Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 23:05
Data zakończenia: 20 maja 2025 23:23

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie owady powodują intensywne deformacje wierzchołkowych liści roślin?

A. Poczwarki

B. Acarina

C. Mszyce

D. Biedronki

Mszyce to te małe owady, które podgryzają rośliny, ssąc ich soki. Skutkiem tego są różne uszkodzenia, a liście mogą się pofałdować i wyglądać na chore. Ich ślina zawiera enzymy, które uszkadzają komórki roślin, co prowadzi do takich deformacji. W praktyce to ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w ogrodach i uprawach, bo jak szybko zauważysz atak mszyc i coś z tym zrobisz, możesz uratować swoje plony. Przyda się regularne oglądanie roślin, a także wrzucanie biedronek, które mszycami się zajmą. No i ważne jest, żeby stosować środki ochrony roślin z głową, korzystając z zasad IPM, bo to naprawdę pomaga w walce z tymi szkodnikami.

Pytanie 2

Jakie z wymienionych narzędzi używa się do ręcznej aeracji powierzchniowej?

A. Kosiarkę spalinową samojezdną

B. Grabie o podciętych zębach

C. Widły amerykańskie

D. Aerator rurkowy

Widły amerykańskie, choć są narzędziem ogrodniczym do pracy w glebie, nie są odpowiednie do ręcznej aeracji powierzchniowej. Ich konstrukcja i przeznaczenie skupiają się głównie na przekopywaniu gleby oraz jej spulchnianiu, co nie jest tym samym co aeracja. Aeracja to proces, który ma na celu poprawienie przepuszczalności gleby i dostarczenie powietrza do strefy korzeniowej roślin, a widły nie są w stanie efektywnie wprowadzać powietrza w glebie. Kosiarka spalinowa samojezdna, z kolei, ma całkowicie inne zastosowanie, gdyż służy do koszenia trawnika i nie ma funkcji aeracyjnych. Wykorzystywanie jej w tym kontekście może prowadzić do pomyłek, ponieważ nie zapewnia ona niezbędnej perforacji gleby. Aerator rurkowy to narzędzie specjalistyczne, które również nie jest odpowiednie w kontekście ręcznej aeracji powierzchniowej, ponieważ jest bardziej skomplikowane i stosowane głównie w aeracji mechanicznej, a nie w pracy ręcznej. Wybierając narzędzia do aeracji, kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi metodami i narzędziami, aby skutecznie wspierać zdrowy rozwój roślin i unikać typowych błędów w pielęgnacji gleby.

Pytanie 3

W skład inwentaryzacji szaty roślinnej wchodzi

A. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz dokumentacja fotograficzna

B. opis sytuacyjny oraz dokumentacja fotograficzna

C. rysunek wykonany na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne

D. opis sytuacyjny oraz tabele inwentaryzacyjne

Rysunek sporządzony na mapie zasadniczej oraz tabele inwentaryzacyjne stanowią kluczowe elementy inwentaryzacji szaty roślinnej. Mapy zasadnicze to szczegółowe plany przedstawiające ukształtowanie terenu oraz rozmieszczenie różnych elementów przestrzennych, co pozwala na dokładne umiejscowienie badanych siedlisk. Sporządzając rysunek na mapie zasadniczej, można precyzyjnie określić lokalizację poszczególnych gatunków roślin oraz ich zasięg występowania. Tabele inwentaryzacyjne z kolei umożliwiają systematyczną rejestrację zebranych danych, takich jak liczebność, specyfika siedliska, warunki glebowe czy obecność gatunków obcych. Te dwa elementy wspierają nie tylko udokumentowanie stanu szaty roślinnej, ale także ułatwiają późniejsze analizy i porównania w ramach monitoringu przyrodniczego. Przykładem zastosowania tych narzędzi jest program ochrony różnorodności biologicznej, w którym regularne inwentaryzacje są niezbędne do oceny skuteczności działań konserwatorskich.

Pytanie 4

Zanim umieścimy łodygi roślin w zielonej gąbce florystycznej, należy ich końcówki

A. nałożyć wosk

B. przyciąć pod kątem prostym

C. owinąć watą

D. przyciąć na ukos

Przycinanie końcówek łodyg roślin na ukos jest kluczowym zabiegiem, który zwiększa powierzchnię wchłaniania wody oraz substancji odżywczych. Dzięki takiemu cięciu, łodygi lepiej przylegają do gąbki florystycznej, co zapobiega powstawaniu pustych przestrzeni, w których mogłaby gromadzić się powietrze. W praktyce florystycznej, zabieg ten ma na celu zapewnienie dłuższej trwałości kwiatów ciętych oraz ich lepszego nawodnienia. W standardach florystycznych zaleca się przycinanie pod kątem 45 stopni, co zapewnia optymalne warunki dla transportu wody do rośliny. Dodatkowo, warto stosować narzędzia, które nie uszkadzają tkanek roślinnych, takie jak ostre nożyczki lub sekatory. Innym istotnym aspektem jest to, że po przycięciu warto umieścić łodygi w wodzie na kilka godzin przed aranżacją, co pozwoli na ich odpowiednie nawodnienie. Tego rodzaju praktyki są powszechnie stosowane w branży florystycznej, aby zapewnić maksymalną świeżość i wygląd kompozycji kwiatowych.

Pytanie 5

Roślina, która ma organy magazynujące pod ziemią oraz część nadziemną, która obumiera na czas zimy, to

A. bylina

B. krzewinka

C. krzew

D. pnącze

Byliny to rośliny, które charakteryzują się zdolnością do przetrwania niekorzystnych warunków atmosferycznych poprzez zimowanie. Posiadają organy spichrzowe, takie jak bulwy, kłącza czy cebule, które gromadzą substancje odżywcze. Te organy znajdują się pod powierzchnią ziemi, co chroni je przed zimowym mrozem. Wiosną, z tych organów rozwijają się nowe pędy, które tworzą nadziemną część rośliny. Przykłady bylin to m.in. tulipany, irysy, a także wiele gatunków ziół. W praktyce, byliny są często stosowane w ogrodnictwie ze względu na ich długowieczność i estetyczne walory. Stanowią one istotny element krajobrazu, przyczyniając się do różnorodności biologicznej i stabilizacji gleby. W kontekście ogrodnictwa, ich wybór powinien być zgodny z miejscowymi warunkami klimatycznymi oraz glebowymi, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ekologii.

Pytanie 6

Jaką metodę sadzenia powinno się wybrać przy sadzeniu zimozielonych roślin iglastych?

A. Sadzenie z bryłą korzeniową latem w pełni okresu wegetacyjnego

B. Sadzenie z tzw. "gołym korzeniem" jesienią po zakończeniu okresu wegetacji

C. Sadzenie z bryłą korzeniową wiosną zaraz po zauważeniu pierwszych oznak wegetacji

D. Sadzenie z tzw. "gołym korzeniem" wczesną wiosną przed pojawieniem się pierwszych oznak wegetacji

Sadzenie zimozielonych roślin iglastych z bryłą korzeniową wiosną, zaraz po pojawieniu się pierwszych oznak wegetacji, to najlepsza praktyka, ponieważ w tym czasie rośliny są w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja ich adaptacji do nowego środowiska. Wiosenne sadzenie umożliwia roślinom wykorzystanie dostępnych zasobów wodnych i składników odżywczych w glebie, co zwiększa szanse na ich prawidłowy rozwój. Dodatkowo, przy zastosowaniu bryły korzeniowej, minimalizowane są uszkodzenia systemu korzeniowego, co jest kluczowe dla ich dalszego wzrostu. Warto również zwrócić uwagę na jakość materiału sadzeniowego – rośliny powinny być zdrowe, odpowiednio nawadniane i chronione przed szkodnikami. Przykłady zastosowania tej metody obejmują sadzenie takich roślin jak tuje, świerki czy sosny, które po posadzeniu w odpowiednich warunkach są w stanie szybko się ukorzenić i rozwinąć.

Pytanie 7

Jaką metodą należy wprowadzić krzewy róż z odsłoniętym systemem korzeniowym na rabatę?

A. Ręcznie przy zastosowaniu kopaczki

B. Ręcznie używając szpadla

C. Mechanicznie za pomocą sadzarki

D. Ręcznie z wykorzystaniem łopatki ogrodniczej

Odpowiedź 'Ręcznie przy użyciu szpadla' jest prawidłowa, ponieważ szpadel umożliwia precyzyjne przygotowanie otworów w ziemi, co jest kluczowe dla skutecznego sadzenia krzewów róż z odkrytym systemem korzeniowym. Przy użyciu szpadla można wykonać otwór o odpowiedniej głębokości i szerokości, co pozwala na swobodne umiejscowienie korzeni bez ich uszkodzenia. W praktyce, różne gatunki róż mogą mieć różne wymagania dotyczące głębokości sadzenia, a szpadel daje możliwość łatwej regulacji wielkości otworu. Również, podczas sadzenia róż, ważne jest, aby korzenie były umieszczone w naturalnej pozycji i nie były zagięte, co jest znacznie łatwiejsze do osiągnięcia przy użyciu szpadla. Warto również dodać, że technika ręcznego sadzenia pozwala na lepsze dopasowanie do warunków glebowych oraz na ocenę struktury gleby, co wpływa na dalszy rozwój roślin. Dobrą praktyką jest również wzbogacenie gleby o kompost lub inne materiały organiczne, co można zrobić w trakcie sadzenia, korzystając ze szpadla do wymieszania tych składników z ziemią.

Pytanie 8

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

B. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)

C. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)

D. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)

Barwinek pospolity (Vinca minor) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako okrywowe w warunkach zacienionych. Barwinek pospolity charakteryzuje się gęstym, zielonym listowiem i jest w stanie dobrze rosnąć w cieniu, co czyni go idealnym do miejsc, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z rozwojem. Dodatkowo, barwinek kwitnie wiosną, dostarczając atrakcyjnych, niebieskawych kwiatów, które mogą ożywić zacienione obszary. Bluszcz pospolity z kolei jest znany z dużej tolerancji na cień oraz zdolności do wspinania się na inne rośliny i powierzchnie, co sprawia, że jest doskonałym wyborem do zalesionych ogrodów. Obie rośliny są mało wymagające, co wpisuje się w dzisiejsze trendy ekologiczne, promujące wykorzystanie rodzimych gatunków do tworzenia zrównoważonych ekosystemów w ogrodach. Warto również zaznaczyć, że zarówno barwinek, jak i bluszcz, mają właściwości stabilizujące glebę, co jest istotne w kontekście zapobiegania erozji w obszarach narażonych na klęski żywiołowe.

Pytanie 9

Jakie urządzenie najlepiej sprawdzi się do nawadniania roślin zadarniających na skarpach?

A. zraszacze wynurzeniowe

B. maty podsiąkowe

C. zraszacze zamgławiające

D. linie kroplujące

Zraszacze wynurzeniowe, mimo że mogą być stosowane w ogrodach, nie są najlepszym rozwiązaniem w przypadku skarp. Ich działanie opiera się na rozpraszaniu wody w formie kropli, co może prowadzić do nierównomiernego nawadniania i zwiększonej erozji na skarpach. Woda nie dociera bezpośrednio do strefy korzeniowej roślin, co skutkuje jej marnotrawieniem oraz osłabieniem roślin. Zraszacze zamgławiające również nie są odpowiednie, gdyż ich celem jest nawilżanie powietrza i nie są efektywne w dostarczaniu wody do gleby, co może skutkować suchymi warunkami w obrębie systemu korzeniowego. Maty podsiąkowe, chociaż mogą być użyteczne w niektórych zastosowaniach, nie zapewniają tak precyzyjnego nawadniania jak linie kroplujące, co jest kluczowe dla roślin zadarniających rosnących na skarpach. Nie dostarczają one wody bezpośrednio do korzeni, co może prowadzić do ich osłabienia. Wybór niewłaściwego systemu nawadniającego może prowadzić do nieefektywnego zarządzania wodą, co w dłuższej perspektywie wpływa na zdrowie roślin oraz stan gleby na skarpach.

Pytanie 10

Jaki jest maksymalny czas, przez jaki można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby uniknąć jej uszkodzenia?

A. 7 dób

B. 0,5 doby

C. 3 doby

D. 2 doby

Maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wynosi 2 doby. Ta odpowiedź jest oparta na zasadach dotyczących zachowania jakości darni oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia. W tych chłodnych porach roku, zwłaszcza przy niższych temperaturach, procesy biologiczne w darni, takie jak oddychanie i transpiracja, są znacznie spowolnione. Pozwala to na dłuższe przechowywanie darni, bez obaw o jej uszkodzenie. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest moment planowania transportu darni z miejsca zakupu do miejsca instalacji. Umożliwiając odpowiedni czas na transport, można zapewnić, że darń dotrze w dobrym stanie. Praktyki te są zgodne z wytycznymi branżowymi, które zalecają monitorowanie warunków przechowywania takich materiałów, aby zachować ich jakość i żywotność. W przypadku, gdy czas przechowywania przekracza tę wartość, może nastąpić osłabienie struktury darni, co prowadzi do jej uszkodzenia lub obumierania.

Pytanie 11

Jakie gatunki roślin potrzebują wsparcia konstrukcyjnego?

A. Pelargonie, petunie

B. Hortensje, lilaki

C. Funkie, werbeny

D. Powojniki, glicynie

Pelargonie i petunie są popularnymi roślinami ozdobnymi, jednak nie wymagają one wsparcia, ponieważ są to rośliny niskie lub półwysokie, które dobrze rosną w doniczkach i rabatach, gdzie mogą samodzielnie utrzymywać swój kształt. Często błędnie uważa się, że każda roślina kwitnąca wymaga wsparcia, co prowadzi do niepotrzebnych inwestycji w konstrukcje, które nie są potrzebne. Funkie (Hosta) i werbeny również nie są roślinami, które potrzebują wsparcia. Funkie są roślinami o dużych liściach, które rosną w formie kępy, a ich potrzeby glebowe i wilgotnościowe są zupełnie inne niż tych roślin pnących. Werbeny, z kolei, to rośliny jednoroczne lub wieloletnie o rozłożystych pędach, które dobrze radzą sobie bez jakiejkolwiek podpory. Typowym błędem jest więc zakładanie, że każda roślina, która osiąga wysokość, potrzebuje wsparcia, co jest jedynie prawdą w przypadku pnączy. Warto także wspomnieć, że hortensje i lilaki, choć mogą osiągać znaczące rozmiary, nie wymagają stosowania konstrukcji wspierających, gdyż ich struktura jest na tyle mocna, aby same mogły utrzymać swoje kwiatostany. Zrozumienie, które rośliny potrzebują wsparcia, a które nie, jest kluczowe w planowaniu przestrzeni ogrodowej oraz w zapewnieniu odpowiednich warunków dla ich wzrostu.

Pytanie 12

Liście jakiego drzewa zmieniają kolor na intensywny żółty w okresie jesieni?

A. Miłorzębu dwuklapowego (Ginkgo biloba)

B. Dębu błotnego (Quercus palustris)

C. Ambrowca balsamicznego (Liquidambar styraciflua)

D. Wiśni piłkowanej (Prunus serrulata)

Miłorzęb dwuklapowy, znany też jako Ginkgo biloba, to drzewo, które naprawdę robi wrażenie, szczególnie jesienią, bo jego liście zamieniają się w intensywny żółty kolor. To wszystko dzieje się, gdy chlorofil zaczyna znikać, a widać wtedy inne barwniki, jak karotenoidy. Wiesz, że Ginkgo ma długą historię i jest często sadzone w parkach? To sprawia, że jesień staje się super kolorowa i przyciąga turystów. A co ciekawe, to drzewo jest też bardzo odporne na zanieczyszczenia, więc świetnie nadaje się do miast. Znając Ginkgo, architekci krajobrazu łatwiej projektują zieleń w miejskim otoczeniu, a ogrodnicy planują różnorodność gatunków. Poza tym, Ginkgo biloba ma swoje miejsce w medycynie naturalnej. Jego ekstrakty często znajdują się w suplementach diety, które wspierają pamięć i krążenie. To ważne, zwłaszcza dla osób starszych, więc Ginkgo to nie tylko ładne drzewo, ale też bardzo przydatne.

Pytanie 13

Pergolę można wykorzystać

A. jako część wyposażenia placu zabaw dla dzieci

B. nad fragmentem ścieżki spacerowej

C. w ogrodzie skalnym

D. jako osłonę widokową

Pergola to struktura architektoniczna, która ma wiele zastosowań, a jej główną funkcją jest zapewnienie zacienienia oraz estetycznego uzupełnienia przestrzeni ogrodowej. Umiejscowienie pergoli nad częścią trasy spacerowej nie tylko chroni przed nadmiernym nasłonecznieniem, ale także tworzy przytulną atmosferę, sprzyjającą relaksowi i odpoczynkowi. Dobrze zaprojektowana pergola może być doskonałym miejscem do odpoczynku, a także do organizowania spotkań towarzyskich. W praktyce, pergola nad trasą spacerową może być osłonięta roślinnością, co zwiększa jej walory estetyczne i funkcjonalne. Zastosowanie pergoli w przestrzeniach publicznych i prywatnych zgodne jest z zasadami projektowania krajobrazu, które kładą nacisk na harmonijną integrację budowli z otoczeniem. Dobrą praktyką jest stosowanie materiałów odpornych na działanie czynników atmosferycznych, co przyczyni się do długowieczności konstrukcji oraz jej estetycznego wyglądu przez wiele lat.

Pytanie 14

Na jaką wysokość należy kosić trawnik na polach golfowych?

A. 3 - 4 cm

B. 4 - 5 cm

C. poniżej 2,5 cm

D. powyżej 5,5 cm

Koszenie murawy na polach golfowych poniżej 2,5 cm jest standardem, który zapewnia optymalne warunki do gry. Taka wysokość koszenia sprzyja rozwojowi grubych, gęstych i mocnych źdźbełów trawy, które są bardziej odporne na uszkodzenia oraz choroby. Dodatkowo, krótko przycięta trawa minimalizuje opór podczas gry, co jest istotne dla golfistów. W praktyce, tak niska wysokość koszenia jest stosowana głównie na greene'ach, gdzie idealne warunki do toczenia piłek są kluczowe. Standardy utrzymania murawy na polach golfowych, takie jak te ustalone przez USGA (United States Golf Association), podkreślają znaczenie odpowiedniej wysokości koszenia w kontekście jakości gry oraz zdrowia trawy. Warto również zauważyć, że regularne utrzymanie takiej wysokości wymaga dokładnego planowania cyklu koszenia oraz dostosowywania go do warunków pogodowych i sezonowych, co jest kluczowe dla zapewnienia doskonałej jakości murawy.

Pytanie 15

Jakie gatunki roślin można zalecić do uprawy w gospodarstwie szkółkarskim usytuowanym na glebach wapiennych?

A. Cis pospolity (Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

B. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

C. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

D. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)

Cis pospolity (Taxus baccata) i perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to gatunki roślin, które doskonale sprawdzają się na glebach wapiennych, co wynika z ich naturalnych siedlisk. Cis pospolity jest rośliną iglastą, która preferuje gleby o pH neutralnym do lekko zasadowego, a także charakteryzuje się dużą tolerancją na suszę oraz mrozy. Jego obecność w szkółkach jest istotna, ponieważ doskonale nadaje się do formowania żywopłotów oraz jako roślina ozdobna. Perukowiec podolski, z kolei, jest krzewem o atrakcyjnych, puszystych kwiatostanach, który również preferuje gleby wapienne i dobrze znosi suszę. W praktyce, uprawa tych gatunków w gospodarstwie szkółkarskim nie tylko zwiększa różnorodność oferty, ale także odpowiada na wymagania klientów poszukujących roślin odpornych na trudne warunki glebowe. Dodatkowo, obydwa gatunki mogą być stosowane w projektach ogrodów niskiego utrzymania, co jest coraz bardziej popularne w nowoczesnym krajobrazie.

Pytanie 16

Jakiego herbicydu można użyć do zwalczania chwastów dwuliściennych?

A. perzu właściwego (Elymus repem)

B. chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli)

C. kupkówki pospolitej (Dactylis glomerata)

D. gwiazdnicy pospolitej (Stellaria media)

Kupkówka pospolita (Dactylis glomerata) jest trawą jednoliścienną, co sprawia, że herbicydy przeznaczone do zwalczania chwastów dwuliściennych nie działają na nią. Przyjmowanie, że herbicydy te mogą skutecznie eliminować rośliny jednoliścienne, prowadzi do błędnych wniosków i marnotrawienia zasobów. Gdyby spróbować zastosować herbicydy dwuliścienne na kupkówkę, roślina ta nie tylko przetrwałaby, ale również mogłaby się rozwijać, co potwierdza konieczność precyzyjnego dobierania środków ochrony roślin do konkretnego typu chwastów. Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), również należąca do grupy roślin jednoliściennych, wykazuje podobne właściwości. Zastosowanie herbicydów na niej może być nieefektywne, a ich wybór powinien opierać się na środkach przeznaczonych do chwastów jednoliściennych. Perz właściwy (Elymus repens) również jest trawą jednoliścienną, a jego kontrola wymaga zastosowania herbicydów skoncentrowanych na jednoliściennych. Typowe błędy myślowe związane z tą problematyką często wynikają z braku zrozumienia różnic między grupami roślin, co skutkuje nieefektywnymi praktykami w rolnictwie. Kluczowe jest, aby przy planowaniu strategii zwalczania chwastów brać pod uwagę biologiczne i ekologiczne podstawy działania herbicydów, co pozwoli na optymalne wykorzystanie dostępnych środków ochrony roślin oraz zwiększenie efektywności agrotechnicznej.

Pytanie 17

Graficzne oznaczenie ukazane na ilustracji powinno być używane do wskazania

A. schodów

B. pergoli

C. skarp

D. przeplotni

Oznaczenia graficzne, które są używane do zaznaczania przeplotni, schodów i pergoli, nie są odpowiednie dla skarp, ponieważ każdy z tych elementów ma swoją specyfikę i zastosowania, które różnią się od charakterystyki skarp. Przeplotnia to forma zielonej architektury, często wykorzystywana w ogrodach i parkach, a jej oznaczenie nie ma związku z nachyleniem terenu, co jest kluczowe dla skarp. Pomijając aspekty geotechniczne, przeplotnia jest bardziej związana z estetyką i funkcjonalnością przestrzeni niż z jej stabilnością. Schody są elementem użytkowym, który służy do pokonywania różnic wysokości, jednak ich oznaczenie nie posiada zastosowania w kontekście skarp, które są naturalnymi lub sztucznymi nachyleniami terenu, wymagającymi szczególnej ochrony przed erozją i osuwiskami. Pergole to konstrukcje architektoniczne, które mają na celu wspieranie roślin pnących, a ich oznaczanie nie ma zastosowania w kontekście uwzględnienia stabilności gruntów. Wszystkie te błędne odpowiedzi wynikają z pomylenia funkcji i zastosowania różnych elementów architektury krajobrazu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniach w przypadku skarp. Zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania przestrzeni zielonych, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi."

Pytanie 18

Aby chronić nadziemne części roślin przed zimnem, wykorzystuje się materiały do owijania. Którego z nich nie powinno się używać do tego celu?

A. Juty

B. Folię

C. Słomy

D. Papieru

Stosowanie słomy, juty czy papieru do owijania roślin w celu ich ochrony przed mrozem może wydawać się logicznym wyborem, jednak warto przyjrzeć się, dlaczego nie są one optymalnymi rozwiązaniami. Słoma, mimo swojej popularności, ma ograniczoną trwałość i może łatwo ulegać rozkładowi, co w dłuższym okresie może prowadzić do niedostatecznej ochrony roślin. Natomiast juta, jako naturalny materiał, może być efektywna, ale jej skuteczność zależy od warunków atmosferycznych. W przypadku intensywnych opadów deszczu, juta może nabrać wilgoci, co obniża jej izolacyjne właściwości. Papier, z kolei, może wydawać się praktyczny, ale jego niska wytrzymałość na działanie warunków atmosferycznych sprawia, że jest on mało trwałym rozwiązaniem. Ponadto, zarówno juta, jak i papier wymagają regularnego monitorowania, aby upewnić się, że nie sprawiają więcej szkody niż pożytku. W przypadku folii problemem jest jej zdolność do zatrzymywania ciepła, co w połączeniu z wilgocią może prowadzić do przegrzania roślin. W wielu przypadkach użytkownicy mogą być skłonni do wyboru materiałów, które są dostępne i łatwe w użyciu, ignorując ich długoterminowe konsekwencje. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczna ochrona roślin wymaga nie tylko dobrze dobranych materiałów, ale także wiedzy na temat ich właściwości i zachowania w zmiennych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 19

Ostatnie nawożenie azotem przed zimą powinno być przeprowadzone do połowy

A. lipca

B. listopada

C. września

D. maja

Odpowiedzi 'września', 'maja' i 'listopada' są niepoprawne, bo nie uwzględniają, kiedy najlepiej nawozić azotem. Wrzesień to zdecydowanie za późno, bo rośliny nie będą miały czasu, żeby wykorzystać azot przed zimą. To może sprawić, że rośliny będą słabsze, bo nie przerobią tego azotu w chłodniejszych warunkach. Z kolei 'maj' to czas, kiedy rośliny dopiero zaczynają rosnąć po zimie, więc nawożenie w tym momencie ma inne zadanie - chodzi o stymulację wzrostu, a nie o przygotowanie na zimę. A 'listopad'? To już w ogóle nie ma sensu; rośliny są w spoczynku i dodawanie azotu tylko by się zmarnowało przez wymywanie i niewykorzystanie przez rośliny. Generalnie ważne jest, żeby znać cykl wzrostu roślin i ich potrzeby w danym czasie, żeby nawożenie było skuteczne.

Pytanie 20

Pracownik upadł z wysokości podczas realizacji prac konserwacyjnych w koronie drzewa. Jest w stanie przytomności, ale istnieje ryzyko urazu kręgosłupa. Jak należy udzielić pierwszej pomocy?

A. ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej oraz powiadomienie pogotowia ratunkowego

B. położenie poszkodowanego na plecach i powiadomienie pogotowia ratunkowego

C. pozostawienie poszkodowanego w aktualnej pozycji i powiadomienie pogotowia ratunkowego

D. uniesienie nóg poszkodowanego powyżej poziomu serca oraz powiadomienie pogotowia ratunkowego

Odpowiedź, która sugeruje pozostawienie poszkodowanego w pozycji zastanej, jest poprawna, ponieważ w przypadku podejrzenia urazu kręgosłupa, ruchomość może pogorszyć stan poszkodowanego. Zaleca się unikanie jakiejkolwiek zmiany pozycji osoby rannej, aby zminimalizować ryzyko dodatkowych uszkodzeń, zwłaszcza w obrębie kręgosłupa. Technika ta jest zgodna z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, które podkreślają znaczenie stabilizacji kręgosłupa w przypadku urazów. W praktyce, pozostawiając osobę w jej aktualnej pozycji, umożliwiamy jej zachowanie najbezpieczniejszej dla niej postawy i unikamy ryzyka wywołania paraliżu lub innych poważnych komplikacji. Należy również jak najszybciej wezwać profesjonalną pomoc medyczną, co jest kluczowe w sytuacjach zagrożenia życia, aby fachowcy mogli przeprowadzić odpowiednią ocenę i leczenie. Dodatkowo, w międzyczasie, jeśli to możliwe, warto monitorować stan poszkodowanego i zapewnić mu komfort, nie wykonując przy tym żadnych ruchów, które mogłyby zaszkodzić jego zdrowiu.

Pytanie 21

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu

B. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru

C. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu

D. ocenę warunków siedliskowych dla roślin

Przeprowadzanie analiz funkcjonalno-przestrzennych jest kluczowym elementem planowania i zarządzania przestrzenią, szczególnie w kontekście rozwoju terenów. Celem tych analiz jest opracowanie rozwiązań, które uwzględniają zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne otoczenia. Przykładem może być projektowanie infrastruktury miejskiej, gdzie uwzględnia się nie tylko funkcjonalność budynków, ale też ich wpływ na lokalną faunę i florę. W standardach branżowych, takich jak ISO 14001 dotyczących zarządzania środowiskiem, podkreśla się konieczność zintegrowanego podejścia do analizy funkcjonalno-przestrzennej, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Wiedza z zakresu GIS (Geographic Information Systems) jest również nieoceniona w tym procesie, umożliwiając wizualizację danych przestrzennych i ich analizę, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji. W praktyce, wdrożenie takich rozwiązań sprzyja tworzeniu zrównoważonego rozwoju, co jest zgodne z aktualnymi trendami i wymaganiami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 22

Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli inwentaryzacyjnej klon jesionolistny

Lp.	Gatunek	Obwód pnia [cm]	Wysokość [m]	Średnica korony [m]	Uwagi
1	Dąb szypułkowy Quercus robur	100	25	13	Uszkodzenia mechaniczne na pniu
2	Klon jesionolistny Acer negundo	30 + 50	15	6	Posusz 25%
3	Lipa drobnolistna Tilia cordata	120	22	11	Pochylony pień Posusz 30%

A. ma tylko jeden pień o obwodzie 30 cm oraz uschnięte 25% korony.

B. ma dwa pnie o obwodzie 30 cm i 50 cm oraz uschnięte 30% korony.

C. ma tylko jeden pień o obwodzie 80 cm oraz uschnięte 25% korony.

D. ma dwa pnie o obwodzie 30 cm i 50 cm oraz uschnięte 25% korony.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli inwentaryzacyjnej, klon jesionolistny (Acer negundo) rzeczywiście posiada dwa pnie o obwodach 30 cm i 50 cm. W kontekście zarządzania zasobami leśnymi i ochrony przyrody, prawidłowe rozpoznanie cech drzew jest kluczowym elementem inwentaryzacji. Właściwe pomiary obwodu pnia pozwalają na ocenę kondycji drzew, a także na planowanie zabiegów pielęgnacyjnych takich jak cięcia sanitarno-odnowieniowe. Dodatkowo, informacja o uschniętej koronie wynoszącej 25% wskazuje na potencjalne problemy zdrowotne drzewa, co może wymagać dalszych działań, takich jak konsultacje z dendrologiem czy specjalistami od ochrony roślin. W praktyce, dane te mogą być wykorzystywane do oceny stanu ekosystemów oraz do planowania działań ochronnych w obszarach chronionych. Utrzymanie zdrowia drzewostanów jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, a dokładna dokumentacja jest niezbędna dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 23

Jakie wymagania muszą spełniać drzewa przeznaczone do sadzenia?

A. Właściwie ukształtowany pokrój oraz system korzeniowy

B. Właściwie wykształcone pędy i pąki kwiatowe

C. Właściwie rozwinięte pąki liściowe oraz korzenie boczne

D. Właściwie uformowany pień oraz korzeń główny

Prawidłowo uformowany pokrój i system korzeniowy są kluczowymi elementami, które decydują o dalszym wzroście oraz zdrowiu drzew. Pokrój drzewa powinien być harmonijny i odpowiednio zbalansowany, co pozwala na efektywną fotosyntezę oraz stabilność w warunkach wiatrowych. System korzeniowy, z kolei, odpowiada za pobieranie wody oraz składników odżywczych z gleby, a także za stabilizację drzewa w podłożu. Zgodnie z dobrymi praktykami sadowniczymi, drzewa powinny być sadzone w odpowiednich warunkach glebowych oraz mieć korzenie w pełni rozwinięte, co pozwala im lepiej przystosować się do nowego środowiska. Dobrze rozwinięty system korzeniowy umożliwia drzewom radzenie sobie w trudnych warunkach, takich jak susza czy nadmierna wilgotność. Przykładem praktycznym może być sadzenie drzew owocowych, które wymagają odpowiedniego pokroju, aby umożliwić łatwiejsze zbieranie plonów oraz zapewnić optymalne warunki do owocowania. Dlatego, przy wyborze drzew do sadzenia, szczególną uwagę należy zwrócić na ich pokrój i system korzeniowy.

Pytanie 24

Jakie narzędzia są niezbędne do pomiaru odległości w terenie nachylonym?

A. dwóch tyczek, poziomicy i libelli

B. łaty mierniczej, busoli i średnicomierza

C. trzech tyczek, węgielnicy i poziomicy

D. łaty mierniczej, libelli i pionu

Wykonywanie pomiarów odległości w terenie pochyłym przy użyciu nieodpowiednich narzędzi może prowadzić do poważnych błędów i zafałszowania wyników. Odpowiedzi, które sugerują użycie dwóch tyczek oraz poziomicy, mają w sobie elementy prawdy, ale brakuje im kluczowego narzędzia, jakim jest łata miernicza. Tyczki są pomocne głównie w określaniu punktów odniesienia, lecz w terenie pochyłym, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne, mogą prowadzić do pomyłek ze względu na brak odpowiedniego pomiaru wysokości. Poziomica, choć ważna, nie zastępuje dokładnych pomiarów odległości, a tym bardziej łaty mierniczej, która jest kluczowa do dokładnych pomiarów w kontekście wysokościowym. Z kolei propozycja użycia busoli i średnicomierza w ogóle nie odnosi się do pomiaru odległości, lecz bardziej do określenia kierunku i średnicy, co jest zupełnie inną dziedziną. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia potrzebnych narzędzi i ich zastosowań, co może prowadzić do niezgodności w dokumentacji oraz błędów w realizacji projektów budowlanych. Właściwe dobranie narzędzi pomiarowych, zgodnie z normami branżowymi, jest kluczowe dla uzyskania rzetelnych wyników, które są fundamentem dalszych działań w inżynierii i geodezji.

Pytanie 25

Kwietnik o okrągłym rzucie, wznoszący się ku centralnej części ponad otaczającym go terenem, powinien być obsadzany

A. z lewej do prawej

B. z wnętrza na zewnątrz

C. z prawej do lewej

D. z zewnątrz do wnętrza

Odpowiedzi, które mówią o obsadzaniu kwietnika od zewnątrz do środka, czy to z lewej do prawej, czy z prawej do lewej, są po prostu nietrafione. Gdy sadzimy od zewnątrz, to rośliny w środku będą miały trudniej, bo są trudniejsze do podlewania i pielęgnacji. Takie podejście też może sprawić, że rośliny na zewnątrz będą miały mniej światła, co nie jest dobre dla ich wzrostu. W przypadku podniesionych kwietników, ważne jest, żeby te w środku były wyższe, bo wtedy wszystko wygląda lepiej. A jak ktoś sadzi w linii poziomej, to zapomina, że rośliny potrzebują przestrzeni i mają swoje naturalne sposoby wzrostu. Często mylimy się myśląc, że wszystkie rośliny muszą być równomiernie rozmieszczone, a to nie uwzględnia ich potrzeb. Dobre projektowanie kwietników wymaga zrozumienia, jak rośliny rosną i jak ze sobą współpracują, a to jest klucz do stworzenia ładnej kompozycji w ogrodzie.

Pytanie 26

Aby uzyskać formy topiaryczne takie jak bukszpan lub cis, w szkółce powinno się wykonać cięcie

A. odmładzające

B. formujące

C. prześwietlające

D. sanitarne

Odpowiedź 'formujące' jest prawidłowa, ponieważ cięcie formujące to zabieg, który ma na celu nadanie roślinom odpowiedniego kształtu oraz zachowanie ich naturalnej formy. W przypadku roślin topiarnych, takich jak bukszpan czy cis, kluczowe jest regularne formowanie ich poprzez odpowiednie przycinanie. Cięcie formujące powinno być przeprowadzane w odpowiednich terminach, zazwyczaj na wiosnę lub wczesną jesienią, co sprzyja regeneracji i intensywnemu wzrostowi nowych pędów. W praktyce, cięcie formujące polega na usuwaniu nadmiaru pędów, co pobudza rośliny do gęstszego wzrostu oraz ogranicza ich wysokość, co jest kluczowe dla zachowania pożądanych kształtów. Dobrą praktyką jest korzystanie z ostrych narzędzi, aby zminimalizować uszkodzenia roślin i przyspieszyć proces gojenia. Ponadto, podczas formowania warto pamiętać o harmonijnym kształtowaniu bryły korony, co przyczynia się do estetycznego wyglądu roślin oraz ich zdrowia. Zastosowanie cięcia formującego jest niezwykle istotne w projektowaniu ogrodów oraz w uprawie roślin ozdobnych, gdzie regularne formowanie wpływa na atrakcyjność wizualną przestrzeni.

Pytanie 27

Jakie owoce roślin mogą być pożywieniem dla ptaków?

A. Derenia białego (Cornus alba), berberysa Thunberga (Berberis thunbergii)

B. Wierzby purpurowej (Salix purpured), pięciornika krzewiastego (PotentillaJruticosa)

C. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), tawuły japońskiej (Spiraeajaponica)

D. Krzewuszki ozdobnej (Weigelaflorida), żylistka szorstkiego (Deutńa scabra)

Odpowiedź wskazująca na derenia białego (Cornus alba) oraz berberysa Thunberga (Berberis thunbergii) jest prawidłowa, ponieważ oba te gatunki roślin produkują owoce, które są atrakcyjne dla ptaków. Derenia białego charakteryzuje się białymi owocami o dużej zawartości witamin i składników odżywczych, które przyciągają różnorodne gatunki ptaków w poszukiwaniu pożywienia. Berberys Thunberga natomiast, znany z intensywnych owoców, często staje się źródłem pożywienia dla ptaków, zwłaszcza w okresie zimowym, kiedy inne źródła pokarmu mogą być niedostępne. Umożliwia to ptakom przetrwanie w trudnych warunkach. Ponadto, oba gatunki można z powodzeniem wykorzystać w ogrodach, jako rośliny ozdobne i pożytkowe, co wpisuje się w standardy projektowania ogrodów przyjaznych dla dzikiej fauny. Dobrą praktyką jest sadzenie tych roślin w pobliżu miejsc gniazdowania ptaków, co sprzyja ich obecności w ogrodzie i wspiera bioróżnorodność.

Pytanie 28

Nasiona traw można wmieszać w glebę na głębokość około 1 cm przy użyciu

A. miotłograbii

B. łopaty

C. wałokolczatki

D. piaskownicy

Szpadel, choć jest narzędziem powszechnie używanym do pracy w glebie, nie jest odpowiedni do precyzyjnego mieszania nasion traw z glebą na głębokość 1 cm. Użycie szpadla może prowadzić do zbyt głębokiego zakopania nasion, co skutkuje utrudnionym kiełkowaniem. Nasiona traw wymagają kontaktu z glebą, ale ich umiejscowienie powinno być płytkie, aby mogły łatwo wchłonąć wilgoć i uzyskać dostęp do światła. Piaskówka, z kolei, jest narzędziem używanym głównie do aeracji gleby i może nie być skuteczna w wprowadzaniu nasion w glebę, zwłaszcza na małej głębokości. Miotłograbi, z przeszłością w użytkowaniu do zbierania liści czy rozprowadzania materiałów organicznych, nie są w stanie efektywnie przemieszać nasion z glebą, co może prowadzić do ich nierównomiernego rozmieszczenia. W kontekście upraw traw, istotne jest stosowanie odpowiednich narzędzi, które pozwolą na skuteczne przygotowanie gleby. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do nieefektywności, a w dłuższej perspektywie do obniżenia plonów. Ważne jest, aby przy wyborze narzędzi kierować się ich funkcjonalnością oraz specyfiką uprawianych roślin.

Pytanie 29

Jakie rośliny wykorzystuje się do urządzania ozdobnych ogrodów przy barokowych pałacach?

A. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

B. bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens)

C. irga szwedzka (Cotoneaster suecicus)

D. leszczyna pospolita (Corylus avellana)

Bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens) jest rośliną, która idealnie sprawdza się w tworzeniu ozdobnych parterów przy zabytkowych pałacach barokowych. Jego gęsty pokrój oraz ciemnozielone liście zapewniają estetyczny wygląd przez cały rok, co jest zgodne z wymogami architektury ogrodowej z epoki baroku. Bukszpan można formować w różnorodne kształty i figury, co było niezwykle cenione w ogrodach barokowych, które miały na celu podkreślenie symetrii i porządku. Dodatkowo, bukszpan jest odporny na zanieczyszczenia powietrza, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów miejskich, w których często znajdują się zabytkowe budynki. W praktyce, bukszpan jest często stosowany w nasadzeniach formalnych, ale również w kompozycjach z innymi roślinami, co pozwala na uzyskanie efektownych kontrastów kolorystycznych i teksturalnych. W kontekście standardów ogrodnictwa, bukszpan jest uznawany za klasyczną roślinę ozdobną, której pielęgnacja i formowanie wpisują się w zasady zrównoważonego rozwoju ogrodów.

Pytanie 30

Jaką roślinę kwitnącą na żółto można wykorzystać do aranżacji wiszących doniczek na balkonie?

A. plektrantus

B. uczep

C. surfinia

D. bakopa

Uczep (Bidens) to roślina kwitnąca, która doskonale sprawdza się w wiszących doniczkach na balkonach, szczególnie ze względu na swoje żółte, przyciągające wzrok kwiaty. Roślina ta charakteryzuje się długim okresem kwitnienia, co czyni ją atrakcyjnym wyborem dla ogrodników pragnących dodać kolorów do przestrzeni zewnętrznych. Uczep jest również znany ze swojej odporności na niekorzystne warunki atmosferyczne, co sprawia, że nadaje się do uprawy w różnych lokalizacjach. Warto zauważyć, że uczep rośnie szybko i może być łatwo rozmnażany przez sadzonki, co jest praktycznym aspektem dla osób chcących zaoszczędzić na zakupie nowych roślin. Zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi, zaleca się regularne podcinanie oraz nawożenie, aby wspierać ich zdrowy wzrost i obfite kwitnienie. Dodatkowo, uczep może być łączony z innymi roślinami, tworząc efektowne kompozycje w doniczkach.

Pytanie 31

Typową roślinnością w lasach bukowych są

A. sukulenty

B. geofity

C. kserofity

D. hygrofity

Geofity to rośliny, które w swoim cyklu życiowym przechodzą przez fazy spoczynku, w trakcie których ich nadziemne części obumierają, a przetrwanie zapewniają podziemne organy, takie jak cebulki, bulwy czy kłącza. W lasach bukowych, które są typowe dla umiarkowanego klimatu Europy, geofity odgrywają kluczową rolę w ekosystemie, wykorzystując okresy, gdy korona drzew jest bez liści, aby maksymalnie wykorzystać światło słoneczne i składniki odżywcze. Przykładem geofitów są przylaszczki, śnieżyczki i zawilce, które kwitną wczesną wiosną, zanim liście buków zaczynają rozwijać się na dobre. Zastosowanie wiedzy na temat geofitów jest istotne w kontekście ochrony bioróżnorodności, planowania przestrzennego oraz zachowania naturalnych ekosystemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami ochrony środowiska, zrozumienie roli tych roślin w lasach bukowych może wspierać działania na rzecz ich zachowania oraz rekultywacji terenów leśnych, co ma kluczowe znaczenie w obliczu zmian klimatycznych.

Pytanie 32

Osoba pracująca z pestycydami bez używania środków ochrony osobistej jest narażona na

A. Poparzenie dłoni

B. Podrażnienie śluzówki nosa

C. Trwałe odbarwienie skóry

D. Otarcie naskórka

Podrażnienie śluzówki nosa jest typowym objawem narażenia na działanie pestycydów, które mogą być wdychane w trakcie aplikacji tych substancji. Pestycydy, zwłaszcza te w postaci aerozoli lub sprayów, mogą drażnić błony śluzowe dróg oddechowych, co prowadzi do dyskomfortu oraz potencjalnych problemów zdrowotnych. W praktyce, stosowanie środków ochrony indywidualnej, takich jak maski ochronne, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wchłonięcia szkodliwych substancji przez organizm. Standardy bezpieczeństwa, takie jak normy OSHA czy przepisy dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy, nakładają obowiązek stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej w przypadku pracy z substancjami chemicznymi. Pracownicy powinni być szkoleni w zakresie identyfikacji zagrożeń związanych z używaniem pestycydów oraz w zakresie skutecznych metod ich stosowania. Prawidłowe procedury dotyczące aplikacji pestycydów mogą znacznie zredukować ryzyko wystąpienia podrażnień i innych problemów zdrowotnych.

Pytanie 33

Roślina jednoliścienna, która tworzy kłącza, to

A. perz właściwy(Agropyron repens)

B. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

C. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

D. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)

Bylica pospolita (Artemisia vulgaris), mniszek lekarski (Taraxacum officinale) oraz pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) to gatunki roślin, które nie spełniają kryteriów określających chwast wytwarzający kłącza oraz będący rośliną jednoliścienną. Bylica pospolita jest rośliną wieloletnią, jednak nie produkuje kłączy, lecz rozprzestrzenia się głównie przez nasiona. Jej właściwości lecznicze sprawiają, że jest często wykorzystywana w fitoterapii, ale nie jest uważana za chwast w kontekście ogrodnictwa. Mniszek lekarski, znany ze swoich właściwości odżywczych i zdrowotnych, również nie wytwarza kłączy, a jego nasiona są rozprzestrzeniane przez wiatr, co utrudnia kontrolę nad jego populacją, ale nie czyni go jednoliściennym chwastem. Pokrzywa zwyczajna, choć ma swoje zastosowania w medycynie naturalnej, również nie wytwarza kłączy i charakteryzuje się innym sposobem rozmnażania. Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z nieznajomości podstawowych różnic pomiędzy rodzajami roślin, ich rozmnażaniem oraz sposobami ich rozprzestrzeniania. Kluczowe jest zrozumienie, że kłącza są charakterystyczne dla niektórych roślin jednoliściennych, które mają zdolność do lateralnego wzrostu pod ziemią, co pozwala im na efektywne zajmowanie przestrzeni. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do błędnych interpretacji i wyboru niewłaściwych odpowiedzi.

Pytanie 34

Jakie gatunki roślin nadają się do uprawy w gospodarstwie dysponującym glebami ubogimi, suchymi oraz piaszczystymi?

A. Jałowce (Juniperus sp.)

B. Azalie (Rhododendron sp.)

C. Borówki (Yaccinium sp.)

D. Żywotniki (Thuja sp.)

Jałowce (Juniperus sp.) to rośliny doskonale przystosowane do trudnych warunków glebowych, w tym gleb ubogich, suchych i piaszczystych. Charakteryzują się one dużą odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne i glebowe, co sprawia, że są idealnym rozwiązaniem dla gospodarstw rolnych borykających się z problemami tego rodzaju. Jałowce dobrze znoszą niską wilgotność i potrafią przetrwać w glebach o niskiej zawartości składników odżywczych. Ponadto, są roślinami wieloletnimi, co oznacza, że ich uprawa jest opłacalna w dłuższej perspektywie. Dzięki ich zastosowaniu, można poprawić estetykę przestrzeni oraz zwiększyć bioróżnorodność w gospodarstwie. Warto również zauważyć, że jałowce mają zastosowanie w zieleni miejskiej, a ich owoce są wykorzystywane w przemyśle spożywczym, na przykład do produkcji ginów. W praktyce, odpowiednie przygotowanie gleby oraz dobór właściwych odmian jałowców, takich jak jałowiec pospolity, mogą znacznie zwiększyć efektywność uprawy.

Pytanie 35

Przestrzeń, której ściany są otwarte w około 50 procentach, powinna być zaliczana do

A. śladowe

B. obiektywne

C. konkretne

D. subiektywne

Odpowiedź "obiektywne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do wnętrza, którego ściany są otwarte w około 50 procentach. W terminologii architektonicznej i projektowej, obiektywność odnosi się do elementów, które mogą być mierzone, oceniane i analizowane na podstawie standardowych kryteriów. W tym przypadku, otwarte ściany mogą wpływać na parametry takie jak wentylacja, oświetlenie oraz akustyka, co można precyzyjnie zmierzyć i zweryfikować. W praktyce, obiektywne podejście jest kluczowe dla projektowania przestrzeni, ponieważ pozwala na precyzyjne określenie ich funkcji i efektywności. Przykładem zastosowania tego pojęcia mogą być nowoczesne biura, gdzie otwarte przestrzenie sprzyjają lepszemu przepływowi powietrza oraz zwiększają dostęp do naturalnego światła, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk projektowych. Obiektywne podejście w architekturze i projektowaniu wnętrz przyczynia się do stworzenia przestrzeni sprzyjających zdrowiu i dobrej kondycji użytkowników, co jest istotne w kontekście ergonomii i jakości środowiska pracy.

Pytanie 36

Podstawowe czynności pielęgnacyjne dla łąki kwietnej to

A. koszenie 3-4 razy w miesiącu i dosiewanie nowych roślin

B. koszenie 3-4 razy w roku oraz chemiczne odchwaszczanie

C. koszenie 1-2 razy w miesiącu i nawożenie azotowe

D. koszenie 1-2 razy w roku oraz dosiewanie roślin

Koszenie 3-4 razy w roku oraz odchwaszczanie chemiczne to podejście, które może wydawać się skuteczne, ale w rzeczywistości jest sprzeczne z zasadami zrównoważonej pielęgnacji łąk kwietnych. Częste koszenie prowadzi do osłabienia roślin, ponieważ nie pozwala im na pełny rozwój i kwitnienie, co jest kluczowe dla zachowania bioróżnorodności. W łąkach kwietnych roślinność powinna mieć możliwość naturalnego cyklu życia, co sprzyja regularnemu kwitnieniu i wydawaniu nasion. Odchwaszczanie chemiczne może z kolei negatywnie wpływać na zdrowie gleby oraz lokalny ekosystem, eliminując nie tylko niepożądane rośliny, ale także pożyteczne gatunki, które pełnią istotne funkcje w ekosystemie. Zastosowanie chemii w pielęgnacji łąk jest często krytykowane w literaturze dotyczącej ekologii i zrównoważonego rozwoju. Koszenie 3-4 razy w miesiącu oraz dosiewanie roślin to z kolei podejście, które również nie uwzględnia naturalnych cykli wzrostu roślin. Częste koszenie w takim tempie ogranicza możliwość regeneracji roślin, co prowadzi do ubożenia bioróżnorodności. Wreszcie nawożenie azotem, które pojawia się w innych niepoprawnych odpowiedziach, może doprowadzić do nadmiernego wzrostu niektórych gatunków roślin, a także do eutrofizacji wód gruntowych, co jest niekorzystne zarówno dla łąk, jak i dla otaczających ekosystemów. Dlatego kluczowe jest podejście, które harmonizuje z naturalnymi procesami biologicznymi i ekologicznymi łąk kwietnych.

Pytanie 37

Jakie rodzaje roślin można zalecić do zakupu żywopłotów obwódkowych?

A. Karagana syberyjska (Caragana arborescens) oraz pigwowiec okazały (Chaenomeles speciosa)

B. Dereń jadalny (Cornus mas) oraz berberys Thunberga (Berberis Thunbergii)

C. Mahonia pospolita (Mahonia aąuifolium) oraz pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)

D. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)

Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) to doskonałe rośliny na żywopłoty obwódkowe, które charakteryzują się nie tylko estetyką, ale również funkcjonalnością. Bukszpan jest rośliną zimozieloną, tworzącą gęste, niskie żywopłoty, które mogą być formowane w różnorodne kształty, co czyni go idealnym do stylowych ogrodów. Dodatkowo, bukszpan dobrze znosi przycinanie i może być stosowany do tworzenia eleganckich obwódek. Lawenda natomiast, oprócz walorów ozdobnych, ma właściwości aromatyczne i repelentne, co czyni ją atrakcyjnym wyborem dla ogrodów naturalnych. Oba gatunki są odporne na różne warunki atmosferyczne, co sprawia, że są łatwe w uprawie. Korzystając z tych roślin w projektowaniu ogrodów, można wprowadzić zarówno harmonię wizualną, jak i poprawić mikroklimat tego miejsca, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w architekturze krajobrazu.

Pytanie 38

Jaki sposób przygotowania roślin do sadzenia jest odpowiedni dla rozsady pelargonii ogrodowej uprawianej w pojemnikach?

A. Zredukowanie pędów o połowę oraz podlanie

B. Przycięcie korzeni oraz pędów

C. Usunięcie uszkodzonych części rośliny i podlanie

D. Skrócenie korzeni o 50% oraz pozbycie się suchych liści

Usunięcie uszkodzonych części rośliny oraz podlanie to kluczowe kroki przygotowania rozsady pelargonii ogrodowej do sadzenia. W praktyce, usunięcie uszkodzonych lub chorych liści oraz pędów wspomaga zdrowy wzrost rośliny i minimalizuje ryzyko rozprzestrzeniania się chorób. Przygotowując rośliny w ten sposób, zapewniamy im lepsze warunki do adaptacji po przesadzeniu. Podlanie jest istotne, ponieważ dostarcza roślinom niezbędną wilgoć, co ułatwia ich aklimatyzację w nowym środowisku. Ważne jest, aby woda była równomiernie rozprowadzona, co można osiągnąć przez delikatne podlewanie, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni. Zgodnie z zaleceniami agronomów, regularne monitorowanie stanu roślin po przesadzeniu oraz odpowiednie nawożenie wspiera ich dalszy rozwój. Standardy branżowe podkreślają również znaczenie uniknięcia stresu roślin podczas sadzenia, a usunięcie uszkodzonych części znacząco w tym pomaga.

Pytanie 39

Jaki sposób ochrony bryły korzeniowej rekomendujesz dla drzew wykopanych bezpośrednio z ziemi i przygotowanych do transportu?

A. Zawijanie folią

B. Balotowanie

C. Związywanie sznurkiem

D. Sadzenie w donicach

Balotowanie to jedna z najefektywniejszych metod zabezpieczania bryły korzeniowej roślin drzewiastych wykopanych z gruntu, szczególnie przed transportem. Ta technika polega na owinięciu bryły korzeniowej materiałem, takim jak jute lub inny biodegradowalny materiał, i związaniu jej sznurkiem, co minimalizuje uszkodzenia korzeni oraz utratę wilgoci. Balotowanie jest szczególnie polecane dla większych drzew i krzewów, ponieważ pozwala na transport roślin w sposób, który nie tylko chroni ich system korzeniowy, ale także ułatwia ich późniejsze sadzenie w nowym miejscu. W praktyce, balotowanie jest stosowane w szkółkach oraz przez profesjonalnych ogrodników, którzy dbają o zachowanie jak najlepszej kondycji roślin podczas transportu. Dodatkowo, ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które akcentują znaczenie ochrony bryły korzeniowej w procesach przesadzania. Warto również zauważyć, że balotowanie jest stosowane w połączeniu z innymi formami pielęgnacji roślin, takimi jak odpowiednie nawadnianie przed transportem oraz stosowanie nawozów, co wspiera ich zdrowy rozwój po przesadzeniu.

Pytanie 40

Z powierzchni 100 m2 usunięto warstwę urodzajnej gleby o grubości 0,3 m. Jaką objętość ma usunięta masa ziemi?

A. 30,0 m3

B. 3,0 m3

C. 0,3 m3

D. 300,0 m3

W przypadku błędnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, jakie założenia mogą prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. Odpowiedzi, które wskazują na objętości takie jak 3,0 m³ czy 0,3 m³, mogą wynikać z błędnych założeń co do wysokości warstwy urodzajnej, na przykład pomylenia jednostek miary lub nieprawidłowego przeliczenia grubości warstwy na całkowitą objętość. W interpretacji 300,0 m³ mogło dojść do nadużycia wartości powierzchni lub wysokości, przyjmując nieprawidłowe dane, co jest typowym błędem w obliczeniach geometrycznych. Ważne jest, aby pamiętać, że błędne jednostki lub ich pomieszanie prowadzi do znacznych różnic w wynikach. Prawidłowe konwersje jednostek i zrozumienie zależności między nimi są kluczowe w geometrii oraz w obliczeniach objętości. W praktyce budowlanej i inżynieryjnej, każdy błąd w obliczeniach może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem potrzebnych materiałów, co z kolei wpływa na koszty i czas realizacji projektu. Kluczowe jest więc stosowanie dokładnych metod oraz systematyczne weryfikowanie danych wejściowych, by uniknąć tych powszechnych pułapek w obliczeniach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej