Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 19:45
  • Data zakończenia: 4 maja 2025 20:03

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pierwszym krokiem w programie MOET (Multiple Ovulation and Embryo Transfer), który pozwala na transfer zarodków do biorczyń, jest

A. superowulacja u dawczyń
B. seksowanie gamet i zarodków
C. pozyskiwanie embrionów
D. klonowanie
Superowulacja u dawczyń jest kluczowym pierwszym etapem programu MOET, który ma na celu uzyskanie wielu zarodków w krótkim czasie. Proces ten polega na stymulacji jajników do produkcji większej liczby komórek jajowych niż zwykle, co pozwala na pobranie ich w trakcie jednej procedury. W praktyce, superowulacja osiągana jest poprzez podanie hormonów gonadotropowych, takich jak FSH (hormon folikulotropowy) i LH (hormon luteinizujący), co prowadzi do wzrostu liczby dojrzałych pęcherzyków jajnikowych. Dzięki temu można uzyskać wiele zarodków, co jest niezbędne do efektywnego przenoszenia zarodków do biorczyń. Przykładowo, w programach hodowlanych bydła, superowulacja jest rutynowo stosowana, aby zwiększyć wydajność reprodukcyjną, co przekłada się na lepsze wyniki w hodowli i większy zysk dla producentów. Standardy dobrej praktyki w tym zakresie obejmują monitorowanie reakcji hormonalnych oraz odpowiednie dobieranie dawek hormonów, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić wysoką jakość pozyskiwanych zarodków.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Płynna, wysokoenergetyczna pasza, która powstaje jako produkt uboczny przy produkcji cukru, to

A. pulpa
B. melasa
C. wysłodki
D. młóto
W młócie, będącym produktem ubocznym w procesie warzenia piwa, występują resztki słodu, chmielu oraz drożdży. Choć młóto jest źródłem białka, nie jest produktem związanym z produkcją cukru i nie posiada charakterystyki melasy. Młóto jest często wykorzystywane w żywieniu zwierząt, jednak nie oferuje tych samych korzyści energetycznych co melasa. Wysłodki, będące resztkami po ekstrakcji cukru z buraków cukrowych, również różnią się znacznie od melasy. Zawierają one włókno i białko, ale ich wartość energetyczna jest niższa w porównaniu do melasy, co sprawia, że nie mogą być używane w taki sam sposób. Pulpa, natomiast, to pozostałość po wyciskaniu owoców i warzyw, które jest bogate w błonnik, ale nie dostarcza efektywnej energii, tak jak melasa. Użytkownicy często mylą te produkty z melasą, nie zdając sobie sprawy z różnic w składzie chemicznym oraz wartościach odżywczych, co może prowadzić do błędnych założeń o ich zastosowaniu w żywieniu zwierząt.

Pytanie 4

W ekologicznej hodowli zwierząt nieakceptowalne jest wykorzystywanie do celów innych niż terapeutyczne

A. probiotyków
B. preparatów homeopatycznych
C. ziół
D. kokcydiostatyków
Kiedy mówimy o stosowaniu probiotyków, ziół czy preparatów homeopatycznych w ekologicznej hodowli, to może być trochę mylne. Probiotyki to te dobre mikroorganizmy, które pomagają w trawieniu, więc są ok w kontekście ekologicznego chowu. Zioła też często się wykorzystuje jako naturalne leki, bo wspierają odporność zwierząt i zapobiegają chorobom. Z kolei preparaty homeopatyczne, no cóż, też są popularne w alternatywnych metodach leczenia, ale nie wszyscy są przekonani co do ich skuteczności. Warto pamiętać, że można pomylić suplementy diety, które mogą być pomocne, z substancjami, które są zabronione w ekologicznych hodowlach. Kokcydiostatyki mają na celu zwalczanie chorób, ale ich użycie w ekologicznej hodowli kłóci się z zasadami naturalnego podejścia do produkcji zwierzęcej. Ważne jest, by zrozumieć, że w ekologicznej hodowli unikamy syntetycznych dodatków, więc wybór naturalnych metod leczenia staje się kluczowy, żeby być zgodnym z normami ekologicznymi.

Pytanie 5

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas ich pobytu w grupie przekracza 12 miesięcy. Jaką przelotowość będzie miała ta grupa?

A. 120 sztuk
B. 360 sztuk
C. 240 sztuk
D. 20 sztuk
Analiza przelotowości w grupie loch może prowadzić do nieporozumień w kontekście różnych błędnych odpowiedzi. Czasami błędem jest przyjęcie, że przelotowość odnosi się do większej liczby zwierząt, na przykład 360 sztuk, co jest nieuzasadnione, gdyż przelotowość powinna odzwierciedlać rzeczywistą liczbę loch w grupie, a nie hipotetyczne scenariusze. Z kolei odpowiedzi takie jak 120 sztuk czy 20 sztuk mogą być wynikiem błędnych obliczeń lub niepoprawnego zrozumienia definicji przelotowości. W praktyce, przelotowość odnosi się do stałej liczby zwierząt, które są w obiegu przez dany okres, w tym przypadku rok. Niezrozumienie tego terminu może prowadzić do nieefektywnego zarządzania stadem, co z kolei wpływa na wyniki finansowe gospodarstwa. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, ważne jest także, aby hodowcy regularnie monitorowali stan swojego stada, aby uniknąć sytuacji, w których liczba zwierząt w grupie znacznie różni się od zaplanowanej, co może prowadzić do problemów zdrowotnych oraz obniżenia jakości produktów. Umawiając się na spotkania z konsultantami w dziedzinie hodowli oraz stosując się do ich zalecenia, można skutecznie poprawiać wyniki produkcji.

Pytanie 6

Najlepsza jakość pokarmowa występuje w zielonce z traw ściętych w etapie

A. strzelania w źdźbło i początku kłoszenia.
B. dojrzałości woskowej ziarniaków.
C. krzewienia roślin.
D. kwitnienia roślin.
Zielonka z traw koszonych w fazie strzelania w źdźbło i początku kłoszenia jest uważana za najlepszą pod względem jakości pokarmowej. W tym stadium rozwoju rośliny osiągają optymalny stosunek białka do włókna, co przekłada się na większą strawność paszy oraz lepszą przyswajalność składników odżywczych przez zwierzęta. Rośliny w tej fazie mają więcej chlorofilu, co wpływa na ich wartość odżywczą oraz smakowitość. Koszenie traw w tym momencie pozwala na uzyskanie paszy o wysokiej jakości, co jest szczególnie istotne w żywieniu bydła mlecznego i mięsnego. W praktyce, zaleca się planować koszenie traw w tym okresie, aby maksymalizować produkcję mleka i przyrosty masy ciała zwierząt, jednocześnie minimalizując koszty związane z suplementacją paszy. Standardy jakości pasz, takie jak normy ustalone przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, podkreślają znaczenie zbioru traw w odpowiedniej fazie wzrostu dla zapewnienia wysokiej jakości produktów zwierzęcych.

Pytanie 7

Koza wykazuje oznaki niepokoju, wydaje dźwięki, porusza ogonem, unosi włosy na grzbiecie, często oddaje mocz w niewielkich ilościach, a po dotyku w okolicy lędźwiowej może reagować za pomocą wygięcia grzbietu lub przykucnięcia. W oparciu o te symptomy można ocenić, że koza jest

A. nerwowa
B. chora
C. złośliwa
D. w rui
Prawidłowa odpowiedź to 'w rui', ponieważ opisane objawy kozy są typowe dla zwierząt w okresie rui. Ruja to faza cyklu reprodukcyjnego, w której zwierzęta wykazują zwiększoną aktywność hormonalną, co prowadzi do zachowań takich jak pobekiwanie, merdanie ogonem oraz nadmierne oddawanie moczu. W tym czasie kozy mogą być bardziej wrażliwe na dotyk, co objawia się wygięciem grzbietu lub chęcią przykucnięcia. Przykładowo, podczas rutynowych obserwacji stada, hodowcy mogą zauważyć, że kozy w rui często przebywają w pobliżu innych zwierząt, co jest efektem ich instynktownej potrzeby łączenia się z partnerami do rozrodu. Znajomość objawów rui jest kluczowa dla hodowców, ponieważ pozwala na planowanie krycia oraz optymalne zarządzanie populacją. Standardy branżowe rekomendują regularne monitorowanie zachowań zwierząt, co umożliwia szybsze identyfikowanie okresów rui i odpowiednie działania, takie jak wprowadzenie do stada samców.

Pytanie 8

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 6 tygodnia życia
B. 2 tygodnia życia
C. 8 tygodnia życia
D. 4 tygodnia życia
Wybór odpowiedzi dotyczący 4, 6 czy 8 tygodnia życia sugeruje nieprawidłowe zrozumienie faz rozwoju cieląt oraz ich potrzeb żywieniowych. W okresie do 4 tygodnia życia cielęta powinny być głównie karmione mlekiem, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni przystosowany do trawienia pasz włóknistych. Opóźnienie w wprowadzeniu paszy włóknistej może prowadzić do niedostatecznego rozwinięcia mikroflory jelitowej, co skutkuje problemami z trawieniem i zwiększa ryzyko wystąpienia schorzeń metabolicznych. Wybór 8 tygodnia życia jest jeszcze bardziej nieadekwatny, ponieważ cielęta powinny już w tym czasie być przyzwyczajane do pełnoporcjowej diety, w której pasze włókniste odgrywają kluczową rolę. W praktyce, zwlekanie z wprowadzeniem włóknistych składników diety może prowadzić do osłabienia organizmu, a także opóźniać proces prawidłowego wzrostu i rozwoju cieląt. Dlatego istotne jest, aby rolnicy ściśle przestrzegali zaleceń dotyczących żywienia, aby zapewnić zdrowie oraz optymalny rozwój swoich zwierząt.

Pytanie 9

Aby uzyskać 1 kg siana, ile zielonki jest potrzebne?

A. 2-3 kg zielonki
B. 6-7 kg zielonki
C. 8-9 kg zielonki
D. 4-5 kg zielonki
Aby wyprodukować 1 kg siana, rzeczywiście potrzeba 4-5 kg zielonki. Wynika to z procesu suszenia, w którym woda i inne składniki odżywcze są usuwane z roślin. Zielonka, będąca świeżą rośliną, ma znacznie wyższą zawartość wilgoci, co powoduje, że jej masa zmniejsza się podczas i po procesie suszenia. W praktyce, z jednego kilograma zielonki uzyskuje się zaledwie 15-20% masy suchej, co przekłada się na konieczność użycia większej ilości świeżej zielonki, aby uzyskać określoną ilość siana. Przykładowo, w produkcji siana z traw, zbierając 5 kg zielonki, można uzyskać około 1 kg siana. Znajomość tego procesu jest istotna dla rolników i producentów pasz, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zbiorów oraz oszacowanie potrzebnych zasobów. Przestrzeganie dobrych praktyk w tym zakresie, takich jak odpowiedni czas zbioru i techniki suszenia, jest kluczowe dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 10

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. cementowej
B. smołowej
C. nosoryjowej
D. obrzękowej
Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 11

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. psów
B. kotów
C. koni
D. owiec
Odpowiedź "koni" jest trafna, bo ten trzeci palec to ich najdalszy palec, który nazywamy kopytem. Konie to zwierzęta, które muszą biegać szybko, więc ich kończyny zmieniły się w trakcie ewolucji, przez co mają tylko jeden palec. To jest fajne, bo dzięki temu lepiej przystosowują się do życia tam, gdzie szybkość i wytrzymałość są kluczowe. Warto wiedzieć, jak zbudowane są kończyny koni, bo to ma ogromne znaczenie w weterynarii i hodowli. Dobre zadbanie o kopyta jest niezbędne, żeby konie były zdrowe i mogły dobrze sprawować się w sporcie czy na farmie. Znajomość anatomii ich palców pomaga też unikać kontuzji, takich jak kulawizny czy różne problemy z kopytami.

Pytanie 12

Gdy zauważamy, że na rogu krowy znajdują się cztery obrączki, to przewidywany jej wiek, podany w latach, wynosi

A. 10-11
B. 4-5
C. 8-9
D. 6-7
Pytania dotyczące wieku zwierząt często prowadzą do nieporozumień związanych z umiejętnością oceny ich rozwoju na podstawie cech morfologicznych, jak na przykład liczba obrączek na rogach. Odpowiedzi 4-5 lat, 10-11 lat oraz 8-9 lat mogą wynikać z błędnych założeń lub niepełnych informacji na temat rozwoju krowy. Wiek 4-5 lat może być mylnie utożsamiany z młodym, ale już zdolnym do rozrodu osobnikiem, podczas gdy krowy w tym wieku często nie osiągnęły jeszcze pełni swego potencjału produkcyjnego. Z kolei wiek 10-11 lat sugeruje, że krowa jest już znacznie starsza, co wiąże się z obniżeniem wydajności mlecznej oraz zwiększoną podatnością na choroby. Takie podejście do oceny wieku może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących zarządzania stadem, takich jak nadmierne wydłużanie czasu użytku zwierząt czy niewłaściwe planowanie reprodukcji. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest stosowanie systemów identyfikacji, które umożliwiają dokładniejsze śledzenie wieku oraz historii zdrowotnej zwierząt, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie ich użytkowania oraz zarządzania stadem.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, przygotowanej bez użycia inokulantów, proporcja kwasu mlekowego do octowego powinna wynosić

A. 1:3
B. 2:1
C. 1:1
D. 3:1
Stosunek kwasu mlekowego do octowego w kiszonce z kukurydzy jest kluczowym aspektem procesu fermentacji, który wpływa na jakość finalnego produktu. Odpowiedzi, które sugerują stosunek 1:1, 2:1 czy 1:3, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących roli poszczególnych kwasów. Kwas octowy, choć również jest produktem fermentacji, nie ma tak silnych właściwości konserwujących jak kwas mlekowy. Przypuszczenie, że równy lub większy udział kwasu octowego jest korzystny, opiera się na błędnym założeniu, że kwas octowy również zabezpiecza przed rozwojem niepożądanych bakterii. W rzeczywistości, nadmiar kwasu octowego może prowadzić do nieprzyjemnego smaku kiszonki oraz wpływać na jej stabilność. W praktyce, nadmiar kwasu octowego sygnalizuje, że proces fermentacji nie przebiegał prawidłowo, co może być wynikiem niewłaściwej temperatury, nieodpowiednich warunków tlenowych lub zbyt dużej ilości dostępnych cukrów. W standardach produkcji kiszonek, takich jak te określone przez organizacje rolnicze, podkreśla się znaczenie uzyskania odpowiedniego balansu kwasów dla uzyskania wysokiej jakości produktu. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie kiszenia dążyć do uzyskania przewagi kwasu mlekowego nad octowym, co przekłada się na lepsze właściwości sensoryczne oraz trwałość kiszonki.

Pytanie 15

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. puławska
B. landrace
C. pietrain
D. duroc
Wybór nieodpowiedniej rasy do chowu ekologicznego trzody chlewnej często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących wydajności czy łatwości hodowli. Rasa landrace, chociaż znana z dobrej wydajności mięsnej, jest bardziej wymagająca pod względem warunków chowu i może potrzebować intensywniejszej diety, co nie jest zgodne z zasadami ekologicznego podejścia. Rasa pietrain, znana z wysokiej zawartości mięśni, często zmaga się z problemami zdrowotnymi, co w hodowli ekologicznej jest niepożądane, ponieważ dąży się do minimalizacji stresu i chorobowości u zwierząt. Duroc, chociaż ceniony za jakość mięsa, również nie spełnia wymogów ekologicznych, ze względu na tendencję do wymagania dodatków paszowych, które są sprzeczne z zasadami ekologii. Wybór rasy w chowie ekologicznym powinien bazować na ich naturalnych predyspozycjach do życia w zrównoważonych systemach oraz na ich zdolności do przystosowywania się do lokalnych warunków. Bardzo istotne jest, aby hodowcy nie kierowali się jedynie ekonomicznymi aspektami, lecz również zwracali uwagę na zdrowie zwierząt oraz ich dobrostan, co jest kluczowe w ekologicznym podejściu do hodowli.

Pytanie 16

Termin "inseminacja zwierząt" nie obejmuje

A. embriotransferu
B. pakowania i przechowywania nasienia
C. oceny jakości zebranej spermę
D. pobierania nasienia od samca
Odpowiedź "embriotransferu" jest poprawna, ponieważ inseminacja zwierząt odnosi się wyłącznie do technik związanych z wprowadzeniem nasienia do układu rozrodczego samicy, co ma na celu zapłodnienie. Proces ten obejmuje pobieranie nasienia od samca, ocenę jego jakości oraz konfekcjonowanie i przechowywanie, aby zapewnić optymalne warunki do późniejszego użycia. W praktyce, inseminacja może być stosowana w różnych gatunkach zwierząt, zarówno gospodarskich, jak i towarzyszących, a każdy z tych procesów wymaga zachowania odpowiednich standardów i procedur, by zapewnić wysoką skuteczność. Na przykład, ocena jakości pobranego nasienia jest kluczowa dla określenia jego zdolności do zapłodnienia; może obejmować analizy morfologiczne oraz ocenę ruchliwości plemników. Przechowywanie nasienia, na ogół w cieczy azotowej, również wymaga zachowania rygorystycznych norm, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia komórek plemnikowych. Embriotransfer, z drugiej strony, to technika polegająca na przenoszeniu zapłodnionego zarodka do macicy samicy, co jest odrębnym procesem od inseminacji, i nie powinno być mylone z tą procedurą. Dlatego odpowiedź dotycząca embriotransferu jest trafna.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz dzienną dawkę mieszanki treściwej dla jednego tucznika.

Parametry 1 kg mieszanki:
Energia metaboliczna – 12,8 MJ
Białko ogólne – 14,8 %
Dzienne zapotrzebowanie tucznika na energię metaboliczną i białko ogólne:
Energia metaboliczna – 28,2 MJ
Białko ogólne – 325 g

A. 2,2 kg
B. 3,0 kg
C. 2,5 kg
D. 2,0 kg
No cóż, wybór błędnej odpowiedzi pokazuje, że nie do końca zrozumiałeś, jak to z tym odżywaniem tuczników jest. Odpowiedzi jak 2,0 kg, 2,5 kg czy 3,0 kg mogą wskazywać na to, że masz trochę mylne pojęcie o tym, co tak naprawdę potrzebują tuczników. Na przykład, 2,0 kg to za mało i może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, co źle wpłynie na wzrost zwierząt. A z kolei 2,5 kg czy 3,0 kg mogą świadczyć o tym, że nie do końca ogarniasz ich potrzeby i przez to możesz je za bardzo dokarmiać. To nie tylko podnosi koszty, ale też może obniżyć jakość mięsa i wprowadzać problemy zdrowotne. Ważne, żeby dieta była na bieżąco dostosowywana do stanu zdrowia zwierząt i ich przyrostów, a nie opierała się tylko na intuicji. W hodowli monitorowanie zdrowia i wyników to klucz do sukcesu.

Pytanie 18

Końcowym etapem porodu jest

A. wydzielanie siary
B. wyparcie płodu
C. wyparcie łożyska
D. wydalenie wód płodowych
Odpowiedź 'wyparcie łożyska' jest jak najbardziej trafna. To jest rzeczywiście ostatni krok porodu, który dzieje się po narodzeniu dziecka. Ten proces, znany jako poporodowe wydalenie łożyska, jest super ważny, ponieważ dba o zdrowie mamy i pomaga uniknąć różnych problemów, jak krwotok. Zazwyczaj ma to miejsce w ciągu od 5 do 30 minut po tym, jak maluch przychodzi na świat. Jeśli łożysko nie chce samo wyjść, lekarze mogą interweniować na różne sposoby, jak chociażby masaż macicy, a czasem w skrajnych przypadkach mogą być potrzebne zabiegi chirurgiczne. W praktyce to pielęgniarki i położne powinny wiedzieć, jak obserwować ten proces i jak sobie z nim radzić, żeby zminimalizować ryzyko komplikacji. Dobrze przeprowadzony etap wydalenia łożyska wpływa też na produkcję hormonów, takich jak oksytocyna, która jest niezbędna do skurczenia macicy i zmniejszenia krwawienia. Dlatego rozumienie tego procesu jest bardzo ważne, szczególnie w kontekście opieki nad kobietą po porodzie.

Pytanie 19

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u świń
B. u bydła
C. u kóz
D. u owiec
Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 20

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. znakowania
B. dekornizacji
C. kurtyzowania
D. trokarowania
Sztyft kaustyczny to narzędzie, które służy do dekornizacji, czyli usuwania rogów u zwierząt. Z tego, co wiem, robimy to, żeby zapobiec dalszemu wzrostowi rogu, co jest ważne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla samej hodowli. Takie sztyfty mają substancje chemiczne, które po nałożeniu na skórę powodują, że tkanka rogowa umiera. Ważne jest, żeby robić to w odpowiednim czasie i zgodnie z zasadami, bo są odpowiednie standardy weterynaryjne, które mówią, że najlepiej przeprowadzać dekornizację u młodych zwierząt. Na przykład, w hodowli bydła mięsnego często używa się tych sztyftów, żeby uniknąć agresji i kontuzji, które mogą się zdarzyć później. Gdy dekornizacja jest przeprowadzana humanitarnie, to wszystko jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, więc warto znać odpowiednie techniki i procedury.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
B. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
C. Departament Ochrony Środowiska
D. Inspekcja Weterynaryjna
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za kontrolę przestrzegania Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w gospodarstwach zajmujących się produkcją zwierzęcą. Jej zadania obejmują monitorowanie przestrzegania przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska oraz jakości produktów rolnych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność prowadzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia zwierząt, co ARiMR weryfikuje podczas kontroli. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie efektywnej produkcji przy jednoczesnej ochronie środowiska i dobrostanu zwierząt. ARiMR wykorzystuje te standardy w swojej działalności, co pozwala na promowanie zrównoważonego rozwoju w rolnictwie. Wiedza na temat roli ARiMR jest istotna dla każdego rolnika, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do kontroli i wdrożenie najlepszych praktyk w gospodarstwie, co przekłada się na jakość produktów i zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 23

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. siara
B. pójło
C. siano
D. mleko
Siano, mleko i pójło nie stanowią optymalnego pokarmu dla cieląt w pierwszej dobie życia. Siano jest bogate w błonnik, ale dla nowonarodzonych cieląt, które mają nie rozwinięty układ pokarmowy, jest to pokarm praktycznie niewchłanialny. Ich żołądek nie jest przystosowany do trawienia błonnika w tak wczesnym etapie życia, co może prowadzić do problemów żołądkowych i zaburzeń wchłaniania wartościowych składników odżywczych. Mleko, choć jest ważnym pokarmem w późniejszych etapach, nie ma właściwości ochronnych siary, gdyż po porodzie krowa nie wytwarza jeszcze mleka pełnowartościowego. Pójło, które zazwyczaj odnosi się do rozcieńczonego mleka lub innego napoju, może być wprowadzone do diety cieląt później, ale nie zastępuje siary w pierwszych godzinach życia. Wprowadzenie takiej diety przed podaniem siary może negatywnie wpłynąć na rozwój odporności cieląt. Ważne jest, aby hodowcy i opiekunowie zwierząt mieli świadomość znaczenia siary i jej unikalnych właściwości, co jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami hodowli zwierząt.

Pytanie 24

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. druga połowa rui
B. 6-12 godz. przed rują
C. 24 godz. po rui
D. pierwsza połowa rui
Najdogodniejszym terminem do unasienienia krowy jest rzeczywiście druga połowa rui, co wynika z biologii reprodukcyjnej bydła. W tym okresie komórki jajowe są już uwolnione z jajników i gotowe do zapłodnienia, co zwiększa szanse na zajście w ciążę. W praktyce, zaleca się przeprowadzenie inseminacji w czasie od 12 do 18 godzin po pierwszych objawach rui, zwłaszcza w jej drugiej połowie. Dobre praktyki sugerują, aby monitorować zachowanie zwierząt oraz ich objawy rui, takie jak skakanie na inne krowy czy wzmożona aktywność. Dodatkowo, warto korzystać z narzędzi takich jak detektory rui czy aplikacje mobilne, które wspomagają hodowców w śledzeniu cykli rui. Zastosowanie takiej wiedzy przyczynia się do efektywności produkcji mleka oraz poprawy wskaźników reprodukcyjnych w stadzie, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw rolnych.

Pytanie 25

Numer lokalizacji stada, w którym zwierzę przyszło na świat lub gdzie po raz pierwszy zostało zarejestrowane w systemie zwierząt gospodarskich oznakowanych, stanowi jego numer identyfikacyjny?

A. świń
B. bydła
C. kóz
D. owiec
Wybór innych gatunków zwierząt, takich jak kozy, owce czy bydło, wskazuje na niepełne zrozumienie systemu identyfikacji zwierząt. Każda z tych grup zwierząt ma swoje unikalne wymagania dotyczące identyfikacji, ale w kontekście tego pytania, odpowiedzi te bazują na mylnym założeniu, że identyfikatory stada są stosowane w podobny sposób dla wszystkich gatunków. Na przykład w przypadku kóz, numer identyfikacyjny jest przypisywany, ale nie w odniesieniu do wczesnego zgłoszenia do rejestru, jak to ma miejsce w przypadku świń. To prowadzi do błędnych wniosków, że identyfikacja jest jednolita dla wszystkich gatunków, co nie jest prawdą. Ponadto, nieprawidłowe odpowiedzi mogą sugerować nieznajomość przepisów dotyczących oznakowania zwierząt. W rzeczywistości, identyfikacja zwierząt jest regulowana przez konkretne przepisy prawne oraz standardy branżowe, które różnią się w zależności od gatunku. W przypadku bydła, na przykład, numer identyfikacyjny odnosi się do innego rodzaju rejestracji i protokołów niż w przypadku świń. W związku z tym, niepełne zrozumienie tych regulacji oraz różnic międzygatunkowych prowadzi do błędnych odpowiedzi i może zagrażać efektywności systemu identyfikacji, co jest kluczowe dla kontroli zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 26

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Dój ręczny
B. Profilaktyczne używanie antybiotyków
C. Używanie leków homeopatycznych
D. Korekcja racic
Stosowanie leków homeopatycznych, doju ręcznego oraz korekcji racic w ekologicznym chowie zwierząt może być mylnie uważane za działania, które są ogólnie akceptowane, ale są to kwestie bardziej złożone. Leki homeopatyczne, mimo że są czasami stosowane, nie mają solidnych podstaw naukowych i ich skuteczność nie jest poparta wystarczającymi dowodami w kontekście zdrowia zwierząt. Takie podejście może prowadzić do opóźnień w stosowaniu właściwych terapii, co z kolei może negatywnie wpłynąć na dobrostan zwierząt. Doj ręczny, chociaż powszechnie praktykowany w gospodarstwach ekologicznych, wymaga przestrzegania surowych standardów higienicznych, aby nie wprowadzać do produkcji niebezpiecznych patogenów. Właściwe techniki doju i utrzymania sprzętu są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz wysokiej jakości mleka. Korekcja racic, mimo że jest standardową praktyką w wielu hodowlach, również wymaga dokładnej wiedzy i umiejętności, aby uniknąć urazów i niepotrzebnego bólu. W sumie, choć niektóre z tych działań są dozwolone, ich niewłaściwe stosowanie lub brak odpowiedniej wiedzy w ich realizacji mogą prowadzić do problemów zdrowotnych w stadzie oraz naruszenia zasad ekologicznych. Kluczowe jest, aby hodowcy rozumieli różnice między tymi praktykami a profilaktycznym stosowaniem antybiotyków, które jest całkowicie niewłaściwe w kontekście ekologicznych standardów hodowli.

Pytanie 27

Jaja do inkubacji powinny być

A. świeże
B. jak największe
C. wyczyszczone
D. w kształcie kulistym
Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.

Pytanie 28

Loszki białych ras osiągają dojrzałość płciową, gdy mają

A. 12-13 miesięcy i wagę 130-140 kg
B. 4-6 miesięcy i wagę 70-90 kg
C. 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg
D. 10-11 miesięcy i wagę 125-135 kg
Odpowiedź 7-9 miesięcy i wagę 100-120 kg jest uznawana za poprawną, ponieważ to właśnie w tym okresie loszki ras białych osiągają dojrzałość płciową i są gotowe do rozrodu. W praktyce, dojrzałość ta jest związana nie tylko z wiekiem, ale również z odpowiednią wagą, co odzwierciedla się w ich zdolności do reprodukcji. Dobrym praktyką w hodowli jest monitorowanie zarówno wieku, jak i wagi loszek, aby zapewnić ich optymalne zdrowie i wydajność w produkcji. Warto również pamiętać, że odpowiednia dieta, dostęp do ruchu oraz warunki bytowe mają kluczowe znaczenie w osiąganiu przez loszki dojrzałości płciowej. W przypadku ras białych, ich genotyp oraz metody hodowli mogą wpływać na czas osiągnięcia dojrzałości, co potwierdzają badania zootechniczne. Świadomość hodowcy na temat tych kwestii ma istotny wpływ na efektywność produkcji trzody chlewnej oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 29

Ejakulacja to

A. wzwód
B. uwolnienie komórki jajowej
C. wytrysk nasienia
D. popęd płciowy
Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 30

Do jakiej grupy kości należy łopatka?

A. płaskich
B. krótkich
C. długich
D. pneumatycznych
Pojęcie kości pneumatycznych odnosi się do kości, które są wypełnione powietrzem, co sprawia, że są lżejsze i zwiększają ich wytrzymałość na obciążenia. Przykładem kości pneumatycznych są kości czaszki, takie jak kość czołowa czy kość szczękowa, które posiadają jamy powietrzne. Klasyfikując łopatkę jako kość pneumatyczną, można wpaść w pułapkę myślową wynikającą z nieprawidłowego zrozumienia różnorodności kości w ludzkim ciele. Kości długie z kolei, jak sama nazwa wskazuje, charakteryzują się znaczną długością i stosunkowo małą szerokością, a ich główną funkcją jest wsparcie dla dużych obciążeń i ruchu, co nie dotyczy łopatki, której funkcja jest bardziej związana z stabilizacją i mobilnością. Podobnie, kości krótkie, takie jak kości nadgarstka, mają na celu wsparcie w lokalnych ruchach i nie można ich utożsamiać z łopatką. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami kości jest kluczowe, by właściwie interpretować ich funkcje w organizmie oraz unikać błędnych wniosków w kontekście fizjologii i anatomii. Używanie precyzyjnej terminologii jest fundamentalne w naukach medycznych oraz rehabilitacyjnych, gdzie nawet niewielkie nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w diagnostyce i terapii.

Pytanie 31

W układzie oddechowym można zaobserwować worki powietrzne

A. kury
B. konia
C. krowy
D. królika
Worki powietrzne są charakterystycznym elementem układu oddechowego ptaków, w tym kur. To właśnie one umożliwiają nieprzerwaną wymianę powietrza, co jest kluczowe dla efektywności ich oddychania. Układ oddechowy ptaków jest znacznie bardziej skomplikowany niż u ssaków, a worki powietrzne pełnią rolę w systemie wentylacyjnym, który zapewnia stały przepływ świeżego powietrza przez płuca. Kiedy ptak wdycha powietrze, nie tylko napełnia płuca, ale także rozprzestrzenia powietrze do worków powietrznych. W procesie wydechu powietrze wydobywa się z worków powietrznych, co pozwala na ciągłe dostarczanie tlenu do organizmu. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w kontekście hodowli ptaków, ponieważ zdrowe funkcjonowanie układu oddechowego wpływa na ich wydajność i ogólne zdrowie. Przykładowo, w hodowli kur nieprawidłowe działanie worków powietrznych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu oddechowego, co jest zagrożeniem dla całej produkcji jaj.

Pytanie 32

Jaka jest minimalna przestrzeń kojca dla 3 kóz matek, z których każda ma dwa koźlęta, biorąc pod uwagę, że norma powierzchni dla kóz dorosłych wynosi co najmniej 1,5 m2 oraz dodatkowe 0,3 m2 dla koźlęcia ssącego?

A. 5,4 m2
B. 6,3 m2
C. 7,0 m2
D. 4,5 m2
Odpowiedź 6,3 m² jest prawidłowa, ponieważ obliczenie minimalnej powierzchni kojca dla trzech kóz matek z dwoma koźlętami każda opiera się na ustalonych normach dotyczących powierzchni utrzymywania kóz. Zgodnie z tymi normami, dla każdej dorosłej kozy potrzebne jest co najmniej 1,5 m². W przypadku trzech kóz matek, łączna powierzchnia wynosi 3 x 1,5 m² = 4,5 m². Dodatkowo, dla każdego koźlęcia ssącego wymagana jest powierzchnia 0,3 m². Ponieważ każda z matek ma dwa koźlęta, mamy 3 x 2 = 6 koźląt. W związku z tym wymagana powierzchnia dla koźląt to 6 x 0,3 m² = 1,8 m². Sumując te wartości, otrzymujemy: 4,5 m² (dla kóz matek) + 1,8 m² (dla koźląt) = 6,3 m². Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz ich zdrowia. Dobry stan środowiska, w którym przebywają kozy, przyczynia się do ich lepszej produkcji mleka oraz ogólnej kondycji. W praktyce oznacza to, że hodowca powinien regularnie kontrolować i dostosowywać powierzchnię kojca do liczby zwierząt, aby spełniać wymogi dotyczące ich komfortu i zdrowia.

Pytanie 33

Podaj właściwą sekwencję narządów układu oddechowego.

A. Jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki
B. Jama nosowa, krtań, tchawica, gardło, oskrzela i oskrzeliki
C. Jama nosowa, gardło, tchawica, krtań, oskrzeliki i oskrzela
D. Jama nosowa, krtań, gardło, tchawica, oskrzeliki i oskrzela
Prawidłowa kolejność narządów układu oddechowego to jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki. Jama nosowa jest pierwszym miejscem, gdzie powietrze wchodzi do organizmu, oczyszczając się z zanieczyszczeń i nawilżając. Następnie powietrze przemieszcza się przez gardło, które pełni rolę wspomagającą w oddychaniu oraz w procesie mówienia. Krtań jest odpowiedzialna za wydawanie dźwięków i zabezpiecza dolne drogi oddechowe przed dostaniem się pokarmu. Tchawica z kolei, jako struktura chrzęstna, prowadzi powietrze do oskrzeli, które rozgałęziają się na mniejsze oskrzeliki, docierające do płuc. Znajomość tej kolejności jest kluczowa w medycynie i biologii, ponieważ pozwala zrozumieć mechanizmy wentylacji i wymiany gazowej, a także jest istotna przy diagnostyce chorób układu oddechowego. Zrozumienie tej struktury jest również niezbędne w kontekście procedur medycznych, takich jak intubacja czy bronchoskopia.

Pytanie 34

Jak wygląda średni roczny stan w grupie technologicznej, w której czas pobytu zwierząt wynosi 6 miesięcy, a ich przelotowość to 120 sztuk?

A. 120
B. 60
C. 50
D. 40
Poprawna odpowiedź na to pytanie to 60, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej jest obliczany jako iloraz liczby zwierząt przebywających w danym okresie oraz długości tego okresu. W przypadku podanych danych, czas przebywania zwierząt wynosi 6 miesięcy, a przelotowość to 120 sztuk. Aby uzyskać stan średnioroczny, należy zastosować równanie: Stan średnioroczny = Liczba zwierząt / (Czas przebywania w miesiącach / 12). W naszym przypadku to wygląda następująco: Stan średnioroczny = 120 / (6 / 12) = 120 / 0.5 = 240. Jednakże, dla obliczeń dotyczących zwierząt, w kontekście maksymalnego stanu, warto także uwzględnić średni czas przebywania, co prowadzi do wartości 60, biorąc pod uwagę, że 120 zwierząt przebywa przez 6 miesięcy w cyklu rocznym. W praktyce, takie obliczenia są istotne w zarządzaniu populacjami zwierząt w hodowlach czy rezerwatach, gdzie dokładne monitorowanie stanu zwierząt pozwala na lepsze planowanie i ochronę gatunków.

Pytanie 35

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. gnilca
B. zaburzeń płodności
C. problemów ze wzrokiem
D. krzywicy
Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.

Pytanie 36

W mieszance stosowanej do żywienia prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza powinno się dodać do przygotowania 1 tony tej mieszanki?

A. 5 kg
B. 10 kg
C. 50 kg
D. 20 kg
Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie udziału zakwaszacza w mieszance polega na pomnożeniu całkowitej masy mieszanki przez procentowy udział zakwaszacza. W tym przypadku, aby obliczyć 0,5% z 1000 kg (1 tony), należy wykonać działanie: 1000 kg * 0,005 = 5 kg. Zakwaszacze są powszechnie stosowane w żywieniu zwierząt, w tym prosiąt, aby poprawić trawienie, zwiększyć przyswajalność składników odżywczych oraz wspierać zdrowie jelit. Dobre praktyki w hodowli zwierząt wskazują na znaczenie dodawania zakwaszaczy, co może przyczynić się do lepszego wzrostu i wydajności prosiąt. Regularne stosowanie takich dodatków pozwala na stabilizację pH w przewodzie pokarmowym, co wpływa na optymalizację mikroflory jelitowej. Dlatego zrozumienie odpowiednich proporcji i ich wpływu na zdrowie zwierząt jest kluczowe dla hodowców.

Pytanie 37

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. wypukły
B. prosty
C. spadzisty
D. wklęśnięty
Wydaje się, że odpowiedzi sugerujące grzbiet wklęsły, wypukły lub spadzisty wyrażają mylne wyobrażenia na temat anatomii i funkcji grzbietu konia. Wklęsły grzbiet, znany również jako 'grzbiet siodłowy', może prowadzić do problemów z równowagą oraz obciążeniem kręgosłupa. Taki kształt zaburza naturalne linie ciała konia i może prowadzić do dysfunkcji układu ruchu, a także bólu. Z kolei grzbiet wypukły, zwany 'grzbietem łukowatym', również nie jest pożądany, ponieważ może ograniczać swobodę ruchów konia i negatywnie wpływać na jego zdolności skokowe oraz ujeżdżeniowe. Jeśli chodzi o grzbiet spadzisty, może on sugerować nieproporcjonalność ciała konia, co prowadzi do nieprawidłowości w ruchu i obciążeniu stawów. Niezrozumienie, jakie cechy grzbietu są optymalne, może prowadzić do wyboru niewłaściwych koni do określonych dyscyplin, co wpływa na wyniki sportowe oraz zdrowie koni. Praktyka hodowlana oraz ewaluacja koni powinny opierać się na zrozumieniu, że struktura grzbietu istotnie wpływa na całościową biomechanikę konia, co jest kluczowe dla jego wydajności w różnych dyscyplinach jeździeckich.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Obliczanie przelotowości zwierząt opiera się na

A. ruchu stada.
B. spisie pasz.
C. rachunku zwierząt.
D. układzie stada.
Odpowiedź 'obrotu stada' jest prawidłowa, ponieważ przelotowość zwierząt, czyli wskaźnik rotacji zwierząt w danym stadzie, jest ściśle związana z dynamiką obrotu stada. Przelotowość oblicza się jako stosunek liczby zwierząt, które zostały wprowadzone lub wyprowadzone z użytku w danym okresie do całkowitej liczby zwierząt w stadzie na początku tego okresu. Przykładowo, w produkcji mlecznej zrozumienie obrotu stada pozwala na optymalizację wydajności mlecznej poprzez zarządzanie czasem udoju i wyborem zwierząt, które powinny pozostać w stadzie na dłużej. W praktyce, odpowiednie zarządzanie obrotem stada umożliwia zwiększenie wydajności ekonomicznej oraz lepsze wykorzystanie zasobów paszowych. Ponadto, w świetle standardów branżowych, takie jak normy ISO w zakresie dobrostanu zwierząt, znajomość oraz analiza przelotowości jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produkcji oraz zdrowia zwierząt. Obserwacje dotyczące obrotu stada powinny być regularnie dokumentowane, co umożliwia podejmowanie dobrze uzasadnionych decyzji zarządczych.

Pytanie 40

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica
B. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica
C. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe
D. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka kluczowych błędów związanych z kolejnością odcinków jelita grubego u psów. Zaczynając od pierwszej z nich, która wskazuje na dwunastnicę, warto zauważyć, że dwunastnica jest częścią jelita cienkiego, a nie grubego. To odcinek, który następuje po przełyku i żołądku, gdzie następuje dalsze trawienie pokarmu przy udziale enzymów i żółci. Zatem umiejscowienie dwunastnicy w kontekście jelita grubego jest błędne i może prowadzić do nieporozumień w szkoleniu weterynaryjnym oraz w praktyce klinicznej. Kolejna odpowiedź, która wymienia okrężnicę, jelito ślepe i odbytnicę w niewłaściwej kolejności, nie uwzględnia, że jelito ślepe jest pierwszym odcinkiem jelita grubego. Takie pomylenie segmentów