Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 12:07
  • Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 12:33

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie którego dokumentu finansowego można określić udział kapitałów własnych w finansowaniu aktywów?

A. Rachunku zysków i strat.
B. Bilansu.
C. Rachunku przepływów pieniężnych.
D. Zestawienia zmian w kapitale.
Zestawienie zmian w kapitale, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych to trzy inne istotne sprawozdania finansowe, które, mimo że dostarczają cennych informacji na temat działalności firmy, nie są właściwymi dokumentami do ustalania udziału kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Zestawienie zmian w kapitale pokazuje, w jaki sposób zmieniały się poszczególne składniki kapitałów własnych w danym okresie, jednak nie dostarcza pełnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa w danym momencie. Rachunek zysków i strat koncentruje się na przychodach i kosztach uzyskania zysku, co jest istotne dla oceny rentowności, ale nie ma związku z udziałem kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Rachunek przepływów pieniężnych dostarcza informacji o ruchu gotówki w firmie, ale także nie odnosi się bezpośrednio do struktury kapitałowej. Niezrozumienie roli bilansu jako podstawowego narzędzia do oceny udziału kapitałów własnych może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących kondycji finansowej przedsiębiorstwa i jego zdolności do realizacji długoterminowych planów. Kluczowe jest, aby świadomi inwestorzy i menedżerowie umieli właściwie interpretować dane finansowe, co wymaga znajomości podstawowych sprawozdań finansowych oraz ich wzajemnych relacji.

Pytanie 2

Jaka jest wysokość składki na ubezpieczenie emerytalne dla pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę?

A. 9,76% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracodawcę
B. 19,52% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika i pracodawcę
C. 8,00% podstawy wymiaru, finansowana w równych częściach przez pracownika oraz pracodawcę
D. 2,45% podstawy wymiaru, finansowana wyłącznie przez pracownika
Wszystkie przedstawione niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących charakterystyki składki na ubezpieczenie emerytalne w Polsce. Stwierdzenie, że składka wynosi 2,45% podstawy wymiaru, jest mylnym podejściem, ponieważ dotyczy to składki na ubezpieczenie rentowe, a nie emerytalne. Kolejna koncepcja, że 9,76% składki finansuje wyłącznie pracodawca, jest fałszywa, ponieważ w rzeczywistości obie strony, zarówno pracownik, jak i pracodawca, są zobowiązani do wniesienia równych części składki. Także informacja, że składka wynosi 8,00%, nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości prawnej. Należy zauważyć, że jakiekolwiek próby obniżenia wysokości składki mogą prowadzić do niewystarczającego zabezpieczenia finansowego pracowników w przyszłości. Powszechne są również błędne przekonania dotyczące uczestnictwa różnych grup zawodowych w systemie emerytalnym, co może prowadzić do nieporozumień na temat obowiązków pracodawców. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy pracownik ma prawo do składki emerytalnej, a jej wysokość oraz podział pomiędzy pracodawcę a pracownika są uregulowane przez przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie stabilności finansowej systemu emerytalnego.

Pytanie 3

Który dokument magazynowy jest tworzony przy sprzedaży produktów gotowych dla klienta?

A. PZ - przyjęcie zewnętrzne
B. RW - rozchód wewnętrzny
C. PW - przyjęcie wewnętrzne
D. WZ - wydanie zewnętrzne
Wiesz, dokument magazynowy, który potrzebujesz przy sprzedaży gotowych wyrobów, to WZ, czyli wydanie zewnętrzne. To naprawdę ważny papier, bo pokazuje, że towar opuścił magazyn i trafił do odbiorcy. Kiedy firma sporządza WZ, to tak jakby mówiła, że towar jest w drodze do nabywcy, co jest istotne nie tylko dla księgowości, ale też dla całej logistyki. Dzięki temu dokumentowi można też porządnie ewidencjonować towary, co jest super przy zarządzaniu magazynem. Wypełniając WZ, pamiętaj o takich rzeczach jak numer dokumentu, data, dane odbiorcy, nazwy towarów, ich ilości oraz numery partii, jeśli są. Te informacje naprawdę pomogą utrzymać porządek w obiegu towarów i przydadzą się na ewentualnym audycie.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Pracownik wykonał 160 godzin pracy w dni robocze oraz dodatkowo 10 godzin w dni świąteczne, za które przysługuje dodatek wynoszący 100%. Stawka godzinowa ustalona na podstawie osobistego zaszeregowania to 10 zł. Oblicz wynagrodzenie pracownika za obecny miesiąc?

A. 1 800 zł
B. 1 610 zł
C. 1 760 zł
D. 1 810 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika, należy uwzględnić zarówno godziny przepracowane w dni robocze, jak i te, które zostały przepracowane w dni świąteczne z odpowiednim dodatkiem. W tym przypadku pracownik przepracował 160 godzin w dni robocze oraz 10 godzin w dni świąteczne. Stawka godzinowa wynosi 10 zł. Wynagrodzenie za godziny robocze obliczamy mnożąc liczbę przepracowanych godzin przez stawkę: 160 godzin * 10 zł = 1600 zł. Następnie dla godzin w dni świąteczne, które wynoszą 10 godzin, należy dodać 100% dodatku, co oznacza, że stawka za te godziny wynosi 20 zł (10 zł + 10 zł). Zatem wynagrodzenie za godziny świąteczne wynosi: 10 godzin * 20 zł = 200 zł. Łączne wynagrodzenie pracownika za miesiąc wynosi: 1600 zł + 200 zł = 1800 zł. To podejście jest zgodne z praktykami wynagradzania w wielu organizacjach, które stosują dodatkowe stawki za pracę w dni świąteczne, zapewniając pracownikom odpowiednią rekompensatę za dodatkowy wysiłek.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Podział kont w poziomie prowadzi do powstania kont

A. analitycznych
B. rozrachunkowych
C. wynikowych
D. syntetycznych
Pojęcia związane z wynikowymi, syntetycznymi i rozrachunkowymi kontami mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat struktury kont w księgowości. Konta wynikowe dotyczą podsumowania przychodów i kosztów, które przekładają się na wynik finansowy firmy. Zastosowanie takich kont nie wiąże się z poziomym podziałem, lecz z zamknięciem okresu obrachunkowego. Konta syntetyczne natomiast obejmują zbiory kont analitycznych, ale nie są one ich efektem. W kontekście poziomego podziału kont syntetycznych, nie powstają nowe konta, ale jedynie segmentacja istniejących danych. Konta rozrachunkowe są używane do rejestrowania transakcji z kontrahentami i nie są wynikiem podziału, lecz odzwierciedlają salda otwarte i zamknięte z poszczególnymi partnerami handlowymi. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu tych terminów i ich zastosowania, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji struktury kont i ich roli w rachunkowości. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi rodzajami kont jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami oraz dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. partycypację
B. motywację
C. delegowanie uprawnień
D. konflikt
Delegowanie uprawnień to naprawdę ważna sprawa, jeśli mowa o zarządzaniu. Chodzi o to, żeby dawać innym możliwość podejmowania decyzji i brania odpowiedzialności za różne zadania. To nie tylko pozwala im wykazać się, ale także pomaga w ich rozwoju. W praktyce, lider zespołu może pozwolić programistom pracować samodzielnie nad różnymi elementami projektu, co przyspieszy pracę i lepiej wykorzysta ich umiejętności. Dobrze jest to robić w atmosferze zaufania i mieć jakieś jasne zasady. Warto też zapewnić wszystkim potrzebne narzędzia i ustalić terminy, żeby móc śledzić postępy. Jak pokazuje teoria, skuteczne delegowanie przynosi większą satysfakcję w pracy i lepsze wyniki dla całej organizacji.

Pytanie 10

Pracownik jest zatrudniony w systemie czasowo-prowizyjnym. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal wartość brutto wynagrodzenia, jakie otrzyma pracownik za wykonaną pracę.

Wynagrodzenie zasadnicze2 000,00 zł
Wartość sprzedaży4 000,00 zł
Wysokość prowizji20%

A. 3 000,00 zł
B. 4 400,00 zł
C. 2 800,00 zł
D. 2 400,00 zł
Odpowiedź 2 800,00 zł jest poprawna, ponieważ do obliczenia wynagrodzenia brutto pracownika zatrudnionego w systemie czasowo-prowizyjnym należy uwzględnić zarówno wynagrodzenie zasadnicze, jak i dodatkowe prowizje. W tym przypadku wynagrodzenie zasadnicze wynosi 2 000,00 zł, a prowizja to 20% wartości sprzedaży, która wynosi 4 000,00 zł. Obliczając 20% z 4 000,00 zł, otrzymujemy 800,00 zł. Sumując wynagrodzenie zasadnicze i prowizję, uzyskujemy 2 000,00 zł + 800,00 zł = 2 800,00 zł. W praktyce, przy obliczaniu wynagrodzenia w systemach prowizyjnych, kluczowe jest ścisłe zrozumienie struktury wynagrodzenia oraz umiejętność prawidłowego obliczenia prowizji na podstawie wartości sprzedaży. Pracownicy i menedżerowie powinni znać zasady funkcjonowania takich systemów, aby efektywnie planować wynagrodzenia i motywować zespół do osiągania lepszych wyników.

Pytanie 11

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest współwłasnością dwóch partnerów, posiadających udziały w wysokości:
partner X-40 000 zł,
partner Y-10 000 zł.
W ciągu roku firma wypracowała zysk wynoszący 100 000 zł. Mając na uwadze, że do podziału przeznacza się 20% zysku, oblicz kwotę dywidendy, która przysługuje partnerowi X?

A. 10 000 zł
B. 20 000 zł
C. 40 000 zł
D. 16 000 zł
Aby obliczyć kwotę dywidendy należną wspólnikowi X, należy najpierw ustalić całkowity zysk, który jest do podziału. W tym przypadku zysk spółki wynosi 100 000 zł, a zgodnie z umową, do podziału przeznaczone jest 20% tego zysku, co daje 20 000 zł. Następnie, aby określić, jaka część tej kwoty przypada wspólnikowi X, należy wziąć pod uwagę proporcję jego udziałów w stosunku do całkowitych udziałów w spółce. Wspólnik X posiada 40 000 zł, podczas gdy wspólnik Y ma 10 000 zł, co daje łącznie 50 000 zł. Proporcja udziałów wspólnika X wynosi 40 000 zł / 50 000 zł = 0,8. Dlatego wspólnik X otrzymuje 80% z kwoty do podziału, co przekłada się na 16 000 zł. Tego typu obliczenia są standardową praktyką w zakresie podziału zysków w spółkach z o.o., co zapewnia sprawiedliwość i przejrzystość w relacjach wspólników. Takie podejście do podziału zysków opiera się na zasadach współwłasności i jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwami.

Pytanie 12

Wskaż, które przedsiębiorstwo jest w stanie ustalić jednostkowy koszt produkcji wytworzonych towarów przy użyciu kalkulacji podziałowej prostej?

A. Browar specjalizujący się w produkcji piwa jasnego, ciemnego oraz piwa bezalkoholowego
B. Rafineria, w której w trakcie jednego procesu technologicznego powstają benzyna i olej jako produkty główne oraz gaz jako produkt dodatkowy
C. Kopalnia, która dostarcza węgiel gospodarstwom domowym oraz zakładom przemysłowym
D. Zakład produkcji ceramiki budowlanej, który wytwarza cegły, dachówki oraz stropy
Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że nie do końca ogarnąłeś zasady kalkulacji kosztów, bo w tych firmach, gdzie robią różne rzeczy, jest to dużo bardziej skomplikowane. Na przykład w rafinerii, gdzie produkują benzynę, olej i gaz, nie da się tego tak prosto ująć – tam trzeba stosować bardziej złożone metody kalkulacji, żeby ogarnąć wszystkie koszty. Tak samo z zakładami, które produkują różne rodzaje ceramiki; tam koszty materiałów i procesów są przeróżne, co znów wykracza poza prostą kalkulację. W browarach, gdzie wytwarza się różne piwa, też jest inaczej. Każda linia produkcyjna generuje różne koszty, przez co potrzebne są bardziej skomplikowane metody obliczeń. Ważne jest, żeby zrozumieć, że ta prosta kalkulacja działa tylko w prostych procesach produkcyjnych i nie jest najlepszym rozwiązaniem, jak mamy do czynienia z różnorodnymi produktami. Dobre przypisanie kosztów to klucz do podejmowania mądrych decyzji o cenach i efektywności produkcji.

Pytanie 13

W kwietniu 2015 roku w firmie wyprodukowano 200 szt. gotowych produktów oraz 200 szt. półproduktów, które zostały przerobione w 25%. Całkowity koszt produkcji wyniósł 100 000 zł. Jaki będzie jednostkowy koszt wytworzenia gotowego wyrobu?

A. 250 zł
B. 150 zł
C. 400 zł
D. 500 zł
Aby obliczyć jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego, należy uwzględnić zarówno wyroby gotowe, jak i produkty niezakończone przerobione. W tym przypadku wyprodukowano 200 sztuk wyrobów gotowych, a produkty niezakończone przerobione w 25% można traktować jako pełnowartościowe w kontekście kosztów. Wartość produktów niezakończonych można obliczyć jako 200 sztuk * 25% = 50 sztuk. Łączna ilość wyrobów (gotowych + niezakończonych) wynosi 200 + 50 = 250 sztuk. Koszt wytworzenia wszystkich produktów wyniósł 100 000 zł. Teraz dzielimy całkowity koszt przez łączną liczbę wyrobów: 100 000 zł / 250 sztuk = 400 zł za jednostkę. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z powszechnie stosowanymi metodami rachunkowości kosztów, które pomagają w precyzyjnym ustaleniu efektywności produkcji oraz optymalizacji procesów. Ustalanie kosztów jednostkowych jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa i wpływa na podejmowanie decyzji dotyczących cen oraz rentowności produktów.

Pytanie 14

W firmie w ciągu miesiąca 20 pracowników wyprodukowało 280 szt. towarów. Na podstawie tych danych można obliczyć

A. rytmiczność wytwarzania
B. zdolność produkcyjną urządzeń
C. normę zużycia surowców
D. wydajność pracy
Poprawna odpowiedź to wydajność pracy, ponieważ odnosi się do ilości wyrobów wytworzonych przez pracowników w określonym czasie. Wydajność pracy jest miarą efektywności, która określa, ilu pracowników jest potrzebnych do produkcji określonej liczby wyrobów w danym okresie. W podanym przykładzie 20 pracowników wytworzyło 280 sztuk wyrobów w ciągu miesiąca, co oznacza, że każdy pracownik wytworzył średnio 14 sztuk w ciągu miesiąca. Wydajność pracy można obliczyć jako stosunek liczby wyrobów do liczby pracowników oraz czasu pracy, co pozwala na analizę i optymalizację procesów produkcyjnych. W praktyce wysoka wydajność pracy przekłada się na niższe koszty produkcji i lepsze wykorzystanie zasobów ludzkich. Firmy często stosują benchmarki, aby porównywać swoją wydajność z innymi przedsiębiorstwami w branży, co pozwala na identyfikację obszarów do poprawy oraz wprowadzanie innowacji w procesach produkcyjnych.

Pytanie 15

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego dopuszczalne normy ubytków naturalnych.

TowarStan według ewidencji księgowejStan rzeczywisty według spisu z naturyZakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki1 500,00 zł1 000,00 zł200,00 zł

A. 200 zł
B. 1 000 zł
C. 300 zł
D. 500 zł
Odpowiedź 300 zł jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące wartości niedoboru niezawinionego wymagają uwzględnienia zarówno wartości całkowitego niedoboru, jak i dopuszczalnych norm ubytków naturalnych. W praktyce, wartość niedoboru można ustalić na podstawie różnicy pomiędzy stanem ewidencji a rzeczywistym stanem zapasów. Wartości te należy zsumować, aby otrzymać pełny obraz sytuacji magazynowej. Przy założeniu, iż dopuszczalne normy ubytków naturalnych są znane, można je odjąć od całkowitego niedoboru, co prowadzi do uzyskania wartości niedoboru niezawinionego przekraczającego te normy. Przykłady zastosowania tego podejścia można znaleźć w procedurach inwentaryzacji oraz analizie stanu zapasów, które są kluczowe w zarządzaniu logistyką i kontrolą jakości. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanów magazynowych i porównywanie ich z zapisami w systemach księgowych, co pozwala na bieżąco identyfikować i analizować potencjalne niedobory.

Pytanie 16

Jaką kwotę podatku akcyzowego należy wpłacić do urzędu celnego od zakupionego w Niemczech samochodu osobowego o pojemności silnika 3 000 cm3 w cenie 5 000,00 euro, jeżeli średni kurs euro ogłaszany przez NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego wynosi 4,00 zł?

Stawki akcyzy dla samochodów osobowychWymiar podatku
– o pojemności silnika powyżej 2 000 cm318,6% podstawy opodatkowania
– pozostałych3,1% podstawy opodatkowania

A. 2 232,00 zł
B. 3 720,00 zł
C. 620,00 zł
D. 930,00 zł
Odpowiedź 3 720,00 zł jest poprawna, ponieważ samochody osobowe o pojemności silnika powyżej 2000 cm3 są obciążone stawką akcyzy wynoszącą 18,6% od podstawy opodatkowania. W przypadku tego konkretnego samochodu wartość zakupu wynosi 5 000,00 euro. Aby obliczyć podstawę opodatkowania w złotych, przeliczamy tę kwotę według średniego kursu NBP, który wynosi 4,00 zł za euro. Wykonując obliczenia: 5 000,00 euro * 4,00 zł/euro = 20 000,00 zł. Następnie stosujemy stawkę akcyzy: 20 000,00 zł * 18,6% = 3 720,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w procesie importu pojazdów, ponieważ prawidłowe określenie wartości akcyzy jest istotne dla zgodności z przepisami prawa. Warto również zwrócić uwagę na regulacje dotyczące zwolnień podatkowych oraz możliwość odliczenia niektórych kosztów, co może wpłynąć na ostateczną kwotę do zapłaty. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla każdego, kto planuje zakup samochodu za granicą.

Pytanie 17

W każdym roku kalendarzowym pracownik ma prawo do urlopu na żądanie w ilości

A. 2 dni
B. 4 dni
C. 5 dni
D. 3 dni
Wybór niewłaściwej ilości dni urlopu na żądanie często wynika z nieporozumienia dotyczącego przepisów regulujących prawa pracowników. Odpowiedzi takie jak 3, 5 czy 2 dni często są wynikiem błędnego zrozumienia regulacji prawnych lub mylenia urlopu na żądanie z innymi typami urlopów, takimi jak urlop wypoczynkowy czy urlop okolicznościowy. Prawidłowe rozumienie przepisów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania czasem pracy. Urlop na żądanie nie jest tożsamy z urlopem wypoczynkowym, który jest przynajmniej 20 dni w roku dla pracowników zatrudnionych na pełny etat, co może prowadzić do błędnych założeń dotyczących ich wymiaru. Ponadto, mylnie postrzegany wymiar urlopu może skutkować niedostatecznym wykorzystaniem przysługujących praw przez pracowników, co negatywnie wpływa na ich samopoczucie i efektywność pracy. Istotnym aspektem jest także to, że niektóre organizacje mogą wprowadzać własne regulacje wewnętrzne, jednak nie mogą one być mniej korzystne niż przepisy Kodeksu pracy. W związku z tym, kluczowe jest, aby pracownicy byli świadomi swoich praw i obowiązków oraz aktualnych regulacji prawnych, co pozwala uniknąć nieporozumień oraz skutkuje lepszym zarządzaniem czasem pracy i urlopami.

Pytanie 18

Łączne przychody firmy z o.o. za dany rok obrotowy wyniosły 320 000,00 zł, a koszty związane z uzyskaniem tych przychodów osiągnęły kwotę 220 000,00 zł. Oblicz, ile wynosi zaległy podatek dochodowy od osób prawnych, który należy uiścić w urzędzie skarbowym, jeżeli w trakcie roku zapłacono zaliczki na ten podatek w wysokości 16 566,00 zł?

A. 1 434 zł
B. 4 434 zł
C. 2 434 zł
D. 3 434 zł
Aby obliczyć kwotę podatku dochodowego od osób prawnych, najpierw należy ustalić podstawę opodatkowania, którą uzyskujemy, odejmując koszty uzyskania przychodów od przychodów. W tym przypadku, przychody wynoszą 320 000,00 zł, a koszty 220 000,00 zł, co daje podstawę opodatkowania równą 100 000,00 zł. Stawka podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce wynosi 19%, co oznacza, że podatek wynosi 19 000,00 zł. Ponieważ w ciągu roku odprowadzono zaliczki na podatek w wysokości 16 566,00 zł, aby obliczyć kwotę do zapłaty, należy od kwoty podatku odjąć zaliczki. Ostateczna kwota do zapłaty wynosi 19 000,00 zł - 16 566,00 zł = 2 434,00 zł. Taki proces obliczania podatku jest standardową praktyką w księgowości, która wymaga precyzyjnego śledzenia przychodów i kosztów oraz odpowiedniego rozliczania zaliczek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być coroczne przygotowywanie deklaracji podatkowej, gdzie te same zasady są wykorzystywane do obliczania zobowiązań podatkowych.

Pytanie 19

Kiedy magazynier ręcznie sporządza dokument PW - Przychód wewnętrzny i popełnia błąd, wpisując błędną ilość przyjętych towarów, powinien naprawić tę pomyłkę w sposób następujący

A. Sporządzenie noty księgowej i dostarczenie dokumentu do księgowości
B. Skreślenie nieprawidłowej ilości, wpisanie poprawnej oraz złożenie podpisu osoby upoważnionej do wprowadzania korekt
C. Wystawienie faktury korygującej i przekazanie dokumentacji do działu księgowości
D. Uzupełnienie prawidłowej ilości oraz wysłanie kontrahentowi kopii poprawionego dokumentu
Wybór sporządzenia faktury korygującej i przekazania dokumentów do księgowości jest nieodpowiedni w kontekście ręcznego dokumentu PW- Przychód wewnętrzny. Faktura korygująca jest stosowana głównie w sytuacjach, gdy następuje zmiana w obrocie towarowym lub usługowym, co nie ma miejsca w przypadku wewnętrznego dokumentu, który ma charakter informacyjny. Sporządzanie noty księgowej również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ nota księgowa służy do dokonywania rozliczeń finansowych między stronami, a nie do korygowania błędów w dokumentacji magazynowej. Wpisanie poprawnej ilości i przesłanie kontrahentowi kopii nowego dokumentu jest kolejnym błędem myślowym; dokument PW- Przychód wewnętrzny nie jest dokumentem, który wymaga przesyłania do kontrahenta. W przypadku takich dokumentów, jak PW, kluczowe jest, aby poprawki były dokonywane w miejscu ich wystawienia, aby uniknąć zamieszania i błędów w przyszłych transakcjach. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów dokumentów i zadań, jakie pełnią, co prowadzi do nieprawidłowości w prowadzeniu ewidencji. Warto zaznaczyć, że procedury dotyczące dokumentacji magazynowej powinny być ściśle przestrzegane, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi oraz ułatwić późniejsze audyty i kontrole.

Pytanie 20

Kategoria kont, do której należy Konto Umorzenie środków trwałych, to

A. pozabilansowych
B. wynikowych
C. korygujących
D. aktywo-pasywnych
Wybierając odpowiedzi, które klasyfikują konto umorzenia środków trwałych jako wynikowe, aktywno-pasywne lub pozabilansowe, można paść ofiarą kilku typowych błędów myślowych. Konta wynikowe są używane do rejestracji przychodów i kosztów, a umorzenie środków trwałych nie generuje bezpośrednio przychodu ani kosztu, lecz koryguje wartość aktywów w bilansie, co odzwierciedla jego charakter korygujący. Klasyfikowanie konta umorzenia jako aktywno-pasywnego sugerowałoby, że konto to jest z natury bilansowe, co jest niepoprawne, ponieważ konto umorzenia pełni rolę modyfikującą wartość aktywów, a nie samodzielnego aktywa lub pasywa. Natomiast konta pozabilansowe, które są używane do rejestrowania zobowiązań niewidocznych w bilansie, również nie mają zastosowania w przypadku umorzenia środków trwałych, które jest procesem bilansowym. W rezultacie, zrozumienie specyfiki kont korygujących i ich roli w procesie księgowania jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych finansowych oraz stosowania odpowiednich praktyk rachunkowych.

Pytanie 21

Jan Kwiatkowski nabył do swojej hurtowni kasę fiskalną o wartości początkowej 10 000 zł. Stawka amortyzacji dla kasy fiskalnej wynosi 20%. Po upływie dwóch lat, przy stosowaniu metody liniowej, wartość aktualna kasy fiskalnej wyniesie

A. 5 000 zł
B. 6 000 zł
C. 4 000 zł
D. 3 000 zł
Wartość bieżąca kasy fiskalnej po dwóch latach korzystania z niej przy stawce amortyzacyjnej 20% oblicza się, stosując metodę liniową. Wartość początkowa kasy wynosi 10 000 zł, a więc roczny odpis amortyzacyjny wynosi 20% z tej kwoty, czyli 2 000 zł. Po dwóch latach odpisów, całkowita kwota odpisów wynosi 4 000 zł (2 000 zł x 2 lata). Bieżąca wartość kasy fiskalnej to wartość początkowa pomniejszona o kwotę odpisów, co daje 10 000 zł - 4 000 zł = 6 000 zł. Zarażając praktyczne podejście do tego zagadnienia, przedsiębiorcy często dokonują wyboru metody amortyzacji, uwzględniając nie tylko przepisy prawne, ale także ich wpływ na płynność finansową firmy. Warto znać standardy dotyczące amortyzacji i stale monitorować wartość swoich aktywów, aby podejmować świadome decyzje finansowe.

Pytanie 22

W fabryce 200 pracowników w ciągu 4 godzin pracy wytworzyło 36 000 sztuk produktów gotowych. Wydajność pracy obliczona na 1 robotnikogodzinę wyniosła?

A. 180 sztuk
B. 720 sztuk
C. 9 000 sztuk
D. 45 sztuk
Wydajność pracy na poziomie 45 sztuk na robotnikogodzinę oblicza się dzieląc całkowitą liczbę wyprodukowanych wyrobów przez całkowitą liczbę przepracowanych godzin przez robotników. W tym przypadku 200 robotników pracowało przez 4 godziny, co daje łącznie 800 robotnikogodzin (200 robotników x 4 godziny). Całkowita produkcja wyniosła 36 000 sztuk. Dzieląc 36 000 sztuk przez 800 robotnikogodzin, otrzymujemy 45 sztuk na robotnikogodzinę. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu produkcją, ponieważ pozwala ocenić efektywność wykorzystania zasobów ludzkich. Przykładowo, w przemyśle produkcyjnym, monitorowanie wydajności pracy pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz na ustalenie standardów wydajności, co może prowadzić do optymalizacji procesów produkcyjnych. Wydajność na poziomie 45 sztuk na robotnikogodzinę wskazuje na dobrą organizację pracy oraz skuteczne wykorzystanie umiejętności i narzędzi przez robotników.

Pytanie 23

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż wysokość całkowitych przychodów i całkowitych kosztów, przy których przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności.

Ilość wytworzonych produktów
(w sztukach)
100200300400500600
Przychody całkowite
(w zł)
14 00016 00019 00024 00028 00030 000
Koszty całkowite
(w zł)
16 00018 00019 00022 00024 00025 000

A. Przychody całkowite na poziomie 14 000 zł, koszty całkowite na poziomie 16 000 zł.
B. Przychody całkowite na poziomie 19 000 zł, koszty całkowite na poziomie 19 000 zł.
C. Przychody całkowite na poziomie 24 000 zł, koszty całkowite na poziomie 22 000 zł.
D. Przychody całkowite na poziomie 16 000 zł, koszty całkowite na poziomie 18 000 zł.
Poprawna odpowiedź wskazuje, że przychody całkowite wynoszą 19 000 zł, a koszty całkowite również 19 000 zł. Oznacza to, że przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności, co jest kluczowym pojęciem w zarządzaniu finansami. Próg rentowności to poziom sprzedaży, przy którym przychody pokrywają wszystkie koszty, a zysk netto wynosi zero. W praktyce oznacza to, że przy sprzedaży 300 sztuk produktu, przedsiębiorstwo nie ponosi strat ani nie osiąga zysku. Analizując dane dotyczące kosztów stałych i zmiennych, przedsiębiorstwa mogą lepiej planować strategie cenowe oraz operacyjne. Warto zauważyć, że zrozumienie progu rentowności jest niezbędne do podejmowania decyzji inwestycyjnych, gdyż pozwala na ocenę, przy jakim poziomie sprzedaży firma zaczyna generować zyski. Przykładowo, przedsiębiorstwa często stosują analizę wrażliwości, aby ocenić, jak zmiany w cenach lub kosztach wpłyną na próg rentowności.

Pytanie 24

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą gminy?

A.
– tworzy i otrzymuje specjalistyczne zakłady opieki zdrowotnej
– utrzymuje muzea, teatry i filharmonie
B.
– zarządza majątkiem Skarbu Państwa
– określa kierunki prywatyzacji majątku państwowego
C.
– utrzymuje szkoły średnie i szpitale na swoim terenie
– prowadzi rejestrację pojazdów, wydaje prawa jazdy
D.
– utrzymuje szkoły podstawowe, przedszkola, ośrodki kultury na swoim terenie
– utrzymuje sieć wodociągową, zabezpiecza dostarczanie energii elektrycznej i wykonanie usług ciepłowniczych

A. C.
B. A.
C. D.
D. B.
Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ gmina pełni kluczową rolę w polskim systemie administracji samorządowej. Jako podstawowa jednostka samorządu terytorialnego, gmina odpowiada za szereg zadań publicznych, które są bliskie codziennemu życiu mieszkańców. Do jej głównych zadań należy zarządzanie lokalnymi placówkami edukacyjnymi, takimi jak szkoły podstawowe i przedszkola, oraz zapewnienie dostępu do usług kulturalnych. Gmina jest również odpowiedzialna za infrastrukturę techniczną, obejmującą systemy wodociągowe, kanalizacyjne oraz dostarczanie energii elektrycznej, co jest niezbędne dla funkcjonowania społeczności. Poprawne zrozumienie roli gminy w administracji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania lokalnymi zasobami oraz podejmowania decyzji na poziomie lokalnym, co z kolei wpływa na jakość życia mieszkańców. Gminy realizują również programy wsparcia społecznego, co podkreśla ich znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju społeczności.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

W gospodarce zjawisko inflacji jest wynikiem

A. wzrostu zdolności nabywczej pieniądza
B. wzrostu wartości nominalnej pieniądza
C. wzrostu standardu dóbr i usług
D. wzrostu ogólnego wskaźnika cen
Wzrost ogólnego poziomu cen jest kluczowym wskaźnikiem inflacji, który odnosi się do średniego wzrostu cen dóbr i usług w gospodarce. Inflacja może być wynikiem różnych czynników, w tym zwiększonego popytu na dobra i usługi, wzrostu kosztów produkcji, czy nadmiernej podaży pieniądza przez bank centralny. Przykładem może być sytuacja, w której w wyniku wzrostu dochodów ludności rośnie popyt na mieszkania, co prowadzi do wzrostu cen nieruchomości. Długotrwały wzrost cen wpływa na obniżenie siły nabywczej pieniądza, a w konsekwencji może prowadzić do zmian w polityce monetarnej. W praktyce, zrozumienie mechanizmów inflacji jest istotne dla przedsiębiorstw, które muszą dostosować swoje strategie cenowe oraz planować długoterminowe inwestycje. Analitycy często śledzą wskaźniki takie jak wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI), aby monitorować tempo inflacji oraz podejmować odpowiednie działania, zgodne z zasadami ekonomii i zarządzania finansami.

Pytanie 27

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ sytuację firmy w zakresie rotacji zapasów materiałów.

KwartałWskaźnik rotacji zapasów materiałów
w dniachw razach
I303
II253,6
III224
IV185

A. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy.
B. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy.
C. Firma ponosi coraz większe koszty magazynowania materiałów.
D. Firma coraz wolniej wymienia zapasy materiałów.
Poprawna odpowiedź wskazuje, że okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy, co znajduje potwierdzenie w danych dotyczących wskaźnika rotacji zapasów. Obserwowany trend spadkowy w liczbie dni niezbędnych do zamiany zapasów, który wynosił 30 dni w I kwartale, a następnie zmniejszył się do 18 dni w IV kwartale, jednoznacznie wskazuje na poprawę efektywności zarządzania zapasami. Krótszy okres wymiany zapasów materiałów zazwyczaj oznacza, że firma efektywniej obrotuje swoimi zasobami, co może prowadzić do zwiększenia płynności finansowej. W praktyce, lepsza rotacja zapasów przyczynia się do zmniejszenia kosztów związanych z magazynowaniem, a także do szybszego dostosowania się do zmieniającego się popytu rynkowego. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami, takie jak optymalizacja procesów zakupowych oraz efektywne prognostykowanie popytu, mogą dodatkowo wspierać ten pozytywny trend.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Osoba pracująca na stanowisku komputerowym z monitorem nie ma możliwości

A. samodzielnego naprawiania sprzętu komputerowego
B. pięciominutowej przerwy po każdej godzinie pracy
C. uzyskania zwrotu za zakup okularów do korekcji wzroku
D. wyposażenia swojego miejsca pracy w podnóżek
Samowolne naprawianie urządzeń komputerowych przez pracownika zatrudnionego na stanowisku komputerowym z monitorem ekranowym jest niezgodne z zasadami BHP oraz polityką bezpieczeństwa w firmach. Pracownicy nie mają uprawnień do podejmowania działań naprawczych, ponieważ mogą nie posiadać odpowiednich kwalifikacji ani doświadczenia, co może prowadzić do uszkodzenia sprzętu lub zagrożenia bezpieczeństwa. Zgodnie z przepisami prawa pracy, naprawy i konserwacje sprzętu powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych techników, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie urządzeń oraz zminimalizować ryzyko wypadków. W praktyce, zlecenie naprawy wyspecjalizowanej firmie lub technikowi posiadającemu odpowiednie certyfikaty, jest najlepszym rozwiązaniem, które chroni zarówno pracownika, jak i pracodawcę. Dobrą praktyką jest również posiadanie odpowiednich procedur dotyczących zgłaszania usterek oraz dokumentowania wykonanych napraw, co zwiększa efektywność zarządzania zasobami IT.

Pytanie 30

Przedsiębiorca będący czynnym podatnikiem VAT i prowadzący wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, nabył towary na podstawie wystawionej faktury. W której kolumnie oraz jaką kwotę z tej faktury powinien ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?

A. W kolumnie 13. Pozostałe wydatki – wartość brutto
B. W kolumnie 10. Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu – wartość brutto
C. W kolumnie 10. Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu – wartość netto
D. W kolumnie 13. Pozostałe wydatki – wartość netto
Odpowiedź wskazuje na to, że przedsiębiorca powinien zaksięgować zakup towarów w kolumnie 10, co jest zgodne z przepisami dotyczącymi prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wartość netto jest używana do ewidencji zakupów, ponieważ przedsiębiorca jako czynny podatnik VAT ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, co oznacza, że koszt zakupu towarów powinien być ujmowany bez VAT. W praktyce, przy zakupie towarów, przedsiębiorca powinien zidentyfikować wartość netto z faktury, a następnie zarejestrować ją w odpowiedniej kolumnie księgi. Przykładowo, jeśli przedsiębiorca kupił towary za 1000 zł netto, a VAT wynosił 230 zł, to w księdze zostanie ujęta kwota 1000 zł, a VAT w wysokości 230 zł będzie mógł być odliczony przy rozliczeniu VAT. Taka praktyka jest standardem w rachunkowości i pozwala na dokładne i przejrzyste zarządzanie finansami firmy, co jest niezbędne dla zachowania zgodności z obowiązującymi przepisami skarbowymi.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Wynagrodzenie zatrudnionego obejmuje płacę podstawową oraz dodatek motywacyjny. W maju 2014 roku pracownik był na chorobowym, a także otrzymał nagrodę jubileuszową za 20-letnią pracę. Podstawą obliczania składek na ubezpieczenia społeczne za maj będzie, oprócz płacy zasadniczej,

A. nagroda jubileuszowa
B. dodatek motywacyjny
C. wynagrodzenie chorobowe
D. zasiłek chorobowy
Zasiłek chorobowy nie jest częścią wynagrodzenia zasadniczego ani dodatków, które są brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Zasiłek chorobowy jest świadczeniem wypłacanym pracownikowi podczas niezdolności do pracy z powodu choroby i jest finansowany z ubezpieczenia społecznego, a nie bezpośrednio przez pracodawcę. Nagroda jubileuszowa, chociaż jest istotnym elementem wynagrodzenia, również nie jest brana pod uwagę, gdyż jest to jednorazowe świadczenie i nie należy do regularnych składników wynagrodzenia. Wynagrodzenie chorobowe, podobnie jak zasiłek, jest świadczeniem, które przysługuje pracownikowi w czasie niezdolności do pracy, a jego podstawą są wcześniejsze składki opłacane na ubezpieczenie społeczne. Kluczowe jest zrozumienie, że podstawą wymiaru składek są tylko te elementy wynagrodzenia, które regularnie się powtarzają i są uzależnione od wykonywanej pracy. Typowym błędem jest mylenie różnych form wynagrodzenia z elementami, które nie są bezpośrednią rekompensatą za pracę, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne.

Pytanie 33

W firmie produkującej meble biurowe oszacowano kwartalne (90-dniowe) zapotrzebowanie na deski na 9 000 sztuk. Jaki powinien być minimalny zapas desek, jeśli wskaźnik zapasu minimalnego wynosi 6 dni?

A. 900 szt.
B. 100 szt.
C. 600 szt.
D. 300 szt.
Aby obliczyć minimalny zapas desek, należy najpierw ustalić dzienne zużycie. Skoro kwartalne (90-dniowe) zużycie wynosi 9 000 sztuk, to dzienne zużycie obliczamy dzieląc tę wartość przez 90, co daje nam 100 sztuk dziennie. Wskaźnik zapasu minimalnego wynosi 6 dni, więc minimalny zapas obliczamy mnożąc dzienne zużycie przez liczbę dni, czyli 100 sztuk x 6 dni = 600 sztuk. Takie podejście, oparte na analizie zużycia i wskaźników zapasowych, jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw. W przemyśle meblarskim, utrzymanie odpowiedniego poziomu zapasów minimalnych ma kluczowe znaczenie dla ciągłości produkcji oraz zaspokajania potrzeb klientów w przypadku nagłych wzrostów popytu. Przykładowo, w sytuacji, gdyby wystąpiło opóźnienie w dostawie lub wzrost zamówień, posiadanie zapasu na poziomie 600 sztuk pozwala na elastyczność operacyjną, co jest istotne w konkurencyjnej branży.

Pytanie 34

Korzystając z zamieszczonego zestawienia, oblicz metodą LIFO wartość wydanego z magazynu hurtowni towaru X w ilości 650 sztuk na podstawie dowodu Wz 1/03/2018.

Zestawienie zmian w stanie magazynowym hurtowni dla towaru X w marcu 2018 r.
DataDowódIlośćCena jednostkowaWartość
01.03.2018 r.PZ 1/03/2018300 szt.10,00 zł/szt.3 000,00 zł
15.03.2018 r.PZ 2/03/2018200 szt.12,00 zł/szt.2 400,00 zł
23.03.2018 r.PZ 3/03/2018400 szt.11,00 zł/szt.4 400,00 zł
27.03.2018 r.WZ 1/03/2018650 szt.?

A. 7 150,00 zł
B. 7 050,00 zł
C. 7 300,00 zł
D. 7 072,00 zł
Metoda LIFO (Last In, First Out) polega na tym, że ostatnio przyjęte towary są wydawane w pierwszej kolejności. W tej sytuacji, aby obliczyć wartość wydanego towaru X, zaczynamy od ostatniej partii, czyli 400 sztuk przyjętych 23.03.2018 r. po cenie 11 zł za sztukę, co daje 4 400 zł. Następnie wydajemy 200 sztuk z partii z 15.03.2018 r. po cenie 12 zł, co daje dodatkowe 2 400 zł. Ostatecznie wydajemy 50 sztuk z partii z 01.03.2018 r. po cenie 10 zł, co daje 500 zł. Suma tych wartości wynosi 4 400 zł + 2 400 zł + 500 zł = 7 300 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ umożliwia precyzyjne zarządzanie zapasami i kontrolę kosztów. Metoda LIFO jest często stosowana w branżach, gdzie wartość towarów szybko maleje lub gdzie produkty mają ograniczony czas użytkowania. Zrozumienie tej metody pozwala na lepsze podejmowanie decyzji finansowych w firmach.

Pytanie 35

Firma otworzyła w banku dwuletnią lokatę na sumę 1 000 złotych, która jest kapitalizowana co roku. Po uwzględnieniu podatku dochodowego, roczna stopa wynosi 10%. Po upływie dwóch lat klient banku uzyska kwotę

A. 1 210 złotych
B. 1 000 złotych
C. 1 110 złotych
D. 1 200 złotych
Aby obliczyć końcową kwotę na lokacie dwuletniej o rocznej kapitalizacji, musimy uwzględnić wpływ odsetek oraz podatek dochodowy. W pierwszym roku, na 1 000 złotych przy stopie 10%, odsetki wyniosą 100 złotych, co daje łączną kwotę 1 100 złotych po pierwszym roku. Ponieważ odsetki są kapitalizowane, w drugim roku przy obliczeniach na nowej kwocie również naliczymy 10% od 1 100 złotych, co da 110 złotych. Całkowita kwota po dwóch latach wynosi 1 100 złotych + 110 złotych = 1 210 złotych. Taki sposób kapitalizacji jest standardem w bankowości, a znajomość zasad obliczania zysków z lokat jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami osobistymi czy firmowymi. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny analizować różne oferty lokat, uwzględniając stopy procentowe oraz potencjalne obciążenia podatkowe, by maksymalizować zyski.

Pytanie 36

Właściciele ponoszą odpowiedzialność całym swoim majątkiem w spółce

A. cywilnej i jawnej
B. cywilnej i akcyjnej
C. jawnej i z ograniczoną odpowiedzialnością
D. z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej
Odpowiedź dotycząca wspólników w spółkach cywilnej i jawnej jest prawidłowa, ponieważ w obu tych formach prawnych wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem osobistym. Spółka cywilna, jako umowa cywilnoprawna, nie posiada osobowości prawnej, co oznacza, że wspólnicy są bezpośrednio odpowiedzialni za długi spółki. W spółce jawnej z kolei, wspólnicy również odpowiadają za zobowiązania spółki w sposób solidarnościowy. Przykładem może być sytuacja, w której spółka jawna zaciąga kredyt, a jeden z wspólników, nie mogąc spłacić zobowiązania, naraża swój osobisty majątek na ryzyko. Zatem każda decyzja finansowa podejmowana w tych spółkach wiąże się z osobistym ryzykiem ich właścicieli. Z perspektywy praktycznej, ważne jest, aby wspólnicy w takich spółkach dokładnie analizowali ryzyko i potrafili zarządzać swoim majątkiem, co jest kluczowe dla ochrony ich osobistych interesów.

Pytanie 37

Cena netto towaru wynosi 25,00 zł. Towar jest obciążony 5% stawką VAT. Jaka kwota podatku VAT będzie naliczona przy sprzedaży 40 kg towaru?

A. 230,00 zł
B. 80,00 zł
C. 186,99 zł
D. 50,00 zł
Podatek VAT od towaru oblicza się z ceny sprzedaży netto i stawki VAT. W tym przypadku mamy cenę netto 25,00 zł i stawkę VAT 5%. Najpierw musisz policzyć VAT na jednostkę towaru: 25,00 zł razy 5% daje nam 1,25 zł. Potem, żeby obliczyć cały VAT dla 40 kg towaru, mnożymy VAT na jednostkę przez liczbę jednostek. 1 kg towaru kosztuje 25,00 zł, więc 40 kg kosztuje 40 razy 25,00 zł, co daje razem 1000,00 zł netto. Stąd VAT dla 40 kg wyniesie 1000,00 zł razy 5%, co daje 50,00 zł. Rozumienie tego procesu jest naprawdę ważne, żeby dobrze rozliczać VAT w handlu, bo to wpływa na płynność finansową firmy i zgodność z przepisami. Moim zdaniem warto regularnie przeliczać VAT w obrocie, żeby nie zrobić błędów w rozliczeniach skarbowych.

Pytanie 38

Która z zasad dotyczących planowania wskazuje, że zadania uwzględnione w planie muszą być wykonalne przez jednostkę gospodarczą w aktualnych warunkach?

A. Zasada elastyczności
B. Zasada podstawowego ogniwa
C. Zasada realności planu
D. Zasada wariantowych rozwiązań
Zasada realności planu jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania projektami oraz planowania strategicznego w jednostkach gospodarczych. Zakłada ona, że planowanie powinno opierać się na rzeczywistych możliwościach organizacji, uwzględniając dostępne zasoby, umiejętności oraz warunki zewnętrzne, w których funkcjonuje firma. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo planuje wprowadzenie nowego produktu, powinno przeanalizować swoje zasoby finansowe, technologię, a także wiedzę pracowników, aby ocenić, czy jest w stanie zrealizować ten projekt w określonym czasie i budżecie. Zasada ta jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania, takimi jak podejście SMART w formułowaniu celów, które podkreśla znaczenie specyficznych, mierzalnych, osiągalnych, realistycznych i terminowych celów. Dzięki zastosowaniu zasady realności można uniknąć nieefektywnego planowania, które prowadzi do frustracji zespołów oraz niewłaściwego wykorzystania zasobów. W praktyce, regularna analiza i aktualizacja planów w oparciu o zmieniające się warunki rynkowe i wewnętrzne mogą znacznie zwiększyć szanse na sukces projektu.

Pytanie 39

W grudniu hurtownia zakupiła i przyjęła do magazynu ręczniki bawełniane zgodnie z zestawieniem przedstawionym w tabeli. Oblicz metodą średniej ważonej przeciętną cenę zakupu jednego ręcznika bawełnianego.

Lp.DataDowódIlośćCenaWartość
1.06.12.2019 r.Pz 1/12/2019300 szt.12,00 zł/szt.3 600,00 zł
2.11.12.2019 r.Pz 2/12/2019100 szt.10,00 zł/szt.1 000,00 zł
3.18.12.2019 r.Pz 3/12/2019200 szt.11,50 zł/szt.2 300,00 zł

A. 11,50 zł/szt.
B. 11,17 zł/szt.
C. 10,00 zł/szt.
D. 12,00 zł/szt.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zastosowania metody średniej ważonej. Na przykład, obliczając przeciętną cenę zakupu ręczników, istotne jest zrozumienie, że każdy zakup powinien być proporcjonalnie uwzględniony na podstawie jego ilości. Niekiedy, przy obliczeniach, można skupić się jedynie na średniej arytmetycznej, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładowo, przyjąć, że wszystkie ręczniki miały tę samą cenę, co zniekształca rzeczywisty obraz kosztów. Ponadto, brak uwzględnienia różnorodności zamówień, takich jak różne ilości i ceny jednostkowe, może skutkować błędnym obliczeniem wartości. Często występuje również mylne przekonanie, że wystarczy po prostu znaleźć średnią cenę jednostkową bez uwzględnienia ilości, co jest kluczowe w metodzie średniej ważonej. W takiej sytuacji, można łatwo przegapić, że wyższa cena zakupu większej ilości jednostek ma istotny wpływ na końcowy wynik. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń skupić się na wartości każdego zamówienia oraz na jego wpływie na całościowy koszt. Odpowiedzi 10,00 zł, 11,17 zł i 12,00 zł nie uwzględniają tych elementów i mogą wprowadzać w błąd, co prowadzi do nieprawidłowych analiz finansowych w kontekście zarządzania zapasami.

Pytanie 40

Firma dokonuje płatności za usługi poprzez przelew na podstawie otrzymanej faktury. Który błąd w poleceniu przelewu spowoduje, że bank nie zrealizuje płatności?

A. Niepoprawna kwota przelewu
B. Brak kodu pocztowego w nazwisku zleceniodawcy
C. Nieprawidłowy numer faktury w opisie przelewu
D. Brak jednej cyfry w numerze konta bankowego odbiorcy
Brak jednej cyfry w numerze konta bankowego odbiorcy jest kluczowym błędem, który uniemożliwi realizację płatności. Banki w Polsce przyjmują znormalizowane formaty numerów kont, w tym numer IBAN, który jest 26-cyfrowym identyfikatorem. Jeśli którakolwiek z cyfr w tym numerze jest błędna lub brakuje jej, system informatyczny banku nie będzie w stanie poprawnie zidentyfikować konta odbiorcy. To prowadzi do odrzucenia polecenia przelewu. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, zaleca się dokładne sprawdzenie numeru konta przed zatwierdzeniem przelewu. Warto również korzystać z mechanizmów automatycznego wprowadzania danych, jakie oferują systemy bankowe, co minimalizuje ryzyko błędów ludzkich. W przypadku wątpliwości, zawsze można skontaktować się z odbiorcą płatności w celu potwierdzenia, że podany numer konta jest poprawny.