Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik technologii chemicznej
Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 11:33
Data zakończenia: 4 maja 2025 12:00

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Nadzór nad działaniem rurociągu transportującego ciekłą siarkę obejmuje między innymi weryfikację poprawności funkcjonowania

A. systemu transportu pneumatycznego

B. systemu chłodnic ociekowych

C. systemu grzewczego oraz kontroli szczelności izolacji

D. systemu chłodzącego oraz kontroli zaworów bezpieczeństwa

Cały proces monitorowania rurociągów do transportu ciekłej siarki jest mega ważny, jeśli chodzi o bezpieczeństwo i sprawność działania. Twoja odpowiedź o systemie grzewczym oraz kontroli szczelności izolacji jest na miejscu, bo w przypadku cieczy, a zwłaszcza takiej, jak siarka, która jest gęsta i wrażliwa na temperaturę, trzeba dbać o odpowiednią temperaturę, żeby nie doszło do krystalizacji. System grzewczy trzyma siarkę w płynnej formie, co jest kluczowe przy jej przewożeniu. Kontrola szczelności izolacji też ma ogromne znaczenie, bo żeby utrzymać dobrą temperaturę, izolacja musi być sprawna. Dobrze jest regularnie sprawdzać te systemy, robić inspekcje i testy, żeby nie doszło do jakichś strat energii ani wycieków, co mogłoby być niebezpieczne dla środowiska i ludzi. Trzymanie się takich praktyk idzie w parze z międzynarodowymi normami, jak ISO 14001, które promują odpowiedzialne podejście do ochrony środowiska w przemyśle.

Pytanie 2

Podczas kalibracji przepływomierza rotacyjnego w instalacji chemicznej, należy

A. Odłączyć wszystkie zawory

B. Zwiększyć ciśnienie w instalacji

C. Zmniejszyć temperaturę cieczy

D. Ustawić przepływ referencyjny i skorygować wskazania miernika

Kalibracja przepływomierza rotacyjnego jest kluczowa dla dokładnego pomiaru przepływu cieczy w instalacji chemicznej. Poprawna odpowiedź wskazuje na potrzebę ustawienia przepływu referencyjnego i korektę wskazań miernika. Zastosowanie przepływu referencyjnego pozwala na porównanie rzeczywistych wyników z wartościami wzorcowymi, co umożliwia precyzyjne dostrojenie urządzenia. W praktyce często używa się płynu kalibracyjnego o znanych właściwościach, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Tego typu kalibracja nie tylko zwiększa dokładność, ale także poprawia bezpieczeństwo i efektywność procesu produkcyjnego, co jest niezwykle istotne w przemyśle chemicznym. Kalibracja zgodna z normami ISO również zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami jakości, co może być kluczowe dla firm działających na rynkach globalnych. Z mojego doświadczenia, regularne kalibracje znacznie zmniejszają ryzyko awarii i zapewniają długotrwałe, stabilne działanie urządzeń.

Pytanie 3

Transport lekkich, sypkich materiałów, które nie tworzą brył, odbywa się poprzez ich unoszenie i przesuwanie za pomocą strumienia powietrza do miejsca, w którym następuje wyładunek, wykorzystując przenośniki

A. bezcięgnowych

B. cięgnowych

C. pneumatycznych

D. hydraulicznych

Odpowiedzi 'bezcięgnowych', 'hydraulicznych' oraz 'cięgnowych' są niepoprawne z kilku powodów. Przenośniki bezcięgnowe wykorzystują różne mechanizmy, takie jak niskociśnieniowe sprężarki, ale nie są one przeznaczone do transportu materiałów sypkich, co ogranicza ich zastosowanie. Przykładem przenośników bezcięgnowych mogą być systemy, które transportują materiały w formie zgrubień, a nie sypkich, co nie odpowiada założeniom pytania. Przenośniki hydrauliczne, chociaż skuteczne w transporcie cieczy, nie nadają się do transportu materiałów sypkich, gdyż ich zasada działania opiera się na ciśnieniu hydraulicznego medium, co nie sprawdzi się w przypadku lekkich, sypkich substancji. Z kolei przenośniki cięgnowe, które są mechanizmami opartymi na linach lub pasach, są skuteczne w transporcie ciężkich ładunków, ale nie są optymalne dla materiałów lekkich i niezbrylających się. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że każda technologia transportowa może być zastosowana w dowolnym kontekście, co prowadzi do niewłaściwych wyborów w projektowaniu systemów transportowych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej technologii transportu musi być dostosowany do specyfiki materiału oraz wymagań procesu technologicznego.

Pytanie 4

Podczas planowania remontu reaktora chemicznego, należy wziąć pod uwagę:

A. Stan korozji i zużycie materiałów

B. Kolor powłoki ochronnej

C. Liczbę operatorów na zmianie

D. Kierunek obrotów mieszadła

Ocena stanu korozji i zużycia materiałów w reaktorze chemicznym jest kluczowym elementem planowania remontu. Korozja to proces, który może prowadzić do osłabienia struktury reaktora, co z kolei zwiększa ryzyko awarii lub wycieków niebezpiecznych substancji. Oceniając stopień korozji, inżynierowie są w stanie określić, które elementy wymagają wymiany lub wzmocnienia. Jest to zgodne z dobrymi praktykami i standardami przemysłowymi, takimi jak API 510, które opisuje inspekcję i naprawę naczyń ciśnieniowych. Regularna ocena stanu materiałów pozwala również na optymalizację kosztów remontu, eliminując potrzebę niepotrzebnej wymiany elementów, które wciąż są w dobrym stanie. To podejście, oprócz zapewnienia bezpieczeństwa, przedłuża także żywotność reaktora i zwiększa jego niezawodność operacyjną. W praktyce, podczas przeglądów, używa się narzędzi takich jak ultradźwięki czy spektroskopia, aby dokładnie ocenić grubość ścianek i stopień degradacji materiału. Takie działania są nieodzowne w branży chemicznej, gdzie bezpieczeństwo i efektywność są priorytetem.

Pytanie 5

Ruch materiałów w trybie przeciwprądowym jest najskuteczniejszy podczas suszenia gorącymi gazami, ale w sytuacji, gdy sucha substancja może ulegać rozkładowi, bezpieczniejsze jest zastosowanie ruchu współprądowego. W tym kontekście obowiązuje zasada

A. umiarkowania technologicznego

B. maksymalnego wykorzystania sprzętu

C. maksymalnego wykorzystania energii

D. maksymalnego wykorzystania surowców

Wybór odpowiedzi związanej z najlepszym wykorzystaniem energii lub surowców w kontekście suszenia materiałów nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest wpływ temperatury na jakość przetwarzanych substancji. Najlepsze wykorzystanie energii odnosi się do efektywności energetycznej procesów, ale nie zawsze przekłada się na ochronę integracji chemicznej materiałów. Zastosowanie gorących gazów w ruchu przeciwprądowym, mimo że optymalizuje zużycie energii, może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych w przypadku delikatnych substancji, takich jak enzymy czy witaminy, które łatwo ulegają rozkładowi. Z kolei najlepsze wykorzystanie surowców sugeruje maksymalizację ich wykorzystania bez odniesienia do metod obróbczych, co może prowadzić do strat jakości. W praktyce, ignorowanie umiary technologicznego w dążeniu do oszczędności i efektywności może prowadzić do pogorszenia jakości końcowego produktu oraz zwiększenia odpadów technologicznych, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności społecznej w przemyśle. W kontekście technologii, istotne jest dostosowanie parametrów procesów do właściwości przetwarzanych materiałów, co jest fundamentem współczesnych standardów produkcyjnych.

Pytanie 6

Ile kilogramów 98% kwasu siarkowego(VI) musi być wykorzystane, aby uzyskać 1 tonę roztworu kwasu siarkowego(VI) o stężeniu 49%, zakładając, że różnice w gęstości obu roztworów są zaniedbywalne?

A. 1000 kg

B. 500 kg

C. 510 kg

D. 490 kg

Aby uzyskać 1 tonę roztworu kwasu siarkowego(VI) o stężeniu 49%, musimy najpierw obliczyć, ile czystego kwasu siarkowego jest potrzebne w tym roztworze. 1 tona roztworu to 1000 kg, a stężenie 49% oznacza, że 49% tej masy musi być czystym kwasem siarkowym. Obliczamy to, mnożąc masę roztworu przez stężenie: 1000 kg * 0,49 = 490 kg. Teraz, aby przygotować roztwór o stężeniu 49% z 98% kwasu siarkowego(VI), musimy zrozumieć, ile kwasu 98% będzie potrzebne do uzyskania 490 kg czystego kwasu. Ponieważ 98% kwas siarkowy zawiera 98 g czystego kwasu w 100 g roztworu, możemy obliczyć wymaganą masę kwasu 98% za pomocą proporcji: 490 kg / 0,98 = 500 kg. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe przy przygotowywaniu różnych roztworów chemicznych w laboratoriach, gdzie precyzyjne stężenia są niezbędne do uzyskania oczekiwanych wyników w reakcjach chemicznych.

Pytanie 7

Co należy zrobić, gdy transportowany materiał w niskociśnieniowym przenośniku hydraulicznym powoduje zatory w kanale transportowym?

A. Zainstalować pompę próżniową w miejscu załadunku materiału

B. Zwiększyć ciśnienie płynu na wyjściu z dysz

C. Ręcznie przepychać materiał w miejscach występowania zatorów

D. Zwiększyć ilość transportowanego materiału w danym czasie

Podłączenie pompy próżniowej w miejscu załadunku materiału to koncepcja, która może wydawać się atrakcyjna, jednak w praktyce nie rozwiązuje problemu zatorów w przenośniku hydraulicznym. Pompa próżniowa generuje podciśnienie, które ma na celu zasysanie materiału, jednak nie wpływa na ciśnienie cieczy w przenośniku. W przypadku zatorów, kluczowe jest zrozumienie, że przyczyny leżą głównie w nieodpowiednich parametrach ciśnienia lub w zbyt dużej ilości materiału w kanale. Dodatkowo, zwiększenie ilości transportowanego materiału w jednostce czasu może prowadzić do jeszcze większych zatorów, ponieważ przekroczenie granic wydajności przenośnika hydraulicznego skutkuje jego przeciążeniem. Z kolei ręczne przepychanie materiału w miejscach zatorów to działanie, które naraża pracowników na ryzyko kontuzji i nieefektywnie wykorzystuje czas pracy. W branży hydraulicznej stosuje się określone normy, które zalecają odpowiednie metody zarządzania przepływem i unikanie działań mogących prowadzić do zatorów. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawa ciśnienia cieczy jest jedynym efektywnym sposobem na pokonanie zatorów, a inne metody mogą tylko pogorszyć sytuację i prowadzić do niepotrzebnych kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 8

Rozpuszczono 60 kg KCl w 150 kg wody w temperaturze 90ºC. Do jakiej temperatury należy obniżyć temperaturę tego roztworu, aby otrzymać roztwór nasycony i aby KCl nie wytrącał się z roztworu?

Rozpuszczalność KCl [g/100 g H₂O]
0 °C	10 °C	20 °C	30 °C	40 °C	50 °C	60 °C	70 °C	80 °C	90 °C	100 °C
27,6	31	34	37	40	42,6	45,5	48,3	51,1	54	56,7

A. 70ºC

B. 40ºC

C. 20ºC

D. 10ºC

Obniżenie temperatury roztworu KCl do 40ºC jest kluczowe dla osiągnięcia stanu nasycenia. Rozpuszczalność KCl w wodzie w tej temperaturze wynosi 40 g na 100 g wody, co oznacza, że w 150 kg wody można rozpuścić 60 kg KCl, co dokładnie odpowiada naszym warunkom. W praktyce, monitorowanie rozpuszczalności soli w różnych temperaturach jest niezwykle istotne w wielu procesach chemicznych i przemysłowych, takich jak produkcja nawozów czy procesy oczyszczania. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze warto odnosić się do tabel rozpuszczalności, aby unikać nieprzewidzianych efektów, takich jak wytrącanie się substancji z roztworu. Wiedza na temat rozpuszczalności substancji w różnych temperaturach jest również korzystna w kontekście projektowania systemów chemicznych oraz w laboratoriach badawczych, gdzie kontrolowanie warunków eksperymentalnych jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników.

Pytanie 9

Osoba obsługująca nastawny termometr kontaktowy powinna między innymi

A. ustawić minimalną temperaturę na dolnej podzielni

B. ustawić maksymalną dozwoloną temperaturę na dolnej podzielni, a minimalną na górnej

C. ustawić maksymalną dozwoloną temperaturę na górnej podzielni, a minimalną na dolnej

D. ustawić oczekiwaną temperaturę na górnej podzielni

Ustawienie maksymalnej dopuszczalnej temperatury na dolnej podzielni, minimalnej na górnej, czy ustawienie minimalnej temperatury na dolnej podzielni, są błędnymi koncepcjami, które wynikają z niepełnego lub nieprawidłowego zrozumienia funkcji termometrów kontaktowych. Dolna i górna podzielnia służą do określenia zakresu operacyjnego, w którym dany proces powinien się odbywać, a ich niewłaściwe ustawienie prowadzi do nieadekwatnej kontroli temperatury. Ustawienie maksymalnej temperatury na dolnej podzielni może wprowadzać w błąd, ponieważ operatorzy mogą sądzić, że temperatura nie powinna przekraczać wartości granicznej, co skutkuje utratą precyzyjnej kontroli nad procesem. Z kolei minimalna temperatura na górnej podzielni nie daje informacji na temat określonego poziomu, który należy osiągnąć, co może prowadzić do nieefektywności i potencjalnych błędów operacyjnych. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że termometry kontaktowe są zaprojektowane do monitorowania temperatury, a ich skuteczność opiera się na precyzyjnym ustawieniu parametrów, zgodnie z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, które przewidują jasno określone granice operacyjne dla danego procesu. Niewłaściwe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym uszkodzenia sprzętu czy naruszenia norm bezpieczeństwa.

Pytanie 10

Jaką obróbkę powinien przejść gaz syntezowy przed wprowadzeniem go do reaktora, aby ochronić katalizator, który w procesie syntezy amoniaku jest narażony na toksyczne działanie związków siarki, arsenu i fosforu?

A. Oziębieniu

B. Osuszeniu

C. Utlenieniu

D. Oczyszczeniu

Odpowiedzi "Osuszeniu", "Utlenieniu" i "Oziębieniu" nie są właściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu związanego z dezaktywacją katalizatora przez zanieczyszczenia chemiczne. Osuszanie gazu odnosi się głównie do eliminacji pary wodnej, co jest istotne w kontekście zapobiegania korozji, ale nie eliminując toksycznych związków, nie rozwiązuje problemu związanego z siarką, arsenem i fosforem. Utlenienie, jako proces chemiczny, również nie jest odpowiednie w tym kontekście, ponieważ nie usunie zanieczyszczeń, a wręcz mogłoby wprowadzić dodatkowe reaktywne składniki, które mogłyby negatywnie wpłynąć na katalizator. Oziębienie gazu natomiast dotyczy głównie kontroli temperatury w systemie, co jest istotne dla utrzymania optymalnych warunków reakcji, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem zanieczyszczeń chemicznych. W związku z tym, typowe błędy myślowe prowadzące do tych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia roli oczyszczania gazu w kontekście zachowania efektywności katalizatorów oraz ich wrażliwości na zanieczyszczenia, które mogą pochodzić z surowców wejściowych. Efektywne procesy przemysłowe wymagają zintegrowanego podejścia do zarządzania jakością gazu syntezowego, co podkreśla znaczenie oczyszczania przed dalszymi etapami procesu.

Pytanie 11

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli dobierz sprężarkę do procesu sprężania gazu obiegowego otrzymywanego w instalacji syntezy amoniaku, w ilości 0,8 m³ w ciągu minuty.

Dane techniczne wybranych sprężarek
Typ sprężarki	Wydajność ssawna [dm³/min]
Sprężarka tłokowa GD 28-50-255	255
Sprężarka tłokowa GD 38-200-475	475
Sprężarka wolnostojąca CUBE SD 710	705
Sprężarka zabudowana na zbiorniku CUBE SD 1010-500F	1050

A. Sprężarka tłokowa GD 38-200-475

B. Sprężarka tłokowa GD 28-50-255

C. Sprężarka zabudowana na zbiorniku CUBE SD 1010-500F

D. Sprężarka wolnostojąca CUBE SD 710

Sprężarka CUBE SD 1010-500F to naprawdę dobry wybór do sprężania gazu w procesie syntezy amoniaku. Jak spojrzysz na wydajność ssawną, to zauważysz, że wynosi ona ponad 0,8 m³/min, co jest wymagane do sprawnego przeprowadzenia całego procesu. CUBE ma mocny silnik oraz solidną konstrukcję, co zapewnia potrzebną stabilność. W branży chemicznej to naprawdę ważne, bo nie ma miejsca na awarie. Co więcej, jeśli wybierzesz sprężarki z wyższą wydajnością niż wymagana, to zmniejszasz ryzyko przeciążenia, a to zawsze jest na plus. Warto wziąć pod uwagę konkretne warunki swojej pracy, bo to klucz do efektywności i bezpieczeństwa. I pamiętaj, żeby wybierać sprzęt zgodny z normami branżowymi – to się opłaca i obniża koszty eksploatacji.

Pytanie 12

Na którym z przenośników możliwe jest rozładowanie transportowanego materiału jedynie na jego końcu?

A. Członowym

B. Wibracyjnym

C. Taśmowym

D. Ślimakowym

Wybór odpowiedzi dotyczącej przenośników ślimakowych, taśmowych lub wibracyjnych jako urządzeń, które mogą rozładowywać materiały wyłącznie na końcu, opiera się na nieporozumieniu dotyczącym zasad ich działania. Przenośniki ślimakowe, ze względu na swoją konstrukcję, pozwalają na transport materiałów wzdłuż spiralnych elementów, co umożliwia rozładowanie materiału w różnych punktach na całej długości przenośnika, a nie wyłącznie na końcu. Dlatego są powszechnie wykorzystywane w aplikacjach takich jak transport proszków, gdzie możliwość kontrolowania punktów rozładunku jest kluczowa. Przenośniki taśmowe, z kolei, służą do transportu materiałów w sposób liniowy, ale również umożliwiają ich rozładunek w różnych miejscach wzdłuż trasy, co czyni je bardziej wszechstronnymi w zastosowaniach przemysłowych. W przypadku przenośników wibracyjnych, ich działanie opiera się na wykorzystaniu drgań do przemieszczania materiałów, co również pozwala na rozładunek w różnych lokalizacjach. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji rozładunku z konstrukcją przenośnika. W rzeczywistości, każdy z wymienionych typów przenośników ma swoje unikalne zastosowanie i zalety, które są dostosowane do specyficznych potrzeb procesów transportowych w różnych branżach.

Pytanie 13

Stężony kwas azotowy(V) nie powinien być przechowywany

A. w zbiornikach aluminiowych

B. w silosach betonowych

C. w zbiornikach stalowych

D. w szklanych pojemnikach

Magazynowanie stężonego kwasu azotowego(V) w cysternach aluminiowych jest niewłaściwe, ponieważ aluminium, jako materiał, nie jest wystarczająco odporne na działanie silnych kwasów. Kwas azotowy ma zdolność do korodowania aluminium, co może prowadzić do niebezpiecznych wycieków oraz zanieczyszczenia substancji. W przypadku butelek szklanych, chociaż szkło jest odporne na wiele substancji chemicznych, może być zbyt kruche i podatne na uszkodzenia mechaniczne, co stwarza ryzyko rozbicia i poważnych obrażeń w przypadku przechowywania dużych ilości kwasu. Cysterny stalowe, mimo że są bardziej trwałe, mogą nie być odpowiednio dostosowane do przechowywania tak agresywnego środka chemicznego, chyba że są wykonane z odpowiednich stopów stali odpornych na korozję, co jest rzadkością. Silosy betonowe, z drugiej strony, są projektowane z myślą o przechowywaniu substancji chemicznych, co czyni je najlepszym wyborem. Typowym błędem jest zatem mylenie nieodpowiednich materiałów z ich właściwościami, co prowadzi do niewłaściwych decyzji w zakresie magazynowania niebezpiecznych substancji. Prawidłowe podejście do magazynowania wymaga zrozumienia zarówno chemicznych, jak i mechanicznych właściwości materiałów używanych w budowie zbiorników oraz silosów.

Pytanie 14

W jaki sposób powinny być przechowywane butle ze sprężonym siarkowodorem?

A. Na świeżym powietrzu pod zadaszeniem

B. W ogrzewanym pomieszczeniu razem z innymi gazami technicznymi

C. Na najwyższym piętrze budynku

D. W wydzielonej strefie na hali produkcyjnej

Magazynowanie butli ze sprężonym siarkowodorem na wolnym powietrzu pod zadaszeniem to najlepsza praktyka zapewniająca bezpieczeństwo. Siarkowodór jest gazem toksycznym i łatwopalnym, dlatego wymaga odpowiednich warunków składowania. Zadaszenie chroni butle przed działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak deszcz czy śnieg, które mogłyby wpłynąć na integralność butli. Dodatkowo, umiejscowienie w otwartej przestrzeni minimalizuje ryzyko gromadzenia się gazu w zamkniętym pomieszczeniu, co mogłoby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Ważne jest również, aby strefa składowania była odpowiednio oznakowana i oddzielona od innych obiektów, co jest zgodne z normami takimi jak PN-EN 14175. Przykładem może być budowanie zadaszonego pomieszczenia, które posiada odpowiednie wentylacje oraz dostęp do systemu detekcji gazów, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo operacji związanych z tym niebezpiecznym gazem.

Pytanie 15

Osoba obsługująca suszarkę rozpryskową powinna regularnie pobierać próbki do analizy

A. uzyskiwany materiał suchy

B. powietrze odprowadzane

C. materiał poddawany suszeniu

D. powietrze dolotowe

Wybór powietrza odprowadzane jako materiał do analizy jest nieadekwatny, ponieważ nie dostarcza informacji o jakości końcowego produktu. Powietrze odprowadzane odnosi się do gazów i par, które zostały usunięte z systemu, a jego analiza nie daje wglądu w właściwości materiału, który przeszedł przez proces suszenia. Z kolei powietrze dolotowe, które dostarczane jest do komory suszenia, ma na celu wprowadzenie odpowiednich warunków, ale również nie odzwierciedla jakości surowca po obróbce. Zbędnym byłoby analizowanie powietrza w kontekście kontroli jakości, gdyż nie odzwierciedla ono stanu materiału poddawanego suszeniu. Materiał poddawany suszeniu, choć ważny w kontekście procesu, nie jest odpowiednim obiektem analizy po zakończeniu procesu suszenia, ponieważ to uzyskany materiał suchy ma kluczowe znaczenie w ocenie jego efektywności oraz jakości. Istnieje poczucie, że analiza surowca przed jego obróbką może dostarczyć istotnych informacji, jednak w rzeczywistości kluczowe jest zrozumienie wyników analizy końcowego produktu, by móc wdrożyć odpowiednie zmiany w procesie, jeśli zajdzie taka potrzeba. Dlatego też, aby poprawnie ocenić proces suszenia, należy skupić się na produktach finalnych, a nie na elementach towarzyszących procesowi.

Pytanie 16

Podaj właściwą sekwencję działań laboratoryjnych realizowanych podczas określania zawartości azotu w związkach organicznych za pomocą metody Kjeldahla.
miareczkowanie nadmiaru kwasu.

A. Alkalizacja próbki, oddestylowanie amoniaku, mineralizacja próbki na mokro, miareczkowanie nadmiaru kwasu

B. Mineralizacja próbki na mokro, oddestylowanie amoniaku, alkalizacja próbki, miareczkowanie nadmiaru kwasu

C. Mineralizacja próbki na mokro, alkalizacja próbki, oddestylowanie amoniaku, miareczkowanie nadmiaru kwasu

D. Alkalizacja próbki, mineralizacja próbki na mokro, oddestylowanie amoniaku

Wybrałeś prawidłową odpowiedź, co jest super, bo pokazuje, że rozumiesz, jak działa metoda Kjeldahla. Cały proces zaczyna się od mineralizacji próbki na mokro. To znaczy, że rozkładamy te organiczne związki w kwasie siarkowym, a w ten sposób uwalniamy azot jako amoniak. Potem alkalizujemy próbkę, żeby przekształcić amoniak w związek amonowy, który później destylujemy. Na sam koniec miareczkujemy nadmiar kwasu, co pozwala nam dokładnie określić, ile azotu jest w próbce. To wszystko jest zgodne z dobrymi praktykami w laboratoriach i normami międzynarodowymi, przez co wyniki są wiarygodne. Metoda ta ma naprawdę szerokie zastosowanie, zwłaszcza w chemii, rolnictwie czy w badaniach środowiskowych, gdzie musimy znać dokładną zawartość azotu, żeby móc ocenić jakość próbek.

Pytanie 17

Jakiego typu zawór powinno się zastosować, aby natychmiastowo zatrzymać przepływ cieczy?

A. Zwrotnego

B. Redukcyjnego

C. Membranowego

D. Grzybkowego

Zawór grzybkowy jest idealnym rozwiązaniem do nagłego przerwania przepływu cieczy. Jego konstrukcja opiera się na ruchomym grzybku, który podczas działania zaworu zamyka przepływ cieczy w momencie, gdy ciśnienie w systemie wzrasta ponad ustalony poziom. Zawory te są powszechnie stosowane w systemach hydraulicznych oraz pneumatycznych, gdzie nagłe zatrzymanie przepływu jest kluczowe dla bezpieczeństwa urządzeń oraz ochrony instalacji. Przykładem zastosowania mogą być systemy zabezpieczeń w instalacjach przemysłowych, gdzie niekontrolowany wzrost ciśnienia może prowadzić do awarii. Zawory grzybkowe charakteryzują się również dużą responsywnością i niezawodnością, co sprawia, że są preferowane w wielu aplikacjach inżynieryjnych, zgodnie z normami bezpieczeństwa branżowego. Warto również dodać, że ich stosowanie przyczynia się do zwiększenia efektywności systemów, a także do minimalizacji ryzyka poważnych awarii lub wypadków.

Pytanie 18

Który rodzaj urządzenia spośród przedstawionych w tabeli należy zastosować do chłodzenia gazu poreakcyjnego w procesie syntezy amoniaku prowadzonym w temperaturze 400÷500°C?

Rodzaj urządzenia	Rodzaj układu (czynnik chłodzący – czynnik chłodzony)	Zakres pracy [°C]
Wymiennik płaszczowo-rurowy	ciecz – gaz	10÷150
	ciecz – ciecz	10÷100
	para grzejna – ciecz	100÷200
Wymiennik typu „rura w rurze"	gaz – ciecz	70÷500
Wymiennik typu „rura w rurze"	ciecz – ciecz	0÷500
Chłodnica ociekowa	woda – gaz	100÷700
	ciecz – ciecz	10÷100
	para grzejna – ciecz	100÷200
Wymiennik płytowy	gaz – woda	10÷90
Wymiennik płytowy	ciecz – ciecz	0÷500

A. Chłodnicę ociekową.

B. Wymiennik typu "rura w rurze".

C. Wymiennik płytowy.

D. Wymiennik płaszczowo-rurowy.

Wybór nieodpowiednich urządzeń chłodniczych, takich jak wymienniki płaszczowo-rurowe czy wymienniki typu 'rura w rurze', do chłodzenia gazu poreakcyjnego w procesie syntezy amoniaku, jest powszechnym błędem w analizie wymagań procesowych. Wymiennik płaszczowo-rurowy, który ma górny limit temperatury wynoszący jedynie 500°C, nie może zapewnić odpowiedniej wydajności w przypadku gazu przy temperaturach 400÷500°C, ponieważ jego działanie może prowadzić do problemów z efektywnością wymiany ciepła. Wymienniki typu 'rura w rurze' charakteryzują się podobnym ograniczeniem, co sprawia, że są niewłaściwe do tego konkretnego zastosowania. Z kolei wymiennik płytowy, ograniczony do temperatur 90°C dla układu gaz-woda, nie jest w stanie sprostać wymaganiom tej aplikacji. Typowe błędy myślowe polegają na zakładaniu, że wszystkie wymienniki ciepła są uniwersalne i mogą być stosowane wymiennie bez uwzględnienia specyfikacji temperaturowych i rodzajów mediów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywności procesów przemysłowych, a także dla spełnienia standardów industrialnych, które precyzują wymagania dotyczące używanych technologii w zależności od warunków pracy.

Pytanie 19

Przyczyną przerywanej (nieciągłej) pracy pompy może być

A. niewłaściwa współosiowość wału pompy względem wału silnika

B. niewystarczająca prędkość obrotowa pompy

C. zbyt duża prędkość obrotowa pompy

D. nieszczelny rurociąg ssawny

Nieszczelny rurociąg ssawny jest istotnym czynnikiem mogącym prowadzić do przerywanej pracy pompy. Gdy występują nieszczelności w rurociągu ssawnym, powstaje ubytek ciśnienia, co skutkuje utrudnionym zasysaniem cieczy przez pompę. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest regularne przeprowadzanie inspekcji rurociągów oraz stosowanie odpowiednich uszczelek i materiałów odpornych na korozję. Zgodnie z normami ISO 9001, efektywne zarządzanie jakością w systemach pompowych wymaga monitorowania szczelności rurociągów, aby uniknąć awarii i przestojów. W praktyce, zastosowanie manometrów oraz czujników ciśnienia umożliwia bieżące monitorowanie i identyfikację problemów związanych z nieszczelnością. To podejście nie tylko zwiększa efektywność systemu, ale także pozwala na szybsze reagowanie na ewentualne problemy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 20

W jaki sposób należy pakować techniczny wodorotlenek sodu?

A. w certyfikowane opakowania typu big-bag z zewnętrznym workiem polipropylenowym i wewnętrzną wkładką papierową

B. w szczelne certyfikowane beczki drewniane wyłożone folią aluminiową

C. w certyfikowane opakowania typu big-bag z zewnętrznym workiem polipropylenowym i wewnętrzną wkładką polietylenową

D. w szczelne certyfikowane puszki aluminiowe wyłożone papierem woskowanym

Techniczny wodorotlenek sodu, znany również jako soda kaustyczna, jest substancją chemiczną o silnych właściwościach żrących. Kluczowe jest jego odpowiednie pakowanie, aby zapewnić bezpieczeństwo transportu i przechowywania. Odpowiednie opakowania typu big-bag, czyli duże worki, są idealne do przechowywania takich substancji, gdyż zapewniają odpowiednią odporność na działanie chemikaliów oraz minimalizują ryzyko ich uwolnienia do środowiska. Zewnętrzny worek polipropylenowy jest odporny na działanie wielu substancji chemicznych, a wewnętrzna wkładka polietylenowa dodatkowo chroni produkt przed wilgocią, co jest szczególnie istotne w przypadku wodorotlenku sodu, który może przyciągać wodę. Opakowania te są zgodne z normami ISO oraz regulacjami dotyczącymi przewozu substancji niebezpiecznych, co potwierdza ich certyfikacja. Przykłady zastosowania obejmują przemysł chemiczny, gdzie wodorotlenek sodu jest wykorzystywany do produkcji mydeł, detergentów oraz w procesach neutralizacji. Przestrzeganie standardów pakowania zapewnia nie tylko bezpieczeństwo pracowników, ale i minimalizuje wpływ na środowisko.

Pytanie 21

Wykonaj pomiar temperatury, której przewidywana wartość wynosi około 348 K. Jakie powinno być zakres pomiarowy termometru zastosowanego w tym przypadku?

A. 0-+150°C

B. -20-+250°C

C. 50-100°C

D. 70-90°C

Niestety, wybór innych zakresów pomiarowych nie jest najlepszy, bo nie odpowiadają one temu, co potrzebujemy dla temperatury około 348 K (75°C). Choć zakres -20-250°C wydaje się szeroki, nie jest to optymalne dla tego pomiaru. Używanie termometru w dolnej części tego zakresu, przy 75°C, może prowadzić do mniej dokładnych pomiarów. Często termometry, które działają w bardzo szerokich zakresach, mają większą niepewność niż te, które są zaprojektowane do bardziej wąskich. Zakresy 70-90°C oraz 0-150°C też nie są odpowiednie, bo nie obejmują one idealnego zakresu dla 75°C. Zakres 70-90°C jest zbyt wąski, co może prowadzić do błędów pomiarowych, gdy temperatury się zmieniają. W bardziej zaawansowanych sytuacjach, jak badania czy przemysł, ważne jest, by sprzęt spełniał branżowe normy, a w tym przypadku żadne z błędnych odpowiedzi tego nie robi.

Pytanie 22

Należy podłączyć poziomowskaz rurkowy do zbiornika otwartego

A. jednym końcem jedynie od dołu

B. dwoma końcami, jeden na górze, a drugi w środkowej części

C. jednym końcem jedynie od góry

D. dwoma końcami, jeden na dole, drugi w środkowej części

Podłączenie poziomowskazu rurkowego inaczej niż przez dolny koniec może naprawdę namieszać w pomiarach. Gdybyś podłączył go jednym końcem u dołu, a drugim pośrodku, to wprowadza błędy związane z ciśnieniem hydrostatycznym, co skutkuje nieprawidłowymi odczytami. A jakbyś chciał go podłączyć tylko od góry, to też nie da rady, bo nie ma kontaktu ze słupem cieczy, więc pomiar będzie niemożliwy. Podłączenie obu końców, jeden na górze, drugi w środku, też tworzy problemy z różnicami ciśnień w rurkach, co w ogóle nie pomaga w uzyskaniu dobrych wyników. Często ludzie myślą, że jakikolwiek sposób podłączenia zadziała, a to błąd, bo prawidłowe podłączenie jest kluczowe dla tych urządzeń. Rozumienie, jak to działa, jest naprawdę niezbędne, żeby pomiary były dokładne. Jeśli to pominiesz, to może się to skończyć poważnymi problemami w przemyśle, gdzie precyzyjny pomiar poziomu cieczy jest mega ważny dla bezpieczeństwa i efektywności.

Pytanie 23

Która z tradycyjnych metod analitycznych umożliwia najszybsze określenie stężenia jonów chlorkowych w próbkach materiałów zbieranych do kontroli w czasie syntezy chlorometanu?

A. Metoda Mohra

B. Miareczkowanie manganometryczne

C. Metoda wagowa

D. Miareczkowanie jodometryczne

Miareczkowanie manganometryczne, choć jest uznawane za skuteczną metodę analizy, nie jest właściwym rozwiązaniem w kontekście szybkiej analizy jonów chlorkowych. Metoda ta polega na wykorzystaniu nadmanganianu potasu, który jest stosowany w oznaczaniu zredukowanych form substancji chemicznych, takich jak żelazo czy siarczki. To wymaga dłuższego czasu reakcji i jest bardziej skomplikowane niż prosta reakcja na obecność chlorków. Z drugiej strony, metoda wagowa jest stosunkowo dokładna, ale wymaga precyzyjnego ważenia i nie pozwala na szybkie uzyskanie wyników, co jest kluczowe w kontekście monitorowania procesów przemysłowych. Miareczkowanie jodometryczne, które polega na oznaczaniu substancji utleniających, takich jak jod, również nie jest odpowiednie w tej sytuacji, ponieważ nie jest bezpośrednio związane z obecnością chlorków. Wybór niewłaściwych metod analitycznych często wynika z niepełnego zrozumienia ich zastosowań i ograniczeń. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby mieć solidne podstawy teoretyczne oraz praktyczne doświadczenie w zakresie analizy chemicznej, co pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących metodologii analitycznej. Właściwa analiza jonów chlorkowych jest kluczowa w wielu procesach przemysłowych, dlatego należy kierować się najlepszymi praktykami i standardami branżowymi.

Pytanie 24

Badanie składników organicznych obecnych w powietrzu dostarczanym do pieca do spalania siarki powinno być przeprowadzone przy użyciu metody

A. absorpcji w roztworze soli.

B. chromatografii gazowej.

C. metody kolorymetrycznej

D. absorpcji promieniowania podczerwonego.

Analiza składników organicznych w powietrzu podawanym do pieca do spalania siarki wymaga zastosowania odpowiednich metod analitycznych, które umożliwiają dokładne zbadanie składu chemicznego. Odpowiedzi sugerujące absorpcję w roztworze solanki czy kolorymetrię są niewłaściwe, ponieważ te techniki nie są wystarczająco precyzyjne w kontekście analizy gazów. Absorpcja w roztworze solanki polega na rozpuszczaniu substancji w cieczy, co może być skuteczne w przypadku cieczy, jednak nie sprawdza się w analizie gazów, gdzie separacja i identyfikacja związków wymaga bardziej zaawansowanych technik. Kolorymetria natomiast, pomimo swojej użyteczności w analizie niektórych substancji, nie jest optymalna do analizy gazów, ponieważ polega na pomiarze intensywności barwy roztworu, co nie daje informacji o lotnych związkach organicznych. Absorpcja promieniowania IR również nie jest idealna, gdyż choć może być używana do analizy niektórych związków, jej zastosowanie w kontekście gazów wymaga dodatkowych czynników, takich jak selektywność wobec konkretnych związków i precyzyjność w detekcji, co nie zawsze jest osiągalne. Prawidłowe podejście do analizy gazów wymaga metod, które są zarówno czułe, jak i selektywne, a chromatografia gazowa doskonale spełnia te kryteria, co czyni ją najlepszym wyborem w tej sytuacji.

Pytanie 25

Na podstawie fragmentu instrukcji obsługi wagi elektronicznej wskaż, które z podanych miejsc spełnia jej wymagania. Wyciąg z instrukcji obsługi wagi elektronicznej Miejsce, w którym znajduje się waga, powinno być starannie dobrane, aby zredukować wpływ czynników mogących zakłócać jej działanie. Powinno zapewniać odpowiednią temperaturę oraz wystarczającą przestrzeń do obsługi urządzenia. Waga musi być usytuowana na stabilnym stole, wykonanym z materiału, który nie wpływa magnetycznie na wagę. Niezbędne jest uniknięcie gwałtownych ruchów powietrza, wibracji, zanieczyszczenia powietrza, nagłych skoków temperatury lub wilgotności powietrza powyżej 90%. Waga musi być oddalona od źródeł ciepła oraz urządzeń emitujących intensywne promieniowanie elektromagnetyczne lub pole magnetyczne.

A. Przenośny stolik umieszczony w suchym pomieszczeniu

B. Przenośny stolik znajdujący się w wentylatorowni

C. Stół laboratoryjny w suchym pomieszczeniu

D. Stół laboratoryjny obok działającego kosza grzewczego

Stawianie wagi elektronicznej w miejscach takich jak stół obok działającego kosza grzejnego lub na przenośnym stoliku w wentylatorowni to kiepski pomysł dla precyzyjnych pomiarów. Waga wymaga stabilnych warunków, a kosz grzejny może powodować zmiany temperatury, które wpływają na wyniki. Jak temperatura się zmienia, to materiały mogą się rozszerzać, nawet sama waga, i to może dać błędne wyniki. Wentylatorownia to też miejsce, gdzie jest dużo ruchu powietrza, co wprowadza turbulencje i może zaburzać stabilność wagi. Przenośne stoliki często nie są stabilne, więc mogą wprowadzać wibracje, co jest absolutnie nie do przyjęcia według instrukcji. Ważne, aby wiedzieć, że wszystko w otoczeniu wagi wpływa na jej działanie, dlatego warto trzymać się wskazówek z instrukcji obsługi, żeby wyniki były wiarygodne w każdym zastosowaniu, od laboratorium po przemysł.

Pytanie 26

Jakie zbiorniki powinny być użyte do przechowywania cieczy łatwopalnych oraz wybuchowych?

A. Membranowe

B. Podziemne

C. Kriogeniczne

D. Naziemne

Zbiorniki podziemne są najczęściej wybierane do magazynowania cieczy łatwopalnych i wybuchowych z kilku powodów. Przede wszystkim, ich lokalizacja poniżej poziomu terenu minimalizuje ryzyko przypadkowego zapłonu, co jest kluczowe w przypadku substancji niebezpiecznych. Dodatkowo, zbiorniki te często są projektowane z wykorzystaniem materiałów odpornych na korozję i deformacje, co zwiększa ich bezpieczeństwo i trwałość. Przykłady zastosowania podziemnych zbiorników obejmują magazynowanie paliw w stacjach benzynowych, gdzie zbiorniki są umieszczone pod ziemią, aby zminimalizować ryzyko wybuchu i zanieczyszczenia środowiska. Standardy takie jak NFPA 30 (National Fire Protection Association) jasno określają zasady dotyczące przechowywania cieczy łatwopalnych, podkreślając znaczenie odpowiedniej lokalizacji zbiorników. Ponadto, zastosowanie technologii monitorowania i systemów zabezpieczeń w zbiornikach podziemnych znacznie zwiększa bezpieczeństwo operacji oraz chroni przed nieautoryzowanym dostępem i wyciekami.

Pytanie 27

Jaką substancję należy dodać do roztworu solanki, używanego w procesie uzyskiwania sody metodą Solvaya, aby zapobiec powstawaniu niepożądanych osadów w rurociągach i urządzeniach?

A. Mg(OH)2

B. Ca(OH)2

C. Mg(HCO3)2

D. CaCO3

Odpowiedź Ca(OH)2, czyli wodorotlenek wapnia, jest prawidłowa, ponieważ jego zastosowanie w procesie Solvaya ma kluczowe znaczenie dla kontroli pH w solance. Wprowadzenie Ca(OH)2 do roztworu pomoże utrzymać pH na odpowiednim poziomie, co minimalizuje ryzyko wytrącania się osadów niepożądanych, takich jak węglan wapnia (CaCO3) w rurociągach i aparaturze. W praktyce, zarządzanie pH jest istotne, aby uniknąć korozji urządzeń oraz zapewnić efektywność procesów chemicznych. Zastosowanie wodorotlenku wapnia jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłowymi, które zalecają kontrolę chemiczną w systemach produkcyjnych. Na przykład, w branży chemicznej, gdzie procesy są wrażliwe na zmiany pH, regularne monitorowanie i regulacja za pomocą środków, takich jak Ca(OH)2, jest niezbędne dla zapewnienia stabilności procesów oraz jakości produktów końcowych.

Pytanie 28

Na czym opierają się przeglądy, którym cyklicznie poddawane są rurociągi do transportu gazów technicznych?

A. Na wymianie zaworów i zasuw

B. Na weryfikacji szczelności na połączeniach

C. Na wymianie izolacji ochronnej

D. Na nałożeniu nowej powłoki zabezpieczającej

Wymiana otuliny izolacyjnej, naniesienie świeżej powłoki ochronnej oraz wymiana zaworów i zasuw to działania, które mogą być częścią konserwacji infrastruktury rurociągowej, ale nie są to główne cele przeglądów dotyczących transportu gazów technicznych. Izolacja rurociągów jest istotna dla utrzymania odpowiednich temperatur i minimalizacji strat energii, jednak nie jest bezpośrednio związana z bezpieczeństwem operacji transportowych. Z kolei powłoki ochronne mają na celu zabezpieczenie rurociągów przed korozją i wpływami atmosferycznymi, co jest ważne, ale nie odpowiada na kluczowe problemy związane z wyciekami, które mogą wystąpić na złączeniu. Wymiana zaworów i zasuw, pomimo iż jest istotnym elementem konserwacji, nie jest bezpośrednio związana z przeglądami. Zawory i zasuwy powinny być monitorowane pod kątem ich funkcjonalności, jednak nie powinny być wymieniane bez podstaw. Brak zrozumienia, że przeglądy rurociągów koncentrują się głównie na bezpieczeństwie operacyjnym poprzez weryfikację szczelności, może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania infrastrukturą gazową. Ostatecznie, przeglądy powinny być ukierunkowane na identyfikację zagrożeń i ich eliminację, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznego transportu gazów technicznych.

Pytanie 29

Na czym między innymi polega codzienna obsługa mieszadła szybkoobrotowego?

A. Na sprawdzaniu instalacji zasilającej.

B. Na odpowiednim ułożeniu podkładek antywibracyjnych.

C. Na ustawieniu elementu mieszającego w właściwej odległości od dna zbiornika.

D. Na smarowaniu łożysk.

Kontrola instalacji zasilającej, ustawienie elementu mieszającego w odpowiedniej odległości od dna zbiornika oraz prawidłowe ułożenie podkładek antywibracyjnych to również istotne aspekty konserwacji mieszadeł, jednak nie są one kluczowe w kontekście codziennej konserwacji. Kontrola zasilania jest z pewnością ważna, ale odnosi się głównie do bezpieczeństwa pracy i wczesnego wykrywania usterek, co nie jest bezpośrednio związane z samym działaniem mieszadła. Ustawienie elementu mieszającego również ma znaczenie, zwłaszcza w kontekście efektywności mieszania, jednak jest to czynność, która powinna być przeprowadzana podczas regulacji lub kalibracji urządzenia, a nie codziennie. Prawidłowe ułożenie podkładek antywibracyjnych może wpływać na komfort pracy i zmniejszenie drgań, ale także nie jest to proces wymagający codziennego nadzoru. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie te czynności są równoważne z konserwacją łożysk, co jest błędne. W rzeczywistości smarowanie łożysk jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości pracy i efektywności urządzenia. Zbyt duża uwaga poświęcana innym elementom konserwacji bez odpowiedniego smarowania może prowadzić do szybszego zużycia łożysk, a tym samym do poważnych awarii mechanicznych, co negatywnie wpływa na całą instalację oraz prowadzi do nieplanowanych przestojów.

Pytanie 30

Mieszanina wsadowa do pieca szklarskiego powinna składać się z SiO₂, Al₂O₃, Na₂O i CaO zmieszanych ze sobą w proporcjach 0,85 (SiO₂) : 0,03 (Al₂O₃) : 0,08 (Na₂O) : 0,04 (CaO). Należy przygotować 500 kg wsadu. Która mieszanina zawiera poszczególne składniki w ilościach odpowiadających wymaganiom?

Mieszanina	Masa poszczególnych składników w mieszaninie [kg]
	SiO₂	Al₂O₃	Na₂O	CaO
A.	425	15	40	20
B.	850	30	80	40
C.	400	50	20	30
D.	800	100	40	60

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ zawiera masę poszczególnych składników w ilościach odpowiadających wymaganiom podanym w treści pytania. Po obliczeniach dotyczących proporcji składników, uzyskujemy następujące wartości: 0,85 * 500 kg = 425 kg SiO2, 0,03 * 500 kg = 15 kg Al2O3, 0,08 * 500 kg = 40 kg Na2O oraz 0,04 * 500 kg = 20 kg CaO. Te wartości odpowiadają wymaganym proporcjom, co jest kluczowe w produkcji szkła, gdzie odpowiednie mieszanki wsadowe mają istotne znaczenie dla właściwości fizycznych i chemicznych finalnego produktu. Dobrze przygotowana mieszanka wpływa na proces topnienia składników, ich reaktancję oraz ostateczne cechy szkła, takie jak wytrzymałość i przezroczystość. W praktyce stosowanie właściwych proporcji zgodnie z dobrą praktyką przemysłową zapewnia spójność i jakość wyrobu oraz minimalizuje ryzyko wad produkcyjnych.

Pytanie 31

Aby pobrać próbkę materiału stałego, zgodnie z zasadami pobierania próbek z całej głębokości partie nieruchomych, należy zastosować

A. sondy

B. szpatułki

C. naczynia miarowe

D. wgłębnika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wgłębnik jest narzędziem kluczowym w procesie pobierania próbek ciał stałych, szczególnie w kontekście analizy gruntów i materiałów budowlanych. Jego konstrukcja umożliwia efektywne wnikanie w głąb materiału, co jest niezbędne do uzyskania reprezentatywnej próbki z całej głębokości partii. W praktyce, wgłębnik pozwala na precyzyjne wydobycie próbek, co jest istotne dla późniejszych analiz laboratoryjnych, takich jak badania geotechniczne czy ocena jakości materiałów. Standardy pobierania próbek, takie jak np. normy PN-EN 1997-2, wskazują na znaczenie odpowiedniego narzędzia w kontekście zapewnienia reprezentatywności próbki oraz minimalizacji jej zanieczyszczenia. Zastosowanie wgłębnika, w przeciwieństwie do innych narzędzi, takich jak zlewki czy łopatki, które mogą nie dostarczyć próbek o odpowiedniej strukturze czy objętości, jest kluczowe. Dzięki wgłębnikowi można również kontrolować głębokość pobierania, co jest istotne w kontekście warstwowania w gruntach. Przykładem praktycznego zastosowania wgłębnika może być prace związane z inżynierią lądową, gdzie analiza właściwości gruntów jest fundamentalna dla projektowania fundamentów budowli.

Pytanie 32

Jakie środki należy podjąć, aby zapobiec powstawaniu piany w reaktorze chemicznym?

A. Obniżyć ciśnienie w reaktorze

B. Zwiększyć temperaturę reakcji

C. Zmniejszyć ilość katalizatora

D. Stosować substancje przeciwpieniące

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podczas pracy z reaktorami chemicznymi, kontrola powstawania piany jest kluczowa, zwłaszcza gdy procesy obejmują reakcje intensywnie pieniące się. Jednym z najskuteczniejszych środków jest stosowanie substancji przeciwpieniących. Te związki chemiczne obniżają napięcie powierzchniowe cieczy, co zmniejsza stabilność piany i ułatwia jej rozpad. W praktyce przemysłowej, przeciwpieniacze są stosowane w różnych formach: jako dodatki do cieczy, w postaci aerozoli lub jako stałe. Typowe substancje przeciwpieniące to oleje silikonowe, wyższe alkohole, czy emulsyfikowane oleje mineralne. Ich wybór zależy od specyfiki procesu i rodzaju reakcji chemicznej. Właściwie dobrane substancje mogą znacząco zwiększyć efektywność i bezpieczeństwo procesu produkcyjnego, zapobiegając potencjalnym przestojom i uszkodzeniom sprzętu, jakie mogą być spowodowane nadmiernym pienieniem się. W standardach przemysłowych, takich jak ISO 9001, zwraca się uwagę na kontrolę czynników wpływających na jakość produktu, w tym skuteczne zarządzanie pianą.

Pytanie 33

W trakcie produkcji kwasu azotowego(V) konieczne jest monitorowanie stężenia amoniaku w mieszance amoniakalno-powietrznej. Jak powinno się przeprowadzać pobieranie próbki do kontroli ruchowej?

A. Przy użyciu gazometru

B. Przy użyciu pipety gazowej

C. Przy użyciu zgłębnika

D. Przy użyciu butelki probierczej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pipeta gazowa to świetne narzędzie do pobierania gazów, bo dzięki niej możemy zwinnie i precyzyjnie napełniać próbki, co jest super ważne. Przy produkcji kwasu azotowego(V) musimy szczególnie pilnować stężenia amoniaku w mieszaninie amoniakalno-powietrznej, żeby reakcje chemiczne przebiegały jak należy i żeby nie wypuszczać za dużo szkodliwych substancji. Pipety gazowe są specjalnie stworzone do pracy z gazami i pozwalają na dokładne dawkowanie, co ma duże znaczenie, gdy analizujemy jakość i ilość. W praktyce przemysłowej użycie pipet gazowych to standard i zgodność z najlepszymi praktykami, jak te z normy ISO 8655, które mówią, jakie powinny być precyzyjne urządzenia pomiarowe. Dzięki pipetom unikamy też ryzyka kontaminacji próbki, co w chemii jest naprawdę kluczowe, bo czystość próbki wpływa na wyniki. Na przykład w przemyśle chemicznym standardem jest takie podejście, żeby wyniki były jak najbardziej wiarygodne.

Pytanie 34

Który z poniższych procesów stosuje się do oddzielania parowalnych substancji z mieszanin?

A. Destylacja

B. Sedymentacja

C. Ekstrakcja

D. Flotacja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Destylacja to proces, który jest powszechnie stosowany do oddzielania parowalnych substancji z mieszanin. Polega na wykorzystaniu różnic w temperaturach wrzenia składników mieszaniny. W praktyce przemysłowej destylacja jest wykorzystywana do oczyszczania cieczy, rozdzielania mieszanin na składniki oraz do produkcji związków chemicznych. Proces ten jest kluczowy w wielu branżach, takich jak przemysł chemiczny, petrochemiczny, farmaceutyczny czy spożywczy. Destylacja pozwala na uzyskanie czystych substancji, co jest niezbędne do dalszego przerobu lub sprzedaży. Standardy branżowe zalecają stosowanie destylacji frakcyjnej, która pozwala na precyzyjne rozdzielenie składników o zbliżonych temperaturach wrzenia. Warto również wspomnieć o destylacji próżniowej, która umożliwia rozdzielanie substancji w niższych temperaturach, co jest istotne dla związków termolabilnych. Dzięki destylacji można uzyskać wysoką czystość produktów, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 35

Przy wysyłce opakowań zbiorczych substancji niebezpiecznych pochodzących z przemysłu chemicznego do odbiorcy, co należy do nich dołączyć między innymi?

A. kartę charakterystyki produktu

B. spis wyników badań jakości używanych surowców

C. informacje technologiczne dotyczące procesu produkcji

D. karty charakterystyki wszystkich surowców zastosowanych w produkcji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Karta charakterystyki produktu to kluczowy dokument, który musi towarzyszyć opakowaniom zbiorczym substancji niebezpiecznych, zgodnie z wymaganiami europejskiego rozporządzenia REACH oraz przepisami dotyczącymi transportu towarów niebezpiecznych. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje na temat właściwości chemicznych substancji, potencjalnych zagrożeń dla zdrowia i środowiska, a także instrukcje dotyczące bezpiecznego stosowania i transportu. Przykładowo, karta charakterystyki może informować o konieczności stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej podczas manipulacji substancją. W praktyce, posiadanie aktualnej karty charakterystyki jest niezbędne nie tylko dla producentów, ale także dla dystrybutorów i odbiorców, którzy muszą być świadomi ryzyk związanych z danym produktem. Ponadto, karty charakterystyki są istotnym narzędziem w ocenie ryzyka oraz w procesie zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy, co jest zgodne z wytycznymi ANSI/AIHA Z10 oraz ISO 45001. Dlatego prawidłowe dołączenie karty charakterystyki do opakowań zbiorczych to kluczowy element zapewniający bezpieczeństwo i zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 36

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do mieszania substancji o konsystencji ciastowatej lub płynnej, mających bardzo dużą lepkość?

A. Mieszalnik przesypowy

B. Barboter zbiornikowy

C. Zagniatarkę ślimakową

D. Mieszarkę bębnową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zagniatarka ślimakowa jest urządzeniem idealnym do mieszania materiałów o bardzo dużej lepkości, takich jak gęste ciasta czy pasty. Jej konstrukcja, wyposażona w spiralny mechanizm, pozwala na skuteczne mieszanie składników poprzez intensywne zagniatanie i wprowadzanie powietrza, co jest kluczowe w procesie produkcji pieczywa czy ciast. W przemyśle spożywczym, zagniatarki ślimakowe są powszechnie stosowane w produkcji ciast na pizzę, makaronów oraz innych produktów wymagających jednorodnej konsystencji. Użycie tego urządzenia zapewnia nie tylko efektywne połączenie składników, lecz także poprawia właściwości organoleptyczne gotowego produktu. Dobrą praktyką w branży jest również monitorowanie parametrów procesu mieszania, takich jak czas i temperatura, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów. Ponadto, zagniatarki są często projektowane z myślą o łatwym czyszczeniu i konserwacji, co jest zgodne z normami HACCP, zapewniającymi bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 37

Reakcja absorpcji tlenku azotu(IV) w wodzie została przedstawiona równaniem
3NO₂ + H₂O ↔ 2HNO₃ + NO ΔH < 0 Zgodnie z zasadą Le Chateliera - Brauna efektywność reakcji wzrośnie, jeśli

A. zwiększy się temperatura i zwiększy się ciśnienie

B. zmniejszy się temperatura i zmniejszy się ciśnienie

C. zwiększy się temperatura i zmniejszy się ciśnienie

D. zmniejszy się temperatura i zwiększy się ciśnienie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obniżenie temperatury w przypadku reakcji egzotermicznych, takich jak ta opisana równaniem 3NO₂ + H₂O ↔ 2HNO₃ + NO, prowadzi do przesunięcia równowagi reakcji w stronę produktów, co zwiększa jej wydajność. Zgodnie z zasadą Le Chateliera, system dąży do zminimalizowania skutków zmian warunków. Ponadto, podwyższenie ciśnienia w reakcjach gazowych, w których liczba moli gazów w produktach jest mniejsza niż w reagentach, również sprzyja zwiększeniu wydajności reakcji. W przypadku omawianej reakcji, po lewej stronie równania mamy 3 mole NO₂, a po prawej stronie 1 mol NO plus 2 mole HNO₃, co w sumie daje 3 mole gazu. Zwiększenie ciśnienia sprzyja zatem powstawaniu produktów. Praktycznie, zastosowanie tej zasady jest widoczne w procesach przemysłowych, takich jak produkcja kwasu azotowego, gdzie kontrola temperatury i ciśnienia jest kluczowa dla zwiększenia wydajności procesu i optymalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 38

Jaki parametr technologiczny powinien być utrzymywany na stałym poziomie w absorberze amoniaku w systemie stosowanym do wytwarzania sody metodą Solvaya?

A. Stężenie NH4CO3 w solance

B. Stężenie NaHCO3 w solance

C. Stężenie CO2 w solance

D. Stężenie NH3 w solance

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Stężenie NH3 w solance jest naprawdę ważne w produkcji sody metodą Solvaya. To amoniak ma kluczową rolę, bo reaguje z CO2 i solą, żeby powstał wodorowęglan sodu (NaHCO3). Jak chcemy, żeby wszystko działało optymalnie, musimy trzymać stężenie NH3 na stałym poziomie. Jak jest za mało amoniaku, to produkcja NaHCO3 nie będzie wystarczająca. Z drugiej strony, jak amoniaku będzie za dużo, mogą się pojawić niepożądane reakcje. W branży przypominają nam, żeby kontrolować te parametry, według norm ISO 9001, co wpływa na jakość produktów i ma na celu minimalizację wpływu na środowisko. Dlatego regularne sprawdzanie stężenia NH3 i dostosowywanie go, to dobra praktyka w przemyśle chemicznym.

Pytanie 39

Wyniki monitoringu przebiegu procesu technologicznego powinny obejmować między innymi: datę, godzinę oraz podpis

A. osoby wykonującej odczyt

B. dyrektora zakładu pracy

C. kierownika linii produkcyjnej

D. brygadzisty

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "osoby wykonującej odczyt" jest prawidłowa, ponieważ monitoring procesu technologicznego jest kluczowym elementem zarządzania jakością i produkcją. Osoba odpowiedzialna za odczyt powinna dokumentować wszystkie istotne informacje, takie jak godzina, data oraz podpis, aby zapewnić pełną przejrzystość i odpowiedzialność. Standardy jakości ISO 9001 oraz normy branżowe wymagają, aby dokumentacja była dokładna i przechowywana w sposób umożliwiający jej późniejsze odtworzenie. Działania te są istotne w kontekście audytów wewnętrznych oraz zewnętrznych, gdzie poprawne zapisanie danych ma kluczowe znaczenie dla analizy procesów. Na przykład, w przemyśle produkcyjnym, dokładne odnotowanie parametrów pracy maszyn przez wykwalifikowany personel może pomóc w identyfikacji problemów i optymalizacji procesów. Tego rodzaju praktyki wspierają również wdrażanie ciągłego doskonalenia, co jest fundamentalnym założeniem nowoczesnego zarządzania jakością.

Pytanie 40

Na czym głównie polega obsługa cyklonu?

A. Na zachowywaniu stałej różnicy potencjałów pomiędzy elektrodami

B. Na utrzymywaniu stałej odległości pomiędzy płytami osadczymi

C. Na regulacji prędkości wlotowej zapylonego gazu

D. Na kontrolowaniu temperatury gazu wchodzącego do systemu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obsługa cyklonu polega przede wszystkim na regulacji prędkości wlotowej zapylonego gazu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności procesu separacji cząstek stałych. Cyklony są wykorzystywane w różnych branżach, takich jak przemysł chemiczny, metalurgiczny czy energetyka, gdzie zachodzi potrzeba oddzielania cząstek z gazów. Utrzymanie odpowiedniej prędkości wlotowej zapewnia optymalne warunki do wytworzenia siły odśrodkowej, która działa na cząstki stałe, powodując ich oddzielenie od gazu. Praktyczne zastosowanie tej regulacji może obejmować kontrolę wydajności cyklonów w instalacjach odpylających, gdzie zarządzanie parametrami gazu wlotowego jest podstawą do osiągnięcia wysokiej efektywności oczyszczania. Zgodnie z dobrą praktyką, zaleca się regularne monitorowanie i dostosowywanie prędkości wlotowej, co pozwala na zoptymalizowanie procesu oraz zmniejszenie zużycia energii. Dzięki temu, cyklony mogą pracować na maksymalnej wydajności, co przekłada się na oszczędności oraz lepszą jakość procesu technologicznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej