Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 11:52
  • Data zakończenia: 16 maja 2025 12:07

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W wyniku pożaru zniszczeniu uległa jedna z hal produkcyjnych. Finansowe konsekwencje tego incydentu zostaną zaksięgowane na konto

A. kosztów działalności operacyjnej
B. nadzwyczajnych strat
C. nadzwyczajnych zysków
D. wydatków operacyjnych
Wybierając odpowiedzi takie jak 'zyski nadzwyczajne', 'koszty działalności', czy 'koszty operacyjne', można wprowadzić się w błąd co do klasyfikacji finansowych skutków pożaru. Zyski nadzwyczajne odnoszą się do dochodów, które są rzadkie i nieprzewidywalne, a więc nie można ich utożsamiać ze stratami poniesionymi w wyniku katastrofy. Koszty działalności są powiązane z regularnymi wydatkami związanymi z funkcjonowaniem firmy, takimi jak wynagrodzenia, materiały czy media, a nie z jednorazowymi zdarzeniami, które mają drastyczny wpływ na aktywa przedsiębiorstwa. Koszty operacyjne również dotyczą codziennych operacji i nie uwzględniają nadzwyczajnych sytuacji. Klasyfikowanie strat w kontekście pożaru jako kosztów działalności lub operacyjnych może prowadzić do zniekształcenia obrazu finansowego firmy, co jest niezgodne z zasadami rzetelnego raportowania finansowego. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania ryzykiem oraz błędów w sprawozdawczości, co skutkuje utratą zaufania wśród inwestorów oraz innych interesariuszy.
Pytanie 2

Jakie są całkowite wydatki na wyprodukowanie 1 tony ziemniaków, jeśli koszt jednostkowy zmienny wynosi 24 zł/tonę, a koszt jednostkowy stały to 8 zł/tonę?

A. 3 zł
B. 32 zł
C. 8 zł
D. 24 zł
Koszt całkowity wyprodukowania 1 tony ziemniaków oblicza się, sumując koszty zmienne i stałe. Koszt jednostkowy zmienny wynosi 24 zł/tonę, a koszt jednostkowy stały to 8 zł/tonę. Zatem, 24 zł (koszt zmienny) + 8 zł (koszt stały) daje 32 zł jako całkowity koszt wytworzenia 1 tony ziemniaków. Tego typu obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami produkcji, umożliwiając przedsiębiorcom zrozumienie całkowitych wydatków oraz podejmowanie świadomych decyzji o cenach sprzedaży, rentowności oraz efektywności produkcji. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie budżetów produkcyjnych oraz analiz kosztów w sektorze rolniczym, co pozwala na optymalizację procesów i maksymalizację zysków.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Zapisane na wekslu zobowiązanie do uregulowania kwoty wekslowej to

A. trasat
B. trasant
C. remitent
D. awal
Wybór odpowiedzi remitent, trasat, czy trasant wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ról poszczególnych uczestników obiegu wekslowego. Remitent to osoba lub podmiot, na rzecz którego weksel jest wystawiony, co oznacza, że jest to odbiorca płatności. Wybór tego terminu sugeruje, że poręczenie złożone na wekslu dotyczy odbiorcy płatności, co jest niepoprawne. Trasat to z kolei osoba lub podmiot, który jest zobowiązany do dokonania płatności na wekslu. Osoba ta nie składa poręczenia, lecz ma obowiązek uregulować należność wobec remitenta. Wybór trasanta w tej sytuacji także jest błędny, ponieważ trasant to osoba, która wystawia weksel, a więc sama inicjuje transakcję, ale nie zapewnia poręczenia. To prowadzi do mylnego spojrzenia na odpowiedzialności i rolę, jaką każda z tych osób odgrywa w transakcji. Porozumienie dotyczące weksli powinno zawsze opierać się na zrozumieniu ról, jakie poszczególne podmioty pełnią; brak tej wiedzy prowadzi do zamieszania oraz ryzyka w zakresie praw i obowiązków wynikających z umów. W związku z tym, zrozumienie, że odpowiedzialność za płatność w sytuacji niewypłacalności trasata spoczywa na osobie składającej awal, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z instrumentów finansowych.
Pytanie 5

W ekologicznej produkcji rolniczej pozwala się na używanie

A. siarczanu potasu
B. roztworu saletrzano-mocznikowego
C. saletry amonowej
D. soli potasowej o wysokiej zawartości
Stosowanie roztworu saletrzano-mocznikowego i saletry amonowej w rolnictwie ekologicznym to kiepska sprawa, bo te nawozy są sztuczne. Mogą wprowadzać do gleby za dużo azotu, co prowadzi do eutrofizacji, a to z kolei szkodzi bioróżnorodności. W przypadku saletry amonowej dodatkowo może dochodzić do zakwaszenia gleby, co jest dość niebezpieczne dla mikroorganizmów. Te mikroorganizmy są super ważne dla zdrowia gleby i jej zdolności do zatrzymywania wody. Sól potasowa wysokoprocentowa też nie jest w porządku, bo często dodaje się do niej chemiczne składniki, które mogą być szkodliwe. Dlatego lepiej stawiać na nawozy organiczne, jak kompost czy obornik, bo one wspierają zdrowie gleby i poprawiają jej strukturę. Często ludzie myślą, że wszystkie nawozy mineralne są konieczne do uzyskania dobrych plonów, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby rozumieć, jak wszystko działa w ekosystemach rolniczych i starać się o zrównoważone podejście, które regeneruje glebę i jej naturalne zdolności.
Pytanie 6

Firma produkuje każdego dnia 1 000 litrów soków owocowych, ponosząc łączne dzienne koszty ich wytworzenia na poziomie 2 000 zł. Cena sprzedaży soków ustalona przez firmę wynosi 2,20 zł/l. Zysk, jaki firma uzyskuje na sprzedaży jednego litra tych soków, wynosi

A. 2,00 zł/l
B. 0,50 zł/l
C. 0,20 zł/l
D. 1,00 zł/l
Aby obliczyć zysk na sprzedaży 1 litra soków, należy najpierw ustalić całkowity przychód ze sprzedaży oraz łączny koszt wytworzenia. Przychód ze sprzedaży 1 000 litrów soków przy cenie 2,20 zł za litr wynosi 2 200 zł (1 000 l * 2,20 zł/l). Łączne koszty wytworzenia soków wynoszą 2 000 zł. Zysk całkowity to przychód minus koszty, czyli 2 200 zł - 2 000 zł = 200 zł. Aby obliczyć zysk na 1 litrze, dzielimy łączny zysk przez ilość litrów: 200 zł / 1 000 l = 0,20 zł/l. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i zarządzania finansami, gdzie kluczowe jest monitorowanie zarówno kosztów, jak i przychodów, aby skutecznie zarządzać rentownością przedsiębiorstwa. Praktyka ta pozwala przedsiębiorstwom na optymalizację procesów produkcyjnych oraz sprzedażowych, co jest istotne dla utrzymania konkurencyjności.
Pytanie 7

Maksymalne dozwolone wartości wilgotności względnej w pomieszczeniach dla tuczników nie powinny być wyższe niż

A. 70%
B. 80%
C. 60%
D. 90%
Przekroczenie poziomu 70% wilgotności względnej w pomieszczeniach dla tuczników może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, a także obniżenia wydajności produkcyjnej. Wysoka wilgotność sprzyja rozwojowi patogenów, takich jak bakterie i grzyby, co może skutkować chorobami oddechowymi oraz innymi schorzeniami. Odpowiedzi sugerujące 80%, 90% lub 60% jako maksymalne wartości są nieodpowiednie, gdyż nie uwzględniają ryzyka, jakie niesie ze sobą wysoka wilgotność. W przypadku 80% lub 90%, istnieje znaczne ryzyko wystąpienia kondensacji wody, co prowadzi do powstawania pleśni oraz innych mikroorganizmów. W odpowiedzi 60% można z kolei dostrzec zbyt konserwatywne podejście; chociaż jest to wartość poniżej 70%, nie bierze pod uwagę optymalnych warunków dla rozwoju zwierząt. Wartości te powinny być ustalane na podstawie badań naukowych oraz praktyk branżowych, które jednoznacznie wskazują na to, że 70% to granica, która zapewnia zarówno komfort zwierząt, jak i bezpieczeństwo ich zdrowia. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, w tym kontrola wilgotności, jest niezbędne dla efektywności produkcji oraz dobrostanu zwierząt.
Pytanie 8

W fazie której występuje największe zapotrzebowanie na wodę w uprawie ziemniaków?

A. kiełkowania
B. wschodów
C. zawiązywania bulw
D. dojrzewania bulw
Największe zapotrzebowanie na wodę w uprawie ziemniaków występuje w fazie zawiązywania bulw, co jest kluczowym momentem w cyklu wegetacyjnym tej rośliny. W tej fazie intensywnie rozwijają się komórki bulw, co wymaga odpowiedniej ilości wody, aby umożliwić prawidłowy wzrost i formowanie się bulw. Niedobór wody w tym okresie może prowadzić do zniekształcenia bulw, ich mniejszych rozmiarów oraz ogólnego obniżenia plonów. W praktyce ogrodniczej i rolniczej warto monitorować wilgotność gleby w tym okresie i stosować nawadnianie, jeśli naturalne opady są niewystarczające. Dobre praktyki obejmują również zastosowanie mulczowania, które pomaga w retencji wody oraz ogranicza parowanie. Zrozumienie tego aspektu ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania wodą w uprawach ziemniaków, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju rolnictwa.
Pytanie 9

Wyznacz powierzchnię kurnika dla 1 500 niosek trzymanych na ściółce, przy założeniu, że norma obsady wynosi 6 ptaków/m2?

A. 600 m2
B. 1 500 m2
C. 250 m2
D. 9 000 m2
Aby obliczyć powierzchnię kurnika dla 1500 niosek, należy zastosować normę obsady wynoszącą 6 ptaków na 1 m2. W takim przypadku, dzieląc liczbę niosek przez normę obsady, uzyskujemy: 1500 niosek / 6 ptaków/m2 = 250 m2. To oznacza, że do zapewnienia odpowiednich warunków hodowlanych oraz komfortu ptaków potrzebna jest powierzchnia 250 m2. Taka normatywna powierzchnia jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie przestrzeni dla dobrostanu zwierząt. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest projektowanie przestrzeni kurnika, gdzie odpowiednia powierzchnia wpływa na zdrowie ptaków, ich produkcyjność oraz minimalizację stresu. Przestrzeganie norm obsady jest kluczowe, gdyż niewłaściwe zagęszczenie może prowadzić do problemów zdrowotnych, zwiększenia agresji między ptakami oraz obniżenia wydajności produkcyjnej.
Pytanie 10

Owce rasy merynos polski są hodowane w celu produkcji mięsa

A. i do pozyskiwania kożuchów.
B. i w użytkowaniu smuszkowym.
C. i w celu uzyskiwania wełny jednolitej białej.
D. i do pozyskiwania wełny kolorowej.
Zrozumienie hodowli owiec rasy merynos polski wymaga analizy ich głównych zastosowań. Odpowiedzi odnoszące się do użytkowania kożuchowego, smuszkowego czy pozyskiwania wełny kolorowej są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych celów hodowli tej rasy. Użytkowanie kożuchowe, które odnosi się do pozyskiwania skór owczych, nie jest głównym celem hodowli merynosów, gdyż ich wartość tkwi przede wszystkim w wysokiej jakości wełny. Ponadto, owce rasy merynos polski charakteryzują się białą wełną, co jest kluczowe w produkcji tkanin, a wełna kolorowa, chociaż występująca w innych rasach, nie jest standardem dla merynosów. Praktyki związane z hodowlą tej rasy skupiają się na produkcji wełny jednolitej białej, która jest bardziej pożądana na rynku z uwagi na jej wszechstronność i łatwość barwienia. Również, koncepcja smuszkowego użytkowania, związana z wydobywaniem wełny w kontekście specyficznych cech dla niektórych ras owiec, nie znajduje zastosowania w przypadku merynosów ze względu na ich specyfikę genetyczną i wymagania hodowlane. Błędem w myśleniu jest zatem skupienie się na niewłaściwych aspektach hodowli, które nie są zgodne z celami produkcyjnymi oraz potrzebami rynku.
Pytanie 11

Biologiczne trawienie u zwierząt przeżuwających zachodzi dzięki enzymom produkowanym przez

A. gruczoły trawienne w błonie śluzowej żwacza
B. bakterie oraz pierwotniaki w trawieńcu
C. gruczoły trawienne w błonie śluzowej czepca
D. bakterie oraz pierwotniaki w żwaczu
Odpowiedzi sugerujące, że trawienie biologiczne u przeżuwaczy odbywa się dzięki działaniu enzymów wytwarzanych przez gruczoły trawienne w błonie śluzowej czepca lub żwacza, są błędne, ponieważ pomijają kluczową rolę mikroorganizmów, które dominują w procesie trawienia u tych zwierząt. Czepiec jest odpowiedzialny głównie za wchłanianie wody oraz niektórych składników odżywczych, ale nie prowadzi fermentacji ani nie trawi pokarmu w takim stopniu, jak żwacz. Dodatkowo, enzymy trawienne produkowane przez gruczoły w błonie śluzowej nie są w stanie efektywnie rozkładać celulozy, co czyni je niewystarczającymi do trawienia roślinnych składników pokarmowych. Kolejnym powodem, dla którego takie odpowiedzi są mylne, jest to, że nie uwzględniają one złożoności ekosystemu mikrobiologicznego w żwaczu, który obejmuje nie tylko bakterie, ale również pierwotniaki i grzyby, które współpracują, aby zapewnić skuteczne trawienie. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie roli mikroorganizmów w żwaczu może prowadzić do nieefektywnego żywienia zwierząt, co w konsekwencji wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. W hodowli zwierząt kluczowe jest zrozumienie, że to mikroflora żwacza, a nie jedynie enzymy wytwarzane przez gruczoły trawienne, jest decydującym czynnikiem w procesie trawienia.
Pytanie 12

Rośliną chwastową, widoczną na zamieszczonym obrazie, jest

A. kąkol polny
B. komosa wielkolistna
C. rdest plamisty
D. ostrożeń polny
Kąkol polny, komosa wielkolistna i rdest plamisty to rośliny, które również mogą być mylone z ostrożniem polnym, jednak różnią się od niego zarówno wyglądem, jak i zachowaniem w uprawach. Kąkol polny (Agrostemma githago) jest rośliną jednoroczną, która preferuje gleby zasobne w azot i często występuje w miejscach o dużym nasłonecznieniu. Jego obecność w uprawach zbożowych może prowadzić do obniżenia plonów, jednak nie ma tak silnych właściwości inwazyjnych jak ostrożeń. Komosa wielkolistna (Chenopodium album) to roślina mogąca rosnąć na użytkach zielonych i w uprawach warzyw, charakteryzująca się dużą odpornością na różne warunki środowiskowe, ale również nie posiada tak kolczastych liści i wysokiego wzrostu jak ostrożeń. Rdest plamisty (Persicaria maculosa) z kolei jest rośliną wieloletnią, która może konkurować z innymi roślinami o składniki pokarmowe oraz wodę, ale jego sposób rozmnażania oraz wygląd liści znacznie różnią się od ostrożnia. W myśleniu o chwastach ważne jest zrozumienie ich ekologii oraz zachowań w danym środowisku, aby skutecznie zarządzać ich obecnością w uprawach. Typowym błędem jest skupienie się tylko na jednym aspekcie kontroli chwastów, jakim jest ich identyfikacja, bez uwzględnienia ich wpływu na ekosystem upraw oraz metod ich zwalczania w kontekście zintegrowanej ochrony roślin.
Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Która z poniższych roślin jest typowym przykładem poplonu ozimego?

A. Kukurydza
B. Słonecznik
C. Żyto
D. Fasola
Żyto jest doskonałym przykładem poplonu ozimego, ponieważ jest to roślina, która dobrze znosi niskie temperatury i może być wysiewana jesienią, co pozwala na wzrost w miesiącach zimowych. Dzięki temu można skutecznie wykorzystać okres, w którym inne rośliny nie rosną, wzbogacając glebę w substancje organiczne i poprawiając jej strukturę. Poplony ozime, takie jak żyto, są niezwykle istotne w zrównoważonym rolnictwie, ponieważ pomagają w zatrzymaniu składników pokarmowych w glebie, zapobiegając ich wymywaniu. Dodatkowo, żyto jako poplon ozimy wspomaga walkę z chwastami, minimalizując potrzebę stosowania herbicydów. Z mojego doświadczenia, uprawa żyta jako poplonu ozimego przyczynia się do poprawy jakości gleby, co jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi wspierającymi bioróżnorodność i zrównoważony rozwój. Warto też pamiętać, że żyto ma zdolność do głębokiego korzenienia się, co poprawia napowietrzanie gleby i jej zdolność do zatrzymywania wody. Jest to więc roślina bardzo uniwersalna i wartościowa w kontekście rolnictwa.
Pytanie 15

Kiedy należy przeprowadzać skracanie ogonków u prosiąt?

A. po przetransportowaniu miotu do kojca zbiorczego
B. przed upływem 7 dnia życia
C. po zakończeniu 3 tygodnia życia
D. po odsadzeniu od matki
Wiele osób może mylnie sądzić, że skracanie ogonków u prosiąt można przeprowadzać w późniejszym okresie, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i behawioralnych. Odpowiedzi sugerujące, że zabieg ten można wykonać po ukończeniu 3 tygodnia życia, są niezgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, ponieważ w tym wieku prosięta stają się bardziej wrażliwe na ból, co może wywołać stres i zwiększyć ryzyko powikłań, takich jak zakażenia. Podobnie, skracanie ogonków po przeniesieniu miotu do kojca grupowego lub po odsadzeniu od lochy może skutkować agresją w grupach, gdzie długie ogonki mogą stać się obiektem ataków ze strony innych prosiąt. W praktyce, ogonki mogą stać się narzędziem do walki o dominację, co intensyfikuje rywalizację i stres w grupie. Warto podkreślić, że zabieg skracania ogonków powinien być związany z odpowiednimi standardami i zaleceniami weterynaryjnymi, które jednoznacznie wskazują na konieczność jego przeprowadzenia w pierwszych dniach życia. Ignorowanie tego zalecenia może prowadzić do długofalowych problemów zdrowotnych oraz behawioralnych zwierząt, co ostatecznie wpływa na jakość produkcji zwierzęcej i dobrostan w hodowli.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Na uprawie pszenicy ozimej, w przypadku zamarzniętej gleby oraz braku pokrywy śnieżnej, intensywne wiatry mogą wywoływać

A. wymarzanie
B. wysmalanie
C. porastanie
D. wylęganie
Wysmalanie to zjawisko, które może wystąpić w przypadku pszenicy ozimej przy zamarzniętej glebie i silnych wiatrach. Polega na usychaniu roślin z powodu braku odpowiedniej wilgotności, a w ekstremalnych warunkach może prowadzić do ich obumierania. W sytuacji, gdy gleba jest zamarznięta, a rośliny nie mają dostępu do wody, silne wiatry mogą dodatkowo zwiększać transpirację, co prowadzi do szybszego wyczerpywania zapasów wody w tkankach roślinnych. W praktyce, rolnicy powinni monitorować warunki atmosferyczne oraz stan gleby, aby zminimalizować ryzyko wysmalania. Dobrą praktyką jest stosowanie mulczu lub zabezpieczeń, które mogą pomóc w zatrzymaniu wilgoci w glebie oraz osłonić rośliny przed szkodliwym działaniem wiatru. Warto także rozważyć stosowanie odmian pszenicy bardziej odpornych na niekorzystne warunki atmosferyczne, co może znacząco wpłynąć na plonowanie i jakość ziarna.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Na podstawie danych zamieszczonych na etykiecie-instrukcji użycia zaprawy nasiennej oblicz, ile preparatu oraz wody należy zastosować do zaprawienia 4 ton ziarna jęczmienia jarego?

INSTRUKCJA STOSOWANIA FUNGICYDU DO ZAPRAWIANIA ZIARNA ZBÓŻ
Środek grzybobójczy w formie płynnego koncentratu przeznaczony do zaprawiania ziarna siewnego pszenicy ozimej i jarej, jęczmienia ozimego i jarego, pszenżyta jarego i owsa

Zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 100 ml/100 kg ziarna z dodatkiem 500-900 ml wody

A. 3 l preparatu i 5 - 9 l wody
B. 4 l preparatu i 20 - 36 l wody
C. 5 l preparatu i 50 - 90 l wody
D. 2 l preparatu i 2 - 3,6 l wody
Odpowiedź 4 l preparatu i 20 - 36 l wody jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na zalecanej dawce stosowania fungicydu. W instrukcji podano, że na 100 kg ziarna należy użyć 100 ml preparatu oraz 500-900 ml wody. Dla 4 ton (4000 kg) ziarna, należy zastosować odpowiednio: 4000 kg / 100 kg = 40 jednostek. W związku z tym całkowita ilość preparatu wynosi 40 * 100 ml = 4000 ml, co odpowiada 4 litrom. Równocześnie, dla wody, przyjmując dolną i górną granicę, mamy 40 * 500 ml = 20000 ml (20 l) oraz 40 * 900 ml = 36000 ml (36 l). Zatem prawidłowy zakres to 20 - 36 l wody, co jest zgodne z dobrą praktyką stosowania fungicydów, która mówi o dokładnym przestrzeganiu zaleceń producenta w celu zminimalizowania ryzyka dla roślin oraz środowiska.
Pytanie 20

W gospodarstwie hodowanych jest 60 krów. Jedna krowa w ciągu roku wytwarza 10 t obornika. Na jaką powierzchnię działek rolnych można wykorzystać obornik, jeśli zaplanowana norma wynosi 30 t/ha?

A. 20 ha
B. 180 ha
C. 2 ha
D. 90 ha
Poprawna odpowiedź wynika z prostych obliczeń dotyczących produkcji obornika przez krowy. W gospodarstwie utrzymywanych jest 60 krów, a każda z nich produkuje 10 ton obornika rocznie. Zatem całkowita ilość obornika generowanego w ciągu roku wynosi 60 krów x 10 t = 600 t. Jeśli zaplanowana dawka obornika wynosi 30 t/ha, to możemy obliczyć, na jaką powierzchnię gruntów ornych można go zastosować. Dzieląc 600 t przez 30 t/ha, otrzymujemy 20 ha. Takie podejście do nawożenia jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi, które sugerują, że stosowanie obornika w odpowiednich dawkach nie tylko poprawia jakość gleby, ale również zwiększa plony roślin, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa. W praktyce, regularne stosowanie obornika przyczynia się do podnoszenia zawartości cennych składników odżywczych w glebie, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia roślin i efektywności produkcji rolniczej.
Pytanie 21

Choroba, która pojawia się u rolników, czyli alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, znane jako płuco rolnika, jest spowodowana przez

A. wirusy przenoszone przez gryzonie
B. włośnię spiralnego
C. tasiemca
D. bakterię rozwijającą się w spleśniałych samozagrzanych paszach
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, znane jako płuco rolnika, jest wynikiem ekspozycji na organiczne pyły, które mogą zawierać mikroorganizmy, w tym bakterie. Prawidłowa odpowiedź wskazuje na bakterie rozwijające się w spleśniałych samozagrzanych paszach. W takich warunkach sprzyja rozwojowi bakterii, zwłaszcza z grupy Actinobacteria, które mogą wywoływać silne reakcje alergiczne u ludzi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w profilaktyce zdrowia rolników. Zaleca się stosowanie odpowiednich masek ochronnych oraz regularne kontrolowanie stanu pasz, aby uniknąć ich spleśnienia. Dobre praktyki w zakresie przechowywania pasz, takie jak zapewnienie odpowiedniej wentylacji oraz regularne audyty jakości, mogą znacząco zredukować ryzyko powstania tego schorzenia. Ponadto, edukacja rolników na temat objawów i skutków alergii zawodowych jest niezbędna dla poprawy ich zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Pytanie 22

Która rasa bydła najlepiej nadaje się do wytwarzania opasów?

A. Jersey.
B. Nizinna czarno-biała.
C. Limousine.
D. Holsztyńsko-fryzyjska.
Rasa Limousine jest uznawana za jedną z najodpowiedniejszych do produkcji opasów ze względu na swoje wyjątkowe cechy morfologiczne i wydajność w przyroście masy ciała. Limousine charakteryzuje się silną budową ciała, dużą muskulaturą oraz wysoką zdolnością do przetwarzania paszy na masę mięśniową. W praktyce oznacza to, że bydło tej rasy osiąga dużą wagę w krótkim czasie, co jest kluczowe w produkcji opasów. Dobre praktyki w hodowli Limousine obejmują zapewnienie odpowiedniego żywienia, które wspiera intensywny przyrost masy, oraz prowadzenie selekcji zwierząt o najlepszych parametrach wzrostu i jakości mięsa. Rasa ta jest często wykorzystywana w systemach intensywnej produkcji mięsa, gdzie priorytetem jest uzyskanie wysokiej jakości wołowiny, co odpowiada rosnącemu zapotrzebowaniu na rynku. Warto zaznaczyć, że Limousine zdobywa uznanie nie tylko w Europie, ale również na innych kontynentach, co potwierdza jej uniwersalność i adaptacyjność w różnych warunkach hodowlanych.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Pierwszym działaniem agrotechnicznym, które należy przeprowadzić po zbiorze zbóż, jest

A. orka odwrotka
B. orka siewna
C. podorywka
D. bronowanie
Podorywka jest kluczowym zabiegiem uprawowym, który powinien być przeprowadzony po zbiorze zbóż. Jej głównym celem jest przerywanie struktury gleby, co sprzyja lepszemu dotlenieniu oraz zachowaniu wilgotności. W praktyce podorywka polega na płytszym obrabianiu gleby, zazwyczaj na głębokość od 10 do 15 cm, co pozwala na szybkie rozkładanie resztek pożniwnych, co z kolei przyczynia się do zwiększenia próchnicy i poprawy struktury gleby. Takie podejście jest zgodne z zasadami agrotechniki, które zalecają minimalizację uprawy w celu ochrony warstwy wierzchniej gleby oraz ograniczenia erozji. Warto również pamiętać, że podorywka sprzyja rozwojowi organizmów glebowych, które są niezbędne dla zdrowia gleby. Bezpośrednio przed kolejnym siewem, dobrze wykonana podorywka ułatwia także późniejsze zabiegi uprawowe, co przekłada się na lepsze plony. Przykładem zastosowania podorywki może być jej wykorzystanie po zbiorze pszenicy, gdzie szybkie i efektywne zniszczenie resztek pomoże w przygotowaniu pola do siewu rzepaku.
Pytanie 25

Owca rasy merynos polski jest hodowana głównie w celu uzyskania

A. mięsa
B. mleka
C. futra
D. wełny
Owca rasy merynos polski jest znana przede wszystkim z wysokiej jakości wełny, która jest ceniona w przemyśle tekstylnym. Wełna z merynosów charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termoizolacyjnymi, co czyni ją idealnym materiałem do produkcji odzieży, szczególnie w warunkach zmiennego klimatu. Zastosowanie wełny z merynosów obejmuje zarówno odzież codzienną, jak i specjalistyczną, taką jak odzież narciarska czy odzież dla sportowców, gdzie kluczowe znaczenie mają właściwości odprowadzania wilgoci oraz oddychalności. Dobre praktyki hodowlane w przypadku owiec merynosów obejmują zapewnienie odpowiedniej diety oraz warunków bytowych, co wpływa na jakość pozyskiwanej wełny. Merynosy są również hodowane z uwagi na ich odporność na choroby oraz zdolność przystosowawczą do różnych warunków środowiskowych, co czyni je bardziej efektywnymi w produkcji włókna. Szereg standardów, takich jak Zasady Dobrego Samopoczucia Zwierząt, podkreśla znaczenie humanitarnego traktowania zwierząt w procesie pozyskiwania wełny, co dodatkowo wpływa na postrzeganą wartość wełny merynosów.
Pytanie 26

W celu zwiększenia wchłaniania wody i przyspieszenia procesu kiełkowania płytko zasianych nasion, jakie urządzenie można zastosować?

A. wały gładkie
B. wały strunowe
C. brony zębowe
D. włóki polowe
Choć włóki polowe, brony zębowe i wały strunowe mają swoje zastosowanie w uprawie roli, nie są one odpowiednie do zwiększania podsiąkania wody ani przyspieszania kiełkowania płytko zasianych nasion. Włóki polowe, stosowane głównie do spulchniania gleby, mogą nie efektywnie zatrzymywać wodę, ponieważ ich działanie polega na rozluźnieniu struktury gleby, co w rezultacie może prowadzić do szybszej utraty wilgoci. Z kolei brony zębowe, chociaż skuteczne w mieszaniu gleby oraz usuwaniu chwastów, są bardziej skoncentrowane na powierzchniowym spulchnieniu, co nie sprzyja zatrzymywaniu wody w glebie. Ich użycie może wręcz wymagać dodatkowego nawadniania, co jest niekorzystne dla płytko zasianych nasion, które potrzebują stabilnego poziomu wilgotności. Wały strunowe, będące narzędziem do ubijania gleby, mają swoje miejsce w przygotowaniu gleby, ale ich działanie jest ukierunkowane na zagęszczanie, co może powodować niedostateczne wnikanie wody w głąb gleby, a to z kolei opóźnia proces kiełkowania. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do nieefektywnych praktyk agrotechnicznych, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na plony oraz zdrowotność roślin. Kluczowe jest zrozumienie i umiejętne zastosowanie odpowiednich narzędzi w kontekście ich przeznaczenia oraz potencjalnych korzyści dla upraw. Warto zatem przyjąć holistyczne podejście do agrotechniki, które uwzględnia interakcje między różnymi procesami zachodzącymi w glebie.
Pytanie 27

Wyszczególnione elementy z rachunku zysków i strat masarni PMIW za rok obrotowy prezentowały się następująco:
- przychody z działalności operacyjnej wyniosły 250 000 zł,
- koszty działalności operacyjnej osiągnęły 180 000 zł.

Jaki był zysk z działalności operacyjnej masarni?

A. 430 000 zł
B. 250 000 zł
C. 70 000 zł
D. 180 000 zł
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień w zakresie obliczania zysków oraz interpretacji przychodów i kosztów. Niektórzy mogą mylnie zakładać, że zysk operacyjny powinien być równy przychodom lub kosztom, co jest całkowicie błędne. Na przykład, wybór 430 000 zł może wynikać z błędnego zrozumienia, że zysk to suma przychodów, podczas gdy w rzeczywistości należy uwzględnić także koszty. Odpowiedzi takie jak 180 000 zł również wskazują na niezrozumienie definicji zysku, który nie jest równy kosztom, ale różnicy między przychodami a kosztami. Z kolei 250 000 zł, odpowiadające całkowitym przychodom, również nie może być zyskiem, ponieważ ignoruje koszty, które firma ponosiła. W rzeczywistości, zysk operacyjny to wskaźnik rentowności, który pokazuje, jak efektywnie firma zarządza swoimi przychodami i kosztami w toku działalności. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji zarządczych. W praktyce, nieumiejętność prawidłowego obliczenia zysku może prowadzić do błędnych wniosków i niezrozumienia sytuacji finansowej firmy, co może negatywnie wpłynąć na decyzje inwestycyjne i strategiczne.
Pytanie 28

Opakowania po produktach chemicznych stosowanych w rolnictwie powinny być unieszkodliwiane

A. poprzez ich spalenie
B. poprzez transport na wysypisko odpadów komunalnych
C. poprzez wrzucenie do pojemnika na odpady
D. zgodnie z wskazówkami dostawcy środka chemicznego
Utylizacja opakowań po środkach chemicznych stosowanych w gospodarstwie rolnym jest kluczowym elementem ochrony środowiska oraz zdrowia ludzi. Poprawne usuwanie tych opakowań powinno zawsze odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta, które są dostosowane do specyficznych właściwości danego środka. Te zalecenia obejmują nie tylko sposób utylizacji, ale również potencjalne zagrożenia związane z niewłaściwym składowaniem czy usuwaniem. Na przykład, wiele producentów zaleca zwrot pustych opakowań do punktów zbiórki, gdzie są one odpowiednio przetwarzane, co minimalizuje ryzyko kontaminacji środowiska. Dobre praktyki w gospodarstwach rolnych zakładają również prowadzenie ewidencji dotyczącej zużycia i utylizacji środków chemicznych, co pozwala na lepsze zarządzanie substancjami niebezpiecznymi oraz przestrzeganie przepisów prawnych. Warto zaznaczyć, że działania te są nie tylko zgodne z obowiązującymi przepisami, ale również przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony bioróżnorodności.
Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jakie środki stosuje się do walki z alternariozą oraz zarazą ziemniaka?

A. rodentycydy.
B. środki chwastobójcze.
C. fungicydy.
D. pestycydy.
Fungicydy to substancje chemiczne stosowane w ochronie roślin, które skutecznie zwalczają grzyby, odpowiedzialne za liczne choroby, takie jak alternarioza i zaraza ziemniaka. Alternarioza, wywoływana przez grzyby rodzaju Alternaria, prowadzi do poważnych strat w plonach, a zaraza ziemniaka, spowodowana przez Phytophthora infestans, może zniszczyć całe uprawy. Stosowanie fungicydów zgodnie z zaleceniami producentów oraz w odpowiednich fazach wzrostu roślin zwiększa efektywność ochrony, a także minimalizuje ryzyko powstawania oporności u patogenów. Przykładowo, substancje czynne, takie jak mankozeb czy metalaksyl, są powszechnie stosowane w celu ochrony ziemniaków przed tymi chorobami. Dobre praktyki, takie jak rotacja fungicydów, stosowanie ich w zintegrowanym systemie ochrony roślin oraz monitorowanie poziomu zagrożenia, są kluczowe dla skutecznej kontroli i zapewnienia zdrowych plonów.
Pytanie 31

Aby zredukować straty w uprawie żyta dotkniętego pleśnią śniegową, należy

A. wiosną zabronować plantację
B. przeprowadzić oprysk odpowiednim herbicydem
C. zwiększyć jesienią dawkę nawozów azotowych
D. przesunąć termin siewu nasion
Wiosenne zabronowanie plantacji jest kluczowym krokiem w zwalczaniu pleśni śniegowej, zwanej również Fusarium nivale, która może znacząco wpłynąć na plony żyta. Zwalczanie tej choroby opiera się na mechanizmie eliminacji źródła infekcji. Wiosenne zabronowanie polega na usunięciu porażonych roślin, co zapobiega dalszemu rozprzestrzenieniu się patogenu oraz redukuje presję infekcyjną w glebie. Zastosowanie tej metody jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi, które sugerują, że eliminacja chorych roślin pomaga w odbudowie zdrowego ekosystemu glebowego. Dodatkowo, w celu dalszego zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób, warto stosować odpowiednie płodozmiany oraz wybierać odmiany żyta o zwiększonej odporności na choroby. Przykładowo, wprowadzenie roślin strączkowych w cykl uprawy może poprawić jakość gleby i zwiększyć bioróżnorodność, co sprzyja zdrowiu całego ekosystemu upraw. Regularne monitorowanie stanu zdrowia plantacji oraz właściwe zarządzanie agrotechniczne są kluczowe dla sukcesu w produkcji żyta.
Pytanie 32

Analizując SWOT dla niewielkiej rzeźni lokalnej, największą możliwość rozwoju stwarza

A. interesujący produkt
B. nowoczesne technologie
C. stały klient
D. brak rywali
Wybór odpowiedzi dotyczącej "atrakcyjnego produktu" odzwierciedla pewne zrozumienie znaczenia jakości oferowanych towarów, jednak nie uwzględnia, że atrakcyjność produktu sama w sobie nie gwarantuje sukcesu na rynku. Nawet jeśli produkt jest wyjątkowy, w kontekście intensywnej konkurencji, skuteczność rynkowa może być ograniczona. W przypadku "nowoczesnej technologii", chociaż innowacje mogą przyczynić się do zwiększenia efektywności produkcji, to ich wdrożenie wymaga znacznych inwestycji, co w przypadku małej rzeźni może stanowić barierę. Także samo posiadanie nowoczesnych technologii nie przekłada się automatycznie na zdobytą przewagę konkurencyjną, gdyż kluczowe jest, jak te technologie są wykorzystywane do realizacji strategii rynkowej. Wreszcie, odpowiedź mówiąca o "stałym odbiorcy" może sugerować stabilność przychodów, jednak w sytuacji, gdy rynek jest nasycony konkurencją, sam fakt posiadania stałego klienta nie wystarczy, aby zapewnić długotrwały rozwój. Prawidłowe zrozumienie dynamiki rynkowej i identyfikacja realnych szans, takich jak brak konkurencji, jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji strategicznych. W branży rzeźniczej szczególnie istotne jest zrozumienie lokalnych potrzeb i preferencji konsumentów, co powinno być podstawą wszelkich działań marketingowych i rozwojowych.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jakie czynniki wpływają na wartość technologiczną ziarna browarnego jęczmienia?

A. niska zawartość białka oraz wysoka zdolność kiełkowania
B. duża zawartość białka oraz duża zawartość mikroelementów
C. niska zawartość węglowodanów oraz niska zdolność do kiełkowania
D. wysoka zawartość węglowodanów oraz niska masa 1000 ziaren
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich wynika z niepoprawnego zrozumienia kluczowych właściwości ziarna jęczmienia browarnego i ich wpływu na jakość piwa. Pierwsza odpowiedź wskazuje na niską zawartość węglowodanów, co jest nieprawdziwe, ponieważ wysoka zawartość skrobi, będącej źródłem węglowodanów, jest kluczowa dla produkcji fermentowalnych cukrów, które drożdże przekształcają w alkohol. Druga odpowiedź sugeruje wysoką zawartość białka, co jest błędne, gdyż białko w zbożach może prowadzić do niepożądanych efektów smakowych, a proces warzenia wymaga raczej niższej zawartości białka dla uzyskania czystego smaku. Trzecia odpowiedź podkreśla wysoką zdolność kiełkowania, ale łączy ją z wysoką zawartością białka, co jest sprzeczne z wymaganiami jakościowymi. Ostatnia odpowiedź zakłada, że niska masa 1000 ziaren ma wpływ na wartość technologiczną, co jest mylące, ponieważ masa ziarna ma znaczenie dla wydajności, ale nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jego zdolność do kiełkowania czy na zawartość białka. Niezrozumienie tych zależności prowadzi do błędnych konkluzji, które mogą wpłynąć na proces produkcji i jakość końcowego produktu. W branży browarniczej istotne jest stosowanie dobrych praktyk oraz zrozumienie wpływu parametrów surowców na proces warzenia, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości piwa.
Pytanie 35

Okres, który musi minąć od użycia środka chemicznego do zbioru rośliny i jej skonsumowania, to czas

A. prewencji
B. wrażliwości
C. tolerancji
D. karencji
Odpowiedź "karencji" jest poprawna, ponieważ odnosi się do okresu, który musi upłynąć od zastosowania środka chemicznego, takiego jak pestycyd czy nawóz, do momentu, w którym rośliny mogą być zbierane i spożywane. Karencja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa konsumentów, eliminując ryzyko pozostałości substancji chemicznych w produktach rolnych. W praktyce oznacza to, że rolnicy muszą przestrzegać zaleceń producentów dotyczących czasu stosowania środków ochrony roślin, aby uniknąć sytuacji, w których szkodliwe resztki mogłyby znaleźć się w żywności. Na przykład, jeśli karencja dla danego preparatu wynosi 14 dni, oznacza to, że po zastosowaniu środka rolnik musi czekać minimum 14 dni przed zbiorem rośliny. Taka praktyka jest zgodna z normami prawnymi i standardami jakości żywności, które mają na celu ochronę zdrowia publicznego. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokumentacji zastosowań środków chemicznych, co pomaga w monitorowaniu oraz przestrzeganiu okresów karencji.
Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Podaj nawóz mineralny, który jest dozwolony w uprawach ekologicznych.

A. Karbid
B. Nawóz amonowy
C. Granulowany superfosfat
D. Mączka fosforytowa
Sól amonowa, mocznik i superfosfat granulowany to nawozy, które niestety nie są dozwolone w rolnictwie ekologicznym. Sól amonowa to sztuczny nawóz z azotem w formie amonowej, a jego użycie w ekologii jest zakazane, bo może zaszkodzić równowadze w przyrodzie. W ekologicznych systemach upraw lepiej sięgać po naturalne źródła azotu, jak kompost czy obornik. Mocznik to kolejny przykład, który też odpada, bo może wprowadzać za dużo azotu do gleby, co w efekcie prowadzi do problemów z zanieczyszczeniem wód. Superfosfat jest nawozem fosforowym, ale niestety produkcja jest chemiczna, co stoi w sprzeczności z zasadami ekologii. Dobrze jest pamiętać, że nie wszystkie nawozy mineralne są ok w ekologicznych uprawach; liczy się ich pochodzenie i to, w jaki sposób powstały.
Pytanie 38

Najkorzystniejszy czas na sadzenie ziemniaków to moment, gdy temperatura gleby na głębokości 10 cm osiąga

A. 3 - 4 °C
B. 12 - 14 °C
C. 6 - 8°C
D. 9 - 11°C
Idealny czas na sadzenie ziemniaków to wtedy, gdy temperatura gleby na głębokości 10 cm wynosi 6 - 8 °C. To właśnie w tym zakresie gleba działa najlepiej i sprzyja kiełkowaniu oraz rozwojowi korzeni. Jak jest poniżej 6 °C, to mogą się pojawić choroby grzybowe, a rośliny wolniej rosną. Z kolei jak temperatura wzrośnie powyżej 8 °C, to gleba może się za bardzo wysuszyć i jakość bulw siada. Z doświadczenia wiem, że najczęściej sadzimy ziemniaki przełomem marca i kwietnia, ale to też zależy od tego, w jakim regionie się znajdujemy. Dobrze jest też pilnować warunków w glebie i stosować różne techniki agrotechniczne, takie jak płodozmian, bo to zwiększa odporność roślin na różne choroby i szkodniki. No i nie zapomnijmy o odpowiedniej wilgotności gleby i nawożeniu, bo to wszystko ma wpływ na plony.
Pytanie 39

Który z nawozów można aplikować dolistnie w postaci roztworu wodnego?

A. Mocznik
B. Siarczan amonu
C. Saletrzak
D. Saletra amonowa
Mocznik jest nawozem azotowym, który można stosować dolistnie w formie wodnego roztworu. Jego rozpuszczalność w wodzie oraz niskie ryzyko fitotoksyczności sprawiają, że jest idealnym kandydatem do aplikacji dolistnej. Stosowanie mocznika w takich formach pozwala na szybkie dostarczenie azotu roślinom, co jest szczególnie ważne w okresach intensywnego wzrostu. Dzięki aplikacji dolistnej można efektywnie zwiększyć plon i poprawić jakość plonów, zwłaszcza w uprawach takich jak zboża, kukurydza czy warzywa. Zgodnie z zaleceniami dobrych praktyk rolniczych, dolistne nawożenie mocznikiem powinno być przeprowadzane w odpowiednich warunkach atmosferycznych, unikając aplikacji w czasie silnego nasłonecznienia, aby zminimalizować ryzyko parowania roztworu. Przykładowo, mocznik może być stosowany w stężeniu od 3% do 5% w postaci roztworu, co zapewnia optymalne wchłanianie składników odżywczych przez liście.
Pytanie 40

Jakie rośliny zalicza się do chwastów jednoliściennych?

A. łoboda rozłożysta
B. komosa biała
C. owies głuchy
D. ostrożeń polny
Owies głuchy (Avena fatua) jest rośliną jednoliścienną, co oznacza, że jego nasiona mają jeden liść zarodkowy (liścienny). Roślina ta należy do rodziny traw i jest powszechnie uznawana za chwast w uprawach zbóż. Charakteryzuje się długimi, wąskimi liśćmi, które są typowe dla roślin jednoliściennych. W praktyce, owies głuchy może powodować znaczne straty plonów, ponieważ konkuruje z uprawami o zasoby wodne i składniki odżywcze. Zrozumienie klasyfikacji chwastów jest kluczowe w zarządzaniu uprawami, co może pomóc w stosowaniu odpowiednich metod zwalczania, takich jak herbicydy selektywne, które są skuteczne wobec owsa głuchego, ale nie szkodzą uprawom zbóż. Ponadto, znajomość charakterystyki owsa głuchego oraz jego cyklu życiowego stanowi istotny element integrowanej ochrony roślin, co jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi, mając na celu zrównoważony rozwój produkcji rolniczej oraz minimalizację wpływu na środowisko.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej