Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 09:32
Data zakończenia: 8 maja 2025 10:02

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zneutralizować kwasowość gleby w ogrodzie, co kilka lat powinno się stosować nawożenie

A. dolomitem

B. kompostem

C. kizerytem

D. torfem

Stosowanie kompostu, kizerytu i torfu do odkwaszania gleby to niezbyt trafne podejście w przypadku gleb z niskim pH. Kompost jest na pewno wartościowy, bo to naturalny nawóz, ale nie za bardzo podnosi pH gleby. Jego główną zaletą jest to, że poprawia strukturę gleby i dostarcza składników odżywczych. Kizeryt, który zawiera siarczan potasu, może dostarczyć potasu, ale nie alkalizuje gleby. No a torf... on jest kwaśny i może jeszcze bardziej obniży pH, co na pewno nie jest tym, czego potrzebują gleby z nadmiarem kwasów. Często mylimy nawozy organiczne z ich zdolnością do zmiany pH gleby, a to duży błąd. W ogrodnictwie dobrze jest regularnie badać glebę i dopasowywać nawożenie do jej potrzeb. To pozwala lepiej zarządzać zasobami i dbać o zdrowie roślin. Pamiętajmy, że podejście do nawożenia powinno uwzględniać specyfikę gleby oraz wymagania roślin, a nie tylko polegać na wrzucaniu organicznych materiałów bez zastanowienia.

Pytanie 2

Jakie rodzaje roślin wykorzystywane są do poprawy jakości i rekultywacji gleb na obszarach zdewastowanych?

A. Rośliny motylkowe

B. Rośliny wrzosowate

C. Rośliny zielarskie

D. Rośliny miododajne

Miododajne rośliny, choć mają swoje zalety w kontekście przyciągania owadów zapylających, nie są głównym narzędziem w procesie użyźniania gleb. Ich działanie polega głównie na dostarczaniu nektaru i pyłku, co wspiera bioróżnorodność, ale nie ma bezpośredniego wpływu na poprawę struktury czy żyzności gleby. Zielarskie rośliny, z kolei, często są uprawiane dla swoich właściwości leczniczych, a nie dla rewitalizacji gleb. Choć niektóre z nich mogą mieć pozytywny wpływ na jakość gleby, ich główną funkcją nie jest użyźnianie, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście rekultywacji. Rośliny wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, są przystosowane do ubogich, kwaśnych gleb i nie mają zdolności do poprawy ich żyzności. Zamiast tego, mogą wprowadzać dodatkowe wyzwania w kontekście użyźniania, gdyż często konkurują z innymi roślinami o dostępne zasoby. W związku z tym, wybór roślin do projektów rekultywacyjnych wymaga dokładnej analizy i zgodności z ekologicznymi zasadami, aby uniknąć wprowadzenia nieefektywnych taktyk, które mogą prowadzić do dalszej degradacji gleby.

Pytanie 3

Jakie gatunki roślin nadają się do uprawy w gospodarstwie dysponującym glebami ubogimi, suchymi oraz piaszczystymi?

A. Azalie (Rhododendron sp.)

B. Jałowce (Juniperus sp.)

C. Borówki (Yaccinium sp.)

D. Żywotniki (Thuja sp.)

Żywotniki (Thuja sp.), borówki (Vaccinium sp.) oraz azalie (Rhododendron sp.) to rośliny, które nie są idealnymi kandydatami do uprawy w trudnych warunkach glebowych, a ich wybór może prowadzić do rozczarowujących rezultatów. Żywotniki, mimo że są roślinami iglastymi, preferują gleby żyzne i wilgotne. Ich rozwój może być znacznie ograniczony w warunkach ubogich, co prowadzi do problemów ze wzrostem i chorobami. Z kolei borówki, które wymagają kwaśnej gleby, są wrażliwe na przeszacowanie wilgotności oraz wymogi dotyczące pH, co czyni je nieodpowiednimi dla gleb piaszczystych, które nie zatrzymują wody. Azalie, będące roślinami kwasolubnymi, również nie będą dobrze rosnąć w glebach o niskiej jakości, a ich wymagania dotyczące podłoża są znacznie wyższe niż te, które może zaoferować piaszczysta gleba. Należy także zauważyć, że typowe błędy myślowe polegają na przypisywaniu roślinom zdolności do adaptacji bez uwzględnienia ich specyficznych wymagań środowiskowych. Wybór roślin powinien być zawsze oparty na gruntownej analizie warunków glebowych oraz klimatycznych, co jest kluczowe dla sukcesu w uprawie rolniczej.

Pytanie 4

Cegła szamotowa służy do produkcji

A. okładzin termicznych w kominkach

B. okładzin elewacyjnych na ścianach

C. nawierzchni dla pieszych

D. nawierzchni parkingowych

Cegła szamotowa jest materiałem ogniotrwałym, doskonałym do zastosowań w wysokotemperaturowych warunkach, takich jak kominki czy piece. Jej struktura chemiczna, zawierająca dużą ilość tlenku glinu, sprawia, że jest w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury, co czyni ją idealnym wyborem do okładzin termicznych w kominkach. Cegła szamotowa nie tylko charakteryzuje się wysoką odpornością na ogień, ale także na szoki termiczne, co jest istotne w kontekście użytkowania kominków, gdzie temperatury mogą gwałtownie się zmieniać. Dodatkowo, cegła ta wykazuje doskonałe właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne prowadzenie ciepła i utrzymanie wysokiej temperatury wewnątrz kominka. W praktyce, cegły szamotowe są często używane do budowy palenisk, wkładów kominkowych oraz pieców chlebowych, gdzie ich odporność na wysoką temperaturę jest kluczowa. Zgodnie z normami dotyczącymi materiałów budowlanych, stosowanie cegły szamotowej w takich zastosowaniach jest zalecane dla zapewnienia trwałości i efektywności energetycznej konstrukcji.

Pytanie 5

Jakie rośliny są zalecane do uprawy w gruncie w szkółce roślin ozdobnych, gdy gleba jest uboga, sucha i piaszczysta?

A. Borówki (Vaccinium sp.)

B. Jałowce (Juniperus sp.)

C. Żywotniki (Thuja sp.)

D. Azalie (Rhododendron sp.)

Wybór roślin do uprawy w trudnych warunkach glebowych wymaga zrozumienia ich specyficznych potrzeb. Żywotniki (Thuja sp.) mają umiarkowane wymagania wodne i preferują gleby żyzne oraz wilgotne, co czyni je niewłaściwym wyborem na gleby ubogie i piaszczyste. Ich rozwój w takich warunkach może prowadzić do stresu hydricznego, co skutkuje osłabieniem roślin i zwiększoną podatnością na choroby oraz szkodniki. Azalie (Rhododendron sp.) również nie będą się dobrze czuły w takich podłożach, ponieważ preferują gleby kwaśne, bogate w humus i o dobrej retencji wody. Uprawa azalii na glebach piaszczystych poważnie ogranicza ich rozwój, co prowadzi do ich obumierania. Borówki (Vaccinium sp.) natomiast są roślinami, które najlepiej rosną na glebach kwaśnych i dobrze przepuszczalnych, a ich uprawa na glebach piaszczystych wymaga dokładnej analizy pH oraz zastosowania dodatkowych substancji organicznych. Wprowadzenie ich na gleby ubogie i suche może skutkować brakiem owocowania oraz słabym wzrostem. Wybór niewłaściwych roślin do danych warunków glebowych często wynika z braku znajomości ich specyficznych potrzeb, co może prowadzić do niepowodzeń w uprawie oraz strat finansowych w szkółkach roślin ozdobnych. Dobrym rozwiązaniem jest konsultacja z ekspertami lub dokładna analiza warunków glebowych przed podjęciem decyzji o rodzaju uprawy.

Pytanie 6

Spis roślinności w inwentaryzacji szczegółowej drzewostanu obejmuje nazwy gatunków drzew oraz

A. średnice koron, pierśnice i wysokości

B. średnice koron i grubości głównych gałęzi

C. pierśnice oraz odległości pomiędzy drzewami

D. grubości głównych gałęzi i wysokości

Odpowiedź wskazująca na średnice koron, pierśnice i wysokości drzew jest poprawna, ponieważ te parametry są kluczowe w inwentaryzacji drzewostanu. Średnica korony pozwala ocenić rozprzestrzenienie drzew w przestrzeni oraz ich zdolność do fotosyntezy, co jest fundamentalne dla zdrowia ekosystemu. Pierśnica, czyli wysokość na której mierzymy obwód pnia, jest istotnym wskaźnikiem wielkości i wieku drzewa, a także jego wartości ekologicznej i komercyjnej. Wysokość drzewa z kolei ma wpływ na jego udział w strukturze lasu oraz na interakcje ze środowiskiem. Te dane są niezbędne do oceny stanu zdrowia drzewostanu, planowania prac leśnych oraz podejmowania decyzji dotyczących zarządzania zasobami leśnymi. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu leśnictwem, stosowanie tych miar zapewnia dokładność i efektywność w monitorowaniu oraz ochronie różnorodności biologicznej.

Pytanie 7

Jakie gatunki roślin można zakwalifikować jako wiosenne rośliny skalne kwitnące?

A. Aster krzaczasty (Aster dumosus), przetacznik kłosowy (veronica spicata)

B. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica), rozchodnik ostry (Sedum acre)

C. Smagliczkę skalną (Alyssum saxatile), gęsiówkę skalną (Arabis caucasica)

D. Kostrzewę siną (Festuca glauca), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)

Smagliczka skalna i gęsiówka skalna to świetne wybory, gdy mówimy o roślinach skalnych, które kwitną na wiosnę. Smagliczka, z tymi swoimi małymi, żółtymi kwiatami, to roślinka, która naprawdę daje radę, nawet w trudnych warunkach. Ma mocny system korzeniowy, więc sprawdza się w suchych i kamienistych miejscach. Z kolei gęsiówka skalna z białymi albo różowymi kwiatami jest niezawodna pod względem odporności na suszę i świetnie pokrywa większe powierzchnie. Dlatego często można ją spotkać w ogrodach skalnych lub na murkach. Co ważne, te rośliny są dobrą decyzją, bo zmniejszają potrzebę nawadniania i stosowania nawozów. Dodatkowo obie mogą być roślinami okrywowymi, co pomaga ograniczyć chwasty i ładnie wygląda w ogrodzie. A ich wczesne kwitnienie przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność, co jest teraz super istotne.

Pytanie 8

Aby napowietrzyć i oczyścić trawnik z mchu, jakie narzędzie należy zastosować?

A. kultywatora

B. włóki

C. aeratora

D. wertykulatora

Aerator, włóka oraz kultywator, mimo że są użytecznymi narzędziami w pielęgnacji trawnika, nie pełnią tej samej funkcji co wertykulator. Aerator, który służy przede wszystkim do napowietrzania gleby, działa na zasadzie wyciągania niewielkich rdzeni ziemi, co pozwala na lepszą cyrkulację powietrza oraz przesiąkanie wody w głąb gleby. Jego zastosowanie skupia się na poprawie struktury podłoża, a nie bezpośrednim usuwaniu mchu. Włóka jest narzędziem, które służy do spulchniania gleby, jednak nie jest przeznaczona do usuwania nadmiaru organicznych resztek, co jest kluczowe w przypadku trawnika z mchem. Kultywator, z drugiej strony, jest bardziej uniwersalnym narzędziem do przygotowywania gleby do siewu, ale nie może efektywnie zajmować się problemem mchu na już rozwiniętym trawniku. Stosowanie tych narzędzi w miejsce wertykulatora może prowadzić do niepełnego oczyszczenia trawnika i nieprzyjemnych skutków, jak np. rozwój mchu, co w dłuższym czasie negatywnie wpływa na estetykę oraz zdrowie trawnika. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uzyskać optymalne rezultaty w pielęgnacji trawnika.

Pytanie 9

Jakie narzędzia są kluczowe do przesadzenia małych, młodych drzew oraz krzewów?

A. Szpadel i grabie

B. Taczka i szpadel

C. Widły oraz grabie

D. Przesadzarka i łopata

Odpowiedź "Taczka i szpadel" jest prawidłowa, ponieważ oba te narzędzia odgrywają kluczową rolę w procesie przesadzania młodych drzew i krzewów. Taczka jest niezbędna do transportu roślin oraz gleby, co znacznie ułatwia prace ogrodnicze, zwłaszcza gdy przenosimy większe ilości materiału. Szpadel zaś służy do wykopywania roślin oraz przygotowania nowego dołka, w którym nowe rośliny będą sadzone. Zastosowanie szpadla umożliwia precyzyjne i minimalnie inwazyjne usunięcie rośliny z jej pierwotnego miejsca, co jest istotne dla ich zdrowia, a także dla zachowania struktury bryły korzeniowej. W praktyce, podczas przesadzania, powinniśmy również zadbać o odpowiednie warunki glebowe w nowym miejscu, co często wymaga użycia taczki do transportu kompostu lub innego organicznego materiału, który poprawi jakość gleby. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie dbałości o rośliny oraz minimalizowanie stresu ich środowiska.

Pytanie 10

Jaką cechę pędów derenia białego 'Sibirica' można wykorzystywać w aranżacjach roślinnych?

A. Charakterystyczne ślady po opadłych liściach

B. Intensywnie czerwone zabarwienie

C. Szara łuszcząca się kora

D. Powyginane kształty

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że szara łuszcząca się kora, charakterystyczne ślady po opadniętych liściach oraz powyginane kształty nie są cechami, które decydują o dekoracyjności pędów derenia białego 'Sibirica'. Szara kora, mimo że może mieć pewne walory estetyczne, nie jest tak intensywnie eksponowana jak czerwień pędów. Kora nie przyciąga uwagi w takim samym stopniu jak wyraziste kolory, co czyni ją mniej atrakcyjną w kontekście dekoracyjnym. Ślady po opadniętych liściach również nie mają znaczącego wpływu na estetykę, a ich obecność może być wręcz uznawana za niepożądany efekt, który negatywnie wpływa na wygląd rośliny. Również powyginane kształty, chociaż mogą dodawać pewnej dynamiki, nie są głównym atutem, który przyciąga wzrok. W projektowaniu krajobrazu oraz w dekoracjach roślinnych, kluczowe jest zwrócenie uwagi na cechy, które rzeczywiście wpływają na postrzeganą wartość estetyczną roślin. Wybierając rośliny do aranżacji, warto kierować się intensywnością kolorów oraz ich zdolnością do tworzenia kontrastów z otoczeniem, co jest zgodne z zasadami kompozycji w sztuce ogrodowej i projektowaniu przestrzeni.

Pytanie 11

Jakie rodzaje prac narażają pracowników na urazy głowy?

A. narażające na zamoczenie ciała lub przesiąknięcie odzieży z powodu używania wody

B. na zewnątrz budynków - narażenie na zimno i deszcz

C. ziemne i skalne, prace w wykopach oraz rowach

D. spawalnicze oraz procesy odlewnicze

Praca na zewnątrz pomieszczeń, spawalnicze, odlewanie metali oraz prace narażające na zamoczenie ciała to przykłady sytuacji, które na pierwszy rzut oka mogą być kojarzone z ryzykiem urazów. Jednakże, ważne jest zrozumienie, że nie każde zagrożenie w miejscu pracy prowadzi do urazów głowy. Prace na zewnątrz mogą wiązać się z narażeniem na warunki atmosferyczne, takie jak chłód i deszcz, ale niekoniecznie mają bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo głowy. Spawalnictwo i odlewanie metali to procesy techniczne, które wiążą się z ryzykiem oparzeń lub urazów rąk, ale nie są bezpośrednio związane z urazami głowy. Z kolei prace narażające na zamoczenie ciała mogą powodować inne problemy zdrowotne, takie jak hipotermia lub infekcje, a niekoniecznie urazy głowy. Typowym błędem myślowym jest przypisanie ryzyka urazów głowy do wszystkich rodzajów prac, co może prowadzić do mylnych wniosków. Pracownicy powinni być świadomi specyficznych zagrożeń związanych z ich obowiązkami i wiedzieć, jak odpowiednio się chronić, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 12

Zanim przystąpimy do sadzenia krzewów róż z uprawy pojemnikowej w docelowym miejscu, konieczne jest przede wszystkim

A. skrócenie ich pędów

B. zaprawienie ich systemów korzeniowych

C. nawilżenie ich brył korzeniowych

D. skrócenie ich korzeni

Skracanie korzeni lub pędów przed sadzeniem często wynika z mylnego przekonania, że w ten sposób można poprawić rozwój rośliny. Jednak takie działania mogą prowadzić do znacznych uszkodzeń systemu korzeniowego i ograniczenia zdolności rośliny do pobierania wody oraz składników odżywczych, co jest szczególnie niekorzystne w początkowej fazie wzrostu. Korzenie pełnią kluczową funkcję nie tylko w stabilizacji rośliny, ale także w utrzymaniu jej zdrowia poprzez absorpcję wody i składników odżywczych. Skracanie pędów również może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości prowadzi do osłabienia rośliny, która nie ma wystarczającej powierzchni do fotosyntezy. Zaprawianie systemu korzeniowego, rozumiane jako stosowanie specjalnych preparatów, również nie jest standardową praktyką i może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Zamiast tego, kluczowe znaczenie ma zapewnienie optymalnych warunków wzrostu i odpowiedniego nawodnienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w uprawie roślin. Często ogrodnicy zapominają o tym fundamentalnym aspekcie, co prowadzi do niepowodzeń w uprawie roślin.

Pytanie 13

Jakie rośliny dekoracyjne, ze względu na ich wczesne kwitnienie, można zalecić do stworzenia stoiska wystawowego wczesną wiosną?

A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)

B. Tawuła japońska (Spiraea japonica), rozchodnik kaukaski (Sedum spurium)

C. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata), ciemiernik biały (Hellebonis niger)

D. Berberys pospolity (Berberis vulgaris), funkia sina (Hosta glauca)

Odpowiedź wskazująca na magnolię gwiaździstą (Magnolia stellata) oraz ciemiernik biały (Helleborus niger) jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, magnolia gwiaździsta kwitnie wczesną wiosną, często już w marcu, wytwarzając piękne, pachnące kwiaty, które przyciągają uwagę. Jej atrakcyjny wygląd sprawia, że jest idealnym wyborem do stoiska wystawowego, które ma na celu wyróżnienie się wczesną porą. Ciemiernik biały, znany również jako czarny ciemiernik, jest jedną z nielicznych roślin kwitnących w zimnych miesiącach, często ukazującymi swoje białe kwiaty, które mogą być doskonałym uzupełnieniem dla magnolii. Dodatkowo, te rośliny są przykładem standardów i dobrych praktyk w zakresie aranżacji przestrzeni, gdyż ich wczesne kwitnienie zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale również wprowadza kolory do ogrodów i wystaw, które wiosną mogą być jeszcze szare i zimowe. Stosując te rośliny, możemy zademonstrować klientom, jak ważne są rośliny wczesnowiosenne w tworzeniu atrakcyjnych kompozycji ogrodowych oraz ich rolę w zachęcaniu do bioróżnorodności w przestrzeniach zielonych.

Pytanie 14

Zgodnie z wymaganiami ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r. poz. 55), podczas zgłaszania do urzędu gminy zamiaru wycinki drzewa konieczne jest podanie między innymi obwodu pnia. Z jakiej wysokości od poziomu gruntu powinno się dokonać pomiaru obwodu pnia?

A. 10 cm

B. 20 cm

C. 5 cm

D. 30 cm

Pomiar obwodu pnia na wysokości 10 cm, 20 cm czy 30 cm nie jest zgodny z tym, co mówi ustawa o ochronie przyrody, bo tam jasno wskazują na te 5 cm jako standardową wysokość. Wybór złej wysokości może prowadzić do mylnych wniosków, bo obwód pnia zmienia się, gdy drzewo rośnie. Wyższe pomiary mogą zawyżać wartości, co następnie wpływa na to, czy drzewo powinno być usunięte, a także na jego klasyfikację pod kątem ochrony. Częsty błąd to myślenie, że wyższy pomiar da lepsze informacje. A w rzeczywistości, obwód pnia zmienia się w zależności od warunków, zdrowia i wieku drzewa. U młodych drzew, jeśli pomiar wykonasz dużo wyżej niż powinieneś, to może to wynikać z chęci zrozumienia ich wzrostu, ale według przepisów, takie coś nie ma sensu. To może prowadzić do nieprawidłowego pojmowania stanu drzewostanu, co w dłuższym czasie może źle wpłynąć na decyzje dotyczące ochrony i gospodarowania zielenią w miastach.

Pytanie 15

Jakie miejsce powinno się wybrać do zadołowania roślin z nagim systemem korzeniowym na czas zimy?

A. Nasłonecznione, przewiewne, z glebą piaszczystą

B. Nasłonecznione, bezwietrzne, z glebą gliniastą

C. Zacienione, przewiewne, z glebą gliniastą

D. Zacienione, bezwietrzne, z lekkim podłożem

Wybór niewłaściwych warunków zadołowania może prowadzić do poważnych problemów z przechowywaniem roślin. Przykładowo, nasłonecznione i przewiewne miejsca mogą narażać rośliny na intensywne działanie promieni słonecznych, co w połączeniu z mroźnymi nocami prowadzi do szoku termicznego. Podobnie, gleba piaszczysta, mimo że dobrze drenuje, ma tendencję do szybkiego wysychania, co naraża korzenie na stres wodny. Gleba gliniasta, z kolei, może zatrzymywać nadmiar wody, co prowadzi do gnicie korzeni. Wybór zacienionego miejsca z lekkim podłożem jest zgodny z najlepszymi praktykami w pielęgnacji roślin, ponieważ zapewnia równowagę między wilgotnością a dostępem powietrza. Często popełnianym błędem jest również przekonanie, że rośliny lepiej radzą sobie w pełnym słońcu, co jest nieprawdziwe, zwłaszcza w przypadku młodych osobników o delikatnym systemie korzeniowym. Odpowiednie warunki zadołowania to nie tylko kwestia ochrony przed mrozem, ale także zapewnienia roślinom miejsca, gdzie będą mogły się bezpiecznie rozwijać przed rozpoczęciem nowego sezonu wegetacyjnego. Warto również zauważyć, że wiele roślin wymaga specyficznych warunków glebowych, które powinny być dokładnie rozważane przed podjęciem decyzji o ich przechowywaniu.

Pytanie 16

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

B. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)

C. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)

D. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)

Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) to doskonały wybór do lekko zacienionych miejsc w ogrodzie skalnym, ponieważ charakteryzuje się długim okresem kwitnienia od kwietnia do czerwca. Ta bylina jest nie tylko atrakcyjna wizualnie, ale również odporna na różne warunki glebowe. Preferuje gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafi przystosować się do nieco trudniejszych warunków. Ponadto, ubiorek wiecznie zielony jest rośliną niewymagającą, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla ogrodników, którzy chcą uzyskać efektowny kwiatowy akcent bez dużego nakładu pracy. W dobrych praktykach ogrodniczych zaleca się łączenie ubiorka z innymi bylinami o podobnych wymaganiach, co pozwala stworzyć harmonijną kompozycję. Te cechy sprawiają, że ubiorek wiecznie zielony to bardzo wartościowa roślina w kontekście ogrodnictwa skalnego, nadająca mu naturalny i estetyczny wygląd.

Pytanie 17

W uprawach roślin ozdobnych na gruncie, aby poprawić strukturę i zwiększyć odczyn gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. magnezowych

B. potasowych

C. wapniowych

D. fosforowych

Wybór nawozów fosforowych, potasowych lub magnezowych w kontekście poprawy struktury i podwyższenia odczynu gleby jest błędny, ponieważ każdy z tych nawozów ma inne funkcje i zastosowanie. Nawozy fosforowe są przede wszystkim odpowiedzialne za wspieranie rozwoju systemu korzeniowego oraz kwitnienia roślin, ale nie wpływają znacząco na poprawę struktury gleby ani jej odczyn. Użycie nawozów potasowych z kolei jest kluczowe dla zwiększenia odporności roślin na stresy, takie jak susza czy choroby, jednakże nie mają one właściwości, które mogłyby podnieść pH gleby czy poprawić jej strukturę. N

Pytanie 18

Wybierając numer alarmowy 112 na telefonie komórkowym, można nawiązać połączenie

A. z centrum powiadamiania ratunkowego

B. tylko z pogotowiem ratunkowym

C. tylko z Policją

D. tylko ze Strażą Pożarną

Numer alarmowy 112 jest ogólnodostępnym europejskim numerem przeznaczonym do zgłaszania sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia. Po wybraniu tego numeru, połączenie jest kierowane do centrum powiadamiania ratunkowego (CPR), które działa jako punkt centralny obsługujący wszystkie nagłe wypadki. Centrum to jest odpowiedzialne za ocenę sytuacji i kierowanie odpowiednich służb, takich jak pogotowie ratunkowe, straż pożarna czy policja, w zależności od zgłoszonego problemu. Działa to na zasadzie triage, czyli oceny priorytetów w odpowiedzi na zgłoszenia. Przykładowo, jeśli dzwoniący zgłasza wypadek drogowy z osobą poszkodowaną, CPR szybko podejmuje decyzję o wysłaniu karetki oraz powiadamia odpowiednie służby porządkowe. Dzięki temu systemowi, w nagłych przypadkach można uzyskać szybką i kompleksową pomoc, co jest kluczowe dla ratowania życia i zdrowia. Warto pamiętać, że korzystanie z numeru 112 jest bezpłatne i dostępne dla wszystkich obywateli oraz turystów w krajach Unii Europejskiej.

Pytanie 19

Obiekt ogrodowy składający się z dwóch linii słupów, które wspierają ażurową konstrukcję poziomą, to

A. bramka

B. pergoia

C. bindaż

D. trejaż

Bindaż, trejaż i bramka to różne elementy ogrodowej architektury, ale nie pasują do definicji, którą opisano w pytaniu. Bindaż z reguły odnosi się do wzmacniania i łączenia elementów budowlanych, a nie do tworzenia ażurowej struktury. W budowlance bindaż służy głównie do stabilizacji murów, a nie ma estetyki w ogrodach. Trejaż z kolei jest bardziej prostą konstrukcją, która pomaga podtrzymywać rośliny, ale nie ma dwóch rzędów słupów, więc nie mieści się w kontekście pytania. Często się go myli z bramką, która w ogóle nie ma poziomej konstrukcji podtrzymującej, a raczej chodzi o małe ogrodzenia lub przejścia. Łatwo popełnić błąd, myląc te pojęcia, bo wszystkie są w jakiś sposób związane z roślinami i ogrodami. Jednak każda z tych konstrukcji ma swoje unikalne funkcje, które są inne niż w przypadku pergoi. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dokładnie rozumieć terminologię związaną z architekturą ogrodową.

Pytanie 20

Krzewy ozdobne, które są szczepione i sprzedawane w pojemnikach, powinny być sadzone na głębokość

A. nieco mniejszą niż rosły w pojemniku

B. taką, aby zasłonić miejsce szczepienia

C. nieco większą niż rosły w pojemniku

D. taką, na jakiej rosły w pojemniku

Sadzenie krzewów ozdobnych szczepionych na zbyt dużą głębokość to spory błąd. Przykrycie miejsca szczepienia ogranicza dostęp do powietrza i światła, przez co rośliny mogą łapać różne choroby, np. grzyby czy gnicie. Miejsce szczepienia łączy dwa różne systemy roślinne, więc niewłaściwe jego umiejscowienie może osłabić roślinę. Jak posadzisz je za głęboko, to mogą też być problemy z drenowaniem, co prowadzi do zalania korzeni. A jeśli sadzisz za płytko, to korzenie mogą być narażone na niekorzystne warunki i szkodniki. Często ludzie mylą głębokość sadzenia z wysokością krzewu, co prowadzi do błędów. Żeby tego uniknąć, warto trzymać się zasad sadzenia, dostosowanych do gatunku i warunków glebowych. To ważne dla zdrowia rośliny.

Pytanie 21

Aby zredukować straty w trakcie transportu roślin doniczkowych, producenci roślin używają substancji skarlających, które są

A. gibereliny

B. retardanty

C. cytokininy

D. auksyny

Wybór substancji skarlających w kontekście ograniczenia wzrostu roślin doniczkowych jest kluczowy, a błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące hormonów roślinnych. Cytokininy, na przykład, to hormony, które stymulują podziały komórkowe i mogą prowadzić do zwiększenia wzrostu oraz rozwoju roślin. Ich stosowanie w uprawach jest zatem sprzeczne z celem minimalizacji wzrostu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście transportu. Auksyny to kolejne hormony, które regulują rozwój roślin, w tym elongację komórek, co również nie sprzyja ograniczaniu wzrostu. Zastosowanie auksyn w produkcji roślin ma na celu stymulację wzrostu, co prowadzi do wyższych roślin, bardziej podatnych na uszkodzenia podczas transportu. Gibereliny z kolei są hormonami wspomagającymi wzrost, które mogą powodować wydłużenie łodyg oraz stymulację kiełkowania nasion, co jest przeciwieństwem pożądanej reakcji w przypadku roślin doniczkowych. Wybierając niewłaściwe substancje, producenci mogą zwiększać ryzyko uszkodzeń roślin w trakcie transportu, co negatywnie wpływa na jakość oraz ich sprzedaż. Kluczowe jest zatem zrozumienie funkcji i wpływu hormonów roślinnych na wzrost, aby podejmować świadome decyzje w zakresie pielęgnacji i transportu roślin.

Pytanie 22

Roślina jednoliścienna, która tworzy kłącza, to

A. perz właściwy(Agropyron repens)

B. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

C. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

D. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)

Bylica pospolita (Artemisia vulgaris), mniszek lekarski (Taraxacum officinale) oraz pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) to gatunki roślin, które nie spełniają kryteriów określających chwast wytwarzający kłącza oraz będący rośliną jednoliścienną. Bylica pospolita jest rośliną wieloletnią, jednak nie produkuje kłączy, lecz rozprzestrzenia się głównie przez nasiona. Jej właściwości lecznicze sprawiają, że jest często wykorzystywana w fitoterapii, ale nie jest uważana za chwast w kontekście ogrodnictwa. Mniszek lekarski, znany ze swoich właściwości odżywczych i zdrowotnych, również nie wytwarza kłączy, a jego nasiona są rozprzestrzeniane przez wiatr, co utrudnia kontrolę nad jego populacją, ale nie czyni go jednoliściennym chwastem. Pokrzywa zwyczajna, choć ma swoje zastosowania w medycynie naturalnej, również nie wytwarza kłączy i charakteryzuje się innym sposobem rozmnażania. Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z nieznajomości podstawowych różnic pomiędzy rodzajami roślin, ich rozmnażaniem oraz sposobami ich rozprzestrzeniania. Kluczowe jest zrozumienie, że kłącza są charakterystyczne dla niektórych roślin jednoliściennych, które mają zdolność do lateralnego wzrostu pod ziemią, co pozwala im na efektywne zajmowanie przestrzeni. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do błędnych interpretacji i wyboru niewłaściwych odpowiedzi.

Pytanie 23

Aby usunąć chlorozy na liściach roślin, konieczne jest zastosowanie nawożenia

A. fosforowego

B. magnezowego

C. azotowego

D. wapniowego

Wybór nawozów wapniowych, fosforowych lub magnezowych nie jest właściwy w kontekście likwidacji chlorozy. Wapń jest niezbędny dla struktury komórkowej roślin, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na syntezę chlorofilu. Jego niedobór może powodować inne objawy, takie jak zniekształcenia liści czy osłabienie systemu korzeniowego, lecz nie rozwiązuje problemu chlorozy spowodowanej brakiem azotu. Nawozy fosforowe wspomagają rozwój korzeni i zwiększają odporność roślin na choroby, ale nie przyczyniają się do poprawy barwy liści, a jedynie mogą wspierać ich ogólny wzrost. Z kolei magnez jest istotnym składnikiem chlorofilu i jego niedobór również może prowadzić do chlorozy, jednak w takiej sytuacji kluczowym działaniem jest najpierw dostarczenie azotu, aby roślina mogła odbudować równowagę w procesach metabolicznych. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych makroelementów jest kluczowe dla skutecznego nawożenia. Często mylnie zakłada się, że inne składniki odżywcze mogą zastąpić niedobór azotu lub że ich dodanie rozwiąże problem. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania nawożeniem oraz nieefektywnego wykorzystania zasobów, co z kolei wpływa na wydajność upraw oraz ich jakość.

Pytanie 24

Kamienia łamanego nie wykorzystuje się podczas zakupu

A. ogrodów skalnych

B. dróg spacerowych

C. ścieżek parkowych

D. placów zabaw dla dzieci

Kamień łamany, ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz estetyczne, nie jest materiałem stosowanym przy urządzaniu placów zabaw dla dzieci. Głównym powodem jest jego twardość i ostre krawędzie, które mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dzieci. Przy urządzaniu przestrzeni dla najmłodszych kluczowe jest, aby nawierzchnia była miękka i elastyczna, co zminimalizuje ryzyko urazów w przypadku upadków. Zamiast kamienia łamanego, powszechnie wykorzystuje się materiały takie jak gumowe maty, piasek, trawa syntetyczna czy nawierzchnie z tworzyw sztucznych, które są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1176 dotyczące placów zabaw. Przykładem zastosowania alternatywnych materiałów może być wykorzystanie nawierzchni z granulatu gumowego, który skutecznie absorbuje wstrząsy, co czyni go idealnym rozwiązaniem na placach zabaw. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie stanu nawierzchni oraz jej utrzymanie, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo dla dzieci.

Pytanie 25

Kiedy powinno się przeprowadzić nawożenie pogłówne rabaty bylinowej?

A. przed zasadzeniem roślin na rabacie

B. po zlikwidowaniu rabaty

C. bezpośrednio po zasadzeniu roślin na rabacie

D. w drugim roku po zasadzeniu roślin na rabacie

Wybór nawożenia rabaty bylinowej bezpośrednio po posadzeniu roślin jest nieodpowiedni, ponieważ rośliny potrzebują czasu na ukorzenienie się. W pierwszym roku ich energia kierowana jest na rozwój systemu korzeniowego, a dodatkowe składniki odżywcze mogłyby prowadzić do nadprodukcji masy zielonej, co obniża ich odporność oraz kondycję. Nawożenie przed posadzeniem roślin również jest niewłaściwe, ponieważ nie ma jeszcze roślin, które mogłyby skorzystać z wprowadzonego nawozu. Z kolei nawożenie po likwidacji rabaty jest niepraktyczne, ponieważ nie ma już roślin, które mogłyby pobierać składniki odżywcze. Podejścia te wynikają z mylnego przekonania, że nawożenie w każdym momencie jest korzystne. W rzeczywistości, skuteczna agrotechnika wymaga zrozumienia cyklu życia roślin oraz ich potrzeb odżywczych w poszczególnych fazach wzrostu. Niekiedy błędne założenia dotyczące nawożenia mogą prowadzić do zasolenia gleby, co powoduje stres dla roślin i może prowadzić do ich obumierania. Dobrą praktyką jest dostosowanie nawożenia do specyficznych potrzeb roślin, biorąc pod uwagę ich wiek i kondycję.

Pytanie 26

Zgodnie z "Zaleceniami dla ozdobnego materiału szkółkarskiego" Związku Szkółkarzy Polskich, symbol bB w specyfikacji odnosi się do rośliny

A. z bryłą korzeniową

B. w pojemniku

C. z odkrytym systemem korzeniowym

D. balotowanej

Przyjrzyjmy się teraz innym odpowiedziom, które są nieprawidłowe i wyjaśnijmy, dlaczego mogą prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedź dotycząca pojemników odnosi się do roślin, które są sprzedawane w plastikowych lub innych pojemnikach, co nie jest zgodne z definicją symbolu bB. Rośliny w pojemnikach mają korzenie otoczone medium, co znacząco różni się od roślin z odkrytym systemem korzeniowym. W przypadku roślin z bryłą korzeniową, również nie mamy do czynienia z sytuacją określoną przez symbol bB. Bryła korzeniowa, zwykle oznaczająca rośliny sprzedawane z ziemią wokół korzeni, nie pozwala na ocenę stanu korzeni, co jest kluczowe w kontekście symbolu bB. Z kolei balotowane rośliny są często związane lub owinięte w materiał, co również różni się od roślin z odkrytymi korzeniami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod sprzedaży roślin. Każda z tych form - pojemnik, bryła korzeniowa czy balotowanie - ma swoje zastosowanie i specyfikę, ale nie są one związane z definicją symbolu bB. Właściwe zrozumienie terminologii oraz standardów branżowych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić odpowiednią jakość materiału szkółkarskiego.

Pytanie 27

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych

B. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd

C. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów

D. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu

Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem przy planowaniu i realizacji inwestycji budowlanych. Obmiar, nakłady i ceny jednostkowe stanowią fundament obliczeń kosztorysowych, ponieważ dokładnie określają ilość materiałów oraz pracy potrzebnej do wykonania danego zadania budowlanego. Przykładowo, jeśli planujemy budowę ściany, obmiar określi jej wymiary, nakłady zdefiniują, jakie materiały i ile ich będzie potrzebne, a ceny jednostkowe pozwolą na oszacowanie kosztów tych materiałów i robocizny. W praktyce, dokładne określenie tych elementów pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych kosztów projektu, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania budżetem. Zgodnie z normami branżowymi, właściwe ustalenie kosztów bezpośrednich przyczynia się do minimalizacji ryzyka finansowego oraz umożliwia lepsze planowanie harmonogramu prac budowlanych, co jest istotne w kontekście efektywności całego procesu budowlanego.

Pytanie 28

Przy sadzeniu drzewa metodą "bez zaprawy dołu" do zasypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa powinno się użyć

A. przekompostowanej zmielonej kory sosnowej

B. zmielonej kory sosnowej w stanie surowym

C. mieszanki żyznej ziemi i torfu kwaśnego

D. ziemi pozyskanej podczas wykopu dołka

Wybór przekompostowanej zmielonej kory sosnowej jako materiału do obsypywania korzeni roślin jest nieodpowiedni z kilku powodów. Przede wszystkim, kora sosnowa, nawet w stanie przekompostowanym, ma tendencję do zatrzymywania wody oraz może wprowadzać do gleby substancje, które spowalniają rozkład materii organicznej, co nie sprzyja zdrowemu wzrostowi drzew. Stosowanie jej jako głównego materiału może prowadzić do problemów z dostępnością składników odżywczych, ponieważ kora nie dostarcza ich w takiej ilości jak naturalna gleba. W przypadku zmielonej kory sosnowej w stanie surowym, ryzyko jest jeszcze większe, ponieważ świeża kora może zawierać substancje allelopatyczne, które hamują wzrost innych roślin. Mieszanka ziemi żyznej i torfu kwaśnego, chociaż może wydawać się odpowiednia, nie bierze pod uwagę lokalnych warunków glebowych, co może prowadzić do zaburzeń pH gleby i wpływać negatywnie na rozwój korzeni. Wiele osób popełnia błąd, zakładając, że użycie organicznych materiałów poprawi strukturę gleby, podczas gdy kluczowe jest dobranie materiałów odpowiednich do specyficznych warunków, w jakich rośnie roślina. Ostatecznie, ziemia pozyskana podczas kopania dołka jest najlepsza, ponieważ jest naturalnym środowiskiem korzeni, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi.

Pytanie 29

Obszar przeznaczony na uprawę warzyw, ziół oraz drzew owocowych, usytuowany w tylnej części ogrodu, można zakwalifikować do strefy

A. izolacyjnej

B. rekreacyjnej

C. użytkowej

D. reprezentacyjnej

Miejsce upraw warzyw, ziół i drzew owocowych w tylnej części ogrodu zaliczane jest do strefy użytkowej, ponieważ jego głównym celem jest produkcja żywności oraz aktywne użytkowanie przestrzeni w sposób praktyczny. Strefa użytkowa w ogrodzie obejmuje elementy, które są używane do codziennych czynności, takich jak uprawa roślin, które mogą być spożywane. W projektowaniu ogrodów zgodnie z zasadami permakultury, zaleca się tworzenie takich stref, które umożliwiają efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni oraz zasobów. Przykłady dotykające strefy użytkowej to warzywniki, ogródki ziołowe czy sady, które nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale przede wszystkim praktyczną. Dobrą praktyką jest planowanie tych stref w taki sposób, aby były one łatwo dostępne, co sprzyja regularnemu dbaniu o rośliny oraz zbieraniu plonów, a także sprzyja zdrowemu stylowi życia poprzez promowanie aktywności fizycznej na świeżym powietrzu.

Pytanie 30

Zanim umieścimy łodygi roślin w zielonej gąbce florystycznej, należy ich końcówki

A. nałożyć wosk

B. przyciąć pod kątem prostym

C. owinąć watą

D. przyciąć na ukos

Przycinanie końcówek łodyg roślin na ukos jest kluczowym zabiegiem, który zwiększa powierzchnię wchłaniania wody oraz substancji odżywczych. Dzięki takiemu cięciu, łodygi lepiej przylegają do gąbki florystycznej, co zapobiega powstawaniu pustych przestrzeni, w których mogłaby gromadzić się powietrze. W praktyce florystycznej, zabieg ten ma na celu zapewnienie dłuższej trwałości kwiatów ciętych oraz ich lepszego nawodnienia. W standardach florystycznych zaleca się przycinanie pod kątem 45 stopni, co zapewnia optymalne warunki dla transportu wody do rośliny. Dodatkowo, warto stosować narzędzia, które nie uszkadzają tkanek roślinnych, takie jak ostre nożyczki lub sekatory. Innym istotnym aspektem jest to, że po przycięciu warto umieścić łodygi w wodzie na kilka godzin przed aranżacją, co pozwoli na ich odpowiednie nawodnienie. Tego rodzaju praktyki są powszechnie stosowane w branży florystycznej, aby zapewnić maksymalną świeżość i wygląd kompozycji kwiatowych.

Pytanie 31

W przypadku gatunków z twardym drewnem, w celu uformowania korony drzewa, cięcie młodych pędów przeprowadza się

A. tuż nad pąkiem

B. znacznie poniżej pąka

C. tuż pod pąkiem

D. znacznie powyżej pąka

Odpowiedzi wskazujące cięcie 'tuż pod pąkiem', 'znacznie powyżej pąka' oraz 'znacznie poniżej pąka' opierają się na niepoprawnych założeniach dotyczących anatomii roślin i technik pielęgnacyjnych. Cięcie tuż pod pąkiem często prowadzi do uszkodzenia tkanki, co może wywołać niepożądane reakcje rośliny, takie jak zwiększenie ryzyka infekcji grzybowych lub bakteryjnych. Taki sposób cięcia nie pozwala pąkowi na prawidłowy rozwój oraz może skutkować obumieraniem pędu. Z kolei cięcie znacznie powyżej pąka, poza zostawieniem nadmiernej ilości materiału, również może prowadzić do powstawania otwartych ran, co z kolei osłabia drzewo i zwiększa ryzyko wystąpienia chorób. Cięcie znacznie poniżej pąka jest błędne, gdyż nie tylko uniemożliwia prawidłowy rozwój pąka, ale także może prowadzić do powstania niezdrowych pędów, co w efekcie negatywnie wpływa na kształtowanie korony. Kluczowe jest zrozumienie, że techniki cięcia muszą być zgodne z zasadami dobrego zarządzania drzewami, a nieprawidłowe podejście w tym zakresie może prowadzić do trwałych uszkodzeń oraz obniżenia jakości zdrowia drzewa.

Pytanie 32

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie jest używany przy obliczaniu nakładów

A. na sadzenie krzewów

B. na wykonanie trawników

C. na wykonanie instalacji elektrycznej

D. na obsadzenie kwietników

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 dotyczy nakładów związanych z pracami budowlanymi i instalacyjnymi, jednak nie obejmuje instalacji elektrycznych. W kontekście budownictwa, obliczenia dotyczące nakładów na różne instalacje powinny opierać się na specyfikacjach i normach dotyczących danego rodzaju instalacji. Instalacje elektryczne mają swoje odrębne normy i katalogi, które precyzują koszty pracy, materiałów oraz inne związane z nimi nakłady. Przykładem mogą być normy PN-IEC 60364, które zawierają wytyczne do projektowania i wykonawstwa instalacji elektrycznych. W przypadku obliczania nakładów na instalacje elektryczne, należy uwzględnić koszty związane z użytymi materiałami, robocizną oraz czasem realizacji projektu, co jest kluczowe dla rzetelnej kalkulacji kosztów i budżetowania projektu budowlanego. Użycie niewłaściwego katalogu może prowadzić do niedoszacowania lub nadmiernego oszacowania kosztów, co jest niekorzystne dla całego projektu.

Pytanie 33

Jakie elementy obejmuje inwentaryzacja ogólna związana z zielenią?

A. pomiar średnicy koron drzew oraz krzewów

B. określenie wysokości drzew lub krzewów

C. określenie układu i składu gatunkowego zieleni

D. pomiar średnicy lub obwodu pni drzew

Pomiar średnicy lub obwodu pni drzew, pomiar średnicy koron drzew oraz krzewów, a także określenie wysokości drzew lub krzewów to działania, które, choć mogą być użyteczne w określonym kontekście, nie dostarczają pełnego obrazu inwentaryzacji ogólnej zieleni. Te metody koncentrują się na wymiarach fizycznych roślin, co prowadzi do ograniczonego zrozumienia ich roli w ekosystemie. Często można spotkać się z mylnym założeniem, że sama analiza wymiarów drzew wystarczy do oceny ich stanu zdrowia czy walorów ekologicznych, co jest błędne. Inwentaryzacja zieleni powinna obejmować szerszy kontekst, w tym interakcje pomiędzy różnymi gatunkami roślin, a także ich związek z siedliskiem. Pomiar wysokości czy średnicy nie uwzględnia takich aspektów jak kondycja biologiczna roślin, ich zdolność do adaptacji w zmieniającym się środowisku oraz ich wpływ na lokalną faunę. Takie podejście prowadzi do niepełnych wniosków i może skutkować nieoptymalnymi decyzjami w zarządzaniu zielenią. W praktyce, aby skutecznie zarządzać zielenią, należy łączyć dane dotyczące wymiarów drzew z informacjami o ich stanie zdrowia, gatunkach oraz ich rozmieszczeniu w danym ekosystemie.

Pytanie 34

W strefie relaksu pasywnego powinno się umiejscowić

A. altanę ogrodową

B. szachy terenowe

C. ścieżkę dydaktyczną

D. ścieżkę zdrowia

W strefie wypoczynku biernego kluczowe jest zrozumienie, że jej głównym celem jest zapewnienie użytkownikom komfortowego miejsca do relaksu i odpoczynku, co wyklucza aktywności związane z intensywnym zaangażowaniem fizycznym. Ścieżka dydaktyczna, mimo iż może dostarczać wiedzy i być ciekawym elementem przestrzeni, składa się z aktywności angażujących użytkowników w sposób, który jest niezgodny z koncepcją wypoczynku biernego. Użytkownicy mogą być zmuszeni do poruszania się, co nie sprzyja relaksowi. Szachy terenowe z kolei, choć mogą być rozrywkowe, wymagają od graczy intelektualnego zaangażowania oraz koncentracji, co również stoi w sprzeczności z ideą odpoczynku. W przypadku ścieżki zdrowia użytkownicy są zachęcani do podejmowania aktywności fizycznej, co jest zdecydowanym odzwierciedleniem strefy wypoczynku aktywnego. W związku z tym, wybór jakiegokolwiek z tych elementów nie odpowiada założeniom o spokojnym i biernym wypoczynku, które powinny dominować w strefie przeznaczonej do relaksu, co może prowadzić do pomyłek w projektowaniu przestrzeni wypoczynkowej.

Pytanie 35

Jakie środki ochrony osobistej powinien użyć pracownik przystępujący do koszenia trawnika kosą spalinową?

A. Osłonę twarzy, ochronniki słuchu, obuwie zabezpieczające stopy

B. Okulary ochronne, rękawice, obuwie zabezpieczające stopy

C. Okulary ochronne, rękawice, ochronniki słuchu

D. Osłonę twarzy, rękawice, obuwie zabezpieczające stopy

Wybierając inne zestawy środków ochrony indywidualnej, można pominąć kluczowe elementy bezpieczeństwa. Na przykład, okulary ochronne, choć ważne, nie są wystarczające do ochrony całej twarzy; w sytuacji pracy z kosą spalinową, gdzie odłamki mogą lecieć w różnych kierunkach, osłona twarzy stanowi niezbędny element. Wybór rękawic jest również niewłaściwy, ponieważ nie zapewniają one ochrony przed urazami mechanicznymi, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z urządzeniem. Dodatkowo, nie uwzględniając ochronników słuchu, stawiamy pracownika na ryzyko uszkodzenia słuchu, co jest szczególnie istotne w hałaśliwym środowisku pracy związanym z koszeniem. Ponadto, obuwie chroniące stopy powinno być dostosowane do specyfiki danego zadania; nieodpowiednie obuwie może prowadzić do zwichnięć lub kontuzji. Niezastosowanie się do odpowiednich standardów ochrony indywidualnej, takich jak PN-EN 388 dotyczący rękawic ochronnych, naraża pracownika na zagrożenia, które można by łatwo zminimalizować. W praktyce, odpowiednia ochrona powinna być zawsze dostosowana do specyfiki wykonywanych zadań, a jej brak może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i prawnych.

Pytanie 36

Jaki gatunek rośliny zaleca się do stworzenia rabaty z kwiatami, które kwitną pod koniec lata i jesienią?

A. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa)

B. Cebulica syberyjska (Scilla siberica)

C. Lilia złocista (Lilium auratum)

D. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides)

Wybór innych roślin, takich jak szafirek drobnokwiatowy, cebulica syberyjska czy zawilec gajowy, nie jest odpowiedni w kontekście tworzenia rabat kwitnących późnym latem i jesienią. Szafirek drobnokwiatowy (Muscari botryoides) oraz cebulica syberyjska (Scilla siberica) to rośliny wczesnowiosenne, które kwitną głównie w marcu i kwietniu. Wykorzystanie ich w rabacie letniej lub jesiennej prowadziłoby do braku kwiatów w kluczowym okresie wegetacyjnym, co wpływa na estetykę oraz użyteczność ogrodu. Zawilec gajowy (Anemone nemorosa) również preferuje wczesną wiosnę i zazwyczaj przekwita przed rozpoczęciem letnich miesięcy. Takie wybory mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz do niewłaściwego zaplanowania sezonowego cyklu kwitnienia. Dobór roślin w ogrodzie powinien być starannie przemyślany, aby zapewnić ciągłość kwitnienia od wiosny do jesieni. Błędem jest zakładanie, że rośliny, które kwitną wiosną, będą odpowiednie do rabat letnich czy jesiennych. Kluczowe jest dostosowanie wyboru roślin do ich okresów kwitnienia oraz do wymagań dotyczących stanowiska i gleby.

Pytanie 37

Aby zwiększyć odporność trawnika na mróz, w sezonie jesiennym warto stosować nawozy

A. potasowe

B. fosforowe

C. azotowe

D. magnezowe

Na jesień nawozy azotowe mogą wydawać się kuszące, bo stymulują wzrost, ale w sumie mogą wyrządzić więcej szkód niż pożytku. Azot sprawia, że rośliny rosną szybciej, co może być problematyczne, bo na niskie temperatury są wtedy bardziej wrażliwe. Rośliny, które dostały dużo azotu przed zimą, łatwiej mogą się uszkodzić przez mrozy. A jak jest go za dużo, to dochodzi do chorób grzybowych i rośliny tracą siłę w korzeniach, przez co wiosną mogą na tym gorzej wyjść. Nawozy fosforowe, mimo że są ważne dla korzeni, nie pomogą zimą, bo nie dadzą roślinom odporności na zimne dni. A magnezowe nawozy na jesień to już w ogóle nie jest priorytet, bo magnez wspiera fotosyntezę, co nie ma dużego znaczenia, gdy rośliny odpoczywają. Warto zrozumieć, jakie składniki odżywcze są ważne o różnych porach roku, żeby móc lepiej dbać o zdrowie i estetykę naszego trawnika.

Pytanie 38

Róża pomarszczona (Rosa rugosa), sadzona na zboczach wzdłuż dróg komunikacyjnych, przede wszystkim pełni funkcję

A. sanitarną

B. przeciwerozyjną

C. gospodarczą

D. klimatyczną

Wybór odpowiedzi dotyczącej funkcji sanitarnej nie uwzględnia właściwości róży pomarszczonej, która nie jest bezpośrednio związana z sanitacją przestrzeni. Choć roślina ta może przyczyniać się do poprawy jakości środowiska poprzez zwiększenie bioróżnorodności, jej główną rolą na skarpach jest zapobieganie erozji, a nie działanie sanitarne. Odnosząc się do funkcji klimatycznej, można zauważyć, że choć rośliny wpływają na mikroklimat, róża pomarszczona nie jest szczególnie znana z tej roli w kontekście ochrony skarp. Jej zdolność do adaptacji do różnych warunków nie oznacza, że ma dominujący wpływ na zmiany klimatyczne czy regulację temperatur. W kwestii funkcji gospodarczej, choć owoce róży pomarszczonej mają zastosowanie w produkcji przetworów, to jednak w kontekście skarp przy trasach komunikacyjnych głównym celem jest ochrona gleby przed erozją. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych funkcji roślin w ekosystemie i nieprzypisywanie im odpowiednich ról w kontekście ich specyfiki i zastosowania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że róża pomarszczona, mimo swoich innych zalet, nie jest odpowiednia do klasyfikacji w kategorii sanitarnej, klimatycznej czy gospodarczej w przypadku działań ochrony gleb.

Pytanie 39

Jakie rośliny można zalecić do stworzenia formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m?

A. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis)

B. Krzewuszkę cudowną (Weigela florida), graba pospolitego (Carpinus betulus)

C. Ligustra pospolitego (Ligustrum vulgare), irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)

D. Derenia jadalnego (Cornus mas), cisa pospolitego (Taxus baccata)

Każda z wymienionych odpowiedzi zawiera rośliny, które nie są zalecane do formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m, co może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni. Lilak pospolity (Syringa vulgaris) i żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) to rośliny, które osiągają znaczne wysokości, co czyni je mniej odpowiednimi do niskich żywopłotów. Lilak, choć piękny, rośnie do około 3 m i jest bardziej dekoracyjny niż formowany. Żywotnik, z kolei, stosunkowo szybko rośnie i może przekroczyć oczekiwaną wysokość żywopłotu, wymagając częstego przycinania, co w praktyce jest trudniejsze do utrzymania w pożądanym stanie. Krzewuszka cudowna (Weigela florida) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) również nie są optymalnym wyborem. Krzewuszka, mimo że ma piękne kwiaty, osiąga wysokość do 2,5 m. Grab, będący drzewem, wymaga dużej przestrzeni i również przekracza wysokość 1 m, co czyni go nieodpowiednim do formowanych żywopłotów. Derenia jadalnego (Cornus mas) i cisa pospolitego (Taxus baccata) także nie można polecić jako niskich żywopłotów, ponieważ cyprys, chociaż dobrze znosi cięcie, to osiąga ponad 2 m i wymaga więcej miejsca do prawidłowego rozwoju. Wybierając rośliny do formowanych żywopłotów, istotne jest, aby zrozumieć ich docelowe rozmiary i wymagania, co pozwoli na stworzenie estetycznych, funkcjonalnych i łatwych w utrzymaniu aranżacji.

Pytanie 40

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. zmniejszenie wilgotności powietrza

B. nasycenie powietrza jonami dodatnimi

C. zatrzymanie wód opadowych w glebie

D. zwiększenie temperatury otoczenia

Obserwując wpływ zadrzewień oraz przestrzeni zielonych na mikroklimat miejski, nie można zgodzić się z koncepcją obniżenia wilgotności powietrza. Wręcz przeciwnie, roślinność, w tym drzewa i krzewy, ma tendencję do zwiększania wilgotności powietrza poprzez proces transpiracji, w którym rośliny oddają parę wodną do atmosfery. W związku z tym obecność zieleni w mieście sprzyja utrzymaniu wyższej wilgotności, co jest korzystne dla mieszkańców, a także dla lokalnej flory i fauny. Ponadto, wyższa temperatura otoczenia w miastach nie jest rezultatem zadrzewień, ale raczej efektem miejskiej wyspy ciepła, który występuje w obszarach z wysoką urbanizacją i niską ilością zieleni. Zadrzewienia mogą wręcz działać jako naturalne chłodzenie, redukując temperaturę poprzez cień i parowanie. Dodatkowo nasycenie powietrza jonami dodatnimi nie jest typowym efektem obecności zieleni. Rzeczywiście, roślinność może wpływać na jakość powietrza, ale to nie jest związane bezpośrednio z produkcją jonów dodatnich. Często błędne wyobrażenia o wpływie zieleni na lokalny mikroklimat wynikają z niepełnego zrozumienia procesów ekologicznych oraz interakcji między elementami środowiska miejskiego. Dlatego tak ważne jest prowadzenie badań oraz edukacja w tym zakresie, aby rozwiać mity i promować efektywne zarządzanie przestrzenią miejską, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej