Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 19:57
Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 20:02

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas testowania skryptu JavaScript można w konsoli wyświetlać obecnie przechowywane wartości zmiennych przy użyciu funkcji

A. console.warn()

B. console.error()

C. console.log()

D. console.count()

Funkcje console.count(), console.warn() i console.error() mają różne zastosowania, które nie są odpowiednie do prostego wyświetlania wartości zmiennych. console.count() jest używana do zliczania, ile razy została wywołana w danym kontekście, co może być przydatne w niektórych przypadkach, ale nie służy do prezentacji bieżących wartości zmiennych. Użycie tej metody może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie umożliwia użytkownikowi bezpośredniego przeglądania wartości w tradycyjny sposób. console.warn() generuje komunikaty ostrzegawcze, a jej celem jest zwrócenie uwagi na potencjalne problemy w kodzie. Ta funkcja, mimo że może przekazywać informacje o stanie aplikacji, nie jest przeznaczona do monitorowania konkretnych wartości zmiennych. Z kolei console.error() służy do zgłaszania błędów, co jest kluczowe w identyfikacji problemów, ale także nie dostarcza bieżących informacji o zmiennych. Używanie tych metod w kontekście debugowania zmiennych może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie dostarczają one pełnego obrazu danych. Programiści często wpadają w pułapkę myślenia, że wszelkie komunikaty w konsoli są równoważne z efektywnym debugowaniem, co jest mylnym podejściem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych funkcji ma swoje specyficzne zadanie i nie powinny być one stosowane zamiennie z console.log(), która jest dedykowana do prostego i przejrzystego logowania wartości zmiennych.

Pytanie 2

Który z poniższych zapisów CSS zmieni tło bloku na odcień niebieskiego?

A. div {background-color:blue;}

B. div {border-color:blue;}

C. div {shadow:blue;}

D. div {color:blue;}

Zapis 'div {background-color:blue;}' jest jak najbardziej na miejscu. Właściwość 'background-color' jest kluczowa, bo ustawia kolor tła dla elementów blokowych w CSS. Kiedy używasz 'blue' jako wartości, to mówisz, że tło ma być niebieskie. Ta właściwość jest częścią tego całego systemu CSS, który decyduje, jak powinny wyglądać elementy HTML. Ustawienie koloru tła jest ważne, bo wpływa na wygląd strony i to, jak kontrastują ze sobą tekst i tło, co jest istotne, by strona była dostępna dla każdego. Jeśli chciałbyś zmienić kolor tła, możesz korzystać z różnych wartości, takich jak kody HEX (np. #0000FF) albo RGB (np. rgb(0, 0, 255)). Możesz to zobaczyć w praktyce, na przykład:

Treść

, co ustawi tło 'diva' na niebieskie.

Pytanie 3

W języku PHP predefiniowana zmienna $_SESSION przechowuje

A. zmienne przesyłane do skryptu przez formularz

B. listę zarejestrowanych sesji na serwerze WWW

C. zmienne przesyłane do skryptu przy pomocy ciastek (cookie)

D. zmienne zarejestrowane w aktualnej sesji

Zrozumienie działania zmiennej $_SESSION jest kluczowe w kontekście zarządzania stanem aplikacji webowych. Wiele osób mylnie utożsamia $_SESSION z innymi mechanizmami takimi jak ciasteczka czy formularze, co prowadzi do nieporozumień. Ciasteczka, czyli małe pliki przechowywane na komputerze użytkownika, są używane do przechowywania danych po stronie klienta, a więc różnią się od $_SESSION, która działa po stronie serwera. Odpowiedzi sugerujące, że $_SESSION zawiera spis zarejestrowanych sesji na serwerze WWW są również błędne, ponieważ ta zmienna przechowuje dane tylko dla konkretnej sesji użytkownika, a nie dla wszystkich użytkowników. Ponadto zmienne przesyłane do skryptu za pomocą formularza są dostępne w superglobalnej tablicy $_POST lub $_GET, a nie w $_SESSION. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie sesji z innymi mechanizmami przechowywania danych, co może prowadzić do nieefektywnego kodowania i problemów z bezpieczeństwem. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że $_SESSION jest dedykowana do przechowywania danych sesji w trakcie interakcji użytkownika z aplikacją, a nie do zarządzania innymi formami danych przesyłanych przez użytkownika.

Pytanie 4

W dokumencie HTML utworzono formularz wysyłający dane do skryptu formularz.php. Po naciśnięciu przycisku typu submit, przeglądarka przekierowuje nas do określonego adresu. Na podstawie podanego linku można wywnioskować, że dane do pliku formularz.php przesłano metodą

.../formularz.php?imie=Anna&nazwisko=Kowalska

A. SESSION

B. GET

C. POST

D. COOKIE

Metoda GET w HTTP jest używana do przesyłania danych w adresie URL. Dane są dołączane jako parametry zapytania po znaku zapytania w formacie klucz=wartość. Przykład w pytaniu pokazuje, że dane imie=Anna oraz nazwisko=Kowalska są przesyłane jako część adresu URL do formularz.php. Jest to typowe dla metody GET, która umożliwia łatwe przesyłanie danych przez przeglądarkę i ich późniejsze przetwarzanie po stronie serwera. Metoda GET jest często stosowana w przypadku, gdy dane nie zawierają poufnych informacji, a ich objętość jest niewielka. Standard HTTP rekomenduje używanie metody GET do pobierania danych i niepowinno być używane do przesyłania lub modyfikowania danych. Dokumentacja W3C wskazuje, że GET jest metodą idempotentną, co oznacza, że wielokrotne wykonanie tego samego zapytania nie spowoduje dodatkowych efektów ubocznych. W praktyce GET jest używana np. w zapytaniach wyszukiwania w witrynach, gdzie parametry wyszukiwania są umieszczane w URL.

Pytanie 5

Analizując zamieszczony kod w języku HTML, można zauważyć, że w przeglądarce

A. dolny margines zostanie przypisany do bloku B

B. bloki A oraz B będą się na siebie nakładać

C. blok B będzie oddalony od bloku A o 20 px

D. blok A zostanie przesunięty w lewo o 20 px

Odpowiedź jest prawidłowa ponieważ styl CSS margin-top: 20px zastosowany do bloku B powoduje dodanie górnego marginesu tego bloku co skutkuje odsunięciem go od bloku A o 20 pikseli. W praktyce oznacza to że w przeglądarce blok B będzie zlokalizowany 20 pikseli poniżej bloku A. Jest to standardowe zachowanie przeglądarek interpretujących HTML i CSS zgodnie z zasadami kaskadowych arkuszy stylów. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania stron internetowych gdyż pozwala na precyzyjne kontrolowanie układu elementów na stronie. Użycie jednostki pikseli jest powszechne w określaniu marginesów ze względu na przewidywalność i precyzję tej jednostki. Dzięki temu projektanci mogą osiągnąć estetyczną i funkcjonalną hierarchię wizualną co jest kluczowe w tworzeniu przejrzystych i użytecznych interfejsów użytkownika. Warto również zwrócić uwagę na fakt że marginesy są narzędziem nie tylko estetycznym ale i semantycznym zwiększając czytelność oraz dostępność treści na stronie

Pytanie 6

W HTML-u utworzono formularz. Jaki efekt działania kodu zostanie pokazany przez przeglądarkę, jeśli w drugie pole użytkownik wprowadził tekst "ala ma kota"?

A. A

B. C

C. D

D. B

Pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów związanych z różnym renderowaniem elementów formularza HTML. Odpowiedź A pokazuje zastosowanie checkboxów, które są używane do wyboru wielu opcji z zestawu, ale nie są obecne w podanym kodzie HTML. Kod formularza zawiera element select, co sugeruje użycie rozwijanego menu, a nie checkboxów. Tym samym, A jest niepoprawna, ponieważ nie odzwierciedla struktury kodu. W odpowiedzi C widoczny jest poprawny element select, jednak pole hasła nie jest zamaskowane co nie jest zgodne z typowym zachowaniem pola input typu password w przeglądarkach. Hasła wprowadzane do formularzy są z reguły maskowane w celu ochrony danych użytkownika. Odpowiedź D przedstawia przyciski radiowe, które są stosowane, gdy użytkownik może wybrać tylko jedną opcję z grupy, co również nie odpowiada strukturze kodu HTML gdzie użyto rozwijanego menu poprzez element select. W HTMLu nie ma przycisków radiowych, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru nieprawidłowych odpowiedzi obejmują nieznajomość standardowego odwzorowania elementów HTML w przeglądarkach oraz brak zrozumienia różnicy między rodzajami pól wyboru i ich zastosowaniami. Znajomość tych podstawowych zasad pozwala na prawidłowe zrozumienie działania kodu HTML i jego reprezentacji w interfejsie użytkownika.

Pytanie 7

Za pomocą podanego zapytania w tabeli zostanie wykonane ALTER TABLE nazwa1 ADD nazwa2 DOUBLE NOT NULL;

A. została zmieniona nazwa kolumny z nazwa1 na nazwa2

B. zmieniono typ kolumny nazwa2 na DOUBLE

C. dodana kolumna nazwa2, która nie przyjmuje wartości domyślnej

D. dodana kolumna nazwa2 o typie zmiennoprzecinkowym

Poprawna odpowiedź, czyli dodanie kolumny nazwa2 typu zmiennoprzecinkowego (DOUBLE), jest zgodna z poleceniem przedstawionym w zapytaniu SQL. Instrukcja ALTER TABLE jest używana do modyfikacji istniejącej tabeli, a w tym przypadku dodajemy nową kolumnę. Typ DOUBLE oznacza zmiennoprzecinkową reprezentację liczb, co jest przydatne w sytuacjach, gdy potrzebujemy precyzyjnie przechowywać wartości liczbowe z ułamkami, takie jak ceny, wyniki pomiarów czy dane statystyczne. W praktyce, użycie zmiennoprzecinkowego typu danych jest standardową praktyką w bazach danych, kiedy musimy operować na liczbach, które mogą mieć wartości dziesiętne. Dodatkowo, opcja NOT NULL zapewnia, że kolumna ta zawsze będzie miała przypisaną wartość, co przyczynia się do integralności danych w bazie. Zastosowanie takiego rozwiązania jest niezbędne w wielu aplikacjach, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe, na przykład w systemach finansowych czy analizach danych.

Pytanie 8

Które z poniższych twierdzeń na temat klucza głównego jest prawdziwe?

A. Zawiera jedynie jedno pole

B. Może mieć tylko wartości liczbowe

C. W przypadku tabeli z danymi osobowymi może to być pole nazwisko

D. Jest unikalny w ramach tabeli

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi opierają się na nieporozumieniach dotyczących definicji i właściwości klucza podstawowego. Klucz podstawowy nie jest ograniczony do jednego pola; może być złożony z kilku atrybutów, co jest typowe w bardziej skomplikowanych modelach danych. Zastosowanie kilku pól jako klucza podstawowego jest często konieczne, aby zapewnić unikalność w sytuacjach, gdzie pojedyncze pole może nie wystarczyć. Odpowiedź wskazująca, że klucz podstawowy składa się tylko z jednego pola, prowadzi do myślenia, które nie odzwierciedla rzeczywistości projektowania baz danych. Ponadto, klucz podstawowy może przyjmować różne typy danych, w tym tekstowe, co jest niezgodne z twierdzeniem, że może on przyjmować jedynie wartości liczbowe. W rzeczywistości, wiele baz danych używa tekstowych wartości jako kluczy, zwłaszcza w kontekście identyfikatorów, które są bardziej zrozumiałe dla użytkowników. W przypadku danych osobowych, pole nazwisko nie jest odpowiednim kandydatem na klucz podstawowy, ponieważ nie jest unikalne - wielu użytkowników może mieć to samo nazwisko. Używanie nieunikalnych danych jako kluczy podstawowych narusza podstawowe zasady projektowania baz danych, co może prowadzić do błędów i problemów z integralnością danych. Rozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i administracji baz danych.

Pytanie 9

Tabela gory zawiera dane o polskich wzniesieniach oraz łańcuchach górskich, w których te wzniesienia się znajdują. Aby uzyskać Koronę Gór Polskich, czyli najwyższe wzniesienie w każdym z łańcuchów górskich, należy wykonać kwerendę

A. SELECT pasmo, szczyt FROM gory GROUP BY wysokosc

B. SELECT pasmo, szczyt, MAX(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo

C. SELECT pasmo, szczyt, MAX(wysokosc) FROM gory

D. SELECT pasmo, szczyt, wysokosc FROM gory

W analizowanym pytaniu, wszystkie pozostałe zapytania nie są w stanie dostarczyć wymaganych informacji o najwyższych szczytach górskich w każdym paśmie. Pierwsza odpowiedź, SELECT pasmo, szczyt, wysokosc FROM gory; po prostu wyświetli wszystkie kolumny bez jakiejkolwiek agregacji, co prowadzi do nieprzydatnych wyników, gdyż nie wskazuje na najwyższe szczyty, które nas interesują. Druga odpowiedź, SELECT pasmo, szczyt, MAX(wysokosc) FROM gory;, jest błędna, ponieważ nie zawiera klauzuli GROUP BY. Bez niej, zapytanie zwróci jedynie najwyższą wysokość w całej tabeli, a nie w podziale na poszczególne pasma, co jest kluczowym elementem naszego zapytania. Trzecia opcja, SELECT pasmo, szczyt FROM gory GROUP BY wysokosc;, jest również niepoprawna, gdyż grupowanie według wysokości nie ma sensu w kontekście poszukiwania najwyższych szczytów w ramach pasm. Takie podejście prowadziłoby do niejednoznacznych wyników, ponieważ w każdym paśmie mogłoby być wiele szczytów o różnych wysokościach, a nie ma możliwości zidentyfikować najwyższego szczytu. Ustalanie grupy na podstawie niewłaściwego kryterium, jak w tym przypadku, często prowadzi do błędnych wniosków i jest typowym błędem myślowym, który należy unikać podczas pracy z danymi. Kluczowym wymogiem w takich zapytaniach jest zrozumienie, jakie kryteria powinny być zastosowane do grupowania danych oraz odpowiednie wykorzystanie funkcji agregujących w kontekście danego problemu.

Pytanie 10

W języku PHP, po wykonaniu poniższego fragmentu kodu, w zmiennej o nazwie Nowy_Napis uzyskamy

A. zAwSZe sPrAwDz SWOJ kOd

B. ZAWSZE SPRAWDZ SWOJ KOD

C. zawsze sprawdz swoj kod

D. ZaWszE

Większość błędnych odpowiedzi wynika z nierozumienia działania funkcji strtolower w PHP. Funkcja ta jest zaprojektowana do przekształcania wszystkich liter w ciągu znaków na małe litery. Jednym z częstych błędów jest myślenie, że funkcja może nie działać poprawnie na mieszanych przypadkach, co prowadzi do błędnych wniosków. Programiści często popełniają błąd zakładając, że funkcja strtolower może pozostawić część liter jako wielkie litery, co jest nieprawidłowe w kontekście PHP. Ten tok myślenia może wynikać z nieznajomości działania funkcji lub braku doświadczenia w pracy z danymi tekstowymi w języku PHP. Innym możliwym błędem jest mylenie strtolower z innymi funkcjami, które mogą mieć różne zastosowania w kontekście przetwarzania tekstu. Ważne jest, aby zrozumieć, że strtolower jest specyficznie zaprojektowana do normalizacji tekstu poprzez zamianę wszystkich liter na małe, co jest pomocne w różnych scenariuszach programistycznych, takich jak porównywanie ciągów znaków bez uwzględniania wielkości liter lub przygotowywanie danych do dalszej analizy. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe do unikania błędów w kodowaniu i zapewnienia spójności w przetwarzaniu danych tekstowych.

Pytanie 11

Co oznacza jednostka ppi (pixels per inch)?

A. jest parametrem określającym rozdzielczość cyfrowych urządzeń wykonujących pomiary

C. określa rozdzielczości obrazów generowanych przez drukarki i plotery

D. określa rozdzielczość obrazów rastrowych

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że ppi określa rozdzielczość obrazów generowanych przez drukarki i plotery, co jest nieprecyzyjne. Drukarki i plotery mogą używać różnych jednostek miary, takich jak dpi (dots per inch), a nie ppi, do opisu rozdzielczości druku. Ppi odnosi się bezpośrednio do cyfrowych obrazów rastrowych, a dpi jest bardziej związane z rzeczywistym procesem druku. Kolejna odpowiedź sugeruje, że ppi jest parametrem definiującym rozdzielczości cyfrowych urządzeń wykonujących pomiary. To również nie jest poprawne, ponieważ ppi jest jednostką miary odnoszącą się do rozdzielczości obrazów, a nie do urządzeń pomiarowych. Urządzenia tego typu mogą używać różnych standardów, które są dostosowane do specyficznych zastosowań, takich jak rozdzielczość w milimetrach czy centymetrach, co czyni tę odpowiedź błędną. Wreszcie, brak jakiejkolwiek odpowiedzi w ostatnim punkcie wskazuje na niepełne zrozumienie tematu i nie dostarcza żadnej wartości merytorycznej, co dodatkowo podkreśla niepoprawność wszystkich wymienionych opcji, które nie odnoszą się bezpośrednio do definicji ppi.

Pytanie 12

Na ilustracji przedstawiono dwie tabele. Aby ustanowić między nimi relację jeden do wielu, gdzie jedna strona to Klienci, a druga strona to Zamowienia, należy

A. dodać pole klucza obcego do tabeli Klienci i powiązać je z ID tabeli Zamowienia.

B. stworzyć trzecią tabelę z dwoma kluczami obcymi. Jeden klucz połączyć z ID tabeli Klienci, a drugi klucz połączyć z ID tabeli Zamowienia.

C. powiązać relacją pola ID z obu tabel.

D. wprowadzić pole klucza obcego do tabeli Zamowienia i powiązać je z ID tabeli Klienci.

Zrozumienie, dlaczego inne podejścia do tworzenia relacji jeden do wielu są błędne, wymaga wyjaśnienia działania kluczy podstawowych i obcych. Połączenie pól ID z obu tabel nie tworzy poprawnej relacji jeden do wielu, ponieważ nie definiuje, które pole służy jako klucz obcy. Tego typu połączenie może prowadzić do niejednoznaczności i problemów z integralnością danych. Dodanie klucza obcego do tabeli Klienci i połączenie go z ID tabeli Zamowienia również nie jest prawidłowe, ponieważ przeczyłoby to logice relacji jeden do wielu, gdzie jeden klient może mieć wiele zamówień, a nie odwrotnie. W praktyce takie podejście mogłoby prowadzić do powielania danych w tabeli Klienci i komplikacji przy zarządzaniu danymi. Zdefiniowanie trzeciej tabeli z dwoma kluczami obcymi jest podejściem stosowanym przy relacjach wiele do wielu, a nie jeden do wielu, jak w tym przypadku. Takie rozwiązanie byłoby nieefektywne w tej sytuacji i niepotrzebnie skomplikowałoby strukturę bazy danych. Poprawne zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla projektowania wydajnych i spójnych systemów baz danych, zgodnych z zasadami normalizacji i dobrych praktyk inżynierii danych.

Pytanie 13

W CSS należy ustawić tło dokumentu na obrazek rys.png. Obrazek powinien się powtarzać tylko w poziomej osi. Jaką definicję powinien mieć selektor body?

A. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-y;}

B. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat;}

C. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-x;}

D. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: round;}

Odpowiedzi, które nie zostały wybrane, zawierają różne błędne podejścia do definiowania tła w CSS. W przypadku opcji używających wartości 'round' oraz 'repeat', tło powtarzałoby się zarówno w poziomie, jak i w pionie, co może nie być pożądanym efektem, jeżeli celem jest ograniczenie powtarzania jedynie do poziomego rozciągnięcia. Wartość 'repeat' jest domyślną wartością dla 'background-repeat', co oznacza, że obrazy będą powtarzane w obu kierunkach, co nie odpowiada wymaganiom zadania. Ponadto, 'repeat-y' powtarzałoby obraz tylko w pionie, co jest całkowicie odwrotne do zamierzonego efektu. Błędy te wynikają z nieporozumienia dotyczącego sposobu działania właściwości CSS związanych z tłem oraz ich wartości. Kluczowe w projektowaniu jest zrozumienie, które aspekty wizualne są istotne dla doświadczeń użytkowników. Właściwa kontrola nad powtarzaniem tła ma znaczenie w kontekście estetyki i układu elementów strony. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przemyśleć, jak obrazy będą się zachowywać w różnych kontekstach i na różnych urządzeniach, aby uniknąć niezamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 14

Na ilustracji pokazano relację jeden do wielu. Łączy ona

A. klucz podstawowy id tabeli filmy z kluczem podstawowym id tabeli rezyserzy

B. klucz obcy rezyserzy_id tabeli filmy z kluczem obcym id tabeli rezyserzy

C. klucz podstawowy id tabeli filmy z kluczem obcym rezyserzy_id tabeli rezyserzy

D. klucz obcy rezyserzy_id tabeli filmy z kluczem podstawowym id tabeli rezyserzy

W kontekście relacji jeden do wielu w bazach danych często dochodzi do nieporozumień związanych z błędnym przypisaniem kluczy. Klucz podstawowy w jednej tabeli nigdy nie może być kluczem obcym w innej relacji tego typu, ponieważ klucz podstawowy musi być unikalny i jednoznacznie identyfikować rekord w swojej tabeli. Podobne błędy pojawiają się przy przypisywaniu klucza obcego jako odnoszącego się do innego klucza obcego, co nie jest prawidłowym podejściem, ponieważ klucz obcy powinien odnosić się do klucza podstawowego w innej tabeli, aby zapewnić integralność referencyjną. Klucz obcy nie może być kluczem podstawowym w relacji jeden do wielu, ponieważ naruszałoby to zasadę unikalności wymaganej dla klucza podstawowego. Częstym błędem jest także mylenie kierunku relacji, co prowadzi do projektowania niepraktycznych struktur danych, które są trudne do zarządzania i skalowania. Prawidłowe zastosowanie kluczy obcych i podstawowych oraz zrozumienie ich roli w strukturze bazy danych stanowi fundament dla efektywnego modelowania danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów zarządzania relacyjnymi bazami danych. Kluczowe jest, aby projektanci baz danych byli świadomi tych zasad i potrafili je stosować w praktyce, aby uniknąć problemów z integralnością danych i późniejszymi trudnościami przy ich modyfikacji lub rozszerzaniu struktury bazy danych. Poprawne zrozumienie relacji między tabelami oraz ich implementacja jest niezbędna dla utrzymania spójności i wydajności systemów bazodanowych w długim okresie użytkowania.

Pytanie 15

Funkcja agregująca MIN w języku SQL ma na celu określenie

A. wartości minimalnej z kolumny zwróconej przez kwerendę

B. liczby wierszy zwróconych przez kwerendę

C. średniej wartości kolumny obserwowanej w wyniku zapytania

D. liczby znaków w rekordach zwróconych przez kwerendę

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, mówiąca o liczbie wierszy zwróconych kwerendą, myli zastosowanie funkcji agregujących z podstawowymi operacjami na tabelach w SQL. Liczba wierszy w zbiorze wynikowym jest określana przez funkcję COUNT, a nie przez MIN. Kolejna odpowiedź, dotycząca liczby znaków w zwróconych rekordach, również jest myląca, ponieważ nie ma to związku z funkcją MIN. Funkcja MIN koncentruje się na wartościach kolumny, a nie na ich długości. Odpowiedź dotycząca średniej wartości kolumny myli MIN z funkcją AVG. To częsty błąd, ponieważ obie funkcje agregujące służą do analizy danych, ale każda z nich dostarcza innego rodzaju informacji. Ważne jest, aby jednocześnie rozumieć, że każda z funkcji agregujących ma swoje specyficzne zastosowanie i kontekst. Używanie funkcji MIN wiąże się z poszukiwaniem najniższej wartości w określonym zbiorze, a nie z obliczaniem statystyk takich jak liczba wierszy czy średnia arytmetyczna. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi funkcjami jest kluczowe przy pracy z bazami danych, a także przy formułowaniu zapytań SQL, aby uzyskać konkretne i precyzyjne wyniki.

Pytanie 16

W CSS, poniższy zapis spowoduje, że czerwony kolor zostanie zastosowany do

h1::first-letter {color:red;}

A. pierwsza litera nagłówka drugiego poziomu

B. pierwsza litera nagłówka pierwszego poziomu

C. tekst nagłówka pierwszego poziomu

D. pierwsza linia akapitu

Wiesz, użycie selektora CSS ::first-letter w połączeniu z stylem h1 to fajny sposób na zmianę wyglądu pierwszej litery w nagłówku. Kiedy używasz tego, kolor czerwony sprawi, że ta litera będzie się wyróżniać, co jest super, zwłaszcza w przypadku nagłówków czy akapitów. To technika, którą często stosuje się w projektowaniu stron, żeby nadać im trochę typograficznego stylu, jak w książkach z dużymi inicjałami. Ale pamiętaj, że ten selektor działa tylko z blokowymi elementami, takimi jak

czy

, więc jeżeli spróbujesz zastosować go z elementami liniowymi, to niestety efekty nie będą takie, jak się spodziewasz. Zawsze warto też mieć na uwadze standardy W3C, bo one pomagają w tworzeniu dostępnych stron. No i ten selektor jest częścią specyfikacji CSS Pseudo-Elements Level 3, więc przeglądarki go dobrze wspierają. Zrozumienie, jak i kiedy stosować takie selektory, to klucz do tworzenia nowoczesnych stron.

Pytanie 17

Użycie standardu ISO-8859-2 ma na celu zapewnienie prawidłowego wyświetlania

A. symboli matematycznych

B. specjalnych znaków dla języka kodowania strony

C. znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony

D. polskich znaków, takich jak: ś, ć, ń, ó, ą

Odpowiedzi dotyczące symboli matematycznych, znaków specjalnych dla języka kodów strony oraz znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony są niepoprawne w kontekście zastosowania standardu ISO-8859-2. Standard ten nie jest przeznaczony do wyświetlania symboli matematycznych, gdyż istnieją inne kody i standardy, takie jak Unicode, które lepiej radzą sobie z obsługą szerokiego zakresu symboli matematycznych oraz znaków specjalnych. ISO-8859-2 koncentruje się głównie na znakach używanych w językach europejskich, a nie na symbolach, które są specyficzne dla matematyki. Z kolei znaki specjalne dla języka kodów strony, takie jak HTML, wymagają innego podejścia w kodowaniu, na przykład zastosowania encji HTML, które są standardowym sposobem reprezentacji znaków, które mogą być zinterpretowane przez przeglądarki internetowe. Wreszcie, znaki zarezerwowane dla języka opisu strony, takie jak te używane w XML czy HTML, również nie są objęte standardem ISO-8859-2. Każdy z tych tematów wymaga zrozumienia kontekstu, w którym są stosowane, oraz standardów technicznych, które są bardziej odpowiednie do ich obsługi, co podkreśla ograniczenia ISO-8859-2 w obszarze, w którym zostały zaprojektowane.

Pytanie 18

Zarządzanie procesem przekształcania kodu źródłowego stworzonego przez programistę na kod maszynowy, który jest zrozumiały dla komputera, nosi nazwę

A. wdrażanie

B. analizowanie

C. kompilowanie

D. rozpoczynanie

Kompilowanie to proces, w którym kod źródłowy, napisany w języku programowania wysokiego poziomu, jest przekształcany na kod maszynowy, który może być zrozumiany i wykonany przez komputer. Działa to na zasadzie analizy składniowej i semantycznej kodu źródłowego, a następnie generowania odpowiednich instrukcji dla procesora. Przykładem narzędzi, które realizują ten proces, są kompilatory, takie jak GCC dla języka C czy javac dla języka Java. Kompilowanie ma kluczowe znaczenie w programowaniu, ponieważ pozwala na optymalizację kodu, co zwiększa wydajność aplikacji. Dobre praktyki wskazują, że kompilowanie powinno być częścią cyklu programowania, a regularne kompilowanie kodu pomaga w szybszym wykrywaniu błędów oraz zapewnia, że kod jest zawsze zgodny z wymaganiami projektowymi. Warto również zaznaczyć, że proces kompilacji może obejmować różne etapy, takie jak prekompilacja, generacja kodu pośredniego oraz linkowanie, co czyni go złożonym i wieloetapowym działaniem.

Pytanie 19

Ustalenie w języku CSS wartości background-attachment: scroll oznacza, że

A. tło witryny pozostanie nieruchome i nie będzie się przesuwać podczas przewijania strony

B. obrazek tła będzie się powtarzać (kafelki)

C. tło witryny będzie przesuwane wraz z przewijaniem strony

D. obraz tła pojawi się w prawym górnym rogu witryny

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne interpretacje właściwości 'background-attachment: scroll'. W pierwszej odpowiedzi sugeruje się, że ta właściwość powoduje powtarzanie grafiki tła. W rzeczywistości powtarzanie tła reguluje właściwość 'background-repeat', a nie 'background-attachment'. Właściwość ta jest odpowiedzialna za sposób, w jaki tło jest renderowane na stronie, a nie za jego przewijanie. Natomiast w odpowiedzi odnoszącej się do stałego tła, również jest to niepoprawne rozumienie. 'background-attachment: fixed' jest właściwością, która ustawia tło w taki sposób, aby pozostawało nieruchome podczas przewijania strony. Użytkownicy mogą być skłonni pomylić te dwie właściwości, co prowadzi do nieporozumień w projektowaniu stron. Warto również zauważyć, że umieszczanie grafiki w określonym miejscu, jak w odpowiedzi sugerującej umiejscowienie w prawym górnym rogu, jest regulowane przez właściwość 'background-position', a nie 'background-attachment'. Takie błędne podejście może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania CSS oraz do problemów w interpretacji stylów przez przeglądarki. Zrozumienie różnicy między tymi właściwościami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji stylów CSS, co jest fundamentalne w branży web developmentu. Używanie odpowiednich właściwości w odpowiednich kontekstach pozwala na uzyskanie optymalnych efektów wizualnych i funkcjonalnych na stronach internetowych.

Pytanie 20

Jak nazywa się proces, w trakcie którego identyfikuje się oraz eliminuje błędy w kodzie źródłowym aplikacji?

A. Normalizacja

B. Kompilacja

C. standaryzacja

D. Debugowanie

Debugowanie to proces, który polega na identyfikacji, analizie i usuwaniu błędów w kodzie źródłowym programów. Jest to kluczowy etap w cyklu życia oprogramowania, który zapewnia, że aplikacje działają zgodnie z zamierzonymi specyfikacjami. W praktyce debugowanie może obejmować różnorodne techniki, takie jak używanie narzędzi do analizy statycznej, wykonanie testów jednostkowych oraz korzystanie z debuggerów, które pozwalają na śledzenie wykonania kodu w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki debugowania obejmują dokumentowanie napotkanych błędów, co może ułatwić ich ponowne wystąpienie oraz szybsze ich usunięcie w przyszłości. Debugowanie nie tylko poprawia jakość kodu, ale również ułatwia rozwój i utrzymanie oprogramowania, co jest zgodne z zasadami Agile i DevOps, gdzie ciągła integracja i dostarczanie są kluczowymi elementami procesu. W ten sposób debugowanie stanowi integralną część programowania, która wpływa na wydajność i stabilność tworzonych aplikacji.

Pytanie 21

Rezultatem wykonania podanego zapytania SQL jest ```SELECT count(*) FROM Uczniowie WHERE srednia = 5;```

A. liczba uczniów, którzy mają średnią ocen równą 5.

B. suma ocen uczniów, których średnia ocen wynosi 5.

C. średnia ocen wszystkich uczniów.

D. całkowita liczba uczniów.

Ogólne zrozumienie działania zapytań SQL wymaga znajomości podstawowych funkcji agregujących oraz sposobu filtrowania danych za pomocą klauzuli `WHERE`. W tym przypadku zapytanie używa funkcji `COUNT(*)`, która służy do zliczania wszystkich wierszy spełniających określone kryteria. Kryterium w klauzuli `WHERE` to `srednia = 5`, co oznacza, że tylko uczniowie z średnią ocen równą 5 będą brani pod uwagę. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji agregujących, takich jak `SUM()` i `COUNT()`. `COUNT()` zwraca liczbę wierszy, podczas gdy `SUM()` zwraca sumę wartości w określonej kolumnie. Dlatego odpowiedź mówiąca o sumie ocen jest niepoprawna, ponieważ zapytanie nie używa `SUM()`. Również odpowiedź dotycząca średniej ocen wszystkich uczniów jest błędna, ponieważ zapytanie nie używa `AVG()`, które oblicza średnią wartości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego formułowania zapytań i interpretacji wyników w SQL, co jest fundamentalne w analizie danych.

Pytanie 22

Co oznacza skrót SQL?

A. Standard Quality Language

B. Sequential Question Language

C. Simple Query Logic

D. Structured Query Language

SQL, czyli Structured Query Language, to bardzo istotny język w świecie baz danych. Pozwala na tworzenie, modyfikowanie i zarządzanie danymi w relacyjnych bazach danych. Język ten umożliwia użytkownikom definiowanie struktury bazy danych poprzez tworzenie tabel oraz określanie relacji między nimi. Ponadto, SQL jest kluczowy do manipulacji danymi, oferując szeroki wachlarz komend do selekcji, wstawiania, aktualizacji i usuwania danych. Dzięki SQL można także kontrolować dostęp do danych, definiując uprawnienia użytkowników. W praktyce, SQL jest używany w wielu narzędziach i systemach zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL, Microsoft SQL Server czy Oracle Database. Jego standaryzacja przez ANSI i ISO zapewnia, że podstawowe komendy są zrozumiałe i spójne w wielu systemach. Dla programistów i administratorów baz danych znajomość SQL jest kluczowa, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie i analizę danych, co jest podstawą w podejmowaniu decyzji biznesowych.

Pytanie 23

W języku HTML, aby ustawić tytuł dokumentu na "Moja strona", który będzie widoczny na karcie przeglądarki internetowej, należy użyć zapisu

A. Moja strona

D.Moja strona

Odpowiedziorazsą niepoprawne, ponieważ elementnie jest odpowiedni do definiowania tytułu dokumentu w HTML. Elementsłuży do przechowywania metadanych, które dostarczają dodatkowych informacji o stronie, ale nie wyświetlają się one na pasku tytułowym przeglądarki. Z kolei podanie tytułu w formie Moja strona jest błędne, gdyż element służy do grupowania elementów dotyczących dokumentu, takich jak tytuł, skrypty czy style, ale nie może być użyty do wyświetlania treści bezpośrednio. Element nie ma również tytułu, dlatego jego użycie w ten sposób jest niezgodne z normami HTML. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie metadanych z treścią, co prowadzi do nieprawidłowego wnioskowania, że elementymogą określać tytuł strony. Właściwe zrozumienie struktury dokumentu HTML oraz roli poszczególnych elementów jest kluczowe dla poprawnego zbudowania strony internetowej i optymalizacji pod kątem wyszukiwarek, co może wpłynąć na widoczność strony w internecie.

Pytanie 24

Kolor zapisany w modelu RGB(255, 0, 0) to

A. żółty

B. zielony

C. czerwony

D. niebieski

Odpowiedź czerwona jest poprawna, ponieważ w modelu RGB kolor jest definiowany przez kombinację trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Wartości w modelu RGB mieszczą się w zakresie od 0 do 255, gdzie 255 oznacza pełną intensywność danego koloru, a 0 brak intensywności. W przypadku RGB(255, 0, 0), maksymalna wartość oznacza, że kolor czerwony jest w pełni nasycony, podczas gdy wartości zielonej i niebieskiej są równe zeru, co skutkuje uzyskaniem czystego koloru czerwonego. W praktyce, model RGB jest powszechnie stosowany w technologii wyświetlania kolorów na ekranach komputerów, telewizorów oraz w grafice komputerowej. Zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla projektantów interfejsów użytkownika, grafików i specjalistów od marketingu wizualnego, którzy muszą umieć manipulować kolorami, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny lub brandingowy. Dobre praktyki w zakresie doboru kolorów obejmują uwzględnienie harmonii kolorystycznej oraz różnorodności percepcji kolorów przez różne osoby, co można osiągnąć poprzez testy A/B lub badania użytkowników.

Pytanie 25

W języku SQL, aby z tabeli Uczniowie wyodrębnić rekordy dotyczące wyłącznie uczennic o imieniu "Aleksandra", które przyszły na świat po roku "1998", należy sformułować zapytanie

A. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie ="Aleksandra" OR rok_urodzenia < "1998"

B. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie="Aleksandra" AND rok_urodzenia < "1998"

C. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie="Aleksandra" AND rok_urodzenia > "1998"

D. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie="Aleksandra" OR rok_urodzenia > "1998"

Wybór odpowiedzi zawierającej operator OR prowadzi do niepoprawnych wyników w kontekście tego zapytania. Operator OR wprowadza możliwość selekcji rekordów, które spełniają przynajmniej jeden z warunków, co nie odpowiada wymaganiu, aby zwracać wyłącznie te uczennice, które mają imię 'Aleksandra' oraz są urodzone po 1998 roku. Na przykład, w przypadku pierwszej odpowiedzi, zwrócone zostaną uczennice o imieniu 'Aleksandra' urodzone przed 1998 rokiem, co jest sprzeczne z wymaganiem, aby uwzględniać tylko uczennice urodzone po 1998 roku. Podobnie, druga odpowiedź również zwróciłaby uczennice o innych imionach, które urodziły się po 1998 roku, co nie jest zgodne z celem zapytania. Odpowiedź zawierająca operator AND jest preferowana w tym przypadku, ponieważ pozwala na dokładne określenie i weryfikację danych, co jest kluczowe w pracy z bazami danych. Prawidłowe zrozumienie różnicy między tymi operatorami jest istotne, aby unikać nieścisłości w wynikach zapytań SQL, szczególnie w kontekście przetwarzania danych w systemach informacyjnych. Operator AND jest używany w celu ograniczenia zbioru wyników, co zwiększa dokładność analizy danych, ułatwia raportowanie i podejmowanie decyzji opartych na danych.

Pytanie 26

W CSS jednostką miary, która jest wyrażona w punktach edytorskich, oznaczana jest symbolem

A. em

B. px

C. pt

D. in

Jednostki 'em', 'px' oraz 'in' nie są związane z punktami edytorskimi, co czyni je nieodpowiednimi w tym kontekście. 'em' jest jednostką miary, która jest zależna od rozmiaru czcionki elementu nadrzędnego. To oznacza, że wartość '1em' odpowiada rozmiarowi czcionki zastosowanemu w danym kontekście. Używanie 'em' jest korzystne w przypadku responsywnego projektowania, ponieważ pozwala na skalowanie elementów w zależności od rozmiaru tekstu. Z kolei 'px', czyli piksel, to jednostka miary, która jest niezależna od rozmiaru czcionki i oznacza stałą wartość wyrażoną w pikselach. W świecie web designu, 'px' jest często preferowane ze względu na swoją przewidywalność i prostotę. Ostatnią z jednostek, 'in', oznacza cale i jest rzadko wykorzystywana w CSS, ponieważ jest bardziej związana z drukiem i rzadko stosowana w kontekście nawigacji webowej. W kontekście druku takie jednostki jak 'in' mogą być użyteczne, jednak w projektowaniu stron internetowych ich zastosowanie jest ograniczone. Każda z wymienionych jednostek ma swoje zastosowanie, ale nie można ich stosować zamiennie z 'pt', która jest jednoznacznie związana z punktami edytorskimi.

Pytanie 27

Obejrzyj tabelę mieszkań, która zawiera kolumny: adres, metraż, ile_pokoi, standard, status, cena. Wykonanie poniższej kwerendy SQL SELECT spowoduje wyświetlenie:

SELECT metraz, cena FROM mieszkania WHERE ile_pokoi > 3;

A. metraż oraz cena tych mieszkań, które posiadają co najmniej 3 pokoje

B. metraż oraz cena tych mieszkań, które mają więcej niż 3 pokoje

C. wszystkie informacje, z wyjątkiem adresu, dotyczące mieszkań z więcej niż 3 pokojami

D. wszystkie dane mieszkań, które mają co najmniej 3 pokoje

Odpowiedzi, które sugerują, że kwerenda wyświetla wszystkie dane mieszkań z co najmniej 3 pokojami lub wszystkie dane oprócz adresu, są nieprawidłowe z kilku powodów. Przede wszystkim, operator '>' w kwerendzie oznacza, że zapytanie dotyczy jedynie mieszkań z większą liczbą pokoi niż 3, a więc tylko te, które mają 4 lub więcej pokoi będą brane pod uwagę. Odpowiedzi sugerujące, że zwracane są wszystkie dane mieszkań, nie uwzględniają, że kwerenda skupia się wyłącznie na kolumnach metraż i cena, co jest kluczowe w kontekście efektywności i przejrzystości zapytań. W kontekście SQL, wybór określonych kolumn jest bardzo istotny, ponieważ nie tylko zmniejsza objętość przesyłanych danych, ale również ułatwia ich analizę. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego korzystania z zasobów bazy danych. Ponadto, stwierdzenie, że kwerenda zwraca wszystkie dane oprócz adresu, jest mylne, ponieważ zapytanie w ogóle nie uwzględnia adresu ani innych informacji, a jedynie metraż i cenę. Tego typu nieprecyzyjne interpretacje mogą zniekształcić obraz tego, jak działa SQL i w jaki sposób można efektywnie zarządzać danymi.

Pytanie 28

Z uwagi na zaprezentowany styl CSS, plik rysunek.gif jest używany jako tło strony

body {
    background-image: url("rysunek.gif");
    background-repeat: repeat-y;
}

A. w pionowym kierunku

B. zarówno w pionowym, jak i poziomym kierunku z kadrowaniem

C. zarówno w pionowym, jak i poziomym kierunku ze skalowaniem

D. w poziomym kierunku

Pierwsza nieprawidłowa koncepcja zakłada, że obraz tła może być powtarzany w poziomie, co nie jest zgodne z zastosowaną wartością `repeat-y`. Właściwość `background-repeat` z wartością `repeat-y` powoduje powtarzanie jedynie w osi pionowej, co wyklucza powtarzanie w poziomie. Kolejnym błędnym podejściem jest założenie, że obraz tła jest powtarzany jednocześnie w pionie i w poziomie z kadrowaniem. Kadrowanie, czyli dostosowanie wymiarów obrazu w tło, nie jest związane z ustawieniem `repeat-y`. To ustawienie kontroluje jedynie sposób powtarzania obrazu, a nie jego rozmiar czy kadrowanie. Ostatnia błędna odpowiedź zakłada, że występuje skalowanie tła zarówno w pionie, jak i poziomie. Skalowanie obrazu tła wymaga użycia `background-size`, a nie `background-repeat`. Jest to częsty błąd polegający na mieszaniu właściwości CSS, co może prowadzić do nieprzewidywalnych efektów wizualnych na stronie. Rozumienie rozróżnienia między powtarzaniem, skalowaniem a kadrowaniem obrazu tła jest kluczowe w projektowaniu nowoczesnych layoutów webowych.

Pytanie 29

Aby ustawić wewnętrzne marginesy dla elementu: margines górny 50px, dolny 40px, prawy 20px oraz lewy 30px, powinno się zastosować składnię CSS

A. padding: 40px, 30px, 50px, 20px;

B. padding: 20px, 40px, 30px, 50px;

C. padding: 50px, 40px, 20px, 30px;

D. padding: 50px, 20px, 40px, 30px;

Odpowiedź "padding: 50px, 20px, 40px, 30px;" jest poprawna, ponieważ zgodnie z konwencją CSS, wartości paddingu są podawane w następującej kolejności: górny, prawy, dolny i lewy. W twoim przypadku margines górny wynosi 50px, prawy 20px, dolny 40px i lewy 30px. Właściwość padding określa wewnętrzny odstęp między zawartością elementu a jego granicą, co jest kluczowe dla właściwego układu i estetyki strony. Przykładowo, zastosowanie takiego paddingu w praktyce pozwala na uzyskanie odpowiednich odstępów, co wpływa na czytelność tekstu oraz ogólną estetykę elementów na stronie. Stosowanie paddingu w CSS jest uważane za dobre praktyki, ponieważ pozwala na precyzyjne kontrolowanie układu elementów, co jest szczególnie ważne w responsywnym projektowaniu stron internetowych. Warto również pamiętać, że używanie właściwego odstępu wewnętrznego poprawia dostępność treści, dzięki czemu użytkownicy z różnymi potrzebami mogą łatwiej interakcjonować z interfejsem.

Pytanie 30

Jaką instrukcją można zastąpić poniższy kod JavaScript, pełniącą tę samą funkcję?

for (i = 0; i < 100; i += 10) 
   document.write(i + ' ');

while (i < 10) { document.write(i + ' '); i += 10; } Kod 1.	while (i < 100) { document.write(i + ' '); } Kod 2.
i = 0; while (i < 100) { document.write(i + ' '); i += 10; } Kod 3.	i = 0; while (i < 10) { document.write(i + ' '); i++; } Kod 4.

A. Kod 1

B. Kod 4

C. Kod 3

D. Kod 2

Odpowiedź Kod 3 jest prawidłowa ponieważ instrukcja while w tej formie jest równoważna z podaną pętlą for. W obu przypadkach pętla inicjuje zmienną i na wartości 0 i zwiększa ją o 10 w każdej iteracji aż do osiągnięcia wartości mniejszej niż 100. Pętla for jest skondensowaną formą pętli while i zapewnia bardziej czytelny zapis gdy wszystkie elementy inicjalizacja warunek i inkrementacja są blisko siebie. Taka konstrukcja jest używana w wielu językach programowania zorientowanych obiektowo takich jak JavaScript czy Java. W praktyce pętle te są używane do iteracji przez listy tablice lub do wykonywania powtarzalnych zadań w kodzie. Dobre praktyki zalecają wybór pętli for gdy zakres iteracji jest znany z góry co poprawia czytelność i utrzymanie kodu. Zrozumienie jak pętla while może być przekształcona w pętlę for i odwrotnie jest podstawową umiejętnością w programowaniu co pozwala na elastyczność w pisaniu kodu i lepsze dostosowanie do specyficznych potrzeb aplikacji.

Pytanie 31

Nazywa się inaczej nasycenie koloru

A. nasycenie koloru

B. przezroczystość koloru

C. jasność koloru

D. dopełnienie koloru

Zrozumienie koncepcji nasycenia koloru jest kluczowe w kontekście analizy odpowiedzi na to pytanie. Wiele osób myli saturację z innymi właściwościami kolorów, takimi jak przezroczystość, dopełnienie czy jasność. Przezroczystość koloru odnosi się do tego, jak wiele światła przechodzi przez dany kolor, a nie do jego intensywności. Kolory przezroczyste są często stosowane w warstwach grafiki komputerowej, ale nie mają one bezpośredniego związku z nasyceniem. Dopełnienie koloru dotyczy relacji między kolorami, które znajdują się naprzeciwko siebie na kole kolorów, a nie miary intensywności. Niekiedy twórcy kolorów popełniają błąd, uważając dopełnienie za nasycenie, co prowadzi do nieodpowiednich kombinacji i kompozycji w projektach. Jasność koloru, z kolei, odnosi się do jego jasności lub ciemności, co również nie jest równoznaczne z nasyceniem. Osoby zajmujące się projektowaniem powinny być świadome, że jasne kolory mogą być nasycone lub stonowane, w zależności od ich czystości. Ogólnie rzecz biorąc, mylenie tych terminów może prowadzić do frustracji w pracy kreatywnej i negatywnie wpływać na jakość końcowego produktu. Zrozumienie różnicy między tymi właściwościami jest kluczowe, aby uniknąć takich pułapek i osiągnąć zharmonizowane i profesjonalne rezultaty w projektach graficznych.

Pytanie 32

Aby stworzyć warunek w zapytaniu wybierającym nazwiska wszystkich uczniów z klas początkowych (od pierwszej do trzeciej), można zastosować klauzulę

A. WHERE klasa < 3

B. WHERE klasa BETWEEN 1 AND 3

C. WHERE klasa >= 1 OR klasa <= 3

D. WHERE klasa IN (1, 3)

Zestawienie innych odpowiedzi w kontekście tego zapytania ujawnia typowe nieporozumienia dotyczące logiki operacji SQL. Klauzula "WHERE klasa < 3" jest nieprawidłowa, ponieważ obejmuje jedynie klasy 1 i 2, co oznacza, że nie uwzględnia uczniów z klasy 3, a więc nie spełnia wymagań pytania. Również użycie klauzuli "WHERE klasa IN (1, 3)" jest mylące, ponieważ wybiera tylko uczniów z klasy 1 i 3, pomijając klasę 2, co jest sprzeczne z definicją klas nauczania początkowego. Kolejna odpowiedź, "WHERE klasa >= 1 OR klasa <= 3", generuje dodatkowe zamieszanie, ponieważ jest logicznie błędna; w praktyce ten warunek zawsze będzie prawdziwy dla wszystkich klas, ponieważ każda klasa będzie spełniać przynajmniej jeden z tych warunków, co prowadzi do zwrócenia wszystkich uczniów, a nie tylko tych z nauczania początkowego. Takie nieprawidłowe użycie operatorów może prowadzić do nieefektywnych zapytań oraz zwiększonego obciążenia bazy danych, a także do niezamierzonych wyników. W przypadku pracy z bazami danych kluczowe jest zrozumienie, jak różne klauzule wpływają na zestaw danych i jakie mogą przynieść konsekwencje w kontekście wyników, co często wymaga starannej analizy oraz testowania zapytań przed ich wdrożeniem.

Pytanie 33

Który z komponentów dokumentacji aplikacji powinien być zawarty w dokumentacji dla użytkownika?

A. Instrukcja obsługi funkcji systemu

B. Szczegółowy opis kodu źródłowego

C. Wyjaśnienie zastosowanych technologii oraz bibliotek

D. Opis algorytmów użytych w kodzie

Opis kodu źródłowego nie jest odpowiedni do zawarcia w dokumentacji użytkownika, ponieważ skupia się na technicznych detalach implementacji, które są zrozumiałe głównie dla programistów i osób zajmujących się rozwojem oprogramowania. Tego typu dokumentacja jest istotna w kontekście rozwoju aplikacji, ale nie ma zastosowania w kontekście użytkownika końcowego, który nie jest zazwyczaj zainteresowany wewnętrzną strukturą kodu. Opis wykorzystanej technologii i bibliotek również nie jest adekwatny do dokumentacji użytkownika, ponieważ użytkownik nie musi znać szczegółów dotyczących technologii, na której oparta jest aplikacja. W większości przypadków, klienci są bardziej zainteresowani funkcjonalnościami i sposobem użytkowania aplikacji, a nie tym, jakie technologie zostały użyte w jej produkcji. Opis algorytmów zastosowanych w kodzie również nie jest właściwy, ponieważ użytkownicy końcowi rzadko potrzebują wiedzieć, jakie algorytmy stoją za działaniem aplikacji. Chociaż zrozumienie algorytmów może być przydatne dla inżynierów i programistów, dla przeciętnego użytkownika najważniejsze jest to, jak aplikacja działa w praktyce i jak ją wykorzystać do realizacji swoich potrzeb. Z tego względu, informacje te są istotne w kontekście dokumentacji technicznej, ale nie są użyteczne w dokumentacji użytkownika.

Pytanie 34

W tabeli mieszkańcy zawierającej pola id, imie, nazwisko, ulica, numer, czynsz (wartość całkowita) należy zidentyfikować osoby zamieszkujące ulicę Mickiewicza pod numerami 71, 72, 80, których czynsz jest niższy niż
1000 zł. Jak będzie wyglądać klauzula WHERE w zapytaniu?

A. WHERE ulica = 'Mickiewicza' OR numer IN (71, 72, 80) OR czynsz < 1000

B. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer IN (71, 72, 80) OR czynsz < 1000

C. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer IN (71, 72, 80) AND czynsz < 1000

D. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer > 70 AND numer < 81 OR czynsz < 1000

Pojawiające się w odpowiedziach błędne koncepcje mogą prowadzić do niepoprawnych wyników w zapytaniach SQL, co jest istotne z punktu widzenia analizy danych. W przypadku użycia operatora OR, jak w niektórych z przedstawionych odpowiedzi, skutkuje to potencjalnym zwróceniem danych, które nie spełniają wszystkich wymaganych kryteriów. Na przykład, jeżeli zastosujemy klauzulę WHERE z OR, system zwróci wszystkie rekordy, które są na ulicy 'Mickiewicza' lub mają numer 71, 72 lub 80, niezależnie od wartości czynszu. To może prowadzić do błędnych interpretacji i niepoprawnych raportów. Podobnie, użycie warunków numerycznych, jak 'numer > 70 AND numer < 81', w połączeniu z OR dla czynszu, również nie dostarcza precyzyjnych wyników, ponieważ czyni je zbyt ogólnymi. Takie podejście może prowadzić do zwrócenia danych, które nie są zgodne z zamierzonymi kryteriami, co jest sprzeczne z zasadą maksymalnej precyzji w zapytaniach SQL. Dobre praktyki w programowaniu SQL wymagają, by warunki były ściśle określone i logicznie powiązane, aby zapewnić klarowność oraz wydajność zapytań. Błędy takie mogą prowadzić do nieefektywności w przetwarzaniu danych oraz do podejmowania niewłaściwych decyzji na podstawie niepoprawnych informacji.

Pytanie 35

Która z poniższych funkcji zdefiniowanych w języku PHP oblicza sumę połowy wartości a i połowy wartości b?

A. function licz($a, $b) {return ($a/2 + $b)/2;}

B. function licz($a, $b) {return $a/2 + $b;}

C. function licz($a, $b) {return $a/2 + $b/2;}

D. function licz($a, $b) {return 2/$a + 2/$b;}

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zauważyć, że niektóre z nich zawierają błędy w logice obliczeń. W pierwszej nieprawidłowej opcji funkcja zwraca sumę połowy a oraz pełnej wartości b. Takie podejście nie spełnia założenia pytania, które zakłada zwrócenie sumy połowy obu wartości. Koncepcja ta sugeruje nieporozumienie dotyczące operacji arytmetycznych i ich właściwego zastosowania. W drugiej przedstawionej odpowiedzi, operator '/' został użyty w niewłaściwy sposób, co prowadzi do całkowicie błędnego wyniku. Zamiast obliczać sumę połowy a i połowy b, funkcja ta nie tylko zmienia logikę obliczeń, ale również wprowadza potencjalne błędy zaokrągleń, które mogą wpływać na wynik końcowy. Ostatnia niepoprawna opcja wykazuje błędne zrozumienie pojęcia średniej, ponieważ dzieli sumę połowy a i b przez 2, co nie jest zgodne z wymaganym pytaniem. Wspólnym błędem we wszystkich tych przypadkach jest ignorowanie podstawowych zasad dotyczących operacji arytmetycznych i ich zastosowania w kontekście funkcji. To podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia problemu przed przystąpieniem do jego rozwiązania.

Pytanie 36

W tabeli psy znajdują się kolumny: imię, rasa, telefon_właściciela, rok_szczepienia. Jakie polecenie SQL należy zastosować, aby znaleźć numery telefonów właścicieli psów, które zostały zaszczepione przed 2015 rokiem?

A. SELECT imię, rasa FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

B. SELECT telefon_właściciela FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015

C. SELECT telefon_właściciela FROM psy WHERE rok_szczepienia < 2015

D. SELECT psy FROM rok_szczepienia < 2015

Wybór odpowiedzi, które nie są zgodne z wymaganiami pytania, zazwyczaj wynika z nieprawidłowego zrozumienia zarówno struktury zapytania SQL, jak i kontekstu problemu. Na przykład, pierwsza odpowiedź sugeruje użycie 'SELECT psy FROM rok_szczepienia < 2015', co jest błędne, ponieważ polecenie to nie zawiera kolumn, które chcemy wybrać, a także nieprawidłowo formułuje warunek. SQL wymaga, aby w klauzuli SELECT wskazać konkretne kolumny, a nie całą tabelę. Kolejna odpowiedź, wskazująca na 'SELECT imię, rasa FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015', jest również błędna, ponieważ zamiast telefonów właścicieli, wybiera dane dotyczące imion i ras psów oraz zawiera niewłaściwy warunek dotyczący roku szczepienia. Z kolei ostatnia odpowiedź zawiera błąd w interpretacji, wybierając telefony właścicieli psów, które były szczepione po 2015 roku, co jest sprzeczne z założeniem problemu. Tego typu błędy myślowe, jak pomylenie kryteriów wyboru lub wybór nieodpowiednich kolumn, mogą prowadzić do nieprawidłowych wyników w bazach danych. Aby skutecznie korzystać z SQL, kluczowe jest zrozumienie, jak funkcjonują podstawowe konstrukcje zapytań oraz jak poprawnie stosować warunki filtrowania w kontekście wymaganych rezultatów. Właściwe umiejscowienie warunków w klauzuli WHERE oraz precyzyjne definiowanie wybieranych kolumn to fundamenty, które każdy, kto pracuje z bazami danych, powinien opanować.

Pytanie 37

W przedstawionym kodzie PHP w miejscu kropek powinno znajdować się polecenie

A. mysqli_query($zapytanie);

B. mysqli_fetch_row($zapytanie);

C. mysqli_num_fields($zapytanie);

D. mysqli_free_result($zapytanie);

Koncept mysqli_free_result wydaje się atrakcyjny gdyż służy do zwalniania pamięci zajmowanej przez zestaw wyników. Jednak jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne ponieważ zwalnianie pamięci powinno odbywać się po zakończeniu przetwarzania danych a nie przed pobraniem wierszy. Użycie mysqli_num_fields mogłoby wprowadzić w błąd ponieważ funkcja ta zwraca liczbę kolumn w zestawie wyników a nie jest związana z pobieraniem poszczególnych wierszy danych. W kontekście iteracji po wierszach zapytania jest to nieadekwatne. Funkcja mysqli_query jest używana do wysyłania zapytań do bazy danych i zwraca wynik zapytania ale sama w sobie nie pobiera danych z zestawu wyników co w tym zadaniu jest niezbędne. Częstym błędem jest mylenie funkcji wynikowych z funkcjami wykonującymi zapytania. Kluczowym do zrozumienia jest właściwe wykorzystanie funkcji do iteracyjnego pobierania danych co wymaga rozróżnienia zadań jakie pełni każda z funkcji w kontekście przetwarzania wyników zapytań do bazy danych. Prawidłowe rozróżnianie tych funkcji pozwala na efektywne zarządzanie danymi i pamięcią co jest istotne w kontekście aplikacji webowych oraz zapewnienia ich wydajności i poprawnego działania.

Pytanie 38

Walidator W3C zgłosił błąd walidacji: Zakończony tag p został znaleziony, jednak były otwarte elementy. Który element kodu to dotyczy?

Ala ma kota

Ala ma kota

Wybrana odpowiedź odnosi się do sytuacji, w której niepoprawnie zamknięto elementy HTML. W niniejszym przykładzie, tag otwarty przed tagiem
jest niepoprawnie zamknięty w złą stronę. Poprawny kod HTML powinien najpierw zamknąć element , zanim zamknie element
. Oznacza to, że powinien on wyglądać tak:
Ala ma kota
. Standardy W3C, które dotyczą walidacji HTML, podkreślają znaczenie poprawnego zagnieżdżania elementów. Gdy nieprzestrzegamy tej zasady, pojawią się błędy walidacji, co może prowadzić do problemów z wyświetlaniem strony lub interpretacją przez przeglądarki. Zrozumienie zasad poprawnego zagnieżdżania elementów HTML jest kluczowe, aby tworzyć strony internetowe, które są zarówno semantyczne, jak i dostępne. Dlatego ważne jest, by zawsze zwracać uwagę na poprawną strukturę kodu HTML, co zwiększa jego wydajność i użyteczność.

Pytanie 39
Element lub grupa elementów, która w jednoznaczny sposób identyfikuje każdy pojedynczy rekord w tabeli w bazie danych, nazywa się kluczem
A. przestawny
B. podstawowy
C. obcy
D. inkrementacyjny
Klucz podstawowy (ang. primary key) to fundamentalny element projektowania baz danych, który jednoznacznie identyfikuje każdy wiersz w tabeli. Jego główną funkcją jest zapewnienie unikalności danych, co oznacza, że żaden z wierszy nie może mieć tej samej wartości klucza podstawowego. W praktyce często wykorzystuje się pole takie jak 'id', które jest autoinkrementowane, dzięki czemu każdy nowy rekord otrzymuje unikalny numer. Klucze podstawowe są kluczowe dla zapewnienia integralności referencyjnej – umożliwiają powiązanie danych z różnych tabel. Na przykład, w tabeli 'Klienci' możemy mieć klucz podstawowy 'KlientID', który jest następnie używany jako klucz obcy w tabeli 'Zamówienia', co pozwala na łatwe śledzenie zamówień przypisanych do konkretnego klienta. Dobrą praktyką jest także stosowanie kluczy podstawowych jako indeksów, co zwiększa wydajność zapytań w bazie danych. Ważne jest, aby klucz podstawowy był jak najbardziej stabilny i niezmienny w czasie, aby uniknąć problemów z integracją danych.
Pytanie 40
W tabeli pracownicy zdefiniowano klucz główny jako INTEGER z atrybutami NOT NULL oraz AUTO_INCREMENT. Dodatkowo zdefiniowano kolumny imie oraz nazwisko. W przypadku wykonania poniższej kwerendy SQL wprowadzającej dane, w której pominięto pole klucza, w bazie danych MySQL wystąpi
INSERT INTO pracownicy (imie, nazwisko) VALUES ('Anna', 'Nowak');
A. ignorowanie polecenia, tabela nie ulegnie zmianie
B. dodanie rekordu do tabeli, dla klucza głównego zostanie przypisana kolejna wartość naturalna
C. dodanie rekordu do tabeli, dla klucza głównego zostanie przypisana wartość NULL
D. błąd związany z nieprawidłową liczbą kolumn
Kiedy pomijasz wartość klucza głównego w instrukcji INSERT, to naprawdę może to prowadzić do zamieszania, jeśli nie rozumiesz, jak działają klucze w bazach danych. Mówienie, że pojawi się błąd z nieprawidłową liczbą pól, to tak, jakbyś nie znał zasad działania tabel w MySQL. Jak masz klucz główny ustawiony na AUTO_INCREMENT, to naprawdę nie musisz go podawać, bo system zrobi to za Ciebie. Powinieneś wiedzieć, że klucz główny jest mega ważny do identyfikacji rekordów w tabeli i jest potrzebny, żeby wszystko działało jak należy. Z kolei druga błędna odpowiedź, która mówi, że MySQL zignoruje polecenie, pokazuje, że nie łapiesz koncepcji, jak silnik bazy danych zajmuje się brakującymi danymi. MySQL nie zignoruje tego, tylko zareaguje i przydzieli nową wartość klucza. A jeszcze jedna rzecz – przypisanie wartości NULL do klucza głównego to już w ogóle zła droga, bo klucz musi być unikalny i nigdy nie może być pusty. Tego rodzaju myślenie wskazuje na typowe błędy, które wynikają z niepełnego rozumienia działania kluczy w bazach danych i jak to się ma do wprowadzania nowych rekordów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej