Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 31 marca 2025 09:51
  • Data zakończenia: 31 marca 2025 10:09

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z wymienionych protokołów przekształca 48-bitowy adres MAC na 32-bitowy adres IP?

A. IP
B. ARP
C. RARP
D. TCP
Protokół IP jest podstawowym protokołem komunikacyjnym w sieci Internet i odpowiedzialny jest za przesyłanie pakietów danych między urządzeniami. Nie ma on jednak funkcji odwzorowywania adresów MAC na adresy IP. Jego głównym zadaniem jest fragmentacja i trasowanie pakietów, co czyni go nieodpowiednim do roli, którą pełni RARP. TCP natomiast jest protokołem transportowym, który działa na wyższej warstwie modelu OSI i odpowiada za zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami. Nie zajmuje się on mapowaniem adresów. Możliwe nieporozumienia mogą wynikać z faktu, że TCP współpracuje z IP, a nie z adresami MAC. ARP, z kolei, to protokół, który odwzorowuje adresy IP na adresy MAC, co jest przeciwnością funkcji RARP, co może prowadzić do dezorientacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy protokół związany z adresowaniem w sieciach działa w obie strony, podczas gdy w rzeczywistości istnieją protokoły o różnych funkcjach, a ich zgodność z określonymi wymaganiami nie zawsze jest jednoznaczna. Dlatego zrozumienie zakresu działania każdego z protokołów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 2

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. diskpart
B. gparted
C. cipher
D. bcdedit
Odpowiedź 'diskpart' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie wiersza poleceń w systemie Windows, które pozwala na zarządzanie wolumenami dysków oraz partycjami. W przypadku konwersji tablicy partycji GPT na MBR, 'diskpart' oferuje odpowiednie polecenia, takie jak 'convert mbr', które umożliwiają przekształcenie struktury partycji. GPT (GUID Partition Table) jest nowoczesnym sposobem organizacji danych na dysku, który oferuje wiele zalet w porównaniu do starszej metody MBR (Master Boot Record), jednak w niektórych sytuacjach, na przykład w przypadku starszych systemów operacyjnych, może być konieczna konwersja na MBR. Praktyczne zastosowanie 'diskpart' wymaga uruchomienia go z uprawnieniami administratora, a użytkownik powinien być ostrożny, ponieważ niewłaściwe użycie tego narzędzia może prowadzić do utraty danych. Standardowe praktyki bezpieczeństwa zalecają tworzenie kopii zapasowych przed przeprowadzaniem takich operacji. 'Diskpart' jest szeroko stosowany w administracji systemami oraz w sytuacjach, gdy zachodzi konieczność dostosowania struktury partycji do wymagań oprogramowania lub sprzętu.

Pytanie 3

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z atramentem
B. z fluidem
C. z taśmą
D. z tonerem
Odpowiedź "z taśmą" jest poprawna, ponieważ drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące do nanoszenia obrazu na papier. W przeciwieństwie do drukarek atramentowych, które stosują wkłady z atramentem, drukarki igłowe polegają na mechanizmie, w którym igły przebijają taśmę, przenosząc barwnik na papier. Wymiana taśmy jest kluczowym zadaniem eksploatacyjnym, które należy regularnie przeprowadzać, aby zapewnić ciągłość pracy urządzenia oraz wysoką jakość wydruków. Warto zauważyć, że taśmy barwiące są stosunkowo tanie i łatwe do wymiany, co czyni je praktycznym wyborem w wielu środowiskach biurowych. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy i wymieniać ją, gdy zaczyna ona wykazywać oznaki zużycia, takie jak blaknięcie wydruków. Zapewnia to nie tylko lepszą jakość, ale również wydłuża żywotność samej drukarki, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami eksploatacji sprzętu biurowego.

Pytanie 4

Wykonanie polecenia tar –xf dane.tar w systemie Linux spowoduje

A. utworzenie archiwum dane.tar zawierającego kopię folderu /home
B. wyodrębnienie danych z archiwum o nazwie dane.tar
C. pokazanie informacji o zawartości pliku dane.tar
D. skopiowanie pliku dane.tar do folderu /home
A więc polecenie tar –xf dane.tar w Linuxie jest czymś, co bardzo często się przydaje. Opcja -x oznacza, że chcemy coś wyciągnąć z archiwum, a -f to tak, jakbyś mówił systemowi, z jakiego pliku chcesz to robić. Fajnie to działa, zwłaszcza jak mamy do czynienia z kopiami zapasowymi czy różnymi paczkami oprogramowania. Na przykład, jeżeli ściągasz archiwum tar z plikami konfiguracyjnymi dla jakiejś aplikacji, to to polecenie pozwoli Ci szybko wrzucić te pliki tam, gdzie są potrzebne. Dobrą praktyką jest dodanie opcji -v, żeby widzieć, co się dzieje podczas rozpakowywania, bo czasami mogą być problemy, a tak to łatwiej je zauważyć. Wiedza, jak działa tar, jest ważna dla każdego, kto pracuje z Unixem czy Linuksem, bo wtedy możemy naprawdę sprawnie zarządzać swoimi danymi.

Pytanie 5

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. szesnastkowym
B. dwójkowym
C. ósemkowym
D. dziesiętnym
Wybór innych systemów liczbowych jako reprezentacji adresu IP 172.16.0.1 może prowadzić do nieporozumień dotyczących interpretacji danych. System ósemkowy, oparty na liczbach od 0 do 7, nie jest używany do przedstawiania adresów IP, ponieważ jego zakres ogranicza możliwość bezpośredniego odwzorowania wartości oktetów, które mieszczą się w zakresie 0-255. Takie podejście może prowadzić do błędów w konfiguracji i identyfikacji urządzeń w sieci. Z kolei system szesnastkowy, w którym liczby są przedstawiane za pomocą cyfr 0-9 oraz liter A-F, jest stosowany głównie w kontekście reprezentacji danych binarnych w bardziej skondensowanej formie, ale nie jest standardem w adresowaniu IPv4. Użytkownicy mogą pomylić ten system z adresowaniem w protokołach, które używają notacji szesnastkowej do reprezentowania adresów MAC. System dwójkowy, z kolei, chociaż fundamentalny w kontekście działania komputerów, nie jest używany w codziennej pracy związanej z adresowaniem IP, gdyż jego zapis byłby zbyt skomplikowany i mało czytelny. Powszechnym błędem jest mylenie różnych systemów liczbowych, co wynika z braku zrozumienia ich zastosowania. W praktyce, znajomość i umiejętność poprawnej interpretacji adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 6

W systemie Windows przypadkowo zlikwidowano konto użytkownika, lecz katalog domowy pozostał nietknięty. Czy możliwe jest odzyskanie nieszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. to osiągalne tylko przy pomocy oprogramowania typu recovery
B. to niemożliwe, dane są trwale utracone wraz z kontem
C. to niemożliwe, gdyż zabezpieczenia systemowe uniemożliwiają dostęp do danych
D. to możliwe za pośrednictwem konta z uprawnieniami administratorskimi
Odzyskanie danych z katalogu domowego użytkownika w systemie Windows jest możliwe, gdy mamy dostęp do konta z uprawnieniami administratorskimi. Konto to daje nam możliwość zmiany ustawień oraz przywracania plików. Katalog domowy użytkownika zawiera wiele istotnych danych, takich jak dokumenty, zdjęcia czy ustawienia aplikacji, które nie są automatycznie usuwane przy usunięciu konta użytkownika. Dzięki uprawnieniom administracyjnym możemy uzyskać dostęp do tych danych, przeglądać zawartość katalogu oraz kopiować pliki na inne konto lub nośnik. W praktyce, administratorzy często wykonują takie operacje, aby zminimalizować utratę danych w przypadku nieprzewidzianych okoliczności. Dobre praktyki sugerują regularne tworzenie kopii zapasowych, aby zabezpieczyć dane przed ewentualnym usunięciem konta lub awarią systemu. Warto również zaznaczyć, że odzyskiwanie danych powinno być przeprowadzane zgodnie z politykami bezpieczeństwa organizacji, aby zapewnić integralność oraz poufność informacji.

Pytanie 7

Na ilustracji zaprezentowano sieć komputerową w układzie

Ilustracja do pytania
A. magistrali
B. gwiazdy
C. pierścienia
D. mieszanej
Topologia pierścienia to rodzaj sieci komputerowej, w której każdy węzeł jest podłączony do dwóch innych węzłów, tworząc jedną nieprzerwaną ścieżkę komunikacyjną przypominającą pierścień. W tej topologii dane przesyłane są w jednym kierunku od jednego węzła do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji. Jednym z praktycznych zastosowań tej topologii jest sieć Token Ring, gdzie stosuje się protokół token passing umożliwiający kontrolowany dostęp do medium transmisyjnego. Główne zalety topologii pierścienia to jej deterministyczny charakter oraz łatwość w przewidywaniu opóźnień w przesyłaniu danych. W kontekście standardów sieciowych, sieci opartych na tej topologii można znaleźć w lokalnych sieciach LAN wykorzystujących standard IEEE 802.5. Dobrymi praktykami w implementacji topologii pierścienia są regularna kontrola stanu połączeń oraz odpowiednia konfiguracja urządzeń sieciowych, aby zapewnić niezawodność i optymalną wydajność sieci. Choć nieco mniej popularna w nowoczesnych zastosowaniach niż topologia gwiazdy, topologia pierścienia znalazła swoje zastosowanie w specyficznych środowiskach przemysłowych, gdzie deterministyczny dostęp do medium jest kluczowy.

Pytanie 8

Metoda zwana rytownictwem dotyczy zasady działania plotera

A. laserowego
B. tnącego
C. solwentowego
D. grawerującego
Rytownictwo to technika, która polega na grawerowaniu materiałów przy użyciu plotera grawerującego. Ten typ maszyny wykorzystuje różnorodne narzędzia, takie jak wiertła czy diamentowe ostrza, do precyzyjnego wycinania lub grawerowania wzorów na powierzchni materiału. W przeciwieństwie do ploterów tnących, które jedynie rozcinają materiał, plotery grawerujące mogą wykonywać bardziej skomplikowane wzory oraz tekstury, co czyni je idealnymi do takich zastosowań jak personalizacja produktów, produkcja oznaczeń i tabliczek, a także w artystycznym rzemiośle. Dobrą praktyką w tej dziedzinie jest stosowanie odpowiednich ustawień maszyn zgodnych z typem obrabianego materiału, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia optymalnych rezultatów. W branży grawerowania często odnosi się do standardów jakości, które zapewniają trwałość oraz estetykę wykonanych projektów, co jest niezmiernie ważne w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 9

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. usunięcie pliku konfiguracji.
B. otwarcie konfiguracji systemu Windows.
C. przejście do ustawień BIOS-u komputera.
D. wymazanie danych z pamięci CMOS.
Wciśnięcie klawisza DEL podczas pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' pozwala na wejście do ustawień BIOS-u komputera. BIOS (Basic Input/Output System) jest oprogramowaniem umieszczonym na płycie głównej, które uruchamia system operacyjny i zarządza podstawowymi funkcjami sprzętowymi. Komunikat o błędzie CMOS wskazuje na problem z pamięcią CMOS, która przechowuje ustawienia systemowe, takie jak data, godzina oraz konfiguracja sprzętowa. Wejście do BIOS-u umożliwia użytkownikowi przeglądanie i ewentualne modyfikowanie tych ustawień, co jest kluczowe dla prawidłowego uruchomienia systemu. Na przykład, jeśli bateria CMOS jest rozładowana, ustawienia mogą zostać zresetowane do wartości domyślnych, co może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu. W takiej sytuacji użytkownik powinien sprawdzić oraz zaktualizować ustawienia BIOS-u, co może obejmować ponowne ustawienie daty i godziny, czy też konfigurację urządzeń startowych. Wiedza na temat BIOS-u i umiejętność dostosowywania ustawień jest niezbędna dla każdego, kto chce utrzymać swój komputer w dobrym stanie operacyjnym.

Pytanie 10

Jakim modułem pamięci RAM, który jest zgodny z płytą główną GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING/ X99/8xDDR4 2133, ECC, maksymalnie 128GB/ 4x PCI-E 16x/ RAID/ USB 3.1/ S-2011-V3/ATX, jest pamięć?

A. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC
B. HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 PC3-14900L (DDR3-1866 Load Reduced CAS-13 Memory Kit)
C. HPE 16GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3-14900R (DDR3-1866) Registered CAS-13 Memory Kit
D. HPE 32GB (1x16GB) Dual Rank x4 PC3L-10600R (DDR3-1333) Registered CAS-9, Non-ECC
HPE 32GB (1x32GB) Quad Rank x4 DDR4-2133 CAS-15-15-15 Load Reduced Memory Kit, ECC to poprawna odpowiedź, ponieważ spełnia wszystkie wymagania techniczne płyty głównej GIGABYTE GA-X99-ULTRA GAMING. Płyta ta obsługuje pamięci DDR4, a wspomniana pamięć ma pełną zgodność z jej specyfikacją, oferując standardową prędkość 2133 MHz. Pamięć ECC (Error-Correcting Code) jest istotna w zastosowaniach krytycznych, takich jak serwery lub stacje robocze, ponieważ umożliwia wykrywanie i korekcję błędów w pamięci, co zwiększa stabilność systemu. Dodatkowo, zastosowanie pamięci w konfiguracji Quad Rank pozwala na lepszą wydajność w porównaniu do pamięci Dual Rank, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużej przepustowości. W praktyce, tak skonfigurowany system będzie bardziej odporny na błędy i lepiej radzi sobie z zasobami pamięciowymi, co jest kluczowe w środowiskach intensywnie wykorzystujących pamięć.

Pytanie 11

Przydzielanie przestrzeni dyskowej w systemach z rodziny Windows

A. przydzielają partycje na dyskach.
B. pozwalają na określenie maksymalnej pojemności dyskowej dla kont użytkowników.
C. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji.
D. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk.
Wybór odpowiedzi, która dotyczy przydzielania partycji na dyskach, jest mylny, ponieważ partycje są stałymi jednostkami strukturalnymi, które są tworzone podczas formatowania dysków i nie mogą być dynamicznie przydzielane w kontekście kont użytkowników. Partycje pełnią rolę logicznych podziałów dysku, ale nie mogą być przez użytkowników zmieniane w sposób, który odpowiada elastycznym przydziałom przestrzeni dyskowej. Kolejnym błędnym podejściem jest twierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykiety dla partycji. Etykiety, takie jak „C”, są przypisane do partycji na poziomie systemu operacyjnego i nie mają związku z przydziałami przestrzeni dyskowej dla użytkowników. Właściwy kontekst dla etykiet to identyfikacja fizycznych lokalizacji na dysku, a nie zarządzanie przestrzenią dla kont. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że przydziały dyskowe zapewniają funkcje diagnostyczne i defragmentację. Choć te operacje są ważne dla utrzymania sprawności dysku, nie są one związane bezpośrednio z tematem przydziałów dyskowych. Defragmentacja i checkdisk to narzędzia zarządzania dyskiem, które poprawiają jego wydajność, ale nie mają związku z przydzielaniem przestrzeni dla użytkowników. W rezultacie, wybierając nieprawidłowe odpowiedzi, można łatwo stracić z oczu kluczowe aspekty zarządzania pamięcią masową i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 12

Jaką postać ma liczba szesnastkowa: FFFF w systemie binarnym?

A. 0000 0000 0000 0000
B. 1111 1111 1111 1111
C. 1111 0000 0000 0111
D. 0010 0000 0000 0111
Odpowiedzi, które nie są prawidłowe, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład, odpowiedź 0010 0000 0000 0111 sugeruje, że wartość szesnastkowa FFFF została źle przetłumaczona na binarną, gdyż w rzeczywistości reprezentuje zupełnie inną wartość dziesiętną (8199). W szczególności może to wynikać z błędnego przeliczenia wartości szesnastkowych na binarne, gdzie zamiast poprawnych czterech bitów dla każdej cyfry, mogło być użyte niewłaściwe zestawienie bitów. W przypadku 1111 0000 0000 0111 również nie zachowano poprawności konwersji, co mogło być spowodowane mylnym dodawaniem lub modyfikowaniem bitów. Innym powszechnym błędem jest pomieszanie wartości dziesiętnych z binarnymi, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. W praktyce, przekształcenie systemów liczbowych wymaga precyzyjnych obliczeń oraz znajomości powiązań między systemami, aby uniknąć podobnych pomyłek. Z tego powodu istotne jest, aby osoby pracujące z systemami komputerowymi były dobrze zaznajomione z konwersją i mogły stosować odpowiednie techniki oraz narzędzia do poprawnego przeliczania wartości w różnych systemach liczbowych.

Pytanie 13

Jaką postać ma liczba dziesiętna 512 w systemie binarnym?

A. 1000000
B. 10000000
C. 1000000000
D. 100000
Odpowiedzi 10000000, 1000000 oraz 100000 są niepoprawne, ponieważ każda z nich reprezentuje inną wartość w systemie binarnym. Odpowiedź 10000000 odpowiada liczbie 128 w systemie dziesiętnym, co można zweryfikować, rozkładając tę liczbę na potęgi dwójki: 1*2^7 + 0*2^6 + 0*2^5 + 0*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 0*2^1 + 0*2^0 = 128. Z kolei odpowiedź 1000000 reprezentuje wartość 64, co również można zweryfikować, stosując tę samą metodę konwersji, a wynik to 1*2^6 = 64. Odpowiedź 100000 z kolei odpowiada liczbie 32, co można przedstawić jako 1*2^5. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych nieprawidłowych odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia sposobu, w jaki system binarny działa lub ze zbytniego polegania na intuicji dotyczącej wartości liczb w systemie dziesiętnym. Warto pamiętać, że każdy bit w systemie binarnym ma swoje określone miejsce i wagę, które są potęgami liczby 2. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla prawidłowego przeliczania liczb między tymi dwoma systemami. W codziennej pracy z komputerami, programowaniem i analizą danych, umiejętność konwersji pomiędzy systemami liczbowymi staje się niezbędna do efektywnego rozwiązywania problemów i tworzenia wydajnych algorytmów.

Pytanie 14

Zamiana taśmy barwiącej wiąże się z eksploatacją drukarki

A. termicznej
B. igłowej
C. atramentowej
D. laserowej
Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące jako kluczowy element do reprodukcji tekstu i obrazów. W przeciwieństwie do drukarek laserowych czy atramentowych, które używają toneru czy atramentu, drukarki igłowe działają na zasadzie mechanicznego uderzenia igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na przeniesienie atramentu na papier. Wymiana taśmy barwiącej jest konieczna, gdy jakość wydruku zaczyna się pogarszać, co może objawiać się niewyraźnym tekstem lub niedoborem koloru. Przykładem zastosowania drukarek igłowych są systemy księgowe, które wymagają wielokrotnego drukowania takich dokumentów jak faktury czy raporty, gdzie trwałość druku jest kluczowa. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy barwiącej oraz wymieniać ją zgodnie z zaleceniami producenta, co zapewnia optymalną jakość wydruków i wydajność sprzętu.

Pytanie 15

Jakie polecenie należy wprowadzić w konsoli, aby skorygować błędy na dysku?

A. DISKCOMP
B. CHDIR
C. SUBST
D. CHKDSK
Polecenie CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych Windows do analizy i naprawy błędów na dysku twardym. Jego podstawową funkcją jest sprawdzanie integralności systemu plików oraz struktury dysku, co pozwala na identyfikację i naprawę uszkodzeń, takich jak błędne sektory. Użycie CHKDSK jest zalecane w sytuacjach, gdy występują problemy z dostępem do plików lub gdy system operacyjny zgłasza błędy związane z dyskiem. Przykład zastosowania tego polecenia to uruchomienie go w wierszu polecenia jako administrator z parametrem '/f', co automatycznie naprawia błędy, które zostaną wykryte. Przykład użycia: 'chkdsk C: /f' naprawi błędy na dysku C. Warto również zaznaczyć, że regularne korzystanie z CHKDSK jest dobrą praktyką w utrzymaniu systemu, ponieważ pozwala na proaktywne zarządzanie stanem dysku, co może zapobiec utracie danych oraz wydłużyć żywotność sprzętu.

Pytanie 16

Po zainstalowaniu systemu Windows 7 zmieniono konfigurację dysku SATA w BIOS-ie komputera z AHCI na IDE. Przy ponownym uruchomieniu komputera system będzie

A. restartował się podczas uruchamiania
B. działał szybciej
C. działał wolniej
D. uruchamiał się bez zmian
Przekonanie, że po zmianie konfiguracji dysku z AHCI na IDE system Windows 7 uruchomi się bez zmian jest błędne. System operacyjny, który został zainstalowany w trybie AHCI, korzysta z dedykowanych sterowników, które są dostosowane do tego trybu komunikacji z dyskiem. Kiedy zmieniamy tę konfigurację na IDE, próbujemy używać niekompatybilnych sterowników, co prowadzi do niemożności uruchomienia systemu. Wiele osób może myśleć, że zmiana trybu pracy dysku poprawi wydajność, jednak w rzeczywistości, AHCI oferuje lepszą wydajność i możliwości, takie jak obsługa większej liczby dysków oraz lepsze zarządzanie pamięcią. Z kolei założenie, że system będzie działał wolniej w IDE, nie ma zastosowania, ponieważ system po prostu nie uruchomi się w ogóle. Tego rodzaju błędy często wynikają z braku zrozumienia, jak różne tryby pracy dysków wpływają na działanie systemu operacyjnego. Kluczowe jest uwzględnienie, że zmiany w BIOSie powinny być dokonywane z pełną świadomością konsekwencji, jakie niosą, aby uniknąć problemów z uruchamianiem oraz wydajnością.

Pytanie 17

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, konieczne jest użycie kabla przedstawionego na ilustracji

Ilustracja do pytania
A. Odpowiedź A
B. Odpowiedź C
C. Odpowiedź B
D. Odpowiedź D
Kabel przedstawiony w opcji D to kabel SAS (Serial Attached SCSI) który jest niezbędny do podłączenia dysków z interfejsem SAS. Interfejs SAS jest rozwinięciem standardu SCSI i oferuje szereg korzyści technicznych takich jak wyższa przepustowość oraz możliwość jednoczesnego podłączenia wielu urządzeń bez utraty wydajności. Standard SAS jest szeroko stosowany w środowiskach serwerowych i centrach danych ze względu na swoją niezawodność i skalowalność. Kabel SAS charakteryzuje się specyficznym złączem które umożliwia przesył danych z dużą szybkością sięgającą do 12 Gb/s co jest kluczowe przy obsłudze dużych ilości danych. W praktyce wykorzystanie kabli SAS zapewnia stabilne i szybkie połączenie co jest nieocenione w krytycznych zastosowaniach biznesowych gdzie szybkość i niezawodność mają kluczowe znaczenie. Dodatkowo kable SAS mogą obsługiwać wiele dysków dzięki strukturze topologii punkt-punkt co eliminuje kolizje danych i zwiększa efektywność operacyjną systemów pamięci masowej. Wybór kabla SAS jest wynikiem analiz technologicznych które potwierdzają jego skuteczność w zaawansowanych środowiskach IT.

Pytanie 18

Jednym z metod ograniczenia dostępu do sieci bezprzewodowej dla osób nieuprawnionych jest

A. dezaktywacja szyfrowania
B. zmiana częstotliwości przesyłania sygnału
C. zmiana standardu zabezpieczeń z WPA na WEP
D. zatrzymanie rozgłaszania identyfikatora sieci
Zmiana kanału nadawania sygnału w sieci bezprzewodowej nietrafnie postrzegana jest jako skuteczny sposób na zwiększenie bezpieczeństwa. Przesunięcie kanału może wprawdzie poprawić jakość sygnału i zmniejszyć zakłócenia, szczególnie w obszarach o dużej liczbie konkurencyjnych sieci, jednak nie wpływa to na bezpieczeństwo samej sieci. Potencjalny intruz nadal może bez problemu zidentyfikować sieć, o ile zna lub może odczytać jej SSID. W przypadku wyłączenia szyfrowania, co również jest przedstawione w odpowiedziach, sytuacja staje się jeszcze bardziej niebezpieczna, ponieważ otwiera to sieć na nieautoryzowany dostęp. Użycie przestarzałego standardu szyfrowania, jak WEP, jest kolejnym błędem, ponieważ jest on łatwy do złamania, co sprawia, że sieć staje się bardzo podatna na ataki. Dobrym podejściem do zabezpieczeń sieci bezprzewodowych jest stosowanie silnych metod szyfrowania, takich jak WPA2 lub WPA3, a nie obniżanie poziomu bezpieczeństwa. Również pozostawienie SSID widocznym może być mylnym założeniem, które prowadzi do niewłaściwego wrażenia bezpieczeństwa sieci. W praktyce, skuteczne zabezpieczenie sieci wymaga wielowarstwowego podejścia, które łączy w sobie różne techniki i metody ochrony.

Pytanie 19

Nośniki informacji, takie jak dysk twardy, gromadzą dane w jednostkach określanych jako sektory, których rozmiar wynosi

A. 512B
B. 128B
C. 512KB
D. 1024KB
Wybór takich rozmiarów, jak 128B, 1024KB czy 512KB, pokazuje, że można pomylić podstawowe pojęcia o przechowywaniu danych. Odpowiedź 128B nie trzyma się, bo to nie jest rozmiar sektora w nowoczesnych dyskach twardych. Mniejsze sektory byłyby mało wydajne w kontekście operacji I/O, a ich użycie mogłoby prowadzić do fragmentacji. 1024KB to też nie to, bo 1MB przekracza tradycyjne rozmiary sektorów. Z kolei 512KB to już bardzo duży rozmiar, bo to więcej niż pięć razy standardowy sektor, więc nie pasuje do realiów branży. Wygląda na to, że tu mamy do czynienia z pomyłkami w podstawowych pojęciach dotyczących wielkości danych. Zrozumienie, jaki jest standardowy rozmiar sektora, to kluczowa wiedza dla zarządzania danymi i efektywności operacji na dyskach, co jest podstawą działania każdego systemu informatycznego.

Pytanie 20

Technik serwisowy, po przeprowadzeniu testu na serwerze NetWare, otrzymał informację, że obiekt dysponuje prawem

Ilustracja do pytania
A. dodawania swoich atrybutów
B. odczytywania swoich atrybutów
C. porównania swoich atrybutów
D. dodawania lub usuwania swoich atrybutów
Analizując dostępne opcje uprawnień, ważne jest zrozumienie różnic między nimi. Prawo porównania swoich właściwości odnosi się do możliwości sprawdzenia zgodności różnych atrybutów, co jest użyteczne w kontekście walidacji danych, ale nie pozwala na ich modyfikację. Czytanie swoich właściwości natomiast dotyczy uprawnienia do przeglądania danych, co jest podstawowym poziomem dostępu, umożliwiającym użytkownikowi wgląd w swoje ustawienia bez możliwości ich zmiany. Uprawnienie do dodawania swoich właściwości bez komponentu usuwania sugeruje jednostronne działanie, które może prowadzić do gromadzenia nadmiarowych, nieaktualnych danych, co stoi w sprzeczności z zasadami efektywnego zarządzania danymi w katalogu. Typowym błędem podczas wyboru uprawnień jest nieuwzględnianie pełnego cyklu zarządzania atrybutami, który obejmuje zarówno tworzenie, jak i usuwanie niepotrzebnych danych, co jest kluczowe dla utrzymania porządku i użyteczności systemów informatycznych. Właściwe zrozumienie różnorodności praw dostępu i ich zastosowań jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku IT, co wymaga nie tylko technicznej wiedzy, ale także strategicznego podejścia do administrowania danymi w organizacji.

Pytanie 21

Kable światłowodowe nie są szeroko używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. niskiej przepustowości
B. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji
C. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne
D. znacznych strat sygnału podczas transmisji
Kable światłowodowe są uznawane za zaawansowane rozwiązanie w zakresie transmisji danych, jednak ich zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych bywa ograniczone z powodu dużych kosztów elementów pośredniczących w transmisji. Elementy te, takie jak przełączniki światłowodowe, konwertery mediów oraz panele krosowe, są droższe niż ich odpowiedniki dla kabli miedzianych. W praktyce, przy niewielkim zasięgu i ograniczonej liczbie urządzeń w lokalnych sieciach, inwestycja w światłowody nie zawsze jest uzasadniona ekonomicznie. Niemniej jednak, w przypadkach wymagających wysokiej przepustowości i niskich opóźnień, takich jak centra danych czy sieci szkieletowe, kable światłowodowe wykazują swoje zalety. Stanowią one standard w projektowaniu nowoczesnych rozwiązań telekomunikacyjnych, zapewniając nie tylko odpowiednią przepustowość, ale również znacznie mniejsze straty sygnału na dużych odległościach, co czyni je nieprzecenionym elementem infrastruktury IT.

Pytanie 22

W adresacji IPv6 standardowy podział długości dla adresu sieci oraz identyfikatora hosta wynosi odpowiednio

A. 64 bity / 64 bity
B. 16 bitów / 112 bitów
C. 32 bity / 96 bitów
D. 96 bitów / 32 bity
Odpowiedź 64 bity / 64 bity jest poprawna, ponieważ w standardzie adresacji IPv6, adresy są podzielone na dwie zasadnicze części: część sieciową oraz część identyfikującą hosta. W przypadku IPv6, standardowy podział wynosi 64 bity dla identyfikacji sieci oraz 64 bity dla identyfikacji hosta. Taki podział sprzyja efektywnemu zarządzaniu adresami w dużych sieciach, umożliwiając przypisanie ogromnej liczby adresów do urządzeń w ramach jednej sieci. Przykładem może być organizacja, która musi przypisać adresy do tysięcy urządzeń w sieci lokalnej. Dzięki temu podziałowi, przedsiębiorstwa mogą korzystać z unikalnych adresów dla każdego urządzenia, co jest zgodne z zasadami projektowania sieci według standardu RFC 4291 dotyczącym IPv6. Ponadto, użycie 64-bitowego prefiksu sieciowego jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają stosowanie zasięgów adresowych sprzyjających efektywności routingu i uproszczonemu zarządzaniu.

Pytanie 23

Wskaź protokół działający w warstwie aplikacji, który umożliwia odbieranie wiadomości e-mail, a w pierwszym etapie pobiera jedynie nagłówki wiadomości, podczas gdy pobranie ich treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu wiadomości.

A. MIME
B. SNMP
C. FTAM
D. IMAP
Protokół IMAP (Internet Message Access Protocol) jest jednym z najpopularniejszych protokołów używanych do zarządzania pocztą elektroniczną. Jego kluczową cechą jest umożliwienie użytkownikom dostępu do wiadomości na serwerze bez konieczności ich pobierania na lokalne urządzenie. W początkowej fazie użytkownik pobiera jedynie nagłówki wiadomości, co pozwala na szybkie przeszukiwanie i selekcję e-maili, a pełne treści wiadomości oraz załączniki są pobierane dopiero w momencie, gdy użytkownik zdecyduje się otworzyć konkretnego maila. To podejście jest szczególnie korzystne dla osób korzystających z urządzeń mobilnych lub z ograniczonym miejscem na dysku, ponieważ pozwala na oszczędność danych i przestrzeni. Ponadto, IMAP wspiera synchronizację między różnymi urządzeniami, co oznacza, że zmiany dokonane na jednym urządzeniu (np. usunięcie wiadomości) są odzwierciedlane na wszystkich pozostałych. Standardy związane z IMAP zostały zdefiniowane przez IETF, co zapewnia jego szeroką kompatybilność i stabilność w użytkowaniu. Warto zaznaczyć, że IMAP jest często preferowany w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie dużymi ilościami wiadomości jest na porządku dziennym.

Pytanie 24

Jakie czynności należy wykonać, aby przygotować nowego laptopa do użytkowania?

A. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, zainstalowanie baterii, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
B. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
C. Zainstalowanie baterii, podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
D. Uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zasilania zewnętrznego, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
Montaż baterii przed przystąpieniem do podłączania zewnętrznego zasilania sieciowego jest kluczowy, ponieważ pozwala na uruchomienie laptopa w przypadku braku dostępu do źródła energii. Wprowadzenie laptopa w tryb działania z baterią jako pierwszym krokiem zapewnia, że urządzenie nie straci energii podczas początkowej konfiguracji. Następnie, po podłączeniu zasilania, można włączyć laptopa, co jest niezbędne do rozpoczęcia procesu instalacji systemu operacyjnego. Instalacja systemu powinna być przeprowadzana w pełni naładowanym urządzeniu, by uniknąć problemów związanych z zasilaniem w trakcie instalacji. Po zakończeniu instalacji, wyłączenie laptopa to standardowa procedura, która pozwala na zakończenie wszystkich procesów związanych z konfiguracją. Dobre praktyki w zakresie przygotowania sprzętu do pracy wskazują, że zawsze należy upewnić się, że urządzenie jest w pełni skonfigurowane i gotowe do użycia przed rozpoczęciem pracy, aby zapewnić optymalną wydajność i stabilność systemu operacyjnego.

Pytanie 25

Jakie polecenie w systemie Windows powinno być użyte do sprawdzania aktywnych połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Telnet
B. Netstat
C. Ipconfig
D. Ping
Polecenie Netstat jest kluczowym narzędziem w systemie Windows do monitorowania i diagnozowania aktywnych połączeń sieciowych. Umożliwia ono wyświetlenie informacji na temat wszystkich aktywnych połączeń TCP/IP oraz UDP, a także statystyk dotyczących interfejsów sieciowych. Przykładowo, używając polecenia 'netstat -an', użytkownik może szybko zobaczyć wszystkie aktywne połączenia oraz ich statusy, co jest niezwykle przydatne w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci. Dla administratorów systemów i specjalistów IT, monitorowanie takich połączeń pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń, jak nieautoryzowane połączenia, czy też analizy wydajności aplikacji sieciowych. Dobrą praktyką jest regularne korzystanie z tego narzędzia w celu weryfikacji stanu sieci oraz wprowadzenia ewentualnych działań naprawczych. Ponadto, zrozumienie wyników generowanych przez polecenie Netstat jest fundamentalne w kontekście zarządzania ruchem sieciowym oraz optymalizacji jego wydajności.

Pytanie 26

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli dotyczącej twardego dysku, ustal, który z wniosków jest poprawny?

Wolumin (C:)
    Rozmiar woluminu            = 39,06 GB
    Rozmiar klastra             =  4 KB
    Zajęte miejsce              = 31,60 GB
    Wolne miejsce               =  7,46 GB
    Procent wolnego miejsca     = 19 %
    
    Fragmentacja woluminu
    Fragmentacja całkowita       =  9 %
    Fragmentacja plików          = 19 %
    Fragmentacja wolnego miejsca =  0 %

A. Dysk należy zdefragmentować, ponieważ fragmentacja wolnego miejsca wynosi 19%
B. Defragmentacja nie jest potrzebna, całkowita fragmentacja wynosi 9%
C. Defragmentacja jest niepotrzebna, fragmentacja plików wynosi 0%
D. Wymagana jest defragmentacja dysku, całkowita fragmentacja wynosi 19%
Defragmentacja nie jest konieczna w przypadku, gdy fragmentacja całkowita wynosi jedynie 9%. Fragmentacja dysku twardego polega na rozproszeniu danych, co może spowolnić odczyt i zapis. Jednak poziom 9% jest uznawany za niski i nie wpływa znacząco na wydajność. Współczesne systemy operacyjne często mają wbudowane mechanizmy zarządzania fragmentacją, które automatycznie optymalizują strukturę danych. Przy tak niskim poziomie fragmentacji użytkownicy nie zauważą różnicy w działaniu systemu, dlatego zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, defragmentacja nie jest konieczna w tym przypadku. Warto też zrozumieć, że nadmierna defragmentacja może skracać żywotność dysku, szczególnie w przypadku dysków SSD, które działają inaczej niż tradycyjne dyski HDD. W przypadku SSD defragmentacja może być wręcz szkodliwa. Dostosowanie się do standardów, które zalecają przeprowadzanie analizy przed defragmentacją, pozwala na wydłużenie żywotności sprzętu i oszczędność zasobów systemowych. W tym kontekście lepiej skupić się na regularnym monitorowaniu stanu dysku oraz ocenie konieczności działań optymalizacyjnych.

Pytanie 27

Jaki jest adres broadcastowy dla sieci posiadającej adres IP 192.168.10.0/24?

A. 192.168.0.0
B. 192.168.10.255
C. 192.168.0.255
D. 192.168.10.0
Wybór adresu 192.168.0.0 jest niepoprawny, ponieważ ten adres oznacza inną sieć. Adres 192.168.0.0 z maską /24 stanowi identyfikator sieci i nie może być użyty jako adres rozgłoszeniowy dla sieci 192.168.10.0. Z tego powodu przejrzystość w zrozumieniu struktury adresacji IP jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście organizacji wewnętrznych sieci komputerowych. Adres 192.168.10.0 jest także niewłaściwy jako adres rozgłoszeniowy, ponieważ pełni funkcję adresu identyfikacyjnego tej sieci. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że adresy rozgłoszeniowe są jedynie alternatywą dla adresów hostów, co jest nieprawdziwe. Adres 192.168.0.255 to również mylna odpowiedź, ponieważ adres rozgłoszeniowy tej sieci należy do innej klasy adresów. Każda sieć ma unikalny adres rozgłoszeniowy, dlatego pomyłka w jego określeniu prowadzi do nieefektywnej komunikacji w sieci. Ponadto, błędne zrozumienie zasad maskowania adresów IP może prowadzić do poważnych problemów z konfiguracją sieci, takich jak kolizje adresów i problemy z routingiem. Wiedza na temat struktury adresów IP oraz ich funkcji w sieciach komputerowych jest niezbędna dla wszystkich, którzy zajmują się administracją sieci.

Pytanie 28

Jaki typ złącza powinien być zastosowany w przewodzie UTP Cat 5e, aby połączyć komputer z siecią?

A. RJ11
B. RJ45
C. BNC
D. MT-RJ
RJ45 to standardowy złącze używane w sieciach Ethernet, które jest odpowiednie dla przewodów UTP Cat 5e. Użycie RJ45 zapewnia optymalne połączenie komputerów i innych urządzeń sieciowych, umożliwiając transfer danych z prędkościami do 1 Gb/s w środowiskach lokalnych. Złącze to zostało zaprojektowane z myślą o obsłudze czterech par skręconych przewodów, co pozwala na zwiększenie wydajności komunikacji w sieciach komputerowych. Przykładowo, w biurach i domach, RJ45 jest stosowane do podłączania komputerów do routerów, przełączników oraz innych urządzeń sieciowych, co jest zgodne z normami TIA/EIA-568. Poprawne podłączenie złącza RJ45 jest kluczowe dla stabilności i prędkości sieci. Na rynku dostępne są różne typy złącz RJ45, w tym złącza w wersji 'shielded' (ekranowane), które oferują dodatkową ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest istotne w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektronicznych.

Pytanie 29

Ilustracja pokazuje panel ustawień bezprzewodowego urządzenia dostępowego, który umożliwia

Ilustracja do pytania
A. ustawienie nazwy hosta
B. przypisanie adresów MAC do kart sieciowych
C. konfigurację serwera DHCP
D. określenie maski podsieci
Nadanie nazwy hosta nie jest funkcją realizowaną przez serwer DHCP. Nazwa hosta jest częścią konfiguracji urządzenia, ale nie jest zautomatyzowana przez DHCP. Jest to proces manualny, który polega na przypisaniu łatwej do zidentyfikowania etykiety do urządzenia w sieci. Przydzielanie adresów MAC nie jest możliwe przez DHCP, ponieważ adres MAC jest unikalnym identyfikatorem sprzętowym przypisanym fabrycznie do kart sieciowych i nie podlega zmianie w drodze konfiguracji sieciowej. Z kolei przypisanie maski podsieci jest konfigurowane w ramach ustawień sieciowych, ale nie jest to zadanie realizowane samodzielnie przez interfejs DHCP. Maska podsieci jest wykorzystywana do podziału adresu IP na części identyfikujące sieć i hosty, jednak jej konfiguracja jest częścią bardziej złożonego procesu planowania sieci. Warto zauważyć, że błędne myślenie o funkcjonalności DHCP często wynika z niepełnej wiedzy o jego roli. DHCP skupia się na dynamicznym przydziale adresów IP i nie zarządza bezpośrednio adresami MAC ani nazwami hostów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci i unikania potencjalnych problemów związanych z zarządzaniem adresacją IP w sieci

Pytanie 30

Na ilustracji widać panel ustawień bezprzewodowego punktu dostępu, który pozwala na

Ilustracja do pytania
A. przypisanie maski podsieci
B. przypisanie adresów MAC kart sieciowych
C. nadanie nazwy hosta
D. konfigurację serwera DHCP
Przypisywanie adresów MAC do kart sieciowych to nie jest coś, co robimy bezpośrednio w panelu konfiguracyjnym DHCP. Adresy MAC to te unikalne numery, które każde urządzenie ma na stałe i tak naprawdę nie trzeba ich konfigurować w DHCP. Zwykle używamy ich do filtrowania dostępu do sieci lub przydzielania stałych adresów IP przez rezerwacje w DHCP. Maska podsieci to też ważny element, ale którą ustalamy na poziomie całej sieci lub w routerze, a nie bezpośrednio w DHCP, chociaż DHCP może podawać te informacje klientom. Nadawanie nazwy hosta to kolejna rzecz, która nie ma związku z DHCP, bo to zarządzamy lokalnie na urządzeniu lub przez system DNS. Jakby nie było, panel DHCP koncentruje się głównie na przydzielaniu adresów IP i paru powiązanych rzeczy. Często myli się DHCP z DNS czy filtrowaniem adresów MAC, bo te wszystkie rzeczy muszą współpracować, ale mają różne rolę w całej sieci. DHCP ułatwia dynamiczne zarządzanie adresami IP, ale inne aspekty wymagają już innego podejścia i narzędzi.

Pytanie 31

Urządzenie warstwy dystrybucji, które realizuje połączenie pomiędzy różnymi sieciami oraz kontroluje przepływ informacji między nimi, nazywane jest

A. przełącznikiem
B. routerem
C. koncentratorem
D. serwerem
Serwer, koncentrator i przełącznik to urządzenia, które pełnią inne funkcje w infrastrukturze sieciowej i nie są odpowiednie do roli, która została przypisana routerowi. Serwer jest zasadniczo komputerem, który przechowuje, przetwarza i zarządza danymi oraz aplikacjami, które są udostępniane innym komputerom w sieci. Nie odpowiada za trasowanie danych między różnymi sieciami, co czyni go nieadekwatnym rozwiązaniem do łączenia oddzielnych sieci. Koncentrator, z drugiej strony, jest urządzeniem, które działa na warstwie fizycznej, odpowiadając za rozdzielanie sygnału na wiele portów, ale nie ma zdolności do inteligentnego zarządzania ruchem danych, co jest kluczowe w przypadku połączeń między różnymi sieciami. Przełącznik działa na warstwie drugiej i zajmuje się przekazywaniem ramek danych w obrębie jednej sieci lokalnej, ale również nie jest w stanie zarządzać ruchem między różnymi sieciami, co stanowi istotną różnicę w jego funkcjonalności w porównaniu do routera. Wiele osób może mylić te urządzenia, co prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ nie rozumieją, jakie są ich specyficzne funkcje i zastosowania w kontekście tworzenia sieci komputerowych. Aby prawidłowo zaprojektować sieć, ważne jest, aby dobrze znać różnice między tymi urządzeniami oraz ich role w architekturze sieciowej.

Pytanie 32

Ile pinów znajduje się w wtyczce SATA?

A. 9
B. 4
C. 7
D. 5
Wybór liczby pinów innej niż 7 we wtyczce SATA prowadzi do nieporozumień związanych z funkcjonalnością tego standardu. Odpowiedzi takie jak 4, 5 czy 9 ignorują fakt, że wtyczka SATA została zaprojektowana w celu optymalizacji transferu danych oraz kompatybilności z różnymi urządzeniami. Liczba 4 czy 5 pinów może sugerować uproszczoną konstrukcję, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ wtyczka SATA obsługuje pełną funkcjonalność poprzez swoje 7 pinów, które odpowiadają za przesył danych oraz sygnalizację. Warto zrozumieć, że wtyczki i gniazda zaprojektowane zgodnie ze standardem SATA mają na celu zapewnienie odpowiedniej wydajności oraz niezawodności, co jest niemożliwe przy mniejszej liczbie pinów. Ponadto, błędny wybór dotyczący liczby pinów może prowadzić do nieuchronnych problemów związanych z podłączeniem urządzeń, jak np. brak możliwości transferu danych, co ma kluczowe znaczenie w nowoczesnych systemach komputerowych. Dobre praktyki w zakresie projektowania systemów komputerowych wymagają zrozumienia, jak różne standardy, w tym SATA, wpływają na wydajność oraz kompatybilność komponentów. Ignorowanie takich szczegółów jak liczba pinów i ich funkcje prowadzi do nieefektywności i frustracji podczas użytkowania sprzętu.

Pytanie 33

Komputer z adresem IP 192.168.5.165 oraz maską podsieci 255.255.255.192 funkcjonuje w sieci o adresie

A. 192.168.5.192
B. 192.168.5.64
C. 192.168.5.128
D. 192.168.5.0
Wybrane opcje są związane z typowymi pomyłkami w rozumieniu adresacji IP oraz zasad maskowania podsieci. W przypadku adresu 192.168.5.0, jest to adres sieciowy dla podsieci 192.168.5.0/24, a więc nie jest to poprawna odpowiedź, ponieważ komputer z adresem 192.168.5.165 należy do innej podsieci. Adres 192.168.5.64 również wskazuje na adres sieciowy, który jest używany w podsieci 192.168.5.64/26, a więc nie ma związku z adresem IP komputera. Z kolei adres 192.168.5.192 jest adresem sieciowym dla podsieci 192.168.5.192/26, co także jest niepoprawne, ponieważ komputery w tej sieci nie mogą mieć adresów z zakresu 192.168.5.128 do 192.168.5.191. Typowe błędy w tej analizie wynikają z nieznajomości zasad podziału adresów IP oraz maskowania podsieci. Zrozumienie maski podsieci jest kluczowe dla prawidłowego przypisywania adresów IP i organizacji sieci. Bez znajomości tych zasad, istnieje ryzyko przypisania adresów do niewłaściwych podsieci, co prowadzi do problemów z komunikacją w sieci. Dobre praktyki wymagają zrozumienia, jak maski wpływają na strukturę sieciową oraz jakie są zasady dotyczące adresacji IP. Wiedza ta jest niezbędna dla administratorów sieci, aby unikać konfliktów adresów i zapewnić płynność komunikacji w sieci.

Pytanie 34

Urządzenie, które pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z siecią komputerową przewodową, to

A. punkt dostępowy
B. regenerator
C. koncentrator
D. modem
Regenerator, koncentrator i modem to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są odpowiednie do zapewnienia bezprzewodowego dostępu do sieci przewodowej. Regenerator jest używany do wzmacniania sygnału elektrycznego w sieciach kablowych, co może być istotne w przypadku długich odległości, jednak nie ma funkcji bezprzewodowego dostępu. Należy zrozumieć, że jego działanie polega na odbiorze i przesyłaniu sygnału, a nie na tworzeniu połączenia z urządzeniami mobilnymi. Koncentrator (hub), z kolei, to urządzenie, które łączy wiele komputerów w sieci przewodowej, ale działa w sposób pasywny, przesyłając wszystkie dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co nie jest efektywne w kontekście nowoczesnych sieci. Modem, czyli urządzenie do modemu/demodulacji, ma na celu łączenie sieci lokalnej z Internetem, ale również nie umożliwia komunikacji bezprzewodowej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie ról tych urządzeń i brak zrozumienia, że punkt dostępowy jest jedynym rozwiązaniem, które umożliwia sprzętom mobilnym dostęp do sieci LAN poprzez komunikację radiową. Współczesne rozwiązania sieciowe wymagają znajomości funkcji i zastosowań różnych urządzeń, aby prawidłowo je integrować i korzystać z ich możliwości.

Pytanie 35

Typ profilu użytkownika w systemie Windows Serwer, który nie zapisuje zmian wprowadzonych na bieżącym pulpicie ani na serwerze, ani na stacji roboczej po wylogowaniu, to profil

A. zaufany
B. mobilny
C. tymczasowy
D. lokalny
Profil tymczasowy w Windows Serwer to taki typ profilu, który powstaje, jak się logujesz do systemu, a znika, gdy się wylogowujesz. To znaczy, że wszystkie zmiany, jakie wprowadzisz, jak ustawienia pulpitu czy dokumenty, nie zostaną zapamiętane ani na komputerze, ani na serwerze. Jest to mega przydatne w miejscach, gdzie ludzie korzystają z tych samych komputerów, bo pozwala utrzymać porządek. Na przykład w szkołach czy bibliotekach, gdzie sporo osób siada do jednego kompa. W takich sytuacjach profile tymczasowe pomagają chronić dane użytkowników i zmniejszają ryzyko problemów z bezpieczeństwem. Fajnie jest też używać ich, gdy ktoś potrzebuje dostępu na chwilę, ale nie chce, żeby jego ustawienia zostały zapamiętane. To wprowadza dodatkowe zabezpieczenia i zapobiega bałaganowi w systemie przez niechciane zmiany.

Pytanie 36

Jeśli sieć 172.16.6.0/26 zostanie podzielona na dwie równe podsieci, to ile adresowalnych hostów będzie w każdej z nich?

A. 29 hostów
B. 30 hostów
C. 28 hostów
D. 32 hosty
Odpowiedź 30 hostów jest prawidłowa, ponieważ sieć 172.16.6.0/26 posiada 64 adresy IP (od 172.16.6.0 do 172.16.6.63), gdzie pierwszy adres jest adresem sieci, a ostatni jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast). Oznacza to, że 62 adresy mogą być użyte do adresowania hostów. Podzielając tę sieć na dwie równe podsieci, otrzymujemy dwie podsieci o prefiksie /27, co daje 32 adresy IP w każdej z nich. Z tych 32 adresów, jeden jest adresem sieci, a drugi adresem rozgłoszeniowym, co pozwala nam na skuteczne zaadresowanie 30 hostów. Tego typu podziały są powszechnie stosowane w inżynierii sieciowej, aby efektywnie zarządzać adresowaniem IP i minimalizować marnotrawstwo dostępnych adresów. Dobrą praktyką jest planowanie podsieci z odpowiednim marginesem, aby uniknąć problemów w przyszłości związanych z rozbudową sieci.

Pytanie 37

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. uszkodzoną pamięć RAM
B. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik
C. przegrzewanie się procesora
D. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z nośnikiem danych, który może być niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. W praktyce, aby system operacyjny mógł zainstalować i uruchomić aplikacje, niezbędne jest, aby dysk twardy był prawidłowo sformatowany i zainicjowany. Niezainicjowany nośnik to taki, który nie posiada przypisanej struktury partycji i systemu plików, przez co nie jest widoczny dla systemu operacyjnego. W takich przypadkach komunikat o konieczności formatowania jest standardową reakcją, aby użytkownik mógł podjąć działania w celu prawidłowego skonfigurowania nośnika. W standardach branżowych, zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych Windows i Linux, inicjalizacja dysku jest kluczowa przed przystąpieniem do jego używania. Przykładem może być sytuacja, gdy nowy dysk twardy jest dodawany do systemu; użytkownik musi go najpierw zainicjować, a następnie sformatować, aby był gotowy do przechowywania danych. Oprócz tego, konieczne jest regularne sprawdzanie stanu dysków twardych przy użyciu narzędzi diagnostycznych, aby upewnić się, że nie występują błędy, które mogą prowadzić do problemów z dostępnością danych.

Pytanie 38

W systemach operacyjnych Windows konto użytkownika, które ma najwyższe domyślne uprawnienia, należy do grupy

A. goście
B. użytkownicy zaawansowani
C. administratorzy
D. operatorzy kopii zapasowych
Odpowiedzi goście, operatorzy kopii zapasowych oraz użytkownicy zaawansowani nie są poprawne, ponieważ nie mają one najwyższych uprawnień w systemie Windows. Grupa gości jest używana do ograniczania dostępu dla użytkowników, którzy nie są zarejestrowani w systemie, a jej uprawnienia są minimalne, co znacząco ogranicza możliwości działania tych kont. Operatorzy kopii zapasowych mają z kolei specjalne uprawnienia do wykonywania zadań związanych z tworzeniem kopii zapasowych danych, ale nie mają pełnego dostępu do wszystkich funkcji systemowych, jak robią to administratorzy. Użytkownicy zaawansowani posiadają więcej praw niż standardowi użytkownicy, jednak nadal nie osiągają poziomu uprawnień administratorów. Często mylenie tych grup wynika z niepełnego zrozumienia zakresu uprawnień w Windows. Kluczowe jest zrozumienie, że w systemach operacyjnych liczy się nie tylko możliwość wykonywania zadań, ale także odpowiedzialność oraz ryzyko związane z nieodpowiednim przydzieleniem uprawnień. Błędne interpretacje mogą prowadzić do sytuacji, w której osoby nieposiadające odpowiednich kompetencji otrzymują zbyt duże uprawnienia, co naraża system na ataki z zewnątrz lub wewnętrzne naruszenia bezpieczeństwa.

Pytanie 39

Jaką wartość liczbową ma BACA zapisaną w systemie heksadecymalnym?

A. 135316 (8)
B. 1100101010111010 (2)
C. 1011101011001010 (2)
D. 47821 (10)
Wybór odpowiedzi 47821 w systemie dziesiętnym wygląda na fajny, ale wygląda na to, że nie do końca zrozumiałeś, jak działają konwersje pomiędzy systemami liczbowymi. Liczby heksadecymalne są w systemie szesnastkowym, gdzie każda cyfra to wartość od 0 do 15. Tu przeliczenie heksadecymalnego BACA na dziesiętny dawałoby zupełnie inne wartości. No i konwersja binarna i heksadecymalna nie działa tak, że można po prostu skakać do systemu dziesiętnego bez odpowiednich obliczeń. Co do odpowiedzi 135316 w systemie ósemkowym, to też nie jest to to, co potrzebne. W systemie ósemkowym każda cyfra to wartości od 0 do 7. Gdybyś przeliczył BACA na ósemkowy, wynik byłby naprawdę inny. Często ludzie pomijają etap przeliczania między systemami, a to prowadzi do błędów. Ostatnia odpowiedź, 1100101010111010 w systemie binarnym, wydaje się na pierwszy rzut oka zbliżona, ale nie pasuje do BACA. Pamiętaj, że każda cyfra w konwersji ma swoje miejsce i wartość, więc warto zwracać na to uwagę. Te błędy w konwersji dotyczą głównie źle zrozumianych zasad reprezentacji w różnych systemach liczbowych, co jest istotne dla programistów i inżynierów zajmujących się obliczeniami.

Pytanie 40

Rodzajem złośliwego oprogramowania, którego podstawowym zamiarem jest rozprzestrzenianie się w sieciach komputerowych, jest

A. backdoor
B. robak
C. trojan
D. keylogger
Robak to złośliwe oprogramowanie, które ma zdolność do samodzielnego rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych. W przeciwieństwie do wirusów, które potrzebują hosta do reprodukcji, robaki są autonomiczne i mogą kopiować się z jednego komputera na drugi bez potrzeby interakcji użytkownika. Przykładem robaka jest Blaster, który w 2003 roku wykorzystał lukę w systemie Windows, aby zainfekować miliony komputerów na całym świecie. Robaki często wykorzystują protokoły sieciowe, takie jak TCP/IP, do komunikacji i rozprzestrzeniania się, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa obejmują regularne aktualizowanie oprogramowania, aby eliminować znane luki, edukowanie użytkowników na temat zagrożeń związanych z otwieraniem nieznanych załączników oraz stosowanie zapór sieciowych, które mogą blokować nieautoryzowane połączenia. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed nimi oraz w odpowiedzi na incydenty związane z bezpieczeństwem sieciowym.