Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 20:33
- Data zakończenia: 7 maja 2025 20:57
Egzamin zdany!
Wynik: 31/40 punktów (77,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku
A. okrągłym o średnicy 10 cm
B. okrągłym o pojemności 10 l
C. kwadratowym o boku długości 10 cm
D. kwadratowym o pojemności 10 l
Czasem, gdy odpowiadasz na pytania o rośliny i ich pojemności, mogą pojawić się nieporozumienia. Na przykład, jeśli ktoś mówi o pojemności 10 l, to nie ma sensu, bo te kwestie są bardziej złożone. Sam kształt pojemnika i jego wymiary też mają znaczenie, a symbol P10 odnosi się tylko do wymiarów pojemnika. Jak ktoś wspomina o kształcie okrągłym i podaje jakieś wymiary, to też może wprowadzać w błąd. W ogrodnictwie mamy konkretne standardy dotyczące kształtu i wielkości pojemników. Błędne rozumienie tego, co oznaczają pojemności w porównaniu do wymiarów, może prowadzić do złych decyzji przy wyborze pojemnika. Ważne, żeby zrozumieć, że odpowiednie oznaczenia pomagają zapewnić lepsze warunki dla roślin i ułatwiają klientom wybór dobrych produktów.
Pytanie 4
Fundusze uzyskiwane z opłat za korzystanie ze środowiska są wykorzystywane na
A. ochronę terenów zielonych w miastach
B. zakładanie stref chronionego krajobrazu
C. zapobieganie zanieczyszczeniu powietrza
D. ochronę i zwiększanie wartości tego środowiska
Odpowiedź "ochronę i podnoszenie wartości tego środowiska" jest prawidłowa, ponieważ środki uzyskiwane z opłat za korzystanie z zasobów naturalnych są przeznaczane na działania, które mają na celu poprawę jakości środowiska oraz jego zrównoważony rozwój. W praktyce oznacza to finansowanie projektów związanych z renaturalizacją obszarów degradowanych, inwestycje w bioróżnorodność, a także rozwój programów edukacyjnych dotyczących ochrony środowiska. Przykładem może być tworzenie zielonych przestrzeni w miastach, które nie tylko poprawiają estetykę, ale również przyczyniają się do poprawy jakości powietrza i jakości życia mieszkańców. Dodatkowo, w ramach takich działań realizowane są projekty mające na celu wzmacnianie ekosystemów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz dokumentami strategicznymi, takimi jak Agenda 2030 ONZ, które podkreślają znaczenie ochrony środowiska dla przyszłych pokoleń.
Pytanie 5
Wykonanie inwentaryzacji dendrologicznej wymaga posiadania zdolności
A. realizowania pomiarów wysokościowych.
B. opracowywania projektów technicznych.
C. korzystania z teodolitu.
D. identyfikowania gatunków roślin.
Wybór umiejętności posługiwania się teodolitem lub przeprowadzania pomiarów wysokościowych jako kluczowych umiejętności do inwentaryzacji dendrologicznej wskazuje na niepełne zrozumienie tematu. Teodolit, będący instrumentem do precyzyjnego pomiaru kątów, jest ważnym narzędziem w geodezji i inżynierii lądowej, ale nie jest bezpośrednio związany z inwentaryzacją roślinności. Użycie teodolitu w kontekście inwentaryzacji dendrologicznej może być pomocne przy dokładnym ustaleniu lokalizacji drzew w terenie, jednakże to umiejętność identyfikacji gatunków roślin jest kluczowa dla właściwego przeprowadzenia inwentaryzacji. Należy również zauważyć, że pomiary wysokościowe, choć istotne dla oceny struktury lasu, nie zastąpią zdolności rozpoznawania gatunków. Sporządzanie projektów technicznych jest umiejętnością przydatną w różnych dziedzinach, ale nie jest bezpośrednio związane z inwentaryzacją dendrologiczną. Często mylące jest postrzeganie technicznych umiejętności jako najważniejszych, podczas gdy fundamentem skutecznej inwentaryzacji jest znajomość biologii i ekologii roślin. Aby skutecznie przeprowadzić inwentaryzację, kluczowe jest zrozumienie interakcji pomiędzy różnymi gatunkami oraz ich środowiskiem, co wymaga dogłębnej wiedzy o roślinach, a nie tylko umiejętności pomiarowych.
Pytanie 6
W piaskownicach piasek powinien być wymieniany
A. raz w roku
B. co pięć lat
C. co tydzień
D. raz w miesiącu
Wymiana piasku w piaskownicach raz w roku jest zalecana, ponieważ zapewnia to odpowiednią jakość i bezpieczeństwo materiału do zabawy dla dzieci. Z czasem piasek może stać się zanieczyszczony, zawierać szkodliwe substancje, a także ulegać degradacji pod wpływem warunków atmosferycznych. Wymiana piasku co roku pozwala na usunięcie zanieczyszczeń, bakterii oraz wszelkich innych szkodliwych elementów, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia dzieci. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której w piaskownicy gromadzą się resztki organiczne, jak liście czy inne odpady naturalne, które mogą sprzyjać rozwojowi pleśni i bakterii. Rekomendacje dotyczące utrzymania piaskownic są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem dzieci, które podkreślają znaczenie czystości i higieny w przestrzeniach zabaw. Regularne przeglądy i konserwacja piaskownic, w tym wymiana piasku, to kluczowe praktyki w zapewnieniu zdrowego środowiska do zabawy.
Pytanie 7
Obiekt ogrodowy składający się z dwóch linii słupów, które wspierają ażurową konstrukcję poziomą, to
A. pergoia
B. bindaż
C. trejaż
D. bramka
Bindaż, trejaż i bramka to różne elementy ogrodowej architektury, ale nie pasują do definicji, którą opisano w pytaniu. Bindaż z reguły odnosi się do wzmacniania i łączenia elementów budowlanych, a nie do tworzenia ażurowej struktury. W budowlance bindaż służy głównie do stabilizacji murów, a nie ma estetyki w ogrodach. Trejaż z kolei jest bardziej prostą konstrukcją, która pomaga podtrzymywać rośliny, ale nie ma dwóch rzędów słupów, więc nie mieści się w kontekście pytania. Często się go myli z bramką, która w ogóle nie ma poziomej konstrukcji podtrzymującej, a raczej chodzi o małe ogrodzenia lub przejścia. Łatwo popełnić błąd, myląc te pojęcia, bo wszystkie są w jakiś sposób związane z roślinami i ogrodami. Jednak każda z tych konstrukcji ma swoje unikalne funkcje, które są inne niż w przypadku pergoi. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dokładnie rozumieć terminologię związaną z architekturą ogrodową.
Pytanie 8
Oblicz objętość wykopanego materiału ziemnego przy użyciu wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m.
A. 100 m3
B. 50 m3
C. 200 m3
D. 150 m3
Aby obliczyć objętość mas ziemnych przy wykopie wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m, należy zastosować podstawowy wzór na objętość prostopadłościanu, który brzmi: V = a × b × h, gdzie a to długość, b to szerokość, a h to wysokość. W tym przypadku mamy: V = 10 m × 20 m × 0,5 m = 100 m3. Obliczona objętość 100 m3 jest istotna w kontekście prac budowlanych i inżynieryjnych, ponieważ pozwala na oszacowanie ilości materiałów potrzebnych do wykopów, a także kosztów związanych z transportem i składowaniem tych mas. W praktyce, znajomość objętości wykopu jest kluczowa przy planowaniu projektów budowlanych, gdyż wpływa na dobór sprzętu oraz harmonogram realizacji prac. W branży budowlanej standardem jest również przeprowadzanie dokładnych pomiarów i obliczeń, aby zminimalizować ryzyko błędów i nieprzewidzianych kosztów związanych z wykopami.
Pytanie 9
Poprawa struktury i właściwości fizyko-chemicznych gleby, przed założeniem dywanowego kwietnika, realizowana jest przez
A. użycie wału wgłębnego po rozsypaniu nawozów mineralnych
B. przekopanie i zmieszanie wierzchniej warstwy gleby z nawozami organicznymi
C. rozsypanie nawozów mineralnych, rozbicie brył oraz wyrównanie terenu
D. przekopanie gleby na głębokość 40 - 50 cm
Przekopanie gleby i wymieszanie jej z nawozami organicznymi to coś, co naprawdę ma znaczenie, jeśli mówimy o przygotowaniu terenu pod kwietnik dywanowy. Dzięki temu gleba staje się lepsza, można powiedzieć, że oddycha lepiej, co bardzo pomaga roślinom. Nawozy organiczne, jak obornik czy kompost, to świetne źródło składników odżywczych, a dodatkowo wspierają małe, pożyteczne mikroskopijne stworzenia, które żyją w glebie. Na przykład, obornik nie tylko dodaje azotu, ale także pomaga glebie zatrzymywać wodę, co jest naprawdę ważne dla dobrego wzrostu roślin. Kiedy pielęgnujemy tereny zielone, warto korzystać z organicznych amendantów. Dzięki temu gleba nie tylko będzie w lepszym stanie, ale także będzie bardziej różnorodna. Przed zakładaniem kwietnika, dobrze jest zrobić testy gleby, by sprawdzić jej pH i składniki pokarmowe. To pomoże dobrze dobrać nawozy, co zwiększy ich skuteczność.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jak nazywa się choroba grzybowa roślin, której rozwój ułatwia ograniczona wentylacja pomieszczeń oraz zbyt duża wilgotność powietrza?
A. guzowatość korzeni
B. plamistość liści
C. zgnilizna twardzikowa
D. szara pleśń
Szara pleśń, znana jako Botrytis cinerea, to powszechna choroba grzybowa, która rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności i słabego wietrzenia pomieszczeń. Grzyb ten atakuje wiele roślin, w tym owoce, warzywa oraz rośliny ozdobne. Jego obecność objawia się charakterystycznym szarym nalotem, który pokrywa zainfekowane części roślin. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia szarej pleśni, zaleca się zapewnienie odpowiedniej cyrkulacji powietrza oraz unikanie nadmiernego podlewania. Stosowanie fungicydów oraz eliminacja zainfekowanych roślin w początkowych stadiach infekcji to istotne kroki w zwalczaniu tej choroby. Dobre praktyki obejmują również regularne monitorowanie wilgotności w pomieszczeniach, co pozwala na szybką reakcję w przypadku pojawienia się objawów chorobowych. Zgodnie z normami ochrony roślin, kluczowe jest również przestrzeganie zasad płodozmianu oraz eliminacja resztek roślinnych, które mogą być źródłem infekcji.
Pytanie 12
Jakie narzędzia są niezbędne do pielęgnacji kwietnika sezonowego?
A. Znacznika oraz grabi
B. Grabi i łopatki
C. Sekatora oraz motyczki
D. Łopatki oraz sekatora
Można byłoby pójść w stronę innych narzędzi, jak znacznik, grabie czy łopatka, ale prawda jest taka, że one nie są wystarczające do ogarnięcia pielęgnacji kwietnika. Znacznik to fajna sprawa do oznaczania miejsc, ale w pielęgnacji roślin to niewiele daje. Grabie, choć świetne do zbierania liści, ograniczają się do porządków, a nie do pracy z samymi roślinami. Łopatka, wiadomo, dobra do sadzenia, ale nie nadaje się do cięcia czy spulchniania gleby wokół roślin. Używanie złych narzędzi może prowadzić do różnych problemów, jak uszkodzenie roślin czy niewłaściwe przygotowanie gleby. Pielęgnacja kwietników wymaga narzędzi, które umożliwią dokładne działania, a sekator i motyczka zdecydowanie są do tego najlepsze. W ogrodnictwie ważne jest, żeby dobrze dobierać narzędzia do zadań, bo to wpływa na wzrost roślin.
Pytanie 13
Rewitalizacja historycznych ogrodów dotyczy
A. dostosowania zabytku do wymagań użytkownika.
B. wyposażenia zabytku w instalacje oraz urządzenia spełniające nowoczesne standardy techniczne.
C. przystosowywania obiektów do aktualnych potrzeb przy zachowaniu cennych elementów kulturowych.
D. działań mających na celu zachowanie zabytku w odpowiednim stanie technicznym.
Wybór odpowiedzi dotyczącej przystosowania zabytku do zaspokojenia potrzeb użytkownika, choć wydaje się atrakcyjny, nie uwzględnia kluczowego aspektu rewitalizacji ogrodów zabytkowych, jakim jest ich wartość kulturowa. W kontekście zachowania dziedzictwa, podejście polegające na skupieniu się wyłącznie na potrzebach użytkowników prowadzi do ryzykownych uproszczeń, które mogą zagrażać integralności i autentyczności danego miejsca. Wiele zabytków ogrodowych ma swoje unikalne cechy historyczne i estetyczne, które muszą być chronione przed nadmierną ingerencją. Podobnie, koncentrowanie się wyłącznie na utrzymaniu zabytku w dobrym stanie technicznym nie uwzględnia jego adaptacji do współczesnych warunków użytkowania, co jest kluczowe dla długoterminowej ochrony. Odpowiedzi związane z wyposażeniem zabytku w nowoczesne instalacje mogą sugerować, że można całkowicie ignorować oryginalne materiały i techniki, co jest niezgodne z zasadami konserwacji i rewitalizacji zgodnymi z Międzynarodowymi Standardami. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do zubożenia kulturowego dziedzictwa, ponieważ nie uwzględniają holistycznego spojrzenia na relację między zabytkiem a jego funkcją w społeczeństwie. Dobry projekt rewitalizacji powinien łączyć zarówno wymagania współczesne, jak i szanować historię, co jest fundamentem dla zrównoważonego rozwoju przestrzeni zabytkowej.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Nawożenie dolistne roślin balkonowych powinno odbywać się w dni
A. pochmurne i deszczowe
B. słoneczne i bezwietrzne
C. pochmurne i wietrzne
D. słoneczne i suche
Wybór dni słonecznych i suchych do nawożenia dolistnego roślin balkonowych może wydawać się rozsądny, jednak w praktyce niesie ze sobą wiele zagrożeń. W słoneczne dni, zwłaszcza przy wysokich temperaturach, rośliny narażone są na stres termiczny, co prowadzi do osłabienia ich zdolności absorpcyjnych. Wysoka temperatura i bezpośrednie działanie promieni słonecznych mogą powodować parowanie wody z liści, co skutkuje zmniejszeniem efektywności nawożenia. Ponadto, nawozy dolistne aplikowane w takich warunkach mogą prowadzić do poparzeń liści, co znacząco osłabia rośliny. W przypadku pochmurnych dni, rośliny są lepiej przygotowane do przyjęcia substancji odżywczych, ponieważ temperatura jest niższa, co sprzyja ich rozpuszczaniu i przyswajaniu. Odpowiednie nawadnianie oraz wilgotność powietrza są kluczowe dla efektywności nawożenia. Wietrzne warunki mogą prowadzić do rozprzestrzeniania się nawozów na inne rośliny lub do utraty substancji odżywczych, co negatywnie wpływa na skuteczność zabiegu. Dlatego, dla uzyskania najlepszych efektów nawożenia dolistnego, należy wybierać dni z pochmurnym i deszczowym niebem, co zminimalizuje ryzyko uszkodzeń roślin oraz zapewni skuteczną absorpcję nawozów.
Pytanie 16
Przed zasadzeniem drzew i krzewów, glebę zbitą oraz słabo przepuszczalną należy rozluźnić na głębokość dwóch sztychów, co odpowiada około
A. 5 cm
B. 25 cm
C. 35 cm
D. 15 cm
Odpowiedzi 25 cm, 15 cm, czy 5 cm są totalnie nietrafione w tym kontekście. Jeśli wybierzesz 25 cm, to niby blisko, ale wciąż za mało, bo nie rozwiązuje problemu zbitej gleby. Gleby, które są zbyt twarde, naprawdę ograniczają rozwój korzeni i wchłanianie wody oraz składników odżywczych. Z kolei 15 cm to już zdecydowanie zbyt mało. Może potem będzie stagnacja wody i gorsza jakość gleby. Wydaje mi się, że nie do końca rozumiesz, co rośliny naprawdę potrzebują – one chcą głębszego dostępu do gleby. A co do 5 cm, to serio, to jest wręcz żart. Tak płytka gleba nie ma szans na utrzymanie wody, co jest kluczowe dla wzrostu roślin. Ignorowanie, jak ważna jest głębokość przekopywania, to typowy błąd, gdzie myślimy, że może wystarczy mniej pracy, żeby wszystko ładnie rosło. Żeby dobrze przygotować glebę, trzeba się trzymać zasad agrotechnicznych – przynajmniej 35 cm, żeby stworzyć dobre warunki dla roślin.
Pytanie 17
Jakie rośliny można wykorzystać na rabacie bylinowej do stworzenia kompozycji roślin kwitnących w ciepłych kolorach?
A. Serduszka okazała (Dicentra spectabilis), parzydło leśne (Aruncus dioicus)
B. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida), pełnik europejski (Trollius europaeus)
C. Kosaciec syberyjski (Iris sibirica), ostróżka ogrodowa (Delphinium cultorum)
D. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides), fiołek wonny (Viola odorata)
Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida) oraz pełnik europejski (Trollius europaeus) to doskonałe rośliny do tworzenia kompozycji kwiatowych w ciepłych tonacjach barw. Liliowce charakteryzują się dużymi, efektownymi kwiatami w różnych odcieniach żółtego, pomarańczowego oraz czerwonego, które kwitną w sezonie letnim. Pełnik europejski, z kolei, dostarcza okazałych, kulistych kwiatów w intensywnych kolorach żółtych i pomarańczowych, co sprawia, że obie te rośliny doskonale się uzupełniają, tworząc żywą i harmonijną aranżację w ogrodzie. Dobór tych gatunków jest zgodny z dobrą praktyką stosowania roślin wieloletnich w rabatach, co zapewnia długotrwałe efekty wizualne oraz niskie wymagania pielęgnacyjne. Obydwa gatunki są odporne na różne warunki glebowe, preferują stanowiska słoneczne i są stosunkowo łatwe w uprawie, co czyni je idealnym wyborem dla zarówno doświadczonych ogrodników, jak i nowicjuszy. Właściwe połączenie tych roślin w rabacie może również przyczynić się do zwiększenia bioróżnorodności w ogrodzie, przyciągając owady zapylające oraz inne pożyteczne organizmy.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Jakie rośliny dekoracyjne, ze względu na ich wczesne kwitnienie, można zalecić do stworzenia stoiska wystawowego wczesną wiosną?
A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)
B. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata), ciemiernik biały (Hellebonis niger)
C. Berberys pospolity (Berberis vulgaris), funkia sina (Hosta glauca)
D. Tawuła japońska (Spiraea japonica), rozchodnik kaukaski (Sedum spurium)
Odpowiedź wskazująca na magnolię gwiaździstą (Magnolia stellata) oraz ciemiernik biały (Helleborus niger) jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, magnolia gwiaździsta kwitnie wczesną wiosną, często już w marcu, wytwarzając piękne, pachnące kwiaty, które przyciągają uwagę. Jej atrakcyjny wygląd sprawia, że jest idealnym wyborem do stoiska wystawowego, które ma na celu wyróżnienie się wczesną porą. Ciemiernik biały, znany również jako czarny ciemiernik, jest jedną z nielicznych roślin kwitnących w zimnych miesiącach, często ukazującymi swoje białe kwiaty, które mogą być doskonałym uzupełnieniem dla magnolii. Dodatkowo, te rośliny są przykładem standardów i dobrych praktyk w zakresie aranżacji przestrzeni, gdyż ich wczesne kwitnienie zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale również wprowadza kolory do ogrodów i wystaw, które wiosną mogą być jeszcze szare i zimowe. Stosując te rośliny, możemy zademonstrować klientom, jak ważne są rośliny wczesnowiosenne w tworzeniu atrakcyjnych kompozycji ogrodowych oraz ich rolę w zachęcaniu do bioróżnorodności w przestrzeniach zielonych.
Pytanie 20
Aby zaaranżować rabatę znajdującą się pod koronami drzew liściastych, należy wybrać zestaw roślin składający się
A. z konwalii i zawilca
B. z pełnika i krwawnika
C. z zawilca i floksa
D. z rozchodnika i smagliczki
Wybór konwalii i zawilca do obsadzenia rabaty pod koronami drzew liściastych jest odpowiedni ze względu na specyfikę tych roślin oraz ich wymagania środowiskowe. Konwalia majowa (Convallaria majalis) preferuje miejsca półcieniste i wilgotne, co czyni ją idealnym gatunkiem do sadzenia w takich warunkach, gdzie otrzymuje ograniczoną ilość światła słonecznego. Zawilec (Anemone) również dobrze rośnie w podobnych warunkach, a wiele jego gatunków kwitnie wczesną wiosną, co przyczynia się do estetyki rabaty. Dobrze dobrany zestaw roślin powinien uwzględniać różnorodność oraz cykle kwitnienia, co zapewnia atrakcyjność wizualną przez cały sezon wegetacyjny. W praktyce, odpowiednie zestawienie roślin wpływa na zdrowie rabaty oraz jej odporność na choroby, co jest zgodne z nowoczesnymi praktykami projektowania ogrodów. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze podłoża oraz regularnym podlewaniu, aby stworzyć optymalne warunki dla wzrostu tych roślin.
Pytanie 21
Jaką ilość m3 ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m3 na 100 m2?
A. 18,48 m3
B. 184,80 m3
C. 12,83 m3
D. 128,33 m3
Aby obliczyć ilość ziemi urodzajnej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, należy skorzystać z podanej normy zużycia ziemi, która wynosi 15,4 m3 na 100 m2. Proces obliczenia wygląda następująco: najpierw ustalamy, ile razy 100 m2 mieści się w 1 200 m2, co daje 12. Następnie mnożymy tę liczbę przez normę zużycia ziemi: 12 x 15,4 m3 = 184,80 m3. To oznacza, że do przygotowania rabaty o takiej powierzchni potrzebujemy 184,80 m3 ziemi. Zrozumienie tej metody jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście planowania ogrodów i rabat kwiatowych, gdzie stosowanie odpowiednich ilości podłoża wpływa na zdrowie roślin. Warto również pamiętać o standardach dotyczących jakości używanej ziemi, które powinny odpowiadać potrzebom konkretnych roślin, co zapewni ich prawidłowy wzrost i rozwój.
Pytanie 22
Jakie rodzaje roślin można zalecić do zakupu żywopłotów obwódkowych?
A. Dereń jadalny (Cornus mas) oraz berberys Thunberga (Berberis Thunbergii)
B. Karagana syberyjska (Caragana arborescens) oraz pigwowiec okazały (Chaenomeles speciosa)
C. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)
D. Mahonia pospolita (Mahonia aąuifolium) oraz pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)
Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) to doskonałe rośliny na żywopłoty obwódkowe, które charakteryzują się nie tylko estetyką, ale również funkcjonalnością. Bukszpan jest rośliną zimozieloną, tworzącą gęste, niskie żywopłoty, które mogą być formowane w różnorodne kształty, co czyni go idealnym do stylowych ogrodów. Dodatkowo, bukszpan dobrze znosi przycinanie i może być stosowany do tworzenia eleganckich obwódek. Lawenda natomiast, oprócz walorów ozdobnych, ma właściwości aromatyczne i repelentne, co czyni ją atrakcyjnym wyborem dla ogrodów naturalnych. Oba gatunki są odporne na różne warunki atmosferyczne, co sprawia, że są łatwe w uprawie. Korzystając z tych roślin w projektowaniu ogrodów, można wprowadzić zarówno harmonię wizualną, jak i poprawić mikroklimat tego miejsca, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w architekturze krajobrazu.
Pytanie 23
Jakie rośliny warto wykorzystać do obsadzenia małych rond w miastach?
A. róże okrywowe (Rosa sp.)
B. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)
C. różaneczniki (Rhododendron sp.)
D. magnolie (Magnolia sp.)
Róże okrywowe (Rosa sp.) są doskonałym wyborem do obsadzenia małych rond wielkomiejskich ze względu na ich niską wysokość, estetyczny wygląd oraz zdolność do tworzenia gęstych, dekoracyjnych kobierców. Charakteryzują się one długim okresem kwitnienia, co sprawia, że są atrakcyjne przez większość sezonu wegetacyjnego. W kontekście miejskim, róże okrywowe są wysoce odporne na zanieczyszczenia powietrza i zmienne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnym elementem zieleni miejskiej. Zastosowanie takich roślin w przestrzeniach publicznych sprzyja również poprawie jakości powietrza oraz wspomaga bioróżnorodność. W praktyce, róże te mogą być sadzone w grupach po kilka sztuk, co pozwala na uzyskanie efektu masowego kwiatu, oraz mogą być łączone z innymi niskimi roślinami ozdobnymi, tworząc estetyczne kompozycje. Dodatkowo, należy pamiętać o regularnej pielęgnacji i cięciu, co wpisuje się w dobre praktyki ogrodnicze, zapewniające zdrowy rozwój roślin oraz ich piękny wygląd przez cały sezon.
Pytanie 24
Najlepszym momentem na przeprowadzenie aeracji trawnika jest okres po
A. zimie
B. lecie
C. wiośnie
D. jesieni
Aeracja trawnika jest kluczowym procesem pielęgnacji, który polega na usuwaniu wierzchniej warstwy gleby, co pozwala na lepszą cyrkulację powietrza, wody oraz składników odżywczych do korzeni trawnika. Wykonanie aeracji po zimie, a przed wiosennym sezonem wzrostu traw, jest idealnym momentem, ponieważ gleba jest nadal wilgotna, co ułatwia wykonanie zabiegu. W tym czasie trawnik nie jest jeszcze w pełni aktywny, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia roślin. Przykładowo, w przypadku trawnika z dużym obciążeniem, na przykład w miejscach intensywnie użytkowanych, aeracja po zimie pozwala na odbudowę struktury gleby oraz poprawę zdrowia trawnika na wiosnę. Zgodnie z zaleceniami ekspertów, aerację powinno się wykonywać, gdy gleba osiągnie temperaturę powyżej 5°C, co zazwyczaj ma miejsce wczesną wiosną, po zakończeniu mrozów.
Pytanie 25
Dąbrówkę rozłogową oraz tojad mocny warto wykorzystać na
A. murek z kamieni
B. rabata jednokolorowa
C. kwietnik jednoroczny
D. niską żywopłot
Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans) i tojad mocny (Aconitum napellus) są roślinami, które doskonale nadają się do rabaty jednobarwnej ze względu na swoje walory estetyczne oraz właściwości ogrodnicze. Dąbrówka rozłogowa charakteryzuje się gęstym pokryciem podłoża, co czyni ją idealnym wyborem do stworzenia jednolitej kompozycji. Jej atrakcyjne, zielone liście oraz piękne kwiaty w odcieniach niebieskiego i fioletowego wzbogacają przestrzeń ogrodu. Toad mocny natomiast, ze swoimi imponującymi, pionowymi kwiatostanami, dodaje dramatyzmu i wysokości do kompozycji. Dzięki ich połączeniu, rabata uzyskuje ciekawy kontrast oraz różnorodność tekstur. Ważnym aspektem jest także odpowiednie przygotowanie podłoża oraz zapewnienie dostatecznej wilgotności, co sprzyja wzrostowi obu roślin. Dbałość o estetykę oraz harmonijne zestawienie kolorystyczne są kluczowe w aranżacjach ogrodowych, a rabata jednobarwna stanowi doskonały sposób na uzyskanie spójnego efektu wizualnego.
Pytanie 26
Jakie rodzaje roślin są wykorzystywane do poprawy jakości i rekultywacji gleb na obszarach zdegradowanych?
A. Rośliny lecznicze
B. Rośliny nektarodajne
C. Rośliny motylkowe
D. Rośliny wrzosowate
Rośliny motylkowe, takie jak koniczyna, łubin czy facelia, są kluczowe w procesie użyźniania gleb oraz rekultywacji terenów zdegradowanych. Ich główną cechą jest zdolność do symbiozy z bakteriami brodawkowymi, które wiążą azot atmosferyczny, wzbogacając w ten sposób glebę w ten niezbędny dla roślin składnik odżywczy. Przykładowo, w projektach rekultywacji gleb po działalności przemysłowej lub wydobywczej, rośliny motylkowe są często stosowane jako pierwsze rośliny wprowadzane na takie tereny, co pozwala na stopniową poprawę struktury gleby oraz jej jakości. Dodatkowo, rośliny te przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności ekosystemów, co jest zgodne z dobrymi praktykami z zakresu ochrony środowiska. Wykorzystanie roślin motylkowych w agrokulturze jako roślin ozdobnych lub w pasach zieleni również wpływa pozytywnie na środowisko, redukując erozję gleby oraz poprawiając jej zdolności retencyjne wody. Stosowanie takich roślin w systemach płodozmianu przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa oraz ochrony gleby.
Pytanie 27
Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) polega na skracaniu
A. zeszłorocznych pędów - w sezonie zimowym
B. tegorocznych pędów - w okresie jesieni
C. tegorocznych pędów - wiosną
D. zeszłorocznych pędów - podczas lata
Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) jest kluczowym zabiegiem w pielęgnacji tej rośliny, które powinno być przeprowadzane wiosną, na tegorocznych pędach. W tym czasie roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja szybkiemu gojeniu się ran po cięciu oraz stymuluje rozwój nowych pędów. Prawidłowe przycinanie polega na skracaniu pędów o około jedną trzecią ich długości, co pozwala na zagęszczenie krzewu i nadanie mu pożądanej formy. Przykładowo, w przypadku krzewów, które są zbyt rozłożyste, cięcie wiosenne pozwala na kontrolowanie ich kształtu, a także na poprawę cyrkulacji powietrza, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że cięcie formujące należy łączyć z nawożeniem i regularnym podlewaniem, co przyczyni się do zdrowego wzrostu i estetycznego wyglądu rośliny. Standardy pielęgnacji roślin zalecają, aby cięcia były wykonywane narzędziami oostrymi i odpowiednio zdezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i chorób.
Pytanie 28
Jeśli na liściach krzewów pojawiły się brązowe, nekrotyczne plamy o genezie grzybowej, to w celu ich ochrony należy zastosować środek chemiczny z grupy
A. nematocydów
B. akarycydów
C. fungicydów
D. insektycydów
Wybór fungicydów jako odpowiedniego preparatu do walki z brunatnymi, nekrotycznymi plamami na liściach krzewów jest uzasadniony, ponieważ takie objawy najczęściej wskazują na infekcje grzybowe. Fungicydy to substancje chemiczne, które skutecznie zwalczają grzyby, w tym patogeny odpowiedzialne za choroby roślin, takie jak pleśń, rdza czy mączniak. Przykłady fungicydów to azoksystrobina, tebukonazol czy difenokonazol, które są stosowane w praktyce w uprawach różnych roślin. W przypadku wystąpienia objawów grzybowych, kluczowe jest szybkie zidentyfikowanie problemu i zastosowanie odpowiedniego preparatu, aby zminimalizować straty. Dobrą praktyką jest również rotacja różnych fungicydów, aby uniknąć rozwoju odporności patogenów. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i terminów aplikacji jest niezbędne dla skuteczności zabiegów ochronnych, co potwierdzają normy i wytyczne organizacji zajmujących się ochroną roślin.
Pytanie 29
Kwiatowe łąki o dekoracyjnym charakterze należy kosić po zakończeniu kwitnienia?
A. 3-4 razy na kwartał
B. 3-4 razy w ciągu sezonu
C. 1-2 razy na kwartał
D. 1-2 razy w sezonie
Łąki kwietne o charakterze dekoracyjnym wymagają staranności w pielęgnacji, a koszenie po kwitnieniu jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Odpowiedź 1-2 razy w sezonie jest poprawna, ponieważ pozwala zachować równowagę między bioróżnorodnością a estetyką. Koszenie w odpowiednich momentach sprzyja regeneracji roślin, a także utrzymaniu różnorodności gatunkowej, co jest istotne w kontekście ekosystemów. Przykładem właściwej praktyki jest koszenie wczesnym latem, po zakończeniu kwitnienia, co pozwala nasionom zrzucić swoje ziarna, a następnie roślinom regenerować się na nowo. Dodatkowo, koszenie w tym czasie sprzyja tworzeniu naturalnych siedlisk dla owadów zapylających, co jest istotne dla zachowania zdrowia całego ekosystemu. Standardy dotyczące pielęgnacji łąk kwietnych zalecają również unikanie intensywnego nawożenia, aby nie zdominowały przestrzeni gatunki inwazyjne. Dlatego regularne, umiarkowane koszenie po kwitnieniu jest kluczowym elementem dbania o łąki kwietne, które są cennym elementem krajobrazu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Aby zwalczyć przędziorka chmielowca zauważonego na roślinach, powinno się użyć środków ochrony roślin z kategorii
A. insektycydów
B. akarycydów
C. moluskocydów
D. fungicydów
Zastosowanie moluskocydów, fungicydów czy insektycydów w walce z przędziorkiem chmielowcem jest błędne z kilku powodów. Moluskocydy są środkami ochrony roślin przeznaczonymi do zwalczania mięczaków, takich jak ślimaki, i nie mają wpływu na roztocza. Ich skład chemiczny oraz mechanizm działania nie są dostosowane do zwalczania tego typu szkodników, co sprawia, że ich używanie w tym kontekście byłoby nieefektywne i marnotrawstwem zasobów. Fungicydy z kolei są przeznaczone do ochrony przed chorobami grzybowymi, a ich działanie jest skierowane głównie na grzyby i nie ma zastosowania w walce z przędziorkami, które są stawonogami. Wprowadzenie fungicydów w sytuacji zainfekowania roślin przez przędziorki nie przyniesie korzyści, a może nawet zaszkodzić roślinom poprzez podniesienie poziomu stresu. Insektycydy, choć teoretycznie mogłyby wydawać się odpowiednie, są dedykowane zwalczaniu owadów, a nie roztoczy. Wiele insektycydów nie działa na przędziorki, które są blisko spokrewnione z pajęczakami, a ich struktura biologiczna różni się na tyle, że wymagana jest inna strategia zwalczania. Takie nieprawidłowe podejście może prowadzić do błędnej oceny sytuacji i nieefektywnej walki ze szkodnikami, co w rezultacie prowadzi do strat w plonach i zwiększa ryzyko dalszego rozwoju populacji przędziorków. Zrozumienie różnic między tymi grupami środków ochrony roślin jest kluczowe dla efektywnego zarządzania szkodnikami i chorobami w uprawach rolnych.
Pytanie 33
Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?
A. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)
B. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)
C. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
D. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)
Barwinek pospolity (Vinca minor) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako okrywowe w warunkach zacienionych. Barwinek pospolity charakteryzuje się gęstym, zielonym listowiem i jest w stanie dobrze rosnąć w cieniu, co czyni go idealnym do miejsc, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z rozwojem. Dodatkowo, barwinek kwitnie wiosną, dostarczając atrakcyjnych, niebieskawych kwiatów, które mogą ożywić zacienione obszary. Bluszcz pospolity z kolei jest znany z dużej tolerancji na cień oraz zdolności do wspinania się na inne rośliny i powierzchnie, co sprawia, że jest doskonałym wyborem do zalesionych ogrodów. Obie rośliny są mało wymagające, co wpisuje się w dzisiejsze trendy ekologiczne, promujące wykorzystanie rodzimych gatunków do tworzenia zrównoważonych ekosystemów w ogrodach. Warto również zaznaczyć, że zarówno barwinek, jak i bluszcz, mają właściwości stabilizujące glebę, co jest istotne w kontekście zapobiegania erozji w obszarach narażonych na klęski żywiołowe.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Jakie rośliny kwitnące jesienią powinny być użyte na rabaty?
A. astra alpejskiego (Aster alpinus) oraz serduszkę okazałą (Dicentra spectabilis)
B. ciemiernika białego (Helleborus niger) i przylaszczkę pospolita (Hepatica nobilis)
C. astra nowobelgijskiego (Aster novi-belgii) oraz rozchodnika okazałego (Sedum spectabile)
D. płomyka szydlastego (Phlox subulata) i ubiorka wieczniezielonego (Iberis sempervirens)
Astra nowobelgijski (Aster novi-belgii) oraz rozchodnik okazały (Sedum spectabile) to doskonały wybór na rabaty kwitnące jesienią. Astra nowobelgijski, znana z wyjątkowego długiego okresu kwitnienia, charakteryzuje się różnorodnością kolorów kwiatów, co pozwala na tworzenie atrakcyjnych kompozycji. Roślina ta kwitnie od września do października, przyciągając owady zapylające, szczególnie pszczoły, które są aktywne w tym okresie. Rozchodnik okazały, z kolei, to świetny gatunek o niskim wzroście, który doskonale sprawdza się na rabatach jako roślina okrywowa. Jego kwiaty pojawiają się jesienią i zapewniają dodatkowy kolor w ogrodzie, a także przyciągają owady. Warto również zauważyć, że rozchodnik jest rośliną sukulentową, co czyni go odpornym na suszę oraz idealnym do uprawy w różnych warunkach glebowych. Stosując te rośliny, możemy stworzyć nie tylko estetyczne, ale i funkcjonalne przestrzenie w ogrodzie, przyczyniając się do bioróżnorodności oraz wspierając lokalne ekosystemy.
Pytanie 36
Która z podanych roślin dekoracyjnych jest rośliną dwuletnią?
A. Stokrotka pospolita (Bellis perennis)
B. Szafran wiosenny (Crocus vemus)
C. Żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
D. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens)
Stokrotka pospolita (Bellis perennis) jest rośliną dwuletnią, co oznacza, że jej cykl życia trwa dwa lata. W pierwszym roku roślina tworzy liście i system korzeniowy, a w drugim roku kwitnie i produkuje nasiona. Ta cecha czyni ją idealną do ogrodów, gdzie można ją wykorzystywać do tworzenia efektownych rabat kwiatowych. W praktyce, stokrotki są często sadzone wczesną wiosną, co pozwala im rozwinąć się i zakwitnąć latem. Ponadto, ich zdolność do samosiewu sprawia, że są popularnym wyborem w naturalistycznych aranżacjach ogrodowych. Dobrą praktyką jest także ich wykorzystanie w ogrodach typu cottage, gdzie ich urokliwe kwiaty dodają uroku i koloru. Warto wiedzieć, że kwiaty stokrotek są również jadalne i mogą być używane w sałatkach, co dodatkowo zwiększa ich wartość użytkową w ogrodzie.
Pytanie 37
Jakie rodzaje roślin wykorzystywane są do poprawy jakości i rekultywacji gleb na obszarach zdewastowanych?
A. Rośliny miododajne
B. Rośliny motylkowe
C. Rośliny zielarskie
D. Rośliny wrzosowate
Rośliny motylkowe, znane również jako rośliny strączkowe, odgrywają kluczową rolę w procesach użyźniania i rekultywacji gleb na terenach zdegradowanych. Ich zdolność do wiązania azotu atmosferycznego w symbiozie z bakteriami brodawkowymi zwiększa zasobność gleby w ten niezbędny pierwiastek, co sprzyja wzrostowi innych roślin. Przykłady roślin motylkowych to łubin, koniczyna i soja. Stosowanie tych roślin w praktyce agrarnej jest zgodne z zasadami rolnictwa zrównoważonego, które promują wykorzystanie naturalnych procesów w celu poprawy jakości gleby. Dodatkowo, rośliny te mogą być stosowane w rotacji upraw, co nie tylko wzbogaca glebę, ale także zapobiega erozji oraz chorobom roślin. W obszarach zdegradowanych ich wykorzystanie może przyczynić się do odbudowy ekosystemów, co jest istotnym elementem w kontekście ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 38
Jakie rośliny można zalecić do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu?
A. modrzew europejski (Larix decidua), dereń biały (Cornus alba)
B. sosna pospolita (Pinus sylvestris), bez lilak (Syringa vulgaris)
C. brzoza brodawkowata (Betula pendula), grusza pospolita (Pyrus communis)
D. rozchodnik ostry (Sedum acre), rojnik murowy (Sempervivum tectorum)
Rozchodnik ostry (Sedum acre) oraz rojnik murowy (Sempervivum tectorum) to idealne rośliny do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu. Obie rośliny należą do rodziny gruboszowatych i charakteryzują się wysoką odpornością na niekorzystne warunki, takie jak susza, wiatr oraz ograniczona gleba, co czyni je doskonałym wyborem na dachy o niskiej warstwie substratu. Sedum acre ma dodatkowo właściwości przyciągające owady zapylające, co wspiera lokalny ekosystem. Rojnik murowy, z kolei, wyróżnia się estetyką oraz zdolnością do akumulacji wody, co minimalizuje ryzyko erozji podłoża. Zastosowanie tych roślin przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków, poprzez obniżenie temperatury wewnętrznej latem oraz izolację zimą. W kontekście standardów budowlanych, zielone dachy wspierają zrównoważony rozwój i przyczyniają się do ochrony bioróżnorodności, co jest zgodne z aktualnymi trendami w architekturze ekologicznej i urbanistyce.
Pytanie 39
Jakie rośliny występują w zbiorowiskach przywodnych?
A. rogatka sztywnego i moczarki kanadyjskiej
B. trzciny pospolitej i pałki wąskolistnej
C. grążela żółtego i osoki aloesowatej
D. żurawiny błotnej i dąbrówki kosmatej
Zbiorowiska przywodne, często występujące w pobliżu zbiorników wodnych, są charakterystyczne dla ekosystemów o dużej wilgotności i dużym zróżnicowaniu florystycznym. Trzcina pospolita (Phragmites australis) i pałka wąskolistna (Schoenoplectus triqueter) to dwa kluczowe gatunki roślin, które dominują w takich zbiorowiskach. Trzcina pospolita jest rośliną o silnych, elastycznych łodygach, która pełni istotną rolę w stabilizacji brzegów zbiorników oraz w filtracji wody. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, tworząc siedliska dla wielu organizmów, w tym ptaków, owadów oraz ryb. Pałka wąskolistna, z kolei, jest rośliną, która przyczynia się do zwiększenia retencji wody oraz wspomaga procesy biologiczne zachodzące w strefach przybrzeżnych. Oba te gatunki są także wykorzystywane w rekultywacji terenów zdegradowanych oraz w programach ochrony przyrody, co podkreśla ich znaczenie dla zrównoważonego rozwoju i ochrony ekosystemów wodnych.
Pytanie 40
Aby zwiększyć zdolność zatrzymywania wody w glebie piaszczystej, powinno się wprowadzić do niej
A. mielony dolomit
B. żwir gruboziarnisty
C. substrat torfowy
D. zmieloną korę
Substrat torfowy jest materiałem organicznym, który wykazuje doskonałe właściwości zatrzymywania wody, co czyni go idealnym dodatkiem do gleby piaszczystej, która naturalnie ma niską pojemność wodną. Torf, będący wynikiem rozkładu roślin w warunkach mokrych, ma zdolność do zatrzymywania dużych ilości wody, co przyczynia się do poprawy struktury gleby. Dodanie substratu torfowego zwiększa także zawartość materii organicznej, co sprzyja tworzeniu korzystnych warunków dla mikroorganizmów glebowych. Przykładem zastosowania torfu może być przygotowanie podłoża do uprawy roślin w ogrodach, gdzie piaszczysta gleba wymaga poprawy zdolności do utrzymywania wilgoci. Standardy branżowe dotyczące nawożenia gleby zalecają używanie torfu jako składnika poprawiającego właściwości gleby, zwłaszcza w ekologicznym rolnictwie, gdzie dąży się do minimalizacji chemicznych dodatków. Dzięki zastosowaniu torfowego substratu, można również poprawić retencję składników odżywczych, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowego wzrostu roślin.