Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 22:57
Data zakończenia: 12 stycznia 2025 23:01

Egzamin zdany!

Wynik: 40/40 punktów (100,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które słowo kluczowe w C++ służy do definiowania klasy nadrzędnej?

A. public

B. base

C. virtual

D. class

Słowo kluczowe 'class' jest podstawowym elementem języka C++ i służy do deklarowania klasy. Definiuje ono strukturę zawierającą pola (zmienne) oraz metody (funkcje członkowskie), które określają zachowanie obiektu. 'Class' pozwala na enkapsulację danych, co oznacza ukrywanie implementacji wewnętrznej i udostępnianie interfejsu publicznego. Dzięki temu klasy stanowią podstawę programowania obiektowego, umożliwiając organizację kodu w logiczne jednostki. Przykładowa deklaracja klasy w C++ wygląda następująco: 'class Samochod { public: void Jedz(); private: int predkosc; };'.

Pytanie 2

Jaką właściwość ma sieć synchroniczna?

A. Przekazywanie danych zachodzi w sposób niesystematyczny

B. Nie jest konieczna synchronizacja zegarów

C. Transmisja danych odbywa się w wyznaczonych interwałach czasowych

D. Gwarantuje większą elastyczność w przesyłaniu danych

Sieć synchroniczna charakteryzuje się tym, że transmisja danych odbywa się w ustalonych odstępach czasu, co oznacza, że wszystkie urządzenia w sieci są zsynchronizowane do jednego zegara. Taki sposób przesyłania danych pozwala na precyzyjne określenie momentu, w którym dane są wysyłane i odbierane, co redukuje opóźnienia i błędy w komunikacji. Przykładem sieci synchronicznej jest system TDM (Time Division Multiplexing), który dzieli czas na różne sloty, przydzielając każdy slot konkretnemu użytkownikowi lub urządzeniu. Dzięki temu każdy uczestnik sieci ma gwarancję, że w swoim czasie dostanie dostęp do medium transmisyjnego. Standardy takie jak SONET (Synchronous Optical Network) i SDH (Synchronous Digital Hierarchy) są przykładami technologii, które wykorzystują synchronizację do efektywnego przesyłania danych na dużych odległościach. Takie podejście jest powszechnie stosowane w telekomunikacji, gdzie wysoka wydajność i niezawodność transmisji są kluczowe dla jakości usług.

Pytanie 3

Polecenia wydane w kontekście repozytorium Git, przy założeniu, że folder projektu jest aktualnie wybrany, mają na celu

A. utworzenie kopii istniejącego repozytorium z jedynie tą rewizją, która zostanie zapisana pod nazwą first commit

B. zamknięcie projektu, co spowoduje zarchiwizowanie wszystkich rewizji do lokalnego archiwum pod nazwą first commit

C. rozpoczęcie pracy z nowym repozytorium, dodanie oraz zatwierdzenie kodu projektu jako first commit

D. rozpoczęcie sesji z już istniejącym repozytorium oraz pobranie kodu projektu do lokalnego folderu

Polecenia git init git add . oraz git commit -m 'first commit' są podstawowymi komendami do rozpoczęcia pracy z nowym repozytorium Gita. git init inicjalizuje puste repozytorium w aktualnym katalogu co tworzy podkatalog .git zawierający wszystkie metadane i historię w wersjonowania. Następnie git add . dodaje wszystkie nowe i zmodyfikowane pliki w bieżącym katalogu do indeksu co oznacza że są one gotowe do zatwierdzenia w repozytorium. Kolejne polecenie git commit -m 'first commit' tworzy pierwszy snapshot aktualnego stanu projektu z przypisaną wiadomością 'first commit' co jest dobrą praktyką sygnalizującą początek nowej historii projektu. Taki proces inicjacji jest standardem w zarządzaniu wersjami w branży IT umożliwiając śledzenie zmian w kodzie ułatwiając współpracę zespołową oraz zapewniając kontrolę nad rozwojem oprogramowania. Ważne jest by w pierwszym commicie umieścić podstawowe działające elementy projektu co stanowi solidną bazę do dalszego rozwoju.

Pytanie 4

Które z wymienionych oznaczeń wskazuje na liniową złożoność algorytmu?

A. O(1)

B. O(n)

C. O(n²)

D. O(log n)

Złożoność O(n) oznacza liniową zależność czasu wykonania algorytmu od rozmiaru danych wejściowych. Oznacza to, że dla każdego dodatkowego elementu algorytm wykonuje jedną dodatkową operację. Algorytmy liniowe są jednymi z najczęściej stosowanych w praktyce, ponieważ oferują dobrą równowagę między szybkością a złożonością implementacji. Przykłady algorytmów o złożoności O(n) to przeszukiwanie liniowe (Linear Search), sumowanie elementów tablicy oraz niektóre algorytmy sortowania, takie jak Counting Sort dla określonych warunków. Liniowa złożoność czyni te algorytmy bardzo efektywnymi przy przetwarzaniu dużych zbiorów danych.

Pytanie 5

Pierwszym krokiem w procesie tworzenia aplikacji jest

A. wybór zestawu typów i zmiennych dla aplikacji

B. opracowanie architektury systemu

C. analiza wymagań klienta

D. stworzenie przypadków testowych

Analiza wymagań klienta to kluczowy, pierwszy etap tworzenia aplikacji. Pozwala na określenie potrzeb, funkcjonalności i założeń systemu, co jest podstawą do dalszego projektowania architektury oraz implementacji.

Pytanie 6

Jakie są różnice między procesem kompilacji a interpretacją kodu?

A. Kompilacja jest stosowana jedynie w programowaniu obiektowym

B. Kompilacja przekształca cały kod źródłowy przed jego wykonaniem, podczas gdy interpretacja tłumaczy kod na bieżąco

C. Kompilacja wymaga użycia debuggera, natomiast interpretacja tego nie potrzebuje

D. Interpretacja umożliwia tworzenie bibliotek dynamicznych, a kompilacja bibliotek statycznych

Kompilacja i interpretacja to dwa różne sposoby, żeby uruchomić kod. Kiedy kompilujesz, to cały kod jest zamieniany na język maszynowy przed uruchomieniem programu, a na końcu dostajesz plik, który można odpalić. Z kolei w interpretacji, kod jest analizowany i wykonywany linia po linii „na żywo”. Kompilacja jest bardziej typowa dla języków takich jak C czy C++, a interpretacja jest popularna w językach skryptowych jak Python czy JavaScript. Kompilacja daje większą wydajność, ale musisz poczekać, aż cały kod się skompiluje, a interpretacja pozwala na szybkie testowanie i łatwiejsze znajdowanie błędów.

Pytanie 7

Jaką nazwę kontrolki powinno się umieścić w początkowej linii kodu, w miejscu <???, aby została ona wyświetlona w podany sposób?

A. RatinoBar

B. Switch

C. Spinner

D. SeekBar

Switch to kontrolka używana w Androidzie do stworzenia elementu interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi przełączać się między dwoma stanami. Domyślnie stany te są identyfikowane jako włączone i wyłączone, co jest szczególnie przydatne w przypadku funkcji wymagających prostego wyboru binarnego, jak na przykład włączanie lub wyłączanie ustawień. Kod XML użyty w pytaniu zawiera atrybuty android:textOff i android:textOn, które są typowe dla klasy Switch i pozwalają zdefiniować tekst, jaki ma być wyświetlany w stanie wyłączonym i włączonym. W praktyce Switch jest często stosowany w aplikacjach mobilnych do kontroli ustawień użytkownika, co pozwala na łatwą i intuicyjną obsługę. Dobrymi praktykami jest używanie Switch w kontekście jednoznacznego wyboru, aby nie wprowadzać użytkownika w błąd. Warto również zadbać o dostępność i odpowiednie etykietowanie kontrolki, co zapewnia jej zrozumiałość dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 8

Które z wymienionych narzędzi najlepiej chroni dane na urządzeniach mobilnych?

A. Szyfrowanie danych na urządzeniu

B. Hasło ustawione na urządzeniu

C. Zainstalowanie aplikacji rozrywkowych

D. Nieaktualne oprogramowanie

Szyfrowanie danych na urządzeniu przenośnym to jedna z najskuteczniejszych metod zabezpieczania poufnych informacji. Szyfrowanie przekształca dane w formę, która jest nieczytelna dla osób nieposiadających odpowiedniego klucza deszyfrującego. Dzięki temu, nawet jeśli urządzenie zostanie zgubione lub skradzione, dane pozostają zabezpieczone przed nieautoryzowanym dostępem. Szyfrowanie to standardowa praktyka stosowana przez największe firmy technologiczne i jest zalecana we wszystkich urządzeniach przenośnych, takich jak laptopy i smartfony.

Pytanie 9

Jakie z wymienionych funkcji są typowe dla narzędzi służących do zarządzania projektami?

A. Przeprowadzanie analizy statystycznej

B. Tworzenie interfejsu użytkownika

C. Nadzorowanie postępu realizacji

D. Opracowywanie diagramów przepływu

Monitorowanie postępu prac to jedna z kluczowych funkcji narzędzi do zarządzania projektami. Dzięki temu zespoły mogą śledzić realizację zadań, identyfikować opóźnienia oraz efektywnie alokować zasoby. Narzędzia takie jak Jira, Trello czy Asana pozwalają na wizualizację postępów, co ułatwia kontrolowanie harmonogramu oraz planowanie kolejnych etapów projektu. Monitorowanie postępu prac pomaga także w wykrywaniu wąskich gardeł i umożliwia szybkie podejmowanie decyzji, co znacząco zwiększa efektywność całego zespołu. Funkcja ta jest szczególnie istotna w zarządzaniu projektami IT, budowlanymi i kreatywnymi, gdzie koordynacja wielu zadań jest kluczowa dla sukcesu projektu.

Pytanie 10

Który z poniższych problemów jest najczęściej rozwiązywany z zastosowaniem algorytmu rekurencyjnego?

A. Generowanie ciągu Fibonacciego

B. Sortowanie za pomocą metody QuickSort

C. Obliczanie sumy elementów w tablicy

D. Wyszukiwanie binarne w uporządkowanej tablicy

Generowanie ciągu Fibonacciego to klasyczny przykład problemu, który najczęściej rozwiązuje się za pomocą algorytmu rekurencyjnego. Algorytm rekurencyjny wywołuje sam siebie, dzieląc problem na mniejsze podproblemy, aż do osiągnięcia przypadku bazowego. W przypadku Fibonacciego każda liczba jest sumą dwóch poprzednich, a algorytm rekurencyjny odwzorowuje to wprost poprzez wywołania fib(n-1) + fib(n-2). Rekurencja jest intuicyjna i często stosowana w zadaniach matematycznych, takich jak obliczanie silni czy rozwiązywanie problemów związanych z przeszukiwaniem drzew. Choć rekurencja jest elegancka, dla dużych n może prowadzić do nadmiarowych obliczeń, dlatego często optymalizuje się ją za pomocą pamięci podręcznej (memoizacji) lub iteracyjnych wersji algorytmu.

Pytanie 11

Zaproponowany fragment kodu w języku Java wypełnia tablicę elementami:

A. 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18, 20

B. 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9

C. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10

D. 2, 2, 2, 2, 2, 2, 2, 2, 2, 2

Kod w języku Java wypełnia tablicę liczbami parzystymi od 2 do 20. W pętli inkrementacja wynosi 2, co skutkuje dodawaniem kolejnych parzystych liczb. To popularne rozwiązanie przy iteracji po wartościach, które mają spełniać określone warunki, np. podzielność przez 2.

Pytanie 12

Które z poniższych zdań najlepiej określa funkcję zaprzyjaźnioną w ramach klasy?

A. Funkcja, która ma dostęp do prywatnych pól i metod klasy, z którą jest zaprzyjaźniona

B. Funkcja, która uruchamia się automatycznie po stworzeniu obiektu

C. Funkcja, która jest statyczna i nie ma możliwości modyfikacji pól klasy

D. Funkcja, która pozwala na dziedziczenie wielokrotne

Funkcja zaprzyjaźniona (ang. friend function) to funkcja, która ma dostęp do prywatnych i chronionych pól oraz metod klasy, mimo że nie jest jej częścią. Służy do realizacji operacji wymagających bezpośredniego dostępu do wewnętrznych elementów klasy, ale bez naruszania zasad hermetyzacji. Przykład w C++: `class Konto { private: double saldo; friend void wyswietlSaldo(Konto k); }`. Funkcja `wyswietlSaldo` może odczytać pole `saldo`, mimo że jest ono prywatne. Funkcje zaprzyjaźnione są używane, gdy konieczna jest bliska współpraca między klasami lub funkcjami, ale nie chcemy nadmiernie otwierać interfejsu klasy.

Pytanie 13

Jakie polecenie w Gicie jest używane do zapisywania zmian w lokalnym repozytorium?

A. git commit

B. git clone

C. git pull

D. git push

Polecenie 'git commit' zapisuje zmiany w lokalnym repozytorium Git. Jest to kluczowy krok w procesie kontroli wersji, ponieważ każdy commit tworzy nową migawkę (snapshot) projektu, która może być w przyszłości przywrócona lub porównana z innymi wersjami. Polecenie to jest często używane razem z opcją -m, która umożliwia dodanie wiadomości opisującej zmiany. Dzięki temu możliwe jest efektywne śledzenie historii zmian w projekcie i przywracanie wcześniejszych wersji w razie potrzeby. Git commit to podstawowe narzędzie w pracy zespołowej nad kodem, szczególnie w środowisku deweloperskim, gdzie wersjonowanie jest niezbędne do zapewnienia stabilności kodu i łatwej współpracy.

Pytanie 14

Która z wymienionych zasad odnosi się do zachowania prywatności w sieci?

A. Umieszczanie wszystkich zdjęć na platformach społecznościowych

B. Przechowywanie haseł w wiadomościach e-mail

C. Stosowanie pseudonimów zamiast rzeczywistych imion na mediach społecznościowych

D. Publikowanie danych osobowych na otwartych platformach

Używanie pseudonimów zamiast prawdziwych imion na portalach społecznościowych jest jedną z podstawowych zasad ochrony prywatności w internecie. Dzięki temu ograniczasz możliwość identyfikacji i śledzenia Twojej aktywności przez osoby trzecie. Pseudonimy minimalizują ryzyko kradzieży tożsamości i redukują ilość danych osobowych dostępnych publicznie. To działanie jest szczególnie ważne dla dzieci i młodzieży, chroniąc ich przed cyberprzemocą i innymi zagrożeniami. W wielu serwisach można także dostosować ustawienia prywatności, ukrywając profil przed osobami spoza listy znajomych.

Pytanie 15

Jakie kwestie związane z percepcją są uwzględnione w rekomendacjach standardu WCAG 2.0?

A. jasności i dokładności w dostarczonych treściach na stronie

B. prezentacji elementów interfejsu użytkownika

C. zapewnienia odpowiedniego czasu na zapoznanie się i przetworzenie informacji

D. umożliwienia interakcji między elementami użytkownika za pomocą klawiatury

Rekomendacje WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na zapewnieniu dostępności treści dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich zdolności percepcyjnych. Obejmuje to m.in. dostarczanie tekstów alternatywnych dla obrazów, odpowiednie kontrasty i możliwość odczytu treści przez czytniki ekranowe. Percepcja jest jednym z kluczowych filarów dostępności i jej odpowiednie wdrożenie znacząco zwiększa użyteczność aplikacji i stron internetowych.

Pytanie 16

W języku C# szablon List umożliwia korzystanie z listy. Z definicji obiektu kolekcji wynika, że jego elementami mogą być:

A. liczby rzeczywiste

B. elementy o nieokreślonym typie

C. liczby całkowite

D. elementy typu List

Inicjalizacja listy w C# (List) wskazuje, że jej elementami są liczby całkowite (int). Szablony (generics) w C# umożliwiają tworzenie list o określonym typie, co zapobiega błędom podczas dodawania elementów. Listy w C# są dynamiczne, co oznacza, że ich rozmiar może być zmieniany w trakcie działania programu, a elementy mogą być dowolnie dodawane lub usuwane.

Pytanie 17

Zasada programowania obiektowego, która polega na ukrywaniu elementów klasy tak, aby były one dostępne wyłącznie dla metod tej klasy lub funkcji zaprzyjaźnionych, to

A. polimorfizm

B. hermetyzacja

C. dziedziczenie

D. wyjątki

Hermetyzacja (enkapsulacja) to zasada programowania obiektowego polegająca na ukrywaniu wewnętrznych składowych klasy przed innymi klasami i udostępnianiu ich tylko poprzez publiczne metody (gettery i settery). Dzięki temu ogranicza się dostęp do danych i chroni je przed nieautoryzowaną modyfikacją, co zwiększa bezpieczeństwo i czytelność kodu.

Pytanie 18

Który z wymienionych typów kolekcji pozwala na dostęp do ostatnio dodanego elementu w pierwszej kolejności?

A. Stos

B. Tablica dwuwymiarowa

C. Lista

D. Kolejka

Stos to struktura danych działająca na zasadzie LIFO (Last In First Out), co oznacza, że ostatnio dodany element jest usuwany jako pierwszy. Stos znajduje zastosowanie w implementacji mechanizmu wywołań rekurencyjnych, zarządzaniu pamięcią oraz w operacjach związanych z cofaniem i przywracaniem stanu (np. cofanie operacji w edytorach tekstów). Dzięki swojej prostocie stosy są fundamentalnym elementem w programowaniu, szczególnie w językach niskopoziomowych.

Pytanie 19

Działania przedstawione w filmie korzystają z narzędzia

A. kompilatora dla interfejsu graficznego

B. debuggera analizującego wykonujący kod

C. generatora GUI przekształcającego kod do języka XAML

D. generatora kodu java

Narzędzie przedstawione w filmie to kreator GUI tłumaczący kod do języka XAML, co pozwala na szybkie projektowanie interfejsów użytkownika w aplikacjach opartych na Windows Presentation Foundation (WPF). Jest to wygodne rozwiązanie umożliwiające dynamiczne tworzenie elementów wizualnych.

Pytanie 20

Przedstawione kody zawierają realizację funkcji oraz jeden zdefiniowany test automatyczny, który weryfikuje działanie funkcji w przypadku, gdy argumentem jest liczba ujemna. W miejscu kropek trzeba dodać drugi test, który sprawdzi funkcjonalność funkcji, kiedy argumentem jest liczba dodatnia. Który z poniższych kodów jest odpowiedni do tego testu?

A. Odpowiedź C

B. Odpowiedź B

C. Odpowiedź D

D. Odpowiedź A

Poprawna odpowiedź to C ponieważ funkcja fun1 zwraca liczbę taką jaka jest z wyjątkiem sytuacji gdy liczba jest ujemna wtedy zwraca jej wartość bezwzględną Test C sprawdza wartość dodatnią 2 gdzie rezultat jest zgodny z oczekiwaniami i funkcja zwraca 2 co jest poprawnym wynikiem To testowanie zgodne z zasadą jednostkowych testów gdzie ważne jest aby funkcje były testowane na różne przypadki brzegowe w tym na wartości ujemne i dodatnie Implementacja jednostkowych testów pozwala na automatyczne sprawdzanie poprawności działania kodu co jest dobrą praktyką w programowaniu Szczególnie ważne jest aby testować funkcje krytyczne i te które mają potencjał do wystąpienia błędów związanych z nieoczekiwanymi danymi wejściowymi Przykład ten pokazuje jak ważne jest aby testy były dokładne i pokrywały różnorodne scenariusze użytkowania co pozwala na wczesne wychwycenie błędów i zapewnienie stabilności aplikacji W tej sytuacji testując wartość 2 zapewniamy że funkcja zachowuje się poprawnie dla wartości dodatnich co jest zgodne z oczekiwaniami programistycznymi

Pytanie 21

W jaki sposób można zmniejszyć liczbę danych zbieranych przez aplikacje mobilne?

A. Nie blokować aplikacjom dostępu do lokalizacji oraz kontaktów

B. Weryfikować i regulować uprawnienia aplikacji w ustawieniach

C. Udostępniać aplikacjom wszystkie niezbędne informacje

D. Używać aplikacji bez sprawdzania ich źródła

Dostosowanie uprawnień aplikacji w ustawieniach swojego telefonu to naprawdę dobry sposób na ograniczenie tego, co aplikacje mogą o nas wiedzieć. Wiele z nich, jak np. te do robienia zdjęć, prosi o dostęp do lokalizacji czy kontaktów, ale nie zawsze jest to potrzebne. Warto co jakiś czas sprawdzić, czy jakieś aplikacje nie mają za dużo uprawnień. Dzięki temu lepiej zabezpieczymy swoją prywatność i zmniejszymy ryzyko, że nasze dane wyciekną. Lepiej też unikać aplikacji z nieznanych źródeł, bo mogą one zbierać więcej informacji, niż byśmy chcieli.

Pytanie 22

Jakie obliczenia można wykonać za pomocą poniższego algorytmu, który operuje na dodatnich liczbach całkowitych?

A. liczbę cyfr w wprowadzonej liczbie

B. największy wspólny dzielnik wprowadzonej liczby

C. sumę cyfr wprowadzonej liczby

D. sumę wprowadzonych liczb

Algorytm oblicza liczbę cyfr we wczytanej liczbie całkowitej. Iteracyjnie dzieli liczbę przez 10, licząc, ile razy można to zrobić, zanim wynik będzie równy 0. Jest to standardowa metoda na określenie długości liczby w systemie dziesiętnym.

Pytanie 23

Jaką funkcję pełnią mechanizmy ciasteczek w aplikacjach internetowych?

A. Do zapisywania danych użytkownika w przeglądarce

B. Do generowania dynamicznych interfejsów dla użytkowników

C. Do przechowywania informacji w bazie danych

D. Do zapisywania danych użytkownika na serwerze

Mechanizm ciasteczek (cookies) w aplikacjach webowych służy do przechowywania danych użytkownika bezpośrednio w przeglądarce. Ciasteczka mogą przechowywać różnego rodzaju informacje, takie jak preferencje językowe, identyfikatory sesji czy dane logowania, co pozwala na personalizację doświadczenia użytkownika oraz śledzenie jego aktywności na stronie. Dzięki ciasteczkom aplikacje webowe mogą zapamiętać użytkownika i dostosować treści do jego potrzeb przy kolejnych wizytach. Cookies są nieodłącznym elementem zarządzania stanem w aplikacjach stateless, takich jak te oparte na protokole HTTP. Mogą być one również wykorzystywane w systemach reklamowych i analitycznych do monitorowania zachowań użytkowników. Prawidłowe zarządzanie ciasteczkami i stosowanie odpowiednich polityk prywatności są kluczowe dla zgodności z przepisami RODO oraz regulacjami dotyczącymi ochrony danych osobowych.

Pytanie 24

Jakie narzędzie jest najbardziej odpowiednie do identyfikacji błędów w trakcie działania programu?

A. Debugger

B. Kompilator

C. Interpreter

D. Linker

Debugger to narzędzie przeznaczone do wyszukiwania błędów w czasie wykonywania programu. Pozwala na zatrzymywanie aplikacji w wybranych miejscach, analizowanie wartości zmiennych i śledzenie przepływu sterowania, co umożliwia szybkie wykrywanie błędów logicznych i błędów czasu wykonania. Debugger jest niezbędny w procesie rozwoju oprogramowania, ponieważ pomaga programistom w zrozumieniu, jak ich kod działa w rzeczywistości i jak różne warunki wpływają na jego funkcjonowanie.

Pytanie 25

Po wykonaniu podanego kodu na konsoli wyświetli się liczba

A. 73

B. 0

C. 108

D. 115

Kod generuje liczbę 115 w konsoli, co jest wynikiem przetwarzania wartości ASCII znaków lub obliczeń matematycznych na poziomie bajtów. W języku C++ konwersja i manipulowanie wartościami liczbowymi często obejmuje użycie operacji na typach całkowitych oraz zmiennych pomocniczych, co umożliwia precyzyjne zarządzanie wynikiem wyjściowym.

Pytanie 26

Jakie operacje na plikach można uznać za podstawowe?

A. Jedynie otwieranie oraz zamykanie plików

B. Usuwanie oraz tworzenie nowych plików

C. Otwieranie, zapisywanie, odczytywanie, zamykanie

D. Zmiana rozszerzenia plików podczas działania programu

Podstawowe operacje na plikach obejmują otwieranie, zapisywanie, odczytywanie i zamykanie. Te cztery operacje są fundamentem zarządzania plikami w programowaniu i pozwalają na efektywne przechowywanie oraz przetwarzanie danych. Otwarcie pliku umożliwia dostęp do jego zawartości, zapis pozwala na modyfikację lub tworzenie nowych plików, odczyt umożliwia pobieranie danych, a zamknięcie pliku zapewnia integralność danych i zwalnia zasoby systemowe. W wielu językach, takich jak C++, Java czy Python, operacje te są realizowane za pomocą dedykowanych funkcji i klas, co ułatwia ich implementację w kodzie.

Pytanie 27

Która z dokumentacji funkcji odpowiada przedstawionemu kodowi źródłowemu?

A. Dokumentacja 1

B. Dokumentacja 3

C. Dokumentacja 2

D. Dokumentacja 4

Dokumentacja 2 jest prawidłowa i precyzyjnie opisuje funkcję, jej parametry oraz wartość zwracaną. Zgodność dokumentacji z kodem jest kluczowa dla późniejszego utrzymania oraz rozszerzania aplikacji.

Pytanie 28

Który z wymienionych algorytmów sortowania jest najskuteczniejszy w przypadku dużych zbiorów danych w przeważającej liczbie sytuacji?

A. Sortowanie bąbelkowe

B. Sortowanie przez wstawianie

C. Sortowanie szybkie (QuickSort)

D. Sortowanie przez zliczanie

QuickSort to algorytm sortowania, który jest najbardziej efektywny dla dużych zbiorów danych, osiągając średnią złożoność obliczeniową O(n log n). Wykorzystuje strategię 'dziel i zwyciężaj', co pozwala na szybkie podzielenie tablicy na mniejsze części wokół elementu zwanego pivotem. Dzięki temu QuickSort jest wyjątkowo szybki, nawet w przypadku dużych i losowo rozłożonych zbiorów danych. Jego zaletą jest niskie zużycie pamięci oraz możliwość sortowania w miejscu (in-place), co oznacza, że nie wymaga dodatkowej przestrzeni poza rekurencyjnym stosowaniem wywołań. Algorytm ten jest szeroko stosowany w aplikacjach bazodanowych, systemach operacyjnych i analizie danych.

Pytanie 29

W środowisku IDE przeznaczonym do tworzenia aplikacji okienkowych zdefiniowano okno Form1. Aby wprowadzić zmiany w ustawieniach, w kolejności: tytuł okna na górnym pasku, standardowy kursor na strzałkę oraz kolor tła okna, należy dostosować następujące pola w oknie Properties:

A. Text, UseWaitCursor, BackColor

B. Text, Cursor, BackColor

C. (Name), Cursor, BackgroundImage

D. (Name), UseWaitCursor, BackgroundImage

Jak chcesz zmienić nazwę okna, kursor czy kolor tła w IDE, to trzeba popracować nad polami, czyli 'Text' (to jest nazwa), 'Cursor' (czyli kursor) i 'BackColor' (to kolor tła). Te ustawienia są kluczowe, bo dzięki nim możesz nadać swojemu oknu wygląd, który ci odpowiada, albo taki, który pasuje do wymagań projektu.

Pytanie 30

Jakie są kluczowe zasady WCAG 2.0?

A. Elastyczna, prosta, przejrzysta, trwała

B. Ewolucyjna, interaktywna, efektywna

C. Percepcyjna, operacyjna, zrozumiała, solidna

D. Dostosowana, błyskawiczna, mobilna, dostępna

Zasady WCAG 2.0, czyli Wytycznych dotyczących dostępności treści internetowych, skupiają się na zapewnieniu, że strony internetowe są dostępne dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich zdolności. Główne zasady to percepcyjna, operacyjna, zrozumiała i solidna. Percepcyjna oznacza, że wszystkie elementy na stronie muszą być przedstawione w sposób, który umożliwia ich percepcję przez różne zmysły, takie jak wzrok i słuch. Na przykład, tekst alternatywny dla obrazów pozwala osobom niewidomym zrozumieć zawartość wizualną. Operacyjna dotyczy interakcji użytkownika z treścią; nawigacja powinna być intuicyjna, a elementy interaktywne łatwo osiągalne. Zrozumiała oznacza, że treść powinna być zrozumiała dla wszystkich użytkowników, co można osiągnąć poprzez prosty język i jasne instrukcje. Solidna koncentruje się na tym, aby treść była wystarczająco elastyczna, aby działała w różnych przeglądarkach i urządzeniach, co jest kluczowe w dobie różnorodności technologii. Przykładem wdrożenia tych zasad może być wykorzystanie ARIA (Accessible Rich Internet Applications), które wspomagają dostępność dynamicznych treści w aplikacjach internetowych.

Pytanie 31

Który z wymienionych składników charakteryzuje się typowym wystąpieniem w diagramie Gantta?

A. Oś czasu oraz przedziały czasowe dla zadań

B. Model relacji pomiędzy tabelami w bazie danych

C. Wykaz użytkowników w systemie

D. Wykaz błędów w projekcie

Diagram Gantta zawiera oś czasu i zakresy czasowe dla zadań, co pozwala na wizualizację całego harmonogramu projektu. Każde zadanie jest reprezentowane jako pasek na wykresie, którego długość odzwierciedla czas trwania zadania. Diagram ten jest szczególnie pomocny w zarządzaniu złożonymi projektami, gdzie istnieje wiele współzależnych zadań. Dzięki diagramowi Gantta można łatwo określić, które zadania są krytyczne dla terminowego zakończenia projektu oraz jakie są dostępne bufory czasowe. Jest to jedno z najczęściej używanych narzędzi w zarządzaniu projektami.

Pytanie 32

Na jakim etapie cyklu życia projektu tworzony jest szczegółowy opis wymagań funkcjonalnych oraz niefunkcjonalnych?

A. Wdrożenie

B. Weryfikacja

C. Analiza

D. Planowanie

Faza analizy to etap cyklu życia projektu, podczas którego powstaje szczegółowy opis wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych. W tym czasie zespół zbiera dane, analizuje potrzeby użytkowników i definiuje wymagania, które będą stanowić podstawę do projektowania i implementacji. Wynikiem analizy jest dokumentacja, która precyzyjnie opisuje wszystkie aspekty aplikacji, co zapewnia zgodność końcowego produktu z oczekiwaniami klienta. Prawidłowo przeprowadzona analiza jest kluczowa dla sukcesu projektu, ponieważ eliminuje niejasności i minimalizuje ryzyko błędów na późniejszych etapach.

Pytanie 33

Jakie elementy powinny być zawarte w instrukcji dla użytkownika danej aplikacji?

A. Wyjaśnienie struktur danych wykorzystywanych w kodzie

B. Harmonogram realizacji projektu

C. Informacje o narzędziach programistycznych zastosowanych w procesie tworzenia aplikacji

D. Opis instalacji, konfiguracji oraz obsługi oprogramowania

W instrukcji użytkownika aplikacji warto, żeby był opis tego, jak zainstalować, skonfigurować i korzystać z programu. Taka dokumentacja, pisana krok po kroku, pomaga użytkownikowi przejść przez wszystkie etapy, od pobrania oprogramowania, przez instalację, aż po to, żeby w pełni wykorzystać wszystkie funkcje. Dobrze, żeby były tam też info o wymaganiach systemowych, sposobach radzenia sobie z problemami czy aktualizacjach oprogramowania. Moim zdaniem, taka dokładna instrukcja jest mega ważna, bo zmniejsza szanse na napotkanie kłopotów podczas korzystania z aplikacji i sprawia, że łatwiej jest wdrożyć ją w pracy. Jak użytkownicy mają porządnie napisaną instrukcję, to są bardziej zadowoleni i szybciej przyzwyczajają się do nowego narzędzia.

Pytanie 34

Jaką jednostkę zaleca się stosować przy projektowaniu interfejsu aplikacji?

A. pt

B. px

C. dp

D. mm

Jednostką zalecaną przy tworzeniu układów interfejsów w aplikacjach mobilnych jest dp (density-independent pixels). Pozwala to na zachowanie proporcji elementów interfejsu niezależnie od rozdzielczości urządzenia.

Pytanie 35

Jaką rolę pełni debugger w trakcie programowania?

A. Do konwersji kodu źródłowego na język maszynowy

B. Do automatycznego generowania dokumentacji projektu

C. Do wykrywania błędów w czasie działania programu

D. Do kontrolowania wersji kodu źródłowego

Debugger to takie narzędzie, które pomaga programistom w znajdowaniu błędów i śledzeniu, co się dzieje z programem, kiedy go uruchamiamy. Można go zatrzymać w dowolnym momencie, co nazywamy breakpoints, i wtedy można zobaczyć, jakie zmienne mają jakie wartości. Dzięki temu można łatwiej dostrzegać błędy logiczne czy składniowe. Wydaje mi się, że to naprawdę ważne narzędzie w pracy każdego programisty, bo ułatwia życie!

Pytanie 36

Jakie korzyści płyną z użycia pseudokodu przy tworzeniu algorytmu?

A. Generowanie dynamicznych struktur danych

B. Zrozumiałość dla osób nieznających się na programowaniu

C. Łatwość w zmianie kodu maszynowego

D. Możliwość szybkie zrealizowania algorytmu w którymkolwiek języku

Zaletą wykorzystania pseudokodu podczas projektowania algorytmu jest jego czytelność i prostota, dzięki czemu jest zrozumiały nawet dla osób, które nie są biegłe w programowaniu. Pseudokod pozwala skupić się na logice działania algorytmu bez konieczności przestrzegania ścisłej składni konkretnego języka programowania. Dzięki temu proces projektowania jest szybszy, a algorytm można łatwo przełożyć na dowolny język programowania. Pseudokod ułatwia również współpracę między programistami i analitykami, wspierając tworzenie i dokumentowanie złożonych rozwiązań.

Pytanie 37

Dlaczego w wyniku działania tego kodu w języku C++ na ekranie pojawiła się wartość O zamiast 50?

A. Niepoprawnie zdefiniowano działanie wewnątrz funkcji

B. Argument funkcji został przekazany przez wartość, a nie przez referencję

C. Funkcja zwraca wartość, chociaż nie powinna jej zwracać

D. Zmienna x powinna być inicjowana wartością równą 1, a nie O

W C++ funkcje standardowo dostają argumenty przez wartość, co znaczy, że dostają kopię tego, co do nich wysyłamy. W tym kodzie, jak widzisz, zmienna x idzie do funkcji oblicz jako kopia. To sprawia, że jakiekolwiek zmiany w x w tej funkcji nie mają wpływu na x w funkcji main. Dlatego po wywołaniu oblicz(x) wartość x w main zostaje taka sama. Jeśli chcesz, żeby zmiany wewnątrz funkcji były widoczne w funkcji, która ją wywołuje, to musisz użyć przekazywania przez referencję. Robisz to, dodając & w deklaracji parametru funkcji, czyli robisz to tak: void oblicz(int &x). Przekazywanie przez referencję to dobra praktyka, gdy chcesz, aby funkcja mogła zmieniać wartość argumentu. A dodatkowo jest to efektywniejsze, bo unikasz kopiowania danych, co bywa kosztowne, szczególnie przy dużych strukturach danych.

Pytanie 38

Co to jest wskaźnik w języku C?

A. Zmienna przechowująca adres pamięci

B. Zmienna przechowująca wartość logiczną

C. Typ danych do zapisywania tekstów

D. Funkcja do dynamicznej alokacji pamięci

Wskaźnik w języku C to zmienna przechowująca adres pamięci innej zmiennej. Umożliwia bezpośrednią manipulację pamięcią, co czyni wskaźniki niezwykle potężnym narzędziem w programowaniu niskopoziomowym. Dzięki wskaźnikom można dynamicznie alokować pamięć, przekazywać duże struktury danych do funkcji bez ich kopiowania oraz implementować struktury danych, takie jak listy, drzewa czy grafy. Wskaźniki umożliwiają także iterowanie po tablicach i efektywne zarządzanie zasobami systemowymi, co czyni je kluczowym elementem w programowaniu systemowym.

Pytanie 39

Jak zrealizować definiowanie własnego wyjątku w języku C++?

A. Automatycznie wywołać funkcję throw

B. Utworzyć klasę, która dziedziczy po std::exception

C. Wykorzystać blok try z pustym blokiem catch

D. Skorzystać z domyślnej metody obsługi błędów

Aby zdefiniować własny wyjątek w języku C++, należy stworzyć klasę dziedziczącą po standardowej klasie 'std::exception' lub jednej z jej pochodnych. Klasa ta może zawierać własne metody i pola, dostosowując obsługę błędów do specyficznych potrzeb aplikacji. Dziedziczenie z 'std::exception' umożliwia korzystanie z funkcji takich jak 'what()', która zwraca opis błędu. Dzięki temu programista może precyzyjnie określić typ i przyczynę wyjątku, co prowadzi do bardziej czytelnego i łatwiejszego w utrzymaniu kodu. Tworzenie własnych wyjątków jest szczególnie przydatne w dużych projektach, gdzie występuje potrzeba kategoryzacji i obsługi różnych typów błędów w zależności od ich źródła.

Pytanie 40

Zaproponowany fragment kodu w Android Studio realizuje metodę nasłuchującą do obsługi wydarzenia

A. zmiany stanu kontrolki Switch

B. wybór daty

C. zmiany w polu tekstowym

D. naciśnięcia przycisku

Metoda OnClickListener, to coś, co na pewno warto znać, gdy pracujesz z aplikacjami na Androida. Gdy użytkownik klika przycisk, wywoływana jest metoda onClick. I tu możesz zrobić różne rzeczy, jak na przykład przejść do innego ekranu, zapisać dane albo uruchomić jakąś akcję w tle. To jest dobry przykład wzorca projektowego zwanego Delegacja, który pomaga oddzielić to, co widzisz w interfejsie, od tego, co dzieje się w aplikacji. Dzięki temu łatwiej zarządzać kodem i wprowadzać zmiany. Fajnie jest, gdy logikę umieszczasz w osobnych metodach, bo wtedy testowanie całej aplikacji staje się prostsze. Przykłady? Możesz na przykład użyć OnClickListenera, żeby zrobić logowanie po kliknięciu przycisku lub wysłać formularz. Pamiętaj też, żeby unikać ciężkich operacji w metodzie onClick, żeby aplikacja działała płynnie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej