Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
- Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
- Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 13:37
- Data zakończenia: 14 marca 2025 13:51
Egzamin niezdany
Wynik: 17/40 punktów (42,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m2/h?
A. 50 h
B. 55 h
C. 40 h
D. 45 h
Odpowiedź 50 h jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię do wydrukowania. Całkowita powierzchnia jednego banera to 5 m * 9 m = 45 m². Zatem dla 50 banerów całkowita powierzchnia wynosi 50 * 45 m² = 2250 m². Następnie, mając prędkość drukowania plotera równą 45 m²/h, możemy obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie tych 2250 m². Czas ten obliczamy dzieląc całkowitą powierzchnię przez prędkość: 2250 m² / 45 m²/h = 50 h. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest precyzyjne podejście do obliczeń w procesie produkcji graficznej, które jest kluczowe w branży reklamowej oraz druku wielkoformatowego. Zastosowanie tego typu obliczeń jest niezbędne do efektywnego zarządzania czasem i zasobami w projektach drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 3
Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić
A. numer ISBN oraz kolofon
B. wakat lub frontyspis
C. znak i nazwę wydawnictwa
D. imię oraz nazwisko twórcy
Zdarza się, że myli się pojęcia, takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN czy kolofon, z informacjami, które powinny być na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Zazwyczaj imię i nazwisko autora znajdziesz na samej czwartej stronie tytułowej, a nie tam, na odwrocie. To jest zgodne z zasadami wydawniczymi, bo podstawowe dane autora muszą być widoczne dla czytelników. Numer ISBN to unikalny kod książki, który też ląduje na okładce, a jego umiejscowienie jest regulowane przez normy międzynarodowe. Kolofon, który mówi o wydawcy i szczegółach edycji, zwykle znajdziesz na końcu książki, a nie na tej stronie. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o strukturze książek i źle rozumianych sekcjach. Dlatego zrozumienie, jak zorganizowane są treści w publikacjach, jest naprawdę istotne, by tworzyć profesjonalne książki.
Pytanie 4
Jaki symbol graficzny używa się do dzielenia słowa na końcu wiersza?
A. Pauza
B. Półpauza
C. Dywiz
D. Myślnik
Myślnik, pauza oraz półpauza to znaki, które często mylone są z dywizem, jednak ich zastosowanie w kontekście dzielenia wyrazów jest niewłaściwe. Myślnik, najczęściej używany do zaznaczania przerwy w zdaniu lub w dialogu, nie pełni funkcji dzielenia wyrazów. Użycie myślnika w tym kontekście prowadzi do zamieszania i obniża czytelność tekstu, gdyż nie oddziela on elementów wyrazu, a raczej wyraża relacje między różnymi częściami zdania. Pauza, z kolei, to znak, który jest używany do rozdzielania zdań lub ich fragmentów, ale nie ma zastosowania w przypadku dzielenia wyrazów na końcu wiersza. Półpauza jest znakiem łączącym, wykorzystywanym w podobny sposób jak myślnik, ale również nie nadaje się do dzielenia wyrazów. Typowym błędem myślowym związanym z tym zagadnieniem jest utożsamianie różnych znaków interpunkcyjnych z funkcjami, które są dla nich niewłaściwe. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych znaków ma swoje specyficzne zastosowanie i nie powinno się ich mylić, szczególnie w kontekście typografii i przygotowania publikacji, gdzie profesjonalizm wymaga precyzyjnego stosowania reguł ortograficznych.
Pytanie 5
Podczas skanowania w skali 1:1, jaka powinna być rozdzielczość skanowania dla oryginałów z kodami kreskowymi?
A. 220 ppi
B. 1200 ppi
C. 300 ppi
D. 600 ppi
Zrozumienie wymagań dotyczących rozdzielczości skanowania jest kluczowe dla skutecznego odwzorowania obrazów, w tym kodów kreskowych. Wybór rozdzielczości 220 ppi, 300 ppi lub 600 ppi jako odpowiedzi sugeruje mylne przekonanie, że niższe wartości mogą być wystarczające dla zachowania jakości skanów. Przykładowo, rozdzielczość 220 ppi jest zbyt niska dla precyzyjnych aplikacji, ponieważ nie jest w stanie uchwycić detali, które mogą być istotne dla poprawnego odczytu kodu kreskowego. To prowadzi do ryzyka, że kody mogą być źle odczytane lub w ogóle nieodczytane, co ma negatywne konsekwencje w procesach logistycznych czy sprzedaży. Z kolei rozdzielczość 300 ppi, choć bardziej adekwatna niż 220 ppi, również może nie być wystarczająca w przypadku skanowania z bliska lub przy dużej gęstości kodów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że wystarczy 'zwykła' rozdzielczość, ignorując fakt, że detale, takie jak drobne cząstki lub uszkodzenia na skanowanych obiektach, mogą wpłynąć na jakość końcowego obrazu. Natomiast 600 ppi, mimo że już lepsza, w wielu przypadkach również nie spełni wymagań w branży, gdzie często stosuje się wyższe rozdzielczości. Standardy branżowe jednoznacznie wskazują, że dla najlepszej jakości skanu zaleca się użycie 1200 ppi, szczególnie w kontekście skanowania małych elementów, gdzie każdy detal jest istotny. Wybór właściwej rozdzielczości jest procesem, który wymaga analizy konkretnego zastosowania, co jest często pomijane przez osoby nieposiadające doświadczenia w tej dziedzinie.
Pytanie 6
W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas
A. naświetlania formy drukowej
B. przygotowywania pliku postscriptowego
C. przygotowania tekstów w edytorze
D. obróbki bitmap
Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.
Pytanie 7
Przygotowując materiały do druku offsetowego, elementy nadruku powinny być w kolorze
A. z wypełnieniem gradientowym
B. czarnym
C. żółtym
D. zastosowując farby Pantone
Przygotowując materiały do druku offsetowego, należy zrozumieć, że nie wszystkie kolory są równie efektywne w tym procesie. Wypełnienia gradientem mogą wydawać się atrakcyjne wizualnie, ale w druku offsetowym mogą prowadzić do problemów z reprodukcją. Gradienty często wymagają zastosowania złożonych technik druku, takich jak separacje kolorów, co zwiększa ryzyko niezgodności kolorystycznych i obniża jakość końcowego produktu. W przypadku koloru żółtego, jest to kolor, który może być trudny do uzyskania w pełnej intensywności podczas drukowania offsetowego, co sprawia, że może być mniej praktyczny w porównaniu do czerni. Żółty toner także łatwiej blaknie, co powoduje, że nie jest idealnym wyborem do elementów krytycznych w projekcie. Chociaż farby Pantone są szeroko stosowane w branży, ich użycie nie jest zawsze konieczne przy standardowym druku offsetowym. Wybór Pantone zazwyczaj stosuje się do projektów wymagających precyzyjnej reprodukcji koloru, a nie do ogólnych nadruków, które mogą być wykonane w modelu CMYK. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek w projektowaniu materiałów do druku offsetowego, co pozwoli na osiągnięcie lepszych rezultatów i spełnienie oczekiwań klientów.
Pytanie 8
Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?
A. GIF, BMP
B. PNG, GIF
C. PNG, BMP
D. PNG, JPEG
Odpowiedź 'PNG, GIF' jest prawidłowa, ponieważ oba te formaty obsługują przezroczystość, co jest istotne przy prezentowaniu nieregularnych obiektów wektorowych na stronach internetowych. Format PNG (Portable Network Graphics) jest szczególnie popularny do przechowywania obrazów z przezroczystością, ponieważ pozwala na zastosowanie kanału alfa, co oznacza, że każdy piksel może mieć różne poziomy przezroczystości. Dzięki temu można uzyskać płynne przejścia i cienie, co jest niezbędne w nowoczesnym designie stron. Z kolei GIF (Graphics Interchange Format) obsługuje przezroczystość w ograniczony sposób, akceptując jedynie jeden kolor jako przezroczysty, co w wielu przypadkach wystarcza do zastosowań internetowych, zwłaszcza dla prostszych grafik. Przykłady zastosowania to ikony na stronach internetowych, logo, czy każda inna grafika wymagająca zachowania tła. Oba formaty są szeroko wspierane przez przeglądarki internetowe, co czyni je idealnymi do użycia w projektach online. Wybierając właściwy format, projektanci muszą także brać pod uwagę rozmiar pliku oraz jakość obrazu, co jest kluczowe dla optymalizacji szybkości ładowania strony.
Pytanie 9
Jak określa się protokół używany do transferu danych pomiędzy komputerami i urządzeniami, szeroko stosowany w sektorze poligraficznym?
A. FTP
B. CTF
C. CTP
D. DTP
Protokół CTP (Computer-to-Plate) odnosi się do technologii, w której obrazy są przesyłane bezpośrednio z komputera na płytę drukarską. Choć jest to kluczowy proces w poligrafii, nie jest to protokół przesyłania danych w kontekście komunikacji między urządzeniami, lecz raczej technologia produkcyjna. CTF (Computer-to-Film) to proces, który z kolei polega na przesyłaniu grafik do formatu filmowego, co również nie odpowiada definicji protokołu. DTP (Desktop Publishing) to termin odnoszący się do tworzenia publikacji na komputerze i nie jest to protokół przesyłania danych. Często można spotkać błędne założenie, że terminologia związana z produkcją poligraficzną odnosi się bezpośrednio do protokołów komunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że protokoły, takie jak FTP, są zaprojektowane specjalnie do efektywnego przesyłania danych, a ich zastosowanie w poligrafii opiera się na potrzebie szybkiej i bezpiecznej wymiany plików. Myląc różne pojęcia, można stracić orientację w zakresie standardów pracy, co może prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych.
Pytanie 10
Jaka metoda druku powinna zostać użyta do przygotowania 100 wizytówek?
A. Rotograwiurową
B. Cyfrową
C. Offsetową
D. Tampondrukową
Technika druku cyfrowego jest najbardziej odpowiednia do wykonania 100 wizytówek, szczególnie gdy zlecenie jest niewielkie i wymaga szybkiej realizacji. Druk cyfrowy umożliwia bezpośrednie przeniesienie projektu graficznego na nośnik, co eliminuje potrzebę tworzenia matryc i przygotowania skomplikowanych form drukarskich, co jest powszechne w metodach offsetowych. Dodatkowo, druk cyfrowy pozwala na łatwą personalizację – każda wizytówka może mieć unikalne dane, co jest trudne do osiągnięcia przy większych nakładach bez znacznych kosztów. W przypadku zamówienia na 100 sztuk, ekonomiczność i szybkość realizacji czynią tę technikę idealnym rozwiązaniem. Praktycznie rzecz biorąc, wiele drukarni oferuje usługi druku cyfrowego w formie „print on demand”, co pozwala klientom na łatwe składanie zamówień bez konieczności inwestowania w dużą liczbę kopii, a także na elastyczność w projektowaniu wizytówek. Na uwagę zasługuje również możliwość użycia różnych typów papieru oraz wykończeń, co wpływa na estetykę i funkcjonalność wizytówek.
Pytanie 11
Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?
A. Audacity
B. Painter
C. Adobe InDesign
D. Puzzle Flow
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.
Pytanie 12
Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?
A. Adobe InDesign
B. ArtiosCad
C. Blender
D. Corel Photo Paint
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.
Pytanie 13
Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi
A. nazwisko autora
B. dedykacja
C. wakat
D. numer ISBN
Wybór dedykacji, numeru ISBN czy wakatu jako elementów umieszczanych na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki odzwierciedla nieporozumienia dotyczące struktury i celu tego dokumentu. Dedykacja, chociaż osobista i ważna dla autora, nie jest standardowym elementem czwórki tytułowej. Zazwyczaj dedykacje znajdują się na stronie przedtytułowej lub w innej części książki, ponieważ ich głównym celem jest wyrażenie uznania wobec konkretnej osoby, a nie informowanie o autorze. Numer ISBN, który jest kluczowy dla identyfikacji publikacji w systemie wydawniczym, nie pojawia się na czwórce tytułowej, lecz zazwyczaj na stronie tytułowej lub w danych bibliograficznych. Pomimo że jego obecność jest niezwykle istotna dla działań związanych z dystrybucją i sprzedażą książek, stanowi zbyt techniczny element, aby znajdować się w sekcji identyfikacyjnej na czwórce tytułowej. Wakat, z kolei, odnosi się do braku lub możliwości w zatrudnieniu, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście wydawniczym. Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla produkcji i promocji książek, a pomylenie tych elementów z informacjami o autorze prowadzi do niepełnego i niejasnego przedstawienia dzieła literackiego. Przygotowując publikację, należy zawsze odnosić się do dobrych praktyk branżowych, które jasno określają, jakie informacje powinny być umieszczane w danej sekcji dokumentu.
Pytanie 14
Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego A1 kosztuje 5 zł?
A. 25 zł
B. 40 zł
C. 30 zł
D. 35 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, jak 30 zł, 35 zł czy 40 zł, można zauważyć, że błędy wynikają często z nieprawidłowego oszacowania liczby arkuszy kartonu potrzebnych do wydrukowania wszystkich zaproszeń. Niektórzy mogą mylnie zakładać, że potrzebne będą więcej niż 5 arkuszy, co prowadzi do zawyżenia kosztów. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe obliczenie liczby zaproszeń, które można umieścić na arkuszu A1. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do znacznych różnic w kosztach. W praktyce, podczas planowania produkcji, niezwykle ważne jest dokładne obliczenie rozkładu zaproszeń na arkuszu, aby optymalizować zużycie materiałów oraz minimalizować koszty. Warto również pamiętać, że w świecie druku, efektywne zarządzanie materiałami oraz ich precyzyjne kalkulacje są kluczowymi elementami strategii ekonomicznych. Wydatki na materiały muszą być starannie zaplanowane, aby uniknąć nieefektywności i niepotrzebnych kosztów. Prawidłowe zrozumienie tych mechanizmów jest istotne nie tylko w kontekście pojedynczego projektu, ale także w dłuższej perspektywie, wpływając na rentowność całego przedsięwzięcia.
Pytanie 15
Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?
A. Szybkość skanowania
B. Zakres skanowania
C. Rozdzielczość optyczna
D. Rozdzielczość interpolowana
Prędkość skanowania, obszar skanowania oraz rozdzielczość interpolowana to parametry, które, choć ważne, nie determinują jakości i dokładności odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów w takim stopniu, jak rozdzielczość optyczna. Prędkość skanowania odnosi się do czasu potrzebnego na zeskanowanie dokumentu, co może być istotne w kontekście efektywności pracy, ale nie ma wpływu na to, jak szczegółowo obraz zostanie uchwycony. Użytkownicy często mylą prędkość z jakością, zakładając, że szybsze skanowanie automatycznie skutkuje lepszymi wynikami, co jest błędne. Obszar skanowania dotyczy fizycznego rozmiaru dokumentu, który można zeskanować, a nie jakości samego obrazu. Ostatecznie rozdzielczość interpolowana to technika, w której programy graficzne dodają dodatkowe piksele do zdjęcia w celu poprawy jakości. Jednakże, jest to tylko sztuczny sposób na poprawę obrazu, który nie zastąpi rzeczywistej zdolności skanera do uchwycenia szczegółów. Często użytkownicy mogą myśleć, że zwiększenie rozdzielczości interpolowanej poprawi jakość skanowania, ale w rzeczywistości wyniki mogą okazać się rozczarowujące, ponieważ nie są one oparte na prawdziwych danych optycznych. W efekcie, wszystkie te parametry, choć mogą mieć swoje zastosowanie, nie są głównymi determinantami jakości skanowania, co podkreśla znaczenie właściwego zrozumienia roli rozdzielczości optycznej w procesie skanowania.
Pytanie 16
Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?
A. 1 500 spi
B. 300 dpi
C. 2 100 ppi
D. 500 lpi
Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.
Pytanie 17
Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?
A. RIP
B. OCR
C. CtF
D. CtP
W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.
Pytanie 18
Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?
A. 4 + 4
B. 5 + 0
C. 5 + 4
D. 4 + 1
Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.
Pytanie 19
W jakiej przestrzeni kolorów powinno się stworzyć projekt graficzny przeznaczony do wydruku na kartonowym opakowaniu?
A. LAB
B. RGB
C. CMYK
D. HSL
Wybór RGB, LAB i HSL do projektowania rzeczy do druku to duże nieporozumienie, jeśli chodzi o procesy druku i kolory w różnych mediach. RGB (Red, Green, Blue) jest stosowane głównie w urządzeniach, jak monitory czy telewizory, gdzie kolory tworzymy przez mieszanie światła w różnych proporcjach. Niestety, RGB nie sprawdzi się w druku, bo nie oddaje tego, jak tusze się mieszają. LAB to inna sprawa, bo jest bardziej uniwersalne, ale nie jest standardem w druku. Można go używać w obróbce kolorów, ale znowu, przy druku musisz zmieniać na CMYK, co może prowadzić do problemów z kolorami. HSL (Hue, Saturation, Lightness) także ma swoje plusy, ale do druku się nie nadaje. HSL jest bardziej o tym, jak postrzegamy kolory, niż o fizycznym mieszaniu barw, więc to złe podejście, gdy się robi grafikę do druku. W sumie, wybór złej przestrzeni barwnej na początku projektu może dać sporo problemów z jakością kolorów w finalnym produkcie, co często zdarza się projektantom, którzy nie widzą różnicy między mediami elektronicznymi a drukowanymi.
Pytanie 20
Na rysunku przedstawione zostały znaki zakończone według składu tekstu
| aęłś |
A. kapitalikami.
B. wersalikami.
C. italikami.
D. akcentami.
Odpowiedź "akcentami" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do znaków diakrytycznych, które są stosowane w językach, aby zmienić wymowę lub znaczenie liter. Przykłady takich akcentów to ogonek (ą, ę), kreska (ó), czy akcent ostrym (é). W kontekście typografii, akcenty są istotne, ponieważ wpływają na poprawność językową i semantyczną tekstu. W wielu językach, jak np. w języku polskim czy francuskim, poprawne użycie akcentów jest kluczowe, gdyż ich brak lub niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do nieporozumień. W standardach typograficznych zaleca się stosowanie akcentów zgodnie z regułami gramatyki danego języka, co zapewnia czytelność i zrozumiałość tekstu. Używanie akcentów w tekstach, takich jak dokumenty akademickie czy publikacje literackie, jest zatem niezbędne dla zachowania poprawności językowej i estetyki wizualnej.
Pytanie 21
W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości
A. 6,0-7,5 mm
B. 2,0-5,0 mm
C. 0,5-1,5 mm
D. 10,0-12,0 mm
Odpowiedź 2,0-5,0 mm jest spoko, bo spady drukarskie to coś mega ważnego przy robieniu projektów graficznych do druku. Zwłaszcza jak masz kolorowe tło. Spady w tym zakresie pomagają w uniknięciu tych białych krawędzi, które potrafią wyglądać naprawdę źle na gotowym produkcie. To jest istotne, jak masz intensywne kolory albo skomplikowane grafiki. W takich przypadkach, np. przy projektach ulotek czy plakatów, to ja zawsze robię spady, żeby mieć pewność, że nie będzie problemów z cięciem. W branży poligraficznej większość drukarni poleca spady od 3 do 5 mm, więc zgadza się to z Twoją odpowiedzią nr 2. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych norm ma wpływ na jakość wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu.
Pytanie 22
Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?
A. 1 800 zł
B. 2 100 zł
C. 1 500 zł
D. 1 200 zł
Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.
Pytanie 23
Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?
A. TIFF
B. PNG
C. JPEG
D. GIF
GIF i PNG to formaty, które pozwalają na przezroczystość. GIF, bardzo znany w sieci, obsługuje 256 kolorów i ma prostą przezroczystość, przez co nadaje się do animacji czy prostych grafik. PNG z kolei ogarnia przezroczystość z kanałem alfa, co jest super do bardziej skomplikowanych obrazów. Jest jeszcze TIFF, który też wspiera przezroczystość i trzyma wysoką jakość obrazów, więc spoko nadaje się do profesjonalnej fotografii i publikacji. Ważne jest, żeby zrozumieć, jakie mają właściwości, bo źle dobrany format może zepsuć projekt. Na przykład, jeżeli wybierzesz JPEG tam, gdzie potrzebujesz przezroczystości, to dostaniesz obraz z białym tłem, co raczej nie wygląda dobrze. Kluczowe, żeby wiedzieć, jak i kiedy używać tych formatów, żeby osiągnąć to, co chcemy wizualnie.
Pytanie 24
Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?
A. fleksograficzną
B. offsetową
C. rotograwiurową
D. tampodrukową
Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.
Pytanie 25
Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?
A. Uchwyt.
B. Stempel.
C. Rozmycie.
D. Magiczne różdżka.
Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest używane do usuwania drobnych defektów z obrazu, w tym plam, rys, czy zanieczyszczeń na skanach archiwalnych. Działa na zasadzie kopiowania fragmentów obrazu z jednego miejsca i nakładania ich na inne, co pozwala na precyzyjne usunięcie niepożądanych elementów. Przykładem zastosowania tego narzędzia może być poprawa jakości skanów pocztówek, gdzie drobne przebarwienia mogą zakłócać ich estetykę. Użytkownik powinien wybrać obszar, który będzie kopiowany, a następnie nałożyć go na plamę, co w efekcie daje naturalny efekt. Warto pamiętać, że kluczowe jest dostosowanie opcji pędzla Stempla, takich jak rozmiar i twardość, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Ponadto, stosowanie warstw w Photoshopie, a także funkcji Cofnij, pozwala na bieżąco kontrolować efekty pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami edytorskimi w branży graficznej.
Pytanie 26
Z której strony należy przewidzieć spady w trakcie przygotowania do druku wizytówki przedstawionej na rysunku?
A. Wyłącznie z dołu i z góry.
B. Wyłącznie z lewej i prawej strony.
C. Ze wszystkich stron.
D. Spady są zbędne.
Spady to taki must-have, kiedy chodzi o przygotowanie wizytówek do druku. Dzięki nim nasza wizytówka wygląda lepiej i bardziej profesjonalnie. Kiedy przewidujemy spady ze wszystkich stron, zmniejszamy szansę na białe krawędzie, które mogą się pojawić, gdy drukarnia źle przytnie nasz projekt. Standardy branżowe mówią, że spady powinny wynosić przynajmniej 3 mm – to zapewnia, że grafika sięga aż do krawędzi wizytówki. Warto też pamiętać, że przy bardziej skomplikowanych kształtach, jak zaokrąglone rogi, trzeba pomyśleć o dodatkowych marginesach. Na przykład, jeżeli projektujemy wizytówkę z intensywnymi kolorami lub tekstem blisko krawędzi, to spady będą kluczowe, żeby uniknąć niechcianych efektów wizualnych. W praktyce, używanie spadów sprawia, że klienci lepiej odbierają wizytówki, a to jest mega ważne w branży poligraficznej, gdzie każdy detal się liczy.
Pytanie 27
Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?
A. 560 kg
B. 140 kg
C. 7 200 kg
D. 2 800 kg
Odpowiedzi wskazujące na wartości masy inne niż 560 kg wynikają z błędnych założeń i niepoprawnych obliczeń. Przykładem jest odpowiedź sugerująca masę 140 kg, co może wynikać z błędnego podzielenia masy jednego arkusza przez ilość arkuszy. Taki błąd ilustruje typowy problem z rozumieniem gramatury, gdzie gramatura kartonu powinna być traktowana jako masa na jednostkę powierzchni, a nie na jednostkę objętości. Odpowiedź 7 200 kg może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może przez zsumowanie masy dla dużej liczby arkuszy bez uwzględnienia jednostek miary. W przypadku niepoprawnej odpowiedzi 2 800 kg, możemy zauważyć, że ktoś mógł obliczyć masę na podstawie błędnych przyjętych założeń dotyczących liczby arkuszy lub gramatury, co prowadzi do całkowicie niezgodnych wyników. Ważne jest, aby w takich obliczeniach mieć na uwadze jednostki oraz stosować właściwe metody, takie jak przeliczenia jednostek masy i powierzchni, aby uniknąć pomyłek. W poligrafii standardem jest przeliczanie masy materiałów na podstawie gramatury i formatu, co pozwala na dokładne określenie kosztów i potrzebnych materiałów.
Pytanie 28
Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?
A. 300 lpi
B. 150 lpi
C. 115 lpi
D. 600 lpi
Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.
Pytanie 29
"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną
A. tytułową
B. przytytułową
C. przedtytułową
D. redakcyjną
Odpowiedź "redakcyjna" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do strony, na której znajdują się informacje dotyczące praw autorskich, wydawcy i edytora. Strona redakcyjna książki zazwyczaj zawiera dane o prawach autorskich, nazwiska redaktorów, informacje o wydaniu oraz inne szczegóły dotyczące publikacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność umieszczania informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej, aby chronić twórczość przed nieautoryzowanym wykorzystaniem. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works, każdy autor ma prawo do ochrony swoich dzieł, a umieszczanie stosownej informacji na stronie redakcyjnej jest jedną z praktyk, które wspierają to prawo. Warto zaznaczyć, że strona redakcyjna jest integralną częścią książki, gdyż nie tylko informuje czytelników o prawach, ale również łatwo identyfikuje źródło publikacji, co ma istotne znaczenie w kontekście badań i cytowania.
Pytanie 30
Ile separacji kolorystycznych trzeba wykonać, aby na maszynie formatu BI wydrukować broszurę 32-stronicową w formacie B5 w technice wielobarwnej (CMYK), przy użyciu dodatkowego koloru Pantone na pierwszej stronie oraz lakieru wybiórczego na drugiej stronie?
A. 4
B. 10
C. 6
D. 8
Rozważając odpowiedzi 6, 8 i 4, warto zauważyć, że błędne podejścia do obliczeń separacji barwnych często wynikają z niedostatecznego zrozumienia procesu druku i specyfiki używanych kolorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą zakładać, że każda strona wymaga tylko podstawowych separacji CMYK, co jest mylące w kontekście obecności dodatkowych kolorów i wykończeń. Na przykład, wprawdzie w druku CMYK zwykle wystarczą cztery separacje, ale w przypadku, gdy wykorzystujemy kolor Pantone, należy dodać kolejną separację na ten kolor. Osoby, które odpowiedziały 6, mogły pomyśleć, że proces lakierowania wybiórczego nie wymaga dodatkowych separacji, co jest błędne. Lakierowanie wybiórcze jest istotnym elementem, który także powinien być uwzględniony, ponieważ dodaje on wykończenie, które powinno być realizowane na odrębnej separacji. Odpowiedzi 8 i 4 również pomijają konieczność precyzyjnego obliczenia liczby separacji związanych z poszczególnymi stronami broszury, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Wiele osób może również mylić koncepcję drukowania z liczbą stron, nie biorąc pod uwagę specyfiki lokalnych procesów produkcji oraz norm branżowych. Dlatego tak istotne jest, aby rozumieć pełny zakres wymagań związanych z projektem druku, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących liczby potrzebnych separacji.
Pytanie 31
Najlepszym materiałem do wytworzenia wielobarwnego opakowania na telefon jest
A. papier fotograficzny 90 g/m2
B. tektura introligatorska 1260 g/m2
C. papier syntetyczny 200 g/m2
D. tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2
Wybór materiału na opakowanie telefonów jest ważny, bo wpływa na to, jak to wszystko wygląda i działa. Papier syntetyczny 200 g/m2, choć jest odporny na wilgoć, nie daje dobrych efektów druku, co może skutkować blaknięciem kolorów. Dodatkowo, jest często droższy i mniej ekologiczny niż tektura, co raczej nie sprzyja oszczędnościom i może sprawić, że marka wydaje się nieprzyjazna dla środowiska. Papier fotograficzny 90 g/m2 znowu, mimo że kolory są świetne, jest po prostu za cienki, a to wpływa na trwałość takiego opakowania. Może być problem przy transporcie, bo nie chroni dostatecznie produktu. A tektura introligatorska 1260 g/m2? Jest po prostu zbyt ciężka i niepraktyczna do używania, co pewnie podniesie koszty transportu. No i w ogóle ciężko się z nią pracuje, zwłaszcza przy cięciu i składaniu. Wydaje mi się, że to ważne, żeby zrozumieć te rzeczy, bo mogą nas wprowadzić w błąd przy projektowaniu opakowań.
Pytanie 32
Aby stworzyć ulotkę według projektu wydawniczego, sformatować tekst publikacji oraz umieścić w niej elementy graficzne, należy przeprowadzić
A. rastrowanie
B. kaszerowanie
C. złamywanie
D. łamanie
Wybór odpowiedzi 'rastrowanie' odzwierciedla powszechne nieporozumienie dotyczące procesów związanych z grafiką i przygotowaniem materiałów do druku. Rastrowanie to proces konwersji obrazów wektorowych na bitmapy, przy czym kluczowym celem jest uzyskanie obrazów, które mogą być wyświetlane na ekranie lub drukowane. Nie ma jednak bezpośredniego związku z układaniem tekstu lub organizowaniem elementów wizualnych w publikacji. Typowym błędem jest mylenie rastrowania z łamaniem, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia procesu projektowania. Złamywanie, podobnie jak kaszerowanie, to terminy, które również nie mają zastosowania w kontekście projektowania ulotek. Złamywanie odnosi się do procesu produkcji papierowych materiałów, które są nacinane i składane, a kaszerowanie to technika pokrywania elementów graficznych folią, co ma na celu poprawę ich wyglądu lub trwałości, ale nie dotyczy rozmieszczenia treści. Te terminy mogą być mylone z łamaniem, ponieważ wszystkie odnoszą się do pracy w branży graficznej, ale ich funkcjonalności są zupełnie różne. Ważne jest, aby zrozumieć, że łamanie to kluczowy etap w procesie projektowania, który wpływa na końcowy wygląd i funkcjonalność publikacji, podczas gdy inne wymienione opcje nie mają bezpośredniego wpływu na układ treści.
Pytanie 33
Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?
A. 8 separacji
B. 6 separacji
C. 4 separacje
D. 2 separacje
Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.
Pytanie 34
Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?
A. 275 arkuszy
B. 200 arkuszy
C. 300 arkuszy
D. 250 arkuszy
Prawidłowe obliczenie liczby arkuszy papieru potrzebnych do produkcji ulotek wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, jak różne parametry wpływają na końcowy produkt. Wiele osób może błędnie założyć, że wystarczy podzielić liczbę ulotek przez liczbę ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, ignorując konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego. Nieprecyzyjne obliczenia mogą prowadzić do zamówienia zbyt małej ilości materiału, co w efekcie opóźnia produkcję i zwiększa koszty. Inna popularna nieprawidłowość polega na założeniu, że przy naddatku technologicznym wystarczy dodać jego procent do pierwotnej liczby arkuszy, nie biorąc pod uwagę, że ten dodatkowy materiał również musi być rozliczony na arkusze RA2. W związku z tym, obliczając liczbę arkuszy do zamówienia, warto zwrócić uwagę na to, że naddatek technologiczny należy dodać do całkowitej liczby wymaganych arkuszy, a nie tylko tych, które są potrzebne do wydrukowania ulotek. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć całościowy proces produkcji, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i pomyłek w obliczeniach. Kluczowe jest też uznanie, że w branży poligraficznej istnieją standardy i najlepsze praktyki, które powinny być stosowane w celu zapewnienia efektywności i optymalizacji procesów, co bezpośrednio przekłada się na jakość końcowego produktu.
Pytanie 35
Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?
A. B5
B. B4
C. B3
D. B2
Wybór innych formatów, takich jak B2, B5 czy B4, nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Format B2 to ten sam format, co arkusz jednostronnie zadrukowany, co oznacza, że nie odzwierciedla złożoności zadrukowywania dwustronnego. Nie ma takiej sytuacji w praktyce drukarskiej, gdzie jednostronny arkusz B2 mógłby być zadrukowany jako B2 w kontekście dwustronnym. Z kolei format B5, który mierzy 176 x 250 mm, jest znacznie mniejszy niż B2 i nie jest używany w kontekście przetwarzania arkuszy B2. W branży poligraficznej kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty mają różne zastosowania i proporcje, co wpływa na efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów i zastosowań różnych formatów, co prowadzi do niewłaściwego planowania procesów drukarskich. Zrozumienie różnic między formatami jest istotne dla projektantów i operatorów maszyn drukarskich, aby uniknąć strat materiałowych oraz błędów w produkcji. W praktyce wybór błędnego formatu skutkuje również wydłużeniem czasu realizacji zleceń oraz zwiększeniem kosztów produkcji.
Pytanie 36
Jednym ze sposobów na zapobieżenie komplikacjom związanym z nieobecnością fontów użytych w projekcie graficznym przeznaczonym do drukowania form jest zapis tekstów w postaci
A. gifów
B. krzywych
C. bitmap
D. glifów
Używanie glifów czy bitmap jako zamienników dla krzywych wciąż nie do końca rozwiązuje problem braku fontów. Glify to tylko kawałki czcionki, a same w sobie nie mogą działać bez całej reszty fontu. Próbując zamienić tekst na glify, nie uzyskamy pewności, że coś będzie wyglądało dobrze. Bitmapy to obrazy rastrowe, a ich jakość przy skalowaniu potrafi się mocno pogorszyć, więc do edycji tekstu się nie nadają. Gdy zamienimy tekst na bitmapy, ograniczamy sobie możliwości edycji. GIF-y z kolei to format na animacje, który na pewno nie powinien być używany do tekstu w drukach, bo jakość nie będzie najlepsza. Wydaje mi się, że niektórzy mylą różne typy grafiki i nie rozumieją, jak ważne jest zachowanie poprawnej typografii w projektach graficznych. Dlatego warto pamiętać, że konwersja tekstu na krzywe to kluczowy krok, żeby uniknąć problemów z fontami.
Pytanie 37
Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?
A. 200 zł
B. 1 600 zł
C. 80 zł
D. 800 zł
Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:
A. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję
B. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu
C. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze
D. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków
Twoja odpowiedź jest całkiem trafna. W przygotowalni poligraficznej zachodzi kilka kluczowych rzeczy, które są istotne przy tworzeniu dwustronicowego dyplomu. Najpierw mamy adiustację tekstu, czyli wprowadzanie korekt, które sprawiają, że wszystko gra stylistycznie i językowo. Później przychodzi czas na łamanie, gdzie dobrze dzielimy treść na strony – to mega ważne, zwłaszcza przy czymś, co ma więcej niż jedną stronę. Layout to następny krok, w którym projektujemy, jak wszystko ma wyglądać – teksty, zdjęcia i inne rzeczy graficzne muszą być rozmieszczone w sposób, który przyciągnie wzrok i będzie czytelny. Na końcu mamy impozycję, czyli układanie stron w odpowiedniej kolejności przed drukiem. Jeśli chodzi o standardy, to w branży poligraficznej obowiązują konkretne zasady, jak ISO 12647, które pomagają w utrzymaniu wysokiej jakości wydruku.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.