Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 02:19
Data zakończenia: 3 maja 2025 02:35

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. impozycja

B. pozycjonowanie

C. skalowanie

D. dublowanie

Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.

Pytanie 2

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. EPS

B. JPEG

C. SVG

D. PDF

JPEG to jeden z najpopularniejszych formatów plików graficznych używanych do przechowywania obrazów rastrowych. Jego pełna nazwa to Joint Photographic Experts Group, która wskazuje na organizację, która go opracowała. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej i publikacjach internetowych, głównie ze względu na możliwość kompresji stratnej, która pozwala na znaczną redukcję rozmiaru pliku przy stosunkowo niewielkiej utracie jakości obrazu. Format ten jest idealny do przechowywania zdjęć, które mają mnóstwo kolorów i detali. W praktyce JPEG jest najczęściej używany do zdjęć z wakacji, ilustracji w artykułach internetowych czy obrazów w mediach społecznościowych. Co więcej, jest kompatybilny z niemal wszystkimi przeglądarkami i oprogramowaniem do edycji grafiki, co czyni go niezwykle wszechstronnym. Warto jednak pamiętać, że nie nadaje się do przechowywania grafik z dużymi obszarami jednolitego koloru lub tekstu, ponieważ kompresja stratna może w takich przypadkach powodować widoczne artefakty.

Pytanie 3

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 4 separacje

B. 5 separacji

C. 8 separacji

D. 1 separację

Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 4

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 20 m2

B. 350 m2

C. 1 000 m2

D. 50 m2

Odpowiedzi 50 m2, 1 000 m2 oraz 20 m2 opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymiarów i obliczeń. Przy odpowiedzi 50 m2, można zauważyć, że osoba odpowiadająca myli się w rozumieniu wymiarów formatu B1. Powierzchnia jednostkowa wydruku została zaniżona, co prowadzi do drastycznego niedoszacowania całkowitej powierzchni folii potrzebnej do pokrycia 500 wydruków. Przy 1 000 m2 odpowiedź ta opiera się na założeniu, że każdy wydruk zajmuje znacznie większą powierzchnię, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych wymiarów formatu B1 i efektywności wykorzystania materiału. Odpowiedź 20 m2 jest skrajnym przykładem niedoszacowania, które może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub nieznajomości standardowych formatów papieru. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest zrozumienie, jak ważne jest precyzyjne obliczanie potrzebnych materiałów. Niewłaściwe oszacowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji, zwiększonych kosztów oraz problemów z terminowością realizacji zleceń. Zrozumienie koncepcji takich jak powierzchnia jednostkowa oraz umiejętność pracy z formatami papieru są niezbędne dla każdego specjalisty w tej dziedzinie, aby uniknąć typowych błędów myślowych oraz osiągnąć satysfakcjonujące wyniki w pracy.

Pytanie 5

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów

B. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów

C. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych

D. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek

Wybór niewłaściwych parametrów technologicznych papieru na opakowania może prowadzić do istotnych problemów w produkcji oraz użytkowaniu gotowych wyrobów. Na przykład, gramatura, technika drukowania, anizotropia i wielkość zalewek to pojęcia, które nie są ze sobą bezpośrednio powiązane w kontekście określania kluczowych cech papieru. Gramatura, choć jest istotnym parametrem, nie powinna być analizowana w oderwaniu od innych aspektów, takich jak rodzaj podłoża czy format. Technika drukowania, mimo że wpływa na jakość finalnego produktu, nie powinno być uznawane za podstawowy parametr przy wyborze papieru, ponieważ to właśnie podłoże i jego właściwości wpływają na kompatybilność z różnymi technikami druku. Dodatkowo, anizotropia, choć jest ważnym czynnikiem w kontekście zachowania papieru po drukowaniu, nie jest bezpośrednio związana z jego parametrami technologicznymi, co może prowadzić do błędnych wniosków. Ostatecznie, wielkość zalewek, będąca bardziej specyfiką procesu drukarskiego, nie ma kluczowego znaczenia dla wyboru papieru na opakowanie. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z wymienionych parametrów powinno być uwzględniane w kontekście całościowego procesu projektowania opakowania i nie można ich analizować w izolacji od siebie.

Pytanie 6

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 2 400 dpi

B. 600 dpi

C. 1 200 dpi

D. 300 dpi

Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Pytanie 7

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. interlinią

B. kerningiem

C. podkreślaniem

D. justowaniem

Kerning to dość ważna sprawa w typografii. Chodzi o to, żeby odpowiednio ustawić przestrzeń między literami w danym wyrazie. Dobrze dopasowane litery wyglądają lepiej i łatwiej się je czyta, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w projektowaniu graficznym. Na przykład, słowo "Avenue" może wyglądać dużo lepiej, gdy zmniejszymy odstęp między "A" a "v" – wtedy tekst jest bardziej spójny i przyjemniejszy dla oka. W typografii, np. w zasadach Adobe Type, kerning jest czymś, na co projektanci muszą zwracać uwagę, bo to wpływa na profesjonalny wygląd ich dzieł. Jak dobrze wszystko zrobimy, to tekst nie tylko będzie ładniejszy, ale też łatwiejszy do przeczytania, co jest kluczowe w każdej formie publikacji, zarówno drukowanej, jak i cyfrowej.

Pytanie 8

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. PNG

B. JPEG

C. GIF

D. TIFF

GIF i PNG to formaty, które pozwalają na przezroczystość. GIF, bardzo znany w sieci, obsługuje 256 kolorów i ma prostą przezroczystość, przez co nadaje się do animacji czy prostych grafik. PNG z kolei ogarnia przezroczystość z kanałem alfa, co jest super do bardziej skomplikowanych obrazów. Jest jeszcze TIFF, który też wspiera przezroczystość i trzyma wysoką jakość obrazów, więc spoko nadaje się do profesjonalnej fotografii i publikacji. Ważne jest, żeby zrozumieć, jakie mają właściwości, bo źle dobrany format może zepsuć projekt. Na przykład, jeżeli wybierzesz JPEG tam, gdzie potrzebujesz przezroczystości, to dostaniesz obraz z białym tłem, co raczej nie wygląda dobrze. Kluczowe, żeby wiedzieć, jak i kiedy używać tych formatów, żeby osiągnąć to, co chcemy wizualnie.

Pytanie 9

Jakie tło w czerwonym logo firmy będzie najlepiej widoczne?

A. Zielone

B. Żółte

C. Fioletowe

D. Różowe

Zielone tło z czerwonym logo będzie naprawdę dobrze wyglądać, bo kolory mocno się kontrastują. Kontrast to taka ważna sprawa w projektowaniu wizualnym. Gdy patrzymy na kolory, czerwony i zielony się świetnie ze sobą łączą, co sprawia, że logo będzie lepiej widoczne. W praktyce, jeśli użyjesz zielonego tła, logo na pewno będzie bardziej zauważalne, co jest kluczowe w marketingu i budowaniu marki. Warto przy okazji korzystać z różnych narzędzi, jak palety kolorów czy programy do analizy kontrastu, żeby mieć pewność, że kolory są dostosowane do potrzeb różnych osób, które mogą mieć problemy ze wzrokiem. Taki sposób myślenia poprawia nie tylko wygląd, ale również sprawia, że treści są bardziej dostępne dla wszystkich.

Pytanie 10

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Adobe InDesign

B. QuarkXPress

C. Microsoft Publisher

D. Adobe Photoshop

Jak się wybiera program do składania publikacji, to warto pamiętać, że Adobe InDesign, QuarkXPress i Microsoft Publisher są stworzone z myślą o tym, żeby ułatwić skład i publikację dokumentów. Każdy z nich ma różne funkcje do zarządzania tekstem i układem, co jest mega ważne w projektowaniu layoutów. Często ludzie mylą Adobe Photoshop z programami do składania, myśląc, że da się w nim łatwo robić całe strony. Choć Photoshop jest super do obróbki grafiki, to nie ma opcji do zarządzania tekstem, co sprawia, że tworzenie publikacji w nim to spory kłopot. Wiele osób może próbować tworzyć całe strony w Photoshopie, co prawdopodobnie prowadzi do problemów z typografią i układem. Dlatego w profesjonalnym świecie warto korzystać z odpowiednich narzędzi, które rzeczywiście pomogą w tworzeniu materiałów dobrej jakości.

Pytanie 11

Jaką ilość papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m² należy użyć do wydrukowania 16 000 egzemplarzy formatu B5?

A. 80 kg

B. 120 kg

C. 100 kg

D. 140 kg

Obliczanie potrzebnej ilości papieru do drukowania jest skomplikowanym procesem, który wymaga precyzyjnych danych dotyczących formatów oraz gramatury papieru. W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawiają się nieporozumienia związane z konwersją jednostek, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, przy obliczeniach często pomija się fakt, że wymiary papieru muszą być uwzględnione zarówno w metrach kwadratowych, jak i w gramaturze. Wiele osób może pomylić totalną powierzchnię, co skutkuje błędnym oszacowaniem liczby arkuszy potrzebnych do druku. Ponadto, nie wszyscy rozumieją, jak gramatura papieru wpływa na jego wagę; 200 g/m² oznacza, że każdy metr kwadratowy waży 200 gramów, co wymaga przeliczenia na dokładny format papieru, który jest używany. Typowe błędy myślowe obejmują także zakładanie, że większa gramatura zawsze przekłada się na mniejszą ilość potrzebnego papieru, co jest nieprawdziwe. W praktyce, niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń dotyczących kosztów materiałów, co ma bezpośredni wpływ na efektywność procesu drukowania. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do realizacji projektu, dobrze zrozumieć wszystkie wymogi związane z wyborem papieru oraz właściwymi obliczeniami.

Pytanie 12

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .php

B. .psd

C. .ai

D. .jpg

Rozważając inne wymienione formaty, warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie oraz ograniczenia. Format .jpg, będący formatem rastrowym, jest przeważnie używany do przechowywania zdjęć, gdzie istotne są detale kolorystyczne i tonalne. Jednakże, pliki .jpg nie obsługują warstw ani krzywych, co czyni je nieodpowiednimi do zapisywania wektorowych grafik, jak logotypy, które wymagają możliwości edycyjnych i skalowalności bez utraty jakości. Z kolei pliki .psd, czyli format Adobe Photoshop, są zoptymalizowane do obróbki rastrowej i również nie nadają się do wektoryzacji, co ogranicza ich użyteczność w kontekście projektowania logotypów. Format .php natomiast nie jest formatem graficznym, lecz językiem skryptowym używanym głównie w tworzeniu dynamicznych stron internetowych. Zrozumienie różnicy między formatami rastrowymi a wektorowymi jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Użycie niewłaściwego formatu może prowadzić do braku możliwości edycyjnych oraz problemów z jakością w finalnym produkcie. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, kiedy i jakie formaty stosować, aby zapewnić najwyższą jakość i funkcjonalność projektów graficznych.

Pytanie 13

Jaki typ fontów jest używany w przypadku tworzenia materiałów zarówno do druku offsetowego, jak i do zastosowań internetowych?

A. TrueType

B. OpenType

C. Type 1

D. Type 3

Format OpenType, stworzony przez firmę Microsoft we współpracy z Adobe, jest nowoczesnym standardem fontów, który łączy w sobie cechy dwóch wcześniejszych formatów: TrueType i Type 1. Jego zaletą jest możliwość współpracy z różnorodnymi platformami oraz aplikacjami, co czyni go idealnym wyborem do publikacji zarówno w druku offsetowym, jak i w internecie. OpenType obsługuje zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, alternatywne znaki czy różne style krojów, co zwiększa jego wszechstronność. Dzięki wspieraniu dużych zestawów znaków (do 65 536) oraz Unicode, OpenType jest szczególnie przydatny w projektach wielojęzycznych. Przykłady zastosowania OpenType obejmują projekty graficzne, gdzie konieczne jest uzyskanie spójności typograficznej zarówno w materiałach drukowanych, jak i cyfrowych, co jest standardem w branży. Warto również zauważyć, że OpenType jest preferowany przez profesjonalnych projektantów typografii, ponieważ jego zastosowanie poprawia jakość druku oraz czytelność na ekranach.

Pytanie 14

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. numer ISBN

B. wakat

C. nazwisko autora

D. dedykacja

Wybór dedykacji, numeru ISBN czy wakatu jako elementów umieszczanych na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki odzwierciedla nieporozumienia dotyczące struktury i celu tego dokumentu. Dedykacja, chociaż osobista i ważna dla autora, nie jest standardowym elementem czwórki tytułowej. Zazwyczaj dedykacje znajdują się na stronie przedtytułowej lub w innej części książki, ponieważ ich głównym celem jest wyrażenie uznania wobec konkretnej osoby, a nie informowanie o autorze. Numer ISBN, który jest kluczowy dla identyfikacji publikacji w systemie wydawniczym, nie pojawia się na czwórce tytułowej, lecz zazwyczaj na stronie tytułowej lub w danych bibliograficznych. Pomimo że jego obecność jest niezwykle istotna dla działań związanych z dystrybucją i sprzedażą książek, stanowi zbyt techniczny element, aby znajdować się w sekcji identyfikacyjnej na czwórce tytułowej. Wakat, z kolei, odnosi się do braku lub możliwości w zatrudnieniu, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście wydawniczym. Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla produkcji i promocji książek, a pomylenie tych elementów z informacjami o autorze prowadzi do niepełnego i niejasnego przedstawienia dzieła literackiego. Przygotowując publikację, należy zawsze odnosić się do dobrych praktyk branżowych, które jasno określają, jakie informacje powinny być umieszczane w danej sekcji dokumentu.

Pytanie 15

Ile egzemplarzy o wymiarach 148 x 210 mm brutto można maksymalnie umieścić na arkuszu SRA3 (320 x 450 mm) podczas realizacji impozycji?

A. 2

B. 8

C. 4

D. 6

Odpowiedź nr 4 to ta właściwa. Arkusz SRA3, który ma wymiary 320 x 450 mm, świetnie nadaje się do umieszczania użytków o wymiarach 148 x 210 mm. Jak to obliczyłem? No, przy układaniu ich w poziomie, da się wsadzić dwa użytki wzdłuż krótszej krawędzi (450 mm) i dwa wzdłuż dłuższej (320 mm). To daje nam razem cztery użytki (2 x 2). W praktyce to bardzo istotne, żeby dobrze zaplanować, jak poukładać użytki na arkuszu, bo to może zaoszczędzić sporo materiału i pieniędzy. Z mojego doświadczenia, warto zawsze przyjrzeć się tym wymiarom, żeby wszystko się zgadzało i było efektywne.

Pytanie 16

Zjawisko "paskowania druku", które pojawia się podczas drukowania w dużych formatach, można zminimalizować przez

A. zwiększenie wilgotności podłoża

B. obniżenie kontrastu druku

C. zmniejszenie szybkości drukowania

D. zmianę używanych farb

W kontekście zjawiska paskowania druku, wiele osób może mylnie sądzić, że zmniejszenie kontrastu druku przyczyni się do poprawy jakości wydruku. W rzeczywistości kontrast jest kluczowym elementem definiującym widoczność i czytelność druku. Obniżenie kontrastu może prowadzić do utraty detali i nieczytelności, szczególnie w projektach, które wymagają wyrazistych różnic między kolorami. Inne podejście, takie jak zmniejszenie prędkości drukowania, wydaje się mniej intuicyjne, jednak ma swoje uzasadnienie w kontekście dokładności aplikacji atramentu. Z kolei zmiana stosowanych farb nie zawsze przynosi pożądany efekt - wiele farb funkcjonuje w określonych warunkach i ich zamiana może wprowadzić dodatkowe problemy, takie jak zmiana czasu schnięcia lub reakcji na podłoże. Zwiększenie wilgotności wprowadzanego podłoża może również wydawać się korzystne, jednak zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do problemów z przyczepnością farby oraz widocznych defektów w druku. W branży druku wielkoformatowego kluczowe jest rozumienie interakcji między różnymi parametrami procesu drukowania, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują uproszczone postrzeganie problemu i pomijanie złożoności procesów chemicznych oraz fizycznych związanych z drukiem.

Pytanie 17

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 10°

B. 45°

C. 30°

D. 20°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 18

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. PSD

B. PNG

C. TIFF

D. AI

Wybór jednego z pozostałych formatów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania w kontekście druku offsetowego. Format PSD, będący natywnym formatem programu Adobe Photoshop, przechowuje wszystkie warstwy i edytowalne elementy, co czyni go idealnym do pracy w grafice komputerowej. W sytuacji, gdy projekt wymaga dalszej edycji, PSD z pewnością znajdzie zastosowanie, ale nie jest to format przeznaczony bezpośrednio do druku. Z kolei format AI jest natywnym formatem programu Adobe Illustrator, który również jest wykorzystywany w projektowaniu graficznym. Oferuje on wektory, co daje elastyczność w skalowaniu bez utraty jakości, co jest korzystne dla materiałów drukowanych. Format TIFF jest z kolei jednym z najbardziej standardowych formatów w druku, ponieważ wspiera wysokiej jakości obrazy i może przechowywać dane w bezstratny sposób. Wybór odpowiedniego formatu do przygotowania publikacji drukowanej powinien opierać się na potrzebie zachowania jak najwyższej jakości obrazu oraz możliwości edycyjnych, a nie na subiektywnych preferencjach. Stąd, błędne zrozumienie zastosowania tych formatów w kontekście druku prowadzi do mylnych wniosków.

Pytanie 19

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. tworzenia pliku postscriptowego

B. przetwarzania bitmap

C. przygotowywania tekstów w edytorze

D. naświetlania matrycy drukarskiej

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest poprawna, ponieważ proces ten obejmuje definiowanie zalewki wektorowych elementów przed ich ostatecznym wydrukowaniem. Plik PostScript jest formatem opartym na języku opisu strony, który umożliwia precyzyjne odwzorowanie grafiki wektorowej i tekstu. W momencie przygotowywania pliku PostScript, projektanci mogą ustalać szczegóły dotyczące kolorów, gradientów oraz efektów specjalnych, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego efektu wizualnego na wydruku. Przykładowo, podczas przygotowywania pliku do druku broszury, ważne jest, aby zdefiniować zalewki dla elementów graficznych, aby uniknąć problemów związanych z brakiem koloru na krawędziach, co może prowadzić do nieestetycznych efektów. Dobre praktyki w zakresie przygotowania plików do druku obejmują również korzystanie z odpowiednich profili kolorów, które zapewniają spójność kolorystyczną między wyświetlaniem na ekranie a wynikiem na papierze.

Pytanie 20

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 520

B. 1 620

C. 1 580

D. 1 530

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 21

Podaj wymiary brutto dla listu gratulacyjnego, gdy format netto to A4, a spady wynoszą 2 mm?

A. 210 × 297 mm

B. 216 × 303 mm

C. 214 × 297 mm

D. 214 × 301 mm

Właściwy format brutto listu gratulacyjnego, gdy format A4 jest formatem netto z spadami wynoszącymi 2 mm, to 214 × 301 mm. Format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Aby uzyskać format brutto, należy dodać spady do wymiarów netto. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu w celu zapewnienia, że żadne istotne elementy graficzne nie zostaną ucięte podczas procesu cięcia. W przypadku spadów wynoszących 2 mm, należy dodać 4 mm do każdej z wymiarów (2 mm z każdej strony). Dlatego 210 mm + 4 mm = 214 mm, a 297 mm + 4 mm = 301 mm. Znajomość obliczeń związanych z formatami wykorzystywanymi w druku jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście przygotowań do projektów graficznych, które muszą być zgodne z wymaganiami drukarni. Praktyka ta jest zgodna z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie spadów w projektowaniu graficznym, aby zapewnić profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 22

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. JPG, TIFF, BMP

B. PCX, PDF, TIFF

C. PSD, PCX, PDF

D. JPG, PCX, RAW

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają formaty, które nie są standardowymi wyborami dla zeskanowanych obrazów. Na przykład, format PCX był popularny w przeszłości, ale obecnie jest rzadko stosowany, a jego praktyczność w kontekście skanowania obrazów jest ograniczona. PDF, choć często używany do dokumentów, nie jest formatem bezpośrednio związanym z obrazami, a jego głównym celem jest udostępnianie dokumentów w sposób niezależny od oprogramowania czy sprzętu. Format PSD, używany w programie Adobe Photoshop, jest przeznaczony do edycji i nie jest odpowiedni do archiwizacji lub skanowania, ponieważ jest to format roboczy, który może nie być kompatybilny z innymi aplikacjami. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że formaty bardziej złożone lub mniej znane są zawsze lepszym wyborem. Ważne jest, aby znać konkretne przypadki użycia dla każdego formatu i umieć rozróżniać ich właściwości. Dobór niewłaściwego formatu może prowadzić do utraty jakości, problemów z kompatybilnością oraz dodatkowych kosztów w przyszłości przy próbie konwersji plików do bardziej standardowych formatów. Wiedza o tym, jak różne formaty wpływają na jakość i rozmiar pliku, jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z obrazami.

Pytanie 23

Jakie wymiary odpowiadają formatowi plakatu brutto, kiedy gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 508 x 708 mm

B. 420 x 594 mm

C. 602 x 849 mm

D. 849 x 1197 mm

Odpowiedź 602 x 849 mm jest poprawna, ponieważ odpowiada wymiarom formatu A1 z uwzględnieniem spadu wynoszącego 4 mm. Format A1 ma znormalizowane wymiary 594 x 841 mm, co w przypadku dodania spadu dookoła plakatów skutkuje wymiarami roboczymi 602 x 849 mm. W praktyce oznacza to, że wydrukowany plakat będzie miał większe wymiary, aby umożliwić przycięcie go do właściwego formatu bez utraty istotnych elementów projektu. Proces dodawania spadu jest kluczowy w druku wielkoformatowym, ponieważ gwarantuje, że przycięcie nie usunie istotnych elementów graficznych lub tekstowych. W branży poligraficznej standardowe spady wynoszą zazwyczaj od 3 mm do 5 mm, co czyni 4 mm odpowiednią wartością. Utrzymanie takich standardów jest niezbędne w celu zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz zminimalizowania ryzyka błędów podczas cięcia. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadu, co nie tylko zwiększa estetykę końcowego produktu, ale również jego funkcjonalność.

Pytanie 24

Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?

A. 400 m2

B. 140 m2

C. 280 m2

D. 200 m2

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych pomyłek w obliczeniach dotyczących powierzchni folii. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 200 m², 400 m² lub 280 m², można zauważyć, że najprawdopodobniej uwzględniono nieprawidłowe założenia o potrzeby materiałowe. Na przykład, wybierając 200 m², można błędnie zakładać, że każdy arkusz wymaga dwóch folii lub mylić jednostronne zalaminowanie z dwustronnym, co byłoby uzasadnione jedynie w przypadku podwójnego pokrycia. Z kolei odpowiedź 400 m² mogłaby sugerować, że autor obliczeń pomnożył 0,7 m² przez 400, co jest oczywistym błędem, ponieważ nie ma potrzeby podwajania liczby arkuszy. Wreszcie, wybór 280 m² mógłby sugerować pomylenie jednostek użytku lub wzięcie pod uwagę nieodpowiednich norm. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych obliczeniach oraz znać zasady dotyczące zalaminowania materiałów. Kluczową praktyką w branży jest także uzyskiwanie próbnych arkuszy oraz kalkulacji wstępnych przed przystąpieniem do masowej produkcji, co pozwala na optymalizację kosztów oraz minimalizację odpadów.

Pytanie 25

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Korektę kolorystyczną.

B. Przycinanie obrazu.

C. Wypaczanie kształtów.

D. Nakładanie gradientu.

Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.

Pytanie 26

"Łamanie" w kontekście technologii druku odnosi się do

A. dzielenia arkusza lub wstęgi od 2 do 4 razy

B. mieszania farby Pantone z farbami procesowymi

C. cięcia stosów papieru o wysokości większej niż 1 cal

D. formatowania tekstu w kolumnach oraz jego integracji z grafiką

W kontekście technologii poligraficznej odpowiedzi, które dotyczą złamywania arkusza, dodawania farby Pantone lub krojenia stosów papieru, nie odnoszą się do pojęcia 'łamanie' w jego właściwym znaczeniu. Złamywanie arkusza lub wstęgi odnosi się do procesu cięcia materiału w celu uzyskania pożądanych wymiarów, co ma na celu przygotowanie go do dalszej obróbki lub druku. Jednak nie ma to związku z formatowaniem tekstu i jego integracją z grafiką, co jest kluczowym aspektem, o którym mowa w pytaniu. Dodawanie domieszki farby Pantone do farb procesowych dotyczy kolorymetrii i mieszania kolorów, a nie łamania tekstu, co sugeruje zrozumienie błędnego kontekstu. Krojenie stosów papieru odnosi się do obróbki materiałów papierniczych na etapie produkcji, ale również nie dotyczy samego procesu łamania tekstu. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia z różnymi aspektami produkcji poligraficznej, co prowadzi do zamieszania w terminologii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że łamanie to proces typograficzny, który koncentruje się na układzie tekstu w druku, a wszelkie inne procesy związane z obróbką papieru czy kolorystyką stanowią odrębne dziedziny w technologii poligraficznej.

Pytanie 27

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 15 szt.

B. 60 szt.

C. 30 szt.

D. 45 szt.

Wybranie innej odpowiedzi, jak 60, 15 czy 45 sztuk, pokazuje, że mogło zabraknąć zrozumienia, jak to tak naprawdę działa. Często ludzie myślą, że każda strona to osobny arkusz, a tak nie jest. Każdy arkusz ma 4 strony, więc mylą się przy liczeniu. Na przykład, ktoś, kto wybrał 60, może myśleć, że 480 stron to 60 arkuszy, ale to nie jest dobre myślenie. Odpowiedzi 15 i 45 pokazują też błędy w rozumieniu zasad. Ważne, żeby wiedzieć, że zawsze potrzebujemy mniej arkuszy niż stron, bo każdy arkusz drukuje się z dwóch stron. Trzeba po prostu lepiej zrozumieć cały proces druku, żeby dobrze oszacować, ile arkuszy potrzebujemy. To istotne w każdej produkcji książek.

Pytanie 28

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 4+4

B. 2+2

C. 1+1

D. C3+2

Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 29

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. PNG

B. JPG

C. BMP

D. GIF

Wybierając odpowiedni format pliku do pracy z profesjonalną grafiką, trzeba rozumieć ograniczenia i specyfikę każdego z nich. Format JPG, choć bardzo popularny w publikacjach internetowych i fotografii konsumenckiej, nie obsługuje przezroczystości – każdy obszar obrazu musi mieć przypisany jakiś kolor tła. Dodatkowo, JPG ogranicza się do 8 bitów na kanał, co skutkuje 256 poziomami jasności na kanał i znacznie zawęża zakres kolorów w porównaniu do głębi 16-bitowej. Kompresja stratna w JPG usuwa pewne informacje o obrazie, co przy ponownej edycji może prowadzić do degradacji jakości. BMP to format bardzo prosty, kiedyś wykorzystywany głównie w systemach Windows. Może on obsługiwać szeroką gamę głębi kolorów, w tym 16 bitów na kanał (w zależności od implementacji), ale nie jest standardowo wykorzystywany do przezroczystości, a pliki są bardzo duże, bo BMP praktycznie nie stosuje kompresji. Format GIF z kolei obsługuje przezroczystość, ale tylko na zasadzie jednego przezroczystego koloru (brak półprzezroczystości) i ogranicza się do palety 256 kolorów, czyli 8 bitów na cały obraz, co całkowicie wyklucza go z zastosowań wymagających głębokiej rozpiętości tonalnej. W praktyce więc, wybór tych formatów do profesjonalnych prac graficznych wymagających zarówno przezroczystości, jak i szerokiej głębi kolorów, prowadzi do licznych ograniczeń i problemów. Wiele osób myśli, że skoro BMP może mieć dużą głębię, to rozwiązuje problem – ale brak obsługi kanału alfa dyskwalifikuje go w kontekście przezroczystości. Z kolei GIF jest często wybierany ze względu na prostą przezroczystość, ale bardzo niska jakość kolorystyczna sprawia, że nie nadaje się do bardziej zaawansowanych projektów. Współczesne standardy branżowe zdecydowanie promują formaty bezstratne i elastyczne, takie jak PNG, szczególnie gdy chodzi o profesjonalną obróbkę i publikacje cyfrowe.

Pytanie 30

Jaką rozdzielczość skanowania dla oryginału wielokolorowego trzeba zastosować, gdy jego powiększenie w trakcie drukowania wyniesie 2 razy?

A. 1 200 ppi

B. 2 400 ppi

C. 300 ppi

D. 600 ppi

Aby uzyskać wysoką jakość skanowania oryginału wielobarwnego, kluczowe jest dostosowanie rozdzielczości skanowania do późniejszego procesu drukowania, szczególnie gdy przewidujemy powiększenie obrazu. W przypadku powiększenia 2-krotnego, należy zastosować zasadę, że rozdzielczość skanowania powinna być co najmniej dwukrotnie wyższa od rozdzielczości drukowania. Standardowa rozdzielczość druku dla uzyskania dobrej jakości w przypadku materiałów wielobarwnych wynosi zazwyczaj 300 ppi. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość po powiększeniu, wymagane jest skanowanie z rozdzielczością 600 ppi. Taki proces gwarantuje, że po powiększeniu detale obrazu nie znikną, a kolory będą wiernie odwzorowane. Praktyka ta jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie odpowiednie przygotowanie materiałów źródłowych do druku jest kluczowe dla uzyskania zadowalających efektów końcowych. Dodatkowo, zastosowanie wysokiej rozdzielczości skanowania pozwala na lepsze odwzorowanie subtelnych detali i gradientów kolorów, co jest istotne w druku wysokiej jakości.

Pytanie 31

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. na ilość kolumn w układzie.

B. na typ pisma oraz wysokość łamu.

C. na stopień pisma oraz szerokość łamu.

D. na liczbę akapitów w dokumencie.

Analizując odpowiedzi związane z zależnością wielkości wcięcia akapitowego, można zauważyć, że koncepcje takie jak liczba kolumn na łamie, liczba akapitów na stronie czy krój pisma i wysokość łamu nie uwzględniają kluczowych elementów wpływających na efektywność typograficzną. Liczba kolumn na łamie rzeczywiście wpływa na układ tekstu, ale sama w sobie nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za wysokość wcięcia akapitowego. W rzeczywistości, wcięcia są bardziej związane z estetyką i czytelnością, a niekoniecznie z ilością kolumn. Podobnie, liczba akapitów na stronie może wpływać na ogólny układ, ale nie determinuje odpowiednich wcięć. Krój pisma również odgrywa rolę, jednak to stopień pisma i szerokość łamu mają największy wpływ na wcięcie. Wysokość łamu może wpłynąć na to, jak tekst jest postrzegany w kontekście przestrzeni, ale nie jest to główny czynnik. W praktyce przyporządkowywanie wcięć do nieodpowiednich elementów może prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych układów tekstu, co w końcu zniechęca czytelników. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie wcięcia akapitowe powinny być dostosowane do konkretnego projektu, uwzględniając stopień pisma oraz szerokość łamu, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny oraz czytelność tekstu.

Pytanie 32

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. Microsoft Word

B. CorelDRAW

C. Adobe Photoshop

D. Adobe After Effects

Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 33

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Tracking

B. Leading

C. Kerning

D. Trapping

W kontekście typografii, ważne jest, aby rozróżniać różne techniki regulacji odległości pomiędzy znakami. Leading odnosi się do przestrzeni pomiędzy liniami tekstu, a nie do odległości pomiędzy poszczególnymi znakami. To kluczowy element, który wpływa na ogólną czytelność tekstu, szczególnie w długich blokach tekstowych, gdzie zbyt mały leading może powodować, że tekst stanie się nieczytelny. Z kolei tracking dotyczy regulacji odległości między całymi grupami znaków w danym bloku tekstu, co może wpływać na jego gęstość i ogólny wygląd. Trapping to technika używana w druku, mająca na celu zapobieganie widocznym przerwaniom kolorów, a nie regulację przestrzeni między literami. Często projektanci mylą te pojęcia, co prowadzi do niepoprawnych decyzji typograficznych, w rezultacie czego projekt może stracić na estetyce i czytelności. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie te techniki są zamienne; w rzeczywistości każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i skutki, które nie powinny być mylone ani stosowane zamiennie. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego stosowania zasad typograficznych w projektowaniu graficznym.

Pytanie 34

Aby zamienić obraz z cienkich, przezroczystych i elastycznych oryginałów na sygnał cyfrowy, należy użyć urządzenia

A. naświetlarka bębnowa

B. naświetlarka kapstanowa

C. skaner bębnowy PMT

D. skaner płaski CCD

Skanery płaskie CCD oraz naświetlarki kapstanowe i bębnowe to inne urządzenia, które mogą być używane do różnych rzeczy związanych z obrazem, ale niekoniecznie dobrze sprawdzają się z cienkimi i przezroczystymi materiałami. Skanery płaskie CCD są bardziej przystosowane do skanowania twardszych rzeczy, jak kartki papieru czy książki, ale niestety nie oddają tak dobrze detali z przezroczystych materiałów. Ich konstrukcja po prostu nie pozwala na to, co może być problematyczne przy skanowaniu slajdów czy folii. Z kolei naświetlarki kapstanowe i bębnowe są głównie nastawione na drukowanie, więc też nie są idealne do skanowania. Naświetlarka kapstanowa działa z ruchomą taśmą, co nie jest najlepsze dla cienkich materiałów, a naświetlarka bębnowa bardziej skupia się na naświetlaniu niż na skanowaniu. W wielu przypadkach, używając ich, możemy trafić na zniekształcenia obrazu, co prowadzi do utraty jakości. Dlatego skanery bębnowe PMT to bardzo ważny wybór, jeśli chcemy uzyskać jak najlepsze efekty przy pracy z przezroczystymi materiałami.

Pytanie 35

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 780 zł

B. 2 600 zł

C. 2 420 zł

D. 2 240 zł

Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 36

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Karton lity 450 g/m2

B. Papier samoprzylepny 120 g/m

C. Karton powlekany 280 g/m2

D. Papier offsetowy 60 g/m2

Wybór niewłaściwego podłoża do wydrukowania kart lojalnościowych może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpłyną na ich funkcjonalność i estetykę. Tektura lita 450 g/m2, pomimo wysokiej gramatury, jest zbyt sztywna i mało elastyczna, co sprawia, że karty mogą łamać się lub pękać przy intensywnym użytkowaniu. Ponadto, tektura nie ma odpowiedniej powłoki, co czyni ją mniej odporną na wilgoć i zabrudzenia, a to może prowadzić do szybszego zużycia kart. Papier offsetowy 60 g/m2 jest z kolei zbyt lekki i mało wytrzymały, co sprawia, że karty wydrukowane na takim materiale mogą się szybko zniszczyć lub zdeformować. Używanie papieru samoprzylepnego 120 g/m2 do produkcji kart lojalnościowych również nie jest zalecane, ponieważ jego lepkość może prowadzić do problemów z aplikacją na innych materiałach, a także do trudności w drukowaniu w wysokiej jakości. Typowe błędy myślowe przy wyborze materiału to niedocenienie znaczenia właściwości materiału w kontekście trwałości i funkcjonalności. Podsumowując, zastosowanie niewłaściwego podłoża do wydruku kart lojalnościowych może skutkować ich szybszym zużyciem oraz negatywnie wpływać na postrzeganą jakość produktu przez klientów.

Pytanie 37

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 240 zł

B. 960 zł

C. 560 zł

D. 320 zł

Koszt przygotowania do druku folderu reklamowego oblicza się na podstawie czasu pracy operatora DTP oraz jego stawki godzinowej. W tym przypadku, operator pracował przez 4 dni, po 3 godziny dziennie, co łącznie daje 12 godzin pracy (4 dni * 3 godziny/dzień). Przy stawce 80 zł za godzinę, całkowity koszt wynosi 960 zł (12 godzin * 80 zł/godz.). Obliczenia te są zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży graficznej, gdzie czas pracy oraz stawki są kluczowymi czynnikami wpływającymi na koszt projektów. Przykładem może być sytuacja, w której agencje reklamowe kalkulują koszty dla klientów na podstawie rzeczywistego czasu pracy specjalistów, co zapewnia transparentność oraz dokładność w wycenach. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektem oraz na uniknięcie nieporozumień dotyczących kosztów w przyszłości.

Pytanie 38

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. drukarkę sublimacyjną

B. skaner płaski

C. ploter tnący

D. laminator rolowy

Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 39

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. primera gruntującego

B. pudru drukarskiego

C. folii magnetycznej

D. jednego z tuszów "light"

Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 40

Jakie są wymiary arkusza A5?

A. 105 mm x 148 mm

B. 148 mm x 210 mm

C. 350 mm x 500 mm

D. 175 mm x 250 mm

Odpowiedź 148 mm x 210 mm jest prawidłowa, ponieważ są to standardowe wymiary formatu A5 określone w międzynarodowym systemie ISO 216. Format A5 jest połową rozmiaru A4, co czyni go popularnym wyborem w biurach i instytucjach do tworzenia notatek, ulotek i broszur. Dzięki swoim wymiarom A5 jest wystarczająco kompaktowy, aby zmieścić się w torbie, jednocześnie oferując wystarczającą przestrzeń na tekst i grafikę. Stosowanie standardowych formatów papieru, takich jak A5, ułatwia proces druku i składania, a także pozwala na efektywne planowanie projektów graficznych. Warto zauważyć, że korzystanie z uznanych norm papieru pozwala na łatwe zrozumienie wymagań dotyczących wydruków w różnych krajach, co jest szczególnie istotne w kontekście globalizacji. W branży drukarskiej i projektowej znajomość standardów formatu A5 jest kluczowa dla optymalizacji procesów produkcyjnych, a także dla uzyskania zadowalających rezultatów wizualnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej