Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 07:47
  • Data zakończenia: 18 maja 2025 08:00

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki będzie koszt ziemi kompostowej potrzebnej do utworzenia rabaty o powierzchni 8 m2, jeśli na 100 m2 wymagane jest 25 m3 ziemi, a cena 1 m3 wynosi 50 zł?

A. 400 zł
B. 500 zł
C. 100 zł
D. 1250 zł
Aby obliczyć koszt ziemi kompostowej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 8 m2, najpierw musimy ustalić, ile metrów sześciennych ziemi jest potrzebnych na tę powierzchnię. W danych podano, że na 100 m2 potrzebne jest 25 m3 ziemi, co oznacza, że na 1 m2 potrzeba 0,25 m3 (25 m3 / 100 m2). Następnie, dla rabaty o powierzchni 8 m2, potrzebujemy 8 m2 * 0,25 m3/m2 = 2 m3 ziemi. Koszt 1 m3 ziemi wynosi 50 zł, co oznacza, że całkowity koszt wyniesie 2 m3 * 50 zł/m3 = 100 zł. Takie obliczenia są istotne w kontekście zakupu materiałów do ogrodu, gdyż pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów i unikanie zbędnych wydatków. Przy planowaniu rabat warto również rozważyć jakość ziemi i jej skład, co może wpłynąć na zdrowie roślin oraz efektywność nawożenia w przyszłości.

Pytanie 2

Aby zredukować straty w trakcie transportu roślin doniczkowych, producenci roślin używają substancji skarlających, które są

A. retardanty
B. cytokininy
C. auksyny
D. gibereliny
Wybór substancji skarlających w kontekście ograniczenia wzrostu roślin doniczkowych jest kluczowy, a błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące hormonów roślinnych. Cytokininy, na przykład, to hormony, które stymulują podziały komórkowe i mogą prowadzić do zwiększenia wzrostu oraz rozwoju roślin. Ich stosowanie w uprawach jest zatem sprzeczne z celem minimalizacji wzrostu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście transportu. Auksyny to kolejne hormony, które regulują rozwój roślin, w tym elongację komórek, co również nie sprzyja ograniczaniu wzrostu. Zastosowanie auksyn w produkcji roślin ma na celu stymulację wzrostu, co prowadzi do wyższych roślin, bardziej podatnych na uszkodzenia podczas transportu. Gibereliny z kolei są hormonami wspomagającymi wzrost, które mogą powodować wydłużenie łodyg oraz stymulację kiełkowania nasion, co jest przeciwieństwem pożądanej reakcji w przypadku roślin doniczkowych. Wybierając niewłaściwe substancje, producenci mogą zwiększać ryzyko uszkodzeń roślin w trakcie transportu, co negatywnie wpływa na jakość oraz ich sprzedaż. Kluczowe jest zatem zrozumienie funkcji i wpływu hormonów roślinnych na wzrost, aby podejmować świadome decyzje w zakresie pielęgnacji i transportu roślin.

Pytanie 3

Na jaką głębokość należy sadzić cebule i bulwy?

A. czterokrotnej wysokości bulwy lub cebuli
B. pięciokrotnej wysokości bulwy lub cebuli
C. jednej wysokości bulwy lub cebuli
D. potrójnej wysokości bulwy lub cebuli
Sadzenie cebuli i bulw na zbyt dużą głębokość może prowadzić do różnych problemów związanych z ich rozwojem. Odpowiedzi opierające się na wskaźnikach, takich jak pięciokrotna wysokość lub czterokrotna wysokość, są nieprawidłowe, ponieważ takie podejście skutkuje zbyt głębokim posadzeniem. W przypadku cebuli i bulw, ich rozwój jest silnie uzależniony od dostępu do światła oraz odpowiedniej wentylacji. Sadzenie na głębokości znacznie przekraczającej potrójną wysokość może powodować, że roślina nie będzie miała wystarczającej energii do wzrostu, co skutkuje mniejszą wydajnością plonów. Dodatkowo, głębsze sadzenie ogranicza dostęp powietrza do korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że im głębiej posadzone rośliny, tym lepiej będą się rozwijać, co jest nieprawidłowe w kontekście potrzeb cebuli i bulw. Właściwe praktyki ogrodnicze zalecają dostosowanie głębokości sadzenia do konkretnego gatunku rośliny, a potrójna wysokość jest optymalna dla ich zdrowia i wzrostu. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niepowodzeń w uprawach oraz strat finansowych związanych z niewłaściwą produkcją.

Pytanie 4

Aby osiągnąć wyraźne, silne kontrasty, na rabacie kwiatowym warto zestawić rośliny o kolorach podstawowych z roślinami o kolorach

A. dopełniających
B. neutralnych
C. podstawowych
D. skomplikowanych
Wybór złożonych, neutralnych lub dopełniających barw jako uzupełnienia dla roślin o barwach zasadniczych może prowadzić do mniej wyrazistych efektów wizualnych. Rośliny o złożonych kolorach, często składających się z wielu odcieni, mogą nie zapewnić tego samego poziomu kontrastu co barwy zasadnicze. Ponadto, neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy beż, mają tendencję do wprowadzania spokoju i mogą przytłumić intensywność barw zasadniczych, co obniża ich wyrazistość. Z kolei barwy dopełniające, które znajdują się naprzeciwko kolorów zasadniczych na kole barw, mogą tworzyć silny kontrast, ale nie są zalecane do łączenia z roślinami o tych samych barwach, ponieważ mogą koncentrować uwagę na jednym kolorze, co nie sprzyja zrównoważonemu odbiorowi całej kompozycji. Kluczowe jest zrozumienie, że kontrasty w projektowaniu ogrodów powinny być przemyślane i najlepiej osiąga się je poprzez harmonijne zestawianie barw zasadniczych, co potwierdzają zasady podstawowej teorii kolorów. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu kwietników korzystać z barw, które podkreślają ich naturalne piękno i zwiększają estetyczną wartość aranżacji.

Pytanie 5

Przykładem różnic w kształcie wśród roślin jest porównanie poniższych odmian żywotnika zachodniego:

A. 'Columna' - 'Globosa'
B. 'Columna' - 'Smaragd'
C. 'Hoseri' - 'Danica'
D. 'Danica' - 'Globosa'
Wybór innych par odmian, takich jak 'Smaragd' i 'Columna' czy 'Danica' i 'Globosa', opiera się na nieporozumieniu dotyczącego istoty kontrastu kształtu. 'Smaragd' to odmiana o stosunkowo wąskim, stożkowatym kształcie, zbliżonym do 'Columna', co nie tworzy istotnego kontrastu, lecz raczej komplementuje formę. Podobnie, porównanie 'Danica' i 'Globosa' wskazuje na różnice, jednak obie mają zaokrąglone kształty, co nie wykazuje pełnego potencjału kontrastowania w ogrodzie. Kluczowym błędem jest niewłaściwe postrzeganie różnorodności kształtów jako elementu projektowania. W praktyce, aby uzyskać efekt kontrastu, należy dobierać odmiany, które różnią się nie tylko kolorem, ale przede wszystkim formą i pokrojem. Prawdziwy kontrast w architekturze ogrodowej można osiągnąć, łącząc rośliny o skrajnych kształtach, co przyciąga wzrok i nadaje kompozycjom dynamiki. Przykłady dobrych praktyk obejmują układanie roślin o różnych wysokościach i pokrojach w taki sposób, aby stworzyć warstwy, które będą uzupełniały się nawzajem, zamiast zlewać w jednorodny obraz. Kluczowe w projektowaniu jest zrozumienie nie tylko indywidualnych cech roślin, ale także ich interakcji w przestrzeni ogrodu.

Pytanie 6

Jaką minimalną odległość należy zachować przy sadzeniu drzew od instalacji kanalizacyjnych, gazowych lub cieplnych?

A. 0,75 m
B. 5,00 m
C. 7,50 m
D. 2,00 m
Zgłoszone odpowiedzi, które sugerują krótsze odległości sadzenia drzew od przewodów kanalizacyjnych, gazowych lub ciepłowniczych, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak prowadzą one do poważnych ryzyk i potencjalnych problemów. Sadzenie drzew w odległości 0,75 m od takich przewodów jest zdecydowanie niewystarczające. Korzenie drzew mogą rozrastać się w kierunku najbliższych źródeł wody, co w przypadku przewodów kanalizacyjnych może prowadzić do ich uszkodzenia, co z kolei skutkuje kosztownymi naprawami oraz zagrożeniami dla środowiska. Odpowiedź sugerująca 5,00 m jako minimalną odległość również jest niepoprawna, ponieważ jest to odległość zbyt duża, która w praktyce może ograniczać możliwości sadzenia drzew w terenach miejskich, prowadząc do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni. W przypadku odpowiedzi 7,50 m, taka odległość jest często niepraktyczna i może zniechęcać do wprowadzania zieleni w miastach, gdzie przestrzeń jest ograniczona. W praktyce zaleca się kształtowanie przestrzeni zgodnie z lokalnymi regulacjami i warunkami, a także z uwzględnieniem specyfiki danego terenu. Właściwe planowanie przestrzenne i zachowanie rekomendowanych odległości są kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń infrastruktury oraz dla zrównoważonego rozwoju terenów zielonych.

Pytanie 7

Jakiego opryskiwacza powinno się użyć do wykonania oprysku herbicydowego na trawniku z chwastami?

A. Ciśnieniowy z dyszą szczelinową
B. Ciśnieniowy z podwójną dyszą
C. Turbinowy z podwójną dyszą
D. Turbinowy z opylaczem
Wybór nieodpowiedniego opryskiwacza do aplikacji herbicydów na trawniku może prowadzić do wielu problemów, w tym do nieefektywnego zwalczania chwastów oraz niepotrzebnego uszkadzania zdrowej trawy. Opryskiwacz ciśnieniowy z podwójną dyszą, mimo że oferuje większą wydajność, może prowadzić do rozprysku substancji chemicznej na większe obszary, co zwiększa ryzyko niekontrolowanej aplikacji herbicydu. To z kolei może powodować, że herbicyd dotrze do miejsc, gdzie nie jest potrzebny, co prowadzi do stresu roślin i potencjalnych uszkodzeń. Turbinowy opryskiwacz z opylaczem generuje większe cząstki, co sprawia, że aplikacja jest mniej precyzyjna i może nie skutkować poprawnym zwalczaniem chwastów w gęstej trawie. Dodatkowo, ten typ opryskiwacza bardziej nadaje się do aplikacji fungicydów czy insektycydów, które wymagają szerszego rozprysku, a nie do precyzyjnego zwalczania chwastów, co powinno być priorytetem w tym przypadku. W ten sposób, niewłaściwy dobór opryskiwacza może prowadzić do marnotrawstwa preparatów chemicznych oraz zwiększonego ryzyka ich negatywnego wpływu na ekosystem trawnika.

Pytanie 8

Aby stworzyć kopczyki chroniące krzewy róż rabatowych przed przemarznięciem, najkorzystniej jest zastosować

A. liście
B. torf
C. glebę
D. trociny
Wykonanie kopczyków zabezpieczających krzewy róż rabatowych przed przemarzaniem przy użyciu gleby jest najlepszą praktyką ze względu na jej właściwości izolacyjne oraz zdolność do zatrzymywania wilgoci. Gleba, szczególnie dobrze wymieszana z kompostem lub materią organiczną, tworzy stabilną warstwę, która nie tylko chroni korzenie roślin przed niskimi temperaturami, ale także wspiera ich rozwój, dostarczając niezbędne składniki odżywcze. Przykładowo, podczas zimowych miesięcy, kopczyki z gleby mogą skutecznie osłonić system korzeniowy przed mrozem, co zmniejsza ryzyko przemarznięcia i zapewnia lepsze warunki do wzrostu wiosną. Dodatkowo, stosowanie gleby jako materiału do kopczykowania jest zgodne z zaleceniami ogrodników oraz standardami ogrodnictwa, które promują naturalne metody ochrony roślin. Ta technika jest również szeroko stosowana w różnych strefach klimatycznych, co potwierdza jej skuteczność oraz uniwersalność.

Pytanie 9

Osoba przeprowadzająca inspekcję starszych drzew jest głównie narażona na

A. poparzenie ciała płomieniem ze spawarki
B. złamanie kręgosłupa spowodowane upadkiem z wysokości
C. zatrucie toksycznymi oparami preparatów ochrony roślin
D. uszkodzenie słuchu na skutek hałasu
Pracownik, który zajmuje się prześwietlaniem starych drzew, ma do czynienia z wieloma zagrożeniami, ale upadki z wysokości to chyba jedno z najpoważniejszych. Często trzeba korzystać z drabin albo podnośników, co sprawia, że ryzyko kontuzji, na przykład złamania kręgosłupa, rośnie, zwłaszcza jak się potknie lub straci równowagę. Dlatego ważne jest, żeby przestrzegać zasad BHP. Odpowiednie zabezpieczenia, jak kaski czy inne środki ochrony osobistej, na pewno pomagają. Moim zdaniem, przydatne są też szkolenia dotyczące użycia sprzętu, bo to może znacząco zmniejszyć ryzyko wypadków. Na przykład organizacje takie jak OSHA opracowały dobre procedury dotyczące bezpiecznej pracy na wysokości. Dobrze przeszkolony pracownik oraz kontrola jego bezpieczeństwa są kluczowe, żeby zminimalizować zagrożenia. Takie podejście nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale też może zwiększyć wydajność pracy i morale zespołu.

Pytanie 10

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. zatrzymanie wód opadowych w glebie
B. zmniejszenie wilgotności powietrza
C. nasycenie powietrza jonami dodatnimi
D. zwiększenie temperatury otoczenia
Obecność zadrzewień oraz parków i zieleńców w miastach odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu wód opadowych w glebie. Drzewa oraz roślinność działają jak naturalne filtry, które absorbuje wodę deszczową, zmniejszając tym samym ryzyko powodzi oraz erozji gleby. Woda opadowa, zamiast spływać po powierzchni, wnika w glebę, co przyczynia się do regeneracji wód gruntowych. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie miast zgodnie z koncepcją 'zielonej infrastruktury', gdzie zieleń jest integralną częścią systemu zarządzania wodami opadowymi. W praktyce oznacza to także zmniejszenie kosztów związanych z systemami odwadniającymi oraz poprawę jakości wód gruntowych. Dodatkowo, zadrzewienia przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska. Dzięki odpowiedniemu planowaniu przestrzennemu, można maksymalizować korzyści płynące z obecności zieleni w miastach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 11

Aby zaaranżować rabatę znajdującą się pod koronami drzew liściastych, należy wybrać zestaw roślin składający się

A. z konwalii i zawilca
B. z zawilca i floksa
C. z rozchodnika i smagliczki
D. z pełnika i krwawnika
Wybór konwalii i zawilca do obsadzenia rabaty pod koronami drzew liściastych jest odpowiedni ze względu na specyfikę tych roślin oraz ich wymagania środowiskowe. Konwalia majowa (Convallaria majalis) preferuje miejsca półcieniste i wilgotne, co czyni ją idealnym gatunkiem do sadzenia w takich warunkach, gdzie otrzymuje ograniczoną ilość światła słonecznego. Zawilec (Anemone) również dobrze rośnie w podobnych warunkach, a wiele jego gatunków kwitnie wczesną wiosną, co przyczynia się do estetyki rabaty. Dobrze dobrany zestaw roślin powinien uwzględniać różnorodność oraz cykle kwitnienia, co zapewnia atrakcyjność wizualną przez cały sezon wegetacyjny. W praktyce, odpowiednie zestawienie roślin wpływa na zdrowie rabaty oraz jej odporność na choroby, co jest zgodne z nowoczesnymi praktykami projektowania ogrodów. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze podłoża oraz regularnym podlewaniu, aby stworzyć optymalne warunki dla wzrostu tych roślin.

Pytanie 12

Która kategoria roślin zawsze wymaga przesadzania z bryłą korzeniową?

A. Krzewy iglaste.
B. Róże pienne.
C. Róże rabatowe.
D. Drzewa owocowe.
Krzewy iglaste, takie jak tuje, cyprysiki czy sosny, zawsze wymagają sadzenia z bryłą korzeniową, co wynika z ich specyficznych potrzeb dotyczących ochrony korzeni. Bryła korzeniowa, składająca się z ziemi wokół korzeni, pozwala na minimalizację stresu transplantacyjnego, co jest kluczowe dla dalszego prawidłowego wzrostu rośliny. Proces sadzenia z bryłą korzeniową zapewnia, że system korzeniowy nie ulega uszkodzeniu, co może prowadzić do obniżonej odporności na choroby oraz problemy z adaptacją do nowego środowiska. Ponadto, w standardach branżowych, takich jak te określone przez Europejskie Stowarzyszenie Szkółkarzy, zaleca się stosowanie bryły korzeniowej przy sadzeniu roślin iglastych, aby zwiększyć ich przeżywalność i zdrowie. Przykładowo, podczas sadzenia tuj na terenie ogrodu, zawsze należy zachować bryłę korzeniową, co umożliwia łatwiejszą adaptację rośliny i lepszy rozwój w nowym miejscu. Dbanie o korzenie roślin ma istotne znaczenie w kontekście długoterminowego utrzymania zdrowego ogrodu.

Pytanie 13

Spis roślinności w inwentaryzacji szczegółowej drzewostanu obejmuje nazwy gatunków drzew oraz

A. średnice koron i grubości głównych gałęzi
B. grubości głównych gałęzi i wysokości
C. pierśnice oraz odległości pomiędzy drzewami
D. średnice koron, pierśnice i wysokości
Odpowiedź wskazująca na średnice koron, pierśnice i wysokości drzew jest poprawna, ponieważ te parametry są kluczowe w inwentaryzacji drzewostanu. Średnica korony pozwala ocenić rozprzestrzenienie drzew w przestrzeni oraz ich zdolność do fotosyntezy, co jest fundamentalne dla zdrowia ekosystemu. Pierśnica, czyli wysokość na której mierzymy obwód pnia, jest istotnym wskaźnikiem wielkości i wieku drzewa, a także jego wartości ekologicznej i komercyjnej. Wysokość drzewa z kolei ma wpływ na jego udział w strukturze lasu oraz na interakcje ze środowiskiem. Te dane są niezbędne do oceny stanu zdrowia drzewostanu, planowania prac leśnych oraz podejmowania decyzji dotyczących zarządzania zasobami leśnymi. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu leśnictwem, stosowanie tych miar zapewnia dokładność i efektywność w monitorowaniu oraz ochronie różnorodności biologicznej.

Pytanie 14

Jakie narzędzia są kluczowe do przesadzenia małych, młodych drzew oraz krzewów?

A. Taczka i szpadel
B. Przesadzarka i łopata
C. Widły oraz grabie
D. Szpadel i grabie
Odpowiedź "Taczka i szpadel" jest prawidłowa, ponieważ oba te narzędzia odgrywają kluczową rolę w procesie przesadzania młodych drzew i krzewów. Taczka jest niezbędna do transportu roślin oraz gleby, co znacznie ułatwia prace ogrodnicze, zwłaszcza gdy przenosimy większe ilości materiału. Szpadel zaś służy do wykopywania roślin oraz przygotowania nowego dołka, w którym nowe rośliny będą sadzone. Zastosowanie szpadla umożliwia precyzyjne i minimalnie inwazyjne usunięcie rośliny z jej pierwotnego miejsca, co jest istotne dla ich zdrowia, a także dla zachowania struktury bryły korzeniowej. W praktyce, podczas przesadzania, powinniśmy również zadbać o odpowiednie warunki glebowe w nowym miejscu, co często wymaga użycia taczki do transportu kompostu lub innego organicznego materiału, który poprawi jakość gleby. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie dbałości o rośliny oraz minimalizowanie stresu ich środowiska.

Pytanie 15

Podstawową rolą, jaką pełni szpaler drzew liściastych oddzielający obszar zabudowany od drogi, jest rola

A. klimatyczna
B. estetyczna
C. izolacyjna
D. kulturowa
Izolacyjna funkcja szpalerów drzew liściastych polega na tworzeniu bariery, która chroni tereny zamieszkane przed niepożądanym hałasem oraz zanieczyszczeniem powietrza związanym z ruchem drogowym. Drzewa tworzą naturalną osłonę, która może zmniejszać prędkość wiatru, co również przyczynia się do poprawy mikroklimatu w okolicy. W praktyce, odpowiednio zaplanowane szpalery mogą nie tylko redukować hałas, ale również poprawiać jakość powietrza, zwiększając absorpcję dwutlenku węgla i innych zanieczyszczeń. Przykładami zastosowania tej funkcji są obszary miejskie, gdzie alejki drzewne są wprowadzane w pobliżu ruchliwych ulic, co pozwala na stworzenie strefy wypoczynkowej z lepszymi warunkami życia dla mieszkańców. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, projektowanie takich przestrzeni powinno uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz wybór gatunków drzew, które najlepiej odpowiadają na potrzeby środowiska oraz społeczności.

Pytanie 16

Która kategoria roślin nie potrzebuje corocznego cięcia na wiosnę?

A. Róże rabatowe
B. Różaneczniki
C. Drzewa owocowe
D. Pnącza
Drzewa owocowe, pnącza oraz róże rabatowe są roślinami, które zazwyczaj wymagają regularnego cięcia, co jest kluczowe dla ich zdrowia i obfitości kwitnienia. Drzewa owocowe, takie jak jabłonie czy grusze, często wymagają corocznego cięcia w celu usunięcia martwych lub chorych gałęzi oraz poprawienia struktury korony, co sprzyja lepszemu nasłonecznieniu owoców i cyrkulacji powietrza. Brak odpowiedniego cięcia może prowadzić do problemów zdrowotnych roślin oraz obniżenia plonów. Pnącza, takie jak winorośl czy wisteria, również wymagają regularnego cięcia, aby kontrolować ich wzrost oraz zachować estetyczny wygląd. Niezadbanie o te rośliny może prowadzić do przepełnienia i osłabienia struktury ich wzrostu. Z kolei róże rabatowe są znane ze swojej potrzeby cięcia, które ma na celu usunięcie martwych pędów oraz formowanie rośliny, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i obfitych kwiatów. W przypadku tych roślin, nieprzestrzeganie zasad cięcia może skutkować nie tylko obniżeniem jakości kwitnienia, ale również zwiększoną podatnością na choroby. Dlatego regularne cięcie jest istotnym elementem pielęgnacji tych grup roślin.

Pytanie 17

Która roślina posiada zdrewniałą część nadziemną?

A. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
B. paciorecznik ogrodowy (Canna generalis)
C. werbena ogrodowa (Verbena hybrida)
D. ostróżka ogrodowa (Delfinium ajacis)
Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) jest rośliną wieloletnią o zdrewniałej części nadziemnej, co czyni ją krzewem, a nie rośliną zielną. Zdrewniałe łodygi tej rośliny są charakterystyczne dla wielu krzewów i drzew, co pozwala im przetrwać trudne warunki atmosferyczne. Perukowiec podolski wyróżnia się pięknym kwitnieniem w postaci puszystych kwiatostanów, które pojawiają się latem i mogą być używane do dekoracji ogrodów. Roślina ta jest także ceniona w architekturze krajobrazu za swoje walory estetyczne, zwłaszcza w nasadzeniach grupowych oraz jako element tła. Ważne jest, aby perukowiec podolski był sadzony w miejscach nasłonecznionych, co wpływa na jego prawidłowy rozwój i intensywność kwitnienia. Dobrze znosi przycinanie, co daje możliwość formowania krzewów w różnych kształtach, a także stymuluje ich młody wzrost oraz obfitsze kwitnienie. Użycie tej rośliny w ogrodach wpisuje się w standardy ekologiczne, ponieważ przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność. Znajomość właściwości perukowca podolskiego jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, aby zastosować go w odpowiednich warunkach.

Pytanie 18

Dla jednego drzewa rosnącego na trawniku najbardziej skuteczne będzie nawożenie

A. powierzchniowe, metodą oprysku
B. wgłębne, metodą iniekcji doglebowej
C. powierzchniowe, metodą posypową
D. dolistne, metodą oprysku
Powierzchniowe nawożenie, niezależnie od wybranej metody, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla pojedynczego drzewa rosnącego na trawniku. Metoda oprysku, zarówno w formie powierzchniowej, jak i dolistnej, opiera się na aplikacji nawozów na liście lub na powierzchni gleby. Takie podejście ma swoje ograniczenia, ponieważ składniki odżywcze mogą szybko ulegać degradacji pod wpływem czynników atmosferycznych, takich jak deszcz czy wiatr, co prowadzi do ich strat. W przypadku nawożenia dolistnego, roślina absorbując składniki odżywcze przez liście, wymaga idealnych warunków atmosferycznych, a sama wydajność tego procesu zależy od wielu czynników, w tym od stanu zdrowia rośliny oraz jej zdolności do absorpcji substancji chemicznych. Z kolei powierzchniowe nawożenie posypowe, choć również może mieć zastosowanie, często prowadzi do nieefektywnego wchłonięcia nawozów przez korzenie, a ich nadmiar może zanieczyszczać glebę oraz wody gruntowe. W praktyce takie metody są bardziej podatne na straty nawozów, co skutkuje mniejszą efektywnością i potencjalnym negatywnym wpływem na środowisko naturalne. Typowym błędem myślowym związanym z tymi metodami jest założenie, że aplikacja nawozów w sposób powierzchniowy wystarczy do zaspokojenia potrzeb żywieniowych rośliny, podczas gdy w rzeczywistości, aby osiągnąć optymalne wyniki, kluczowe jest dostarczenie składników odżywczych bezpośrednio do strefy korzeniowej.

Pytanie 19

Jaką długość będzie miała trawa na planie wykonanym w skali 1:200, jeśli jej rzeczywista długość wynosi 18 m?

A. 3,6 cm
B. 0,9 cm
C. 1,8 cm
D. 9,0 cm
Odpowiedź 9,0 cm jest właściwa! W skali 1:200 to znaczy, że 1 cm na planie to 200 cm w rzeczywistości. Jak to obliczamy? Trzeba wziąć długość trawnika, czyli 18 m, i to podzielić przez 200. Przekształcamy najpierw metry na centymetry, co daje nam 1800 cm. A potem dzielimy 1800 przez 200, co wychodzi 9 cm. Takie obliczenia są naprawdę ważne w architekturze czy inżynierii, bo precyzyjne wymiary na planach są kluczowe. Dzięki zrozumieniu, jak działa skalowanie, projektanci mogą tworzyć dokładne modele, które są łatwe do zrozumienia i wykonania. Umiejętność przeliczania wymiarów w różnych skalach jest przydatna do lepszego zarządzania przestrzenią i przygotowania dokumentacji technicznej.

Pytanie 20

Podstawowe elementy wyposażenia terenów zabaw to

A. przeplotnie
B. stojaki dla rowerów
C. ławki
D. zbiorniki wodne
Wybór odpowiedzi związanych z ławkami, zbiornikami wodnymi czy stojakami dla rowerów wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych celów i funkcji placów zabaw. Ławki, choć istotne dla komfortu rodziców i opiekunów, nie wnoszą wartości rozwojowej dla dzieci. Ich głównym celem jest zapewnienie miejsca do odpoczynku, co nie jest zgodne z intencją projektowania przestrzeni zabawowej, która powinna stymulować aktywność fizyczną i rozwój psychomotoryczny dzieci. Zbiorniki wodne, mimo że mogą być atrakcyjnym elementem do zabawy, nie są typowym wyposażeniem standardowego placu zabaw. Mogą stwarzać ryzyko związane z bezpieczeństwem, zwłaszcza dla najmłodszych dzieci, jeżeli nie są odpowiednio zabezpieczone i nadzorowane. Stojaki dla rowerów mają funkcję praktyczną, ale nie wpływają na rozwój umiejętności motorycznych dzieci, które są kluczowym celem placów zabaw. Projektując taki plac, kluczowe jest uwzględnienie urządzeń, które zachęcają do aktywności fizycznej i zabawy w sposób bezpieczny i przemyślany. Dlatego też warto zwracać uwagę na to, jakie elementy wyposażenia wprowadzamy, aby w pełni wykorzystać potencjał placu zabaw jako przestrzeni służącej rozwojowi dzieci.

Pytanie 21

Gdy pracownik przygotowywał ciecz roboczą herbicydu, przypadkowo wylał koncentrat środka chemicznego na swoją dłoń. Jaką pomoc powinien otrzymać?

A. osuszyć dłoń za pomocą papierowego ręcznika
B. zdezynfekować skórę dłoni roztworem wody utlenionej
C. przemyć skórę dłoni bieżącą czystą wodą
D. nałożyć na dłoń zimny kompres z sody oczyszczonej
Przemycie skóry dłoni strumieniem czystej wody jest kluczowym pierwszym krokiem w przypadku kontaktu z substancjami chemicznymi, takimi jak herbicydy. Woda skutecznie rozcieńcza i usuwa resztki chemikaliów, minimalizując ich potencjalnie szkodliwy wpływ na skórę. W praktyce, przy użyciu bieżącej wody, należy przemywać dłoń przez co najmniej 15 minut, aby zapewnić dokładne usunięcie środka chemicznego. Zgodnie z zaleceniami zawartymi w normach BHP oraz wskazaniach producentów chemikaliów, unikanie kontaktu substancji z skórą jest kluczowe. W każdym przypadku, oprócz przemywania, należy także zasięgnąć porady medycznej, zwłaszcza jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, takie jak podrażnienie czy reakcje alergiczne. W sytuacjach zawodowych, gdzie praca z chemikaliami jest rutynowa, posiadanie odpowiednich środków ochrony osobistej oraz znajomość procedur postępowania w przypadku wypadków jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 22

Oblicz objętość wykopanego materiału ziemnego przy użyciu wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m.

A. 200 m3
B. 50 m3
C. 100 m3
D. 150 m3
Aby obliczyć objętość mas ziemnych przy wykopie wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m, należy zastosować podstawowy wzór na objętość prostopadłościanu, który brzmi: V = a × b × h, gdzie a to długość, b to szerokość, a h to wysokość. W tym przypadku mamy: V = 10 m × 20 m × 0,5 m = 100 m3. Obliczona objętość 100 m3 jest istotna w kontekście prac budowlanych i inżynieryjnych, ponieważ pozwala na oszacowanie ilości materiałów potrzebnych do wykopów, a także kosztów związanych z transportem i składowaniem tych mas. W praktyce, znajomość objętości wykopu jest kluczowa przy planowaniu projektów budowlanych, gdyż wpływa na dobór sprzętu oraz harmonogram realizacji prac. W branży budowlanej standardem jest również przeprowadzanie dokładnych pomiarów i obliczeń, aby zminimalizować ryzyko błędów i nieprzewidzianych kosztów związanych z wykopami.

Pytanie 23

Do grupy nawozów mineralnych nie zaliczają się

A. nawozy azotowe
B. nawozy potasowe
C. nawozy wieloskładnikowe
D. nawozy organiczne
Wybór nawozów potasowych, azotowych i wieloskładnikowych w odpowiedzi na to pytanie mógł być mylący, bo jest różnica między nawozami mineralnymi a organicznymi. Nawozy potasowe są super ważne dla roślin, bo potas pomaga w różnych procesach, jak osmoza czy fotosynteza. Azotowe nawozy są niezbędne, jak chcesz, żeby rośliny miały dużo zielonej masy, bo azot jest kluczowy dla białek. Nawozy wieloskładnikowe, które mają azot, fosfor i potas, mogą wspierać rośliny w różnych etapach ich wzrostu. Wszelkie nawozy mineralne stosuje się w rolnictwie precyzyjnym, które chce zwiększyć plony, a zarazem zadbać o środowisko. Jeśli nie rozumiesz różnicy między nawozami organicznymi a mineralnymi, to może ci to zepsuć efektywność nawożenia, co wpływa na jakość plonów. Kluczowy błąd to myślenie, że wszystkie nawozy są takie same, co nie jest prawdą. Dobre zarządzanie nawożeniem powinno brać pod uwagę rodzaj gleby i specyfikę roślin, które się uprawia.

Pytanie 24

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania żywopłotów jest podlewanie

A. z wykorzystaniem węży z systemem niewielkich otworków
B. za pomocą konewki
C. przy użyciu deszczowni
D. za pomocą minizraszaczy
Podlewanie żywopłotów przy użyciu węży z małymi otworkami to naprawdę fajny sposób nawadniania. Dzięki temu woda leci równomiernie i gradualnie, co roślinom bardzo służy. Nie traci się też zbyt dużo wody, bo idzie ona prosto do korzeni. Widziałem w praktyce, jak węże kroplujące umieszczone obok żywopłotów super ułatwiają robotę, bo oszczędzają czas i energię. Poza tym, ryzyko chorób roślin, które mogą się pojawić przez nadmiar wody na liściach, też jest mniejsze. Ta metoda to nie tylko praktyczne, ale też ekologiczne rozwiązanie. Naprawdę warto to wziąć pod uwagę przy nawadnianiu!

Pytanie 25

Jakie krzewy rekomenduje się do zakupu w celu utworzenia żywopłotów ochronnych?

A. Berberysy, głogi, ogniki
B. Jaśminowce, pęcherznice, lilaki
C. Irgi, derenie, leszczyny
D. Ligustry, tawuły, wierzby
Wybór roślin do tworzenia żywopłotów obronnych jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i prywatności. Irgi, derenie i leszczyny, które pojawiły się w jednej z odpowiedzi, nie są idealnymi opcjami do takich zastosowań. Irga (Cotoneaster) to krzew o stosunkowo łagodnych cechach, często wykorzystywana w nasadzeniach ozdobnych, ale nie dysponuje naturalnymi mechanizmami obronnymi, takimi jak kolce. Derena (Cornus) to z kolei roślina, która nadaje się do formowania żywopłotów, ale jej struktura nie zapewnia wystarczającego bezpieczeństwa. Leszczyna (Corylus) jest ceniona za jadalne orzechy, ale nie spełnia funkcji obronnej, ponieważ nie tworzy gęstego, kolczastego żywopłotu. Jaśminowce, pęcherznice i lilaki, choć piękne i aromatyczne, również nie są odpowiednie, ze względu na ich łagodny charakter i brak cech obronnych. Ligustry, tawuły i wierzby, natomiast, są roślinami, które mogą tworzyć gęste żywopłoty, ale nie mają one również cech obronnych, takich jak kolce. Wybierając rośliny do żywopłotów obronnych, kluczowe jest uwzględnienie ich cech morfologicznych oraz zdolności do odstraszania intruzów, co nie jest zapewnione przez ww. krzewy. Podczas planowania przestrzeni zielonej, warto kierować się zasadami ekologii oraz bezpieczeństwa, aby uzyskać optymalne efekty w zakresie ochrony posesji.

Pytanie 26

W jakim stylu, na regularnych geometrycznych układach kompozycji ogrodu, wprowadzano swobodne aranżacje roślinności?

A. Barokowym
B. Modernistycznym
C. Naturalistycznym
D. Rustykalnym
Styl modernistyczny w kompozycji ogrodowej charakteryzuje się nowatorskim podejściem do przestrzeni oraz swobodnym układem roślinności. W przeciwieństwie do wcześniejszych stylów, takich jak barokowy, który preferował symetrię i formalne układy, modernizm wprowadzał elementy organiczne i asocjacyjne, pozwalając roślinom na bardziej naturalny rozwój. Przykłady zastosowania tego stylu można znaleźć w ogrodach zaprojektowanych przez takich architektów jak Roberto Burle Marx, który integrował roślinność w sposób, który odzwierciedlał lokalne ekosystemy, tworząc jednocześnie harmonijne i estetyczne przestrzenie. Zastosowanie swobodnych układów roślinnych w stylu modernistycznym sprzyja nie tylko estetyce, ale także funkcjonalności ogrodu, stwarzając przyjazne dla użytkowników środowisko, które wspiera bioróżnorodność i interakcje z naturą. Warto zwrócić uwagę na znaczenie doboru odpowiednich gatunków roślin, które mogą współistnieć w danym mikroklimacie, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego projektowania.

Pytanie 27

Sprzęt I jest używany do równomiernego rozkładu nawozów mineralnych?

A. D
B. A
C. C
D. B
Wybór odpowiedzi B, C lub D może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji i zastosowania sprzętu do nawożenia. Sprzęt do równomiernego wysiewu nawozów mineralnych musi charakteryzować się precyzyjnym mechanizmem dozowania, co jest kluczowe dla zapewnienia właściwego rozkładu nawozu na polu. Niektóre inne rodzaje sprzętu mogą być stosowane do aplikacji różnych substancji, ale niekoniecznie są zaprojektowane z myślą o równomiernym wysiewie nawozów mineralnych. Na przykład, urządzenia przeznaczone do siewu nasion mogą wykorzystywać różne mechanizmy, które nie są optymalne dla aplikacji nawozów. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów sprzętu i ich funkcji. Należy również pamiętać, że równomierny wysiew nawozów jest niezbędny dla zdrowia roślin, a nierównomierne dawkowanie może prowadzić do problemów z ich rozwojem oraz zwiększonego ryzyka chorób. Ważne jest, aby przy wyborze sprzętu kierować się nie tylko jego typem, ale także parametrami technicznymi oraz rekomendacjami producentów, co pozwoli na osiągnięcie optymalnych rezultatów w produkcji rolniczej.

Pytanie 28

Jaką roślinę zaleca się do sadzenia w ogrodach z trawami ozdobnymi?

A. Miskant chiński (Miscanthus sinensis)
B. Juka karolińska (Yucca filamentosa)
C. Tawułka Arendsa (Astilbe x arendsii)
D. Liliowiec rdzawy (Hemerocallis fulva)
Miskant chiński (Miscanthus sinensis) to jedna z najpopularniejszych roślin stosowanych w ogrodach traw ozdobnych. Charakteryzuje się wyjątkową elegancją oraz różnorodnością form i kolorów, co czyni go wszechstronnym elementem aranżacji przestrzeni. Jako roślina wieloletnia, miskant nie tylko zdobi ogrody, ale także pełni funkcję ochronną, zatrzymując wiatr i poprawiając mikroklimat w otoczeniu. Miskant chiński preferuje słoneczne lub półcieniste stanowiska oraz gleby dobrze przepuszczalne, co jest kluczowe dla jego zdrowego wzrostu. Warto również wspomnieć o jego odporności na choroby oraz szkodniki, co czyni go niskonakładową w uprawie rośliną. Zastosowanie miskanta w kompozycjach ogrodowych może obejmować zarówno nasadzenia soliterowe, jak i grupowe, co wprowadza do ogrodu dynamikę i różnorodność. Dodatkowo, roślina ta pięknie prezentuje się w okresie kwitnienia, a jej kwiatostany utrzymują się na roślinie przez długi czas, co daje możliwość cieszenia się ich widokiem nawet w okresie zimowym.

Pytanie 29

Przy zakładaniu trawnika, aby przykryć wysiane nasiona traw glebą, należy wykorzystać

A. wału strunowego
B. wałokolczatki
C. wału gładkiego
D. włóki
Wybór niewłaściwego narzędzia do zakładania trawnika ma znaczący wpływ na efektywność tego procesu. Na przykład, włóka, mimo że może być używana do rozluźniania gleby, nie jest zaprojektowana do efektywnego przykrywania nasion. Jej konstrukcja nie zapewnia odpowiedniego kontaktu nasion z glebą, co może prowadzić do słabego kiełkowania. Ponadto, użycie wału strunowego, który ma inny cel, jakim jest wyrównywanie terenu, nie będzie miało pozytywnego wpływu na proces zakupu trawnika. Tego typu wał, ze względu na swoją budowę, nie może skutecznie przykryć nasion, co może skutkować ich obnażeniem i narażeniem na niekorzystne warunki atmosferyczne. Z kolei wał gładki, chociaż używany do ubijania gleby, również nie zapewnia optymalnych warunków dla nasion, ponieważ nie wnika w glebę w sposób, który sprzyja ich przykrywaniu. Często mylone jest także znaczenie tych narzędzi w kontekście pielęgnacji trawnika; ich niewłaściwe zastosowanie prowadzi do typowych błędów, takich jak niedostateczne przykrycie nasion lub ich zbyt głębokie zakopanie. Kluczowym aspektem w zakładaniu trawnika jest odpowiednie dobranie narzędzi, które wspierają proces kiełkowania, co nie jest spełnione przez w/w narzędzia.

Pytanie 30

Pod koniec lata nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne?

A. fosforowych
B. azotowych
C. potasowych
D. wapniowych
Odpowiedź dotycząca nawozów azotowych jest poprawna, ponieważ ich stosowanie późnym latem może negatywnie wpłynąć na rośliny ozdobne. Nawozy azotowe wspierają wzrost i rozwój roślin, stymulując produkcję zielonej masy. Jednakże, w okresie późnego lata, rośliny powinny przygotowywać się do zimowania, a nadmiar azotu może prowadzić do opóźnienia naturalnych procesów dojrzewania. W rezultacie rośliny mogą być bardziej podatne na przymrozki oraz choroby. Zamiast nawozów azotowych, w tym czasie zaleca się stosowanie nawozów potasowych i fosforowych, które wspierają układ korzeniowy oraz ogólną odporność roślin. Przykładem zastosowania może być nawożenie iglaków, które w okresie jesiennym powinny otrzymywać potas, aby zbudować mocniejsze korzenie przed zimą. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w pielęgnacji roślin ozdobnych.

Pytanie 31

Cis pospolity powinien być sadzony w glebie o takim odczynie

A. kwasowym
B. obojętnym
C. bardzo kwasowym
D. zasadowym
Gleby o odczynie kwaśnym, obojętnym lub bardzo kwaśnym nie są odpowiednie dla cisa pospolitego, co może prowadzić do wielu problemów w jego uprawie. W przypadku odczynu kwaśnego, pH poniżej 7 powoduje, że dostępność niektórych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez, jest ograniczona, co prowadzi do niedoborów i pogorszenia kondycji roślin. Cisy mogą wykazywać oznaki stresu, takie jak żółknięcie igieł lub spowolnienie wzrostu. W glebach obojętnych, chociaż pH wynosi około 7, nie zapewnia ono optymalnych warunków, które preferują cisy, co może skutkować ich osłabieniem i podatnością na choroby. Użytkownicy często mylą zasadowość z alkalicznością, co prowadzi do nieprawidłowego doboru gleby i nieadekwatnych działań pielęgnacyjnych. Właściwe zrozumienie wymagań glebowych cisa pospolitego jest kluczowe dla jego zdrowego wzrostu oraz estetycznego wyglądu, dlatego powinniśmy unikać sadzenia go w niewłaściwych warunkach, aby nie tylko nie zaszkodzić roślinie, ale również zapewnić jej długotrwały rozwój w naszych ogrodach.

Pytanie 32

Kiedy powinno się sadzić bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) w rabatach?

A. od maja do czerwca
B. od września do października
C. od lipca do sierpnia
D. od marca do kwietnia
Sadzenie bulw zimowita jesiennego w terminach od marca do kwietnia nie jest zalecane, ponieważ w tym czasie rośliny te mogą napotkać trudności związane z klimatem. Wiosna to czas, kiedy większość roślin cebulowych zaczyna swój wzrost, jednak zimowity mają specyficzne wymagania dotyczące terminu sadzenia, które są ściśle związane z ich cyklem życia. Sadzenie od maja do czerwca również nie jest optymalne, ponieważ rośliny mogą nie zdążyć zakorzenić się przed latem, co osłabia ich zdolność do przetrwania w trudnych warunkach. Dalsze opóźnianie sadzenia do września i października również jest problematyczne, ponieważ w tych miesiącach gleba może być zbyt zimna, co negatywnie wpływa na proces ukorzenienia. Ponadto, sadzenie zimowitów zbyt późno może skutkować ich osłabieniem lub nawet śmiercią. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy gatunek roślin ma swoje specyficzne wymagania dotyczące okresu sadzenia, a ich ignorowanie prowadzi do błędów, które mogą być trudne do naprawienia. Właściwe zrozumienie cyklu wzrostu i warunków potrzebnych do zdrowego rozwoju roślin jest niezbędne dla każdego, kto pragnie osiągnąć sukces w ogrodnictwie.

Pytanie 33

Wskaż właściwy porządek działań związanych z sadzeniem narcyzów?

A. Przekopanie gleby, nawożenie, sadzenie cebul w sierpniu, wyrównanie powierzchni, przykrycie gleby liśćmi
B. Przekopanie gleby, nawożenie, sadzenie cebul w marcu, wyrównanie powierzchni, przykrycie gleby kompostem
C. Nawożenie, przekopanie gleby, wyrównanie powierzchni, sadzenie cebul w październiku, przykrycie gleby folią
D. Nawożenie, przekopanie gleby, wyrównanie powierzchni, sadzenie cebul we wrześniu, przykrycie gleby torfem
Sadzenie narcyzów wymaga prawidłowego harmonogramu prac, co zapewnia ich zdrowy rozwój i piękne kwitnienie. Odpowiedź wskazuje na właściwą sekwencję działań, zaczynając od nawożenia, co jest kluczowe dla dostarczenia roślinom niezbędnych składników odżywczych. Następnie, przekopanie gleby pozwala na poprawę struktury, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników pokarmowych. Wyrównanie powierzchni gleby jest niezbędne, aby uniknąć zbierania się wody w zagłębieniach, co mogłoby prowadzić do gnicia cebul. Sadzenie cebul we wrześniu to optymalny czas, ponieważ pozwala roślinom na zakorzenienie się przed zimą. Przykrycie gleby torfem działa jako izolator, chroniąc cebule przed mrozem oraz zabezpieczając wilgoć. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, które zalecają dbałość o glebę oraz odpowiednie terminy sadzenia w celu zapewnienia zdrowego wzrostu narcyzów.

Pytanie 34

Brzeg zbiornika wodnego powinien być obsadzony następującym zestawem roślin:

A. funkia ogrodowa, żagwin zwyczajny, języczka pomarańczowa
B. bergenia sercowata, funkia sina, języczka pomarańczowa
C. żagwhi zwyczajny, grzybień biały, bergenia sercowata
D. grążel żółty, grzybień biały, tatarak zwyczajny
Wybór roślin do obsadzenia brzegu zbiornika wodnego powinien opierać się na ich adaptacji do specyficznych warunków siedliskowych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, żagwhi zwyczajny (Alisma plantago-aquatica) jest rośliną, która preferuje wodne siedliska, ale grzybień biały (Nymphaea alba) wymaga specyficznych warunków, które niekoniecznie są idealne do brzegów. Taki zestaw nie zapewnia różnorodności ani nie uwzględnia roślin, które efektywnie stabilizowałyby brzeg. Z kolei trzecia odpowiedź, grążel żółty (Nuphar lutea), podczas gdy jest to roślina odpowiednia do zbiorników, tatarak zwyczajny (Acorus calamus) jest bardziej związany z wodami stojącymi i niekoniecznie pasuje do obsady brzegowej. Ostatnia propozycja, funkia ogrodowa (Hosta spp.), jest rośliną, która może sprawdzić się w cienistych miejscach, ale żagwin zwyczajny (Sparganium erectum) nie jest wystarczająco atrakcyjny wizualnie ani funkcjonalnie w kontekście strefy brzegowej. Typowe błędy w tych odpowiedziach polegają na nierozumieniu ekologii tych roślin oraz ich funkcji w ekosystemie wodnym. Niezrozumienie, że odpowiednie rośliny powinny wspierać bioróżnorodność, stabilizować brzegi oraz przyciągać życie dzikie, prowadzi do wyboru nieodpowiednich kombinacji, które mogą zaszkodzić lokalnemu środowisku.

Pytanie 35

Jakiego rodzaju nawozy powinny być wykluczone z użycia jesienią w przypadku krzewów i drzew ozdobnych?

A. Potasowych
B. Azotowych
C. Magnezowych
D. Wapniowych
Nawozy azotowe są nieodpowiednie do stosowania jesienią w uprawach krzewów i drzew ozdobnych, ponieważ ich aplikacja o tej porze roku może prowadzić do nadmiernego wzrostu nowych pędów. Jesień to czas, gdy rośliny przygotowują się do spoczynku, a stymulowanie ich do wzrostu może osłabić ich odporność na zimowe warunki. Ponadto, nadmiar azotu w glebie może przyczynić się do wzmocnienia chorób grzybowych oraz innych problemów zdrowotnych roślin. Z praktycznego punktu widzenia, stosowanie nawozów azotowych powinno być ograniczone do wiosny, kiedy rośliny są w fazie aktywnego wzrostu i mogą w pełni wykorzystać te składniki. Przykładowo, nawozy z wysoką zawartością azotu, takie jak saletra amonowa, są idealne do stosowania wczesną wiosną, aby wspierać intensywny wzrost zielonej masy i kwitnienie.

Pytanie 36

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. pnącza ogrodowe
B. drzewa iglaste
C. rośliny dwuletnie
D. krzewy liściaste
Drzewa iglaste, krzewy liściaste oraz rośliny dwuletnie, choć mają swoje miejsce w projektowaniu ogrodów, nie są odpowiednie do tworzenia płaszczyzn wertykalnych. Drzewa iglaste, takie jak sosny czy świerki, z reguły przybierają formę stożkowatą i rozwijają się w górę, co nie sprzyja tworzeniu efektownych, zielonych ścian, które są charakterystyczne dla pnączy. Ich struktura nie pozwala na efektywne pokrycie pionowych powierzchni, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tej specyficznej techniki ogrodniczej. Krzewy liściaste, chociaż mogą być stosowane jako żywopłoty, nie mają zdolności wspinaczkowych i nie przyczyniają się do efektywnego zagospodarowania przestrzeni wertykalnej. Rośliny dwuletnie, takie jak stokrotki czy nagietki, są natomiast roślinami jednorocznymi lub dwuletnimi, co oznacza, że nie mają odpowiedniej struktury do trwałego pokrycia ścian czy innych pionowych powierzchni. Wybór niewłaściwych roślin do tego celu może prowadzić do degradacji estetyki ogrodu oraz braku funkcjonalności, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie właściwości roślin w kontekście projektowania przestrzeni zewnętrznych. Kluczowe jest, aby dostosowywać wybór roślin do ich naturalnych cech i oczekiwań projektowych, co stanowi często popełniany błąd u początkujących ogrodników.

Pytanie 37

Która z podanych roślin nie jest odpowiednia do zasadzania w ogrodzie skalnym?

A. Floks szydlasty
B. Funkia sina
C. Zawciąg nadmorski
D. Gęsiówka kaukaska
Funkia sina (Hosta sieboldiana) jest rośliną, która najlepiej rośnie w cienistych i wilgotnych warunkach, co czyni ją nieodpowiednią do obsadzenia ogrodu skalnego. Ogród skalny zazwyczaj charakteryzuje się dobrze przepuszczalnym podłożem oraz ekspozycją na słońce, co sprzyja roślinom preferującym suchsze i bardziej nasłonecznione środowisko. Rośliny takie jak gęsiówka kaukaska, floks szydlasty oraz zawciąg nadmorski są znacznie lepiej przystosowane do tych warunków. Gęsiówka kaukaska jest niską, wytrzymałą byliną, która dobrze radzi sobie na skałach, floks szydlasty z kolei tworzy gęste kobierce kwiatów w pełnym słońcu, a zawciąg nadmorski jest rośliną doskonale adaptującą się do siedlisk nadmorskich, często występującą w suchych i kamienistych miejscach. Prawidłowy dobór roślin do ogrodu skalnego jest kluczowy dla jego estetyki oraz zdrowia roślin, dlatego zaleca się korzystanie z roślin, które są przystosowane do takich warunków. Warto także pamiętać, że odpowiedni dobór roślin przyczynia się do długoterminowej trwałości ogrodu oraz minimalizacji nakładów na jego pielęgnację.

Pytanie 38

Która z roślin jest rekomendowana do sadzenia pod oknami budynków, w sąsiedztwie ławek oraz w balkonowych skrzynkach ze względu na intensywny i przyjemny aromat jej kwiatów w godzinach wieczornych?

A. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)
B. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus)
C. Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala)
D. Maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica)
Odpowiedzi, które nie wskazują na lewkę dwurożną, opierają się na koncepcjach, które są mylnie związane z charakterystyką roślin i ich zastosowaniem w ogrodnictwie. Na przykład, lobelia przylądkowa (Lobelia erinus) jest znana z pięknych, niebieskich kwiatów, jednak nie jest szczególnie znana z intensywnego zapachu, co czyni ją mniej odpowiednią do umieszczania w miejscach, gdzie zapach ma kluczowe znaczenie, jak w pobliżu okien czy ławek. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata) to roślina ceniona za swoje efekty wizualne i długo kwitnienia, ale również nie wydziela charakterystycznego zapachu, co ogranicza jej zastosowanie w kontekście aromatycznym. Z kolei maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica) jest rośliną, która preferuje słoneczne stanowiska i charakteryzuje się atrakcyjnymi, jaskrawymi kwiatami, ale ponownie, nie oferuje intensywnego zapachu, który byłby pożądany w określonych lokalizacjach. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest zapominanie, że nie każda ładna roślina ma również silny aromat, co jest istotnym czynnikiem przy wyborze roślin do określonych miejsc. Ostatecznie, wybierając rośliny do ogrodu, należy brać pod uwagę zarówno ich walory estetyczne, jak i zapachowe, aby uzyskać harmonijne i przyjemne otoczenie.

Pytanie 39

Ile roślin jest potrzebnych do obsadzenia terenu o powierzchni 7 m2, zakładając, że zalecana odległość wynosi 0,25 x 0,25 m?

A. 28 sztuk
B. 35 sztuk
C. 175 sztuk
D. 112 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 7 m2 przy zalecanej rozstwie 0,25 m x 0,25 m, należy wykonać kilka kroków. Pierwszym krokiem jest obliczenie powierzchni zajmowanej przez jedną roślinę. Powierzchnia ta wynosi 0,25 m * 0,25 m, co daje 0,0625 m2. Następnie, aby znaleźć liczbę roślin, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 7 m2 / 0,0625 m2 = 112. Tak obliczona liczba roślin jest zgodna z dobrą praktyką w zakresie zagospodarowania przestrzeni ogrodowej, co zapewnia odpowiednią odległość między roślinami, umożliwiając im prawidłowy wzrost oraz dostęp do światła, wody i składników odżywczych. W kontekście uprawy roślin, właściwe rozstawienie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Dlatego w praktyce ogrodniczej i rolniczej, stosowanie zalecanej rozstwy jest istotnym elementem planowania przestrzeni uprawnej.

Pytanie 40

W trakcie dokładnej inwentaryzacji drzewostanu nie przeprowadza się

A. określenia rodzaju drzew
B. pomiaru obwodów pni drzew
C. pomiaru powierzchni zajmowanej przez drzewa
D. oceny stanu zdrowia drzew
Pomiar powierzchni zajmowanej przez drzewa nie jest częścią szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu, ponieważ głównym celem tej inwentaryzacji jest dokładne określenie stanu i struktury drzew w danym ekosystemie leśnym. W praktyce, podczas inwentaryzacji wykonuje się takie czynności jak określenie gatunku drzew, pomiar obwodów pni oraz ocena stanu zdrowotnego drzew. Te elementy są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi, ponieważ pozwalają na identyfikację rodzajów drzew, ich kondycji oraz przydatności do dalszych działań, takich jak pielęgnacja, wycinka czy reintrodukcja gatunków. Właściwe pomiary obwodów umożliwiają też oszacowanie wieku drzew oraz ich wartości ekologicznej. Zgodnie z dobrą praktyką w leśnictwie, szczegółowa inwentaryzacja powinna być przeprowadzana regularnie, co pozwala na monitorowanie zmian w drzewostanie oraz podejmowanie odpowiednich działań ochronnych.