Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 07:31
- Data zakończenia: 19 marca 2025 07:55
Egzamin niezdany
Wynik: 16/40 punktów (40,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?
A. Promieniową
B. Grupową
C. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście
D. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie
Wybór metody promieniowej jest niewłaściwy w kontekście sporządzania szablonów spódnicy, ponieważ ta metoda koncentruje się na zmianach promieniowych w kształcie odzieży bez uwzględniania różnic w obwodach. Technika ta jest bardziej odpowiednia do projektowania elementów odzieży o bardziej złożonych kształtach, takich jak kołnierze czy rękawy, gdzie zmiany w rozmiarze są bardziej dynamiczne i nieproporcjonalne. W przypadku stopniowania szablonów spódnicy, aby dostosować je do różnych obwodów w talii i biodrach, niezbędne jest wykorzystanie podejścia zakładającego proporcjonalne zmiany obwodów, co pozwala na uzyskanie lepszego dopasowania. Metoda proporcjonalno-obliczeniowa według wzrostów przy stałym obwodzie także nie jest odpowiednia, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dostosowania obwodów, co jest kluczowe dla komfortu noszenia. Użycie podejścia grupowego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż skupia się na tworzeniu odzieży dla grupy ludzi z określonymi średnimi wymiarami, co nie uwzględnia indywidualnych różnic i wymagań. Powszechny błąd to zakładanie, że zmiany w wymiarach wzrostu wystarczą do odpowiedniego dopasowania, podczas gdy obwody odgrywają kluczową rolę w ergonomii odzieży. Dlatego istotne jest zastosowanie metodologii odpowiedniej do konkretnego kontekstu, co pozwoli uniknąć problemów z niedopasowaniem i dyskomfortem noszenia.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Szablon podstawowy to model, w którym uwzględniono elementy dodatkowe?
A. konstrukcyjne
B. na szwy i podwinięcia
C. technologiczne
D. na wielowarstwowość
Wybór odpowiedzi dotyczącej dodatków konstrukcyjnych, na wielowarstwowość lub technologicznych to częsty błąd interpretacyjny. Dodatki konstrukcyjne odnoszą się do elementów, które wpływają na strukturę i nośność odzieży, ale nie uwzględniają one specyfiki wykończeń szwów. Dodatki na wielowarstwowość są również istotne w kontekście projektowania, jednak dotyczą one głównie wyboru materiałów oraz sposobu ich łączenia, a nie wykończenia krawędzi. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, ponieważ skupiają się na aspekcie technologicznym i materiałowym, a nie na praktycznych detalach szycia, takich jak podwijenia czy szwy. Właściwe zrozumienie, że szablon podstawowy ma na celu przygotowanie podstawy do szycia, w tym określenie, ile materiału potrzeba na szwy, jest kluczowe dla każdego projektanta. Stosowanie dobrych praktyk, takich jak te opisane w standardach branżowych, pozwala unikać typowych błędów, takich jak niedoszacowanie ilości materiału potrzebnego na wykończenie, co może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Właściwe uwzględnienie dodatków na szwy i podwinięcia w szablonach bazowych jest nie tylko istotne dla estetyki, ale także funkcjonalności wyprodukowanej odzieży.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?
A. Prosty dwunitkowy
B. Obrzucający czteronitkowy
C. Pokrywający czteronitkowy
D. Obrzucający trzynitkowy
Prosty dwunitkowy ścieg łańcuszkowy jest idealnym rozwiązaniem do łączenia elementów sukni damskiej z dzianiny, ponieważ oferuje elastyczność i wytrzymałość, które są kluczowe w przypadku tkanin stretchowych. Dzięki swojej budowie, ten ścieg pozwala zachować naturalną rozciągliwość materiału, co jest szczególnie ważne w kontekście odzieży, która ma dobrze dopasować się do sylwetki. W praktyce, wykorzystanie prostego dwunitkowego ściegu w szwach bocznych sukienki lub podczas łączenia rękawów z korpusem, zapewnia komfort noszenia, a także estetyczny wygląd. Dodatkowo, taki ścieg nie wymaga dodatkowego wykończenia krawędzi, co skraca czas produkcji i obniża koszty. W branży odzieżowej, stosowanie ściegów łańcuszkowych jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami jakości, co podkreśla ich znaczenie w procesie szycia. Zastosowanie tego ściegu w projektach odzieżowych jest zgodne z najlepszymi praktykami, co czyni go odpowiednim wyborem na etapie konstrukcji odzieży.
Pytanie 7
Jakie wymiary powinny zostać uwzględnione podczas obliczania normy zużycia materiału na spodnium?
A. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder
B. Długość spodni, obwód talii, obwód bioder
C. Długość spodni, obwód klatki piersiowej, długość żakietu
D. Długość spodni, długość żakietu, długość rękawa
Każda z niepoprawnych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach dotyczących istotnych wymiarów potrzebnych do określenia normy zużycia materiału na spodnium. Wiele osób może mylić obwody ciała z wymiarami długości, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Na przykład, długość spodni, obwód talii i obwód bioder są istotne, ale nie wystarczające dla dokładnych obliczeń odnośnie zużycia materiału. Długość spodni jest kluczowa, jednak samo jej uwzględnienie bez dodatkowych wymiarów, takich jak długość żakietu czy długość rękawa, nie pozwoli na precyzyjne określenie zapotrzebowania materiałowego. Dobrze skonstruowane spodnium musi być dostosowane zarówno do długości, jak i do proporcji poszczególnych części ubrania. Błędem jest także odniesienie się tylko do obwodu klatki piersiowej i bioder, które są istotne dla dopasowania, lecz nie dla całościowego zużycia materiału na konkretne wymiary. Tego typu niepełne podejście do wymiarowania odzieży może skutkować nieadekwatnym zapasem materiału oraz niemożnością uzyskania pożądanego efektu wizualnego, co jest fundamentalne w przemyśle odzieżowym, gdzie estetyka i dopasowanie są kluczowe dla zadowolenia klienta.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Podszewka do podstawowej spódnicy uszytej z materiału wełnianego
A. powinna być dłuższa od spódnicy
B. powinna mieć identyczną długość jak spódnica
C. może mieć dowolną długość
D. nie może wystawać spod (poza długość) spódnicy
Podszewka w spódnicy, szczególnie wykonanej z tkaniny wełnianej, ma za zadanie nie tylko poprawić komfort noszenia, ale także chronić zewnętrzną warstwę od uszkodzeń i zwiększyć trwałość odzieży. Kluczowym aspektem jest to, że podszewka nie powinna wystawać spod spódnicy. Praktyka ta wynika z zasad estetyki i funkcjonalności odzieży. Gdy podszewka wystaje, narusza to proporcje sylwetki i psuje ogólny wygląd. Oprócz estetyki, podszewka ma również za zadanie ułatwić zakładanie i zdejmowanie spódnicy, a także wspierać płynność ruchów. Warto zwrócić uwagę na standardy szycia, które wskazują, że prawidłowo skonstruowana spódnica z podszewką powinna mieć starannie wykończone krawędzie i odpowiednio dopasowaną długość. Dobrą praktyką jest również stosowanie tkanin oddychających, aby zminimalizować ryzyko podrażnień skóry, co jest szczególnie istotne w przypadku wełny. Dlatego odpowiednia długość podszewki, która nie wystaje, jest nie tylko estetyczna, ale także funkcjonalna, co potwierdzają standardy w branży odzieżowej.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Aby stworzyć podstawowy krój damskiej spódnicy, konieczne są pomiary ciała oznaczone symbolami:
A. ZTv, ZKo, ot
B. ZWo, obt, ot
C. ZWo, ou, obt
D. ZTv, TB, obt
Wykonanie formy podstawowej spódnicy damskiej wymaga dokładności w pomiarach ciała. Poprawna odpowiedź to ZWo, obt, ot, ponieważ każdy z tych symboli odnosi się do kluczowych wymiarów, które są niezbędne do prawidłowego skonstruowania odzieży. ZWo oznacza obwód w talii, obt to obwód bioder, natomiast ot to długość spódnicy. Znajomość tych pomiarów pozwala na stworzenie formy, która idealnie dopasuje się do sylwetki oraz zapewni komfort noszenia. W praktyce, podczas wykonywania formy, należy dokładnie zmierzyć każdy wymiar, co pozwoli uniknąć błędów konstrukcyjnych. Przykładowo, jeśli obwód bioder zostanie źle zmierzony, spódnica może być zbyt ciasna, co wpływa na wygodę i estetykę. Dlatego ważne jest, aby każdy projektant mody lub krawiec miał na uwadze dokładność pomiarów, zgodność ze standardami branżowymi oraz umiejętność interpretacji wymiarów ciała klienta.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:
A. na sucho, w temperaturze 180 °C
B. na mokro, w temperaturze 150 °C
C. na sucho, w temperaturze 140 °C
D. na mokro, w temperaturze 110 °C
Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego w sposób opisany w innych odpowiedziach, takich jak na mokro w wyższej temperaturze, jest niezalecane. Wysoka temperatura, jak 150 °C, może prowadzić do uszkodzenia lub stopienia włókien jedwabnych, co skutkuje nieestetycznymi plamami lub zniekształceniem tkaniny. Prasowanie na mokro również wprowadza dodatkową wilgoć, co w przypadku jedwabiu nie jest korzystne, gdyż może prowadzić do nieodwracalnych deformacji. Ponadto, prasowanie na sucho w temperaturze 180 °C naraża materiał na ryzyko przypalenia, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku cienkich i delikatnych tkanin. Często błędne decyzje dotyczące prasowania wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów oraz braku konsultacji z informacjami dotyczącymi pielęgnacji odzieży. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda tkanina ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji, które powinny być przestrzegane, aby zachować jej jakość i estetykę. Dlatego zawsze warto zapoznać się z metkami oraz przetestować techniki na próbce materiału przed przystąpieniem do prasowania.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Korzystając z usług punktu, klientka złożyła zamówienie na uszycie bluzki podstawowej z jednolitej tkaniny o szerokości 90 cm. Zmierzono jej wymiary: długość bluzki – 65 cm, długość rękawa – 60 cm, obwód klatki piersiowej – 88 cm. Ile tkaniny będzie potrzebne do realizacji tego zamówienia?
A. 137 cm
B. 125 cm
C. 209 cm
D. 275 cm
Wybierając odpowiedzi 137 cm, 275 cm lub 125 cm, można napotkać na różne nieporozumienia dotyczące obliczeń zużycia tkaniny. W przypadku 137 cm, wrażenie, że wystarczy tak mało materiału, może wynikać z ignorowania długości rękawa i potrzeby zapasu na szwy. Nawet przy krótkim rękawie, długość 65 cm bluzki wymaga znacznie więcej materiału niż sugeruje ta odpowiedź. Warto zauważyć, że przy tkaninach o szerokości 90 cm, założenie, że wystarczy 137 cm, prowadzi do ryzyka, że materiał nie pokryje całkowitych wymiarów wymaganych do uszycia bluzki. Z kolei wybór 275 cm jest absurdalnie przeszacowany, co może sugerować nadmierne zapotrzebowanie, niemające uzasadnienia w rzeczywistych wymiarach. W kontekście produkcji odzieży, nadmiar tkaniny nie tylko generuje dodatkowe koszty, ale także wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. Natomiast 125 cm nie uwzględnia długości rękawa, co jest typowym błędem, ponieważ każdy z elementów bluzki musi być odpowiednio długi, aby zapewnić komfort i estetykę. Dlatego ważne jest, aby przy obliczeniach zużycia tkaniny nie pomijać kluczowych wymiarów oraz rezerw materiałowych, co jest istotne w praktyce krawieckiej.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Do przyszywania guzików należy wykorzystać specjalną maszynę szyjącą, która używa ściegu
A. prostego.
B. obrzucającego.
C. pokrywającego.
D. zygzaka.
Wybór innych ściegów do przyszywania guzików, takich jak ścieg prosty, pokrywający czy obrzucający, wiąże się z pewnymi ograniczeniami, które mogą wpływać na trwałość oraz funkcjonalność przyszywanych guzików. Ścieg prosty, chociaż popularny w wielu zastosowaniach, charakteryzuje się brakiem elastyczności, co czyni go nieodpowiednim wyborem w sytuacjach, gdy materiał ma tendencję do rozciągania. Taki ścieg nie zabezpiecza guzika przed odpadnięciem, zwłaszcza w odzieży noszonej w trudnych warunkach. Ścieg pokrywający, z kolei, jest bardziej stosowany w technikach ozdobnych, a jego struktura nie zapewnia odpowiedniej siły mocowania guzików. Końcowo, ścieg obrzucający, który jest wykorzystywany głównie do wykańczania brzegów materiałów, nie jest dostosowany do przyszywania guzików, gdyż jego funkcją jest zapobieganie strzępieniu się tkanin. Często mylnie uważa się, że kombinacja tych ściegów może zastąpić ścieg zygzakowy, co prowadzi do błędnych wniosków o ich skuteczności. Osoby szyjące powinny być świadome, że wybór odpowiedniego ściegu jest kluczowy dla jakości wykonania i trwałości odzieży, a niewłaściwe zastosowanie technik szycia może prowadzić do uszkodzeń produktów.
Pytanie 19
Aby zlikwidować pętelkowanie na wierzchu tkaniny w szwie stębnowym, co należy zrobić?
A. zmienić igłę
B. podnieść napięcie nici górnej
C. dostosować transporter
D. obniżyć napięcie nici górnej
Wymiana igły nie rozwiązuje problemu pętelkowania, ponieważ przyczyną tego zjawiska jest niewłaściwe napięcie nici, a nie uszkodzona igła. Odpowiedni dobór igły jest istotny, jednak jej wymiana w przypadku pętelkowania nie przyczyni się do poprawy jakości szwu. Wyregulowanie transportera może wpłynąć na równomierność przesuwania materiału, ale nie koryguje napięcia nici, które jest kluczowe dla właściwego działania ściegów. Zwiększenie naprężenia nici górnej w rzeczywistości przyczyni się do pogłębienia problemu, gdyż prowadzi do jeszcze większego pętelkowania. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że większe napięcie poprawi jakość szwu; w rzeczywistości może to prowadzić do uszkodzenia materiału i utraty estetyki. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem popełniają błąd myślowy, polegający na przekonaniu, że jeśli jeden aspekt szwu nie działa jak należy, to należy go wzmocnić lub wymienić. W kontekście pętelkowania kluczowe jest zrozumienie, że podstawowym czynnikiem jest odpowiednie napięcie nici, które powinno być dostosowane do specyfiki używanego materiału oraz technologii szycia.
Pytanie 20
W firmie zajmującej się szyciem odzieży wykrój elementów odzieżowych najczęściej uzyskuje się
A. z materiałów w złożeniu
B. z nakładów wielowarstwowych utworzonych za pomocą warstwowarek
C. z materiałów w rozłożeniu
D. z nakładów formowanych w automatycznych systemach rozkroju
Wybór właściwej odpowiedzi, jaką są nakłady wielowarstwowe utworzone za pomocą warstwowarek, ma kluczowe znaczenie w procesie produkcji odzieży. Warstwowarki umożliwiają jednoczesne rozkrawanie kilku warstw materiału, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Dzięki tej metodzie można zminimalizować straty materiałowe, które są nieuniknione przy tradycyjnych metodach rozkroju. W praktyce oznacza to, że z jednego arkusza materiału można uzyskać więcej wykrojów, co obniża koszty produkcji oraz skraca czas realizacji zamówień. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie optymalizacji procesów produkcyjnych, co czyni warstwowarki nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale również zgodnym z zasadami jakości. Warto również zauważyć, że użycie warstwowarek pozwala na uzyskanie większej powtarzalności w produkcie końcowym, co jest istotne z punktu widzenia jakości i satysfakcji klienta.
Pytanie 21
Linia boku na ukazanej siatce konstrukcyjnej spódnicy podstawowej powstaje w wyniku poprowadzenia linii
A. poziomej przez punkt T
B. pionowej przez punkt B1
C. poziomej przez punkt D
D. pionowej przez punkt B2
Odpowiedź wskazująca na pionową linię przez punkt B1 jest prawidłowa, ponieważ w konstrukcji siatki spódnicy podstawowej linia boku powstaje w wyniku wystawienia linii pionowej. Punkt B1 zazwyczaj odnosi się do miejsca, w którym zmienia się kierunek linii boku, co ma kluczowe znaczenie w kontekście dopasowania i estetyki spódnicy. Praktyczne zastosowanie tego podejścia obejmuje projektowanie i szycie odzieży, gdzie prawidłowe zrozumienie struktury wykroju wpływa na końcowy efekt wizualny i funkcjonalny. W branży mody istotne jest, aby wymiary były precyzyjnie określone, co umożliwia uzyskanie idealnego dopasowania. Stosowanie zasad konstrukcji odzieży, takich jak prawidłowe umiejscowienie linii boku, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zapewniają komfort noszenia i estetykę wyrobu. Dodatkowo, znajomość technik konstrukcji wykrojów pozwala projektantom na lepsze dostosowanie projektów do indywidualnych potrzeb klientów, co jest kluczowe w branży odzieżowej.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Do uszycia żakietu z wełny powinno się użyć nici
A. poliestrowe
B. jedwabne — żyłkę
C. bawełniane
D. jedwabne — greżę
Wybór nici do szycia żakietów z wełny trzeba dobrze przemyśleć, bo to ważne, by pasowały do materiału i były praktyczne. Nici jedwabne są ładne, ale nie są najlepsze, bo jedwab jest delikatny i może się łatwo uszkodzić, co nie jest super, jak chodzi o długotrwałe noszenie. Bawełna z kolei jest naturalna i oddychająca, ale ma swoje ograniczenia. Może się kurczyć po praniu, więc szwy mogą się deformować, a to wygląda słabo. Nici jedwabne z żyłką mogą z kolei sprawiać problemy, bo szwy mogą być za sztywne, co nie pasuje do eleganckich żakietów. W modzie pragmatyzm i trwałość są kluczowe. Dlatego moim zdaniem nici poliestrowe powinny być normą w szyciu żakietów, bo łączą estetykę z wytrzymałością – co jest mega ważne w ubraniach, które nosimy na co dzień.
Pytanie 24
Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do zaparzaczki?
A. Bistorową
B. Stilonową
C. Lnianą
D. Wełnianą
Wełniana tkanina ma swoje plusy, ale raczej nie nadaje się na zaparzaczki. Wełna trzyma ciepło, ale przy gorącej wodzie może być problem. Może się okazać, że napój nie zaparzy się jak powinien, a do tego mogą się pojawić nieprzyjemne zapachy, co psuje smak. Stilon, jako materiał syntetyczny, też nie jest najlepszy, bo nie wytrzymuje wysokich temperatur i może się stopić. No i nie ma też dobrych właściwości absorpcyjnych, co utrudnia parzenie. Bistorowa tkanina, która łączy naturalne i syntetyczne materiały, również nie sprawdzi się w tym przypadku, bo może wprowadzać do napoju jakieś niepożądane chemikalia. Wybierając tkaniny do zaparzaczki, warto pamiętać, że nie wszystkie naturalne i syntetyczne materiały są sobie równe. Lepiej iść w kierunku tkanin, które są zarówno funkcjonalne, jak i zdrowe dla parzenia.
Pytanie 25
Cena uszycia sukni w zakładzie krawieckim wynosi 150 zł. Aby wykonać suknię damską w tym zakładzie użyto:
1,10 m żorżety wełnianej w cenie 50 zł za 1 mb
0,90 m podszewki w cenie 10 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 6 zł za 1 szt.
Jakie są koszty bezpośrednie związane z wykonaniem sukni damskiej w tym zakładzie?
A. 220 zł
B. 216 zł
C. 210 zł
D. 226 zł
Koszt wykonania sukni damskiej w omawianym zakładzie usługowym wynosi 220 zł. Aby obliczyć całkowity koszt bezpośredni, należy zsumować koszty materiałów oraz elementów do wyrobu sukni. Koszty materiałów to: 1,10 m żorżety wełnianej w cenie 50 zł za 1 mb, co daje 55 zł, oraz 0,90 m podszewki w cenie 10 zł za 1 mb, co daje 9 zł. Do tego dochodzi koszt zamka, który wynosi 6 zł za sztukę. Zatem suma kosztów materiałów wynosi: 55 zł (żorżeta) + 9 zł (podszewka) + 6 zł (zamek) = 70 zł. Koszt uszycia sukni w zakładzie to 150 zł. Dodając koszt materiałów do kosztu usługi, otrzymujemy 150 zł + 70 zł = 220 zł. To podejście jest zgodne z metodologią kalkulacji kosztów w branży odzieżowej, gdzie zazwyczaj uwzględnia się zarówno robociznę, jak i materiały bezpośrednie. W praktyce, znajomość tych kosztów jest kluczowa dla prawidłowego ustalania cen produktów oraz zarządzania rentownością zakładu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Na jakim materiale tekstylnym można umieszczać szablony odzieży w dwóch płaszczyznach?
A. Na flauszu
B. Na aksamicie
C. Na popelinie
D. Na sztruksie
Sztruks, aksamit i flausz to różne tkaniny, które mają swoje właściwości i zastosowania w odzieżownictwie. Sztruks na przykład, z tymi swoimi prążkami, jest bardziej elastyczny i dobrze sprawdzi się w odzieży casual, ale jego struktura nie jest najlepsza do układania szablonów w dwóch kierunkach. Może być kłopotliwy przy krojeniu. Z kolei aksamit jest super efektowny, ale ten jego miękki materiał łatwo się odkształca, więc trzeba przy nim uważać, żeby szablony nie straciły formy. Flausz jest cieplejszy i bardziej elastyczny, przez co przy krojeniu może być mniej stabilny. W sumie, układanie szablonów w tych tkaninach może prowadzić do nieprzyjemnych błędów w wymiarach i formach odzieży, co może zepsuć jakość. Czasami myślimy, że te tkaniny są bardziej uniwersalne, a to prowadzi do problemów w szyciu.
Pytanie 29
Jaki układ szablonów powinien być użyty dla podszewki spódnicy damskiej w dwóch rozmiarach?
A. Wielokierunkowy
B. Jednokierunkowy
C. Dwukierunkowy
D. Pojedynczy
Wybór układu szablonów, który nie jest dwukierunkowy, prowadzi do kilku istotnych problemów w kontekście produkcji odzieży. Odpowiedzi takie jak "pojedynczy", "jednokierunkowy" czy "wielokierunkowy" mogą wydawać się atrakcyjne, lecz w rzeczywistości nie odpowiadają specyfice tworzenia podszewki dla spódnicy w dwóch rozmiarach. Układ pojedynczy sugeruje, że szablon będzie używany tylko raz, co w przypadku dwóch rozmiarów spódnicy byłoby nieefektywne i wymagałoby wykonania osobnych szablonów dla każdego rozmiaru, co zwiększa czas produkcji oraz koszty materiałów. Z kolei układ jednokierunkowy oznaczałby, że szablon mógłby działać jedynie w jednym kierunku, co ograniczałoby możliwości dopasowania podszewki do różnych rozmiarów. Układ wielokierunkowy, mimo że może brzmieć jako bardziej elastyczna opcja, w praktyce prowadzi do chaosu w produkcji oraz trudności w zachowaniu precyzyjnych wymiarów między różnymi elementami odzieży. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że bardziej złożony układ zawsze przynosi korzyści; w rzeczywistości, uproszczenie procesu przy pomocy układu dwukierunkowego przynosi znacznie lepsze rezultaty w zakresie efektywności oraz jakości końcowego produktu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Ocena ogólnej estetyki odzieży, właściwego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to elementy weryfikacji
A. form i wykrojów
B. międzyoperacyjnej
C. wykonania elementów odzieży
D. gotowego wyrobu odzieżowego
Sprawdzanie ogólnej estetyki ubioru, prawidłowego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to kluczowe elementy kontroli gotowego wyrobu odzieżowego. W kontekście produkcji odzieży, gotowy wyrób odnosi się do finalnych produktów, które są przeznaczone do sprzedaży. Kontrola jakości na tym etapie zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak odpowiednie wykończenie szwów, symetria wzorów oraz ogólna estetyka, spełniają standardy branżowe. Przykładem może być analiza odzieży pod kątem zgodności z wymaganiami klientów dotyczącymi estetyki, co obejmuje zarówno techniczne aspekty wykonania, jak i wizualne wrażenia. Przykładowo, w wysokiej jakości odzieży formalnej, bardzo ważne jest, aby dziurki na guziki były precyzyjnie rozmieszczone, co wpływa na całościowy wygląd garnituru. W kontekście standardów, organizacje takie jak ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) dostarczają wytycznych dotyczących kontroli jakości produktów odzieżowych, co pomaga w zapewnieniu, że gotowe wyroby są zgodne z oczekiwaniami rynku.
Pytanie 32
Wykończenie dolnej części spodni wełnianych powinno być zrealizowane ściegiem niewidocznym na maszynie
A. podszywarce
B. łańcuszkowej
C. fastrygówce
D. zygzaku
Wybór maszyny do wykończenia dołu spodni wełnianych nie jest sprawą prostą, a prowadzenie do błędnych wyborów może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych maszyn. Korzystanie z zygzakówki, mimo że jest atrakcyjne z perspektywy elastyczności szwów, nie jest odpowiednie do wykończania dołu spodni w sposób niewidoczny. Zygzakowy ścieg, choć dobrze sprawdza się przy tkaninach rozciągliwych, w przypadku tkanin wełnianych może powodować nieestetyczne efekty wizualne, a jego widoczność na zewnętrznej stronie materiału jest niedopuszczalna w przypadku eleganckiej odzieży. Z kolei maszyna łańcuszkowa, która tworzy charakterystyczny ścieg łańcuszkowy, również nie nadaje się do tego zadania, ponieważ szwy łańcuszkowe są bardziej widoczne i nie oferują pożądanego efektu estetycznego. Fastrygówka zaś, chociaż używana do tymczasowego łączenia tkanin, nie jest przeznaczona do ostatecznego wykończenia. W praktyce, zamiast spełniać wymagania estetyczne, te metody mogą prowadzić do stwierdzenia, że odzież wygląda na niedokończoną lub amatorką. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że dobór odpowiedniej maszyny jest kluczowy, a standardy jakości w branży odzieżowej wymagają zastosowania maszyn, które zapewnią zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.
Pytanie 33
Jakie urządzenie należy zastosować do finalnego prasowania damskich spodni?
A. manekina do prasowania
B. agregatu prasowalniczego
C. wytwornicy pary
D. prasy płaskiej
Zastosowanie prasy płaskiej w końcowym prasowaniu spodni damskich może wydawać się logiczne, jednak w rzeczywistości nie jest to najodpowiedniejsze podejście. Prasy płaskie są zaprojektowane do pracy z płaskimi powierzchniami i mogą nie być w stanie skutecznie układać formy odzieży, co prowadzi do zniekształceń. W przypadku spodni, szczególnie tych z bardziej skomplikowanymi detalami, takie podejście może skutkować nierównym prasowaniem i nieestetycznymi zagnieceniami. Wytwornica pary, chociaż jest narzędziem skutecznym w usuwaniu zagnieceń, nie zawsze zapewnia odpowiednie formowanie odzieży, co w przypadku spodni jest kluczowe dla ich finalnego wyglądu. Użycie agregatu prasowalniczego, z kolei, może być zbyt intensywne i sprawić, że tkanina straci swoją naturalną elastyczność oraz estetykę. Poprawne prasowanie odzieży wymaga zrozumienia charakterystyk materiału oraz zastosowania odpowiednich technik. Niezrozumienie tego może prowadzić do wyboru niewłaściwych narzędzi, co w rezultacie obniża jakość końcowego produktu i może wpłynąć na niezadowolenie klientów. W branży odzieżowej kluczowe jest stosowanie najlepszych praktyk, które uwzględniają zarówno techniczne aspekty prasowania, jak i estetykę wykończenia, co tylko potwierdza znaczenie manekinów w tym procesie.
Pytanie 34
Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?
A. Wielkości wyrobu
B. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego
C. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy
D. Nazwa odzieżowego elementu
Umieszczanie nazwy rodzaju materiału odzieżowego na szablonie podstawowym mogłoby wydawać się sensowne, jednak w rzeczywistości wprowadza to zamieszanie i może prowadzić do nieporozumień w procesie produkcji. Przede wszystkim, materiał odzieżowy jest często wybierany w zależności od aktualnych trendów, dostępności surowców oraz wymagań klientów. Włączenie tej informacji do szablonu mogłoby ograniczyć elastyczność w wyborze materiałów. Ponadto, klasyfikacja materiałów jest zazwyczaj szczegółowo opisana w osobnych dokumentach, takich jak specyfikacje materiałowe, co pozwala na utrzymanie porządku i przejrzystości. W praktyce, rozmiar wyrobu oraz nazwa elementu odzieżowego są kluczowe dla wykonania technicznego, ponieważ bez tych informacji szwacz lub projektant mógłby napotkać trudności w realizacji zamówienia. Oznaczenie linią prostą nitki osnowy jest absolutnie konieczne w kontekście szycia, gdyż dotyczy to orientacji i kierunku tkaniny, co jest kluczowe dla zachowania właściwości materiału. Zrozumienie tego, które informacje są niezbędne w kontekście szablonów podstawowych, stanowi istotny wymóg w profesjonalnej produkcji odzieży i pozwala na uniknięcie typowych błędów, takich jak nadmierne skomplikowanie dokumentacji czy niejasności w komunikacji między działami.
Pytanie 35
Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę poliestrową o szerokości 1,50 m do uszycia spódnicy z fałdami o długości 50 cm?
A. 1,10 m
B. 1,60 m
C. 1,50 m
D. 1,00 m
Odpowiedzi 1,60 m, 1,00 m oraz 1,50 m są niepoprawne z kilku powodów. Odpowiedź 1,60 m sugeruje nadmiar materiału, który jest zbędny w kontekście produkcji spódnicy z fałdami, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania tkaniny. Takie podejście narusza zasady ekonomiki produkcji, które zalecają minimalizację odpadów poprzez dokładne obliczenia. Odpowiedź 1,00 m jest niewystarczająca, ponieważ nie uwzględnia dodatkowego materiału potrzebnego na fałdy. W praktyce, zbyt mała ilość materiału prowadziłaby do braku możliwości uszycia spódnicy zgodnie z założeniami projektowymi. Ostatecznie, odpowiedź 1,50 m wskazuje na nieprawidłowe podejście do obliczenia zużycia tkaniny, ponieważ pomija kluczowy aspekt fałdowania. W kontekście szycia odzieży, kluczowe jest zrozumienie, że różne style i kroje wymagają różnych norm zużycia materiału. Niewłaściwe podejście do tych norm może prowadzić do błędnych oszacowań, co w efekcie może skutkować nie tylko marnotrawstwem materiału, ale także zwiększeniem kosztów produkcji. Znajomość branżowych standardów dotyczących zużycia tkanin jest niezbędna do planowania produkcji i efektywnego zarządzania zasobami.
Pytanie 36
Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?
A. SySvXpTp
B. SySvXp
C. SyTy
D. XpXp
Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące pomiarów antropometrycznych i ich zastosowań. Odpowiedzi takie jak XpXp, SySvXp i SySvXpTp wydają się sugerować inne wymiary lub kombinacje wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistym pomiarom od siódmego kręgu szyjnego do tylnej talii. XpXp nie odnosi się do żadnego standardowego pomiaru, co może prowadzić do dezorientacji. SySvXp sugeruje, że uwzględnione są dodatkowe punkty pomiarowe, jednak nie są one zgodne z normami, które definiują konkretne wymiary ciała. SySvXpTp dodaje do tego dodatkowy wymiar, ale również nie jest oparty na rzeczywistych standardach pomiarowych. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z nadinterpretacji definicji wymiarów ciała oraz braku zrozumienia ich praktycznego zastosowania. W rzeczywistości, aby uzyskać miarodajne wyniki w projektowaniu odzieży, konieczne jest dokładne zrozumienie, które wymiary mają znaczenie i w jaki sposób powinny być stosowane w praktyce. Niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do zastosowań, które nie uwzględniają indywidualnych cech sylwetki, co w konsekwencji może wpływać na jakość i komfort gotowych produktów.
Pytanie 37
Podczas szycia na maszynie do szycia stębnowego zauważono, że wiązanie ściegu jest widoczne na wierzchu zszywanych materiałów. Aby wyeliminować problem z wiązaniem ściegu, należy
A. dostosować ustawienie igły
B. wymienić zęby transportera
C. zmniejszyć napięcie nici górnej
D. ustawić większą siłę docisku stopki
Zmniejszenie naprężenia nici górnej jest kluczowym krokiem w poprawie jakości szycia na maszynie stębnowej, zwłaszcza gdy wiązanie ściegu jest widoczne na powierzchni materiału. Zbyt wysokie napięcie nici górnej może powodować, że ścieg jest zbyt mocno ściągany, co z kolei prowadzi do deformacji tkaniny oraz nieestetycznego wyglądu szycia. W praktyce, kiedy zauważysz takie problemy, warto wykonać kilka próbnych szwów po zmniejszeniu naprężenia, aby ocenić poprawność wiązania. Warto również zwrócić uwagę na rodzaj materiału, ponieważ różne tkaniny wymagają różnych ustawień naprężenia. Dla delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy satyna, należy ustawić niższe napięcie, podczas gdy grubsze tkaniny, jak jeans, mogą wymagać nieco wyższego. Dlatego, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zawsze warto dostosować ustawienia maszyny do konkretnego projektu, co zapewni lepszą jakość szycia oraz satysfakcję z wykonanej pracy.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Przy obliczaniu normy zużycia materiału o szerokości 140 cm, który ma być użyty do wykonania płaszcza kąpielowego z kapturem, należy uwzględnić takie wymiary jak: długość płaszcza oraz
A. wzrost i obwód bioder
B. długość rękawa i wysokość kaptura
C. długość rękawa oraz obwód klatki piersiowej
D. wzrost oraz obwód klatki piersiowej
Wybór odpowiedzi wskazującej na "wzrost i obwód klatki piersiowej" jako istotnych wymiarów do obliczania normy zużycia materiału na płaszcz kąpielowy jest mylący. Wzrost, choć ważny dla określenia ogólnego rozmiaru odzieży, nie wpływa bezpośrednio na zużycie materiału w kontekście konkretnego modelu płaszcza z kapturem. Obwód klatki piersiowej, mimo że jest istotny w kontekście dopasowania odzieży, nie uwzględnia specjalnych wymagań konstrukcyjnych, jakimi są długość rękawów czy wysokość kaptura. Dlatego nie można polegać wyłącznie na tych wymiarach, aby oszacować potrzebną ilość materiału. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na "długość rękawa i obwód klatki piersiowej" lub "wzrost i obwód bioder" również są niewłaściwe, ponieważ obwód bioder nie ma znaczenia w przypadku płaszcza kąpielowego. Kluczowe jest, by w procesie projektowania brać pod uwagę specyfikę produktu oraz jego funkcjonalność. W branży odzieżowej niepoprawne podejście do obliczeń może prowadzić do błędów w produkcie, a w konsekwencji do niezadowolenia konsumentów oraz strat finansowych dla producentów. Właściwe określenie wymiarów nie tylko ułatwia proces produkcji, ale również wpływa na jakość i komfort gotowego wyrobu.
Pytanie 40
Jaką operację technologiczną powinno się wykonać przy użyciu maszyny specjalnej z mechanizmem wypychacza?
A. Stębnowania krawędzi przodu
B. Przyszycia guzików
C. Odszycia dziurki odzieżowej
D. Pikowania klap marynarki
Wybór innych operacji technologicznych, takich jak odszycia dziurki odzieżowej, przyszycia guzików czy stębnowania krawędzi przodu, wskazuje na niepełne zrozumienie roli maszyn specjalnych w procesie szycia. Odszycie dziurki odzieżowej wymaga precyzyjnego szycia, ale nie korzysta z mechanizmu wypychacza, ponieważ proces ten koncentruje się na wykonaniu otworów w materiale, co zazwyczaj realizuje się przy użyciu innych narzędzi, takich jak maszyny do szycia z odpowiednimi stopkami. Przyszycie guzików również nie jest zadaniem, które wymaga zastosowania maszyny z mechanizmem wypychacza; w tym przypadku, kluczowe jest dokładne umiejscowienie guzika, co można osiągnąć za pomocą innych bardziej standardowych podejść. Stębnowanie krawędzi przodu z kolei, choć istotne w kontekście estetyki, nie wymaga funkcji wypychania materiału, a bardziej skupić się na stabilnej i kontrolowanej aplikacji szwu wzdłuż krawędzi. W praktyce, dobór odpowiednich technologii i maszyn jest kluczowy, a mylenie ich funkcji prowadzi do błędów w produkcji. Zrozumienie specyfiki każdej operacji oraz zastosowania odpowiednich narzędzi jest fundamentem efektywnego i wysokiej jakości procesu szycia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.