Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 16:37
Data zakończenia: 17 maja 2025 16:52

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie znaczenie ma stosowanie żwirku w diecie kur?

A. Umożliwia ptakom odczucie sytości

B. Opóźnia opróżnianie układu pokarmowego

C. Dostarcza ptakom mikroelementów

D. Wspiera proces rozcierania karmy w mielcu

Choć niektóre odpowiedzi, które podpowiadają inne funkcje żwirku, mogą wydawać się sensowne, to w kontekście jedzenia kur to nie to. Żwirek nie dostarcza im składników mineralnych jak pasze z witaminami czy minerałami. Może tam być trochę minerałów, ale jego rola nie polega na wzbogacaniu diety. Mówienie, że żwirek daje ptakom uczucie sytości, też mija się z prawdą, bo to nie jest coś sycącego, tylko narzędzie do wspomagania trawienia. No i stwierdzenie, że żwirek spowalnia opróżnianie układu pokarmowego, też jest mylne. Jego główna rola to pomoc w mechanicznym rozdrabnianiu pokarmu. Tak więc, patrząc na te pomyłki, warto zrozumieć, że żwirek ma swoją specyficzną rolę w trawieniu, a nie jako dostarczyciel składników odżywczych czy coś, co działa na uczucie najedzenia.

Pytanie 2

Wskaż paszę, która ma najwyższą zawartość białka w swoim składzie?

A. Wysłodki buraczane

B. Śruta jęczmienna

C. Kiszonka z kukurydzy

D. Makuch rzepakowy

Makuch rzepakowy to naprawdę niezłe źródło białka. Zawiera go sporo, bo około 34-36% w suchej masie. Dzięki temu idealnie nadaje się jako pasza dla zwierząt, głównie bydła i drobiu, które potrzebują go w diecie, żeby mogły dobrze rosnąć i produkować. Fajnie, że makuch ma też dobre profile aminokwasowe, co sprawia, że jest lepszy niż wiele innych roślinnych źródeł białka. W praktyce często miesza się go z innymi składnikami, żeby pasze były zbilansowane – to zgodne z tym, co mówią weterynarze oraz standardami żywienia zwierząt. Używanie makuchu w paszach to naprawdę dobra praktyka, która wspiera zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 3

Na jakie czynniki wpływa zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. stanu zdrowia.

B. odmiany.

C. masy ciała.

D. wydajności mlecznej.

Masa ciała krowy jest kluczowym czynnikiem determinującym jej zapotrzebowanie bytowe, które odnosi się do minimalnej ilości energii, białka i innych składników odżywczych, jakich zwierzę potrzebuje do utrzymania podstawowych funkcji życiowych. W praktyce, większe krowy będą wymagały więcej energii, aby zaspokoić swoje potrzeby metaboliczne, co jest zgodne z zasadą, że zapotrzebowanie na energię rośnie wraz z masą ciała. Dla przykładu, krowa o masie 600 kg będzie miała inne potrzeby żywieniowe niż krowa o masie 400 kg. W hodowli bydła ważne jest, aby dostosować dietę do masy ciała zwierząt, co można osiągnąć poprzez regularne monitorowanie ich wagi oraz stosowanie odpowiednich kalkulatorów zapotrzebowania, które są dostępne na rynku. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się żywieniem zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji mleka czy mięsa oraz zwiększenie efektywności gospodarstw rolnych.

Pytanie 4

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe

B. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica

C. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica

D. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka kluczowych błędów związanych z kolejnością odcinków jelita grubego u psów. Zaczynając od pierwszej z nich, która wskazuje na dwunastnicę, warto zauważyć, że dwunastnica jest częścią jelita cienkiego, a nie grubego. To odcinek, który następuje po przełyku i żołądku, gdzie następuje dalsze trawienie pokarmu przy udziale enzymów i żółci. Zatem umiejscowienie dwunastnicy w kontekście jelita grubego jest błędne i może prowadzić do nieporozumień w szkoleniu weterynaryjnym oraz w praktyce klinicznej. Kolejna odpowiedź, która wymienia okrężnicę, jelito ślepe i odbytnicę w niewłaściwej kolejności, nie uwzględnia, że jelito ślepe jest pierwszym odcinkiem jelita grubego. Takie pomylenie segmentów

Pytanie 5

Jednokomorowy żołądek prosty występuje u

A. owcy

B. konia

C. świni

D. psa

Żołądek jednokomorowy prosty, charakterystyczny dla psów, jest jednym z kluczowych elementów układu pokarmowego tych zwierząt. W odróżnieniu od zwierząt przeżuwających, takich jak bydło czy owce, psy są mięsożerne i ich żołądek jest przystosowany do trawienia białka oraz tłuszczy. Żołądek psa ma jedną komorę, co ułatwia szybkie przetwarzanie pokarmów oraz ich transport do jelit. W praktyce oznacza to, że psy mogą łatwo trawić pokarmy mięsne oraz niektóre inne źródła białka. Musimy jednak pamiętać, że dieta psa powinna być zróżnicowana i dobrze zbilansowana, a jej składniki muszą odpowiadać ich potrzebom żywieniowym. Stosowanie wysokiej jakości karmy, dostosowanej do wieku, rasy oraz poziomu aktywności fizycznej psa, jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywieniowymi. Ponadto, psy mogą mieć różne reakcje na składniki odżywcze, dlatego ważne jest monitorowanie ich zdrowia i w razie potrzeby dostosowywanie diety. Te aspekty żywienia są nie tylko istotne z punktu widzenia zdrowia, ale również wpływają na jakość życia zwierzęcia.

Pytanie 6

Technika segregacji plemników oraz ich podział na gamety "Y" i gamety "X" to

A. kriokonserwacja

B. embriotransfer

C. transgeneza

D. seksowanie

Transgeneza to proces, który polega na wprowadzeniu genów z jednego organizmu do komórkowego genomu innego organizmu. Choć transgeneza ma swoje zastosowanie w biotechnologii i inżynierii genetycznej, nie ma zastosowania w kontekście rozdzielania plemników na gamety X i Y. W praktyce, wyniki takich działań są inne i koncentrują się głównie na modyfikacji genetycznej organizmów, a nie na selekcji płci. Z kolei embriotransfer to procedura przenoszenia zarodków do macicy, co dotyczy etapu po zapłodnieniu, a nie bezpośrednio manipulacji plemnikami. Metoda ta ma znaczenie w hodowli, ale nie odnosi się do technik sortowania plemników. Kriokonserwacja to technika długoterminowego przechowywania komórek, w tym plemników, w niskiej temperaturze, co nie ma nic wspólnego z ich selekcją na podstawie płci. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają procesu, który jest kluczowy dla seksowania, a także różnic między technikami genetycznymi, a technikami reprodukcyjnymi. W kontekście hodowli zwierząt, ważne jest prawidłowe zrozumienie tych metod, aby efektywnie zwiększać wydajność produkcji oraz jakość hodowli.

Pytanie 7

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 825

B. 990

C. 5000

D. 6000

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z nieprawidłowego przeliczenia lub zrozumienia podstawowych zasad dotyczących żywienia kur niosek. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 990 g czy 6000 g mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ilości paszy pobieranej przez kurę. W przypadku 990 g, możliwym błędem jest pomylenie procentowej zawartości białka z całkowitą masą białka wymagającą na jedną kurę. Z kolei odpowiedź 6000 g może być wynikiem nieprzemyślanego zwiększenia liczby kur lub ilości paszy, ignorując rzeczywiste normy żywieniowe. Odpowiedź 5000 g również ukazuje błędne podejście do obliczeń, gdzie pominięto kluczowe informacje dotyczące procentów białka w paszy. Typowymi błędami w tego typu zadaniach są nieprawidłowe założenia dotyczące ilości pobieranej paszy oraz mylenie masy paszy z masą białka. Odpowiednie zrozumienie i poprawne obliczenia są kluczowe w zapewnieniu zdrowego żywienia kur, co wpływa na ich wydajność oraz jakość produkcji jaj. Właściwe podejście do takich obliczeń jest fundamentem efektywnego zarządzania stadem i powinno stanowić istotny element każdego programu żywieniowego.

Pytanie 8

Nawozy naturalne w formie płynnej (gnojowica, gnojówka) powinny być

A. rozlewane na polach w zimowym okresie

B. regularnie wywożone na pola

C. przechowywane w szczelnych pojemnikach

D. przechowywane na płytach wspólnie z obornikiem

Przechowywanie nawozów naturalnych w szczelnych zbiornikach jest kluczowe, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko oraz zapewnić ich optymalne wykorzystanie. Szczelne zbiorniki zapobiegają wyciekom i zanieczyszczeniu wód gruntowych, co jest nie tylko korzystne dla ekosystemów wodnych, ale także zgodne z przepisami prawa ochrony środowiska. Ponadto, stosowanie szczelnych zbiorników pozwala na lepszą kontrolę nad procesami fermentacji oraz stabilizacją nawozów, co przyczynia się do zwiększenia ich wartości odżywczej. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbiorników o odpowiedniej pojemności, które są regularnie kontrolowane pod kątem szczelności oraz stanu technicznego. Zgodnie z normami europejskimi, takie zbiorniki powinny być projektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia oraz zapewnia łatwy dostęp do kontroli i konserwacji. To podejście wpisuje się w zasady zrównoważonego rolnictwa, które stawia na efektywne zarządzanie zasobami naturalnymi oraz ochronę środowiska.

Pytanie 9

W hodowli bydła mlecznego ta metoda umożliwia identyfikację licznych najlepszych zwierząt już w bardzo wczesnym etapie życia, co sprzyja intensyfikacji selekcji, skracaniu interwałów między pokoleniami oraz osiąganiu niemal dwukrotnie większego postępu hodowlanego.
Opisuje to selekcję

A. sztucznej

B. genomowej

C. naturalnej

D. hodowlanej

Selekcja naturalna to proces, w którym organizmy najlepiej przystosowane do swojego środowiska mają większe szanse na przeżycie i rozmnażanie. Choć jest to ważny mechanizm ewolucyjny, nie jest to podejście stosowane w hodowli bydła mlecznego, które wymaga świadomego wyboru najlepszych genotypów w celach produkcyjnych. Pomimo że selekcja naturalna przyczynia się do adaptacji gatunków, nie umożliwia szybkiej i celowej poprawy cech użytkowych zwierząt, co jest kluczowe w hodowli. Sztuczna selekcja, z drugiej strony, polega na doborze zwierząt do rozrodu na podstawie ich cech fenotypowych, co również nie zapewnia tak precyzyjnego postępu jak selekcja genomowa. Selekcja hodowlana, jak sama nazwa wskazuje, to ogólny termin odnoszący się do procesów podejmowanych w hodowli, ale nie uwzględnia nowoczesnych narzędzi analizy genetycznej. W kontekście nowoczesnych praktyk hodowlanych, selekcja genomowa jest bardziej efektywna, ponieważ opiera się na konkretnej analizie DNA, co pozwala na bardziej precyzyjne przewidywanie cech dziedzicznych niż tradycyjne metody. Błędem jest zatem utożsamianie tych koncepcji z procesem, który nie wykorzystuje nowoczesnych narzędzi i wiedzy genetycznej, co w rezultacie prowadzi do nieoptymalnych wyborów w hodowli bydła.

Pytanie 10

Zjawisko, w którym oko przystosowuje się do widzenia obiektów znajdujących się na różnych odległościach, to

A. adhezja

B. aklimatyzacja

C. adaptacja

D. akomodacja

Aklimatyzacja, adaptacja, czy adhezja, choć mają swoje znaczenia w różnych kontekstach biologicznych i fizycznych, nie odnoszą się do zjawiska regulacji ostrości widzenia przez oko. Aklimatyzacja opisuje proces przystosowywania się organizmu do zmieniających się warunków środowiskowych, co jest typowe dla warunków klimatycznych. Adaptacja to bardziej ogólny termin, który może odnosić się do wielu procesów przystosowawczych, ale w kontekście wzroku dotyczy przede wszystkim zmieniającej się czułości na światło, a nie zmiany kształtu soczewki. Adhezja z kolei dotyczy zjawiska przylegania cząsteczek i nie ma bezpośredniego związku z procesami optycznymi w oku. Pomieszanie tych terminów z pojęciem akomodacji wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji oka i jego mechanizmów. Ważne jest, aby poprawnie zrozumieć każdy z tych terminów, aby uniknąć błędnych interpretacji i nieporozumień w naukach przyrodniczych oraz w praktyce klinicznej.

Pytanie 11

W ekologicznej hodowli cieląt jedyną akceptowaną paszą płynną jest

A. mleko w proszku

B. preparat mlekozastępczy

C. mleko pełne matki

D. mleko odtłuszczone

Mleko pełne matki jest jedyną dopuszczalną paszą płynną w ekologicznym odchowie cieląt, co wynika z założeń ekologicznej hodowli zwierząt. W tym systemie produkcji kładzie się szczególny nacisk na naturalne metody żywienia, a mleko matki dostarcza cielętom nie tylko niezbędne składniki odżywcze, ale także przeciwciała, które wspierają ich układ immunologiczny. Mleko matki zawiera idealne proporcje białka, tłuszczu oraz węglowodanów, co stanowi optymalne źródło energii dla rozwijających się cieląt. W praktyce, cielęta powinny być karmione mlekiem matki przez co najmniej pierwsze 8 tygodni życia, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Dzięki temu zapewniamy im zdrowy start oraz lepszy rozwój, co przekłada się na ich przyszłą wydajność i zdrowie. Wprowadzenie jakichkolwiek zamienników, takich jak mleko w proszku czy preparaty mlekozastępcze, może prowadzić do niedoborów pokarmowych i osłabienia odporności cieląt, co jest niewłaściwe w kontekście ekologicznej produkcji zwierzęcej.

Pytanie 12

Do grupy FCI Psy ozdobne i towarzyszące zalicza się rasa psów

A. beagle

B. labrador

C. jamnik

D. chihuahua

Chihuahua to naprawdę ciekawa rasa psów, która należy do tych ozdobnych. Ich małe rozmiary są super dla ludzi, którzy mieszkają w mieszkaniach czy małych domach. Wiesz, te psiaki są mega przywiązane do swoich właścicieli i mają sporo energii, co sprawia, że świetnie nadają się na towarzyszy do aktywności. Ich rozmiar sprawia, że łatwo je zabrać ze sobą w podróż, a także dopasować do różnych warunków życia. Fajnie też, że Chihuahua są inteligentne i przy dobrym szkoleniu mogą się nauczyć różnych sztuczek, a więc są popularne wśród tych, co szukają psów do towarzystwa. Pamiętaj jednak, żeby w hodowli zwracać uwagę na standardy rasy, bo to ważne dla ich zdrowia i samopoczucia. Wiesz, Chihuahua występują w różnych kolorach i rodzajach sierści, co daje dużo możliwości w wyborze pupila, który będzie pasował do twojego stylu życia.

Pytanie 13

Gdzie znajduje się żwacz?

A. w całej prawej stronie jamy brzusznej

B. w rejonie lędźwiowym jamy brzusznej

C. w centralnej części jamy brzusznej tuż za przeponą

D. w całej lewej stronie jamy brzusznej

Podczas analizy błędnych odpowiedzi dotyczących lokalizacji żwacza można zauważyć kilka typowych nieporozumień. Wskazanie, że żwacz znajduje się w okolicy lędźwiowej jamy brzusznej, jest mylące, ponieważ ta lokalizacja odnosi się do innych struktur anatomicznych, takich jak nerki czy mięśnie lędźwiowe. Te narządy mają zupełnie różne funkcje, a ich położenie w anatomii nie pokrywa się z lokalizacją żwacza. Co więcej, stwierdzenie, że żwacz zajmuje całą prawą połowę jamy brzusznej, jest również nieprawidłowe, ponieważ prawą stronę jamy brzusznej zajmują inne narządy, takie jak wątroba i żołądek. Dodatkowo, zlokalizowanie żwacza w środku jamy brzusznej za przeponą nie uwzględnia faktu, że żwacz jest zlokalizowany bardziej z lewej strony, co jest istotnym aspektem w kontekście rozróżnienia pomiędzy różnymi strukturami anatomicznymi. Błędy te mogą wynikać z ogólnych nieporozumień dotyczących anatomii jamy brzusznej oraz z braku precyzyjnej wiedzy na temat układu pokarmowego. Dobrze jest pamiętać, że wiedza anatomiczna jest fundamentem w medycynie i weterynarii, a błędne wyobrażenia mogą prowadzić do niewłaściwych diagnoz i decyzji terapeutycznych.

Pytanie 14

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu

B. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy

C. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy

D. natłuścić krocze olejem parafinowym

Dobra, wybór innych odpowiedzi pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa w mechanice porodu bydła i jak unikać uszkodzeń krocza. Ciągnięcie cielaka podczas parcia może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości to zwiększa ryzyko, że krocze się za bardzo rozciągnie i może pęknąć. Tego typu manewr to coś, co powinno się robić tylko w awaryjnych sytuacjach, a nie jako standardowa praktyka. Właśnie mocne uciskanie dłonią krocza jest lepszym rozwiązaniem, bo stabilizuje i wspiera mięśnie. Co do natłuszczenia krocza olejem parafinowym, może to i wygląda korzystnie, ale w praktyce nie wzmacnia struktury krocza, a tylko sprawia, że jest bardziej śliskie, co może prowadzić do większych komplikacji. Przekłucie omoczni jest techniką, którą stosuje się w niektórych sytuacjach, ale to nie jest standardowa praktyka w profilaktyce pęknięcia krocza. Tę metodę z reguły rezerwuje się na sytuacje, gdzie trzeba działać szybko.

Pytanie 15

Aby tarczyca mogła działać prawidłowo, niezbędny jest

A. magnez

B. sód

C. jod

D. potas

Sód, potas i magnez to pierwiastki mineralne niezbędne dla organizmu, ale ich funkcje są zupełnie inne niż rola jodu w kontekście zdrowia tarczycy. Sód jest kluczowy dla równowagi wodno-elektrolitowej oraz przewodnictwa nerwowego, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na produkcję hormonów tarczycy. Potas z kolei odgrywa istotną rolę w regulacji ciśnienia krwi oraz funkcjonowaniu komórek, ale również nie jest odpowiedzialny za syntezę hormonów tarczycy. Magnez jest niezbędny dla wielu procesów enzymatycznych w organizmie, w tym dla metabolizmu energetycznego, ale nie wpływa na funkcję tarczycy. Wybierając odpowiedzi, można dostrzec typowy błąd myślowy polegający na myleniu roli mikroelementów i ich znaczenia dla organizmu. Wiele osób nie dostrzega, że tarczyca wymaga specyficznych składników odżywczych, a jod jest jednym z nich, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie odżywianie oraz dostarczanie mikroelementów, takich jak jod, jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy i całego organizmu.

Pytanie 16

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pierwszej pomocy koniowi wykazującemu objawy ochwatu?

A. schładzaniu mięśni zadu konia

B. stosowaniu ciepłych okładów na kopyta

C. owijaniu i ogrzewaniu mięśni zadu konia

D. wykonaniu zimnych okładów na kopyta

Wykonanie zimnych okładów na kopyta konia z objawami ochwatu jest kluczowym działaniem w kontekście pierwszej pomocy. Ochwat, znany również jako laminitis, to poważna choroba, w której dochodzi do zapalenia lameli w kopycie, co prowadzi do bólu i dyskomfortu. Zimne okłady mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego oraz obrzęku poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, co w efekcie ogranicza przepływ krwi do uszkodzonego obszaru. W praktyce, zimne okłady można stosować przez 20-30 minut, co 2-3 godziny, aby uzyskać optymalne efekty. Ważne jest, aby stosować okłady bezpośrednio na kopyta, a nie na mięśnie zadu konia, ponieważ to właśnie kopyta są miejscem wystąpienia stanu zapalnego. Zimne okłady nie tylko pomagają w zmniejszeniu bólu, ale również mogą przyspieszyć proces regeneracji. Dobre praktyki obejmują również konsultację z weterynarzem, aby ocenić stan konia i wdrożyć dalsze leczenie, takie jak zmiana diety czy odpowiednia opieka weterynaryjna.

Pytanie 17

Aby zapewnić właściwe warunki w kurniku, konieczne jest utrzymanie wilgotności względnej powietrza w zakresie

A. 85-95%

B. 20-30%

C. 60-70%

D. 45-55%

Odpowiedzi sugerujące wilgotność powietrza na poziomie 85-95% oraz 45-55% są nieadekwatne dla kurników. Przesadzona wilgotność powyżej 70% prowadzi do ryzyka kondensacji wody, co sprzyja rozwojowi chorób i szkodników. Wysoka wilgotność stwarza warunki idealne dla pleśni i bakterii, co może prowadzić do infekcji układu oddechowego u drobiu. Zbyt niska wilgotność, z kolei, poniżej 50%, może wywołać odwodnienie, problemy z oddychaniem oraz osłabienie układu immunologicznego. Ponadto, w przypadku wskazania wilgotności 20-30%, dochodzi do negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak suchość śluzówek, co prowadzi do obniżenia wydajności produkcji jaj i wzrostu kosztów leczenia zwierząt. Właściwe zrozumienie i kontrolowanie poziomu wilgotności jest kluczowe w hodowli drobiu, a powszechne błędy, takie jak ignorowanie wskaźników lub poleganie na subiektywnych odczuciach, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji ekonomicznych i zdrowotnych. Dlatego istotne jest przestrzeganie standardów branżowych i praktyk związanych z dobrostanem zwierząt, które zalecają utrzymywanie wilgotności w przedziale od 60 do 70%.

Pytanie 18

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. manometrem

B. barometrem

C. higrometrem

D. anemometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Pytanie 19

Wskaż poprawną sekwencję etapów pracy hodowlanej?

A. Selekcja, dobór indywidualny, ocena wartości hodowlanej, ocena użytkowa

B. Ocena wartości hodowlanej, selekcja, ocena użytkowa, dobór indywidualny

C. Dobór indywidualny, ocena użytkowa, ocena wartości hodowlanej, selekcja

D. Ocena wartość, użytkowej, ocena wartości hodowlanej, selekcja, dobór indywidualny

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że nie uwzględniają one właściwej sekwencji etapów w hodowli. W przypadku pierwszej odpowiedzi sugeruje się, że dobór indywidualny powinien być przeprowadzany przed oceną wartości hodowlanej i użytkowej, co jest niezgodne z zasadami hodowli. Bez wcześniejszej oceny wartości użytkowej i hodowlanej, dobór nie może być skuteczny, ponieważ nie ma jasnych kryteriów doboru. Druga odpowiedź umieszcza selekcję przed oceną wartości, co również wprowadza chaos w procesie decyzyjnym. Selekcja powinna być podstawą po dokonaniu wcześniejszych analiz, aby zapewnić, że wybierane osobniki rzeczywiście spełniają wymagania hodowlane. Trzecia odpowiedź, która zaczyna się od oceny wartości hodowlanej, a następnie sugeruje selekcję przed oceną wartości użytkowej, również wprowadza zamieszanie, gdyż nie pozwala na zrozumienie, jakie cechy są kluczowe. Ostatnia odpowiedź błędnie łączy oceny w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistego procesu hodowlanego. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest pominięcie znaczenia strukturalnej analizy wartości genetycznej przed podjęciem decyzji o selekcji. Stosowanie się do ustalonych procedur i standardów hodowlanych jest niezbędne dla uzyskania sukcesu w pracy hodowlanej.

Pytanie 20

Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?

A. 65%

B. 45%

C. 35%

D. 20%

Optymalna zawartość suchej masy w skoszonej trawie przeznaczonej na sianokiszonkę przechowywaną w belach wynosi 45%. Taka zawartość jest kluczowa dla efektywnego fermentowania trawy i uzyskania wysokiej jakości kiszonki. Wysoka zawartość suchej masy wspiera procesy fermentacyjne, zmniejszając ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, co z kolei wpływa na lepszą trwałość i smak gotowego produktu. Przykładowo, w praktyce rolniczej, osiągnięcie 45% suchej masy pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję materiału, co ułatwia jego prasowanie i przechowywanie. Przestrzeganie standardów dotyczących jakości sianokiszonki, takich jak te określone przez Polską Normę PN-R-66308, jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki do przechowywania i późniejszego wykorzystywania paszy. Wiedza na temat optymalnej zawartości suchej masy pozwala rolnikom na lepsze planowanie zbiorów i przetwarzania trawy, co przekłada się na wyższą efektywność produkcji zwierzęcej oraz lepsze wyniki ekonomiczne.

Pytanie 21

Jak długo trwa okres ciąży u klaczy?

A. 11 miesięcy

B. 9 miesięcy

C. 5 miesięcy

D. 10 miesięcy

Okres ciąży u klaczy, który trwa średnio około 11 miesięcy, jest kluczowym aspektem w hodowli koni. Dobrze zrozumienie tego cyklu ma ogromne znaczenie dla skutecznej reprodukcji oraz ogólnego zdrowia klaczy i jej źrebięcia. W praktyce hodowlanej, wiedza o czasie trwania ciąży pozwala na odpowiednie planowanie działań takich jak przygotowanie stajni czy zapewnienie odpowiedniej diety dla ciężarnej klaczy. Standardowe praktyki wskazują, że klacze powinny być monitorowane przez weterynarzy, aby zapewnić zdrowy przebieg ciąży, co może obejmować regularne badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, zrozumienie tego, że ciąża klaczy trwa dłużej niż u wielu innych zwierząt gospodarskich, pozwala na lepsze przygotowanie się do wyzwań związanych z opieką nad nowo narodzonym źrebięciem, które wymaga specjalistycznej opieki i wsparcia w pierwszych dniach życia.

Pytanie 22

Jak długo trwa ciąża u kozy, wyrażone w miesiącach?

A. 4

B. 2

C. 5

D. 3

Ciąża u kozy, znana również jako gestacja, trwa średnio około pięciu miesięcy, co jest zgodne z obserwacjami w hodowli zwierząt. Kozy, podobnie jak wiele innych zwierząt przeżuwających, mają specyficzne cykle reprodukcyjne i czas trwania ciąży, który jest kluczowy dla zarządzania ich hodowlą. W przypadku kóz, jest to istotne, ponieważ pozwala na planowanie odpowiednich działań związanych z porodami, karmieniem i opieką nad młodymi. Wiedza o czasie ciąży jest fundamentalna dla zapewnienia zdrowia zarówno matki, jak i potomstwa. Dobre praktyki w hodowli kóz obejmują monitorowanie zachowań przedporodowych oraz zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych, takich jak komfortowa przestrzeń i dieta bogata w niezbędne składniki odżywcze. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego kóz oraz czas trwania ciąży pozwala hodowcom na lepsze zarządzanie ich stadem oraz optymalizację produkcji mleka czy mięsa, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności ekonomicznej gospodarstw rolnych.

Pytanie 23

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. kaczek.

B. kur.

C. perliczek.

D. gęsi.

Przycinanie dziobów kur jest praktyką stosowaną w chowie intensywnym, mającą na celu ochronę ptaków przed urazami oraz zapobieganie agresji i kanibalizmowi. Dzioby kur są przycinane, aby ograniczyć ich zdolność do zadawania ran innym osobnikom oraz sobie samym. W intensywnym chowie, gdzie zwierzęta są często trzymane w ciasnych warunkach, może dojść do stresu i rywalizacji o przestrzeń oraz zasoby. Praktyka ta jest regulowana przez różne standardy dobrostanu zwierząt, które podkreślają konieczność minimalizacji cierpienia i stresu. Przycinanie dziobów powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, a technika powinna być dostosowana do wieku i gatunku ptaka, aby zminimalizować ból i dyskomfort. W przypadku ptaków młodych, najczęściej stosuje się przycinanie do 10 dni życia, co zapewnia szybsze gojenie się ran. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również monitorowanie zachowań ptaków po zabiegu, aby upewnić się, że nie dochodzi do niepożądanych komplikacji.

Pytanie 24

Które z ras kur nie nadają się do ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych?

A. dominant white cornish

B. rhode island red

C. zielononóżka kuropatwiana

D. żółtonóżka kuropatwiana

Odpowiedzi takie jak Rhode Island Red oraz zielononóżka kuropatwiana są często mylone z rasami odpowiednimi do produkcji jaj konsumpcyjnych. Rasa Rhode Island Red jest znana z wysokiej wydajności w znoszeniu jaj, co sprawia, że jest popularna w gospodarstwach ekologicznych. Kury te mają dobre przystosowanie do różnorodnych warunków hodowlanych, a ich odporność na choroby czyni je stosunkowo łatwymi w utrzymaniu. Zielononóżka kuropatwiana, z kolei, to jedna z tradycyjnych polskich ras, która również dobrze znosi warunki ekologiczne i jest ceniona za jakość swoich jaj. Typowe błędne myślenie polega na założeniu, że każda rasa kur może być stosowana do każdej formy produkcji. W rzeczywistości, każda rasa ma swoje specyficzne cechy i dostosowania do różnych celów hodowlanych. Ekologiczna produkcja jaj wymaga nie tylko odpowiednich ras, ale także przestrzegania zasad dobrostanu zwierząt, takich jak dostęp do naturalnych warunków, co jest zgodne z normami ekologicznymi. Ponadto, rasy takie jak żółtonóżka kuropatwiana, także nadają się do ekologicznej produkcji jaj, oferując różnorodność i jakość, która jest oczekiwana na rynku ekologicznym.

Pytanie 25

Loszki białych ras osiągają dojrzałość płciową, gdy mają

A. 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg

B. 10-11 miesięcy i wagę 125-135 kg

C. 4-6 miesięcy i wagę 70-90 kg

D. 12-13 miesięcy i wagę 130-140 kg

Odpowiedź 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg jest uznawana za poprawną, ponieważ to właśnie w tym okresie loszki ras białych osiągają dojrzałość płciową i są gotowe do rozrodu. W praktyce, dojrzałość ta jest związana nie tylko z wiekiem, ale również z odpowiednią wagą, co odzwierciedla się w ich zdolności do reprodukcji. Dobrym praktyką w hodowli jest monitorowanie zarówno wieku, jak i wagi loszek, aby zapewnić ich optymalne zdrowie i wydajność w produkcji. Warto również pamiętać, że odpowiednia dieta, dostęp do ruchu oraz warunki bytowe mają kluczowe znaczenie w osiąganiu przez loszki dojrzałości płciowej. W przypadku ras białych, ich genotyp oraz metody hodowli mogą wpływać na czas osiągnięcia dojrzałości, co potwierdzają badania zootechniczne. Świadomość hodowcy na temat tych kwestii ma istotny wpływ na efektywność produkcji trzody chlewnej oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 26

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. probiotyków

B. białka

C. żelaza

D. włókna

Niestety, żelazo nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój przedżołądków u cieląt. Choć żelazo jest niezbędnym pierwiastkiem w diecie, który wspiera produkcję hemoglobiny i transport tlenu w organizmie, nie jest kluczowym czynnikiem stymulującym rozwój struktury anatomicznej przedżołądków. Z kolei probiotyki, które są suplementami wspierającymi zdrowie mikroflory jelitowej, również nie stymulują rozwoju przedżołądków w takim stopniu, jak włókno. Probiotyki mogą być pomocne w utrzymaniu równowagi mikrobiologicznej, ale ich wpływ na rozwój samej struktury żwacza czy czepca jest ograniczony. Wreszcie, białko, mimo że jest niezbędne dla wzrostu i regeneracji tkanek, nie jest specyficznie związane z rozwojem przedżołądków. Zbyt częste skupianie się na dostarczaniu białka bez uwzględnienia włókna w diecie cieląt może prowadzić do zaburzeń trawiennych. Dlatego też kluczowe jest zrozumienie, że rozwój układu pokarmowego cieląt wymaga zrównoważonego podejścia do żywienia, w którym włókno odgrywa fundamentalną rolę, podczas gdy inne składniki, takie jak żelazo, białko czy probiotyki, powinny być traktowane jako uzupełnienie diety, a nie jej podstawowy element.

Pytanie 27

Jak długo trwa okres ciąży u maciorki?

A. 5 miesięcy

B. 9 miesięcy

C. 11 miesięcy

D. 10 miesięcy

Ciąża u maciorki, czyli samicy świni, trwa około 3 miesięcy, 3 tygodni i 3 dni, co w sumie daje jakieś 114 dni. To dość ważna informacja, zwłaszcza w hodowli i weterynarii, bo dzięki temu można lepiej zaplanować, co zrobić z zwierzętami. Wiedza o tym, jak długo trwa ciąża, jest kluczowa, bo umożliwia przygotowanie miejsca na poród i zapewnienie odpowiednich warunków dla mamy i nowych prosiąt. Co więcej, znajomość cyklu reprodukcyjnego u maciorek pozwala lepiej zarządzać kryciem i produkcją, co ma wpływ na efektywność całego gospodarstwa. Dlatego ważne jest, żeby weterynarze i hodowcy stosowali metody monitorowania ciąży, takie jak ultrasonografia, bo to naprawdę pomaga w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 28

Jakie są prawidłowe kształty strzyków u krów?

A. cylindryczne o długości 9 ÷ 12 cm

B. cylindryczne o długości 6 ÷ 8 cm

C. stożkowe o długości 9 ÷ 12 cm

D. stożkowe o długości 6 ÷ 8 cm

Prawidłowe strzyki u krów mają cylindryczny kształt i długość od 6 do 8 cm, co jest zgodne z normami stosowanymi w hodowli bydła mlecznego. Ich kształt i wymiar są kluczowe dla zapewnienia efektywnej i komfortowej udoju, co z kolei wpływa na jakość mleka oraz zdrowie zwierząt. Strzyki o tych parametrach są lepiej przystosowane do naturalnych procesów laktacyjnych, co zmniejsza ryzyko urazów i infekcji, takich jak mastitis. Przykład zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach hodowlanych, gdzie regularne monitorowanie kształtu i długości strzyków u krów pozwala na wczesne wykrywanie problemów zdrowotnych. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest także istotne w kontekście wyboru odpowiednich urządzeń do udoju, które muszą być dostosowane do anatomicznych wymiarów strzyków, aby zminimalizować stres i ból zwierząt.

Pytanie 29

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, postanowiono umieścić stacje deratyzacyjne co 20 m. Ile takich stacji należy zamontować w zewnętrznej części chlewni, której długość wynosi 72 m, a szerokość 18 m?

A. 12 stacji

B. 16 stacji

C. 5 stacji

D. 9 stacji

Prawidłowa odpowiedź wynika z obliczenia liczby stacji deratyzacyjnych potrzebnych do ochrony zewnętrznej strefy chlewni. W pierwszej kolejności obliczamy obwód strefy zewnętrznej chlewni, która ma długość 72 m i szerokość 18 m. W tym przypadku, aby określić, ile stacji należy ustawić wzdłuż obwodu, przyjmujemy, że stacje są rozmieszczone co 20 m. Obwód można obliczyć jako: 2 * (72 + 18) = 180 m. Następnie dzielimy całkowitą długość obwodu przez odległość pomiędzy stacjami: 180 m / 20 m = 9. Oznacza to, że aby skutecznie zabezpieczyć cały obszar przed gryzoniami, należy ustawić 9 stacji deratyzacyjnych. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami, które zalecają rozmieszczanie stacji w regularnych odstępach, aby zapewnić efektywną kontrolę nad populacją gryzoni.

Pytanie 30

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, przygotowanej bez użycia inokulantów, proporcja kwasu mlekowego do octowego powinna wynosić

A. 2:1

B. 1:1

C. 3:1

D. 1:3

Kwas mlekowy i kwas octowy są produktami fermentacji, które powstają w trakcie kiszenia kukurydzy. W dobrej jakości kiszonce z kukurydzy, sporządzonej bez użycia inokulantów, idealny stosunek kwasu mlekowego do octowego wynosi około 3:1. Taki stosunek jest korzystny, ponieważ kwas mlekowy ma silniejsze właściwości konserwujące, co przyczynia się do lepszej stabilności kiszonki. Ponadto, wysokie stężenie kwasu mlekowego sprzyja szybszemu zakwaszeniu, co zmniejsza ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, takich jak bakterie gnilne. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest kontrola procesu fermentacji, gdzie stosując odpowiednie warunki, możemy uzyskać preferowaną mikroflorę oraz produkcję kwasów, które przyczynią się do lepszej jakości kiszonki. Dobrym przykładem są standardy jakościowe zawarte w dokumentacji takich jak ISO 22000, które wskazują na kontrolę mikrobiologiczną jako kluczowy aspekt w produkcji wysokiej jakości kiszonek.

Pytanie 31

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. kiszonki

B. siana

C. sianokiszonki

D. suszenia

Sianokiszonka to naprawdę fajny sposób na konserwację trawy, szczególnie gdy prognozy mówią o krótkim czasie słonecznej pogody. Ogólnie rzecz biorąc, zbieramy trawę i przechowujemy ją w niemal beztlenowych warunkach, co powoduje fermentację. Dzięki temu pasza zachowuje swoje cenne składniki odżywcze, a przy tym staje się smaczniejsza i łatwiejsza do strawienia dla zwierząt. Najlepiej, tak jak zauważyłem, używać młodej trawy, bo ma sporo wody. Musimy być jednak ostrożni, bo jeśli trawa zbyt mocno się wysuszy, to straci swoje wartości. Dlatego warto pomyśleć o prasowaniu i owinięciu bele folią, żeby fermentacja poszła jak należy. Praktyka pokazuje, że najlepszą porą na zbiór jest wczesny ranek, gdy ta woda w roślinach jest na najniższym poziomie. I tak, sianokiszonka jest bardziej odporna na zmiany pogody w porównaniu do innych sposobów przechowywania, co czyni ją bezpiecznym wyborem w dzisiejszych czasach.

Pytanie 32

Do jakiego celu używa się Furminatora?

A. do eliminacji kamienia nazębnego

B. do pielęgnacji sierści

C. do przycinania pazurów

D. do oczyszczania uszu

Furminator to naprawdę super narzędzie do pielęgnacji sierści. Jest zaprojektowany tak, żeby skutecznie usuwać martwe włosy i podszerstek, co jest mega przydatne, zwłaszcza dla psów i kotów. Dzięki jego budowie można dotrzeć do głębszych warstw futra, co sprawia, że działa lepiej niż zwykłe szczotki. Właściwie zaprojektowana końcówka tego narzędzia zmniejsza ryzyko uszkodzenia zdrowej sierści oraz skóry zwierzęcia. Moim zdaniem, regularne używanie Furminatora nie tylko poprawia wygląd futra, ale także wspiera zdrowie skóry, co może pomóc w unikaniu alergii czy stanów zapalnych. Z mojego doświadczenia, jest on szczególnie polecany dla długowłosych i półdługowłosych ras, gdzie często pojawiają się kołtuny i martwe włosy. Dobrze jest używać Furminatora przynajmniej raz w tygodniu, ale to zależy od tego, jak dużo włosów ma nasze zwierzę. Oprócz tego, czesanie futra może także wzmocnić więź między właścicielem a pupilem, co jest naprawdę ważne dla ich relacji.

Pytanie 33

Gdzie znajduje się krąg obrotowy?

A. w obszarze ostatniego kręgu krzyżowego a pierwszym ogonowym

B. pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym

C. między pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym

D. pomiędzy ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym

Krąg obrotowy, znany również jako atlas i obrotnik, znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Atlas (C1) jest pierwszym kręgiem szyjnym, który łączy się z czaszką, a obrotnik (C2) jest drugim kręgiem szyjnym, który umożliwia obrót głowy. Krąg obrotowy posiada unikalną strukturę, w tym ząb (dens), który pozwala na rotację atlasu wokół osi, co w konsekwencji umożliwia ruch rotacyjny głowy. Zrozumienie lokalizacji kręgów szyjnych i ich funkcji jest kluczowe w medycynie, ze względu na ich rolę w utrzymaniu stabilności głowy oraz w ochronie rdzenia kręgowego. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana w diagnostyce i leczeniu urazów kręgosłupa szyjnego oraz w terapii manualnej, gdzie terapeuci muszą być świadomi anatomii i biomechaniki tej okolicy. Ponadto, w kontekście standardów medycznych, znajomość anatomii kręgosłupa szyjnego jest istotna dla przeprowadzania procedur takich jak intubacja czy operacje neurochirurgiczne.

Pytanie 34

W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?

A. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza

B. Lucerna, łubin, kukurydza

C. Lucerna, wyka, bobik

D. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona

Właściwa odpowiedź to "Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza", ponieważ wszystkie wymienione składniki łatwo zakiszają się, co czyni je idealnymi surowcami do produkcji kiszonek. Ziemniaki parowane są często stosowane w żywieniu zwierząt, zwłaszcza w kontekście diet hodowlanych, jako źródło energii. Wysłodki melasowane, powstające z przetwarzania buraków cukrowych, charakteryzują się wysoką zawartością cukrów i białka, co również sprzyja procesowi fermentacji. Kukurydza, jako jedno z najważniejszych zbóż w produkcji pasz, jest znana z wysokiej zawartości skrobi, co czyni ją doskonałym surowcem do zakiszania. W kontekście standardów branżowych, zakiszanie powinno być przeprowadzane w optymalnych warunkach, aby zachować wartości odżywcze składników oraz zapobiec rozwojowi niepożądanych mikroorganizmów. Znajomość surowców łatwo zakiszających się jest kluczowa dla hodowców zwierząt, którzy dążą do optymalizacji żywienia i poprawy efektywności produkcji. Przykłady zastosowań obejmują kiszonki z różnych rodzajów pasz, co przyczynia się do zwiększenia biodostępności składników odżywczych.

Pytanie 35

W przypadku udzielania pierwszej pomocy owcy, u której występują poważne objawy wzdęcia żwacza, należy wykonać

A. przepędzanie

B. masowanie

C. trokarowanie

D. cewnikowanie

Trokarowanie jest kluczową procedurą stosowaną w nagłych przypadkach wzdęcia żwacza u owiec. Wzdęcie żwacza, zwane również tympanizmem, jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, w którym gromadzi się nadmierna ilość gazów, co prowadzi do rozszerzenia żwacza i może powodować ucisk na inne narządy wewnętrzne. Trokarowanie polega na wprowadzeniu trokara, czyli specjalnego narzędzia chirurgicznego, przez ścianę żwacza, co umożliwia uwolnienie nagromadzonego gazu. To szybkie działanie może uratować życie zwierzęcia, ponieważ pozwala na natychmiastowe złagodzenie ciśnienia. Praktyczne zastosowanie trokarowania wymaga znajomości anatomii owcy oraz umiejętności szybkiej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Właściwe miejsce wkłucia oraz technika wykonania procedury są kluczowe dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. W sytuacjach krytycznych, takich jak silne wzdęcia, trokarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami weterynaryjnymi, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić efektywne uwolnienie gazów.

Pytanie 36

Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach

A. 0,1,2,3

B. A,B,C,D,E

C. I,II,III,IV,V

D. E,U,R,O,P

Wiesz co? Klasyfikacja umięśnienia tusz wołowych jest oparta na systemie E,U,R,O,P, co mówi nam o jakości tego mięsa, które trafia do przemysłu mięsnego. To jest dosyć istotne, bo klasy E to te najlepsze tusze, a klasa P to takie, które mają najniższą jakość. Jak tak sobie myślę, to klasa E to taka super jakość - tusze mają świetne umięśnienie i prawie żadnego tłuszczu, co jest na czołowej półce. Podczas oceniania tuszów bierze się pod uwagę różne rzeczy, jak na przykład ich kondycję i ewentualne uszkodzenia, bo to wpływa na to, ile można za nie zapłacić. Dzięki jednolitym standardom, zarówno konsumenci, jak i producenci mogą łatwiej zrozumieć, co kupują i sprzedają, a to jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności i jakości mięsa.

Pytanie 37

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców Świń

B. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

C. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej

D. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej, czyli POLSUS, odpowiada za księgi hodowlane świń w Polsce. Ich zadanie to nie tylko rejestrowanie i kontrolowanie hodowli, ale również promowanie najlepszych praktyk w branży. Księgi hodowlane to istotny element w produkcji zwierzęcej. Dzięki nim można dokładnie monitorować pochodzenie zwierząt, ich zdrowie i cechy użytkowe. Na przykład, prowadzenie tych ksiąg pozwala hodowcom śledzić linie genetyczne, co jest super ważne przy selekcji i poprawie ras. Moim zdaniem, dobre praktyki hodowlane, oparte na informacjach z ksiąg, mogą naprawdę podnieść wydajność produkcji i poprawić dobrostan zwierząt, co staje się coraz bardziej kluczowe w zrównoważonym rolnictwie.

Pytanie 38

Aby uzupełnić wapń w diecie kur niosek, należy zastosować

A. sól pastewną

B. kredę pastewną

C. karotenoidy

D. probiotyki

Kreda pastewna jest naturalnym źródłem wapnia, które jest niezbędne dla zdrowia kur niosek, szczególnie w okresie intensywnego znoszenia jaj. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesie mineralizacji skorupy jaja, co wpływa na jej jakość i wytrzymałość. Uzupełnianie diety kur o kredę pastewną zapewnia optymalny poziom wapnia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia drobiu. W praktyce, stosowanie kredy pastewnej jako suplementu diety jest powszechną praktyką, której celem jest zapobieganie problemom zdrowotnym takim jak kruchość skorupy jaj, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Dobrze zbilansowana dieta, wzbogacona w minerały, jest kluczowa dla efektywnej produkcji jaj, a kreda pastewna jest jednym z najważniejszych składników, które powinny znajdować się w diecie kur niosek. Warto również pamiętać, że odpowiedni poziom wapnia wpływa nie tylko na jakość jaj, ale również na ogólny stan zdrowia ptaków, co podkreśla znaczenie stosowania kredy w hodowli drobiu.

Pytanie 39

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. posiada księgi.

B. ma żwacz.

C. ma trawieniec.

D. ma czepiec.

Księgi, czepiec i trawieniec to elementy układu pokarmowego bydła, jednak nie pełnią one kluczowej roli w kontekście pojemności. Księgi (ksiega i dwuksięga) to terminy opisujące komory żołądka, które są odpowiedzialne głównie za proces wstępnego trawienia i absorpcji niektórych substancji odżywczych. Ich pojemność jest znacznie mniejsza w porównaniu do żwacza i nie są one przystosowane do zatrzymywania dużej ilości pokarmu. Czepiec, będący również częścią układu pokarmowego, pełni funkcję filtrującą, oddzielając cieczy od stałych resztek pokarmowych, ale nie ma zdolności do magazynowania pokarmu w takim stopniu jak żwacz. Trawieniec, który jest ostatnią komorą układu pokarmowego, odpowiada za dalsze trawienie i absorpcję składników odżywczych, ale ponownie, jego pojemność jest znacznie mniejsza. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych komór żołądka i przypisywanie im podobnych właściwości, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich pojemności. W rzeczywistości żwacz jest unikalny w swojej zdolności do magazynowania i fermentacji pokarmu, co czyni go najistotniejszą częścią układu pokarmowego bydła.

Pytanie 40

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Ksiąg

B. Trawieńca

C. Czepca

D. Żwacza

Czepiec jest jednym z komór żołądka u bydła i znajduje się najbliżej serca oraz worka osierdziowego. W anatomii bydła, czepiec odgrywa ważną rolę w procesie trawienia, ponieważ działa jako miejsce, gdzie następuje wstępne przetwarzanie pokarmu, a także pełni funkcje filtracyjne, oddzielając niepożądane cząstki. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej, znajomość położenia czepca ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. Wykorzystanie ultrasonografii do oceny stanu czepca w kontekście schorzeń sercowo-naczyniowych może być niezwykle pomocne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia, które może wpływać na funkcję żołądka. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, co powinno obejmować ocenę anatomicznego układu narządów, w tym relacji między czepcem a sercem, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej