Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 17:05
Data zakończenia: 22 maja 2025 17:16

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką maskę powinno się zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.255.0

B. 255.255.255.224

C. 255.255.225.192

D. 255.255.255.128

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można napotkać różne problemy związane z nieprawidłowym zrozumieniem koncepcji maski podsieci oraz podziału sieci. Odpowiedź 255.255.255.0, jako standardowa maska dla klasy C, daje nam pełną sieć bez możliwości podziału na podsieci. W praktyce, wykorzystując tę maskę, nie jesteśmy w stanie efektywnie zarządzać adresami IP ani segmentować ruchu. Z drugiej strony, 255.255.255.128 jest maską odpowiednią dla podziału na dwie podsieci, ale w tym przypadku nie zaspokaja potrzeby podziału na cztery. Odpowiedź 255.255.225.192 jest również błędna, ponieważ wprowadza niepoprawne zrozumienie struktury maski. Maski podsieci powinny mieć standardowy format, a ten z wykorzystaniem 225 nie istnieje w kontekście IPv4. Ostatecznie, 255.255.255.224, chociaż bliskie prawidłowej odpowiedzi, oferuje jedynie 8 adresów w każdej podsieci, co nie odpowiada wymaganiom pytania. Prawidłowe podejście do podziału sieci wymaga zrozumienia, jak bity maski wpływają na ilość dostępnych podsieci oraz adresów, a także jak prawidłowo konfigurować sieci w zgodzie z obowiązującymi standardami i praktykami inżynieryjnymi. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi oraz optymalizacji użycia dostępnych zasobów adresowych.

Pytanie 2

Na diagramie element odpowiedzialny za dekodowanie poleceń jest oznaczony liczbą

A. 3

B. 6

C. 1

D. 2

ALU czyli jednostka arytmetyczno-logiczna jest odpowiedzialna za wykonywanie operacji matematycznych i logicznych w procesorze To nie ona bezpośrednio dekoduje instrukcje chociaż może wykonywać działania na danych już po ich dekodowaniu przez CU Rejestry natomiast są miejscem tymczasowego przechowywania danych i wyników operacji ale same w sobie nie pełnią roli dekodowania instrukcji Mogą zawierać dane które zostały zdekodowane ale nie biorą udziału w samym procesie dekodowania Odpowiednie zrozumienie tych elementów architektury procesora jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i optymalizacją systemów komputerowych Niezrozumienie roli różnych komponentów procesora może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów komputerowych a także problemów z wydajnością Zapewnienie prawidłowego zrozumienia tych pojęć jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania zasobów sprzętowych i osiągnięcia optymalnej wydajności w praktycznych zastosowaniach technologicznych W przypadku szyn takich jak szyna sterowania szyna danych i szyna adresowa ich rolą jest komunikacja między procesorem a innymi komponentami systemu komputerowego nie zaś dekodowanie instrukcji Ich głównym zadaniem jest przesyłanie sygnałów danych i adresów pomiędzy różnymi częściami systemu

Pytanie 3

Na dołączonym obrazku pokazano działanie

A. kompresji danych

B. kodu źródłowego

C. usuwania danych

D. połączenia danych

Kompresja danych to proces redukcji rozmiaru plików poprzez usuwanie redundancji w danych. Jest to kluczowy etap w zarządzaniu wielkimi zbiorami danych oraz w transmisji danych przez sieci, szczególnie gdy przepustowość jest ograniczona. Najczęściej stosowane algorytmy kompresji to ZIP RAR i 7z, które różnią się efektywnością i czasem kompresji. Kompresja jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach techniki i informatyki, m.in. przy przesyłaniu plików w Internecie, gdzie ograniczenie wielkości plików przyspiesza ich przepływ. Proces ten jest również istotny w przechowywaniu danych, ponieważ zredukowane pliki zajmują mniej miejsca na dyskach twardych, co przyczynia się do oszczędności przestrzeni dyskowej oraz kosztów związanych z utrzymaniem infrastruktury IT. Przy kompresji plików istotne jest zachowanie integralności danych, co zapewniają nowoczesne algorytmy kompresji bezstratnej, które umożliwiają odtworzenie oryginalnych danych bez żadnych strat. Kompresja ma również zastosowanie w multimediach, gdzie algorytmy stratne są używane do zmniejszenia rozmiarów plików wideo i audio poprzez usuwanie mniej istotnych danych, co jest mniej zauważalne dla ludzkiego oka i ucha.

Pytanie 4

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Repeater

B. Router

C. Hub

D. Switch

Router to takie ważne urządzenie w sieciach. Jego główną rolą jest łączenie różnych sieci, znaczy to, że podłącza na przykład naszą domową sieć lokalną do internetu. Jak to działa? Router patrzy na adresy IP w pakietach danych i decyduje, gdzie je wysłać. Przykładowo, kiedy korzystasz z laptopa lub telefonu, router łączy to wszystko z siecią globalną, co pozwala ci na dostęp do różnych stron czy zasobów online. Oprócz tego, router może też działać jak zapora (firewall), co jest super ważne dla bezpieczeństwa. A jeśli chodzi o NAT, to dzięki temu wiele urządzeń w twoim domu może korzystać z jednego adresu IP. No i pamiętaj, żeby regularnie aktualizować oprogramowanie routera. To pomaga, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 5

Przydzielaniem adresów IP w sieci zajmuje się serwer

A. NMP

B. DNS

C. WINS

D. DHCP

Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Dzięki temu procesowi możliwe jest zarządzanie adresacją IP w sposób zautomatyzowany i efektywny, co jest niezbędne w dużych sieciach. DHCP działa w oparciu o mechanizm, w którym urządzenia klienckie wysyłają zapytania o adres IP, a serwer DHCP przydziela im dostępne adresy z puli. Przykładem zastosowania DHCP jest sytuacja w biurze, gdzie wiele komputerów, drukarek i innych urządzeń wymaga unikalnego adresu IP. W takim przypadku administracja siecią może skonfigurować serwer DHCP, aby automatycznie przydzielał adresy IP, co znacząco ułatwia zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko konfliktów adresowych. Dobre praktyki w używaniu DHCP obejmują rezerwacje adresów dla urządzeń, które wymagają stałego IP, jak serwery, co pozwala na zachowanie stabilności konfiguracji sieci. Współczesne standardy sieciowe uznają DHCP za kluczowy element infrastruktury sieciowej, umożliwiający dynamiczne zarządzanie zasobami IP.

Pytanie 6

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. rozpoznawania komputera w sieci

B. łączenia się z innym hostem zdalnie

C. wirtualizacji rzeczywistych komputerów

D. znajdowania zasobów w sieci

Microsoft Hyper-V to naprawdę fajna platforma do wirtualizacji. Dzięki niej można na jednym fizycznym komputerze uruchomić kilka systemów operacyjnych, co jest super przydatne. To pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sprzętowych, co przekłada się na mniejsze koszty i większą elastyczność w IT. Na przykład, deweloperzy mogą stworzyć środowisko testowe, gdzie bawią się różnymi systemami i aplikacjami, nie martwiąc się o dodatkowy sprzęt. Hyper-V wspiera standardy jak Open Virtualization Format (OVF), co ułatwia przenoszenie wirtualnych maszyn między różnymi platformami. Co więcej, Hyper-V ma też świetne funkcje, jak live migration, co oznacza, że można przenieść maszyny wirtualne między serwerami bez żadnych przestojów. To jest naprawdę ważne w miejscach, gdzie liczy się ciągłość działania. Moim zdaniem, Hyper-V wprowadza wiele dobrego w zarządzaniu infrastrukturą, ułatwiając m.in. konsolidację serwerów, co z kolei pozwala na mniejsze zużycie energii.

Pytanie 7

Sprzęt, który pozwala na komunikację pomiędzy hostami w tej samej sieci a hostami w różnych sieciach, to

A. router

B. firewall

C. hub

D. switch

Wybór innych urządzeń, takich jak firewall, switch czy hub, do łączenia hostów w różnych sieciach, opiera się na nieporozumieniach dotyczących ich rzeczywistych funkcji. Firewall, na przykład, jest rozwiązaniem zabezpieczającym, które kontroluje ruch sieciowy, ale nie ma zdolności do trasowania danych pomiędzy różnymi sieciami. Jego główną rolą jest ochrona sieci przed nieautoryzowanym dostępem oraz monitorowanie i analizowanie ruchu, co wyraźnie różni się od funkcji routera. Switch to urządzenie, które działa na warstwie drugiej modelu OSI, łącząc urządzenia w ramach tej samej sieci lokalnej, co oznacza, że nie jest w stanie efektywnie komunikować się z sieciami zewnętrznymi. Switch przekazuje dane na podstawie adresów MAC, a nie IP, co ogranicza jego zastosowanie do nawiązywania połączeń wewnętrznych i nie obejmuje zarządzania ruchem między różnymi sieciami. Hub, z kolei, to proste urządzenie, które działa jako punkt centralny w sieci lokalnej, jednak nie ma zdolności inteligentnego przesyłania danych. Hub propaguje wszystkie przychodzące dane do wszystkich portów, co nieefektywnie zarządza pasmem i nie zapewnia żadnych mechanizmów bezpieczeństwa. Stąd, aby uniknąć mylnych wniosków, istotne jest zrozumienie specyfiki funkcji każdego z tych urządzeń oraz ich ograniczeń w kontekście łączenia różnych sieci.

Pytanie 8

Jaką maksymalną liczbę hostów można przypisać w sieci o adresie IP klasy B?

A. 16777214

B. 254

C. 1022

D. 65535

Odpowiedź 65535 jest prawidłowa, ponieważ w sieci klasy B mamy 16 bitów przeznaczonych na część hostową adresu IP. Całkowita liczba adresów, które można zaadresować w danej podsieci, wynika z równania 2^n, gdzie n to liczba bitów dostępnych dla hostów. W przypadku klasy B, 16 bitów dla hostów daje 2^16, co wynosi 65536 adresów. Jednak z tego należy odjąć dwa adresy: jeden to adres sieci (wszystkie bity hostowe ustawione na 0), a drugi to adres rozgłoszeniowy (wszystkie bity hostowe ustawione na 1). W rezultacie otrzymujemy 65536 - 2 = 65534. Dla praktycznych zastosowań w sieciach klasy B, które są często używane w średnich i dużych organizacjach, należy znać te liczby, aby efektywnie planować i zarządzać adresacją IP. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest także, aby pamiętać o rezerwowaniu adresów dla urządzeń sieciowych, co może jeszcze bardziej zmniejszyć liczbę dostępnych adresów dla hostów."

Pytanie 9

Jednym z zaleceń w zakresie ochrony przed wirusami jest przeprowadzanie skanowania całego systemu. W związku z tym należy skanować komputer

A. wyłącznie w przypadkach, gdy istnieje podejrzenie infekcji wirusem

B. regularnie, na przykład co siedem dni

C. jedynie w sytuacji, gdy w systemie nie działa monitor antywirusowy

D. tylko po zaktualizowaniu baz danych oprogramowania antywirusowego

Skanowanie całego komputera systematycznie, na przykład raz w tygodniu, jest kluczowym zaleceniem w zakresie ochrony antywirusowej i zabezpieczania systemu przed zagrożeniami. Regularne skanowanie pozwala na wczesne wykrywanie i eliminowanie potencjalnych wirusów oraz innych szkodliwych programów, zanim zdążą one wyrządzić poważne szkody. Przykładowo, wiele złośliwych oprogramowań potrafi się ukrywać w systemie przez dłuższy czas, a ich działanie może być wykryte dopiero po pewnym czasie. Dlatego skanowanie w regularnych odstępach czasu, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak zalecenia NIST (National Institute of Standards and Technology) dotyczące zarządzania ryzykiem, zapewnia, że system jest stale monitorowany i zabezpieczony. Dodatkowo warto zaznaczyć, że niektóre programy antywirusowe oferują funkcje automatycznego skanowania, które można skonfigurować do działania w wybranych porach, co ułatwia przestrzeganie tego zalecenia.

Pytanie 10

Na ilustracji zaprezentowano strukturę topologiczną

A. pełnej siatki

B. rozszerzonej gwiazdy

C. magistrali

D. pierścienia

Topologia rozszerzonej gwiazdy jest efektywną strukturą sieciową, w której jednostki komputerowe są połączone poprzez centralne urządzenia, zazwyczaj switche. Każdy segment sieciowy tworzy lokalną gwiazdę, której centralnym punktem jest switch, łączący się dalej z głównym switch em rdzeniowym. Ta struktura umożliwia elastyczne zarządzanie siecią oraz łatwe dodawanie kolejnych segmentów bez zakłócania działania całej sieci. Duża zaleta to zwiększona odporność na awarie, ponieważ uszkodzenie jednego kabla nie wpływa na działanie reszty sieci. Takie rozwiązania są stosowane w nowoczesnych sieciach LAN, zwłaszcza w przedsiębiorstwach, które wymagają skalowalności i łatwego zarządzania infrastrukturą. Zgodność z protokołami takimi jak Ethernet i możliwość implementacji sieci VLAN pozwala na logiczne segmentowanie sieci, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność. Dobrymi praktykami jest także stosowanie redundancji na poziomie centralnych switchy, co minimalizuje ryzyko całkowitej awarii sieci.

Pytanie 11

Kluczowym mechanizmem zabezpieczającym dane przechowywane na serwerze jest

A. automatyczne realizowanie kompresji danych

B. uruchomienie ochrony systemu

C. generowanie punktu przywracania systemu

D. tworzenie kopii bezpieczeństwa

Tworzenie kopii bezpieczeństwa to fundamentalny element strategii ochrony danych na serwerze. Umożliwia to zabezpieczenie danych przed ich utratą w wyniku awarii sprzętu, błędów ludzkich czy ataków złośliwego oprogramowania. W praktyce, regularne tworzenie kopii bezpieczeństwa, na przykład codziennie lub co tydzień, powinno być integralną częścią procedur zarządzania danymi. W przypadku incydentu, administratorzy mogą szybko przywrócić dane do stanu sprzed awarii. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady 3-2-1, która zaleca posiadanie trzech kopii danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w innym miejscu. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 kładą nacisk na zarządzanie ryzykiem związanym z utratą danych, a regularne kopie bezpieczeństwa są kluczowym elementem tego procesu. Warto również brać pod uwagę różne metody tworzenia kopii zapasowych, takie jak pełne, przyrostowe i różnicowe, aby optymalizować czas i miejsce przechowywania.

Pytanie 12

Liczba heksadecymalna 1E2F(16) w systemie oktalnym jest przedstawiana jako

A. 7277

B. 17057

C. 7727

D. 74274

Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnych obliczeń lub zrozumienia procesu konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład odpowiedzi takie jak 7277, 74274 czy 7727 mogą sugerować, że użytkownik zrozumiał proces konwersji, ale popełnił kluczowy błąd w obliczeniach. Powszechnym problemem jest mylenie wartości poszczególnych cyfr w systemach heksadecymalnym i dziesiętnym, co prowadzi do błędnych tożsamości liczbowych. Użytkownicy często nie doceniają, jak istotne jest prawidłowe przeliczenie cyfr. Na przykład, w odpowiedzi 7277 mogło dojść do błędnego dodawania wartości, a w przypadku 74274 użytkownik mógł błędnie rozszerzyć wartość heksadecymalną, nie uwzględniając odpowiednich potęg. Z kolei 7727 może sugerować zrozumienie konwersji, ale błędne przeliczenie na wartości oktalne. W praktyce każdy z tych błędów może prowadzić do poważnych problemów, szczególnie w kontekście programowania, gdzie różne systemy liczbowe są stosowane w operacjach arytmetycznych. Zrozumienie podstaw konwersji jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z danymi w różnych formatach.

Pytanie 13

Kabel pokazany na ilustracji może być zastosowany do realizacji okablowania sieci o standardzie

A. 100Base-SX

B. 10Base-T

C. 10Base2

D. 100Base-TX

10Base2 to standard korzystający z kabla koncentrycznego, znanego również jako Thin Ethernet lub Cheapernet. Jest to starsza technologia, która nie jest już powszechnie używana ze względu na ograniczenia w szybkości transmisji oraz trudności w instalacji i konserwacji w porównaniu do nowoczesnych standardów, takich jak Ethernet na skrętce czy światłowodzie. 10Base-T oraz 100Base-TX są standardami wykorzystującymi skrętkę miedzianą. 10Base-T operuje z prędkością do 10 Mb/s, natomiast 100Base-TX umożliwia transmisję danych z prędkością do 100 Mb/s, co czyni go częścią Fast Ethernet. Te standardy są powszechnie używane w sieciach lokalnych, zwłaszcza w domach i małych biurach, ze względu na ich łatwość wdrożenia i niskie koszty. Niemniej jednak, w środowiskach, gdzie wymagane są wyższe prędkości oraz większa niezawodność, światłowody, takie jak 100Base-SX, stają się bardziej odpowiednim wyborem. Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z niewłaściwego rozpoznania typu kabla i jego zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, jakie medium transmisji jest używane w danym standardzie oraz jakie są jego specyficzne zalety i wady. Dzięki temu można dokładnie określić, jaki typ okablowania jest wymagany w określonych sytuacjach sieciowych. Ponadto, znajomość różnic między miedzią a światłowodem pomaga w wyborze odpowiedniego rozwiązania dla konkretnych potrzeb sieciowych, biorąc pod uwagę takie czynniki jak zasięg, przepustowość oraz odporność na zakłócenia. Dlatego ważne jest, aby w pełni zrozumieć zastosowania i ograniczenia każdej technologii, co pozwoli na lepsze podejmowanie decyzji projektowych w dziedzinie infrastruktury sieciowej. Podsumowując, wybór odpowiedniego standardu sieciowego powinien być oparty na specyficznych wymaganiach danej aplikacji oraz na właściwym dopasowaniu medium transmisji do tych wymagań.

Pytanie 14

Wskaź rysunek ilustrujący symbol bramki logicznej NOT?

A. Rys. B

B. Rys. A

C. Rys. C

D. Rys. D

Rysunek przedstawiający symbol bramki logicznej NOT to trójkąt z kółkiem na końcu, co odróżnia go od innych bramek logicznych. Pozostałe rysunki reprezentują inne typy bramek logicznych. Na przykład, rysunek z dwoma wejściami i łukowatym kształtem z kółkiem na końcu to symbol bramki OR z negacją, znanej jako NOR. Takie bramki, choć również realizują operację logiczną, działają na różnych zasadach, przyjmując dwa lub więcej wejść i dając wynik negacji operacji OR. Bramki AND, typowo przedstawiane jako półokrąg z dwoma wejściami, realizują operację koniunkcji, czyli dają wynik 1 tylko wtedy gdy oba wejścia są 1. Jest to fundamentalna różnica w stosunku do bramki NOT, która operuje na jednej zmiennej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu układów logicznych, gdyż każda z bramek ma swoje specyficzne zastosowanie. Częstym błędem jest mylenie bramek NOR z NOT z powodu obecności kółka, które sygnalizuje negację. Jednakże kluczową cechą rozpoznawczą bramki NOT jest jej pojedyncze wejście, co czyni ją fundamentem prostych operacji logicznych oraz bardziej złożonych funkcji w cyfrowych układach logicznych. W praktyce inżynierskiej znajomość tych symboli pozwala na optymalne projektowanie obwodów cyfrowych, które są podstawą komputerów, systemów komunikacyjnych i wielu innych urządzeń elektronicznych.

Pytanie 15

Komputer uzyskuje dostęp do Internetu za pośrednictwem sieci lokalnej. Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.wp.pl, nie może otworzyć strony WWW, natomiast podanie adresu IP, przykładowo 212.77.100.101, umożliwia otwarcie tej strony. Jakie mogą być tego powody?

A. Brak serwera WINS

B. Brak serwera DNS

C. Brak adresu bramy

D. Brak serwera PROXY

Dostęp do internetu może być ograniczany z różnych przyczyn, jednak niektóre z wymienionych opcji nie są właściwymi przyczynami braku dostępu do wybranej strony. Serwer PROXY jest używany do pośredniczenia w połączeniach między użytkownikiem a internetem, co może wpływać na wydajność lub bezpieczeństwo, ale nie jest odpowiedzialny za rozwiązywanie nazw domen. Z kolei serwer WINS, który jest używany głównie w sieciach Windows do rozwiązywania nazw NetBIOS, nie ma żadnego wpływu na dostęp do stron internetowych operujących w oparciu o protokół TCP/IP, co czyni jego brak nieistotnym w tym kontekście. Brak bramy sieciowej, która odpowiada za komunikację z innymi sieciami, również nie jest bezpośrednią przyczyną, ponieważ użytkownik mógłby korzystać z adresów IP lokalnych, gdyby brama była jedynym problemem. W praktyce, typowym błędem myślowym jest zakładanie, że problemy z dostępem do internetu zawsze są związane z brakiem jednego z tych elementów, zamiast skupić się na kluczowej roli serwera DNS w procesie komunikacji w sieci. Właściwe zrozumienie działania DNS i jego znaczenia dla funkcjonowania stron internetowych jest kluczowe dla rozwiązywania problemów związanych z dostępem do zasobów w internecie.

Pytanie 16

Zasada dostępu do medium CSMA/CA jest wykorzystywana w sieci o specyfikacji

A. IEEE802.1

B. IEEE802.11

C. IEEE802.8

D. IEEE802.3

Wybór innych standardów, takich jak IEEE 802.1, IEEE 802.3 czy IEEE 802.8, nie jest właściwy w kontekście metody dostępu do medium CSMA/CA. Standard IEEE 802.1 koncentruje się na zarządzaniu sieciami lokalnymi oraz na protokołach związanych z mostowaniem i zarządzaniem ruchem, a nie na metodach dostępu do medium. Z kolei IEEE 802.3 dotyczy technologii Ethernet, która wykorzystuje inną metodę dostępu do medium - CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection). CSMA/CD działa w środowisku przewodowym, gdzie kolizje mogą być wykrywane w czasie rzeczywistym, co różni się od podejścia CA, które stara się unikać kolizji już na etapie nadawania. IEEE 802.8 to standard dotyczący technologii z zakresu sieci szkieletowych oraz rozwiązań w zakresie optyki, obejmujący inne aspekty transmisji danych, nie odnosząc się do metod dostępu do medium w kontekście bezprzewodowym. Dlatego wybór tych standardów wskazuje na brak zrozumienia różnic między różnymi typami sieci oraz ich zastosowaniami. W kontekście sieci bezprzewodowych niezwykle istotne jest, aby zrozumieć, że różne technologie dostępu do medium są dostosowane do specyficznych warunków operacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności i stabilności komunikacji.

Pytanie 17

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. bezpołączeniowym

B. hybrydowym

C. sekwencyjnym

D. połączeniowym

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed przesłaniem danych nawiązywane jest połączenie między nadawcą a odbiorcą. Ten proces nazywa się handshaking, który zapewnia, że obie strony są gotowe do komunikacji. TCP gwarantuje dostarczenie pakietów danych, zapewniając ich kolejność i integralność. Dzięki mechanizmowi kontroli błędów oraz retransmisji utraconych pakietów, TCP jest idealnym protokołem dla aplikacji wymagających niezawodności, takich jak przeglądanie stron internetowych czy przesyłanie e-maili. Standardy takie jak RFC 793 definiują działanie protokołu TCP, co czyni go fundamentem komunikacji w Internecie. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą być pewni, że dane dotrą w całości i w odpowiedniej kolejności, co jest kluczowe w przypadku transakcji finansowych czy przesyłania ważnych informacji. W przeciwieństwie do protokołu UDP, który działa w trybie bezpołączeniowym, TCP zapewnia bardziej stabilne i przewidywalne połączenie.

Pytanie 18

W nowoczesnych ekranach dotykowych działanie ekranu jest zapewniane przez mechanizm, który wykrywa zmianę

A. położenia dłoni dotykającej ekranu z wykorzystaniem kamery

B. pola elektrostatycznego

C. oporu między przezroczystymi diodami wbudowanymi w ekran

D. pola elektromagnetycznego

Wykorzystanie kamery do detekcji dotyku na ekranie dotykowym nie jest standardowym podejściem w nowoczesnych technologiach. Kamery mogą być używane w systemach rozpoznawania gestów, jednak nie są one odpowiednie do precyzyjnego wykrywania lokalizacji dotyku, jak ma to miejsce w ekranach pojemnościowych. Odpowiedź dotycząca oporu między diodami również jest myląca, ponieważ nowoczesne ekrany dotykowe nie działają na zasadzie pomiaru oporu elektrycznego, co jest charakterystyczne dla technologii rezystancyjnych, które są coraz rzadziej stosowane. Rezystancyjne ekrany dotykowe reagują na nacisk, co ogranicza ich funkcjonalność i precyzję w porównaniu do ekranów pojemnościowych. Wspomniane pole elektromagnetyczne nie jest mechanizmem wykrywania dotyku w kontekście typowych ekranów dotykowych. Chociaż technologia elektromagnetyczna jest wykorzystywana w niektórych tabletach graficznych, nie jest stosowana w ekranach dotykowych używanych w smartfonach czy tabletach. Użytkownicy często mylą różne technologie wykrywania dotyku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Właściwe zrozumienie, jak działają różne mechanizmy wykrywania dotyku, jest kluczowe dla projektowania i użytkowania nowoczesnych urządzeń elektronicznych.

Pytanie 19

Jaką maksymalną liczbę podstawowych partycji na dysku twardym z tablicą MBR można utworzyć za pomocą narzędzia Zarządzanie dyskami dostępnego w systemie Windows?

A. 3

B. 4

C. 2

D. 1

Odpowiedzi 1, 2 i 3 są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących struktury tablicy MBR i możliwości zarządzania partycjami. W przypadku opcji pierwszej, twierdzenie, że można utworzyć jedynie jedną partycję podstawową, jest błędne, ponieważ MBR został zaprojektowany z myślą o umożliwieniu tworzenia czterech partycji podstawowych. Dla odpowiedzi drugiej, pomylenie możliwości utworzenia dwóch partycji z rzeczywistością sugeruje, że użytkownik nie rozumie podstawowych zasad działania MBR i jego struktury. Z kolei odpowiedź trzecia, która sugeruje, że można utworzyć trzy partycje podstawowe, również nie uwzględnia maksymalnego limitu czterech partycji. Takie błędne interpretacje często wynikają z niepełnego zrozumienia tematu i nieznajomości specyfiki działania systemów operacyjnych oraz sposobów przydzielania przestrzeni dyskowej. Warto również zauważyć, że w przypadku systemu MBR, partycje mogą być wykorzystywane nie tylko do przechowywania danych, ale także do instalacji różnych systemów operacyjnych, co czyni je kluczowym elementem w zarządzaniu dyskami. Dlatego znajomość limitów i funkcji MBR jest istotna dla osób zajmujących się administracją systemami oraz dbających o efektywność wykorzystania przestrzeni dyskowej.

Pytanie 20

Jakie urządzenie aktywne pozwoli na podłączenie do sieci lokalnej za pomocą kabla UTP 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera?

A. Switch 16-portowy

B. Panel krosowniczy 24-portowy

C. Panel krosowniczy 16-portowy

D. Switch 24-portowy

Przełącznik 24-portowy to urządzenie, które umożliwia jednoczesne podłączenie kilku urządzeń do sieci lokalnej, w tym komputerów, drukarek oraz routerów. W tym przypadku, aby obsłużyć 15 komputerów i jedną drukarkę sieciową, niezbędne jest posiadanie odpowiedniej liczby portów. Przełącznik 24-portowy spełnia te wymagania, ponieważ dysponuje wystarczającą liczbą portów do podłączenia wszystkich urządzeń z zapasem. Przełączniki są kluczowymi elementami infrastruktury sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi urządzeniami i zwiększają efektywność przesyłania danych. Ważne jest, aby zastosować dobre praktyki, takie jak segregacja ruchu sieciowego przez VLAN, co pozwala na lepszą organizację sieci. Stosując standardy IEEE 802.3, przełączniki zapewniają wysoką wydajność i niezawodność w przesyłaniu danych, co jest niezbędne w dzisiejszych sieciach lokalnych pełnych różnorodnych urządzeń.

Pytanie 21

Na wydruku z drukarki laserowej występują jasne i ciemne fragmenty. Jakie działania należy podjąć, by poprawić jakość druku oraz usunąć problemy z nieciągłością?

A. wyczyścić dysze drukarki

B. oczyścić wentylator drukarki

C. wymienić bęben światłoczuły

D. zastąpić nagrzewnicę

Próby rozwiązania problemów z jakością wydruku, takie jak jaśniejsze i ciemniejsze obszary, poprzez czyszczenie wentylatora, dysz drukarki lub wymianę nagrzewnicy, mogą wydawać się sensowne, ale nie odnoszą się bezpośrednio do przyczyn tych problemów. Wentylator drukarki ma na celu chłodzenie urządzenia, a nie wpływa na proces transferu obrazu. Czystość wentylatora może poprawić ogólną wydajność urządzenia, ale nie rozwiąże problemów z nieciągłością obrazu. Z kolei dysze są elementem charakterystycznym dla drukarek atramentowych, a nie laserowych, więc ich czyszczenie nie ma zastosowania w tym kontekście. W przypadku drukarek laserowych, rolą nagrzewnicy jest utrwalanie tonera na papierze, a jej wymiana jest uzasadniona tylko w przypadku problemów z utrwaleniem, a nie z jakością samego obrazu, które wynikają z uszkodzeń bębna. Właściwe zrozumienie działania poszczególnych komponentów drukarki laserowej jest kluczowe do skutecznego diagnozowania problemów. Wybór niewłaściwych działań naprawczych może prowadzić do dalszych usterek, co podkreśla znaczenie technicznej wiedzy na temat używanego sprzętu oraz zastosowania odpowiednich procedur konserwacyjnych.

Pytanie 22

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

B. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden

C. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

D. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących działania pola TTL w protokole IP. Pierwsza z błędnych koncepcji sugeruje, że router zwiększa wartość TTL o dwa, co jest niezgodne z definicją TTL i jego funkcji w zarządzaniu pakietami. TTL ma na celu ograniczenie czasu życia pakietu, a zwiększanie jego wartości mogłoby prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak niekontrolowane krążenie pakietów w sieci. W kontekście drugiej odpowiedzi, zwiększanie TTL o jeden również nie jest zgodne z praktyką. Routery są zaprogramowane do zmniejszania wartości TTL, co jest fundamentalnym elementem ich działania i zapewnia stabilność sieci. Zmniejszanie TTL o dwa, jak sugeruje kolejna błędna odpowiedź, jest także nieprawidłowe, ponieważ zbyt szybkie zmniejszanie wartości TTL mogłoby prowadzić do zbyt wczesnego odrzucania pakietów, co w efekcie wpłynęłoby na jakość komunikacji. W rezultacie, kluczowym błędem w myśleniu jest niezrozumienie roli TTL jako mechanizmu kontrolnego, który ma na celu zapobieganie niepożądanym sytuacjom w sieci, a nie jego zwiększanie lub zbyt agresywne zmniejszanie.

Pytanie 23

Polecenie uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. nazwa jądra systemu operacyjnego.

B. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

C. dostępnego miejsca na dysku twardym.

D. ilości dostępnej pamięci.

Polecenie 'uname -s' w systemie Linux jest narzędziem, które pozwala na uzyskanie informacji o nazwie jądra systemu operacyjnego. Użycie tego polecenia zwraca nazwę systemu, co jest niezwykle przydatne w kontekście diagnostyki, konfiguracji oraz zarządzania systemami. Na przykład, administratorzy systemów mogą używać tego polecenia, aby upewnić się, że działają na odpowiedniej wersji jądra dla wymagań aplikacji lub środowiska wirtualnego. Również w procesie automatyzacji zadań, skrypty mogą wykorzystywać wynik tego polecenia do podejmowania decyzji o dalszych krokach, np. instalacji pakietów zależnych od konkretnej wersji jądra. Znajomość systemu operacyjnego, w tym nazwy jądra, jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa, stabilności oraz wydajności systemu. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że polecenie 'uname' ma różne opcje, które umożliwiają uzyskanie bardziej szczegółowych informacji, takich jak wersja jądra czy architektura, co jeszcze bardziej wzbogaca jego zastosowanie w administracji systemowej.

Pytanie 24

Na wyświetlaczu drukarki widnieje komunikat "PAPER JAM". Aby zlikwidować problem, należy w pierwszej kolejności

A. włożyć papier do podajnika

B. wymienić kartusz z materiałem drukującym

C. zamontować podajnik papieru w drukarce

D. zidentyfikować miejsce zacięcia papieru w drukarce

Zrozumienie problemu zacięcia papieru oraz odpowiednie reagowanie to kluczowe elementy eksploatacji drukarek. Przykłady błędnych odpowiedzi, takie jak załadowanie papieru do podajnika czy instalacja podajnika papieru w drukarce, nie prowadzą do rozwiązania problemu. W rzeczywistości, jeśli na wyświetlaczu pojawia się komunikat 'PAPER JAM', załadowanie nowego papieru nie ma sensu, ponieważ drukarka nie będzie mogła poprawnie pracować, dopóki nie usuniemy obecnego zacięcia. Podobnie, instalacja podajnika papieru, jeśli nie jest to konieczne, jest zbędna, gdyż problem nie leży w braku podajnika, lecz w już zaciętym papierze. Wymiana pojemnika z materiałem drukującym również nie jest odpowiednia w tym kontekście, ponieważ nie wpływa na rozwiązanie problemu zacięcia, a jedynie może prowadzić do niepotrzebnych wydatków. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wynikają z braku zrozumienia mechanizmów działania drukarki oraz niewłaściwej analizy sytuacji. Kluczowe w takich przypadkach jest podejście diagnostyczne, które pozwala na skuteczną identyfikację i usunięcie problemu. Wiedza na temat wewnętrznych procesów drukowania oraz lokalizacji elementów urządzenia jest niezbędna, aby skutecznie radzić sobie z usterkami.

Pytanie 25

Który z interfejsów stanowi port równoległy?

A. IEEE1284

B. USB

C. RS232

D. IEEE1394

IEEE1284 jest standardem interfejsu, który definiuje port równoległy, powszechnie stosowany do komunikacji z drukarkami i innymi urządzeniami peryferyjnymi. Jego kluczową cechą jest możliwość przesyłania wielu bitów danych jednocześnie, co odróżnia go od interfejsów szeregowych. Port równoległy IEEE1284 może obsługiwać różne tryby pracy, takie jak tryb kompatybilności, tryb nibble i tryb ECP (Enhanced Capabilities Port), co pozwala na szybki transfer danych. Przykładem zastosowania IEEE1284 jest podłączenie starszych modeli drukarek do komputerów, gdzie szybkość transferu danych była kluczowa dla wydajności pracy. W dzisiejszych czasach, mimo że porty równoległe są coraz mniej powszechne z powodu pojawienia się nowszych technologii, takich jak USB, zrozumienie ich działania i standardów jest istotne dla kogoś zajmującego się obszarami inżynierii komputerowej i systemów embedded.

Pytanie 26

Które z kart sieciowych o podanych adresach MAC zostały wytworzone przez tego samego producenta?

A. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:1F:FE

B. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

C. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

D. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B8:00:2F:FE

Błędne odpowiedzi często wynikają z mylących założeń dotyczących struktury adresów MAC oraz znaczenia OUI. Na przykład, odpowiedzi, w których OUI różni się w pierwszych trzech oktetach, mogą prowadzić do przekonania, że urządzenia są produkowane przez tego samego producenta, co jest nieprawdziwe. W przypadku adresów MAC 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE, różnica w OUI (00:17:B9 vs 00:16:B9) wskazuje, że są one produkowane przez różnych producentów, co może prowadzić do problemów z kompatybilnością. Kolejnym typowym błędem jest zakładanie, że adresy MAC są jedynym wskaźnikiem producenta, podczas gdy w rzeczywistości mogą one być fałszowane lub zmieniane. To wymaga od administratorów sieci ostrożności przy analizie sprzętu oraz przy ustalaniu procedur bezpieczeństwa. Istotne jest również zrozumienie, że adresy MAC są używane nie tylko do identyfikacji, ale także do zarządzania ruchem sieciowym. Właściwe przypisanie OUI wpływa także na protokoły sieciowe, co może mieć dalekosiężne skutki w kontekście rozwoju infrastruktury sieciowej i jej utrzymania.

Pytanie 27

W sieciach bezprzewodowych typu Ad-Hoc IBSS (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest topologia fizyczna

A. gwiazdy

B. magistrali

C. pierścienia

D. siatki

Wybór topologii gwiazdy, pierścienia lub magistrali w kontekście sieci Ad-Hoc IBSS jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych struktur ma swoje specyficzne ograniczenia i nie pasuje do natury Ad-Hoc. Topologia gwiazdy opiera się na centralnym punkcie dostępowym, co jest sprzeczne z decentralizowanym charakterem Ad-Hoc, gdzie każde urządzenie może pełnić rolę zarówno nadawcy, jak i odbiorcy. W przypadku topologii pierścienia, w której dane przemieszczają się w jednym kierunku przez wszystkie urządzenia, łatwo o zakłócenia i problemy z wydajnością, co w sieciach Ad-Hoc jest niepożądane. Z kolei magistrala, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego przewodu, jest również nieodpowiednia, ponieważ wymaga stabilnej struktury, co nie jest możliwe w dynamicznym środowisku Ad-Hoc. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojmowania struktury sieci z typowymi, stałymi instalacjami, podczas gdy Ad-Hoc ma na celu umożliwienie szybkiej i elastycznej komunikacji w zmieniających się warunkach. Te nieprawidłowe odpowiedzi nie uwzględniają również praktycznych aspektów rozwoju sieci bezprzewodowych, które opierają się na standardach takich jak IEEE 802.11, które promują elastyczność i decentralizację.

Pytanie 28

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
1	2	3
48 bitów	16 bitów	64 bity

A. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z błędnego rozumienia struktury adresu IPv6. Wariant zakładający pierwszeństwo identyfikatora interfejsu przed globalnym prefiksem ignoruje fakt że adresacja IPv6 ma zapewniać unikalność w skali globalnej co wymaga odpowiedniego prefiksu na początku adresu. Błąd polegający na zamianie miejscami identyfikatora interfejsu i podsieci wynika z nieprawidłowego pojmowania segmentacji sieciowej. Identyfikator podsieci jest kluczowy dla organizacji wewnętrznej sieci co pozwala na logiczne podzielenie przestrzeni adresowej na mniejsze części. Traktowanie globalnego prefiksu jako końcowego elementu struktury adresu uniemożliwia prawidłowe routowanie w sieci globalnej co jest podstawową funkcją globalnego prefiksu. Typowym błędem w analizie adresacji IPv6 jest skupienie się jedynie na aspektach lokalnej organizacji sieci bez uwzględnienia globalnych potrzeb związanych z unikalnością i routowaniem. W kontekście dynamicznie rozwijających się standardów sieciowych umiejętność rozpoznania prawidłowej struktury adresu jest niezbędna dla efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi i utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla projektantów i administratorów sieci w kontekście wdrożenia nowoczesnych architektur sieciowych.

Pytanie 29

Aby zweryfikować integralność systemu plików w systemie Linux, które polecenie powinno zostać użyte?

A. fstab

B. mkfs

C. fsck

D. man

Polecenie 'fsck' (file system check) jest kluczowym narzędziem w systemach Linux, służącym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików. Użycie 'fsck' pozwala na wykrycie uszkodzeń, które mogą powstać na skutek nieprawidłowego zamknięcia systemu, błędów sprzętowych lub błędów w oprogramowaniu. Przykładowo, gdy system plików zostanie zamontowany w trybie tylko do odczytu, 'fsck' może być użyte do sprawdzenia integralności systemu plików, co jest kluczowe dla zachowania danych. Narzędzie to obsługuje różne typy systemów plików, takie jak ext4, xfs czy btrfs, co czyni je wszechstronnym narzędziem w zarządzaniu serwerami i stacjami roboczymi. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z 'fsck' jako części procedur konserwacyjnych może znacząco podnieść stabilność i bezpieczeństwo danych przechowywanych w systemach plików. Należy pamiętać, aby przed uruchomieniem 'fsck' odmontować system plików, co zapobiegnie dalszym uszkodzeniom.

Pytanie 30

Jaką liczbę bitów posiada adres logiczny IPv6?

A. 32

B. 16

C. 128

D. 64

Adres logiczny IPv6 składa się z 128 bitów, co jest istotnym usprawnieniem w porównaniu do wcześniejszej wersji protokołu IP, IPv4, gdzie długość adresu wynosiła tylko 32 bity. Większa długość adresu w IPv6 umożliwia znacznie większą liczbę unikalnych adresów, co jest kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączanych do Internetu. Dzięki zastosowaniu 128-bitowych adresów, IPv6 pozwala na adresowanie 340 undecylionów (10^36) unikalnych adresów, co jest wystarczające, aby zaspokoić potrzebę globalną w kontekście Internetu rzeczy (IoT) oraz globalnej sieci. W praktyce, organizacje i dostawcy usług internetowych już wykorzystują IPv6, aby zapewnić przyszłość swoich sieci. Standardy te są również zgodne z zaleceniami IETF (Internet Engineering Task Force), które promują przejście z IPv4 na IPv6, aby sprostać rosnącym wymaganiom adresowania w sieciach komputerowych. Użycie IPv6 staje się niezbędne w wielu nowoczesnych aplikacjach, takich jak chmurowe usługi, rozproszone systemy oraz różnorodne IoT, co czyni tę wiedzę niezwykle istotną dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 31

W systemie Windows, który wspiera przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. może być członkiem tylko grupy o nazwie Goście

B. może być częścią jedynie grupy globalnej

C. może należeć do grup lokalnych i globalnych

D. nie może być częścią żadnej grupy

Użytkownik Gość, pracujący w systemie Windows, może być przypisany do różnych grup lokalnych i globalnych. To znaczy, że ma możliwość korzystania z przydzielonych mu uprawnień w ramach tych grup, co jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Grupy lokalne dają uprawnienia specyficzne dla konkretnego komputera, a grupy globalne pozwalają na dostęp do zasobów z różnych komputerów w sieci. Na przykład, Gość może być częścią lokalnej grupy 'Użytkownicy', co pozwala mu na korzystanie z podstawowych zasobów systemowych. Ale równie dobrze może być członkiem grupy globalnej, co daje mu dostęp do innych komputerów w sieci. Uważam, że takie podejście jest naprawdę praktyczne, bo daje dużą elastyczność w zarządzaniu dostępem i minimalizuje ryzyko, że ktoś niepowołany wejdzie tam, gdzie nie powinien. Generalnie, umiejętność zarządzania grupami i ich uprawnieniami jest kluczowa dla administratorów, bo wpływa na bezpieczeństwo i efektywność całego środowiska IT.

Pytanie 32

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. pwd

B. rpm

C. ls

D. cd

Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.

Pytanie 33

Który z protokołów umożliwia bezpieczne połączenie klienta z zachowaniem anonimowości z witryną internetową banku?

A. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

B. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

C. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

D. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

SFTP (SSH File Transfer Protocol), HTTP (Hypertext Transfer Protocol) oraz FTPS (File Transfer Protocol Secure) to protokoły, które mają różne zastosowania i zabezpieczenia, ale nie są odpowiednie do zapewnienia pełnego bezpieczeństwa w kontekście komunikacji z witrynami bankowymi. SFTP, mimo że wykorzystywany do przesyłania plików, nie jest przeznaczony do komunikacji z przeglądarką internetową. Jego głównym celem jest bezpieczny transfer plików w sieciach, co sprawia, że nie jest on odpowiednią opcją do łączenia z serwisami, które wymagają szyfrowania informacji osobistych, jak banki. HTTP, choć jest powszechnie używany do przesyłania danych w Internecie, nie oferuje żadnego szyfrowania, co czyni go podatnym na różne ataki, w tym przechwytywanie danych. Ta otwartość stanowi poważne zagrożenie dla prywatności użytkowników, szczególnie w kontekście wrażliwych informacji finansowych. FTPS, z kolei, jest protokołem, który również zapewnia pewne zabezpieczenia, ale jest bardziej skomplikowany w konfiguracji i nie zawsze wspierany przez wszystkie serwery. Dodatkowo, FTPS może być podatny na problemy związane z zaporami sieciowymi. Użytkownicy często mylą te protokoły, nie zdając sobie sprawy, że nie każdy z nich jest skuteczny w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa danych finansowych w Internecie. Właściwe zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji dotyczących ochrony prywatności w sieci.

Pytanie 34

Do jakiej warstwy modelu ISO/OSI odnosi się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym przy użyciu protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z protokołem UDP?

A. Warstwa łącza danych

B. Warstwa fizyczna

C. Warstwa transportowa

D. Warstwa sieciowa

Warstwy modelu ISO/OSI, takie jak Łącza danych, Fizyczna i Sieciowa, nie są odpowiednie dla zadań związanych z segmentowaniem danych oraz komunikacją w trybie połączeniowym i bezpołączeniowym. Warstwa Łącza danych zajmuje się przede wszystkim odpowiedzialnością za przesyłanie ramek danych między urządzeniami w tej samej sieci, a także wykrywaniem i ewentualną korekcją błędów na tym poziomie. To jest kluczowe dla zapewnienia poprawności transmisji na poziomie lokalnym, ale nie obejmuje zarządzania połączeniem czy segmentowaniem danych. Warstwa Fizyczna definiuje fizyczne aspekty transmisji, takie jak sygnały elektryczne, światłowodowe czy radiowe, ale nie zajmuje się strukturą danych ani ich organizacją w kontekście aplikacji. Z kolei warstwa Sieciowa odpowiada za trasowanie pakietów między różnymi sieciami oraz obsługę adresacji, co jest fundamentalne dla komunikacji w rozproszonych systemach komputerowych, ale nie dotyczy szczegółów dotyczących połączenia i segmentacji informacji. Typowe błędy w myśleniu mogą obejmować mylenie funkcji warstw oraz ignorowanie specyfikacji protokołów, co prowadzi do nieprawidłowych interpretacji ich roli w ramach modelu ISO/OSI. Zrozumienie, która warstwa odpowiedzialna jest za konkretne aspekty komunikacji, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi oraz aplikacjami sieciowymi.

Pytanie 35

Kontrola pasma (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. umożliwiająca jednoczesne łączenie switchy przy użyciu wielu interfejsów

B. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na określonym porcie

C. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

D. pozwalająca na równoczesne przesyłanie danych z danego portu do innego portu

Zarządzanie pasmem, czyli tak zwane bandwidth control, to takie sprytne techniki stosowane w przełącznikach sieciowych. Dzięki nim można kontrolować, a nawet ograniczać przepustowość na różnych portach. No i to, że podałeś odpowiedź mówiącą o możliwości ograniczenia na wybranym porcie, to naprawdę świetny wybór. W praktyce to działa tak, że administratorzy sieci mogą ustalać limity dla różnych typów ruchu. To jest ważne, zwłaszcza tam, gdzie trzeba mądrze zarządzać zasobami albo gdzie różne aplikacje potrzebują różnej jakości usług (QoS). Weźmy na przykład port, do którego podłączone są urządzenia IoT – ten często wymaga mniej przepustowości niż port, który obsługuje ruch wideo. Fajnie jest wdrażać zasady zarządzania pasmem, żeby krytyczne aplikacje nie miały problemów przez duży ruch z innych urządzeń. Zgodnie z tym, co mówi standard IEEE 802.1Q, takie zarządzanie może pomóc w zwiększeniu efektywności sieci, co z kolei przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników i ogólną wydajność całej sieci.

Pytanie 36

Najszybszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. mapowanie dysku

B. użycie zasad grupy

C. pobranie aktualizacji Windows

D. ponowna instalacja programu

Użycie zasad grupy to naprawdę najlepszy sposób, żeby wstawić skrót do programu na pulpicie wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki temu administratorzy mają wszystko pod kontrolą, mogą zarządzać ustawieniami i konfiguracjami systemu oraz aplikacji w całej sieci z jednego miejsca. Takie coś jak Group Policy Management Console (GPMC) pozwala na stworzenie polityk, które automatycznie dodają skróty na pulpicie przy logowaniu. To widać, że ułatwia życie, bo nie trzeba ręcznie tym wszystkim zarządzać. Na przykład, jak firma wprowadza nowy program, to administrator po prostu ustawia politykę w GPMC, definiuje ścieżkę do skrótu i wszyscy mają dostęp bez dodatkowej roboty. A jeśli coś się zmienia, to również łatwo jest to poprawić, co w dzisiejszym świecie IT jest mega ważne.

Pytanie 37

Osoba odpowiedzialna za zarządzanie siecią komputerową pragnie ustalić, jakie połączenia są aktualnie nawiązywane na komputerze z systemem operacyjnym Windows oraz które porty są wykorzystywane do nasłuchu. W tym celu powinna użyć polecenia

A. netstat

B. arp

C. tracert

D. ping

Polecenie 'netstat' jest niezwykle przydatnym narzędziem dla administratorów sieci komputerowych, gdyż pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów, na których komputer nasłuchuje. Umożliwia to zrozumienie, które aplikacje komunikują się z siecią i jakie porty są otwarte, co jest kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem systemu. Dzięki 'netstat' można uzyskać informacje o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz UDP, a także o lokalnych i zdalnych adresach IP oraz numerach portów. Używając opcji '-a', administratorzy mogą zobaczyć wszystkie połączenia oraz porty nasłuchujące, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych problemów, takich jak otwarte porty, które mogą być narażone na ataki. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z 'netstat' powinno być regularnym elementem audytu bezpieczeństwa systemu, by upewnić się, że nieautoryzowane usługi nie zostaną uruchomione, co może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 38

Komputer K1 jest połączony z interfejsem G0 rutera, a komputer K2 z interfejsem G1 tego samego urządzenia. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli, określ właściwy adres bramy dla komputera K2.

Interfejs	Adres IP	Maska
G0	172.16.0.1	255.255.0.0
G1	192.168.0.1	255.255.255.0

A. 172.16.0.1

B. 192.168.0.2

C. 172.16.0.2

D. 192.168.0.1

Niepoprawne wybory wynikają z niezrozumienia zasady przypisywania adresu bramy domyślnej. Dla komputera K2 poprawny adres bramy to adres IP interfejsu G1 do którego jest podłączony. Adres 172.16.0.1 jest przypisany do interfejsu G0 co oznacza że nie jest w tej samej podsieci co komputer K2 i nie może być jego bramą. Natomiast 172.16.0.2 nie jest wymieniony w tabeli co sugeruje że jest błędny i nie związany z żadnym interfejsem. Adres 192.168.0.2 również nie jest przypisany do żadnego interfejsu więc nie może pełnić funkcji bramy. Wsieciach komputerowych każdemu interfejsowi przypisuje się unikalny adres IP dla danej podsieci co umożliwia poprawne kierowanie ruchem sieciowym. Złe przypisanie adresu bramy domyślnej prowadzi do problemów z łącznością ponieważ urządzenia nie będą w stanie prawidłowo przekazywać pakietów poza sieć lokalną. Dlatego kluczowe jest aby brama znajdowała się w tej samej podsieci co host co wymaga znajomości przypisanej adresacji i konfiguracji sieciowej zgodnej z najlepszymi praktykami. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową i unikania typowych błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 39

Który symbol wskazuje na zastrzeżenie praw autorskich?

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Rozpoznanie symbolu zastrzeżenia praw autorskich jest kluczowe w zakresie ochrony własności intelektualnej. Błędne interpretacje tych symboli mogą prowadzić do naruszeń praw co ma istotne konsekwencje prawne i finansowe. Symbol R w kółku oznacza znak towarowy który jest zarejestrowany co chroni nazwę lub logo firmy przed nieuprawnionym użyciem przez innych. Jest ono istotne w kontekście budowania marki i ochrony tożsamości biznesowej. Symbol T w kółku nie ma powszechnie uznanego znaczenia w kontekście praw własności intelektualnej i jego użycie jest zazwyczaj nieformalnym oznaczeniem. G w kółku również nie jest standardowo używany w ochronie prawnej chociaż mógłby być utożsamiany z różnymi nieoficjalnymi znaczeniami w zależności od kontekstu. Niezrozumienie różnic między tymi symbolami i ich znaczeniem może prowadzić do błędów w ochronie praw co jest kluczowe w rozwijającym się globalnym rynku. Dlatego edukacja na temat praw własności intelektualnej i związanych z nimi symboli jest niezbędna dla profesjonalistów w każdej branży aby zapewnić prawidłowe zastosowanie i unikanie konfliktów prawnych. Prawidłowe rozpoznanie symbolu praw autorskich pozwala na świadome korzystanie z utworów i przestrzeganie praw twórców co jest fundamentem etycznym i prawnym w wielu dziedzinach działalności zawodowej. Poprawna interpretacja tych symboli jest zatem kluczowa w zarządzaniu własnością intelektualną i ochronie interesów twórców oraz firm.

Pytanie 40

Zainstalowanie gniazda typu keyston w serwerowej szafie jest możliwe w

A. patchpanelu FO

B. patchpanelu niezaładowanym

C. adapterze typu mosaic

D. patchpanelu załadowanym

Instalacja gniazda typu keyston w patchpanelu niezaładowanym jest poprawną odpowiedzią, ponieważ takie gniazda są zaprojektowane do montażu w panelach, które nie zawierają jeszcze zainstalowanych modułów. W przypadku patchpaneli niezaładowanych, technik ma możliwość dostosowania ich do specyficznych potrzeb sieciowych, co pozwala na elastyczne zarządzanie połączeniami i ich konfigurację. W praktyce, instalacja gniazda keyston w takim panelu umożliwia szybkie wprowadzanie zmian w infrastrukturze sieciowej, co jest kluczowe w dynamicznych środowiskach, gdzie często zachodzi potrzeba modyfikacji połączeń. Ponadto, stosowanie standardów takich jak TIA/EIA 568A/B zapewnia, że instalacje są zgodne z wymaganiami branżowymi, co przekłada się na niezawodność i jakość wykonania systemu okablowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej