas zakupów sprzętu fotograficznego, gdyż może to zmienić nasze podejście do kompozycji zdjęć. W fotografii krajobrazowej i architektonicznej, gdzie szeroki kąt widzenia jest kluczowy, APS-C może okazać się mniej korzystny niż pełnoklatkowy. Dodatkowo, w kontekście portretów, mniejszy obszar matrycy pozwala na uzyskanie większej głębi ostrości przy tej samej przysłonie, co może być pożądane w pewnych stylach fotografii.

Pytanie 17

Które z narzędzi w Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do miejscowej korekcji cieni i świateł?

A. Color Picker (Próbnik koloru)
B. Magic Wand (Różdżka)
C. Crop Tool (Kadrowanie)
D. Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie)
Narzędzie Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie) w Adobe Photoshop jest doskonałym wyborem do miejscowej korekcji cieni i świateł, ponieważ pozwala na precyzyjne manipulowanie jasnością i kontrastem wybranych obszarów obrazu. Umożliwia to artystyczne podejście do retuszu zdjęć, gdzie można podkreślić detale w cieniach lub wyeksponować jaśniejsze fragmenty bez wpływu na całe zdjęcie. Na przykład, jeśli chcemy uwydatnić rysy twarzy modela, używamy narzędzia Rozjaśnianie na wybranych partiach, a następnie narzędzia Ściemnianie w miejscach, gdzie chcemy dodać głębi. Warto pamiętać, że przez nadmierne rozjaśnianie lub ściemnianie można uzyskać niepożądane efekty, dlatego ważne jest, aby zawsze pracować na warstwach i dostosowywać intensywność efektu. Zastosowanie tych narzędzi w odpowiednich proporcjach i z umiarem to klucz do uzyskania naturalnych i efektownych rezultatów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obróbce zdjęć.

Pytanie 18

W jakim procesie chemicznym przetwarzania materiału fotograficznego następuje faza wywoływania czarno-białego?

A. RA-4
B. CN-16
C. C-41
D. E-6
Odpowiedź E-6 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu obróbki chemicznej materiałów fotograficznych czarno-białych. Proces E-6, będący stosunkowo skomplikowanym cyklem wywoływania, jest używany w przypadku filmów i materiałów do druku, które wymagają precyzyjnego wywołania w celu uzyskania pożądanych efektów tonalnych. Kluczowym etapem tego procesu jest wywoływanie, które umożliwia przejście od pozytywów do negatywów, a następnie ich dalsze przetwarzanie w celu uzyskania trwałych odbitek. W praktyce, techniki związane z procesem E-6 są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych oraz przez artystów zajmujących się fotografią analogową. Stosowanie odpowiednich chemikaliów w procesie E-6, takich jak wywoływacze, zatrzymacze i utrwalacze, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu wysokiej jakości obrazu, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi obróbki filmów czarno-białych. Warto podkreślić, że dokładność i kontrola temperatury podczas obróbki w procesie E-6 mogą znacząco wpłynąć na ostateczny efekt wizualny zdjęcia.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. cyjanotypia.
B. bromolej.
C. izohelia.
D. luksografia.
Bromolej to technika, w której stosuje się emulsję bromku srebra na podłożu papierowym, co prowadzi do uzyskania obrazu fotograficznego. Pomimo że ta metoda opiera się na naświetleniu, nie jest odpowiednia w kontekście naświetlania obiektów o różnym stopniu przezroczystości, ponieważ głównym celem bromoleju jest uzyskanie obrazu w sposób chemiczny, a nie bezpośrednie odwzorowanie przezroczystości. Izohelia to pojęcie związane z technikami oświetleniowymi, które odnoszą się do rozkładu natężenia światła, ale nie stanowi metody uzyskiwania obrazów na podstawie naświetlenia obiektów. Natomiast cyjanotypia to technika fotograficzna, która wykorzystuje proces chemiczny z użyciem cyjanu żelazowego, co prowadzi do uzyskania niebieskiego obrazu. Choć cyjanotypia również opiera się na zastosowaniu światła, jej mechanizm działania różni się od luksografii, gdyż polega na reakcji chemicznej, a nie na bezpośrednim naświetleniu przezroczystych przedmiotów. Te metody mogą być mylone ze względu na ich związki z fotografią, jednak każda z nich ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, które nie odpowiadają definicji luksografii, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w ich interpretacji.

Pytanie 21

W fotografii krajobrazowej, gdy zakres tonalny rejestrowanej sceny przewyższa możliwości sensora aparatu (nie jest możliwe jednoczesne uchwycenie w sposób poprawny jasnego nieba oraz ciemnego krajobrazu poniżej linii horyzontu), wskazane jest użycie filtru

A. korekcyjnego niebieskozielonego
B. połówkowego niebieskiego
C. połówkowego szarego
D. polaryzacyjnego
Filtr połówkowy szary jest narzędziem niezwykle ważnym w fotografii krajobrazowej, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występuje znaczna różnica w jasności między niebem a ziemią. Działa on na zasadzie stopniowego przyciemnienia, co pozwala na równomierne zarejestrowanie zarówno jasnych, jak i ciemnych obszarów zdjęcia. Dzięki zastosowaniu filtra połówkowego szarego, można skutecznie zredukować prześwietlenie jasnego nieba, co z kolei pozwala na uchwycenie detali w ciemniejszych częściach krajobrazu. W praktyce, dla fotografów, którzy chcą uchwycić panoramę górską w zachodzącym słońcu, filtr ten umożliwia zbalansowanie tonalne zdjęcia, co skutkuje lepszymi, bardziej zrównoważonymi obrazami. Dodatkowo, użycie takiego filtra jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają jego stosowanie w trudnych warunkach oświetleniowych, aby uzyskać zdjęcia o wyższej jakości i bardziej naturalnych kolorach.

Pytanie 22

Do fotografowania architektury najlepiej wykorzystać obiektyw

A. teleobiektyw
B. standardowy o stałej ogniskowej
C. makro
D. tilt-shift
Obiektyw tilt-shift jest idealnym narzędziem do fotografowania architektury, ponieważ umożliwia kontrolowanie perspektywy i zniekształceń związanych z kątem, pod jakim wykonujemy zdjęcia. Dzięki możliwości przechylania (tilt) i przesuwania (shift) obiektywu, możemy wyeliminować efekty perspektywy, które często występują w przypadku fotografowania wysokich budynków. Przykładowo, przy użyciu obiektywu tilt-shift można uzyskać prostokątne linie budynków, co jest niezwykle istotne dla architektów i fotograficznych dokumentalistów. W praktyce, fotografując w warunkach miejskich, gdzie przestrzenie są ograniczone, obiektyw ten pozwala na uchwycenie całych budynków bez ich 'wynoszenia' w górę na zdjęciach, co jest powszechne przy użyciu standardowych obiektywów. Poza tym, tilt-shift oferuje większą kontrolę nad głębią ostrości, co pozwala na twórcze podejście do kompozycji zdjęć architektonicznych.

Pytanie 23

Ile bitów głębi ma obraz w systemie RGB, który dysponuje 16,7 milionami kolorów?

A. 16 bit/piksel
B. 8 bit/piksel
C. 24 bit/piksel
D. 32 bit/piksel
Wybór niewłaściwej głębi bitowej wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu reprezentacji kolorów w systemach RGB. Na przykład, stwierdzenie, że obraz ma 16 bitów na piksel, jest błędne, ponieważ oznaczałoby to, że każdy z kolorów RGB zostałby zakodowany za pomocą 5 bitów dla czerwonego, 6 bitów dla zielonego i 5 bitów dla niebieskiego, co w sumie daje 16 bitów (5+6+5). Taki system obsługuje jedynie 65,536 kolorów (2^16), co jest znacznie mniej niż 16,7 miliona dostępnych w standardzie 24-bitowym. Z kolei odpowiedź 32 bit/piksel sugeruje, że obraz mógłby mieć kanał alfa, co jest używane do reprezentacji przezroczystości, ale w kontekście samego RGB, nie jest to poprawne. Ponadto, wybór 8 bitów na piksel sugeruje, że obraz ma jedynie 256 kolorów (2^8), co jest niewystarczające dla większości nowoczesnych zastosowań graficznych i jest stosowane głównie w starszych systemach lub w formatach monochromatycznych. Zrozumienie głębi bitowej jest kluczowe dla jakości obrazu oraz efektywności jego przetwarzania, dlatego ważne jest, by przy wyborze formatu graficznego bazować na standardach, które zapewniają odpowiednią jakość wizualną oraz zgodność z szeroką gamą urządzeń i aplikacji.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Biometryczne zdjęcie o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno

A. obejmować całą głowę, wzrok zwrócony w bok
B. przedstawiać profil głowy, wzrok na wprost aparatu, uśmiech na twarzy
C. obejmować całą głowę, wzrok skierowany do aparatu
D. przedstawiać profil głowy, wzrok przymknięty, uśmiech na twarzy
Zdjęcie biometryczne o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno obejmować całą głowę, a wzrok powinien być skierowany bezpośrednio do obiektywu aparatu. Taki układ zapewnia, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami wielu instytucji, takich jak urzędy paszportowe czy inne organy administracyjne. Wzrok skierowany na wprost pozwala na jednoznaczne rozpoznanie rysów twarzy, co jest kluczowe w kontekście identyfikacji biometrycznej. Przykładowo, wiele krajów wymaga, aby zdjęcia do dokumentów tożsamości były wykonane w taki sposób, aby twarz była idealnie widoczna, bez zasłaniania przez włosy lub inne elementy. Ponadto, istotne jest, aby zdjęcie było wykonane w odpowiednich warunkach oświetleniowych, co wpływa na ostrość i jakość obrazu. Takie podejście do wykonania zdjęcia biometrycznego jest zgodne ze standardami ISO/IEC 19794-5, które regulują kwestie związane z obrazowaniem biometrycznym, w tym zdjęciami paszportowymi.

Pytanie 26

Utrwalanie obrazu za pomocą ciepła jest typowe dla drukarki

A. igłowej
B. głowicowej
C. atramentowej
D. laserowej
Drukarki laserowe wykorzystują proces termicznego utrwalania obrazu, który jest kluczowym elementem ich funkcjonowania. W tym procesie toner, będący mieszanką pigmentów i żywic, jest najpierw nanoszony na papier przez wirującą bęben, a następnie utrwalany za pomocą wysokiej temperatury. To właśnie temperatura powoduje, że żywica w tonerze topnieje i przywiera do podłoża, co skutkuje trwałym i odpornym na zmywanie wydrukiem. Drukarki laserowe są powszechnie stosowane w biurach oraz w środowisku, gdzie wymagana jest wysoka jakość druku oraz szybkość jego produkcji. Typowe zastosowania obejmują druk dokumentów tekstowych oraz materiałów graficznych o wysokiej rozdzielczości. Ponadto, standardy ISO, takie jak ISO/IEC 24712, dotyczące wydajności drukarek, potwierdzają przewagę technologii laserowej w kontekście wydajności i kosztów eksploatacji. Dzięki tym cechom drukarki laserowe stały się standardem w wielu sektorach, gdzie liczy się jakość, efektywność kosztowa oraz niezawodność.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Aby zmniejszyć kontrast obrazu przy kopiowaniu na papierze o różnym kontraście, używa się filtra

A. żółty
B. fioletowy
C. błękitnozielony
D. szary
Wybór niebieskozielonego filtru oparty jest na błędnym zrozumieniu jego właściwości. Filtr niebieskozielony, który ma na celu wydobycie detali w obszarach o wysokim kontraście, w rzeczywistości może intensyfikować kontrast, co jest przeciwne do zamierzonego celu obniżania go. Stosowanie takiego filtru w kontekście papieru wielokontrastowego prowadzi do nadmiernego podkreślenia ciemnych tonów, co skutkuje niekorzystnym efektem w obrazie. Z drugiej strony, filtr purpurowy, choć może oferować niewielką redukcję niektórych tonów, nie jest skuteczny w kontekście ogólnego obniżania kontrastu. Przede wszystkim, purpurowy filtr działa na zasadzie neutralizacji niektórych odcieni zieleni, co może prowadzić do niewłaściwego odwzorowania tonalności. Wreszcie, filtr szary, znany jako neutralny, nie jest filtrem kolorowym i nie zmienia barwy, co czyni go zupełnie nieodpowiednim w kontekście regulacji kontrastu. Zastosowanie filtra szarego nie wpłynie na kontrast, lecz jedynie na ekspozycję, co nie jest tym, co chcemy osiągnąć w kontekście obniżania kontrastu na papierze wielokontrastowym. W praktyce, nieprawidłowy dobór filtrów może prowadzić do znacznie gorszej jakości reprodukcji, co jest kluczowym błędem w procesie twórczym w fotografii.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Aby rozjaśnić głęboki, wyraźny cień rzucany przez słońce na twarz modela w kapeluszu o dużym rondzie, powinno się użyć

A. blendę uniwersalną
B. kalibrator kolorów
C. lampę błyskową z dyfuzorem
D. ekran odblaskowy
Lampa błyskowa z dyfuzorem jest skutecznym narzędziem do rozświetlania cieni, szczególnie w sytuacjach, gdy naturalne światło, takie jak słońce, tworzy ostry cień na twarzy modela. Dyfuzor działa na zasadzie rozpraszania światła, co łagodzi jego intensywność i zmniejsza kontrast, a tym samym sprawia, że światło padające na modela jest bardziej równomierne i przyjemniejsze dla oka. Przykładem zastosowania może być fotografia portretowa w plenerze, gdzie mocne światło słoneczne generuje cienie na twarzy. W takim przypadku, użycie lampy błyskowej z dyfuzorem pozwala na skuteczne doświetlenie cieni, co prowadzi do bardziej naturalnego i estetycznego efektu na zdjęciach. W branży fotograficznej standardem jest kontrola oświetlenia i umiejętność jego manipulacji, co powinno być kluczowym elementem warsztatu każdego fotografa. Dlatego, znajomość technik użycia lampy błyskowej oraz dyfuzora jest niezmiernie cenna, a ich odpowiednie stosowanie przyczynia się do podniesienia jakości wykonywanych prac.

Pytanie 31

Wskaż znak, który symbolizuje tryb automatycznego ustawiania czasu ekspozycji w odniesieniu do określonej wartości przysłony?

A. Tv
B. S
C. M
D. Av
Odpowiedź 'Av' oznacza tryb automatycznego doboru wartości przysłony w aparatach fotograficznych, co pozwala użytkownikowi na pełną kontrolę nad głębią ostrości. W tym trybie fotograf wybiera pożądaną wartość przysłony (f-stop), a aparat automatycznie dostosowuje czas naświetlania, aby uzyskać poprawną ekspozycję. Przykładem zastosowania trybu Av jest sytuacja, kiedy fotograf chce uzyskać efekt rozmycia tła, wybierając niską wartość f (np. f/2.8), co pozwoli na uzyskanie małej głębi ostrości oraz uwypuklenie głównego obiektu na tle. Tryb ten jest szczególnie popularny w fotografii portretowej oraz przy zdjęciach w warunkach słabego oświetlenia, kiedy kontrola nad przysłoną jest kluczowa dla uzyskania estetycznych efektów. Warto także zaznaczyć, że tryb Av wspiera praktyki związane z ustawieniem i zachowaniem odpowiednich parametrów w fotografii, co sprzyja uzyskaniu wysokiej jakości obrazów oraz stawia fotografa w roli aktywnego twórcy, a nie tylko obserwatora. Daje to możliwość rozwijania umiejętności oraz eksperymentowania z efektami wizualnymi.

Pytanie 32

Aby uzyskać płynne przejścia pomiędzy kolorami, konieczne jest skorzystanie z narzędzia

A. ołówek
B. gradient
C. stempel
D. aerograf
Gradient to technika, która pozwala na uzyskanie płynnych przejść między kolorami, co jest kluczowym aspektem w wielu dziedzinach sztuki i projektowania graficznego. Użycie gradientu umożliwia tworzenie efektów wizualnych, które mogą nadać głębię i dynamikę projektom, zarówno w grafice rastrowej, jak i wektorowej. Przykładowo, w projektowaniu stron internetowych gradienty są często wykorzystywane w tle lub elementach interfejsu, aby zwiększyć estetykę, a także poprawić użyteczność poprzez lepsze wyróżnienie kluczowych elementów. W programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, narzędzie gradientu pozwala na precyzyjne dostosowanie kolorów, ich intensywności oraz kątów przejścia, co daje projektantom pełną kontrolę nad finalnym efektem. Warto również wspomnieć, że dobre praktyki w zastosowaniu gradientów sugerują unikanie przesadnego kontrastu oraz zbyt jaskrawych kolorów, aby nie przytłoczyć odbiorcy. Zastosowanie gradientów w designie to nie tylko estetyka, ale także technika, która może wpłynąć na emocje i wrażenia użytkowników.

Pytanie 33

Aby uzyskać srebrną kopię pozytywową z negatywu czarno-białego w skali odwzorowania 1:1, konieczne jest zastosowanie

A. skanera płaskiego
B. powiększalnika
C. plotera laserowego
D. kopiarki stykowej
Kopiarka stykowa jest idealnym urządzeniem do uzyskiwania srebrnej kopii pozytywowej z negatywu czarno-białego w skali odwzorowania 1:1, ponieważ jej konstrukcja pozwala na bezpośrednie nałożenie negatywu na materiał światłoczuły. W tej technice światło przechodzi przez negatyw, co umożliwia uzyskanie dokładnej reprodukcji obrazu na materiale, takiego jak papier fotograficzny. Przykładowo, w tradycyjnym procesie fotografii analogowej, kopiarki stykowe są wykorzystywane w darkroomach, gdzie zachowanie szczegółów i kontrastu obrazu jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku. Użycie tej metody również zapewnia, że nie występują żadne zniekształcenia, które mogłyby wynikać z użycia innych urządzeń, takich jak skanery czy plotery, które mogą wprowadzać błędy w odwzorowaniu. Dobra praktyka wskazuje, że dla zachowania jakości archiwalnych negatywów, kopiowanie za pomocą kopiarki stykowej jest preferowane, ponieważ proces ten nie wymaga przetwarzania cyfrowego, które mogłoby wpłynąć na jakość finalnego obrazu.

Pytanie 34

W procesie obróbki zdjęć format ProPhoto RGB w porównaniu do sRGB

A. zapewnia lepszą kompresję przy tej samej jakości
B. zmniejsza rozmiar pliku o około 50%
C. poprawia ostrość krawędzi obiektów
D. oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw
Format ProPhoto RGB jest znany z tego, że oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw w porównaniu do standardowego sRGB. Przestrzeń barw ProPhoto RGB obejmuje znacznie większy zakres kolorów, co jest szczególnie istotne w przypadku zaawansowanej obróbki zdjęć, gdzie dokładność i szerokość gamy kolorystycznej mają kluczowe znaczenie. Umożliwia to artystom i fotografom uchwycenie bardziej subtelnych niuansów i odcieni kolorów, co jest istotne w procesach takich jak retusz, korekcja kolorów, czy drukowanie zdjęć. Przykładowo, jeżeli zdjęcie jest edytowane w ProPhoto RGB, fotograf ma więcej możliwości, by zachować tony i szczegóły w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest trudniejsze do osiągnięcia w sRGB. Dodatkowo, wiele profesjonalnych programów graficznych, jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co sprawia, że jest on preferowanym wyborem wśród profesjonalnych twórców. Użycie ProPhoto RGB ma sens, gdy celem jest przygotowanie obrazów do druku lub wyświetlenia na wysokiej jakości monitorach, które mogą wyświetlić pełną gamę jego kolorów.

Pytanie 35

Przygotowując się do robienia zdjęć podczas wyścigów koni, warto zaopatrzyć się w

A. teleobiektyw
B. filtr połówkowy
C. blendę
D. softbox
Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii wyścigów koni, ponieważ pozwala na zbliżenie się do akcji z daleka. Dzięki dużemu powiększeniu i wąskiemu polu widzenia, teleobiektywy umożliwiają uchwycenie dynamicznych momentów, takich jak galop koni, a także detali, które mogłyby zostać utracone przy użyciu obiektywów o mniejszej ogniskowej. Przykładem może być stosowanie teleobiektywu o ogniskowej 200 mm lub 300 mm, co pozwala na rejestrowanie emocjonujących ujęć z dystansu, bez zakłócania naturalnego zachowania zwierząt. W fotografii sportowej, a szczególnie w wyścigach, istotne jest także szybkie ustawianie ostrości, co jest możliwe dzięki nowoczesnym teleobiektywom, które często wyposażone są w zaawansowane systemy autofokusa. Dodatkowo, teleobiektywy pozwalają na uzyskanie efektu bokeh, co nadaje zdjęciom profesjonalny wygląd i skupia uwagę na głównym obiekcie. W kontekście standardów branżowych, teleobiektyw jest preferowany przez profesjonalnych fotografów sportowych, co czyni go nieodzownym narzędziem w tej dziedzinie.

Pytanie 36

Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem

A. IR i film ortochromatyczny
B. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny
C. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe
D. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe
Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.

Pytanie 37

W kontekście obrazu termin "harmonijny układ starannie dobranych elementów tworzących całość na płaszczyźnie" dotyczy

A. głębi koloru
B. digitalizacji
C. kompozycji
D. rozdzielczości
Kompozycja odnosi się do harmonijnego układu elementów w dziele sztuki, gdzie każdy z nich odgrywa kluczową rolę w tworzeniu całości. W praktyce kompozycja jest fundamentalnym elementem zarówno w sztukach wizualnych, jak i w projektowaniu graficznym. Przykładem może być zastosowanie zasady trzech części, która pomaga w stworzeniu zrównoważonego obrazu, kierując uwagę widza w odpowiednich miejscach. Kolejnym istotnym aspektem kompozycji jest rytm, który można osiągnąć poprzez powtarzanie form i kolorów, co nadaje dziełu dynamizm. Dobre praktyki w kompozycji obejmują również umiejętność wykorzystania negatywnej przestrzeni, co pozwala na wyeksponowanie kluczowych elementów. W kontekście sztuk wizualnych, kompozycja jest niezbędna, aby przekazać emocje, narrację oraz więź ze widzem, co czyni ją jednym z najważniejszych aspektów twórczości artystycznej.

Pytanie 38

Aby uzyskać na fotografii efekt "zamrożenia ruchu" szybko poruszającego się pojazdu, należy ustawić czas naświetlania na wartość

A. 1/30 s
B. 1/500 s
C. 1/15 s
D. 1/80 s
Żeby uzyskać efekt 'zamrożenia ruchu' w przypadku szybko jadącego samochodu, trzeba postawić na krótki czas naświetlania. Właśnie taki czas, jak 1/500 s, daje nam szansę uchwycić obiekt w ruchu bez rozmycia. To mega istotne w fotografii sportowej czy motoryzacyjnej. Przy czasach naświetlania jak 1/500 s możemy rejestrować dynamiczne sceny, co jest kluczowe, gdy chcemy uchwycić np. samochody na torze. Dzięki tak krótkiemu czasowi jesteśmy w stanie zobaczyć detale, jak koła w ruchu czy nawet efekty aerodynamiczne, a cała scena zostaje ostra. W fotografii ważne jest, żeby starać się o jak największą ostrość w ruchu i ten czas naświetlania 1/500 s świetnie to pokazuje.

Pytanie 39

Ile odcieni można uzyskać, zapisując obraz w 8-bitowej palecie kolorów?

A. 156
B. 256
C. 18
D. 16
Odpowiedź 256 jest jak najbardziej prawidłowa. W 8-bitowej palecie barw każdy piksel może mieć jeden z 256 kolorów. To dosyć niesamowite, bo te kolory są reprezentowane przez 8 bitów, co daje nam 2 do potęgi 8, czyli właśnie 256. Taki system świetnie sprawdza się w grafice komputerowej, zwłaszcza przy prostych obrazkach, jak ikony albo małe animacje. Na przykład, weźmy obrazy GIF – one właśnie korzystają z ograniczonej palety 256 kolorów. Oczywiście, dzisiaj mamy bardziej zaawansowane standardy, jak RGB czy CMYK, które dają miliony barw, ale znajomość 8-bitowych palet to mega ważna podstawowa wiedza dla programistów i grafików, żeby tworzyć fajne wizualizacje.

Pytanie 40

Jaki obiektyw umożliwia uchwycenie szerokiego fragmentu przestrzeni obiektów bez konieczności oddalania się od fotografowanej budowli?

A. Makro
B. Fotogrametryczny
C. Szerokokątny
D. Standardowy
Obiektyw szerokokątny charakteryzuje się krótką ogniskową, co pozwala na uchwycenie szerszego kadru w porównaniu do obiektywów standardowych. Dzięki temu jest szczególnie użyteczny w fotografii architektonicznej, gdzie często zachodzi potrzeba uwiecznienia całych budynków z bliska. Zastosowanie obiektywu szerokokątnego eliminuje konieczność oddalania się od obiektu, co jest istotne w przestrzeniach miejskich, gdzie dostępność miejsca jest ograniczona. Przykładem zastosowania może być fotografowanie dużych budynków, takich jak katedry czy wieżowce, gdzie uchwycenie całej struktury w jednym kadrze może być trudne bez szerokokątnego obiektywu. Standardy branżowe zalecają stosowanie obiektywów szerokokątnych w takich sytuacjach, ponieważ pozwalają one również na uzyskanie efektu głębi w zdjęciach, co jest pożądane w architekturze. Warto również zauważyć, że obiektywy te mogą wprowadzać pewne zniekształcenia, dlatego istotne jest świadome ich użycie i ewentualna korekta w postprodukcji, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.