Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 12:31
Data zakończenia: 25 maja 2025 12:58

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy podłączyć do napędu optycznego podczas montażu komputera.

A. D

B. C

C. A

D. B

Wybór odpowiedzi A jako właściwej jest poprawny ponieważ złącze pokazane na zdjęciu to typowy wtyk zasilania SATA wykorzystywany w nowoczesnych komputerach do podłączenia napędów optycznych takich jak DVD lub Blu-ray. Złącza SATA są standardem w nowoczesnych komputerach z uwagi na ich zdolność do obsługi dużej przepustowości i łatwości montażu. Zastosowanie wtyku SATA do zasilania napędów optycznych jest zgodne ze standardami ATX które definiują zasady okablowania komputerów stacjonarnych. W praktyce wtyczka SATA zapewnia napięcia 3.3V 5V i 12V co pozwala na dostosowanie się do różnych wymagań energetycznych nowoczesnych urządzeń. Ponadto dzięki płaskiej budowie wtyk SATA umożliwia lepsze zarządzanie kablami co jest istotne w kontekście utrzymania optymalnego przepływu powietrza wewnątrz obudowy komputera. Dzięki złączom SATA możemy również łatwo dodawać i usuwać urządzenia bez potrzeby skomplikowanych operacji montażowych co jest znacznie wygodniejsze w porównaniu do starszych technologii takich jak Molex.

Pytanie 2

Co umożliwia połączenie trunk dwóch przełączników?

A. przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych w jednym łączu

B. zablokowanie wszystkich zbędnych połączeń na danym porcie

C. zwiększenie przepustowości połączenia poprzez użycie dodatkowego portu

D. ustawienie agregacji portów, co zwiększa przepustowość między przełącznikami

Połączenie typu trunk między przełącznikami pozwala na przesyłanie ramek z wielu wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Standard IEEE 802.1Q definiuje sposób oznaczania ramek Ethernetowych, które muszą być przesyłane do różnych VLAN-ów. Dzięki temu rozwiązaniu można zredukować liczbę potrzebnych fizycznych połączeń między przełącznikami, co zwiększa efektywność wykorzystania infrastruktury sieciowej. Przykładowo, w dużych środowiskach, takich jak biura korporacyjne, trunking jest niezbędny do zapewnienia komunikacji pomiędzy różnymi działami, które korzystają z różnych VLAN-ów. W praktyce, trunking umożliwia także lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i segregację danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zastosowanie trunkingów jest kluczowe w architekturze sieciowej, zwłaszcza w kontekście rozwiązań opartych na wirtualizacji, gdzie wiele VLAN-ów może współistnieć w tym samym środowisku fizycznym.

Pytanie 3

NAT64 (Network Address Translation 64) to proces, który dokonuje mapowania adresów

A. prywatne na adresy publiczne

B. IPv4 na adresy IPv6

C. IPv4 na adresy MAC

D. MAC na adresy IPv4

Niezrozumienie funkcji NAT64 często prowadzi do mylnych interpretacji, zwłaszcza w kontekście mapowania adresów. Na przykład, pomylenie translacji adresów IPv4 na adresy MAC jest całkowicie błędne; adresy MAC odnoszą się do warstwy łącza danych w modelu OSI i nie są bezpośrednio związane z procesem translacji adresów IP. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi kart sieciowych, a NAT64 działa na poziomie wyżej, zajmując się adresami IP. Podobnie, próba przypisania translacji adresów MAC na adresy IPv4 wskazuje na brak zrozumienia, że te dwa typy adresów pełnią różne role w komunikacji sieciowej. Co więcej, mapowanie prywatnych adresów IP na publiczne również nie jest związane z NAT64, choć jest to proces, który może być realizowany przez inne techniki NAT, takie jak PAT (Port Address Translation). NAT64 jest zatem specyficznie skoncentrowany na integracji IPv4 i IPv6, a wszelkie inne koncepcje mogą prowadzić do zamieszania i nieefektywnego zarządzania adresacją w sieciach. Kluczowe jest, aby w pełni zrozumieć, jakie funkcje pełnią różne protokoły i mechanizmy, aby uniknąć typowych pułapek w analizie i implementacji rozwiązań sieciowych.

Pytanie 4

Aby poprawić niezawodność i efektywność przesyłu danych na serwerze, należy

A. stworzyć punkt przywracania systemu

B. ustawić automatyczne tworzenie kopii zapasowych

C. przechowywać dane na innym dysku niż ten z systemem

D. zainstalować macierz dyskową RAID1

Chociaż wszystkie wymienione odpowiedzi mogą przyczynić się do ogólnej niezawodności systemu, to jednak nie są one wystarczające w kontekście zwiększenia zarówno niezawodności, jak i wydajności transmisji danych na serwerze. Utworzenie punktu przywracania systemu jest rozwiązaniem, które może pomóc w przypadku awarii systemu operacyjnego, ale nie zabezpiecza danych przed utratą, gdyż nie chroni przed uszkodzeniem sprzętu lub utratą danych na poziomie dysku. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może zwiększyć wydajność w niektórych sytuacjach, jednak sama separacja danych nie zapewnia ochrony ani redundancji. Ponadto, konfiguracja automatycznych kopii zapasowych jest kluczowym elementem strategii ochrony danych, lecz nie jest rozwiązaniem na bieżące problemy z dostępnością i wydajnością, ponieważ sama kopia zapasowa nie chroni przed utratą danych w czasie rzeczywistym. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że wystarczy mieć kopię danych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo, co jest niewłaściwe w przypadku krytycznych aplikacji wymagających ciągłej dostępności. Dlatego, choć wszystkie te opcje są użyteczne, to żadna z nich nie dostarcza takiego poziomu niezawodności i wydajności, jak macierz RAID1, która jest uznawana za standard wśród rozwiązań do ochrony danych w środowiskach serwerowych.

Pytanie 5

Na ilustracji ukazano narzędzie systemowe w Windows 7, które jest używane do

A. przeprowadzania migracji systemu

B. naprawiania problemów z systemem

C. tworzenia kopii zapasowych systemu

D. konfiguracji preferencji użytkownika

Ten rysunek, który widzisz, to część panelu sterowania Windows 7, a dokładniej sekcja Wygląd i personalizacja. Zajmuje się ona ustawieniami, które mają wpływ na to, jak wygląda nasz system. Możesz dzięki temu zmieniać różne rzeczy, jak kolory okien czy dźwięki. Gdy zmieniasz tło pulpitu, to naprawdę nadajesz swojemu miejscu pracy osobisty charakter – każdy lubi mieć coś, co mu się podoba. Poza tym, ta sekcja pozwala też dostosować rozdzielczość ekranu, co jest ważne, żeby dobrze widzieć, a przy okazji chronić wzrok. Takie opcje są super przydatne, zwłaszcza w pracy, bo kiedy system jest zgodny z naszymi oczekiwaniami, to praca idzie lepiej. Windows, przez te różne funkcje, daje nam sporą kontrolę nad tym, jak wygląda interfejs, co w dzisiejszych czasach jest naprawdę ważne.

Pytanie 6

Instalacja serwera stron www w rodzinie systemów Windows Server jest możliwa dzięki roli

A. serwera aplikacji

B. usług pulpitu zdalnego

C. usług plików

D. serwera sieci Web

Serwer sieci Web w systemie Windows Server to rola, która umożliwia hostowanie aplikacji internetowych oraz stron WWW. W praktyce oznacza to, że administrator może zainstalować i skonfigurować serwer IIS (Internet Information Services), co jest standardem dla hostingu stron w środowiskach Windows. IIS jest nie tylko łatwy w użyciu, ale również oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak zarządzanie certyfikatami SSL, obsługa ASP.NET, czy integracja z bazami danych. Warto zaznaczyć, że standardowa konfiguracja serwera sieci Web pozwala na efektywne zarządzanie ruchem, monitorowanie wydajności oraz zabezpieczanie zasobów. Dzięki prawidłowej konfiguracji, przedsiębiorstwa mogą świadczyć usługi online, co wpisuje się w aktualne trendy digitalizacji i transformacji cyfrowej. Dodatkowo, administratorzy mogą korzystać z narzędzi takich jak Web Deploy do automatyzacji wdrożeń, co znacznie usprawnia proces aktualizacji aplikacji na serwerze.

Pytanie 7

Ilustracja przedstawia rodzaj pamięci

A. Compact Flash

B. SDRAM DIMM

C. DDR DIMM

D. SIMM

DDR DIMM czyli Double Data Rate Synchronous Dynamic RAM różni się od SDRAM tym że może przesyłać dane na obu zboczach sygnału zegarowego co podwaja wydajność przesyłu danych w porównaniu do standardowej SDRAM. DDR DIMM wprowadza inne napięcie i zmienioną konstrukcję co powoduje że nie jest kompatybilna ze slotami SDRAM. SDRAM DIMM ma 168 pinów podczas gdy DDR zazwyczaj posiada 184 piny co również wpływa na fizyczną niekompatybilność. SIMM czyli Single Inline Memory Module jest starszym typem pamięci RAM o mniejszej liczbie pinów zwykle 30 lub 72 i wykorzystuje się go głównie w starszych komputerach. SIMM nie synchronizuje się z zegarem systemu tak jak SDRAM co powoduje mniejszą wydajność i większe opóźnienia w dostępie do danych. Compact Flash to zupełnie inny typ pamięci używany głównie jako zewnętrzne nośniki danych w urządzeniach przenośnych takich jak aparaty cyfrowe i nie ma związku z pamięcią operacyjną komputera. Błędne zrozumienie różnic pomiędzy tymi standardami często wynika z nieznajomości specyfikacji technicznych oraz różnic funkcjonalnych w ich zastosowaniach. Prawidłowa odpowiedź wymaga znajomości nie tylko fizycznych różnic ale również zasad działania i zastosowań w kontekście historycznym i praktycznym.

Pytanie 8

Jakie narzędzie służy do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

B. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

C. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o maksymalnej prędkości połączenia 100 Mb/s

D. stacja lutownicza, która wykorzystuje mikroprocesor do ustawiania temperatury

W odniesieniu do analizy narzędzi stosowanych w inżynierii światłowodowej, wiele odpowiedzi może na pierwszy rzut oka wydawać się logicznych, jednak w rzeczywistości nie odpowiadają one wymaganiom technicznym stawianym przed procesem łączenia włókien światłowodowych. Zastosowanie przedłużacza kategorii 5e z pasywnymi kablami Ethernet, mimo że ma swoje zastosowanie w sieciach lokalnych, nie jest w ogóle związane z technologią światłowodową, ponieważ dotyczy przewodów miedzianych, a nie optycznych. Użycie stacji lutowniczej, choć przydatne w innych dziedzinach elektroniki, nie jest odpowiednie do łączenia włókien światłowodowych, gdzie niezbędne jest spawanie włókien, a nie lutowanie. Narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, z kolei, służy do montażu złącz miedzianych, a nie do operacji związanych z włóknami światłowodowymi. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między technologiami transmisji danych oraz z braku znajomości dedykowanych narzędzi i standardów związanych z instalacją systemów światłowodowych. Wiedza na temat właściwych narzędzi jest kluczowa, aby zrealizować skuteczne i trwałe połączenia, które spełniają wymagania wydajnościowe nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 9

Komputer prawdopodobnie jest zainfekowany wirusem typu boot. Jakie działanie umożliwi usunięcie wirusa w najbardziej nieinwazyjny sposób dla systemu operacyjnego?

A. Restart systemu

B. Przeskanowanie programem antywirusowym z bootowalnego nośnika

C. Ponowne zainstalowanie systemu operacyjnego

D. Uruchomienie systemu w trybie awaryjnym

Przeskanowanie systemu operacyjnego programem antywirusowym z bootowalnego nośnika jest najskuteczniejszym i najmniej inwazyjnym sposobem na usunięcie boot wirusa. Taki proces polega na uruchomieniu komputera z nośnika, takiego jak USB lub płyta CD/DVD, na którym zainstalowane jest oprogramowanie antywirusowe. Dzięki temu system operacyjny nie jest w pełni załadowany, co ogranicza działania wirusa i umożliwia przeprowadzenie skutecznego skanowania. W praktyce, wiele renomowanych programów antywirusowych oferuje bootowalne wersje, które pozwalają na przeprowadzenie dokładnego skanowania dysków twardych w celu wykrycia i usunięcia infekcji. Warto również dodać, że takie skanowanie powinno być regularnie wykonywane, aby minimalizować ryzyko ponownej infekcji. W kontekście standardów branżowych, wiele organizacji zaleca wykorzystanie bootowalnych narzędzi do diagnostyki systemów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 10

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego numer 6 zaznaczono

A. powłokę fosforową

B. powłokę dielektryczną

C. elektrody wyświetlacza

D. elektrody adresujące

Warstwa fosforowa w monitorze plazmowym ma za zadanie emitować światło, jednak jej funkcja nie polega na adresowaniu pikseli. To warstwa, która dzięki pobudzeniu przez promieniowanie ultrafioletowe wytwarzane przez plazmę, świeci w określonym kolorze. Z kolei warstwa dielektryka jest izolacyjną warstwą, która nie bierze bezpośredniego udziału w procesie adresowania, lecz pełni funkcję ochronną i separującą inne elementy struktury ekranu. Dielektryk pomaga w utrzymaniu stałości napięcia i chroni przed zwarciami. Elektrody wyświetlacza, choć są kluczowe dla działania ekranu, pełnią inną rolę niż elektrody adresujące. Elektrody te są używane do inicjowania reakcji plazmowej, ale nie kontrolują indywidualnych pikseli w taki sposób, jak elektrody adresujące. Częstym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych elektrod i warstw, co wynika z ich złożonej współpracy w celu generowania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych warstw i elektrod ma specyficzną funkcję, która łączy się w jeden harmonijny proces odpowiedzialny za wyświetlanie obrazu w technologii plazmowej. To precyzyjne sterowanie złożonymi procesami elektrycznymi i chemicznymi sprawia, że monitory plazmowe mogą oferować doskonałą jakość obrazu.

Pytanie 11

Na jakich portach brama sieciowa powinna umożliwiać ruch, aby klienci w sieci lokalnej mieli możliwość ściągania plików z serwera FTP?

A. 20 i 21

B. 22 i 25

C. 80 i 443

D. 110 i 995

Odpowiedź 20 i 21 jest prawidłowa, ponieważ te numery portów są standardowymi portami używanymi przez protokół FTP (File Transfer Protocol). Port 21 jest portem kontrolnym, który służy do zarządzania połączeniem, w tym do przesyłania poleceń i informacji o stanie. Z kolei port 20 jest używany do przesyłania danych w trybie aktywnym FTP. W praktyce, kiedy użytkownik w sieci lokalnej łączy się z serwerem FTP, jego klient FTP najpierw łączy się z portem 21, aby nawiązać sesję, a następnie ustala połączenie danych na porcie 20. To podejście jest zgodne z zaleceniami standardów IETF dla protokołu FTP, co czyni je najlepszą praktyką w kontekście transferu plików w sieciach lokalnych oraz w Internecie. Warto również zauważyć, że wiele firewalli i systemów zabezpieczeń wymaga, aby te porty były otwarte, aby umożliwić poprawne funkcjonowanie usług FTP.

Pytanie 12

Polecenie tar w systemie Linux służy do

A. kompresji danych

B. wyszukiwania danych w pliku

C. archiwizacji danych

D. porównywania danych z dwóch plików

Kompresja danych, porównanie danych z dwóch plików oraz wyszukiwanie danych w pliku to procesy, które nie są bezpośrednio związane z funkcją archiwizacji, jaką oferuje tar. Kompresja to proces redukcji rozmiaru plików, co można osiągnąć za pomocą innych narzędzi, jak gzip czy bzip2, które mogą być używane w połączeniu z tar, ale same w sobie nie są funkcją tar. Porównanie danych z dwóch plików dotyczy analizy różnic między nimi i jest realizowane przez narzędzia takie jak diff, które zestawiają zawartość plików linia po linii, a nie przez tar, który nie analizuje zawartości plików, lecz jedynie je zbiera w archiwum. W kontekście wyszukiwania danych, użytkownicy mogą korzystać z narzędzi takich jak grep, które pozwalają na przeszukiwanie zawartości plików w poszukiwaniu określonych wzorców tekstowych. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji archiwizacji z procesami kompresji oraz operacjami na danych, które mają inny cel i zastosowanie. Zrozumienie różnicy między archiwizacją a innymi procesami zarządzania danymi jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania narzędzi dostępnych w systemie Linux, a także dla poprawnego planowania strategii zarządzania danymi, co jest istotnym elementem pracy w środowisku IT.

Pytanie 13

Program df działający w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. nazwa aktualnego katalogu

B. danych dotyczących dostępnej przestrzeni na dysku

C. zawartości katalogu ukrytego

D. tekstu, który odpowiada wzorcowi

To narzędzie df (disk free) w systemach Unix i Linux jest naprawdę przydatne! Dzięki niemu możesz sprawdzić, ile miejsca zostało na dysku i jak dużo już zajmują pliki. Używa się go z różnymi opcjami, a jednym z najczęściej stosowanych poleceń jest 'df -h', które pokazuje wszystko w przystępnej formie, na przykład w MB czy GB. Fajnie jest wiedzieć, jak wygląda sytuacja z dyskiem, bo to pomaga w planowaniu przestrzeni na różne aplikacje czy pliki. Dobrze jest też robić kopie zapasowe, a to narzędzie pozwala szybciej zauważyć, gdy czegoś brakuje. Generalnie, znajomość tego, co można z tym narzędziem zrobić, jest naprawdę ważna dla zachowania sprawnego działania całego systemu.

Pytanie 14

Która funkcja systemu Windows Server pozwala na m.in. uproszczoną, bezpieczną oraz zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci?

A. Usługa wdrażania systemu Windows

B. Serwer aplikacji

C. Usługa aktywacji zbiorczej

D. Hyper-V

Usługa WDS, czyli wdrażanie systemu Windows, to taki serwer, który pozwala na zdalną instalację Windowsów w sieciach. Dzięki temu można zaoszczędzić sporo czasu, szczególnie w dużych firmach, gdzie trzeba zarządzać wieloma komputerami. Można przygotować sobie obraz systemu i zainstalować go na kilku maszynach naraz, co jest naprawdę wygodne. Na przykład, jeżeli w biurze co chwilę trzeba aktualizować komputery, to WDS pomoże zrobić to zdalnie, więc nie trzeba być przy każdej maszynie. Dodatkowo, WDS współpracuje z PXE, co oznacza, że można włączyć komputer z serwera, bez względu na to, co jest na dysku twardym. Moim zdaniem, warto, żeby wdrażanie systemów z WDS stało się częścią regularnego zarządzania, bo to poprawia bezpieczeństwo i zmniejsza ryzyko pomyłek.

Pytanie 15

Celem złocenia styków złącz HDMI jest

A. zapewnienie przesyłu obrazu w rozdzielczości 4K

B. zwiększenie przepustowości powyżej wartości ustalonych w standardach

C. stworzenie produktu o ekskluzywnym charakterze, aby osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży

D. ulepszenie przewodności oraz trwałości złącza

Zrozumienie zastosowania złocenia styków w złączach HDMI wymaga analizy różnych aspektów technicznych i marketingowych. Odpowiedź stwierdzająca, że złocenie umożliwia przesył obrazu w jakości 4K, jest myląca, ponieważ jakość przesyłanego obrazu jest determinowana przez rozdzielczość oraz przepustowość sygnału, a nie przez materiał zastosowany na stykach. HDMI jako standard obsługuje różne rozdzielczości, a sama jakość sygnału jest bardziej związana z jego specyfikacją, niż z użyciem złota. Również stwierdzenie, że złocenie poprawia przewodność i żywotność złącza, nie jest w pełni trafne. Choć złoto ma lepszą przewodność w porównaniu do niektórych innych metali, to przewodność styków miedzianych, które są powszechnie stosowane w różnych złączach HDMI, jest wystarczająca dla większości zastosowań. Wysoka jakość przewodnictwa nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na żywotność złącza – istotne są również inne czynniki, takie jak sposób użytkowania czy warunki pracy. Podobnie, twierdzenie, że złocenie zwiększa przepustowość powyżej wartości określonych standardem, jest nieporozumieniem. Standard HDMI ma ściśle określone parametry techniczne, które nie mogą być zmieniane poprzez zastosowanie drobnych modyfikacji w materiałach. Często pojawiającym się błędem jest myślenie, że droższe materiały automatycznie przekładają się na lepsze parametry techniczne, co nie zawsze ma odzwierciedlenie w rzeczywistości. Złocenie styków jest często bardziej związane z marketingiem i postrzeganą wartością produktu niż z rzeczywistymi korzyściami technicznymi.

Pytanie 16

Czym charakteryzuje się atak typu hijacking na serwerze sieciowym?

A. łamaniem mechanizmów zabezpieczających przed nieautoryzowanym dostępem do programów

B. przeciążeniem aplikacji oferującej konkretne informacje

C. gromadzeniem danych na temat atakowanej sieci oraz poszukiwaniem słabości w infrastrukturze

D. przejęciem kontroli nad połączeniem pomiędzy komunikującymi się urządzeniami

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że zbieranie informacji na temat atakowanej sieci i szukanie luk w sieci to technika bardziej związana z prowadzonymi badaniami nad bezpieczeństwem, a nie bezpośrednio z atakiem hijacking. Z kolei łamanie zabezpieczeń przed niedozwolonym użytkowaniem programów odnosi się do ataków związanych z naruszeniem licencji lub wykorzystaniem oprogramowania w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem, co również nie jest charakterystyczne dla hijackingu. Przeciążenie aplikacji udostępniającej określone dane to zjawisko związane z atakami typu DoS (Denial of Service), które mają na celu uniemożliwienie dostępu do usług, ale nie dotyczą przejęcia kontroli nad połączeniem. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów ataków oraz ich specyfiki. W kontekście bezpieczeństwa IT ważne jest, aby zrozumieć, że różne techniki mają odmienne cele i metody działania, co wpływa na dobór odpowiednich środków ochrony. Zastosowanie właściwych zabezpieczeń i zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w przestrzeni cyfrowej.

Pytanie 17

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi przedstawione na rysunku. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi określić dla tej sieci

A. nazwę SSID

B. klucz zabezpieczeń

C. adres MAC

D. typ zabezpieczeń

Klucz zabezpieczeń to ciąg znaków używany do ochrony dostępu do sieci bezprzewodowej. Jest to element niezbędny do nawiązania połączenia z większością współczesnych sieci Wi-Fi, które stosują mechanizmy zabezpieczeń typu WPA lub WPA2. Gdy użytkownik wybiera sieć, z którą chce się połączyć, system operacyjny zazwyczaj prosi o podanie tego klucza, aby upewnić się, że dostęp do zasobów sieciowych mają tylko uprawnione osoby. W praktyce klucz ten działa jak hasło i może mieć różną długość oraz złożoność, w zależności od ustawień skonfigurowanych przez administratora sieci. Zaleca się, aby klucze zabezpieczeń były skomplikowane, składały się z liter, cyfr i znaków specjalnych, co utrudnia ich potencjalne złamanie. Standardy zabezpieczeń sieciowych podkreślają znaczenie takich kluczy dla zapewnienia poufności i integralności danych przesyłanych w ramach sieci bezprzewodowej. W przypadku sieci domowych użytkownicy powinni regularnie zmieniać klucz zabezpieczeń, aby dodatkowo zwiększyć poziom ochrony i minimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 18

Drukarka ma przypisany stały adres IP 172.16.0.101 oraz maskę 255.255.255.0. Jaki adres IP powinien być ustawiony dla komputera, aby nawiązać komunikację z drukarką w lokalnej sieci?

A. 172.16.1.101

B. 173.16.0.101

C. 172.16.0.100

D. 255.255.255.1

Adres IP 172.16.0.100 jest prawidłowy do przypisania komputerowi w celu umożliwienia komunikacji z drukarką o stałym adresie IP 172.16.0.101. Oba urządzenia są w tej samej podsieci, co jest kluczowym aspektem dla komunikacji w sieci lokalnej. Przy masce 255.255.255.0, znanej również jako /24, oznacza to, że pierwsze trzy oktety (172.16.0) definiują adres podsieci, a ostatni oktet definiuje konkretne urządzenie. Adresy IP w tej samej podsieci muszą różnić się w ostatnim oktetcie przy użyciu wartości z zakresu 1 do 254 (0 i 255 są zarezerwowane). Adres 172.16.0.100 jest poprawny, ponieważ nie koliduje z adresem drukarki i znajduje się w tym samym zakresie, co umożliwia wysyłanie i odbieranie pakietów między tymi urządzeniami. W praktyce, przydzielając adres IP komputerowi, należy również rozważyć przypisanie dynamicznego adresu IP przez DHCP, aby uniknąć kolizji adresów, ale w przypadku stałych adresów, jak w tym przypadku, kluczowe jest, aby adresy były unikalne w danej sieci.

Pytanie 19

Aby zmierzyć tłumienie światłowodowego łącza w dwóch zakresach długości fal 1310 nm i 1550 nm, należy zastosować

A. testera UTP

B. reflektometr TDR

C. miernika mocy optycznej

D. rejestratora cyfrowego

Miernik mocy optycznej to urządzenie, które idealnie nadaje się do pomiaru tłumienia łącza światłowodowego w różnych oknach transmisyjnych, takich jak 1310 nm i 1550 nm. Tłumienie, które wyraża się w decybelach (dB), jest określane jako różnica mocy sygnału przed i po przejściu przez medium, co pozwala na ocenę jakości łącza. Mierniki mocy optycznej są zgodne z normami ITU-T G.651 oraz G.652, które definiują wymagania dotyczące jakości sieci światłowodowych. W praktyce, podczas testowania łącza, nadajnik o znanej mocy jest używany do wprowadzenia sygnału do włókna, a miernik mocy optycznej rejestruje moc na końcu łącza. Dzięki temu możliwe jest precyzyjne określenie wartości tłumienia oraz identyfikacja ewentualnych problemów, takich jak zanieczyszczenia, złe połączenia lub uszkodzenia włókna. Regularne pomiary tłumienia są kluczowe dla utrzymania niezawodności i wydajności sieci światłowodowych, co jest istotne w kontekście rosnących wymagań dotyczących przepustowości i jakości usług.

Pytanie 20

Jaki adres IP należy do urządzenia funkcjonującego w sieci 10.0.0.0/17?

A. 10.0.254.128

B. 10.0.128.254

C. 10.0.127.128

D. 10.0.128.127

Inne odpowiedzi nie są poprawne ze względu na błędną interpretację maski podsieci. Adres 10.0.128.127 znajduje się poza zakresem 10.0.0.0/17, ponieważ jego pierwsze 17 bitów (10.0.128) wskazuje na inną podsieć. W rzeczywistości, 10.0.128.0 to początek nowej podsieci, co sprawia, że ten adres nie może być przypisany w sieci 10.0.0.0/17. Z kolei adres 10.0.128.254 również leży w tej samej, nieprawidłowej podsieci co 10.0.128.127, więc również jest niewłaściwy. Natomiast 10.0.254.128 to adres, który znajduje się znacznie powyżej zakresu 10.0.0.0/17. Często popełnianym błędem jest mylenie zakresów adresowych przy użyciu maski CIDR. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że maska /17 oznacza, że pierwsze 17 bitów definiuje część sieci, a kolejne 15 bitów służy do adresacji urządzeń. Skutkuje to tym, że adresy IP muszą być w zakresie od 10.0.0.0 do 10.0.127.255, co wyklucza wszystkie inne wymienione adresy. Dlatego ważne jest, aby dokładnie sprawdzić, do jakiej podsieci należy dany adres IP, aby uniknąć błędów w konfiguracji sieci oraz zapewnić prawidłowe działanie urządzeń w danym zakresie.

Pytanie 21

Komputer uzyskuje dostęp do Internetu za pośrednictwem sieci lokalnej. Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.wp.pl, nie może otworzyć strony WWW, natomiast podanie adresu IP, przykładowo 212.77.100.101, umożliwia otwarcie tej strony. Jakie mogą być tego powody?

A. Brak serwera WINS

B. Brak serwera DNS

C. Brak serwera PROXY

D. Brak adresu bramy

Brak serwera DNS jest kluczowym problemem w tej sytuacji, ponieważ DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje adres strony, np. www.wp.pl, system operacyjny żąda od serwera DNS przetłumaczenia tej nazwy na odpowiadający jej adres IP. Jeśli serwer DNS nie działa lub jest niedostępny, komputer nie jest w stanie nawiązać połączenia z odpowiednim serwerem, co skutkuje brakiem dostępu do strony. W przypadku wpisania bezpośredniego adresu IP, system omija proces DNS, co pozwala na nawiązanie połączenia z serwerem. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe działanie aplikacji internetowych i dostęp do zasobów w sieci, ważne jest, aby konfiguracja serwera DNS była poprawna oraz aby urządzenia w sieci miały odpowiednie ustawienia DNS. Standardy branżowe, takie jak RFC 1035, definiują mechanizmy działania DNS, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania internetu.

Pytanie 22

Zatrzymując pracę na komputerze, możemy szybko wznowić działania po wybraniu w systemie Windows opcji

A. zamknięcia systemu

B. stanu wstrzymania

C. wylogowania

D. uruchomienia ponownego

Opcja 'stanu wstrzymania' w systemie Windows to funkcja, która pozwala na szybkie wstrzymanie pracy komputera, co umożliwia użytkownikowi powrót do tej samej sesji pracy w bardzo krótkim czasie. Gdy komputer jest w stanie wstrzymania, zawartość pamięci RAM jest zachowywana, co oznacza, że wszystkie otwarte aplikacje i dokumenty pozostają w takim samym stanie, w jakim były przed wstrzymaniem. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy użytkownik chce na chwilę odejść od komputera, na przykład na przerwę, i chce szybko wznowić pracę bez potrzeby ponownego uruchamiania programów. Stan wstrzymania jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania energią, ponieważ komputer zużywa znacznie mniej energii w tym trybie, co jest korzystne zarówno dla środowiska, jak i dla użytkowników, którzy korzystają z laptopów. Warto również zaznaczyć, że funkcja ta może być używana w połączeniu z innymi ustawieniami oszczędzania energii, co pozwala na optymalne zarządzanie zasobami systemowymi.

Pytanie 23

Liczba heksadecymalna 1E2F(16) w systemie oktalnym jest przedstawiana jako

A. 7727

B. 7277

C. 74274

D. 17057

Aby zrozumieć, dlaczego liczba heksadecymalna 1E2F(16) w systemie oktalnym to 17057, należy najpierw dokonać konwersji między systemami liczbowymi. W systemie heksadecymalnym 1E2F oznacza: 1*(16^3) + 14*(16^2) + 2*(16^1) + 15*(16^0), co daje 1*4096 + 14*256 + 2*16 + 15*1 = 4096 + 3584 + 32 + 15 = 7715 w systemie dziesiętnym. Następnie, tę wartość dziesiętną przekształcamy na system oktalny. Dzielimy 7715 przez 8, co daje 964 z resztą 3. Kontynuując, dzielimy 964 przez 8, co daje 120 z resztą 4. Dzieląc 120 przez 8, otrzymujemy 15 z resztą 0, a 15 dzielone przez 8 to 1 z resztą 7. Kończąc, przekształcamy liczby w porządku odwrotnym, co prowadzi do 17057 w systemie oktalnym. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w programowaniu oraz w projektach inżynieryjnych, gdzie różne systemy numeryczne są często stosowane, a ich prawidłowe przekształcenie jest niezbędne do efektywnego zarządzania danymi.

Pytanie 24

Do wykonania końcówek kabla UTP wykorzystuje się wtyczkę

A. BNC

B. RS232

C. DVI

D. 8P8C

Wtyk 8P8C, znany również jako RJ-45, jest standardowym złączem stosowanym w kablach UTP (Unshielded Twisted Pair), które służą do transmisji danych w sieciach komputerowych. Dzięki swojej konstrukcji, 8P8C umożliwia podłączenie do ośmiu żył, co jest kluczowe dla wydajnej komunikacji w sieciach Ethernet, które obsługują różne prędkości, takie jak 10/100/1000 Mbps. Złącze to jest zgodne z normami T568A i T568B, które określają sposób okablowania żył w kablu, co ma istotne znaczenie dla uzyskania prawidłowej transmisji sygnału i eliminacji potencjalnych zakłóceń. Użycie 8P8C jest powszechne w różnych zastosowaniach, od domowych sieci lokalnych po rozbudowane systemy w przedsiębiorstwach. Posiadanie wiedzy na temat wtyku 8P8C i zasad jego użycia jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się instalacjami sieciowymi, ponieważ zapewnia to trwałość i niezawodność połączeń w sieci.

Pytanie 25

Jakie rodzaje partycji mogą występować w systemie Windows?

A. Dodatkowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

B. Podstawowa, rozszerzona oraz dysk logiczny

C. Podstawowa, rozszerzona, wymiany, dodatkowa

D. Dodatkowa, podstawowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

Odpowiedź wskazująca na podstawową, rozszerzoną oraz dysk logiczny jako typy partycji w systemie Windows jest poprawna, ponieważ te trzy rodzaje partycji stanowią fundament struktury partycjonowania dysków twardych w tym systemie operacyjnym. Partycja podstawowa jest kluczowa, gdyż to na niej można zainstalować system operacyjny, a także można z niej uruchamiać inne systemy. Partycja rozszerzona z kolei nie może być używana do bezpośredniego instalowania systemu operacyjnego, ale pozwala na utworzenie kilku dysków logicznych, co umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową. Dzięki dyskom logicznym można tworzyć dodatkowe partycje w obrębie partycji rozszerzonej, co jest niezwykle przydatne w przypadku organizacji danych. W praktyce, gdy planujemy instalację systemu operacyjnego lub zarządzanie danymi na dysku, znajomość tych typów partycji jest niezbędna, aby optymalnie wykorzystać dostępne zasoby. Dobrą praktyką jest również regularne tworzenie kopii zapasowych partycji, co można zrealizować przy pomocy narzędzi systemowych Windows, takich jak 'Kopia zapasowa i przywracanie'.

Pytanie 26

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
1	2	3
48 bitów	16 bitów	64 bity

A. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

B. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

D. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

Adres IPv6 unicast składa się z trzech głównych części: globalnego prefiksu identyfikatora podsieci oraz identyfikatora interfejsu. Globalny prefiks zajmuje 48 bitów i jest używany do określenia unikalności w skali globalnej podobnie do adresów IP w internecie. Identyfikator podsieci o długości 16 bitów umożliwia dalsze dzielenie sieci na mniejsze segmenty co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i alokacji zasobów. Identyfikator interfejsu zajmujący 64 bity odpowiada za unikalne przypisanie adresu do konkretnego urządzenia w danej sieci. Taka struktura adresu IPv6 pozwala na ogromną skalowalność i elastyczność w projektowaniu sieci co jest kluczowe przy rosnącej liczbie urządzeń IoT i zapotrzebowaniu na większe pule adresowe. Standardy IPv6 zostały opracowane przez IETF i są opisane w RFC 4291 zapewniając zgodność i interoperacyjność pomiędzy różnymi dostawcami sprzętu i oprogramowania.

Pytanie 27

Wynikiem poprawnego pomnożenia dwóch liczb binarnych 111001102 oraz 000111102 jest wartość

A. 64400O

B. 690010

C. 6900H

D. 0110 1001 0000 00002

Odpowiedź 690010 jest jak najbardziej trafna. Wynik mnożenia tych dwóch liczb binarnych, czyli 11100110 (to 228 w dziesiętnym) i 00011110 (30 w dziesiętnym), daje 6840, co w systemie szesnastkowym przekłada się na 690010. Mnożenie w binarnym działa podobnie jak w dziesiętnym, musisz tylko pamiętać o dodawaniu i przenoszeniu. W informatyce fajne jest to, że konwersja między systemami liczbowymi to podstawa. Na przykład, system szesnastkowy jest bardziej zwarty, bo każda cyfra to 4 bity, co jest super przy dużych liczbach. Umiejętność zmiany liczby z jednego systemu na inny jest mega ważna, zwłaszcza w programowaniu niskopoziomowym czy tworzeniu algorytmów, więc warto się tego nauczyć.

Pytanie 28

Możliwość odzyskania listy kontaktów z telefonu komórkowego działającego na systemie Android występuje, gdy użytkownik wcześniej przeprowadził synchronizację danych urządzenia z Google Drive przy użyciu

A. konta Yahoo

B. dowolnego konta pocztowego z portalu Onet

C. konta Google

D. konta Microsoft

Odpowiedź "konta Google" to strzał w dziesiątkę. Synchronizacja danych na Androidzie rzeczywiście najlepiej działa przez konto Google. Dzięki temu możesz bez problemu przesyłać swoje kontakty, kalendarze czy zdjęcia do chmury, co sprawia, że wszystko jest bezpieczne i dostępne nawet na innych urządzeniach. Na przykład, kiedy zmienisz telefon, logując się na swoje konto Google, wszystkie kontakty wracają na miejsce jak za dotknięciem magicznej różdżki. Dobrze też wiedzieć, że korzystanie z konta Google to nie tylko wygoda, ale i duże bezpieczeństwo, bo Google ma naprawdę niezłe zabezpieczenia. Dodatkowo, synchronizacja z kontem Google ułatwia korzystanie z różnych aplikacji, jak na przykład Google Contacts, co sprawia, że zarządzanie kontaktami staje się o wiele prostsze. Tak więc, żeby skutecznie odzyskać wszystkie kontakty, koniecznie trzeba mieć konto Google i wcześniej to ustawić na swoim urządzeniu.

Pytanie 29

Wykonując w konsoli systemu Windows Server komendę convert, co można zrealizować?

A. zmianę systemu plików

B. naprawę systemu plików

C. defragmentację dysku

D. naprawę logicznej struktury dysku

Wydając polecenie 'convert' w systemie Windows Server, nie można przeprowadzić defragmentacji dysku. Defragmentacja to proces, który reorganizuje fragmenty danych na dysku, aby poprawić wydajność i skrócić czas dostępu do plików. Jest to zadanie realizowane przez inne narzędzia, takie jak 'defrag', a nie przez polecenie 'convert', które ma zupełnie inną funkcję. Ponadto, zmiana systemu plików na NTFS poprzez polecenie 'convert' nie wiąże się z naprawą systemu plików ani z jego struktury logicznej, co również błędnie sugerują niektóre odpowiedzi. Naprawa systemu plików to proces bardziej złożony, który wymaga użycia narzędzi takich jak 'chkdsk', które skanują i naprawiają uszkodzenia w strukturze plików oraz danych. Często osoby, które wybierają tę odpowiedź, mylą konwersję systemu plików z operacjami naprawczymi lub optymalizacyjnymi, co może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu systemem. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych operacji ma swoje specyficzne zastosowanie oraz narzędzia, które najlepiej nadają się do ich realizacji. Właściwe rozróżnianie tych procesów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami operacyjnymi oraz zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 30

Na zdjęciu widać płytę główną komputera. Strzałka wskazuje na

A. łącze do dysku IDE

B. gniazdo zasilające do płyty ATX

C. łącze do dysku SCSI

D. gniazdo zasilające do płyty AT

Gniazdo zasilania ATX na płycie głównej to kluczowy element nowoczesnych komputerów osobistych. Zostało zaprojektowane do dostarczania zasilania do różnych komponentów płyty głównej w sposób wydajny i zrównoważony. Standard ATX, który jest obecnie najczęściej używany w komputerach stacjonarnych, zapewnia nie tylko zasilanie, ale również zarządzanie energią, co pozwala na bardziej efektywne działanie systemu. Gniazdo ATX charakteryzuje się specyficznym kształtem i liczbą pinów, zwykle 20 lub 24, co pozwala na podłączenie zasilacza komputerowego. Dzięki temu standardowi użytkownicy mogą łatwo wymieniać komponenty sprzętowe, gdyż zachowuje on kompatybilność przez wiele generacji komponentów. Warto zauważyć, że gniazdo ATX obsługuje funkcje takie jak Power Good Signal, które zapewniają prawidłowe uruchomienie komputera tylko przy odpowiednich poziomach napięcia. Standard ATX jest także podstawą dla zaawansowanych funkcji zarządzania energią, takich jak tryby uśpienia i hibernacji, które przyczyniają się do oszczędności energii i ochrony środowiska. Wybór tego gniazda jako odpowiedzi wskazuje na zrozumienie nowoczesnych standardów zasilania w architekturze komputerowej.

Pytanie 31

Kluczowe znaczenie przy tworzeniu stacji roboczej, na której ma funkcjonować wiele maszyn wirtualnych, ma:

A. Wysokiej jakości karta sieciowa

B. Ilość rdzeni procesora

C. Mocna karta graficzna

D. System chłodzenia wodnego

Liczba rdzeni procesora jest kluczowym czynnikiem przy budowie stacji roboczej przeznaczonej do obsługi wielu wirtualnych maszyn. Wirtualizacja to technologia, która pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym serwerze, co wymaga znacznej mocy obliczeniowej. Wielordzeniowe procesory, takie jak te oparte na architekturze x86 z wieloma rdzeniami, umożliwiają równoczesne przetwarzanie wielu zadań, co jest niezbędne w środowiskach wirtualnych. Przykładowo, jeśli stacja robocza ma 8 rdzeni, umożliwia to uruchomienie kilku wirtualnych maszyn, z których każda może otrzymać swój dedykowany rdzeń, co znacznie zwiększa wydajność. W kontekście standardów branżowych, rekomendowane jest stosowanie procesorów, które wspierają technologię Intel VT-x lub AMD-V, co pozwala na lepszą wydajność wirtualizacji. Odpowiednia liczba rdzeni nie tylko poprawia wydajność, ale także umożliwia lepsze zarządzanie zasobami, co jest kluczowe w zastosowaniach komercyjnych, takich jak serwery aplikacji czy platformy do testowania oprogramowania.

Pytanie 32

Aby sprawdzić, czy zainstalowana karta graficzna w komputerze jest przegrzewana, użytkownik ma możliwość użycia programu

A. CHKDSK

B. CPU-Z

C. Everest

D. HD Tune

Chociaż inne programy, takie jak CPU-Z, HD Tune i CHKDSK, mają swoje zastosowania, nie są one odpowiednie do monitorowania temperatury karty graficznej. CPU-Z skupia się głównie na szczegółowych informacjach dotyczących procesora, płyty głównej oraz pamięci RAM, ale nie dostarcza danych o temperaturze i obciążeniu karty graficznej. Jego zastosowanie jest zatem ograniczone do analizy wydajności CPU, co czyni go niewłaściwym narzędziem do oceny przegrzewania się karty graficznej. HD Tune to program, który koncentruje się na monitorowaniu dysków twardych oraz SSD, oferując funkcje takie jak analiza wydajności i skanowanie w poszukiwaniu błędów, ale nie ma możliwości odczytu temperatury karty graficznej, co czyni go niewłaściwym w kontekście tego pytania. Z kolei CHKDSK służy do sprawdzania integralności systemu plików na dyskach i nie jest narzędziem przeznaczonym do monitorowania temperatury jakiegokolwiek komponentu sprzętowego, w tym kart graficznych. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że te programy mogą pomóc w identyfikacji problemów z przegrzewaniem, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie narzędzia muszą być stosowane w kontekście ich przeznaczenia, aby efektywnie monitorować i diagnozować problemy ze sprzętem.

Pytanie 33

Jakie urządzenie jest przedstawione na rysunku?

A. Hub.

B. Switch.

C. Bridge.

D. Access Point.

Punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci komputerowej. Działa jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, takimi jak laptopy, smartfony czy tablety. W praktyce punkt dostępowy jest centralnym elementem sieci WLAN i pozwala na zwiększenie jej zasięgu oraz liczby obsługiwanych użytkowników. Standardy takie jak IEEE 802.11 regulują działanie tych urządzeń, zapewniając kompatybilność i bezpieczeństwo. W zastosowaniach domowych oraz biurowych punkty dostępowe są często zintegrowane z routerami, co dodatkowo ułatwia zarządzanie siecią. Ich konfiguracja może obejmować ustawienia zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane przez sieć. Dobre praktyki sugerują umieszczanie punktów dostępowych w centralnych lokalizacjach w celu optymalizacji zasięgu sygnału i minimalizacji zakłóceń. Przy wyborze punktu dostępowego warto zwrócić uwagę na obsługiwane pasma częstotliwości, takie jak 2.4 GHz i 5 GHz, co pozwala na elastyczne zarządzanie przepustowością sieci.

Pytanie 34

Jaki standard Ethernet należy wybrać przy bezpośrednim połączeniu urządzeń sieciowych, które dzieli odległość 1 km?

A. 1000Base-LX

B. 10GBase-SR

C. 10GBase-T

D. 1000Base-SX

Odpowiedzi, które sugerują standardy takie jak 10GBase-T, 10GBase-SR oraz 1000Base-SX, wyraźnie nie są odpowiednie do opisanego przypadku. Standard 10GBase-T, mimo że operuje na prędkości 10 Gb/s, ma ograniczenia związane z długością kabla miedzianego, gdzie maksymalna odległość wynosi zazwyczaj 100 m. Taki zasięg jest niewystarczający dla połączenia o długości 1 km, co czyni ten standard niewłaściwym wyborem. Z kolei 10GBase-SR, skoncentrowany na krótszych dystansach oraz włóknach wielomodowych, jest przeznaczony do odległości do 300 m przy zastosowaniu odpowiednich kabli i sprzętu, co również nie odpowiada wymaganiom dla 1 km. Odpowiedź 1000Base-SX jest pod względem technicznym lepsza od 10GBase-SR, gdyż umożliwia transmisję na odległości do 550 m przy użyciu włókien wielomodowych, jednakże wciąż nie jest wystarczająco wydajna dla 1 km. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że standardy przeznaczone do krótszych odległości mogą być rozszerzone na dłuższe dystanse bez konsekwencji, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w projektowaniu sieci. Zrozumienie różnic pomiędzy standardami oraz ich zastosowaniami jest kluczowe dla budowy efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 35

Jaką rolę pełni usługa NAT działająca na ruterze?

A. Uwierzytelnianie za pomocą protokołu NTLM nazwy oraz hasła użytkownika

B. Synchronizację zegara z serwerem czasowym w sieci Internet

C. Tłumaczenie adresów stosowanych w sieci LAN na jeden lub kilka adresów publicznych

D. Transport danych korekcyjnych RTCM przy użyciu protokołu NTRIP

Usługa NAT (Network Address Translation) jest kluczowym elementem w architekturze współczesnych sieci komputerowych, szczególnie w kontekście połączeń z Internetem. Jej główną funkcją jest tłumaczenie lokalnych adresów IP używanych w sieci LAN na jeden lub kilka publicznych adresów IP. Dzięki temu wiele urządzeń w lokalnej sieci może dzielić się jednym publicznym adresem IP, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania dostępnej puli adresów IP. Przykładem zastosowania NAT jest sieć domowa, w której komputer, smartfon i inne urządzenia mogą korzystać z jednego publicznego adresu IP, a ruter odpowiedzialny za NAT przekierowuje ruch do właściwych urządzeń w sieci lokalnej. NAT nie tylko oszczędza adresy IP, ale także zwiększa bezpieczeństwo, chroniąc urządzenia w sieci LAN przed bezpośrednim dostępem z internetu. Standardy takie jak RFC 1918 definiują prywatne adresy IP, które mogą być używane w NAT, co jest zgodne z aktualnymi najlepszymi praktykami w zarządzaniu adresacją IP.

Pytanie 36

Jakie funkcje pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Przekazuje informacje zwrotne o awariach w sieci

B. Koordynuje grupy multikastowe w sieciach działających na protokole IP

C. Nadzoruje ruch pakietów w ramach systemów autonomicznych

D. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w komunikacji sieciowej, który umożliwia mapowanie adresów IP na adresy MAC. Kiedy urządzenie w sieci chce wysłać dane do innego urządzenia, najpierw musi znać jego adres MAC, ponieważ adresy IP są używane głównie na poziomie sieci, a adresy MAC działają na poziomie łącza danych. Proces ten jest szczególnie istotny w sieciach lokalnych (LAN), gdzie wiele urządzeń współdzieli ten sam medium komunikacyjne. Protokół ARP działa poprzez wysyłanie wiadomości ARP request w sieci, w której próbuje ustalić, kto ma dany adres IP. Urządzenie, które posiada ten adres, odpowiada, wysyłając swój adres MAC. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer chce nawiązać połączenie z drukarką w sieci. Dzięki ARP może szybko zidentyfikować jej adres MAC, co pozwala na nawiązanie komunikacji. W praktyce, dobre praktyki w zarządzaniu sieciami zalecają monitorowanie i optymalizację tabel ARP, aby zapobiec problemom z wydajnością lub bezpieczeństwem.

Pytanie 37

Ile podsieci tworzą komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25, 192.158.5.250/25?

A. 2

B. 1

C. 4

D. 3

Komputery o adresach 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25 i 192.168.5.200/25 znajdują się w tej samej podsieci, ponieważ mają identyczną maskę podsieci /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP definiuje adres sieciowy. Adresy te należą do zakresu 192.168.5.0 - 192.168.5.127, co oznacza, że są częścią jednej podsieci. Z kolei adres 192.158.5.250/25, z maską 255.255.255.128, znajduje się w zupełnie innej sieci, ponieważ nie zgadza się z pierwszymi 25 bitami, które powinny być takie same dla wszystkich adresów w danej podsieci. To oznacza, że mamy jedną podsieć z trzema komputerami oraz jedną odrębną podsieć dla komputera z adresem 192.158.5.250. W praktyce, zrozumienie podziału na podsieci i przydzielania adresów IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią. Standardy takie jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing) są używane do efektywnego przydzielania adresów IP i optymalizacji wykorzystania dostępnych zasobów.

Pytanie 38

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. BitTorrent

B. Radius

C. FTP

D. HTTPS

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem zaprojektowanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, jednak jest oparty na architekturze klient-serwer, co oznacza, że wszystkie pliki są przesyłane z jednego centralnego serwera do klientów. Taki model ma swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku dużych plików lub w sytuacjach, gdy wiele osób próbuje pobrać te same dane, co prowadzi do przeciążenia serwera. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół służący do autoryzacji i uwierzytelniania użytkowników w sieciach komputerowych, a nie do przesyłania plików, więc jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to z kolei protokół używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci, zazwyczaj w kontekście przeglądania stron internetowych, a nie do rozproszonego transferu plików. Często przyczyną błędnej odpowiedzi jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich specyfiki. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie konkretne funkcje i zastosowania mają poszczególne protokoły, aby uniknąć nieporozumień. W przypadku potrzeby efektywnego i skali transferu plików, BitTorrent jest rozwiązaniem, które wykorzystuje rozproszone podejście, co czyni je o wiele bardziej wydajnym dla dużych zbiorów danych.

Pytanie 39

Jak nazywa się program, który pozwala na interakcję pomiędzy kartą sieciową a systemem operacyjnym?

A. komunikator.

B. detektor.

C. sterownik.

D. middleware.

Sterownik to oprogramowanie, które umożliwia komunikację między kartą sieciową a systemem operacyjnym. Odpowiada za przekazywanie poleceń z systemu operacyjnego do sprzętu oraz z powrotem, zapewniając prawidłowe funkcjonowanie urządzenia w systemie komputerowym. Przykładem zastosowania sterownika jest jego rola w konfiguracji i zarządzaniu typowymi operacjami sieciowymi, np. w przypadku drukowania przez sieć, gdzie sterownik drukarki komunikuje się z systemem operacyjnym, aby zapewnić prawidłowe przesyłanie danych. Dobre praktyki w branży obejmują regularne aktualizowanie sterowników, co pozwala na poprawę wydajności, bezpieczeństwa i wsparcia dla nowych funkcjonalności. Utrzymywanie aktualnych sterowników jest kluczowe dla minimalizacji problemów z kompatybilnością oraz zapewnienia optymalizacji działania podzespołów sprzętowych. Ponadto, sterowniki są często zgodne z określonymi standardami, takimi jak Plug and Play, co ułatwia ich instalację i konfigurację.

Pytanie 40

Podczas realizacji projektu sieci LAN zastosowano medium transmisyjne zgodne ze standardem Ethernet 1000Base-T. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

A. Ten standard pozwala na transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100m

B. To standard sieci optycznych, które działają na światłowodzie wielomodowym

C. To standard sieci optycznych, którego maksymalny zasięg wynosi 1000m

D. Ten standard pozwala na transmisję typu half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000m

Standard 1000Base-T, znany też jako Gigabit Ethernet, to jeden z tych standardów, które są naprawdę popularne w sieciach lokalnych, czyli LAN. Umożliwia przesyłanie danych z prędkością do 1 Gbps, a do tego potrzebujemy skrętki miedzianej kategorii 5e lub lepszej. Fajną sprawą przy tym standardzie jest to, że działa w trybie full-duplex, co oznacza, że można jednocześnie przesyłać i odbierać dane, co bardzo poprawia efektywność komunikacji w sieci. Zasięg maksymalny to 100 metrów, co pasuje do większości naszych biurowych i przemysłowych instalacji. Kiedy projektujemy sieć, trzeba pamiętać o standardach, bo dzięki nim wszystkie urządzenia mogą ze sobą działać. Standard 1000Base-T świetnie sprawdza się w nowoczesnych biurach, gdzie szybki transfer danych jest kluczowy dla różnych urządzeń, jak komputery, serwery czy sprzęt multimedialny. To czyni go naprawdę dobrym wyborem dla takich zastosowań.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej