Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 09:11
Data zakończenia: 9 maja 2025 09:15

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zabezpieczyć system przed atakami z sieci nazywanymi phishingiem, nie powinno się

A. posługiwać się stronami WWW korzystającymi z protokołu HTTPS

B. wykorzystywać bankowości internetowej

C. stosować przestarzałych przeglądarek internetowych

D. aktualizować oprogramowania do obsługi poczty elektronicznej

Korzystanie z bankowości online może wydawać się ryzykowne, zwłaszcza z perspektywy ataków phishingowych, ale przy odpowiednich środkach bezpieczeństwa jest to w sumie ok. Prawda jest taka, że banki bardzo inwestują w technologie, żeby chronić klientów. Ale, i tu jest ten haczyk, trzeba używać aktualnych przeglądarek, które są na bieżąco z protokołami bezpieczeństwa. Jeśli ktoś wybiera stare, nieaktualizowane przeglądarki, to naraża się na różne nieprzyjemności, bo mogą mieć niezałatane luki, które hakerzy chętnie wykorzystują. Serwisy WWW z protokołem HTTPS to też ważny aspekt – szyfrowanie jest super, bo zwiększa prywatność i utrudnia złodziejom przechwytywanie danych. Pamiętaj, że uaktualnianie oprogramowania do poczty jest istotne, ale to nie zastąpi innych działań. Warto wiedzieć, że nawet najlepsze oprogramowanie nie zadziała, jeśli korzystasz z przestarzałych narzędzi, dlatego lepiej stosować się do dobrych praktyk związanych z bezpieczeństwem w internecie.

Pytanie 2

Jeżeli użytkownik zaznaczy opcję wskazaną za pomocą strzałki, będzie miał możliwość instalacji aktualizacji

A. prowadzące do uaktualnienia Windows 8.1 do wersji Windows 10

B. dotyczące krytycznych luk w zabezpieczeniach

C. związane ze sterownikami lub nowym oprogramowaniem od Microsoftu

D. eliminujące krytyczną usterkę, niezwiązaną z bezpieczeństwem

Podczas aktualizacji systemu Windows istotne jest zrozumienie rodzaju aktualizacji, które użytkownik może zainstalować. Aktualizacja uaktualniająca Windows 8.1 do Windows 10 jest procesem migracji do nowszej wersji systemu operacyjnego, nie jest dostępna jako opcjonalna aktualizacja. Tego typu aktualizacje wymagają zazwyczaj osobnej procedury instalacyjnej, ponieważ wiążą się z poważnymi zmianami w strukturze systemu. Usunięcie usterki krytycznej niezwiązanej z zabezpieczeniami może odnosić się do napraw błędów, które nie stanowią zagrożenia bezpieczeństwa, ale mogą wpływać na wydajność lub stabilność. Jednakże, tego typu poprawki są zazwyczaj traktowane jako ważne aktualizacje, nie opcjonalne. Aktualizacje dotyczące luk w zabezpieczeniach o priorytecie krytycznym są kluczowe dla ochrony danych i systemu przed atakami, dlatego są klasyfikowane jako aktualizacje krytyczne, a nie opcjonalne. Często wymagają szybkiej instalacji, aby zminimalizować ryzyko zagrożeń. Użytkownicy mogą mylnie zrozumieć te typy aktualizacji, jeśli nie są świadomi ich znaczenia. Opieranie się na opcjonalnych aktualizacjach jedynie dla funkcji, które nie wpływają bezpośrednio na bezpieczeństwo, pozwala na racjonalne zarządzanie aktualizacjami i uniknięcie przeciążenia systemu poważnymi, nieprzewidzianymi zmianami podczas mniej krytycznych aktualizacji, co jest kluczowe dla ciągłości działania systemów w firmach.

Pytanie 3

Jaką liczbę adresów IP należy wykorzystać, aby 4 komputery podłączone do switcha mogły się swobodnie komunikować?

A. 5

B. 4

C. 3

D. 2

Aby zaadresować 4 komputery podłączone do przełącznika, potrzebujemy 4 unikalnych adresów IP, ponieważ każdy z komputerów musi mieć swój własny adres, aby mogły się ze sobą komunikować w sieci lokalnej. W praktyce każdy komputer w sieci wymaga unikalnego adresu IP, aby routery i przełączniki mogły poprawnie kierować pakiety danych do odpowiednich urządzeń. W standardzie IPv4, adres IP składa się z 32 bitów, co daje możliwość skonfigurowania około 4 miliardów adresów. W sieciach lokalnych najczęściej wykorzystywane są adresy prywatne, takie jak 192.168.0.1, w zakresie od 192.168.0.1 do 192.168.0.254, co zapewnia wystarczającą liczbę adresów dla małych sieci. Dlatego, aby umożliwić komunikację pomiędzy 4 komputerami, każdy z nich musi być skonfigurowany z jednym unikalnym adresem IP, co łącznie daje nam 4 adresy IP.

Pytanie 4

Aby zorganizować pliki na dysku w celu poprawy wydajności systemu, należy:

A. wykonać defragmentację

B. odinstalować programy, które nie są używane

C. przeskanować dysk programem antywirusowym

D. usunąć pliki tymczasowe

Usuwanie plików tymczasowych, odinstalowywanie nieużywanych programów i skanowanie dysku programem antywirusowym to działania, które mogą poprawić wydajność systemu, ale nie są one bezpośrednio związane z procesem defragmentacji. Pliki tymczasowe, które są tworzone przez różne aplikacje w trakcie ich działania, zajmują przestrzeń na dysku, ale nie wpływają na fragmentację. Ich usunięcie może oczyścić miejsce, ale nie poprawi wydajności dysku, jeśli pliki są już rozproszone. Odinstalowanie nieużywanych programów z kolei zwalnia przestrzeń, jednak nie ma wpływu na sposób, w jaki są przechowywane już istniejące pliki na dysku. Również skanowanie antywirusowe jest istotne dla bezpieczeństwa systemu, ale nie jest metodą poprawy wydajności przyczyniającą się do porządkowania danych. W rzeczywistości, tego rodzaju działania mogą prowadzić do mylnego przekonania, że system jest optymalny, podczas gdy rzeczywisty problem fragmentacji danych nadal pozostaje. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że usunięcie plików rozwiąże problem powolnego działania systemu, zamiast zrozumieć, że przyczyna leży w organizacji danych na dysku. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy rozumieli specyfikę działania dysków oraz różnice między HDD a SSD, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie wydajnością komputera.

Pytanie 5

Poprawę jakości skanowania można osiągnąć poprzez zmianę

A. wielkości wydruku

B. formatu pliku źródłowego

C. rozdzielczości

D. rozmiaru skanowanego dokumentu

Wybór innych opcji, takich jak zmiana wielkości wydruku, formatu pliku wejściowego lub rozmiaru skanowanego dokumentu, nie prowadzi bezpośrednio do poprawy jakości skanowania. Zmiana wielkości wydruku może mieć wpływ na to, jak obraz wygląda po wydrukowaniu, ale nie wpływa na jakość skanowania samego dokumentu. Ponadto, format pliku wejściowego ma znaczenie w kontekście kompresji danych i zachowania jakości, jednakzmiana formatu po skanowaniu nie poprawi samych szczegółów uchwyconych przez skaner. Na przykład, konwersja do formatu JPEG może prowadzić do utraty jakości z powodu kompresji stratnej, co jest sprzeczne z celem uzyskiwania wysokiej jakości skanów. Zmiana rozmiaru skanowanego dokumentu również nie wpłynie na jakość skanowania. Skanując mały dokument w wysokiej rozdzielczości, uzyskujemy taką samą jakość, jak w przypadku skanowania dużego dokumentu w niskiej rozdzielczości. Kluczowym mylnym przekonaniem jest, że rozmiar lub format skanowanego materiału mają wpływ na jego jakość, gdyż w rzeczywistości to rozdzielczość skanera jest najważniejszym czynnikiem determinującym jakość finalnego obrazu.

Pytanie 6

Po zainstalowaniu Systemu Windows 7 dokonano zmiany w BIOS-ie komputera, skonfigurowano dysk SATA z AHCI na IDE. Po ponownym uruchomieniu systemu komputer będzie

A. pracował z mniejszą prędkością

B. resetował się podczas uruchamiania

C. działał z większą szybkością

D. uruchamiał się tak jak wcześniej

Wybór odpowiedzi wskazujących na to, że system będzie działał wolniej lub szybciej, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do kluczowego aspektu zmiany ustawień BIOS. Zmiana z AHCI na IDE nie wpływa na wydajność systemu w sposób, który moglibyśmy przypisać do ogólnych pojęć 'wolniej' lub 'szybciej'. W rzeczywistości, AHCI zazwyczaj zapewnia lepszą wydajność niż IDE, co może prowadzić do mylnych wniosków o wpływie na prędkość działania systemu. Kolejna niepoprawna koncepcja to stwierdzenie, że system uruchomi się bez zmian. Po zmianie konfiguracji z AHCI na IDE, system operacyjny, który był dostosowany do pracy w środowisku AHCI, nie znajdzie odpowiednich sterowników, co skutkuje błędem przy uruchomieniu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że zmiany BIOSu są subtelnymi korektami, które nie mają znaczącego wpływu na funkcjonowanie systemu. W rzeczywistości BIOS zarządza podstawowymi ustawieniami sprzętu, a jakiekolwiek zmiany, które wpływają na interfejs komunikacyjny z dyskiem twardym, mogą prowadzić do krytycznych problemów. Aby uniknąć takich sytuacji, zawsze powinno się dokonywać zmian w BIOS z pełnym zrozumieniem potencjalnych konsekwencji technicznych.

Pytanie 7

Ile maksymalnie hostów można przydzielić w sieci o masce 255.255.255.192?

A. 62

B. 127

C. 30

D. 14

Pojęcia związane z adresacją IP i maskami sieciowymi mogą być mylone, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, liczba 14 może wynikać z niepoprawnego obliczenia, które sugeruje, że 4 bity są wykorzystywane dla hostów (2^4 - 2 = 14), zamiast 6. Takie podejście nie uwzględnia faktu, że w rzeczywistości maska 255.255.255.192 oznacza, że 6 bitów jest przeznaczonych na hosty. Kolejny typowy błąd myślowy polega na pomyleniu liczby adresów z liczbą hostów. Odpowiedzi takie jak 30 lub 127 mogą wynikać z nieprawidłowych interpretacji czy pomyłek w obliczeniach. Na przykład, 30 mogłoby być wynikiem obliczenia 2^5 - 2, co jest błędne, ponieważ 5 bitów nie odpowiada maski /26. Natomiast 127 to liczba, która nie może być uzyskana w tej masce, ponieważ sugeruje większą ilość przeznaczonych bitów dla hostów. Rozumienie, jak działają maski sieciowe, jest kluczowe dla projektowania efektywnych i skalowalnych sieci. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do poważnych problemów w administracji siecią, w tym do niewłaściwego przydzielania adresów IP, co może ograniczyć zdolność do rozbudowy sieci w przyszłości.

Pytanie 8

Transmisję danych w sposób bezprzewodowy umożliwia standard, który zawiera interfejs

A. IrDA

B. DVI

C. HDMI

D. LFH60

IrDA, czyli Infrared Data Association, to standard bezprzewodowej transmisji danych, który umożliwia przesyłanie informacji za pomocą podczerwieni. Jest to technologia wykorzystywana przede wszystkim w komunikacji pomiędzy urządzeniami na niewielkich odległościach, typowo do kilku metrów. Przykłady zastosowania IrDA obejmują przesyłanie plików pomiędzy telefonami komórkowymi, łączność z drukarkami czy synchronizację danych z komputerami. Standard ten jest zgodny z różnymi protokołami komunikacyjnymi, co pozwala na jego elastyczne użycie w wielu aplikacjach. W praktyce, IrDA zapewnia bezpieczne i szybkie połączenia, jednak wymaga, aby urządzenia były w bezpośredniej linii widzenia, co może być jego ograniczeniem. W branży standardy IrDA są uznawane za jedne z pierwszych prób stworzenia efektywnej komunikacji bezprzewodowej, co czyni je ważnym krokiem w rozwoju technologii bezprzewodowej. Warto również zauważyć, że pomimo spadku popularności IrDA na rzecz innych technologii, takich jak Bluetooth, pozostaje on istotnym elementem w kontekście historycznym oraz technologicznym.

Pytanie 9

Na rysunku przedstawiono ustawienia karty sieciowej urządzenia z adresem IP 10.15.89.104/25. Co z tego wynika?

A. adres IP jest błędny

B. adres maski jest błędny

C. serwer DNS znajduje się w tej samej podsieci co urządzenie

D. adres domyślnej bramy pochodzi z innej podsieci niż adres hosta

Adresowanie sieciowe jest kluczowym aspektem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, a zrozumienie prawidłowej konfiguracji pozwala unikać typowych błędów. Jednym z nich jest założenie, że adres domyślnej bramy może być poza podsiecią hosta. Brama domyślna działa jako punkt dostępu do innej sieci, więc musi być w tej samej podsieci. Pomieszanie tego pojęcia prowadzi do sytuacji, w której urządzenia nie mogą poprawnie przesyłać danych poza swoją lokalną sieć. Podobnie błędne przekonanie, że adres maski jest nieprawidłowy, może wynikać z nieznajomości, jak maski działają. Maska 255.255.255.128 jest prawidłowa i oznacza, że mamy do czynienia z siecią o rozmiarze 128 adresów. Nieprawidłowe przypisanie maski skutkuje błędnym definiowaniem granic podsieci. Natomiast myślenie, że adres IP jest nieprawidłowy, często wynika z braku zrozumienia zakresów adresów i ich podziału według maski. Wreszcie, zakładanie, że serwer DNS musi być w tej samej podsieci co urządzenie, jest błędne. Serwery DNS często znajdują się poza lokalną siecią, a ich rola polega na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP. Błędy te wskazują na potrzebę głębszego zrozumienia zasad adresowania i routingu w sieciach. Edukacja w tym zakresie pomaga unikać problemów z komunikacją i poprawia efektywność zarządzania siecią. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla każdego, kto pracuje z sieciami komputerowymi i dąży do ich optymalnej konfiguracji i działania.

Pytanie 10

Który standard implementacji sieci Ethernet określa sieć wykorzystującą kabel koncentryczny, z maksymalną długością segmentu wynoszącą 185 m?

A. 100Base-T4

B. 100Base-T2

C. 10Base-5

D. 10Base-2

Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, można zauważyć różnice w zakresie zastosowania i parametrów technicznych, które prowadzą do błędnych wniosków. 10Base-5, znany także jako "Thick Ethernet", wykorzystuje grubszą wersję kabla koncentrycznego, a maksymalna długość segmentu wynosi 500 m. Choć ten standard również korzystał z technologii CSMA/CD, jego większa odległość i większa grubość kabla sprawiały, że był bardziej odpowiedni do zastosowań, gdzie potrzeba było większych odległości między urządzeniami. 100Base-T2 oraz 100Base-T4 są standardami, które odnoszą się do technologii Ethernet działającej na kablach skrętkowych, a ich maksymalne długości segmentów i prędkości przesyłu danych są znacznie wyższe – odpowiednio 100 Mbps. 100Base-T2 obsługuje kable skrętkowe, a maksymalna długość segmentu wynosi 100 m, co czyni go nieodpowiednim w kontekście pytania. 100Base-T4 z kolei obsługuje do 100 Mbps przy użyciu czterech par przewodów, co również jest niedostosowane do specyfikacji dotyczącej kabla koncentrycznego. W związku z tym, podejmując decyzje dotyczące architektury sieci, ważne jest, aby właściwie dopasować standardy do wymagań projektowych i środowiskowych, aby zapewnić efektywność i niezawodność komunikacji w sieci.

Pytanie 11

Jaką maksymalną długość kabla typu skrętka pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim przewiduje norma PN-EN 50174-2?

A. 50 m

B. 90 m

C. 100 m

D. 10 m

Długości 10 m i 50 m są znacznie poniżej wymagań określonych w normach dla kabli skrętkowych, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń dotyczących instalacji sieciowych. Krótsze kable mogą wydawać się bardziej efektywne, jednak w praktyce mogą ograniczać elastyczność układu sieci. Na przykład, w biurze zaprojektowanym na 10 m długości kabli, może być trudno dostosować rozmieszczenie stanowisk pracy, co prowadzi do zwiększenia kosztów związanych z rozbudową lub przelokowaniem instalacji. Z drugiej strony, długość 100 m przekracza dopuszczalne limity określone przez normę PN-EN 50174-2, co może skutkować degradacją sygnału i obniżeniem wydajności sieci. Długie kable mogą generować większe straty sygnału, co jest szczególnie zauważalne w sieciach działających na wyższych prędkościach, takich jak 1 Gbps czy nawet 10 Gbps. Przekroczenie dopuszczalnej długości może prowadzić do błędów w transmisji danych, co w wielu sytuacjach kończy się koniecznością przeprowadzenia kosztownych napraw lub modyfikacji instalacji. Właściwe zrozumienie długości segmentów kabli i ich wpływu na jakość sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania systemów okablowania strukturalnego.

Pytanie 12

Która z anten charakteryzuje się najwyższym zyskiem energetycznym oraz pozwala na nawiązywanie połączeń na dużą odległość?

A. Dipolowa

B. Izotropowa

C. Paraboliczna

D. Mikropaskowa

Mikropaskowe, izotropowe i dipolowe anteny różnią się znacznie od anten parabolicznych pod względem konstrukcji oraz zastosowania. Anteny mikropaskowe, choć wszechstronne i szeroko stosowane w systemach komunikacji bezprzewodowej, mają ograniczoną charakterystykę zysku. Ich zysk energetyczny jest zazwyczaj niewielki, co czyni je mniej efektywnymi w kontekście połączeń na dużych odległościach. Izotropowe anteny są teoretycznymi modelami, które nie istnieją w rzeczywistości; są używane jedynie do celów porównawczych w telekomunikacji. W praktyce, żaden system komunikacyjny nie może wykorzystać anteny izotropowej, ponieważ nie są one w stanie skoncentrować energii w konkretnym kierunku. Dipolowe anteny, chociaż oferują lepszy zysk niż mikropaskowe, również nie dorównują efektywności anten parabolicznych w zakresie długozasięgowych połączeń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda antena o prostszej konstrukcji zapewni wystarczający zysk energetyczny. W kontekście wymagań telekomunikacyjnych, właściwe dobranie typu anteny jest kluczowe dla zapewnienia jakości połączeń, a ignorowanie specyfiki i zastosowania anten parabolicznych może prowadzić do poważnych problemów w projektowaniu sieci, takich jak utrata sygnału czy niska prędkość transmisji danych.

Pytanie 13

Jaką pojemność ma dwuwarstwowa płyta Blu-ray?

A. 25GB

B. 100GB

C. 50GB

D. 25MB

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na mylną interpretację pojemności płyt Blu-ray lub nieświadomość różnic między różnymi formatami nośników. Odpowiedzi 25MB oraz 25GB są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistej pojemności dwuwarstwowej płyty Blu-ray. Płyta Blu-ray zaprojektowana jest z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, a pojemność 25GB dotyczy jednowarstwowego formatu, co nie jest odpowiednie w kontekście tego pytania. W przypadku 25MB, jest to znacznie zaniżona wartość, która nie jest nawet bliska realnym pojemnościom standardowych nośników optycznych. Odpowiedź 100GB może być myląca, ponieważ odnosi się do nowego standardu Ultra HD Blu-ray, który jest zastosowany w nowszych płytach, jednak nie dotyczy to bezpośrednio dwuwarstwowych płyt Blu-ray, których standardowa pojemność wynosi 50GB. W typowym rozumieniu pojemności i standardów branżowych, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieaktualnej wiedzy na temat technologii nośników optycznych lub nieznajomości specyfikacji Blu-ray. Dlatego istotne jest zrozumienie, że dwuwarstwowe płyty Blu-ray są przeznaczone do przechowywania dużych ilości danych, co sprawia, że idealnie sprawdzają się w przypadku aplikacji wymagających wysokiej rozdzielczości oraz dużej pojemności.

Pytanie 14

Na ilustracji pokazano komponent, który stanowi część

A. drukarki igłowej

B. HDD

C. plotera

D. napędu CD-ROM

Element przedstawiony na rysunku to typowa część składana HDD, czyli dysku twardego. Dyski twarde wykorzystują złożone mechanizmy do przechowywania i odczytywania informacji, które są zapisywane na obracających się talerzach magnetycznych. Prezentowany element najprawdopodobniej jest częścią mechanizmu napędowego, który odpowiada za precyzyjne obracanie talerzy. Obrót ten jest kluczowy dla prawidłowego działania dysku, ponieważ głowice odczytu i zapisu muszą mieć dostęp do odpowiednich sektorów na talerzach. W nowoczesnych dyskach HDD stosuje się również technologie poprawiające precyzję i szybkość odczytu danych, takie jak systemy servo. Te mechanizmy pozwalają na dokładne pozycjonowanie głowic, co jest niezbędne dla optymalnej wydajności dysku. W przemyśle standardem jest również stosowanie technologii SMART do monitorowania stanu dysków twardych, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych awarii i przedłużenie żywotności urządzenia. HDD to wciąż powszechnie stosowane rozwiązanie w wielu systemach komputerowych, gdzie niezawodność i pojemność są kluczowe, mimo że w ostatnich latach rośnie popularność szybszych dysków SSD.

Pytanie 15

Który standard IEEE 802.3 powinien być użyty w sytuacji z zakłóceniami elektromagnetycznymi, jeżeli odległość między punktem dystrybucyjnym a punktem abonenckim wynosi 200 m?

A. 1000BaseTX

B. 10Base2

C. 100BaseT

D. 100BaseFX

Odpowiedź 100BaseFX jest prawidłowa, ponieważ jest to standard Ethernet oparty na włóknach optycznych, który jest odporny na zakłócenia elektromagnetyczne. W środowisku, w którym występują zakłócenia, zastosowanie technologii światłowodowej znacząco poprawia jakość przesyłania sygnałów oraz zwiększa zasięg do 2 km w trybie wielomodowym bez strat jakości. W przypadku odległości 200 m, 100BaseFX z powodzeniem zapewni stabilne i niezawodne połączenie, a także zminimalizuje problemy związane z zakłóceniami, które mogą występować w środowisku przemysłowym lub bliskim źródeł zakłóceń. Ponadto, stosowanie standardów światłowodowych, takich jak 100BaseFX, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, zwłaszcza w kontekście nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych, które wymagają wysokiej przepustowości oraz niskiej latencji. Technologia ta znajduje swoje zastosowanie w sieciach rozległych (WAN) oraz w lokalnych sieciach optycznych (LAN), co czyni ją wszechstronnym rozwiązaniem w różnych aplikacjach.

Pytanie 16

Aby uniknąć utraty danych w aplikacji do ewidencji uczniów, po zakończonej pracy każdego dnia należy wykonać

A. aktualizację systemu

B. bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego

C. kopię zapasową danych programu

D. aktualizację systemu operacyjnego

Bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego, aktualizacja systemu operacyjnego czy aktualizacja samego programu to działania, które mogą być istotne dla utrzymania stabilności i wydajności systemu, ale nie są wystarczające do ochrony przed utratą danych. Bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego jest ważne, aby uniknąć uszkodzenia danych, jednak samo w sobie nie tworzy kopii zapasowej. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że zamkniecie systemu w prawidłowy sposób zabezpieczy ich dane, podczas gdy kluczowym procesem jest systematyczne tworzenie kopii zapasowych. Aktualizacja systemu operacyjnego oraz aktualizacja samego programu są ważne dla zapewnienia, że oprogramowanie działa zgodnie z najnowszymi standardami oraz jest zabezpieczone przed lukami bezpieczeństwa, ale te działania również nie wpływają na bezpośrednie zabezpieczenie danych użytkownika. Wiele osób może mylnie uznawać, że te czynności są wystarczającą formą ochrony danych, co prowadzi do niebezpiecznych sytuacji, w których istotne informacje mogą zostać utracone bez żadnej możliwości ich przywrócenia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi działaniami a rzeczywistym procesem tworzenia kopii zapasowych, który jest fundamentem dobrej polityki zarządzania danymi.

Pytanie 17

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. uszkodzenie partycji systemowej

B. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera

C. przegrzanie procesora

D. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

W przypadku błędu 0x000000F3, wiele osób może pomyśleć, że inne czynniki, takie jak uszkodzenie partycji systemowej, mogą być przyczyną problemów z zamykaniem systemu. To podejście jest mylne, ponieważ uszkodzenie partycji systemowej najczęściej objawia się innymi symptomami, takimi jak problemy z uruchamianiem systemu, błędy w dostępie do plików systemowych czy całkowity brak możliwości ładowania systemu operacyjnego. Z kolei uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera, choć może prowadzić do obciążenia procesora i pamięci, nie jest bezpośrednio związane z błędem podczas zamykania systemu. System operacyjny jest zaprojektowany do zarządzania zasobami w sposób, który powinien pozwolić na zamknięcie nieużywanych aplikacji w miarę potrzeb. Z tego powodu użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że nadmiar aplikacji może niekoniecznie powodować błąd zamykania. Ostatecznie przegrzanie procesora jest problemem, który może wpływać na wydajność systemu, lecz nie jest bezpośrednio związane z błędem 0x000000F3. Przegrzanie może prowadzić do spadku wydajności i stabilności systemu, ale nie jest przyczyną niepowodzenia zamykania, które jest bardziej związane z zarządzaniem pamięcią. Ważne jest, by unikać błędnych wniosków dotyczących przyczyn problemów z systemem operacyjnym, a zamiast tego skupić się na konkretnych symptomach i ich związku z zasobami systemowymi.

Pytanie 18

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 765. Grupa przypisana do tego pliku ma możliwość

A. odczytu i wykonania

B. odczytu i zapisu

C. tylko odczytu

D. odczytu, zapisu oraz wykonania

Odpowiedź "odczytać i zapisać" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux uprawnienia plików są reprezentowane przez trzy grupy: właściciela, grupę oraz pozostałych użytkowników. Liczba 765 w systemie uprawnień oznacza, że właściciel ma pełne uprawnienia (7 - odczyt, zapis, wykonanie), grupa ma uprawnienia do odczytu i zapisu (6 - odczyt, zapis, brak wykonania), a pozostałych użytkowników mają tylko prawo do wykonania (5 - odczyt, brak zapisu, wykonanie). Dlatego grupa przypisana do pliku może jedynie odczytywać oraz zapisywać plik, ale nie może go wykonać. Przykładem zastosowania takich uprawnień może być plik konfiguracyjny, gdzie administrator chciałby, aby członkowie grupy mogli go edytować, ale nie uruchamiać. Dobre praktyki wskazują, że należy starannie dobierać uprawnienia, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz zapewnić odpowiednią kontrolę nad danymi. Utrzymywanie właściwych uprawnień plików jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 19

Atak DDoS (ang. Disributed Denial of Service) na serwer doprowadzi do

A. przechwytywania pakietów sieciowych

B. przeciążenia aplikacji serwującej określone dane

C. zbierania danych o atakowanej sieci

D. zmiany pakietów przesyłanych przez sieć

Zrozumienie ataków typu DDoS wymaga znajomości ich charakterystyki oraz celów. Atak DDoS nie polega na podmianie pakietów przesyłanych przez sieć, co sugeruje pierwsza niepoprawna odpowiedź. Podmiana pakietów, znana jako atak typu Man-in-the-Middle, wymaga dostępu do transmisji danych i jest zupełnie innym rodzajem zagrożenia, które nie ma nic wspólnego z DDoS. Podobnie, przechwytywanie pakietów, co sugeruje kolejna odpowiedź, również nie jest związane z DDoS. Ataki te koncentrują się na przytłoczeniu zasobów serwera, a nie na manipulacji danymi w transmisji. Stosowanie technik przechwytywania danych w kontekście DDoS jest mylne, ponieważ kluczowym celem DDoS jest spowodowanie niedostępności usługi, a nie analizowanie jej ruchu. Zbieranie informacji na temat atakowanej sieci, co sugeruje jeszcze jedna odpowiedź, jest bardziej związane z atakami typu reconnaissance, które mają na celu zrozumienie struktury sieci i potencjalnych słabości, aby później przeprowadzić skuteczniejszy atak. W rzeczywistości, ataki DDoS skupiają się na zasypywaniu serwera żądaniami, a nie na analizie czy manipulacji danymi. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do niewłaściwego planowania obrony przed zagrożeniami, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie bezpieczeństwa IT.

Pytanie 20

Który protokół zamienia adresy IP na adresy MAC, używane w sieciach Ethernet?

A. SNMP

B. IP

C. ARP

D. IRC

Wybór opcji IP, IRC, czy SNMP jako protokołów odpowiedzialnych za przekształcanie adresów IP na adresy MAC jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych protokołów pełni inną funkcję w ekosystemie sieciowym. Protokół IP (Internet Protocol) jest odpowiedzialny za trasowanie danych w sieci, ale nie zajmuje się ich fizycznym przesyłaniem ani tłumaczeniem adresów. IP identyfikuje urządzenia w sieci za pomocą unikalnych adresów IP, jednak nie dostarcza mechanizmu rozwiązywania adresów MAC, co jest kluczowe w kontekście lokalnej komunikacji sieciowej. IRC (Internet Relay Chat) to protokół komunikacji, który pozwala na czatowanie w czasie rzeczywistym, ale nie ma związku z adresowaniem i komunikacją w sieciach opartych na IP. Z kolei SNMP (Simple Network Management Protocol) jest używany do zarządzania urządzeniami w sieciach komputerowych, a jego zadania obejmują monitorowanie i zarządzanie infrastrukturą sieciową, co również nie obejmuje konwersji adresów IP na MAC. Typowym błędem myślowym jest zatem pomylenie funkcji protokołów. Zrozumienie, że każdy protokół ma swoją specyfikę i rolę w architekturze sieciowej, jest kluczowe dla każdego, kto chce skutecznie zarządzać i projektować sieci komputerowe.

Pytanie 21

W systemach Microsoft Windows komenda netstat -a pokazuje

A. wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP

B. statystyki odwiedzin witryn internetowych

C. aktualne ustawienia konfiguracyjne sieci TCP/IP

D. tabelę trasowania

Analizując inne odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na błędne przypisania funkcjonalności do polecenia netstat. Tablica trasowania, na przykład, jest zarządzana przez inne polecenia, takie jak route, które pokazują ścieżki wykorzystywane do przekazywania danych w sieci. To podejście do zarządzania trasami jest kluczowe dla zrozumienia, jak pakiety są kierowane w sieci, co jest zupełnie innym zagadnieniem niż monitorowanie aktywnych połączeń. Statystyka odwiedzin stron internetowych dotyczy analizy logów serwerów WWW, co jest związane z innymi technikami i narzędziami, takimi jak analityka webowa, i również nie ma związku z funkcjonalnością netstat. Temat konfiguracji sieci TCP/IP związany jest z innymi narzędziami, jak ipconfig w systemach Windows, które udostępniają informacje o aktualnych ustawieniach protokołu, ale nie dotyczą aktywnych połączeń, które netstat wyświetla. Warto zrozumieć, że błędne interpretacje wynikają często z mylnego utożsamiania różnych narzędzi i ich funkcji. Kluczowe jest, aby użytkownicy rozwijali swoją wiedzę poprzez praktyczne doświadczenia oraz badania dokumentacji technicznych, co pozwala na właściwe wykorzystanie narzędzi i metod w administracji sieci.

Pytanie 22

W systemie Windows 7 konfigurację interfejsu sieciowego można przeprowadzić, używając rozwinięcia polecenia

A. tracert

B. netsh

C. nslookup

D. telnet

Odpowiedzi, które nie obejmują polecenia 'netsh', wskazują na nieporozumienie dotyczące narzędzi do zarządzania interfejsem sieciowym w systemie Windows. 'Telnet' to protokół umożliwiający zdalne logowanie do innych urządzeń w sieci, ale nie jest przeznaczony do konfigurowania interfejsów sieciowych. Może być używany do testowania połączeń z serwerami, ale nie pozwala na modyfikację ustawień sieciowych. 'Tracert' jest narzędziem do diagnostyki, które śledzi trasę pakietów do określonego adresu IP, pomagając w identyfikacji problemów z trasowaniem, lecz również nie służy do konfiguracji interfejsów. Z kolei 'nslookup' to narzędzie do zapytań DNS, które pozwala na sprawdzanie informacji związanych z nazwami domen, co ma zastosowanie w kontekście rozwiązywania problemów z DNS, ale nie ma zastosowania przy konfiguracji interfejsów sieciowych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, obejmują mylenie różnych typów narzędzi – można na przykład błędnie sądzić, że każde narzędzie związane z siecią może służyć do konfiguracji, co jest nieprawdziwe. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 23

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

B. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

C. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

D. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

Niektóre z wymienionych funkcji nie są powiązane z możliwościami przedstawionej karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie służy do bezprzewodowego łączenia się z siecią LAN za pomocą interfejsu BNC ponieważ BNC jest typowo używany w starszych sieciach przewodowych a karta telewizyjna nie posiada funkcji sieciowych. Współczesne rozwiązania bezprzewodowe wykorzystują standardy takie jak Wi-Fi a nie BNC. Podłączenie dodatkowych urządzeń peryferyjnych takich jak skanery czy plotery wymaga interfejsów komunikacyjnych zewnętrznych lub wewnętrznych jak USB czy porty równoległe co nie jest funkcją karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie zwiększa przepustowości magistrali komunikacyjnej komputera. Funkcje związane ze zwiększaniem przepustowości dotyczą zazwyczaj komponentów takich jak procesor pamięć RAM czy karty sieciowe które mogą wspierać szybszą komunikację danych. Typowym błędem jest zakładanie że każdy złożony komponent komputera wpływa bezpośrednio na jego ogólną wydajność podczas gdy większość komponentów ma wyspecjalizowane zastosowania. Rozumienie specyfiki działania i zastosowania kart telewizyjnych ułatwia właściwe ich wykorzystanie w systemach komputerowych co jest istotne w pracy z multimediami.

Pytanie 24

Licencja na Office 365 PL Personal (na 1 stanowisko, subskrypcja na 1 rok) ESD jest przypisana do

A. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

B. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych oraz niekomercyjnych

C. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze i jednym urządzeniu mobilnym do użytku komercyjnego i niekomercyjnego

D. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych

Odpowiedzi sugerujące, że licencja Office 365 PL Personal może być przypisana do dowolnej liczby użytkowników lub komercyjnych zastosowań, opierają się na błędnym zrozumieniu zasad licencjonowania oprogramowania. Licencje na oprogramowanie są projektowane z myślą o określonych grupach użytkowników oraz specyficznych scenariuszach użycia. W przypadku Office 365 PL Personal, licencja ta jest ściśle przypisana do jednego użytkownika, co oznacza, że tylko ta osoba ma prawo do korzystania z oprogramowania i jego funkcji na przypisanych urządzeniach. Twierdzenie, że można używać go do celów komercyjnych, jest również nieprawidłowe, ponieważ licencje osobiste są przeznaczone wyłącznie do użytku niekomercyjnego. W praktyce oznacza to, że użytkownicy, którzy zainstalowaliby Office na wielu urządzeniach lub wykorzystywali go w ramach działalności gospodarczej, naruszaliby warunki umowy licencyjnej, co może prowadzić do konsekwencji prawnych i utraty dostępu do usług. Zrozumienie zasad licencjonowania jest kluczowe nie tylko dla przestrzegania prawa, ale także dla zapewnienia, że korzystamy z oprogramowania w zgodzie z jego przeznaczeniem, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 25

Kiedy w komórce arkusza MS Excel zamiast liczb wyświetlają się znaki ########, to przede wszystkim należy zweryfikować, czy

A. zostały wprowadzone znaki tekstowe zamiast liczb

B. wprowadzona formuła zawiera błąd

C. wystąpił błąd podczas obliczeń

D. liczba nie mieści się w komórce i nie można jej poprawnie zobrazować

Wybór odpowiedzi, że wprowadzona formuła zawiera błąd, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego interpretacji pojawiających się znaków ########. Znak ten nie wskazuje na problemy z formułą, lecz na to, że wartość liczby przekracza dostępny obszar w komórce. Użytkownicy często myślą, że błędy w obliczeniach są powodem, dla którego nie widzą wartości w arkuszu, co prowadzi do mylnego wniosku o błędnych formułach. To podejście jest błędne, ponieważ Excel nie wyświetli błędnej formuły w formacie widocznym jako ########; zamiast tego, wyświetli komunikat o błędzie, taki jak #DIV/0! lub #VALUE!. Ponadto, podejście, w którym uważa się za problem wprowadzenie znaków tekstowych zamiast liczb, również jest mylące. Choć można również spotkać się z sytuacją, w której tekst zostanie wprowadzony w miejsce liczby, to również wtedy Excel zazwyczaj wyświetli komunikat o błędzie. Należy więc zrozumieć, że znaki ######## mają konkretne znaczenie, które odnosi się do problemów z wyświetlaniem danych, a nie z błędami w formułach czy typach danych. Kluczową umiejętnością w pracy z arkuszami kalkulacyjnymi jest umiejętność rozróżniania tych sytuacji i podejmowania odpowiednich działań w zależności od problemu. Warto zatem zawsze analizować kontekst, aby lepiej poradzić sobie z napotykanymi trudnościami w pracy z Excel.

Pytanie 26

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/profile

B. /etc/network/interfaces

C. /etc/shadow

D. /etc/resolv.configuration

Wszystkie inne wskazane odpowiedzi są nieprawidłowe w kontekście konfiguracji karty sieciowej w systemie Linux. Plik /etc/profile nie jest związany z konfiguracją sieci, lecz definiuje ustawienia środowiskowe dla wszystkich użytkowników systemu, takie jak zmienne środowiskowe oraz ścieżki do programów. Z kolei /etc/shadow zawiera zabezpieczone hasła użytkowników i informacje o ich uprawnieniach, a nie ustawienia sieciowe. Użytkownicy często mylą te pliki, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowań. Plik /etc/resolv.configuration (prawdopodobnie chodziło o /etc/resolv.conf) służy do definiowania serwerów DNS, a nie do konfigurowania interfejsów sieciowych. Zrozumienie struktury i przeznaczenia tych plików jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów w administracji systemem. Użytkownicy, którzy nie są świadomi różnicy między tymi plikami, mogą przypadkowo wprowadzić nieprawidłowe zmiany, co może prowadzić do problemów z dostępem do sieci. Praktyka edytowania pliku /etc/network/interfaces jest fundamentalna dla efektywnej pracy z systemami Linux i odzwierciedla standardowe procedury konfiguracyjne w obszarze administracji sieciowej.

Pytanie 27

Który z wymienionych składników zalicza się do elementów pasywnych sieci?

A. Network card.

B. Amplifier.

C. Switch.

D. Patch panel.

Przełącznik, wzmacniak i karta sieciowa to urządzenia aktywne, co znaczy, że muszą być zasilane i przetwarzają sygnały w sieci. Przełącznik działa jak coś, co kieruje ruchem, podejmuje decyzje na podstawie adresów MAC. To aktywne zarządzanie ruchem sprawia, że przełącznik nie tylko przekazuje sygnały, ale też filtruje i ogranicza ruch do odpowiednich portów, co poprawia efektywność sieci. Wzmacniak z kolei pomaga wzmocnić sygnał, co jest ważne w dużych sieciach, gdzie sygnał może się osłabiać. Karta sieciowa to z kolei interfejs między komputerem a siecią, umożliwia komunikację poprzez konwersję danych na odpowiednie formy transmisji, no i potrzebuje zasilania, bo jest aktywna. Wiesz, wiele osób myli funkcje pasywnych i aktywnych elementów. Pasywne elementy, jak panele krosowe, nie wpływają na sygnał, tylko organizują połączenia, co jest kluczowe dla sprawnego funkcjonowania sieci. Użycie aktywnych komponentów tam, gdzie wystarczyłyby pasywne, może prowadzić do niepotrzebnych wydatków i skomplikowania projektu.

Pytanie 28

W którym trybie działania procesora Intel x86 uruchamiane były aplikacje 16-bitowe?

A. W trybie chronionym

B. W trybie chronionym, rzeczywistym i wirtualnym

C. W trybie wirtualnym

D. W trybie rzeczywistym

Odpowiedź "W trybie rzeczywistym" jest poprawna, ponieważ procesor Intel x86 uruchamia programy 16-bitowe w tym właśnie trybie. Tryb rzeczywisty, który był standardem w pierwszych wersjach architektury x86, pozwalał systemowi operacyjnemu na dostęp do pamięci w sposób bezpośredni, co było kluczowe dla aplikacji 16-bitowych, takich jak MS-DOS. W tym trybie procesor działa z 16-bitową architekturą, co oznacza, że może adresować maksymalnie 1 MB pamięci. Programy 16-bitowe wykorzystują takie mechanizmy jak segmentacja pamięci, a sama architektura zapewnia kompatybilność wstecz z wcześniejszymi wersjami systemów operacyjnych. Przykłady zastosowania obejmują uruchamianie starych gier komputerowych oraz aplikacji, które nie były aktualizowane do nowszych wersji. Praktyczne zrozumienie działania trybu rzeczywistego jest istotne również w kontekście emulacji i wirtualizacji, gdzie współczesne systemy mogą uruchamiać aplikacje 16-bitowe w kontrolowanym, izolowanym środowisku, wykorzystując zasady trybu rzeczywistego.

Pytanie 29

Oznaczenie CE wskazuje, że

A. producent ocenił towar pod kątem wydajności i ergonomii

B. produkt jest zgodny z normami ISO

C. wyrób spełnia normy bezpieczeństwa użytkowania, ochrony zdrowia oraz ochrony środowiska

D. towar został wytworzony w obrębie Unii Europejskiej

Oznakowanie CE jest znakiem, który informuje, że wyrób spełnia wymagania unijne dotyczące bezpieczeństwa, zdrowia oraz ochrony środowiska. W ramach regulacji Unii Europejskiej, każdy produkt, który nosi ten znak, przeszedł odpowiednie procedury oceny zgodności, co zazwyczaj obejmuje testy i analizy wykonane przez producenta lub uprawnione jednostki notyfikowane. Przykładem mogą być urządzenia elektryczne, które muszą spełniać normy bezpieczeństwa określone w dyrektywie LVD (Low Voltage Directive) oraz EMC (Electromagnetic Compatibility Directive). Zastosowanie oznakowania CE nie tylko zapewnia konsumentom bezpieczeństwo użytkowania, ale również daje producentom przewagę konkurencyjną na rynku europejskim. Warto zauważyć, że oznakowanie CE jest wymagane dla szerokiej gamy produktów, w tym zabawek, urządzeń medycznych czy sprzętu ochrony osobistej, co czyni je kluczowym elementem regulacyjnym wpływającym na handel wewnętrzny w Unii Europejskiej.

Pytanie 30

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. OLP

B. GNU GPL

C. OEM

D. MOLP

OLP i MOLP to programy licencjonowania, ale nie dają użytkownikom dostępu do kodu źródłowego. OLP to umowa, która skupia się na sprzedaży oprogramowania, ale użytkownik nie może go zmieniać. MOLP to coś od Microsoftu, gdzie można kupić licencje, ale też bez kodu źródłowego. A OEM to licencje, które producent sprzętu daje razem z jego urządzeniem. Te licencje są dość ograniczone i nie dają możliwości modyfikowania kodu. Dlatego, w porównaniu do GNU GPL, te programy są w zasadzie inne, bo GNU GPL promuje wolność dostępu do kodu i jego zmiany. Wybór złej licencji może prowadzić do kłopotów z rozwijaniem oprogramowania, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii, który szybko się zmienia.

Pytanie 31

W schemacie logicznym okablowania strukturalnego, zgodnie z terminologią polską zawartą w normie PN-EN 50174, cechą kondygnacyjnego punktu dystrybucyjnego jest to, że

A. obejmuje zasięgiem cały budynek

B. obejmuje zasięgiem całe piętro budynku

C. łączy okablowanie pionowe oraz międzybudynkowe

D. łączy okablowanie budynku z centralnym punktem dystrybucyjnym

Jak się zastanawialiśmy nad kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, to sporo odpowiedzi może wprowadzać w błąd. Jeśli wybrałeś opcję, która mówi, że ten punkt łączy okablowanie pionowe z międzybudynkowym, to niestety, nie jest to precyzyjne. Głównym celem tego punktu jest dystrybucja sygnału na danym piętrze, a nie mieszanie różnych rodzajów okablowania. Często też można spotkać stwierdzenie, że punkt ten obejmuje cały budynek, co też jest mylące, bo te punkty są zaprojektowane dla jednego piętra. A jak ktoś twierdzi, że łączy on okablowanie budynku z centralnym punktem dystrybucyjnym, to również nie oddaje to rzeczywistości. Tutaj chodzi o to, że to lokalny punkt, który łączy urządzenia na piętrze, a nie cały budynek. Ważne, żeby to zrozumieć, bo mylące informacje mogą prowadzić do złego projektowania sieci, a to na pewno nie jest dobre dla wydajności ani kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 32

Niskopoziomowe formatowanie dysku IDE HDD polega na

A. przeprowadzaniu przez producenta dysku

B. tworzeniu partycji podstawowej

C. umieszczaniu programu rozruchowego w MBR

D. tworzeniu partycji rozszerzonej

Niskopoziomowe formatowanie dysku HDD to coś, co zazwyczaj robią producenci. To się różni od wysokopoziomowego formatowania, które jest robione przez system operacyjny. Niskopoziomowe tworzy fizyczne sektory na dysku i ustala ich strukturę, czyli ustawia, jak będą zorganizowane dane. To ważne, bo dzięki temu dysk może dobrze odczytywać i zapisywać informacje. W praktyce jednak, nikt z nas raczej tego nie robi, bo nowoczesne dyski są już fabrycznie gotowe. Takie formatowanie przydaje się jedynie w rzadkich sytuacjach, jak na przykład jak trzeba przygotować dysk do sprzedaży. Wtedy użytkownicy często używają specjalnych narzędzi, ale lepiej być ostrożnym, bo można coś zepsuć.

Pytanie 33

Martwy piksel, będący defektem monitorów LCD, to punkt, który trwa niezmiennie w kolorze

A. czarnym

B. fioletowym

C. żółtym

D. szarym

Wybór odpowiedzi szary, żółty lub fioletowy w kontekście martwego piksela odzwierciedla nieporozumienie dotyczące charakterystyki tego zjawiska. Martwy piksel nie świeci i dlatego nie przyjmuje żadnego koloru, który byłby zauważalny na ekranie. Szary piksel mógłby sugerować, że piksel jest w stanie przejrzystości, co nie jest prawdą w przypadku martwego piksela. Kolor szary mógłby być mylony z uszkodzonym pikselem, który jest w stanie 'zablokowanym', ale taki stan jest inny od martwego piksela, który nie reaguje wcale. Żółty i fioletowy to kolory, które mogłyby być wyświetlane na ekranie tylko w przypadku, gdy piksel działa, co nie ma miejsca w przypadku martwego piksela. Typowe błędy myślowe w tej kwestii mogą obejmować mylenie martwych pikseli z pikselami stuck, które są zablokowane na określonym kolorze, a nie w stanie martwym. W praktyce każdy monitor, który ma martwe piksele, powinien być reklamowany, ponieważ użytkownik nie może efektywnie korzystać z urządzenia, które ma widoczne defekty. Dlatego tak istotne jest zrozumienie różnicy między tymi zjawiskami oraz ich wpływem na jakość obrazu.

Pytanie 34

Jak nazywa się identyfikator, który musi być jednakowy, aby urządzenia sieciowe mogły współpracować w danej sieci bezprzewodowej?

A. SSID

B. MAC

C. IP

D. URL

SSID, czyli Service Set Identifier, to unikalna nazwa, która identyfikuje sieć bezprzewodową. Jest kluczowym elementem w kontekście łączności w sieciach WLAN, ponieważ urządzenia klienckie muszą znać SSID, aby mogły się połączyć z odpowiednią siecią. Przykładowo, gdy użytkownik próbuje połączyć swój laptop z domową siecią Wi-Fi, wybiera z listy dostępnych sieci ten, który ma zgodny SSID z routerem. Zgodność SSID jest niezbędna, ponieważ pozwala na odróżnienie różnych sieci bezprzewodowych działających w tym samym obszarze. Standardy IEEE 802.11, na których opierają się sieci Wi-Fi, definiują SSID jako ciąg znaków o długości do 32 bajtów, co umożliwia tworzenie łatwych do zapamiętania nazw. W praktyce administratorzy sieci często zmieniają domyślne SSID routerów, aby zwiększyć bezpieczeństwo sieci, unikając ujawnienia informacji o producencie urządzenia. Wiedza o SSID jest kluczowa dla każdego użytkownika sieci bezprzewodowej, zarówno w kontekście konfiguracji, jak i zabezpieczeń.

Pytanie 35

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST zgłosi błąd odczytu lub zapisu w pamięci CMOS?

A. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej

B. usunąć moduł pamięci RAM, wyczyścić styki modułu pamięci i ponownie zamontować pamięć

C. wymienić baterię układu lub zregenerować płytę główną

D. przywrócić domyślne ustawienia BIOS Setup

Wymiana baterii układu lub płyty głównej jest właściwym krokiem w sytuacji, gdy procedura POST sygnalizuje błąd odczytu/zapisu pamięci CMOS. Pamięć CMOS, w której przechowywane są ustawienia BIOS, zasilana jest przez baterię, która z czasem może się wyczerpać. Gdy bateria jest słaba lub całkowicie wyczerpana, ustawienia BIOS mogą zostać utracone, co prowadzi do problemów z prawidłowym uruchomieniem systemu. Wymiana baterii to prosty i często wystarczający sposób na przywrócenie prawidłowego działania. W przypadku, gdy problem nie ustępuje, konieczna może być wymiana płyty głównej, co jest bardziej skomplikowaną procedurą, ale niezbędną, gdy usterka jest spowodowana uszkodzeniem samego układu. Zastosowanie się do tych kroków poprawi stabilność systemu i zapewni, że ustawienia BIOS będą prawidłowo przechowywane. Ważne jest również, aby po wymianie baterii zaktualizować ustawienia BIOS, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sprzętu.

Pytanie 36

W systemie Linux prawa dostępu do katalogu są ustawione w formacie rwx--x--x. Jaką liczbę odpowiadają tę konfigurację praw?

A. 777

B. 711

C. 543

D. 621

Wartości numeryczne przyznawane prawom dostępu w systemie Linux są kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów. Wybór odpowiedzi 777 jest błędny, ponieważ oznacza, że zarówno właściciel, grupa, jak i inni użytkownicy mają pełne prawa dostępu (czytanie, pisanie i wykonywanie). Taki poziom dostępu jest niebezpieczny, ponieważ naraża system na potencjalne ataki oraz nieautoryzowany dostęp do danych. Odpowiedź 621 jest również niewłaściwa, ponieważ wartość 6 dla grupy wskazuje na prawo do czytania i pisania, co jest sprzeczne z brakiem praw dostępu w tym przypadku. Innym błędem jest odpowiedź 543, która zakłada, że grupa ma prawo do wykonywania, co nie jest zgodne z podanymi prawami dostępu. Często popełnianym błędem jest mylenie praw dostępu z ich wartością numeryczną, co prowadzi do niewłaściwego przyznawania uprawnień. Zrozumienie, jak prawidłowo przypisywać uprawnienia, jest kluczowe w kontekście dobrych praktyk w administracji systemami, gdzie zasady najmniejszych uprawnień powinny być zawsze stosowane, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 37

W strukturze sieciowej zaleca się umiejscowienie jednego punktu abonenckiego na powierzchni wynoszącej

A. 20m^2

B. 5m^2

C. 10m^2

D. 30m^2

W sieci strukturalnej, umieszczenie jednego punktu abonenckiego na powierzchni 10m² jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi efektywności i wydajności sieci. Takie podejście pozwala na optymalne wykorzystanie infrastruktury, zapewniając jednocześnie odpowiednią jakość usług dla użytkowników końcowych. W praktyce, zagęszczenie punktów abonenckich na mniejszej powierzchni, takiej jak 10m², umożliwia szybszy dostęp do szerokopasmowego internetu i lepszą jakość transmisji danych. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak te określone przez ITU (Międzynarodową Unię Telekomunikacyjną) oraz lokalne regulacje, rekomendują podobne wartości w kontekście planowania sieci. Przykładowo, w większych miastach, gdzie gęstość zaludnienia jest wysoka, efektywne rozmieszczenie punktów abonenckich na mniejszych powierzchniach jest kluczem do zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na usługi telekomunikacyjne. Warto również wspomnieć, że zmiany w zachowaniach użytkowników, takie jak większe korzystanie z usług strumieniowych, dodatkowo uzasadniają potrzebę takiego rozmieszczenia, aby zminimalizować opóźnienia i zwiększyć przepustowość sieci.

Pytanie 38

Możliwość bezprzewodowego połączenia komputera z siecią Internet za pomocą tzw. hotspotu będzie dostępna po zainstalowaniu w nim karty sieciowej posiadającej

A. złącze USB

B. gniazdo RJ-45

C. moduł WiFi

D. interfejs RS-232C

Wybór interfejsu RS-232C jako odpowiedzi na pytanie o bezprzewodowy dostęp do Internetu wskazuje na niezrozumienie podstawowych koncepcji komunikacji sieciowej. RS-232C to standard szeregowy stosowany głównie w starych urządzeniach, takich jak modemy czy drukarki, który nie obsługuje komunikacji bezprzewodowej. Jest to interfejs skoncentrowany na przesyłaniu danych za pomocą kabli, co jest sprzeczne z ideą hotspotów, które opierają się na transmisji radiowej. Zastosowanie złącza USB w tym kontekście mogłoby być mylące, ponieważ choć niektóre urządzenia USB mogą pełnić funkcję kart sieciowych WiFi, to samo złącze nie jest wystarczające do zapewnienia bezprzewodowego dostępu. Gniazdo RJ-45, z kolei, to standardowe złącze Ethernet, które umożliwia połączenia przewodowe, ale także nie ma zastosowania w bezprzewodowych połączeniach. Typowym błędem myślowym jest mylenie technologii przewodowej z bezprzewodową oraz nieznajomość specyfikacji i standardów, które rządzą tymi różnymi typami komunikacji. Kluczowe jest zrozumienie, że w celu uzyskania bezprzewodowego dostępu do Internetu konieczne jest posiadanie odpowiedniego modułu, który jest w stanie obsłużyć sygnał radiowy.

Pytanie 39

Aby zrealizować wymianę informacji między dwoma odmiennymi sieciami, konieczne jest użycie

A. przełącznika

B. routera

C. mostu

D. koncentratora

Most, przełącznik i koncentrator to urządzenia, które pełnią odpowiednie funkcje w sieciach, jednak nie są przeznaczone do komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Most (bridge) działa na warstwie drugiej modelu OSI – warstwie łącza, a jego głównym zadaniem jest łączenie dwóch segmentów tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie potrafi efektywnie zarządzać różnymi adresami IP. Przełącznik (switch) również działa na warstwie łącza i jest używany do łączenia urządzeń w sieci lokalnej, ale nie ma zdolności do trasowania ruchu między różnymi sieciami, podobnie jak most. Koncentrator (hub) to urządzenie, które nie wykonuje żadnej inteligentnej analizy ruchu; po prostu przesyła dane do wszystkich portów, co czyni go nieefektywnym w większych sieciach. Podstawowym błędem, który prowadzi do wyboru jednego z tych urządzeń, jest mylenie ich funkcji z rolą routera w sieciach. Routery są zaprojektowane specjalnie do zarządzania ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczowe w kontekście Internetu, podczas gdy pozostałe urządzenia są ograniczone do pracy w obrębie jednej sieci lokalnej.

Pytanie 40

Zamianę uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej umożliwi

A. żywica epoksydowa

B. lutownica z cyną i kalafonią

C. klej cyjanoakrylowy

D. wkrętak krzyżowy i opaska zaciskowa

Kiedy myślimy o wymianie kondensatorów w kartach graficznych, warto zrozumieć, dlaczego niektóre techniki i materiały, takie jak klej cyjanoakrylowy, wkrętak krzyżowy z opaską zaciskową czy żywica epoksydowa, nie są odpowiednie. Klej cyjanoakrylowy to substancja służąca głównie do łączenia materiałów, jednak nie ma on właściwości przewodzących i nie tworzy trwałych połączeń elektrycznych. Użycie go do przyklejania kondensatorów byłoby całkowicie niewłaściwe, ponieważ nie zapewniałoby stabilności mechanicznej ani elektrycznej, co jest niezbędne dla prawidłowego działania karty graficznej. Wkrętak krzyżowy z opaską zaciskową to narzędzie nieprzydatne w kontekście lutowania - nie można za jego pomocą precyzyjnie usunąć uszkodzonego kondensatora czy przylutować nowego. Wreszcie, żywica epoksydowa, choć może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, również nie spełnia wymogów dla połączeń lutowniczych, ponieważ tworzy zbyt sztywną i nieprzewodzącą matrycę, co uniemożliwia prawidłowe działanie kondensatorów. W elektronice, szczególnie w podzespołach narażonych na drgania i zmiany temperatury, kluczowe jest stosowanie odpowiednich materiałów i technik. W praktyce, nieprawidłowe podejście do wymiany kondensatorów może prowadzić do dalszych uszkodzeń komponentów, co nie tylko zwiększa koszty napraw, ale także może prowadzić do awarii całego urządzenia. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie dobrych praktyk w lutowaniu i naprawach elektronicznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej