Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektroenergetyk transportu szynowego
  • Kwalifikacja: TKO.05 - Montaż i eksploatacja sieci zasilających oraz trakcji elektrycznej
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 16:42
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 16:55

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby chronić urządzenia półprzewodnikowe za pomocą bezpieczników topikowych, należy użyć bezpiecznika z wkładką topikową, którego symbol to

A. aM
B. gG
C. gR
D. aG
Odpowiedzi aM, aG oraz gG, mimo że są powszechnie znane w kontekście różnych zastosowań bezpieczników, nie są odpowiednie do zabezpieczania urządzeń półprzewodnikowych. Bezpieczniki aM mają charakterystykę zadziałania, która pozwala na przepływ wyższych prądów przez krótki czas, co jest akceptowalne w zastosowaniach przemysłowych, ale nie w przypadku delikatnych układów elektronicznych, gdzie ryzyko uszkodzenia jest znacznie większe. Natomiast bezpieczniki aG są przeznaczone do ogólnych zastosowań i również nie są wystarczająco szybkie, aby zapewnić skuteczną ochronę dla półprzewodników. Z kolei bezpieczniki gG, mimo że są bardziej uniwersalne i mogą być stosowane w różnych aplikacjach, w tym do ochrony silników, nie gwarantują wymaganej szybkości reakcji, która jest kluczowa w kontekście ochrony urządzeń elektronicznych. Generalnie, wybór niewłaściwego typu bezpiecznika może prowadzić do poważnych uszkodzeń sprzętu oraz może narazić użytkowników na większe ryzyko. W praktyce, stosowanie odpowiednich zabezpieczeń jest kluczowym elementem projektowania systemów elektronicznych, dlatego dobrze jest znać różnice pomiędzy typami bezpieczników i ich specyfikacjami, aby uniknąć typowych błędów w doborze zabezpieczeń.

Pytanie 2

Podczas montażu sieci zasilających, co należy zrobić w przypadku wykrycia uszkodzonego izolatora?

A. Wzmocnić go dodatkowym wspornikiem
B. Oznaczyć go kolorową taśmą
C. Natychmiast go wymienić
D. Zrezygnować z jego montażu
W przypadku wykrycia uszkodzonego izolatora podczas montażu sieci zasilających, najlepszym podejściem jest natychmiastowa jego wymiana. Dlaczego? Przede wszystkim, izolatory są kluczowe dla bezpieczeństwa i wydajności sieci elektrycznych. Ich zadaniem jest zapobieganie przepływowi prądu elektrycznego do niepożądanych części systemu, co mogłoby prowadzić do zwarć, pożarów czy porażenia prądem. Uszkodzony izolator nie spełnia swojej funkcji, co stanowi bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa zarówno pracowników obsługujących sieć, jak i użytkowników końcowych. Wymiana wadliwego komponentu na nowy gwarantuje, że system będzie działał zgodnie z normami bezpieczeństwa oraz że nie dojdzie do awarii w przyszłości. Standardy branżowe zawsze podkreślają znaczenie stosowania komponentów wolnych od wad, aby zapewnić niezawodność i trwałość całego systemu. Uszkodzony izolator to ryzyko, którego nie można zignorować, dlatego natychmiastowa wymiana jest jedynym rozsądnym działaniem w tej sytuacji.

Pytanie 3

Jakie są dopuszczalne wartości normalnej wysokości zawieszenia przewodu jezdnego w sieci tramwajowej w Polsce przy zasilaniu napięciem 600 VDC lub 750 VDC?

A. 5250 mm+5 600 mm
B. 5500 mm+6 000 mm
C. 4900 mm-+5 200 mm
D. 4200 mm-+5 200 mm
Odpowiedź 5250 mm+5 600 mm jest jak najbardziej w porządku, bo zgadza się z normami, które rządzą wysokością zawieszenia przewodów w naszych tramwajach. Wiesz, to ważne, żeby ta wysokość była odpowiednia, bo ma to ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa, zwłaszcza w miastach, gdzie tramwaje muszą dojeżdżać do różnych miejsc. Dzięki 5250 mm tramwaje mogą swobodnie przejeżdżać, a dodatkowo biorą pod uwagę różne tolerancje, które mogą pojawić się w praktyce. Na przykład, jeżeli tramwaj ma jakieś dodatkowe elementy, jak pantografy, to właściwa wysokość sprawia, że nie będą się one o coś zaczepiać czy łamać. Warto też pamiętać, że normy mogą się różnić w zależności od regionu, więc zawsze dobrze jest sprawdzić lokalne przepisy.

Pytanie 4

Sieć jezdna w półskompensowanej wersji to sieć, w której naciąg liny nośnej

A. zawiera podwójne urządzenie naprężające w formie ciężarów
B. ma jedno wspólne urządzenie naprężające wraz z drutem jezdnym
C. nie ma możliwości posiadania kotwienia centralnego
D. nie ma urządzenia do kompensacji zmiany temperatury
Wybór odpowiedzi, że półskompensowana sieć jezdna nie może posiadać kotwienia środkowego, jest oparty na błędnym założeniu dotyczącym konstrukcji sieci. Kotwienie środkowe jest często stosowane w różnych systemach jezdnych, aby zapewnić dodatkową stabilność i kontrolę nad naprężeniem liny nośnej. Nieprawidłowe podejście do tego tematu może wynikać z mylnej interpretacji funkcji kotwienia w kontekście sieci półskompensowanych. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca, że sieć ta posiada podwójne urządzenie naprężające, również nie znajduje potwierdzenia w praktyce. Półskompensowane sieci jezdne charakteryzują się prostą konstrukcją, często ograniczającą się do jednego źródła naprężenia, co ułatwia ich eksploatację. Z kolei twierdzenie, że tego typu sieć posiada jedno wspólne urządzenie naprężające razem z drutem jezdnym, również nie jest zgodne z rzeczywistością, ponieważ w takiej konstrukcji zazwyczaj nie ma bezpośredniego połączenia między tymi elementami, co może prowadzić do nieprawidłowego rozumienia mechaniki układu. Warto zwrócić uwagę, że każdy z tych błędów myślowych prowadzi do nieprawidłowego wniosku o funkcjonalności i niezawodności półskompensowanej sieci jezdnej.

Pytanie 5

Urządzenie, które przerywa dopływ energii elektrycznej do obwodów, z wyjątkiem tych zasilających instalacje i urządzenia niezbędne w trakcie pożaru, to zabezpieczenie przeciwpożarowe

A. wyłącznik prądu
B. wyłącznik prądu
C. przekaźnik napięciowy
D. przełącznik napięciowy
Wyłącznik prądu to takie urządzenie, które ma za zadanie odciąć dopływ energii elektrycznej do obwodów. To jest mega ważne, zwłaszcza gdy chodzi o bezpieczeństwo przeciwpożarowe. W razie pożaru trzeba jakoś szybko zminimalizować zasilanie, żeby zmniejszyć ryzyko rozprzestrzenienia się ognia. Są różne rodzaje wyłączników - jedne działają automatycznie, inne trzeba włączyć ręcznie. Działają na podstawie norm, jak PN-EN 60947-2, które mówią o tym, jakie powinny być takie urządzenia. Wiesz, gdzie można je spotkać? Na przykład w systemach alarmowych czy przy oświetleniu awaryjnym. Praktycznie mówiąc, wyłącznik prądu pozwala na szybkie odłączenie elektryczności, co jest naprawdę istotne, gdy mowa o zarządzaniu ryzykiem pożaru i ochronie ludzi oraz mienia.

Pytanie 6

Przygotowanie oraz przekazanie obszaru roboczego nie obejmuje

A. zapoznania członków drużyny z istniejącymi zagrożeniami w obszarze roboczym
B. uzyskania zgody na przeprowadzenie czynności łączeniowych
C. dopuszczenia do wykonywania pracy
D. oznakowania obszaru roboczego symbolami lub tablicami informacyjnymi
Odpowiedź, że zaznajomienie członków zespołu z występującymi zagrożeniami w strefie pracy nie jest częścią przygotowania i przekazania strefy pracy, jest poprawna. Istotnym elementem bezpieczeństwa w miejscu pracy jest edukacja personelu o potencjalnych zagrożeniach, które mogą wystąpić w danym środowisku. Właściwe szkolenie i informowanie zespołu o zagrożeniach jest kluczowe, aby zapobiegać wypadkom i kontuzjom. Standardy, takie jak ISO 45001, podkreślają znaczenie oceny ryzyka i szkoleń w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa w pracy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być organizacja regularnych szkoleń BHP, które są niezbędne przed rozpoczęciem pracy w nowym miejscu lub przy nowym sprzęcie. W praktyce, jeśli zespół nie jest świadomy potencjalnych zagrożeń, ryzyko wypadków znacznie wzrasta, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawców.

Pytanie 7

Jakie elementy są niezbędne do prawidłowego montażu sieci trakcyjnej?

A. Izolatory, przewody aluminiowe, transformatory
B. Izolatory, przewody jezdne, słupy nośne
C. Słupy nośne, przewody stalowe, transformatory
D. Transformatory, przewody miedziane, izolatory
Do prawidłowego montażu sieci trakcyjnej niezbędne są izolatory, przewody jezdne oraz słupy nośne. Izolatory pełnią kluczową rolę, zapewniając oddzielenie napięcia od konstrukcji wsporczych i chroniąc przed zwarciami. W tego typu sieciach wykorzystuje się zazwyczaj izolatory ceramiczne lub kompozytowe, które charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną i odpornością na warunki atmosferyczne. Przewody jezdne służą do przesyłu energii elektrycznej do pojazdów trakcyjnych, a ich odpowiednia jakość i montaż zapewniają ciągłość dostaw energii oraz minimalizują straty. Słupy nośne, z kolei, są konstrukcją wsporczą dla całej sieci trakcyjnej, umożliwiając jej stabilne zamocowanie i zachowanie odpowiedniej wysokości przewodów jezdnych. Właściwy dobór i montaż tych elementów zgodnie z normami branżowymi i dobrą praktyką inżynierską zapewnia bezpieczne i efektywne działanie sieci trakcyjnej, co jest kluczowe dla niezawodności transportu elektrycznego. Praktyczne zastosowanie tych komponentów można zaobserwować w liniach kolejowych oraz tramwajowych, gdzie precyzyjne wykonanie montażu wpływa na jakość i komfort podróży.

Pytanie 8

Zgodnie z wytycznymi dotyczących konserwacji sieci trakcyjnej (Iet-2) przeglądy regularne sieci trakcyjnej torów szlakowych na trasie o prędkości jazdy v = 160 km/h powinny być przeprowadzane nie rzadziej niż co

A. 3 miesiące
B. 24 miesiące
C. 6 miesięcy
D. 12 miesięcy
Odpowiedź 12 miesięcy jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z instrukcją utrzymania sieci trakcyjnej (Iet-2) przeglądy okresowe dla torów szlakowych na liniach o prędkości jazdy 160 km/h należy przeprowadzać co rok. Regularne przeglądy są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności ruchu kolejowego. Przeglądy te obejmują kontrolę stanu torów, sieci trakcyjnej oraz elementów infrastruktury, co umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych usterek i ich usuwanie. Przykładowo, niesprawne elementy sieci trakcyjnej mogą prowadzić do awarii podczas eksploatacji, co wiąże się z poważnymi zagrożeniami dla pasażerów oraz stratami finansowymi dla operatorów. W praktyce, utrzymanie regularnych przeglądów co 12 miesięcy wpisuje się w szereg dobrych praktyk w branży kolejowej, które mają na celu minimalizację ryzyka oraz zapewnienie ciągłości operacyjnej. Wytyczne te są zgodne z zasadami bezpieczeństwa ustanowionymi przez organizacje regulacyjne, co dodatkowo potwierdza ich słuszność i potrzebę.

Pytanie 9

Wstęp do sekcji niskonapięciowej kabiny z systemem ochrony przed porażeniem elektrycznym przez uziemienie jest możliwy po wcześniejszym

A. stwierdzeniu prawidłowego stanu połączeń kabli uziemiających kabinę z szynami torowymi
B. uziemieniu kabli zasilaczy przy sieci trakcyjnej i głowic kablowych w rozdzielni 3 kV
C. otwarciu odłączników kabli zasilaczy przy sieci trakcyjnej
D. sprawdzeniu stanu połączeń uziemiających wewnątrz kabiny
Wybór innych odpowiedzi wskazuje na błędną interpretację zasadności i kolejności działań związanych z wykonaniem uszynienia w kabinach sekcyjnych. Stwierdzenie, że należy sprawdzić stan połączeń uszyniających wewnątrz kabiny, pomija kluczowy element, jakim jest połączenie z szynami torów, co jest istotne dla zapewnienia pełnej ochrony. Z kolei uszynienie kabli zasilaczy przy sieci trakcyjnej i głowic kablowych w rozdzielni 3 kV nie odnosi się bezpośrednio do stanu bezpieczeństwa kabiny, ale koncentruje się na infrastrukturze zasilającej, co nie gwarantuje ochrony przed porażeniem w samej sekcji. Otwarcie odłączników kabli zasilaczy przy sieci trakcyjnej również nie rozwiązuje problemu, gdyż może prowadzić do sytuacji, gdzie urządzenia pozostaną pod napięciem, co zagraża bezpieczeństwu personelu. Kluczowe jest zrozumienie, że uszynienie ma na celu minimalizację ryzyka porażenia poprzez uziemienie systemu, a wszelkie połączenia muszą być zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak PN-EN 50122-1, aby zapewnić maksymalną skuteczność ochrony. Ignorowanie tych zasad prowadzi do niebezpiecznych sytuacji i może skutkować poważnymi wypadkami elektrycznymi.

Pytanie 10

Obszar pracy usytuowany w sąsiedztwie odkrytych urządzeń zasilanych napięciem 15 kV powinien być ogrodzony lub osłonięty, przy zastosowaniu minimalnej odległości

A. 4,1 m
B. 0,7 m
C. 2,1 m
D. 1,4 m
Odpowiedź 1,4 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak normy PN-EN 50110-1, minimalna odległość od nieosłoniętych urządzeń pod napięciem 15 kV powinna wynosić właśnie 1,4 metra. Taka odległość jest kluczowa w kontekście bezpieczeństwa, ponieważ zmniejsza ryzyko porażenia elektrycznego oraz zapewnia odpowiednią strefę ochrony dla pracowników. W praktyce oznacza to, że w przypadku pracy w pobliżu urządzeń elektrycznych, muszą być stosowane odpowiednie zabezpieczenia, aby zminimalizować ryzyko. Przykładem zastosowania tych zasad może być sytuacja na placu budowy, gdzie prace prowadzone są w bliskiej odległości od linii energetycznych. W takim przypadku, ogrodzenie terenu oraz oznakowanie strefy niebezpiecznej z zachowaniem wymaganego odstępu 1,4 m jest kluczowe dla ochrony pracowników oraz osób postronnych. Takie praktyki zgodne są z najlepszymi standardami bezpieczeństwa pracy oraz normami ochrony zdrowia i życia pracowników.

Pytanie 11

W instalacji elektrycznej zmierzono metodą techniczną impedancję pętli zwarcia, otrzymując następujące wyniki pomiarowe: U0 = 228 V, U = 208 V, I = 15 A. Jaką wartość ma impedancja pętli zwarcia?

A. 0,75 Ω
B. 13,87 Ω
C. 15,20 Ω
D. 1,33 Ω
Jak zdobędziesz błędne odpowiedzi, to pewnie chodzi o to, że nie wszyscy rozumieją, jak liczyć tę impedancję pętli zwarcia. Niektórzy myślą, że muszą używać całkowitego napięcia U0, co w efekcie daje im za wysokie wyniki. Błędem jest też branie pod uwagę napięcia zasilania bez uwzględniania spadku napięcia na obciążeniu – to w ogóle nie odzwierciedla tego, jak to działa w rzeczywistości. Przekonania o tym, że impedancja pętli zwarcia nie ma wpływu na bezpieczeństwo, to kompletna bzdura. Wysokie wartości impedancji mogą spowodować, że zabezpieczenia wolno zareagują albo w ogóle nie zadziałają, co jest ogromnym zagrożeniem. Standardy bezpieczeństwa, jak PN-IEC 60364, mówią jasno, jakie maksymalne wartości impedancji są dozwolone, by czas wyłączenia zasilania był wystarczająco krótki. Ważne, żeby pamiętać o regularnych pomiarach tej impedancji, bo to klucz do zachowania bezpieczeństwa w elektryce.

Pytanie 12

W przypadku instalacji elektrycznych w pomieszczeniach z obecnością substancji żrących, kontrole skuteczności ochrony przeciwporażeniowej powinny się odbywać nie rzadziej niż co

A. 5 lat
B. 2 lata
C. 3 lata
D. 1 rok
Wybór dłuższego okresu sprawdzania instalacji elektrycznej w pomieszczeniach o wyziewach żrących, takiego jak 3, 2 czy 5 lat, jest błędny i może prowadzić do poważnych konsekwencji bezpieczeństwa. Główna zasada dotycząca ochrony przed porażeniem elektrycznym w tych szczególnych warunkach opiera się na zrozumieniu, że chemikalia mogą znacząco wpływać na stan instalacji, prowadząc do szybszego degradacji izolacji oraz zwiększając ryzyko wystąpienia awarii. Wybór 5-letniego okresu oznaczałby, że instalacja mogłaby być narażona na potencjalnie niebezpieczne warunki przez długi czas, co stanowi naruszenie podstawowych zasad BHP. Podobnie, 3-letni lub 2-letni okres również nie uwzględnia zmiennego charakteru takich środowisk. Warunki pracy w laboratoriach czy zakładach przemysłowych mogą się zmieniać, co wpływa na dynamikę ryzyka. W praktyce, niewłaściwe podejście do częstotliwości przeglądów może prowadzić do nietrafnych ocen stanu technicznego instalacji, co w rezultacie stwarza zagrożenie dla użytkowników. Wykluczając roczne inspekcje, ryzykujemy nie tylko nieprawidłową ocenę stanu ochrony przeciwporażeniowej, ale także narażenie pracowników na potencjalne wypadki, które mogłyby zostać uniknięte przez regularne sprawdzanie instalacji.

Pytanie 13

Inspekcje sieci trakcyjnej torów głównych na linii z prędkością 160 km/h powinny być przeprowadzane nie rzadziej niż co

A. 2 miesiące
B. 1 miesiąc
C. 6 miesięcy
D. 12 miesięcy
Oględziny sieci trakcyjnej torów szlakowych na linii o prędkości jazdy 160 km/h powinny być wykonywane nie rzadziej niż co miesiąc. Takie podejście wynika z potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa ruchu kolejowego oraz minimalizacji ryzyka wypadków. Regularne kontrole pozwalają na wczesne wychwycenie ewentualnych uszkodzeń i nieprawidłowości w infrastrukturze, co jest niezwykle istotne przy wyższych prędkościach. W praktyce, miesięczne oględziny obejmują zarówno wizualną ocenę stanu torów, jak i pomiar ich geometrii oraz stanu sieci trakcyjnej. Warto również zaznaczyć, że normy dotyczące częstotliwości przeglądów są określone w regulacjach krajowych i międzynarodowych, a ich przestrzeganie jest kluczowe dla właściwego funkcjonowania systemu kolejowego. Przykładem zastosowania tego standardu może być systematyczne sprawdzanie stanu krawędzi toru oraz podpór sieci trakcyjnej, co zapobiega awariom i wpływa na komfort podróży pasażerów.

Pytanie 14

Łuk elektryczny pojawiający się w miejscu kontaktu nakładki ślizgacza odbieraka prądu z torami jezdnymi w zimowych warunkach zazwyczaj wskazuje na

A. oblodzenie przewodów jezdnych
B. graniczne zużycie przewodów jezdnych
C. zbyt niski pobór prądu przez odbierak
D. niedostatek smarowania nakładki ślizgacza
Oblodzenie przewodów jezdnych jest zjawiskiem, które występuje w warunkach zimowych, często prowadzącym do powstawania łuku elektrycznego w miejscu styku nakładki ślizgacza odbieraka prądu z przewodami jezdnymi. Zjawisko to jest wynikiem akumulacji lodu na przewodach, co zwiększa opór elektryczny i może prowadzić do nieefektywnego przewodzenia prądu. W praktyce, oblodzenie może powodować problemy z zasilaniem pojazdów szynowych, co z kolei wpływa na punktualność i bezpieczeństwo transportu. Podczas projektowania i eksploatacji systemów trakcyjnych, inżynierowie stosują różnorodne środki, takie jak podgrzewanie przewodów lub stosowanie odpowiednich materiałów, które minimalizują ryzyko oblodzenia. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest regularne monitorowanie stanu technicznego przewodów jezdnych, aby móc szybko reagować na pojawiające się problemy związane z ich oblodzeniem.

Pytanie 15

Kiedy sieć trakcyjna jest prowadzona pod mostami bez potrzeby jej zawieszania, jakie dodatkowe elementy mogą być użyte

A. odbojnice
B. cięgna
C. ramiona odciągowe
D. wysięgniki
Odbojnice stosowane w sieciach trakcyjnych pełnią kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa oraz stabilności konstrukcji pod wiaduktami, gdzie nie ma konieczności podwieszania sieci trakcyjnej. Ich głównym zadaniem jest absorpcja energii uderzeń i ochrona infrastruktury oraz pojazdów przed ewentualnymi uszkodzeniami. Przykładowo, w przypadku ruchu pociągów o dużych prędkościach, zastosowanie odbojnic minimalizuje ryzyko uszkodzenia sieci trakcyjnej przez przejeżdżające pojazdy, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa kolejowego. W praktyce, odbojnice mogą być instalowane na końcach stacji czy w miejscach, gdzie istnieje ryzyko kolizji z innymi obiektami, na przykład w rejonach skrzyżowań z drogami. Dobrze zaprojektowane odbojnice, zgodne z wytycznymi branżowymi, nie tylko zwiększają bezpieczeństwo, ale także wydłużają żywotność sieci trakcyjnej, co jest ekonomicznie uzasadnione w dłuższej perspektywie czasowej.

Pytanie 16

Jaką wkładkę topikową należy użyć w miejsce uszkodzonej, aby zabezpieczać silniki z niepełnozakresowym wyłączaniem, jeśli wskaźnik zadziałania ma kolor niebieski?

A. aM20
B. gG25
C. gM25
D. aG20
Wybór wkładek topikowych gM25, gG25 oraz aG20 na pewno nie jest właściwy w kontekście zabezpieczania silników o niepełnozakresowym wyłączaniu. Wkładki gM25 i gG25 są przeznaczone do zabezpieczania obwodów ogólnych, a ich charakterystyki prądowe nie są dostosowane do specyficznych wymagań silników, gdzie kluczowe jest zminimalizowanie ryzyka przeciążeń w momencie rozruchu. W szczególności, wkładki gG są przeznaczone dla obwodów, które wymagają większej tolerancji na chwilowe przeciążenia, co w kontekście silników może prowadzić do zadziałania zabezpieczeń przy normalnym rozruchu. Z kolei wkładka aG20, mimo że może wydawać się odpowiednia, nie spełnia wymagań dla silników o niepełnozakresowym wyłączaniu, ponieważ jej parametry są skierowane do innych zastosowań, takich jak zabezpieczenie obwodów oświetleniowych czy grzewczych. Typowym błędem myślowym przy wyborze wkładek jest ignorowanie charakterystyki prądowej oraz rodzaju aplikacji, co może prowadzić do niewłaściwego doboru i w rezultacie do uszkodzenia urządzeń. Dlatego zawsze należy kierować się specyfikacją producenta oraz przepisami normatywnymi, aby zapewnić odpowiednią ochronę i skuteczność działania systemów elektrycznych.

Pytanie 17

Zabezpieczenia temperaturowe I i II stopnia oraz gazowo-przepływowe są używane w

A. dławikach katodowych
B. prostownikach diodowych
C. transformatorach suchych
D. transformatorach olejowych
Fabryczne zabezpieczenia temperaturowe I i II stopnia oraz gazowo-przepływowe to naprawdę ważne elementy, zwłaszcza w przypadku transformatorów olejowych, które są powszechnie wykorzystywane w energetyce. Te zabezpieczenia monitorują i kontrolują temperaturę oraz przepływ oleju w transformatorze, co jest kluczowe dla jego bezpiecznego i wydajnego działania. Gdy temperatura przekracza dopuszczalne wartości, te systemy automatycznie odcinają zasilanie, co zapobiega przegrzaniu i możliwym uszkodzeniom. Na przykład, w transformatorach olejowych olej pełni rolę zarówno izolacyjną jak i chłodzącą. Dzięki tym zabezpieczeniom można zwiększyć ich trwałość oraz bezpieczeństwo w systemach elektroenergetycznych, co jest zgodne z normami IEC 60076-2. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze zaprojektowane systemy zabezpieczeń to klucz do ich dłuższej żywotności i stabilnej pracy.

Pytanie 18

Podczas inspekcji sieci trakcyjnej na szlaku jednotorowym zauważono uszkodzenie izolatora ukośnika. Jak należy udokumentować miejsce jego uszkodzenia?

A. poprzez podanie numeru słupa od miejsca rozpoczęcia inspekcji
B. poprzez wpisanie numeru linii kolejowej, lokalizacji konstrukcji wsporczej oraz numeru sekcji
C. poprzez wpisanie numeru najbliższego odłącznika słupowego
D. poprzez podanie numeru linii, w której to występuje
Właściwa odpowiedź polega na wpisaniu numeru linii kolejowej, lokaty konstrukcji wsporczej i numeru sekcji. Jest to zgodne z obowiązującymi standardami w zakresie dokumentacji i oznaczania miejsc uszkodzeń w sieci trakcyjnej. Tego typu informacje są kluczowe dla precyzyjnego zlokalizowania problemu, co umożliwia szybką reakcję ekip konserwacyjnych i naprawczych. Dokładne podanie lokalizacji uszkodzonego izolatora ukośnika pozwala na efektywne planowanie prac naprawczych i minimalizuje czas przestoju w ruchu kolejowym. Na przykład, w sytuacji awarii, posiadanie precyzyjnych danych lokalizacyjnych sprawia, że zespoły robocze mogą szybko zidentyfikować miejsce interwencji, co pozwala na uniknięcie dodatkowych opóźnień oraz zwiększa bezpieczeństwo operacji. Dlatego też dokładne zapisywanie takich informacji jest fundamentem dobrych praktyk w branży kolejowej oraz w zarządzaniu infrastrukturą. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, każda analiza stanu technicznego powinna być dokładnie udokumentowana, co również podkreśla znaczenie podawania pełnych danych lokalizacyjnych.

Pytanie 19

Jaka jest funkcja transformatora w sieci zasilającej?

A. Kontrola kierunku przepływu prądu
B. Pomiar natężenia prądu
C. Stabilizacja częstotliwości prądu
D. Zmiana poziomu napięcia prądu elektrycznego
Transformator to urządzenie elektryczne, które służy do zmiany poziomu napięcia prądu elektrycznego. Jest to niezbędne w systemach elektroenergetycznych, gdzie energia musi być przesyłana na duże odległości. Zwykle napięcie jest podwyższane na stacjach transformatorowych, co pozwala na efektywniejszy przesył energii, zmniejszając straty mocy na liniach przesyłowych. Następnie, przed dostarczeniem energii do odbiorców, napięcie jest obniżane do poziomu bezpiecznego dla użytkowania. Transformator działa na zasadzie indukcji elektromagnetycznej, gdzie zmienne pole magnetyczne wytworzone przez prąd w uzwojeniu pierwotnym indukuje napięcie w uzwojeniu wtórnym. Warto zaznaczyć, że transformatory są kluczowe w systemach zasilania i trakcji elektrycznej, ponieważ umożliwiają dostosowanie poziomu napięcia do wymagań odbiorników lub do specyfikacji sieci zasilającej. W praktyce, bez transformatorów efektywne przesyłanie energii elektrycznej na duże odległości byłoby praktycznie niemożliwe, co czyni je niezastąpionym elementem infrastruktury elektroenergetycznej.

Pytanie 20

Aby ocenić efektywność zabezpieczeń przeciwporażeniowych przed dotykiem pośrednim w systemie IT, konieczne jest przeprowadzenie pomiaru

A. czasu wyłączania
B. rezystancji izolacji stanowiska
C. impedancji pętli zwarciowej
D. rezystancji uziomu ochronnego
Pomiar impedancji pętli zwarciowej, mimo że jest istotnym parametrem w kontekście ochrony przeciwporażeniowej, nie jest bezpośrednio związany z układami IT. W przypadku systemów IT, kluczowe jest zrozumienie, że ochrona przed dotykiem pośrednim wymaga przede wszystkim niskiej rezystancji uziomu ochronnego, co pozwala na skuteczne odprowadzenie prądu w przypadku zwarcia. Wartość impedancji pętli zwarciowej dotyczy bardziej systemów TN oraz TT, gdzie ochrona opiera się na szybkiej reakcji zabezpieczeń na prądy zwarciowe. Z kolei rezystancja izolacji stanowiska jest istotna dla oceny stanu izolacji przewodów, ale nie dostarcza bezpośrednich informacji o skuteczności uziemienia. Czas wyłączania, choć ważny dla systemów ochrony, nie odnosi się do oceny rezystancji uziomu, a bardziej do szybkości, z jaką zabezpieczenia odłączają zasilanie. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych parametrów oraz ich zastosowań w różnych systemach elektroenergetycznych. Dlatego zrozumienie roli każdego z tych pomiarów oraz ich kontekstu jest kluczowe dla skutecznej oceny i zapewnienia ochrony przeciwporażeniowej w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 21

Na rysunku przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. złączki bezgwintowe.
B. listwy zaciskowe.
C. złączki szynowe.
D. złączki gwintowe.
Wybór złączek gwintowych, listw zaciskowych lub złączek szynowych jako odpowiedzi na to pytanie nie jest poprawny z kilku powodów. Złączki gwintowe często wymagają precyzyjnego dopasowania oraz użycia narzędzi do ich montażu, co w praktyce wprowadza złożoność oraz czasochłonność do procesu instalacji. Tego typu złączki są stosowane w specyficznych aplikacjach, jak połączenia rur czy elementów mechanicznych, a nie w sytuacjach, gdzie priorytetem jest szybkość i łatwość montażu przewodów elektrycznych. Listwy zaciskowe również różnią się od złączek bezgwintowych, gdyż są to urządzenia wymagające zastosowania śrub i narzędzi do zaciskania przewodów, co nie odpowiada zasadniczym właściwościom poszukiwanym w złączkach bezgwintowych. Z kolei złączki szynowe, choć popularne w instalacjach elektrycznych, funkcjonują w inny sposób, ponieważ są projektowane do montażu na szynach DIN i również wymagają narzędzi oraz precyzyjnych działań. Wybierając nieodpowiednie złączki, można napotkać problemy związane z trwałością połączeń, a także z bezpieczeństwem instalacji, co jest kluczowe w kontekście obowiązujących norm i standardów branżowych. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących elementów instalacyjnych dobrze rozumieć ich przeznaczenie i sposób działania, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i zapewni należyte bezpieczeństwo oraz efektywność całego systemu elektrycznego.

Pytanie 22

Podział podłużny sieci trakcyjnej w izolowanych przęsłach naprężania wymaga zastosowania

A. osłon termicznych
B. izolatorów cięgnowych
C. uchwytów dystansowych
D. izolatorów sekcyjnych
Izolatory cięgnowe i izolatory sekcyjne są stosowane w sieciach trakcyjnych, ale nie są odpowiednie w kontekście sekcjonowania podłużnego w izolowanych przęsłach naprężania. Izolatory cięgnowe mają na celu utrzymanie przewodów w odpowiedniej pozycji oraz zapewnienie ich izolacji od innych elementów, jednak to nie wystarcza w sytuacjach, gdzie występują znaczne zmiany temperatury. Izolatory sekcyjne, z drugiej strony, dzielą instalację na sekcje, co również nie rozwiązuje problemu termicznego. Uchwyt dystansowy, mimo że służy do utrzymywania odpowiedniej odległości między przewodami, nie jest związany z osłoną i ochroną termiczną. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych opcji, to mylenie funkcji elementów sieci trakcyjnej oraz ich zastosowań w kontekście izolacji termicznej. W rzeczywistości, skuteczne sekcjonowanie wymaga zastosowania osłon termicznych, które zapewniają stabilność i bezpieczeństwo operacyjne systemów trakcyjnych, co jest kluczowe dla ich funkcjonowania. W każdym przypadku, zrozumienie specyfiki i przeznaczenia poszczególnych komponentów jest fundamentalne dla prawidłowego projektowania i eksploatacji sieci trakcyjnej.

Pytanie 23

Czym jest pantograf w kontekście sieci trakcyjnych?

A. Urządzeniem do podtrzymywania przewodów
B. Urządzeniem do pobierania prądu z przewodu jezdnego
C. Rodzajem izolatora stosowanego w sieciach
D. Systemem sterowania ruchem pociągów
Pantograf to kluczowy element w systemach trakcji elektrycznej, odpowiedzialny za pobór prądu z przewodów jezdnych do pojazdów szynowych takich jak pociągi czy tramwaje. Jego konstrukcja pozwala na utrzymywanie stałego kontaktu z przewodem zasilającym, nawet przy dużych prędkościach i w różnych warunkach atmosferycznych. Pantograf składa się z ramy, która dzięki sprężynom i siłownikom może się podnosić i opuszczać. Na jego szczycie znajduje się głowica ze specjalnymi ślizgaczami, które stykają się z przewodem. Dzięki temu pojazd może bez przerwy korzystać z energii elektrycznej, co jest niezbędne do jego napędu. Pantografy muszą być odpowiednio konserwowane i dostosowane do specyfikacji sieci trakcyjnej, aby zapewnić niezawodność i bezpieczeństwo. Są one projektowane zgodnie z normami międzynarodowymi, takimi jak EN 50206-1, aby sprostać wymaganiom nowoczesnej kolei. Dodatkowo, nowoczesne systemy pantografowe są wyposażone w czujniki monitorujące ich pracę, co pozwala na szybką diagnostykę i minimalizację ryzyka awarii.

Pytanie 24

Aby naprawić uszkodzony kabel, który został ułożony bez zapasu podczas robót ziemnych, co należy zastosować?

A. odcinka kabla zakończonego głowicami
B. mufy rozgałęźnej oraz odcinka kabla
C. dwóch muf kablowych i odcinka kabla
D. odcinka kabla oraz zgrzewarki
Odpowiedź 'dwóch muf kablowych i odcinka kabla' jest poprawna, ponieważ w przypadku przerwanego kabla, szczególnie gdy nie ma wystarczającego zapasu kabla, zastosowanie muf kablowych jest kluczowe dla przywrócenia integralności izolacji oraz zachowania odpowiednich parametrów technicznych. Mufy kablowe są specjalnie zaprojektowane do łączenia przewodów elektrycznych w sposób, który minimalizuje ryzyko zwarcia i uszkodzenia. Użycie dwóch muf oznacza, że można skutecznie złączyć nowe odcinki kabla z istniejącym, co jest niezbędne w przypadku jego uszkodzenia. Przykładowo, w sytuacji awarii w sieciach telekomunikacyjnych czy energetycznych, stosowanie muf kablowych zgodnych z normami PN-EN 50393 zapewnia trwałość połączenia oraz odporność na czynniki środowiskowe, co jest kluczowe dla dalszej eksploatacji. Dodatkowo, stosując odpowiednie techniki montażowe, można zminimalizować ryzyko powtórnej awarii, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 25

Którego parametru sieci trakcyjnej dotyczą wyniki pomiaru zapisane w tabeli?

dla dwóch przewodów jezdnych 28×4×7×9,8129,77 kN
dla liny L120 15×4×27×9,8115,91 kN
dla liny L150 18×4×27×9,8119,08 kN

A. Siła stykowa między pantografem a siecią jezdną.
B. Siła naciągu w przewodach jezdnych i linach nośnych.
C. Odsuw przewodów jezdnych.
D. Elastyczność statyczna sieci.
Wybór odpowiedzi innych niż "Siła naciągu w przewodach jezdnych i linach nośnych" sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych parametrów sieci trakcyjnej. Na przykład, elastyczność statyczna sieci jest ważnym czynnikiem w kontekście zachowania przewodów pod obciążeniem, ale nie odnosi się bezpośrednio do siły naciągu. Elastyczność dotyczy zdolności materiałów do deformacji, co jest istotne, lecz nie jest to parametr mierzony w kontekście zadań związanych z napięciem. Odsuw przewodów jezdnych z kolei koncentruje się na odległości między przewodami a pantografem, co może wpływać na jakość połączenia elektrycznego, jednak nie odzwierciedla siły naciągu, która jest kluczowym aspektem działania sieci. Siła stykowa między pantografem a siecią jezdną jest również istotna, gdyż wpływa na przewodnictwo elektryczne, ale znowu nie dotyczy bezpośrednio pomiarów siły naciągu. Typowym błędem jest mylenie tych parametrów ze sobą i niedokładne rozumienie ich zastosowania w projektowaniu oraz operacjach związanych z siecią trakcyjną. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi pojęciami ma kluczowe znaczenie dla efektywności działania systemów kolejowych oraz ich niezawodności.

Pytanie 26

Jaką funkcję pełni przewód oznaczony niebieską izolacją?

A. neutralny N
B. liniowy L
C. odgromowy
D. ochronny PE
Izolacja przewodu w kolorze niebieskim oznacza przewód neutralny N. Zgodnie z zasadami zawartymi w normach międzynarodowych, takich jak IEC 60446, przewody neutralne powinny być oznaczone kolorem niebieskim. Przewód neutralny pełni kluczową rolę w systemie elektrycznym, ponieważ zapewnia powrót prądu do źródła zasilania, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania instalacji elektrycznej. W praktyce, przewody neutralne są wykorzystywane w każdym obwodzie elektrycznym, w tym w gniazdkach, oświetleniu oraz urządzeniach elektrycznych. Poprawne oznaczenie przewodów jest istotne dla bezpieczeństwa oraz ułatwia prace serwisowe. Dzięki standardom oznaczania kolorów, technicy i instalatorzy mogą szybko zidentyfikować funkcję danego przewodu, co redukuje ryzyko błędów podczas montażu lub naprawy instalacji elektrycznych. Wiedza na temat oznaczeń kolorów przewodów jest kluczowa dla każdego specjalisty w dziedzinie elektryki.

Pytanie 27

Który z poniższych materiałów jest najczęściej używany do produkcji przewodów jezdnych w sieciach trakcyjnych?

A. Stal
B. Żelazo
C. Miedź
D. Aluminium
Choć aluminium jest lekksze i tańsze niż miedź, co sprawia, że jest atrakcyjnym materiałem w wielu zastosowaniach elektrycznych, jego przewodność elektryczna jest niższa. Z tego powodu, w kontekście sieci trakcyjnych, aluminium nie jest zazwyczaj preferowane, ponieważ prowadziłoby to do większych strat energii oraz wymagałoby grubszego przewodu dla osiągnięcia tej samej wydajności, co miedziany. Stal, z drugiej strony, znana jest ze swojej wytrzymałości mechanicznej, lecz jej właściwości przewodzące są znacznie gorsze w porównaniu do miedzi. Stalowe przewody byłyby ciężkie i mniej efektywne energetycznie, co jest niepraktyczne w zastosowaniach trakcyjnych, gdzie minimalizacja strat energii jest kluczowa. Żelazo, podobnie jak stal, nie jest dobrym przewodnikiem elektrycznym i byłoby nieodpowiednie do użycia w przewodach jezdnych, gdzie wysoka przewodność jest niezbędna. Typowym błędem myślowym może być zakładanie, że materiały o wysokiej wytrzymałości mechanicznej, jak stal czy żelazo, będą odpowiednie, jednak w systemach trakcyjnych priorytetem jest wysoka przewodność elektryczna, którą najlepiej zapewnia miedź. Każdy z tych materiałów ma swoje miejsce w inżynierii elektrycznej, ale specyfika i wymagania sieci trakcyjnych faworyzują miedź jako najefektywniejsze rozwiązanie.

Pytanie 28

Jakie numery przydzielono odłącznikom przewodów zasilających w podstacji trakcyjnej toru głównego nieparzystego, znajdującego się po stronie wjazdowej i wyjazdowej ze stacji?

A. 10, 30
B. 3, 7, 17, 101
C. 101, 102, 107
D. 20, 40
Odpowiedź 10, 30 jest poprawna, ponieważ odłączniki kabli zasilaczy podstacji trakcyjnej toru zasadniczego nieparzystego są standardowo oznaczane tymi numerami zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi normami dotyczącymi infrastruktury kolejowej. Odłączniki te są kluczowymi elementami w systemie zasilania, umożliwiającymi bezpieczne wyłączenie zasilania w przypadku awarii lub konserwacji. Zastosowanie odłączników oznaczonych numerami 10 i 30 jest powszechne w projektach modernizacji stacji oraz budowy nowych odcinków linii kolejowych. Przykładem ich praktycznego zastosowania może być sytuacja, gdy konieczne jest przeprowadzenie prac konserwacyjnych w okolicy stacji. Wówczas personel techniczny może szybko zidentyfikować odpowiednie odłączniki poprzez ich numery, co przyspiesza proces odłączenia zasilania i zwiększa bezpieczeństwo pracowników. Dobrą praktyką jest, aby wszyscy pracownicy obsługujący stacje kolejowe byli odpowiednio przeszkoleni w zakresie w identyfikacji i obsługi tych elementów, co przyczynia się do zachowania wysokich standardów bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej.

Pytanie 29

Jaki jest minimalny dozwolony przekrój aluminiowego przewodu PEN w instalacji elektrycznej z układem TN-C?

A. 1,5 mm2
B. 10 mm2
C. 2,5 mm2
D. 16 mm2
Wybór za małego przekroju przewodu PEN, jak na przykład 2,5 mm² lub 1,5 mm², może mieć naprawdę poważne konsekwencje dla bezpieczeństwa systemu elektrycznego. Takie małe przekroje to mit, że spełniają normy. 2,5 mm² czy 1,5 mm² nadają się tylko do gniazdek czy oświetlenia, a nie do pełnienia funkcji przewodu PEN w układzie TN-C, gdzie ten przewód łączy uziemienie z przewodem neutralnym. W takich przypadkach minimalny wymagany przekrój powinien wynikać z obliczeń prądów roboczych. Kiedy mamy złe przekroje, to mogą wystąpić straty energii i przewody mogą się przegrzewać, co na dłuższą metę prowadzi do uszkodzeń czy nawet pożaru. Często ludzie nie przewidują wartości prądów w instalacji i nie znają standardów, które jasno określają wymagania dla przewodów PEN. Przekroje powinny być zawsze dobierane na podstawie konkretnych obliczeń, żeby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność systemu.

Pytanie 30

Która z poniższych czynności nie jest konieczna do wykonania podczas konserwacji wyłącznika szybkiego z kabiny sekcyjnej, który jest wyposażony w system ochrony przeciwporażeniowej przez uszynienie, w sytuacji, gdy wyłącznik został zamontowany na ruchomym wózku pozwalającym na wysprzęglenie z toru głównego oraz wyprowadzenie z pola celki do konserwacji?

A. Uszynienie kabli zasilających przy sieci trakcyjnej
B. Zdejmowanie odłączników kabli zasilających przy sieci trakcyjnej
C. Kontrola stanu połączeń kabli uszyniających kabinę z torami
D. Weryfikacja stanu połączeń uszyniających w obrębie kabiny
Uszynienie kabli zasilaczy przy sieci trakcyjnej jest kluczowym elementem konserwacji wyłącznika szybkiego z kabiny sekcyjnej, zwłaszcza w kontekście ochrony przeciwporażeniowej. Działanie to zapewnia, że podczas konserwacji nie występuje ryzyko porażenia prądem, ponieważ wszystkie elementy zasilające są prawidłowo uziemione. W praktyce, uszynienie polega na połączeniu odpowiednich przewodów z układem uziemiającym, co pozwala na bezpieczne wyłączenie obwodów. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie inspekcji wizualnej oraz pomiarów rezystancji uziemienia, aby upewnić się, że system jest w pełni funkcjonalny. Należy również pamiętać, że każde urządzenie powinno być sprawdzane zgodnie z normami i przepisami, takimi jak PN-EN 50122-1, które regulują kwestie ochrony szyn i torów przed porażeniem elektrycznym. W kontekście samej konserwacji, odpowiednie przygotowanie przed przystąpieniem do prac zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również niezawodność działania urządzenia w przyszłości.

Pytanie 31

Elektryczne oddzielenie prądów w torach dla sygnału w obwodach torowych, umożliwiając jednocześnie przepływ prądu powrotnego trakcji, jest osiągalne dzięki zastosowaniu

A. dławika torowego.
B. elementu do sekcjonowania sieci.
C. ogranicznika niskonapięciowego typu TZD.
D. izolatora sekcyjnego.
Element sekcjonowania sieci, dławik torowy, izolator sekcyjny oraz ogranicznik niskonapięciowy typu TZD to pojęcia związane z infrastrukturą trakcyjną, jednak każde z nich pełni inną rolę. Element sekcjonowania sieci ma za zadanie dzielić sieć trakcyjną na sekcje, co jest istotne dla zarządzania przepływem energii, ale nie jest stosowane celem oddzielania toków sygnałowych. Izolator sekcyjny jest używany do zapewnienia izolacji elektrycznej między różnymi sekcjami trakcji, ale nie umożliwia jednoczesnego przesyłania prądu powrotnego w sposób, który jest wymagany w kontekście prądu sygnałowego. Ogranicznik niskonapięciowy typu TZD natomiast ma na celu ochronę przed przepięciami, ale nie jest rozwiązaniem stosowanym do oddzielania toków elektrycznych. Wybierając błędnie dławik torowy, można popaść w pułapkę myślenia, że każdy element infrastruktury trakcyjnej ma tę samą funkcję, co prowadzi do nieporozumień w projektowaniu i eksploatacji systemów torowych. Zrozumienie specyfiki każdego z tych elementów jest kluczowe, aby uniknąć problemów z niezawodnością i bezpieczeństwem infrastruktury kolejowej.

Pytanie 32

Co przedstawia tabela wykorzystywana podczas montażu transformatora w stacji trakcyjnej zasilającej linię kolejową?

Śruba/
nakrętka
Połączenie elektryczne [Nm]Połączenie
mechaniczne
[Nm]
StalMosiądz
M 610-155-1020
M 830-4010-1535
M 1050-6020-3045
M 1260-7040-5060
M 1490-10060-70100
M 16120-13080-90170

A. Kolejność montażu przewodów zasilających.
B. Momenty dokręcenia nakrętek zaciskowych połączeń elektrycznych.
C. Wykaz elementów połączeń mechanicznych i elektrycznych.
D. Zakresy pomiarowe momentomierzy kontrolnych w zależności od rodzaju gwintu.
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli tabeli w procesie montażu transformatora. Kolejność montażu przewodów zasilających, choć istotna, nie jest bezpośrednio przedstawiona w tabeli dotyczącej momentów dokręcenia nakrętek. Kluczowym błędem jest mylenie różnych aspektów montażu; tabela ta nie jest przewodnikiem krok po kroku, ale zestawieniem technicznym, które ma na celu zapewnienie, że połączenia elektryczne są wykonane zgodnie z normami bezpieczeństwa. Druga odpowiedź, dotycząca wykazu elementów połączeń mechanicznych i elektrycznych, również myli pojęcia. Tabela nie przedstawia pełnego wykazu wszystkich elementów systemu, lecz koncentruje się na zakresie momentów dokręcenia, które są kluczowe dla bezpieczeństwa. Również zakresy pomiarowe momentomierzy kontrolnych, chociaż mogą być interesujące, nie są zgodne z treścią tabeli, która nie dotyczy pomiarów, lecz wartości dokręcenia dla konkretnych połączeń. Zrozumienie, że tabela koncentruje się na praktycznych aspektach dokręcania, a nie na ogólnych instrukcjach montażu, jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania tej wiedzy w praktyce.

Pytanie 33

Jak wpłynie na działanie instalacji, gdy zamiast osprzętu o IP 44 użyjemy osprzętu o IP 43?

A. Odporność na wilgoć zmaleje
B. Klasa izolacji ulegnie poprawie
C. Odporność na pyły wzrośnie
D. Klasa ochronności ulegnie pogorszeniu
Zastosowanie osprzętu instalacyjnego o klasie ochronności IP 43 zamiast IP 44 rzeczywiście prowadzi do zmniejszenia odporności na wilgoć. Klasa IP (Ingress Protection) określa stopień ochrony przed wnikaniem ciał stałych oraz cieczy. W przypadku IP 44, urządzenie jest zabezpieczone przed wnikaniem ciał stałych o średnicy powyżej 1 mm oraz przed kroplami wody padającymi pod kątem do 15 stopni od pionu. Natomiast IP 43 oferuje ochronę przed ciałami stałymi o średnicy powyżej 1 mm, ale tylko przed wodą padającą pod kątem do 60 stopni. Zatem, w praktyce oznacza to, że osprzęt o IP 43 jest gorzej chroniony przed działaniem wilgoci. Zastosowanie sprzętu o niższym stopniu ochrony w miejscach o wysokiej wilgotności może prowadzić do uszkodzeń elektrycznych lub korozji, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo instalacji. W kontekście budynków, szczególnie w łazienkach czy kuchniach, gdzie ryzyko kontaktu z wodą jest większe, kluczowe jest stosowanie osprzętu o odpowiedniej klasie ochrony. Dlatego przy projektowaniu instalacji warto kierować się zaleceniami norm PN-EN 60529 oraz innymi standardami branżowymi, które wskazują na konieczność stosowania właściwego osprzętu w odpowiednich strefach.

Pytanie 34

Jakim urządzeniem można zmierzyć poziom naładowania akumulatorów kwasowych w stacji trakcyjnej?

A. amperomierz
B. watomierz
C. areometr
D. omomierz
Areometr jest specjalistycznym narzędziem stosowanym do pomiaru gęstości elektrolitu w akumulatorach kwasowych. Gęstość ta jest bezpośrednio związana ze stanem naładowania akumulatora; wyższa gęstość elektrolitu zazwyczaj wskazuje na pełniejsze naładowanie. W praktyce, pomiar gęstości wykonuje się poprzez zanurzenie areometru w elektrolit i odczytanie wartości na skali. Wartości te powinny mieścić się w określonych przedziałach, co pozwala na ocenę stanu naładowania oraz określenie konieczności doładowania akumulatora. Używanie areometru jest zgodne z zaleceniami producentów akumulatorów oraz normami branżowymi, które podkreślają konieczność monitorowania gęstości elektrolitu jako kluczowego wskaźnika zdrowia akumulatora. Znajomość i umiejętność korzystania z areometru jest zatem istotną kompetencją w zarządzaniu systemami zasilania w podstacjach trakcyjnych, co wpływa na niezawodność i efektywność całego systemu energetycznego.

Pytanie 35

Rezystancję izolacyjną głównego wyłącznika szybkiego o wartościach 1000V DC oraz 4200A należy zmierzyć

A. mostkiem Thomsona
B. omomierzem szeregowym
C. megaomomierzem
D. omomierzem równoległym
Pomiar rezystancji izolacji głównego wyłącznika szybkiego przy użyciu megaomomierza jest uzasadniony ze względu na jego zdolność do generowania wysokich napięć pomiarowych, które są niezbędne do oceny stanu izolacji w układach wysokoprądowych. Megaomomierz, działający na zasadzie pomiaru rezystancji przy napięciu wyższym niż standardowe 500 V, pozwala na wykrycie potencjalnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do awarii urządzenia. W przypadku wyłącznika o parametrach 1000 V DC i 4200 A, pomiar dostarcza informacji o stopniu degradacji izolacji, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności w systemach elektroenergetycznych. Stosowanie megaomomierzy jest zgodne z normami, takimi jak IEC 61557, które określają wymagania dotyczące pomiarów rezystancji izolacji. Przykładowo, w sytuacjach, gdy izolacja jest uszkodzona, pomiar może ujawnić zmniejszenie rezystancji, co z kolei może prowadzić do zwarcia i poważnych uszkodzeń w systemie.

Pytanie 36

Jaki jest minimalny dozwolony przekrój miedzianego przewodu PEN w instalacji elektrycznej typu TN-C?

A. 2,5 mm2
B. 16 mm2
C. 10 mm2
D. 1,5 mm2
Minimalny dopuszczalny przekrój miedzianego przewodu PEN w instalacji elektrycznej w układzie TN-C wynosi 10 mm2. W układzie TN-C przewód PEN pełni funkcje zarówno przewodu neutralnego, jak i ochronnego, co oznacza, że musi być w stanie wytrzymać nie tylko obciążenie prądowe, ale i prądy zwarciowe. Zgodnie z normami PN-IEC 60364-5-54, odpowiedni przekrój przewodów jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa instalacji oraz minimalizacji ryzyka wystąpienia awarii. Przekrój 10 mm2 zapewnia odpowiednią zdolność przewodzenia prądu, a także odpowiednią odporność na wysokie temperatury, które mogą wystąpić w przypadku przeciążeń. Przykładem zastosowania tego standardu może być instalacja elektryczna w budynkach mieszkalnych, gdzie istnieje potrzeba zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony przed pożarem. W praktyce, dobór odpowiedniego przekroju przewodów jest kluczowy w procesie projektowania instalacji, a jego niedobór może prowadzić do poważnych awarii. Dlatego warto stosować się do obowiązujących norm i standardów branżowych, aby zagwarantować bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych.

Pytanie 37

Z oznaczenia H07VV-U3G2,5mm2 na przewodzie wynika, że żyły w tym kablu wykonane są w formie

A. drutu aluminiowego
B. linki miedzianej
C. drutu miedzianego
D. linki aluminiowej
Odpowiedź \"drut miedziany\" jest poprawna, ponieważ oznaczenie H07VV-U3G2,5mm2 wskazuje, że przewód ten wykonany jest z żył miedzianych, co jest standardem w wielu zastosowaniach elektrycznych. Miedź charakteryzuje się doskonałymi właściwościami przewodnictwa elektrycznego oraz wysoką odpornością na korozję, co czyni ją idealnym materiałem do produkcji przewodów. Przewody miedziane są często stosowane w instalacjach domowych, przemysłowych oraz w systemach zasilania, gdzie niezawodność i efektywność energetyczna są kluczowe. Przykłady zastosowania obejmują instalacje oświetleniowe, zasilania urządzeń elektrycznych oraz w systemach automatyki budynkowej. Dodatkowo, zgodnie z normą PN-EN 60228 dotyczącą przewodów elektrycznych, miedź jest preferowanym materiałem ze względu na swoją przewodność, co potwierdza jej szerokie zastosowanie w branży elektrycznej."

Pytanie 38

Jak często jest weryfikowana i badana rezystancja robocza rękawic dielektrycznych zgodnie z obowiązującymi normami?

A. 6 miesięcy
B. 5 lat
C. 1 rok
D. 2 lata
Rezystancja robocza rękawic dielektrycznych jest kluczowym aspektem zapewnienia bezpieczeństwa w pracy z urządzeniami elektrycznymi. Obowiązujące przepisy określają, że rękawice te powinny być badane co 6 miesięcy, aby zapewnić ich skuteczność w ochronie przed porażeniem prądem. Regularne testowanie pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych uszkodzeń, takich jak mikropęknięcia czy degradacja materiału, które mogą znacznie wpłynąć na zdolność ochronną rękawic. Przykładem zastosowania tej zasady może być praca elektryków, którzy są narażeni na różne warunki atmosferyczne oraz chemiczne, co może przyspieszać proces zużycia rękawic. Standardy, takie jak EN 60903, określają szczegółowe wymagania dotyczące badań i testowania rękawic dielektrycznych, co dodatkowo podkreśla znaczenie regularnych przeglądów. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny wprowadzić systematyczny harmonogram badań, aby chronić swoich pracowników oraz zapewnić zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 39

Jakimi parametrami powinien charakteryzować się wyłącznik zastosowany w miejsce przedstawionego na rysunku?

Prąd znamionowyZnamionowy prąd różnicowyLiczba biegunówCharakterystyka
A.25 A30 mA4AC
B.6000 A300 mA2AC
C.0,03 A25 A4B
D.25 A30 mA4A

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z braku zrozumienia specyfiki wyłączników różnicowoprądowych oraz ich zastosowania w instalacjach elektrycznych. Kluczowym błędem jest nieuwzględnienie parametrów znamionowych, takich jak prąd różnicowy czy liczba biegunów. Prąd różnicowy, który w odpowiedziach A, B i C może być nieodpowiednio dobrany, powinien wynosić 30mA dla ochrony osób. Zastosowanie wyłącznika z innym prądem różnicowym, takim jak 100mA, może nie zapewnić odpowiedniego poziomu ochrony przed porażeniem prądem, co narusza normy bezpieczeństwa, takie jak PN-EN 60947-2. Dodatkowo, wybór niewłaściwej liczby biegunów może ograniczyć możliwości zastosowania wyłącznika w obwodach trójfazowych, co jest istotne w kontekście zasilania większych urządzeń. Charakterystyka A, która oznacza, że wyłącznik jest przystosowany do obwodów ze współczesnymi urządzeniami elektrycznymi, jest kluczowa dla zapewnienia nie tylko bezpieczeństwa, ale także funkcjonalności instalacji. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak niewłaściwe działanie systemu ochrony, co w praktyce przekłada się na wyższe ryzyko awarii lub wypadków. Zrozumienie tych parametrów jest niezbędne dla właściwego doboru urządzeń w każdej instalacji elektrycznej, a niedopatrzenia mogą prowadzić do wydatków związanych z naprawą oraz zagrożeń dla zdrowia i życia użytkowników.

Pytanie 40

Na ilustracji przedstawiono wkładkę topikową ogólnego zastosowania

A. zwłoczną o prądzie znamionowym 350 A
B. szybką o prądzie znamionowym 350 A
C. szybką o prądzie znamionowym 100 kA
D. zwłoczną o prądzie znamionowym 100 kA
Wybór niewłaściwych wkładek topikowych może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno w aspektach bezpieczeństwa, jak i efektywności energetycznej. Odpowiedzi sugerujące zwłoczne wkładki o prądzie znamionowym 350 A czy 100 kA są mylące, ponieważ wkładki zwłoczne są zaprojektowane do ochrony przed przeciążeniem przez dłuższy czas, zanim zadziałają. W praktyce, w systemach rozdziału energii, takie podejście może prowadzić do opóźnionego wyłączenia w przypadku zwarcia, co zwiększa ryzyko uszkodzenia urządzeń oraz przewodów. Wkładki zwłoczne są bardziej odpowiednie w sytuacjach, gdzie występują chwilowe przeciążenia, które nie są szkodliwe dla instalacji. Ponadto, niepoprawny wybór wkładek o prądzie znamionowym 100 kA nie uwzględnia rzeczywistych warunków pracy. Warto zauważyć, że wartość 100 kA odnosi się do maksymalnej zdolności do zrywania zwarcia, a nie do nominalnego prądu, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Stosowanie wkładek o niewłaściwych parametrach, niezależnie od ich klasyfikacji, prowadzi do naruszenia standardów, takich jak IEC 60269, które gwarantują bezpieczeństwo i skuteczność zabezpieczeń elektrycznych. Błędem jest także założenie, że większy prąd znamionowy zawsze przekłada się na lepszą ochronę, gdyż w rzeczywistości istotne jest dopasowanie wkładek do specyfikacji i realnych warunków pracy instalacji.