Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 14 marca 2025 10:33
Data zakończenia: 14 marca 2025 10:41

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wykorzystując dane zawarte w tabeli oblicz wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku (1 porcja = 200 g fasolki).

Składnik odżywczy	Białko	Tłuszcze	Węglowodany
Zawartość składników odżywczych w 100 g fasolki po bretońsku	9	11	18
Współczynnik energetyczny Atwotera	4	9	4

A. 414 kcal

B. 138 kcal

C. 207 kcal

D. 66 kcal

Aby obliczyć wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku, należy znać zawartość białka, tłuszczu oraz węglowodanów w 100 g tego produktu. Zgodnie z zasadami obliczeń energetycznych, każdy z tych składników odżywczych ma przypisany współczynnik energetyczny, znany jako współczynniki Atwatera: białko - 4 kcal/g, tłuszcz - 9 kcal/g, węglowodany - 4 kcal/g. Po pierwsze, należy pomnożyć odpowiednie wartości składników odżywczych w 100 g przez ich współczynniki energetyczne, a następnie sumować te wartości. Uzyskaną ilość energii dla 100 g fasolki mnożymy przez 2, aby uzyskać wartość dla 200 g. Na przykład, jeśli fasolka zawiera 20 g białka, 10 g tłuszczu i 30 g węglowodanów w 100 g, to obliczenia byłyby następujące: (20 g x 4 kcal/g) + (10 g x 9 kcal/g) + (30 g x 4 kcal/g) = 80 + 90 + 120 = 290 kcal dla 100 g. Mnożąc przez 2, otrzymujemy 580 kcal dla 200 g. Wartość 414 kcal wskazuje na zastosowanie prawidłowych danych, co jest kluczowe w dietetyce i planowaniu posiłków. Takie obliczenia są istotne dla osób dbających o zdrowie i kontrolujących kaloryczność swojej diety.

Pytanie 2

Paja to rodzaj kruchego ciasta z nadzieniem z wiśni lub czereśni, typowe dla konkretnej kuchni

A. niemieckiej

B. bułgarskiej

C. angielskiej

D. francuskiej

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia związane z pochodzeniem paji oraz jej cechami charakterystycznymi. Wybór kuchni bułgarskiej, niemieckiej czy francuskiej jako źródła paji jest wynikiem mylnego przypisania elementów kulinarnych do niewłaściwych tradycji. W kuchni bułgarskiej spotykamy wiele ciast i wypieków, ale nie ma tam odpowiednika paji, który byłby tak popularny jak w Anglii. Niemiecka kuchnia, mimo bogatej tradycji wypieków, również nie oferuje paji w jej klasycznej formie; zamiast tego, Niemcy znani są z ciast drożdżowych i tortów, takich jak szarlotka. Francuska kuchnia, chociaż znana z doskonałych ciastek i deserów, nie ma paji jako tradycyjnego wypieku. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieznajomości specyfiki poszczególnych kuchni europejskich oraz ich lokalnych tradycji kulinarnych. Kluczem do zrozumienia różnic między tymi kuchniami jest znajomość ich historii oraz używanych składników, co pozwala na właściwe przypisanie potraw do odpowiednich kultur. By uniknąć błędnych wniosków, warto zgłębiać lokalne przepisy i ich kontekst kulturowy, co przyczyni się do lepszego zrozumienia różnorodności kulinarnej Europy.

Pytanie 3

Czy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które otrzymały

A. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa

B. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa oraz deklarację zgodności

C. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa lub deklarację zgodności

D. deklarację zgodności

Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom środków ochrony indywidualnej (ŚOI), które spełniają określone normy bezpieczeństwa. Odpowiedź wskazująca na konieczność posiadania zarówno wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa, jak i deklaracji zgodności jest prawidłowa, ponieważ oba dokumenty stanowią potwierdzenie, że produkt został przetestowany i spełnia wymagane normy. Certyfikat na znak bezpieczeństwa, wydawany przez akredytowane jednostki notyfikowane, jest dowodem, że dany produkt został oceniony pod kątem jego bezpieczeństwa i jakości. Z kolei deklaracja zgodności to oświadczenie producenta, że wyrób spełnia wszystkie odpowiednie wymagania prawa unijnego. W praktyce oznacza to, że pracodawca musi dbać o to, aby dostarczane ŚOI były nie tylko funkcjonalne, ale także posiadały niezbędne dokumenty, które poświadczają ich bezpieczeństwo i skuteczność w warunkach pracy. Przykładowo, jeśli firma budowlana dostarcza kaski ochronne, musi zadbać, aby były one zgodne z normą EN 397 oraz posiadały odpowiednie certyfikaty, co zapewnia ich użytkownikom ochronę przed urazami głowy.

Pytanie 4

Kosze na odpady powinny być opróżniane, gdy są wypełnione do

A. 1/2 objętości

B. 2/3 objętości

C. pełna

D. 1/3 objętości

Odpowiedzi sugerujące opróżnianie koszy na śmieci po napełnieniu do 1/3 lub 1/2 objętości są niewłaściwe, ponieważ w praktyce nie zapewniają one efektywnego zarządzania odpadami. Opróżnianie po napełnieniu do 1/3 objętości może prowadzić do częstego i nieefektywnego opróżniania, co zwiększa koszty związane z transportem i utylizacją odpadów, a także wymaga większego zaangażowania zasobów ludzkich. Z kolei opróżnianie koszy do 1/2 objętości, chociaż nieco bardziej oszczędne, wciąż może prowadzić do sytuacji, w której kosze szybko się zapełnią, co z kolei przyczyni się do problemów związanych z odpadami, takich jak przepełnienie czy zanieczyszczenie otoczenia. Praktyki te mogą być również sprzeczne z wytycznymi dotyczącymi zarządzania odpadami, które zalecają minimalizowanie częstotliwości opróżniania, aby zwiększyć efektywność operacyjną. Właściwe podejście do opróżniania koszy na śmieci powinno uwzględniać zarówno aspekty ekonomiczne, jak i środowiskowe, co wymaga zrozumienia całego procesu zarządzania odpadami, jego kosztów i korzyści, a także wpływu na otoczenie. W praktyce, dobór odpowiedniego poziomu napełnienia kosza powinien być zgodny z ogólnymi zasadami higieny i ochrony środowiska.

Pytanie 5

Jakie produkty powstają z ciast przygotowywanych w naczyniu ?

A. Kluski francuskie, kołduny, zacierka skubana

B. Kluski krajane, zacierka tarta, kluski kładzione

C. Kluski półfrancuskie, ciasto lane, naleśniki

D. Makaron, naleśniki biszkoptowe, knedle

Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieporozumień związanych z techniką przygotowywania ciast i wyrobów mącznych. Na przykład, makaron, który pojawia się w jednej z sugestii, jest produktem, który najczęściej jest wytwarzany z ciasta zarabianego w procesie wyrabiania, a nie w naczyniu. Oznacza to, że makaron wymaga bardziej zaawansowanego procesu technologicznego, który polega na wyrabianiu ciasta na stolnicy lub blacie, a nie w naczyniu. Naleśniki biszkoptowe i knedle również nie są sporządzane w sposób opisany w pytaniu. Naleśniki biszkoptowe często wymagają pieczenia w piekarniku, co także odchodzi od koncepcji zarabiania ciasta w naczyniu. Knedle, z drugiej strony, mają różne przepisy, ale najczęściej są przygotowywane z ciasta, które także nie jest ściśle związane z naczyniem. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą mylić różne metody przygotowania oraz nie rozumieć, jak klasyfikowane są ciasta mączne w kuchni. Kluczowym błędem jest nieodróżnienie technik zarabiania ciasta, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących właściwego sposobu przygotowania różnych potraw. Warto zatem zagłębić się w tematykę technik kulinarnych, aby poprawnie identyfikować i klasyfikować wyroby mączne w kontekście ich przygotowania.

Pytanie 6

Aby przygotować 30 porcji kotletów panierowanych, które składają się z 800 g filetów drobiowych na 5 porcji, 2 jaj (100 g), 50 g mąki oraz 120 g bułki tartej, ile składników należy użyć:

A. 7200 g filetów, 18 jaj, 450 g mąki, 1080 g bułki tartej

B. 5500 g filetów, 10 jaj, 200 g mąki, 400 g bułki tartej

C. 2400 g filetów, 6 jaj, 150 g mąki, 360 g bułki tartej

D. 4800 g filetów, 12 jaj, 300 g mąki, 720 g bułki tartej

Widzisz, w odpowiedziach, które są błędne, jest sporo pomyłek w tych obliczeniach. Wiele osób zapomina, jak ważne są proporcje przy gotowaniu. Na przykład, jeśli ktoś podaje za mało drobiu, jajek czy mąki, to się widać, że nie rozumie, jak działa skalowanie przepisów. W kuchni, zwłaszcza przy większych porcjach, trzeba pamiętać o proporcjach, bo inaczej potrawa może się nie udać, a smak będzie nie taki jak trzeba. Z drugiej strony, jak ktoś podaje za dużo składników, to robi się marnotrawstwo i niepotrzebne koszty. Co więcej, planując posiłki dla większej liczby osób, warto też pamiętać o bezpieczeństwie jedzenia i standardach sanitarno-epidemiologicznych. To wszystko jest naprawdę ważne, żeby dobrze funkcjonować w gastronomii.

Pytanie 7

Jakim składnikiem zagęszczającym jest mleczko waniliowe?

A. agar

B. skrobia

C. żelatyna

D. jajo

Jajo jest podstawowym składnikiem zagęszczającym mleczko waniliowe, ponieważ jego białko, szczególnie w połączeniu z tłuszczem zawartym w żółtku, działa jako naturalny emulgator. Emulgacja jest kluczowym procesem w produkcji wielu kremów i sosów, gdyż pozwala na uzyskanie gładkiej, jednorodnej konsystencji. W praktyce, dodanie jaja do mleczka waniliowego podczas podgrzewania powoduje, że białko denaturuje i tworzy sieć, która stabilizuje emulsję, co zapobiega rozwarstwieniu składników. W branży gastronomicznej, techniki takie jak przygotowywanie budyniów czy sosów na bazie mleka często opierają się na wykorzystaniu jaj, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Właściwe stosowanie jaj w produktach mlecznych nie tylko wzbogaca ich smak i konsystencję, ale także przyczynia się do wartości odżywczej, dostarczając białka oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

Pytanie 8

Jaką wartość ma cena gastronomiczna netto jednej porcji klusek śląskich, jeśli koszt zakupu składników potrzebnych do przygotowania pięciu porcji wynosi 8 zł, a marża gastronomiczna to 100%?

A. 4,20 zł

B. 3,20 zł

C. 3,60 zł

D. 1,60 zł

Analizując inne możliwe odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów w obliczeniach. Odpowiedzi, które wskazują na wyższą cenę jednostkową, mogą wynikać z niepoprawnego zrozumienia definicji marży gastronomicznej. Marża 100% oznacza, że cena sprzedaży jest dwukrotnością kosztu, a nie dodaniem 100% do wartości kosztów. Błędne odpowiedzi mogą także sugerować pominięcie kluczowego kroku w obliczeniach, jakim jest najpierw ustalenie kosztu jednostkowego, co prowadzi do zawyżenia wartości. Na przykład, obliczenie ceny na poziomie 4,20 zł może sugerować, że ktoś przyjął niewłaściwe założenie, dotyczące całkowitych kosztów produkcji, nie uwzględniając, że marża jest stosunkowo znaczna w stosunku do rzeczywistych wydatków. Często pojawiającym się błędem jest także niezrozumienie koncepcji marży i jej wpływu na cenę, co może wprowadzać w błąd w kontekście zarządzania finansami w branży gastronomicznej. Istotne jest, aby pamiętać, że kalkulacja cen powinna być oparta na dokładnych danych dotyczących kosztów oraz przemyślanej strategii cenowej, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu w branży gastronomicznej."]

Pytanie 9

Podaj cenę netto gastronomiczną za 1 szklankę kompotu (200 ml), jeśli do sporządzenia 20 I kompotu, koszt owoców wyniósł 54 zł, cukru 6 zł, a marża gastronomiczna to 100%.

A. 1,20 zł

B. 0,60 zł

C. 3,00 zł

D. 6,00 zł

Jak widzę, wybrałeś błędną odpowiedź, co może wynikać z niestety złego podejścia do obliczeń lub niezrozumienia, czym właściwie jest marża gastronomiczna. Na przykład, odpowiedzi takie jak 0,60 zł, 6,00 zł czy 3,00 zł pokazują, że coś mogło Ci umknąć w obliczeniach. W przypadku 0,60 zł, to faktycznie jest jednostkowy koszt, ale zapomniałeś, że cena sprzedaży powinna uwzględniać marżę. Zbyt często ludzie myślą, że marża dodaje się tylko raz do kosztów, co skutkuje zaniżoną ceną. Odpowiedzi typu 6,00 zł czy 3,00 zł mogą sugerować, że nie rozumiesz, jak działa ta kalkulacja, być może myląc marżę z jakąś stałą wartością, a to nie tak powinno działać. Marża gastronomiczna to procent od całkowitych kosztów, co jest kluczowe w ustalaniu cen. Możliwe, że nie rozumiesz, które składniki bierzemy pod uwagę w kalkulacji i jak ważne jest uwzględnianie wszystkich kosztów, nie tylko materiałów. Aby uniknąć takich pomyłek, warto przyswoić sobie zasady kalkulacji kosztów i praktyki, które stosuje się w branży, żeby dobrze ustalić ceny sprzedaży potraw.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jakie dodatki można zaproponować do zrazów wołowych?

A. Frytki i marchewka z wody

B. Kasza gryczana i buraczki

C. Ryż oraz kapusta zasmażana

D. Puree z grochu oraz szpinak

Kasza gryczana i buraczki to idealne dodatki do zrazów wołowych ze względu na ich właściwości smakowe i odżywcze. Kasza gryczana, będąca źródłem białka roślinnego i błonnika, doskonale komponuje się z bogatym smakiem mięsa, a jednocześnie wzbogaca danie o wartości odżywcze. Buraczki z kolei, dzięki swojej słodyczy i kwasowości, balansują ciężkość zrazów, wprowadzając ciekawe kontrasty smakowe. W kuchni polskiej, takie połączenia są zgodne z tradycyjnymi zasadami łączenia składników, które podkreślają naturalny smak potraw. Przykładem mogą być zrazy wołowe podawane na przyjęciach lub rodzinnych obiadach, gdzie dbałość o detale w doborze dodatków ma kluczowe znaczenie dla ogólnego odbioru dania. Dodatkowo, kasza gryczana i buraczki są łatwe w przygotowaniu i mogą być podawane zarówno na ciepło, jak i na zimno, co czyni je elastycznym wyborem w różnych kontekstach kulinarnych.

Pytanie 12

Skomponuj menu na angielskie przyjęcie bankietowe (stojące)?

A. Barszcz czerwony z pasztecikami, galantyna z kurczaka, koreczki

B. Półmisek wędlin, pieczony indyk z frytkami, tort makowy

C. Tymbaliki z mięsa drobiowego, bulion z kołdunami, deser owocowy z lodami

D. Pstrąg w galarecie, sałatka warzywna, koreczki, tartinki

Odpowiedzi, które wskazują na inne zestawienia potraw, nie spełniają wymogów dotyczących organizacji bankietu angielskiego i są nieodpowiednie z punktu widzenia kulinarnego. Barszcz czerwony z pasztecikami to danie, które kojarzy się raczej z tradycyjnym obiadem, a jego podanie w formie bankietowej jest niepraktyczne. Zwykle zupy serwuje się w filiżankach lub małych talerzykach, co nie jest komfortowe w kontekście stania. W przypadku drugiej odpowiedzi, pieczony indyk z frytkami, mimo że smakuje dobrze, jest daniem głównym, które lepiej sprawdzić w formie siedzącego obiadu, a nie na bankiecie stojącym, gdzie dominują lekkie przekąski. Tort makowy, chociaż może być deserem, nie jest idealnym wyborem dla bankietu, gdzie powinny dominować łatwe do zjedzenia i lekkie słodkości. W tym kontekście tymbaliki z drobiu oraz bulion z kołdunami również nie są odpowiednie, ponieważ bulion to zupa, która wymaga siedzenia przy stole, a nie jest komfortowa do spożywania w trakcie stania. Zrozumienie, że bankiet angielski rządzi się swoimi prawami, związanymi z serwowaniem potraw, które są praktyczne do spożycia w luźnej atmosferze, jest kluczowe dla prawidłowego doboru menu.

Pytanie 13

Zaprezentowany proces produkcyjny ilustruje etapy przygotowania

Obróbka wstępna brudnych ziemniaków → rozdrabnianie → mieszanie składników → formowanie → smażenie

A. placków z ziemniaków

B. ziemniaków nadziewanych

C. pyz z ziemniaków

D. ziemniaków purée

Odpowiedź 'placków ziemniaczanych' jest poprawna, ponieważ przedstawiony schemat produkcyjny idealnie odzwierciedla proces przygotowania tej potrawy. Obróbka wstępna brudnych ziemniaków polega na ich myciu, a następnie rozdrabnianie pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji masy ziemniaczanej, co jest kluczowe dla uzyskania placków. Mieszanie składników, takich jak cebula, jajka i przyprawy, jest niezbędne dla nadania smaku i tekstury. Następnie formowanie masy w kształt placków oraz ich smażenie na złoty kolor to typowe etapy produkcji placków ziemniaczanych, które są bardzo popularnym daniem w kuchni polskiej. Dodatkowo, placki ziemniaczane mogą być podawane z różnorodnymi dodatkami, takimi jak śmietana, sosy czy nawet gulasz, co czyni je wszechstronnym daniem. Przygotowywanie placków ziemniaczanych jest zgodne z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej, zapewniającym bezpieczeństwo i jakość żywności. W branży gastronomicznej warto zwrócić uwagę na odpowiednie przechowywanie oraz wykorzystanie surowców, co wpływa na końcowy efekt potrawy.

Pytanie 14

Rolady powinny być przygotowywane z ciasta

A. francuskiego

B. biszkoptowego

C. zbijanego

D. naleśnikowego

Choć istnieją różne rodzaje ciast, które mogą być używane w piekarnictwie, nie wszystkie nadają się do sporządzania rolek. Naleśnikowe ciasto, chociaż elastyczne, jest zbyt cienkie i może się łamać podczas zwijania. Odpowiednie ciasto do rolady powinno mieć odpowiednią gęstość, aby móc utrzymać formę po upieczeniu, co sprawia, że ciasto naleśnikowe nie spełnia tych wymagań. Ciasto francuskie, z kolei, jest znane ze swojej warstwowej struktury i chrupkości, ale jego konsystencja sprawia, że nie jest ono odpowiednie do tworzenia rolady, ponieważ po upieczeniu łatwo się kruszy i nie zwija tak, jak biszkopt. Z kolei ciasto zbijane, nawet jeżeli jest bardziej elastyczne, nie ma tej samej lekkości i puszystości, którą oferuje ciasto biszkoptowe, co jest kluczowe w przypadku rolek. Wybór niewłaściwego ciasta do rolady może prowadzić do nieudanych kulinarnych prób, a także do frustracji w procesie przygotowania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie cechy powinno mieć ciasto idealne do tego typu deseru, unikając powszechnych błędów, które mogą zniechęcać do dalszego eksperymentowania w kuchni.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Przygotowując krokiety z farszem słonym, naleśniki powinny być złożone

A. w sakiewkę

B. w chusteczkę

C. w rulon otwarty

D. w rulon zamknięty

Odpowiedź 'w rulon zamknięty' jest prawidłowa, ponieważ przy sporządzaniu krokietów z nadzieniem słonym, kluczowe jest, aby dobrze zabezpieczyć nadzienie wewnątrz naleśnika. Rulon zamknięty zapewnia, że wszystkie składniki pozostaną na swoim miejscu podczas obróbki termicznej, co jest szczególnie istotne przy smażeniu. Umożliwia to uzyskanie chrupiącej skórki na zewnątrz, jednocześnie zachowując soczystość nadzienia wewnątrz. Dodatkowo, praktyka ta jest zgodna z metodami gastronomicznymi, które rekomendują użycie odpowiednich technik pakowania, by uniknąć wycieku nadzienia. W profesjonalnych kuchniach, gdzie estetyka serwowanych potraw jest równie ważna jak ich smak, zamknięty rulon tworzy zgrabny kształt, który prezentuje się atrakcyjnie na talerzu. Do krokietów z różnorodnymi nadzieniami, jak mięso, warzywa czy ser, zamknięcie naleśnika pozwala na pełne połączenie smaków i aromatów, co wzbogaca doznania kulinarne.

Pytanie 17

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Wędzona szynka

B. Kapusta fermentowana

C. Liofilizowane grzyby

D. Mleko poddane pasteryzacji

Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.

Pytanie 18

Czyszczenie miejsca pracy oraz pomieszczeń wykonuje się

A. co 5-7 dni

B. raz na tydzień

C. gdy zachodzi taka konieczność

D. w trakcie codziennych działań

Odpowiedź 'podczas codziennych czynności' jest poprawna, ponieważ sprzątanie doraźne stanowisk pracy i pomieszczeń powinno odbywać się regularnie, w ramach codziennych obowiązków. Taki sposób pracy pozwala na utrzymanie wysokich standardów czystości oraz higieny, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia pracowników oraz efektywności ich pracy. Zgodnie z zasadami zarządzania jakością oraz normami, takimi jak ISO 9001, regularne sprzątanie przestrzeni roboczych jest fundamentem do zapewnienia odpowiednich warunków pracy. Przykładowo, w biurach, cotygodniowe porządki mogą nie wystarczyć, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzeniania się bakterii i wirusów. Pracodawcy powinni wdrożyć procedury, które będą promować codzienne sprzątanie i dbanie o porządek, co może obejmować np. przydzielanie pracownikom obowiązków związanych z utrzymaniem czystości w ich bezpośrednim otoczeniu. W ten sposób nie tylko poprawia się estetyka miejsca pracy, ale także wpływa to na samopoczucie i morale pracowników.

Pytanie 19

Oblicz, jaką ilość wody należy przygotować do wykonania kleiku z 250 cm³ kaszy manny, jeśli na jedną objętość kaszy przypada 6 objętości wody?

A. 0,25 l

B. 15,00 l

C. 2,50 l

D. 1,50 l

Zrozumienie proporcji w przygotowywaniu potraw jest kluczowe dla uzyskania pożądanych rezultatów. Wybór odpowiedniej ilości wody przygotowując kleik z kaszy manny jest istotny, a podane odpowiedzi nieprawidłowo interpretują proporcje. Osoby, które wskazały 0,25 l, 2,50 l lub 15,00 l, mogły nie zrozumieć zasady proporcjonalności lub popełniły błąd w obliczeniach. Odpowiedź 0,25 l sugeruje, że ktoś pomylił jednostki, ponieważ 250 cm³ to 0,25 litra, co odnosi się do objętości kaszy, a nie do ilości wody. Na przykład, ktoś może sądzić, że 0,25 l wody wystarczy na taką objętość kaszy, co jest niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych proporcji. Odpowiedź 2,50 l jest błędna, ponieważ obliczenia wskazują na nadmiar wody, co mogłoby prowadzić do rozcieńczenia potrawy. Z kolei 15,00 l to zupełnie nieadekwatna ilość, która znacznie przekracza potrzebną ilość wody. Zrozumienie zasady stosowania odpowiednich proporcji jest podstawą kulinarnej wiedzy, a pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do nieudanych potraw oraz marnowania składników. W praktyce, dla uzyskania najlepszych rezultatów, warto stosować się do sprawdzonych przepisów oraz standardów kulinarnych.

Pytanie 20

Podczas serwowania potraw nie mogą się krzyżować ścieżki

A. serwowania dań z odbiorem brudnych naczyń

B. wyprodukowanych potraw z czystym nakryciem stołowym

C. porcjonowania oraz wydania gotowych potraw

D. produktów z czystymi narzędziami do pracy

Odpowiedź 'wydawania potraw z odbiorem brudnych naczyń' jest poprawna, ponieważ w procesie wydawania potraw istotne jest, aby drogi pracy były odpowiednio zorganizowane, aby uniknąć kontaminacji krzyżowej. W branży gastronomicznej kluczowe jest utrzymanie wysokich standardów higieny, co obejmuje oddzielanie procesów przygotowywania, serwowania i sprzątania. W momencie, gdy potrawy są wydawane, ważne jest, aby odbiór brudnych naczyń odbywał się w sposób, który nie koliduje z wydawaniem czystych potraw. Na przykład, w restauracjach, gdzie stosuje się systemy wyspowe do serwowania, brudne naczynia powinny być zbierane w odrębnych miejscach, a personel powinien być przeszkolony, aby unikać przechodzenia z brudnymi naczyniami w strefach, gdzie wydawane są potrawy. Takie praktyki zwiększają bezpieczeństwo żywności oraz minimalizują ryzyko zakażeń pokarmowych, co jest zgodne z wytycznymi HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli). Przykładem może być zastosowanie odrębnych tacy na naczynia czyste i brudne, co pozwala na zachowanie porządku i skuteczniejsze zarządzanie procesem serwowania.

Pytanie 21

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz koszt produkcji 5 porcji omletów mieszanych z szynką.

Nazwa potrawy: Omlet mieszany z szynką
Lp.	Nazwa produktu	Ilość na1 porcję	Cena w jednostce zakupu [zł]
1.	Jaja	2 szt	0,50
2.	Szynka gotowana	20 g	30,00
3.	Masło	30 g	20,00

A. 11,00 zł

B. 22,00 zł

C. 30,50 zł

D. 50,50 zł

Obliczenie kosztu produkcji 5 porcji omletów mieszanych z szynką wymaga najpierw znajomości ceny jednostkowej jednej porcji. Koszt jednej porcji ustalamy, sumując koszty wszystkich składników, takich jak jaja, szynka, przyprawy i ewentualnie inne dodatki. Po obliczeniu ceny za jedną porcję, mnożymy ten wynik przez liczbę porcji, co w naszym przypadku wynosi 5. Dzięki takiemu podejściu możemy uzyskać dokładny łączny koszt produkcji. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne w gastronomii, aby zapewnić rentowność potraw. Właściwe ustalanie kosztów jednostkowych jest zgodne z zasadami zarządzania finansami w restauracji. Warto także pamiętać, że kontrola kosztów to kluczowy element efektywnego zarządzania, a odpowiednie narzędzia i metody pozwalają na optymalizację wydatków oraz zwiększenie zysków w branży gastronomicznej.

Pytanie 22

Która z wymienionych grup składa się tylko z owoców pestkowych?

A. Brzoskwinie, wiśnie, śliwki

B. Pigwy, śliwki, wiśnie

C. Żurawiny, borówki, nektarynki

D. Jabłka, gruszki, pigwy

Odpowiedź 'Brzoskwinie, wiśnie, śliwki' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione owoce zaliczane są do grupy owoców pestkowych. Owoce pestkowe, znane również jako drzewne, charakteryzują się tym, że mają jednolitą zewnętrzną skórkę i jedną dużą pestkę w swoim wnętrzu. Przykłady tych owoców obejmują nie tylko brzoskwinie, wiśnie i śliwki, ale także inne popularne owoce, takie jak morele i czereśnie. Zastosowanie wiedzy o grupach owoców ma znaczenie praktyczne w ogrodnictwie i uprawach rolnych, ponieważ pozwala na efektywne planowanie sadów oraz dobór odpowiednich odmian w zależności od ich wymagań klimatycznych i glebowych. Standardy dotyczące klasyfikacji owoców pestkowych są zgodne z systemem botanicznym, co ułatwia komunikację i wymianę informacji w branży rolniczej oraz handlu owocami. Dodatkowo, znajomość tych grup jest istotna w kontekście diety, ponieważ owoce pestkowe są bogate w witaminy, minerały i przeciwutleniacze, co przyczynia się do poprawy zdrowia konsumentów.

Pytanie 23

Koncentrat z pomidorów uzyskuje się poprzez procesy

A. suszenia i marynowania

B. suszenia i pasteryzacji

C. zagęszczania i marynowania

D. zagęszczania i pasteryzacji

Odpowiedź 'zagęszczania i pasteryzacji' jest prawidłowa, ponieważ koncentrat pomidorowy powstaje poprzez usunięcie nadmiaru wody z pomidorów, co jest osiągane dzięki procesowi zagęszczania. W trakcie zagęszczania pomidory są poddawane podgrzewaniu, co powoduje odparowanie wody, a następnie uzyskuje się gęstszą substancję. Pastryzacja natomiast jest kluczowym procesem, który zapewnia bezpieczeństwo mikrobiologiczne gotowego produktu, zabijając potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy, a także przedłużając trwałość koncentratu. Przykładem zastosowania tych procesów w praktyce jest produkcja koncentratu pomidorowego w przemyśle spożywczym, gdzie zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) kontroluje się każdy etap produkcji, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo finalnego produktu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również stosowanie odpowiednich temperatur i czasów pasteryzacji, aby zachować cenne składniki odżywcze pomidorów, jednocześnie eliminując ryzyko związane z mikroorganizmami.

Pytanie 24

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować, aby przygotować "Wołową sztukę mięsa"?

A. Duszenie

B. Gotowanie

C. Grillowanie

D. Pieczenie

Grillowanie, pieczenie oraz duszenie to popularne metody obróbki cieplnej, ale nie są one odpowiednie dla wołowej sztuki mięsa, szczególnie w kontekście uzyskania optymalnej tekstury i smaku. Grillowanie polega na ekspozycji mięsa na bezpośrednie źródło ciepła, co może prowadzić do przesuszenia, zwłaszcza w przypadku większych kawałków. Chociaż grillowanie nadaje potrawom charakterystyczny aromat wędzenia, to nie jest to technika, która odpowiednio zmiękcza twardsze partie wołowiny. Pieczenie, będące procesem, w którym mięso jest przygotowywane w piekarniku, również może być niewłaściwe, jeśli chodzi o twardsze kawałki wołowiny, które wymagają dłuższego czasu obróbki w wilgotnym środowisku. Duszenie, choć w teorii wydaje się podobne do gotowania, zakłada zazwyczaj mniejszą ilość płynu oraz krótszy czas obróbki, co nie zawsze sprzyja odpowiedniemu zmiękczeniu włókien mięśniowych. Często mylnie zakłada się, że każda metoda obróbki cieplnej, która nie jest bezpośrednio związana z gotowaniem, będzie równie skuteczna. W rzeczywistości, wybór odpowiedniej techniki obróbki cieplnej powinien być uzależniony od rodzaju mięsa oraz pożądanych rezultatów, co w przypadku wołowej sztuki mięsa przemawia jednoznacznie na korzyść gotowania.

Pytanie 25

Jaką kategorię reprezentuje zakład gastronomiczny zamkniętego typu?

A. jadłodajnia

B. fast food

C. karczma

D. bufet pracowniczy

Zakłady gastronomiczne typu otwartego, takie jak piwiarnie, restauracje czy bary szybkiej obsługi, różnią się od bufetów pracowniczych pod względem dostępu i grupy docelowej. Piwiarnie oraz bary szybkie są nastawione na obsługę ogółu społeczeństwa, co oznacza, że każdy może z nich skorzystać, a ich oferta jest skierowana do szerokiego kręgu klientów. Takie lokale często organizują wydarzenia publiczne, oferują różnorodne napoje oraz posiłki dostępne dla wszystkich, co prowadzi do zwiększonej rotacji gości oraz niemożności nawiązania głębszej relacji z klientem. Restauracje natomiast, mimo iż mogą mieć zróżnicowaną ofertę, również są otwarte na wszystkich, co wpływa na ich charakter. Oferują one pełne usługi gastronomiczne, często z elementami obsługi kelnerskiej, i nie ograniczają się do jednej grupy klientów. W kontekście standardów branżowych, zakłady gastronomiczne typu zamkniętego są projektowane z myślą o specyficznych potrzebach ich użytkowników, co wpływa na sposób organizacji przestrzeni oraz menu. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych kategorii to brak zrozumienia, że dostępność i cel działalności lokalu determinują jego klasyfikację. Warto zaznaczyć, że każdy z wymienionych typów lokali ma swoje unikalne walory, które są dostosowane do odmiennych potrzeb i oczekiwań klientów.

Pytanie 26

Przy sporządzaniu konfitur owoce powinny być

A. gotowane w syropie cukrowym

B. oczyszczone i odparowane

C. zmrożone i zagęszczone

D. odparowane pod ciśnieniem

Gotowanie owoców w syropie cukrowym to kluczowy proces przy przygotowywaniu konfitur, który wpływa na smak, teksturę oraz trwałość gotowego produktu. Syrop cukrowy działa jako środek konserwujący, zwiększając zawartość cukru w produkcie, co utrudnia rozwój mikroorganizmów. Proces gotowania pozwala na wydobycie naturalnych soków z owoców, co sprzyja ich równomiernemu rozgotowaniu oraz intensyfikacji smaku. Owoce należy najpierw przygotować, myjąc i krojąc na mniejsze kawałki, a następnie umieścić je w garnku razem z syropem przygotowanym z cukru i wody. Gotowanie powinno odbywać się na umiarkowanym ogniu, co pozwala na odparowanie nadmiaru wody i uzyskanie odpowiedniej konsystencji. Regularne mieszanie jest istotne, aby zapobiec przypaleniu. Po zakończeniu gotowania, konfitury powinny być przechowywane w wyparzonych słoikach, co zapewnia ich długotrwałość. Przykładem mogą być konfitury z truskawek, które po odpowiednim przygotowaniu i gotowaniu w syropie cukrowym zachowują intensywny smak i aromat owoców.

Pytanie 27

Mruganie to metoda kulinarna

A. szparagów

B. szpinaku

C. kompotu

D. rosolu

Mruganie, znane również jako wygotowanie, to technika kulinarna, która polega na delikatnym gotowaniu żywności w niewielkiej ilości płynu. Rosół, jako klasyczne danie bazowe w wielu kuchniach, idealnie nadaje się do tej metody gotowania. Podczas mrugania, składniki takie jak mięso, warzywa i przyprawy są powoli gotowane, co pozwala na intensywne wydobycie smaków. Ta technika często stosowana jest w przygotowywaniu rosołu, gdzie kluczowe jest, aby składniki gotowały się w niskiej temperaturze przez dłuższy czas. Takie postępowanie umożliwia powolne uwalnianie kolagenu z mięsa oraz aromatów z warzyw, co skutkuje głębokim, bogatym smakiem. Standardy kulinarne zalecają, aby czas gotowania rosołu wynosił co najmniej kilka godzin, co podkreśla znaczenie cierpliwości w kuchni. Korzystanie z tej techniki pozwala na uzyskanie klarownego, aromatycznego wywaru, który może być bazą dla wielu innych potraw, w tym zup i sosów, co czyni mruganie nie tylko korzystnym, ale także wszechstronnym podejściem w gotowaniu.

Pytanie 28

Ile ziemniaków potrzebujemy obrać, aby przygotować 200 porcji dania głównego, jeśli porcja wynosi 200 g, a straty podczas obierania wynoszą 20%?

A. 70 kg

B. 40 kg

C. 80 kg

D. 50 kg

Żeby obliczyć, ile ziemniaków trzeba obrać do zrobienia 200 porcji dania, gdzie jedna porcja waży 200 g, na początek musisz policzyć łączną wagę ziemniaków. Czyli 200 porcji razy 200 g daje nam 40 000 g, co w przeliczeniu daje 40 kg. Ale pamiętaj, że podczas obierania tracimy jakieś 20%, więc to znaczy, że tylko 80% obranych ziemniaków będzie można wykorzystać. Dlatego, żeby dostać te 40 kg gotowych ziemniaków, musimy wziąć więcej surowca. Możemy to łatwo policzyć: 40 kg to 80% tego, co potrzebujemy, więc całkowita ilość musi wynosić 40 kg podzielone przez 0,8, co daje nam 50 kg. Czyli do przygotowania 200 porcji trzeba obrać 50 kg ziemniaków. Takie podejście jest zgodne z tym, co się robi w profesjonalnych kuchniach, gdzie uwzględnia się straty wynikające z obróbki surowców. To naprawdę ważne, żeby wiedzieć, jak to działa.

Pytanie 29

Rękawiczki jednorazowe powinny być zakładane podczas

A. przygotowywania zimnych przekąsek

B. przygotowywania gorących przekąsek

C. serwowania dań głównych

D. serwowania gorących zup

Użycie rękawiczek jednorazowych podczas wydawania dań zasadniczych, dekorowania zakąsek gorących czy wydawania zup gorących jest niewłaściwe z kilku powodów. Po pierwsze, w przypadku dań gorących, które wymagają kontaktu z wysokotemperaturowymi potrawami, rękawiczki mogą nie zapewnić odpowiedniej ochrony przed oparzeniami oraz mogą się szybko uszkodzić, co z kolei może prowadzić do zanieczyszczenia potraw. W kontekście wydawania dań zasadniczych, kluczowe jest, aby personel kuchenny miał bezpośredni kontakt z jedzeniem, co ułatwia kontrolę nad jego temperaturą oraz prezentacją. Ponadto, stosowanie rękawiczek w sytuacjach, gdzie ręce mają kontakt z gorącymi potrawami, nie jest zgodne z zasadami higieny, które sugerują, że lepszym rozwiązaniem jest mycie rąk i stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak łopatki czy szczypce, do serwowania potraw. Typowym błędem jest myślenie, że rękawiczki zawsze zapewniają odpowiednią ochronę i działają jako uniwersalne narzędzie higieniczne. W rzeczywistości, ich niewłaściwe stosowanie może prowadzić do większego ryzyka kontaminacji i obniżenia standardów sanitarno-epidemiologicznych w gastronomii.

Pytanie 30

Umieszczanie przyprawionych kawałków słoniny wewnątrz fragmentów chudej wołowiny przeznaczonej do duszenia to

A. bejcowanie.

B. tablerowanie.

C. solenie.

D. szpikowanie.

Szpikowanie to technika kulinarna polegająca na wypełnianiu kawałków mięsa, zazwyczaj chudego, tłustymi paskami, takimi jak słonina. Celem tej metody jest nie tylko zwiększenie soczystości i smaku potrawy, ale również poprawa jej struktury. Szpikowane mięso ma lepsze walory smakowe, ponieważ tłuszcz podczas gotowania przenika do mięsa, nadając mu delikatność oraz bogaty aromat. W praktyce szpikowanie ma zastosowanie w przygotowywaniu potraw takich jak pieczeń wołowa, gdzie dodanie tłuszczu ze słoniny pozwala uzyskać idealną równowagę między chudością a soczystością. Warto pamiętać, że przed przystąpieniem do szpikowania, mięso powinno być odpowiednio przygotowane, a używane przyprawy dobrze zharmonizowane, co wpływa na finalny efekt kulinarny. Szpikowanie jest zgodne z tradycjami kulinarnymi wielu kuchni europejskich, a jego prawidłowe wykonanie można z łatwością dostosować do własnych smaków i preferencji.

Pytanie 31

W jakiej temperaturze powinno odbywać się kąpanie noworodka w pomieszczeniu?

A. od 30 °C do 35 °C

B. od 15 °C do 17 °C

C. od 17 °C do 20 °C

D. od 20 °C do 25 °C

Jakieś niejasności dotyczące tej temperatury w pomieszczeniu do kąpieli noworodka mogą wynikać z tego, że nie wszyscy rozumieją, na co zwracać uwagę. Odpowiedzi z temperaturami poniżej 20 °C, takimi jak 17 °C czy 15 °C, mogą wydawać się kuszące, ale w praktyce to prowadzi do ryzyka hipotermii. Noworodki, przez to, że są małe i nie umieją dobrze regulować temperatury, szybko tracą ciepło w chłodnym otoczeniu. Z drugiej strony, jak będzie powyżej 25 °C, to też mogą się przegrzać. Ważne jest, by zrozumieć, że maluszki same nie powiedzą, gdy jest im za gorąco czy za zimno. Dlatego warto, żeby rodzice i opiekunowie byli w miarę czujni i dostosowali warunki do potrzeb dziecka. Dobrze by też zadbać o odpowiednie nawilżenie powietrza i unikanie przeciągów, bo to także pomoże stworzyć komfortowe miejsce do kąpieli. W sumie, jak pokazują wytyczne różnych instytucji zdrowotnych, temperatura otoczenia musi być odpowiednia, żeby wspierać rozwój maluszka i dbać o jego bezpieczeństwo. Przygotowanie dobrego miejsca do kąpieli to nie tylko kwestia komfortu, ale i zdrowia noworodka.

Pytanie 32

Jaki deser wymaga użycia żelatyny do stężenia?

A. Kisiel karmelowy

B. Sorbet truskawkowy

C. Mus porzeczkowy

D. Suflet jabłkowy

Kisiel karmelowy to deser, który charakteryzuje się gęstą, galaretowatą konsystencją, ale jego przygotowanie opiera się na użyciu skrobi, a nie żelatyny. Stosując skrobię, taką jak mąka ziemniaczana, uzyskujemy odpowiednią strukturę, która jest typowa dla kisieli. W związku z tym, mylenie kisielu z musami owocowymi może prowadzić do nieporozumień co do ich technik przygotowania. Suflet jabłkowy to delikatny deser, który nie wymaga żelatyny, ponieważ jego lekkość i puszystość są uzyskiwane dzięki ubitym białkom jaj. Tutaj zastosowanie żelatyny może zniweczyć efekt puszystości, co jest kluczowe dla tego typu deseru. Sorbet truskawkowy natomiast to deser lodowy, który w ogóle nie wymaga dodatku żelatyny, ponieważ jego struktura opiera się na mrożeniu puree owocowego z dodatkiem cukru i wody. Zastosowanie żelatyny w sorbecie mogłoby prowadzić do niepożądanej, gumowatej tekstury. Zrozumienie różnic między tymi deserami jest kluczowe dla osiągnięcia odpowiednich rezultatów kulinarnych, a pomylenie ich składników lub technik może wpłynąć na końcowy efekt, co pokazuje jak istotne jest posiadanie wiedzy na temat metod przygotowania różnych typów deserów.

Pytanie 33

Jakie właściwości ma fasola typu flageolet?

A. Dojrzałe, czarne ziarna o kształcie nerkowatym

B. Ziarna suche, o intensywnym aromacie i słodkim smaku

C. Młode, pozbawione włókien strąki oraz nasiona

D. Niedojrzałe nasiona w kolorze zielonym o delikatnym smaku

Wybór odpowiedzi zawierających stwierdzenia o dojrzałych ziarnach, ich suchym charakterze oraz intensywnych aromatach jest błędny, ponieważ te cechy nie odnoszą się do fasoli typu flageolet. Fasola ta, w przeciwieństwie do dojrzałych, suchych ziaren, to roślina, której nasiona są zbierane w fazie niedojrzałej, co nadaje im świeżość oraz delikatny smak. Odpowiedzi wskazujące na czarne ziarna o nerkowatym kształcie mylą flageolet z innymi odmianami fasoli, takimi jak czarna fasola, która jest zupełnie inną kategorią, zarówno pod względem koloru, jak i zastosowania kulinarnego. Użytkownicy mogą również błędnie myśleć, że suche ziarna fasoli flageolet mają mocny aromat. W rzeczywistości, fasola flageolet jest ceniona za subtelny smak, który doskonale komponuje się z innymi składnikami potraw. W kontekście dobrych praktyk kulinarnych, warto podkreślić znaczenie znajomości różnych odmian fasoli i ich specyficznych cech, co pozwala na lepsze dopasowanie składników do przepisów, a także na osiągnięcie zamierzonych efektów smakowych w potrawach. Takie zrozumienie różnic pomiędzy odmianami fasoli jest kluczowe dla każdego, kto pragnie rozwijać swoje umiejętności kulinarne i tworzyć dania o wysokiej jakości.

Pytanie 34

Czym objawia się proces starzenia jaj?

A. ciemniejsza barwa skorupki

B. wzrost liczby porów

C. powiększenie komory powietrznej

D. zwiększenie ich wagi

Powiększenie komory powietrznej w jajku jest rzeczywiście objawem starzenia się. Komora powietrzna znajduje się między dwiema błonami, które otaczają białko jaja. W miarę starzenia się jaja, woda i powietrze powoli przenikają przez skorupkę, co prowadzi do wzrostu objętości komory powietrznej. W praktyce, monitorowanie wielkości komory powietrznej jest istotne w branży spożywczej, szczególnie w kontekście oceny świeżości jaj. Przykładowo, wylosowane jaja poddawane są testom, które mogą obejmować ocenę wielkości komory powietrznej, co pozwala na określenie ich jakości i przydatności do spożycia. Warto zauważyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem publicznym, świeże jaja powinny mieć minimalną komorę powietrzną, co jest jednym z kryteriów ich oceny. Ponadto, to zjawisko jest również istotne dla producentów jaj, którzy muszą stosować odpowiednie praktyki przechowywania oraz transportu, aby zminimalizować tempo starzenia się swoich produktów.

Pytanie 35

Na podstawie danych w tabeli wskaż środek spożywczy, który zawiera najwięcej węglowodanów.

Skład chemiczny 100 g różnych rodzajów kasz
Lp.	Rodzaj kaszy	Białko (g)	Skrobia (g)	Błonnik (g)	Popiół (g)	Tłuszcz (g)
1.	manna	8,7	74,0	2,5	0,3	1,0
2.	jaglana	10,5	55,0	3,2	1,0	3,5
3.	pęczak	8,4	68,2	5,4	1,1	2,0
4.	gryczana	12,6	60,5	5,9	2,0	1,9

A. 3

B. 2

C. 4

D. 1

Wybór odpowiedzi, która nie jest prawidłowa, może wynikać z braku zrozumienia kluczowych różnic w zawartości węglowodanów między różnymi produktami spożywczymi. Wiele osób, które odpowiadają niepoprawnie, często myli skrobię z innymi rodzajami węglowodanów, jak błonnik czy cukry proste, co prowadzi do błędnych wniosków o wartościach odżywczych danych produktów. Zrozumienie, że skrobia jest głównym źródłem węglowodanów w kaszach, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych odżywczych. Ponadto, niektórzy mogą zakładać, że inne kasze mają podobne lub wyższe wartości węglowodanów, co również jest nieprawdziwe. Błędne założenia mogą wynikać z ogólnych przekonań o zdrowotności „zdrowszych” rodzajów kasz, mimo że skrobia w kaszy mannie jest wyraźnie wyższa. Kluczowe jest, aby przy wyborze produktów spożywczych skupić się na analizie ich zawartości odżywczej oraz zrozumieć, jak różne rodzaje węglowodanów wpływają na organizm. Poznanie szczegółowych informacji o składnikach odżywczych oraz ich wpływie na zdrowie pomaga unikać typowych pułapek myślowych i podejmować lepsze decyzje żywieniowe.

Pytanie 36

Jakim skrótem określa się system zapewnienia bezpieczeństwa żywności?

A. GMO

B. HACCP

C. ISO 9001

D. PZH

HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który skupia się na identyfikacji i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności na każdym etapie produkcji, od surowców po gotowy produkt. Główne założenia HACCP opierają się na prewencji, co oznacza, że system ten jest projektowany w celu zapobiegania potencjalnym zagrożeniom, zanim staną się one problemem. Przykładem zastosowania HACCP jest przemysł spożywczy, gdzie firmy implementują ten system, aby zapewnić, że ich produkty są wolne od zanieczyszczeń biologicznych, chemicznych i fizycznych. Zgodność z zasadami HACCP jest często wymagana do uzyskania certyfikatów jakości i bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe dla zaufania konsumentów i utrzymania konkurencyjności na rynku. Dobre praktyki branżowe związane z HACCP obejmują regularne szkolenia pracowników, bieżące monitorowanie procesów produkcyjnych oraz ciągłą ewaluację i dostosowywanie systemu w odpowiedzi na nowe zagrożenia czy zmiany w technologii produkcji.

Pytanie 37

Do zagęszczenia jednej porcji zupy owocowej potrzeba 4 gramów mąki ziemniaczanej. Jaką ilość mąki należy zastosować do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 0,020 kg

B. 2,000 kg

C. 0,200 kg

D. 0,002 kg

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych błędów myślowych związanych z przeliczeniami jednostek miary lub niepoprawnym zrozumieniem proporcji. Na przykład, niektórzy mogą błędnie interpretować ilość mąki potrzebnej na jedną porcję, co prowadzi do mnożenia przez niewłaściwe liczby. W przypadku 0,002 kg, może to być związane z mylnym przeliczeniem jednostek z gramów na kilogramy bez uwzględnienia skali, gdzie 200 g to 0,200 kg. Inna możliwość to wybór 0,020 kg, co może sugerować, że osoba odpowiedzialna za wybór nie pomnożyła ilości mąki przez liczbę porcji, co jest kluczowym krokiem w tym obliczeniu. Wreszcie, wybór 2,000 kg świadczy o błędnym zrozumieniu proporcji i może wynikać z założenia, że potrzeba znacznie więcej mąki niż to jest faktycznie wymagane. Te błędy pokazują, jak istotne jest dokładne rozumienie jednostek miary oraz umiejętność przeliczeń, co jest niezbędne w kuchni profesjonalnej, gdzie precyzja składników ma kluczowe znaczenie dla ostatecznego wyniku kulinarnego. Udoskonalając umiejętności w tym zakresie, można uniknąć problemów związanych z niedoborem lub nadmiarem składników, co przekłada się na jakość potraw i satysfakcję klientów.

Pytanie 38

Zamieszczony wykaz surowców do sporządzenia sosu cumberland należy uzupełnić o galaretkę

Surowce na sos cumberland

sok z pomarańczy i cytryny

musztarda

wino Porto

pieprz

A. jabłkową.

B. malinową.

C. porzeczkową.

D. pomarańczową.

Galaretka porzeczkowa jest kluczowym składnikiem w przepisie na sos Cumberland, co czyni tę odpowiedź poprawną. Sos ten jest znany ze swojego unikalnego połączenia słodkich i kwaśnych smaków, które świetnie komponują się z mięsem, szczególnie dziczyzną. Galaretka porzeczkowa dodaje nie tylko smaku, ale również tekstury, co sprawia, że sos nabiera charakterystycznego, gładkiego wykończenia. W praktyce kulinarnej ważne jest, aby wykorzystać odpowiednie składniki, które nie tylko wzbogacają smak potrawy, ale również podkreślają jej naturalne walory. Sos Cumberland z galaretką porzeczkową stosuje się w klasycznych restauracjach oraz w domowych kuchniach, co potwierdza jego wszechstronność. Ponadto, znajomość tradycyjnych przepisów, takich jak ten, jest istotna w kontekście zachowania kulinarnego dziedzictwa oraz stosowania najlepszych praktyk w sztuce kulinarnej.

Pytanie 39

W mikrofalówce nie powinno się

A. podgrzewać artykułów w puszkach

B. piec mięs

C. rozmrażać artykułów

D. podgrzewać dań

Podgrzewanie puszek w mikrofalówce to naprawdę zły pomysł i to z kilku powodów. Najważniejszy to ryzyko, że puszka może wybuchnąć. Gdy podgrzewasz coś w środku, powietrze i zawartość nagrzewają się, a to zwiększa ciśnienie. Jak to ciśnienie stanie się zbyt duże, to puszka może po prostu pęknąć albo wybuchnąć, co jest niebezpieczne dla Ciebie i może uszkodzić mikrofalówkę. Poza tym, sporo puszek ma powłoki chemiczne, które mogą puścić jakieś szkodliwe substancje, kiedy są podgrzewane falami mikrofalowymi. Więc lepiej unikać tego typu podgrzewania. Zamiast tego, dobrym rozwiązaniem jest przelać zawartość do naczynia, które jest bezpieczne do używania w mikrofalówce, jak szklanka czy talerz ceramiczny. Tak będzie znacznie bezpieczniej i nie musisz martwić się o żadne wybuchy.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej