Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 20:45
Data zakończenia: 25 maja 2025 21:03

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na ilustracji pokazano wtyczkę taśmy kabel)

A. SCSI

B. SATA

C. ATA

D. SAS

SAS czyli Serial Attached SCSI to standard interfejsu używany w systemach serwerowych i stacjach roboczych. W przeciwieństwie do ATA wykorzystuje on połączenie szeregowe pozwalające na wyższe prędkości transmisji danych i większą niezawodność co czyni go odpowiednim dla zastosowań profesjonalnych i wymagających dużych przepustowości. Złącza SAS są znacznie różne od tradycyjnych złącz ATA co sprawia że pomylenie tych standardów może wynikać z braku znajomości specyfiki zastosowań biznesowych i infrastruktur sieciowych. SCSI to starszy standard interfejsu używany głównie w komputerach klasy serwer i stacjach roboczych. Jego złącza różnią się znacznie od złącz ATA zarówno pod względem wielkości jak i liczby styków. Wybór SCSI zamiast ATA mógłby wynikać z nieświadomości że SCSI to technologia starsza i bardziej skomplikowana a także mniej powszechna w komputerach osobistych co jest kluczowe dla zrozumienia różnic w zastosowaniach. SATA czyli Serial ATA to nowsza wersja standardu ATA która zastąpiła PATA w większości nowych komputerów osobistych. Choć SATA jest zgodna z ATA w kontekście funkcjonalności to używa innych złącz i kabli bazujących na transmisji szeregowej co znacząco różni się od pokazanej na obrazku taśmy ATA. SATA ma wiele zalet w tym większą przepustowość i mniejszy format jednak w kontekście tego pytania wybór SATA zamiast ATA mógłby wynikać z nieznajomości wizualnych różnic między złączami szeregowych i równoległych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w edukacji technicznej i wyborze odpowiednich komponentów do komputerów osobistych i serwerowych.

Pytanie 2

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna możliwość zapisu dla wszystkich obiektów w /usr/share dla wszystkich użytkowników, nie modyfikując innych uprawnień?

A. chmod -R o+r /usr/share

B. chmod -R a+w /usr/share

C. chmod ugo+rw /usr/share

D. chmod a-w /usr/share

Wybór polecenia 'chmod a-w /usr/share' jest błędny, ponieważ nie nadaje ono uprawnień do pisania, lecz je odbiera. Flaga 'a-w' oznacza usunięcie uprawnienia do pisania dla wszystkich użytkowników, co jest sprzeczne z celem pytania, jakim jest przyznanie tych uprawnień. Z kolei 'chmod ugo+rw /usr/share' dodaje uprawnienia do czytania i pisania dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników, jednak nie jest to zgodne z wymaganiem, aby zmiany dotyczyły tylko uprawnień do pisania. Innym nieprawidłowym podejściem jest 'chmod -R o+r /usr/share', które dodaje jedynie uprawnienia do odczytu dla innych użytkowników, co nie spełnia założenia dotyczącego przyznania uprawnień do pisania. Użytkownicy często mylą różne flagi polecenia 'chmod' i nie rozumieją, że każdy z parametrów wpływa na konkretne aspekty uprawnień. Często dochodzi do nieporozumień związanych z tym, jakie uprawnienia są rzeczywiście potrzebne w danej sytuacji, przez co nieprzemyślane działania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak naruszenie bezpieczeństwa systemu lub utrata dostępu do istotnych zasobów. Zrozumienie struktury uprawnień w systemie Linux oraz ich konsekwencji jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dostępem do plików i katalogów.

Pytanie 3

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wykrywania problemów w pamięciach RAM?

A. Chkdsk

B. SpeedFan

C. MemTest86

D. HWMonitor

Odpowiedzi takie jak SpeedFan, HWMonitor oraz Chkdsk nie są odpowiednimi narzędziami do diagnostyki pamięci RAM, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. SpeedFan to oprogramowanie służące głównie do monitorowania temperatur, prędkości wentylatorów oraz napięć w systemie, ale nie oferuje funkcji testowania pamięci. Użytkownicy mogą pomylić SpeedFan z narzędziem do oceny stabilności systemu, jednak jego funkcjonalność jest ograniczona do monitorowania parametrów, a nie diagnostyki RAM. HWMonitor, z kolei, to narzędzie również skoncentrowane na monitorowaniu parametrów sprzętowych, takich jak temperatura, napięcia oraz obciążenie CPU, co sprawia, że nie ma możliwości przeprowadzania testów pamięci RAM. Chkdsk to narzędzie do sprawdzania i naprawy błędów na dyskach twardych, a jego zastosowanie w kontekście pamięci RAM jest mylne – nie diagnozuje ono problemów związanych z pamięcią operacyjną, lecz z systemem plików na dysku. Wiele osób myli funkcje tych programów, co prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat ich zastosowania w kontekście diagnozowania błędów pamięci. Stosowanie nieodpowiednich narzędzi do diagnostyki może prowadzić do pominięcia rzeczywistych problemów z pamięcią RAM, co w konsekwencji może wpływać na stabilność i wydajność systemu jako całości.

Pytanie 4

Informacje, które zostały pokazane na wydruku, uzyskano w wyniku wykonania

A. route change

B. ipconfig /all

C. netstat -r

D. traceroute -src

Route change to polecenie używane do modyfikacji istniejących tras w tabeli routingu. Jest to narzędzie administracyjne, które pozwala na ręczne dodawanie, usuwanie lub zmienianie tras, ale nie służy do ich wyświetlania. W kontekście tego pytania, polecenie route change nie generuje wyjścia pokazującego pełną tabelę routingu, która została przedstawiona na wydruku. Użycie tego polecenia wymaga głębokiego zrozumienia struktury sieci oraz może prowadzić do błędów w konfiguracji, jeśli nie jest stosowane z należytą uwagą. Z kolei ipconfig /all to polecenie, które dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych i serwerów DNS. Choć ipconfig /all jest niezwykle użyteczne w diagnozowaniu problemów sieciowych poprzez dostarczanie rozbudowanego zestawu danych, nie wyświetla tabeli routingu, co jest wymagane w tym przypadku. Traceroute -src, podobnie jak klasyczne traceroute, służy do śledzenia ścieżki, jaką przechodzą pakiety do określonego adresu docelowego. Umożliwia analizę opóźnień i diagnostykę problemów z trasowaniem pakietów w sieci. Jednak traceroute -src nie służy do bezpośredniego wyświetlania tabeli routingu, dlatego jego zastosowanie w kontekście tego pytania jest nieodpowiednie. Każde z tych poleceń ma specyficzne zastosowanie i znajomość ich działania oraz kontekstu użycia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i diagnozowania sieci komputerowych.

Pytanie 5

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. BootLoader

B. CrossFire

C. Hot Swap

D. Plug and Play

Wybór odpowiedzi CrossFire jest błędny, ponieważ odnosi się do technologii firmy AMD, która pozwala na łączenie kilku kart graficznych w celu zwiększenia wydajności. To rozwiązanie jest zatem związane z wydajnością grafiki i nie ma zastosowania do identyfikacji i konfiguracji urządzeń peryferyjnych. Z kolei Hot Swap dotyczy możliwości wymiany komponentów systemu, takich jak dyski twarde, bez potrzeby wyłączania zasilania. Choć to podejście zwiększa wygodę operacyjną w kontekście serwerów czy urządzeń sieciowych, nie jest ono związane z automatycznym rozpoznawaniem urządzeń. BootLoader z kolei jest programem uruchamiającym system operacyjny na komputerze, a jego funkcja nie ma nic wspólnego z podłączaniem urządzeń peryferyjnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wyborów to mylenie różnych mechanizmów i ich funkcji. Warto zauważyć, że prawidłowe rozpoznanie urządzeń poprzez mechanizm Plug and Play oszczędza czas użytkowników, eliminując konieczność ręcznego instalowania sterowników, co jest kluczowe w szybko zmieniającym się świecie technologii. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest istotne dla każdego, kto chce efektywnie zarządzać sprzętem komputerowym.

Pytanie 6

W systemie adresacji IPv6 adres ff00::/8 definiuje

A. zestaw adresów sieci testowej 6bone

B. adres nieokreślony

C. adres wskazujący na lokalny host

D. zestaw adresów służących do komunikacji multicast

Adres nieokreślony (0::/128) w IPv6 oznacza, że urządzenie nie ma przypisanego adresu i jest używane głównie w kontekście konfiguracji i testowania, a nie do komunikacji. Pula adresów testowej sieci 6bone była używana w przeszłości do testowania protokołów IPv6 w sieciach eksperymentalnych, ale nie jest już aktualnie wykorzystywana w praktyce. Adres wskazujący na lokalnego hosta również nie ma zastosowania w kontekście ff00::/8, ponieważ adres lokalny to 127::1, a nie adres multicast. W przypadku błędnego zrozumienia, że ff00::/8 to adres dla lokalnego hosta, błędnie interpretuje się funkcję adresów multicast jako adresów unicast. Podczas projektowania i zarządzania sieciami, zrozumienie różnicy między tymi rodzajami adresów jest kluczowe, ponieważ każdy z nich ma inną rolę i zastosowanie. Typowe błędy myślowe wynikają z mylenia adresów unicast, multicast i broadcast, co prowadzi do nieefektywnego projektowania sieci oraz problemów z jej wydajnością. W rzeczywistości, adresy multicast są niezbędne do efektywnej komunikacji w sieciach, a ich zrozumienie pozwala na tworzenie bardziej złożonych architektur sieciowych zgodnych z aktualnymi standardami.

Pytanie 7

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu

B. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt

C. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

D. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr

Polecenie attrib +h +s +r w systemie Windows służy do nadawania atrybutów plików. W przypadku pliku przykład.txt, użycie tego polecenia nadje mu atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) oraz tylko do odczytu (r). Atrybut 'ukryty' sprawia, że plik nie będzie widoczny w standardowych widokach eksploratora, co jest przydatne w zarządzaniu danymi, które nie powinny być modyfikowane przez użytkowników. Atrybut 'systemowy' oznacza, że plik jest istotny dla działania systemu operacyjnego, co również może zniechęcić do przypadkowych zmian. Natomiast atrybut 'tylko do odczytu' chroni zawartość pliku przed przypadkowym usunięciem lub modyfikacją. Praktyczne zastosowanie tych atrybutów można zauważyć w sytuacjach, gdy chcemy zabezpieczyć pliki konfiguracyjne lub systemowe, aby użytkownicy nie ingerowali w ich zawartość. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie odpowiednich atrybutów, aby chronić istotne dane w systemie oraz zapewnić ich prawidłowe działanie.

Pytanie 8

Zarządzaniem drukarkami w sieci, obsługiwaniem zadań drukowania oraz przyznawaniem uprawnień do drukarek zajmuje się serwer

A. DHCP

B. FTP

C. plików

D. wydruków

Odpowiedź "wydruków" jest prawidłowa, ponieważ serwer wydruków, znany również jako print server, pełni kluczową rolę w zarządzaniu zasobami drukarskimi w sieci. Jego głównym zadaniem jest rozgłaszanie dostępnych drukarek, co pozwala na ich zdalne użycie przez użytkowników w sieci. Serwer ten zarządza kolejkami zadań wydruku, co oznacza, że potrafi zarządzać wieloma zleceniami drukowania, zapewniając, że są one realizowane w odpowiedniej kolejności i bez kolizji. Dodatkowo, serwer wydruków przydziela prawa dostępu do poszczególnych drukarek, co jest istotne w środowiskach biurowych, gdzie nie każdy użytkownik powinien mieć dostęp do wszystkich urządzeń. Przykładem zastosowania serwera wydruków może być mała firma, w której kilka komputerów jest podłączonych do jednej drukarki. Serwer umożliwia zdalne drukowanie z tych komputerów, a także monitorowanie stanu drukarki oraz zbieranie statystyk dotyczących wykorzystania. W branży IT standardem jest wykorzystywanie serwerów wydruków w celu centralizacji zarządzania drukiem, co prowadzi do oszczędności materiałów eksploatacyjnych oraz czasu użytkowników.

Pytanie 9

Przekształć liczbę dziesiętną 129(10) na reprezentację binarną.

A. 10000001(2)

B. 1000001(2)

C. 1000000001(2)

D. 100000001(2)

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z nieprawidłowego zrozumienia procesu konwersji liczb z systemu dziesiętnego na binarny. Należy zauważyć, że każda z błędnych propozycji, takie jak 100000001(2), 1000001(2) oraz 1000000001(2), zawiera błędy w długości i wartości bitów. Zastosowanie niewłaściwych bitów prowadzi do niepoprawnej reprezentacji liczby 129. Na przykład, 100000001(2) reprezentuje wartość 257, co wykracza poza zakres liczby 129. Podobnie, 1000000001(2) przedstawia 513, a 1000001(2) daje 65. To ważne, aby pamiętać, że każda cyfra w systemie binarnym ma swoją wartość, zależną od pozycji, w której się znajduje; liczby te są potęgami dwójki. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych nieprawidłowych odpowiedzi, obejmują mylenie miejsc wartości lub niepoprawne śledzenie reszt w procesie dzielenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się przetestowanie konwersji za pomocą narzędzi online lub programów, które umożliwiają wizualizację procesu konwersji liczby dziesiętnej na binarną, co może znacząco ułatwić zrozumienie tego zagadnienia oraz poprawić umiejętności w kodowaniu i pracy z danymi.

Pytanie 10

Największą pojemność spośród nośników optycznych posiada płyta

A. DVD-RAM

B. Blu-Ray

C. CD

D. DVD

Wybór innych nośników optycznych, takich jak CD, DVD czy DVD-RAM, jest nieprawidłowy z perspektywy pojemności i aktualnych standardów przechowywania danych. CD, będące jednym z najwcześniejszych nośników optycznych, charakteryzują się znacznie ograniczoną pojemnością wynoszącą zaledwie 700 MB. Pomimo ich popularności w latach 90-ych i wczesnych 2000-ych, ich zdolność do przechowywania danych jest całkowicie niewystarczająca w obliczu współczesnych wymagań dotyczących przechowywania multimediów, takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy gry komputerowe. DVD zwiększa pojemność do około 4,7 GB w wersji jednolayerskiej oraz 8,5 GB w wersji dwuwarstwowej, co wciąż jest niewystarczające dla wielu aplikacji. DVD-RAM, choć oferujące lepszą funkcjonalność w zakresie wielokrotnego zapisu i edycji, mają pojemność porównywalną do standardowego DVD, co czyni je mniej efektywnym wyborem dla dużych zbiorów danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych nośników często wynikają z braku zrozumienia ich ograniczeń oraz możliwości, jakie oferuje nowocześniejsza technologia, jak płyty Blu-Ray. Ignorując postęp technologiczny, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie są zgodne z wymaganiami współczesnych zastosowań. W obliczu dynamicznego rozwoju technologii cyfrowej, kluczowe jest, aby być świadomym różnic w pojemności oraz zastosowań różnych typów nośników i dostosowywać wybór do konkretnych potrzeb.

Pytanie 11

Obniżenie ilości jedynek w masce pozwala na zaadresowanie

A. większej liczby sieci i większej liczby urządzeń

B. mniejszej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń

C. mniejszej liczby sieci i większej liczby urządzeń

D. większej liczby sieci i mniejszej liczby urządzeń

Rozumienie, jak modyfikacja maski podsieci wpływa na liczbę dostępnych adresów IP, jest bardzo istotne. Kiedy zwiększamy liczbę jedynek w masce, to w rzeczywistości ograniczamy liczbę dostępnych adresów w sieci, co sprawia, że możemy obsłużyć tylko kilka urządzeń. Niektórzy mogą myśleć, że więcej jedynek=więcej sieci, ale tak nie jest. Mniejsza liczba jedynek w masce to większa liczba adresów dla konkretnej podsieci, ale nie zwiększa liczby sieci. Na przykład w masce /24 mamy 256 adresów, ale już w masce /25 (255.255.255.128), która ma więcej jedynek, liczba dostępnych adresów dla urządzeń spada, co może być frustracją w dużych sieciach. Doświadczeni administratorzy dobrze znają te zasady i stosują subnetting zgodnie z potrzebami swojej sieci, bo nieprzemyślane zmiany mogą narobić niezłych kłopotów.

Pytanie 12

Powszechnie stosowana forma oprogramowania, która funkcjonuje na zasadzie "najpierw wypróbuj, a potem kup", to

A. OEM

B. Software

C. Freeware

D. Shareware

Wybór jakiejkolwiek z pozostałych opcji prowadzi do mylnych wniosków o charakterze dystrybucji oprogramowania. Odpowiedź "Software" jest zbyt ogólna, ponieważ odnosi się do wszelkiego rodzaju programów komputerowych, niezależnie od ich modelu licencjonowania. Nie precyzuje, czy dane oprogramowanie jest dostępne na zasadzie próbnej, czy wymaga zakupu, co wprowadza w błąd. "OEM" (Original Equipment Manufacturer) to model, w którym oprogramowanie jest dostarczane z nowymi urządzeniami, zazwyczaj w niższej cenie, ale nie pozwala na próbne korzystanie przed zakupem. Oprogramowanie OEM jest ograniczone w zakresie przenoszenia licencji na inne urządzenia, co czyni go innym od shareware. Z kolei "Freeware" odnosi się do programów, które są dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń, co nie zgadza się z zasadą „najpierw wypróbuj, a potem kup”. Freeware nie wymaga żadnych opłat, a jego użytkownicy mogą korzystać z pełnej wersji bez konieczności zakupu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to zbytnie uproszczenie pojęcia dystrybucji oprogramowania oraz brak zrozumienia różnic między różnymi modelami licencjonowania. W obliczu różnorodności opcji, kluczowe jest zrozumienie, że każdy model ma swoje specyfikacje i zastosowania, co wpływa na wybór odpowiedniego oprogramowania w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 13

```echo off```\necho ola.txt >> ala.txt\npause\nJakie będzie skutki wykonania podanego skryptu?

A. zostanie dodany tekst ala.txt do pliku ola.txt

B. zawartość pliku ola.txt zostanie przeniesiona do pliku ala.txt

C. zostanie dopisany tekst ola.txt do pliku ala.txt

D. zawartość pliku ala.txt zostanie przeniesiona do pliku ola.txt

Wykonanie skryptu przedstawionego w pytaniu polega na użyciu polecenia "echo" w systemie operacyjnym Windows, które jest często wykorzystywane do wypisywania tekstu na standardowe wyjście lub do plików. W tym przypadku, polecenie "echo ola.txt >> ala.txt" powoduje, że tekst "ola.txt" zostaje dopisany na końcu pliku "ala.txt". Operator ">>" oznacza, że tekst będzie dodany na końcu pliku, zamiast go nadpisywać, co różni się od operatora ">". Przykładowo, jeśli plik "ala.txt" miał wcześniej jakąś zawartość, to po wykonaniu skryptu, zawartość ta pozostanie, a na końcu pliku zostanie dopisany nowy tekst. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, kiedy chcemy zachować dotychczasowe dane zamiast je trwale utracić. W kontekście automatyzacji procesów, tego rodzaju operacje są niezwykle przydatne, na przykład przy tworzeniu logów lub zbieraniu danych w plikach tekstowych. Warto zauważyć, że jeśli plik "ala.txt" nie istniał wcześniej, zostanie on automatycznie utworzony przez system.

Pytanie 14

Który z przyrządów służy do usuwania izolacji?

A. B

B. C

C. D

D. A

Wybór niewłaściwego narzędzia do ściągania izolacji może wynikać z mylnego rozpoznania ich funkcji. Narzędzie oznaczone jako A jest zazwyczaj używane do innych celów, takich jak zaciskanie przewodów lub inne zastosowania mechaniczne. Nie posiada ono precyzyjnych krawędzi tnących wymaganych do bezpiecznego ściągania izolacji z przewodów. Narzędzie B, choć może wyglądać podobnie do niektórych ściągaczy izolacji, jest typowo przeznaczone do cięcia twardszych materiałów i nie jest zoptymalizowane do precyzyjnego usuwania izolacji bez ryzyka uszkodzenia przewodnika. Narzędzie D jest z kolei najczęściej używane jako zaciskarka do terminali, wtyków oraz końcówek przewodów, co jest funkcjonalnością niezbędną przy montażu złącz, ale nie w procesie ściągania izolacji. Stosowanie niewłaściwego narzędzia może prowadzić do uszkodzenia izolacji, co zwiększa ryzyko awarii lub zagrożenia elektrycznego. Prawidłowe rozpoznanie i użycie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest kluczowe, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo instalacji. Właściwa edukacja i doświadczenie praktyczne w rozpoznawaniu i stosowaniu narzędzi elektroinstalacyjnych pomagają w unikaniu takich błędów i zwiększają efektywność oraz bezpieczeństwo pracy zawodowej. Właściwe narzędzia zapewniają, że połączenia elektryczne są niezawodne i bezpieczne, co jest ważne nie tylko dla elektrotechników, ale również dla użytkowników końcowych.

Pytanie 15

Jaki procesor pasuje do płyty głównej o podanej specyfikacji?

A. A

B. C

C. D

D. B

Wybór nieodpowiedniego procesora do płyty głównej może skutkować niekompatybilnością, co uniemożliwia uruchomienie systemu. W przypadku odpowiedzi B, procesor Intel Core i7 wykorzystuje gniazdo socket 1151, które różni się od socketu 1150 używanego przez płytę główną. Socket 1151 jest dedykowany dla nowszych generacji procesorów, co oznacza brak fizycznej i elektrycznej zgodności. Odpowiedź C wskazuje na procesor Athlon 64 FX z gniazdem AM2, co jest całkowicie odmiennym standardem stosowanym przez firmę AMD. Gniazda Intel i AMD są zupełnie różne, co wyklucza możliwość ich wzajemnej kompatybilności. Odpowiedź D odnosi się do procesora AMD FX1150 z gniazdem AM3+, co oznacza podobne problemy z kompatybilnością jak w przypadku odpowiedzi C. Socket AM3+ jest przeznaczony dla innej serii procesorów AMD, które nie są kompatybilne z płytami głównymi posiadającymi socket 1150 przeznaczony dla procesorów Intel. Typowe błędy myślowe to założenie, że wszystkie procesory będą działały z dowolną płytą główną, co nie jest prawdą ze względu na różnice w standardach socketów. Zrozumienie specyfikacji sprzętowych i zgodności komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i budowania systemów komputerowych.

Pytanie 16

Na ilustracji przedstawiony jest tylny panel jednostki komputerowej. Jakie jest nazewnictwo dla złącza oznaczonego strzałką?

A. FireWire

B. USB

C. LPT

D. COM

Złącze COM znane również jako port szeregowy było szeroko stosowane w starszych komputerach do podłączania urządzeń takich jak modemy czy myszy. Charakteryzuje się niską przepustowością i jest obecnie uważane za przestarzałe w kontekście nowoczesnych urządzeń peryferyjnych gdzie wymagane jest szybkie przesyłanie danych. Z kolei port LPT czyli port równoległy historycznie używany był do podłączenia drukarek. Technologia ta zapewniała równoczesne przesyłanie wielu bitów danych co czyniło ją szybszą niż port COM w kontekście przesyłania danych do drukarki jednak również została wyparta przez bardziej nowoczesne rozwiązania takie jak USB. Złącze USB to uniwersalny port wykorzystywany do podłączania szerokiej gamy urządzeń takich jak klawiatury kamery dyski zewnętrzne z szybko rosnącą przepustowością osiągającą w wersjach najnowszych do 10 Gbps dla USB 3.1. Jednakże w kontekście pytań dotyczących przesyłania dużych plików multimedialnych jak video port FireWire oferował wyższą wydajność w porównaniu do USB 2.0 co czyniło go preferowanym wyborem w profesjonalnych zastosowaniach audio-wideo. Pomylenie portu FireWire z powyższymi może wynikać z jego podobieństwa kształtem do innych złącz jednak jego specyficzne właściwości techniczne i zastosowania wyraźnie go odróżniają w kontekście wydajności przesyłania danych szczególnie w zastosowaniach multimedialnych.

Pytanie 17

Aby oddzielić komputery działające w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do zarządzalnego przełącznika, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do wykorzystywanych interfejsów

B. niewykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów

C. wykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów

D. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystywanych interfejsów

Dobra robota z odpowiedzią! Przypisanie interfejsów do różnych VLAN-ów to świetny sposób na logiczne oddzielenie ruchu w tej samej sieci. VLAN-y pozwalają na uniknięcie problemów z kolizjami adresów IP, co jest naprawdę przydatne, zwłaszcza jeśli dwa komputery mają ten sam adres. Dzięki różnym VLAN-om, ruch jest kierowany przez odpowiednie interfejsy, co sprawia, że komunikacja jest lepiej zorganizowana. Na przykład, jeśli masz dwa komputery z tym samym IP, ale w różnych VLAN-ach, to przełącznik będzie wiedział, jak zarządzać ich danymi osobno. To naprawdę dobra praktyka w projektowaniu sieci, bo poprawia bezpieczeństwo i wydajność. No i pamiętaj, że VLAN-y działają zgodnie ze standardem IEEE 802.1Q, co jest istotne, jak chcesz, żeby wszystko działało sprawnie.

Pytanie 18

Wskaź zestaw wykorzystywany do diagnozowania logicznych systemów elektronicznych na płycie głównej komputera, który nie reaguje na próbę uruchomienia zasilania?

A. Rys. A

B. Rys. B

C. Rys. D

D. Rys. C

Wybierając inne opcje niż rysunek A, można popełnić kilka typowych błędów związanych z niewłaściwym rozumieniem narzędzi diagnostycznych używanych w elektronice. Rysunek B przedstawia lutownicę, która jest narzędziem do naprawy i montażu elementów na płytce drukowanej, ale nie służy do diagnostyki układów logicznych. Lutownica jest używana do lutowania komponentów, ale jej zastosowanie ogranicza się do fizycznej manipulacji elementami, a nie do analizy sygnałów logicznych. Rysunek C prezentuje myjkę ultradźwiękową, która jest używana do czyszczenia płyt PCB i innych podzespołów elektronicznych. Chociaż utrzymanie czystości komponentów jest ważne, myjka ultradźwiękowa nie diagnozuje problemów z układami logicznymi. Wreszcie, rysunek D pokazuje lokalizator kabli, który jest użytecznym narzędziem do identyfikacji i śledzenia przewodów w instalacjach elektrycznych. Jednak jego funkcje są nieadekwatne do analizy logicznych sygnałów na płycie głównej komputera. Myślenie, że te narzędzia mogą zastąpić analizator stanów, wynika z niezrozumienia ich specyfiki i właściwego zastosowania. Dlatego ważne jest, aby znać dokładne przeznaczenie każdego narzędzia i umieć je zastosować w odpowiednich sytuacjach diagnostycznych. Poprawne zrozumienie i użycie właściwych narzędzi jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki i naprawy układów elektronicznych, co jest istotnym elementem pracy każdego technika elektronika.

Pytanie 19

Złącze zasilacza ATX12V jest przeznaczone do zasilania

A. stacji dyskietek

B. karty graficznej PCI-e 3.0

C. urządzeń SATA

D. procesora

Złącze zasilacza ATX12V jest często mylone z innymi złączami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich funkcji. Złącze PCI-e 3.0, na przykład, jest używane do zasilania kart graficznych, które wymagają dużej ilości energii ze względu na intensywne obliczenia graficzne. Karty te mają własne złącza zasilające, które dostarczają energię, różniące się od standardu ATX12V, co powoduje błędne przypisanie funkcji. Podobnie, urządzenia SATA są zasilane przez złącze SATA, a nie ATX12V. Zastosowanie nieodpowiedniego złącza do zasilania stacji dyskietek również jest błędne, gdyż stacje te korzystają z innego typu zasilania, często przez złącze molex. Tego rodzaju nieprawidłowe przypisania wynikają z braku zrozumienia ról, jakie poszczególne złącza odgrywają w architekturze systemu komputerowego. Niezrozumienie funkcji złącza ATX12V może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością systemu, takich jak niestabilność czy całkowite awarie, jeśli zasilanie procesora nie będzie zapewnione w odpowiedni sposób. W branży IT niezwykle istotne jest, aby mieć świadomość, jakie złącza są niezbędne dla określonych komponentów, ponieważ prawidłowe zasilanie to klucz do stabilnej i wydajnej pracy całego systemu.

Pytanie 20

W systemie SI jednostką do mierzenia napięcia jest

A. amper

B. wat

C. wolt

D. herc

Wolt (V) jest jednostką miary napięcia w układzie SI, która mierzy różnicę potencjałów elektrycznych między dwoma punktami. Został zdefiniowany na podstawie pracy wykonywanej przez jednostkę ładunku elektrycznego, gdy przechodzi przez element obwodu. Na przykład, gdy napięcie wynosi 5 woltów, oznacza to, że pomiędzy dwoma punktami jest ustalona różnica potencjału, która pozwala na przepływ prądu. W praktyce, wolt jest kluczowym parametrem w elektrotechnice i elektronice, wpływając na projektowanie urządzeń elektrycznych, takich jak zasilacze, akumulatory, a także w systemach telekomunikacyjnych. Dobrą praktyką jest mierzenie napięcia w obwodach za pomocą multimetru, co pozwala na monitorowanie i diagnostykę układów elektronicznych. Przykłady zastosowania napięcia to różne urządzenia domowe, takie jak żarówki, które działają na napięciu 230 V, czy systemy fotowoltaiczne, w których napięcie generowane przez ogniwa słoneczne ma kluczowe znaczenie dla efektywności zbierania energii.

Pytanie 21

Jakie właściwości posiada topologia fizyczna sieci opisana w ramce?

jedna transmisja w danym momencie
wszystkie urządzenia podłączone do sieci nasłuchują podczas transmisji i odbierają jedynie pakiety zaadresowane do nich
trudno zlokalizować uszkodzenie kabla
sieć może przestać działać po uszkodzeniu kabla głównego w dowolnym punkcie

A. Gwiazda

B. Siatka

C. Rozgłaszająca

D. Magistrala

Topologia gwiazdy polega na centralnym urządzeniu, takim jak przełącznik, do którego podłączone są wszystkie inne węzły sieci. Dzięki temu awaria jednego kabla nie wpływa na działanie całej sieci, co jest jedną z głównych zalet tej topologii. Z drugiej strony, awaria centralnego węzła unieruchamia całą sieć, co wymaga stosowania niezawodnych rozwiązań centralnych. Topologia rozgłaszania, często mylona z magistralą, w rzeczywistości odnosi się do sposobu przesyłania danych, gdzie wiadomości są wysyłane do wszystkich węzłów, ale tylko przeznaczone odbiorniki odbierają dane. Jest to bardziej sposób przesyłania danych niż fizyczna struktura. Topologia siatki jest złożoną siecią, gdzie każde urządzenie jest połączone z kilkoma innymi, co zapewnia wysoką redundancję i niezawodność. Awaria jednego lub kilku połączeń nie wpływa znacząco na pracę sieci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla krytycznych aplikacji, mimo wyższych kosztów implementacji i złożoności zarządzania. Wybór odpowiedniej topologii zależy od specyficznych potrzeb i zasobów organizacji, jak również od wymagań dotyczących skalowalności, niezawodności i kosztów zarządzania. Magistrala, choć prosta, wprowadza ograniczenia, które w nowoczesnych sieciach często czynią ją niepraktyczną w porównaniu z innymi strukturami.

Pytanie 22

W systemie Linux, polecenie usermod -s dla danego użytkownika umożliwia

A. przypisanie go do innej grupy

B. zmianę jego powłoki systemowej

C. zmianę jego katalogu domowego

D. blokadę jego konta

Polecenie usermod -s w systemie Linux jest używane do zmiany powłoki systemowej (shell) dla określonego użytkownika. Powłoka systemowa to program, który interpretuje polecenia wprowadzane przez użytkownika, a jej zmiana ma duże znaczenie w kontekście zarządzania użytkownikami oraz bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy administrator chce, aby użytkownik korzystał z innej powłoki, takiej jak /bin/bash zamiast domyślnej powłoki. Zmiana powłoki może wpływać na dostęp do różnych narzędzi czy skryptów, które są specyficzne dla danej powłoki. Dobre praktyki w zarządzaniu kontami użytkowników zalecają, aby powłoka była odpowiednia do zadań, jakie użytkownik ma wykonywać. Warto również zauważyć, że zmiana powłoki może wymagać ponownego zalogowania się użytkownika, aby zmiany mogły być w pełni zastosowane, co jest istotne w kontekście użytkowania systemu. Przykład użycia polecenia: 'usermod -s /bin/bash username', gdzie 'username' to nazwa konta użytkownika, którego powłokę chcemy zmienić.

Pytanie 23

Który aplet w panelu sterowania systemu Windows 7 pozwala na ograniczenie czasu korzystania z komputera przez użytkownika?

A. Użytkownicy

B. Kontrola rodzicielska

C. Windows Defender

D. Centrum powiadomień

Kontrola rodzicielska w systemie Windows 7 to narzędzie, które umożliwia rodzicom zarządzanie czasem, jaki ich dzieci mogą spędzać na komputerze. Dzięki temu apletowi można ustawić konkretne godziny pracy, ograniczać czas korzystania z określonych aplikacji oraz monitorować aktywności użytkowników. Przykładowo, rodzice mogą skonfigurować system tak, aby dzieci mogły korzystać z komputera tylko w wyznaczonych porach dnia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa cyfrowego. Umożliwia to nie tylko ochronę dzieci przed nadmiernym czasem spędzanym przed ekranem, ale także zapewnia, że będą one miały czas na inne aktywności, takie jak nauka czy zabawa na świeżym powietrzu. Kontrola rodzicielska wspiera także edukację w zakresie odpowiedzialnego korzystania z technologii, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi standardami ochrony, które pozwalają na stworzenie bezpieczniejszego środowiska do nauki i zabawy.

Pytanie 24

W biurze należy zamontować 5 podwójnych gniazd abonenckich. Średnia odległość od lokalnego punktu dystrybucyjnego do gniazda abonenckiego wynosi 10m. Jaki będzie przybliżony koszt zakupu kabla UTP kategorii 5e do utworzenia sieci lokalnej, jeśli cena brutto za 1m kabla UTP kategorii 5e wynosi 1,60 zł?

A. 800,00 zł

B. 320,00 zł

C. 160,00 zł

D. 80,00 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędów logicznych w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia zadania. Na przykład, jeśli ktoś odpowiedział 80,00 zł, mógł założyć, że potrzeba mniej kabla, co może być efektem pominięcia właściwego przeliczenia liczby gniazd abonenckich na długość kabla. W rzeczywistości, nie wystarczy pomnożyć jedynie liczby gniazd przez odległość, ponieważ każde gniazdo wymaga połączenia z centralnym punktem dystrybucyjnym, co wymusza na nas uwzględnienie pełnej długości kabla dla każdego gniazda. Inna niepoprawna odpowiedź, jak 320,00 zł, również może sugerować błędne założenia dotyczące liczby żył wymaganych do połączenia gniazd. Kabel UTP kategorii 5e, znany ze swojej wszechstronności i wydajności, ma swoje limity w kontekście długości połączeń, które mogą wpłynąć na jakość sygnału. Ponadto, podstawowe błędy w obliczeniach mogą prowadzić do nieodpowiedniego zaplanowania instalacji, co może skutkować dodatkowymi kosztami związanymi z zakupem materiałów oraz ich instalacją. Dlatego kluczowe jest staranne podejście do wszelkich zagadnień związanych z infrastrukturą sieciową oraz przemyślane obliczenia, które opierają się na rzeczywistych potrzebach i dobrych praktykach branżowych w zakresie projektowania sieci.

Pytanie 25

System S.M.A.R.T. służy do śledzenia funkcjonowania oraz identyfikacji usterek

A. dysków twardych

B. płyty głównej

C. kart rozszerzeń

D. napędów płyt CD/DVD

S.M.A.R.T. to taki system, który pomaga w monitorowaniu twardych dysków i SSD-ów. Co on robi? Zbiera różne dane, jak temperatura, czas pracy czy liczba uruchomień. To super ważne, bo dzięki temu możemy przewidzieć, kiedy dysk może się zepsuć. W serwerach często sprawdzają te informacje, bo jak coś zaczyna szwankować, to lepiej zawczasu podjąć jakieś kroki, jak na przykład przenieść dane na nowy dysk. Jak dla mnie, korzystanie z S.M.A.R.T. jest naprawdę mądrym rozwiązaniem w IT, bo pomaga uniknąć utraty danych i sprawia, że sprzęt działa niezawodniej.

Pytanie 26

Komputer powinien działać jako serwer w sieci lokalnej, umożliwiając innym komputerom dostęp do Internetu poprzez podłączenie do gniazda sieci rozległej za pomocą kabla UTP Cat 5e. Na chwilę obecną komputer jest jedynie połączony ze switchem sieci lokalnej również kablem UTP Cat 5e oraz nie dysponuje innymi portami 8P8C. Jakiego komponentu musi on koniecznie nabrać?

A. O większą pamięć RAM

B. O dodatkowy dysk twardy

C. O szybszy procesor

D. O drugą kartę sieciową

Komputer, żeby móc działać jako serwer i dzielić połączenie z Internetem, musi mieć dwie karty sieciowe. Jedna z nich służy do komunikacji w lokalnej sieci (LAN), a druga przydaje się do łączenia z Internetem (WAN). Dzięki temu można spokojnie zarządzać przesyłem danych w obie strony. Takie rozwiązanie jest super ważne, bo pozwala np. na utworzenie serwera, który działa jak brama między komputerami w domu a Internetem. Warto wiedzieć, że posiadanie dwóch kart sieciowych to dobra praktyka, zwiększa to bezpieczeństwo i wydajność. Jeżeli chodzi o standardy IT, to takie podejście pomaga też w segregowaniu ruchu lokalnego i zewnętrznego, co ma duże znaczenie dla ochrony danych i wykorzystania zasobów. Dodatkowo, sporo systemów operacyjnych i rozwiązań serwerowych, takich jak Windows Server czy Linux, wspiera konfiguracje z wieloma kartami.

Pytanie 27

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. systemowa

B. folderowa

C. rozszerzona

D. wymiany

Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 28

Poniższy rysunek ilustruje ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

A. Zapora jest aktywna, filtrowanie adresów IP jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen włączone

B. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

C. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

D. Zapora jest dezaktywowana, włączone jest filtrowanie domen oraz wyłączone filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie"

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że zapora jest włączona, co jest podstawowym krokiem w zabezpieczaniu sieci. Włączenie zapory ogniowej zapewnia monitorowanie i kontrolę nad przychodzącym i wychodzącym ruchem sieciowym, co jest kluczowe dla ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, włączone filtrowanie adresów IP pozwala administratorom sieci na ustanowienie reguł, które mogą ograniczać dostęp do określonych zasobów w oparciu o adresy IP. Wybór reguły zezwalającej na przepuszczenie pakietów nieokreślonych przez żadne reguły filtrowania jest istotny, gdyż pozwala na elastyczne zarządzanie ruchem sieciowym, unikając niezamierzonych blokad. Wyłączenie filtrowania domen oznacza, że nie ma ograniczeń co do dostępu do sieci na podstawie nazw domen, co może być przydatne w środowiskach, gdzie konieczna jest swoboda dostępu do różnych zasobów internetowych. W praktyce taka konfiguracja może być stosowana w małych biurach, gdzie elastyczność i bezpieczeństwo muszą iść w parze ze względną prostotą zarządzania siecią. Stosowanie się do standardów przemysłowych, takich jak ISO/IEC 27001, wymaga implementacji odpowiednich środków zabezpieczających, a zapora ogniowa jest jednym z podstawowych elementów tych środków.

Pytanie 29

Jaki adres IPv4 wykorzystuje się do testowania protokołów TCP/IP na jednym hoście?

A. 1.1.1.1

B. 224.0.0.9

C. 127.0.0.1

D. 128.0.0.1

Adres IPv4 127.0.0.1, znany również jako 'localhost' lub 'adres loopback', jest specjalnym adresem używanym do komunikacji wewnętrznej w obrębie jednego hosta. Dzięki temu adresowi aplikacje mogą wysyłać i odbierać dane bez konieczności interakcji z siecią zewnętrzną. Jest to kluczowe w testowaniu i diagnostyce aplikacji sieciowych, ponieważ umożliwia sprawdzenie, czy stos protokołów TCP/IP działa poprawnie na danym urządzeniu. Na przykład, programiści mogą korzystać z tego adresu do testowania serwerów aplikacyjnych, ponieważ pozwala to na symulację działania aplikacji bez potrzeby zakupu zewnętrznego dostępu do sieci. Adres 127.0.0.1 jest zarezerwowany przez standardy IETF w RFC 1122 i nie może być przypisany do fizycznego interfejsu sieciowego, co czyni go idealnym do lokalnych testów. W praktyce, aby przetestować działanie serwera HTTP, można użyć przeglądarki internetowej, wpisując 'http://127.0.0.1', co spowoduje połączenie z lokalnym serwerem, jeśli taki jest uruchomiony.

Pytanie 30

Do pokazanej na diagramie płyty głównej nie można podłączyć urządzenia, które korzysta z interfejsu

A. PCI

B. AGP

C. SATA

D. IDE

Złącze IDE to starszy interfejs do podłączania dysków twardych i napędów optycznych, choć niektóre płyty główne wciąż je mają, żeby działały ze starszym sprzętem. Mimo że nie jest to już standard, to jego obecność na płycie głównej nie jest błędem, bo może przydać się do użycia starszych urządzeń. Z kolei złącze PCI (Peripheral Component Interconnect) to taki uniwersalny port do różnych kart rozszerzeń, jak karty dźwiękowe czy sieciowe. Jego obecność na płycie jest jak najbardziej na miejscu, bo pozwala na elastyczne dopasowanie komputera do potrzeb użytkownika. Złącze SATA (Serial Advanced Technology Attachment) to nowoczesny standard do dysków twardych oraz SSD i optycznych. Przewyższa IDE pod względem przepustowości i małych kabli, co świetnie usprawnia zarządzanie w obudowie. Warto więc wybierać odpowiedni interfejs, mając na uwadze wymagania sprzętowe, żeby uzyskać jak najlepszą wydajność, a więc SATA to dobry wybór w nowoczesnych konstrukcjach. Często zdarza się, że ludzie mylą się i myślą, że jakieś interfejsy nie mogą być na płycie, co wynika z braku wiedzy na temat standardów, a to prowadzi do błędnych wniosków o kompatybilności sprzętowej. Powinno się zawsze sprawdzić specyfikację płyty głównej, żeby wiedzieć, jakie ma możliwości i ograniczenia, bo to pomoże w optymalnym wykorzystaniu zasobów podczas budowy komputerów.

Pytanie 31

Który z protokołów NIE jest używany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. L2TP

B. SNMP

C. SSTP

D. PPTP

PPTP, L2TP oraz SSTP to protokoły, które rzeczywiście są wykorzystywane do konfiguracji i obsługi wirtualnych sieci prywatnych. PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) jest jednym z najstarszych protokołów VPN, oferującym prostą implementację, chociaż nie zawsze zapewnia najwyższy poziom bezpieczeństwa. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) z kolei często jest używany w połączeniu z IPsec, co zapewnia lepsze szyfrowanie i bezpieczeństwo. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół stworzony przez Microsoft, który wykorzystuje połączenie SSL do szyfrowania danych, co czyni go bardziej odpornym na ataki. Zwykle w przypadku wyboru protokołu VPN, administratorzy sieci kierują się kryteriami takimi jak bezpieczeństwo, łatwość konfiguracji oraz wydajność. Typowym błędem jest mylenie roli protokołów zarządzających, takich jak SNMP, z protokołami VPN. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że SNMP, mimo że jest ważnym narzędziem w zarządzaniu sieciami, nie ma zastosowania w kontekście tworzenia bezpiecznych tuneli dla danych. Ważne jest, aby wybierać odpowiednie narzędzia w zależności od potrzeb, a wiedza o protokołach oraz ich zastosowaniach jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i ochrony sieci.

Pytanie 32

Wskaź narzędzie przeznaczone do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach?

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Narzędziem służącym do mocowania pojedynczych żył kabla miedzianego w złączach jest narzędzie typu Krone, przedstawione jako odpowiedź B. To narzędzie, znane również jako punch down tool, jest standardem w instalacjach telekomunikacyjnych i sieciowych, gdzie często wykorzystuje się złącza typu LSA. Narzędzie to umożliwia precyzyjne wciśnięcie przewodów w złącza, jednocześnie odcinając nadmiar przewodu dzięki wbudowanej gilotynie. Dzięki temu zapewnia pewne i trwałe połączenie, co jest kluczowe dla utrzymania integralności sygnału i minimalizacji strat. W praktyce używane jest w instalacjach sieciowych, np. przy mocowaniu kabli w panelach krosowych i gniazdach. Stosowanie narzędzia Krone zgodnie z normami, np. ISO/IEC 11801, gwarantuje poprawność instalacji i długowieczność połączeń. Zapewnia też bezpieczeństwo pracy, chroniąc przewody przed uszkodzeniami mechanicznymi, co jest kluczowe w profesjonalnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 33

Jaki procesor powinien być zastosowany podczas składania komputera stacjonarnego opartego na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM

B. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX

C. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2

D. AMD A8-7600 S.FM2 BOX

Odpowiedź AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM jest prawidłowa, ponieważ procesor ten jest zgodny z gniazdem AM3+, które obsługuje płyta główna Asus M5A78L-M/USB3. Płyta ta została zaprojektowana z myślą o procesorach AMD FX, co zapewnia pełną kompatybilność oraz optymalne wykorzystanie możliwości sprzętowych. FX 8300, jako procesor ośmiordzeniowy, oferuje solidną wydajność w zastosowaniach multimedialnych i grach, a także w obliczeniach wielowątkowych. Dzięki technologii Turbo Core, procesor ten może dynamicznie zwiększać swoją częstotliwość, co sprzyja wydajności w wymagających zadaniach. Przykładowo, w grach komputerowych, które korzystają z wielu rdzeni, FX 8300 zapewnia lepsze rezultaty w porównaniu do procesorów z niższą liczbą rdzeni. Standardy montażu komputerowego wymagają, aby procesor był dopasowany do gniazda oraz płyty głównej, co w tym przypadku jest spełnione. Użycie niewłaściwego procesora, jak w przypadku innych opcji, mogłoby prowadzić do problemów z uruchomieniem systemu czy ogólną niekompatybilnością sprzętu.

Pytanie 34

Do weryfikacji funkcjonowania serwera DNS na systemach Windows Server można zastosować narzędzie nslookup. Jeżeli w poleceniu jako argument zostanie podana nazwa komputera, np. nslookup host.domena.com, to system sprawdzi

A. obie strefy przeszukiwania, najpierw wstecz, a potem do przodu.

B. strefy przeszukiwania wstecz.

C. strefy przeszukiwania do przodu.

D. aliasu zdefiniowanego dla rekordu adresu domeny.

Wybór strefy przeszukiwania wstecz jako odpowiedzi na to pytanie jest niepoprawny, ponieważ strefa ta działa w odwrotny sposób. Strefa przeszukiwania wstecz jest używana do przekształcania adresów IP na odpowiadające im nazwy hostów. Zatem, jeżeli podalibyśmy adres IP w narzędziu nslookup, moglibyśmy uzyskać nazwę hosta, ale nie jest to poprawne w kontekście podawania nazwy domeny. Koncepcja strefy przeszukiwania do przodu, która jest głównym aspektem omawianego pytania, odnosi się do przekształcania nazw na adresy IP, co czyni ją odpowiednią w przypadku zapytania o nazwę hosta. Wybór aliasu wprowadzonego dla rekordu adresu domeny również nie jest adekwatny, ponieważ nslookup nie jest narzędziem do analizy aliasów, lecz do rozwiązywania nazw. Istnieje także mylne przekonanie, że nslookup jednocześnie przeszukuje obie strefy, co jest błędne; narzędzie to zawsze zaczyna od strefy przeszukiwania do przodu przy podawaniu nazwy. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do trudności w prawidłowym rozwiązywaniu problemów z DNS oraz w skutecznym zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Zrozumienie różnicy między tymi strefami jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z narzędzi diagnostycznych i efektywnego zarządzania systemami DNS.

Pytanie 35

Administrator pragnie udostępnić w sieci folder c:\instrukcje tylko trzem użytkownikom z grupy Serwisanci. Jakie działanie powinien podjąć?

A. Udostępnić grupie Serwisanci folder c:\instrukcje i nie wprowadzać ograniczeń na liczbę połączeń równoczesnych

B. Udostępnić grupie Serwisanci dysk C: bez ograniczeń dotyczących liczby połączeń równoczesnych

C. Udostępnić grupie Wszyscy cały dysk C: i ustawić limit równoczesnych połączeń na 3

D. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:\instrukcje z ograniczeniem do 3 równoczesnych połączeń

Udostępnienie dysku C: grupie Wszyscy, nawet z ograniczeniem liczby równoczesnych połączeń, jest nieoptymalnym rozwiązaniem, które wprowadza poważne zagrożenia bezpieczeństwa. Przydzielając uprawnienia do całego dysku, administrator naraża system na niebezpieczeństwo, umożliwiając użytkownikom dostęp do wszystkich plików i folderów, które mogą zawierać wrażliwe dane. Taki dostęp mógłby prowadzić do przypadkowego usunięcia lub modyfikacji krytycznych plików systemowych lub danych firmowych. Ograniczenie liczby połączeń równoczesnych nie rozwiązuje tego problemu, ponieważ nawet z ograniczeniem, dostęp do całego dysku pozostaje otwarty. Udostępnienie folderu C:\instrukcje grupie Wszyscy narusza zasady zarządzania bezpieczeństwem, które zalecają stosowanie zasady najmniejszych uprawnień. Zamiast tego, należy tworzyć grupy i przydzielać im dostęp do wybranych plików, co pozwala minimalizować ryzyko. Rozwiązania, które udostępniają cały dysk, są niezgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych i mogą prowadzić do poważnych naruszeń bezpieczeństwa, które mogą mieć dalekosiężne konsekwencje dla organizacji.

Pytanie 36

Jakie pojęcia wiążą się z terminami „sequence number” oraz „acknowledgment number”?

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

C. IP (Internet Protocol)

D. TCP (Transmission Control Protocol)

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest jednym z kluczowych protokołów w zestawie protokołów internetowych. Służy do zapewnienia niezawodnego, uporządkowanego i bezbłędnego przesyłania strumienia danych pomiędzy aplikacjami uruchomionymi na hostach w sieci. Pojęcia sequence number i acknowledgment number są kluczowe dla funkcjonowania TCP. Sequence number pozwala identyfikować kolejność danych przesyłanych w strumieniu. Każdy bajt danych ma przypisany unikalny numer sekwencyjny, co umożliwia odbiorcy uporządkowanie pakietów po ich otrzymaniu, nawet jeśli dotrą w losowej kolejności. Acknowledgment number służy do potwierdzania odbioru danych. Odbiorca wysyła nadawcy potwierdzenie z numerem sekwencyjnym następnego oczekiwanego bajtu, co informuje nadawcę, że wszystkie poprzednie bajty dotarły poprawnie. Dzięki tym mechanizmom TCP może wykrywać utracone pakiety i ponawiać ich transmisję co jest kluczowe dla aplikacji wymagających wysokiej niezawodności takich jak przeglądarki internetowe czy aplikacje bankowe. Ponadto mechanizmy te pozwalają na kontrolę przepływu i uniknięcie przeciążenia sieci co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią.

Pytanie 37

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji ma zdolność przesyłania danych z maksymalną prędkością

A. 300 Mb/s

B. 108 Mb/s

C. 11 Mb/s

D. 54 Mb/s

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z mylnego zrozumienia standardów bezprzewodowych. Standard 802.11b oferuje prędkość maksymalną 11 Mb/s co odpowiada początkowym wersjom Wi-Fi wprowadzonym na rynek gdy technologia bezprzewodowa dopiero zaczynała zdobywać popularność. Był to przełomowy krok w rozwoju sieci bezprzewodowych ale obecnie jego prędkość jest niewystarczająca do nowoczesnych zastosowań multimedialnych czy biznesowych. Z kolei prędkość 108 Mb/s jest często kojarzona z technologiami typu Super G które wykorzystywały podwójne kanały w standardzie 802.11g co pozwalało na podwojenie przepustowości. Jednakże nie jest to standard IEEE i nie każdy sprzęt obsługuje takie funkcje co ogranicza kompatybilność i praktyczne zastosowanie. Natomiast 300 Mb/s to wartość charakterystyczna dla standardu 802.11n który wprowadził wiele ulepszeń takich jak MIMO co pozwoliło na znaczne zwiększenie przepustowości i zasięgu sieci bezprzewodowych. Wybór tej wartości jako maksymalnej prędkości dla karty sieciowej 802.11g wskazuje na brak zrozumienia różnic między tymi standardami i ich możliwościami. Dlatego kluczowe jest właściwe identyfikowanie technologii i ich ograniczeń co jest niezbędne podczas planowania i wdrażania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 38

Najwyższą prędkość transmisji danych w sieci bezprzewodowej zapewnia standard

A. 802.11a

B. 802.11g

C. 802.11b

D. 802.11n

Standardy 802.11a, 802.11g i 802.11b, mimo że są częścią rodziny Wi-Fi, oferują znacznie niższe prędkości transmisji danych w porównaniu do 802.11n. Standard 802.11a, wprowadzony w 1999 roku, oferuje teoretyczną przepustowość do 54 Mbps, co jest znacznie mniej niż oferowane przez 802.11n. Często mylone z większą wydajnością, może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących przepustowości. Z kolei 802.11g, który został wprowadzony w 2003 roku, również osiąga maksymalną prędkość do 54 Mbps, ale operuje na pasmie 2,4 GHz, co czyni go bardziej podatnym na zakłócenia z innych urządzeń. Standard 802.11b, będący jeszcze starszym rozwiązaniem z 1999 roku, osiąga maksymalną prędkość 11 Mbps, co jest zdecydowanie niewystarczające w dzisiejszych czasach, gdy wiele aplikacji wymaga szybkiej i stabilnej transmisji danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych standardów często wynikają z nieznajomości ich ograniczeń oraz rzeczywistych potrzeb użytkowników. Bez odpowiedniego zrozumienia różnic między nimi, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie spełniają ich oczekiwań pod względem wydajności i niezawodności sieci.

Pytanie 39

Z analizy oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można wywnioskować, że ta pamięć:

A. charakteryzuje się przepustowością 160 GB/s

B. posiada przepustowość 16 GB/s

C. działa z częstotliwością 160 MHz

D. działa z częstotliwością 16000 MHz

Mówiąc szczerze, przypisanie pamięci DDR3 PC3-16000 do częstotliwości 160 MHz to spore nieporozumienie. To oznaczenie dotyczy przepustowości, a nie częstotliwości, która jest znacznie wyższa, zwykle od 800 do 1600 MHz. Ważne, żeby zrozumieć, że pamięć DDR (czyli Double Data Rate) przesyła dane na obu zboczach sygnału zegarowego, co sprawia, że efektywnie mamy do czynienia z podwojoną prędkością. Więc dla PC3-16000, odpowiednia frekwencja wynosi 2000 MHz (16 GB/s podzielone przez 8, bo w 1 GB mamy 8 bajtów). A co do tej 160 GB/s, to też jest błąd, bo pamięć DDR3 nie ma takich możliwości. Takie nieporozumienia mogą wynikać z nieznajomości jednostek miary i zasad działania pamięci. Dobrze zrozumieć te oznaczenia, kiedy budujemy systemy komputerowe, żeby uniknąć nieodpowiednich konfiguracji, które mogą pogorszyć wydajność albo wprowadzić problemy z kompatybilnością.

Pytanie 40

Aby zrealizować alternatywę logiczną z negacją, konieczne jest zastosowanie funktora

A. NOR

B. OR

C. EX-OR

D. NAND

Wybór innych operatorów logicznych, takich jak EX-OR, NAND lub OR, jest nieprawidłowy w kontekście realizacji alternatywy logicznej z negacją. EX-OR, znane również jako operator ekskluzywnej alternatywy, zwraca wartość prawdziwą tylko wtedy, gdy dokładnie jeden z jego argumentów jest prawdziwy. To oznacza, że nie realizuje pełnej alternatywy w połączeniu z negacją, ponieważ nie uwzględnia sytuacji, w której oba argumenty są fałszywe. Operator NAND, z drugiej strony, jest negacją koniunkcji, co oznacza, że zwraca wartość fałszywą tylko wtedy, gdy oba argumenty są prawdziwe. Choć NAND jest bardzo przydatny w praktyce, nie spełnia wymagań dotyczących realizacji alternatywy z negacją. Operator OR zwraca wartość prawdziwą, gdy przynajmniej jeden z argumentów jest prawdziwy, jednak nie zapewnia negacji w sposób, który umożliwiałby realizację wyrażenia NOR. Uzycie bramek NAND i OR może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania układów cyfrowych, ponieważ mogą one nie oddać zamierzonego zachowania w sytuacjach, gdzie wymagane jest zarówno łączenie wartości, jak i ich negacja. Umiejętność rozróżnienia tych operatorów oraz zrozumienie ich zastosowania jest niezbędne, aby unikać błędów w projektach elektronicznych oraz w logice cyfrowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej