Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 09:09
Data zakończenia: 22 maja 2025 09:21

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie sieciowe, które umożliwia dostęp do zasobów w sieci lokalnej innym urządzeniom wyposażonym w bezprzewodowe karty sieciowe, to

A. przełącznik

B. punkt dostępu

C. panel krosowy

D. koncentrator

Koncentrator, czyli hub, to urządzenie działające na warstwie fizycznej w modelu OSI. Pełni rolę takiego prostego punktu, z którego rozdzielają się sygnały w sieci, ale niestety nie nadaje się do udostępniania zasobów w sieciach bezprzewodowych, bo nie współpracuje z bezprzewodowymi kartami. Huby przesyłają dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co czasami prowadzi do kolizji i spadku wydajności. A panel krosowy to coś, co ułatwia ogarnianie kabli w szafach serwerowych, ale nie robi nic więcej. Przełącznik to już inny poziom, działa na drugiej lub trzeciej warstwie modelu OSI i dobrze przesyła dane w sieci, ale też nie ogarnia bezprzewodowych interfejsów. Wiele osób myli te urządzenia i ich funkcje, co może prowadzić do niezłych zamieszania w zarządzaniu siecią. Wiedza o różnicach między nimi jest naprawdę kluczowa, jeśli chcesz dobrze projektować i zarządzać infrastrukturą sieciową.

Pytanie 2

Interfejs graficzny Menedżera usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows służy do ustawiania konfiguracji serwera

A. wydruku

B. DNS

C. WWW

D. terminali

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to kluczowe narzędzie do zarządzania serwerami WWW w systemie Windows. Umożliwia nie tylko konfigurację, ale także monitorowanie i optymalizację wydajności aplikacji webowych. Dzięki interfejsowi graficznemu, użytkownicy mogą łatwo tworzyć i zarządzać witrynami internetowymi, a także ustawiać różne protokoły, takie jak HTTP czy HTTPS. IIS wspiera wiele technologii, w tym ASP.NET, co pozwala na rozwijanie dynamicznych aplikacji internetowych. Przykładem praktycznego zastosowania IIS jest uruchamianie serwisów e-commerce, które wymagają stabilnego i bezpiecznego serwera do obsługi transakcji online. Dobrze skonfigurowany IIS według najlepszych praktyk zapewnia szybkie ładowanie stron, co jest niezbędne w kontekście SEO oraz doświadczenia użytkowników. Umożliwia także zarządzanie certyfikatami SSL, co jest kluczowe dla zabezpieczenia danych przesyłanych przez użytkowników.

Pytanie 3

Instalator jest w stanie zamontować 5 gniazd w ciągu jednej godziny. Ile wyniesie całkowity koszt materiałów i instalacji 20 natynkowych gniazd sieciowych, jeśli cena jednego gniazda to 5,00 zł, a stawka za roboczogodzinę instalatora wynosi 30,00 zł?

A. 350,00 zł

B. 130,00 zł

C. 700,00 zł

D. 220,00 zł

Poprawna odpowiedź to 220,00 zł, co można obliczyć, biorąc pod uwagę koszty materiałów oraz robocizny. Koszt samego materiału na 20 gniazd wynosi 20 gniazd x 5,00 zł/gniazdo = 100,00 zł. Instalator montuje 5 gniazd w ciągu godziny, więc na zamontowanie 20 gniazd potrzebuje 20 gniazd ÷ 5 gniazd/godzinę = 4 godziny. Koszt robocizny wynosi 4 godziny x 30,00 zł/godzinę = 120,00 zł. Sumując te dwa koszty: 100,00 zł (materiały) + 120,00 zł (robocizna) = 220,00 zł. Takie podejście do obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają zawsze dokładne oszacowanie zarówno kosztów materiałów, jak i pracy. Dobrą praktyką jest również uwzględnianie ewentualnych kosztów dodatkowych, takich jak transport czy opłaty za materiały, co może mieć miejsce w rzeczywistych projektach.

Pytanie 4

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache wygląda następująco:

Listen 8012
Server Name localhost:8012

Aby zweryfikować prawidłowe funkcjonowanie strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

A. http://localhost:apache

B. http://localhost:8012

C. http://localhost:8080

D. http://localhost

Odpowiedzi http://localhost:8080, http://localhost:apache oraz http://localhost są błędne, bo żaden z tych adresów nie wskazuje na odpowiedni port, na którym działa Apache. Port 8080 niby jest popularny jako alternatywa dla HTTP, ale w tym przypadku nie jest on zdefiniowany w pliku konfiguracyjnym, co może wprowadzać w błąd. Niektórzy mogą myśleć, że porty 80 czy 443 to jedyne, które istnieją, a to nieprawda, bo wiele aplikacji działa na innych portach. W http://localhost:apache jest błąd, bo 'apache' to nie port ani adres, więc przeglądarka się nie połączy. A http://localhost w ogóle nie zawiera numeru portu, więc łączy się domyślnie z portem 80, co też nie jest zgodne z konfiguracją serwera. Ważne jest, żeby pamiętać, że musimy wpisywać zarówno nazwę hosta, jak i port, jeśli serwer działa na niestandardowym porcie. W przeciwnym razie fala frustracji może być nieunikniona, bo użytkownicy nie będą mogli znaleźć serwera.

Pytanie 5

Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować do połączenia urządzeń sieciowych oddalonych o 110 m w pomieszczeniach, gdzie występują zakłócenia EMI?

A. Fal radiowych

B. Światłowodu jednodomowego

C. Kabla współosiowego

D. Skrętki ekranowanej STP

Światłowód jednodomowy to świetny wybór, jeśli chodzi o podłączanie różnych urządzeń w sieci, zwłaszcza na dystansie do 110 m. Ma tę przewagę, że radzi sobie w trudnych warunkach, gdzie jest dużo zakłóceń elektromagnetycznych. To naprawdę pomaga, bo światłowody są znacznie mniej wrażliwe na te zakłócenia w porównaniu do tradycyjnych kabli. Poza tym, oferują mega dużą przepustowość – da się przesyłać dane z prędkościami sięgającymi gigabitów na sekundę, co jest kluczowe dla aplikacji, które potrzebują dużo mocy obliczeniowej. Używa się ich w różnych branżach, takich jak telekomunikacja czy infrastruktura IT, gdzie ważne jest, żeby sygnał był mocny i stabilny. Warto też dodać, że światłowody są zgodne z międzynarodowymi standardami, co czyni je uniwersalnymi i trwałymi. Oczywiście, instalacja wymaga odpowiednich technik i narzędzi, co może być droższe na starcie, ale w dłuższej perspektywie na pewno się opłaca ze względu na ich efektywność i pewność działania.

Pytanie 6

W strukturze hierarchicznej sieci komputery należące do użytkowników znajdują się w warstwie

A. dystrybucji

B. dostępu

C. szkieletowej

D. rdzenia

Warstwa dostępu w modelu hierarchicznym sieci komputerowych jest kluczowym elementem, który odpowiedzialny jest za bezpośrednie łączenie użytkowników i urządzeń końcowych z siecią. To w tej warstwie odbywa się fizyczne podłączenie do sieci oraz zarządzanie dostępem do zasobów, co czyni ją istotnym komponentem w architekturze sieci. W praktyce, urządzenia takie jak switche, punkty dostępowe oraz routery operują w tej warstwie, umożliwiając użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych oraz internetowych. Przykładem zastosowania tej warstwy może być biuro, w którym pracownicy korzystają z laptopów i smartfonów, które łączą się z siecią lokalną za pomocą switchy i punktów dostępowych. Właściwe zaprojektowanie warstwy dostępu, zgodnie z zasadami best practices, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wydajności oraz bezpieczeństwa sieci. Ważne jest również, aby uwzględnić kwestie takie jak VLAN-y do segregacji ruchu i bezpieczeństwa, co jest standardową praktyką w nowoczesnych sieciach lokalnych.

Pytanie 7

Aby aktywować FTP na systemie Windows, konieczne jest zainstalowanie roli

A. serwera sieci Web (IIS)

B. serwera Plików

C. serwera DNS

D. serwera DHCP

Wybór innych ról, takich jak serwer DHCP, serwer Plików czy serwer DNS, jest błędny, ponieważ każda z tych ról pełni zupełnie inną funkcję w infrastrukturze sieciowej. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) odpowiada za przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, co jest kluczowe dla komunikacji, ale nie ma nic wspólnego z transferem plików. Serwer Plików może umożliwiać przechowywanie i udostępnianie plików w sieci, jednak nie obsługuje on bezpośrednio protokołu FTP, co jest istotne, gdyż FTP wymaga dedykowanego serwera do zarządzania połączeniami i transferem. Serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest niezbędne do lokalizacji zasobów w internecie, ale również nie ma związku z protokołem FTP. Wybierając nieodpowiednie odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślową, gdzie mylimy różne usługi i ich funkcje. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że FTP wymaga specyficznej infrastruktury, która została zaprojektowana do obsługi tego protokołu, a to oferuje jedynie rola serwera sieci Web (IIS), co czyni ją niezbędną w kontekście uruchamiania usług FTP.

Pytanie 8

Gdy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, wyświetla się następujący komunikat: Żądanie polecenia ping nie może odnaleźć hosta www.onet.pl. Proszę sprawdzić nazwę i spróbować ponownie. Natomiast wpisując w wierszu poleceń komendę ping 213.180.141.140 (adres IP dla serwera www.onet.pl), użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny takiego zjawiska?

A. Błędny adres IP serwera DNS

B. Błędnie skonfigurowana maska podsieci

C. Niewłaściwie skonfigurowana brama domyślna

D. Niewłaściwy adres IP hosta

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może prowadzić do błędnych wniosków na temat diagnozowania problemów z siecią. Na przykład, sugerowanie, że niepoprawnie skonfigurowana maska podsieci mogłaby być przyczyną problemu, jest mylące, gdyż maska podsieci wpływa przede wszystkim na to, jak adresy IP są dzielone w danej sieci lokalnej. Jeśli użytkownik może pingować serwer bezpośrednio za pomocą adresu IP, to wskazuje, że komunikacja z urządzeniem w sieci lokalnej nie jest problematyczna. Podobnie, zasugerowanie niepoprawnego adresu IP hosta jest nietrafione, ponieważ użytkownik jest w stanie dotrzeć do serwera przez jego adres IP. Z kolei niepoprawnie skonfigurowana brama domyślna również nie jest przyczyną problemu, ponieważ w tej sytuacji użytkownik wciąż ma dostęp do adresu IP i może wysyłać oraz odbierać pakiety. W rzeczywistości problemy z DNS są często mylone z problemami z innymi elementami sieci, co prowadzi do nieefektywnego diagnozowania i naprawy usterek. Kluczowe jest zrozumienie, że DNS pełni fundamentalną rolę w przekształcaniu nazw domenowych w adresy IP, co czyni poprawną konfigurację serwera DNS krytycznym elementem w działaniu aplikacji internetowych.

Pytanie 9

Jakie polecenie w systemie Windows pokazuje tablicę routingu hosta?

A. ipconfig /renew

B. netstat -n

C. ipconfig /release

D. netstat - r

Polecenie 'netstat -r' w systemie Windows jest używane do wyświetlania tabeli routingu, która zawiera informacje o dostępnych trasach sieciowych, jakie komputer wykorzystuje do komunikacji z innymi urządzeniami w sieci. To polecenie dostarcza przede wszystkim informacji o lokalnych interfejsach sieciowych, ich adresach IP, maskach podsieci oraz bramach domyślnych. W praktyce, administratorzy sieci korzystają z tego narzędzia do diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi, monitorowania tras przesyłania danych oraz weryfikacji poprawności konfiguracji sieci. Znajomość tabeli routingu jest kluczowa dla efektywnego zarządzania ruchem sieciowym oraz dla zapewnienia, że dane są kierowane prawidłowo do odpowiednich docelowych adresów. Dodatkowo, w standardach branżowych, takich jak TCP/IP, zarządzanie trasami jest jednym z fundamentalnych aspektów, który wpływa na wydajność i niezawodność komunikacji w sieci.

Pytanie 10

Maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kategorii 5E powinien wynosić

A. cztery średnice kabla

B. dwie średnice kabla

C. sześć średnic kabla

D. osiem średnic kabla

Wybór odpowiedzi osiem średnic kabla jako minimalnego promienia zgięcia opiera się na kluczowych zasadach dotyczących instalacji kabli. Odpowiedzi takie jak cztery, dwie czy sześć średnic są błędne, ponieważ ignorują fundamentalne zasady dotyczące ochrony kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi. Zgięcie kabla w mniejszych promieniach prowadzi do ryzyka naruszenia struktury przewodów, co może skutkować degradacją jakości sygnału i zwiększonymi stratami. Często spotykanym błędem w myśleniu jest przekonanie, że oszczędzanie miejsca lub przyspieszanie instalacji można osiągnąć poprzez zginanie kabli w mniejszych promieniach. Tego rodzaju praktyki mogą być nie tylko niezgodne z zaleceniami producentów kabli, ale również prowadzić do długofalowych problemów z wydajnością sieci. Standardy takie jak TIA/EIA-568-B oraz ISO/IEC 11801 jasno określają minimalne wymagania dotyczące promieni zgięcia, które są niezbędne do zapewnienia niezawodności i długowieczności systemów kablowych. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze przestrzegać tych norm, aby uniknąć problemów z instalacją i utrzymaniem kabli, które mogą prowadzić do kosztownych napraw lub wymiany sprzętu.

Pytanie 11

Aby chronić lokalną sieć komputerową przed atakami typu Smurf pochodzącymi z Internetu, należy zainstalować oraz właściwie skonfigurować

A. zapory ogniowej

B. skaner antywirusowy

C. bezpieczną przeglądarkę internetową

D. oprogramowanie antyspamowe

Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej (firewall) jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu lokalnej sieci komputerowej przed atakami typu Smurf, które polegają na wykorzystaniu adresów IP ofiar do generowania nadmiaru ruchu sieciowego. Zapora ogniowa działa jako filtr, który blokuje nieautoryzowany dostęp do sieci oraz monitoruje i kontroluje ruch przychodzący i wychodzący. W przypadku ataku Smurf, złośliwy użytkownik wysyła pakiety ICMP Echo Request (ping) do rozgłoszeniowego adresu IP, co powoduje, że wszystkie urządzenia w sieci odpowiadają na te żądania, co wywołuje przeciążenie. Skonfigurowana zapora ogniowa może wykrywać i blokować takie pakiety, co znacznie zmniejsza ryzyko ataku. Dobrym praktyką jest również wdrożenie zasad ograniczających dostęp do portów oraz monitorowanie ruchu sieciowego w celu szybkiej identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Współczesne zapory ogniowe oferują wiele funkcji, takich jak inspekcja głębokiego pakietu i wykrywanie intruzów, co dodatkowo wspiera obronę przed różnorodnymi atakami.

Pytanie 12

Która z grup w systemie Windows Serwer ma najniższe uprawnienia?

A. Wszyscy

B. Operatorzy kont.

C. Administratorzy.

D. Użytkownicy.

Odpowiedzi "Operatorzy kont", "Użytkownicy" i "Administratorzy" pokazują, że mają one różne poziomy uprawnień, ale nie są najmniejsze, gdy porównamy to z "Wszyscy". "Operatorzy kont" na przykład mają możliwość zarządzania kontami, a to znaczy, że mają większe uprawnienia. Mogą dodawać lub usuwać konta, co jest ważne w zarządzaniu dostępem. Jeśli chodzi o "Użytkowników", to są to wszyscy zalogowani, a ich uprawnienia mogą się różnić w zależności od ról, jakie mają. Mogą mieć dostęp do aplikacji i zasobów. A "Administratorzy"? To już najwyższy poziom uprawnień - pełna kontrola nad systemem. Często myli się pojęcie minimalnych uprawnień z tym, co mają użytkownicy. Ważne jest, żeby zrozumieć, że "Wszyscy" oznacza brak specjalnych uprawnień, co jest istotne w strategii bezpieczeństwa, bo ogranicza ryzyko nadużyć i zagrożeń dla systemu.

Pytanie 13

W systemie Windows narzędzie do zarządzania skryptami wiersza poleceń, które pozwala na przeglądanie lub zmianę konfiguracji sieciowej komputera, który jest włączony, to

A. netsh

B. netstat

C. nslookup

D. ipconfig

No, więc 'netsh' to naprawdę super narzędzie do ogarniania konfiguracji sieci w Windowsie. Dzięki niemu możesz nie tylko zobaczyć, jak wyglądają twoje parametry sieciowe, ale też je zmienić. W praktyce można tam ogarnąć ustawienia IP, DNS czy zaporę systemową. Na przykład, jak chcesz ustawić statyczny adres IP albo zmienić coś w DHCP, to właśnie netsh będzie najlepszym wyborem. Ciekawostka – administratorzy mogą nawet pisać skrypty, żeby zautomatyzować te procesy. To jest mega przydatne w zarządzaniu infrastrukturą IT. A jak coś nie działa w sieci, to często korzysta się z netsh do resetowania TCP/IP, co czasami naprawdę potrafi załatwić sprawę. W skrócie, znajomość netsh to must-have dla każdego, kto boryka się z administracją Windowsa.

Pytanie 14

Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem

A. aktualizacją.

B. ustawieniem.

C. wirtualizacją.

D. modernizacją.

Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.

Pytanie 15

Podaj zakres adresów IP przyporządkowany do klasy A, który jest przeznaczony do użytku prywatnego w sieciach komputerowych?

A. 10.0.0.0-10.255.255.255

B. 192.168.0.0-192.168.255.255

C. 172.16.0.0-172.31.255.255

D. 127.0.0.0-127.255.255.255

Adresy IP klasy A, które są przeznaczone do adresacji prywatnej, obejmują zakres od 10.0.0.0 do 10.255.255.255. Klasa A to jedna z klas adresowych zdefiniowanych w standardzie IPv4, który dzieli adresy IP na różne klasy w zależności od ich pierwszych bitów. Adresy z tej klasy mogą być używane w dużych sieciach korporacyjnych, ponieważ oferują ogromną przestrzeń adresową. W praktyce, adresy prywatne, takie jak te z zakresu 10.0.0.0/8, są często wykorzystywane w sieciach lokalnych (LAN), co pozwala na oszczędność publicznych adresów IP. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami IETF (Internet Engineering Task Force) w dokumentach RFC 1918, które definiują prywatne adresy IP. Umożliwia to organizacjom wdrażanie rozwiązań z zakresu NAT (Network Address Translation), co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i elastyczność adresacji sieciowej. Wykorzystanie tego zakresu pozwala na jednoczesne korzystanie z wielu adresów IP w różnych oddziałach tej samej firmy bez konfliktów, co jest kluczowe w rozwoju i zarządzaniu złożonymi infrastrukturami IT.

Pytanie 16

Jakie polecenie powinno być użyte w systemie Windows, aby uzyskać informacje o adresach wszystkich kolejnych ruterów przekazujących dane z komputera do celu?

A. ipconfig

B. arp

C. ping

D. tracert

Polecenie tracert (trace route) jest narzędziem diagnostycznym używanym w systemie Windows do śledzenia trasy pakietów IP do docelowego adresu. Działa poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request z różnymi czasami życia (TTL - Time To Live), co pozwala na identyfikację każdego ruter, przez który przechodzą pakiety. Każdy ruter zmniejsza wartość TTL o 1, a gdy TTL osiąga 0, ruter wysyła z powrotem komunikat ICMP Time Exceeded, co umożliwia identyfikację jego adresu IP. Tracert jest szczególnie przydatnym narzędziem w diagnostyce sieciowej, umożliwiającym administratorom zrozumienie, gdzie mogą występować opóźnienia lub problemy w trasie pakietów. Przykładowo, używając komendy tracert www.example.com, możemy zobaczyć, przez jakie urządzenia przeszły pakiety, co może pomóc w lokalizacji problemów z łącznością lub identyfikacji nieprawidłowości w sieci. Dobrą praktyką jest regularne korzystanie z tracert w celu monitorowania wydajności sieci oraz analizy jej struktury.

Pytanie 17

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Wielofunkcyjny miernik.

B. Reflektometr TDR

C. Spektrum analizer.

D. Urządzenie do pomiaru mocy.

Multimetr, mimo że jest to wszechstronne narzędzie pomiarowe, nie jest optymalnym wyborem do lokalizacji uszkodzeń w kablach sieciowych typu skrętka. Jego główną funkcją jest pomiar napięcia, prądu oraz oporu, co może być użyteczne w diagnostyce obwodów elektronicznych, ale nie dostarcza informacji na temat lokalizacji wad w kablu. W przypadku uszkodzenia kabla typu skrętka multimetr może jedynie pomóc w potwierdzeniu braku ciągłości, co jest zbyt ogólnym podejściem do problemu, zwłaszcza gdy nie znamy dokładnej lokalizacji usterki. Miernik mocy również nie jest odpowiednim narzędziem do tego celu, gdyż jego funkcja ogranicza się do oceny jakości sygnału oraz mocy w danym obwodzie. Miernik mocy może wskazać, że sygnał jest osłabiony, jednak nie wskaże miejsca uszkodzenia ani nie umożliwi dokładnej diagnostyki. Analizator widma, choć użyteczny w kontekście analizy częstotliwości sygnałów, również nie jest narzędziem do lokalizacji uszkodzeń kablowych. Jego stosowanie skupia się na ocenie jakości sygnału w danym zakresie częstotliwości, co nie odpowiada na pytanie o konkretne uszkodzenie kabla. Te narzędzia, mimo że mają swoje zastosowanie w diagnostyce, nie są wystarczające do rozwiązywania problemów z uszkodzonymi kablami skrętkowymi i mogą prowadzić do błędnych wniosków, co z kolei wydłuża czas naprawy oraz zwiększa koszty operacyjne.

Pytanie 18

Jaką funkcję pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Nadzoruje przepływ pakietów w obrębie systemów autonomicznych

B. Zarządza grupami multicastowymi w sieciach działających na protokole IP

C. Wysyła informacje zwrotne dotyczące problemów w sieci

D. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych, odpowiedzialnym za ustalanie adresów MAC (Media Access Control) na podstawie adresów IP (Internet Protocol). Działa on na poziomie drugiego poziomu modelu OSI (warstwa łącza danych), umożliwiając urządzeniom w sieci lokalnej zamianę logicznych adresów IP na adresy fizyczne, co jest niezbędne do skutecznej wymiany danych między urządzeniami. Przykładowo, gdy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia w sieci, najpierw potrzebuje znaleźć jego adres MAC. W tym celu wysyła zapytanie ARP do sieci, a odpowiedź zwrotna zawiera poszukiwany adres MAC. Dzięki temu procesowi, komunikacja w ramach lokalnych sieci Ethernet staje się możliwa. Standard ARP jest opisany w RFC 826 i stanowi podstawę dla wielu protokołów komunikacyjnych. Umożliwienie tej zamiany adresów jest kluczowe dla funkcjonowania protokołów wyższych warstw, takich jak TCP/IP, co jest podstawą działania Internetu.

Pytanie 19

Jakie polecenie pozwoli na wyświetlenie ustawień interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. ipaddr show

B. traceroute

C. ipconfig

D. iproute show

Odpowiedzi takie jak 'ipconfig', 'traceroute' i 'iproute show' to powszechne źródła nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście administracji siecią w systemie Linux. 'ipconfig' jest poleceniem, które działa w systemach Windows i służy do wyświetlania konfiguracji sieciowej, co może wprowadzać w błąd użytkowników, którzy są przyzwyczajeni do pracy w tym środowisku. W systemie Linux zamiast tego używa się polecenia 'ip addr' lub 'ip addr show', które jest bardziej wszechstronne i dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji interfejsów. 'Traceroute' to narzędzie do diagnozowania tras pakietów w sieci, które pokazuje, przez jakie węzły przechodzą dane, ale nie dostarcza informacji o konfiguracji lokalnych interfejsów sieciowych, co czyni je nieodpowiednim w tym kontekście. 'Iproute show' to nieco bliższe polecenie, ale również niepoprawne w tym przypadku, ponieważ 'iproute' dotyczy bardziej ogólnych informacji o routingu i nie wyświetla dokładnych informacji o samych interfejsach. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych poleceń, co może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów sieciowych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzia są dostępne i jak je prawidłowo wykorzystać w kontekście administracji siecią w systemie Linux.

Pytanie 20

Wskaż protokół, którego wiadomości są używane przez polecenie ping?

A. DNS

B. TCP

C. ARP

D. ICMP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest używany do mapowania adresów IP na adresy MAC w lokalnej sieci. Jego rola jest ograniczona do warstwy łącza danych, co oznacza, że nie ma on bezpośredniego związku z testowaniem łączności na poziomie sieci. Użycie ARP w kontekście polecenia ping jest błędne, ponieważ ping wymaga komunikacji na wyższym poziomie - protokole IP, gdzie ICMP pełni kluczową rolę. Przechodząc do protokołu TCP (Transmission Control Protocol), warto zaznaczyć, że jest to protokół połączeniowy, który zapewnia niezawodną transmisję danych. Mimo że TCP jest fundamentalnym protokołem w komunikacji internetowej, to nie jest wykorzystywany przez ping, który działa w oparciu o protokół bezpołączeniowy - ICMP. Odpowiedzią, która odnosi się do DNS (Domain Name System), jest również myląca, ponieważ DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, a nie za komunikację kontrolną w sieci. Typowym błędem przy interpretacji działania polecenia ping jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia ich zastosowań w diagnostyce sieci. Aby skutecznie zarządzać sieciami, kluczowe jest zrozumienie, jak te protokoły współdziałają i w jakich sytuacjach są stosowane.

Pytanie 21

Wskaż, który z podanych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy sieci?

A. 10.0.255.127/22

B. 10.255.255.127/25

C. 10.0.255.127/23

D. 10.0.255.127/24

Analiza adresów 10.0.255.127/23, 10.0.255.127/24 oraz 10.0.255.127/22 ujawnia typowe błędy związane z identyfikacją adresów rozgłoszeniowych. W przypadku adresu 10.0.255.127/23, sieć obejmuje adresy od 10.0.254.0 do 10.0.255.255, a adres rozgłoszeniowy przypada na 10.0.255.255. W takim wypadku, adres 10.0.255.127 nie jest adresem rozgłoszeniowym i nie może być użyty do rozsyłania pakietów do wszystkich hostów w tej sieci. Podobnie, dla adresu 10.0.255.127/24, maska podsieci określa, że sieć obejmuje adresy od 10.0.255.0 do 10.0.255.255, z adresem rozgłoszeniowym na 10.0.255.255. W tym przypadku, 10.0.255.127 to po prostu adres hosta, a nie adres rozgłoszeniowy. Wreszcie, przy analizie 10.0.255.127/22, sieć rozciąga się na adresy od 10.0.252.0 do 10.0.255.255, gdzie adres rozgłoszeniowy to również 10.0.255.255. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie adresu hosta z adresem rozgłoszeniowym. Właściwe zrozumienie koncepcji rozgłoszeń w sieci IP, w tym maski podsieci i ich wpływu na zakresy adresów, jest niezbędne dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami. Dlatego tak ważne jest posługiwanie się narzędziami i schematami przy obliczeniach adresów IP, aby uniknąć nieporozumień w praktycznych zastosowaniach sieciowych.

Pytanie 22

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na konwersję logicznych adresów z poziomu sieci na rzeczywiste adresy z poziomu

A. aplikacji

B. transportowej

C. fizycznej

D. łącza danych

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych, który umożliwia mapowanie adresów IP (warstwa sieciowa) na adresy MAC (Media Access Control) w warstwie łącza danych. Protokół ten działa w lokalnych sieciach Ethernet, gdzie urządzenia muszą poznać fizyczny adres MAC, aby móc nawiązać połączenie z innym urządzeniem, którego adres IP znają. Przykładem praktycznym zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B. Komputer A, znając adres IP komputera B, wysyła zapytanie ARP w sieci, aby uzyskać odpowiadający adres MAC. Odpowiedź w formie adresu MAC pozwala na zbudowanie ramki Ethernet, którą komputer A może wysłać do komputera B. Zrozumienie działania ARP jest istotne dla administratorów sieci, ponieważ nieprawidłowe konfiguracje lub ataki ARP spoofing mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i wydajnością sieci. ARP jest częścią zestawu protokołów TCP/IP, co czyni go fundamentalnym w kontekście komunikacji w sieciach nowoczesnych.

Pytanie 23

Jakiego elementu pasywnego sieci należy użyć do połączenia okablowania ze wszystkich gniazd abonenckich z panelem krosowniczym umieszczonym w szafie rack?

A. Organizer kabli

B. Przepust szczotkowy

C. Adapter LAN

D. Kabel połączeniowy

Wybór niewłaściwego elementu pasywnego do podłączenia okablowania z gniazd abonenckich do panelu krosowniczego może prowadzić do poważnych problemów w funkcjonowaniu sieci. Organizery kabli, mimo że są użyteczne w porządkowaniu okablowania, nie pełnią funkcji aktywnego połączenia sygnału między urządzeniami. Ich rola polega na utrzymaniu porządku i struktury w instalacjach, co jest istotne, ale samo w sobie nie zapewnia transmisji danych. Adapter LAN, z drugiej strony, służy do konwersji sygnałów między różnymi typami połączeń, ale nie jest idealnym rozwiązaniem do podłączania gniazd abonenckich do paneli krosowniczych. Przepust szczotkowy, choć może ułatwiać przeprowadzenie kabli przez otwory w szafach rackowych, również nie stanowi elementu, który realizowałby połączenia. Powoduje to, iż jego użycie w tym kontekście nie zapewnia efektywnej komunikacji sieciowej. Zrozumienie roli i specyfiki każdego z tych elementów jest kluczowe dla budowy stabilnych i wydajnych sieci, a podejmowanie decyzji bez właściwej wiedzy technicznej może prowadzić do obniżenia jakości usług sieciowych oraz ich niezawodności.

Pytanie 24

Na serwerze Windows udostępniono folder C:\dane w sieci, nadając wszystkim użytkownikom prawa do odczytu i modyfikacji. Użytkownik pracujący na stacji roboczej może przeglądać zawartość tego folderu, lecz nie jest w stanie zapisać w nim swoich plików. Co może być przyczyną tej sytuacji?

A. Brak uprawnień do zmiany w zabezpieczeniach folderu na serwerze

B. Zablokowane konto użytkownika na stacji roboczej

C. Zablokowane konto użytkownika na serwerze

D. Brak uprawnień do modyfikacji w ustawieniach udostępniania folderu na serwerze

Analizując inne możliwe przyczyny problemu, warto zauważyć, że brak uprawnień do zmiany w udostępnianiu folderu na serwerze nie powinien być przyczyną problemów z zapisem, pod warunkiem, że uprawnienia NTFS są skonfigurowane poprawnie. W rzeczywistości, jeśli uprawnienia udostępniania są przyznane, użytkownicy powinni mieć możliwość zapisywania plików, o ile mają odpowiednie uprawnienia NTFS. Ponadto, zablokowane konto użytkownika na stacji roboczej nie powinno wpływać na możliwość zapisu w folderze udostępnionym na serwerze, ponieważ sytuacja ta odnosi się do lokalnego dostępu do systemu, a nie do zasobów sieciowych. Z kolei zablokowanie konta użytkownika na serwerze również nie jest bezpośrednią przyczyną problemu, ponieważ powiązanie konta serwera z dostępem do folderu udostępnionego jest istotne tylko w kontekście autoryzacji. W praktyce, typowym błędem w rozumieniu tej sytuacji jest mylenie poziomów uprawnień oraz zakładanie, że jeden typ uprawnień automatycznie wystarcza bez sprawdzenia ustawień NTFS. Ważne jest, aby administratorzy systemów pamiętali, że skuteczne zarządzanie dostępem do zasobów wymaga zrozumienia zarówno uprawnień udostępniania, jak i NTFS, a także regularnego monitorowania i audytowania tych ustawień, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa danych w organizacji.

Pytanie 25

Aby uzyskać spis wszystkich dostępnych urządzeń w sieci lokalnej, należy użyć aplikacji typu

A. sniffer

B. port scanner

C. IP scanner

D. spoofer

Programy typu IP scanner są narzędziami, które skanują lokalną sieć w celu identyfikacji wszelkich dostępnych urządzeń. Używają protokołów takich jak ICMP (Internet Control Message Protocol) do wysyłania zapytań do adresów IP w określonym zakresie, a następnie odbierają odpowiedzi, które umożliwiają zidentyfikowanie aktywnych hostów. Przykłady takich programów to Advanced IP Scanner czy Angry IP Scanner, które nie tylko pokazują adresy IP, ale także dodatkowe informacje, takie jak nazwy hostów i adresy MAC. W praktyce, korzystanie z IP skanera jest kluczowe w procesach zarządzania siecią i diagnozowania problemów, ponieważ pozwala administratorom szybko zorientować się, jakie urządzenia są podłączone do sieci, co jest niezbędne w kontekście bezpieczeństwa i optymalizacji zasobów. Dobre praktyki w używaniu IP skanera obejmują regularne skanowanie sieci oraz monitorowanie nieautoryzowanych urządzeń, co może zapobiec potencjalnym zagrożeniom dla bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 26

Który komponent serwera w formacie rack można wymienić bez potrzeby demontażu górnej pokrywy?

A. Dysk twardy

B. Moduł RAM

C. Karta sieciowa

D. Chip procesora

Dysk twardy to naprawdę ważny element w serwerach rackowych. Fajnie, że można go wymienić bez zrzucania całej obudowy, bo to olbrzymia wygoda, szczególnie kiedy trzeba szybko zareagować na jakieś awarie. Wiele nowoczesnych serwerów ma systemy hot-swappable, co znaczy, że te dyski można wymieniać bez wyłączania serwera. Wyobraź sobie, że w momencie awarii, administrator może w mgnieniu oka podmienić dysk i w ten sposób zminimalizować przestoje. To wszystko ma sens, bo SaS i SATA dają taką możliwość, a to zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Z mojego doświadczenia, umiejętność szybkiej wymiany dysków naprawdę pomaga w efektywnym zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 27

Jakie polecenie w systemach operacyjnych Linux służy do prezentacji konfiguracji sieciowych interfejsów?

A. ifconfig

B. ipconfig

C. tracert

D. ping

Polecenie 'ifconfig' jest klasycznym narzędziem używanym w systemach operacyjnych Linux do wyświetlania oraz konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono administratorom systemów monitorowanie oraz zarządzanie parametrami sieciowymi, takimi jak adres IP, maska podsieci, status interfejsu, a także inne istotne informacje. Przykładowo, używając polecenia 'ifconfig', można sprawdzić, które interfejsy sieciowe są aktywne oraz jakie mają przypisane adresy IP. Dodatkowo, 'ifconfig' pozwala na dokonywanie zmian w konfiguracji interfejsów, co jest niezwykle przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest przypisanie nowego adresu IP lub aktywacja/dezaktywacja interfejsu. Warto również wspomnieć, że 'ifconfig' jest częścią standardowych narzędzi sieciowych w wielu dystrybucjach Linuxa, a jego znajomość jest wręcz niezbędna dla każdego administratora systemów. Choć 'ifconfig' pozostaje w użyciu, warto zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne promują bardziej zaawansowane narzędzie o nazwie 'ip', które oferuje rozszerzone funkcjonalności i lepsze wsparcie dla nowoczesnych protokołów sieciowych."

Pytanie 28

Użytkownicy należący do grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie operacyjnym Windows Server. Dysponują jedynie uprawnieniami do 'Zarządzania dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać ten problem?

A. Dla grupy Administratorzy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie drukarkami'

B. Dla grupy Pracownicy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

C. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

D. Dla grupy Administratorzy należy usunąć uprawnienia 'Drukuj'

Odpowiedź 'Dla grupy Pracownicy należy nadać uprawnienia "Drukuj"' jest jak najbardziej na miejscu. Dlaczego? Bo użytkownicy z grupy Pracownicy, którzy mają tylko uprawnienia do 'Zarządzania dokumentami', nie mogą faktycznie drukować dokumentów. W praktyce, te uprawnienia dają im jedynie możliwość zarządzania dokumentami w kolejce drukarskiej – czyli mogą je zatrzymywać czy usuwać, ale już nie wydrukują. Żeby pracownicy mogli sensownie korzystać z serwera wydruku, to muszą mieć to uprawnienie 'Drukuj'. Dobrym nawykiem w zarządzaniu uprawnieniami jest to, żeby przydzielać tylko te, które są naprawdę potrzebne do wykonania zadań. Dzięki temu można poprawić bezpieczeństwo systemu i zmniejszyć ryzyko jakichś błędów. Na przykład, gdyby zespół administracyjny dał uprawnienia 'Drukuj' pracownikom, to mogliby oni swobodnie korzystać z drukarek, co jest niezbędne w ich codziennej pracy. Warto też pomyśleć o szkoleniu pracowników, żeby wiedzieli, jak korzystać z zasobów sieciowych, co na pewno zwiększy wydajność ich pracy.

Pytanie 29

Jakie jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.0

B. 192.168.35.63

C. 192.168.35.255

D. 192.168.35.192

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla danej sieci to adres, który umożliwia wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w tej sieci. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy znać adres IP hosta oraz maskę podsieci. W przypadku adresu IP 192.168.35.202 z 26-bitową maską (255.255.255.192), maska ta dzieli adres na część sieciową i część hosta. W tym przypadku, maska 26-bitowa oznacza, że ostatnie 6 bitów jest przeznaczone dla hostów. Mamy zakres adresów od 192.168.35.192 do 192.168.35.255. Adres rozgłoszeniowy to ostatni adres w danym zakresie, co w tym przypadku wynosi 192.168.35.255. Przydatność tego adresu jest szczególnie istotna w sieciach lokalnych, gdzie urządzenia mogą komunikować się ze sobą w sposób grupowy, co jest zrealizowane właśnie poprzez użycie adresu rozgłoszeniowego. Przykładem zastosowania adresu rozgłoszeniowego może być wysyłanie aktualizacji oprogramowania do wszystkich komputerów w sieci jednocześnie, co znacznie ułatwia zarządzanie i oszczędza czas.

Pytanie 30

Jakie są właściwe przewody w wtyku RJ-45 według standardu TIA/EIA-568 dla konfiguracji typu T568B?

A. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy

B. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy

C. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy

D. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony

Odpowiedź wskazująca na prawidłową kolejność przewodów we wtyku RJ-45 zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończenia typu T568B jest kluczowa w kontekście budowy i konfiguracji sieci lokalnych. Zgodnie z tym standardem, przewody powinny być ułożone w następującej kolejności: biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy oraz brązowy. Ta specyfikacja zapewnia prawidłowe połączenia i minimalizuje interferencje elektromagnetyczne, co jest istotne dla stabilności i wydajności transmisji danych. Przykład zastosowania tej normy można zobaczyć w instalacjach sieciowych w biurach, gdzie formowanie kabli zgodnie z T568B jest standardem, umożliwiającym łatwe podłączanie urządzeń. Dodatkowo, w przypadku stosowania technologii PoE (Power over Ethernet), prawidłowa kolejność przewodów jest kluczowa dla efektywnego zasilania urządzeń sieciowych, takich jak kamery IP czy punkty dostępu. Znajomość tych standardów jest niezbędna dla każdego technika zajmującego się sieciami, aby zapewnić maksymalną wydajność oraz bezpieczeństwo w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 31

Jaką rolę odgrywa usługa proxy?

A. firewalla.

B. serwera z usługami katalogowymi.

C. serwera e-mail.

D. pośrednika sieciowego.

Proxy to taka usługa, która działa jak pośrednik między użytkownikiem a serwerem. Dzięki niemu możemy mieć większe bezpieczeństwo i prywatność, bo ukrywa nasz adres IP i daje dostęp do treści, które mogą być zablokowane w danym regionie. Na przykład, gdy firma korzysta z proxy, może kontrolować, co pracownicy oglądają w internecie, a także monitorować ruch sieciowy i blokować nieodpowiednie strony. Proxy działa też jak bufor, dzięki czemu często odwiedzane strony ładują się szybciej, bo mniej czasu schodzi na ich pobieranie. Warto wiedzieć, że korzystanie z proxy to standard w branży, który pomaga zapewnić bezpieczeństwo i wydajność w zarządzaniu siecią, co potwierdzają różne organizacje, jak Internet Engineering Task Force (IETF).

Pytanie 32

Które z poniższych poleceń systemu Linux wyświetla aktualną konfigurację interfejsów sieciowych?

A. traceroute

B. ping

C. netstat -r

D. ifconfig

ifconfig to jedno z podstawowych narzędzi wykorzystywanych w systemach Linux do wyświetlania i konfigurowania interfejsów sieciowych. To polecenie pozwala w prosty sposób sprawdzić aktualny stan interfejsów, ich adresy IP, maski podsieci, adresy MAC oraz informacje o przesłanych pakietach i ewentualnych błędach. Moim zdaniem, korzystanie z ifconfig przydaje się zwłaszcza podczas diagnozowania problemów z siecią lokalną lub przy pierwszej konfiguracji serwera. Praktycznie każdy administrator systemów Linux przynajmniej raz w życiu korzystał z tego narzędzia, nawet jeśli obecnie coraz częściej poleca się nowsze polecenie ip a. Jednak w wielu dystrybucjach ifconfig nadal jest dostępny, zwłaszcza w starszych systemach lub w przypadku pracy na maszynach wirtualnych. Warto wiedzieć, że ifconfig jest zgodny z tradycją UNIX-a i pozwala na szybkie uzyskanie przejrzystego zestawienia aktywnych interfejsów. Użycie tego polecenia wpisuje się w dobre praktyki monitorowania i utrzymywania infrastruktury sieciowej, szczególnie w środowiskach edukacyjnych oraz podczas egzaminów zawodowych, takich jak INF.07.

Pytanie 33

Wskaż właściwy adres hosta?

A. 192.169.192.0/18

B. 128.128.0.0/9

C. 192.168.192.0/18

D. 128.129.0.0/9

Odpowiedź 128.129.0.0/9 jest poprawna, ponieważ adres ten jest zgodny z zasadami przydzielania adresów IP w klasycznej architekturze IPv4. W tym przypadku, adres 128.129.0.0 z maską /9 oznacza, że pierwsze 9 bitów definiuje część sieciową, co daje możliwość zaadresowania wielu hostów w tej samej sieci. Adresy w tej klasie są często wykorzystywane w dużych organizacjach lub instytucjach, które potrzebują obsługiwać znaczne ilości urządzeń. Przykładem może być duża uczelnia, która zarządza setkami komputerów w różnych wydziałach. Warto także wspomnieć, że adresy IP w zakresie 128.0.0.0 do 191.255.255.255 są klasyfikowane jako klasy B, co jest standardem ustalonym przez IETF w dokumencie RFC 791. Poprawne zarządzanie adresami IP jest kluczowe dla zapewnienia efektywności komunikacji w sieci oraz unikania konfliktów adresowych, co czyni tę wiedzę niezbędną dla specjalistów z dziedziny IT.

Pytanie 34

Jakie numery portów są domyślnie wykorzystywane przez protokół poczty elektronicznej POP3?

A. 143 albo 993

B. 80 albo 8080

C. 587 albo 465

D. 110 albo 995

Protokół poczty elektronicznej POP3, czyli Post Office Protocol version 3, jest standardem używanym do pobierania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na lokalne urządzenie użytkownika. Domyślne porty, na których działa POP3, to 110 dla połączeń nieszyfrowanych oraz 995 dla połączeń szyfrowanych z użyciem SSL/TLS. Warto zwrócić uwagę, że używanie szyfrowania jest obecnie standardem w praktykach branżowych, co podnosi bezpieczeństwo przesyłanych danych. Dla użytkowników korzystających z POP3, port 110 umożliwia synchronizację wiadomości bez zabezpieczeń, co może być ryzykowne w dzisiejszych czasach, gdzie ochrona danych jest priorytetem. Użytkownicy powinni stosować port 995, aby zapewnić bezpieczne połączenie, co jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak Internet Engineering Task Force (IETF) dotyczących bezpieczeństwa protokołów pocztowych. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę, że POP3 jest często używany w szkołach i małych firmach, gdzie użytkownicy chcą mieć dostęp do swoich wiadomości w trybie offline, co czyni go praktycznym wyborem dla tych środowisk.

Pytanie 35

Aby chronić sieć przed zewnętrznymi atakami, warto rozważyć nabycie

A. sprzętowej zapory sieciowej

B. skanera antywirusowego

C. serwera proxy

D. przełącznika warstwy trzeciej

Sprzętowa zapora sieciowa jest kluczowym elementem zabezpieczeń sieciowych, który pełni funkcję filtra, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący w sieci. Działa na poziomie warstwy 3 modelu OSI, co pozwala jej na analizowanie pakietów i podejmowanie decyzji o ich dopuszczeniu lub odrzuceniu na podstawie zdefiniowanych reguł. W praktyce, implementacja sprzętowej zapory sieciowej może znacząco ograniczyć ryzyko ataków zewnętrznych, takich jak DDoS, dzięki funkcjom takim jak stateful inspection oraz deep packet inspection. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają istotność zabezpieczeń sieciowych dla integralności i dostępności systemów informatycznych. Przykładowo, w organizacjach, które przetwarzają wrażliwe dane, stosowanie sprzętowych zapór sieciowych jest praktyką rekomendowaną przez specjalistów ds. bezpieczeństwa IT, aby zapewnić zgodność z regulacjami ochrony danych, takimi jak RODO. Ponadto, sprzętowe zapory sieciowe mogą być integrowane z innymi systemami zabezpieczeń, takimi jak systemy wykrywania włamań (IDS), co zwiększa ich efektywność.

Pytanie 36

W systemie Ubuntu Server, aby zainstalować serwer DHCP, należy zastosować komendę

A. sudo service isc-dhcp-server install

B. sudo service isc-dhcp-server start

C. sudo apt-get install isc-dhcp-server

D. sudo apt-get isc-dhcp-server start

Instalowanie serwera DHCP na Linuksie to kwestia znajomości procedur. Często się zdarza, że ludzie korzystają z błędnych poleceń i przez to mają problemy. Na przykład, polecenie 'sudo service isc-dhcp-server install' jest niewłaściwe, bo 'service' używasz do zarządzania już działającymi usługami, a nie do ich instalacji. Prawidłowe instalowanie powinno odbywać się przez menedżera pakietów, a nie przez uruchamianie usług. Jeszcze jedno, polecenie 'sudo service isc-dhcp-server start' próbuje uruchomić usługę, której jeszcze nie masz, więc to też się nie uda. Bez wcześniejszej instalacji, to polecenie się nie powiedzie, bo system nie zobaczy tej usługi. I ostatnie, 'sudo apt-get isc-dhcp-server start', jest błędne, ponieważ 'apt-get' nie działa z komendą 'start', tylko z takimi jak 'install', 'remove' czy 'update'. Takie nieporozumienia wynikają najczęściej z tego, że nie rozumie się, jak działa zarządzanie pakietami i różnice między poleceniami do instalacji a tymi do zarządzania usługami. Dobrze jest po prostu znać składnię, ale jeszcze lepiej zrozumieć, jak działa cały system i co się z tym wiąże, bo to jest kluczowe do właściwego zarządzania serwerami.

Pytanie 37

W technologii Ethernet protokół CSMA/CD stosowany w dostępie do medium opiera się na

A. wykrywaniu kolizji

B. unikaniu kolizji

C. przekazywaniu żetonu

D. priorytetach żądań

Wybór niepoprawnej odpowiedzi odzwierciedla kilka błędnych koncepcji dotyczących mechanizmów dostępu do nośnika w sieciach komputerowych. Odpowiedź dotycząca priorytetów żądań sugeruje, że w protokole CSMA/CD istnieje mechanizm, który pozwala na nadawanie priorytetów różnym urządzeniom w sieci. W rzeczywistości, CSMA/CD nie implementuje żadnych priorytetów; każdy węzeł ma równy dostęp do medium. Protokół ten jest zaprojektowany tak, aby działał w modelu, w którym wszystkie urządzenia mają równy status, co oznacza, że nie ma sposobu, aby jedno urządzenie mogło zyskać przewagę nad innymi w procesie przesyłania danych. Odpowiedzi związane z przekazywaniem żetonu również nie mają zastosowania w kontekście CSMA/CD, ponieważ to podejście dotyczy innej metody dostępu do medium – Token Ring, gdzie żeton jest specjalnym pakietem, który kontroluje dostęp do medium. Dodatkowo, odpowiedź dotycząca unikania kolizji błędnie implikuje, że protokół CSMA/CD posiada zdolność do całkowitego ich eliminowania. W rzeczywistości, CSMA/CD polega na wykrywaniu kolizji, a nie na ich unikaniu. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do mylnych interpretacji działania protokołów sieciowych i ich zastosowań, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście projektowania i implementacji systemów sieciowych, gdzie zrozumienie mechanizmów dostępu do nośnika jest kluczowe dla efektywności i stabilności sieci.

Pytanie 38

Jaki argument komendy ipconfig w systemie Windows przywraca konfigurację adresów IP?

A. /renew

B. /displaydns

C. /release

D. /flushdns

/renew jest parametrem polecenia ipconfig, który służy do odnawiania konfiguracji adresu IP na komputerze z systemem Windows. Gdy połączenie z siecią jest aktywne, a komputer uzyskał adres IP z serwera DHCP, można użyć tego polecenia, aby poprosić serwer o nowy adres IP. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy adres IP został utracony, na przykład wskutek zmiany sieci, lub gdy chcemy uzyskać nową konfigurację w celu rozwiązania problemu z połączeniem. Przykładowo, w przypadku problemów z dostępem do internetu, użycie polecenia ipconfig /renew może pomóc w szybkim przywróceniu łączności, gdyż wymusza ponowne przydzielenie adresu IP. Standardy sieciowe, takie jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), zakładają, że urządzenia mogą dynamicznie uzyskiwać i odświeżać swoje adresy IP, co jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Warto też wspomnieć, że po użyciu polecenia /renew, warto sprawdzić aktualny adres IP poleceniem ipconfig, aby upewnić się, że zmiany zostały wprowadzone.

Pytanie 39

Simple Mail Transfer Protocol to protokół odpowiedzialny za

A. przekazywanie poczty elektronicznej w Internecie

B. obsługę odległego terminala w architekturze klient-serwer

C. zarządzanie grupami multicastowymi w sieciach opartych na protokole IP

D. synchronizację czasu pomiędzy komputerami

Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) to standardowy protokół komunikacyjny wykorzystywany do przesyłania poczty elektronicznej w Internecie. Został opracowany w latach 80. XX wieku i od tego czasu stał się jednym z kluczowych elementów infrastruktury komunikacyjnej w sieci. Protokół ten działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient (np. program pocztowy) wysyła wiadomości do serwera pocztowego, który następnie przekazuje je do odpowiednich serwerów odbiorców. Jednym z głównych zastosowań SMTP jest umożliwienie przesyłania wiadomości między różnymi domenami. W praktyce, większość systemów e-mailowych, takich jak Gmail czy Outlook, korzysta z SMTP do obsługi wysyłania wiadomości e-mail. Protokół ten również obsługuje różne metody autoryzacji, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłania wiadomości. Warto również zauważyć, że SMTP współpracuje z innymi protokołami, takimi jak IMAP czy POP3, które są używane do odbierania e-maili. Zrozumienie SMTP jest niezbędne dla osób zajmujących się administracją systemami e-mailowymi oraz dla specjalistów IT, którzy chcą zapewnić efektywną komunikację w organizacjach.

Pytanie 40

Jak nazywa się komunikacja w obie strony w sieci Ethernet?

A. Simplex

B. Halfduplex

C. Duosimplex

D. Fuli duplex

Odpowiedź "Fuli duplex" odnosi się do trybu transmisji, w którym dane mogą być przesyłane w obu kierunkach jednocześnie, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci Ethernet. W przeciwieństwie do trybu half-duplex, gdzie dane mogą być przesyłane tylko w jednym kierunku w danym czasie, fuli duplex umożliwia pełne wykorzystanie dostępnej przepustowości łącza. Jest to szczególnie istotne w nowoczesnych sieciach komputerowych, gdzie szybkość i płynność przesyłania danych mają kluczowe znaczenie dla usług wymagających dużej ilości transferu, takich jak strumieniowe przesyłanie wideo czy telekonferencje. W praktyce, urządzenia sieciowe wspierające fuli duplex, takie jak przełączniki i routery, zapewniają lepszą wydajność i mniejsze opóźnienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie projektowania sieci. Uznanie tego trybu jako standardowego w sieciach Ethernet przyczyniło się do rozwoju technologii, takich jak Ethernet 10G i wyższe, które wymagają efektywnej i szybkiej komunikacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej