Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 22:27
Data zakończenia: 27 maja 2025 22:45

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Protokół SNMP opisuje

A. zarządzanie jedynie routerami, które są w sieci

B. zdalne monitorowanie oraz zarządzanie siecią z podłączonymi do niej urządzeniami

C. zarządzanie jedynie komputerami znajdującymi się w sieci

D. zdalne monitorowanie i zarządzanie wyłącznie komputerami obecnymi w sieci

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest kluczowym standardem w zarządzaniu sieciami, który umożliwia zdalne monitorowanie i zarządzanie różnorodnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak routery, przełączniki, drukarki oraz serwery. Dzięki SNMP administratorzy sieci mogą zbierać dane o wydajności, monitorować stan urządzeń oraz konfigurować je zdalnie, co znacząco zwiększa efektywność zarządzania infrastrukturą IT. Przykładem zastosowania SNMP może być sytuacja, gdy administrator otrzymuje powiadomienie o wysokim obciążeniu procesora na serwerze. Dzięki SNMP może on szybko zidentyfikować przyczynę problemu i podjąć odpowiednie działania, takie jak optymalizacja zasobów lub wprowadzenie dodatkowego obciążenia na inny serwer. Protokół ten opiera się na modelu klient-serwer i stosuje strukturalne dane w formacie MIB (Management Information Base), co pozwala na łatwe rozszerzanie i dostosowywanie do specyficznych potrzeb organizacji. SNMP jest szeroko stosowany w praktykach branżowych, jako kluczowy element strategii zarządzania infrastrukturą IT w dużych organizacjach.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jakie oznaczenie jest przypisane do kabla światłowodowego?

A. J-H(St)H

B. XzTkMXpw

C. Z-XOTktsd

D. YTKSYekW

Wybór YTKSYekW, XzTkMXpw lub J-H(St)H jako odpowiedzi nie jest poprawny, ponieważ żadne z tych oznaczeń nie odnosi się do kabli światłowodowych. YTKSYekW to standardowe oznaczenie kabli elektrycznych, które wykorzystuje się w instalacjach niskonapięciowych, takich jak zasilanie urządzeń elektrycznych. Oznaczenia te nie są związane z technologią światłowodową, co może prowadzić do mylnych wniosków o zastosowaniu tych kabli w sieciach telekomunikacyjnych. XzTkMXpw to natomiast fikcyjne lub błędne oznaczenie, które nie istnieje w dokumentacji branżowej, co może wskazywać na brak znajomości aktualnych standardów w zakresie kabli światłowodowych. Z kolei J-H(St)H odnosi się do kabli stosowanych w telekomunikacji miedzianej, w tym do rozdzielnic telekomunikacyjnych. Zrozumienie różnicy między kablami miedzianymi a światłowodowymi jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień podczas projektowania i wdrażania systemów komunikacyjnych. Wiele osób myli te dwa rodzaje kabli, co prowadzi do wyboru niewłaściwych materiałów w projektach budowlanych lub modernizacyjnych. W praktyce, każda z tych odpowiedzi pokazuje, jak istotne jest zrozumienie specyfikacji i zastosowania różnych typów kabli w inżynierii elektrycznej i telekomunikacyjnej.

Pytanie 5

Który z programów służy do ustanawiania połączeń VPN (Virtual Private Network)?

A. Avast

B. Hamachi

C. Wireshark

D. Visio

Visio to takie narzędzie do tworzenia diagramów i wizualizacji procesów, ale nie ma z VPN nic wspólnego. Jak ktoś używa Visio do połączeń sieciowych, to może się porządnie pomylić, bo to raczej służy do graficznego przedstawiania informacji, a nie do zapewniania bezpieczeństwa danych czy łączenia komputerów. Wireshark to inna historia, bo to narzędzie do analizy ruchu w sieci, ale też nie robi połączeń VPN. Można go używać do monitorowania pakietów danych, co jest ważne, ale brak mu szyfrowania i tunelowania, które są kluczowe w VPN. A Avast to program antywirusowy, który także nie tworzy połączeń VPN, a bardziej skupia się na ochronie przed wirusami i złośliwym oprogramowaniem. Często ludzie mylą te dwa rodzaje oprogramowania, co prowadzi do zamieszania. Ważne, żeby rozumieć różnice między nimi, żeby skutecznie zabezpieczać swoje zasoby sieciowe.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jak nazywa się proces obserwacji oraz zapisywania identyfikatorów i haseł używanych podczas logowania do zabezpieczonych sieci w celu dostępu do systemów ochronnych?

A. Spoofing

B. Cracking

C. Sniffing

D. Hacking

Sniffing to technika monitorowania i rejestrowania danych przesyłanych w sieci, w tym identyfikatorów i haseł użytkowników. W kontekście bezpieczeństwa informatycznego, sniffing może mieć zastosowanie zarówno w sposób legalny, jak i nielegalny. Legalne sniffing jest często wykorzystywane przez administratorów sieci w celu analizy ruchu sieciowego, identyfikacji problemów oraz monitorowania bezpieczeństwa. Techniki takie jak przechwytywanie pakietów mogą być stosowane do zrozumienia struktury danych przesyłanych pomiędzy urządzeniami, co pozwala na wdrażanie skutecznych środków ochrony, takich jak szyfrowanie czy segmentacja sieci. Praktyki stosowane w sniffing obejmują użycie narzędzi takich jak Wireshark, które umożliwiają analizę pakietów w czasie rzeczywistym. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, ważne jest, aby stosować sniffing w sposób zgodny z prawem oraz z poszanowaniem prywatności użytkowników, co jest kluczowe w kontekście regulacji, takich jak RODO.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Zgodnie z protokołem IPv6 każdy interfejs sieciowy powinien posiadać adres link-local. Który prefiks określa adresy typu link-local?

A. FE80::/10

B. FF00::/8

C. FC00::/7

D. FEC0::/10

Adresy link-local w protokole IPv6 są kluczowe dla komunikacji w obrębie lokalnych segmentów sieci, a ich identyfikacja odbywa się za pomocą prefiksu FE80::/10. Adresy te są wykorzystywane przez urządzenia do komunikacji bez konieczności posiadania globalnego adresu IP. To oznacza, że każdy interfejs sieciowy wyposażony w IPv6 automatycznie generuje adres link-local z wykorzystaniem tego prefiksu. Przykładem zastosowania adresów link-local jest wymiana informacji w protokołach takich jak Neighbor Discovery Protocol (NDP), który pozwala na wykrywanie sąsiednich urządzeń w tej samej sieci. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie adresami i optymalizacja komunikacji. Adresy te są również wykorzystywane w sytuacjach, gdy nie ma dostępnych serwerów DHCPv6, co podkreśla ich znaczenie w praktycznych scenariuszach sieciowych. W ramach standardów IETF, np. RFC 4862, opisano, jak urządzenia powinny tworzyć i zarządzać adresami link-local w IPv6, co jest istotnym elementem nowoczesnych architektur sieciowych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Wskaż aplikację z pakietu Open Office, która jest przeznaczona do tworzenia prezentacji?

A. Writer

B. Impress

C. Draw

D. Cale

Impress to program wchodzący w skład pakietu Open Office, który jest dedykowany do tworzenia prezentacji multimedialnych. Jego interfejs użytkownika jest intuicyjny, co pozwala na łatwe tworzenie i edytowanie slajdów, dodawanie tekstów, grafik oraz animacji. Impress obsługuje różne formaty plików, co umożliwia importowanie prezentacji stworzonych w innych programach, takich jak Microsoft PowerPoint. Dzięki narzędziom oferowanym przez Impress, użytkownik ma możliwość tworzenia profesjonalnych prezentacji, które mogą być wykorzystywane w różnych kontekstach, od edukacji po biznes. Warto również zwrócić uwagę na możliwość współpracy z innymi członkami zespołu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pracy nad projektami. Używając Impress, można tworzyć interaktywne prezentacje, które angażują odbiorców, co jest kluczowe w skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 15

Aby zweryfikować poprawność działania każdego urządzenia zainstalowanego w komputerze działającym na systemie operacyjnym MS Windows, należy wybrać następującą ścieżkę:

A. start/panel sterowania/programy i funkcje

B. start/urządzenia i drukarki

C. start/wszystkie programy/akcesoria

D. start/panel sterowania/menedżer urządzeń

Odpowiedź 'start/panel sterowania/menedżer urządzeń' jest poprawna, ponieważ Menedżer urządzeń stanowi centralne narzędzie w systemie operacyjnym MS Windows do zarządzania i kontrolowania wszystkich zainstalowanych urządzeń. Umożliwia on użytkownikom przeglądanie szczegółowych informacji o każdym urządzeniu, takich jak stan, sterowniki, oraz ewentualne problemy, które mogą wpływać na jego działanie. Przykładem zastosowania tego narzędzia jest identyfikacja problemów z urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak drukarki czy skanery, które mogą nie działać prawidłowo. Dzięki Menedżerowi urządzeń możemy szybko zaktualizować sterowniki, wyłączyć lub włączyć konkretne urządzenia, a także usunąć i ponownie zainstalować ich oprogramowanie. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie Menedżera urządzeń, aby upewnić się, że wszystkie urządzenia są zaktualizowane i działają prawidłowo, co ma kluczowe znaczenie dla stabilności i wydajności systemu operacyjnego.

Pytanie 16

Który rodzaj adresowania jest obecny w protokole IPv4, ale nie występuje w IPv6?

A. Multicast

B. Unicast

C. Anycast

D. Broadcast

Wybór odpowiedzi innej niż broadcast wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące podstawowych różnic między protokołami IPv4 a IPv6. Anycast, multicast i unicast to trzy metody adresowania, które są obecne w IPv6, jednak różnią się one od broadcastu. Anycast polega na kierowaniu pakietów do najbliższego odbiorcy spośród grupy potencjalnych odbiorców, co jest przydatne w aplikacjach wymagających szybkiej reakcji, takich jak usługi DNS. Z kolei multicast umożliwia przesyłanie informacji do wielu odbiorców jednocześnie, co jest korzystne w przypadku transmisji multimedialnych lub konferencji online. Unicast, z drugiej strony, to najbardziej podstawowy typ komunikacji, polegający na wysyłaniu danych bezpośrednio do jednego odbiorcy. Te metody mają swoje zastosowania i są zgodne z nowoczesnym podejściem do projektowania sieci. Warto zauważyć, że wiele osób myli broadcast z multicastem, myśląc, że obie techniki działają w ten sam sposób. To prowadzi do błędnych wniosków, takich jak przekonanie, że multicast może zastąpić broadcast w każdej sytuacji, co nie jest prawdą. Multicast jest bardziej wydajny, ponieważ ogranicza obciążenie sieci, ale nie jest w stanie w pełni zastąpić broadcastu, który pozwala na dotarcie do wszystkich urządzeń bez potrzeby informowania ich o tym wcześniej.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakie urządzenie pomiarowe wykorzystuje się do określenia poziomu mocy sygnału w cyfrowej sieci telekomunikacyjnej?

A. Tester przewodów RJ45/RJ11

B. Tester linii telekomunikacyjnej

C. Miernik wartości szczytowych

D. Uniwersalny miernik cyfrowy

Tester linii telekomunikacyjnej jest specjalistycznym urządzeniem, które służy do pomiaru poziomu mocy sygnału oraz jakości połączeń w cyfrowych sieciach telefonicznych. Przy jego pomocy technicy mogą szybko i precyzyjnie zdiagnozować problemy z łącznością, co jest kluczowe w utrzymaniu wysokiej jakości usług telekomunikacyjnych. Tester ten umożliwia nie tylko pomiar poziomu sygnału, ale także identyfikację zakłóceń, oceny parametrów transmisji oraz testy ciągłości linii. W praktyce, podczas prac konserwacyjnych lub instalacyjnych, technicy wykorzystują ten sprzęt do weryfikacji, czy sygnał osiąga wymagane normy jakości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto zaznaczyć, że takie pomiary są często regulowane przez standardy, takie jak ITU-T G.992, które określają minimalne wymagania dla jakości sygnału w różnych technologiach komunikacyjnych.

Pytanie 19

W opisie zestawu komputerowego wskazano, że dołączony nośnik pamięci, określony jako recovery disc, jest częścią zestawu. Co to oznacza w kontekście tego zestawu komputerowego?

A. oprogramowanie stosowane do tworzenia kopii zapasowej systemu operacyjnego

B. nośnik pamięci zawierający sterownik dysku twardego

C. oprogramowanie stosowane do odzyskiwania systemu operacyjnego

D. nośnik pamięci zawierający materiały promocyjne

Odpowiedzi, które wskazują na inne funkcje nośnika pamięci, nie są prawidłowe, ponieważ mylą istotę recovery disc. Nośnik pamięci zawierający sterownik dysku twardego jest przydatny w kontekście instalacji systemu operacyjnego, ale nie ma związku z jego odzyskiwaniem. Sterowniki są niezbędne do prawidłowego działania dysku, jednak sama ich obecność na nośniku nie zapewnia możliwości przywrócenia systemu w przypadku awarii. Oprogramowanie do tworzenia kopii zapasowej systemu operacyjnego również nie jest tożsame z recovery disc. Kopie zapasowe mają na celu zabezpieczenie danych przed ich utratą, co jest innym procesem niż przywracanie systemu do stanu operacyjnego. Ponadto nośniki zawierające materiały promocyjne nie mają żadnej funkcjonalności, która pomogłaby w odzyskiwaniu systemu. W praktyce, ta mylna interpretacja wynika z braku zrozumienia różnicy między różnymi rodzajami nośników i ich przeznaczeniem. Ważne jest, aby rozróżniać te funkcje, gdyż każde z tych narzędzi ma odmienne zastosowanie i znaczenie w kontekście zarządzania systemami komputerowymi. Zrozumienie tego zagadnienia pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zasobami IT i lepsze przygotowanie na sytuacje awaryjne.

Pytanie 20

Jaką charakterystykę ma przepustowość wynosząca 64 kbit/s?

A. system ISDN BRA kanał B

B. system ISDN BRA kanał D

C. technologię ADSL

D. technologię ATM

Odpowiedź 'system ISDN BRA kanał B' jest ok, bo przepustowość 64 kbit/s to standard dla jednego kanału B w interfejsie ISDN. ISDN to fajna technologia, która pozwala na przesyłanie głosu i danych w cyfrowej formie przez linie telefoniczne. System ISDN BRA składa się z dwóch kanałów B, każdy ma te 64 kbit/s, i jednego kanału D, który ma 16 kbit/s i jest odpowiedzialny za sygnalizację. W praktyce te kanały B są często używane do przesyłania danych i głosu, więc ISDN naprawdę się przydaje, zwłaszcza w firmach, gdzie stabilność połączeń jest mega ważna. Na przykład w małych biurach czy podczas wideokonferencji ISDN sprawia, że wszystko działa płynnie. Dzięki standardom, ISDN jest też zgodny z międzynarodowymi normami, co czyni go bardziej uniwersalnym w komunikacji.

Pytanie 21

Jakiego typu modulacji używają modemy w analogowym łączu operującym w standardzie V.34?

A. FSK

B. QAM

C. PSK

D. PCM

Odpowiedzi PSK, FSK oraz PCM nie są odpowiednie w kontekście standardu V.34 dla modemów analogowych. PSK, czyli Phase Shift Keying, polega na zmianie fazy sygnału nośnego w celu reprezentacji danych. Chociaż PSK jest efektywną metodą modulacji, to nie oferuje takiej samej wydajności w przesyłaniu danych jak QAM, co czyni go mniej korzystnym w zastosowaniach wymagających wyższej przepustowości, takich jak te w standardzie V.34. FSK, czyli Frequency Shift Keying, wykorzystuje różne częstotliwości do reprezentacji danych, co również ogranicza efektywność w porównaniu do QAM; FSK jest bardziej podatne na zniekształcenia w warunkach niskiej jakości sygnału. PCM, czyli Pulse Code Modulation, jest techniką stosowaną w cyfrowym przesyłaniu dźwięku, a nie w modulacji danych. PCM koncentruje się na cyfryzacji sygnałów analogowych, co nie ma zastosowania w kontekście przesyłania danych w standardzie V.34. Powszechnym błędem jest mylenie tych technologii z modulacjami odpowiednimi do przesyłania danych, co prowadzi do nieporozumień co do ich zastosowania i efektywności w różnych scenariuszach komunikacyjnych. W związku z tym kluczowe jest zrozumienie, że QAM jest najefektywniejszym rozwiązaniem w kontekście modemów V.34, a inne wymienione metody nie spełniają wymagań tego standardu.

Pytanie 22

Jak definiuje się efektywność widmową BF (Bandwidth Efficiency)?

A. możliwość kanału do przesyłania informacji binarnych, czyli określenia liczby bitów danych, które można transmitować w ciągu sekundy przez dane medium transmisyjne

B. szansę na wystąpienie błędów bitowych w przesyłanym strumieniu informacji

C. ilość bitów, która może być przesyłana w ciągu 1 sekundy, korzystając z pasma o szerokości 1 herca w dostępnych pasmach częstotliwości

D. przestrzeń między najwyższą a najniższą częstotliwością pasma, które kanał może przenieść z tolerancją nie gorszą niż 3 dB

Wiele osób może mylnie utożsamiać efektywność widmową z innymi parametrami transmisji danych. Na przykład, zdolność kanału do przenoszenia informacji binarnej, czyli maksymalna liczba bitów, które mogą być przesyłane w danym czasie, jest bliskim, ale innym pojęciem. Różni się to od efektywności widmowej, która jest skorelowana z pasmem o szerokości jednego herca. Prawdopodobieństwo wystąpienia przekłamania bitu informacji, które jest istotne w kontekście jakości przesyłanych danych, nie odnosi się bezpośrednio do efektywności widmowej. W rzeczywistości, to prawdopodobieństwo jest związane z jakością sygnału i zakłóceniami, a nie z samą zdolnością do przesyłania danych. Wreszcie, różnica między górną a dolną częstotliwością pasma, które kanał jest zdolny przenieść, nie jest równoważna z efektywnością widmową, ponieważ nie uwzględnia ona, ile danych można przesłać w określonym czasie. Te różnice w rozumieniu mogą prowadzić do błędnych wniosków w projektowaniu systemów komunikacyjnych i analizy ich wydajności. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność widmowa jest bardziej specyficzna i związana z szerokością pasma, co powinno być uwzględnione w każdym rozważaniu na temat optymalizacji systemów przesyłowych.

Pytanie 23

Czym zajmuje się regenerator cyfrowy?

A. tylko modyfikuje kształt oraz parametry czasowe sygnału

B. wzmacnia i optymalizuje kształt oraz parametry czasowe sygnału

C. jedynie wzmacnia i poprawia formę sygnału

D. filtruje oraz wzmacnia sygnał

Niektóre z zaproponowanych odpowiedzi nie oddają pełnego zakresu funkcji, jakie pełni regenerator cyfrowy. Wzmacnianie sygnału bez poprawy jego kształtu oraz parametrów czasowych jest niewystarczające, ponieważ zniekształcenia sygnału mogą prowadzić do błędów w transmisji danych. Z kolei stwierdzenie, że regenerator 'tylko' poprawia kształt oraz parametry czasowe sygnału, pomija kluczowy aspekt wzmacniania, które jest niezbędne do przywrócenia sygnału do odpowiedniego poziomu. Istnieją także koncepcje, które wskazują na filtrację sygnału jako główną rolę regeneratora, co jest mylące, ponieważ filtracja jest jedynie etapem w procesie regeneracji. Regeneratory cyfrowe nie tylko filtrują sygnał, ale również analizują jego parametry i korygują wszelkie zniekształcenia, co nie jest odzwierciedlone w tych odpowiedziach. Często mylone jest także pojęcie wzmacniania z prostym zwiększeniem sygnału, podczas gdy w praktyce wymaga to skomplikowanej analizy oraz złożonych algorytmów, które uwzględniają m.in. szumy i zakłócenia. Właściwe zrozumienie funkcji regeneratora cyfrowego jest kluczowe dla projektowania i utrzymania efektywnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jak określa się stację do nadawania i odbierania sygnału, która zapewnia użytkownikom końcowym łączność radiową z siecią telefonii komórkowej GSM?

A. VLR (Visitor Location Register)

B. MSC (Mobile switching centre)

C. HLR (Home Location Register)

D. BTS (base transceiver station)

Odpowiedź BTS (base transceiver station) jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do stacji, która jest kluczowym elementem infrastruktury sieci komórkowych, w tym GSM. BTS to jednostka, która obsługuje komunikację radiową z użytkownikami końcowymi, umożliwiając im dostęp do sieci. Działa jako pomost między telefonami komórkowymi a resztą systemu telekomunikacyjnego. W praktyce, BTS jest odpowiedzialna za odbieranie i wysyłanie sygnałów radiowych, co umożliwia prowadzenie rozmów telefonicznych oraz przesyłanie danych. Każda BTS pokrywa określony obszar zwany komórką, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i optymalne wykorzystanie pasma radiowego. Dobre praktyki branżowe w zakresie projektowania BTS obejmują odpowiednią lokalizację stacji, aby zapewnić maksymalne pokrycie sygnałem oraz minimalizację zakłóceń. Dodatkowo, standardy takie jak ETSI i 3GPP definiują wymagania techniczne dotyczące projektowania i implementacji BTS, co wpływa na jakość usług świadczonych użytkownikom końcowym.

Pytanie 26

Różne składniki tej samej informacji mogą być przesyłane różnymi trasami w komutacji

A. pakietów

B. łączy

C. wiadomości

D. kanałów

W kontekście komutacji, przesyłanie poszczególnych elementów informacji w postaci pakietów jest kluczowym aspektem nowoczesnych systemów komunikacyjnych. Komutacja pakietów opiera się na podziale danych na mniejsze jednostki zwane pakietami, które mogą być niezależnie kierowane przez sieć. Dzięki temu, różne pakiety tej samej wiadomości mogą podróżować różnymi trasami, co zwiększa efektywność i odporność na awarie. Przykładem zastosowania tej technologii jest Internet, w którym dane przesyłane są w formie pakietów korzystających z różnych protokołów, takich jak TCP/IP. W przypadku problemów z jedną trasą, inne mogą zostać wykorzystane, co minimalizuje opóźnienia i utratę danych. Standardy takie jak RFC 791 dotyczące protokołu IP zapewniają ramy dla efektywnego przesyłania pakietów w sieciach. Zastosowanie komutacji pakietów jest również widoczne w sieciach lokalnych oraz rozległych, gdzie optymalizacja trasowania pakietów ma kluczowe znaczenie dla wydajności oraz niezawodności komunikacji.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Standardy 802.11 b oraz g dzielą dostępne pasmo na nakładające się kanały, których częstotliwości środkowe różnią się o 5 MHz. Zgodnie z ETSI w Europie można wyróżnić takie kanały

A. 10

B. 2

C. 13

D. 24

Niezrozumienie liczby kanałów dostępnych w standardach 802.11 b i g może prowadzić do wielu nieporozumień w kontekście projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi. Próby określenia liczby kanałów na podstawie zbyt małych lub zbyt dużych wartości, takich jak 24, 10 czy 2, wynikają najczęściej z niedostatecznej wiedzy o pasmach częstotliwości i zasobach dostępnych w Europie. Standardy 802.11 b i g operują w paśmie 2,4 GHz, które, ze względu na przepisy regulacyjne ETSI, udostępnia 13 kanałów. Warto zauważyć, że w niektórych krajach mogą obowiązywać różne regulacje dotyczące wykorzystania kanałów, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Użytkownicy, którzy opierają się na nieaktualnych lub regionalnych danych, mogą błędnie zakładać, że dostępnych jest więcej kanałów, co prowadzi do przeciążenia sieci i zakłócenia transmisji. Oprócz tego, nieprzemyślane podejście do wyboru kanałów, takie jak próby korzystania z wielu kanałów jednocześnie bez zrozumienia ich nakładania się, może prowadzić do degradacji jakości sygnału. Dlatego kluczowe jest, aby sieciowcy i administratorzy byli dobrze poinformowani o liczbie rzeczywiście dostępnych kanałów i zasadach ich użycia, aby skutecznie zarządzać sieciami bezprzewodowymi i zapewnić ich optymalną wydajność.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Termin software odnosi się do

A. oprogramowanie

B. typ licencji

C. rodzaj pamięci

D. złośliwe oprogramowanie

Termin 'software' w języku angielskim odnosi się do oprogramowania, czyli zbioru instrukcji, danych i programów, które wykonują określone zadania na komputerze lub innym urządzeniu elektronicznym. Oprogramowanie jest kluczowym elementem funkcjonowania nowoczesnych systemów informatycznych, ponieważ pozwala na realizację różnorodnych procesów, od prostych aplikacji biurowych po skomplikowane systemy zarządzania bazami danych. Przykładem zastosowania oprogramowania może być system operacyjny, taki jak Windows czy Linux, który zarządza zasobami komputera, a także aplikacje, takie jak Microsoft Office, które wspierają użytkowników w codziennych zadaniach. W dzisiejszych czasach oprogramowanie jest również kluczowym elementem w rozwoju technologii chmurowych, aplikacji mobilnych oraz Internetu rzeczy (IoT), co czyni jego znajomość niezbędną w branży IT. Wiele standardów branżowych, takich jak ISO/IEC 25010, definiuje jakość oprogramowania, co podkreśla znaczenie skutecznego zarządzania cyklem życia oprogramowania i jego ciągłego doskonalenia.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

W jakiej modulacji zarówno fala nośna, jak i sygnał modulujący mają postać przebiegów analogowych?

A. PAM (Pulse Amplitude Modulation)

B. ASK (Amplitude Shift Keying)

C. PCM (Pulse Code Modulation)

D. FM (Frequency Modulation)

Odpowiedzi inne niż FM wskazują na różne techniki modulacji, które nie spełniają kryteriów dotyczących analogowości zarówno fali nośnej, jak i sygnału modulującego. PAM (modulacja amplitudy impulsów) polega na zmianie amplitudy impulsów w odpowiedzi na sygnał analogowy, ale sama modulacja jest cyfrowa, co oznacza, że wynikowy sygnał nie jest analogowy. ASK (modulacja klucza amplitudy) również wykorzystuje cyfrowe zmiany amplitudy, reprezentując bity danych jako różne poziomy amplitudy, co zbliża ją do kategorii sygnałów cyfrowych. PCM (modulacja kodowania impulsów) to technika, w której analogowy sygnał jest próbkowany i kodowany w postaci dyskretnych wartości, co czyni go całkowicie cyfrowym procesem. Wszelkie nieporozumienia mogą wynikać z błędnego założenia, że modulacja może zachować analogowy charakter w tych technikach, podczas gdy rzeczywistość wymaga, aby obie składowe były analogowe w kontekście FM. Zrozumienie różnicy między modulacjami analogowymi a cyfrowymi jest kluczowe dla projektowania systemów komunikacyjnych, gdzie dobór odpowiedniej techniki wpływa na jakość sygnału, efektywność przesyłu oraz odporność na zakłócenia.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jaki modem powinien być użyty w sieciach dostępowych zaprojektowanych w technologii kabli miedzianych w architekturze punkt-punkt, który nie współpracuje z usługą POTS?

A. ADSL

B. HDSL

C. VDSL

D. ISDN

Wybór modemu w sieciach dostępowych wymaga zrozumienia specyfiki każdej technologii oraz ich zastosowania w realnym świecie. VDSL, czyli Very-high-bit-rate Digital Subscriber Line, jest technologią, która oferuje wyższe prędkości transmisji danych w porównaniu do ADSL, ale także jest ściśle związana z usługą POTS. Oznacza to, że VDSL nie nadaje się do zastosowań, gdzie wymagana jest pełna niezależność od usług telefonicznych. ISDN (Integrated Services Digital Network) to standard, który został zaprojektowany do jednolitego przesyłania różnych typów danych, w tym głosu i danych, przez telekomunikacyjne linie miedziane, co również stawia go w opozycji do wymogów sieci opartej na HDSL. ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) jest popularnym rozwiązaniem dla dostępu do internetu, ale jego architektura asymetryczna oznacza, że prędkości wysyłania danych są znacznie niższe niż prędkości pobierania, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście sieci punkt-punkt bez współpracy z POTS. Ponadto, błędy w ocenie możliwości tych technologii często wynikają z niepełnego zrozumienia ich architektury i ograniczeń. W praktyce, wybór technologii powinien opierać się nie tylko na dostępności, ale także na wymaganiach dotyczących prędkości, niezawodności i elastyczności w przyszłych zastosowaniach, co w przypadku HDSL staje się jasne jako preferowane rozwiązanie w kontekście projektowanej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Wybór impulsowy polega na przesyłaniu wybranej liczby w postaci

A. dwóch z ośmiu tonów o zbliżonych częstotliwościach

B. liczby impulsów o czasie trwania 50 ms z częstotliwością 10 Hz, odpowiadającej wybranej cyfrze

C. dwóch z ośmiu tonów - jednego z grupy niższych częstotliwości, a drugiego z grupy wyższych

D. liczby impulsów o czasie trwania 50 ms z częstotliwością 1 Hz, odpowiadającej wybranej cyfrze

Pierwsza z błędnych odpowiedzi odnosi się do koncepcji wykorzystania dwóch tonów o zbliżonych częstotliwościach, co nie jest zgodne z zasadami sygnalizacji DTMF. W rzeczywistości, każdy ton w DTMF jest określony przez unikalne, niepowtarzalne częstotliwości, co umożliwia precyzyjne rozróżnienie między poszczególnymi cyframi. Użycie tonów o zbliżonych częstotliwościach mogłoby prowadzić do błędnej identyfikacji sygnałów, ponieważ mogłyby one zakłócać odbiór i przetwarzanie informacji. Kolejna propozycja, mówiąca o wykorzystaniu tonów z grup o niższych i wyższych częstotliwościach, również nie odpowiada rzeczywistym zasadom DTMF. Każda cyfra jest jednoznacznie zakodowana przez zestaw dwóch częstotliwości, a nie przez ich klasyfikację. Niezrozumienie tych podstawowych zasad może prowadzić do błędów w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych, gdzie precyzja sygnałów ma kluczowe znaczenie dla ich funkcjonowania. Ostatnia z niepoprawnych koncepcji, dotycząca częstotliwości wynoszącej 1 Hz, jest całkowicie nieadekwatna dla tego przypadku, ponieważ zbyt niska częstotliwość nie pozwala na efektywne kodowanie impulsów w wymaganym czasie. W praktyce, zastosowanie niewłaściwych parametrów sygnału może skutkować poważnymi problemami w transmisji danych, w tym opóźnieniami, błędami lub całkowitym brakiem komunikacji.

Pytanie 38

Wyświetlany na monitorze komunikat Keyboard is locked out — Unlock the key podczas uruchamiania komputera odnosi się do

A. wadliwej klawiatury

B. braku sygnału na klawiaturze

C. sytuacji, w której jeden z przycisków mógł zostać wciśnięty i jest zablokowany

D. braku połączenia komputera z klawiaturą

Wiele osób może błędnie interpretować komunikat o zablokowanej klawiaturze, opierając się na niepoprawnych założeniach dotyczących jej stanu. Na przykład, stwierdzenie, że klawiatura jest uszkodzona, jest zbyt ogólne i nie uwzględnia, że problem może być związany z pojedynczym klawiszem. W przypadku braku sygnalizacji na klawiaturze, należy pamiętać, że zablokowane klawisze mogą nadal generować sygnały, co nie oznacza, iż klawiatura jest całkowicie nieaktywna. Brak komunikacji komputera z klawiaturą również nie jest adekwatny, ponieważ komunikat sugeruje, że system wykrywa klawiaturę, ale nie może zrealizować akcji z powodu zablokowanego klawisza. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują zbyt daleko idące uogólnienia oraz mylenie symptomów z przyczynami. Właściwe podejście do diagnozowania problemów z klawiaturą wymaga systematycznego sprawdzania każdego z klawiszy oraz analizy zachowania całego urządzenia, a nie tylko oparcia się na ogólnych wnioskach dotyczących jego stanu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jaki jest adres rozgłoszeniowy dla podsieci 46.64.0.0/10?

A. 46.64.255.255

B. 46.128.0.255

C. 46.0.0.255

D. 46.127.255.255

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) w danej podsieci jest zdefiniowany jako ostatni adres w zakresie tej podsieci. W przypadku podsieci 46.64.0.0/10, pierwszym krokiem jest zrozumienie, co oznacza maska /10. Maska ta oznacza, że pierwsze 10 bitów adresu IP jest używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 22 bity są używane do identyfikacji hostów w tej sieci. Adres sieci 46.64.0.0 w systemie binarnym wygląda następująco: 00101110.01000000.00000000.00000000. Przy użyciu maski /10, adresy hostów w tej podsieci wahają się od 46.64.0.1 do 46.127.255.254. Ostatni adres w tym zakresie, czyli adres rozgłoszeniowy, to 46.127.255.255. Adresy rozgłoszeniowe są istotne w komunikacji w sieci, ponieważ umożliwiają wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla administratorów sieci, którzy muszą prawidłowo konfigurować urządzenia oraz diagnozować problemy z komunikacją w sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej