Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 26 lutego 2025 06:52
Data zakończenia: 26 lutego 2025 07:07

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Linia boku na ukazanej siatce konstrukcyjnej spódnicy podstawowej powstaje w wyniku poprowadzenia linii

A. poziomej przez punkt D

B. pionowej przez punkt B1

C. poziomej przez punkt T

D. pionowej przez punkt B2

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad konstrukcji wykrojów w odzieży. Odpowiedzi dotyczące linii poziomych przez punkty T i D są nieprawidłowe, ponieważ poziome linie nie są stosowane do definiowania linii boku spódnicy podstawowej. Linia boku, która jest kluczowym elementem konstrukcji odzieży, wyznacza kształt i dopasowanie spódnicy. Wykorzystanie linii poziomych w tym kontekście może prowadzić do błędów w wymiarach, co w efekcie negatywnie wpływa na końcowy produkt. Linia pozioma nie uwzględnia zmiany kierunku, jaka zachodzi w przypadku kształtu ciała, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania. Dodatkowo, wybór pionowej linii przez punkt B2 zamiast B1 nie uwzględnia specyficznego umiejscowienia boku spódnicy, przez co może prowadzić do nieprawidłowych proporcji oraz nieestetycznych efektów wizualnych. Typowym błędem jest także nieznajomość zasady, że linie pionowe odzwierciedlają naturalne kontury sylwetki, co jest fundamentalne w każdym projekcie odzieżowym. Wiedza na temat właściwego wykroju jest niezbędna dla każdego, kto tworzy odzież, i jej brak może prowadzić do niezadowolenia klientów z finalnego produktu.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Szablon podstawowy to model, w którym uwzględniono elementy dodatkowe?

A. na wielowarstwowość

B. konstrukcyjne

C. technologiczne

D. na szwy i podwinięcia

Wybór odpowiedzi dotyczącej dodatków konstrukcyjnych, na wielowarstwowość lub technologicznych to częsty błąd interpretacyjny. Dodatki konstrukcyjne odnoszą się do elementów, które wpływają na strukturę i nośność odzieży, ale nie uwzględniają one specyfiki wykończeń szwów. Dodatki na wielowarstwowość są również istotne w kontekście projektowania, jednak dotyczą one głównie wyboru materiałów oraz sposobu ich łączenia, a nie wykończenia krawędzi. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, ponieważ skupiają się na aspekcie technologicznym i materiałowym, a nie na praktycznych detalach szycia, takich jak podwijenia czy szwy. Właściwe zrozumienie, że szablon podstawowy ma na celu przygotowanie podstawy do szycia, w tym określenie, ile materiału potrzeba na szwy, jest kluczowe dla każdego projektanta. Stosowanie dobrych praktyk, takich jak te opisane w standardach branżowych, pozwala unikać typowych błędów, takich jak niedoszacowanie ilości materiału potrzebnego na wykończenie, co może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Właściwe uwzględnienie dodatków na szwy i podwinięcia w szablonach bazowych jest nie tylko istotne dla estetyki, ale także funkcjonalności wyprodukowanej odzieży.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jaki materiał odzieżowy powinien być użyty do uszycia męskiej marynarki wełnianej na sezon jesienno-zimowy?

A. Sukno

B. Tweed

C. Żorżetę

D. Loden

Tweed to naprawdę świetny materiał, idealny na męską marynarkę na jesień i zimę. Ma genialne właściwości termiczne, więc świetnie trzyma ciepło, a przy tym jest dość przewiewny. Dzięki temu w chłodniejsze dni nie musisz się martwić, że się zgrzejesz, bo jakoś to wszystko działa. Oprócz tego, tweed jest często odporny na wilgoć, co jest super, zwłaszcza jak pogoda lubi płatać figle. W praktyce, marynarki z tweedu są bardzo stylowe i eleganckie, pasują do klasycznego wizerunku faceta, który lubi wyglądać dobrze i czuć się komfortowo. Z mojego doświadczenia, w branży odzieżowej tweed traktuje się jak materiał z wyższej półki, więc często spotykasz go w luksusowych kolekcjach i u znanych projektantów. Poza tym, tweed występuje w różnych wzorach i kolorach, co ułatwia dobieranie go do różnych okazji.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?

A. taśmę elastyczną

B. taśmę tkaną

C. wkład klejowy z włókniteksu

D. kamel

Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.

Pytanie 11

Jaką czynność powinien zrealizować krawiec w pracowni krawieckiej po umiejscowieniu szablonów na materiale?

A. Naciągnąć materiał

B. Oznaczyć linie środkowe elementów

C. Obrysować kontury szablonów na tkaninie

D. Oznaczyć rozmiary dodatków na szwy i podwinięcia

Oznaczenie linii środka elementów, oznaczenie wielkości dodatków na szwy i podwinięcia oraz naciągnięcie tkaniny to ważne czynności w procesie szycia, ale powinny one być wykonane w odpowiedniej kolejności i kontekście. Oznaczenie linii środka jest przydatne do zachowania symetrii, jednak bez wcześniejszego obrysowania konturów szablonów, te oznaczenia mogą okazać się bezcelowe, ponieważ nie będą miały na czym się opierać. Oznaczanie dodatków na szwy i podwinięcia jest również istotne, ale jeśli nie mamy jeszcze zdefiniowanych konturów, trudno będzie określić, jak duże powinny one być. Naciąganie tkaniny jest często konieczne, aby uniknąć rozciągania materiału podczas szycia, ale nie jest pierwszym krokiem po ułożeniu szablonów. W rzeczywistości, najpierw należy obrysować kontury szablonów, aby mieć wyraźne odniesienie dla wszystkich kolejnych działań. W krawiectwie kluczowe jest, aby każdy krok był dokładnie zaplanowany i wykonywany w logicznej kolejności, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wykonania. W praktyce brak obrysowania szablonów skutkuje potencjalnymi pomyłkami i niedopasowaniem elementów, co może prowadzić do frustracji i marnotrawienia materiału. Dlatego kluczowym jest, aby zrozumieć, że każdy krok w procesie ma swoje miejsce i znaczenie w kontekście całej produkcji odzieży.

Pytanie 12

Tkanina wykonana z bawełny wyróżnia się wysoką

A. wodoodpornością

B. rozciągliwością

C. higroskopijnością

D. sprężystością

Sprężystość, higroskopijność i wodoodporność to właściwości, które nie charakteryzują tkaniny bawełnianej, co prowadzi do nieporozumień w zakresie jej zastosowania. Sprężystość odnosi się do zdolności materiału do powracania do pierwotnego kształtu po odkształceniu. Bawełna, w przeciwieństwie do materiałów syntetycznych, takich jak elastan, nie ma właściwości sprężystych, co oznacza, że nie jest w stanie w sposób efektywny wrócić do pierwotnego kształtu po naciągnięciu. Higroskopijność tkaniny bawełnianej odnosi się do jej zdolności do pochłaniania wilgoci, co jest prawdą, ale nie jest to cecha rozciągliwości. Wodoodporność jest właściwością, której bawełna nie posiada, co czyni ją nieodpowiednią do zastosowań, które wymagają ochrony przed wodą. Właściwości te są często mylone, co prowadzi do błędnego wniosku o zastosowaniach bawełny. Na przykład, w przemyśle odzieżowym, stosowanie bawełny do produkcji odzieży roboczej w warunkach wilgotnych może być niewłaściwe, ponieważ materiał nie jest wodoodporny, co zwiększa ryzyko dyskomfortu dla użytkownika. Warto zaznaczyć, że ze względu na swoje właściwości, bawełna jest doskonałym materiałem na odzież letnią, gdzie przewiewność i komfort są kluczowe, jednak w przypadku warunków wymagających ochrony przed wodą, lepiej sprawdzają się tkaniny syntetyczne.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej powinno się zastosować, aby utrwalić położenie szwu, który został przewinięty na jedną stronę?

A. Rozprasowanie

B. Zaprasowanie

C. Dekatyzowanie

D. Odparowanie

Zaprasowanie to mega ważny krok w obróbce tkanin, bo pomaga ustabilizować szwy i nadać materiałom ładny kształt oraz gładkość. W skrócie, używamy odpowiedniej temperatury i ciśnienia, żeby trwale zafiksować szwy i pozbyć się zagnieceń. Moim zdaniem, to kluczowy proces, bo jeśli go dobrze przeprowadzisz, odzież będzie nie tylko ładna, ale i funkcjonalna. Na przykład, jak szyjesz ubranie, zaprasowanie pomaga ułożyć szwy tak, żeby nie deformowały się podczas noszenia. W branży odzieżowej, naprawdę warto zaprasowywać szwy po każdym etapie szycia, bo to znacznie podnosi jakość końcowego produktu. Używaj do tego dobrych narzędzi, jak żelazka parowe, które równomiernie rozprowadzają ciepło i wilgoć – to klucz do sukcesu!

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Który typ szablonów jest używany do wskazywania miejsc zapięć w produkcie?

A. Odzieżowy

B. Przemysłowy

C. Podstawowy

D. Pomocniczy

Zrozumienie roli różnych rodzajów szablonów jest istotne w kontekście produkcji odzieży, dlatego ważne jest, aby rozważyć różnice między szablonami przemysłowymi, podstawowymi, pomocniczymi i odzieżowymi. Szablony przemysłowe są zazwyczaj stosowane do masowej produkcji, gdzie celem jest optymalizacja procesów i redukcja kosztów, a niekoniecznie oznaczanie miejsc zapięć. Wykorzystanie tych szablonów w kontekście zapięć może prowadzić do uproszczeń, które wpłyną na funkcjonalność finalnego wyrobu. Szablony podstawowe odnoszą się do ogólnych kształtów i konstrukcji odzieży, natomiast ich zastosowanie do oznaczania zapięć jest zbyt ogólnikowe i nie precyzuje konkretnych miejsc. Z kolei szablony odzieżowe, które koncentrują się na formach odzieży, również nie spełniają funkcji oznaczania zapięć, ponieważ nie dostarczają wystarczających informacji o lokalizacji tych punktów. Często mylnie przyjmuje się, że każdy szablon może pełnić wszystkie funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj szablonu ma swoje specyficzne zastosowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Efektywne projektowanie i produkcja odzieży wymagają precyzyjnego podejścia do różnorodnych aspektów, w tym odpowiedniego oznaczania zapięć, co może być osiągnięte jedynie poprzez zastosowanie właściwego rodzaju szablonu.

Pytanie 17

Który punkt pomiarowy ciała znajduje się na siódmym kręgu szyjnym?

A. Sy

B. Ty

C. Sv

D. Sx

Odpowiedź "Sy" jest poprawna, ponieważ odnosi się do punktu pomiarowego, który znajduje się na siódmym kręgu szyjnym (C7). Ten punkt jest istotny w kontekście diagnostyki i terapii manualnej, a także w akupunkturze i medycynie chińskiej. Sy, jako punkt na ciele, może być używany do oceny stanu zdrowia pacjenta oraz do wskazania na problemy związane z odcinkiem szyjnym kręgosłupa, co jest szczególnie ważne w przypadku bólu szyi, napięcia mięśniowego czy problemów neurologicznych. W praktyce chiropraktycznej i fizjoterapeutycznej, lekarze często wykorzystują ten punkt do przeprowadzania manipulacji mających na celu przywrócenie prawidłowej funkcji kręgosłupa oraz poprawę postawy ciała. Dodatkowo, analiza i monitorowanie stanu zdrowia pacjentów mogą obejmować badanie odcinka szyjnego właśnie na podstawie stanu punktu Sy, co jest zgodne z zaleceniami i standardami międzynarodowymi w rehabilitacji i terapii manualnej.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. automat do prasowania

B. żelazko z generatorem pary

C. prasę specjalistyczną

D. manekin do prasowania

Żelazko z wytwornicą pary, choć powszechnie stosowane w domach i małych zakładach krawieckich, w kontekście końcowego prasowania płaszczy nie znajduje zastosowania w profesjonalnej produkcji. Wytwornica pary generuje dużą ilość pary, co może być przydatne do wygładzania materiałów, jednak nie zapewnia odpowiedniego kształtu i struktury odzieży, co jest kluczowe w produkcji płaszczy. Prasowanie przy użyciu żelazka nie pozwala na uformowanie odzieży zgodnie z jej przeznaczeniem, co często prowadzi do powstania zagnieceń podczas noszenia. Automat prasowalniczy z kolei może być używany do prostszych elementów odzieży, ale w kontekście bardziej skomplikowanych form, jak płaszcze, nie jest w stanie zapewnić precyzyjnego kształtowania. Prasa specjalna, mimo że jest narzędziem używanym w niektórych zakładach, nie jest dedykowana do końcowego prasowania płaszczy, ponieważ jej działanie opiera się na dużym nacisku, co może prowadzić do deformacji materiału. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie do prasowania sprawdzi się w każdej sytuacji; kluczowe jest dobranie narzędzia do specyficznych wymagań odzieży, co w przypadku płaszczy najlepiej realizuje manekin prasowalniczy.

Pytanie 21

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty

B. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona

C. igła i stopka są w pozycji opuszczonej

D. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji

Po zakończeniu szycia na maszynie stębnowej kluczowe jest, aby igła znajdowała się w górnym położeniu, a stopka była podniesiona przed odcięciem nici. Taki stan zapewnia, że materiał jest odpowiednio zwolniony i nie jest narażony na uszkodzenia, a także umożliwia bezpieczne manewrowanie podczas wyjmowania materiału z maszyny. W praktyce, gdy igła jest w górze, nie ma ryzyka, że przyszyta część materiału zostanie przypadkowo pociągnięta, co mogłoby prowadzić do nierówności w szwie. Działanie to jest zgodne z dobrymi praktykami szycia, które zalecają unikanie jakiegokolwiek naciągu na nicię w momencie ich cięcia. Ponadto, podniesiona stopka ułatwia wyjęcie materiału, co jest szczególnie istotne w przypadku grubych tkanin. Warto również pamiętać, że przed każdym szyciem warto skontrolować położenie igły i stopki, aby zapewnić sobie komfort i bezpieczeństwo podczas pracy.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Aby zmienić spódnicę z rozmiaru 170/96/104 na rozmiar 164/96/104, trzeba ją

A. poszerzyć i wydłużyć

B. poszerzyć w szwach bocznych

C. zwęzić i skrócić

D. skrócić na linii dołu

Wybór odpowiedzi polegających na zwężaniu, poszerzaniu czy wydłużaniu spódnicy nie uwzględnia kluczowych różnic w proporcjach między rozmiarami 170 a 164. Zwężanie spódnicy sugeruje, że istnieje nadmiar materiału w szerokości, co nie jest prawdą w kontekście przechodzenia na mniejszy rozmiar, gdzie głównym celem jest dostosowanie długości. Poszerzanie w szwach bocznych jest również niewłaściwe, ponieważ w tym przypadku nie ma potrzeby dodawania materiału, a wręcz przeciwnie, musimy skupić się na jego redukcji w dolnej części, aby uzyskać odpowiedni wygląd i komfort noszenia. Wydłużanie spódnicy jest sprzeczne z celami przekształcenia, a także może prowadzić do nieproporcjonalnych kształtów, które nie odpowiadają zamierzonym wymiarom. Typowym błędem myślowym jest mylenie potrzeby dopasowania długości z koniecznością modyfikacji szerokości. Przy modyfikacji odzieży, kluczowym aspektem jest zrozumienie, iż każdy rozmiar ma swoje specyficzne wymiary, które należy uwzględnić, a zmiany należy wdrażać w sposób przemyślany, aby uniknąć nieestetycznych efektów końcowych. W praktyce, błędne podejścia mogą prowadzić do frustracji z powodu nieodpowiedniego dopasowania, a jednym z najważniejszych kroków jest dokładne pomiar i analiza, które powinny zawsze poprzedzać jakiekolwiek modyfikacje w odzieży.

Pytanie 24

Wymień cechy charakterystyczne materiału stosowanego na podszewkę typu kolanówka?

A. Lekka, o gładkiej powierzchni, wysokiej odporności na abrasion oraz na pot i zgniatanie

B. O splocie skośnym łamanym lub wzmacnianym, charakteryzująca się dużą odpornością na ścieranie

C. Gęsta, lekka, o splocie płóciennym, niskiej przesuwalności nitek oraz wysokiej wytrzymałości na wypychanie

D. O splocie atłasowym, barwnie tkana, przeważnie w szerokie białe oraz wąskie czarne paski

Odpowiedź dotycząca cech tkaniny przeznaczonej na podszewkę typu kolanówka jest poprawna, ponieważ takie tkaniny charakteryzują się gęstością, lekkością oraz splotem płóciennym, co zapewnia odpowiednią wytrzymałość na wypychanie. Tkaniny o gęstym splocie płóciennym są bardziej odporne na zużycie i uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku odzieży, która jest narażona na intensywne użytkowanie. Dzięki małej przesuwalności nitek, tkaniny te zachowują swój kształt i nie deformują się w wyniku ruchów ciała. W praktyce, tkaniny te są idealne do stosowania jako podszewki w odzieży roboczej, co zapewnia komfort użytkowania oraz trwałość. Użycie odpowiednich materiałów zgodnych z normami branżowymi, takimi jak EN ISO 20471 dla odzieży roboczej, podkreśla ich praktyczne zastosowanie i znaczenie w tworzeniu odzieży, która nie tylko spełnia standardy bezpieczeństwa, ale również jest funkcjonalna.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Aby przeprowadzić w zakładzie usługowym przeróbkę zleconą przez klienta, która polega na dopasowaniu sztucznego futra, konieczne są

A. formy przodu i tyłu futra

B. rysunek modelu futra

C. katalogi i żurnale mody

D. wymiary klienta

Przeróbka sztucznego futra to niestety nie taka prosta sprawa. Najważniejsze jest, żeby mieć dokładne wymiary klienta. To klucz do tego, żeby odzież dobrze leżała i była wygodna. Musisz zmierzyć różne obwody, jak klatka piersiowa, talia czy biodra, ale też długość rękawów i nogawek. A jak dobrze zmierzysz, to gotowy produkt będzie idealnie przylegał do sylwetki. W branży odzieżowej zbieranie takich wymiarów to norma i bez tego ciężko coś zdziałać. Czasami warto też zrobić próbne elementy, jak muszki czy różne aplikacje, żeby zobaczyć, czy materiał i styl są w porządku. Pamiętaj również, żeby dobrze dokumentować te pomiary, bo to przyda się na przyszłość przy wszelkich poprawkach. To podejście naprawdę może zdziałać cuda w każdej przeróbce. Standardy w branży mówią, że warto korzystać z dokładnych matryc i technik kroju, żeby zminimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 27

Do cięcia na sekcje materiału o wysokości 300 mm należy użyć krajarki z ostrzem

A. wielokątnym

B. tarcowym

C. taśmowym

D. pionowym

Krajarka z nożem pionowym jest najbardziej odpowiednia do rozkroju na sekcje surowców o wysokości 300 mm, ponieważ umożliwia precyzyjne cięcie proste i jednolite. Noże pionowe charakteryzują się dużą stabilnością oraz umożliwiają łatwe dopasowanie wysokości cięcia do wymagań materiału. Użycie krajarki pionowej jest zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają potrzebę stosowania narzędzi dostosowanych do specyfikacji elementów. Na przykład, w przemyśle papierniczym, krajarki pionowe są standardem w produkcji arkuszy, gdzie wymagane jest zachowanie wysokiego poziomu dokładności oraz minimalizacja strat materiałowych. Krajarki te często są wyposażone w systemy automatycznego pomiaru, co dodatkowo zwiększa efektywność procesu cięcia. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie narzędzi, co gwarantuje ich optymalną wydajność oraz długotrwałość. Warto pamiętać, że stosowanie odpowiednich narzędzi i technik cięcia ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnego produktu oraz efektywności produkcji.

Pytanie 28

Co może być powodem uszkodzeń oczek podczas łączenia elementów damskiej bluzki wykonanej z cienkiej dzianiny bawełnianej na maszynie overlock?

A. Nieodpowiednie napięcie nitek igieł.

B. Źle dobrane ostrze igły.

C. Niewłaściwie zamocowana igła.

D. Błędnie nawleczone nici.

Złe naprężenie nitek igieł, niewłaściwe ostrze igły i źle nawleczone nici to częste problemy przy szyciu, które mogą prowadzić do zniszczenia oczek. Mimo to, jeśli szyjesz cienkie dzianiny, najważniejsza jest odpowiednia igła. Tak, niewłaściwe naprężenie nitek może powodować kłopoty z szwem, ale nie ma wpływu na uszkodzenia oczek w dzianinach, które przeważnie są elastyczne i mniej podatne na uszkodzenia przy odpowiednim naprężeniu. A gdy nici są źle nawleczone, to mogą się plątać albo zrywać, co może wydawać się podobne do uszkodzenia oczek, ale tak naprawdę nie jest tego bezpośrednią przyczyną. Co do źle założonej igły, to może ona prowadzić do nieprawidłowych szwów, ale to ostrze jest kluczowe przy cienkich dzianinach, więc warto skupić się na tym. Praktyka i zrozumienie, jak różne rzeczy wpływają na szycie, są kluczowe, żeby osiągnąć fajne rezultaty, dlatego przy delikatnych materiałach trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Przyszycie guzików

B. Wykonanie otworów na guziki

C. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów

D. Fastrygowanie części odzieży

Fastrygowanie elementów odzieży to proces, w którym stosuje się ścieg łańcuszkowy prosty, jednonitkowy, ponieważ ten typ ściegu charakteryzuje się elastycznością, co jest kluczowe w pracach przygotowawczych przed właściwym szyciem. Fastryga pozwala na tymczasowe połączenie elementów, co umożliwia łatwe poprawki, przymierzanie i wprowadzanie zmian w konstrukcji odzieży. W praktyce, technika ta jest niezbędna do zapewnienia, że wszystkie elementy, takie jak rękawy, kołnierze czy boczne szwy, są prawidłowo dopasowane przed ostatecznym zszywaniem. Warto również zaznaczyć, że w standardach szycia zaleca się stosowanie fastrygi wykonanej ściegiem łańcuszkowym w sytuacjach, gdzie potrzebna jest elastyczność i możliwość szybkiej korekty, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jakie materiały należy wykorzystać do usztywnienia kołnierza oraz mankietów w damskiej bluzce?

A. włosiankę.

B. kamel.

C. włókniteks.

D. filc.

Kamel, włosianka oraz filc, choć są materiałami używanymi w przemyśle odzieżowym, nie są odpowiednie do usztywnienia kołnierza i mankietów bluzek damskich z kilku powodów. Kamel, będący włóknem zwierzęcym, może być zbyt miękki i elastyczny, co nie pozwala na uzyskanie wymaganej struktury i trwałości. Ponadto, jego właściwości absorbujące wilgoć mogą wpłynąć negatywnie na kształt odzieży, szczególnie w przypadku intensywnego użytkowania. Włosianka, z kolei, jest materiałem o wyższej gramaturze, który w praktyce stosowany jest głównie w odzieży roboczej lub zimowej, gdzie dominuje potrzeba izolacji cieplnej. Nie nadaje się ona do delikatnych fasonów, które wymagają bardziej subtelnego wykończenia. Filc, będący materiałem o zwartej strukturze, często wykorzystywany jest w akcesoriach i dekoracjach, ale jego zastosowanie w odzieży może prowadzić do problemów z przewiewnością i komfortem noszenia. Takie podejście do wyboru materiałów może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania oraz obniżenia estetyki gotowego produktu. Wybierając materiały do usztywnienia, należy kierować się ich właściwościami technicznymi oraz zastosowaniem branżowym, aby osiągnąć optymalne rezultaty w projektowaniu odzieży.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jaką igłę wykorzystuje się w maszynach do szycia materiałów?

A. Prosta

B. Łukowa

C. Stożkowa

D. Z dwoma ostrzami

Zastosowanie igły prostej w procesu podszywania jest niewłaściwe, ponieważ nieumożliwia ona swobodnego manewrowania wokół zakrzywionych krawędzi materiału. Igła prosta, mająca sztywny kształt, jest bardziej skuteczna przy szyciu prostych linii, a w przypadku podszywania, gdzie pożądane są bardziej złożone ruchy, może prowadzić do powstawania nieestetycznych szwów. Ponadto, igła z dwoma ostrzami, mimo że może wydawać się interesującą opcją, jest zaprojektowana do szycia w specyficznych zastosowaniach, takich jak dzianiny, ale nie nadaje się do podszywania, ponieważ jej konstrukcja wprowadza ryzyko uszkodzenia tkanin. W kontekście podszywania, igła stożkowa, mimo że jest przydatna w niektórych technikach, nie oferuje elastyczności potrzebnej do prawidłowego wszywania podszewki. Takie podejście do wyboru igły może wynikać z błędnego przekonania, że każde szycie można wykonać dowolnym typem igły, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki szycia. Właściwy dobór narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowym elementem sukcesu w rzemiośle krawieckim, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikę i przeznaczenie różnych igieł.

Pytanie 39

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. bluzki

B. płaszcza

C. żakietu

D. sukni

Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 40

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

B. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

C. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

D. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

Wyprasowanie wełnianych spodni damskich w temperaturze 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę jest optymalnym podejściem do zachowania jakości i trwałości materiału. Wełna jest naturalnym włóknem, które wymaga starannego traktowania, aby uniknąć zniekształceń i uszkodzeń. Użycie pary pozwala na delikatne wygładzenie materiału, co minimalizuje ryzyko przypalenia lub skurczenia tkaniny. Dodatkowo, stosowanie mokrej zaparzaczki, czyli nawilżonej tkaniny umieszczonej pomiędzy żelazkiem a materiałem, tworzy dodatkową warstwę ochronną, która zapobiega bezpośredniemu kontaktowi wysokiej temperatury z włóknami. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami producentów odzieży wełnianej oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie ostrożnego obchodzenia się z wełną. Dla uzyskania najlepszego efektu, przed prasowaniem warto odwrócić spodnie na lewą stronę oraz sprawdzić etykietę, aby upewnić się, że wybrane ustawienia są zgodne z zaleceniami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej