Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 12:14
Data zakończenia: 22 maja 2025 12:34

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z zamieszczoną tabelą płac stawka wynagrodzenia godzinowego w IV grupie zaszeregowania wyniesie

Grupy zaszeregowania osobistego	I	II	III	IV	V
Stawka podstawowa (zł/godz.)	8,00	8,00	8,00	8,00	8,00
Współczynniki klasyfikacyjne	1	1,3	1,4	1,6	1,8
Stawki płac (zł/godz.)	8,00	......	......	......	......

A. 12,80 zł/godz.

B. 11,20 zł/godz.

C. 10,40 zł/godz.

D. 14,40 zł/godz.

Twoja odpowiedź jest poprawna! Stawka wynagrodzenia godzinowego w IV grupie zaszeregowania wynosi 12,80 zł/godz. Wynika to z pomnożenia stawki podstawowej, która wynosi 8,00 zł/godz., przez współczynnik klasyfikacyjny przypisany do IV grupy, wynoszący 1,6. Obliczenie to jest kluczowe w wielu branżach, gdzie wynagrodzenia oparte są na takich klasyfikacjach. Zrozumienie tego procesu wpływa nie tylko na prawidłowe ustalanie wynagrodzeń, ale także na budżetowanie i analizowanie wydatków w organizacji. W praktyce, znajomość zasad wynagradzania pozwala również na skuteczniejsze negocjacje płacowe oraz lepsze zarządzanie zasobami ludzkimi, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie HR. Pracownicy powinni być świadomi tych zasad, aby lepiej rozumieć swoje wynagrodzenia oraz warunki zatrudnienia.

Pytanie 2

Cechy takie jak osobiste wykonywanie pracy oraz działanie pod nadzorem pracodawcy są typowe dla

A. umowy o pracę

B. umowy o dzieło

C. umowy zlecenia

D. umowy agencyjnej

Umowa o pracę jest dokumentem prawnym, który reguluje stosunek pracy między pracodawcą a pracownikiem. Jej fundamentalne cechy to osobisty charakter świadczenia pracy oraz wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy. Oznacza to, że pracownik jest zobowiązany do realizacji zadań określonych przez pracodawcę, a także do przestrzegania jego poleceń. Przykładem zastosowania umowy o pracę jest zatrudnienie w firmie, gdzie pracownik wykonuje określone zadania w ramach ustalonego czasu pracy pod nadzorem przełożonego. Taka umowa daje pracownikowi szereg praw, w tym prawo do wynagrodzenia, urlopów oraz ochrony przed zwolnieniem bez uzasadnienia. Standardy w zakresie umowy o pracę są regulowane przez Kodeks pracy, który określa m.in. minimalne wynagrodzenie, czas pracy oraz zasady dotyczące wypowiedzenia umowy. Warto również zauważyć, że zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę jest korzystne zarówno dla pracodawcy, który ma większą kontrolę nad pracownikami, jak i dla pracowników, którzy cieszą się większymi przywilejami i stabilnością zatrudnienia.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Grupa adwokatów planuje utworzenie spółki prawa handlowego. Nikt z nich nie pragnie brać odpowiedzialności za długi spółki, które mogą wyniknąć z działalności innych wspólników wykonujących wolny zawód. Jaką formę spółki prawa handlowego powinni wybrać?

A. Partnerską

B. Z ograniczoną odpowiedzialnością

C. Akcyjną

D. Komandytową

Spółka partnerska to taki specjalny typ spółki, który jest stworzony głównie dla ludzi wykonujących wolne zawody, jak prawnicy, lekarze czy architekci. W tej spółce każdy wspólnik odpowiada za swoje działania, i nie ma obawy, że poniesie konsekwencje za błędy innych. Dzięki temu prawnicy mogą spać spokojnie, bo ograniczają swoje osobiste ryzyko. Na przykład, zespół prawników może wspólnie prowadzić kancelarię, dzielić się doświadczeniem i radami, a jednocześnie każdy z nich nie odpowiada za pomyłki innych. Co fajne, spółka partnerska daje też możliwość dostosowania zasad współpracy do tego, co najlepiej pasuje do ich działalności, zgodnie z Kodeksem spółek handlowych. To daje im większą elastyczność. Moim zdaniem, to bardzo mądra decyzja dla adwokatów.

Pytanie 5

Komplementariusz to jedna z form współwłaścicieli w spółce

A. jawnej

B. partnerskiej

C. akcyjnej

D. komandytowej

Komplementariusz to wspólnik, który w spółce komandytowej odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczeń, co oznacza, że jego odpowiedzialność ma charakter nieograniczony. W spółce komandytowej wyróżniamy dwa rodzaje wspólników: komplementariuszy i komandytariuszy. Komplementariusze zarządzają spółką i ponoszą pełną odpowiedzialność za jej zobowiązania, co jest istotne w kontekście ryzyka, jakie podejmują. Z tego powodu w praktyce często są to osoby z większym doświadczeniem biznesowym, które potrafią odpowiednio zarządzać ryzykiem. Przykładem może być sytuacja, w której wspólnik decyduje się na inwestycję w projekt, mając pewność co do jego rentowności, ale także zdając sobie sprawę z potencjalnych strat, które mogą wpłynąć na jego osobiste finanse. Warto zaznaczyć, że w spółkach komandytowych komplementariusze mają większe uprawnienia w zakresie podejmowania decyzji, co wpisuje się w zasady dobrej praktyki zarządzania przedsiębiorstwem, gdzie klarowność odpowiedzialności i uprawnień jest kluczowa dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 6

Hurtownia żywności zatrudnia 1 000 pracowników, w tym 300 mężczyzn. Jaki procent całkowitej liczby zatrudnionych reprezentują kobiety?

A. 70%

B. 30%

C. 84%

D. 36%

Obliczając, ile kobiet pracuje w hurtowni artykułów spożywczych, najpierw musimy znać całkowitą liczbę zatrudnionych. Mamy 1000 pracowników, z czego 300 to mężczyźni. Czyli, żeby policzyć, ile jest kobiet, musimy od 1000 odjąć 300. To daje nam 700 kobiet. Żeby obliczyć, jaki to jest procent, możemy użyć prostego wzoru: (liczba kobiet / całkowita liczba pracowników) * 100%. Kiedy podstawimy nasze liczby, wychodzi (700 / 1000) * 100%, co daje 70%. To pokazuje, jak ważne jest nie tylko robienie obliczeń, ale i zrozumienie, jak wygląda struktura zatrudnienia. W firmach, wiedza o tym, jak różnią się proporcje między płciami, jest istotna, bo pozwala lepiej zarządzać zespołem i dbać o różnorodność. W końcu, tworzenie równego środowiska pracy może przynieść same korzyści!

Pytanie 7

Dodatnie różnice kursowe powstałe w wyniku przeprowadzonych transakcji kupna-sprzedaży powinny być zapisane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie

A. Inne wydatki

B. Inne przychody

C. Wartość sprzedanych towarów oraz usług

D. Koszty dodatkowe zakupu

Dodatnie różnice kursowe z transakcji kupna-sprzedaży to coś, co warto zarejestrować jako pozostałe przychody. Dlaczego? Bo to efekty zmian kursów walutowych, które decydują o tym, ile tak naprawdę zarabiamy. Przykład: powiedzmy, że firma kupiła jakieś towary za 1000 EUR, a potem sprzedała je za 1200 EUR przy lepszym kursie. Wtedy ta różnica między ceną zakupu a sprzedaży (pomniejszona o koszty) to prawdziwy przychód. W księgach rachunkowych trzeba to ująć jako pozostałe przychody, bo dzięki temu sytuacja finansowa firmy jest jasna i zgodna z przepisami podatkowymi. Ważne, żeby wszystko było przejrzyste. Moim zdaniem to dobra praktyka, bo pomaga nie tylko w rozliczeniach, ale też w analizie finansowej firmy.

Pytanie 8

Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej może prowadzić do

A. zapalenia górnych dróg oddechowych

B. zmian zwyrodnieniowych stawów w odcinkach szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa

C. deformacji stawów kolanowych i płaskostopia

D. łzawienia oraz pieczenia oczu

Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej, zwłaszcza w przypadku braku ergonomicznych warunków, prowadzi do zmian zwyrodnieniowych stawów odcinków szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa. Praca w tej pozycji generuje napięcia mięśniowe i obciążenia stawów, co z czasem może skutkować osłabieniem struktury kręgosłupa. Zgodnie z zasadami ergonomii, istotne jest, aby miejsce pracy było dostosowane do indywidualnych potrzeb pracownika, co obejmuje odpowiednie krzesło, biurko oraz ustawienie monitora na wysokości wzroku. Przykładem dobrych praktyk jest wprowadzenie przerw w pracy oraz ćwiczeń rozciągających, które zmniejszają napięcie mięśniowe i poprawiają krążenie. Warto również zwrócić uwagę na właściwą postawę ciała, aby zminimalizować ryzyko dolegliwości związanych z kręgosłupem. Regularne wizyty u specjalistów, takich jak fizjoterapeuci, mogą pomóc w identyfikacji i prewencji zmian zwyrodnieniowych, co jest zgodne z wytycznymi WHO dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 9

Osoba zatrudniona w firmie handlowej doznała wypadku w trakcie dojazdu do pracy. Koszty jej leczenia w szpitalu są pokrywane z funduszy

A. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

B. Państwowego Zakładu Ubezpieczeń.

C. Narodowego Funduszu Zdrowia.

D. Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Wybór odpowiedzi, że leczenie pracownika uległego wypadkowi w drodze do pracy jest finansowane przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń, Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, jest nieprawidłowy z kilku kluczowych powodów. Państwowy Zakład Ubezpieczeń (PZU) jest instytucją, która skupia się na ubezpieczeniach majątkowych i nie jest odpowiedzialna za finansowanie leczenia w przypadku wypadków. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) zajmuje się ubezpieczeniami społecznymi, w tym rentami i emeryturami, ale nie pokrywa bezpośrednich kosztów leczenia. Pracownik może jednak ubiegać się o świadczenia chorobowe na podstawie ubezpieczenia w ZUS, lecz nie są to środki przeznaczone na pokrycie wydatków na rehabilitację czy hospitalizację, które są obowiązkiem NFZ. Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych natomiast jest funduszem, który ma na celu wsparcie pracowników przedsiębiorstwa w formie różnego rodzaju świadczeń socjalnych i nie ma związku z finansowaniem leczenia w sytuacji wypadku. Warto zwrócić uwagę na te różnice, ponieważ niewłaściwe zrozumienie roli tych instytucji może prowadzić do błędnych wniosków co do dostępnych świadczeń w przypadku wypadków przy pracy oraz w drodze do pracy.

Pytanie 10

Jakim kanałem dystrybucji posługują się producenci artykułów konsumpcyjnych do przemieszczania swoich towarów?

A. Przedsiębiorstwo handlowe - detalista - producent

B. Producent - hurtownik - detalista - konsument

C. Przedsiębiorstwo usługowe - franczyzobiorca - klient

D. Producent - franczyzobiorca - użytkownik - agent

Odpowiedź "Producent - hurtownik - detalista - konsument" jest poprawna, ponieważ opisuje standardowy kanał dystrybucji, który jest powszechnie stosowany w sprzedaży produktów konsumpcyjnych. W tym modelu producent wytwarza towar, który następnie trafia do hurtownika, który kupuje go w dużych ilościach, aby następnie sprzedać detalistom. Detaliści sprzedają produkty bezpośrednio konsumentom. Taki układ umożliwia efektywne zarządzanie zapasami oraz optymalizację logistyki, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Przykładem mogą być ogólnodostępne artykuły spożywcze, które są produkowane przez różne firmy, a następnie dystrybuowane przez hurtownie do supermarketów, gdzie klienci mogą je nabywać. Taki kanał dystrybucji jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zwracają uwagę na efektywność, dostępność i zadowolenie klienta.

Pytanie 11

Osoba fizyczna, która jest podatnikiem i nie prowadzi działalności gospodarczej, w celu zaktualizowania danych dotyczących numeru konta bankowego, na które ma być wykonany zwrot podatku, powinna dostarczyć do urzędu skarbowego zgłoszenie aktualizacyjne na formularzu

A. CIT-8

B. ZAP-3

C. VAT-7

D. PIT-36

Wybór formularzy VAT-7, CIT-8 oraz PIT-36 jako odpowiedzi na pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych formularzy ma odrębne przeznaczenie, które nie jest związane z aktualizacją danych dotyczących numeru konta bankowego. VAT-7 jest formularzem służącym do rozliczania podatku od towarów i usług, a jego celem jest wykazanie należnego podatku VAT w danym okresie rozliczeniowym. Z kolei CIT-8 jest deklaracją dla podatków dochodowych osób prawnych, a jego użycie dotyczy firm, które muszą zgłaszać swoje dochody oraz obliczać należny podatek dochodowy. PIT-36 natomiast jest formularzem przeznaczonym dla osób fizycznych, które prowadzą działalność gospodarczą i chcą rozliczać się na zasadach ogólnych, co również nie ma związku z aktualizacją danych do zwrotu podatku. Wybierając te niewłaściwe formularze, użytkownicy mogą być narażeni na błędy w procesie zwrotu podatku, co może prowadzić do opóźnień lub nawet do problemów prawnych. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie formularze podatkowe mogą być stosowane zamiennie w różnych sytuacjach, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Dlatego ważne jest, aby każda osoba fizyczna, która potrzebuje zaktualizować swoje dane, korzystała wyłącznie z odpowiednich formularzy, takich jak ZAP-3, co zapewnia zgodność z przepisami i sprawne przeprowadzenie procesu zwrotu nadpłaty podatku.

Pytanie 12

Osoba pracująca w systemie akordowym w grudniu zrealizowała wymagane normy czasu pracy oraz wykonała 360 sztuk produktów. Ustalona norma czasu wynosi 0,5 godz./szt., a wynagrodzenie godzinowe to 24,00 zł/godz. Jakie było wynagrodzenie pracownika za grudzień, biorąc pod uwagę, że tylko 340 sztuk produktów wykonanych przez niego spełniało normy jakościowe?

A. 4 032,00 zł

B. 8 160,00 zł

C. 4 080,00 zł

D. 4 320,00 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika, który pracował w systemie akordowym, należy najpierw ustalić ilość wykonanych elementów, które spełniały normę jakościową. W tym przypadku pracownik wykonał 360 sztuk, z czego 340 sztuk spełniało normę jakościową. Przy ustalonej normie czasu wynoszącej 0,5 godz./szt. możemy obliczyć czas przepracowany na elementy spełniające normę. Czas ten wynosi 340 sztuk x 0,5 godz./szt. = 170 godzin. Stawka godzinowa wynosi 24,00 zł, więc wynagrodzenie za grudzień wyniesie 170 godzin x 24,00 zł/godz. = 4 080,00 zł. Praca akordowa jest powszechnie stosowana w branżach produkcyjnych, ponieważ motywuje pracowników do zwiększenia efektywności i jakości wytwarzanych produktów. Warto zwrócić uwagę, że wynagrodzenie w systemie akordowym może być korzystniejsze dla pracowników, którzy mają umiejętności i doświadczenie w zakresie danej produkcji, co pozwala im na efektywne zarządzanie czasem i jakością wykonania.

Pytanie 13

Jak zmienił się wskaźnik struktury kapitałów w roku 2014 w porównaniu z rokiem 2013?

Wskaźniki	Rok 2013	Rok 2014
Wskaźnik struktury kapitałów	25%	50%

A. Zmniejszył się o 50%.

B. Wzrósł o 50%.

C. Zmniejszył się o 25%.

D. Wzrósł o 25%.

Odpowiedź "Wzrósł o 25%" jest poprawna, ponieważ na podstawie analizy wskaźnika struktury kapitałów w latach 2013 i 2014 możemy zauważyć wyraźny wzrost. W roku 2013 wskaźnik wynosił 25%, a w roku 2014 osiągnął wartość 50%. Aby obliczyć procentową zmianę, należy skorzystać z podstawowej formuły obliczania różnicy procentowej: różnica wartości (50% - 25%) to 25%, co w odniesieniu do wartości pierwotnej (25%) daje wzrost o 100% w porównaniu do roku 2013, co skutkuje wzrostem wskaźnika o 25%. Przykład ten ilustruje również znaczenie analizy wskaźników finansowych w ocenie kondycji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, monitorowanie wskaźnika struktury kapitałów pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących finansowania i inwestycji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami. Wzrost wskaźnika kapitałów własnych może świadczyć o lepszej stabilności finansowej, co jest korzystne dla inwestorów oraz kredytodawców.

Pytanie 14

Organy spółki to Zarząd, Rada Nadzorcza oraz Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy

A. akcyjnej

B. jawnej

C. cywilnej

D. z ograniczoną odpowiedzialnością

Zarząd, Rada Nadzorcza i Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy są kluczowymi organami struktury spółki akcyjnej. Wspólnie tworzą one ramy zarządzania oraz nadzoru nad działalnością spółki, co jest zgodne z ustawą o spółkach handlowych. Zarząd jest odpowiedzialny za codzienne funkcjonowanie firmy i podejmowanie decyzji operacyjnych, natomiast Rada Nadzorcza pełni funkcję kontrolną, monitorując działania zarządu oraz posiadając prawo do podejmowania decyzji w sprawach strategicznych. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy natomiast jest organem, w którym akcjonariusze podejmują kluczowe decyzje, takie jak zatwierdzanie sprawozdań finansowych, wyboru członków zarządu oraz Rady Nadzorczej. Przykładem zastosowania tej struktury może być sytuacja, w której spółka potrzebuje zatwierdzić nową strategię rozwoju. Akcjonariusze poprzez Walne Zgromadzenie mogą głosować na przyjęcie lub odrzucenie takiego planu, co ilustruje, jak te organy współpracują w ramach spółki akcyjnej, zapewniając jej płynne funkcjonowanie.

Pytanie 15

Inwestor postanowił ulokować w funduszach inwestycyjnych 6 000 zł na okres 3 miesięcy. Od doradcy finansowego otrzymał następujące zestawienie. Który z funduszy przyniósłby inwestorowi zysk wynoszący 300 zł przy założeniu, że zakup funduszy nie wiązałby się z żadnymi innymi kosztami?

Rodzaj funduszu	Stopa zwrotu 1 miesiąc	Stopa zwrotu 3 miesiące	Stopa zwrotu 6 miesięcy
Fundusz inwestycyjny AXO	5%	10%	13%
Fundusz inwestycyjny BRAX	4%	5%	7%
Fundusz inwestycyjny DWD	5%	8%	9%
Fundusz inwestycyjny WIB	3%	4%	5%

A. Fundusz inwestycyjny DWD

B. Fundusz inwestycyjny AXO

C. Fundusz inwestycyjny BRAX

D. Fundusz inwestycyjny WIB

Fundusz inwestycyjny BRAX jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ oferuje stopę zwrotu wynoszącą 5% na okres 3 miesięcy. Wartość zainwestowanego kapitału wynosząca 6000 zł, przy tej stopie zwrotu, generuje zysk równy 300 zł (6000 zł * 0,05 = 300 zł). Takie obliczenia są standardową praktyką przy ocenie rentowności inwestycji w fundusze inwestycyjne. Oprócz samego zysku, warto również zwrócić uwagę na to, że wybór funduszu powinien być poprzedzony analizą jego historycznych wyników, polityki inwestycyjnej oraz poziomu ryzyka. Inwestorzy często korzystają z takich wskaźników jak Sharpe Ratio, które pozwala na ocenę, jaką stopę zwrotu fundusz generuje w stosunku do ponoszonego ryzyka. Dla uzyskania lepszego wglądu w działania funduszy inwestycyjnych, zaleca się również konsultację z doradcą finansowym, który pomoże zrozumieć specyfikę różnych funduszy oraz ich potencjalne zyski.

Pytanie 16

Kierownik w przedsiębiorstwie buduje atmosferę wzajemnego zaufania i wspólnoty, która koncentruje się na realizowanych zadaniach. Motywuje do rozmów oraz wspólnego podejmowania decyzji odnośnie do celów, przedmiotu i zakresu działań podwładnych. Przed podjęciem kluczowych decyzji korzysta z cennych wskazówek i sugestii pracowników. Przedstawiony kierownik wykazuje cechy charakterystyczne dla stylu

A. biernego.

B. autokraty.

C. liberała.

D. demokraty.

Odpowiedzi, które wskazują na autokratyczny, liberalny lub bierny styl zarządzania, są nieprawidłowe z kilku powodów. Autokratyczny styl opiera się na centralizacji władzy i podejmowaniu decyzji przez lidera bez konsultacji z zespołem. W takim modelu pracownicy często czują się zniechęceni, co prowadzi do niskiego morale i ograniczonej inicjatywy. Z kolei styl liberalny, często utożsamiany z brakiem struktury, może powodować chaos i niejasność w zadaniach, ponieważ lider nie angażuje się w ustalanie celów, co prowadzi do braku kierunku. Ostatecznie, bierny styl zarządzania charakteryzuje się wycofaniem lidera z aktywnego kierowania zespołem, co skutkuje brakiem odpowiedzialności oraz spadkiem efektywności pracy. Wszystkie te podejścia są sprzeczne z opisanym w pytaniu zachowaniem lidera, który aktywnie wspiera współpracę i zaangażowanie pracowników. Niezrozumienie różnic między tymi stylami a demokratycznym może prowadzić do błędnych wniosków na temat efektywnego zarządzania. Kluczowym błędem jest mylenie zaangażowania z chaosem oraz przekonanie, że silna kontrola jest równoznaczna z efektywnością, co jest niezgodne z nowoczesnymi praktykami zarządzania, które promują otwartość, współpracę i innowacyjność.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Która sekcja biznesplanu zawiera dane dotyczące zewnętrznego otoczenia firmy?

A. Analiza rynku i konkurencji

B. Opis procesu produkcyjnego

C. Charakterystyka wytwarzanego produktu

D. Ocena finansów oraz ich prognozowanie

Wiesz, analiza rynku i konkurencji to mega ważna część każdego biznesplanu. To tak jakbyś próbował zrozumieć, co się dzieje wokół Twojej firmy. W tej sekcji musisz spojrzeć, na jakim rynku chcesz działać, jakie są jego rozmiary, czy rośnie, a może jest w stagnacji? No i nie zapomnij o konkurencji, zbadaj, kto jest Twoim rywalem, jakie mają mocne i słabe strony oraz jakie strategie stosują. Fajnym przykładem może być to, żeby zobaczyć, kto dominuję w danym rynku i jaką mają pozycję. To pozwoli Ci lepiej dopasować swoje działania marketingowe. Nie zapomnij też o trendach oraz o tym, czego chcą klienci, bo to super ważne, żeby Twoja oferta odpowiadała ich potrzebom. Jak chcesz to wszystko ogarnąć, to polecam narzędzia takie jak analiza SWOT, PESTEL czy pięć sił Portera. Dzięki nim uzyskasz pełniejszy obraz tego, co się dzieje dookoła Twojego biznesu.

Pytanie 19

Przeanalizuj fragment zamieszczonego wyciągu bankowego przedsiębiorstwa i określ kwotę, która wpłynęła na konto Rachunek bankowy tego przedsiębiorstwa.

15.05.2010 r. wpływ od PH „Lima" za Fa Vat nr 232/05	2 300 zł
16.05.2010 r. realizacja czeku rozrachunkowego nr 14142356	500 zł
18.05.2010 r. przelew dla PHU „Colo" za Fa VAT nr 23/05/10	12 000 zł
22.05.2010 r. prowizja za przelew	10 zł
23.05.2010 r. przelew podatku VAT	650 zł

A. 12 000 zł

B. 13 110 zł

C. 2 300 zł

D. 24 300 zł

Odpowiedź 2 300 zł jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla jedyny wpływ na konto bankowe przedsiębiorstwa, jaki wystąpił na wyciągu. W kontekście analizy wyciągów bankowych, kluczowe jest zrozumienie, że saldo na koncie zwiększają tylko operacje przychodowe, w tym przypadku wpływ od PH 'Lima'. Zgodnie z zasadami księgowości, wpływy są klasyfikowane jako przychody, co podnosi saldo konta. W praktyce, zarządzanie finansami przedsiębiorstwa wymaga dokładnej analizy wyciągów bankowych, aby móc efektywnie śledzić i planować przepływy pieniężne. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie wyciągów bankowych, aby identyfikować strumienie przychodów oraz potencjalne nieprawidłowości w transakcjach. W tym przypadku, przedsiębiorca powinien zwrócić uwagę na daty i źródła wpływów, co pozwala na lepsze zarządzanie finansami. Ponadto, umiejętność interpretacji wyciągów bankowych jest niezbędna w codziennym funkcjonowaniu każdej firmy, co wpływa na efektywność jej działalności.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jakie działania prowadzone przez przedsiębiorcę można uznać za zgodne z etyką?

A. Nieprzestrzeganie terminów spłaty zobowiązań

B. Informowanie inwestorów o sytuacjach problemowych w firmie

C. Zatajanie rzeczywistych dochodów

D. Celowe wstrzymywanie postępu firmy

Podejmowanie decyzji o ukrywaniu realnych dochodów, niedotrzymywaniu terminów spłaty zobowiązań oraz celowym hamowaniu rozwoju przedsiębiorstwa jest sprzeczne z podstawowymi zasadami etyki i dobrego zarządzania. Ukrywanie dochodów narusza zasady przejrzystości i może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym oskarżeń o oszustwo podatkowe. Tego rodzaju działania nie tylko niszczą zaufanie inwestorów, ale także mogą wpłynąć negatywnie na wizerunek firmy oraz jej relacje z innymi interesariuszami. Niedotrzymywanie terminów spłaty zobowiązań z kolei świadczy o braku odpowiedzialności finansowej i może prowadzić do utraty wiarygodności wobec dostawców oraz instytucji finansowych. W kontekście etyki biznesowej, kluczowe jest zrozumienie, że przedsiębiorstwa operujące w oparciu o uczciwe zasady, które promują odpowiedzialność i rzetelność, mają większe szanse na długofalowy sukces. Celowe hamowanie rozwoju przedsiębiorstwa, jako forma manipulacji i unikania ryzyka, również jest niewłaściwym podejściem, które może prowadzić do stagnacji i ostatecznego upadku organizacji. Niezbędne jest, aby przedsiębiorcy podejmowali działania sprzyjające innowacjom i rozwojowi, a nie ich ograniczaniu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami odpowiedzialnego zarządzania.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Aby poznać zasady dotyczące formułowania, organizacji, funkcjonowania oraz łączenia i dzielenia spółek kapitałowych, należy odnaleźć przepisy ustawy

A. Kodeks cywilny

B. Kodeks spółek handlowych

C. o przedsiębiorstwach państwowych

D. o swobodzie działalności gospodarczej

Odpowiedzi wskazujące na inne akty prawne, takie jak ustawa o przedsiębiorstwach państwowych, Kodeks cywilny czy ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, są błędne w kontekście regulacji spółek kapitałowych. Ustawa o przedsiębiorstwach państwowych dotyczy przede wszystkim zasad funkcjonowania przedsiębiorstw, które są w większości własnością Skarbu Państwa, co nie odnosi się do ogólnych zasad działalności spółek kapitałowych. Kodeks cywilny, chociaż zawiera ogólne przepisy dotyczące umów i zobowiązań, nie precyzuje szczegółowych zasad dotyczących struktury, organizacji czy funkcjonowania spółek, które znajdują się w Kodeksie spółek handlowych. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej także koncentruje się na zasadach prowadzenia działalności przez przedsiębiorców, a nie na specyfice spółek kapitałowych. Wybierając jedną z tych odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślenia, że wszystkie normy prawne dotyczące przedsiębiorstw są sobie równe, co jest mylne. Rozróżnienie pomiędzy aktami prawnymi jest kluczowe, a ich znajomość jest niezbędna do prowadzenia działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi dla przedsiębiorstwa.

Pytanie 24

Jakie czynniki mają wpływ na elastyczność popytu na określony towar?

A. cena i dochód

B. cena i popyt

C. dochód i podaż

D. cena i podaż

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich ignorują kluczowe aspekty dotyczące elastyczności popytu. Odpowiedzi, które wskazują na związek między ceną a podażą oraz ceną a popytem, mogą wprowadzać w błąd. Często mylona jest relacja pomiędzy popytem a podażą, co jest zrozumiałe, ponieważ oba te pojęcia są fundamentalne w ekonomii. Jednakże elastyczność popytu skupia się na tym, jak zmiany ceny wpływają na ilość popytu, a nie na podaż. Co więcej, odpowiedź „dochód i podaż” również jest niepoprawna, ponieważ podaż nie jest czynnikiem wpływającym na elastyczność popytu. Podaż odnosi się do ilości dobra, które producenci są gotowi sprzedać po określonej cenie, a nie do chęci konsumentów do zakupu. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie pojęć popytu i podaży oraz nieuwzględnianie, jak różne poziomy dochodów mogą wpływać na chęć zakupu. W praktyce zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla skutecznego przewidywania zmian na rynku oraz dostosowywania strategii sprzedażowych, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zarządzaniu biznesem.

Pytanie 25

Na podstawie zamieszczonych danych z listy płac oblicz kwotę do wypłaty pracownikowi za listopad 2016 r.

Lista płac nr 11/2016
1. Płaca podstawowa	4 000,00 zł
2. Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	548,40 zł
3. Koszty uzyskania przychodów	111,25 zł
4. Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	554,87 zł
5. Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana	310,64 zł
6. Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczona	267,50 zł
7. Należna zaliczka na podatek dochodowy	287,00 zł
8. Potrącenia: składka na PZU	100,00 zł
9. Do wypłaty	.............

A. 2 853,96 zł

B. 2 897,10 zł

C. 2 720,10 zł

D. 2 753,96 zł

Obliczenia związane z wynagrodzeniem pracownika mogą być niezwykle skomplikowane, co często prowadzi do błędnych interpretacji oraz wyborów w kontekście odpowiedzi. Zdarza się, że osoby przystępujące do wyliczeń zapominają uwzględnić wszystkie wymagane składniki wynagrodzenia, takie jak odpowiednie składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, co może prowadzić do nadmiernego zawyżenia lub zaniżenia kwoty do wypłaty. Innym częstym błędem jest nieuwzględnienie kosztów uzyskania przychodów, które mogą znacząco wpłynąć na ostateczne wynagrodzenie. Dodatkowo, nieprawidłowe oszacowanie zaliczki na podatek dochodowy również wprowadza zamieszanie i może skutkować niekorzystnymi konsekwencjami finansowymi zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Użycie niewłaściwych danych lub założeń w obliczeniach, takich jak pominięcie miesięcznych lub rocznych zmian w przepisach dotyczących wynagrodzeń, również może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby dokładnie analizować wszelkie dane i regularnie aktualizować wiedzę na temat obowiązujących przepisów, co jest niezbędne do prawidłowego obliczania wynagrodzeń i uniknięcia typowych pułapek myślowych, które prowadzą do wybierania błędnych odpowiedzi.

Pytanie 26

Zapas zeszytów i okładek do zeszytów zgromadzony w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych klasyfikuje się jako

A. materiały pomocnicze

B. produkty gotowe

C. towary

D. materiały podstawowe

Odpowiedź 'towarów' jest prawidłowa, ponieważ zapasy zeszytów oraz okładek na zeszyty w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych są klasyfikowane jako towary, które przeznaczone są do sprzedaży. W kontekście gospodarki magazynowej towary to produkty, które są gotowe do dystrybucji i sprzedaży finalnym klientom. W branży hurtowej, towary obejmują również wszystkie materiały, które nie wymagają dalszej obróbki i są zmagazynowane w celu dalszej sprzedaży. Zeszyty i okładki, będące produktami papierniczymi, idealnie wpisują się w tę definicję, ponieważ są one gotowe do użycia przez klientów. Przykładem może być sytuacja, gdy hurtownia dostarcza zeszyty do szkół lub biur – w takim przypadku magazynowane towary są gotowe do natychmiastowej sprzedaży, co jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania zapasami w hurtowniach. Dodatkowo, klasyfikacja zapasów jako towarów pozwala na łatwiejsze monitorowanie rotacji zapasów, co jest istotne w kontekście obliczania wskaźników efektywności i planowania przyszłych zakupów zgodnie z aktualnym zapotrzebowaniem rynku.

Pytanie 27

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ wartość różnic inwentaryzacyjnych.

Wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w sklepie spożywczym
Nazwa towaru	Cena jednostkowa	Stan wg spisu z natury	Stan wg zapisów księgowych
Cukierki Krówka	30 zł/kg	30 kg	28 kg
Cukierki Toffi	22 zł/kg	27 kg	30 kg

A. Niedobór cukierków Toffi 66 zł i niedobór cukierków Krówka 60 zł

B. Nadwyżka cukierków Krówka 60 zł i nadwyżka cukierków Toffi 66 zł

C. Nadwyżka cukierków Krówka 60 zł i niedobór cukierków Toffi 66 zł

D. Nadwyżka cukierków Toffi 66 zł i niedobór cukierków Krówka 60 zł

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na nadwyżkę cukierków Krówka oraz niedobór cukierków Toffi, co zostało dokładnie obliczone na podstawie danych z tabeli. Dla cukierków Krówka, gdy stwierdzono nadwyżkę 2 kg przy cenie 30 zł/kg, uzyskano wartość 60 zł. W przypadku cukierków Toffi, gdzie niedobór wyniósł 3 kg przy cenie 22 zł/kg, wartość niedoboru oszacowano na 66 zł. Analizowanie różnic inwentaryzacyjnych jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala na identyfikację problemów związanych z niezgodnościami w księgowaniach. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny regularnie przeprowadzać spisy z natury, aby mieć aktualny obraz stanów magazynowych, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i audytu. Takie działania nie tylko pomagają w utrzymaniu porządku w dokumentacji, ale także wspierają podejmowanie właściwych decyzji zakupowych oraz sprzedażowych, a także pozwalają na unikanie strat finansowych wynikających z nadwyżek lub niedoborów.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Dokument, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o niezapłaconej kwocie w ustalonym czasie to

A. nota odsetkowa

B. wezwanie do zapłaty

C. prośba o przedłużenie terminu płatności

D. oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji

Wezwanie do zapłaty jest formalnym dokumentem, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o zaległej płatności, która nie została uregulowana w ustalonym terminie. Jest to kluczowy element procesu windykacji należności, który powinien być stosowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W praktyce, wezwanie do zapłaty zawiera zazwyczaj szczegóły dotyczące kwoty zadłużenia, daty wymagalności oraz możliwych konsekwencji w przypadku dalszego opóźnienia w płatności. Dobrą praktyką jest również dołączenie informacji o możliwości złożenia reklamacji lub negocjacji warunków spłaty. Wysyłając wezwanie do zapłaty, wierzyciel wykazuje dobre intencje i chęć rozwiązania sytuacji polubownie, co może zredukować koszty związane z windykacją. Warto wiedzieć, że zgodnie z Kodeksem cywilnym, wezwanie do zapłaty jest niezbędne, aby dłużnik stał się w zwłoce, co pozwala na naliczanie odsetek za opóźnienie. Umiejętne sporządzanie i wysyłanie wezwań do zapłaty może znacząco wpłynąć na efektywność procesu odzyskiwania należności.

Pytanie 31

W którym roku sprzedaż towarów była najbardziej opłacalna?

Lata	Wskaźnik zyskowności sprzedaży
2006	10 %
2007	9 %
2008	8 %
2009	12 %

A. 2006 r.

B. 2009 r.

C. 2007 r.

D. 2008 r.

Wybór roku 2009 jako najbardziej opłacalnego dla sprzedaży towarów jest poprawny, ponieważ oparty jest na analizie wskaźnika zyskowności, który w tym roku wynosił 12%. Taki wynik wskazuje na efektywne zarządzanie kosztami oraz umiejętne podejście do strategii sprzedażowych. W kontekście praktycznym, zyskowność sprzedaży jest kluczowym wskaźnikiem, który powinien być regularnie monitorowany przez menedżerów oraz analityków biznesowych. Wysoki wskaźnik zyskowności może być wynikiem skutecznych kampanii marketingowych, optymalizacji procesów sprzedażowych, czy też korzystnych warunków rynkowych. W branży handlowej, zrozumienie i umiejętność analizy takich danych są fundamentalne dla podejmowania decyzji strategicznych, które mają na celu maksymalizację przychodów. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami zarządzania finansami, które podkreślają znaczenie analizy danych jako podstawy podejmowania decyzji. Dobra znajomość wskaźników zyskowności umożliwia przedsiębiorstwom szybką identyfikację trendów, co z kolei wspiera rozwój innowacyjnych strategii sprzedaży.

Pytanie 32

W jakich okolicznościach Skarb Państwa sprzedaje obligacje skarbowe?

A. wysokiego poziomu bezrobocia

B. nadwyżki w budżecie

C. deficytu budżetowego

D. inflacji pełzającej

Obligacje skarbowe są instrumentem dłużnym emitowanym przez Skarb Państwa, który ma na celu pozyskanie kapitału na bieżące wydatki lub na pokrycie deficytu budżetowego. W sytuacji, gdy państwo boryka się z deficytem budżetowym, konieczne staje się zaciągnięcie długu, aby móc finansować swoje zobowiązania. Emisja obligacji skarbowych pozwala na pozyskanie środków, które są następnie wykorzystywane na różne cele publiczne, takie jak inwestycje w infrastrukturę, edukację czy zdrowie publiczne. Praktycznym przykładem jest sytuacja, w której państwo planuje dużą inwestycję, ale nie dysponuje wystarczającymi środkami. W takim przypadku emitując obligacje, może zrealizować zaplanowane projekty, co w dłuższej perspektywie może przyczynić się do wzrostu gospodarczego. Zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania finansami publicznymi, emitowanie obligacji w odpowiedzi na deficyt budżetowy powinno być częścią szerszej strategii fiskalnej, która uwzględnia stabilność finansową oraz długoterminowy rozwój gospodarki.

Pytanie 33

Na podstawie danych umieszczonych w tabeli ustal, w którym roku przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższą rentowność.

Wyszczególnienie	Rok 2007	Rok 2008	Rok 2009	Rok 2010
Koszt własny ogółem w tys. zł	1200	1500	1600	1800
Wartość sprzedaży ogółem w tys. zł	1300	1550	2000	2100

A. W roku 2008.

B. W roku 2009.

C. W roku 2010.

D. W roku 2007.

Analizując odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele osób może pomylić lata związane z rentownością z innymi wskaźnikami finansowymi, takimi jak przychody czy zysk brutto. Na przykład, wybierając rok 2008, można sądzić, że był to czas wzrostu sprzedaży, jednak nie uwzględnia to wpływu kosztów na rentowność. Istnieje także ryzyko, że niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia dużych wartości zysku z efektywnością operacyjną. Przykładowo, podjęcie decyzji o inwestycjach w latach 2007 lub 2010 mogło przynieść duże przychody, ale niekoniecznie przekładało się na rentowność. Kluczowe jest, aby skoncentrować się na wskaźnikach rentowności, które pokazują, jak efektywnie firma wykorzystuje swoje zasoby. W konsekwencji, odpowiedzi takie jak lata 2008, 2010 czy 2007 mogą wprowadzać w błąd, jeżeli nie rozważa się ich w kontekście całkowitych kosztów przedsiębiorstwa. Prawidłowa analiza rentowności wymaga zrozumienia, że sama wysokość przychodów nie decyduje o sukcesie finansowym firmy.

Pytanie 34

Kto rozstrzyga spory dotyczące roszczeń wynikających ze stosunku pracy?

A. urzędnicy inspektoratu pracy

B. sądy pracy

C. sądy gospodarcze

D. sądy administracyjne

Sądy pracy są specjalistycznymi jednostkami w polskim systemie wymiaru sprawiedliwości, które zajmują się rozstrzyganiem sporów dotyczących roszczeń ze stosunku pracy. Prawidłowość tej odpowiedzi wynika z tego, że sądy pracy mają kompetencje do rozpatrywania spraw związanych z zatrudnieniem, w tym kwestii dotyczących wynagrodzeń, wypowiedzeń umów o pracę oraz innych roszczeń pracowniczych. Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik wnosi sprawę do sądu o niewypłacone wynagrodzenie; decyzja sądu pracy będzie istotna dla ochrony praw pracownika. Zgodnie z Kodeksem pracy, sądy pracy są również odpowiedzialne za ustalanie zasadności zwolnienia oraz ochronę praw osób zatrudnionych. Ponadto, sądy pracy stosują odpowiednie procedury i normy, co zapewnia sprawiedliwe i obiektywne rozstrzyganie sporów. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują mediacje oraz próby polubownego rozwiązania sporów przed skierowaniem sprawy do sądu, co może przyczynić się do szybszego i mniej stresującego rozwiązania konfliktu.

Pytanie 35

Jeśli wynagrodzenie osoby zatrudnionej zależy od liczby produktów, które wyprodukuje, to oznacza, że jest wynagradzana w systemie

A. czasowym

B. godzinowym

C. prowizyjnym

D. akordowym

Odpowiedź akordowa jest poprawna, ponieważ system wynagradzania akordowego jest bezpośrednio związany z ilością wyprodukowanych wyrobów. W tym modelu wynagrodzenie pracownika wzrasta proporcjonalnie do liczby wykonanych sztuk. Przykładem zastosowania systemu akordowego może być praca w zakładzie produkcyjnym, gdzie pracownicy są nagradzani za każdą wykonaną jednostkę produkcyjną. Dobrze skonstruowany system akordowy może prowadzić do zwiększenia wydajności, motywując pracowników do większego zaangażowania w wykonywane zadania. Wynagrodzenia w systemie akordowym często są regulowane przez normy produkcyjne, które ustanawiają minimalne wymagania dotyczące wydajności pracy. Stosowanie tego typu systemu wyróżnia się w przemyśle wytwórczym, gdzie wyniki pracy można łatwo zliczyć i ocenić. Warto również zauważyć, że system akordowy może zwiększać konkurencję wśród pracowników, co teoretycznie może prowadzić do podniesienia ogólnego poziomu wydajności w firmie, jednakże powinien być wprowadzany z uwagą na jakość pracy oraz zdrowie pracowników.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wskaźnik rotacji zapasów w dniach dla każdego kwartału.

Wyszczególnienie	I kwartał	II kwartał
Przychody ze sprzedaży towarów	600 000,00 zł	800 000,00 zł
Liczba dni	90	90
Przeciętny stan zapasów towarów	120 000,00 zł	240 000,00 zł

A. I kwartał 27 dni; II kwartał 18 dni.

B. I kwartał 5 dni; II kwartał 3 dni.

C. I kwartał 3 dni; II kwartał 5 dni.

D. I kwartał 18 dni; II kwartał 27 dni.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że wskaźnik rotacji zapasów w dniach dla I kwartału wynosi 18 dni, a dla II kwartału 27 dni. Wskaźnik rotacji zapasów to kluczowy wskaźnik, który pokazuje efektywność zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Oblicza się go, dzieląc wartość zapasów przez koszt sprzedanych towarów i mnożąc przez liczbę dni w okresie. Przykładowo, jeśli firma ma średnie zapasy o wartości 1800 zł i koszt sprzedanych towarów wynosi 3000 zł, to wskaźnik rotacji zapasów wyniesie 18 dni. Oznacza to, że firma potrzebuje średnio 18 dni na sprzedaż swoich zapasów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, gdzie wskaźnik rotacji powinien być jak najniższy, wskazując na efektywną sprzedaż. Przy analizie tych danych należy również brać pod uwagę sezonowość i zmiany popytu, które mogą wpływać na dynamikę rotacji zapasów w różnych kwartałach.

Pytanie 37

Jakie zasoby mające charakter majątkowy przedsiębiorstwa powinny być przechowywane w magazynie, aby zagwarantować nieprzerwaną produkcję oraz sprzedaż towarów?

A. Środki pieniężne

B. Środki trwałe

C. Należności

D. Zapasy

Wiesz, zapasy to te wszystkie rzeczy, które firma trzyma w magazynie, żeby wszystko ciągle działało. Mamy tu na myśli surowce, półprodukty i gotowe wyroby. One są mega ważne, bo bez nich produkcja i sprzedaż mogą stanąć w miejscu. Jeśli nie mamy odpowiedniego poziomu zapasów, klienci mogą być niezadowoleni, a to nie jest fajne. Przykład? Pomyśl o branży spożywczej. Brak mąki czy cukru może opóźnić produkcję chlebów, co na pewno wpłynie na zyski. Dobrze jest więc regularnie sprawdzać, jak kręci się z zapasami i korzystać z metod jak Just In Time, żeby nie przepłacać i działać efektywnie. To wszystko pomoże firmie szybciej reagować na zmiany w zapotrzebowaniu na rynku.

Pytanie 38

Który z przykładów ilustruje zestaw dóbr komplementarnych?

A. Stół i krzesło

B. Książka oraz radio

C. Auto i rower

D. Komputer i monitor

Analizując pozostałe odpowiedzi, zauważamy, że związki między wymienionymi dobrami nie są komplementarne. Odpowiedź dotycząca samochodu i roweru może wydawać się atrakcyjna, jednak te dwa towary są w rzeczywistości substytutami, a nie komplementami. Klient może wybrać jeden z tych środków transportu w zależności od swoich preferencji, co nie jest cechą dóbr komplementarnych. Z kolei książka i radio to dobra, które mogą współistnieć w życiu codziennym, lecz ich użycie nie jest ze sobą bezpośrednio związane; można korzystać z jednego bez potrzeby posiadania drugiego, co również wyklucza je z kategorii dóbr komplementarnych. W odpowiedzi dotyczącej stołu i krzesła można zauważyć, że chociaż te przedmioty są często używane razem, to nie są one technicznie dobrami komplementarnymi w ekonomicznym sensie, gdyż nie ma wymagań co do ich posiadania w parze, a ich funkcjonalność istnieje niezależnie od siebie. W kontekście dobr komplementarnych kluczowe jest zrozumienie, że ich użycie powinno być wzajemne i konieczne do efektywnego działania. Tylko wtedy, gdy jedno dobro jest niezbędne do wykorzystania drugiego, możemy mówić o komplementarności. Dlatego jest istotne, aby świadomi konsumenci brali pod uwagę relacje między dobrami, by podejmować najlepsze decyzje zakupowe.

Pytanie 39

Zadanie funkcji kontroli w procesie zarządzania polega na

A. monitorowaniu oraz badaniu warunków i tendencji w otoczeniu

B. określeniu celów oraz identyfikowaniu problemów

C. dzieleniu zadań całościowych na szczegółowe czynności i zadania

D. porównywaniu rzeczywistych wyników z wynikami planowanymi oraz korygowaniu błędów

Funkcja kontroli w procesie zarządzania jest kluczowym elementem, który pozwala na monitorowanie postępu realizacji celów organizacyjnych. Polega na porównywaniu wyników rzeczywistych z wcześniej ustalonymi planami, co umożliwia identyfikację odchyleń i podjęcie odpowiednich działań korygujących. Przykładem zastosowania tej funkcji może być analiza kwartalnych wyników sprzedaży w firmie, gdzie zarząd porównuje osiągnięte wyniki z zaplanowanymi prognozami. W przypadku stwierdzenia niższych wyników, menedżerowie mogą wprowadzić zmiany w strategii marketingowej lub zwiększyć szkolenia dla zespołu sprzedażowego. Zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania, proces kontroli powinien być systematyczny i regularny, co pozwala na szybkie reagowanie na zmiany w otoczeniu firmy. Dodatkowo, skuteczna kontrola wspiera proces podejmowania decyzji oraz umożliwia lepsze zarządzanie ryzykiem, co jest niezbędne dla stabilności i rozwoju organizacji.

Pytanie 40

Całkowita wartość zapasu minimalnego oraz zapasu bieżącego nazywana jest

A. Normą wartościową

B. Normą jakościową

C. Zapasem nieuzasadnionym

D. Zapasem maksymalnym

Zapas maksymalny to termin, który odnosi się do maksymalnej ilości towarów lub surowców, które przedsiębiorstwo powinno posiadać, aby zaspokoić oczekiwania klientów, jednocześnie minimalizując koszty związane z magazynowaniem. Suma zapasu minimalnego i zapasu bieżącego rzeczywiście daje nam zapas maksymalny, ponieważ zapas minimalny reprezentuje najniższy poziom, poniżej którego zapasy nie powinny spaść, a zapas bieżący to aktualny poziom zapasów. Przykładem zastosowania tej koncepcji jest branża handlowa, gdzie przedsiębiorstwa muszą utrzymywać określony poziom zapasów, aby móc szybko reagować na zmiany popytu. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw, stosowanie zapasu maksymalnego pomaga w optymalizacji procesów magazynowych oraz redukcji ryzyka wystąpienia braków towarowych, co może prowadzić do utraty klientów. Zasady zarządzania zapasami, takie jak Just in Time (JIT) czy Economic Order Quantity (EOQ), również biorą pod uwagę te aspekty, co potwierdza znaczenie prawidłowego określenia zapasu maksymalnego w kontekście efektywnego zarządzania zasobami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej