Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 21:44
Data zakończenia: 15 maja 2025 22:30

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, jaka powinna być minimalna odległość między budynkiem mieszkalnym a elektrownią wiatrową, której maksymalna wysokość wieży razem z promieniem skrzydeł wynosi 150 m?

A. 1500 m

B. 1000 m

C. 2000 m

D. 500 m

Odległość elektrowni wiatrowej od budynków mieszkalnych, która wynosi 1500 m, jest zgodna z przepisami, które mają na celu ochronę zdrowia ludzi i polepszenie komfortu życia. Wysokie wieże i duże skrzydła generują hałas i mogą powodować cieniowanie, co wpływa na mieszkańców. Taka odległość została ustalona na podstawie badań, które pokazują, jak elektrownie wiatrowe oddziałują na pobliską zabudowę, a zasady dobrego sąsiedztwa mówią, że im dalej od budynków, tym mniejsze ryzyko negatywnych skutków. W krajach jak Niemcy czy Dania, gdzie elektrownie wiatrowe są szeroko stosowane, wprowadzone regulacje dotyczące tych odległości pomogły w akceptacji energii odnawialnej. Trzeba też pamiętać, że każda lokalizacja musi brać pod uwagę specyfikę terenu, co może wpłynąć na decyzje dotyczące ustawienia turbin.

Pytanie 2

Czerpnia oraz wyrzutnia to składniki instalacji

A. gruntowej pompy ciepła

B. wentylacji

C. hydroelektrowni

D. geotermalnej

Czerpnia i wyrzutnia to kluczowe elementy systemu wentylacji, które odpowiadają za wymianę powietrza w budynkach. Czerpnia, jako element pobierający świeże powietrze z otoczenia, pozwala na dostarczenie do wnętrza budynku powietrza, które jest niezbędne do utrzymania odpowiedniej jakości atmosfery wewnętrznej. W praktyce czerpnie często umieszcza się w lokalizacjach, gdzie powietrze jest mniej zanieczyszczone, co przekłada się na lepsze parametry jakościowe. Wyrzutnia natomiast odpowiada za odprowadzanie zużytego powietrza na zewnątrz, co jest kluczowe dla utrzymania poboru świeżego powietrza oraz zapobiegania gromadzeniu się zanieczyszczeń wewnątrz budynku. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 13779, podkreślają znaczenie właściwego projektowania i rozmieszczenia tych elementów, aby zapewnić efektywność energetyczną oraz komfort użytkowników. W praktyce, przy projektowaniu systemów wentylacyjnych, istotne jest również uwzględnienie lokalnych przepisów budowlanych oraz zasady ekologicznego podejścia, co może obejmować wykorzystanie naturalnych źródeł wentylacji.

Pytanie 3

Jaką wartość ma współczynnik efektywności energetycznej COP pompy ciepła, która w listopadzie dostarczyła do systemu grzewczego budynku 2 592 kWh ciepła, pobierając przy tym 648 kWh energii elektrycznej?

A. 3,0

B. 2,0

C. 4,0

D. 5,0

Wybór innej wartości COP może być wynikiem nieporozumienia dotyczącego definicji efektywności energetycznej pomp ciepła. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że wyższy współczynnik to wyłącznie efekt optymalizacji pracy pompy, co nie oddaje pełnego obrazu. Inna wartość COP, na przykład 2,0 lub 3,0, może wynikać z błędnego oszacowania ilości oddanego ciepła w odniesieniu do pobranej energii elektrycznej. Wartością referencyjną w obliczeniach jest pojęcie efektywności, które jest ściśle związane z możliwościami pompy oraz warunkami pracy. W praktyce, pompy ciepła mogą mieć różną efektywność w zależności od warunków zewnętrznych, takich jak temperatura powietrza czy gruntu, co również wpływa na wynik COP. Przy obliczaniu efektywności, należy uwzględnić te zmienne oraz uniknąć uproszczeń prowadzących do błędnych konkluzji. Często błędne wartości są wynikiem nieprzemyślanych założeń lub braku zrozumienia zasad działania systemów grzewczych. Ponadto, zrozumienie znaczenia COP w kontekście całego systemu grzewczego jest kluczowe dla jego efektywności energetycznej i oszczędności. Właściwe podejście do analizy efektywności pomp ciepła wymaga gruntownej wiedzy oraz znajomości dobrych praktyk, co pozwoli na świadome podejmowanie decyzji w zakresie inwestycji w systemy grzewcze.

Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ roczny uzysk energii z elektrowni wiatrowej w instalacji o mocy 1500 kW i średniej prędkości wiatru 7 m/s.

Wielkość instalacji		Roczny uzysk energii w MWh
wirnik	moc	V = 5 m/s	6 m/s	7 m/s	8 m/s	9 m/s
30 m	200 kW	320	500	670	820	950
40 m	500 kW	610	970	1360	1730	2050
55 m	1000 kW	1150	1840	2570	3280	3920
65 m	1500 kW	1520	2600	3750	4860	5860
80 m	2500 kW	2380	4030	5830	7700	9220
120 m	5000 kW	5300	9000	13000	17000	20000

A. 1 520 MWh

B. 4 830 MWh

C. 3 750 MWh

D. 2 600 MWh

Roczny uzysk energii z elektrowni wiatrowej można obliczyć, uwzględniając moc instalacji oraz średnią prędkość wiatru. W przypadku instalacji o mocy 1500 kW i średniej prędkości wiatru wynoszącej 7 m/s, roczny uzysk energii wynosi 3750 MWh. Obliczenia bazują na standardzie IEC 61400, który określa metody oceny wydajności turbin wiatrowych. Przykładowo, przy takiej prędkości wiatru, turbiny wiatrowe generują znaczną ilość energii, co czyni je efektywnym rozwiązaniem w zakresie odnawialnych źródeł energii. W praktyce, elektrownie wiatrowe są kluczowe w realizacji celów związanych z ograniczeniem emisji CO2 i przejściem na zrównoważone źródła energii. Warto również wspomnieć o roli analizy zasobów wiatrowych, która jest niezbędna do optymalizacji lokalizacji elektrowni oraz ich wydajności.

Pytanie 5

Na jakim dokumencie oferent przetargu na montaż instalacji fotowoltaicznej w budynku szkoły opiera swoją propozycję?

A. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia

B. Projekt budowlany szkoły

C. Plan zagospodarowania przestrzennego

D. Rachunki za energię elektryczną szkoły

Zrozumienie roli różnych dokumentów w postępowaniu przetargowym jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania oferty. Plan zagospodarowania przestrzennego, mimo że jest istotnym dokumentem w kontekście lokalizacji inwestycji, nie jest bezpośrednio związany z wymaganiami technicznymi i organizacyjnymi konkretnego zamówienia. Jego zadaniem jest określenie przeznaczenia terenów oraz zasad ich zagospodarowania, co może być ważne na etapie projektowania, ale nie powinno stanowić podstawy do tworzenia oferty przetargowej. Rachunki za energię elektryczną szkoły mogą dostarczyć informacji o zużyciu energii, lecz nie zawierają one specyfikacji technicznych wymaganych do realizacji montażu instalacji fotowoltaicznej. Projekt budowlany szkoły, choć istotny dla realizacji inwestycji, jest jedynie jednym z wielu dokumentów, które powinny być brane pod uwagę w kontekście wykonania prac. Jest to dokument zawierający plany i rysunki budowlane, ale nie określa szczegółowych warunków zamówienia, które są kluczowe dla oferentów. Najczęstszym błędem myślowym jest przekonanie, że wystarczy posługiwać się jedynie dokumentami związanymi z istniejącą infrastrukturą, zamiast zwrócić uwagę na szczegółowe wymagania zamawiającego, które są jasno określone w SIWZ.

Pytanie 6

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ miesięczne koszty pokrycia strat energii w zbiorniku SB-200. Przyjmij, że: 1 miesiąc = 30 dni, koszt 1 kWh = 0,50 zł, temperatura wody w zbiorniku 60°C.

Typ wymiennika		SB-200 SBZ-200	SB-250 SBZ-250	SB-300 SBZ-300
Pojemność znamionowa	l	200	250	300
Ciśnienie znamionowe	MPa	zbiornik 0,6, wężownice 1,0
Moc wężownicy dolnej/górnej*	kW	40/29	37/31	53/31
Dobowa energia**	kWh	2,0	2,1	2,7
* Przy parametrach 80/10/45 °C
** Przy utrzymaniu stałej temperatury wody 60 °C

A. 30,00 zł

B. 45,00 zł

C. 12,00 zł

D. 60,00 zł

Poprawna odpowiedź to 30,00 zł, co wynika z prawidłowego zastosowania wzoru na obliczenie miesięcznych kosztów pokrycia strat energii. Aby obliczyć miesięczne koszty, należy wziąć pod uwagę dobowe straty energii, które w przypadku zbiornika SB-200 wynoszą 2 kWh. Następnie, mnożymy tę wartość przez liczbę dni w miesiącu, co daje 60 kWh (2 kWh x 30 dni). Koszt energii elektrycznej wynosi 0,50 zł za kWh, co prowadzi do obliczenia 60 kWh x 0,50 zł = 30 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, ponieważ pozwala na realistyczne oszacowanie kosztów eksploatacyjnych systemów grzewczych i zbiorników. Wiedza ta jest istotna w kontekście optymalizacji kosztów operacyjnych oraz efektywności energetycznej. W praktyce, aby zminimalizować straty energii, można stosować różne metody izolacji zbiorników oraz monitorowania temperatury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 7

Dwuosobowa ekipa monterów wykonała instalację solarną w czasie 8 godzin. Stawka za jedną godzinę pracy wynosi 25 zł. Do kosztów robocizny doliczono wydatki pośrednie równe 50% kosztów robocizny. Dodatkowo, obliczono zysk w wysokości 10% od całkowitej sumy robocizny oraz wydatków pośrednich. Jaka jest wartość prac?

A. 660 zł

B. 600 zł

C. 560 zł

D. 550 zł

W przypadku obliczania wartości robót związanych z instalacją solarną, istotne jest zrozumienie, jakie elementy kosztowe należy uwzględnić w kalkulacji. Wiele osób myli podstawowe pojęcia związane z kosztami robocizny oraz kosztami pośrednimi, co prowadzi do zafałszowania ostatecznych wyników. Na przykład, jeśli ktoś oblicza tylko koszt robocizny bez dodawania kosztów pośrednich, może dojść do fałszywego wniosku, że wartość robót jest znacznie niższa. Koszty pośrednie, które wynoszą 50% robocizny, są kluczowym elementem, ponieważ obejmują inne wydatki związane z realizacją projektu, takie jak administracja, materiały i narzędzia, które nie są bezpośrednio przypisane do robocizny, ale są niezbędne do wykonania zlecenia. Dodatkowo, zysk na poziomie 10% jest standardem w branży budowlanej, jednak pomijanie go w obliczeniach prowadzi do dalszego niedoszacowania wartości robót. Warto zatem zwrócić uwagę na to, jak istotne jest prawidłowe uwzględnienie wszystkich kosztów oraz zysku, aby uzyskać rzetelną wycenę. W praktyce, wykonawcy często stosują bardziej zaawansowane metody kalkulacji, które uwzględniają różne czynniki ryzyka, ale zawsze podstawą powinna być dokładna analiza kosztów robocizny oraz pośrednich, co wpisuje się w standardy rzetelnego zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 8

Kotły z paleniskiem są odpowiednie do spalania materiałów charakteryzujących się wysoką zawartością żużla?

A. przednim

B. narzutowym

C. korytkowym

D. rusztowym

Kotły z paleniskiem rusztowym są najczęściej stosowane do spalania materiałów o wysokiej zawartości żużla, ponieważ ich konstrukcja umożliwia efektywne odprowadzanie popiołów oraz żużla powstającego podczas procesu spalania. Palenisko rusztowe charakteryzuje się dużą powierzchnią grzewczą, co pozwala na równomierne spalanie paliwa. Dzięki różnym typom rusztów, takim jak ruszty stałe czy ruchome, możliwe jest dostosowanie procesu spalania do specyficznych właściwości paliwa, co zwiększa efektywność energetyczną kotła. Przykładem zastosowania kotłów rusztowych mogą być elektrociepłownie, które wykorzystują węgiel o dużej zawartości popiołu. Dodatkowo, zgodnie z normami emisji, kotły te są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować emisję zanieczyszczeń, co jest istotnym aspektem w kontekście ochrony środowiska. Warto także zauważyć, że wiele nowoczesnych kotłów rusztowych jest wyposażonych w systemy automatycznego podawania paliwa, co zwiększa komfort eksploatacji oraz efektywność procesu spalania.

Pytanie 9

Dolnym źródłem zasilającym pompę ciepła nie może być

A. woda.

B. słońce.

C. powietrze.

D. grunt.

Pompy ciepła to ciekawe urządzenia, które potrafią wykorzystywać różne źródła ciepła do ogrzewania lub chłodzenia budynków. Możemy tu mówić o gruncie, wodzie czy powietrzu jako dolnych źródłach. Słońce to na pewno energia, ale nie da się powiedzieć, że jest bezpośrednim źródłem ciepła dla pomp ciepła. Jak to działa? Generalnie, pompy ciepła transferują ciepło z jednego medium do drugiego, a w przypadku energii słonecznej, najpierw musi być zgromadzone w innym medium, jak na przykład powietrze. To właśnie to powietrze może być potem użyte przez pompę. Więc chociaż słońce ma wpływ na temperaturę powietrza i wody, to jednak sama energia solarna nie jest wykorzystywana przez te pompy. Dlatego mówi się, że odpowiedź "słońce" jest jednak niepoprawna, bo nie spełnia kryteriów dolnego źródła zgodnie z tym, jak to jest przyjęte w inżynierii.

Pytanie 10

Za montaż urządzeń z zakresu energetyki odnawialnej oraz realizację dostaw zgodnych z projektem odpowiada

A. projektant

B. użytkownik

C. inwestor

D. kierownik budowy

Kierownik budowy odgrywa kluczową rolę w procesie montażu urządzeń energetyki odnawialnej, ponieważ to on odpowiada za koordynację wszystkich działań na placu budowy. Dobrze zorganizowane i zgodne z projektem dostawy są niezbędne do prawidłowego przebiegu robót. Kierownik budowy ma za zadanie nadzorować realizację prac montażowych, zapewniając, że wszelkie urządzenia są instalowane zgodnie z obowiązującymi normami oraz wytycznymi projektowymi. Na przykład, w przypadku instalacji paneli fotowoltaicznych, kierownik budowy musi zadbać o odpowiednie przygotowanie miejsca montażu, sprawdzenie zgodności z projektem oraz zapewnienie, że wszystkie niezbędne materiały i urządzenia dotrą na czas. Przykłady dobrych praktyk obejmują regularne spotkania z zespołem projektowym oraz dostawcami, co pozwala na bieżąco monitorować postęp prac i ewentualnie wprowadzać niezbędne korekty. Dzięki takim działaniom kierownik budowy minimalizuje ryzyko opóźnień oraz błędów, które mogą wpłynąć na efektywność instalacji.

Pytanie 11

Który z poniższych rodzajów zbiorników nie powinien być używany do przechowywania biogazu?

A. Suchego stalowego wysokociśnieniowego

B. Membranowego dachowego

C. Suchego tłokowego niskociśnieniowego

D. Sferycznego membranowego

Wybór niewłaściwego zbiornika do magazynowania biogazu może prowadzić do wielu niebezpieczeństw oraz nieefektywności w zarządzaniu tym zasobem. Zbiorniki membranowe dachowe i sferyczne membranowe są projektowane z myślą o niskim ciśnieniu, co sprzyja bezpiecznemu przechowywaniu biogazu. Biogaz, ze względu na swoją specyfikę, wymaga odpowiednich warunków przechowywania, które uwzględniają nie tylko ciśnienie, ale także temperaturę i wilgotność. Zastosowanie zbiornika suchego stalowego wysokociśnieniowego może nie tylko prowadzić do ryzyka eksplozji, ale także generować dodatkowe koszty związane z utrzymywaniem takiego ciśnienia. Wielu użytkowników mylnie zakłada, że wysokie ciśnienie może zwiększyć efektywność przechowywania, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do destabilizacji systemu. Ponadto, stosowanie odpowiednich zbiorników jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają wykorzystanie rozwiązań minimalizujących ryzyko. Warto zatem zwrócić uwagę na zalecenia dotyczące magazynowania biogazu, które jasno określają, że lepsze rezultaty uzyskuje się przy niskociśnieniowych systemach przechowywania, co pozwala na zabezpieczenie zarówno infrastruktury, jak i samego biogazu przed nieprzewidzianymi zdarzeniami.

Pytanie 12

Jak określa się rurę łączącą najwyżej usytuowaną część systemu wodnego kotła c.o. na drewno kawałkowe z przestrzenią powietrzną otwartego naczynia wzbiorczego?

A. Bezpieczeństwa

B. Przelewowa

C. Odpowietrzająca

D. Informacyjna

Rura bezpieczeństwa jest kluczowym elementem systemów grzewczych, szczególnie w kotłach c.o. na drewno kawałkowe. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznego odprowadzenia nadmiaru wody lub pary wodnej do naczynia wzbiorczego, co jest niezbędne w sytuacji, gdy ciśnienie w kotle przekracza dopuszczalne wartości. W przypadku awarii lub nadmiernego ogrzewania, rura ta chroni system przed uszkodzeniami, zapobiegając niekontrolowanemu wzrostowi ciśnienia. Przykład praktyczny: w kotłach o dużej mocy, rura bezpieczeństwa jest niezbędna do zapewnienia odpowiedniego chłodzenia i ochrony przed potencjalnym wybuchem. Warto również zwrócić uwagę na normy PN-EN 303-5, które regulują wymagania dotyczące systemów grzewczych, w tym zasady dotyczące rur bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu rur bezpieczeństwa oraz ich drożności, aby zapewnić pełną funkcjonalność i bezpieczeństwo systemu grzewczego.

Pytanie 13

Do przeglądu technicznego instalacji solarnej nie wlicza się

A. odczytu oraz oceny wydajności solarnej

B. weryfikacji ochrony przed zamarzaniem

C. napełniania instalacji cieczą solarną

D. kontroli zabezpieczeń antykorozyjnych

Wszystkie odpowiedzi, które dotyczą przeglądu technicznego instalacji solarnej, są istotne, z wyjątkiem napełniania instalacji cieczą solarną, ponieważ jest to proces wstępny, który ma miejsce podczas uruchamiania systemu. Kontrola ochrony antykorozyjnej jest kluczowa, ponieważ korozja może znacząco wpłynąć na trwałość i funkcjonalność elementów systemu, a jej zaniechanie może prowadzić do uszkodzeń, które będą kosztowne w naprawie. Odczyt i ocena uzysku solarnego są niezbędne dla zrozumienia efektywności systemu. Pomiar wydajności pozwala na wczesne wykrycie problemów, takich jak nieszczelności czy niedobory ciepła, które mogą wpłynąć na opłacalność inwestycji w energię słoneczną. Kontrola ochrony przed zamarzaniem jest również niezwykle ważna, szczególnie w kontekście polskiego klimatu, gdzie niskie temperatury mogą prowadzić do uszkodzenia instalacji. Wszelkie te działania mają na celu zapewnienie, że system solarny działa z maksymalną efektywnością przez cały rok. Ignorowanie tych aspektów w przeglądzie technicznym może prowadzić do poważnych problemów eksploatacyjnych i zwiększenia kosztów związanych z konserwacją lub naprawami. Dobre praktyki w zakresie przeglądów technicznych powinny koncentrować się na prewencji oraz optymalizacji wydajności systemu, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej.

Pytanie 14

W skład systemu solarnego przeznaczonego do produkcji ciepłej wody użytkowej z zastosowaniem energii słonecznej wchodzą:

A. kolektor próżniowy, inwerter sieciowy, konstrukcja montażowa na dach, konektor, przewód solarny

B. kolektor rurowy, falownik, konstrukcja montażowa na dach, konektor, przewód solarny, naczynie przeponowe

C. kolektor płaski, pompa solarna, stacja solarna z grupą pompową, mikroprocesorowy system sterowania systemem solarnym, naczynie przeponowe, zestaw przyłączeniowy hydrauliczny, zestaw montażowy, zasobnik

D. kolektor fotowoltaiczny, elektroniczny mikroprocesorowy system sterujący, elektroniczna pompa wody, zestaw montażowy zawierający kable, rury, zawiesia

Wybór kolektora płaskiego, pompy solarnej, stacji solarnej z grupą pompową, mikroprocesorowego systemu sterowania systemem solarnym, naczynia przeponowego, zestawu przyłączeniowego hydraulicznego, zestawu montażowego oraz zasobnika jako elementów systemu solarnego do wytwarzania ciepłej wody użytkowej jest trafny. Kolektor płaski skutecznie absorbuje promieniowanie słoneczne, przekształcając je w ciepło, które następnie przekazywane jest do czynnika roboczego, zazwyczaj wody, krążącego w układzie. Pompa solarna jest kluczowym komponentem, który umożliwia cyrkulację tego czynnika, a stacja solarna z grupą pompową integruje wszystkie te elementy, zapewniając efektywne przekazywanie ciepła. Mikroprocesorowy system sterowania pozwala na optymalne zarządzanie pracą systemu, co przekłada się na oszczędności energii oraz zwiększenie efektywności. Naczynie przeponowe zabezpiecza system przed nadciśnieniem, a zestaw przyłączeniowy hydrauliczny oraz montażowy zapewniają prawidłowe połączenia i stabilność całej instalacji. Taki zestaw komponentów spełnia standardy jakości i efektywności, gwarantując trwałość i niezawodność w długoterminowym użytkowaniu.

Pytanie 15

Przetwornica napięcia to urządzenie stosowane w systemach fotowoltaicznych do

A. ochrony akumulatora przed przeładowaniem

B. przemiany napięcia zmiennego w napięcie stałe

C. przemiany napięcia stałego w napięcie zmienne

D. zapewnienia stabilnego napięcia w akumulatorze

Przetwornica napięcia odgrywa kluczową rolę w instalacjach fotowoltaicznych, gdzie napięcie stałe (DC) generowane przez panele słoneczne musi być przekształcone na napięcie zmienne (AC), aby mogło być efektywnie wykorzystywane w domowych systemach elektrycznych i integrowane z siecią energetyczną. Ta konwersja jest niezbędna, ponieważ większość urządzeń domowych, takich jak lodówki, telewizory czy oświetlenie, działa na napięciu zmiennym. Przykłady zastosowania przetwornic obejmują systemy off-grid, gdzie energia słoneczna jest przechowywana w akumulatorach i wykorzystywana w sposób ciągły. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przetwornice powinny być odpowiednio dobrane do mocy generowanej przez panele oraz wymaganej mocy obciążenia, aby zapewnić efektywność energetyczną i długowieczność systemu. Standardy międzynarodowe, takie jak IEC 62109, regulują bezpieczeństwo i wydajność przetwornic, co jest istotne dla zapewnienia niezawodności systemów OZE.

Pytanie 16

Inwerter to sprzęt instalowany w systemie

A. słonecznej grzewczej

B. biogazowni

C. fotowoltaicznej

D. pompy ciepła

Inwerter jest kluczowym elementem instalacji fotowoltaicznej, służącym do przekształcania prądu stałego (DC) generowanego przez panele słoneczne na prąd zmienny (AC), który może być używany w domowych instalacjach elektrycznych oraz wprowadzany do sieci energetycznej. Jego działanie opiera się na przetwarzaniu energii słonecznej w sposób umożliwiający jej wykorzystanie w codziennym życiu. Przykładowo, w systemach fotowoltaicznych na dachach budynków, inwertery są odpowiedzialne za optymalizację produkcji energii, co przekłada się na niższe rachunki za prąd i zwiększenie efektywności energetycznej. Zgodnie z normami, inwertery powinny spełniać standardy jakości, takie jak IEC 62109, które gwarantują bezpieczeństwo i niezawodność ich działania. Właściwy dobór inwertera, jego moc oraz funkcje, takie jak monitoring wydajności, mają kluczowe znaczenie dla efektywności całego systemu, co podkreśla ich rolę w nowoczesnych instalacjach OZE.

Pytanie 17

Zalecana objętość zbiornika solarnego wynosi

A. mniejsza niż dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową

B. od 1,5 do 2 razy większa niż dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową

C. taka sama jak dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową

D. od 2 do 2,5 razy większa niż dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę użytkową

Zalecana pojemność zasobnika solarnego powinna być większa od dziennego zapotrzebowania na ciepłą wodę użytkową, aby umożliwić efektywne wykorzystanie energii słonecznej. W praktyce, pojemność zasobnika od 1,5 do 2 razy większa od zapotrzebowania zapewnia, że woda jest odpowiednio podgrzewana w ciągu dnia, a nadmiar ciepła może być magazynowany na wieczór lub noc. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi i normami zawartymi w standardach budowlanych oraz praktykami w zakresie systemów grzewczych. Dla przykładu, jeśli średnie dzienne zapotrzebowanie na ciepłą wodę wynosi 100 litrów, to pojemność zasobnika powinna wynosić od 150 do 200 litrów. Umożliwia to nie tylko zaspokojenie bieżącego zapotrzebowania, ale także buforowanie ciepła, co jest niezbędne w okresach niskiej inszolacji słonecznej. Dodatkowo, zwiększona pojemność zasobnika przyczynia się do lepszej stabilności systemu, minimalizując ryzyko przegrzania i strat ciepła.

Pytanie 18

W jaki sposób oraz w jakim miejscu powinno się zainstalować fotoogniwo, aby osiągnąć najlepszą wydajność przez cały rok?

A. Prostopadle, na południowej ścianie obiektu

B. Pod kątem 45 stopni do poziomu gruntu, na wschodniej części dachu

C. W poziomie, na tarasie

D. Pod kątem 55 stopni do poziomu gruntu, na południowej części dachu

Montaż fotoogniw pod kątem 55 stopni do powierzchni terenu na południowej połaci dachu jest optymalnym rozwiązaniem, które zapewnia maksymalną efektywność ich pracy przez cały rok. Pod kątem 55 stopni panel słoneczny jest w stanie lepiej wykorzystać promieniowanie słoneczne, szczególnie w miesiącach zimowych, kiedy Słońce znajduje się nisko na horyzoncie. Południowa ekspozycja dachu zapewnia, że panele będą miały największy dostęp do światła słonecznego w ciągu dnia, co przekłada się na wyższą produkcję energii. Warto również zauważyć, że taki kąt montażu minimalizuje ryzyko gromadzenia się śniegu i zanieczyszczeń na powierzchni paneli, co mogłoby wpłynąć na ich wydajność. Dodatkowo, stosowanie się do zaleceń branżowych dotyczących montażu, takich jak standardy IEC 61215 i IEC 61730, gwarantuje bezpieczeństwo i trwałość instalacji. Odpowiedni dobór kąta i miejsca montażu jest kluczowy dla długoterminowej efektywności systemów fotowoltaicznych oraz ich opłacalności ekonomicznej.

Pytanie 19

Aby oszacować koszty realizacji instalacji fotowoltaicznej na etapie planowania, właściciel nieruchomości powinien otrzymać kosztorys

A. ofertowy

B. powykonawczy

C. końcowy

D. inwestorski

Kosztorys końcowy, powykonawczy i inwestorski to terminy, które często mylone są z kosztorysem ofertowym, jednak nie pełnią one tej samej funkcji. Kosztorys końcowy jest dokumentem, który powstaje po zakończeniu realizacji projektu i zawiera ostateczne zestawienie kosztów, które mogą różnić się od szacunków przedstawionych wcześniej. Jego rola polega na podsumowaniu wydatków oraz ocenie budżetu projektu, a nie na pomocy w początkowej fazie planowania. Kosztorys powykonawczy, z kolei, ma na celu przedstawienie szczegółowych kosztów po zakończeniu robót i jest używany do rozliczenia z wykonawcą. W praktyce, nie można go zastosować w momencie, gdy inwestor dopiero rozważa podjęcie decyzji o inwestycji. Kosztorys inwestorski jest z kolei narzędziem, które skupia się na analizie opłacalności inwestycji, jednak również nie jest używany w fazie ofertowania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych nieprawidłowych odpowiedzi, obejmują mylenie etapu projektowania z etapem realizacji oraz nieznajomość różnic pomiędzy poszczególnymi rodzajami kosztorysów. Aby skutecznie ocenić koszty inwestycji, niezbędne jest zrozumienie, że kosztorys ofertowy jest nie tylko pierwszym krokiem w procesie, ale także kluczowym narzędziem w negocjacjach z wykonawcami oraz w planowaniu finansowym.

Pytanie 20

Jaką maksymalną różnicę temperatur Δt pomiędzy kolektorem a zbiornikiem solarnym należy osiągnąć, aby uruchomić pompę solarną?

A. 25 °C

B. 20 °C

C. 15 °C

D. 33 °C

Wybierając inne wartości różnicy temperatur, można wpaść w pułapki związane z nieefektywnym działaniem systemu solarnego. Na przykład, wybór wartości 25 °C lub 20 °C jako maksymalnej różnicy może wydawać się korzystny, jednak w praktyce może prowadzić do nadmiernych strat energii. Im większa różnica temperatur, tym trudniej jest efektywnie transportować ciepło do zasobnika, co z kolei prowadzi do niższej efektywności całego systemu. Zbyt wysoka różnica temperatur może wywołać także ryzyko przegrzania, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do uszkodzenia kolektora. Warto również zauważyć, że wiele systemów solarnych jest projektowanych w taki sposób, aby pracowały w optymalnym zakresie, co oznacza, że odpowiednia różnica temperatur ma kluczowe znaczenie dla ich długoterminowej niezawodności i wydajności. Wybór 33 °C jako maksymalnej różnicy jest zdecydowanie niezalecany, ponieważ przekracza normy praktyk branżowych, co prowadzi do obniżenia efektywności oraz nieodpowiedniego wykorzystywania energii słonecznej, a także zwiększa ryzyko operacyjne. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tego zagadnienia jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu i eksploatacji systemów solarnych.

Pytanie 21

Powietrzna pompa ciepła uzyskuje najwyższą efektywność

A. w dodatnich temperaturach

B. w ujemnych temperaturach

C. przy temperaturze 0°C

D. bez względu na temperaturę zewnętrzną

Wybór odpowiedzi, że powietrzne pompy ciepła osiągają największą sprawność w niezależności od temperatury zewnętrznej, jest błędny, ponieważ pompy te są ściśle uzależnione od otaczających warunków atmosferycznych. W rzeczywistości, gdy temperatura zewnętrzna spada, pompa musi zmagać się z większą różnicą temperatur między źródłem a miejscem docelowym, co znacząco obniża jej efektywność. Często mylnym myśleniem jest przekonanie, że pompy ciepła mogą pracować równie wydajnie w każdej temperaturze, podczas gdy w praktyce ich efektywność znacznie maleje w warunkach ujemnych. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że powietrzne pompy ciepła są mniej wydajne przy temperaturach poniżej 0°C, co wynika z konieczności użycia większej ilości energii do transportu ciepła. Odpowiedzi mówiące o sprawności w temperaturze 0°C czy w ujemnych temperaturach również są niewłaściwe; w tych warunkach pompy wymagają znacznie więcej energii do działania, co przyczynia się do wyższych kosztów eksploatacji oraz obniżenia ich żywotności. Dlatego kluczowe jest stosowanie powietrznych pomp ciepła w odpowiednich warunkach atmosferycznych, aby zapewnić ich maksymalną wydajność i ekonomiczność. Zastosowanie tych urządzeń najlepiej sprawdza się w dodatnich temperaturach, co potwierdzają liczne badania i analizy efektywności energetycznej.

Pytanie 22

Jak często należy przeprowadzać kontrolę stanu technicznego instalacji elektrycznych w zakresie rezystancji izolacji?

A. co 7 lat

B. co 2 lata

C. co 3 lata

D. co 5 lat

Kontrola stanu technicznego instalacji elektrycznych w zakresie rezystancji izolacji jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa oraz niezawodności systemów elektroenergetycznych. Zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-IEC 60364 oraz wytycznymi z zakresu utrzymania urządzeń elektrycznych, przegląd tej rezystancji powinien być przeprowadzany co najmniej co 5 lat. Taki okres umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do poważnych awarii, pożarów czy porażenia prądem. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest regularne przeprowadzanie testów rezystancji izolacji w obiektach przemysłowych, gdzie instalacje elektryczne są szczególnie narażone na działanie czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy substancje chemiczne, które mogą wpływać na degradację materiałów. Systematyczne wykonywanie tego rodzaju kontroli wspiera utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 23

W trakcie dorocznego przeglądu systemu grzewczego wykorzystującego energię słoneczną, na początku należy

A. przeprowadzić odpowietrzenie instalacji

B. zrealizować dezynfekcję instalacji

C. sprawdzić stan jakości płynu solarnego

D. wykonać regulację położenia kolektorów

Sprawdzenie stanu jakości płynu solarnego jest kluczowym krokiem w corocznej konserwacji instalacji grzewczej. Płyn solarny, który pełni rolę nośnika energii cieplnej, podlega różnym procesom chemicznym oraz fizycznym w trakcie eksploatacji. Regularne monitorowanie jego stanu pozwala uniknąć problemów, takich jak korozja elementów instalacji czy obniżenie efektywności energetycznej. Zgodnie z normami branżowymi, takim jak norma EN 12975, jakość płynu musi spełniać określone parametry, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu. Praktyczne przykłady obejmują analizę pH, zawartości inhibitorów korozji oraz innych dodatków chemicznych, które mogą wpływać na funkcjonalność instalacji. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, zaleca się wymianę płynu, co zwiększy żywotność instalacji i poprawi jej efektywność energetyczną.

Pytanie 24

Na podstawie danych w tabeli oblicz wartość kosztorysową prac montażowych instalacji urządzeń energetyki odnawialnej.

Rodzaj kosztów	Robocizna	Materiał	Sprzęt
Koszty bezpośrednie	2 000	5 000	4 000
Koszty pośrednie 80%	1 600	-	3 200
Koszty zakupu 10%	-	500	-
Wartość kosztorysowa bez zysku

A. 16 300 zł

B. 15 800 zł

C. 9 100 zł

D. 10 800 zł

Poprawna odpowiedź to 16 300 zł, która została uzyskana poprzez odpowiednie zsumowanie kosztów związanych z pracami montażowymi instalacji urządzeń energetyki odnawialnej. W procesie kalkulacji kosztorysowej kluczowe jest uwzględnienie zarówno kosztów bezpośrednich, jak i pośrednich. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki na robociznę, materiały i sprzęt, które są niezbędne do realizacji projektu. Koszty pośrednie robocizny i sprzętu powinny wynosić 80% kosztów bezpośrednich, co jest zgodne z praktyką branżową, która uwzględnia nie tylko płace, ale również obciążenia pracodawcy. Z kolei koszty zakupu materiałów, określone jako 10% kosztów bezpośrednich materiałów, są kluczowe dla dokładnego ustalenia ostatecznej wartości kosztorysowej. W praktyce, dokładne obliczenia i rzetelne podejście do kosztów mogą znacząco wpłynąć na rentowność projektu. Dlatego też znajomość metod kosztorysowania oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są niezbędne dla każdego specjalisty w branży budowlanej i energetycznej.

Pytanie 25

Pompa ciepła jest wyposażona w sprężarkę o mocy elektrycznej P = 3 kW. Jaką ilość energii z sieci pobierze sprężarka w ciągu roku (365 dni), jeśli codziennie, systematycznie, pompa pracuje przez 4 godziny?

A. 1460 kWh

B. 3650 kWh

C. 1095 kWh

D. 4380 kWh

Wybrana odpowiedź 4380 kWh jest poprawna, ponieważ obliczamy roczne zużycie energii przez sprężarkę, uwzględniając zarówno moc urządzenia, jak i czas jego pracy. Sprężarka o mocy elektrycznej 3 kW działa przez 4 godziny dziennie, co daje dzienne zużycie energii wynoszące 3 kW * 4 h = 12 kWh. Następnie, mnożąc to przez liczbę dni w roku (365), otrzymujemy 12 kWh * 365 = 4380 kWh. Tego rodzaju kalkulacje są kluczowe w branży HVAC, gdzie efektywność energetyczna jest priorytetem. Znajomość zużycia energii pozwala na optymalizację kosztów eksploatacyjnych oraz wprowadzenie środków oszczędnościowych, co jest szczególnie ważne w kontekście rosnących cen energii. W praktyce, dobrą praktyką jest monitorowanie zużycia energii urządzeń takich jak pompy ciepła, co można osiągnąć za pomocą systemów zarządzania energią, które umożliwiają wykrywanie nieefektywności i wprowadzanie ulepszeń.

Pytanie 26

Jakie materiały wykorzystuje się w instalacji do ogrzewania wody w basenie, zrealizowanej w technologii klejonej?

A. PE

B. PP

C. PVC

D. PEX

Wybór innego materiału, takiego jak PEX, PE czy PP, w kontekście instalacji do podgrzewania wody basenowej nie jest odpowiedni z kilku powodów. PEX, czyli polietylen o wysokiej gęstości, jest znany z elastyczności i odporności na działanie wysokich temperatur, jednak nie jest tak odporny na działanie chemikaliów, które mogą występować w wodzie basenowej. W związku z tym, może ulegać degradacji, co obniża jego trwałość i efektywność w długoterminowych instalacjach. PE (polietylen) jest materiałem, który dobrze sprawdza się w instalacjach wodnych, ale jego właściwości mechaniczne nie są na tyle wysokie, aby sprostać wymaganiom instalacji grzewych, zwłaszcza przy wysokich temperaturach. PP (polipropylen) również ma swoje zastosowania, ale brakuje mu właściwości chemicznych, które oferuje PVC, co czyni go mniej odpowiednim do konstrukcji, które muszą wytrzymać kontakt z różnymi chemikaliami. Wybierając materiał do instalacji grzewych, kluczowe jest uwzględnienie nie tylko właściwości samego tworzywa, ale również specyfiki środowiska, w którym będzie ono używane. Błędem jest zakładać, że wszystkie materiały sztuczne są równoważne w zastosowaniach hydraulicznych; wybór powinien być uzasadniony konkretnymi właściwościami fizycznymi i chemicznymi odpowiednich materiałów. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zapewnienia długowieczności i efektywności całej instalacji.

Pytanie 27

Jaką jednostkę stosuje się do określenia wydajności kolektora słonecznego?

A. kWh/m2/miesiąc

B. kWh/m2/rok

C. kWh/m2/kwartał

D. kWh/m2/godzinę

Wydajność kolektora słonecznego określa się w jednostkach kWh/m2/rok, co oznacza ilość energii słonecznej, jaką kolektor jest w stanie przetworzyć na energię cieplną w ciągu roku w przeliczeniu na każdy metr kwadratowy powierzchni kolektora. Taki sposób wyrażania wydajności jest zgodny z normami branżowymi i pozwala na obiektywne porównanie różnych typów kolektorów oraz ich efektywności w różnych warunkach klimatycznych. Przykładem zastosowania tej metody jest ocena systemów solarno-termalnych w instalacjach domowych, gdzie często analizuje się dane roczne, aby dostosować system do potrzeb grzewczych. Analiza rocznej produkcji energii uwzględnia zmienność warunków atmosferycznych i sezonowe różnice w nasłonecznieniu, co jest kluczowe dla efektywności energetycznej budynków. Z tego względu, znajomość wydajności w skali rocznej jest istotna dla projektantów systemów solarnych oraz użytkowników, którzy chcą zoptymalizować swoje wydatki na energię.

Pytanie 28

Naturalną wentylacją nie jest

A. wentylacja przeciwpożarowa

B. aeracja

C. wentylacja grawitacyjna

D. przewietrzanie

Wentylacja przeciwpożarowa jest systemem, który ma na celu ochronę budynków przed skutkami pożarów, poprzez skuteczne usuwanie dymu i toksycznych gazów. Choć może wykorzystywać naturalne zjawiska, takie jak różnice ciśnień, jest to system zaprojektowany z myślą o bezpieczeństwie i wymaga zaawansowanej technologii oraz mechanizmów sterujących. W przeciwieństwie do wentylacji naturalnej, która opiera się na pasywnych mechanizmach, wentylacja przeciwpożarowa często wymaga aktywnego działania, aby zapewnić odpowiednią jakość powietrza i bezpieczeństwo w przypadku pożaru. Przykładem zastosowania wentylacji przeciwpożarowej są systemy w wysokich budynkach, gdzie kluczowe jest szybkie usunięcie dymu z korytarzy i klatek schodowych, co jest niezbędne dla ewakuacji osób z budynku oraz dla akcji ratunkowej. Obowiązujące normy budowlane oraz przepisy przeciwpożarowe, takie jak PN-EN 12101, szczegółowo regulują zasady projektowania i instalacji takich systemów, co czyni je koniecznym elementem każdego nowego projektu budowlanego.

Pytanie 29

Tabela przedstawia kalkulację kosztów związanych z montażem 12 instalacji solarnych. Jaki będzie jednostkowy koszt montażu jednej instalacji solarnej?

Rodzaj kosztów	Wartość [zł]
Materiały wraz z narzutami	75 650,00
Wynagrodzenia dla robotników wraz z narzutami	45 680,00
Koszty ogólne budowy	8 900,00
Koszty pośrednie firmy	2 100,00

A. 6 304,17 zł

B. 10 110,83 zł

C. 11 027,50 zł

D. 10 852,50 zł

Poprawna odpowiedź to 11 027,50 zł, ponieważ jednostkowy koszt montażu jednej instalacji solarnej obliczamy poprzez zsumowanie wszystkich kosztów związanych z montażem i podzielenie tej kwoty przez liczbę instalacji. W praktyce, dokładne obliczenia finansowe są kluczowym elementem każdej inwestycji w energię odnawialną. Przykładowo, jeśli całkowity koszt montażu 12 instalacji wynosi 132 330 zł, to dzieląc tę kwotę przez 12 otrzymamy jednostkowy koszt montażu wynoszący 11 027,50 zł na jedną instalację. Takie obliczenia pomagają w ocenie rentowności inwestycji oraz w porównywaniu ofert różnych wykonawców. Wiedza na temat kalkulacji kosztów pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektu oraz podejmowanie świadomych decyzji w zakresie wyboru technologii i wykonawców, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży energii odnawialnej.

Pytanie 30

Całkowita moc identycznych pomp ciepła połączonych w kaskadzie wynosi

A. sumę mocy wszystkich poszczególnych pomp

B. połowę mocy jednej z pomp

C. jest równa mocy pojedynczej pompy

D. większa dla jednej z pomp

Fajnie, że wybrałeś odpowiedź, która mówi, że moc kaskadowo połączonych pomp ciepła to suma mocy każdej z nich. To naprawdę tak działa! Każda pompa dodaje swoją moc, więc jak masz pięć pomp po 5 kW, to mamy 25 kW mocy całkowitej. Kaskadowe połączenia są super, bo pozwalają lepiej wykorzystać moc i dostosować system do potrzeb. Widziałem to w dużych instalacjach grzewczych, gdzie trzeba osiągnąć wyższą moc, a jednocześnie zmieścić się w małej przestrzeni. A jak mowa o efektywności energetycznej, to takie połączenia z odnawialnymi źródłami energii to bardzo dobry pomysł!

Pytanie 31

Wskaż gaz, który powinien być wykorzystywany do przewozu biomasy w formie pyłu?

A. Ziemny

B. Błotny

C. Inertny

D. Węglowy

Wybór gazu do transportu biomasy w postaci pyłu jest kluczowy, a odpowiedzi "Węglowy", "Ziemny" oraz "Błotny" są nieprawidłowe z kilku powodów. Gaz węglowy, będący często synonymem dla gazu ziemnego, może zawierać związki chemiczne, które reagują z biomateriałami, co stwarza ryzyko zapłonu. W przypadku biomasy, która jest organicznym materiałem łatwopalnym, obecność gazu węglowego może być niebezpieczna, zwłaszcza w zamkniętych systemach transportowych. Z kolei gaz ziemny jest złożonym węglowodorem, który również może prowadzić do niekontrolowanych reakcji chemicznych. Odpowiedzi "Błotny" i "Ziemny" wydają się w ogóle nie odnosić do standardów transportowych w kontekście biomasy. Gazy te nie są zwykle używane w przemyśle i mogą pozostawać w sferze nieprecyzyjnych terminów. W rzeczywistości, dla efektywnego transportu biomasy w postaci pyłu, kluczowe jest zastosowanie gazów neutralnych, które nie wchodzą w reakcje chemiczne z transportowanym materiałem. W przeciwnym razie, istnieje ryzyko nieprzewidywalnych reakcji, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym do pożarów. W przemyśle energetycznym oraz chemicznym, wybór odpowiednich mediów transportowych powinien być oparty na solidnych podstawach naukowych oraz przemysłowych standardach bezpieczeństwa.

Pytanie 32

W jednym cyklu obiegu wody nie wolno łączyć rur ze stali ocynkowanej z rurami

A. polietylenowymi sieciowanymi

B. polietylenowymi warstwowymi

C. miedzianymi

D. polipropylenowymi

Połączenie rur ze stali ocynkowanej z rurami miedzianymi jest niewłaściwe z powodu różnic w przewodnictwie elektrycznym i reakcji chemicznych, które mogą wystąpić między tymi dwoma materiałami. Stal ocynkowana, która jest pokryta warstwą cynku, może wchodzić w reakcje galwaniczne z miedzią, co prowadzi do korozji i uszkodzenia rur. Przykładowo, w instalacjach wodociągowych, gdzie pojawia się obecność elektrolitów, taka korozja może znacznie osłabić integralność systemu, prowadząc do wycieków i awarii. Dlatego w praktyce inżynierskiej stosuje się standardy, które zalecają unikanie takich połączeń. Dobre praktyki dotyczące projektowania instalacji hydraulicznych obejmują także stosowanie odpowiednich złączek i przejściówek, które są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko korozji. Na przykład, zamiast łączyć rury miedziane z ocynkowanymi, lepiej jest zastosować rury z tworzyw sztucznych, które nie wchodzą w reakcje chemiczne z metalami i są bardziej odporne na korozję.

Pytanie 33

Część, której nie ma w elektrowni wiatrowej, to

A. generator

B. turbina

C. prostownik

D. zawór bezpieczeństwa

Zawór bezpieczeństwa nie jest elementem charakterystycznym dla elektrowni wiatrowej. W elektrowni tej kluczowymi komponentami są turbina wiatrowa, która przekształca energię kinetyczną wiatru na energię mechaniczną, oraz generator, który zamienia tę energię mechaniczną na energię elektryczną. Prostownik, z kolei, jest niezbędny do przekształcania prądu przemiennego wytwarzanego przez generator na prąd stały, co jest istotne dla integracji z systemami zasilania. Zawory bezpieczeństwa są typowo stosowane w systemach hydraulicznych i pneumatycznych, a ich główną funkcją jest ochrona przed nadmiernym ciśnieniem. W kontekście elektrowni wiatrowej, elementy te nie mają zastosowania, ponieważ instalacje te operują na zasadzie transformacji energii mechanicznej na elektryczną bez potrzeby zarządzania ciśnieniem w cieczy lub gazie. Dlatego odpowiedź 'zawór bezpieczeństwa' jest prawidłowa.

Pytanie 34

Po zakończeniu robót, które są zakrywane, przeprowadza się odbiór

A. ostateczny

B. końcowy

C. częściowy

D. wstępny

Odpowiedź 'częściowy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z praktyką budowlaną, po zakończeniu robót ulegających zakryciu należy przeprowadzić odbiór częściowy. Działanie to ma na celu zapewnienie, że poszczególne etapy prac zostały wykonane zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami. Odbiór częściowy umożliwia identyfikację ewentualnych błędów przed zakryciem, co jest kluczowe dla dalszych etapów budowy. Na przykład, w przypadku instalacji elektrycznych, dokonanie odbioru częściowego przed zamknięciem ścian pozwala na sprawdzenie poprawności podłączeń oraz zgodności z normami PN-IEC, co może zapobiec poważnym problemom w przyszłości. Zgodnie z definicją zawartą w przepisach prawa budowlanego, odbiór częściowy potwierdza, że dane prace są zakończone, a ich jakość jest zgodna z wymaganiami, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i trwałości całej inwestycji.

Pytanie 35

Instalacja paneli fotowoltaicznych nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, o ile jej wysokość nie jest większa niż 3 m, a moc elektryczna wynosi mniej niż

A. 40 kW

B. 20 kW

C. 10 kW

D. 30 kW

Montaż instalacji fotowoltaicznej nie wymaga pozwolenia na budowę, jeśli jej wysokość nie przekracza 3 m, a moc elektryczna jest mniejsza niż 40 kW. Odpowiedź 40 kW jest zatem prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa budowlanego w Polsce, instalacje o mocy do 40 kW mogą być zrealizowane na podstawie zgłoszenia zamiast pozwolenia. To z kolei ułatwia proces instalacji, co jest szczególnie korzystne dla małych systemów, które często są stosowane w gospodarstwach domowych lub małych przedsiębiorstwach. Na przykład, instalacja o mocy 30 kW może pokryć zapotrzebowanie na energię w przeciętnym domu jednorodzinnym, co skutkuje znacznymi oszczędnościami na rachunkach za energię elektryczną. Dodatkowo, stosowanie instalacji fotowoltaicznych o mocy poniżej 40 kW jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wspiera transformację energetyczną, redukując emisję dwutlenku węgla. Warto także zaznaczyć, że przed przystąpieniem do montażu warto zasięgnąć porady specjalistów oraz sprawdzić lokalne regulacje, aby upewnić się, że instalacja spełnia wszelkie wymagania techniczne i prawne.

Pytanie 36

Do obróbki krawędzi rur miedzianych, które są stosowane w instalacjach ciepłej wody użytkowej i zostały przycięte na odpowiednią długość, należy zastosować

A. zaginarki

B. giętarki

C. gradownicy

D. gwinciarki

Gradownice to narzędzia wykorzystywane do obróbki końców rur, w tym rur miedzianych, w celu uzyskania gładkich i równych krawędzi. Ich zastosowanie jest kluczowe w montażu instalacji ciepłej wody użytkowej, ponieważ zgrubne lub nierówne krawędzie mogą prowadzić do problemów z uszczelnieniem połączeń, co z kolei może skutkować wyciekami i innymi awariami. Gradownice działają na zasadzie mechanicznego usuwania nadmiaru materiału, co pozwala na precyzyjne wygładzenie krawędzi. W praktyce, korzyści płynące z użycia gradownicy obejmują nie tylko poprawę estetyki połączeń, ale również wzrost ich trwałości oraz niezawodności. Zgodnie z obowiązującymi standardami w branży sanitarno-grzewczej, odpowiednio obrobione krawędzie rur miedzianych są kluczowe dla zapewnienia szczelności połączeń lutowanych czy też gwintowanych. Zastosowanie gradownicy jest szczególnie zalecane w sytuacjach, gdy rury są poddawane dużym obciążeniom termicznym i ciśnieniowym, co jest typowe dla instalacji ciepłej wody użytkowej.

Pytanie 37

Aby połączyć dwie stalowe rury o identycznej średnicy z gwintem zewnętrznym, jakie złącze należy zastosować?

A. złączki wkrętnej, znanej jako nypl.

B. złączki nakrętnej, określanej jako mufy.

C. łącznika zaprasowywanego.

D. łącznika zaprasowywano-gwintowanego.

Złączka nakrętna, czyli mufa, jest idealnym rozwiązaniem do łączenia dwóch stalowych rur o tej samej średnicy, które zakończone są gwintem zewnętrznym. Mufa dysponuje wewnętrznymi gwintami, co pozwala na ich nakręcenie na zewnętrzne gwinty rur. Tego rodzaju połączenie jest niezwykle trwałe i pozwala na uzyskanie szczelności, co jest kluczowe w instalacjach hydraulicznych i grzewczych. W praktyce, mufa jest często stosowana w systemach wodociągowych oraz w instalacjach gazowych, gdzie bezpieczeństwo i szczelność są niezbędne. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich smarów lub uszczelek podczas montażu, aby zminimalizować ryzyko nieszczelności. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami branżowymi, zastosowanie mufy w takich sytuacjach jest powszechnie akceptowane i rekomendowane przez specjalistów w dziedzinie hydrauliki. Dzięki temu połączenie jest nie tylko funkcjonalne, ale również spełnia wysokie standardy bezpieczeństwa.

Pytanie 38

Jaka jest najbardziej korzystna wartość współczynnika efektywności pompy ciepła COP?

A. 0,25

B. 3,50

C. 4,35

D. 0,35

Wartość współczynnika efektywności pompy ciepła (COP) na poziomie 4,35 oznacza, że na każdą jednostkę energii elektrycznej zużytej przez pompę, uzyskuje się 4,35 jednostek energii cieplnej. Tak wysoki wskaźnik COP jest charakterystyczny dla nowoczesnych systemów grzewczych, które są projektowane z myślą o maksymalnej efektywności energetycznej. Przykładem mogą być pompy ciepła typu powietrze-woda lub grunt-woda, które przy odpowiednich warunkach zewnętrznych osiągają bardzo korzystne wartości COP. W kontekście standardów branżowych, warto zauważyć, że pompy ciepła powinny być zgodne z normą EN 14511, która określa metody badań i klasyfikacji tych urządzeń. Dzięki stosowaniu pomp ciepła o wysokim COP można znacząco obniżyć koszty ogrzewania, jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia emisji CO2, co jest zgodne z duchem zrównoważonego rozwoju i polityki ekologicznej wielu krajów.

Pytanie 39

W kontekście instalacji pompy ciepła, wskaźnik SPF wskazuje na współczynnik efektywności funkcjonowania

A. godzinowej

B. dziennej

C. miesięcznej

D. rocznej

Wskaźnik SPF (Seasonal Performance Factor) odnosi się do sezonowego współczynnika wydajności pompy ciepła, który jest kluczowym wskaźnikiem efektywności energetycznej tego urządzenia w okresie grzewczym. SPF wyraża stosunek energii cieplnej wydobytej z pompy ciepła do energii elektrycznej zużytej na jej pracę w skali roku. Wartości SPF są często stosowane do oceny efektywności różnych systemów grzewczych i chłodniczych, co jest zgodne z normami europejskimi. Przykładowo, w przypadku instalacji gruntowej pompy ciepła, wysoka wartość SPF wskazuje na jego efektywność, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji oraz mniejsze zużycie energii. Przy projektowaniu systemów grzewczych, inżynierowie często dążą do uzyskania jak najwyższej wartości SPF, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, mając na celu zrównoważony rozwój budynków i zmniejszenie śladu węglowego.

Pytanie 40

Kosztorys, który nie zawiera danych o cenach, nazywamy kosztorysem:

A. ofertowym

B. ślepym

C. powykonawczym

D. wstępnym

Kosztorys ślepy jest specyficznym rodzajem dokumentu, który nie zawiera informacji o cenach jednostkowych, lecz koncentruje się na ilościach materiałów oraz robocizny niezbędnych do realizacji danego projektu. Tego rodzaju kosztorys jest stosowany w sytuacjach, gdy organizacja chce oszacować zapotrzebowanie na zasoby, nie ujawniając przy tym informacji o kosztach. Jest to praktyka, która znajduje zastosowanie w różnych etapach planowania projektu, szczególnie w fazie wstępnej, gdzie istotna jest ocena zasobów bez obciążania decyzji o konkretne ceny. Wiele przedsiębiorstw budowlanych i inżynieryjnych korzysta z kosztorysów ślepych, aby lepiej planować przyszłe prace oraz negocjować warunki współpracy z dostawcami. W branży budowlanej, w której zmienna dynamika cen materiałów i robocizny może wpływać na ostateczny koszt projektu, posiadanie takiego kosztorysu pozwala na elastyczność w podejmowaniu decyzji i zarządzaniu budżetem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej