Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 21:27
Data zakończenia: 18 maja 2025 21:42

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy pracownik przy odcedzaniu ziemniaków oparzył sobie rękę, powinien przede wszystkim

A. ochłodzić poparzone miejsce strumieniem zimnej wody

B. nałożyć na poparzone miejsce Panthenol

C. nasmarować poparzoną skórę żelem chłodzącym

D. nałożyć jałowy opatrunek na miejsce poparzenia

Schłodzenie poparzonego miejsca zimną wodą to naprawdę ważny krok, kiedy mówimy o pierwszej pomocy. Po prostu chodzi o to, żeby obniżyć temperaturę skóry, co pomoże ograniczyć uszkodzenia i złagodzi ból. Woda powinna być chłodna, ale nie lodowata, bo można jeszcze więcej zaszkodzić. Powinno się to robić przez co najmniej 10-20 minut, tak mówią różne organizacje zajmujące się ratownictwem. Jak nie ma wody z kranu, to można użyć chłodnych, wilgotnych kompresów. No i pamiętaj, żeby nie kłaść lodu bezpośrednio na skórę, bo można dostać odmrożeń. Po schłodzeniu najlepiej założyć jałowy opatrunek, żeby zabezpieczyć ranę przed infekcją. To, jak postępujesz przy oparzeniach, ma duże znaczenie, nie tylko żeby zmniejszyć ból, ale też żeby uniknąć poważnych problemów zdrowotnych w przyszłości.

Pytanie 2

Mruganie to metoda kulinarna

A. kompotu

B. szparagów

C. rosolu

D. szpinaku

Mruganie, znane również jako wygotowanie, to technika kulinarna, która polega na delikatnym gotowaniu żywności w niewielkiej ilości płynu. Rosół, jako klasyczne danie bazowe w wielu kuchniach, idealnie nadaje się do tej metody gotowania. Podczas mrugania, składniki takie jak mięso, warzywa i przyprawy są powoli gotowane, co pozwala na intensywne wydobycie smaków. Ta technika często stosowana jest w przygotowywaniu rosołu, gdzie kluczowe jest, aby składniki gotowały się w niskiej temperaturze przez dłuższy czas. Takie postępowanie umożliwia powolne uwalnianie kolagenu z mięsa oraz aromatów z warzyw, co skutkuje głębokim, bogatym smakiem. Standardy kulinarne zalecają, aby czas gotowania rosołu wynosił co najmniej kilka godzin, co podkreśla znaczenie cierpliwości w kuchni. Korzystanie z tej techniki pozwala na uzyskanie klarownego, aromatycznego wywaru, który może być bazą dla wielu innych potraw, w tym zup i sosów, co czyni mruganie nie tylko korzystnym, ale także wszechstronnym podejściem w gotowaniu.

Pytanie 3

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, określ wartość energetyczną 1 porcji kotleta z ziemniaków.

Surowce do produkcji Kotletów z ziemniaków	Zużycie surowca na 1 porcję	Wartość energetyczna 100 g surowca
ziemniaki	300 g	60 kcal
jaja	25 g	138 kcal
tłuszcz	30 g	900 kcal
cebula	30 g	28 kcal
bułka tarta	25 g	362 kcal

A. 276,5 kcal

B. 717,2 kcal

C. 1434 kcal

D. 583,4 kcal

Poprawna odpowiedź, 583,4 kcal, została obliczona zgodnie z zasadami obliczania wartości energetycznej potraw, które są kluczowe w dietetyce i żywieniu. Aby uzyskać prawidłowy wynik, należy najpierw zidentyfikować masę każdego składnika użytego do przygotowania kotleta z ziemniaków. Następnie, korzystając z tablic wartości kalorycznych, mnożymy masę składnika przez jego wartość energetyczną zawartą w 100 g, co pozwala na obliczenie wartości energetycznej danego składnika. Po zsumowaniu wartości energetycznych wszystkich składników uzyskujemy łączną wartość dla jednej porcji. W praktyce, umiejętność obliczania wartości energetycznej potraw jest niezbędna dla dietetyków i osób zajmujących się planowaniem żywienia, ponieważ pozwala na kontrolowanie spożycia kalorii oraz dostosowywanie diety do indywidualnych potrzeb pacjentów czy klientów. Zastosowanie tej metodologii jest również istotne w kontekście zdrowego stylu życia, gdzie monitorowanie kaloryczności posiłków może przyczynić się do osiągnięcia celów dietetycznych.

Pytanie 4

Jakie rozwiązanie w organizacji miejsca pracy kucharza gwarantuje najwyższą efektywność jego pracy?

A. Narzędzia używane są rozmieszczone w zasięgu ręki

B. Oświetlenie blatu roboczego pochodzi z tyłu kucharza

C. Ciąg komunikacyjny ma szerokość 0,50 m

D. Blat roboczy znajduje się na wysokości 1 m od podłogi

Odpowiedź dotycząca rozmieszczenia używanych narzędzi w zasięgu ręki jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej wydajności pracy kucharza. Ergonomia miejsca pracy ma zasadnicze znaczenie w gastronomii, ponieważ wpływa bezpośrednio na szybkość i efektywność wykonywanych zadań. Kiedy narzędzia i akcesoria są łatwo dostępne, kucharz może skupić się na przygotowywaniu potraw, co minimalizuje czas poświęcany na szukanie i sięganie po niezbędne przedmioty. W praktyce oznacza to, że wszystkie potrzebne przyrządy, takie jak noże, deski do krojenia, czy miski, powinny znajdować się w zasięgu ręki w zorganizowany sposób. W zgodzie z zasadami ergonomii zaleca się, aby blat roboczy był tak skonstruowany, aby wszystkie przedmioty były widoczne i w łatwy sposób dostępne, co pozwala na płynność pracy. Dobre praktyki w kuchni obejmują także regularne przeglądanie i organizowanie narzędzi, co zmniejsza ryzyko kontuzji i sprzyja utrzymaniu porządku.

Pytanie 5

Magazyn dla produktów suchych powinien spełniać następujące wymagania:

A. temperatura w przedziale od 25 °C do 30 °C oraz wilgotność na poziomie 55% - 60%

B. temperatura mieszcząca się pomiędzy 12 °C a 15 °C oraz wilgotność od 75% do 80%

C. temperatura od 15 °C do 18 °C i wilgotność 55% - 60%

D. temperatura w zakresie od 8 °C do 10 °C oraz wilgotność między 80% a 90%

Pomieszczenie magazynu produktów suchych powinno mieć temperaturę od 15 °C do 18 °C oraz wilgotność na poziomie 55% - 60%. Te parametry są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków przechowywania i zachowania jakości produktów. Wysoka temperatura może prowadzić do zwiększenia tempa procesów biodegradacji lub zepsucia, co jest niepożądane w przypadku produktów suchych, takich jak zboża, makaron czy przyprawy. Z kolei zbyt wysoka wilgotność powyżej 60% stwarza ryzyko rozwoju pleśni i grzybów, które mogą nie tylko zniszczyć produkty, ale także stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumentów. W praktyce, zarządzanie parametrów klimatycznych w magazynie powinno opierać się na systematycznych pomiarach i monitorowaniu warunków, co jest zgodne z normami HACCP i innymi standardami jakości. Warto też stosować odpowiednie technologie wentylacyjne, aby zapewnić stabilność warunków przechowywania, a także regularnie kontrolować stany magazynowe celem minimalizacji strat.

Pytanie 6

Do przygotowania ciasta wykorzystywana jest technika siekania

A. piaskowe

B. kruche

C. drożdżowe

D. biszkoptowe

Odpowiedzi sugerujące inne typy ciast, takie jak piaskowe, drożdżowe czy biszkoptowe, wynikają z niepełnego zrozumienia specyfiki technik wypieku. Ciasto piaskowe, znane z grubszej, bardziej zbitej struktury, bazuje na użyciu dużej ilości cukru oraz małej ilości tłuszczu, a jego przygotowanie nie wymaga siekania. W przypadku ciasta drożdżowego, kluczowym elementem jest proces fermentacji, który polega na działaniu drożdży, co jest całkowicie odmienną techniką od siekania. Drożdżowe ciasto wymaga dłuższego wyrabiania i odpowiednich warunków do fermentacji, co skutkuje puszystą, lekką strukturą. Z kolei biszkoptowe ciasto opiera się na emulgacji, gdzie białka jajek są ubijane do uzyskania piany, co również nie ma związku z siekaniem. Te pomyłki są typowe i często wynikają z zamieszania pomiędzy różnymi technikami wypieku. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w piekarnictwie i pozwala na lepsze dostosowanie technik do pożądanych efektów końcowych. Dlatego, podczas nauki wypieku ciast, warto zwrócić szczególną uwagę na technikę przygotowania, aby uniknąć typowych błędów, które mogą negatywnie wpłynąć na końcowy produkt.

Pytanie 7

Największą ilość witaminy A można uzyskać po spożyciu

A. wątroby i masła

B. jabłek i słoniny

C. wątroby i słoniny

D. jabłek i masła

Wprowadzenie do diety bogatej w witaminę A powinno uwzględniać źródła tego składnika odżywczego, które są najbardziej efektywne w dostarczaniu go organizmowi. Wątroba, szczególnie wołowa lub drobiowa, jest jednym z najbogatszych źródeł witaminy A w postaci retinolu, co czyni ją niezwykle wartościowym produktem w kontekście zdrowego odżywiania. Masło, jako produkt mleczny, również zawiera witaminę A, co czyni połączenie wątroby i masła szczególnie korzystnym dla osób, które chcą uzupełnić swoją dietę w ten ważny składnik. Witamina A jest kluczowa dla wielu funkcji organizmu, w tym dla zdrowia wzroku, odporności oraz prawidłowego funkcjonowania układu hormonalnego. Warto również zauważyć, że witamina A jest rozpuszczalna w tłuszczach, co oznacza, że jej absorpcja w organizmie jest znacznie lepsza w obecności tłuszczów, takich jak te zawarte w maśle. Dlatego połączenie wątroby i masła nie tylko dostarcza dużych ilości witaminy A, ale również sprzyja jej efektywnemu wchłanianiu. W praktyce, włączenie takich produktów do diety może wspierać zdrowie i zapobiegać niedoborom witaminowym, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi wielu organizacji zdrowotnych.

Pytanie 8

Przedstawiony proces produkcji ilustruje etapy przygotowania

A. pyz ziemniaczanych

B. ziemniaków faszerowanych

C. ziemniaków puree

D. placków ziemniaczanych

Schemat produkcyjny przedstawiony w pytaniu dokładnie odzwierciedla proces przygotowania placków ziemniaczanych, które są popularnym daniem w wielu kuchniach. Proces ten rozpoczyna się od obróbki wstępnej brudnych ziemniaków, co oznacza ich dokładne umycie i oczyszczenie. Następnie ziemniaki są rozdrabniane, co może odbywać się przez tarcie lub miksowanie, co pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję. Kolejnym krokiem jest mieszanie składników, co często obejmuje dodanie cebuli, jajek oraz przypraw, co nadaje plackom smak i teksturę. Formowanie to etap, w którym przygotowuje się małe placuszki, które są następnie smażone na złoty kolor na gorącym oleju. Placki ziemniaczane można serwować na różne sposoby, często z dodatkiem kwaśnej śmietany lub sosu. W przemyśle gastronomicznym kluczowe jest przestrzeganie standardów higieny oraz technik kulinarnych, co zapewnia bezpieczeństwo żywności oraz jej wysoką jakość.

Pytanie 9

Jakie urządzenia są przeznaczone do rozdrabniania surowców?

A. Rozdrabniacz do mięsa, ubij arka

B. Młynek do mielenia cukru, dozownik do napojów

C. Młynek do kawy, maszyna do krojenia frytek

D. Wałkownica do ciasta, kostkownica

Pozostałe zestawy urządzeń, takie jak spulchniacz do mięsa czy ubijarka, są bardziej związane z obróbką tekstury i objętości surowców, a nie z ich rozdrabnianiem. Spulchniacz do mięsa ma na celu poprawę struktury mięsa poprzez jego rozbicie, co nie jest tym samym, co mielenie czy krojenie. Ubijarka, z kolei, służy do wytwarzania piany lub mieszania składników, co również nie wpisuje się w kategorię rozdrabniania surowców. Wałkownica do ciasta i kostkownica również nie są dedykowane do rozdrabniania surowców. Wałkownica jest używana do formowania ciasta, a kostkownica do krojenia gotowych produktów w kostkę, co nie odpowiada procesowi rozdrabniania. Młynek do mielenia cukru i dozownik do napojów z kolei mają inne przeznaczenie. Młynek do mielenia cukru jest przeznaczony do uzyskiwania drobnego cukru pudru, a dozownik służy do serwowania płynów. W praktyce, błędne przypisanie tych urządzeń do procesu rozdrabniania może wynikać z mylnego postrzegania ich funkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że rozdrabnianie polega na zmniejszeniu wielkości surowców w celu zmiany ich struktury i tekstury, co w przypadku pozostałych zestawów urządzeń nie jest realizowane.

Pytanie 10

Korpusy ptysi powinny być przygotowywane z ciasta

A. francuskiego

B. biszkoptowego

C. parzonego

D. drożdżowego

Korpusy ptysi przygotowuje się z ciasta parzonego, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury i struktury wypieku. Ciasto parzone, znane również jako pâte à choux, charakteryzuje się wysoką zawartością wody, co w trakcie pieczenia powoduje, że para wodna unosi ciasto, tworząc pustą przestrzeń wewnątrz. To właśnie ta pustka pozwala na napełnienie ptysi różnorodnymi kremami czy nadzieniami. Ważne jest również, aby ciasto parzone było odpowiednio wymieszane, co zapewnia właściwą emulsję tłuszczu i wody, a jego przygotowanie wymaga precyzyjnego podejścia. W praktyce, wiele renomowanych cukierni stosuje techniki polegające na schładzaniu ciasta przed dodaniem jajek, co ułatwia kontrolowanie konsystencji. Czasem dodawane są także składniki takie jak skrobia, które poprawiają strukturę ciasta. Wiedza na temat ciasta parzonego jest niezbędna w branży cukierniczej, aby móc tworzyć różnorodne desery, takie jak eklerki czy profiterole, które są popularne w wielu kuchniach świata.

Pytanie 11

W systemie "cook-serve" gorące potrawy, które są przechowywane w temperaturze przekraczającej 65 °C, powinny być serwowane od momentu ich przygotowania w ciągu

A. 7 godzin

B. 5 godzin

C. 6 godzin

D. 4 godzin

Wybór innej odpowiedzi, takiej jak 6, 7 czy 5 godzin, opiera się na błędnym zrozumieniu zasad dotyczących bezpieczeństwa żywności oraz przechowywania potraw w systemie 'cook-serve'. Czas przechowywania dań ciepłych w temperaturze powyżej 65 °C jest ściśle regulowany przez normy sanitarnoprawne, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Odpowiedzi 6, 7 czy 5 godzin sugerują, że dania mogą być przechowywane dłużej, co jest niezgodne z praktykami opartymi na badaniach dotyczących rozwoju mikroorganizmów. W rzeczywistości, po 4 godzinach w takich warunkach, ryzyko kontaminacji i rozwoju bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli, znacznie wzrasta. W kontekście gastronomicznym, kluczowe jest zrozumienie, że czas przechowywania żywności ma bezpośredni wpływ na jej jakość i bezpieczeństwo. Typowym błędem myślowym jest założenie, że dłuższy czas przechowywania w wysokiej temperaturze nie wpływa na jakość potraw. Z tego powodu konieczne jest ścisłe przestrzeganie ograniczeń czasowych oraz monitorowanie temperatury, by zapewnić zdrowie konsumentów oraz zgodność z normami HACCP.

Pytanie 12

Która z metod zabezpieczeń nie stanowi ochrony przed porażeniem prądem?

A. Separacja urządzeń odbiorczych

B. Używanie uziemienia

C. Osłona wirujących elementów maszyn

D. Izolacja komponentów elektrycznych

Izolowanie części elektrycznych, stosowanie uziemienia oraz separacja odbiorników to kluczowe metody zabezpieczeń, które mają na celu ochronę ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym. Izolowanie części elektrycznych polega na stosowaniu materiałów, które nie przewodzą prądu, aby zapobiec przypadkowemu dotykaniu elementów pod napięciem. W kontekście standardów, zgodność z normą PN-EN 61140 jest istotna, gdyż określa wymagania dotyczące ochrony przed porażeniem prądem. Uziemienie to proces, w którym nadmiar prądu jest odprowadzany do ziemi, zmniejszając ryzyko porażenia w przypadku awarii sprzętu. W praktyce, uziemienie jest zazwyczaj wymagane w instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych oraz przemysłowych. Separacja odbiorników, polegająca na tworzeniu odrębnych obwodów elektrycznych dla różnych urządzeń, również pomaga w ochronie przed niebezpieczeństwem porażenia. Każda z tych metod jest opisana w przepisach i normach, takich jak PN-IEC 60364, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych. Osłanianie wirujących części maszyn, choć istotne dla ochrony mechanicznej, nie ma związku z ochroną przed prądem, co może prowadzić do błędnego wniosku o jego skuteczności w kontekście porażenia elektrycznego. Właściwe zrozumienie różnic między tymi metodami jest kluczowe dla zapewnienia kompleksowego bezpieczeństwa w środowisku pracy.

Pytanie 13

Kolagen obecny w mięsie w trakcie gotowania

A. rozkleja się.

B. znika.

C. topnieje.

D. zmniejsza objętość.

Kolagen to białko, które odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu struktury tkanki łącznej, w tym mięsa. Podczas gotowania, w temperaturze przekraczającej 60°C, kolagen ulega denaturacji, co oznacza, że zmienia swoją strukturę i rozkleja się na mniejsze cząstki, przekształcając się w żelatynę. Ten proces jest istotny nie tylko z punktu widzenia kulinarnego, ale również zdrowotnego, ponieważ żelatyna jest źródłem aminokwasów i może wspierać zdrowie stawów oraz skórę. W praktyce, potrawy bogate w kolagen, takie jak rosół przygotowywany na bazie kości, zyskują na wartości odżywczej, gdy gotowane są przez długi czas, co pozwala na pełne uwolnienie kolagenu. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy, którzy dążą do maksymalizacji wartości smakowych i odżywczych swoich potraw, oraz dla osób dbających o zdrową dietę.

Pytanie 14

W zamieszczonym wykazie surowców do sporządzania klusek francuskich brakuje

Mąka krupczatka

Jaja

A. mleka.

B. masła.

C. wody.

D. cukru.

Wybór masła jako brakującego składnika w przepisie na kluski francuskie jest poprawny, ponieważ masło odgrywa kluczową rolę w tworzeniu odpowiedniej struktury i smaku tych klusek. Kluski francuskie, znane również jako paryżanki, mają charakterystyczną lekkość i delikatność, co jest możliwe dzięki zastosowaniu masła. W przemyśle kulinarnym masło jest często wykorzystywane z uwagi na swoje właściwości emulgujące i smakowe, które przyczyniają się do uzyskania pożądanej konsystencji ciasta. Kluczowe jest także przestrzeganie tradycyjnych przepisów, które są często bazą do udoskonalania technik kulinarnych. Zastosowanie masła w tym przepisie jest zgodne z najlepszymi praktykami kuchni francuskiej, gdzie jakość składników ma ogromne znaczenie dla ostatecznego efektu potrawy. Dodatkowo, masło wpływa na zjawisko maillard, co przekłada się na niepowtarzalny smak i aromat gotowych klusek.

Pytanie 15

Podczas przygotowywania dań z jajek z zastosowaniem obróbki cieplnej, można uniknąć zatruć pokarmowych?

A. gronkowcem złocistym

B. pałeczką okrężnicy

C. laseczką jadu kiełbasianego

D. pałeczką Salmonelli

Obróbka termiczna jaj ma kluczowe znaczenie w eliminacji patogenów, w tym pałeczki Salmonelli, która jest jedną z głównych przyczyn zatrucień pokarmowych związanych z konsumpcją jaj. Wysoka temperatura, jaką stosuje się podczas gotowania, smażenia czy pieczenia, skutecznie zabija te niebezpieczne mikroorganizmy. Na przykład, gotowanie jaj na twardo przez co najmniej 10 minut zapewnia, że wewnętrzny żółtko osiągnie temperaturę wystarczającą do inaktywacji Salmonelli. Dobre praktyki kulinarne, takie jak unikanie kontaktu surowych jaj z innymi produktami spożywczymi oraz dokładne mycie rąk i narzędzi kuchennych po pracy z surowymi jajami, również odgrywają ważną rolę w zapobieganiu zatruciom pokarmowym. Warto również pamiętać, że korzystanie z jaj pochodzących z zaufanych źródeł, które przestrzegają norm bezpieczeństwa żywności, dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo konsumpcji. Dlatego, stosując obróbkę termiczną, nie tylko eliminujemy patogeny, ale także zapewniamy sobie i naszym bliskim zdrowe i bezpieczne posiłki.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

W przedstawionym systemie technologicznym, w miejscu oznaczonym znakiem zapytania, należy zaplanować

System technologiczny sporządzania potraw mięsnych
Dostawa mięsa	Magazynowanie w chłodni	?	Gotowanie, smażenie, pieczenie, duszenie	Schładzanie, odgrzewanie	Wydawanie potraw

A. obróbkę cieplną.

B. zamrażanie surowca.

C. obróbkę wstępną.

D. porcjowanie wyrobu.

Obróbka wstępna jest kluczowym etapem przygotowania surowców w technologii kulinarnej, zwłaszcza w procesie sporządzania potraw mięsnych. Po magazynowaniu w chłodni, mięso wymaga szczegółowego przygotowania, które wykracza poza zwykłe rozmrożenie. Proces ten obejmuje szereg czynności, takich jak mycie, czyszczenie, krojenie oraz usuwanie niepożądanych części. Te działania mają na celu nie tylko poprawienie jakości surowca, ale również zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Standardy HACCP podkreślają znaczenie obróbki wstępnej w minimalizowaniu ryzyka mikrobiologicznego. Na przykład, rozmrażanie mięsa powinno odbywać się w kontrolowanej temperaturze, aby zapobiec rozwojowi bakterii. Dodatkowo, odpowiednie krojenie mięsa umożliwia równomierne gotowanie, co jest fundamentalne w osiąganiu pożądanej tekstury i smaku potrawy. Właściwe przeprowadzenie obróbki wstępnej przekłada się na efektywność dalszych metod obróbczych, takich jak gotowanie, pieczenie czy smażenie, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 18

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że więcej witaminy C znajduje się

Nazwa warzywa	Boćwina	Brukselka	Rzodkiewki	Papryka	Pomidory
Zawartość witaminy C w 100 g warzywa	34,0 mg	94,0 mg	20,6 mg	144,0 mg	23,0 mg

A. w rzodkiewkach niż w pomidorach.

B. w pomidorach niż w rzodkiewkach.

C. w boćwinie niż w brukselce.

D. w brukselce niż w papryce.

Odpowiedzi wskazujące na porównania zawartości witaminy C w innych warzywach, takich jak boćwina, brukselka czy papryka, są oparte na błędnych założeniach dotyczących ilości i jakości składników odżywczych. Przykładowo, porównanie boćwiny i brukselki może sugerować, że jedna z tych roślin ma więcej witaminy C, jednak konkretne wartości nie zostały w tym przypadku uwzględnione. Takie podejście prowadzi do błędnych wniosków, gdyż nie opiera się na rzeczywistych danych dotyczących zawartości witaminy C w tych produktach. Ważne jest, aby analizować dane w kontekście przedstawionych wartości, a nie opierać się na ogólnych przekonaniach o wartości odżywczej warzyw. Ponadto, wybierając warzywa bogate w witaminę C, należy kierować się ich rzeczywistą zawartością składników odżywczych, co wymaga znajomości tabel wartości odżywczych. Często występującym błędem jest zakładanie, że wszystkie warzywa są równoważne pod względem wartości odżywczych, co jest nieprawdziwe. Niezrozumienie danych porównawczych może prowadzić do mylnych wyborów żywieniowych i niezrównoważonej diety, co ostatecznie wpływa na zdrowie. Ostatecznie kluczowe jest, aby podejmować decyzje żywieniowe w oparciu o konkretne, potwierdzone informacje, a nie ogólne przekonania.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jaką wartość brutto ma cena gastronomiczna lampki wina o pojemności 0,1 litra, jeśli koszt zakupu butelki wina o pojemności 0,7 litra wynosi 28 zł, marża gastronomiczna 200%, a VAT to 23%?

A. 14,76 zł

B. 13,20 zł

C. 17,50 zł

D. 12,00 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z błędnego zrozumienia, jak oblicza się cenę gastronomiczną. Niektórzy mogą pomylić sposób kalkulacji marży, zakładając, że powinna być ona obliczana na podstawie całkowitej ceny brutto, a nie ceny netto. Na przykład, jeśli ktoś dodałby marżę do ceny brutto zamiast netto, doszedłby do błędnych wniosków. Również podatek VAT jest często mylony z marżą, co prowadzi do nieprawidłowego obliczenia. W praktyce ważne jest, aby najpierw ustalić cenę zakupu netto, a dopiero potem dodać marżę, a na końcu doliczyć podatek. Niewłaściwe podejście do obliczeń może prowadzić do sytuacji, w której ceny są zbyt niskie lub zbyt wysokie, co negatywnie wpływa na rentowność lokalu. Dobre praktyki w gastronomii wymagają uwzględnienia wszystkich kosztów oraz marży w sposób przemyślany, aby zapewnić zrównoważony model finansowy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy między ceną netto a brutto oraz prawidłowe stosowanie marży i VAT.

Pytanie 21

Gzik to specyficzna potrawa z regionu Wielkopolski, serwowana z ziemniakami i przyrządzana

A. z sera twarogowego i śmietanki

B. z ciasta drożdżowego i kapusty

C. z warzyw strączkowych i jajek

D. z mięsa oraz ciasta francuskiego

Gzik to tradycyjna potrawa kuchni wielkopolskiej, w której głównymi składnikami są ser twarogowy i śmietanka. Te dwa składniki, łącząc się, tworzą delikatny i kremowy dip, który doskonale współgra z gotowanymi ziemniakami. Gzik jest często podawany jako dodatek do mięsnych dań lub jako samodzielna przekąska. Warto podkreślić, że twaróg jest bogatym źródłem białka oraz zawiera cenne składniki odżywcze, takie jak wapń i witaminy z grupy B. Śmietanka natomiast dodaje potrawie odpowiedniej konsystencji oraz bogatego smaku. W praktyce kulinarnej, przygotowując gzik, możemy również wzbogacić go świeżymi ziołami lub dodatkiem czosnku, co podnosi walory smakowe dania. Zgodność z regionalnymi tradycjami kulinarnymi oraz wykorzystywanie lokalnych produktów, takich jak twaróg, są zgodne z trendami promującymi kuchnię regionalną i zdrowe odżywianie.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Określ warunki, które umożliwią odpowiednie magazynowanie ziemniaków?

A. Temperatura między 1 stopniem C a 10 stopni C, wilgotność od 85 do 95%

B. Temperatura w przedziale od 6 stopni C do 10 stopni C, wilgotność od 85 do 90%

C. Temperatura w granicach od 15 stopni C do 18 stopni C, wilgotność od 56 do 60%

D. Temperatura w zakresie od 0 stopni C do 2 stopni C, wilgotność od 80 do 85%

Zrozumienie właściwych warunków przechowywania ziemniaków jest kluczowe dla ich długoterminowej trwałości oraz jakości. Wiele osób może sądzić, że niskie temperatury, jak te w zakresie od 0 do 2 stopni Celsjusza, są idealne do przechowywania ziemniaków. W rzeczywistości, tak niska temperatura może prowadzić do przekształcania skrobi w cukry, co negatywnie wpływa na smak oraz wartość odżywczą bulw. Ponadto, bardzo wysoka wilgotność, jak w przypadku odpowiedzi sugerującej 80-85%, stwarza ryzyko rozwoju pleśni i innych chorób grzybiczych, co może prowadzić do strat w jakości. Z kolei propozycja przechowywania w temperaturze od 1 do 10 stopni Celsjusza z wilgotnością 85-95% również nie jest zalecana, ponieważ 95% wilgotności może szybko prowadzić do problemów z kondycją bulw. Warto również zauważyć, że przechowywanie ziemniaków w warunkach o temperaturze od 15 do 18 stopni Celsjusza i wilgotności 56-60% jest niewłaściwe, ponieważ zbyt ciepłe warunki sprzyjają kiełkowaniu i pogarszają jakość. Kluczowe jest zatem dostosowanie temperatury i wilgotności do specyficznych wymagań przechowywanych produktów, co powinno być poparte wiedzą z zakresu agrotechniki oraz standardami branżowymi, które wskazują na odpowiednie warunki dla różnych typów warzyw. Właściwe zarządzanie tymi parametrami pozwala na dłuższe przechowywanie bez utraty jakości, co przekłada się na zyski zarówno dla rolników, jak i konsumentów.

Pytanie 24

Jaki produkt powstaje z sardeli?

A. Matias

B. Kawior

C. Anchois

D. Sztokfisz

Anchois to produkt wytwarzany z sardeli, który jest szeroko stosowany w kuchniach na całym świecie. Sardele, będące małymi rybami, są często solone i konserwowane, a następnie używane jako przyprawa do potraw, nadając im intensywny, charakterystyczny smak. Anchois to nie tylko dodatek do pizzy czy sałatek, ale również składnik sosów, takich jak klasyczny sos Worcestershire. W gastronomii znane są różne techniki przygotowywania anchois, w tym ich maceracja w oliwie z oliwek, co pozwala na zachowanie delikatności ryb i ich walorów smakowych. W oparciu o standardy jakości, produkty na bazie anchois powinny spełniać normy dotyczące świeżości i przechowywania, aby zapewnić najwyższą jakość doświadczeń kulinarnych. Warto również wspomnieć, że anchois są źródłem cennych kwasów tłuszczowych omega-3, co czyni je zdrowym dodatkiem do diety.

Pytanie 25

Metodę przygotowywania mąki z połączenia wody i tłuszczu wykorzystuje się do wytwarzania ciasta

A. zbijanego

B. piernikowego

C. ptysiowego

D. drożdżowego

Ciasto ptysiowe, znane również jako pâte à choux, jest specyficznym rodzajem ciasta, które rzeczywiście wymaga użycia mąki oraz mieszanki wody z tłuszczem, tak aby uzyskać odpowiednią konsystencję. Technika zaparzania polega na zagotowaniu wody z tłuszczem, do której następnie dodaje się mąkę, tworząc jednolitą masę. W wyniku tego procesu, składniki łączą się w taki sposób, że ciasto staje się elastyczne i ma zdolność do wzrostu podczas pieczenia. Dobre praktyki w przygotowaniu ciasta ptysiowego obejmują również odpowiednie wprowadzenie jajek, co nadaje ciastu pożądaną lekkość i strukturę. Przykłady zastosowania ciasta ptysiowego obejmują popularne wyroby cukiernicze, takie jak eklerki, profiterolki czy ptysie, które są hojnie wypełniane kremami czy bitą śmietaną, co czyni je wyjątkowo smacznymi i efektownymi. Zastosowanie tej techniki jest kluczowe w produkcji wysokiej jakości ciast, które wymagają zarówno estetyki, jak i doskonałych walorów smakowych.

Pytanie 26

Który rodzaj lokalu gastronomicznego musi pobierać i przechowywać próbki żywności?

A. Bar przekąskowy

B. Restauracja

C. Stołówka szkolna

D. Jadłodajnia

Stołówka szkolna jest zobowiązana do pobierania i przechowywania próbek żywności ze względu na przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności oraz higieny. W kontekście żywienia dzieci i młodzieży, szczególnie istotne jest zapewnienie wysokiej jakości serwowanych posiłków oraz eliminacja ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Wymogi te wynikają z przepisów prawa, takich jak Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wymagań dotyczących żywności dla dzieci w szkołach oraz przepisów dotyczących systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Przykładem praktycznego zastosowania tych przepisów jest konieczność pobierania próbek żywności z różnych partii posiłków, co pozwala na monitorowanie jakości dostarczanych produktów. Takie działania mogą obejmować zarówno przechowywanie próbek surowców, jak i gotowych posiłków na wypadek potrzeby przeprowadzenia analizy mikrobiologicznej. Dzięki temu stołówki szkolne mogą skutecznie reagować na ewentualne zagrożenia oraz zapewnić zdrowie i bezpieczeństwo swoich podopiecznych.

Pytanie 27

Zgodnie z zaleceniami HACCP w obszarze produkcji brudnej w zakładzie gastronomicznym przeprowadza się

A. dzielenie potraw na porcje

B. codzienne magazynowanie półproduktów

C. podawanie napojów oraz kanapek

D. przygotowanie wstępne surowców

Wybór odpowiedzi dotyczących porcjowania potraw, dobrego magazynowania półproduktów oraz serwowania napojów i kanapek jest nieprawidłowy, ponieważ te działania nie są przeprowadzane w strefie produkcji brudnej zgodnie z wymaganiami HACCP. Porcjonowanie potraw oraz serwowanie powinno odbywać się w strefach czystych, które są odpowiednio przygotowane, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia gotowych produktów. Te strefy powinny być ściśle kontrolowane pod kątem czystości oraz dostępności sprzętu, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Ponadto, dobowe magazynowanie półproduktów powinno odbywać się w odpowiednich warunkach, które zapewniają ich świeżość i bezpieczeństwo, a nie w strefie, gdzie mogą być narażone na zanieczyszczenia. Typowym błędem myślowym jest mylenie strefy brudnej z miejscem, gdzie można bezpiecznie wykonywać wszystkie operacje związane z żywnością. Takie podejście prowadzi do lekceważenia zasad higieny i bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe w profesji gastronomicznej. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych stref produkcji jest fundamentem skutecznego wdrożenia systemu HACCP i zapewnienia wysokiej jakości potraw.

Pytanie 28

Jakie ryzyko może wynikać z jedzenia chleba ze pleśnią?

A. Zatrucie akroleiną

B. Zatrucie solaniną

C. Zatrucie pestycydami

D. Zatrucie mykotoksynami

Odpowiedzi dotyczące zatrucia akroleiną, pestycydami i solaniną są niepoprawne, ponieważ nie mają związku z zagrożeniem, jakie niesie spożycie pleśniowego chleba. Akroleina jest organicznym związkiem chemicznym, który powstaje w wyniku degradacji tłuszczów, a nie jest produktem pleśni. Jej obecność w żywności jest zwykle związana z przetwarzaniem w wysokotemperaturowym, a więc nie dotyczy chleba porażonego pleśnią. Z kolei pestycydy są substancjami chemicznymi stosowanymi w rolnictwie do ochrony roślin, ale ich obecność w chlebie nie jest bezpośrednio związana z pleśnią. Choć może się zdarzyć, że pestycydy przedostaną się do surowców używanych do produkcji chleba, nie są one typowym zagrożeniem związanym z pleśnią. Solanina to toksyna występująca głównie w roślinach z rodziny psiankowatych, takich jak ziemniaki, a nie w zbożach. Spożycie chleba porażonego pleśnią jest przede wszystkim problemem mykotoksyn, a nie innych substancji chemicznych. Właściwe zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia, dlatego ważne jest, aby być świadomym zagrożeń wynikających z pleśni, a nie mylić ich z innymi toksynami.

Pytanie 29

System jakości zdrowotnej produktów spożywczych GMP nie odnosi się

A. opracowywania receptur

B. przechowywania produktów spożywczych

C. czystości personelu

D. obsługi surowców

Wybór odpowiedzi wskazujących na higienę personelu, przechowywanie żywności oraz postępowanie z surowcem wskazuje na nieporozumienia związane z zakresem i celowością systemu GMP. Higiena personelu jest krytycznym elementem zapewniającym bezpieczeństwo żywności, ponieważ zanieczyszczenia mogą być wprowadzone przez osoby pracujące w zakładzie produkcyjnym. Praktyki takie jak mycie rąk, stosowanie odzieży ochronnej oraz regularne szkolenia dotyczące higieny są niezbędne do utrzymania standardów jakości. Przechowywanie żywności również odgrywa istotną rolę w kontekście GMP, gdyż niewłaściwe warunki przechowywania mogą prowadzić do degradacji produktów i wzrostu ryzyka zanieczyszczenia. Właściwe temperatury, wilgotność oraz kontrola czasu przechowywania są kluczowe w zapewnieniu, że żywność pozostaje bezpieczna do spożycia. Postępowanie z surowcem dotyczy przede wszystkim metod transportu i przechowywania surowców, co jest równie istotne dla systemu jakości. GMP wymaga, aby surowce były odpowiednio selekcjonowane, przechowywane w odpowiednich warunkach i używane zgodnie z najlepszymi praktykami, aby zminimalizować ryzyko wprowadzenia zanieczyszczeń. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że wszystkie te aspekty, mimo że są integralną częścią procesu produkcji żywności, są regulowane przez system GMP, a układanie receptur pozostaje na uboczu tych wymogów.

Pytanie 30

Według zasad systemu HACCP, w celu oczyszczania ścieków w lokalu gastronomicznym, należy zastosować

A. środki odtłuszczające

B. urządzenia do separacji skrobi

C. separatorów do zanieczyszczeń mechanicznych

D. młynki do odpadów organicznych

Odtłuszczacze, osadniki do zanieczyszczeń mechanicznych oraz separatory skrobi to różne metody oczyszczania ścieków, jednak nie adresują one problemu odpadów organicznych tak skutecznie jak młynki do odpadów organicznych. Odtłuszczacze są stosowane głównie w celu usunięcia tłuszczów i olejów, które mogą być obecne w ściekach pochodzących z kuchni. Choć są one istotnym elementem procesu oczyszczania, to nie radzą sobie z rozdrobnieniem i przetwarzaniem odpadów organicznych, co może prowadzić do ich nagromadzenia i problemów związanych z zapachami oraz ich potencjalnym rozkładem. Osadniki do zanieczyszczeń mechanicznych mają na celu oddzielanie większych cząstek stałych z cieczy, ale nie są wystarczające w kontekście przetwarzania odpadów organicznych, które wymagają innego podejścia. Separatory skrobi z kolei są projektowane do oddzielania skrobi z płynnych odpadów, co również nie odnosi się do ogólnego problemu zarządzania odpadami organicznymi w zakładach gastronomicznych. Prawidłowe podejście do zarządzania odpadami organicznymi wymaga zastosowania rozwiązań, które nie tylko redukują objętość odpadów, ale również poprawiają ich higieniczne przetwarzanie, co jest kluczowe dla zachowania standardów HACCP. Warto więc zrozumieć, że każda z wymienionych odpowiedzi, choć może być użyteczna w konkretnych aspektach oczyszczania, nie spełnia kompleksowych wymagań skutecznego zarządzania odpadami organicznymi, co czyni młynki do odpadów organicznych najlepszym rozwiązaniem w tym kontekście.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakie czynności technologiczne powinny być realizowane w przygotowalni czystej w obiekcie gastronomicznym?

A. Mycie i obieranie

B. Rozdrabnianie i formowanie

C. Sortowanie oraz obieranie

D. Skórowanie oraz formowanie

Odpowiedź 'Rozdrabnianie i formowanie' jest poprawna, ponieważ te czynności są kluczowe w przygotowalni czystej zakładu gastronomicznego, gdzie skupiamy się na przygotowywaniu składników do dalszej obróbki. Rozdrabnianie polega na przetwarzaniu surowców, takich jak warzywa czy mięso, na mniejsze kawałki, co ułatwia ich dalsze przetwarzanie, a także wpływa na równomierne gotowanie. Formowanie natomiast odnosi się do kształtowania surowców, co jest szczególnie istotne w przypadku potraw wymagających odpowiedniej prezentacji, takich jak kotlety, burgery czy różnorodne przekąski. Przykładem zastosowania tych działań może być przygotowanie farszu do pierogów, gdzie składniki muszą być odpowiednio rozdrobnione i uformowane w kuleczki. Dobrym standardem w gastronomii jest przestrzeganie zasad higieny, co obejmuje również odpowiednie techniki rozdrabniania i formowania, aby uniknąć zanieczyszczenia krzyżowego. Te czynności przyczyniają się do efektywności procesu kulinarnego oraz zapewniają wysoką jakość potraw.

Pytanie 33

Zatkany komin w kuchni z instalacją gazową stwarza ryzyko zatrucia dla pracujących tam kucharzy

A. pestycydem

B. aflatoksyną

C. czadem

D. oktanem

Odpowiedź czadem jest prawidłowa, ponieważ niedrożny przewód kominowy w kuchni z instalacją gazową może prowadzić do gromadzenia się tlenku węgla, który jest bezbarwnym i bezwonnym gazem. Tlenek węgla powstaje podczas niepełnego spalania gazu, co może mieć miejsce w przypadku, gdy przewód kominowy jest zablokowany i nie odprowadza spalin. W takich warunkach kucharze i personel pracujący w kuchni narażeni są na ryzyko zatrucia, które może być poważne, a w skrajnych przypadkach prowadzić do śmierci. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takie jak Polska Norma PN-EN 15004-1, instalacje gazowe muszą być odpowiednio wentylowane i wyposażone w sprawne przewody kominowe, aby zapewnić bezpieczne warunki pracy. Regularne przeglądy techniczne i czyszczenie przewodów kominowych są kluczowe dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania oraz minimalizacji ryzyka zatrucia czadem.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Ile gramów węglowodanów należy zjeść, aby uzyskać 400 kcal energii?

A. 100 g

B. 40 g

C. 60 g

D. 80 g

W przypadku prób obliczenia, jakie ilości węglowodanów są niezbędne do dostarczenia 400 kcal, pojawiają się pewne nieporozumienia, które prowadzą do błędnych odpowiedzi. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 40 g, 60 g lub 80 g węglowodanów nie uwzględniają podstawowej zasady dotyczącej wartości energetycznej węglowodanów, która wynosi 4 kcal na gram. Nieprawidłowe podejście polega na zaniżeniu obliczeń, co może wynikać z braku znajomości makroskładników oraz ich kaloryczności. Osoby, które odpowiadają 40 g, mogą sądzić, że 10 razy 4 kcal wystarcza do uzyskania 400 kcal, co jest błędne. Natomiast ci, którzy wskazują 60 g lub 80 g, najprawdopodobniej mylą pojęcia dotyczące proporcji węglowodanów w diecie lub stosują uproszczone założenia. W praktyce, takie nieścisłości mogą prowadzić do niedoborów energetycznych w diecie, co z kolei może wpływać na wyniki sportowe oraz ogólny stan zdrowia. Właściwe zrozumienie ilości węglowodanów, które muszą być spożywane, jest kluczowe dla wszystkich, którzy chcą osiągnąć swoje cele zdrowotne lub sportowe.

Pytanie 37

Proces przyrządzania naleśników obejmuje następujące etapy:

A. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, zapiekanie, formowanie

B. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, formowanie, smażenie

C. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, formowanie, zapiekanie

D. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, smażenie, formowanie

Jak to widzę, Twoja odpowiedź świetnie oddaje kroki przygotowywania naleśników. Na początku przygotowujemy nadzienie, które można zrobić na słodko albo na słono – w sumie, to zależy od tego, co kto lubi. Później robimy ciasto naleśnikowe, które trzeba dobrze wymieszać, żeby było gładkie i ładnie się smażyło. Smażenie na rozgrzanej patelni z tłuszczem to kluczowy moment, bo wtedy naleśniki dostają tej fajnej tekstury i koloru. No a na końcu formujemy je – możesz je zawijać lub składać w różne kształty, co super wygląda na talerzu i jest łatwiejsze do jedzenia. Pamiętaj, że w kuchni ważne są zasady HACCP, żeby wszystko było bezpieczne i smaczne.

Pytanie 38

Jakie są surowce o długotrwałym charakterze?

A. makaron, brukselka, mleko

B. szparagi, smalec, sól

C. kasza, soczewica, mąka

D. ryż, jaja, fasola

Kasza, soczewica i mąka to przykłady surowców trwałych, które charakteryzują się długim okresem przydatności do spożycia oraz stabilnością w przechowywaniu. Surowce trwałe są podstawą wielu diety i mogą być wykorzystywane w różnych potrawach, co czyni je cennym składnikiem kuchni. Kasza, na przykład, jest bogata w błonnik i składniki odżywcze, a jej różnorodność (np. kasza gryczana, jęczmienna) pozwala na szerokie zastosowanie w posiłkach. Soczewica jest źródłem białka roślinnego i idealnie nadaje się do dań wegetariańskich, a mąka jest podstawowym składnikiem w piekarstwie i cukiernictwie, co pokazuje jej uniwersalność. W przemyśle spożywczym surowce trwałe są często preferowane ze względu na stabilność, co pozwala na dłuższe przechowywanie i planowanie produkcji. Zgodnie z normami HACCP, zarządzanie jakością tych surowców jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, co podkreśla znaczenie ich prawidłowego doboru i przechowywania.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

W 250 g porcji naleśników z serem zawartość masy serowej wynosi 100 g. Jaką wartość energetyczną ma ta porcja, jeśli 100 g naleśników dostarcza 180 kcal, a 100 g masy serowej 133 kcal?

A. 403 kcal

B. 313 kcal

C. 583 kcal

D. 782 kcal

Aby obliczyć wartość energetyczną porcji naleśników z serem, musimy najpierw określić, jakie składniki wchodzą w jej skład oraz ich wartość kaloryczną. W porcji 250 g mamy 100 g masy serowej oraz 150 g naleśników. Każde 100 g naleśników dostarcza 180 kcal, co oznacza, że 150 g dostarczy: (150 g / 100 g) * 180 kcal = 270 kcal. Z kolei 100 g masy serowej dostarcza 133 kcal. Zatem całkowita wartość energetyczna porcji wynosi: 270 kcal (naleśniki) + 133 kcal (masa serowa) = 403 kcal. Zastosowanie tej metody obliczania wartości energetycznej jest powszechnie stosowane w dietetyce i żywieniu, co pozwala na precyzyjne ustalanie wartości odżywczych potraw. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób zajmujących się planowaniem diet oraz dla tych, którzy chcą kontrolować swoją wartość energetyczną w codziennej diecie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej