Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 16:15
Data zakończenia: 19 maja 2025 17:16

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie dokumenty dotyczące pracownika, który został zwolniony, pracodawca musi przechowywać najdłużej po zakończeniu stosunku pracy?

A. Wnioski o pomoc socjalną

B. Akta pracownicze

C. Podania o urlop

D. Rejestry czasu pracy

Akta osobowe pracowników są dokumentami, które pracodawca jest zobowiązany przechowywać najdłużej po ustaniu stosunku pracy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, pracodawcy muszą przechowywać akta osobowe przez okres 50 lat od daty rozwiązania umowy o pracę. Akta te zawierają kluczowe informacje dotyczące pracownika, takie jak dokumenty potwierdzające przebieg zatrudnienia, umowy, a także dane osobowe. Ich archiwizacja jest ważna nie tylko dla celów ewentualnych kontroli przez organy nadzoru, ale także w przypadku konieczności weryfikacji historii zatrudnienia przez byłego pracownika, co może mieć znaczenie na przykład przy ubieganiu się o emeryturę. Przechowywanie akt osobowych zgodnie z przepisami prawa jest zatem istotnym elementem odpowiedzialnego zarządzania zasobami ludzkimi oraz przestrzegania zasad ochrony danych osobowych, co podkreśla znaczenie wdrażania polityki archiwizacji w organizacji.

Pytanie 2

Jakim dokumentem magazynowym pracownik powinien zarejestrować przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu?

A. Wz – wydanie na zewnątrz

B. Pz – przyjęcie z zewnątrz

C. Rw – rozchód wewnętrzny

D. Pw – przychód wewnętrzny

Odpowiedź Pw – przychód wewnętrzny jest prawidłowa, ponieważ dokument ten służy do ewidencjonowania przyjęcia towarów do magazynu, co w przypadku wyrobów gotowych z produkcji oznacza, że trafiają one do stanu magazynowego. W praktyce, przychód wewnętrzny stosuje się w sytuacji, gdy jednostka przyjmuje swoje własne wyroby, które wcześniej zostały wyprodukowane. Zgodnie z zasadami rachunkowości, przyjęcie towarów powinno być udokumentowane, aby zapewnić prawidłowe zarządzanie stanami magazynowymi oraz należytą kontrolę kosztów. Przykładowo, jeśli zakład produkcyjny wyprodukuje nową partię wyrobów, pracownik powinien zarejestrować ten proces przy pomocy dokumentu Pw, co zapewni, że nowa partia zostanie odpowiednio uwzględniona w systemie magazynowym. Warto także zauważyć, że dokumentacja magazynowa stanowi kluczowy element sprawozdawczości finansowej i musi być prowadzona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co wpływa na przejrzystość i rzetelność danych finansowych jednostki.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Badania oraz pomiary czynników szkodliwych, które mogą wystąpić w miejscu pracy, są realizowane na koszt

A. Państwowej Inspekcji Pracy

B. Inspektora Bezpieczeństwa i Higieny Pracy

C. pracowników

D. pracodawcy

Dobrze wybrałeś, bo pomiary i badania czynników szkodliwych w pracy to obowiązek pracodawcy. Prawo mówi jasno, że to on musi dbać o to, żebyśmy mieli bezpieczne warunki pracy. Trzeba też regularnie sprawdzać, czy wszystko jest w porządku, czyli badać hałas, substancje chemiczne i inne czynniki. Koszty tych badań spadają na pracodawcę, bo to jego odpowiedzialność, żeby zadbać o nasze zdrowie. Jeżeli coś by się nie zgadzało i byłyby jakieś problemy z bezpieczeństwem, to on też musi działać naprawczo i ponosić kolejne koszty. Często zleca się takie badania specjalistycznym firmom, żeby mieć pewność, że wyniki są rzetelne i żeby wdrożyć jakieś działania prewencyjne. Tak więc to ważna kwestia dla każdego pracodawcy.

Pytanie 5

Na fakturze za sprzedane produkty gotowe przez przypadek wpisano błędną kwotę VAT. Jak należy skorygować ten błąd?

A. duplikatu faktury

B. noty korygującej VAT

C. duplikatu rachunku

D. faktury VAT korygującej

Faktura VAT korygująca jest dokumentem, który służy do poprawienia błędów w już wystawionych fakturach VAT, w tym błędów dotyczących kwoty podatku VAT. W przypadku, gdy na fakturze za sprzedane wyroby gotowe wpisano nieprawidłową kwotę podatku VAT, wystawienie faktury VAT korygującej jest jedynym prawidłowym sposobem na dokonanie korekty. Taka faktura musi zawierać wszystkie dane oryginalnej faktury, a także wskazywać poprawioną wartość VAT oraz uzasadnienie wprowadzonej zmiany. Przykładowo, jeśli faktura została wystawiona na kwotę 1000 zł z VAT 230 zł, a prawidłowa kwota VAT powinna wynosić 200 zł, to na fakturze VAT korygującej należy uwzględnić obie wartości oraz wyraźnie zaznaczyć, że dotyczy ona korekty. Stosowanie faktur VAT korygujących jest zgodne z ustawą o VAT oraz z zasadami prowadzenia ksiąg rachunkowych, co podkreśla znaczenie prawidłowego dokumentowania transakcji.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Na podstawie danych dotyczących wartości sprzedaży i liczby zatrudnionych w czterech hurtowniach ustal, która hurtownia osiągnęła najwyższą wydajność pracy.

Nazwa hurtowni	Wartość sprzedaży	Liczba zatrudnionych pracowników
SAT	650 000,00 zł	10
ALA	800 000,00 zł	20
BAG	360 000,00 zł	6
RET	560 000,00 zł	8

A. SAT

B. ALA

C. BAG

D. RET

Poprawna odpowiedź to hurtownia RET, ponieważ uzyskana przez nią wydajność pracy wynosi 70 000 zł na pracownika, co jest najwyższą wartością w porównaniu do pozostałych hurtowni. Wydajność pracy jest obliczana jako stosunek wartości sprzedaży do liczby zatrudnionych pracowników, co jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej w logistyce i handlu. Ustalając wydajność, menedżerowie mogą lepiej zrozumieć, które jednostki są w stanie generować najwyższe przychody przy minimalnych nakładach ludzkich. To podejście wspiera decyzje dotyczące alokacji zasobów i strategii zatrudnienia. Dodatkowo, monitorowanie wydajności pracy w czasie pozwala na identyfikację trendów i wzorców, co jest niezbędne dla ciągłego doskonalenia procesów. W praktyce, hurtownie często stosują wskaźniki KPI, aby analizować wyniki i podejmować działań mających na celu optymalizację wydajności. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być wprowadzenie szkoleń dla pracowników w hurtowniach o niższej wydajności, co może przyczynić się do ich wzrostu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Producent zamierza wyprodukować w ciągu miesiąca 10 000 sztuk drewnianych palet. Ustalone normy techniczne zużycia drewna na jedną paletę wynoszą 0,035 m³. Posiada zapas początkowy drewna równy 70 m³, a planowany zapas końcowy to 100 m³. Ile metrów sześciennych drewna powinno być zakupione?

A. 380 m3

B. 250 m3

C. 280 m3

D. 180 m3

Żeby policzyć, ile drewna musimy kupić, na początku warto zorientować się, ile tego surowca nam potrzeba do wytworzenia palet. Mamy w planach zrobienie 10 000 palet i na jedną paletę potrzeba 0,035 m³ drewna. Więc całkowita ilość drewna to 10 000 razy 0,035 m³, co daje nam 350 m³. Potem musimy dodać zapas, który mamy na początku i na końcu. Startujemy z 70 m³, a w planie mamy mieć 100 m³ na koniec. Jak to się policzy? Bierzemy wzór: potrzebne drewno równa się (zużycie drewna plus zapas końcowy) minus zapas początkowy. Podstawiając nasze liczby, mamy (350 m³ plus 100 m³) minus 70 m³, co daje 380 m³. To się zgadza z tym, co mówi się o planowaniu produkcji – trzeba wiedzieć, ile surowców potrzebujemy, zanim zaczniemy pracować. Takie dokładne obliczenia są mega ważne, bo pomagają zaoszczędzić na kosztach i lepiej zarządzać zapasami w firmach produkcyjnych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

W przedsiębiorstwie w ciągu roku sprawozdawczego wyprodukowano 200 jednostek wyrobu gotowego. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu.

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (w zł)	Koszt wytworzenia jednostki wyrobu (w zł)
materiały bezpośrednie	5 000	5 000,:200 =25
płace bezpośrednie	8 000	8 000,:200 =40
koszty wydziałowe	3 000	3 000,:200 =15
Techniczny koszt wytworzenia	16 000

A. 65 zł

B. 80zł

C. 90 zł

D. 55 zł

Poprawna odpowiedź, 80 zł, jest wynikiem prawidłowego obliczenia jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu. Aby uzyskać jednostkowy koszt, konieczne jest zsumowanie wszystkich kosztów związanych z produkcją, które obejmują materiały bezpośrednie, płace oraz koszty wydziałowe. W tym przypadku materiały bezpośrednie wynoszą 25 zł, płace bezpośrednie 40 zł, a koszty wydziałowe 15 zł, co daje łącznie 80 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z przyjętymi standardami rachunkowości, które wskazują na konieczność uwzględnienia wszystkich kosztów produkcji przed podziałem ich przez liczbę wyprodukowanych jednostek. Alternatywnie, można obliczyć jednostkowy koszt, dzieląc całkowity koszt wytworzenia (16 000 zł) przez liczbę wyprodukowanych jednostek (200). Oba podejścia prowadzą do tego samego wyniku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie kalkulacji kosztów. Znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia jest kluczowa dla podejmowania decyzji o cenach, planowania produkcji oraz analizy rentowności wyrobów.

Pytanie 14

Który zapis wartości rocznych stawek amortyzacji, przy naliczeniu wartości zużycia środków trwałych, odzwierciedla zastosowanie metody progresywnej?

A. 140, 120, 60, 60

B. 60, 60, 60, 60

C. 100, 100, 100, 60

D. 100, 120, 140, 160

Wartości amortyzacji przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach nie spełniają kryteriów metody progresywnej, co skutkuje ich błędnością. W szczególności, w przypadku stawek 100, 100, 100, 60 oraz 60, 60, 60, 60, brak jest wzrostu wartości amortyzacji w kolejnych latach, co jest kluczowym elementem tej metody. Utrzymywanie stałych stawek lub ich redukcja, jak w przypadku ostatniej z wymienionych odpowiedzi, sugeruje podejście liniowe lub degressive, które nie uwzględnia rosnącego zużycia aktywów. Często występującym błędem w analizie amortyzacji jest mylenie metod i założeń dotyczących zużycia aktywów, co prowadzi do błędnych obliczeń finansowych. Metoda liniowa, polegająca na stałym odpisie wartości aktywów przez cały ich okres użytkowania, nie oddaje dynamicznego charakteru użytkowania i użytkowania nowoczesnych środków trwałych. Warto zaznaczyć, że zgodnie z zasadami rachunkowości, wybór metody amortyzacji powinien być dostosowany do rzeczywistego wzrostu wartości użytkowej aktywach, co w rezultacie wspiera rzetelność sprawozdawczości finansowej. Wartości, które nie rosną, mogą prowadzić do nieprawidłowego przedstawienia sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa w raportach finansowych, co jest szczególnie istotne z perspektywy interesariuszy, takich jak inwestorzy czy banki.

Pytanie 15

W firmie zyski z lat wcześniejszych, które nie zostały podzielone, są klasyfikowane jako

A. aktywa obrotowe

B. aktywa trwałe

C. zobowiązania długoterminowe

D. kapitały własne

Niepodzielony zysk z lat ubiegłych, znany również jako zysk zatrzymany, stanowi część kapitałów własnych przedsiębiorstwa. Jest to zysk, który został wypracowany przez firmę, ale nie został wypłacony jako dywidenda dla akcjonariuszy. Zamiast tego, zysk ten pozostaje w firmie, co daje możliwość jego reinwestycji w rozwój, badań i rozwój, a także na pokrycie ewentualnych strat. W praktyce, gromadzenie niepodzielonych zysków jest korzystne, ponieważ zwiększa kapitał własny, co może poprawić wskaźniki finansowe przedsiębiorstwa, takie jak wskaźnik zadłużenia czy rentowność. Dzięki zwiększeniu kapitału własnego, firma może również zyskać lepsze warunki finansowania zewnętrznego, co jest istotne w kontekście strategii długoterminowego rozwoju. W ramach dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, przedsiębiorstwa powinny dążyć do utrzymania zdrowego balansu pomiędzy wypłatą dywidend a reinwestowaniem zysków, co może przynieść korzyści w przyszłości.

Pytanie 16

Zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy pracodawca może żądać od pracownika

A. pełnego wykorzystania zdolności i kwalifikacji w czasie pracy na danym stanowisku

B. działania wbrew obowiązującemu prawu

C. całodobowej dostępności ze względu na rodzaj wykonywanej pracy oraz zakres uprawnień i odpowiedzialności

D. zgody na skrócenie wymiaru urlopu wypoczynkowego z uwagi na sezonowy charakter wykonywanej pracy

Pracodawca ma prawo oczekiwać, że pracownik w pełni wykorzysta swoje zdolności i kwalifikacje w trakcie pracy na zajmowanym stanowisku, co jest zgodne z zasadą efektywności pracy. Oczekiwanie to odnosi się do maksymalizacji potencjału pracownika w kontekście realizacji powierzonych mu zadań oraz celów przedsiębiorstwa. Pracownicy, posiadając odpowiednie umiejętności, są w stanie przyczynić się do sukcesu organizacji, co jest korzystne zarówno dla pracodawcy, jak i dla samego pracownika, który rozwija swoje zdolności zawodowe. W praktyce może to oznaczać, że pracodawca organizuje szkolenia, aby pracownicy mogli podnieść swoje kwalifikacje, a także wprowadza systemy oceny, pozwalające na monitorowanie efektywności i dostosowanie zadań do umiejętności pracowników. Warto zwrócić uwagę na to, że zasada ta znajduje odzwierciedlenie w standardach zarządzania zasobami ludzkimi, które podkreślają znaczenie motywacji i zaangażowania pracowników dla osiągania celów strategicznych firmy.

Pytanie 17

Skarb Państwa podejmuje emisję oraz sprzedaż obligacji skarbowych w przypadku, gdy występuje

A. nadwyżka budżetowa

B. hiperinflacja

C. inflacja pełzająca

D. deficyt budżetowy

Mówiąc o inflacji pełzającej, myślę, że nie bardzo pasuje to do tematu obligacji skarbowych. Ta inflacja, choć wpływa na wartość pieniądza, to nie jest bezpośrednim powodem, dla którego Skarb Państwa zaciąga długi. Obligacje skarbowe są głównie po to, żeby sfinansować deficyt budżetowy, a nie walczyć z inflacją. Hiperinflacja, która sprawia, że ceny rosną w zastraszającym tempie, może wręcz zniechęcić inwestorów do kupna obligacji, bo mają obawy, że ich pieniądze stracą na wartości. W takich sytuacjach rząd raczej unika emisji obligacji, bo mogą być one mało atrakcyjne i oprocentowanie musiałoby być bardzo wysokie, żeby kogoś zachęcić do inwestycji. Z drugiej strony, jak jest nadwyżka budżetowa, to w ogóle nie ma sensu emitować nowych obligacji, bo państwo ma więcej pieniędzy niż wydaje i mogłoby skupić się na spłacie starych długów. Takie błędy myślowe wynikają z mylenia celów emisji obligacji z walką z inflacją lub z błędnych założeń o budżetach państwowych.

Pytanie 18

Reklama, sprzedaż bezpośrednia oraz public relations stanowią składniki strategii

A. produktu

B. promocji

C. cenowej

D. marki

Wszystkie pozostałe odpowiedzi, takie jak strategia cenowa, produktowa czy marki, odnoszą się do innych aspektów marketingu, które nie obejmują bezpośrednio działań promocyjnych. Strategia cenowa koncentruje się na ustalaniu ceny produktów lub usług, co jest kluczowe dla konkurencyjności, ale nie jest bezpośrednio związane z promocją. Właściwe ustalenie ceny może wpłynąć na decyzje zakupowe, jednak sama cena nie jest narzędziem komunikacji, które zachęca konsumentów do zakupu. Strategie produktowe dotyczą zarządzania cyklem życia produktu, jego cechami oraz innowacjami, co również nie jest tożsame z promocją. Wreszcie, strategia marki koncentruje się na budowaniu tożsamości marki i jej postrzeganiu przez konsumentów, co jest istotne, ale nie obejmuje konkretnych działań promocyjnych. Błędne zrozumienie tych koncepcji często prowadzi do myślenia, że promocja jest jedynie jednym z wielu aspektów strategii marketingowej, podczas gdy w rzeczywistości jest to kluczowy element, który łączy różne działania mające na celu dotarcie do klientów i przekonanie ich do zakupu.

Pytanie 19

Przy zatrudnieniu 4 sprzedawców i 2 kasjerów, całkowita wartość sprzedaży w sklepie w zeszłym miesiącu wyniosła 540 000 zł. Wylicz miesięczną efektywność pracy przypadającą na jednego pracownika?

A. 90 000 zł

B. 11 250 zł

C. 7 500 zł

D. 22 500 zł

Miesięczna wydajność pracy przypadająca na jednego pracownika oblicza się, dzieląc całkowitą wartość sprzedaży przez liczbę pracowników. W naszym przypadku mamy 4 sprzedawców i 2 kasjerów, co daje łącznie 6 pracowników. Wartość sprzedaży wyniosła 540 000 zł, więc obliczenia wyglądają następująco: 540 000 zł / 6 pracowników = 90 000 zł. Taka analiza jest kluczowa w kontekście efektywności pracy zespołu. W praktyce, wiedza o wydajności jest niezbędna do podejmowania decyzji dotyczących alokacji zasobów, planowania zatrudnienia oraz oceny wyników finansowych. Wartości takie mogą być także porównywane z innymi okresami lub z konkurencją, aby ocenić, czy zespół działa na poziomie branżowym. Utrzymanie wysokiej wydajności pracy jest istotne dla wzrostu zysków oraz poprawy satysfakcji klientów, dlatego przedsiębiorstwa często monitorują te wskaźniki i dążą do ich optymalizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania personelem i efektywnością operacyjną.

Pytanie 20

Zamieszczony w tabeli podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą jest charakterystyczny dla

Podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą
Podział zysku	Kwota w zł
1.Powiększenie funduszu przedsiębiorstwa	1 200 000
2.Utworzenie funduszu celowego	600 000
3.Nagrody i premie	400 000
4.Pokrycie straty ubiegłorocznej	250 000
5.Powiększenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych	150 000
Razem	2 600 000

A. przedsiębiorstwa państwowego.

B. spółki akcyjnej.

C. spółdzielni produkcyjnej.

D. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zarządzanie zyskiem w przedsiębiorstwie ma różne modele w zależności od formy prawnej jednostki. W przypadku spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, podział zysku zazwyczaj koncentruje się na wypłacie dywidend dla akcjonariuszy lub wspólników, co może prowadzić do pominięcia inwestycji w rozwój firmy. W spółkach akcyjnych decyzje te są podejmowane na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, co często jest zdominowane przez interesy największych akcjonariuszy. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, podobnie jak w spółkach akcyjnych, zyski są dzielone pomiędzy wspólników w proporcji do ich wkładów. Z kolei w spółdzielniach produkcyjnych zyski są zazwyczaj dzielone w oparciu o wkład pracy członków, co różni się zasadniczo od sposobu, w jaki zysk jest zarządzany w przedsiębiorstwie państwowym. Te różnice prowadzą do typowych błędów myślowych, gdzie myli się cele społeczno-ekonomiczne spółek z odpowiedzialnością za zyski, co z kolei może wpływać na decyzje strategiczne i finansowe jednostek. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących struktury zarządzania zyskiem w różnych typach przedsiębiorstw oraz ich wpływu na rozwój lokalnych społeczności.

Pytanie 21

Firma nabyła materiały, które zostały przyjęte do magazynu. Płatność za dostarczone materiały zostanie zrealizowana w późniejszym terminie. Wartość kwoty do zapłaty stanowi zobowiązanie

A. tytułu dostaw i usług

B. z tytułu ubezpieczeń społecznych

C. wobec urzędu skarbowego

D. wobec pracowników

Odpowiedź, że zobowiązanie stanowi tytuł dostaw i usług, jest prawidłowa, ponieważ w momencie zakupu materiałów, które zostały przyjęte do magazynu, przedsiębiorstwo staje się dłużnikiem wobec dostawcy. To zobowiązanie jest klasyfikowane jako zobowiązanie z tytułu dostaw i usług, które podlega standardom rachunkowości, takim jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) oraz KSR (Krajowe Standardy Rachunkowości). W praktyce oznacza to, że w bilansie przedsiębiorstwa pojawia się pozycja zobowiązań krótkoterminowych, która odzwierciedla kwotę, którą firma musi zapłacić dostawcy. Kluczowym aspektem jest także terminowość płatności, która wpływa na relacje z dostawcami oraz na zdolność kredytową firmy. Przykładem może być sytuacja, gdy firma budowlana zamawia materiały do realizacji projektu, a płatność za nie odbywa się po zakończeniu etapu budowy. W takim przypadku, zobowiązania z tytułu dostaw i usług są istotnym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz jego płynności finansowej.

Pytanie 22

Która z metod amortyzacji aktywów trwałych prowadzi do szybkiego i przyspieszonego rozliczania amortyzacji w początkowych latach ich użytkowania?

A. Naturalna

B. Progresywna

C. Degresywna

D. Liniowa

Metoda amortyzacji degresywnej, znana jako metoda przyspieszonej amortyzacji, to fajny sposób na to, by szybciej odpisywać wartość środków trwałych, szczególnie na początku ich użytkowania. W tej metodzie odpisy są ustalane na podstawie stałej stopy procentowej, którą stosuje się do wartości bilansowej na samym początku. Co ważne, w pierwszych latach wypadają wyższe odpisy, co może być na rękę firmom, bo przez to mają niższe zobowiązania podatkowe. Przykładowo, maszyny produkcyjne, które intensywnie pracują, szybko tracą na wartości, więc ta metoda sprawdza się świetnie. Dzięki niej firma może lepiej zarządzać finansami, bo wyższa amortyzacja w pierwszym okresie polepsza jej płynność. Warto również wiedzieć, że przedsiębiorstwa mogą stosować tę metodę, jeśli mieści się to w ich polityce finansowej i w ramach obowiązujących przepisów rachunkowości.

Pytanie 23

Nabywca towarów lub usług wystawia notę korygującą między innymi w sytuacji, gdy otrzymał fakturę od sprzedawcy, która zawierała błąd

A. w kwocie podatku VAT

B. w stawce podatku VAT

C. w wartości netto zakupionych produktów

D. w numerze NIP nabywcy

Odpowiedź "w numerze NIP nabywcy" jest prawidłowa, ponieważ nota korygująca jest dokumentem, który ma na celu skorygowanie błędów zawartych w fakturze. W przypadku, gdy faktura zawiera błędny numer NIP nabywcy, wystawienie noty korygującej staje się konieczne, aby poprawić te informacje w księgowości. Prawidłowy numer NIP jest kluczowy dla poprawności rozliczeń podatkowych, ponieważ jest on niezbędny do identyfikacji podatnika w systemie VAT. W praktyce, jeśli nabywca zauważy, że otrzymana faktura zawiera błędny numer NIP, powinien niezwłocznie wystawić notę korygującą i skierować ją do sprzedawcy. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, poprawność danych identyfikacyjnych na fakturze jest jednym z podstawowych wymogów prawnych, co potwierdzają regulacje zawarte w ustawach o podatku od towarów i usług. Warto również zauważyć, że brak korekty błędnych danych może prowadzić do problemów z rozliczeniami VAT, co skutkuje koniecznością dokonywania poprawek w dokumentacji podatkowej.

Pytanie 24

Firma Transportowa nabyła nowy pojazd ciężarowy, który został uwzględniony w bilansie w kategorii

A. aktywa obrotowe

B. środki trwałe

C. kapitał własny

D. wyroby gotowe

Odpowiedź 'środki trwałe' jest poprawna, ponieważ samochody ciężarowe są klasyfikowane jako aktywa długoterminowe, które przedsiębiorstwo wykorzystuje w swojej działalności przez dłuższy czas, zazwyczaj powyżej roku. Środki trwałe to wszelkie materialne aktywa, które nie są przeznaczone do sprzedaży, lecz służą do realizacji działalności operacyjnej firmy. W praktyce oznacza to, że samochód ciężarowy będzie generował przychody poprzez świadczenie usług transportowych, a jego wartość będzie amortyzowana przez okres jego użytkowania. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo Transportowe w ciągu roku dokonuje odpisów amortyzacyjnych na zakupiony pojazd, co wpływa na jego sprawozdanie finansowe. Dobre praktyki w zakresie zarządzania finansami przedsiębiorstwa wskazują na konieczność rzetelnego klasyfikowania aktywów, co umożliwia dokładniejsze analizy finansowe oraz efektywne planowanie budżetu. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przedsiębiorstwa są zobowiązane do ujawnienia wartości środków trwałych w bilansie oraz zasad dotyczących ich amortyzacji.

Pytanie 25

Zapas zeszytów i okładek do zeszytów zgromadzony w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych klasyfikuje się jako

A. towary

B. materiały podstawowe

C. produkty gotowe

D. materiały pomocnicze

Odpowiedź 'towarów' jest prawidłowa, ponieważ zapasy zeszytów oraz okładek na zeszyty w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych są klasyfikowane jako towary, które przeznaczone są do sprzedaży. W kontekście gospodarki magazynowej towary to produkty, które są gotowe do dystrybucji i sprzedaży finalnym klientom. W branży hurtowej, towary obejmują również wszystkie materiały, które nie wymagają dalszej obróbki i są zmagazynowane w celu dalszej sprzedaży. Zeszyty i okładki, będące produktami papierniczymi, idealnie wpisują się w tę definicję, ponieważ są one gotowe do użycia przez klientów. Przykładem może być sytuacja, gdy hurtownia dostarcza zeszyty do szkół lub biur – w takim przypadku magazynowane towary są gotowe do natychmiastowej sprzedaży, co jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania zapasami w hurtowniach. Dodatkowo, klasyfikacja zapasów jako towarów pozwala na łatwiejsze monitorowanie rotacji zapasów, co jest istotne w kontekście obliczania wskaźników efektywności i planowania przyszłych zakupów zgodnie z aktualnym zapotrzebowaniem rynku.

Pytanie 26

W związku z poziomem szczegółowości badań analitycznych można wyróżnić analizę ekonomiczną

A. szczegółową i okresową

B. okresową i odcinkową

C. ogólną i szczegółową

D. odcinkową i funkcjonalną

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia różnych kategorii analizy ekonomicznej. Odpowiedź dotycząca analizy okresowej i odcinkowej sugeruje, że koncentruje się jedynie na czasie jako kluczowym elemencie, co jednak nie oddaje pełni wymagań analizy ekonomicznej. Analiza okresowa jest ważna, ale odnosi się głównie do przeglądu wyników w określonych przedziałach czasowych, co nie uwzględnia szerszego kontekstu makroekonomicznego. Odpowiedź o analizie szczegółowej i okresowej również nie jest właściwa, gdyż łączy dwa różne podejścia bez uwzględnienia ich głównych funkcji. Analiza szczegółowa skupia się na elementach składowych działalności gospodarczej, a analiza funkcjonalna, chociaż istotna, nie jest powszechnie uznawana za odrębny typ analizy wedle wymogów standardów branżowych. W praktyce, nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do ograniczonej perspektywy i niepełnego zrozumienia dynamiki rynku. Kluczowym błędem, który należy unikać, jest rozdzielanie różnych kategorii analizy w sposób, który nie odzwierciedla ich wzajemnych powiązań oraz znaczenia w kontekście decyzji strategicznych. Zrozumienie, że zarówno analiza ogólna, jak i szczegółowa są niezbędnymi narzędziami w podejmowaniu decyzji, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ekonomicznego.

Pytanie 27

Osoba prowadząca działalność gospodarczą, według definicji zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, to

A. wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

B. wspólnik spółki cywilnej

C. akcjonariusz spółki akcyjnej

D. członek spółdzielni

Wspólnik w spółce cywilnej to faktycznie przedsiębiorca, bo działa w ramach umowy cywilnoprawnej i prowadzi działalność gospodarczą. Jak to mówią, przedsiębiorcą jest każdy, kto coś sprzedaje lub oferuje usługi. W przypadku spółki cywilnej wspólnicy pracują razem, dzielą się zyskami i stratami, więc można ich spokojnie uznać za przedsiębiorców. Przykład? Możemy wziąć wspólnika, który ma jakiś warsztat rzemieślniczy w takiej spółce i korzysta z opodatkowania ryczałtowego. A warto też pamiętać, że spółka cywilna nie ma osobowości prawnej, co oznacza, że to wspólnicy odpowiadają za zobowiązania. Zrozumienie tego jest naprawdę ważne, bo pomaga lepiej zarządzać ryzykiem finansowym. W końcu, dobrze znać zasady, gdy chce się prowadzić własny biznes.

Pytanie 28

Jakie elementy wchodzą w skład aktywów obrotowych?

A. inwestycje krótkoterminowe, środki trwałe, krótkoterminowe kredyty bankowe

B. krótkoterminowe aktywa finansowe, wartość firmy, należności krótkoterminowe

C. zapasy, należności krótkoterminowe, inwestycje krótkoterminowe

D. zapasy, wartości niematerialne i prawne, należności krótkoterminowe

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia klasyfikacji aktywów w bilansie. Wiele osób myli aktywa obrotowe z innymi kategoriami aktywów, takimi jak wartości niematerialne i prawne czy środki trwałe. Wartości niematerialne i prawne, takie jak patenty czy znaki towarowe, są klasyfikowane jako aktywa trwałe, ponieważ nie są przeznaczone do szybkiego przekształcenia w gotówkę. Podobnie, środki trwałe, takie jak maszyny czy budynki, również nie są aktywami obrotowymi, ponieważ ich cykl życia i użyteczności znacznie przekracza rok obrotowy. Dlatego też, w odpowiedziach, które zawierają te elementy, występuje zasadniczy błąd w klasyfikacji. Krótkoterminowe aktywa finansowe są bliskie aktywom obrotowym, ale ich użycie w kontekście wartości firm lub połączeń z innymi kategoriami, takimi jak kredyty bankowe, wprowadza dodatkową nieścisłość. Pojęcie aktywów powinno uwzględniać ich charakterystykę operacyjną oraz praktyczne aspekty zarządzania nimi. Właściwe zrozumienie i klasyfikacja aktywów obrotowych jest kluczowe dla analizy finansowej oraz oceny efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa, co powinno być brane pod uwagę w kontekście strategii zarządzania finansami.

Pytanie 29

Kto zajmuje się rejestracją osób bezrobotnych oraz poszukujących zatrudnienia?

A. Powiatowa Rada Zatrudnienia

B. Wojewódzki Urząd Pracy

C. Powiatowy Urząd Pracy

D. Wojewódzka Rada Zatrudnienia

Powiatowy Urząd Pracy (PUP) jest instytucją odpowiedzialną za rejestrowanie osób bezrobotnych oraz poszukujących pracy. PUP realizuje szereg działań mających na celu wspieranie osób w trudnej sytuacji zawodowej oraz ułatwienie im powrotu na rynek pracy. Do podstawowych zadań PUP należy nie tylko rejestracja osób bezrobotnych, ale również prowadzenie doradztwa zawodowego, organizacja szkoleń, a także przyznawanie zasiłków dla bezrobotnych. Przykładem może być sytuacja, w której osoba traci pracę i decyduje się zarejestrować w PUP – uzyskuje wtedy dostęp do programów aktywizacji zawodowej, które mogą obejmować staże, praktyki zawodowe czy kursy podnoszące kwalifikacje. Takie działania są zgodne z krajowymi standardami polityki zatrudnienia, które zakładają aktywne wspieranie osób poszukujących pracy oraz adaptację ich umiejętności do aktualnych potrzeb rynku pracy.

Pytanie 30

Na podstawie zamieszczonego fragmentu rachunku do umowy zlecenia nr 1/2019 oblicz podatek dochodowy.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1/2019 (fragment)
Kwota brutto	3 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez zleceniobiorcę	0,00 zł
Koszty uzyskania przychodu 20%	............ zł
Podstawa opodatkowania	............ zł
Podatek dochodowy 18%	? zł

A. 648,00 zł

B. 540,00 zł

C. 600,00 zł

D. 432,00 zł

Obliczenie podatku dochodowego z umowy zlecenia wymaga znajomości kilku kluczowych kroków. Po pierwsze, istotne jest określenie kosztów uzyskania przychodu, które w przypadku umów zlecenia wynoszą 20% kwoty brutto. Po odliczeniu tych kosztów od kwoty brutto uzyskujemy podstawę opodatkowania. Warto zaznaczyć, że w praktyce, znajomość stawki podatkowej, która w Polsce wynosi obecnie 18%, jest kluczowa dla prawidłowego obliczenia należnego podatku. Po obliczeniu podstawy opodatkowania, należy zastosować odpowiednią stawkę podatku, co w tym przypadku daje kwotę 432,00 zł. Przykładowo, jeśli kwota brutto wynosi 2400 zł, to koszty uzyskania przychodu wyniosą 480 zł (2400 zł * 20%), a zatem podstawa opodatkowania wynosi 1920 zł (2400 zł - 480 zł). W przeliczeniu na podatek dochodowy daje to 345,60 zł (1920 zł * 18%). Warto również pamiętać, że obliczenia te muszą być potwierdzone odpowiednimi dokumentami oraz zgodne z aktualnymi przepisami prawa podatkowego, co jest istotne w kontekście ewentualnych kontroli skarbowych.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

W ciągu pierwszej zmiany pracownicy wytworzyli 130 sztuk produktów gotowych, w drugiej zmianie 120 sztuk, a w trzeciej 100 sztuk. Kontrola jakości ujawniła, że 6% całkowitej produkcji dnia nie spełnia norm jakościowych. To oznacza, że

A. łącznie 150 sztuk produktów gotowych posiada wysoką jakość

B. 21 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych

C. jedynie 15 sztuk produktów gotowych ma dobrą jakość

D. 329 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że często pojawiają się nieporozumienia związane z obliczeniami procentowymi oraz interpretacją danych. W przypadkach, gdy wskazywana jest liczba 15 sztuk, błąd wynika z niewłaściwego obliczenia procentu jakości, co prowadzi do zaniżenia liczby wyrobów spełniających normy. 150 sztuk to liczba całkowita wyprodukowanych wyrobów, jednak nie uwzględnia ona żadnych strat jakościowych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania jakością. Warto również podkreślić, że liczba 329 sztuk nie tylko jest błędna, ale także sugeruje brak zrozumienia wewnętrznych procesów produkcji oraz zasadności procentowych strat. Dane mogą wywoływać wrażenie wysokiej liczby wadliwych wyrobów, co może być mylące. Typowy błąd w myśleniu polega na pomijaniu całkowitej produkcji i błędnym rozumieniu danych procentowych. W praktyce, aby zrozumieć systemy jakości, warto zapoznać się z dokumentami standardów jakości, które określają, jak należy postępować w przypadku identyfikacji wadliwych produktów oraz jak efektywnie wdrażać procedury poprawy jakości.

Pytanie 33

Jak wycenia się należności od odbiorców w związku z dostawami i usługami?

A. według wartości nominalnej

B. zgodnie z wartością godziwą

C. na podstawie wartości wiarygodnie oszacowanej

D. na podstawie ceny sprzedaży netto

Wycena należności od odbiorców z tytułu dostaw i usług według cen sprzedaży netto może wydawać się logiczna, gdyż uwzględnia kwotę, którą firma faktycznie otrzymuje po uwzględnieniu rabatów czy zniżek. Jednakże, stosowanie cen sprzedaży netto w tym kontekście jest niepoprawne, ponieważ nie oddaje rzeczywistej wartości należności, jaką firma ma prawo otrzymać. Z kolei wycena według wartości godziwej, która odnosi się do wartości aktywów na rynku, może prowadzić do niestabilności w raportowaniu finansowym, ponieważ wartość godziwa zmienia się w zależności od warunków rynkowych. Dodatkowo, w przypadku wartości wiarygodnie oszacowanej, można napotkać trudności w ocenie rzetelności takich szacunków, co z kolei może prowadzić do nieadekwatnych zapisów księgowych. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny unikać nadmiernych oszacowań i korzystać z rzeczywistych kwot, które są ustalane na podstawie dokumentacji sprzedażowej. Dlatego kluczowe jest, aby firmy przestrzegały standardów rachunkowości, które zalecają wycenę należności według wartości nominalnej, co zapewnia spójność i przejrzystość w raportowaniu finansowym.

Pytanie 34

Rozbieżność pomiędzy rodzajem towaru umieszczonym na fakturze a zamówieniem złożonym u dostawcy jest stwierdzana w trakcie inspekcji

A. formalnej

B. rachunkowej

C. ekonomicznej

D. merytorycznej

Odpowiedź 'merytorycznej' jest prawidłowa, ponieważ kontrola merytoryczna polega na weryfikacji, czy treść dokumentów, takich jak faktury czy zamówienia, jest zgodna z rzeczywistością i obowiązującymi regulacjami. W przypadku niezgodności rodzaju towaru, kontrola ta umożliwia identyfikację błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych. Na przykład, jeśli na fakturze znajduje się inny produkt niż zamówiony, może to skutkować problemami z reklamacjami, a także błędnym księgowaniem. Praktyczne zastosowanie kontroli merytorycznej występuje w działach zakupów i księgowości, gdzie pracownicy muszą upewnić się, że dokumentacja jest zgodna z zamówieniami i rzeczywistym stanem magazynowym. Dobre praktyki sugerują przeprowadzanie takich kontroli na etapie przyjęcia towarów, co pozwala na natychmiastowe zgłoszenie i rozwiązanie potencjalnych problemów.

Pytanie 35

Komplementariusz stanowi jednego ze współwłaścicieli spółki

A. komandytowej

B. partnerskiej

C. akcyjnej

D. jawnej

Komplementariusz jest jednym z kluczowych wspólników w spółce komandytowej, gdzie odgrywa istotną rolę w zarządzaniu oraz odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem. W przeciwieństwie do komandytariusza, który odpowiada tylko do wysokości wniesionego wkładu, komplementariusz ma pełne prawo do działania w imieniu spółki. Przykładowo, jeśli spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą, to komplementariusz może podpisywać umowy, zatrudniać pracowników i podejmować kluczowe decyzje finansowe. Taka struktura organizacyjna pozwala na dynamiczne zarządzanie i elastyczność w działaniach przedsiębiorstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania spółkami. Ważne jest, aby komplementariusz miał odpowiednie kompetencje i doświadczenie, co zapewnia skuteczność zarządzania i minimalizuje ryzyko podejmowania niewłaściwych decyzji. Zrozumienie roli komplementariusza jest kluczowe dla osób planujących założenie spółki komandytowej, gdyż odpowiedzialność i zakres uprawnień mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie całej spółki.

Pytanie 36

Dobre ekonomiczne, które zaspokajają ludzkie potrzeby, mogą być wytworzone w trakcie

A. wymiany

B. podziału

C. produkcji

D. pracy

Produkcja to proces, w którym dobra ekonomiczne są wytwarzane w celu zaspokajania potrzeb ludzkich. Obejmuje on różnorodne działania, takie jak przetwarzanie surowców, wykorzystanie technologii i organizację pracy. W praktyce, produkcja może odnosić się do różnych sektorów gospodarki, w tym przemysłu, rolnictwa oraz usług. Na przykład, w przemyśle samochodowym, produkcja auta wymaga zaangażowania zarówno ludzi, jak i maszyn, co ilustruje synergiczną współpracę różnych zasobów. Dodatkowo, standardy jakości, takie jak ISO 9001, są stosowane w celu optymalizacji procesów produkcyjnych i zapewnienia wysokiej jakości produktów. Zrozumienie procesu produkcji jest kluczowe dla każdej organizacji dążącej do efektywności oraz innowacyjności w dostarczaniu dóbr i usług na rynku, co w konsekwencji prowadzi do lepszego zaspokajania potrzeb konsumentów.

Pytanie 37

Pierwszym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. przeprowadzenie szczegółowej analizy

B. opracowanie wniosków

C. wyznaczenie metody badawczej

D. określenie problematyki, zakresu oraz celu badania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pierwszym etapem analizy ekonomicznej jest zdefiniowanie problematyki, zakresu i celu badania. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pozwala na zrozumienie kontekstu, w którym przeprowadzane będą dalsze analizy. Na przykład, w przypadku badania wpływu zmiany polityki podatkowej na przedsiębiorstwa, należy najpierw wyraźnie określić, jakie aspekty polityki są analizowane, jakich typów przedsiębiorstw dotyczy badanie oraz jakie cele badawcze chcemy osiągnąć, na przykład ocena skutków finansowych czy wpływu na zatrudnienie. Zrozumienie problematyki pozwala także na właściwe zastosowanie metod analitycznych i narzędzi badawczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie analizy ekonomicznej. Dobrze zdefiniowany cel badania pozwala również na lepsze skonstruowanie pytań badawczych oraz hipotez, co zwiększa trafność i rzetelność wyników. W praktyce, analitycy często korzystają z różnych ram teoretycznych i modeli ekonomicznych, aby lepiej zrozumieć badany problem, co podkreśla znaczenie tego etapu w całym procesie analitycznym.

Pytanie 38

W hurtowni budowlanej TINO sp. z o.o. podczas inwentaryzacji odkryto brak 30 m2 dachówki, której koszt zakupu wynosi 30 zł/m2. Marża ze sprzedaży wynosi 20% ceny zakupu. Brak ten został uznany za winę pracownika. Jaką kwotą braków zostanie obciążony pracownik?

A. 1 080 zł

B. 1 140 zł

C. 900 zł

D. 960 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć kwotę niedoboru, którą zostanie obciążony pracownik, należy najpierw ustalić całkowity koszt niedoboru dachówki. Koszt zakupu dachówki wynosi 30 zł za m2, a niedobór wynosi 30 m2, co daje 30 m2 * 30 zł/m2 = 900 zł. Następnie, aby uwzględnić marżę, która wynosi 20% ceny zakupu, należy dodać tę marżę do kosztu zakupu. Marża wynosi 20% z 900 zł, co daje 180 zł (0,2 * 900 zł). Dlatego całkowita kwota, która obciąży pracownika, wyniesie 900 zł + 180 zł = 1080 zł. W praktyce, w sytuacjach związanych z niedoborami, istotne jest przestrzeganie procedur związanych z inwentaryzacją oraz odpowiedzialnością pracowników, co zapewnia prawidłowe zarządzanie kosztami i minimalizuje straty.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Według normy dotyczącej produkcji, aby uzyskać 6 sztuk gotowego wyrobu, potrzebne jest 30 minut. Ile gotowych wyrobów może wykonać pracownik w czasie 8 godzin pracy?

A. 96 szt.

B. 64 szt.

C. 48 szt.

D. 80 szt.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć liczbę wyrobów gotowych, jakie pracownik powinien wykonać w ciągu 8 godzin, należy najpierw ustalić, ile czasu zajmuje wykonanie jednej sztuki. Zgodnie z normą, wykonanie 6 sztuk zajmuje 30 minut, co oznacza, że jedna sztuka wymaga 5 minut (30 minut / 6 sztuk). W ciągu 8 godzin (480 minut) pracownik ma więc czas na wykonanie 480 minut / 5 minut na sztukę, co daje 96 sztuk. Taki sposób obliczeń jest istotny w kontekście normowania pracy i optymalizacji procesów produkcyjnych. Zastosowanie efektywnych metod zarządzania czasem i wydajnością jest kluczowe w branżach produkcyjnych, gdzie precyzyjne planowanie i ocena wydajności mają wpływ na koszty i jakość wyrobów. W praktyce, znajomość norm czasowych pozwala lepiej organizować pracę zespołów oraz przewidywać zyski związane z realizacją zamówień.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej