Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 23:02
  • Data zakończenia: 12 stycznia 2025 23:07

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie ma znaczenie "operacja wejścia" w kontekście programowania?

A. Przekazywanie danych do programu z zewnętrznych źródeł
B. Naprawianie błędów w kodzie aplikacji
C. Zmiana wartości zmiennych globalnych
D. Wprowadzanie nowych funkcji do aplikacji
Operacja wejścia w programowaniu polega na przekazywaniu danych do programu z zewnętrznego źródła, takiego jak klawiatura, plik lub strumień danych. W języku C++ typowym przykładem operacji wejścia jest `cin >> zmienna;`, która pobiera dane od użytkownika i przypisuje je do zmiennej. Operacje wejścia są niezbędne w interaktywnych aplikacjach, które wymagają danych od użytkownika w czasie rzeczywistym, umożliwiając dynamiczne przetwarzanie informacji.

Pytanie 2

Jaki jest kluczowy zamysł wzorca "Kompozyt" (Composite)?

A. Określenie interfejsu komunikacji pomiędzy składnikami systemu
B. Danie możliwości dynamicznej zmiany zachowania obiektu
C. Stworzenie jednej klasy do zarządzania wieloma obiektami tego samego rodzaju
D. Umożliwienie klientom obsługi obiektów oraz ich zbiorów w spójny sposób
Wzorzec Kompozyt (Composite) pozwala na obsługę zarówno pojedynczych obiektów, jak i ich grup w jednolity sposób. Jest to szczególnie przydatne w przypadku hierarchicznych struktur danych, takich jak drzewa. Dzięki temu klienci mogą traktować pojedynczy element i grupę elementów identycznie, co upraszcza kod i eliminuje potrzebę pisania oddzielnych metod dla różnych poziomów hierarchii. Composite często znajduje zastosowanie w systemach GUI (graficzne interfejsy użytkownika), gdzie komponenty interfejsu (np. przyciski, panele, okna) mogą być organizowane w zagnieżdżone struktury.

Pytanie 3

Jakie składniki powinien mieć plan projektu?

A. Tylko czas wykonania i budżet
B. Terminy i zasoby ludzkie
C. Etapy projektu, ramy czasowe, zasoby i zadania
D. Wyłącznie etapy projektu
Harmonogram projektu powinien zawierać etapy projektu, ramy czasowe, zasoby oraz zadania. Taka kompleksowa struktura umożliwia skuteczne zarządzanie projektem i pozwala na śledzenie postępów. Każdy etap harmonogramu powinien być dokładnie opisany, a zadania powinny być przypisane do odpowiednich członków zespołu. Uwzględnienie zasobów i ram czasowych pozwala na precyzyjne planowanie i minimalizuje ryzyko opóźnień. Harmonogram stanowi nieodłączny element projektów zarządzanych zarówno w modelu Waterfall, jak i Agile, dostarczając przejrzystość na każdym etapie realizacji.

Pytanie 4

Jakie narzędzie służy do zarządzania wersjami?

A. Git
B. Trello
C. Bugzilla
D. Jira
Git to system kontroli wersji, który pozwala na śledzenie zmian w kodzie źródłowym. Jest to narzędzie szeroko stosowane w zespołach programistycznych, umożliwiające współpracę i zarządzanie historią projektu.

Pytanie 5

Jakie znaczenie ma termin "przesłanianie metody" w kontekście programowania obiektowego?

A. Przenoszenie metod z jednej klasy do drugiej
B. Tworzenie nowej metody w klasie bazowej
C. Zmiana metody prywatnej na metodę publiczną
D. Zastosowanie tej samej nazwy metody w klasie bazowej i pochodnej, ale z inną implementacją w klasie pochodnej
Przesłanianie metody to mechanizm, w którym metoda w klasie pochodnej ma taką samą nazwę, typ zwracany i listę parametrów jak metoda w klasie bazowej, ale zawiera inną implementację. To kluczowy element polimorfizmu, umożliwiający dostosowanie zachowania klasy pochodnej do jej specyficznych potrzeb, przy zachowaniu spójnego interfejsu. Przesłanianie metod pozwala na elastyczne projektowanie kodu i jest szeroko stosowane w dużych projektach, aby umożliwić rozszerzalność oraz ponowne wykorzystanie istniejącej logiki. W C++ przesłanianie osiąga się za pomocą słowa kluczowego 'virtual' w klasie bazowej, a następnie redefinicji metody w klasie pochodnej.

Pytanie 6

Jakie czynności należy wykonać, aby zrealizować zdarzenie kliknięcia na przycisk w aplikacji desktopowej?

A. Utworzyć metodę w systemie menu
B. Zaprojektować nowy dialog modalny
C. Powiązać zdarzenie kliknięcia z odpowiednią metodą w kodzie
D. Zmienić plik XAML
Podłączenie zdarzenia kliknięcia do odpowiedniej metody w kodzie to podstawowy krok w obsłudze interakcji użytkownika z przyciskiem w aplikacjach desktopowych. W środowiskach takich jak WPF (Windows Presentation Foundation), WinForms czy Qt, każda kontrolka (np. przycisk) może posiadać przypisaną metodę, która zostanie wywołana w momencie kliknięcia. Dzięki temu możliwe jest wykonywanie operacji, takich jak otwieranie nowych okien, przetwarzanie danych lub aktualizacja interfejsu użytkownika. Prawidłowa implementacja zdarzeń jest kluczowa dla funkcjonalności aplikacji i umożliwia dynamiczne reagowanie na działania użytkownika. W środowiskach takich jak Visual Studio, proces ten jest intuicyjny i często realizowany przez mechanizm 'kliknij i przeciągnij', a następnie przypisanie kodu do wygenerowanego szkieletu funkcji.

Pytanie 7

Jakie jest oznaczenie normy międzynarodowej?

A. CE
B. PN
C. EN
D. ISO
ISO (International Organization for Standardization) to międzynarodowa organizacja zajmująca się opracowywaniem i wdrażaniem standardów technicznych. Oznaczenie ISO wskazuje, że produkt lub usługa spełnia międzynarodowe normy jakości i bezpieczeństwa, co ułatwia handel oraz współpracę na arenie międzynarodowej. Normy ISO obejmują szeroki zakres dziedzin, takich jak zarządzanie jakością (ISO 9001), zarządzanie środowiskowe (ISO 14001) czy bezpieczeństwo informacji (ISO 27001). Certyfikacja ISO buduje zaufanie klientów i zwiększa konkurencyjność firmy na rynku globalnym.

Pytanie 8

W jakim języku programowania kod źródłowy musi być skompilowany do kodu maszynowego konkretnej architektury procesora przed jego uruchomieniem?

A. Perl
B. C++
C. Java
D. PHP
PHP i Perl to języki interpretowane, a nie kompilowane – kod jest wykonywany linia po linii. Java wymaga kompilacji, ale do kodu bajtowego, który następnie jest interpretowany przez maszynę wirtualną (JVM), a nie bezpośrednio do kodu maszynowego.

Pytanie 9

Które z wymienionych działań stanowi zagrożenie dla emocjonalnego dobrostanu człowieka w sieci?

A. Przesyłanie niezaszyfrowanych plików
B. Cyberstalking
C. Nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych
D. Zła postawa podczas pracy przy komputerze
Cyberstalking to groźne zjawisko polegające na uporczywym prześladowaniu, nękaniu lub groźbach w przestrzeni internetowej. Może prowadzić do poważnych problemów emocjonalnych, takich jak lęki, depresja, a nawet zespół stresu pourazowego (PTSD). Cyberstalking narusza prywatność ofiary, wywołując poczucie zagrożenia i bezradności. Walka z tym zjawiskiem obejmuje zgłaszanie przypadków organom ścigania, blokowanie prześladowców i korzystanie z narzędzi ochrony prywatności.

Pytanie 10

W przedstawionej ramce znajduje się fragment opisu metody compile języka Java wykorzystywanej w kontekście wyrażeń regularnych. Który symbol powinien być użyty, aby znaleźć dopasowanie na końcu tekstu?

Ilustracja do pytania
A. |
B. .
C. ^
D. $
Znak dolara $ w wyrażeniach regularnych w języku Java jest używany do oznaczenia końca ciągu znaków. Jeśli chcemy sprawdzić, czy konkretny wzorzec występuje na końcu danego tekstu, używamy właśnie tego metaznaku. Przykładowo, wyrażenie regularne World$ dopasuje tekst, w którym słowo World pojawia się na samym końcu. Jest to przydatne w wielu scenariuszach, takich jak walidacja struktury tekstu czy filtrowanie logów, gdzie ważna jest pozycja występowania wzorca. Konwencja ta jest zgodna z ogólnymi standardami regex, co czyni ją intuicyjną i uniwersalną w zastosowaniu. Dolar pełni kluczową rolę w automatyzacji procesów w przetwarzaniu tekstu, umożliwiając efektywne dopasowywanie końcowych wzorców w aplikacjach Java. Użycie $ jest zgodne z dobrymi praktykami kodowania, szczególnie w kontekście walidacji danych wejściowych, gdzie określenie końca ciągu jest często wymagane. Jest to także popularne w analizie danych, gdzie dane muszą spełniać określone kryteria co do ich zakończenia, takie jak rozszerzenia plików czy określone etykiety tekstowe.

Pytanie 11

Który z podanych algorytmów operujących na jednowymiarowej tablicy posiada złożoność obliczeniową O(n2)?

A. Wypisanie elementów
B. Sortowanie szybkie
C. Wyszukiwanie binarne
D. Sortowanie bąbelkowe
Sortowanie bąbelkowe, znane również jako bubble sort, to prosty algorytm sortowania, który działa na zasadzie wielokrotnego przechodzenia przez tablicę i porównywania sąsiadujących ze sobą elementów. Algorytm ten ma złożoność obliczeniową O(n^2), co oznacza, że w najgorszym przypadku liczba operacji porównania wzrasta kwadratowo wraz ze wzrostem liczby elementów w tablicy. Przykładowo, dla tablicy o 5 elementach algorytm może wykonać do 10 porównań. W praktyce sortowanie bąbelkowe jest rzadko stosowane w dużych zbiorach danych ze względu na swoją niską efektywność, jednak jest to dobry przykład do nauki podstaw algorytmów sortujących. Standardy algorytmów sortujących, takie jak te zawarte w podręcznikach algorytmiki, często używają sortowania bąbelkowego jako przykładu do omówienia prostych koncepcji związanych z sortowaniem. Warto zauważyć, że chociaż algorytm ten jest prosty do zrozumienia, jego złożoność czasowa sprawia, że nie jest on praktyczny do stosowania w produkcyjnych rozwiązaniach, gdyż bardziej optymalne algorytmy, jak sortowanie szybkie czy sortowanie przez scalanie, osiągają złożoność O(n log n).

Pytanie 12

Która z wymienionych reguł należy do netykiety?

A. Stosowanie nieformalnego języka w każdej rozmowie
B. Unikanie używania dużych liter w komunikacji
C. Udostępnianie treści bez zgody właścicieli
D. Zaniechanie odpowiadania na wiadomości od innych użytkowników
Unikanie pisania wielkimi literami w wiadomościach jest kluczowym elementem netykiety, ponieważ tekst pisany dużymi literami w internecie jest powszechnie interpretowany jako krzyk. To zasada, która ma na celu utrzymanie kultury komunikacji online oraz zapewnienie komfortu odbiorcy. Gdy użytkownik korzysta z wielkich liter, może to być odbierane jako agresywne lub dominujące, co może prowadzić do nieporozumień oraz negatywnych reakcji. Przykładem może być sytuacja, w której osoba, pisząc do grupy na forum internetowym, używa wyłącznie wielkich liter, co może zniechęcić innych do interakcji. Dobrą praktyką jest pisanie w sposób przystępny i zrozumiały, co sprzyja pozytywnej atmosferze w komunikacji. Standardy netykiety, takie jak te przedstawione w dokumentach związanych z etyką w internecie, podkreślają znaczenie szacunku i zrozumienia w interakcjach online, co obejmuje również sposób formułowania wiadomości. Warto także pamiętać o tym, że różne platformy społecznościowe mają swoje zasady, które podkreślają unikanie pisania krzykiem, co potwierdza ogólne podejście do netykiety.

Pytanie 13

Zalecenia standardu WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na

A. umożliwieniu interakcji między komponentami użytkownika za pomocą klawiatury
B. zapewnieniu odpowiedniej ilości czasu na przeczytanie i zrozumienie treści
C. zrozumieniu i wiarygodności prezentowanych treści na stronie
D. prezentacji elementów interfejsu użytkownika
Rekomendacje standardu WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na tym, jak użytkownicy postrzegają i interpretują treści na stronach internetowych, co obejmuje również komponenty interfejsu użytkownika. Standardy te nakładają obowiązek projektowania elementów interaktywnych w sposób, który umożliwia ich łatwe identyfikowanie i zrozumienie przez wszystkich użytkowników, w tym osoby z niepełnosprawnościami. Przykłady obejmują odpowiednie etykietowanie przycisków, stosowanie kontrastujących kolorów oraz zapewnienie wyraźnych granic dla interaktywnych elementów. Komponenty takie jak formularze, menu nawigacyjne czy przyciski akcji muszą być intuicyjnie zrozumiałe i łatwe w obsłudze. Odniesienia do standardów WCAG 2.0, szczególnie do wytycznych związanych z percepcją, podkreślają znaczenie dostosowania treści do różnych percepcyjnych sposobów odbioru, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności. Właściwe zastosowanie tych zasad sprzyja lepszej użyteczności, co przekłada się na pozytywne doświadczenia użytkowników.

Pytanie 14

W jakiej sytuacji należy umieścić poszkodowanego w bezpiecznej pozycji bocznej?

A. w sytuacji omdlenia i braku tętna
B. w przypadku urazu pleców, gdy osoba jest przytomna
C. gdy osoba omdleje, ale oddycha
D. gdy wystąpi uszkodzenie kręgosłupa
Osobę po omdleniu, która oddycha, należy ułożyć w pozycji bocznej bezpiecznej. Taka pozycja zapobiega zadławieniu i zapewnia drożność dróg oddechowych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa poszkodowanego.

Pytanie 15

Jaka jest podstawowa funkcja narzędzia do zarządzania projektami?

A. Produkcja animacji komputerowych
B. Opracowanie bazy danych dla projektu
C. Poprawa wydajności kodu programu
D. Zarządzanie zadaniami i czasem w projekcie
Zarządzanie zadaniami i czasem to naprawdę kluczowa sprawa w projektach. Dzięki narzędziom takim jak Microsoft Project, Jira, Trello, czy Monday, zespoły mogą lepiej planować, przydzielać role i śledzić, co się dzieje. Możliwości tych narzędzi pozwalają ustalać deadline’y, priorytety, a nawet automatycznie przypominają o zbliżających się terminach. To super pomaga w unikaniu opóźnień i pozwala lepiej zorganizować pracę. Wizualizacja projektu w formie osi czasu czy tablicy kanban też jest mega przydatna, bo wszystko staje się bardziej czytelne.

Pytanie 16

Które z wymienionych sytuacji jest przykładem hermetyzacji w programowaniu obiektowym?

A. Tworzenie klasy abstrakcyjnej
B. Ograniczenie dostępu do pól klasy poprzez modyfikatory dostępu
C. Wykorzystanie klasy nadrzędnej w innej klasie
D. Tworzenie wielu metod o tej samej nazwie w różnych klasach
Hermetyzacja (ang. encapsulation) to mechanizm programowania obiektowego, który polega na ukrywaniu wewnętrznych danych obiektu oraz udostępnianiu dostępu do nich tylko za pośrednictwem metod publicznych (gettery i settery). Dzięki hermetyzacji dane klasy są chronione przed bezpośrednią modyfikacją, co zwiększa bezpieczeństwo i stabilność kodu. Przykład w C++: `class Konto { private: double saldo; public: void wplata(double kwota) { saldo += kwota; } }` – saldo jest polem prywatnym, które można modyfikować tylko poprzez metody publiczne, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi.

Pytanie 17

Który z języków programowania jest powszechnie stosowany do tworzenia interfejsów użytkownika przy użyciu XAML?

A. Objective-C
B. Java
C. C++
D. C#
C# to język programowania szeroko stosowany w tworzeniu aplikacji desktopowych, w tym do budowy interfejsów użytkownika przy użyciu XAML. XAML (Extensible Application Markup Language) to język znaczników wykorzystywany w środowisku WPF (Windows Presentation Foundation) oraz UWP (Universal Windows Platform) do projektowania graficznych interfejsów użytkownika. C# i XAML doskonale się uzupełniają, pozwalając na tworzenie nowoczesnych, interaktywnych aplikacji desktopowych, w których logika (C#) jest oddzielona od warstwy wizualnej (XAML). Dzięki tej separacji możliwe jest szybkie prototypowanie i łatwa rozbudowa aplikacji, co czyni je preferowanym wyborem dla deweloperów pracujących w ekosystemie Microsoftu.

Pytanie 18

Jakie jest fundamentalne zagadnienie w projektowaniu aplikacji w architekturze klient-serwer?

A. Brak podziału na role klienta i serwera
B. Przeniesienie wszystkich obliczeń na stronę klienta
C. Funkcjonowanie aplikacji wyłącznie w trybie offline
D. Użycie serwera jako głównego miejsca przetwarzania danych
Użycie serwera jako centralnego miejsca przetwarzania danych jest kluczowym elementem architektury klient-serwer. Serwer pełni rolę centralnego punktu, który zarządza żądaniami klientów, przechowuje dane i zapewnia odpowiedzi na zapytania. Taki model zapewnia większe bezpieczeństwo danych, ułatwia zarządzanie zasobami i umożliwia skalowanie aplikacji w miarę wzrostu liczby użytkowników. Architektura klient-serwer jest szeroko stosowana w aplikacjach webowych, systemach bankowych oraz usługach chmurowych, gdzie konieczna jest centralizacja danych i ich ochrona.

Pytanie 19

Z jakiej kolekcji powinno się korzystać, aby przechowywać informacje związane z elementem interfejsu użytkownika w taki sposób, aby ten element był informowany przez kolekcję o dodaniu, usunięciu lub zmianie jej zawartości?

A. KeyedCollection
B. Collection
C. ReadOnlyCollection
D. ObservableCollection
ObservableCollection to taka fajna kolekcja, która potrafi na bieżąco informować interfejs użytkownika, kiedy coś się zmienia, na przykład jak dodasz, usuniesz albo zmienisz element. Dzięki temu wszystko w aplikacji, jak lista czy inne komponenty, od razu się aktualizuje, co naprawdę poprawia synchronizację i wydajność, zwłaszcza w projektach MVVM.

Pytanie 20

Jakie sformułowanie najlepiej oddaje złożoność obliczeniową algorytmu quicksort?

A. jest różna w zależności od wyboru elementu dzielącego
B. jest większa niż złożoność sortowania bąbelkowego
C. jest większa niż O(n2)
D. jest zawsze mniejsza niż złożoność jakiegokolwiek innego algorytmu sortowania
Quicksort to jeden z najszybszych i najczęściej stosowanych algorytmów sortowania, ale jego złożoność obliczeniowa nie jest stała i zależy od wyboru elementu rozdzielającego (pivot). W najgorszym przypadku, gdy pivot wybierany jest niefortunnie (np. największy lub najmniejszy element), złożoność quicksort wynosi O(n²). W przypadku optymalnym (pivot dzieli zbiór na dwie równe części), złożoność to O(n log n). Algorytm ten działa w sposób rekurencyjny, dzieląc tablicę na mniejsze podzbiory, co czyni go bardzo efektywnym dla dużych zbiorów danych. W praktyce quicksort jest często szybszy niż sortowanie przez scalanie (merge sort) ze względu na mniejszą liczbę operacji przesuwania danych, mimo że oba algorytmy mają podobną średnią złożoność obliczeniową.

Pytanie 21

Jakie określenie w programowaniu obiektowym odnosi się do "zmiennej klasy"?

A. Metoda
B. Obiekt
C. Konstruktor
D. Pole
Pole (ang. field) to zmienna należąca do klasy, która przechowuje dane opisujące stan obiektu. Jest to integralna część definicji klasy, a każde wystąpienie klasy (obiekt) ma swoje własne kopie pól. Przykład w C++: `class Osoba { public: string imie; int wiek; }`. W tym przypadku `imie` i `wiek` to pola klasy `Osoba`, które opisują właściwości każdej osoby. Pola mogą mieć różne poziomy dostępu (`public`, `private`, `protected`), co umożliwia kontrolowanie, które części programu mają do nich dostęp. Dzięki polom obiekty przechowują swój stan i mogą zmieniać go podczas działania programu.

Pytanie 22

Pętla przedstawiona w zadaniu działa na zmiennej typu string o nazwie ciąg. Jej celem jest

Ilustracja do pytania
A. zamienić w ciągu wielkie litery na małe
B. zamienić w ciągu małe litery na wielkie
C. od każdego znaku w ciągu odjąć kod 32
D. od każdego znaku w ciągu, który nie jest równy 0, odjąć kod 32
Odejmowanie 32 od wszystkich znaków w napisie to trochę kiepski pomysł, bo to nie zawsze działa. Nie wszystkie znaki, takie jak cyfry czy symbole, mają swoje wielkie odpowiedniki, więc ich kod ASCII nie powinien być zmieniany. Kabel od wielkich liter na małe to zupełnie inna bajka – tutaj dodajemy 32 do kodu. Odejmowanie kodu tylko dla znaków różniących się od 0 pomija istotę operacji na literach, co może skutkować dziwnymi rezultatami. Z mojego doświadczenia wynika, że lepiej to przemyśleć przed wprowadzeniem w życie.

Pytanie 23

Jakie znaczenie ma deklaracja zmiennej w programowaniu?

A. Stworzenie nowej wartości w bazie danych
B. Przypisanie zmiennej wartości domyślnej
C. Zarezerwowanie miejsca w pamięci dla wyników operacji arytmetycznych
D. Określenie typu oraz nazwy zmiennej w kodzie programu
Deklaracja zmiennej to podstawowy krok w programowaniu, który polega na określeniu typu oraz nazwy zmiennej, zanim zostanie do niej przypisana wartość. W językach takich jak C++, Java, czy C# deklaracja wygląda na przykład tak: `int liczba;`. Określenie typu zmiennej pozwala kompilatorowi lub interpreterowi zarezerwować odpowiednią ilość pamięci oraz kontrolować, jakie operacje mogą być na niej wykonywane. Deklaracja zmiennej zwiększa czytelność kodu, umożliwia wykrywanie błędów na wczesnym etapie kompilacji i jest kluczowa w zarządzaniu zasobami aplikacji.

Pytanie 24

Jakiego kodu dotyczy treść wygenerowana w trakcie działania programu Java?

Ilustracja do pytania
A. Kodu 1
B. Kodu 4
C. Kodu 2
D. Kodu 3
W przypadku kodu 4 mamy do czynienia z operatorem modulo zastosowanym na zmiennych x i y. Wiąże się to z próbą podziału przez zero co w języku Java skutkuje wygenerowaniem wyjątku java.lang.ArithmeticException. Przykładowo jeśli y wynosi zero to operacja x % y jest niedozwolona i spowoduje wyjątek. Rozumienie jak bezpiecznie wykonywać operacje arytmetyczne w Javie jest kluczowe dla unikania takich błędów. Zgodnie z dobrymi praktykami należy zawsze sprawdzać wartości zmiennych przed wykonaniem operacji matematycznych które mogą prowadzić do błędów wykonania programu. Ważne jest aby stosować techniki obsługi wyjątków try-catch które pozwalają na przechwycenie i odpowiednie zarządzanie błędami. Używanie odpowiednich testów jednostkowych może pomóc w wcześniejszym wykryciu takich problemów co jest standardem w branży programistycznej. Zrozumienie obsługi błędów w programowaniu pozwala na tworzenie bardziej niezawodnych i odpornych na błędy aplikacji co jest istotnym aspektem pracy profesjonalnego programisty.

Pytanie 25

Jakie znaczenie ma framework w kontekście programowania?

A. Zbiór gotowych bibliotek, narzędzi i zasad ułatwiających tworzenie aplikacji
B. Program do graficznego projektowania interfejsów użytkownika
C. System operacyjny, który umożliwia uruchamianie aplikacji
D. Moduł do zarządzania systemami baz danych
Framework to zbiór gotowych bibliotek, narzędzi i reguł, które wspierają tworzenie aplikacji poprzez dostarczanie struktury ułatwiającej pracę programistów. Frameworki definiują standardowe komponenty aplikacji, umożliwiając programistom skoncentrowanie się na logice biznesowej zamiast na podstawowej architekturze aplikacji. Przykłady popularnych frameworków to .NET, Angular, Django i Spring. Frameworki przyspieszają proces programowania, poprawiają jakość kodu i wspierają skalowalność aplikacji, co czyni je nieodłącznym elementem nowoczesnego programowania.

Pytanie 26

Który z poniższych aspektów najlepiej definiuje działanie e-sklepu?

A. Dostęp do bazy danych klientów
B. Mechanizm generowania grafiki 3D
C. Zarządzanie serwerem e-mail
D. System obsługi koszyka oraz realizacji zamówień
System zarządzania koszykiem i realizacją zamówień to kluczowy element każdej aplikacji e-commerce (sklepu internetowego). Umożliwia użytkownikom dodawanie produktów do koszyka, zarządzanie ich ilością, a następnie finalizację transakcji poprzez proces realizacji zamówienia i płatności. Tego typu funkcjonalność wymaga integracji z bazą danych oraz systemami płatności online, co zapewnia bezpieczeństwo i wygodę użytkownika. Systemy koszyków zakupowych często oferują zaawansowane funkcje, takie jak kupony rabatowe, kody promocyjne czy integracje z magazynami i systemami logistycznymi. Realizacja zamówienia obejmuje procesy takie jak autoryzacja płatności, generowanie faktur oraz śledzenie zamówień, co jest podstawą funkcjonowania nowoczesnych platform e-commerce.

Pytanie 27

Definicja konstruktora dla zaprezentowanej klasy w języku C++ może być sformułowana jak w

Ilustracja do pytania
A. Deklaracji 3
B. Deklaracji 4
C. Deklaracji 1
D. Deklaracji 2
Deklaracja 1 przedstawia poprawną definicję konstruktora w języku C++. Konstruktor jest specjalną metodą, która ma taką samą nazwę jak klasa i nie posiada wartości zwracanej. Służy do inicjalizacji obiektów klasy i może być przeciążany, co pozwala na tworzenie różnych wersji konstruktora.

Pytanie 28

Która z wymienionych właściwości odnosi się do klasy pochodnej?

A. Dziedziczy atrybuty i metody z klasy bazowej
B. Nie może być zastosowana w strukturze dziedziczenia
C. Jest automatycznie usuwana po zakończeniu działania programu
D. Nie ma możliwości dodawania nowych metod
Cechą klasy pochodnej jest dziedziczenie pól i metod z klasy bazowej, co oznacza, że klasa pochodna automatycznie uzyskuje dostęp do wszystkich publicznych i chronionych składowych klasy nadrzędnej. Dzięki temu programista może rozwijać i modyfikować funkcjonalność istniejących klas, tworząc bardziej wyspecjalizowane obiekty. Dziedziczenie to kluczowy mechanizm umożliwiający wielokrotne użycie kodu, co prowadzi do zmniejszenia duplikacji i zwiększenia efektywności w zarządzaniu projektem. Klasa pochodna może również nadpisywać metody klasy bazowej, dostosowując ich działanie do swoich specyficznych potrzeb.

Pytanie 29

Cytat przedstawia charakterystykę metodyki RAD. Pełne znaczenie tego skrótu można przetłumaczyć na język polski jako:

Ilustracja do pytania
A. środowisko szybkiego rozwoju aplikacji
B. środowisko refaktoryzacji aplikacji
C. zintegrowane środowisko programistyczne
D. prototypowanie wsparte testami jednostkowymi
RAD (Rapid Application Development) to metodyka szybkiego rozwoju aplikacji, kładąca nacisk na szybkie prototypowanie, minimalizację dokumentacji i bliską współpracę z klientem. Celem RAD jest skrócenie czasu potrzebnego na dostarczenie działającego oprogramowania poprzez iteracyjne tworzenie i testowanie prototypów. Taka metodologia jest często stosowana w dynamicznych projektach, gdzie wymagania mogą się zmieniać.

Pytanie 30

W języku C# szablon List umożliwia korzystanie z listy. Z definicji obiektu kolekcji wynika, że jego elementami mogą być:

Ilustracja do pytania
A. liczby całkowite
B. elementy o nieokreślonym typie
C. liczby rzeczywiste
D. elementy typu List
Inicjalizacja listy w C# (List) wskazuje, że jej elementami są liczby całkowite (int). Szablony (generics) w C# umożliwiają tworzenie list o określonym typie, co zapobiega błędom podczas dodawania elementów. Listy w C# są dynamiczne, co oznacza, że ich rozmiar może być zmieniany w trakcie działania programu, a elementy mogą być dowolnie dodawane lub usuwane.

Pytanie 31

Jaki jest wymagany sposób do realizacji algorytmu sortowania bąbelkowego na n-elementowej tablicy?

A. jedna pętla operująca na 2n elementach oraz warunek
B. dwie pętle działające na najwyżej n-elementach każda
C. dwie pętle funkcjonujące na co najmniej (n+1) elementach każda
D. n-liczby warunków
Aby zaimplementować algorytm sortowania bąbelkowego, potrzebne są dwie pętle iteracyjne, które porównują i zamieniają miejscami elementy tablicy. Zewnętrzna pętla iteruje po całej tablicy, natomiast wewnętrzna pętla wykonuje kolejne porównania i przestawia elementy, jeśli są one w nieprawidłowej kolejności. Algorytm sortowania bąbelkowego charakteryzuje się prostotą, ale jego złożoność obliczeniowa wynosi O(n²), co czyni go mało efektywnym dla dużych zbiorów danych. Niemniej jednak, jest to jedno z pierwszych ćwiczeń programistycznych, które wprowadza do zagadnień algorytmicznych i uczy podstaw iteracji oraz manipulacji tablicami. Pomimo swojej niskiej wydajności, sortowanie bąbelkowe jest często wykorzystywane do celów edukacyjnych oraz w przypadkach, gdy prostota implementacji ma większe znaczenie niż szybkość działania.

Pytanie 32

Jaką cechę powinien posiadać dobry negocjator?

A. brak pewności
B. spokój
C. myślenie tylko o sobie
D. przechwalanie się
Cechą dobrego negocjatora jest opanowanie, które odgrywa kluczową rolę w procesie negocjacji. Osoba potrafiąca zachować spokój w trudnych sytuacjach może lepiej ocenić sytuację, zrozumieć potrzeby drugiej strony oraz zidentyfikować potencjalne punkty konfliktu. Opanowanie pozwala na skuteczne zarządzanie emocjami, co jest niezbędne w celu osiągnięcia korzystnych rezultatów. Przykładem może być sytuacja, w której negocjator musi zmierzyć się z agresywnym przeciwnikiem; zachowanie zimnej krwi pozwala na analizę sytuacji bez emocjonalnych impulsów. Ponadto, opanowanie wpływa na postrzeganie osoby negocjującej przez innych, budując zaufanie i respekt. W kontekście standardów negocjacyjnych, takich jak BATNA (Best Alternative to a Negotiated Agreement), opanowanie umożliwia lepsze podejmowanie decyzji w trudnych sytuacjach. Dlatego umiejętność zachowania spokoju jest fundamentem skutecznych negocjacji.

Pytanie 33

Jakie elementy powinny być uwzględnione w dokumentacji testowej aplikacji?

A. Opis procedur testowych oraz rezultaty wykonanych testów
B. Specyfikacje techniczne serwera
C. Zalecenia dotyczące optymalizacji kodu
D. Harmonogram wdrożenia aplikacji
Opis procedur testowych i wyników przeprowadzonych testów to kluczowy element dokumentacji testów aplikacji. Tego rodzaju dokumentacja obejmuje szczegółowe instrukcje dotyczące metod testowania, użytych narzędzi oraz kroków niezbędnych do przeprowadzenia testów jednostkowych, integracyjnych i systemowych. W dokumentacji znajdują się również raporty z wynikami testów, które wskazują, czy aplikacja działa zgodnie z wymaganiami oraz jakie błędy zostały wykryte. Testy pozwalają na wczesne wychwycenie problemów i eliminację błędów przed wdrożeniem aplikacji na produkcję, co znacząco zwiększa jakość oprogramowania. Dokumentacja testowa jest także nieocenionym źródłem informacji dla zespołów QA (Quality Assurance), umożliwiając śledzenie historii testów i zapewnienie, że wszystkie elementy aplikacji zostały przetestowane zgodnie z procedurami.

Pytanie 34

Jakie znaczenie ma termin "hierarchia dziedziczenia" w kontekście programowania obiektowego?

A. Zespół metod i pól posiadających ten sam modyfikator dostępu
B. Układ klas w strukturę, w której klasy pochodne dziedziczą cechy od klas bazowych
C. Zbiór klas, które nie mają wspólnych powiązań
D. Układ klas, który ogranicza występowanie dziedziczenia wielokrotnego
Hierarchia dziedziczenia to fundamentalna koncepcja programowania obiektowego, polegająca na organizacji klas w strukturę, w której klasy pochodne dziedziczą właściwości (pola i metody) od klas bazowych. Pozwala to na wielokrotne wykorzystanie kodu, co zwiększa jego modularność i zmniejsza redundancję. Klasa bazowa dostarcza ogólne cechy i metody, podczas gdy klasy pochodne rozszerzają lub modyfikują tę funkcjonalność, dostosowując ją do bardziej specyficznych wymagań. Przykładem jest klasa 'Pojazd', po której mogą dziedziczyć klasy 'Samochód' i 'Motocykl', zachowując wspólne atrybuty, takie jak 'maksymalna prędkość' czy 'masa'.

Pytanie 35

Jakie jest zastosowanie języka XAML przy tworzeniu aplikacji desktopowych?

A. Do projektowania graficznego interfejsu użytkownika
B. Do optymalizacji działania aplikacji
C. Do obsługi zdarzeń klawiatury
D. Do zarządzania bazami danych
XAML (Extensible Application Markup Language) to język znaczników wykorzystywany w technologii WPF (Windows Presentation Foundation) oraz UWP (Universal Windows Platform) do projektowania graficznego interfejsu użytkownika (GUI). XAML pozwala na definiowanie układów, przycisków, etykiet oraz innych elementów interaktywnych w aplikacjach desktopowych. Dzięki XAML, projektowanie interfejsu jest intuicyjne, a kod interfejsu jest oddzielony od logiki aplikacji, co sprzyja przejrzystości projektu. XAML wspiera animacje, style i szablony, co umożliwia budowę nowoczesnych, dynamicznych aplikacji. Jego elastyczność i możliwość współpracy z C# sprawiają, że XAML jest niezastąpiony w środowisku Windows.

Pytanie 36

Jakie są typowe frameworki/biblioteki używane w aplikacjach webowych?

A. Visual Studio, Eclipse, angular, React.js, Node.js
B. ASP.NET Core, jQuery, Joomla!, Wordpress, Angular
C. jquery, Joomla!, Wordpress, android Studio, Xamarin
D. ASP.NET Core, Django, Angular, React.js, Node.js
Frameworki i biblioteki typowe dla aplikacji webowych to ASP.NET Core, Django, Angular, React.js i Node.js. Umożliwiają one tworzenie dynamicznych aplikacji front-end i back-end, zapewniając szeroką funkcjonalność, skalowalność oraz obsługę nowoczesnych technologii webowych.

Pytanie 37

W C++ mechanizm programowania obiektowego, który wykorzystuje funkcje wirtualne (ang. Virtual) i umożliwia programiście pominięcie kontroli klasy pochodnej podczas wywoływania metod, nazywa się

A. hermetyzacją
B. dziedziczeniem
C. przeciążeniem
D. polimorfizmem
Dziedziczenie pozwala na przejmowanie metod i właściwości z klasy bazowej, ale samo w sobie nie umożliwia dynamicznego wyboru metody w czasie działania programu. Przeciążenie (overloading) polega na definiowaniu wielu metod o tej samej nazwie, ale różnych parametrach, co nie jest równoznaczne z polimorfizmem. Hermetyzacja (encapsulation) koncentruje się na ukrywaniu szczegółów implementacyjnych i dostępie do danych tylko przez interfejs klasy, ale nie dotyczy mechanizmu wyboru metody w trakcie działania aplikacji.

Pytanie 38

Który z wymienionych poniżej przykładów stanowi system informacji przetwarzany przez system informatyczny?

A. System wentylacyjny w biurowcach
B. System zarządzania oświetleniem drogowym
C. System do monitorowania temperatury serwerów
D. System PESEL
System PESEL (Powszechny Elektroniczny System Ewidencji Ludności) jest przykładem systemu informacji przetwarzanym przez system informatyczny, ponieważ gromadzi, przetwarza i udostępnia dane osobowe obywateli Polski. Jest to złożony system, który działa na bazie zintegrowanych baz danych, umożliwiający identyfikację osób, przydzielanie numerów PESEL oraz zarządzanie informacjami o statusie mieszkańców. System ten jest niezbędny dla organów administracji publicznej, umożliwiając im efektywne zarządzanie danymi obywateli w kontekście takich usług, jak wydawanie dowodów osobistych, rejestracja wyborców, a także w kontekście ochrony zdrowia i ubezpieczeń społecznych. PESEL jest zgodny z Europejskim Ogólnochronnym Rozporządzeniem o Ochronie Danych Osobowych (RODO), co dodatkowo podkreśla jego rolę jako kluczowego systemu informacyjnego w obiegu danych w Polsce. Przykłady zastosowań systemu PESEL obejmują obsługę wniosków o świadczenia socjalne oraz dostęp do e-usług, co świadczy o jego fundamentalnym znaczeniu w administrowaniu danymi ludnościowymi.

Pytanie 39

Wartość liczby 1AF, zapisana w systemie szesnastkowym, po przeliczeniu na system dziesiętny wynosi

A. 26
B. 431
C. 257
D. 6890
Słuchaj, liczba szesnastkowa 1AF to w systemie dziesiętnym 431. Przeliczenie robimy tak: (1 * 16^2) + (10 * 16^1) + (15 * 16^0). To jest jedna z podstawowych rzeczy, które musisz znać przy konwersji liczb. Szczególnie przydaje się to w programowaniu i ogólnie w informatyce, gdzie często mamy do czynienia z różnymi systemami liczbowymi.

Pytanie 40

Wykorzystując jeden z dwóch zaprezentowanych sposobów inkrementacji w językach z rodziny C lub Java, można zauważyć, że

Ilustracja do pytania
A. tylko przy użyciu pierwszego zapisu, zmienna a zostanie zwiększona o 1
B. bez względu na zastosowany sposób, w zmiennej b zawsze uzyskamy ten sam rezultat
C. drugi zapis nie jest zgodny ze składnią, co doprowadzi do błędów kompilacji
D. wartość zmiennej b będzie wyższa po użyciu drugiego zapisu w porównaniu do pierwszego
W językach programowania z rodziny C (w tym C++ i Java) istnieją dwie formy inkrementacji: preinkrementacja (++x) i postinkrementacja (x++). Preinkrementacja zwiększa wartość zmiennej przed jej użyciem w wyrażeniu, natomiast postinkrementacja zwiększa ją dopiero po zakończeniu aktualnej operacji. Oznacza to, że w przypadku postinkrementacji, wartość zmiennej przed zwiększeniem zostanie użyta w bieżącym wyrażeniu, a dopiero potem następuje jej zwiększenie o 1. Ta subtelna różnica ma istotne znaczenie, zwłaszcza w pętlach i wyrażeniach logicznych, gdzie każda iteracja wpływa na wynik. W praktyce preinkrementacja jest nieco bardziej efektywna, ponieważ nie wymaga przechowywania kopii pierwotnej wartości zmiennej, co przekłada się na minimalnie lepszą wydajność w niektórych przypadkach.