Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 09:15
Data zakończenia: 8 maja 2025 09:39

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Znacznik <ins> w HTML ma na celu wskazanie

A. bloku tekstu, który jest cytowany

B. tekstu, który został przerobiony

C. tekstu, który został usunięty

D. tekstu, który został dodany

Znaczniki HTML mają swoje ściśle określone funkcje i znaczenie, a błędna interpretacja ich roli może prowadzić do nieodpowiedniego użycia w tworzeniu stron internetowych. Jednym z typowych błędów jest mylenie znacznika z innymi elementami, takimi jak , który służy do oznaczania tekstu usuniętego. Element jest używany do wskazania, że dany tekst został wykreślony lub usunięty z dokumentu, co jest przeciwieństwem działania znacznika . Innym mylnym przekonaniem jest przypisywanie elementowi funkcji formatowania tekstu, co nie jest jego przeznaczeniem. Znacznik nie służy do zmiany stylu tekstu, a do wskazywania, które fragmenty tekstu zostały dodane w porównaniu do wcześniejszej wersji. Kolejnym wartym uwagi aspektem jest to, że element nie jest przeznaczony do oznaczania cytatów. Cytaty są zazwyczaj oznaczane za pomocą znacznika
lub , które mają zupełnie inne cele. Zachowanie zgodności ze standardami HTML oraz właściwe użycie znaczników semantycznych ma kluczowe znaczenie dla tworzenia dostępnych i zrozumiałych stron internetowych. Niezrozumienie funkcji danego znacznika może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak trudności w indeksowaniu przez wyszukiwarki, co w efekcie wpływa na widoczność strony w Internecie.

Pytanie 2

Jaką wartość zwróci funkcja empty($a); w języku PHP, gdy zmienna $a będzie miała wartość liczbową 0?

A. 0

B. NULL

C. TRUE

D. FALSE

Wybór wartości 0 jako odpowiedzi jest błędny, ponieważ funkcja empty() nie zwraca wartości liczbowej, a zamiast tego określa, czy zmienna jest pusta. Wartość 0 nie oznacza, że zmienna jest 'zapełniona', a wręcz przeciwnie, w kontekście PHP jest traktowana jako 'pusta'. Niezrozumienie tego może prowadzić do błędnych założeń podczas pracy z danymi, gdzie 0 często może być uważane za wartość ważną. Z kolei NULL jest typem, który reprezentuje brak wartości, ale w kontekście funkcji empty() jest on również uznawany za pusty. Zmienne z wartością NULL zostaną ocenione jako puste, co jest zgodne z zasadami typowania w PHP, jednak nie należy mylić tego z zerem. Zastosowanie wartości FALSE jako odpowiedzi jest również nieprawidłowe, ponieważ empty() nie zwraca wartości logicznej FALSE dla zmiennej $a, która ma wartość 0. Zamiast tego zwróci TRUE. Istotne jest, aby zrozumieć, że empty() nie ocenia wartości w sensie ich logiczności, lecz jedynie czy są one 'puste' w kontekście PHP. Właściwe zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla uniknięcia błędów w logice programowania, zwłaszcza w skomplikowanych aplikacjach webowych, gdzie walidacja danych jest istotna.

Pytanie 3

Kod umieszczony w ramce spowoduje wyświetlenie liczb

A. 2 4 6 8 10

B. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

C. 2 4 6 8

D. 1 3 5 7 9

Prawidłowa odpowiedź to 2 4 6 8 10 co wynika z działania przedstawionego kodu PHP. Pętla for rozpoczyna się od wartości zmiennej x równej 1 i zwiększa ją o jeden przy każdej iteracji aż do osiągnięcia wartości 10 włącznie. Instrukcja if($x % 2 != 0) continue oznacza że dla każdej nieparzystej liczby x wykonanie reszty kodu pętli jest pomijane i kontynuowane jest od kolejnej iteracji. Oznacza to że tylko liczby parzyste są wypisywane na ekranie co zgadza się z przedstawioną odpowiedzią. W praktyce taka konstrukcja jest używana do filtrowania danych gdzie chcemy przetwarzać tylko określone warunki. Stosowanie operatora modulo % jest standardową techniką do sprawdzania podzielności liczb co jest często wykorzystywane w programowaniu np. do selekcji danych lub w algorytmach kryptograficznych. Dobrą praktyką jest również używanie instrukcji continue gdy chcemy zminimalizować zagnieżdżenie kodu i poprawić jego czytelność poprzez eliminację zbędnych bloków else. Użycie pętli for z takim warunkiem pozwala na efektywne przetwarzanie dużych zbiorów danych co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności.

Pytanie 4

Jakim sposobem w języku PHP można zapisać komentarz zajmujący kilka linii?

B. #

C. //

D. /* */

W języku PHP, sposób komentowania bloku komentarza w kilku liniach to użycie znaków /* i */. Taki sposób pozwala na umieszczenie dowolnej ilości tekstu w obrębie tych znaków, co jest niezwykle przydatne, gdy chcemy opisać bardziej złożoną funkcję lub fragment kodu. Na przykład, w czasie tworzenia dokumentacji kodu, często stosujemy bloki komentarzy do szczegółowego opisania działania funkcji, parametrów oraz zwracanych wartości. Dzięki temu każdy programista, który będzie pracował z naszym kodem w przyszłości, może szybko zrozumieć jego przeznaczenie. Dobrą praktyką jest również umieszczanie daty aktualizacji oraz informacji o autorze w takich blokach, co ułatwia zarządzanie projektem. Stosowanie bloków komentarzy jest zgodne z konwencjami programistycznymi, co zwiększa czytelność kodu i jego późniejszą konserwację.

Pytanie 5

Wskaż wszystkie symbole, które pozwalają na komentowanie kodu w języku PHP.

A. /* */ oraz

B.oraz //

C. tylko /* */

D. /* */ oraz // oraz #

Odpowiedź, która wskazuje na znaki /* */, // oraz # jako metody komentowania w PHP jest poprawna. W języku PHP istnieją różne sposoby na dodawanie komentarzy, co jest kluczowe dla dokumentacji kodu i ułatwiania jego późniejszego zrozumienia. Komentarze wieloliniowe otaczane są przez znaki /* i */. Umożliwiają one opisanie złożonych fragmentów kodu, co jest przydatne w przypadku długich wyjaśnień. Z kolei // umożliwia tworzenie komentarzy jednoliniowych, co jest idealne dla krótkich notatek czy opisów funkcji. Dodatkowo, znak # również pozwala na tworzenie komentarzy jednoliniowych, co czyni go użytecznym w kontekście skryptów PHP, szczególnie w połączeniu z plikami konfiguracyjnymi. Właściwe stosowanie komentarzy jest częścią dobrych praktyk programistycznych, które pozwalają na lepszą współpracę w zespole oraz przyszłą konserwację kodu. Przykładowo, użycie komentarzy do wyjaśnienia zastosowania konkretnej funkcji w kodzie może znacznie ułatwić pracę innym programistom, którzy będą musieli pracować z tym kodem w przyszłości.

Pytanie 6

Który język programowania powinien być wykorzystany do stworzenia skryptu działającego po stronie klienta w przeglądarce internetowej?

A. Python

B. JavaScript

C. Perl

D. PHP

JavaScript to język programowania, który został stworzony z myślą o dynamicznym tworzeniu treści i interakcji w przeglądarkach internetowych. Umożliwia on programistom wykonywanie skryptów bezpośrednio na stronie internetowej, co pozwala na tworzenie responsywnych interfejsów użytkownika oraz interakcji z elementami HTML i CSS. JavaScript jest językiem skryptowym, który obsługuje wiele nowoczesnych technologii webowych, takich jak AJAX, co umożliwia asynchroniczne ładowanie danych bez przeładowania całej strony. Dzięki wykorzystaniu JavaScriptu, programiści mogą implementować różnorodne efekty wizualne, animacje oraz walidację formularzy w czasie rzeczywistym. Język ten jest wspierany przez wszystkie popularne przeglądarki internetowe i stał się standardem de facto dla skryptów po stronie klienta. Przykładowo, większość aplikacji webowych, takich jak Gmail czy Facebook, korzysta z JavaScriptu do poprawy doświadczeń użytkowników. Warto również zaznaczyć, że JavaScript jest kluczowym elementem ekosystemu programistycznego, łączącym inne technologie, takie jak HTML i CSS, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem w codziennej pracy programistów.

Pytanie 7

W jaki sposób będzie uporządkowana lista stworzona z wszystkich kolumn tabeli uczniowie, obejmująca uczniów o średniej wyższej niż 5, która zostanie zwrócona jako rezultat przedstawionego zapytania?

SELECT *
FROM uczniowie
WHERE srednia > 5
ORDER BY klasa DESC;

A. Malejąco według parametru klasa

B. Rosnąca według parametru klasa

C. Rosnaco według parametru srednia

D. Malejąco według parametru srednia

Zapytanie SQL używa klauzuli ORDER BY klasa DESC co oznacza że wyniki będą posortowane malejąco według kolumny klasa Klauzula ORDER BY jest używana w języku SQL do sortowania wyników zapytania Użycie DESC oznacza że sortowanie będzie w porządku malejącym co w praktyce oznacza że najwyższe wartości będą na początku listy a najniższe na końcu To jest przydatne gdy chcemy uzyskać strukturę danych w której najważniejsze lub najbardziej istotne rekordy są prezentowane na samym początku na przykład gdy analizujemy dane w kontekście hierarchicznym lub priorytetowym W tym przypadku sortujemy malejąco według klasy co może być użyteczne na przykład gdy chcemy szybko zidentyfikować uczniów z wyższych klas którzy osiągają wysokie wyniki średnia powyżej 5 Dobre praktyki w SQL zalecają jasne i precyzyjne definiowanie kryteriów sortowania co ułatwia zrozumienie logiki zapytania oraz zapewnia jego przewidywalne działanie Jeśli dane wymagają częstego sortowania warto rozważyć optymalizację poprzez odpowiednie indeksy co może znacząco poprawić wydajność zapytań zwłaszcza w dużych zestawach danych

Pytanie 8

W bazie danych MySQL przy tworzeniu tabeli zdefiniowano kolumnę id. Opcja AUTO_INCREMENT wskazuje, że ```id int NOT NULL AUTO_INCREMENT```

A. kolumna id będzie mogła przyjmować wartości: NULL, 1, 2, 3, 4 i tak dalej

B. wartość kolumny id zostanie automatycznie przypisana przez system i będzie to przypadkowo wygenerowana liczba całkowita

C. możliwe jest wprowadzenie rekordu z dowolną wartością dla kolumny id

D. wartości tej kolumny będą automatycznie tworzone w trakcie dodawania nowego rekordu do bazy

Wybór niepoprawnych odpowiedzi najczęściej wynika z niepełnego zrozumienia działania mechanizmu AUTO_INCREMENT w MySQL. Zgłoszenie, że dozwolone jest dodawanie rekordu z dowolną wartością pola id, jest błędne, ponieważ pole z AUTO_INCREMENT nie pozwala na wprowadzenie wartości ręcznie; to system bazy danych przydziela kolejne wartości. Ponadto, sugestia, że pole id może przyjmować wartość NULL jest również nieprawidłowa. W definicji pola 'id int NOT NULL AUTO_INCREMENT' zawiera się klauzula NOT NULL, co oznacza, że pole to nie może być puste - każdemu rekordowi musi być przypisana właściwa wartość. Inną mylną koncepcją jest stwierdzenie, że wartość pola id zostanie wygenerowana losowo. AUTO_INCREMENT nie generuje wartości losowych, lecz sekwencyjne, co oznacza, że wartości będą rosły o jeden w stosunku do ostatniego zarejestrowanego identyfikatora. Takie podejście zapewnia porządek i przewidywalność w bazie danych. Często zdarza się, że osoby korzystające z baz danych nie zdają sobie sprawy z tych mechanizmów, co prowadzi do mylnych wniosków. Zrozumienie zasad działania AUTO_INCREMENT jest kluczowe dla efektywnego projektowania baz danych oraz zapewnienia integralności danych.

Pytanie 9

Aby strona internetowa skutecznie dopasowywała się do urządzeń mobilnych, należy ustalić rozmiar czcionki

A. tylko znacznikami big i small

B. w milimetrach

C. w procentach

D. w pikselach

Wybór w procentach jako jednostki wielkości czcionki jest właściwy, ponieważ umożliwia elastyczne dostosowanie tekstu do różnych ekranów i rozdzielczości. Użycie procentów pozwala na skalowanie w oparciu o domyślną wielkość czcionki ustawioną w przeglądarce, co jest kluczowe dla responsywności witryny. Przykładowo, jeśli domyślna wielkość czcionki wynosi 16px, to ustawienie czcionki na 150% sprawi, że będzie miała 24px, co jest szczególnie przydatne na urządzeniach mobilnych, gdzie przestrzeń jest ograniczona, a czytelność ma kluczowe znaczenie. Dodatkowo, zastosowanie procentów jest zgodne z zasadami projektowania responsywnego, które skupiają się na dostosowywaniu elementów interfejsu użytkownika do różnych urządzeń. Warto również zauważyć, że techniki takie jak media queries w CSS mogą współpracować z procentami, co pozwala na jeszcze lepsze dopasowanie wielkości czcionki do konkretnej szerokości ekranu. Pamiętajmy, że stosowanie elastycznych jednostek, takich jak procenty, jest jedną z najlepszych praktyk w tworzeniu dostępnych i przyjaznych użytkownikowi interfejsów.

Pytanie 10

Wskaź, która instrukcja jest równoważna z instrukcją switch w języku PHP?

A. Instrukcja 2

B. Instrukcja 3

C. Instrukcja 1

D. Instrukcja 4

Instrukcja switch w PHP służy do wykonywania różnych bloków kodu w zależności od wartości wyrażenia. W podanym przykładzie, jeśli zmienna $liczba wynosi 10 lub 20, zostanie zwiększona o 1. W przeciwnym razie $liczba zostanie ustawiona na 0. Instrukcja 2 używa warunku if z operatorem or, który sprawdza, czy $liczba jest równa 10 lub 20, co odpowiada logice w switch. Dzięki temu, mimo że struktura instrukcji if różni się od switch, logika działania jest identyczna. Praktycznie, użycie instrukcji if z operatorem or w takich sytuacjach jest czytelne i wydajne zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z ograniczoną liczbą warunków. Warto zauważyć, że switch jest bardziej efektywny, gdy mamy wiele przypadków do sprawdzenia, ale if z operatorami logicznymi jest bardziej elastyczny, co czyni go przydatnym w różnorodnych scenariuszach programistycznych. Dobre praktyki wskazują na wybór struktury kontrolnej w zależności od złożoności i specyfiki problemu, co pozwala na optymalizację czytelności i utrzymania kodu.

Pytanie 11

Parametr face elementujest używany do wskazania

A. rozmiaru czcionki

B. koloru czcionki

C. efektów czcionki

D. nazwa czcionki

Odpowiedzi sugerujące, że parametr face dotyczy barwy, wielkości lub efektów czcionki opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu funkcji znacznika. Chociaż kolory czcionek można faktycznie definiować w HTML, to odpowiedzialny za nie jest inny atrybut – color. Warto zauważyć, że barwa tekstu jest istotnym elementem projektowania stron, ale jest to niezwiązane z parametrem face. Wielkość czcionki z kolei jest regulowana przez atrybut size, co również jest osobną kwestią. Efekty czcionki, takie jak pogrubienie czy kursywa, są osiągane za pomocą atrybutów takich jak bold i italic, natomiast face precyzuje wyłącznie nazwę czcionki. Powszechnym błędem w myśleniu jest zakładanie, że wszystkie aspekty stylizacji czcionek są ze sobą powiązane w jednym parametrze. Kluczowe jest zrozumienie, że HTML i CSS mają różne role w tworzeniu stron internetowych. HTML skupia się na strukturze dokumentu, podczas gdy CSS odpowiada za jego wygląd. W przypadku nowoczesnych praktyk kodowania, atrybut face jest uznawany za przestarzały, co sprawia, że korzystanie z CSS jest bardziej efektywne i zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron. Zamiast polegać na starych metodach, warto dostosować się do współczesnych technik kodowania, które oferują większą elastyczność oraz lepsze wsparcie dla responsywności stron.

Pytanie 12

W CSS zapisana reguła ```css p::first-line {font-size: 150%;} ``` wykorzystana na stronie z wieloma paragrafami, z których każdy składa się z kilku linijek, spowoduje, że

A. cały tekst w paragrafie zostanie powiększony o 150%

B. pierwszy paragraf na stronie będzie miał całą czcionkę powiększoną

C. pierwsza linia każdego z paragrafów będzie miała większy rozmiar czcionki niż pozostałe linie

D. pierwsza linia każdego z paragrafów będzie miała mniejszy rozmiar czcionki niż pozostałe linie

Zapis CSS p::first-line {font-size: 150%;} odnosi się do pseudoelementu ::first-line, który pozwala na stylizację tylko pierwszej linii tekstu w każdym paragrafie. W tym przypadku, gdy stosujemy font-size: 150%, oznacza to, że rozmiar czcionki pierwszej linii każdego paragrafu zostanie zwiększony o 50% w stosunku do domyślnego rozmiaru czcionki ustalonego w CSS. To oznacza, że pierwsza linia będzie wizualnie wyróżniać się na tle pozostałego tekstu, który pozostanie w standardowym rozmiarze czcionki. Stylizowanie pierwszej linii paragrafu jest przydatnym narzędziem w projektowaniu stron internetowych, ponieważ pozwala na zwrócenie uwagi czytelników na istotne fragmenty tekstu, co może wpływać na lepszą czytelność i odbiór treści. Dodatkowo, zgodnie z specyfikacją CSS, użycie pseudoelementów, takich jak ::first-line, jest jednym z sposobów na wprowadzenie estetycznych i funkcjonalnych zmian w tekście bez konieczności modyfikacji HTML. W praktyce, stosując ten styl, można uzyskać efekt, który poprawia hierarchię informacji w tekstach, co jest szczególnie ważne w dłuższych artykułach czy dokumentach.

Pytanie 13

Na obrazie przedstawiono projekt układu bloków witryny internetowej. Zakładając, że bloki są realizowane za pomocą znaczników sekcji, ich formatowanie w CSS, oprócz ustawionych szerokości, powinno zawierać właściwość

BLOK 1		BLOK 2
BLOK 3	BLOK 4
BLOK 5

A. clear: both dla bloku 5 oraz float: left jedynie dla 1 i 2 bloku.

B. clear: both dla wszystkich bloków.

C. float: left dla wszystkich bloków.

D. clear: both dla bloku 5 oraz float: left dla pozostałych bloków.

Hmm, tutaj coś poszło nie tak. Wybrałeś opcję z `clear: both`, ale to nie do końca pasuje do tego zadania. `clear: both` w CSS służy głównie do resetowania pływania bloków, więc jak masz blok z tym ustawieniem, to następny nie będzie obok niego, tylko przesunie się na dół. A w tym przypadku nie musisz resetować pływania, bo to nie jest potrzebne. Wiem, że wybór `float: left` dla niektórych bloków może wydawać się dobrym pomysłem, ale żeby wszystko się poprawnie ułożyło, musisz zastosować `float: left` dla wszystkich bloków. I pamiętaj, żeby im ustawić szerokość, bo inaczej bloków może się nie udać ułożyć w poziomie.

Pytanie 14

W trakcie obróbki dźwięku, by wyeliminować niepożądane hałasy wynikające z niskiej jakości mikrofonu, należy użyć narzędzia

A. obwiedni

B. odgłosów echa

C. wyciszenia

D. usuwania szumów

Usuwanie szumów to technika, która jest kluczowa w procesie przetwarzania dźwięku, szczególnie w kontekście nagrań audio i transmisji. Działa na zasadzie identyfikacji i eliminacji niepożądanych dźwięków, takich jak szumy tła, które mogą pochodzić z niskiej jakości mikrofonów lub hałaśliwych środowisk. W praktyce, narzędzia do usuwania szumów analizują dźwięk w czasie rzeczywistym lub podczas edycji i wykorzystują algorytmy, które rozpoznają różnice między pożądanym sygnałem (np. głosem) a szumem. Standardy branżowe, takie jak AES67, podkreślają znaczenie czystości dźwięku w transmisji mediów, co sprawia, że eliminacja szumów staje się kluczowym elementem produkcji audio. Przykładowo, w studio nagraniowym, inżynierowie dźwięku często korzystają z wtyczek do usuwania szumów, aby poprawić jakość nagrań wokalnych. Dzięki tym technikom można osiągnąć klarowność i profesjonalny standard nagrań, co jest niezbędne w przemyśle muzycznym, radiowym czy filmowym.

Pytanie 15

W kodzie CSS użyto stylizacji dla elementu listy, a żadne inne reguły CSS nie zostały ustalone. To zastosowane formatowanie spowoduje, że

A. kolor Maroon obejmie co drugi element listy

B. po najechaniu myszką na element listy, kolor tekstu zmieni się na Maroon

C. tekst wszystkich elementów listy będzie miał kolor Maroon

D. tekst wszystkich elementów, którym nadano id „hover”, będzie w kolorze Maroon

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ selektor CSS li:hover odnosi się do elementów listy, które zmieniają swój styl po najechaniu kursorem. W tym przypadku zmiana dotyczy koloru tekstu, który stanie się maroon. Selektor :hover jest pseudoklasą w CSS, która odpowiada za zmiany stylu elementu, gdy użytkownik umieści nad nim kursor. Jest to powszechnie stosowana technika w projektowaniu interaktywnych i przyjaznych dla użytkownika stron internetowych, umożliwiająca na przykład wizualne podkreślenie linków lub elementów menu. Dzięki zastosowaniu takiego selektora, projektanci mogą tworzyć dynamiczne efekty, które reagują na działania użytkownika, co zwiększa atrakcyjność wizualną i funkcjonalność strony. Dobre praktyki zalecają używanie pseudoklas jak :hover do poprawy interakcji użytkownika z interfejsem, a także do zapewnienia spójności z innymi elementami strony, które mogą również reagować na najechanie kursorem. Warto także pamiętać o dostępności, zapewniając alternatywne sposoby na interakcję z elementami, np. dla urządzeń dotykowych.

Pytanie 16

Który z akapitów został zapisany w wskazanym stylu, zakładając, że pozostałe właściwości akapitu mają wartości domyślne?

A. Efekt 1

B. Efekt 4

C. Efekt 3

D. Efekt 2

W analizowanym pytaniu trzy efekty nie spełniają wszystkich warunków zdefiniowanych w stylu CSS dla paragrafu. Pierwszy efekt pokazuje tekst z niebieskim tłem który nie jest zgodny z zadanym stylem ponieważ kolor tła nie został określony w stylizacji. Zastosowanie niebieskiego tła często wynika z chęci wizualnego wyróżnienia elementu ale w tym przypadku styl określa jedynie kolor tekstu na niebieski a nie tła. Drugi efekt charakteryzuje się użyciem kursywy co również nie jest zgodne z deklaracją stylu CSS. Stylizacja paragrafu nie zawiera property font-style co oznacza że tekst powinien być w domyślnej formie czyli zwykły a nie kursywa. Trzeci i czwarty efekt mają niezgodne kolory tekstu i inne elementy które nie pasują do zadanego stylu. Typowym błędem w interpretacji stylów CSS jest niedokładne odczytanie wszystkich zdefiniowanych parametrów co prowadzi do błędnych założeń ostatecznego wyglądu elementu. Poprawne zrozumienie stylów wymaga zwrócenia uwagi na wszystkie atrybuty nawet jeśli nie są one wyraźnie widoczne na pierwszy rzut oka. W związku z tym kluczowe jest dokładne zapoznanie się z każdą definicją w stylu aby prawidłowo dopasować wygląd do specyfikacji.

Pytanie 17

Jakiego zdarzenia należy użyć, aby funkcja JavaScript była uruchamiana za każdym razem, gdy użytkownik wprowadzi jakikolwiek znak w polu edycji?

A. onclick

B. onload

C. onmouseout

D. onkeydown

Zdarzenie 'onclick' jest używane do wykrywania kliknięć myszą, a nie do monitorowania wprowadzania tekstu. Dlatego nie jest odpowiednie dla tego kontekstu, gdzie istotne jest reagowanie na każde naciśnięcie klawisza. Kiedy użytkownik klika w pole edycji, nie oznacza to, że wprowadza tekst; to zdarzenie jedynie wskazuje na interakcję myszą. Z tego powodu poleganie na 'onclick' nie pozwoli na prawidłowe reagowanie na wprowadzanie danych przez użytkownika. Z drugiej strony, 'onmouseout' jest zdarzeniem, które wywoływane jest, gdy kursor myszki opuszcza element, co również nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chcemy monitorować tekst wprowadzany przez użytkownika. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień, ponieważ 'onmouseout' nie dotyczy interakcji związanej z klawiaturą. Z kolei 'onload' jest stosowane do wykrywania momentu, gdy strona internetowa lub element na niej załadują się całkowicie. To zdarzenie również nie ma zastosowania w kontekście wprowadzania tekstu, ponieważ nie jest związane z interakcją użytkownika. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych zdarzeń ma swoje specyficzne zastosowania, a wybór niewłaściwego zdarzenia może prowadzić do nieefektywnego działania aplikacji oraz utrudnienia w interakcji z użytkownikiem. Dlatego istotne jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi zdarzeniami oraz ich kontekstem użycia.

Pytanie 18

Aby zdefiniować pole w klasie, do którego dostęp mają wyłącznie metody tej klasy i które nie jest dostępne dla klas dziedziczących, należy zastosować kwalifikator dostępu

A. protected

B. private

C. published

D. public

Kwalifikator dostępu 'private' jest kluczowy w programowaniu obiektowym, ponieważ pozwala na ukrycie szczegółów implementacji klasy przed innymi klasami. Deklarując pole klasy jako 'private', zapewniamy, że dostęp do niego mają jedynie metody tej samej klasy, co zwiększa enkapsulację i bezpieczeństwo danych. Na przykład, w języku Java, pole 'private' może być używane do przechowywania stanu obiektu, który nie powinien być bezpośrednio modyfikowany przez inne klasy. Korzystanie z getterów i setterów to jedna z najlepszych praktyk, która pozwala na kontrolowanie dostępu i modyfikacji prywatnych pól. Dzięki temu można wprowadzać dodatkową logikę przy pobieraniu lub ustawianiu wartości, co jest zgodne z zasadą pojedynczej odpowiedzialności. W standardach projektowania oprogramowania, takich jak SOLID, podkreśla się znaczenie ograniczania widoczności pól, co prowadzi do bardziej elastycznej i łatwiejszej w utrzymaniu architektury oprogramowania.

Pytanie 19

W modelu kolorów RGB kolor żółty powstaje z połączenia zielonego i czerwonego. Który kod szesnastkowy przedstawia kolor żółty?

A. #FF00FF

B. #FFFF00

C. #F0F0F0

D. #00FFFF

Kolor żółty w modelu RGB jest uzyskiwany poprzez połączenie pełnej intensywności koloru czerwonego oraz zielonego, przy zerowej intensywności koloru niebieskiego. W zapisie szesnastkowym, który jest powszechnie używany w programowaniu i projektowaniu grafiki komputerowej, kolor żółty reprezentowany jest przez kod #FFFF00. W tym kodzie pierwsze dwie cyfry 'FF' odpowiadają wartości intensywności czerwonego koloru, następne dwie 'FF' odpowiadają intensywności zielonego, a ostatnie dwie '00' oznaczają brak niebieskiego. Przykładem zastosowania koloru żółtego mogą być interfejsy użytkownika, gdzie często wykorzystuje się go do przyciągania uwagi, jak w przypadku znaków ostrzegawczych czy przycisków akcji. Kolor żółty jest również częścią różnych standardów kolorów, takich jak sRGB, który jest powszechnie używany w aplikacjach internetowych i mobilnych. Warto również zauważyć, że krzyżowanie się skali RGB z innymi modelami kolorów, takimi jak CMYK, pokazuje, jak różne systemy reprezentują kolory, co jest istotne w druku i cyfrowym projektowaniu.

Pytanie 20

W HTML5 semantycznym znacznikiem, który służy do określenia dwóch sekcji widocznych po prawej stronie na rysunku, zawierających wiadomości oraz aktualności, jest

A. <footer>

B. <nav>

C. <main>

D. <article>

Twoja odpowiedź jest poprawna. W języku HTML5 znacznik <article> jest przeznaczony do definiowania niezależnych i samodzielnych fragmentów treści, takich jak wiadomości czy aktualności. Każda z sekcji widocznych na ilustracji, zawierająca informacje, jest logicznie odrębnym elementem, dlatego zastosowanie znacznika <article> jest właściwe w tym przypadku.

Pytanie 21

Znacznik <i> w języku HTML ma na celu

A. ustalenie nagłówka w treści

B. zmianę czcionki na kursywę

C. dodanie grafiki

D. określenie formularza

Znacznik w języku HTML jest używany do formatowania tekstu, aby uzyskać efekt pochylonego kroju pisma. Jest to element semantyczny, który wprowadza do dokumentu wizualną różnicę, ale także ma swoje miejsce w kontekście znaczeniowym. Użycie może wskazywać na zmianę intonacji w tekście, taką jak nazwy książek, filmów, czy obcych wyrazów. W standardach HTML5, jest zalecany do użytku, aby wyróżnić elementy tekstowe w sposób, który jest zgodny z zasadami dostępności i semantyki. Przykład zastosowania:
W książce W pustyni i w puszczy autorstwa Henryka Sienkiewicza...
. Oznaczanie tekstu w ten sposób wspiera nie tylko estetykę strony, ale również poprawia doświadczenie użytkowników korzystających z technologii asystujących, które mogą interpretować znaczenie tak oznaczonego tekstu. Warto również pamiętać o odpowiednich stylach CSS, które można zastosować do tego znacznika, aby dostosować jego wygląd do reszty witryny.

Pytanie 22
W tabeli pokazano cechy pliku graficznego. Aby rysunek ładował się szybciej na stronie WWW, należy
Wymiary: 4272 x 2848px
Rozdzielczość: 72 dpi
Format: JPG
A. zwiększyć rozdzielczość
B. zmienić format grafiki na CDR
C. zmniejszyć wymiary rysunku
D. zmienić proporcje szerokości do wysokości
Zmniejszenie wymiarów rysunku to kluczowy krok w optymalizacji czasu ładowania grafiki na stronę WWW. Mniejsze wymiary oznaczają mniejszą ilość danych do przesłania, co skraca czas ładowania strony. Praktycznym przykładem jest zmniejszenie wymiarów obrazu z 4272 x 2848 pikseli do bardziej standardowego rozmiaru, jak np. 1920 x 1080 pikseli dla grafik wyświetlanych na ekranach. Zmniejszenie wymiarów nie tylko przyspiesza ładowanie ale także zmniejsza zużycie transferu danych co jest istotne przy ograniczeniach mobilnych. Warto pamiętać że mniejsze grafiki są też mniej zasobożerne dla urządzeń użytkowników co wpływa na ogólną wydajność strony. Zastosowanie odpowiednich wymiarów jest zgodne z dobrymi praktykami optymalizacji webowej rekomendowanymi przez Google PageSpeed Insights i inne narzędzia analityczne. Optymalizacja grafiki poprzez zmniejszenie jej wymiarów jest podstawową czynnością w procesie tworzenia responsywnych i szybko działających witryn internetowych.
Pytanie 23
Poniżej przedstawiono fragment kodu w języku PHP. Jakie liczby wypisze ta pętla jako wynik swojego działania?
for ($i = 0; $i <= 20; $i += 4)
echo $i . ' ';
A. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20
B. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19
C. 0,4,8,12,16
D. 0,4,8,12,16,20
Pętla for w PHP działa tak, że zaczyna od 0 i leci aż do 20, dodając 4 przy każdej iteracji. Dzięki temu, dostajemy liczby 0, 4, 8, 12, 16 i 20. To jest naprawdę przydatne, zwłaszcza gdy chcemy przetwarzać co czwarty element w zbiorze. Pętle for są bardzo popularne w programowaniu, bo pozwalają robić rzeczy wielokrotnie bez zbędnego powtarzania kodu. Jeśli zrozumiesz, jak to działa, to potem dużo łatwiej będzie Ci pisać różne programy. Z moich doświadczeń wynika, że lepiej jest unikać tzw. magicznych liczb w kodzie, czyli takich, które nie mają sensownego wyjaśnienia. Lepiej używać stałych czy zmiennych, bo to sprawia, że kod jest bardziej czytelny i łatwiejszy do ogarnięcia w przyszłości.
Pytanie 24
W hurtowni utworzono tabelę sprzedaż, która zawiera pola: id, kontrahent, grupa_cenowa oraz obrot. Jakie polecenie należy wykorzystać, aby znaleźć tylko kontrahentów z drugiej grupy cenowej, których obrót przekracza 4000 zł?
A. SELECT kontrahent FROM sprzedaz WHERE grupa_cenowa=2 AND obrot>4000
B. SELECT kontrahent FROM sprzedaz WHERE grupa_cenowa=2 OR obrot>4000
C. SELECT sprzedaz FROM kontrahent WHERE grupa_cenowa=2 AND obrot>4000
D. SELECT sprzedaz FROM kontrahent WHERE obrot>4000
Aby skutecznie wyszukać kontrahentów z drugiej grupy cenowej, których obrót przekracza 4000 zł, należy zastosować odpowiednie zapytanie SQL. W tym przypadku, kluczowe jest zrozumienie użycia klauzul WHERE, które filtrują wyniki na podstawie określonych warunków. Poprawne zapytanie to 'SELECT kontrahent FROM sprzedaz WHERE grupa_cenowa=2 AND obrot>4000;'. W tym zapytaniu wybieramy kolumnę kontrahent z tabeli sprzedaz, filtrując wyniki na podstawie dwóch warunków: przynależności do drugiej grupy cenowej oraz obrotu większego niż 4000 zł. Operator AND jest istotny, ponieważ oba warunki muszą być spełnione, aby dany rekord został zwrócony. Takie podejście jest zgodne z zasadami normalizacji baz danych, co pozwala na zachowanie integralności danych i efektywność zapytań. Przykładem może być sytuacja, w której w tabeli znajdują się kontrahenci o różnych grupach cenowych i obrotach; zastosowanie powyższego zapytania pozwoli nam na wyselekcjonowanie tylko tych kontrahentów, którzy spełniają oba kryteria, co jest niezwykle przydatne w analizie sprzedaży i podejmowaniu decyzji biznesowych.
Pytanie 25
Jak można utworzyć kopię zapasową bazy danych MySQL?
A. importowaniem bazy
B. modyfikowaniem danych
C. agregowaniem danych
D. eksportowaniem bazy
Eksport bazy danych MySQL to proces, który pozwala na tworzenie kopii zapasowych danych znajdujących się w bazie. Narzędzie do eksportu, takie jak mysqldump, umożliwia nie tylko zapisanie danych w formacie SQL, ale także w innych formatach, takich jak CSV czy JSON. Eksport jest kluczowy w przypadku migracji danych pomiędzy różnymi środowiskami baz danych lub w sytuacji, gdy zachodzi potrzeba odzyskania danych po awarii. Proces ten można zautomatyzować, korzystając z harmonogramów zadań (cron), co zapewnia regularne tworzenie kopii zapasowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zaleca się, aby eksportować bazy danych regularnie oraz przechowywać kopie zapasowe w bezpiecznych lokalizacjach, aby zminimalizować ryzyko utraty danych. Standardy takie jak ISO 27001 podkreślają znaczenie odpowiednich procedur zarządzania danymi, w tym tworzenia kopii zapasowych, co czyni eksportu kluczowym elementem strategii ochrony danych w organizacjach.
Pytanie 26
W systemach bazodanowych, aby przedstawić dane, które spełniają określone kryteria, należy stworzyć
A. raport
B. relację
C. formularz
D. makropolecenie
Raport w kontekście baz danych to coś, co naprawdę pomaga w uporządkowanej prezentacji danych. Dzięki niemu możemy pokazać informacje w taki sposób, żeby było to zrozumiałe i zgodne z tym, czego potrzebujemy. Raporty to świetne narzędzie do zbierania danych, ich analizy i wizualizacji, co jest bardzo ważne w biznesie. Na przykład, można za ich pomocą stworzyć zestawienie sprzedaży za dany okres, porównać finanse różnych działów firmy albo sprawdzić, jak skuteczne były kampanie marketingowe. W praktyce często korzysta się z takich raportów w programach jak Microsoft Access, gdzie można wybrać źródło danych, odpowiednie pola i ustawić filtry. To wszystko po to, żeby stworzyć dokument, który jasno przedstawia wyniki analizy. Warto pamiętać, że tworzenie raportów powinno opierać się na dobrych zasadach, takich jak czytelność i estetyka, a także dostosowanie do potrzeb użytkownika, bo to naprawdę się liczy, jeśli chodzi o UX.
Pytanie 27
Jaki atrybut powinien zostać umieszczony w miejscu trzech kropek w znaczniku HTML5
, aby wskazać źródło cytatu?
A. cite
B. src
C. alt
D. href
Odpowiedź 'cite' jest prawidłowa, ponieważ atrybut ten służy do wskazania źródła cytatu w znaczniku
. Atrybut cite pozwala dostarczyć dodatkowych informacji o autorze lub miejscu pochodzenia cytatu, co jest zgodne z zasadami semantycznego HTML5. Użycie atrybutu cite jest ważne dla poprawnej interpretacji treści przez przeglądarki oraz narzędzia przetwarzające dane, takie jak wyszukiwarki internetowe. Przykład zastosowania:
...cytat...
. Dzięki temu można łatwo zidentyfikować źródło, co zwiększa wiarygodność prezentowanych informacji. W praktyce, dokumenty HTML powinny być tak przygotowane, aby były zarówno przyjazne dla użytkowników, jak i zgodne z wytycznymi standardów W3C, co ma kluczowe znaczenie w kontekście dostępności i SEO.
Pytanie 28
Celem testów wydajnościowych jest ocena
A. ciągu zdarzeń, w którym prawdopodobieństwo danego zdarzenia zależy tylko od wyniku zdarzenia wcześniejszego
B. stopnia, w jakim system lub moduł spełnia wymagania dotyczące wydajności
C. zdolności programu do funkcjonowania w sytuacjach, gdy sprzęt działa niepoprawnie
D. zdolności programu do funkcjonowania w sytuacjach, gdy system działa niepoprawnie
Testy wydajnościowe są kluczowym elementem procesu zapewnienia jakości oprogramowania, mającym na celu ocenę zdolności systemu lub modułu do spełnienia określonych wymagań wydajnościowych. Ich głównym celem jest zmierzenie, jak system radzi sobie w warunkach obciążenia, a także w różnych scenariuszach użytkowania. W ramach testów wydajnościowych analizuje się takie parametry jak czas reakcji, przepustowość oraz zasoby zużywane przez aplikację. Praktycznym przykładem może być testowanie aplikacji internetowej w warunkach, gdy korzysta z niej wielu użytkowników jednocześnie, co pozwala ocenić, jak skaluje się system. W kontekście standardów, organizacje często odnoszą się do metodologii takich jak Performance Testing Framework, a także do narzędzi jak JMeter czy LoadRunner, które umożliwiają automatyzację procesu testowania. Testy te pomagają w identyfikacji wąskich gardeł, które mogą wpływać na wydajność, co przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników oraz minimalizację kosztów związanych z utrzymaniem systemu.
Pytanie 29
Jaką kompetencję społeczną możemy przypisać osobie, która potrafi wyrażać swoje zdanie oraz argumentować swoje racje, nie naruszając przy tym granic własnych i innych ludzi?
A. Konformizm
B. Empatia
C. Asertywność
D. Akomodacja
Asertywność to umiejętność wyrażania swoich myśli, uczuć i przekonań w sposób pewny, ale z szacunkiem dla innych. Osoba asertywna potrafi argumentować swoje racje, nie naruszając przestrzeni emocjonalnej innych ludzi. Na przykład, w sytuacji konfliktu w pracy, osoba asertywna z łatwością przedstawi swoje stanowisko, jednocześnie słuchając argumentów drugiej strony. Asertywność jest kluczowa w budowaniu zdrowych relacji interpersonalnych, ponieważ pozwala na otwartą komunikację i wyrażanie potrzeb bez wywoływania antagonizmu. W praktyce asertywność jest często stosowana w negocjacjach, gdzie ważne jest, aby jasno przedstawiać swoje oczekiwania, ale również być otwartym na propozycje partnera. Standardy komunikacji interpersonalnej podkreślają rolę asertywności jako fundamentu dla efektywnego działania w zespole i rozwiązywania konfliktów. Właściwe stosowanie asertywności przyczynia się do tworzenia środowiska sprzyjającego współpracy i wzajemnemu szacunkowi.
Pytanie 30
Przedstawiona funkcja napisana w kodzie JavaScript ma na celu:
function oblicz(a, n)
{
    wynik = 1;
    for(i = 0; i < n; i++)
        wynik *= a;
    return (wynik);
}
A. zwrócić iloczyn kolejnych liczb od 1 do a
B. zwrócić wynik potęgowania a^n
C. wpisać wyniki mnożenia a przez n
D. wpisać kolejne liczby od a do n
Funkcja w kodzie JavaScript przedstawionym w pytaniu ma na celu zwrócenie wyniku potęgowania liczby a do potęgi n. Widzimy to poprzez analizę kodu: rozpoczyna się od inicjalizacji zmiennej wynik z wartością 1, a następnie w pętli for realizowana jest operacja mnożenia wyniku przez a dokładnie n razy. W ten sposób wynik = wynik * a jest wykonywane iteracyjnie, co oznacza że a jest mnożone przez siebie n razy. Taka operacja jest definicją potęgowania: a do potęgi n oznacza a mnożone n-krotnie. Tego rodzaju funkcje są fundamentalne w programowaniu, szczególnie w kontekście matematycznych obliczeń czy symulacji wymagających wielokrotnych potęgowań, np. w zastosowaniach naukowych i inżynieryjnych. Dobrą praktyką jest również optymalizacja tego typu funkcji używając wbudowanych metod jak Math.pow w JavaScript, co zwiększa czytelność i efektywność kodu. Rozumienie potęgowania jest kluczowe w algorytmach opartych na teorii liczb, kryptografii czy w grafice komputerowej, gdzie operacje te mogą być wysoce złożone i wymagają szczególnej optymalizacji.
Pytanie 31
Można przypisać wartości: static, relative, fixed, absolute oraz sticky do właściwości
A. text-transform
B. display
C. position
D. list-style-type
Właściwości CSS, takie jak 'display', 'list-style-type' oraz 'text-transform', nie mają związku z pozycjonowaniem elementów na stronie. Wartość 'display' kontroluje, w jaki sposób elementy są wyświetlane w dokumencie, na przykład jako blokowe, liniowe czy jako elementy inline-block. Pomimo że ma to wpływ na układ strony, nie definiuje sposobu pozycjonowania elementu w kontekście jego relacji do innych elementów. Z kolei 'list-style-type' jest używana głównie w kontekście list, pozwalając na określenie stylu znaczników listy, takich jak kropki czy cyfry, co wpływa na prezentację, ale nie zmienia układu elementów w kontekście pozycjonowania. Natomiast 'text-transform' służy do modyfikacji tekstu, na przykład zmiany jego wielkości liter. Chociaż te właściwości są istotne w kontekście stylizacji i strukturyzacji elementów, nie odnoszą się do zadań związanych z pozycjonowaniem, co może prowadzić do nieporozumień. Użytkownicy często mylą różne właściwości CSS, co skutkuje niewłaściwym zastosowaniem ich w projektach. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych właściwości ma swoje określone zastosowanie i zasady działania, dlatego warto zapoznać się z dokumentacją CSS oraz stosować się do dobrych praktyk w celu uniknięcia błędów w projektach webowych.
Pytanie 32
Jaką złożoność obliczeniową posiada algorytm znajdowania elementu w nieposortowanej jednowymiarowej tablicy?
A. stałą, O(1)
B. liniową, O(n)
C. silnia, O(n!)
D. kwadratową, O(n2)
Wybierając odpowiedzi niepoprawne, można natknąć się na różne złożoności obliczeniowe, które nie odnoszą się do algorytmu wyszukiwania elementu w nieposortowanej tablicy. Złożoność kwadratowa, O(n2), dotyczy algorytmów, które muszą porównywać każdy element z każdym innym, co najczęściej występuje w algorytmach sortujących, takich jak sortowanie bąbelkowe, gdzie liczba porównań rośnie wraz z kwadratem liczby elementów. Z kolei złożoność silni, O(n!), występuje w kontekście problemów kombinatorycznych, takich jak generowanie permutacji, co oznacza, że liczba operacji wzrasta niezwykle szybko w miarę zwiększania się liczby elementów, ale nie jest odpowiednia dla prostych algorytmów wyszukiwania. Złożoność stała, O(1), sugeruje, że operacja zajmuje tę samą ilość czasu niezależnie od rozmiaru danych, co w przypadku wyszukiwania w nieposortowanej tablicy nie jest możliwe, ponieważ musimy przejrzeć co najmniej jeden element. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień na temat działania algorytmów w kontekście różnych struktur danych oraz z mylnego utożsamiania złożoności z ich zastosowaniem. Zrozumienie różnicy między tymi złożonościami jest kluczowe dla efektywnego projektowania algorytmów oraz oceny ich wydajności w różnych scenariuszach.
Pytanie 33
W bazie danych zrealizowano poniższe polecenia dotyczące uprawnień użytkownika adam
GRANT ALL PRMLEGES ON klienci TO adam
REN/OKE SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci FROM adam
Po wykonaniu tych instrukcji użytkownik adam uzyska dostęp do
A. przeglądania tabeli klienci oraz dodawania do niej rekordów
B. usunięcia tabeli lub jej rekordów
C. zmiany danych oraz przeglądania tabeli klienci
D. tworzenia tabeli klienci i modyfikowania w niej danych
Odpowiedzi, które sugerują, że adam nie ma uprawnień do usunięcia tabeli lub jej rekordów, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia pojęcia uprawnień w bazach danych. Przede wszystkim, użytkownik z uprawnieniami ALL PRIVILEGES zyskuje pełny zestaw możliwości, co obejmuje również prawo do usuwania danych. W związku z tym, stwierdzenie, że użytkownik może tylko aktualizować dane i przeglądać tabelę, jest błędne. Ponadto, nieprawidłowe twierdzenie, że adam może tworzyć tabelę klienci, jest także mylące, ponieważ przydzielone uprawnienia dotyczą już istniejącej tabeli, a nie tworzenia nowych struktur. Użytkownik przyznany ALL PRIVILEGES na konkretnej tabeli nie ma automatycznie możliwości tworzenia nowych tabel w bazie danych; wymaga to oddzielnego przydziału uprawnień. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że uprawnienia administracyjne dotyczą jedynie wstawiania i przeglądania danych, podczas gdy tak naprawdę obejmują one również usuwanie. W praktyce, zarządzając uprawnieniami, należy jasno zdefiniować, jakie konkretne działania są dozwolone, aby zapewnić bezpieczeństwo bazy danych oraz uniknąć nieautoryzowanych modyfikacji. Dobre praktyki w zarządzaniu użytkownikami wskazują na potrzebę ograniczonego dostępu, co może ułatwić kontrolę nad danymi i zachować ich integralność.
Pytanie 34
W danej tabeli pracownicy, polecenie MySQL eliminujące wszystkie wpisy, dla których nie została wypełniona kolumna rodzaj_umowy, ma następującą formę
A. DELETE FROM pracownicy WHERE rodzaj_umowy IS NULL;
B. DROP pracownicy WHERE rodzaj_umowy IS NULL;
C. DELETE pracownicy WHERE rodzaj_umowy = 'brak';
D. DROP pracownicy FROM rodzaj_umowy = 0;
Odpowiedź "DELETE FROM pracownicy WHERE rodzaj_umowy IS NULL;" jest prawidłowa, ponieważ polecenie SQL DELETE jest używane do usuwania rekordów z tabeli w bazie danych. W tym przypadku, operacja koncentruje się na usunięciu pracowników, którzy nie mają przypisanego rodzaju umowy, co oznacza, że wartość w polu 'rodzaj_umowy' jest równa NULL. Wartość NULL w bazach danych oznacza brak danych, co jest kluczowym aspektem w kontekście ewidencji pracowników. Stosowanie warunku IS NULL jest standardową praktyką w SQL do identyfikowania brakujących wartości, a tym samym skutecznego zarządzania danymi. W praktyce, takie operacje są często używane, aby utrzymać integralność bazy danych i zapewnić, że tylko aktualne oraz wypełnione dane są przechowywane. Dobrą praktyką jest również wykonywanie zapytań DELETE w transakcjach, aby mieć możliwość ich cofnięcia w razie potrzeby, co minimalizuje ryzyko utraty ważnych informacji.
Pytanie 35
Aby na stronie internetowej umieścić logo z przezroczystym tłem, jaki format powinien być zastosowany?
A. BMP
B. CDR
C. JPG
D. PNG
Wybór formatu JPG (Joint Photographic Experts Group) do prezentacji logo z przezroczystym tłem jest błędny, ponieważ JPG nie obsługuje przezroczystości. Obrazy w tym formacie są kompresowane z utratą danych, co może prowadzić do pogorszenia jakości grafiki, szczególnie w obszarach z delikatnymi szczegółami i przejrzystością. Użytkownicy często myślą, że JPG może być stosowany w każdej sytuacji, jednak jego głównym przeznaczeniem są fotografie, gdzie bogate kolory i detale są kluczowe. Z kolei format CDR (CorelDRAW) jest formatem wektorowym, który nie jest przeznaczony do użytku w sieci bezpośrednio, ponieważ wymaga specjalnego oprogramowania do edycji, co czyni go mniej praktycznym dla stron internetowych. BMP (Bitmap) to format obrazu, który również nie wspiera przezroczystości, a dodatkowo ma dużą objętość plików, co może spowalniać ładowanie strony. Użytkownicy często mylą formaty, co prowadzi do wyborów, które nie tylko zmieniają jakość wizualną, ale także wpływają na wydajność strony internetowej. Dlatego kluczowe jest zrozumienie odpowiednich aplikacji dla różnych formatów graficznych, aby uniknąć typowych pułapek projektowych.
Pytanie 36
Jak określa się element, który został oznaczony znakiem zapytania w strukturze platformy .NET, a który pozwala na tworzenie indywidualnych aplikacji z wykorzystaniem frameworków oraz na przekształcanie kompilowanego kodu pośredniego na kod maszynowy procesora znajdującego się w komputerze?
A. Biblioteka klas bazowych (BCL)
B. Infrastruktura językowa (CLI)
C. Wspólne środowisko programistyczne (CLP)
D. Wspólne środowisko uruchomieniowe (CLR)
Infrastruktura językowa (CLI) to specyfikacja definiująca standardy dla różnych komponentów platformy .NET, w tym wspólne środowisko uruchomieniowe, ale sama w sobie nie zajmuje się wykonaniem kodu. CLI określa zestaw wytycznych, które umożliwiają tworzenie kodu zgodnego z różnymi językami, lecz nie zajmuje się bezpośrednim przekształcaniem kodu pośredniego na kod maszynowy. Biblioteka klas bazowych (BCL) dostarcza zestaw klas, które ułatwiają programowanie, oferując gotowe funkcje do obsługi operacji we/wy, manipulacji danych czy pracy z siecią. BCL nie zajmuje się jednak uruchamianiem aplikacji ani kompilacją kodu. Wspólne środowisko programistyczne (CLP) jako termin nie jest częścią standardowej terminologii .NET i może być mylące. CLR jest jedynym z tych elementów, który pełni rolę środowiska wykonawczego, umożliwiając uruchamianie kodu na różnych platformach sprzętowych. Pomyłki w wyborze mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia ról poszczególnych komponentów w ekosystemie .NET. Zrozumienie tej struktury jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania możliwości platformy .NET i tworzenia wydajnego, bezpiecznego oprogramowania. Analizowanie ról i funkcji poszczególnych komponentów jest istotne dla pełnego zrozumienia, jak platforma umożliwia tworzenie interoperacyjnych aplikacji w różnych językach programowania.
Pytanie 37
W języku JavaScript zdefiniowano funkcję o nazwie liczba_max, która porównuje trzy liczby naturalne przekazane jako argumenty i zwraca największą z nich. Prawidłowa forma wywołania tej funkcji, razem z przypisaniem jej wyniku, powinna wyglądać następująco
A. var wynik = liczba_max(a, b, c);
B. liczba_max(a, b, c, wynik);
C. liczba_max(a, b, c) = wynik;
D. liczba_max(a, b, c);
Wywołanie funkcji 'liczba_max' w postaci 'var wynik = liczba_max(a, b, c);' jest prawidłowe, ponieważ stosuje syntaksę języka JavaScript do przypisania wartości zwróconej przez funkcję do zmiennej. Zdefiniowana funkcja 'liczba_max' przyjmuje trzy argumenty, które są porównywane, a maksymalna z nich jest zwracana jako wynik. W tym przypadku 'var wynik' tworzy nową zmienną, która przechowuje tę wartość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, gdzie wyniki operacji są przypisywane do zmiennych dla dalszego wykorzystania. Użycie 'var' (lub 'let', 'const' w nowszych wersjach JavaScript) jest kluczowe, aby jasno określić zakres zmiennej. Przykładowo, jeśli a = 5, b = 10, c = 3, to po wywołaniu 'var wynik = liczba_max(a, b, c);', zmienna 'wynik' będzie miała wartość 10. Tego typu konstrukcje są podstawą programowania w JavaScript i są niezwykle przydatne w tworzeniu dynamicznych aplikacji webowych, gdzie operacje na danych są na porządku dziennym.
Pytanie 38
W języku C, aby zdefiniować stałą, należy zastosować
A. const
B. #const
C. #INCLUDE
D. static
W języku C, aby zadeklarować stałą, używamy słowa kluczowego 'const'. Oznaczenie zmiennej jako stałej z użyciem 'const' informuje kompilator, że wartość tej zmiennej nie może być zmieniana po jej inicjalizacji. Jest to istotne, ponieważ pozwala na większą kontrolę nad danymi w programie oraz może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa kodu. Na przykład, jeśli zadeklarujemy stałą długość tablicy jako 'const int length = 10;', kompilator zablokuje wszelkie próby zmiany tej wartości w późniejszej części programu. Dzięki temu, możemy uniknąć wielu błędów logicznych. Ponadto stosowanie stałych zwiększa czytelność kodu, ponieważ zamiast magicznych liczb w kodzie, używamy nazw, które jasno określają, co dana wartość reprezentuje. Warto również pamiętać, że stałe mogą być używane w różnych kontekstach, w tym przy definiowaniu parametrów funkcji, co pozwala na lepszą organizację i zarządzanie kodem. Praktyka używania 'const' jest zgodna z dobrymi praktykami programowania, które zalecają minimalizowanie zmienności danych tam, gdzie to możliwe.
Pytanie 39
Na podstawie relacji przedstawionej na ilustracji, można stwierdzić, że jest to relacja
A. wiele do wielu pomiędzy kluczami głównymi obu tabel
B. jeden do jednego, gdzie obie tabele mają przypisane klucze obce
C. jeden do wielu, gdzie kluczem obcym jest pole w tabeli uslugi
D. jeden do wielu, gdzie kluczem obcym jest pole w tabeli kadra
Odpowiedzi błędne opierają się na niewłaściwym zrozumieniu relacji w bazach danych. Pierwsza z błędnych koncepcji sugeruje relację jeden do wielu, gdzie kluczem obcym jest pole w tabeli kadra, co jest odwrotne do przedstawionej struktury, gdyż w rzeczywistości pole kadra_id znajduje się w tabeli uslugi, wskazując na tabelę kadra. Relacja jeden do jednego, w której obie tabele mają klucze obce, oznaczałoby, że każdy rekord w jednej tabeli jest ściśle powiązany z jednym rekordem w drugiej, co nie jest przypadkiem dla tych danych. Takie podejście zwykle stosuje się, gdy tabele przechowują różne aspekty tego samego podmiotu, co nie jest odzwierciedlone na diagramie. Relacja wiele do wielu między kluczami głównymi obu tabel wymagałaby użycia dodatkowej tabeli łączącej, co umożliwiałoby powiązanie wielu rekordów każdej z tabel z wieloma rekordami drugiej, co również nie jest przedstawione tutaj. Typową pomyłką przy analizie tego typu relacji jest nieuwzględnienie struktury kluczy obcych i ich roli w łączeniu danych poprzez zrozumienie ich jako jedynie strukturalne powiązania, zamiast narzędzi umożliwiających integralność i spójność danych w bazie. Ważne jest, aby zawsze analizować kierunek relacji i rolę kluczowych pól w kontekście aplikacji i modelu danych, co zapobiega błędnym interpretacjom i wspiera prawidłowe projektowanie bazy danych, zgodnie z jej wymaganiami funkcjonalnymi i wydajnościowymi.
Pytanie 40
Język JavaScrypt umożliwia obsługę
A. funkcji wirtualnych
B. klas abstrakcyjnych
C. wysyłania ciastek z identycznymi informacjami do wielu klientów strony
D. obiektów DOM
JavaScript to język programowania, który ma silne wsparcie dla obiektów DOM (Document Object Model), co pozwala na dynamiczne manipulowanie strukturą HTML oraz stylami CSS w czasie rzeczywistym. DOM jest interfejsem programowania aplikacji, który reprezentuje strukturę dokumentów HTML oraz XML jako zhierarchizowane drzewo obiektów. Dzięki JavaScript, programiści mogą dodawać, usuwać oraz modyfikować elementy na stronie internetowej, co prowadzi do interaktywnych i responsywnych doświadczeń użytkowników. Na przykład, za pomocą metody document.getElementById() można uzyskać dostęp do konkretnego elementu HTML, a następnie zmienić jego zawartość lub styl. Możliwości manipulacji DOM w JavaScript są szerokie, obejmują takie operacje jak dodawanie klas CSS, obsługa zdarzeń użytkownika, czy tworzenie nowych elementów. Standardy, takie jak W3C DOM, definiują sposób, w jaki te operacje powinny być realizowane, zapewniając interoperacyjność w różnych przeglądarkach. Zrozumienie obsługi DOM w JavaScript jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć nowoczesne aplikacje internetowe, ponieważ umożliwia pełne wykorzystanie możliwości interakcji na stronach WWW.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej