Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 19:29
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 20:20

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach
B. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy
C. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
D. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 2

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 2 + 2
B. 1 + 3
C. 1 + 4
D. 1 + 2
Odpowiedzi 1 i 2 są w porządku, bo pokazują, jak fajnie można łączyć kolory w druku. Kolor złoty, jako metaliczny, zazwyczaj dostaje numer 2, a czarny i srebrny to odpowiednio 1 i 3. To wszystko działa w ramach systemu Pantone, który w drukarstwie jest bardzo popularny – pomaga w precyzyjnym określaniu kolorów. Technologia druku, jak offset, sprawia, że kolory są intensywne i mają efekty metaliczne, co jest ważne w reklamie czy opakowaniach. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale też wpływają na to, jak klienci postrzegają produkt. Dlatego warto znać te oznaczenia i umieć je dobrze wykorzystać, żeby wszystko wyglądało tak, jak powinno.

Pytanie 3

Ile godzin potrzebuje maszyna cyfrowa czterokolorowa formatu B2, aby wydrukować 20 000 dwustronnych plakatów formatu A3 w pełnym kolorze (4 + 4), jeśli jej wydajność wynosi 8 000 ark/h?

A. 2,0 h
B. 1,5 h
C. 3,0 h
D. 2,5 h
Odpowiedź 2,5 h jest poprawna, ponieważ wydajność maszyny wynosząca 8000 arkuszy na godzinę oznacza, że w ciągu 1 godziny maszyna jest w stanie wydrukować 8000 pojedynczych arkuszy. Aby obliczyć liczbę dwustronnych plakatów formatu A3, musimy podzielić 20 000 przez 2, co daje 10 000 arkuszy. Następnie, dzieląc 10 000 arkuszy przez wydajność 8000 arkuszy na godzinę, otrzymujemy 1,25 godziny. Jednak plakat A3 jest drukowany w trybie 4 + 4, co oznacza, że wymaga on dwóch przejść drukarskich (jedno na każdą stronę). Zatem musimy pomnożyć czas przez 2, co prowadzi nas do 2,5 godziny. W praktyce, w branży druku cyfrowego, efektywne zarządzanie czasem produkcji jest kluczowe dla spełniania wymagań klientów, a dokładne obliczenia takie jak to pomagają w planowaniu harmonogramu produkcji oraz zarządzaniu zasobami. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 12647 dotyczące procesu druku mogą być przydatne w ocenie jakości wydruku i jego efektywności.

Pytanie 4

Którego modelu kolorów powinno się używać w materiałach przeznaczonych do druku offsetowego?

A. RGB
B. LAB
C. HSB
D. CMYK
Model barw CMYK jest standardem stosowanym w druku offsetowym, co wynika z jego zdolności do oddawania rzeczywistych kolorów przy pomocy czterech podstawowych atramentów: cyjanowego (C), magentowego (M), żółtego (Y) oraz czarnego (K). Druk offsetowy, który jest jedną z najpopularniejszych metod produkcji materiałów drukowanych, polega na nanoszeniu atramentu na papier w procesie, który wymaga precyzyjnej kontroli kolorów. Użycie modelu CMYK zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zaplanowano w projektach graficznych. Na przykład, przy projektowaniu broszur czy plakatów, ważne jest, aby kolory na papierze były spójne z tymi widocznymi na ekranie, dlatego przekształcanie modeli RGB do CMYK podczas przygotowywania plików do druku jest kluczowe. Warto także zaznaczyć, że różne programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, umożliwiają konwersję kolorów i dobieranie ich w modelu CMYK, co jest niezbędnym krokiem w przygotowaniach do druku.

Pytanie 5

Oblicz koszt przygotowania offsetowych form drukarskich potrzebnych do realizacji druków reklamowych w kolorystyce 2 + 0, przy założeniu, że cena naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 160,00 zł
B. 80,00 zł
C. 300,00 zł
D. 640,00 zł
Poprawna odpowiedź to 160,00 zł, co wynika z kalkulacji kosztów naświetlenia form drukowych w technologii offsetowej. W kolorystyce 2 + 0 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie oraz bez koloru na rewersie. Aby przygotować materiały do druku, zwykle potrzebujemy dwóch form, z których każda wymaga naświetlenia. Koszt naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł, zatem łączny koszt naświetlenia dwóch form wynosi 2 x 80,00 zł, co daje 160,00 zł. Ustalając koszty produkcji, kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym liczba form jest uzależniona od liczby kolorów, a także od zastosowanej kolorystyki. W praktyce, przy projektowaniu reklam, ważne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem plików oraz ewentualnymi korektami przed drukiem. Zastosowanie właściwych kalkulacji kosztów jest istotne, aby zapewnić rentowność projektu oraz wysoką jakość druku. Te zasady są fundamentalne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów wpływa na konkurencyjność oraz efektywność działań.

Pytanie 6

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 4
B. 32
C. 16
D. 8
Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.

Pytanie 7

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka
B. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka
C. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka
D. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka
Zastosowanie sitodruku, folii 'one way vision' oraz oklejarki w kontekście wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest nieadekwatne i nie spełnia specyficznych wymagań technologicznych związanych z tym rodzajem reklamy wizualnej. Sitodruk, choć jest techniką dającą wysoką jakość wydruku, nie jest idealnym rozwiązaniem dla tak dużych formatów, jak mammutboardy. Ponadto, sitodruk wymaga długiego czasu przygotowania matryc oraz jest bardziej kosztowny w produkcji przy dużych nakładach, co czyni go mniej efektywnym w tym przypadku. Folia 'one way vision' jest materiałem odpowiednim do stosowania na szybach, gdzie ważne jest ograniczenie widoczności od zewnątrz, ale nie jest to rozwiązanie dedykowane dla mammutboardów, które powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie warunków atmosferycznych oraz oferujących wysoką jakość kolorystyczną i trwałość. Oklejarka, choć użyteczna w wielu zastosowaniach, w przypadku mammutboardów nie jest narzędziem niezbędnym, gdyż proces produkcji i montażu wymaga bardziej złożonych rozwiązań technologicznych, takich jak ploter drukujący. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że różne techniki drukarskie mogą być stosowane zamiennie, podczas gdy każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, co w kontekście wielkoformatowych projektów reklamowych ma kluczowe znaczenie. Przy planowaniu produkcji mammutboardów należy zawsze uwzględniać specyfikę materiałów oraz technik, aby zapewnić optymalne rezultaty.

Pytanie 8

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 20
B. 60
C. 80
D. 40
Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 9

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Renderowanie
B. Naświetlanie
C. Digitalizacja
D. Wektoryzacja
Digitalizacja, choć istotna w kontekście przetwarzania obrazów, nie odnosi się bezpośrednio do procesu zapisu projektu graficznego na płycie offsetowej. Digitalizacja to proces przekształcania analogowych danych zarówno w obrazy, jak i dźwięki na postać cyfrową, co może być przydatne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ale nie jest metodą bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Renderowanie to technika związana z tworzeniem obrazów 2D lub 3D na podstawie modeli komputerowych, która również nie jest wykorzystywana do przenoszenia grafiki na płyty offsetowe. Z kolei wektoryzacja to proces przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co może być przydatne w tworzeniu grafiki wektorowej, ale nie ma zastosowania w kontekście bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Te koncepcje, choć istotne w swoich dziedzinach, są mylnie utożsamiane z procesem naświetlania. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że jakiekolwiek przetwarzanie obrazu automatycznie wiąże się z jego przygotowaniem do druku, podczas gdy kluczowe znaczenie ma odpowiednie naświetlenie płyty, które zapewnia właściwą jakość druku oraz odwzorowanie kolorów. W związku z tym, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produkcją w poligrafii.

Pytanie 10

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 10
B. 8
C. 6
D. 2
Wybór 6, 2 lub 10 form drukowych do wydruku dwustronnego folderu reklamowego wskazuje na niepełne zrozumienie procesu drukowania w kontekście druku wielobarwnego i odwracania arkusza. W przypadku odpowiedzi 6, można zauważyć, że zakłada się jedną formę dla każdej strony, co jest nieadekwatne, ponieważ każda strona wymaga odrębnej formy dla kolorów, zwłaszcza w technice CMYK, gdzie każdy kolor wymaga osobnej formy. Odpowiedź 2 jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ sugeruje, że wystarczy tylko jedna forma na stronę, co nie uwzględnia różnorodności kolorów, a tym samym jakości druku. Z kolei odpowiedź 10 zupełnie nie odnosi się do standardowych praktyk w branży, ponieważ liczba form powinna być ściśle związana z ilością kolorów i stron, a nie być nadmiarowa. Wydrukowanie folderu często wymaga starannego planowania, które obejmuje nie tylko ilość form, ale także ich przygotowanie zgodnie z zasadami druku offsetowego, które zaleca przygotowanie form z uwzględnieniem wszystkich kolorów oraz stron, co w efekcie prowadzi do optymalizacji kosztów i jakości finalnego produktu. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów oraz zwiększenia kosztów produkcji.

Pytanie 11

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 1 200 zł
B. 1 500 zł
C. 600 zł
D. 900 zł
Koszt zadrukowania 15 000 arkuszy na maszynie drukarskiej o wydajności 5 000 ark./h można obliczyć na podstawie czasu potrzebnego na wykonanie tego zadania oraz kosztu roboczogodziny. Pierwszym krokiem jest oszacowanie czasu drukowania: 15 000 arkuszy podzielone przez wydajność maszyny (5 000 ark./h) daje 3 godziny. Następnie mnożymy ten czas przez koszt roboczogodziny, który wynosi 300 zł. Wzór wygląda następująco: 3 godziny x 300 zł/godzina = 900 zł. Takie obliczenia są standardowym podejściem w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla rentowności projektu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na dokładne oszacowanie kosztów związanych z produkcją druków, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem oraz planowania zasobów w drukarniach.

Pytanie 12

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m2 i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 42 kg
B. 55 kg
C. 49 kg
D. 35 kg
Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem masy papieru. Wiele osób może pomylić gramaturę z masą całkowitą, co prowadzi do nieprawidłowych oszacowań. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 35 kg lub 49 kg mogą sugerować, że osoba obliczała masę na podstawie zbyt małej wartości gramatury lub powierzchni arkusza. Niewłaściwe założenia dotyczące wymiarów arkusza lub jednostek miary także mogą skutkować błędnymi wynikami. Na przykład, błędne przeliczenie jednostek z milimetrów na metry może prowadzić do znacznych różnic w końcowym wyniku. Zrozumienie, że gramatura papieru odnosi się do masy jednego metra kwadratowego, jest kluczowe w tego typu zadaniach. Ponadto, w praktyce branżowej, niezbędne jest uwzględnienie wszystkich parametrów produkcyjnych, takich jak wilgotność papieru czy technologia jego wytwarzania, które mogą wpływać na rzeczywistą masę materiału. Dlatego ważne jest, aby podczas wykonywania obliczeń stosować precyzyjne wartości oraz dobrze rozumieć procesy związane z obróbką papieru.

Pytanie 13

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 20 m
B. 40 m
C. 60 m
D. 80 m
Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 14

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. OCR
B. RIP
C. CtP
D. CtF
CtP, czyli Computer to Plate, to nowoczesna technologia w druku offsetowym, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu z systemu komputerowego na płytę drukarską. Proces ten eliminuje potrzebę korzystania z tradycyjnych metod pośrednich, takich jak filmowanie lub tworzenie matryc. Dzięki CtP, możliwe jest osiągnięcie wyższej jakości druku oraz skrócenie czasu przygotowania produkcji. Przykładem zastosowania tej technologii jest przygotowanie płyt do druku offsetowego w dużych drukarniach, które obsługują zlecenia o wysokiej jakości i dużej objętości. CtP wykorzystuje nowoczesne oprogramowanie RIP (Raster Image Processor), które przekształca dane graficzne w format rastrowy oraz technologię laserową do precyzyjnego naświetlania płyt. Wdrożenie CtP w procesie produkcji druku jest uznawane za standard w branży, gdyż przyczynia się do zwiększenia efektywności, redukcji odpadów oraz poprawy jakości finalnych produktów. Praktyki te są zgodne z normami ISO 12647, które definiują wymagania dla jakości druku offsetowego.

Pytanie 15

Kolorowe, niepożądane wzory na wydrukach, które pojawiają się w wyniku użycia niewłaściwych kątów rastra, to

A. spadek
B. rozetka
C. błysk
D. mora
Mora to zjawisko optyczne, które występuje, gdy na wydrukowanej reprodukcji pojawiają się niepożądane, barwne wzory. Jest to efektem interakcji różnych rastrów kolorów, które są nałożone na siebie w niewłaściwych kątach. W praktyce, gdy różne kolory są drukowane w zbyt bliskich lub przeciwnych kątach rastra, może dojść do zjawiska interferencji, co skutkuje powstawaniem tych nieestetycznych wzorów. Aby uniknąć mor, istotne jest stosowanie standardowych kątów rastra, takich jak 0°, 30°, 60° dla kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny). Wydawcy i drukarze powinni przestrzegać norm ISO dotyczących kontroli jakości druku, które pomagają w minimalizowaniu ryzyka pojawienia się mor. Przykład z praktyki: w druku kart reklamowych, odpowiednie ustawienie kątów rastra dla poszczególnych kolorów może znacząco wpłynąć na jakość wydruku i zadowolenie klienta.

Pytanie 16

Na rysunku przedstawione zostały znaki zakończone według składu tekstu

aęłś

A. italikami.
B. akcentami.
C. wersalikami.
D. kapitalikami.
Odpowiedź "akcentami" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do znaków diakrytycznych, które są stosowane w językach, aby zmienić wymowę lub znaczenie liter. Przykłady takich akcentów to ogonek (ą, ę), kreska (ó), czy akcent ostrym (é). W kontekście typografii, akcenty są istotne, ponieważ wpływają na poprawność językową i semantyczną tekstu. W wielu językach, jak np. w języku polskim czy francuskim, poprawne użycie akcentów jest kluczowe, gdyż ich brak lub niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do nieporozumień. W standardach typograficznych zaleca się stosowanie akcentów zgodnie z regułami gramatyki danego języka, co zapewnia czytelność i zrozumiałość tekstu. Używanie akcentów w tekstach, takich jak dokumenty akademickie czy publikacje literackie, jest zatem niezbędne dla zachowania poprawności językowej i estetyki wizualnej.

Pytanie 17

Jakiego urządzenia pomiarowo-kontrolnego należy użyć do sprawdzenia zgodności kolorów podczas drukowania prac w wielu barwach?

A. Kalibratora
B. Densytometru refleksyjnego
C. Densytometru transmisyjnego
D. Lupki poligraficznej
Lupka poligraficzna jest kluczowym narzędziem w ocenie spasowania kolorów w procesie drukowania prac wielobarwnych. Umożliwia ona szczegółowe obserwacje i analizę kolorów oraz detali, co jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości wydruków. Dzięki powiększeniu, lupka pozwala na dokładne sprawdzenie, czy kolory na wydruku odpowiadają tym na wzorze, co jest szczególnie istotne w przypadku prac, które wymagają dużej precyzji kolorystycznej, jak np. projekty graficzne czy reprodukcje dzieł sztuki. Użytkownicy mogą stosować lupki w celu oceny zgodności kolorów z paletami barw, co jest zgodne z metodami kontroli jakości w branży poligraficznej. W praktyce, standardy takie jak ISO 12647-2 wskazują na potrzebę stosowania narzędzi optycznych, w tym lup poligraficznych, do monitorowania reprodukcji kolorów, co potwierdza ich znaczenie w codziennej pracy drukarni.

Pytanie 18

Ile arkuszy A3 w wersji netto jest konieczne do wydrukowania 4 000 pocztówek w formacie A6?

A. 600 arkuszy
B. 700 arkuszy
C. 500 arkuszy
D. 800 arkuszy
Wybór odpowiedzi, która sugeruje potrzebę 700, 600, lub 800 arkuszy A3, opiera się na błędnym zrozumieniu wydajności układu drukowania oraz wymiarów formatów A3 i A6. Istotnym elementem jest prawidłowe określenie, ile pocztówek można efektywnie umieścić na jednym arkuszu A3. Przy założeniu, że jeden arkusz A3 może pomieścić 6 pocztówek A6, wyliczenie to powinno być podstawą do dalszych obliczeń. Użycie zbyt dużej liczby arkuszy wynika z niepoprawnych założeń dotyczących liczby pocztówek, które można uzyskać z jednego arkusza, a także z nieprawidłowego podejścia do zaokrąglania wyników. Warto również zwrócić uwagę na aspekty praktyczne, np. rozmieszczenie pocztówek na arkuszu A3 może nie być optymalne, co prowadzi do dodatkowych strat. W branży druku szczególnie istotne jest uwzględnienie różnic w układzie, które mogą wystąpić w procesie produkcji. Typowym błędem jest zatem przyjmowanie zbyt dużych wartości bez zastosowania logicznego rozumowania i analizy wymiarów. Zrozumienie tych koncepcji jest niezbędne do uzyskania efektywności w druku i optymalizacji kosztów produkcji, co jest kluczowe w każdym projekcie związanym z drukiem.

Pytanie 19

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 mm x 860 mm należy użyć do wykonania druku 32 000 ulotek w formacie A6?

A. 500
B. 2000
C. 900
D. 1000
Aby obliczyć liczbę arkuszy netto papieru potrzebnych do wydrukowania 32 000 ulotek formatu A6, najpierw musimy określić, ile ulotek zmieści się na jednym arkuszu papieru formatu 610 mm x 860 mm. Format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na arkuszu 610 mm x 860 mm można umieścić 8 ulotek A6, gdyż wzdłuż krótszej krawędzi zmieszczą się 4 ulotki (610 mm / 105 mm) i wzdłuż dłuższej krawędzi 5 ulotek (860 mm / 148 mm). Zatem z jednego arkusza otrzymujemy 4 x 5 = 20 ulotek. Skoro potrzebujemy 32 000 ulotek, to dzielimy tę liczbę przez 20, co daje 1600 arkuszy. Kolejnym krokiem jest uwzględnienie strat materiałowych oraz ewentualnych błędów w druku, co zwiększa zapotrzebowanie na arkusze. W rzeczywistości, przyjęcie współczynnika strat na poziomie 1,25 (25% więcej) pozwala na uzyskanie bardziej realistycznej liczby 2000 arkuszy. Zatem wybór odpowiedzi 1000 jest błędny, ponieważ nie uwzględnia strat oraz zapotrzebowania na dodatkowe kopie w praktyce.

Pytanie 20

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 9 elementów.
B. 10 elementów.
C. 8 elementów.
D. 12 elementów.
W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie często można zauważyć, że osoby udzielające niewłaściwych odpowiedzi mogą nie uwzględniać rzeczywistych wymiarów formatu B1, bądź też niepotrzebnie komplikują obliczenia. Na przykład, jeśli ktoś pomyliłby się w obliczeniach i podałby 9 użytków, to mógłby przyjąć zbyt optymistyczne założenia dotyczące przestrzeni pomiędzy użytkami, nie uwzględniając standardowych marginesów, które są niezbędne w procesie drukowania. W branży poligraficznej każdy element układu musi być przemyślany, a błędne obliczenia mogą prowadzić do znacznego marnotrawstwa materiału. Również błędna orientacja użytków (np. przyjęcie, że użytki powinny być układane w orientacji poziomej) może skutkować niewłaściwym wykorzystaniem przestrzeni na arkuszu. Kolejnym typowym błędem jest ignorowanie wymagań dotyczących cięcia i wykańczania, co może prowadzić do mylnych wniosków o liczbie możliwych użytków. Zrozumienie, jak formaty arkuszy i wymiary użytków wpływają na efektywność produkcji, jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie poligrafii oraz projektowania graficznego. Dlatego tak ważne jest dokładne przeliczenie i planowanie przed rozpoczęciem produkcji.

Pytanie 21

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby uzyskać większą liczbę odbitek
B. Aby obniżyć koszty produkcji
C. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu
D. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem
Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.

Pytanie 22

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Corel Draw
B. Adobe Acrobat
C. Adobe InDesign
D. Impozycjoner
Adobe Acrobat to jeden z najczęściej stosowanych programów do oceny plików PDF, w tym tych przygotowanych do druku. Umożliwia on weryfikację zgodności z normami branżowymi, takimi jak PDF/X, które definiują standardy dla plików przeznaczonych do produkcji drukarskiej. Korzystając z Adobe Acrobat, można przeprowadzać takie operacje jak inspekcja kolorów, sprawdzanie zgodności z zdefiniowanymi profilami kolorystycznymi oraz ocenę rozdzielczości obrazów. Program posiada również funkcje sprawdzania elementów, które mogą wpływać na jakość druku, takie jak brakujące czcionki czy nieprawidłowe osadzenie obrazów. Funkcjonalności te są kluczowe, ponieważ błędy w pliku PDF mogą prowadzić do kosztownych problemów podczas druku. Przykładowo, przed przesłaniem pliku do drukarni, można skorzystać z narzędzi sprawdzających, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo skonfigurowane, co zminimalizuje ryzyko powstawania niezgodności podczas procesu produkcji.

Pytanie 23

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. przyspieszenie naświetlania form drukowych
B. oszczędzenie części farb CMY
C. uzyskanie innego koloru
D. ułatwienie dopasowania czarnych elementów
Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z mylnych założeń dotyczących podstawowych zasad druku. Przykłady takie jak zaoszczędzenie farb CMY są niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nadruk czarnych elementów nie ma na celu redukcji zużycia kolorów cyan, magenta i yellow. W rzeczywistości, stosowanie czerni w druku kolorowym jest standardową praktyką, ponieważ pozwala uzyskać głębsze, bardziej nasycone odcienie kolorów, a także poprawia kontrast i czytelność. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest twierdzenie, że nadruk czarnych elementów przyspiesza naświetlanie form drukowych. Proces naświetlania jest ściśle związany z jakością materiałów i technologii używanych w druku, a nie z samym nadrukiem czerni. Wreszcie, argument dotyczący uzyskania innego koloru jest mylący, ponieważ nadruk czarnych elementów nie zmienia kolorystyki już nałożonych farb, a jedynie wpływa na ich intensywność i kontrast. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że nadruk czarnych elementów służy przede wszystkim do precyzyjnego pasowania i nie jest narzędziem do redukcji kosztów lub zmiany kolorystyki. Zrozumienie tych technicznych aspektów pozwala na lepsze podejście do procesu druku i unikanie nieporozumień w przyszłych projektach.

Pytanie 24

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie
B. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy
C. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach
D. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.

Pytanie 25

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów
B. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych
C. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów
D. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku
Wykonanie odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku jest kluczowym krokiem w procesie weryfikacji kolorystycznej. Taki proces zapewnia, że kolory na odbitce odpowiadają tym, które będą reprodukowane na finalnym produkcie. Skalowanie pliku może prowadzić do zniekształcenia kolorów, co wpływa na dokładność oceny. Przykładem zastosowania tej zasady może być przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna reprodukcja kolorów jest niezbędna dla zachowania spójności marki. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży poligraficznej, wszelkie próbki powinny być drukowane z oryginalnych plików, a nie z ich skalowanych wersji, aby uniknąć błędów w kolorze. Kalibracja sprzętu, w tym monitora oraz proofera, jest również istotna, jednak to wykonanie odzwierciedlającej reprodukcji kolorystycznej na podstawie oryginalnych plików ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej oceny. Przykłady standardów, takich jak ISO 12647, podkreślają znaczenie weryfikacji kolorystycznej w procesie druku.

Pytanie 26

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. wersja kopiowa
B. diapozytyw
C. plik PDF
D. negatywna forma
Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 27

Oblicz koszt złamania 10 000 arkuszy o formacie A1 na arkusze A4, jeśli cena za jeden złam wynosi 1 grosz?

A. 400 zł
B. 200 zł
C. 300 zł
D. 100 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami produkcji. Osoby wybierające 100 zł mogą myśleć, że koszt złamania jednego arkusza A1 na A4 jest bezpośrednio powiązany z liczbą arkuszy A1, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby uzyskać składki A4 z A1, musimy uwzględnić, ile A4 powstaje z jednego A1 i jakie są związane z tym koszty złamań. Każdy arkusz A1 przekształca się w cztery arkusze A4, co oznacza, że całkowita liczba złamów potrzebnych do uzyskania 10 000 arkuszy A4 jest około czterokrotnie większa. Wybór 200 zł również ignoruje tę zależność, zakładając, że koszt przetwarzania nie wpływa na końcową cenę. Natomiast wybór 400 zł wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ sugeruje, że koszty wzrosły w sposób proporcjonalny, bez uwzględnienia rzeczywistych potrzeb produkcyjnych. W kontekście dobrych praktyk branżowych należy dokładnie analizować procesy produkcyjne i ich koszty, aby uniknąć strat finansowych oraz zapewnić efektywność operacyjną. Zrozumienie, jak liczba złamów przekłada się na koszty, jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu produkcją w sektorze poligraficznym.

Pytanie 28

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 108 x 151 mm
B. 108 x 148 mm
C. 105 x 151 mm
D. 105 x 148 mm
Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Pytanie 29

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. czworaków tytułowych
B. wzorów matematycznych
C. tekstów wprowadzających
D. tabel formularzowych
Boczek, główka, okienko oraz drabinka to kluczowe elementy, które są charakterystyczne dla tabel formularzowych. Tabele formularzowe to struktury, które umożliwiają organizację danych w przejrzysty sposób, co jest niezwykle istotne w kontekście zbierania i przetwarzania informacji. Boczek to część tabeli, która może zawierać nagłówki kolumn, a główka odnosi się do nagłówka samej tabeli, który zazwyczaj wskazuje ogólny temat lub cel danych. Okienko to z kolei obszar przeznaczony do wpisywania danych, podczas gdy drabinka często odnosi się do sposobu prezentacji złożonych danych w formie wielopoziomowej. W praktyce, tabele formularzowe są szeroko stosowane w aplikacjach do zarządzania danymi, takich jak arkusze kalkulacyjne czy bazy danych, umożliwiając użytkownikom łatwe wprowadzanie, edytowanie oraz analizowanie danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, dobrze zaprojektowane tabele powinny być intuicyjne i estetyczne, co zwiększa ich użyteczność oraz efektywność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 30

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. TIFF
B. PNG
C. JPEG
D. PSD
Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 31

Wielkość wcięcia akapitowego jest uzależniona między innymi od

A. stylu czcionki
B. wielkości czcionki
C. typologii czcionki
D. rozmiaru interlinii
Stopień pisma, definiowany jako wysokość liter w danym kroju, wpływa na wielkość wcięcia akapitowego w sposób bezpośredni. W standardach typograficznych, większy stopień pisma wymaga proporcjonalnych zmian w wcięciu akapitowym, aby zapewnić odpowiednią równowagę wizualną tekstu. Przykładowo, w projektach wydawniczych, gdzie używa się większych liter, wcięcia akapitowe są zazwyczaj zwiększane, aby zachować czytelność i estetykę. W praktyce, podczas tworzenia dokumentów, należy brać pod uwagę nie tylko stopień pisma, ale i ogólny styl projektu. Dobrze zaplanowane wcięcia akapitowe poprawiają hierarchię tekstu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania graficznego. W zależności od kontekstu, na przykład w książkach czy artykułach naukowych, odpowiednie wcięcia mogą także wpływać na odbiór treści przez czytelników, co jest kluczowe w każdej formie publikacji.

Pytanie 32

Który element wizytówki należy wykonać nadrukiem?

Ilustracja do pytania
A. Napis OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ.
B. Napis BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO.
C. Numer telefonu.
D. Adres.
Patrząc na inne odpowiedzi, zauważyłem, że chociaż adres i napisy o rodzaju "OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ" i "BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO" mają swoje znaczenie, to nie są tak istotne jak numer telefonu. Adres jest ważny, żeby wiedzieć, gdzie jesteśmy, ale w sytuacjach kryzysowych liczy się szybki kontakt. Ludzie w trudnych momentach zwykle szukają natychmiastowej pomocy, a dzwoniąc pod numer, mogą ją zdobyć. Napisy informacyjne, jak „BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO”, mogą być przydatne, ale nie zastąpią potrzeby szybkiego dotarcia do kogoś. Często jest tak, że skupiamy się na mniej istotnych informacjach, które są ważne, ale nie kluczowe w pierwszym kontakcie. Dobrze zaprojektowane wizytówki powinny stawiać na najważniejsze informacje, które pomogą w sytuacjach kryzysowych. Mimo że wszystko to może być przydatne, numer telefonu to naprawdę najważniejsza rzecz, a jego nadrukowanie powinno być bezdyskusyjne.

Pytanie 33

Wektorowy logotyp, którego rozmiar można zmieniać bez utraty jakości, powinien być zapisany w formacie pliku z rozszerzeniem

A. JPEG
B. PHP
C. PSD
D. AI
Odpowiedź AI jest poprawna, ponieważ pliki z tym rozszerzeniem są tworzone w programie Adobe Illustrator, który jest standardowym narzędziem do projektowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa jest oparta na matematycznych równaniach, co pozwala na skalowanie bez utraty jakości, w przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która w przypadku powiększenia traci na ostrości. Przykładowo, logotypy, które mają być używane w różnorodnych formatach, od wizytówek po ogromne banery, powinny być zapisane w formacie wektorowym, aby zapewnić ich doskonałą jakość w każdym zastosowaniu. Dodatkowo, pliki AI mogą być łatwo eksportowane do innych formatów, takich jak PDF czy SVG, co zwiększa ich wszechstronność w różnych projektach graficznych oraz aplikacjach webowych. W branży designu, korzystanie z odpowiednich formatów plików jest kluczowe dla zachowania jakości i efektywności pracy. Warto również pamiętać, że wiele programów graficznych obsługuje pliki AI, co czyni je szeroko akceptowanymi w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 34

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 8-kolorowej maszyny offsetowej
B. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej
C. 4-kolorowej maszyny cyfrowej
D. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej
Użycie 2-kolorowej maszyny sitodrukowej dla produkcji 500 plakatów w kolorystyce 4 + 0 nie jest odpowiednim rozwiązaniem. Sitodruk jest techniką, która najlepiej sprawdza się przy dużych nakładach, zwłaszcza w przypadku prostych wzorów i jednolitych kolorów. Wytwarzanie czterokolorowych plakatów wymagałoby zastosowania czterech osobnych matryc, co zwiększyłoby czas przygotowania oraz koszty produkcji. Dodatkowo, sitodruk ma ograniczenia, jeśli chodzi o detale i gradienty kolorów, co sprawia, że nie nadaje się do bardziej skomplikowanych projektów graficznych. Kolejna nieefektywna opcja to 8-kolorowa maszyna offsetowa. Choć maszyny offsetowe są zdolne do produkcji wysokiej jakości wydruków, są one bardziej opłacalne w przypadku dużych nakładów, a w przypadku zamówienia 500 plakatów, koszty związane z przygotowaniem formy i czas realizacji mogą okazać się nieuzasadnione. Z drugiej strony, 4-kolorowa maszyna rotograwiurowa również nie jest optymalnym wyborem dla tego konkretnego zadania. Ta technologia jest zazwyczaj wykorzystywana do bardzo dużych nakładów i długich serii, ponieważ proces jej przygotowania jest bardziej skomplikowany i kosztowny. Dlatego nieuwzględnienie charakterystyki technologii druku i wymagań dotyczących nakładu prowadzi do wyboru niewłaściwej maszyny, co w efekcie zwiększa koszty i czas realizacji projektu.

Pytanie 35

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Blender
B. Corel Photo Paint
C. ArtiosCad
D. Adobe InDesign
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 36

W jakiej formie należy zapisać publikację przygotowaną do druku, aby utrzymać spójny wygląd na różnych urządzeniach?

A. EPS
B. PDF
C. PSD
D. CDR
Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowany do przechowywania dokumentów w sposób, który zapewnia ich jednolity wygląd na różnych urządzeniach i platformach. PDF utrzymuje wszystkie elementy graficzne, czcionki oraz układ strony, niezależnie od tego, na jakim oprogramowaniu lub urządzeniu jest otwierany. Dzięki temu, publikacje zapisane w formacie PDF zachowują swój pierwotny wygląd, co jest kluczowe w przypadku materiałów do druku, prezentacji czy dokumentów formalnych. W praktyce, PDF jest standardem w branży wydawniczej oraz kreatywnej, ponieważ umożliwia łatwe przesyłanie i dystrybucję dokumentów, a także wspiera różne funkcje, takie jak interaktywne formularze czy zabezpieczenia. Ponadto, PDF jest zgodny z normami ISO, co sprawia, że jest uniwersalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydawców oraz projektantów.

Pytanie 37

Ile punktów typograficznych przypada na jeden kwadrat?

A. 12 punktom
B. 48 punktom
C. 24 punktom
D. 10 punktom
Odpowiedź 48 punktom jest poprawna, ponieważ w typografii jeden kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym. System punktowy, w którym jednostki są mierzone w punktach, jest powszechnie stosowany w druku oraz w projektowaniu graficznym. Punkt typograficzny jest standardową jednostką miary, która ma swoją długość równą 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 2/3 cala. W praktyce, zrozumienie tej konwersji jest kluczowe dla projektantów, ponieważ pozwala na precyzyjne dostosowywanie rozmiarów tekstu oraz elementów graficznych. W standardach typograficznych, takich jak te opracowane przez American National Standards Institute (ANSI), punkty są używane do określenia wielkości czcionek, co ma istotny wpływ na czytelność i estetykę projektów. Zastosowanie 48 punktów dla kwadratu może być również przydatne w kontekście layoutu stron, gdzie odpowiednie ustawienie marginesów i odstępów wpływa na ogólny wygląd publikacji. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się grafiką komputerową, drukiem czy publikacjami elektronicznymi.

Pytanie 38

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Media Encoder
B. Dreamweaver
C. Flash
D. Bridge
Adobe Bridge to narzędzie, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i organizacji plików multimedialnych, w tym zdjęć. Umożliwia użytkownikom tworzenie katalogów zdjęć, co pozwala na łatwe porządkowanie oraz szybkie odnajdywanie materiałów. Bridge obsługuje różne formaty plików, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w pracy kreatywnej. Przykładowo, fotografowie mogą wykorzystać Bridge do tworzenia kolekcji zdjęć w oparciu o metadane, takie jak data wykonania zdjęcia, lokalizacja, czy użyty sprzęt. Dodatkowo, poprzez integrację z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą płynnie przenosić pliki do edycji, co znacząco przyspiesza proces twórczy. Adobe Bridge stosuje standardy zarządzania kolorami, co jest istotne w kontekście branży fotograficznej i projektowej. Dzięki temu każde zdjęcie może zachować odpowiednią jakość kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnych projektach.

Pytanie 39

Jaką całkowitą kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 egzemplarzy czasopism, jeśli cena netto za 1 sztukę wynosi 5 zł, a usługa drukowania objęta jest 8% stawką VAT?

A. 100 000 zł
B. 124 000 zł
C. 116 000 zł
D. 108 000 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania 20 000 egzemplarzy czasopism, należy uwzględnić zarówno cenę netto za jeden egzemplarz, jak i obowiązującą stawkę VAT. Cena netto za jeden egzemplarz wynosi 5 zł. Zatem, koszt netto dla 20 000 egzemplarzy to 5 zł * 20 000 = 100 000 zł. Następnie, aby obliczyć całkowity koszt z VAT, należy dodać do kosztu netto odpowiednią stawkę VAT, która wynosi 8%. Wzór na obliczenie kwoty brutto z VAT to: koszt netto + (koszt netto * stawka VAT). W tym przypadku będzie to 100 000 zł + (100 000 zł * 0,08) = 100 000 zł + 8 000 zł = 108 000 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i podatkami obowiązującymi w Polsce. Przykład ten pokazuje, jak istotne jest zrozumienie zarówno kosztów netto, jak i wpływu podatków na całkowity koszt usług, co jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdej firmie.

Pytanie 40

Aby stworzyć automatyczną numerację dla 16-stronicowego katalogu w programie Adobe InDesign, której strony należy użyć?

A. wzorcowej
B. parzystej
C. tytułowej
D. nieparzystej
Aby utworzyć automatyczną numerację w 16-stronnicowym katalogu w programie Adobe InDesign, należy skorzystać ze stron wzorcowych. Strony wzorcowe (master pages) w InDesign umożliwiają projektowanie układów, które mogą być jednocześnie stosowane na wielu stronach dokumentu. Kiedy dodasz numerację stron na stronie wzorcowej, automatycznie zaktualizuje się ona na wszystkich stronach, które korzystają z tego wzorca. Przykładem zastosowania może być stworzenie wzorca dla katalogu, gdzie numeracja jest umieszczona w rogu strony. Dzięki temu, zmieniając projekt jednej strony wzorcowej, wszystkie strony powiązane będą aktualizowane jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces edycji. Zgodnie z dobrymi praktykami projektowania, stosowanie stron wzorcowych pozwala na efektywniejsze zarządzanie dużymi dokumentami i zapewnia spójność wizualną. Ponadto, automatyczna numeracja stron minimalizuje ryzyko pomyłek, które mogą występować podczas ręcznego wprowadzania numerów na poszczególnych stronach.