Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 13:54
  • Data zakończenia: 24 maja 2025 14:04

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Którego zabiegu nie trzeba przeprowadzać w przypadku konserwacji nawierzchni żwirowej stabilizowanej?

A. Wyrównywania
B. Betonowania
C. Wałowania
D. Odchwaszczania
Odpowiedź 'betonowania' jest prawidłowa, ponieważ nawierzchnie żwirowe stabilizowane nie wymagają procesu betonowania w kontekście konserwacji. Nawierzchnie te są tworzone z materiałów naturalnych, takich jak żwir, które są połączone w sposób mechaniczny lub chemiczny, co pozwala na ich właściwą stabilizację i funkcjonowanie bez konieczności stosowania betonu. W praktyce, konserwacja nawierzchni żwirowej stabilizowanej obejmuje takie zabiegi jak wałowanie, odchwaszczanie oraz wyrównywanie, które mają na celu utrzymanie równej powierzchni, zapobieganie rozwojowi chwastów i poprawę ogólnej jakości nawierzchni. Dobrym przykładem jest regularne wałowanie, które zwiększa gęstość materiału i zapobiega jego erozji, co jest kluczowe dla długowieczności nawierzchni. Warto zauważyć, że zgodnie z normami branżowymi, takie podejście do konserwacji pozwala na efektywne zarządzanie infrastrukturą drogową bez zbędnych kosztów związanych z betonowaniem, które w tym przypadku są nieuzasadnione.

Pytanie 2

Deska kompozytowa to materiał przypominający drewno, który wykorzystuje się głównie do budowy

A. tarasów ogrodowych.
B. siedzisk ławek.
C. trejaży.
D. murków ogrodowych.
Deski kompozytowe to super materiał, zwłaszcza do budowy tarasów. Mają to do siebie, że są odporne na różne warunki pogodowe – nie gniją, nie pęcznieją, a do tego nie łuszczą się jak zwykłe drewno. Fajnie, bo dzięki temu można je wykorzystać na zewnątrz, gdzie są narażone na wilgoć, słońce i duże różnice temperatur. Z mojego doświadczenia, tarasy z takich desek potrafią naprawdę długo wytrzymać przy minimalnej konserwacji – wystarczy je od czasu do czasu umyć. I co ważne, są dostępne w różnych kolorach i fakturach, więc można je dopasować do własnych upodobań. Warto też dodać, że wiele desek kompozytowych powstaje z recyklingowanych materiałów, więc dbamy nie tylko o nasz dom, ale też o środowisko.

Pytanie 3

Jak minimalna liczba pracowników jest niezbędna do przeprowadzenia działań związanych z osadzeniem betonowego słupka ogrodzeniowego w odpowiednio przygotowanym wykopie?

A. 3 pracowników
B. 4 pracowników
C. 2 pracowników
D. 1 pracownik
Odpowiedź 2 robotników jest poprawna, ponieważ zamocowanie betonowego słupka ogrodzeniowego wymaga współpracy co najmniej dwóch osób, aby zapewnić precyzyjne i bezpieczne wykonanie tej czynności. Jeden robotnik odpowiedzialny jest za właściwe umiejscowienie słupka w wykopie, a drugi za stabilizację i jego zabezpieczenie podczas nalewania betonu. W praktyce, standardy budowlane oraz dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa i jakości pracy nakładają obowiązek stosowania co najmniej dwóch osób w takich zadaniach, aby uniknąć wypadków związanych z niestabilnością elementów budowlanych. Warto również zauważyć, że prace związane z betonowaniem powinny być przeprowadzane zgodnie z normami PN-EN 206, które określają wymagania dotyczące betonu oraz jego stosowania w budownictwie. Taki zespół roboczy nie tylko zwiększa efektywność wykonania zadania, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w budownictwie ogrodzeń, gdzie trwałość konstrukcji ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 4

Z tabeli dotyczącej planu robót wynika, że prace obejmują wykonanie murka

Plan prac związanych z wykonaniem murka ogrodowego

Lp.Wyszczególnienie robót
1.Prace organizacyjne i porządkowe
2.Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem
3.Wykonanie wykopu
4.Wykonanie warstwy podsypki pod fundament
5.Betonowanie fundamentu pod murek
6.Dobór kamieni naturalnych do budowy murka
7.Układanie warstw kamieni na zaprawie cementowej
8.Wypełnienie spoin zaprawą

A. murowanego z cegły na zaprawie cementowej.
B. monolitycznego z betonu zbrojonego.
C. kamiennego suchego.
D. murowanego z kamienia na zaprawie cementowej.
Poprawna odpowiedź wskazuje na wykonanie murka murowanego z kamienia na zaprawie cementowej, co jest zgodne z informacjami zawartymi w przedstawionym planie prac. W punkcie 6 planu wyraźnie zaznaczone jest, że roboty dotyczą doboru kamieni naturalnych, co sugeruje, że podstawowym materiałem budowlanym będą właśnie kamienie, a nie cegła czy beton. Dodatkowo, w punkcie 7 podano, że mur będzie układany na zaprawie cementowej, co jest standardem w budownictwie, zapewniającym trwałość i stabilność konstrukcji. Użycie zaprawy cementowej w budownictwie kamiennym jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ cement zapewnia odpowiednią przyczepność oraz odporność mechaniczną na różnorodne warunki atmosferyczne. W praktyce, budowanie murków z kamienia na zaprawie cementowej jest powszechnie stosowane w architekturze ogrodowej oraz przy budowie różnych elementów małej architektury, takich jak murki oporowe czy obramienia rabat. Tego rodzaju konstrukcje stanowią nie tylko element estetyczny, ale również funkcjonalny, stabilizując teren oraz zabezpieczając przed erozją.

Pytanie 5

Ogród wewnętrzny, w którym posadzka ma formę kwadratowego dziedzińca z fontanną w centralnym punkcie, a mury zbudowane są z cegieł tworzących solidny mur, można określić jako przestrzeń

A. subiektywne centralne
B. konkretne centralne
C. konkretne złożone
D. subiektywne złożone
Wnętrze ogrodowe, które charakteryzuje się kwadratowym placem z fontanną oraz ścianami z cegieł, jest przykładem wnętrza konkretnego centralnego. Termin 'konkretne' odnosi się do obiektów fizycznych, które można zidentyfikować i opisać, a 'centralne' wskazuje na umiejscowienie elementów w przestrzeni. W tym przypadku, kwadratowy plac pełni funkcję centralną, a fontanna stanowi akcentujący element, który przyciąga uwagę. Takie wnętrza są często projektowane z myślą o estetyce, funkcjonalności i harmonii ze środowiskiem. Przykładem zastosowania takiego wnętrza może być przestrzeń publiczna, jak park czy ogród botaniczny, gdzie centralne elementy, takie jak fontanny lub rzeźby, pełnią rolę zarówno wizualną, jak i społeczną, sprzyjając integracji społecznej i relaksowi. W projektowaniu przestrzeni zewnętrznych kluczowe jest uwzględnienie zarówno funkcjonalności, jak i estetyki, co potwierdzają standardy architektury krajobrazu, takie jak te opracowane przez American Society of Landscape Architects (ASLA).

Pytanie 6

Jakie urządzenie na placu zabaw jest przeznaczone dla najstarszych dzieci?

A. Biedronka
B. Przeplotnia
C. Rura zjeżdżalniowa
D. Kąpielisko z piaskiem
Wybór takich rzeczy jak ważka, piaskownica czy zjeżdżalnia dla starszych dzieci nie jest najlepszy, bo to nie odpowiada ich potrzebom rozwojowym. Ważka, która zazwyczaj służy do huśtania, lepiej pasuje dla młodszych dzieci, które zaczynają rozwijać swoje umiejętności motoryczne. Po prostu nie stawia wystarczających wyzwań dla starszaków, które potrzebują czegoś bardziej złożonego i angażującego. Piaskownica, choć klasyczna, też nie jest idealna dla dzieci w wieku szkolnym, bo bardziej skupia się na kreatywnej zabawie, a nie na sprawności fizycznej. Zjeżdżalnia jest fajna, ale też nie dostarcza wszechstronnych wyzwań, których szukają starsze dzieci. One chcą robić rzeczy, które rozwijają ich równowagę, siłę i umiejętność współpracy z rówieśnikami. Kiedy wybieramy elementy dla placu zabaw, warto patrzeć nie tylko na ich atrakcyjność, ale również na bezpieczeństwo i odpowiednie wymagania rozwojowe. Dobry wybór urządzeń jest mega ważny, żeby dzieci mogły uczyć się przez zabawę, a przeplotnia to w sumie dobre rozwiązanie ze względu na jej konstrukcję.

Pytanie 7

Aby przywrócić funkcje użytkowe obszarom, które doświadczyły degradacji i straciły swoją pierwotną wartość biologiczną oraz użytkową, powinno się je poddać

A. rekultywacji
B. renowacji
C. konserwacji
D. rekonstrukcji
Rekultywacja to proces, który ma na celu przywrócenie wartości użytkowej i biologicznej terenów degradujących się lub zniszczonych, takich jak obszary poprzemysłowe, tereny rolnicze zubożone przez intensywne użytkowanie czy tereny zniszczone przez katastrofy naturalne. W ramach rekultywacji podejmuje się działania takie jak wprowadzenie odpowiednich technik agrotechnicznych, rekonstrukcja ekosystemów, przywracanie lokalnej flory i fauny czy poprawa jakości gleby. Przykładem może być rekultywacja terenów pokopalnianych, gdzie wprowadza się nowe warstwy gleby, zasiewa rośliny, które wspomagają regenerację środowiska oraz umożliwiają powrót dzikiej przyrody. Zgodnie z normami ISO 14001, w procesie rekultywacji istotna jest analiza wpływu na środowisko oraz wdrażanie praktyk zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju, co czyni ten proces kluczowym w kontekście ochrony środowiska i bioróżnorodności.

Pytanie 8

Jakie narzędzie można zastosować do wykopania dołków na słupy ogrodzenia z siatki?

A. Wiertnicy spalinowej
B. Aeratora elektrycznego
C. Wertykulatora spalinowego
D. Minikoparki gąsienicowej
Aerator elektryczny to narzędzie, które służy do napowietrzania gleby poprzez usuwanie małych kawałków trawy i gleby, co pozwala na poprawę drenażu i dostępu powietrza do korzeni roślin. Jego zastosowanie w kontekście wykonywania dołków pod słupy ogrodzenia z siatki jest błędnym podejściem, ponieważ aerator nie jest zaprojektowany do wiercenia otworów, a jedynie do aeracji powierzchni gleby. Z tego powodu nie spełnia wymaganej funkcji w kontekście wznoszenia ogrodzenia. Wertykulator spalinowy działa na podobnej zasadzie, jak aerator, ale jego głównym celem jest usuwanie, a nie tworzenie otworów. Jego konstrukcja jest dostosowana do pracy na powierzchni trawnika, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do przygotowania fundamentów pod słupy ogrodzenia, które wymagają precyzyjnego i głębokiego wiercenia. Minikoparka gąsienicowa, mimo że może być używana do wykopów, jest znacznie bardziej skomplikowana i kosztowna do zastosowania w małych projektach ogrodowych. Jej użycie wiąże się z koniecznością transportu oraz specjalistycznego szkolenia operatora, co czyni ją rozwiązaniem niewłaściwym dla prostych prac ogrodniczych. Powszechne błędy myślowe prowadzące do wyboru tych narzędzi często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia ich funkcji oraz zastosowania. W projektowaniu ogrodzeń najważniejsze jest używanie narzędzi odpowiednich do specyficznych potrzeb projektu, co zapewnia nie tylko efektywność pracy, ale także trwałość i stabilność konstrukcji.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż skałę, która jest najmniej przydatna do produkcji materiałów przeznaczonych do budowy nawierzchni na placach miejskich.

Nazwy skałŚcieralność na tarczy Boehhmego [cm] (uśredniona dla polskich złóż)
A.Sjenit0,23 - 0,25
B.Granit0,16 - 0,24
C.Marmur0,39 - 0,65
D.Piaskowiec0,87 - 1,94

A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ wskazuje na skałę, która ma najwyższą wartość ścieralności, co czyni ją najmniej odporną na zużycie. Ścieralność skał na tarczy Boehmego jest kluczowym wskaźnikiem przydatności materiałów budowlanych do zastosowań, takich jak nawierzchnie miejskie. Piaskowiec, mający wartość ścieralności w zakresie 0,87 - 1,94 cm, jest szczególnie podatny na zużycie, co czyni go nieodpowiednim do miejsc o dużym natężeniu ruchu. W praktyce oznacza to, że materiały budowlane muszą być wybierane na podstawie ich odporności na ścieranie, aby zapewnić długowieczność i bezpieczeństwo nawierzchni. Branżowe normy, takie jak PN-EN 1338, wskazują na znaczenie ścieralności w kontekście trwałości nawierzchni. Wybór mniej odpornych materiałów może prowadzić do częstszych napraw i kosztów utrzymania, co w dłuższej perspektywie wpływa na efektywność ekonomiczną projektów budowlanych.

Pytanie 10

Jakiego rodzaju spoiwa powinno się użyć do stabilizacji nawierzchni gruntowej z niską zawartością frakcji ilastych?

A. Wapno
B. Cement
C. Gips
D. Glinę
Odpowiedzi takie jak glina, gips czy wapno nie są odpowiednie do stabilizacji nawierzchni gruntowych o małej zawartości części ilastych z kilku istotnych powodów. Glinę, choć posiada właściwości plastyczne, nie może być skutecznie wykorzystywana do stabilizacji gruntów, gdyż jej działanie polega na wiązaniu cząstek na zasadzie plastyczności i lepkości, co nie zapewnia odpowiedniej wytrzymałości strukturalnej i może prowadzić do osiadania oraz deformacji nawierzchni. Gips, z kolei, charakteryzuje się niską odpornością na wilgoć, co czyni go nieodpowiednim materiałem w kontekście długoterminowej stabilizacji gruntów, zwłaszcza w warunkach zmiennej wilgotności. Wapno, chociaż stosowane w stabilizacji gruntów, nie jest tak efektywne w przypadku gruntów o niskiej zawartości części ilastych. Ma swoje zastosowanie w gruntach, gdzie występują części ilaste, ale nie jest w stanie zapewnić pożądanej nośności w przypadku gruntów o małej zawartości tychże części. W przypadku decyzji o doborze odpowiedniego spoiwa do stabilizacji gruntów, kluczowe jest zrozumienie różnicy w mechanizmach działania poszczególnych materiałów oraz ich odpowiedniości do specyficznych warunków gruntowych. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do kosztownych błędów w projektowaniu i realizacji nawierzchni, które w konsekwencji mogą nie spełniać wymaganych norm i standardów.

Pytanie 11

Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię na tynkowanej ścianie, co należy zrobić?

A. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na mokro
B. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na sucho
C. obficie zwilżyć otynkowaną ścianę wodą
D. posypać otynkowaną ścianę suchym cementem
Zatarty tynk na mokro to bardzo ważny krok w wykończeniu ściany, bo dzięki temu uzyskujemy gładką i ładną powierzchnię. Użycie pacy na mokro pomaga rozprowadzić tynk równomiernie, a przy okazji eliminuje różne nierówności i drobne wady. Warto pamiętać, że woda w tynku ułatwia pracę, bo ziarna lepiej się wtapiają w podłoże, co sprawia, że wszystko lepiej się trzyma. Najlepiej zatrzeć tynk zaraz po nałożeniu, zanim zacznie twardnieć, co zwykle zdarza się w ciągu doby. Używając pacę na mokro, możemy uzyskać naprawdę gładką powierzchnię, co jest super ważne przed malowaniem czy tapetowaniem. Dobrym pomysłem jest też stosowanie okrężnych ruchów przy zatracaniu, bo to dodatkowo poprawia wygląd.

Pytanie 12

Jakie rozwiązanie najlepiej wykorzystać do zabezpieczenia brzegów szybko płynącego strumienia?

A. zadarnione rynny
B. dren faszynowy
C. palisady drewniane
D. narzut kamienny
Dren faszynowy, mimo że jest stosowany w niektórych systemach odwadniających, nie zapewnia wystarczającej ochrony brzegów wartkiego strumienia. Jest to konstrukcja wykonana z materiałów organicznych, takich jak gałęzie, która z czasem może ulegać rozkładowi. W przypadku intensywnych przepływów, nie jest w stanie skutecznie ochronić obszaru przed erozją. Ponadto, faszynowe zabezpieczenia mogą być podatne na uszkodzenia w wyniku działania wody, co ogranicza ich efektywność. Zadarnione rynny, które mają na celu zatrzymanie wody i erozji, również nie są odpowiednie dla wartkich strumieni. Z ich powodu mogą wystąpić problemy związane z osadami i zatorami, co w dłuższej perspektywie prowadzi do pogorszenia się warunków hydrologicznych. Palisady drewniane mogą być skuteczne w pewnych warunkach, ale są mniej trwałe i bardziej podatne na biodegradację w środowisku wodnym. Użycie materiałów organicznych w konstrukcjach brzegowych zwiększa ryzyko ich uszkodzenia przez zmiany poziomu wody, co czyni je mniej efektywnymi niż rozwiązania z użyciem kamienia. Wnioskując, ważne jest stosowanie trwałych materiałów i konstrukcji, które zapewniają długoterminową ochronę brzegów, a narzut kamienny jest najlepszym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 13

Aby osiągnąć subiektywny charakter ogrodu, powinno się go zaprojektować w sposób, który sprawi, że liczba otworów w ścianach

A. nie powinna przekraczać 30%
B. musi przekraczać 60%
C. powinna wynosić od 30 do 40%
D. musi mieścić się w przedziale od 50 do 60%
Odpowiedź, że ilość otwarć w ścianach powinna przekraczać 60%, jest poprawna, ponieważ projektowanie subiektywnego wnętrza ogrodowego opiera się na zasadach sprzyjających harmonii z otoczeniem oraz maksymalizacji wrażeń estetycznych i funkcjonalnych. Wnętrze ogrodowe z dużą liczbą otwarć na ścianach sprzyja lepszemu dostępowi światła naturalnego oraz tworzy wrażenie przestronności, co jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni zewnętrznych. Przeszklenia i otwarte przestrzenie pozwalają na integrację wnętrza z naturą, co może być osiągnięte poprzez zastosowanie dużych okien, przeszklonych ścian czy otwartych pergoli. Przykłady zastosowania tej zasady można znaleźć w projektach ogrodów zimowych i oranżerii, które są zaprojektowane tak, aby maksymalnie wykorzystać naturalne światło i widoki na otaczający krajobraz. Dobre praktyki w tym zakresie sugerują, że w projektach architektonicznych należy dążyć do równowagi między przestrzenią zamkniętą a otwartą, co prowadzi do harmonijnego połączenia z otoczeniem i lepszego samopoczucia użytkowników.

Pytanie 14

W obszarze przeznaczonym do sadzenia drzew należy przeprowadzić zagęszczenie ziemi poprzez

A. mechaniczne ubijanie
B. nawadnianie wodą
C. ugniatanie przy pomocy desek
D. wałowanie za pomocą powietrza
Wybór innych metod zagęszczania gruntu, takich jak ubijanie mechaniczne, wałowanie pneumatyczne czy ugniatanie deskami, wiąże się z fundamentalnymi błędami w podejściu do poprawy struktury gleby na terenach przeznaczonych pod sadzenie drzew. Ubijanie mechaniczne, mimo że pozwala na zwiększenie gęstości gruntu, może prowadzić do jego zbyt dużego zagęszczenia, co skutkuje zubożeniem aeracji i ograniczeniem dostępu powietrza do korzeni drzew. Taki stan rzeczy negatywnie wpływa na ich rozwój, prowadząc do problemów z pobieraniem wody i substancji odżywczych. Wałowanie pneumatyczne, z drugiej strony, jest metodą stosowaną głównie w budownictwie drogowym, a nie jest zalecane na terenach nasadzeniowych, gdzie zbyt duże ciśnienie może uszkodzić delikatny system korzeniowy roślin. Ugniatanie deskami, choć może być postrzegane jako rozwiązanie tymczasowe, również nie dostarcza odpowiedniej wilgotności i struktury gruntu, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu drzew. Skuteczność każdej z tych metod jest ograniczona przez ich nieodpowiednie zastosowanie w kontekście biologicznym i ekologicznym, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich praktyk przy zagęszczaniu gruntu do nasadzeń. Z tego względu, konieczne jest wdrażanie strategii, które nie tylko poprawiają gęstość gruntu, ale także wspierają jego właściwości fizyczne i chemiczne, takie jak zdolność do retencji wody oraz aerację.

Pytanie 15

Betonową palisadę używaną do budowy schodów terenowych należy osadzić na głębokości

A. 1/4 wysokości elementu
B. 1/3 wysokości elementu
C. 2/3 wysokości elementu
D. 1/2 wysokości elementu
Odpowiedź '2/3 wysokości elementu' jest poprawna, ponieważ zapewnia odpowiednią stabilność i trwałość konstrukcji schodów terenowych. Wkopywanie palisad betonowych na głębokość równą 2/3 wysokości elementu jest zgodne z powszechnie stosowanymi normami budowlanymi, które podkreślają znaczenie głębokości zakopania w celu zminimalizowania ryzyka przesunięcia lub wywrócenia się elementów na skutek obciążeń zewnętrznych, takich jak zmiany temperatury, opady czy obciążenie dynamiczne. Na przykład, jeśli wysokość palisady wynosi 90 cm, to jej zakopanie na głębokość 60 cm (2/3) gwarantuje, że około 30 cm pozostaje ponad poziom gruntu, co pozwala na skuteczne prowadzenie wody oraz ochronę przed erozją. Przy projektowaniu schodów terenowych ważne jest również uwzględnienie rodzajów gleby oraz warunków hydrologicznych, które mogą wpływać na stabilność konstrukcji. W przypadku gruntów sypkich lub luźnych, zaleca się nawet głębsze zakopanie, aby zredukować ryzyko osuwisk i zjawisk związanych z osiadaniem ziemi. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi i może przyczynić się do wydłużenia żywotności całej konstrukcji.

Pytanie 16

Aby określić lokalizację podziemnych instalacji w terenie, należy wykorzystać mapę

A. fizjograficzną
B. zasadniczą
C. sozologiczną
D. hipsometryczną
Analizując inne dostępne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na nieścisłości związane z ich zastosowaniem w kontekście ustalania przebiegu podziemnego uzbrojenia terenu. Mapa sozologiczna, koncentrująca się na ochronie środowiska oraz zasobach naturalnych, nie dostarcza informacji o infrastrukturze podziemnej, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Z kolei mapa fizjograficzna przedstawia ukształtowanie terenu oraz cechy fizyczne, ale nie zawiera szczegółowych danych o instalacjach, co również ogranicza jej użyteczność w analizie podziemnego uzbrojenia. Hipsometryczna mapa, która ilustruje wysokości terenu, jest ważna dla oceny terenu w kontekście geodezyjnym, ale nie zawiera informacji o strukturach podziemnych. Z tych powodów, wybór mapy zasadniczej jako narzędzia do analizy podziemnego uzbrojenia terenu jest kluczowy, a wybór błędnych map może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenia infrastruktury, co z kolei wiąże się z dodatkowymi kosztami i opóźnieniami w realizacji projektów budowlanych. Dlatego tak ważne jest, aby przy planowaniu takich działań zawsze opierać się na odpowiednich źródłach i dokumentacji geodezyjnej.

Pytanie 17

Podaj kolejność działań realizowanych podczas budowy ogrodowej ścieżki pieszej z betonowej kostki brukowej, jeżeli ścieżka ma być zlokalizowana na gruncie, który jest przepuszczalny i ma wykonane koryto.

A. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ustabilizowanie kostki, osadzenie krawężników
B. Osadzenie krawężników, zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki
C. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, osadzenie krawężników, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem
D. Osadzenie krawężników, wykonanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie szczelin piaskiem
Właściwa odpowiedź wskazuje na sekwencję działań zgodną z najlepszymi praktykami budowlanymi, szczególnie w kontekście budowy ścieżek ogrodowych z betonowej kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych. Osadzenie krawężników na początku procesu jest kluczowe, ponieważ zapewnia wytyczną dla dalszych prac i stabilizuje krawędzie ścieżki. Następnie wykonanie podbudowy, które jest podstawą całej konstrukcji, gwarantuje równomierne rozłożenie obciążeń oraz odpowiednią przepuszczalność wody. Zagęszczenie podbudowy jest niezbędne, aby zwiększyć jej wytrzymałość i zapobiec osiadaniu w przyszłości. Po tych krokach następuje ułożenie kostki, które powinno być przeprowadzone z zachowaniem odpowiednich odstępów i wzorów, co wpływa na estetykę oraz funkcjonalność ścieżki. Ustabilizowanie kostki poprzez jej delikatne ubijanie maksymalizuje trwałość konstrukcji. Na końcu, wypełnienie szczelin piaskiem nie tylko poprawia wygląd, ale także zwiększa stabilność kostki, minimalizując ryzyko przesuwania się poszczególnych elementów. Cały proces odzwierciedla standardy branżowe, które wskazują na znaczenie każdego z etapów w kontekście długowieczności i funkcjonalności ścieżki ogrodowej.

Pytanie 18

Aby ustalić kierunek północny w terenie, należy wykorzystać

A. śródwagi
B. tachimetru
C. węgielnicy
D. kompasu
Kompas to podstawowe narzędzie umożliwiające wyznaczenie kierunku północnego w terenie. Działa na zasadzie wskazywania pola magnetycznego Ziemi, co pozwala użytkownikowi łatwo zorientować się w przestrzeni. W praktyce, aby skutecznie posługiwać się kompasem, ważne jest, aby znać techniki jego użycia, takie jak umiejętność rozróżniania między stroną magnetyczną a stroną geograficzną. Osoby zajmujące się nawigacją, turystyką czy ratownictwem górskim często korzystają z kompasu w połączeniu z mapą, co zwiększa precyzję nawigacji. Warto również zwrócić uwagę na kalibrację kompasu oraz na wpływ otoczenia, jak np. metalowe obiekty, które mogą zakłócać jego działanie. W kontekście standardów branżowych, stosowanie kompasu powinno odbywać się zgodnie z wytycznymi profesjonalnych organizacji zajmujących się nawigacją, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale i skuteczność w terenie.

Pytanie 19

Formowanie spadków poprzecznych podczas budowy nawierzchni drogowej powinno być rozpoczęte na etapie

A. niwelacji koryta drogi
B. zagęszczania warstwy wiążącej
C. układania warstwy ścieralnej
D. ustalania warstwy podbudowy
Formowanie spadków poprzecznych nawierzchni drogowej powinno rozpoczynać się na etapie niwelacji koryta drogi, ponieważ to właśnie w tym momencie tworzone są podstawy dla dalszych warstw nawierzchni. Spadki poprzeczne są kluczowe dla odwadniania nawierzchni, co zapobiega gromadzeniu się wody na drodze, a w konsekwencji wpływa na jej trwałość i bezpieczeństwo. Właściwe uformowanie spadków umożliwia skuteczne odprowadzanie wody deszczowej, co stanowi istotny aspekt w projektowaniu dróg zgodnie z europejskimi standardami EN 13108 dotyczącymi materiałów do budowy nawierzchni. Przykładowo, w projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa autostrad, wstępne formowanie koryta drogi pozwala na precyzyjne uformowanie profilu poprzecznego, co w efekcie zmniejsza ryzyko uszkodzeń nawierzchni w wyniku działania wody. Dlatego właściwe niwelowanie koryta drogi, na którym później układane będą kolejne warstwy, ma kluczowe znaczenie dla całej konstrukcji drogowej.

Pytanie 20

Jaki materiał powinien być wybrany do ochrony skarpy przydrożnej, aby jednocześnie umożliwić maksymalny udział biologicznie czynnej powierzchni?

A. Kostkę brukową
B. Geokratę
C. Trylinkę
D. Ażurowe płyty betonowe
Geokraty to innowacyjne materiały geosyntetyczne, które są powszechnie stosowane w budownictwie drogowym, inżynierii lądowej oraz w ochronie środowiska. Ich struktura pozwala na stabilizację gleby oraz jednoczesne zachowanie wysokiego udziału powierzchni biologicznie czynnej. Geokraty składają się z ażurowych siatek, które są wypełnione glebą lub innymi materiałami, co umożliwia swobodny rozwój roślinności. Dzięki temu, że geokraty są perforowane, woda łatwo wnika w glebę, a korzenie roślin mogą rosnąć w ich wnętrzu, co przyczynia się do poprawy absorpcji wody i zmniejsza ryzyko erozji. Zgodnie z zaleceniami standardów budowlanych, geokraty są idealnym rozwiązaniem do zabezpieczenia stoku, ponieważ nie tylko stabilizują skarpę, ale także wspierają bioróżnorodność i zdrowie ekosystemów. Przykładem zastosowania geokraty mogą być tereny przydrożne, gdzie zachowanie naturalnej roślinności jest kluczowe dla estetyki oraz ochrony przed erozją. Wybór geokraty jako materiału do zabezpieczenia skarpy przydrożnej jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 21

Jakie z podanych działań można uznać za metodę ochrony dziedzictwa kulturowego?

A. Wpis do rejestru zabytków
B. Ocena stanu zachowania obiektu
C. Opracowanie projektu ochrony obiektu
D. Inwentaryzacja elementów zabytkowych
Ocena stanu zachowania obiektu, inwentaryzacja elementów zabytkowych i opracowanie projektu ochrony obiektu są ważnymi czynnościami w kontekście ochrony zabytków, ale same w sobie nie stanowią formy ochrony prawnej. Ocena stanu zachowania obiektu polega na przeprowadzeniu analizy jego aktualnego stanu, co jest istotne dla zrozumienia potrzeb konserwatorskich, jednak nie zapewnia formalnej ochrony. Inwentaryzacja jest procesem tworzenia szczegółowego spisu elementów zabytkowych, co jest pomocne w dokumentowaniu i zarządzaniu dziedzictwem, ale również nie przyznaje obiektowi statusu chronionego. Opracowanie projektu ochrony obiektu jest kluczowe w planowaniu działań konserwatorskich, jednak potrzebuje podstawy prawnej, jaką daje wpis do rejestru. Często błędnie zakłada się, że te działania wystarczają do zapewnienia ochrony zabytków. W rzeczywistości każda z tych czynności musi być częścią szerszego systemu, który formalizuje ochronę, co realizowane jest właśnie poprzez rejestrację obiektów. Bez takiej formalności, wszystkie wymienione działania mogą być niewystarczające w kontekście rzeczywistego zabezpieczenia i ochrony dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 22

Na jakim typie gruntu można zastosować warstwę podbudowy nawierzchni pieszej z kostki betonowej ograniczając się jedynie do podsypki piaskowej?

A. Pylastym
B. Ilastym
C. Piaszczystym
D. Gliniastym
Odpowiedź piaszczysta jest prawidłowa, ponieważ grunt piaszczysty charakteryzuje się dobrą przepuszczalnością wody oraz niewielką zdolnością do zatrzymywania wilgoci. Warstwa podsypki piaskowej, stosowana jako podbudowa, wpływa na stabilność i trwałość nawierzchni pieszej wykonanej z kostki betonowej. Zgodnie z normami budowlanymi, takich jak PN-B-06265, stosowanie warstwy podsypki piaskowej w gruntach piaszczystych ułatwia odprowadzanie wody opadowej, a także zapobiega deformacjom nawierzchni. W praktyce często wykorzystuje się piasek do przygotowania podłoża, ponieważ jego właściwości mechaniczne sprzyjają łatwemu układaniu kostki oraz redukują ryzyko osiadania. Warto także pamiętać, że odpowiednie zagęszczenie podsypki piaskowej zwiększa jej nośność, co jest kluczowe dla długowieczności nawierzchni pieszej. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką w budownictwie, gdzie dbałość o detale w fazie przygotowania podłoża ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu i zadowolenia użytkowników.

Pytanie 23

Wartość nakładu dla betonu potrzebnego do budowy ławek parkowych z betonu żwirowego monolitycznego wynosi 1,02 m3 na 1 m3. Jaką wartość ma nakład dla masy betonowej przy wykonaniu dwóch takich ławek o wymiarach 1,00 m x 0,50 m x 0,50 m?

A. 1,02 m3
B. 0,51 m3
C. 0,25 m3
D. 2,04 m3
Poprawna odpowiedź wynosi 0,51 m3, co wynika z dokładnych obliczeń objętości dwóch ławek parkowych. Każda ławka ma wymiary 1,00 m x 0,50 m x 0,50 m, co daje objętość pojedynczej ławki równą 0,25 m3 (1,00 * 0,50 * 0,50 = 0,25 m3). Dla dwóch ławek łączna objętość wynosi 0,25 m3 * 2 = 0,50 m3. Jednakże należy uwzględnić nakład na masę betonową, który wynosi 1,02 m3 na 1 m3 betonu. W związku z tym, aby obliczyć rzeczywistą ilość betonu potrzebną na wytworzenie tych dwóch ławek, mnożymy 0,50 m3 przez wskaźnik nakładu: 0,50 m3 * 1,02 = 0,51 m3. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w inżynierii budowlanej, ponieważ pozwalają precyzyjnie oszacować ilość materiałów potrzebnych do realizacji projektów, co z kolei ma istotny wpływ na budżet oraz harmonogram budowy. W praktyce, znajomość takich wskaźników pozwala na lepsze planowanie i unikanie nadmiaru lub niedoboru materiałów.

Pytanie 24

Brama księżycowa jest charakterystycznym elementem wystroju ogrodu?

A. francuskiego
B. włoskiego
C. chińskiego
D. angielskiego
Brama księżycowa to charakterystyczny element architektury ogrodowej w stylu chińskim, który odzwierciedla głębokie powiązania tego stylu z filozofią feng shui oraz estetyką natury. Tego typu bramy, często dekorowane ornamentami przedstawiającymi smoki czy inne symbole szczęścia, nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale także praktyczną, wyznaczając granice przestrzeni i tworząc harmonijne połączenie między ogrodem a otoczeniem. W ogrodach chińskich brama księżycowa może być umiejscowiona w strategicznych punktach, aby kierować wzrokiem i energią w określone miejsca, co jest zgodne z zasadami feng shui. Użytkownicy mogą spotkać się z tym elementem w różnych formach, od prostych łuków po bogato zdobione struktury, które mogą być używane do tworzenia intymnych zakątków w ogrodzie. Warto również dodać, że brama księżycowa może być inspiracją dla współczesnych projektów ogrodowych, w których dąży się do integracji architektury z naturą, co jest istotnym kierunkiem w nowoczesnym projektowaniu przestrzeni zewnętrznych.

Pytanie 25

Odnowienie zabytku lub jego fragmentu na podstawie zachowanych rysunków, zdjęć, pozostałości, opowieści czy form pochodnych, to

A. rekompozycja
B. rewitalizacja
C. rekonstrukcja
D. restauracja
Rekonstrukcja to proces odtworzenia zabytku lub jego części w oparciu o dostępne źródła, takie jak plany, fotografie, szczątki czy przekazy ustne. Jest to jedno z kluczowych podejść w konserwacji i restauracji dzieł architektonicznych i sztuki, mające na celu przywrócenie oryginalnego wyglądu i funkcji obiektu. W rekonstrukcji istotne jest zastosowanie rzetelnych badań oraz analiz, aby zapewnić jak największą zgodność z historycznymi wartościami obiektu. W praktyce, rekonstrukcja może obejmować takie działania, jak odbudowa zniszczonych fragmentów budynków, a także ich wewnętrzne i zewnętrzne elementy, bazując na wiedzy z zakresu historii architektury i materiałoznawstwa. Przykładami mogą być rekonstrukcje zabytkowych rynków, kościołów czy zamków, które nie tylko przywracają historyczne znaczenie miejsca, ale również przyciągają turystów oraz edukują społeczeństwo na temat dziedzictwa kulturowego. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak zasady dostępne w dokumencie "Zasady Waszyngtońskie", każdy projekt rekonstrukcji powinien brać pod uwagę kontekst historyczny, społeczny oraz przestrzenny obiektu.

Pytanie 26

Jaka skala rysunku przedstawia rzeczywiste wymiary?

A. 1:100
B. 1:10
C. 1:1000
D. 1:1
Odpowiedź 1:1 jest poprawna, ponieważ oznacza, że rysunek jest w skali rzeczywistej, co oznacza, że każdy element na rysunku odpowiada swoim wymiarom w rzeczywistości. To podejście jest kluczowe w projektowaniu, architekturze oraz inżynierii, gdzie precyzyjne odwzorowanie rzeczywistych wymiarów jest niezbędne do prawidłowego wykonania projektu. Na przykład, w architekturze, gdy przygotowujemy plany budynku, korzystamy ze skali 1:1, aby dokładnie zobrazować rozkład pomieszczeń, co pozwala na lepsze zrozumienie przestrzeni podczas planowania. W praktyce, stosowanie skali rzeczywistej ułatwia komunikację pomiędzy projektantami, wykonawcami a klientami, gwarantując, że wszyscy mają tę samą wizję projektu. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z normami ISO, które podkreślają znaczenie dokładności w dokumentacji technicznej.

Pytanie 27

Przy zakładaniu ogrodu na dachu garażu, zaczynając od stropu, jakie warstwy powinny być ułożone w odpowiedniej kolejności?

A. izolacje przeciwwilgociową, drenaż z keramzytu, agrowłókninę, ziemię żyzną
B. drenaż z keramzytu, izolację przeciwwilgociową, agrowłókninę, ziemię żyzną
C. drenaż z keramzytu, agrowłókninę, izolację przeciwwilgociową, ziemię żyzną
D. izolację przeciwwilgociową, agrowłókninę, drenaż z keramzytu, ziemię żyzną
Odpowiedź, która zakłada ułożenie izolacji przeciwwilgociowej, drenażu z keramzytu, agrowłókniny i następnie ziemi żyznej, jest poprawna, ponieważ odzwierciedla proces budowy warstwowego systemu ogrodu na dachu. Izolacja przeciwwilgociowa jest kluczowa, ponieważ chroni strukturę budynku przed wilgocią, co jest szczególnie istotne w przypadku dachów, które są narażone na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Następnie, drenaż z keramzytu umożliwia efektywne odprowadzanie nadmiaru wody, co zapobiega przesiąkaniu wody w głąb konstrukcji. Agrowłóknina pełni rolę separatora, zapobiegając mieszaniu się ziemi z warstwą drenażową, a także wspiera rozwój korzeni roślin, co jest niezbędne w ogrodowej uprawie. Ziemia żyzna, stanowiąca ostatnią warstwę, dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania zielonych dachów, co zapewnia ich trwałość i funkcjonalność.

Pytanie 28

Określ prawidłową sekwencję czynności podczas tworzenia zbiornika z folii, jeśli dół pod zbiornik został już wykopany i wyłożony warstwą piasku.

A. Rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, nalanie wody, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie
B. Rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody
C. Rozłożenie folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody, unieruchomienie krawędzi folii
D. Umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, nalanie wody
Nieprawidłowe podejście do budowy zbiornika często wynika z błędnego zrozumienia procesów technologicznych oraz ich wzajemnych zależności. Rozpoczynanie od umieszczenia kamieni i żwiru na dnie przed rozłożeniem folii wprowadza ryzyko uszkodzenia materiału, co może prowadzić do poważnych przecieków i awarii całego systemu. Folia powinna być podstawowym elementem, a jej umiejscowienie na odpowiednio przygotowanej powierzchni piaskowej jest kluczowe dla zachowania integralności zbiornika. Zastosowanie kamieni i żwiru przed odpowiednim ułożeniem folii może również prowadzić do problemów z jej przyleganiem, co w konsekwencji redukuje efektywność zbiornika. Dodatkowo nalewanie wody przed unieruchomieniem brzegów folii może skutkować przesunięciami materiału, co stwarza ryzyko jego uszkodzenia. Ostatecznie, każda z wymienionych niepoprawnych koncepcji wskazuje na potrzebę zrozumienia podstawowych zasad hydroizolacji i zabezpieczania budowli wodnych. Ważne jest, aby przed przystąpieniem do budowy zbiornika, każdy wykonawca był świadomy nie tylko kolejności prac, ale także ich znaczenia dla długoterminowej funkcjonalności obiektu. Właściwe planowanie i stosowanie się do sprawdzonych praktyk budowlanych są kluczowe dla uniknięcia kosztownych błędów w przyszłości.

Pytanie 29

Nawierzchnia gruntowa potrzebuje regularnego

A. odchwaszczania
B. szczotkowania
C. ubijania
D. zamulania
Odpowiedzi "ubijania", "szczotkowania" i "zamulania" nie są odpowiednie w kontekście utrzymania nawierzchni ziemnej. Ubijanie odnosi się głównie do procesów kompresji gleby, które mogą być stosowane w budownictwie lub przy przygotowywaniu podłoża, jednak nie jest to podejście, które poprawia jakość nawierzchni ziemnej. W rzeczywistości ubijanie może prowadzić do zbyt dużego zagęszczenia gleby, co negatywnie wpływa na jej aerację oraz zdolność do zatrzymywania wody, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. Szczotkowanie, z drugiej strony, może być stosowane do porządkowania powierzchni, jednak nie rozwiązuje problemu chwastów, a także może prowadzić do uszkodzeń roślinności. Metoda ta jest bardziej stosowana w czyszczeniu nawierzchni twardych niż w kontekście ziemi. Zamulanie, czyli pokrywanie gleby warstwą mułu, w wielu przypadkach może prowadzić do zaburzenia naturalnych procesów glebowych i zniekształcenia struktury gleby, co w dłuższej perspektywie może być szkodliwe dla roślin. Tego rodzaju podejścia ignorują fundamentalną zasadę zachowania równowagi ekologicznej w uprawach oraz wpływ na zdrowie gleby. Kluczowe jest, aby stosować metody, które wspierają bioróżnorodność i zdrowie ekosystemu, co w tym przypadku najskuteczniej osiąga się przez odchwaszczanie.

Pytanie 30

Jakiego materiału można użyć do stworzenia siedziska ławki ogrodowej w stylu rustykalnym?

A. Dłutowane deski drewniane
B. Ażurowe płyty aluminiowe
C. Płyty z tworzywa sztucznego
D. Płyty wiórowe
Dłutowane deski drewniane stanowią idealny materiał do wykonania siedziska ławki o charakterze rustykalnym. Drewno wprowadza do przestrzeni ogrodowej naturalny klimat, a jego struktura i faktura doskonale wpisują się w stylistykę rustykalną. Dłutowane deski, dzięki swojej obróbce, posiadają wyraźne słoje i niepowtarzalny charakter, co sprawia, że każda ławka może być unikalnym elementem małej architektury ogrodowej. Drewno jako materiał jest również stosunkowo łatwe do obróbki, co umożliwia dopasowanie wymiarów oraz kształtów do indywidualnych potrzeb użytkowników. Warto również pamiętać o odpowiedniej impregnacji drewna, aby zwiększyć jego odporność na warunki atmosferyczne oraz szkodniki. Zastosowanie standardowych gatunków drewna, takich jak sosna czy dąb, zapewnia trwałość i estetykę, a także wpasowuje się w zasady zrównoważonego rozwoju. Oprócz siedzisk, drewniane elementy mogą być także wykorzystywane w innych częściach ogrodu, co sprzyja spójności estetycznej całego projektu.

Pytanie 31

Jaki naturalny materiał budowlany nadaje się do stworzenia nawierzchni warstwy ścieralnej schodów w ogrodzie w stylu rustykalnym?

A. Płyty betonowe ażurowe
B. Kostkę brukową betonową
C. Kostkę brukową drewnianą
D. Płyty granitowe szlifowane
Kostka brukowa drewniana jest idealnym materiałem budowlanym do wykonania nawierzchni schodów w ogrodzie rustykalnym z kilku powodów. Po pierwsze, drewno jako materiał naturalny doskonale wpisuje się w estetykę ogrodu rustykalnego, wprowadzając elementy organiczne i ciepło do przestrzeni. Ponadto, drewno charakteryzuje się dobrą przyczepnością, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników schodów, zwłaszcza w warunkach wilgotnych. Warto również zauważyć, że drewniana kostka brukowa, jeśli jest odpowiednio zaimpregnowana, może być odporna na działanie czynników atmosferycznych oraz uszkodzenia mechaniczne. Przykłady zastosowania kostki brukowej drewnianej można znaleźć w wielu projektach ogrodowych, gdzie harmonijnie łączy się z naturalnym otoczeniem, a także w ścieżkach ogrodowych, altanach czy przy tarasach. Warto także podkreślić, że stosowanie materiałów naturalnych, takich jak drewno, jest zgodne z trendami zrównoważonego budownictwa i standardami ekologicznymi, co może zwiększać wartość estetyczną oraz użytkową przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 32

Wirydarz jest cechą charakterystyczną dla typów

A. klasztornych
B. pałacowych
C. zamkowych
D. dworskich
Wirydarz to wewnętrzny dziedziniec, który jest charakterystycznym elementem architektonicznym założeń klasztornych. Jego główną funkcją jest stworzenie przestrzeni sprzyjającej medytacji i kontemplacji, co jest niezwykle ważne w życiu monastycznym. Wirydarze często otoczone są krużgankami, które umożliwiają ciche spacery oraz odosobnienie. W kontekście architektury sakralnej wirydarz stanowi także miejsce spotkań wspólnoty zakonnej, a jego zaprojektowanie zgodne jest z zasadami harmonii i proporcji, które są istotne w tradycji budownictwa klasztornego. Przykładem jest wirydarz w klasztorze kartuzów, który nie tylko pełni funkcję użytkową, ale także estetyczną, tworząc spójną całość z otoczeniem. Zrozumienie roli wirydarza w architekturze klasztornej pozwala na lepsze docenienie kulturowego dziedzictwa oraz jego wpływu na duchowość i styl życia mnichów.

Pytanie 33

Przy konstruowaniu studni chłonnej, która warstwa powinna być wykonana jako pierwsza?

A. drobnego żwiru
B. grubego żwiru
C. otoczaków
D. ziemi urodzajnej
Nieprawidłowy wybór drobnego żwiru, grubego żwiru lub ziemi urodzajnej jako pierwszej warstwy w budowie studni chłonnej oparty jest na błędnym zrozumieniu zasad hydrauliki gruntowej. Drobny żwir, pomimo swojej popularności, nie zapewnia wystarczającej przepuszczalności w porównaniu do otoczaków. Jego drobna frakcja może prowadzić do zatykania się systemu, co w konsekwencji może skutkować gromadzeniem się wody nad warstwą, a tym samym zwiększeniem ryzyka powodzi. Gruby żwir, choć ma lepszą przepuszczalność, może nie być optymalny w kontekście osadów i stabilności, ponieważ może przesunąć się pod wpływem wód gruntowych. Z kolei ziemia urodzajna, będąca materią organiczną, jest znacznie mniej przepuszczalna i może zawierać cząstki, które zatykają system odprowadzania wód. Te błędne podejścia wynikają z typowego nieporozumienia dotyczącego roli różnych materiałów w systemach zarządzania wodami. Właściwe zrozumienie, jakie materiały najlepiej współpracują w kontekście hydrauliki i ochrony środowiska, jest kluczowe dla skuteczności budowy studni chłonnych. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 752, podkreśla się znaczenie odpowiedniego doboru materiałów, aby zminimalizować ryzyko awarii systemów odwadniających.

Pytanie 34

Użycie koloru czerwonego w kompozycji umożliwia osiągnięcie efektu

A. przybliżenia
B. zawężenia
C. rozszerzenia
D. oddalenia
Czerwony to jeden z tych kolorów, które naprawdę przyciągają wzrok. Używając go w projektach graficznych, można stworzyć efekt bliskości, bo po prostu zwraca uwagę. Z punktu widzenia psychologii kolorów, czerwień kojarzy się z pasją, miłością i energią, co sprawia, że jeszcze bardziej działa na odbiorców. W praktyce, projektanci często sięgają po czerwień w reklamach, żeby zwiększyć zainteresowanie i podkreślić ważne elementy, jak np. przyciski akcji. Gdy stosuje się czerwień w interfejsach, można zwiększyć konwersje, bo zwraca uwagę na kluczowe opcje, takie jak 'Kup teraz' czy 'Zarejestruj się'. W sztuce czerwień również często wzbudza silne emocje i przyciąga wzrok. Na przykład w plakatach filmowych czerwień może skierować uwagę na tytuł lub głównych bohaterów, co robi dużą różnicę w atrakcyjności wizualnej.

Pytanie 35

Jaka jest rzeczywista szerokość powierzchni, jeśli jej szerokość w rzucie w skali 1:250 wynosi 1,5 cm?

A. 0,60 m
B. 4,00 m
C. 2,50 m
D. 3,75 m
Aby obliczyć rzeczywistą szerokość nawierzchni na podstawie jej szerokości w skali, można zastosować prostą formułę. Skala 1:250 oznacza, że 1 cm na rysunku odpowiada 250 cm w rzeczywistości. Dlatego, mając szerokość 1,5 cm w skali, przeliczenie na rzeczywistą szerokość będzie wyglądać następująco: 1,5 cm * 250 cm/cm = 375 cm. Przeliczając centymetry na metry, otrzymujemy 375 cm = 3,75 m. Tego rodzaju obliczenia są szczególnie istotne w dziedzinach takich jak inżynieria lądowa i architektura, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla planowania i wykonania projektów. Na przykład, projektując drogę, inżynierowie muszą dokładnie określić szerokości pasów ruchu, aby zapewnić bezpieczeństwo i płynność ruchu. Praca z odpowiednimi skalami i obliczeniami pozwala na skuteczne przygotowanie dokumentacji technicznej, spełniając standardy branżowe.

Pytanie 36

Jaki element wyposażenia charakteryzuje ogród kalwaryjski?

A. Oranżeria
B. Pagoda
C. Glorieta
D. Kapliczka
Kapliczka jest kluczowym elementem infrastruktury ogrodu kalwaryjnego, będącego miejscem kultu i medytacji, często nawiązującym do kalwaryjskiej tradycji pielgrzymkowej. To niewielka budowla sakralna, w której umieszczane są figury lub obrazy świętych, co sprzyja kontemplacji i modlitwie. W ogrodach kalwaryjnych kapliczki są rozmieszczone w strategicznych miejscach, często przy ścieżkach prowadzących do głównych punktów kultowych, takich jak stacje drogi krzyżowej. Tego typu obiekty mają na celu nie tylko wzmocnienie duchowego doświadczenia pielgrzymów, ale również stanowią ważny element krajobrazu, wpisując się w estetykę oraz funkcję przestrzeni zielonej. W kontekście projektowania ogrodów kalwaryjnych, należy zwrócić uwagę na odpowiednie materiały oraz stylistykę architektoniczną kapliczek, które powinny harmonizować z otoczeniem i podkreślać sakralny charakter miejsca. Poszanowanie dla lokalnych tradycji i historii jest istotnym aspektem przy ich budowie oraz utrzymaniu.

Pytanie 37

Jakie materiały będą odpowiednie do wyłożenia nawierzchni tarasu w ogrodzie urządzonym w stylu rustykalnym?

A. chodnikowe płyty betonowe
B. szlifowane płyty granitowe
C. heblowane deski dębowe
D. brukowe kostki betonowe
Deski dębowe heblowane to świetny wybór na taras w ogrodzie rustykalnym. Drewno dębowe jest naprawdę twarde i wytrzymałe na różne warunki atmosferyczne, więc sprawdzi się na zewnątrz. A heblowanie to super sprawa, bo nadaje gładką powierzchnię, co wygląda fajnie i jest bezpieczne – nie ma ostrych krawędzi, które mogą być problematyczne. W stylu rustykalnym lubimy naturalne materiały, więc drewno naprawdę pasuje. Warto też pomyśleć o impregnacji, bo to dodatkowo zwiększa trwałość drewna i sprawia, że lepiej znosi wilgoć. Nie zapominajmy o wentylacji podłoża, bo wilgoć to nieprzyjaciel, a grzyby i pleśń to już w ogóle nie są fajne. Dobrze jest też regularnie konserwować drewno, żeby długo wyglądało ładnie i dobrze się sprawowało przez lata.

Pytanie 38

Jaką formą ochrony środowiska naturalnego objęty jest teren, aby zabezpieczyć istniejące na nim specyficzne rodzaje siedlisk naturalnych oraz gatunki uznawane za cenne i zagrożone w skali całej Europy?

A. Obszar Natura 2000
B. Rezerwat przyrody
C. Park krajobrazowy
D. Pomnik przyrody
Park krajobrazowy, rezerwat przyrody i pomnik przyrody to różne formy ochrony, które jednak są trochę inne niż obszary Natura 2000. Park krajobrazowy to miejsce, które dba o krajobraz i różnorodne walory przyrodnicze oraz rekreacyjne, ale nie jest tak restrykcyjny jak Natura 2000, bo nie skupia się na konkretnych gatunkach czy siedliskach. Z kolei rezerwaty przyrody to obszary do ochrony bardzo cennych ekosystemów, ale ich zasięg ochrony jest zazwyczaj mniejszy i bardziej lokalny niż w przypadku Natura 2000, które działa na poziomie europejskim. Pomniki przyrody to natomiast pojedyncze obiekty, jak drzewa czy skały, które są chronione z uwagi na swoje unikalne cechy. Wydaje mi się, że to błędne myślenie utożsamia te różne formy ochrony z obszarami Natura 2000, bo każda z nich ma swoje cele i metody działania. Ważne jest, żeby zrozumieć, że Natura 2000 działa w ramach polityki ochrony różnorodności biologicznej w całej Unii, natomiast inne formy ochrony są bardziej lokalne, co może prowadzić do nieporozumień.

Pytanie 39

Aby zrealizować warstwę podbudowy dla nawierzchni pieszej, wykonanej z drewnianej kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, należy zastosować

A. chudego betonu
B. tłucznia
C. klińca
D. podsypki piaskowej
Podsypka piaskowa jest materiałem, który idealnie nadaje się do wykonania warstwy podbudowy nawierzchni pieszej, zwłaszcza jeśli jest ona z drewnianej kostki brukowej. Piasek, jako materiał naturalny, ma doskonałe właściwości przepuszczalności, co jest kluczowe w przypadku gruntów przepuszczalnych. Dzięki zastosowaniu podsypki piaskowej, uzyskuje się odpowiednią stabilizację kostki oraz możliwość swobodnego odprowadzania wody, co zapobiega powstawaniu kałuż oraz erozji struktury podbudowy. W praktyce, podsypka piaskowa powinna być nakładana na odpowiednio przygotowaną i zagęszczoną powierzchnię, co zapewnia równomierne osiadanie kostki. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, ważne jest, aby materiał był czysty i nie zawierał zanieczyszczeń organicznych, co mogłoby osłabić jego właściwości. W kontekście podbudowy nawierzchni pieszej, podsypka piaskowa nie tylko pełni funkcję wsparcia dla kostki, ale także wpływa na komfort użytkowania nawierzchni, co czyni ją najlepszym wyborem w tym zastosowaniu.

Pytanie 40

Jaką długość będzie miała zbiornik wodny na planie w skali 1:50, jeśli jego rzeczywista długość wynosi 4 m?

A. 16 cm
B. 2 cm
C. 8 cm
D. 4 cm
Odpowiedź 8 cm jest prawidłowa, ponieważ w skali 1:50 oznacza, że każdy 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Długość zbiornika wodnego wynosi 4 m, co przelicza się na 400 cm w rzeczywistości. Aby znaleźć długość zbiornika na planie, dzielimy rzeczywistą długość przez skalę: 400 cm / 50 = 8 cm. Tego typu przeliczenia są istotne w różnych dziedzinach, takich jak architektura, inżynieria czy planowanie przestrzenne, gdzie dokładne odwzorowanie obiektów w zmniejszonej skali jest kluczowe. Umożliwia to projektantom i inżynierom efektywne planowanie i komunikację wizualną. Ważne jest zrozumienie, jak używać skal w projektach, aby uniknąć błędów i zapewnić, że wszystkie elementy projektu będą odpowiednio wyważone i proporcjonalne.