Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 12:04
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 12:27

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ujęcie postaci ludzkiej na zdjęciu od kolan do góry określa plan

A. zbliżony

B. całkowity

C. globalny

D. amerykański

Odpowiedź 'amerykański' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do charakterystycznego ujęcia, które obejmuje postać ludzką od kolan w górę, szczególnie w kontekście portretów. Ujęcie amerykańskie jest szeroko stosowane w fotografii i filmie, zwłaszcza w produkcjach, które chcą uchwycić ekspresję twarzy oraz detale górnej części ciała, zachowując przy tym odpowiednią kompozycję. Przykładem zastosowania tego planu jest fotografia portretowa, gdzie artysta pragnie ukazać emocje i cechy osobiste modela, stosując kadr, który nie tylko skupia się na twarzy, ale również na postawie ciała. W standardach fotograficznych, ujęcie amerykańskie wprowadza równowagę między bliskością a kontekstem otoczenia, co czyni je idealnym dla przedstawienia osobistych historii. Warto również zauważyć, że ten typ ujęcia zyskał popularność w produkcjach filmowych lat 30. XX wieku, co przyczyniło się do jego uznania jako jednego z kluczowych elementów klasycznej narracji wizualnej.

Pytanie 2

Który pomiar natężenia światła TTL opiera się na uśrednianiu jasności z całej fotografowanej sceny, z akcentem na centralny obszar kadru?

A. Centralnie ważony

B. Matrycowy

C. Wielosegmentowy

D. Punktowy

Wybór niewłaściwych opcji pomiaru natężenia światła często wynika z nieporozumień dotyczących ich zastosowania i funkcji. Wielosegmentowy pomiar, który dzieli scenę na wiele segmentów i ocenia jasność w każdym z nich, jest przydatny w bardziej złożonych scenariuszach, jednak może wprowadzać w błąd, zwłaszcza gdy kluczowy obiekt znajduje się w centrum. Takie podejście może prowadzić do zbyt dużej fragmentacji informacji o świetle, co w rezultacie nie zapewnia precyzyjnej ekspozycji na najważniejsze elementy. Z kolei matrycowy pomiar uwzględnia szerszy kontekst sceny, ale również nie skupia się na centralnym obszarze, co może skutkować przepaleniem lub niedoświetleniem głównego obiektu. Punktowy pomiar, skoncentrowany na niewielkim obszarze, może być skuteczny w specyficznych sytuacjach, ale jego użycie w kontekście zdjęć z centralnym obiektem może prowadzić do nieprawidłowego wyniku, gdy inne elementy sceny nie zostaną uwzględnione. Kluczowym błędem jest myślenie, że każdy z tych trybów pomiaru funkcjonuje na podobnych zasadach, podczas gdy każdy z nich ma swoje unikalne zastosowanie i charakteryzuje się odmiennym podejściem do analizy oświetlenia.

Pytanie 3

Redukcja naświetlonych halogenków srebra metalicznego może być przeprowadzona dzięki procesowi

A. wywołania

B. utrwalania

C. kąpieli pośredniej

D. kąpieli końcowej

Wybór innych odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących procesów chemicznych zachodzących na etapie obróbki materiałów światłoczułych. Wywołanie to etap, w którym następuje przekształcenie naświetlonych halogenków srebra w srebro metaliczne, jednak nie jest to etap, w którym dochodzi do ich redukcji. Wywoływacz działa jedynie na te halogenki, które zostały naświetlone, ale nie wprowadza trwałości obrazu, gdyż po wywołaniu niezbędne jest dalsze działanie utrwalacza. Kąpiel pośrednia oraz kąpiel końcowa odnoszą się do procesów czyszczenia i stabilizacji obrazu, ale także nie są odpowiednie do redukcji naświetlonych halogenków. Kąpiel pośrednia zazwyczaj służy do usuwania resztek chemikaliów z wywoływacza, co może wpływać na jakość końcowego obrazu, natomiast kąpiel końcowa jest etapem, w którym obraz jest zabezpieczany przed wpływem czynników zewnętrznych. Typowymi błędami myślowymi przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi są mylenie procesów związanych z obróbką chemiczną oraz niewłaściwe rozumienie ich kolejności i funkcji. Właściwe zrozumienie etapów obróbki, a szczególnie znaczenia utrwalania, jest kluczowe dla uzyskania trwałych i wysokiej jakości obrazów fotograficznych.

Pytanie 4

Bez znajomości rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy przeznaczony do umieszczenia w folderze reklamowym powinien być stworzony w rozdzielczości

A. 72 ppi

B. 150 ppi

C. 200 ppi

D. 300 ppi

Rozdzielczość 300 ppi (pikseli na cal) jest standardem stosowanym w przygotowywaniu materiałów przeznaczonych do druku. Wysoka rozdzielczość pozwala uzyskać lepszą jakość wydruku, co jest szczególnie istotne przy projektach reklamowych, które mają przyciągać uwagę klientów i prezentować produkty w korzystnym świetle. Przygotowując plik w rozdzielczości 300 ppi, zapewniamy, że szczegóły będą wyraźne i ostre, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, grafik oraz tekstu. W praktyce, jeśli plik przygotowany w niższej rozdzielczości, np. 150 ppi lub 72 ppi, zostanie wydrukowany, może skutkować rozmytymi obrazami oraz nieczytelnym tekstem, co negatywnie wpłynie na odbiór materiału. W kontekście standardów branżowych, 300 ppi jest powszechnie akceptowane jako minimalna wartość rozdzielczości dla materiałów drukowanych, aby zapewnić najwyższą jakość prezentacji. Dobrą praktyką jest również zapoznanie się z wymaganiami konkretnego drukarza, ponieważ mogą oni mieć własne preferencje dotyczące rozdzielczości.

Pytanie 5

Powiększalnik pozwalający na uzyskiwanie kolorowych kopii w technice subtraktywnej dysponuje głowicą filtracyjną z filtrami korekcyjnymi w kolorach:

A. czerwona, żółta, niebieska

B. purpurowa, zielona, niebieska

C. czerwona, zielona, niebieska

D. purpurowa, żółta, niebieskozielona

Wybór filtrów w niepoprawnych odpowiedziach wskazuje na błędne zrozumienie zasad działania druku subtraktywnego. Na przykład, filtr czerwoną nie może skutecznie współpracować z filtrem zielonym, ponieważ oba te kolory znajdują się na przeciwnych końcach spektrum kolorów, co skutkuje nieskuteczną absorpcją światła. Z tego powodu, użycie tych filtrów jednocześnie prowadzi do niewłaściwego odwzorowania kolorów i pogorszenia jakości wydruków. Ponadto, w przypadku filtrów purpurowych i niebieskich, ich współdziałanie z innymi kolorami również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż mogą one eliminować zbyt wiele długości fal, co ogranicza paletę kolorów. Kluczowe jest zrozumienie, że w druku subtraktywnym każdy filtr powinien współpracować z innymi w sposób, który umożliwia uzyskanie pełnego spektrum kolorów. Metaliczne i jaskrawe kolory, takie jak np. ciemnozielony czy purpurowy, mogą również prowadzić do mylnych wniosków o ich przydatności jako filtrów w kontekście odwzorowania barw. Dlatego fundamentalne jest, aby podczas wyboru filtrów kierować się nie tylko ich nazwami, ale przede wszystkim ich właściwościami optycznymi oraz ich zdolnością do absorbowania odpowiednich długości fal świetlnych.

Pytanie 6

Obrazy przeznaczone do druku w poligrafii zapisuje się w przestrzeni kolorystycznej

A. RGB

B. HSV

C. CMYK

D. sRGB

Tryb koloru CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardowym modelem stosowanym w druku poligraficznym. W przeciwieństwie do modeli RGB (Red, Green, Blue), które są używane głównie w wyświetlaczach, CMYK jest zaprojektowany tak, aby najlepiej odwzorować kolory na papierze. Podczas druku, kolory są tworzone przez nakładanie warstw atramentu, co sprawia, że model CMYK jest bardziej odpowiedni do tego celu. Przykładowo, gdy projektujemy materiały reklamowe, jak ulotki czy plakaty, pliki muszą być zapisane w tym trybie, aby zapewnić dokładność kolorów po wydruku. W wielu programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, możemy ustawić tryb koloru na CMYK, co pozwala na precyzyjne zarządzanie kolorami i ich odwzorowaniem w finalnym produkcie. Zastosowanie tego modelu w druku gwarantuje, że efekty wizualne będą zgodne z oczekiwaniami, co jest kluczowe w procesie poligraficznym.

Pytanie 7

W trakcie robienia zdjęć w studio, wykorzystując światło żarowe, aby uzyskać właściwą reprodukcję kolorów na obrazie, jakie ustawienie balansu bieli jest wymagane dla temperatury barwowej wynoszącej

A. 10000 K

B. 3200 K

C. 2000 K

D. 5500 K

Temperatura barwowa 2000 K jest znacznie niższa niż wartość potrzebna do prawidłowego odwzorowania barw w przypadku światła żarowego. Tego typu źródła światła charakteryzują się ciepłym odcieniem, który wprowadza do zdjęć zbyt intensywny żółty lub pomarańczowy ton, przez co kolory mogą wydawać się nienaturalne. Z kolei temperatura barwowa 5500 K, typowa dla światła dziennego, również nie jest odpowiednia w kontekście zdjęć studyjnych przy żarze, ponieważ prowadzi do zbyt zimnego odcienia na obrazie. Użycie takiej wartości może skutkować niepożądanymi efektami wizualnymi, a zrównoważenie kolorów w postprodukcji stanie się trudniejsze. Ponadto, temperatura 10000 K odnosi się do bardzo zimnego światła, które towarzyszy np. niebu w pochmurny dzień. W przypadku fotografii studyjnej, gdzie dominujące jest ciepłe światło żarowe, takie ustawienie balansu bieli spowoduje, że zdjęcia będą wydawały się przesadnie niebieskie. Stąd błędne ustawienia balansu bieli mogą wprowadzić poważne trudności w osiągnięciu naturalnych kolorów, co potwierdza znaczenie rozumienia i prawidłowego zastosowania temperatury barwowej w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Który z poniższych formatów pozwala na zapisanie przetworzonego zdjęcia z zachowaniem warstw, a także umożliwia jego otwieranie w różnych programach graficznych oraz przeglądarkach?

A. BMP

B. JPG

C. PSD

D. TIFF

Wybór formatu PSD może być mylący, gdyż jest on dedykowany głównie dla aplikacji Adobe Photoshop i nie jest obsługiwany przez wiele innych programów graficznych. Oznacza to, że użytkownicy muszą mieć dostęp do konkretnego oprogramowania, aby móc otworzyć lub edytować pliki w tym formacie. Pomimo że PSD obsługuje warstwy, co czyni go przydatnym do skomplikowanej edycji, nie jest to format, który zapewnia uniwersalność i dostępność na różnych platformach. Format JPG, choć niezwykle popularny ze względu na mały rozmiar pliku i dobrą jakość obrazu przy kompresji, nie obsługuje warstw ani nie zachowuje informacji o edycji. Obrazy zapisane w formacie JPG są kompresowane stratnie, co oznacza, że mogą tracić szczegóły i jakość po wielokrotnym zapisywaniu. BMP, z kolei, to format bitmapowy, który również nie obsługuje warstw. Choć BMP może być używany do przechowywania obrazów o wysokiej jakości, to z reguły generuje znacznie większe pliki, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach związanych z edytowaniem i archiwizacją. Istotne jest, aby przy wyborze formatu graficznego kierować się nie tylko jego możliwościami technicznymi, ale również kompatybilnością z innymi narzędziami i potrzebą zachowania jakości obrazu.

Pytanie 10

Która właściwość aparatu fotograficznego jest najważniejsza podczas robienia zdjęć dokumentalnych?

A. Obiektyw z możliwością makrofotografii

B. Kontrola nad perspektywą

C. Obracany wyświetlacz

D. Obiektyw o wysokiej jasności

Wybierając inne cechy aparatu, takie jak obiektyw z funkcją makro, sterowanie perspektywą czy odchylany wyświetlacz obrazu, można nieświadomie ograniczyć swoje możliwości w kontekście wykonywania zdjęć reportażowych. Obiektyw z funkcją makro, na przykład, jest zaprojektowany do uchwytywania małych obiektów z bliska, co w kontekście reportażu może być rzadkością. Chociaż może się zdarzyć, że niektóre sytuacje wymagają zdjęć detali, to jednak dominującym celem reportażu jest uchwycenie większych scen oraz interakcji między ludźmi w danym kontekście. Sterowanie perspektywą, mimo że pozwala na ciekawe kompozycje, nie jest kluczowe w reportażu, gdzie najważniejsze są autentyczność i emocje uchwycone na zdjęciach. Ponadto, odchylany wyświetlacz obrazu, choć może być przydatny w trudno dostępnych miejscach, często nie jest decydującym czynnikiem w kontekście jakości obrazu, zwłaszcza gdy najważniejsza jest umiejętność szybkiego reagowania na sytuacje w terenie. W praktyce, wybór odpowiedniego obiektywu o dużej jasności znacząco wpływa na jakość i efektywność pracy fotografa reportażowego, co sprawia, że inne cechy mogą okazać się mniej istotne w tym kontekście.

Pytanie 11

Z jakiego kąta matrycy aparatu cyfrowego należy usunąć zanieczyszczenia, jeśli na wyświetlaczu LCD są one widoczne w lewym górnym rogu?

A. Z prawego dolnego.

B. Z lewego dolnego.

C. Z lewego górnego.

D. Z prawego górnego.

Pytanie dotyczy zrozumienia zasady działania matrycy aparatu cyfrowego oraz sposobu, w jaki zabrudzenia wpływają na jakość obrazu. Odpowiedzi wskazujące na inne narożniki nie uwzględniają kluczowej zasady optyki, która mówi, że każde zanieczyszczenie widoczne na wyświetlaczu jest najczęściej związane z jego położeniem w przestrzeni optycznej. Na przykład, jeśli zabrudzenie jest widoczne w lewym górnym rogu ekranu, to naturalne jest, że jego rzeczywista lokalizacja na obiektywie musi być w przeciwnym rogu, co w tym przypadku jest prawym dolnym. Wybór narożnika, takiego jak lewy dolny lub prawy górny, ignoruje tę zasadę, prowadząc do błędnego wniosku. Warto również zauważyć, że zanieczyszczenia mogą być efektem działań użytkownika, np. nieprawidłowego przechowywania aparatu czy używania go w trudnych warunkach. Aby uniknąć takich problemów, profesjonaliści zalecają stosowanie osłon na obiektyw oraz systematyczne czyszczenie sprzętu. Ignorowanie tych praktyk prowadzi do niepotrzebnych trudności i frustracji w pracy fotografa, a także do obniżenia jakości uzyskiwanych zdjęć.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. LIVE MOS

B. Foveon X3

C. CMOS

D. CCD

LIVE MOS, CMOS oraz CCD to różne technologie matryc obrazowych, które różnią się zasadą działania oraz sposobem rejestrowania informacji o kolorze. LIVE MOS to ich połączenie, które łączy elementy CMOS z technologią Live View, co sprawia, że są one bardziej wydajne w zakresie rejestrowania obrazu w trybie na żywo. Jednakże, podobnie jak w przypadku matryc CMOS, wykorzystują one siatki filtrów kolorów, co ogranicza ich zdolność do odwzorowywania detali w porównaniu do Foveon X3. Matryce CMOS są popularne w wielu aparatach cyfrowych, ze względu na niskie zużycie energii i szybkie czasy reakcji, jednak wciąż polegają na architekturze z filtrami, co wpływa na jakość barw. Z kolei matryce CCD, znane ze swojej wysokiej jakości i niskiego szumu, są wykorzystywane głównie w profesjonalnych aparatach, ale również nie rejestrują kolorów w sposób trójwymiarowy, a opierają się na filtrze Bayera. Typowym błędem w ocenie tych technologii jest utożsamianie jakości obrazu jedynie z rozdzielczością, podczas gdy kluczową rolę odgrywa również sposób, w jaki matryca przetwarza kolory, co w przypadku Foveon X3 jest rewolucyjne w porównaniu z bardziej powszechnymi rozwiązaniami.

Pytanie 15

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10×15 cm, jakie urządzenie powinno zostać użyte?

A. kopiarkę stykową

B. powiększalnik z głowicą filtracyjną

C. aparat wielkoformatowy

D. kolumnę reprodukcyjną

Wybór kolumny reprodukcyjnej, aparatu wielkoformatowego czy powiększalnika z głowicą filtracyjną na wykonanie pozytywów w skali 1:1 z negatywów 10×15 cm jest nieodpowiedni. Kolumna reprodukcyjna, choć użyteczna w reprodukcji płaskich obrazów, nie jest optymalna do zachowania pełnej skali, ponieważ przeważnie wykorzystuje obiektywy, które mogłyby wprowadzać zniekształcenia podczas reprodukcji. Ponadto, aparat wielkoformatowy jest przeznaczony do wykonywania zdjęć w dużych formatach, co w kontekście negatywów 10×15 cm jest niepraktyczne i może prowadzić do utraty jakości, a także niepotrzebnego komplikowania procesu. Z kolei powiększalnik z głowicą filtracyjną, choć doskonały do powiększania i korekcji tonalnej, nie jest właściwym narzędziem do uzyskania pozytywów w skali 1:1, ponieważ jest stworzony do pracy z negatywami, a jego głównym celem jest generowanie większych odbitek. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, jak przekonanie, że skala odwzorowania może być osiągnięta przez inne techniki, które w rzeczywistości wnoszą tylko dodatkowe komplikacje i niepewności w procesie reprodukcji. Zrozumienie, że kopiarka stykowa jest jedynym odpowiednim narzędziem do tej konkretnej aplikacji, jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących i profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 16

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/125 s

B. 1/500 s

C. 1/1600 s

D. 1/30 s

Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 17

Która z przestrzeni barw zawiera największą liczbę kolorów widocznych dla ludzkiego oka?

A. CMYK

B. sRGB

C. Adobe RGB

D. CIELab

Modele CMYK, sRGB i Adobe RGB, mimo że są dość powszechnie używane, nie pokrywają całego zakresu kolorów, które można dostrzegać, na co CIELab daje radę. No bo CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, blacK) jest głównie do druku, a z powodu ograniczeń związanych z farbami i ich mieszaniem, nie łapie wszystkich kolorów, które widzi ludzkie oko. Ponadto, ten model działa na subtractywnym mieszaniu kolorów, co też jest ograniczeniem. Z kolei sRGB (standard Red Green Blue) został stworzony z myślą o wyświetlaczach i internecie, ale jest ograniczony do mniej niż 40% widma kolorów, które widzimy. Używanie sRGB w profesjonalnym druku może dać niezgodności kolorów między tym, co widzimy na ekranie, a tym, co dostajemy na papierze. Adobe RGB ma wprawdzie szerszy gamut niż sRGB, ale jakby nie było, wciąż nie dorównuje CIELab. Błąd w wyborze tych modeli zwykle wynika z nieporozumień co do tego, jak i kiedy je stosować. Wybór odpowiedniej przestrzeni barw jest kluczowy, żeby mieć spójność kolorów w projektach graficznych oraz w produkcji. To powinno być brane pod uwagę przy wyborze odpowiedniego modelu do danej aplikacji.

Pytanie 18

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Zielony

B. Żółty

C. Purpurowy

D. Szary

Wybór niewłaściwego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny może prowadzić do nieodpowiednich efektów wizualnych. Na przykład, filtr szary nie zmienia barw ani kontrastu, a jedynie redukuje ilość światła docierającego do papieru. Taki filtr nie wpływa na obraz, co często prowadzi do efektu płaskiego, bez wyrazistych różnic tonalnych. Użytkownicy mogą sądzić, że użycie filtru szarego pomoże w uzyskaniu lepszej jakości, jednak w rzeczywistości nie wnosi nic do kontrastu obrazu. Z kolei filtr żółty, choć może poprawić niektóre aspekty obrazu, nie jest wystarczająco skuteczny w podnoszeniu kontrastu jak filtr purpurowy. Żółty filtr redukuje niebieskie i fioletowe pasma światła, co może być przydatne w niektórych scenariuszach, ale nie w kontekście ogólnego zwiększenia kontrastu. Podobnie, filtr zielony nie jest optymalny, ponieważ absorbuje czerwone światło, co może prowadzić do utraty szczegółów w jasno oświetlonych partiach zdjęcia. W rezultacie, nieprawidłowy wybór filtrów często wynika z braku zrozumienia ich właściwości oraz wpływu na finalny obraz, co jest kluczowe w procesie tworzenia profesjonalnej fotografii.

Pytanie 19

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. rozmywanie

B. różdżka

C. stempel

D. lasso

Narzędzie lasso, chociaż przydatne do zaznaczania obszarów, nie nadaje się do usuwania niechcianych elementów. Ono zaznacza kształty, ale samo zaznaczenie nie wystarczy, żeby coś usunąć. Trzeba jeszcze wykonać dodatkowy krok, co może sprawić, że praca z obrazem jest mniej efektywna. Narzędzie rozmywanie można wykorzystywać do łagodzenia krawędzi czy maskowania niedoskonałości, ale nie wymazuje obiektów, tylko zmienia ich ostrość. Czasami, przez tę technikę, mogą się zdarzyć niechciane efekty, które obniżają jakość zdjęcia. Różdżka to narzędzie do zaznaczania obszarów na podstawie kolorów, co czyni ją lepszą do selekcji jednorodnych miejsc, a nie do precyzyjnego usuwania. Ludzie mogą mylić te narzędzia z tym, co naprawdę potrafią, co sprawia, że trudno osiągnąć zamierzony efekt w retuszu zdjęć. Dużym błędem jest myślenie, że każde zaznaczenie da radę wykorzystać do efektywnego usunięcia obiektów, co zazwyczaj kończy się kiepskimi efektami wizualnymi.

Pytanie 20

Tryb koloru 1-bitowego (liczba bitów używanych do przedstawienia danego koloru) określa rodzaj koloru

A. skala szarości

B. Highcolor

C. czarno-biały

D. Truecolor

Wybieranie odpowiedzi wskazujących na tryby takie jak Highcolor, Truecolor czy skala szarości pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z głębią koloru. Highcolor oznacza standard, w którym stosuje się 16 bitów do reprezentacji kolorów, co pozwala na wyświetlenie 65 536 kolorów. Z kolei Truecolor, operujący na 24 bitach, umożliwia wyświetlenie ponad 16 milionów kolorów, co znacząco przewyższa możliwości 1-bitowej głębi koloru. Stąd ich wybór jest błędny, ponieważ nie odzwierciedlają one ograniczeń wynikających z przydzielania tylko jednego bitu na kolor. Skala szarości także jest myląca; korzysta z większej liczby bitów, najczęściej 8 (co daje 256 odcieni szarości), co również nie jest zgodne z definicją 1-bitowej głębi. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z mylenia liczby bitów z ilością wyświetlanych kolorów; im większa głębia koloru, tym szerszy zakres kolorów, co nie jest możliwe w przypadku 1-bitowej reprezentacji. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest zrozumienie, jak różne tryby kolorów wpływają na jakość i zdolność reprezentacji obrazów, a także stosowanie odpowiednich narzędzi i standardów do odpowiednich zastosowań.

Pytanie 21

Jakiego obiektywu powinno się użyć do fotografowania trudnodostępnych i odległych obiektów natury?

A. Standardowego

B. Długoogniskowego

C. Szerokokątnego

D. Krótkoogniskowego

Użycie obiektywu długoogniskowego jest kluczowe przy fotografowaniu trudno dostępnych i odległych obiektów przyrodniczych. Obiektywy te, zazwyczaj o ogniskowej powyżej 70 mm, pozwalają na uzyskanie większego przybliżenia, co umożliwia rejestrowanie detali w obrazach, które w przeciwnym razie mogłyby być niezauważalne. Przykładem zastosowania długoogniskowego obiektywu jest fotografowanie dzikich zwierząt, które często są płochliwe i wymagają zachowania znacznej odległości od fotografa. Dzięki efektowi kompresji perspektywy, który obiektywy te oferują, uzyskuje się również korzystny efekt bokeh, co pozwala na estetyczne uwydatnienie obiektu fotografowanego na tle rozmytym. Dodatkowo warto zauważyć, że obiektywy długoogniskowe są standardem w fotografii sportowej i wydarzeń, gdzie zachowanie dystansu jest równie ważne. Przy wyborze obiektywu długoogniskowego należy też zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, co jest szczególnie istotne przy fotografowaniu z ręki w trudnych warunkach oświetleniowych. W kontekście standardów branżowych, sprzęt ten jest często rekomendowany przez profesjonalnych fotografów przyrodniczych, co potwierdza jego skuteczność i uniwersalność w trudnych warunkach fotografowania.

Pytanie 22

Konturowe oświetlenie fotografowanego obiektu można uzyskać przez ustawienie światła głównego

A. przed obiektem w stronę obiektywu

B. przed obiektem w kierunku tła

C. za obiektem w stronę obiektywu

D. za obiektem w kierunku tła

Umieszczanie światła przed obiektem w kierunku tła nie sprzyja uzyskaniu oświetlenia konturowego. W takim ustawieniu światło oświetla zarówno obiekt, jak i tło, co prowadzi do zatarcia konturów obiektu i braku wyraźnego podziału pomiędzy nimi. Dodatkowo, światło skierowane w ten sposób może spowodować, że tło stanie się zbyt dominujące, co negatywnie wpłynie na kompozycję zdjęcia. Inną niekorzystną opcją jest umiejscowienie światła przed obiektem w kierunku obiektywu, co również skutkuje brakiem konturowego oświetlenia. W tym przypadku obiekt zostaje oświetlony bezpośrednio, co często prowadzi do powstawania niepożądanych cieni oraz flat lighting, które sprawiają, że zdjęcie wydaje się płaskie i pozbawione dynamiki. Umieszczając źródło światła za obiektem w kierunku tła, można uzyskać efekt halo, który nie jest pożądany w większości sytuacji, ponieważ może zniekształcać detale obiektu. Błędem jest mylenie różnych technik oświetleniowych oraz niezrozumienie, jak różne ustawienia wpływają na finalny rezultat. Kluczowe jest, aby rozumieć, że oświetlenie konturowe wymaga przemyślanego ustawienia, które podkreśla formę obiektu, a nie go tłumi.

Pytanie 23

Jakie formaty należy wybrać do zapisu skanowanych obrazów, które będą publikowane w internecie?

A. PNG i TIFF

B. PNG i JPEG

C. PSD i JPEG

D. GIF i PSD

Odpowiedź PNG i JPEG to optymalny wybór dla skanowanych zdjęć przeznaczonych do publikacji internetowej. Format PNG (Portable Network Graphics) jest doskonały do przechowywania obrazów, które wymagają wysokiej jakości bezstratnej kompresji, co jest istotne w przypadku zdjęć z dużą ilością detali i kolorów. Jest on szczególnie polecany do grafik z przezroczystością oraz obrazów o ostrych krawędziach, jak logotypy czy ikony. Z kolei format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest idealny do zdjęć o pełnym kolorze, gdzie niewielka strata jakości jest akceptowalna w zamian za znacznie mniejszy rozmiar pliku. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co sprawia, że jest preferowanym formatem do publikacji zdjęć w internecie, gdzie szybkość ładowania strony ma kluczowe znaczenie. Dobrym przykładem zastosowania obu formatów jest wykorzystanie PNG dla grafik na stronie internetowej, które wymagają przezroczystości, natomiast JPEG dla zdjęć produktów w e-commerce, które muszą być szybko dostępne dla użytkowników. Dobre praktyki branżowe sugerują użycie PNG dla grafik z tekstem oraz JPEG dla zdjęć, co zapewnia optymalną jakość i wydajność.

Pytanie 24

Jakiego koloru tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Niebieskie

B. Purpurowe

C. Białe

D. Zielone

Białe tło zapewnia najwyższy kontrast jasności w przypadku fotografowania czerwonego jabłka. Jest to związane z naturą percepcji kolorów i ich jasności. Białe tło odbija większość światła, co sprawia, że czerwień jabłka wydaje się bardziej intensywna i wyraźna. W kontekście teorii kolorów, biel jest kombinacją wszystkich kolorów widzialnych, a czerwony, będąc kolorem o wysokiej długości fali, zyskuje na wyrazistości w zestawieniu z jasnym tłem. W praktyce, fotografowie często wykorzystują białe tło do podkreślenia kolorów obiektów, co jest standardową techniką w fotografii produktowej i portretowej. Warto również zauważyć, że białe tło dobrze współpracuje z oświetleniem naturalnym oraz sztucznym, co pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu. Przykłady zastosowania tej zasady można znaleźć w reklamach, gdzie intensywne kolory produktów są umieszczane na jasnym tle, aby przyciągnąć uwagę klientów.

Pytanie 25

Jakie właściwości użytkowe wielkoformatowego aparatu miechowego umożliwiają korygowanie zniekształceń perspektywicznych w fotografii budynków?

A. Rodzaj rejestrowanego obrazu

B. Wymienialne obiektywy

C. Wyciąg miecha

D. Kąt nachylenia czołówki i matówki

Pozostałe odpowiedzi są związane z funkcjami aparatów miażdżących, ale nie dotyczą korekcji zniekształceń perspektywy. Format obrazu może być ważny dla jakości zdjęcia, ale nie zmienia tego, jak perspektywa wygląda na fotce. Jaki film czy matryca są używane, to bardziej wpływa na rozdzielczość, a nie na perspektywę. Wyciąg miecha też nie poprawia perspektywy, bardziej chodzi o różne odległości ogniskowe i głębię ostrości. Na koniec, wymienne obiektywy mogą mieć inne ogniskowe, ale to nie jest rozwiązanie dla problemów z perspektywą. W architekturze kluczowe jest zrozumienie, że perspektywa to kwestia geometrii aparatu. Czasami mylimy różne sprzęty z ich funkcjami, co może prowadzić do nieporozumień.

Pytanie 26

Podaj odpowiednią sekwencję kroków w procesie odwracalnym E-6.

A. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, garbowanie, odbielanie

B. Wywołanie pierwsze, odbielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, utrwalanie, zadymianie, garbowanie

C. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, garbowanie

D. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, odbielanie, utrwalanie, garbowanie

W analizie niepoprawnych podejść do kolejności etapów procesu odwracalnego E-6, warto dostrzec, że błędne odpowiedzi wynikają przede wszystkim z niepełnego zrozumienia poszczególnych etapów oraz ich wzajemnych zależności. Na przykład, w niektórych propozycjach wywołanie pierwsze i drugie są zestawione w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu procesu. Wywołanie pierwsze jest kluczowe dla inicjacji reakcji chemicznych, które są niezbędne do uzyskania pożądanych właściwości materiału, a jego wcześniejsze zakończenie, przed zadymianiem, prowadzi do nieefektywności. Zupełnie błędne jest również pomijanie lub wcześniejsze wprowadzanie etapu kondycjonowania; to właśnie ten krok pozwala na optymalne przygotowanie materiału do dalszych procesów, takich jak garbowanie, które wymaga odpowiednich parametrów wilgotności i elastyczności. Odbielanie powinno następować po utrwalaniu, gdyż jego celem jest usunięcie zanieczyszczeń, które mogą wpływać na jakość finalnego produktu. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków to niedostateczne zrozumienie chemicznych i fizycznych właściwości surowców oraz ich reakcji na różne procesy. Takie ignorowanie sekwencji doświadczeń i naukowych zasady może prowadzić do produkcji materiałów o obniżonej jakości, co jest niezgodne z branżowymi standardami i dobrymi praktykami.

Pytanie 27

Na podstawie zdjęcia można określić, że było wykonane

A. w samo południe.

B. późnym popołudniem.

C. nocą.

D. po zachodzie słońca.

Odpowiedź "późnym popołudniem" jest prawidłowa, ponieważ analiza zdjęcia wskazuje na długie cienie, które są charakterystyczne dla niskiego kąta padania promieni słonecznych. W praktyce, w momencie, gdy słońce znajduje się nisko nad horyzontem, co ma miejsce właśnie późnym popołudniem, cienie stają się wydłużone. Warto zwrócić uwagę, że w południe, kiedy słońce jest w najwyższym punkcie na niebie, cienie są krótsze i bardziej pionowe. Takie zjawisko można zaobserwować w codziennym życiu, na przykład, gdy spacerujemy w parku w godzinach popołudniowych i zauważamy, jak cienie drzew i obiektów są znacznie dłuższe. Dodatkowo, jasne niebo bez oznak zmierzchu potwierdza, że słońce jeszcze nie zaszło, co wyklucza odpowiedzi związane z zachodem słońca oraz nocą. Zrozumienie tych zjawisk jest istotne w kontekście fotografii oraz architektury, gdzie oświetlenie i cień mają kluczowe znaczenie dla kompozycji i estetyki.

Pytanie 28

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10x15 cm, powinno się wykorzystać

A. kopiarkę stykową

B. kolumnę reprodukcyjną

C. aparat wielkoformatowy

D. skaner

Wybór skanera jako narzędzia do wykonywania pozytywów z negatywów 10x15 cm może wydawać się na pierwszy rzut oka uzasadniony, jednak w kontekście dokładności odwzorowania i jakości końcowego produktu, nie jest to optymalne rozwiązanie. Skanery, chociaż bardzo użyteczne w cyfrowym przetwarzaniu obrazu, wprowadzą dodatkowy etap w procesie reprodukcji. Skanowanie negatywu, a następnie drukowanie na materiale światłoczułym, może prowadzić do utraty detali oraz zmiany kolorystyki, co jest niepożądane w przypadku reprodukcji artystycznej. Ponadto, aparat wielkoformatowy, mimo że może wykonać zdjęcia na dużą skalę, nie jest dedykowany do reprodukcji pozytywów z negatywów, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. Kolumna reprodukcyjna, będąca narzędziem do kopiowania dzieł sztuki, również nie jest w stanie zapewnić odwzorowania 1:1 w tak małych formatach jak 10x15 cm; jej zastosowanie jest bardziej związane z większymi formatami oraz specyficznymi technikami sztuki wizualnej. Zrozumienie zasad reprodukcji w kontekście jakości obrazu oraz specyfiki narzędzi jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów, a wybór niewłaściwego sprzętu może prowadzić do rozczarowujących rezultatów i nieosiągnięcia zamierzonego celu. W branży fotograficznej oraz artystycznej, gdzie precyzja jest kluczowa, istotne jest stosowanie odpowiednich technologii, które umożliwiają najwyższą jakość reprodukcji.

Pytanie 29

Oświetlenie w stylu Rembrandta oznacza, że portretowany model na zdjęciu ma

A. obie strony twarzy są oświetlone w równym stopniu

B. na twarzy nie występują żadne cienie

C. na policzku pojawia się światło w postaci trójkąta

D. widać cienie pod oczami

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące oświetlenia rembrandtowskiego często wynikają z nieporozumienia zasad jego działania oraz z braku zrozumienia, jakie efekty wizualne ma na celu uzyskanie ta technika. Ustalenie, że obie połowy twarzy są jednakowo oświetlone, stoi w sprzeczności z podstawowymi zasadami oświetlenia portretowego. W efekcie, uzyskanie takiego efektu spłaszcza obraz, pozbawiając go trójwymiarowości i głębi, co jest kluczowe w portrecie. Ponadto, stwierdzenie, że na twarzy nie ma żadnych cieni, również jest błędne; cienie są niezbędne do modelowania twarzy i podkreślenia jej cech, a ich brak sprawia, że portret wygląda płasko i nieatrakcyjnie. Z kolei twierdzenie, że widoczne są cienie pod oczami, jest mylące; w przypadku oświetlenia rembrandtowskiego, cienie pod oczami mogą być zminimalizowane przez odpowiednie ustawienie źródła światła. Kluczowe w tej technice jest zrozumienie, jak światło i cień współdziałają, aby uzyskać pożądany efekt artystyczny. Dlatego, aby skutecznie wykorzystać oświetlenie rembrandtowskie, fotograf musi być świadomy nie tylko, jak ustawić światło, ale także jak wpływa ono na postrzeganie modela oraz na kompozycję całego obrazu.

Pytanie 30

Do działań związanych z organizowaniem planu zdjęciowegonie wlicza się

A. przygotowania potrzebnego sprzętu fotograficznego

B. sporządzenia szkicu planu zdjęciowego

C. przygotowania sprzętu oświetleniowego oraz pomiaru światła

D. wykonywania zdjęć i archiwizowania obrazów

Zajmowanie się zdjęciami i archiwizowaniem materiałów jest ważne, ale to już etap po zrealizowaniu planu zdjęciowego. Właściwie, to właśnie organizacja takiego planu polega na zbieraniu wszystkich potrzebnych rzeczy, żeby sesja poszła gładko. Na przykład, trzeba przygotować sprzęt fotograficzny i oświetleniowy, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy. Rysowanie szkicu planu zdjęciowego też jest istotne, bo pomaga określić, co chcemy uchwycić i jak ma wyglądać całe nagranie. Archiwizacja to ważna sprawa, ale to dzieje się dopiero po zakończeniu zdjęć, gdy wszystko już jest gotowe do obróbki. W naszej branży, dobrze zaplanowane etapy pracy to klucz do sukcesu i lepszej jakości efektów końcowych.

Pytanie 31

Aby zeskanować slajdy z zachowaniem odpowiedniej jasności na obrazie cyfrowym, konieczne jest użycie skanera do oryginałów

A. refleksyjnych o niskiej dynamice skanowania

B. transparentnych o niskiej dynamice skanowania

C. transparentnych o wysokiej dynamice skanowania

D. refleksyjnych o wysokiej dynamice skanowania

Wybór skanera do slajdów refleksyjnych o małej lub dużej dynamice skanowania może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów, ponieważ te dwa typy slajdów różnią się znacznie pod względem przetwarzania obrazu. Slajdy refleksyjne to materiały, które odbijają światło, co oznacza, że ich skanowanie wymaga innego podejścia niż w przypadku slajdów transparentnych. Przykładowo, skanowanie slajdów refleksyjnych o małej dynamice ogranicza zakres tonalny, co może skutkować utratą detali w zarówno jasnych, jak i ciemnych obszarach obrazu. Tego rodzaju skanery są często przeznaczone do dokumentów i materiałów, które nie wymagają tak wysokiej jakości obrazu, co prowadzi do zafałszowania kolorów i kontrastów. Ponadto, skanowanie materiałów o dużej dynamice może być nieoptymalne, jeśli nie jest dostosowane do specyfiki slajdów refleksyjnych, co prowadzi do błędnych wniosków o wydajności skanera. W konsekwencji, wybór niewłaściwego typu skanera może prowadzić do frustracji i marnowania czasu oraz zasobów, gdyż efekty końcowe nie będą spełniały oczekiwań jakościowych. Kluczowe jest zrozumienie różnic między materiałami i odpowiednie dostosowanie technologii skanowania, aby uzyskać oczekiwane rezultaty.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jakie jest najniższe wymaganie dotyczące rozmiaru obrazu cyfrowego przeznaczonego do druku w formacie 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi?

A. 0,5 Mpx

B. 1,5 Mpx

C. 2,0 Mpx

D. 1,0 Mpx

Fajnie, że próbujesz, ale wiele osób myli, co to znaczy rozdzielczość i jak to się ma do wielkości pliku graficznego. To może prowadzić do błędnych wniosków na temat tego, ile pikseli tak naprawdę potrzebujemy do druku. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 0,5 Mpx, 1,0 Mpx czy 2,0 Mpx nie biorą pod uwagę, jak ważna jest rozdzielczość dpi, jeśli chodzi o jakość druku. Rozdzielczość 300 dpi to standard, co oznacza, że żeby uzyskać fajny, wyraźny obraz na wydruku, liczba pikseli na cal musi być odpowiednia. W przypadku 10 x 10 cm, to wychodzi jakieś 1,5 Mpx, a to jest znacznie więcej niż 0,5 Mpx czy 1,0 Mpx, a 2,0 Mpx też tu nie wystarczy, żeby było dobrze. Ludzie często mają problem z tym, jak postrzegać wymagania przy druku, co może się skończyć drobnymi wpadkami przy projektach. Dlatego trzeba zrozumieć, że wielkość pliku musi być odpowiednia do rozdzielczości, by osiągnąć ładne i wyraźne obrazy w druku.

Pytanie 34

W jakim procesie chemicznym przetwarzania materiału fotograficznego następuje faza wywoływania czarno-białego?

A. C-41

B. E-6

C. RA-4

D. CN-16

Wybór innych procesów, takich jak CN-16, C-41 czy RA-4, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji procesów chemicznych stosowanych w fotografii. Proces CN-16 jest przeznaczony głównie dla filmów czarno-białych, ale nie obejmuje etapu wywoływania czarno-białego, a jego zastosowanie ogranicza się do materiałów o wyższej czułości. Z kolei C-41 to standardowy proces wywoływania kolorowego filmu negatywowego, który skupia się na uzyskiwaniu kolorowych obrazów, a tym samym również nie obejmuje wywoływania czarno-białego. Proces RA-4 z kolei dotyczy kolorowych materiałów fotograficznych i jest wykorzystywany do wywoływania odbitek barwnych, co również czyni go niewłaściwym w kontekście pytania. Zrozumienie tych procesów wymaga głębszej wiedzy na temat chemii fotograficznej oraz znaczenia poszczególnych etapów obróbki. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy z wymienionych procesów jest uniwersalny i może być stosowany do różnych typów materiałów bez uwzględnienia ich specyficznych wymagań. Każdy z tych procesów ma swoje unikalne etapy, chemikalia oraz warunki pracy, co wymaga precyzyjnego doboru w zależności od rodzaju materiału fotograficznego.

Pytanie 35

Aparat cyfrowy pełnoklatkowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach

A. 22,2 x 14,8 mm

B. 24 x 36 mm

C. 23,6 x 15,7 mm

D. 17,3 x 13 mm

Rozmiar matrycy w aparatach cyfrowych ma kluczowe znaczenie dla jakości uzyskiwanych zdjęć. Matryca o wymiarach 22,2 x 14,8 mm jest typowa dla aparatów formatu APS-C, które, choć popularne, mają mniejszy rozmiar niż pełnoklatkowe i w związku z tym ograniczają kąt widzenia oraz mogą generować większe szumy w porównaniu do pełnoklatkowych modeli. Takie aparaty często wymagają stosowania obiektywów z dłuższą ogniskową, co wpływa na styl fotografowania oraz wybór sprzętu. Z kolei matryca o wymiarach 23,6 x 15,7 mm, znana jako format APS-H, również nie osiąga parametrów pełnoklatkowego aparatu, co jest istotnym ograniczeniem, gdy chodzi o jakość obrazów w trudniejszych warunkach oświetleniowych. Jeszcze mniejsza matryca 17,3 x 13 mm to typowy wymiar dla aparatów mikro 4/3, które choć oferują różne korzyści, takie jak mniejsze wymiary i waga, nie zapewniają tej samej jakości obrazu, co pełnoklatkowe rozwiązania. Kluczowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest niedostrzeganie wpływu rozmiaru matrycy na perspektywę, głębię ostrości oraz ogólną jakość zdjęć. Warto zatem dążyć do zrozumienia, jak różne formaty matryc wpływają na efekty końcowe, aby podejmować świadome decyzje fotograficzne.

Pytanie 36

Jaka jest minimalna odległość przedmiotowa (x) od fotografowanego obiektu, w której powinien być umieszczony aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony oraz dwukrotnie pomniejszony?

A. x > 2f

B. x < f

C. x = f

D. x = 2f

Umieszczenie aparatu w odległości mniejszej niż ogniskowa, jak w przypadku x < f, prowadzi do powstania obrazu wirtualnego. Taki obraz nie jest widoczny na filmie czy matrycy aparatu, co czyni tę odpowiedź nieprawidłową. W przypadku odległości równej ogniskowej (x = f) również uzyskujemy obraz wirtualny, a nie rzeczywisty. Obiekt znajdujący się blisko ogniskowej jest trudny do uchwycenia w kontekście fotografii, ponieważ efekt końcowy jest nieodpowiedni dla standardowych zastosowań, takich jak portrety czy krajobrazy, gdzie wymagane są obrazy rzeczywiste. Z kolei, przy wyborze x = 2f obraz jest rzeczywiście uzyskiwany, ale nie jest pomniejszony; jest w skali 1:1, co nie spełnia wymagań dotyczących uzyskania obrazu dwukrotnie pomniejszonego. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie odległości ogniskowej z odległością, w jakiej aparat powinien być umieszczony, co prowadzi do nieporozumień w zakresie podstawowych zasad optyki foto. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak ogniskowa wpływa na powstawanie obrazu oraz odpowiednie dobranie odległości do celu fotografowania, co jest fundamentalne w profesjonalnej praktyce fotograficznej.

Pytanie 37

Największy kontrast kolorów osiąga się, fotografując czerwoną sukienkę na tle

A. niebieskim

B. szarym

C. purpurowym

D. zielonym

Wybór szarego tła dla czerwonej sukienki prowadzi do zredukowanego kontrastu, ponieważ szarość jest neutralnym kolorem, który nie stymuluje percepcji kolorystycznej. Neutralne tła mogą zatem skutecznie ograniczać wyrazistość barw, co w fotografii nie zawsze jest pożądane, zwłaszcza gdy prezentujemy intensywne kolory, takie jak czerwień. Niebieskie tło, choć teoretycznie różni się od czerwieni, nie osiąga efektywności, jaką daje zieleń. Niebieski i czerwony są kolorami bliskimi w spektrum, co może prowadzić do ich zlania się, przez co sukienka może stracić na wyrazistości. Purpurowe tło w połączeniu z czerwoną sukienką również może nie przynieść pożądanego efektu, gdyż obie barwy są zbliżone, co może osłabić kontrast. Typowe błędy myślowe w wyborze tła polegają na ignorowaniu relacji między kolorami oraz na niepełnym zrozumieniu zasad teorii kolorów i ich zastosowania w praktyce. Warto pamiętać, że umiejętność wyboru odpowiednich kombinacji barw ma kluczowe znaczenie w każdej dziedzinie wizualnej komunikacji, od fotografii po design.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Ustalając warunki oświetlenia przy robieniu zdjęć użytkowych małego obiektu na wybitnie kontrastowym tle, powinno się zastosować pomiar światła

A. padającego tuż przy lampach studyjnych

B. odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie

C. odbitego przed obiektywem aparatu fotograficznego

D. padającego przy fotografowanym obiekcie

Wybór pomiaru światła padającego przy fotografowanym obiekcie nie jest właściwy, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych efektów naświetlenia, które obiekt odbija. Pomiar światła padającego daje jedynie obraz intensywności światła, które pada na scenę, ale nie informuje nas o tym, jak to światło oddziałuje na obiekt. Może to prowadzić do sytuacji, w której obiekt będzie wydawał się zbyt jasny lub zbyt ciemny w gotowym zdjęciu. Z tego względu, stosowanie pomiaru światła odbitego, które lepiej odzwierciedla realne warunki ekspozycji, jest kluczowe. Odpowiedź dotycząca pomiaru odbitego przed obiektywem aparatu również jest błędna, ponieważ pomiar ten nie oddaje rzeczywistego wyglądu obiektu, a jedynie światło, które zostało przefiltrowane przez obiektyw, co może zniekształcić ostateczny obraz. Z kolei pomiar światła padającego tuż przy lampach studyjnych może prowadzić do znacznych różnic w naświetleniu, ponieważ nie uwzględnia wpływu światła na obiekt, który jest w trakcie fotografowania. Poprawne podejście do pomiaru światła w fotografii produktowej powinno koncentrować się na odbitym świetle z obiektów, co zapewnia najwierniejsze odwzorowanie ich kolorów i detali.

Pytanie 40

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. wydłużonym czasie wywołania

B. wywoływaniu w niższej temperaturze

C. nieustannym mieszaniu reagentów

D. skróconym czasie wywołania

Ciągłe mieszanie odczynników, przedłużony czas wywoływania oraz wywoływanie w obniżonej temperaturze to metody, które nie są zgodne z definicją wywoływania forsownego. Ciągłe mieszanie odczynników może prowadzić do zwiększenia reaktywności chemicznej, co nie jest celem wywoływania forsownego. Wywoływanie wymaga stabilnych warunków, aby uzyskać powtarzalne wyniki. Jeśli chodzi o przedłużony czas wywoływania, to nie jest to metoda forsowna, a raczej standardowy czas, który może być stosowany w różnych procesach chemicznych. Z kolei wywoływanie w obniżonej temperaturze prowadzi do spowolnienia reakcji chemicznych, co może skutkować niedostatecznym rozwojem obrazu. Takie podejście jest sprzeczne z ideą uzyskiwania wyraźnych i kontrastowych efektów, które są oczekiwane w procesie wywoływania forsownego. Typowym błędem jest mylenie różnych technik wywoływania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania, efektywności i wpływu na jakość uzyskiwanych wyników. Aby unikać takich nieścisłości, warto zaznajomić się z literaturą branżową oraz dobrą praktyką, która jasno definiuje zasady wywoływania chemicznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej