Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 12:54
Data zakończenia: 2 maja 2025 13:49

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Operacje takie jak rozładunek zewnętrznych środków transportu, sortowanie, identyfikacja oraz kontrola ilościowa i jakościowa towarów są realizowane w obszarze

A. przyjęć

B. składowania

C. kompletacji

D. wydania

Odpowiedzi "kompletacji", "składowania" oraz "wydania" wskazują na nieprawidłowe zrozumienie procesów logistycznych, które odbywają się w różnych strefach magazynowych. Kompletacja to proces zbierania zamówień, który odbywa się po przyjęciu towarów, a celem jest skompletowanie produktów zgodnych z zamówieniem klienta. W tym etapie towar nie jest jeszcze wydany, dlatego działania takie jak identyfikacja czy kontrola jakości są bardziej związane z fazą przyjęć. Z kolei składowanie odnosi się do przechowywania towarów po ich przyjęciu, gdzie nie wykonuje się kontroli ilościowej ani jakościowej, a raczej skupia się na efektywnym zarządzaniu przestrzenią magazynową. Wydanie natomiast to proces, w którym towar jest przekazywany klientowi, co następuje po wszystkich wcześniejszych procesach związanych z przyjęciem i składowaniem. Często błędem jest mylenie tych procesów, co prowadzi do nieefektywności operacyjnej i problemów z jakością. Rozumienie różnych funkcji stref w magazynie jest kluczowe dla zapewnienia płynności i efektywności całego łańcucha dostaw, dlatego istotne jest, aby każda z tych operacji była przeprowadzana w odpowiedniej kolejności i z zastosowaniem najlepszych praktyk branżowych. Warto również zwrócić uwagę na standardy zarządzania logistyką, które podkreślają znaczenie precyzyjnej identyfikacji etapów procesów w magazynie.

Pytanie 2

Znak ten umieszczony na opakowaniu oznacza, że opakowanie

A. może być transportowane w obiegu przedsiębiorstwa.

B. ulega biodegradacji

C. jest przeznaczone do odzysku.

D. zawiera produkty ulegające biodegradacji.

Znak umieszczony na opakowaniu, który wskazuje na jego przeznaczenie do odzysku, jest powszechnie rozpoznawanym symbolem recyklingu. Oznacza to, że materiał, z którego wykonano opakowanie, może być poddany procesowi recyklingu, co przyczynia się do zredukowania odpadów i wspiera zrównoważony rozwój. Przykładem mogą być opakowania z tworzyw sztucznych, które po odpowiednim przetworzeniu mogą być używane do produkcji nowych przedmiotów, takich jak krzesła, torby czy elementy budowlane. Warto zaznaczyć, że stosowanie tego symbolu jest zgodne z normami ISO 14021, które definiują oznakowania dotyczące materiałów i recyklingu. Zachęca to konsumentów do podejmowania odpowiedzialnych decyzji zakupowych oraz do segregacji odpadów, co jest kluczowe w zarządzaniu gospodarką odpadami. Działania te są zgodne z celami zrównoważonego rozwoju i polityką Unii Europejskiej na rzecz ochrony środowiska oraz zmniejszenia ilości odpadów.

Pytanie 3

W magazynowaniu analiza ABC służy do organizacji rozmieszczenia produktów w strefie składowania. Jakie są udziały poszczególnych grup?

A. 60%, 25% oraz 15%

B. 70%, 25% oraz 5%

C. 80%, 15% oraz 5%

D. 70%, 20% oraz 10%

Wybierając inne wartości procentowe, jak 60%, 25% i 15%, albo 70%, 20% i 10%, widać, że nie do końca rozumiesz, jak działa analiza ABC. Takie podejścia często sugerują, że wszystkie grupy są sobie równe, co nie jest prawdą. Analiza ABC opiera się na zasadzie Pareto, która mówi, że 80% wartości pochodzi z 20% towarów. Więc jeżeli wybierasz 60%, 25% i 15%, to nie oddaje to znaczenia grupy A. Odpowiedzi 70%, 20% i 10% czy 70%, 25% i 5% sugerują, że te grupy nie są dobrze zdefiniowane, co prowadzi do zbędnych kosztów. Gdy masz źle określone grupy, możesz zbyt długo przechowywać rzeczy, które się nie sprzedają, co kosztuje dodatkowo. Dlatego ważne jest, żeby analizę prowadzić na podstawie konkretnych danych, które pokazują, ile mamy zapasów i jaką mają wartość. To pomoże w lepszym zarządzaniu asortymentem i podejmowaniu lepszych decyzji zakupowych.

Pytanie 4

Zbiór niezależnych przedsiębiorstw, które konkurują i współpracują w obszarze logistycznej obsługi dostaw, w celu zwiększenia efektywności oraz sprawności przepływu produktów, nazywany jest

A. sieć logistyczna

B. kooperacja przedmiotowa

C. sieć zaopatrzenia

D. kooperacja produkcyjna

W kontekście zarządzania dostawami, kooperacja przedmiotowa oraz kooperacja produkcyjna mogą być mylone z pojęciem sieci logistycznej, jednakże nie oddają one pełnego zakresu i skali współpracy między różnymi podmiotami. Kooperacja przedmiotowa odnosi się głównie do współdzielenia zasobów i przydzielania zadań w ramach jednego projektu, co może być stosowane w wąskim zakresie i nie obejmuje całościowego zarządzania łańcuchem dostaw. Kooperacja produkcyjna z kolei koncentruje się na wspólnej produkcji towarów, co wyklucza kluczowy aspekt logistyki, jakim jest efektywne zarządzanie przepływem towarów i usług od producenta do klienta. Ponadto, sieć zaopatrzenia, która jest często mylona z siecią logistyczną, skupia się głównie na dostawach materiałów do produkcji, a nie na szerokim zakresie operacji logistycznych obejmujących transport, magazynowanie i dystrybucję. Te nieprecyzyjne definicje mogą prowadzić do błędnych wniosków o sposobie organizacji procesów logistycznych, co może negatywnie wpłynąć na produktywność i wyniki finansowe przedsiębiorstw. Zrozumienie różnicy między tymi koncepcjami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz do implementacji najlepszych praktyk w obszarze logistyki.

Pytanie 5

Mrożone warzywa mogą być przechowywane w magazynie przez kilka miesięcy, jeśli są trzymane w zakresie temperatur

A. -18°C ± -6°C

B. -15°C ± +1°C

C. -5°C ± 0°C

D. -1°C ± 0°C

Przechowywanie mrożonych warzyw w temperaturach, które są inne niż -18°C ± -6°C, może przynieść różne problemy z jakością i bezpieczeństwem jedzenia. Odpowiedzi takie jak -5°C ± 0°C albo -1°C ± 0°C sugerują za wysokie temperatury, co sprawia, że warzywa nie zamarzają porządnie. W takich warunkach enzymy mogą się jeszcze aktywować, co prowadzi do rozkładu wartości odżywczych i zmian w smaku. Na przykład, mrożenie w -5°C może doprowadzić do powstania kryształków lodu w warzywach, co je uszkodzi po rozmrożeniu. Z kolei odpowiedź -15°C ± +1°C, choć w miarę bliska wymaganiom, też nie spełnia dokładnych norm, bo jest na granicy tego, co powinno być i może prowadzić do nierówności w składowaniu, co wpływa na jakość. Złe zakresy temperatur mogą pogorszyć jakość produktu i zwiększyć ryzyko chorób przenoszonych przez jedzenie, co jest niebezpieczne, zwłaszcza dla osób z osłabioną odpornością. Dlatego dobrze jest znać odpowiednie normy przechowywania, które mają na celu zapewnienie jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 6

Przez miesiąc firma produkuje oraz zbywa 1 000 sztuk produktów. Jeśli koszty zmienne wynoszą 1 zł/sztukę, a koszty stałe to 200 zł, to łączne koszty będą wynosiły

A. 1 400 zł

B. 1 000 zł

C. 1 200 zł

D. 1 600 zł

Koszty całkowite przedsiębiorstwa obliczamy poprzez sumowanie kosztów zmiennych i stałych. W tym przypadku, koszty zmienne wynoszą 1 zł za sztukę, a ponieważ przedsiębiorstwo produkuje 1000 sztuk, całkowite koszty zmienne wynoszą 1 zł/szt. * 1000 szt. = 1000 zł. Koszty stałe wynoszą 200 zł. Aby obliczyć koszty całkowite, łączymy koszty zmienne z kosztami stałymi: 1000 zł (koszty zmienne) + 200 zł (koszty stałe) = 1200 zł. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Pozwalają one na analizowanie rentowności i planowanie przyszłych działań. Zrozumienie, jak koszty całkowite wpływają na wynik finansowy, jest fundamentalne dla podejmowania decyzji dotyczących cen, produkcji czy inwestycji. Warto również zauważyć, że znajomość struktury kosztów może pomóc w identyfikacji obszarów, w których można wprowadzić oszczędności lub optymalizacje.

Pytanie 7

Przedstawiony symbol graficzny oznacza

A. temperaturę zapłonu.

B. materiały wybuchowe.

C. zakres temperatury.

D. materiały łatwopalne.

Symbol graficzny przedstawiający termometr z ukośną kreską jest powszechnie używany w branży do oznaczania zakresów temperatury, w jakim dany materiał może być przechowywany lub użytkowany. Zrozumienie tego symbolu jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście przechowywania substancji chemicznych, gdzie niewłaściwe temperatury mogą prowadzić do niebezpieczeństw, takich jak reakcje chemiczne, wybuchy czy pożary. Przykład zastosowania tego oznaczenia można znaleźć w magazynach chemicznych, gdzie substancje muszą być przechowywane w określonym zakresie temperatur, aby zapewnić bezpieczeństwo. Branżowe standardy, takie jak normy OSHA (Occupational Safety and Health Administration), wskazują na konieczność oznaczania miejsc składowania substancji niebezpiecznych, co zwiększa bezpieczeństwo pracowników oraz minimalizuje ryzyko wypadków. Dlatego znajomość i prawidłowa interpretacja symboli graficznych są niezbędne dla wszystkich, którzy pracują w środowisku przemysłowym lub laboratoryjnym.

Pytanie 8

Na którym rysunku przedstawiono stojak do składowania towaru w beczkach?

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Na rysunku C. widać naprawdę fajny stojak do składowania beczek. Został zaprojektowany tak, żeby było bezpiecznie i efektywnie. Takie stojaki to norma w magazynach i w przemyśle, szczególnie tam, gdzie trzeba przechowywać różne cieczy, jak chemikalia czy oleje. Te wgłębienia w stojaku pomagają utrzymać beczki w poziomie, przez co zmniejsza się ryzyko, że się stoczą. To z kolei chroni pracowników i mienie. Dobrze zaprojektowane systemy składowania spełniają określone standardy BHP i normy ISO, co jest istotne, gdy chodzi o przechowywanie niebezpiecznych substancji. Poza tym, takie stojaki pomagają lepiej wykorzystać przestrzeń w magazynie, co w logistyce jest kluczowe. Nie zapomnij, że dobre składowanie to też szybszy transport i łatwiejszy załadunek, a to wpływa na cały proces operacyjny w firmie.

Pytanie 9

Dokument celny, który w międzynarodowym transporcie drogowym pozwala na transport towarów bez kontroli celnej przy przejeżdżaniu przez granice krajów tranzytowych oraz na opłacanie ceł w miejscu docelowym towarów, to

A. TIR

B. SAD

C. CMR

D. CIT

Odpowiedź TIR jest poprawna, ponieważ odnosi się do Międzynarodowej Konwencji dotyczącej przewozu towarów w systemie TIR, która umożliwia transport towarów przez terytoria krajów tranzytowych bez konieczności przeprowadzania kontroli celnej na granicach. W ramach tego systemu, kierowcy posiadają specjalne dokumenty TIR, które upraszczają formalności celne. Dzięki temu, towary mogą być transportowane szybciej i efektywniej, co jest korzystne zarówno dla przedsiębiorców, jak i dla administracji celnej. Przykładem zastosowania systemu TIR może być przewóz towarów z Polski do Włoch przez Niemcy; dzięki dokumentowi TIR, transport może odbywać się bez dodatkowych przystanków w celu odprawy celnej w krajach tranzytowych. Warto zaznaczyć, że stosowanie systemu TIR zwiększa bezpieczeństwo transportu oraz umożliwia lepsze zarządzanie ryzykiem. Zastosowanie tego systemu ma oparcie w międzynarodowych standardach i dobrych praktykach w obszarze logistyki i transportu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Posiadanie zbyt dużego zapasu w magazynie zakładu produkcyjnego może prowadzić do

A. redukcji produkcji firmy

B. wzrostu kosztów, bez generowania nowej wartości

C. obniżenia kosztów i generowania nowej wartości

D. zwiększenia produkcji firmy

Utrzymywanie nadmiernego zapasu w magazynie produkcyjnym skutkuje podniesieniem kosztów operacyjnych, co często nie prowadzi do tworzenia nowej wartości dla przedsiębiorstwa. Wysokie zapasy generują dodatkowe wydatki związane z przechowywaniem, ubezpieczeniem, a także ryzykiem przestarzałości towarów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przedsiębiorstwo, które przechowuje komponenty produkcyjne nieprzerwanie przez długi czas. W takim przypadku rosną koszty magazynowania oraz koszty związane z utrzymywaniem odpowiedniego stanu zapasów. W dobrych praktykach zarządzania łańcuchem dostaw, takich jak metoda Just In Time (JIT), dąży się do minimalizacji zapasów, co pozwala na redukcję kosztów i zwiększenie efektywności. Warto również zauważyć, iż nadmiar zapasów może negatywnie wpływać na płynność finansową firmy, utrudniając alokację kapitału na inne, bardziej rentowne inwestycje.

Pytanie 12

Firma zajmująca się transportem otrzymała zlecenie na przewóz ładunku do czterech odbiorców:
- odbiorca I - 1,5 tony,
- odbiorca II - 0,5 tony,
- odbiorca III - 1 tona,
- odbiorca IV - 2 tony.
Odległości pomiędzy dostawcą a każdym z odbiorców są identyczne. Planowanie dostaw ładunków powinno przebiegać w następującej kolejności:

A. II, III, I, IV

B. I, II, III, IV

C. IV, I, III, II

D. IV, III, I, II

Wybór innych sekwencji dostaw nie uwzględnia kluczowych zasad optymalizacji transportu. Na przykład, sekwencja II, III, I, IV ignoruje priorytet cięższych ładunków, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Zaczynając od odbiorcy II, który ma najmniejszy ładunek (0,5 tony), transport jest nieefektywnie wypełniony, co zwiększa liczbę kursów i tym samym koszty operacyjne. Kolejność IV, III, I, II również nie jest optymalna, ponieważ dostarczanie najpierw do odbiorcy IV (2 tony) po kolejnych mniejszych ładunkach prowadzi do niekonsekwentnego zarządzania przestrzenią ładunkową. Selekcja I, II, III, IV jest także niekorzystna, ponieważ największy ładunek (2 tony) jest przewożony na końcu, co oznacza, że początkowo pojazd mógłby być niewykorzystany w pełni, zwiększając całkowity czas transportu. Typowym błędem w takich sytuacjach jest koncentrowanie się na kolejności dostaw według odbiorców, a nie na efektywności ładunku. To prowadzi do wydłużenia czasu dostawy oraz zwiększenia kosztów paliwa. Z perspektywy najlepszych praktyk branżowych kluczowe jest, aby planować dostawy na podstawie wielkości ładunków oraz dystansu, co zapewnia maksymalizację efektywności operacyjnej.

Pytanie 13

Zarządzanie obiegiem materiałów oraz surowców w kontekście procesu produkcji dotyczy przepływów fizycznych pomiędzy

A. produkcją, dystrybutorem i sprzedawcą detalicznym

B. dostawcą, magazynem materiałów oraz produkcją

C. magazynem produktów gotowych, dystrybutorem oraz klientem

D. dostawcą, magazynem produktów gotowych i klientem

Zarządzanie przepływem materiałów i surowców w procesach produkcji jest kluczowym elementem logistycznym, który zapewnia ciągłość i efektywność operacji. Właściwe zrozumienie tego procesu polega na identyfikacji i zarządzaniu relacjami między dostawcą, magazynem materiałów i samą produkcją. Dostawcy dostarczają surowce, które są następnie przechowywane w magazynach materiałów, a w miarę potrzeb, są przekazywane do produkcji, gdzie są przetwarzane na gotowe wyroby. Przykładem może być przemysł motoryzacyjny, gdzie dostawcy części dostarczają niezbędne komponenty do fabryk, które następnie montują je w pojazdach. Efektywne zarządzanie tymi przepływami w oparciu o standardy, takie jak Just-In-Time (JIT) czy Lean Manufacturing, pozwala na redukcję kosztów magazynowania oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Przy odpowiednim planowaniu i koordynacji, organizacje mogą zminimalizować przestoje oraz poprawić jakość produktów, co w dłuższej perspektywie prowadzi do zwiększenia satysfakcji klienta oraz konkurencyjności na rynku.

Pytanie 14

Na podstawie cennika usług magazynowych oblicz, ile wyniesie całkowity koszt wynajęcia 350 m2 powierzchni budynków magazynowych zamkniętych i 300 m2 powierzchni placów składowych otwartych na okres dwóch miesięcy.

Powierzchnia	Magazyny zamknięte	Magazyny półotwarte	Magazyny otwarte
1 m² - 250 m²	20 zł/m²/miesiąc	15 zł/m²/miesiąc	8 zł/m²/miesiąc
251 m² - 500 m²	19 zł/m²/miesiąc	14 zł/m²/miesiąc	7 zł/m²/miesiąc
501 m² - 750 m²	18 zł/m²/miesiąc	13 zł/m²/miesiąc	6 zł/m²/miesiąc
751 m² - 1000 m²	17 zł/m²/miesiąc	12 zł/m²/miesiąc	5 zł/m²/miesiąc

A. 8 750 zł

B. 21 700 zł

C. 17 500 zł

D. 10 850 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad obliczania kosztów wynajmu powierzchni magazynowych. Często problemem jest pomijanie kluczowych elementów, takich jak różnice w stawkach za wynajem różnych typów powierzchni. Na przykład, stawka za magazyny zamknięte może różnić się od stawki za place składowe, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń, jeśli zostanie przyjęta jednolita stawka dla obu typów powierzchni. Innym typowym błędem jest nieuwzględnienie długości okresu wynajmu; jeśli zostaną przyjęte tylko jednostkowe stawki miesięczne bez pomnożenia przez liczbę miesięcy, końcowy koszt może być znacznie zaniżony. Również, jeżeli dokonuje się zaokrągleń w obliczeniach, co może skutkować błędami w końcowej kwocie. Tego rodzaju problemy ilustrują, jak ważne jest dokładne zapoznanie się z cennikiem oraz staranna analiza wszystkich warunków wynajmu. W praktyce, skuteczne zarządzanie magazynami i placami składowymi wymaga nie tylko umiejętności matematycznych, ale także zrozumienia różnorodnych czynników wpływających na koszty, co jest niezbędne do optymalizacji wydatków operacyjnych i efektywnego gospodarowania zasobami.

Pytanie 15

Firma handlowa zamierza nawiązać współpracę z jednym dostawca palet. W tabeli przedstawiono kryteria doboru dostawcy oraz ich wagi. Który dostawca palet powinien zostać zaproszony do nawiązania współpracy z firmą handlową?

Kryteria doboru i ich wagi	Dostawca opakowań
Kryteria doboru i ich wagi	Dostawca Alfa	Dostawca Beta	Dostawca Gamma	Dostawca Delta
Cena (0,4)	3	5	4	5
Jakość (0,3)	4	3	4	4
Terminowość (0,3)	5	3	3	4

A. Dostawca Beta.

B. Dostawca Delta.

C. Dostawca Alfa.

D. Dostawca Gamma.

Dostawca Delta został wybrany jako najlepszy kandydat do współpracy z firmą handlową na podstawie analizy średniej ważonej kryteriów doboru dostawcy. Oznacza to, że wzięto pod uwagę różne czynniki, takie jak jakość produktów, terminowość dostaw, ceny oraz obsługę klienta, a następnie przypisano im odpowiednie wagi, które odzwierciedlają ich znaczenie dla firmy. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody może być analiza dostawców na podstawie danych historycznych dotyczących współpracy z nimi. Dzięki temu firma może nie tylko wybrać najbardziej odpowiedniego dostawcę, ale także nawiązać długoterminową współpracę, co jest korzystne w przypadku stabilnych relacji z dostawcami. Dobrze przeprowadzona analiza dostawców przyczynia się do optymalizacji kosztów operacyjnych i zwiększenia konkurencyjności na rynku. W branży handlowej standardem staje się korzystanie z takich metod analitycznych, co pozwala na podejmowanie lepszych decyzji opartych na danych.

Pytanie 16

System organizacji dostaw materiałów w procesie produkcyjnym, oparty na przekazywaniu informacji o potrzebie zainicjowania przepływu materiałów, zapisanej na tzw. karcie to

A. kanban

B. partia na partię

C. lean manufacturing

D. outsourcing

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia różnych systemów zarządzania procesami produkcyjnymi. Przykładowo, koncepcja "partia na partię" odnosi się do tradycyjnego modelu produkcji, gdzie materiały są produkowane w dużych partiach, co może prowadzić do nadmiernych zapasów i długiego czasu oczekiwania na realizację zamówień. Ten model nie jest elastyczny i nie odpowiada szybko na zmiany w popycie. Outsourcing to strategia, w której organizacja zleca produkcję lub usługi zewnętrznym dostawcom. Chociaż outsourcing może obniżyć koszty, nie jest to system zarządzania materiałami, a raczej podejście do zarządzania zasobami i produkcją. Ponadto lean manufacturing, choć dąży do eliminacji marnotrawstwa i zwiększenia efektywności, nie opiera się na systemie kart kanban, lecz na szerszych praktykach, które obejmują całość organizacji. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych odpowiedzi, to mylenie różnych systemów zarządzania, co skutkuje niewłaściwą identyfikacją narzędzi i metod, które najlepiej pasują do złożonych wymagań współczesnej produkcji.

Pytanie 17

Wyróżnia się dwa typy odzieży stosowanej w miejscu pracy: odzież roboczą i odzież ochronną. Które z poniższych twierdzeń odnosi się do odzieży ochronnej?

A. Chroni pracownika przed zabrudzeniem

B. Używana jest wyłącznie w transporcie materiałów niebezpiecznych

C. Oznaczona jest znakiem CE

D. Nie ma wymogu certyfikacji

W kontekście odzieży ochronnej, warto zrozumieć, że jej głównym celem jest zapewnienie ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami, a nie tylko przed zabrudzeniami. Odzież robocza, z kolei, może być używana do ochrony przed zabrudzeniem, ale niekoniecznie oferuje te same standardy ochrony jak odzież oznaczona znakiem CE. Odpowiedź sugerująca brak obowiązku certyfikacji jest myląca, ponieważ odzież ochronna w rzeczywistości musi spełniać rygorystyczne normy bezpieczeństwa, co jest potwierdzone poprzez certyfikację znakiem CE. Ponadto, ograniczenie zastosowania odzieży ochronnej tylko do sytuacji związanych z transportem materiałów niebezpiecznych jest nieprecyzyjne; odzież ochronna jest używana w wielu branżach, takich jak budownictwo, przemysł chemiczny czy medycyna, gdzie istnieje potrzeba ochrony przed różnymi rodzajami ryzyk. Warto również zauważyć, że niektóre produkty są klasyfikowane jako odzież ochronna na podstawie specyfikacji użytkowania oraz potencjalnego zagrożenia, co czyni je szeroką kategorią obejmującą wiele zastosowań. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, a także dla przestrzegania odpowiednich przepisów prawnych i norm branżowych.

Pytanie 18

Stolarz otrzymał zlecenie na wykonanie 100 sztuk stołów kuchennych. Zużycie lakieru wynosi 0,25 I na jeden stół. Ile lakieru należy zamówić do produkcji tych stołów, mając na uwadze, że w magazynie znajdują się: lakier - 5 litrów, stół kuchenny - 20 sztuk, a zapas bezpieczeństwa nie jest brany pod uwagę?

A. 25 litrów

B. 20 litrów

C. 12 litrów

D. 15 litrów

W przypadku błędnych odpowiedzi, najczęściej wynika to z nieprawidłowych obliczeń lub błędnej interpretacji danych. Często można spotkać się z sytuacjami, gdy osoby udzielające odpowiedzi nie uwzględniają aktualnych zapasów w magazynie. Przykładowo, niektórzy mogą błędnie założyć, że całkowita ilość lakieru potrzebnego do produkcji wynosi 25 litrów, nie przeliczając, że z 5 litrów w magazynie pozostaje jedynie 20 litrów do zakupienia. Taki błąd jest typowy w sytuacjach, gdy nie dokonano analizy dostępnych zasobów przed podjęciem decyzji o zamówieniu. Dodatkowo, w przypadku wyboru 12 litrów, osoby te prawdopodobnie nie uwzględniły pełnych potrzeb produkcyjnych, co skutkuje niedoborem materiałów. Odpowiedzi 20 litrów i 25 litrów również są błędne, ponieważ nie uwzględniają, że zamówienie powinno być skalkulowane na podstawie różnicy między sumą potrzeb a posiadanymi zasobami. Dlatego kluczowe jest, aby przy planowaniu zamówień materiałów w procesach produkcyjnych, brać pod uwagę zarówno normy zużycia, jak i aktualny stan magazynowy. Umożliwia to lepsze zarządzanie zapasami i minimalizowanie ryzyka przestojów produkcyjnych.

Pytanie 19

Na podstawie danych zaplanuj koszty pracy pracowników magazynu

Rodzaj kosztu	Przewidywana liczba pracowników	Przewidywana liczba godzin pracy na jednego pracownika [rbh]	Przewidywana liczba dni pracy w miesiącu [dni]	Przewidywana stawka na godzinę pracy [zł/rbh]	Koszty pracy [zł]
Płace bezpośrednie pracowników fizycznych	8	8	20	20	.........
Płace pośrednie kierownika magazynu	2	8	20	30	............

A. Pracownicy fizyczni 25 600 zł, kierownicy magazynu 9 600 zł

B. Pracownicy fizyczni 25 600 zł, kierownicy magazynu 6 900 zł

C. Pracownicy fizyczni 25 400 zł, kierownicy magazynu 9 400 zł

D. Pracownicy fizyczni 25 400 zł, kierownicy magazynu 9 300 zł

Odpowiedź, która wskazuje na koszty pracy pracowników fizycznych w wysokości 25 600 zł oraz kierowników magazynu w wysokości 9 600 zł, jest prawidłowa, ponieważ opiera się na dokładnych obliczeniach uwzględniających wszystkie istotne parametry. Koszty pracy należy obliczać w oparciu o przewidywaną liczbę pracowników, ich godziny pracy, dni pracy w miesiącu oraz stawkę godzinową. W praktyce, stosując te dane, można określić całkowite wydatki na wynagrodzenia, co jest kluczowe dla budżetowania oraz planowania finansowego w organizacji. Istotne jest również, aby monitorować realne koszty pracy z zaplanowanymi, co pozwala na bieżące dostosowywanie planów finansowych. Dobrym przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest tworzenie rocznych planów zatrudnienia w logistyce, które powinny uwzględniać zmieniające się potrzeby firmy oraz rynkowe stawki wynagrodzeń, aby uniknąć niedoborów kadrowych lub nadmiernych wydatków.

Pytanie 20

W magazynie, który przechowuje, należy stosować metodę FEFO wydań magazynowych

A. produkty spożywcze

B. metal

C. węgiel kamienny

D. urządzenia AGD

Zastosowanie metody FEFO w kontekście sprzętu gospodarstwa domowego, węgla czy stali nie jest uzasadnione, ponieważ te produkty nie są ograniczone przez terminy ważności. W przypadku sprzętu gospodarstwa domowego, kluczowymi czynnikami są standardy jakości, funkcjonalność oraz zgodność z normami technicznymi, a nie daty przydatności do użycia. Dlatego rotacja towarów w magazynie sprzętu powinna bazować na kryteriach takich jak cykl życia produktu czy wprowadzenie nowych modeli, a nie na datach ważności. Podobnie w przypadku materiałów budowlanych, takich jak stal, ich trwałość oraz odporność na czynniki zewnętrzne są podstawowymi parametrami, które powinny decydować o kolejności wydawania towarów. Węgiel, z kolei, jest materiałem, którego właściwości nie są uzależnione od terminu, ale od jakości węgla, co również eliminuje potrzebę stosowania metody FEFO. Przyjmowanie niewłaściwych koncepcji w zakresie zarządzania magazynem prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz potencjalnych strat finansowych, dlatego zrozumienie specyfiki przechowywanych towarów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania magazynem.

Pytanie 21

Firma TRANS dostarczyła mąkę do Piekarni BOCHENEK od Zakładu ZBOŻE. Piekarnia sprzedaje pieczywo do Sklepu ŚWIEŻAK. Która jednostka gospodarcza powinna wystawić dokument PZ na dostarczoną mąkę?

A. Piekarnia BOCHENEK

B. Sklep ŚWIEŻAK

C. Przedsiębiorstwo TRANS

D. Zakład ZBOŻE

Wybór niewłaściwych podmiotów jako odpowiedzialnych za wystawienie dokumentu PZ może wynikać z niepełnego zrozumienia roli każdego z uczestników transakcji. Sklep ŚWIEŻAK, jako punkt sprzedaży, nie jest odpowiedzialny za przyjmowanie mąki, ale raczej za sprzedaż pieczywa. W tym przypadku, zrozumienie funkcji sklepu w łańcuchu dostaw jest kluczowe. Wybór Przedsiębiorstwa TRANS również jest błędny, ponieważ to przedsiębiorstwo zajmowało się transportem towaru, a nie jego przyjęciem. Ich zadaniem jest przede wszystkim dostarczenie towaru do odbiorcy, w tym przypadku do Piekarni. Zakład ZBOŻE, który produkuje mąkę, również nie wystawia dokumentu PZ, gdyż PZ jest wystawiany przez odbiorcę towaru. W praktyce, każdy uczestnik procesu ma przypisaną określoną rolę, a dokumentacja powinna być zgodna z tym, kto faktycznie dokonuje przyjęcia towaru. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do poważnych błędów w dokumentacji, co może skutkować problemami w zarządzaniu zapasami i ewentualnymi kontrolami skarbowymi.

Pytanie 22

Redukcja zbędnych etapów transportu towarów zachodzi w procesie ich

A. organizacji

B. koordynacji

C. reorganizacji

D. integracji

Zarządzanie procesami logistycznymi często wymaga zrozumienia różnicy między organizacją, integracją, koordynacją a reorganizacją. Organizacja to struktura, w której ustalane są zasady i procedury działania, ale sama w sobie nie eliminuje etapów przemieszczania towarów. Koordynacja, z drugiej strony, polega na synchronizacji działań różnych działów czy partnerów, jednak również nie prowadzi do eliminacji nadmiarowych kroków w procesie. Z kolei reorganizacja jest procesem zmiany struktury organizacyjnej lub procesów, co może w niektórych przypadkach prowadzić do uproszczenia, ale nie jest to reguła. Często błędem jest mylenie tych pojęć, co może prowadzić do nieefektywności. Przykładem może być sytuacja, gdy firma decyduje się na reorganizację działu logistyki z przekonaniem, że samo wprowadzenie nowych ról czy struktur poprawi efektywność, podczas gdy kluczowym czynnikiem może być właśnie integracja procesów. Właściwe podejście do zarządzania logistyką wymaga więc nie tylko reorganizacji, ale przede wszystkim myślenia o integracji, jako o podstawowym narzędziu do osiągnięcia sukcesu w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 23

W przypadku międzynarodowego transportu drogowego, aby móc dochodzić roszczeń związanych z brakującym towarem lub szkodą, należy dysponować oryginałem dokumentu

A. AWB

B. SIM

C. CIM

D. CMR

Wybór innych odpowiedzi, takich jak AWB, CIM czy SIM, nie jest odpowiedni w kontekście międzynarodowego transportu drogowego, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do innego rodzaju transportu lub dokumentacji. AWB, czyli Air Waybill, jest dokumentem stosowanym w transporcie lotniczym, co czyni go nieodpowiednim w kontekście transportu drogowego. Bardzo często, błędne przypisanie AWB do transportu drogowego wynika z braku znajomości specyfiki różnych gałęzi transportu. Z kolei CIM (Convention International des Marchandises) to dokument stosowany w transporcie kolejowym, który reguluje zasady przewozu towarów, co także nie ma zastosowania w transporcie drogowym. W przypadku SIM, który dotyczy transportu multimodalnego, również nie jest to odpowiednia odpowiedź, ponieważ nie precyzuje warunków przewozu wyłącznie drogowego. Pojawiający się błąd w ocenie polega na myleniu różnych form transportu i ich dokumentacji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych. W praktyce, znajomość dokumentów związanych z różnymi gałęziami transportu jest kluczowa dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw oraz minimalizowania ryzyk związanych z przewozem towarów. Właściwe zrozumienie tego kontekstu jest fundamentem dla profesjonalistów działających w branży logistycznej.

Pytanie 24

Przeładunek, który polega na przekształceniu dużych, jednorodnych partii towarów na wiele różnorodnych pakietów asortymentowych, dostosowanych do wymagań konsumentów, określany jest jako

A. co-packingiem

B. cross-dockingiem

C. benchmarkingiem

D. outsourcingiem

Zazwyczaj, jak ktoś wybiera błędną odpowiedź na to pytanie, to może być przez nieporozumienie dotyczące zarządzania łańcuchem dostaw. Na przykład outsourcing to taka strategia, gdzie firma oddaje część procesów zewnętrznemu dostawcy, co ma mało wspólnego z przeładunkiem towarów. Chodzi bardziej o relacje biznesowe i koszty. Z kolei co-packing to współpraca producentów z firmami zajmującymi się pakowaniem, a to polega na wspólnym tworzeniu i pakowaniu produktów. I właśnie to się różni od cross-dockingu, bo co-packing przygotowuje gotowe produkty do sprzedaży, a nie zawsze pasuje do specyficznych zamówień. Benchmarking to inna sprawa, to porównywanie wydajności z najlepszymi w branży, co również nie ma związku z samym przeładunkiem towarów. Warto pamiętać, że te definicje są różne i nie można ich mylić. Zrozumienie tych różnic jest ważne, żeby dobrze zarządzać procesami logistycznymi i dostosowywać je do zmieniających się potrzeb rynku.

Pytanie 25

W sytuacji produkcji na zamówienie oraz konieczności zakupu materiału o znacznej wartości, rozwiązaniem na zmniejszenie wydatków na nabycie materiałów oraz koszty magazynowania jest system zamówień oparty na metodzie

A. partia na partię

B. zmiennej wielkości dostawy

C. uzgodnionej wielkości dostawy

D. ekonomicznej wielkości dostawy

Metody zamawiania uzgodnionej wielkości dostawy oraz zmiennej wielkości dostawy, choć mogą wydawać się atrakcyjne dla przedsiębiorstw, które chcą zaoszczędzić na kosztach materiałów, często prowadzą do problemów z efektywnością operacyjną. Uzgodniona wielkość dostawy wiąże się z zamówieniami na stałe ilości, które mogą być nieadekwatne do zmieniających się potrzeb produkcyjnych. Taki sztywny system może prowadzić do nadprodukcji lub braków materiałów, co nie tylko zwiększa koszty magazynowania, ale także obniża zdolność reagowania na zmiany w zamówieniach klientów. Z drugiej strony, metoda zmiennej wielkości dostawy polega na dostosowywaniu ilości zamówień do aktualnych potrzeb, co wymaga bardziej skomplikowanego zarządzania i może prowadzić do nieefektywności w planowaniu dostaw. W praktyce, te podejścia często opierają się na prognozach, które mogą być błędne, co skutkuje zarówno zwiększonym ryzykiem finansowym, jak i operacyjnym. Właściwe podejście w zarządzaniu zapasami powinno dążyć do zminimalizowania kosztów poprzez elastyczne i oparte na danych decyzje zakupowe, co jest lepiej osiągane przez metodę partii na partię. Kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa przywiązywały dużą wagę do monitorowania i analizy swoich potrzeb, aby unikać pułapek związanych z nadmiernym lub niewystarczającym zaopatrzeniem.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Głównym celem metody MRP I (Materiał Requirement Planning) jest

A. określenie kosztów surowców przeznaczonych do produkcji

B. dokładne określenie czasów przybycia surowców i półproduktów

C. zapewnienie terminowego dostarczenia wyrobów z magazynu do klienta

D. planowanie strategiczne firmy

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na planowanie strategiczne przedsiębiorstwa, ustalanie cen surowców lub dostarczanie wyrobów do klienta, może prowadzić do pewnego zamieszania dotyczącego roli metody MRP I. Metoda ta, jak sama nazwa wskazuje, skupia się na planowaniu potrzeb materiałowych, a nie na szeroko pojętym planowaniu strategicznym, które dotyczy całościowej wizji rozwoju firmy. Planowanie strategiczne obejmuje decyzje dotyczące rynku, konkurencji oraz alokacji zasobów w dłuższej perspektywie czasowej, co nie jest zadaniem MRP I. Z kolei ustalanie wysokości cen surowców do produkcji to proces, który nie jest bezpośrednio związany z zarządzaniem zapasami ani harmonogramowaniem produkcji. Ceny surowców wynikają z wielu zmiennych rynkowych i są przedmiotem odrębnych analiz ekonomicznych. Na koniec dostarczanie wyrobów z magazynu do klienta to zadanie związane z logistyką i dystrybucją, które również nie jest bezpośrednio związane z funkcją MRP I. Głównym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie planowania potrzeb materiałowych z innymi aspektami zarządzania przedsiębiorstwem, co może prowadzić do błędnych interpretacji roli MRP I. Zrozumienie, że MRP I jest narzędziem do optymalizacji procesów produkcyjnych, a nie do szerokiego planowania strategicznego, jest kluczowe dla prawidłowego zastosowania tej metody w praktyce.

Pytanie 28

Który z poniższych składników nie jest zintegrowany z elektronicznym systemem oprogramowania, który umożliwia całościowe zarządzanie dokumentami oraz procesami pracy w dystrybucji?

A. Zdalny oraz natychmiastowy dostęp do dokumentów

B. Całkowite bezpieczeństwo przechowywanych informacji

C. Proces produkcyjny wyrobu

D. Zwiększenie jakości obsługi klientów

Wzrost jakości obsługi klientów, pełne bezpieczeństwo przechowywanych informacji oraz zdalny i natychmiastowy dostęp do dokumentów to kluczowe elementy elektronicznych systemów zarządzania, które wpływają na poprawę efektywności organizacji. Wzrost jakości obsługi klientów uzyskuje się dzięki szybkiej i zorganizowanej wymianie informacji, co jest możliwe dzięki dobrym praktykom zastosowanym w systemach DMS i ERP. Te narzędzia umożliwiają gromadzenie i analizowanie danych o klientach, co pozwala na bardziej spersonalizowane podejście oraz szybsze reagowanie na ich potrzeby. Pełne bezpieczeństwo informacji jest kluczowym aspektem w dobie cyfryzacji, gdzie dane są narażone na różne zagrożenia. Systemy zarządzania dokumentami oferują wiele funkcji zabezpieczeń, takich jak szyfrowanie czy kontrola dostępu, co zapewnia integralność i poufność przechowywanych danych. Zdalny i natychmiastowy dostęp do dokumentów staje się niezbędny w nowoczesnym miejscu pracy, gdzie pracownicy często działają w różnych lokalizacjach. Funkcjonalności te są zgodne z trendami cyfryzacji w biznesie, które kładą nacisk na mobilność i elastyczność. Dlatego można zauważyć, że niektóre z odpowiedzi wskazują na kluczowe korzyści płynące z zastosowania elektronicznych systemów zarządzania, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do pominięcia istotnych aspektów wpływających na konkurencyjność firmy oraz jej zdolność do efektywnego zarządzania informacjami.

Pytanie 29

Jaką wartość netto osiągną 10-paletowe jednostki ładunkowe, gdy jednostkowa cena brutto wynosi 6,15 zł, a stawka VAT wynosi 23%?

A. 61,50 zł

B. 50,00 zł

C. 4,74 zł

D. 5,00 zł

Poprawna odpowiedź to 50,00 zł, co jest obliczone na podstawie jednostkowej ceny brutto oraz liczby jednostek ładunkowych. Wartość netto to cena brutto pomniejszona o podatek VAT. W tym przypadku jednostkowa cena brutto wynosi 6,15 zł, a stawka VAT wynosi 23%. Aby obliczyć wartość netto jednej jednostki ładunkowej, stosujemy wzór: wartość netto = cena brutto / (1 + stawka VAT). Otrzymujemy: 6,15 zł / 1,23 = 5,00 zł. Następnie, aby uzyskać wartość netto dla 10-paletowych jednostek ładunkowych, mnożymy wartość netto jednej jednostki przez 10: 5,00 zł * 10 = 50,00 zł. Ta metoda obliczania wartości netto jest kluczowa w wielu procesach biznesowych, zarówno w logistyce, jak i w rachunkowości, gdzie prawidłowe określenie wartości netto umożliwia dokładne planowanie kosztów oraz budżetu. Wiedza na temat obliczania wartości netto jest niezbędna w kontekście ustalania cen, negocjacji umów oraz w celu zrozumienia wpływu podatków na ceny towarów i usług."

Pytanie 30

W przypadku bezpośredniego kanału dystrybucji wyróżnia się związek

A. producent - detalista - konsument

B. producent - dystrybutor - hurtownik - konsument

C. producent – hurtownik

D. producent - konsument

Odpowiedź "producent - konsument" jest prawidłowa, ponieważ bezpośredni kanał dystrybucji polega na tym, że producent sprzedaje swoje produkty bezpośrednio do końcowego użytkownika, czyli konsumenta. Taki model dystrybucji eliminuje pośredników, co może prowadzić do niższych cen dla konsumentów oraz większej kontroli nad procesem sprzedaży dla producenta. W praktyce przykładem mogą być lokalni producenci żywności, którzy sprzedają swoje produkty na targach, w sklepach firmowych lub przez internet, co pozwala im na bezpośrednią interakcję z klientami, poznawanie ich potrzeb i preferencji oraz szybsze reagowanie na zmiany rynkowe. Taki model jest zgodny z trendami w marketingu, które kładą nacisk na bliskość marki do konsumenta, co zwiększa lojalność i satysfakcję klienta. Warto również zauważyć, że w dobie digitalizacji i rozwoju platform e-commerce, bezpośrednia sprzedaż staje się coraz bardziej popularna.

Pytanie 31

Przedsiębiorstwo otrzymało zamówienie na 750 par spodni. Na podstawie struktury wyrobu gotowego ustal zapotrzebowanie netto na materiały, jeżeli w magazynie znajduje się 200 par spodni, 100 opakowań guzików po 10 szt., 100 szpulek nici po 500 mb oraz 500 suwaków.

A. 660 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 550 guzików oraz 550 suwaków.

B. 660 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 340 szpulek nici po 500 mb oraz 50 suwaków.

C. 825 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 450 guzików; 340 szpulek nici po 500 mb oraz 50 suwaków.

D. 900 mb tkaniny o szer. 1,5 m; 750 guzików; 600 szpulek nici po 500 mb oraz 750 suwaków.

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia zasad obliczania zapotrzebowania na materiały. W przypadku błędnych wyników dotyczących tkaniny, nie uwzględniono odpowiednich norm zużycia dla produkcji spodni, co prowadzi do zawyżenia wymagań. Na przykład, jeśli błędnie oszacowano, że potrzeba 900 mb tkaniny, to może wynikać z niepoprawnego założenia, że zużycie jest wyższe niż w rzeczywistości. Podobne błędy występują w przypadku nici i guzików, gdzie obliczenia nie odzwierciedlają rzeczywistego stanu magazynowego. W praktyce ważne jest, aby wziąć pod uwagę zarówno całkowite wymagania produkcyjne, jak i dostępne zasoby. Typowy błąd myślowy polega na nieuwzględnieniu istniejących zapasów, co prowadzi do nadmiernego planowania zakupów. Utrzymywanie właściwego poziomu zapasów i efektywne zarządzanie nimi jest kluczowe w celu minimalizacji kosztów i optymalizacji procesów produkcyjnych. Dlatego tak istotne jest prawidłowe przeliczenie i uwzględnienie wszystkich zmiennych, aby uniknąć nieporozumień w dalszym etapie produkcji.

Pytanie 32

Seryjny Numer Kontenera Wysyłkowego (SSCC - Serial Shipping Container Code) jest wykorzystywany do identyfikacji

A. towarów postrzeganych jako jednostki handlowe na całym globie

B. firm

C. położenia obiektów fizycznych

D. jednostek logistycznych

Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC) jest kluczowym elementem w systemie identyfikacji jednostek logistycznych. Umożliwia on jednoznaczną identyfikację kontenerów oraz jednostek transportowych w łańcuchu dostaw. SSCC składa się z 18 cyfr, które zawierają identyfikator organizacji oraz unikalny numer przypisany do konkretnej jednostki wysyłkowej. Dzięki zastosowaniu SSCC, firmy mogą efektywnie śledzić przesyłki, co znacznie poprawia zarządzanie zapasami oraz umożliwia szybsze reakcje na zmiany w popycie. Przykładem praktycznego zastosowania SSCC jest branża spożywcza, gdzie każda paleta z produktami może być oznaczona tym numerem, co ułatwia śledzenie partii produktów od producenta do detalisty. Zgodność z normą GS1, która reguluje stosowanie SSCC, jest kluczowa dla zapewnienia transparentności i efektywności w międzynarodowej wymianie towarów.

Pytanie 33

Termin planowanego przyjęcia towarów w lokalnym centrum dystrybucji ustala się, gdy stan magazynowy towarów będzie

A. taki sam jak zapas zabezpieczający

B. wyższy niż zapas zabezpieczający

C. taki sam jak zapas obrotowy

D. taki sam jak zapas początkowy

Odpowiedzi, które wskazują na inne poziomy zapasu, są oparte na nieprawidłowym zrozumieniu roli zapasu zabezpieczającego w procesie zarządzania zapasami. Wybór równania zapasu początkowego jako podstawy do ustalenia terminu przyjęcia towarów pomija kluczowy aspekt, jakim jest dynamiczna natura popytu i podaży. Zapasy początkowe mogą nie być wystarczające do zaspokojenia bieżących potrzeb, szczególnie w kontekście zmieniających się warunków rynkowych. Drugą nieadekwatną odpowiedzią jest wskazanie zapasu obrotowego, który odnosi się do towarów, które są regularnie sprzedawane i wymieniane, a jego poziom nie uwzględnia zapasów, które mają na celu zabezpieczenie przed ryzykiem. W przypadku zapasu zabezpieczającego, jego celem jest zapewnienie ciągłości operacyjnej w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, co czyni go kluczowym elementem strategii zarządzania zapasami. Ostatnia propozycja, opierająca się na poziomie zapasu zabezpieczającego, wskazuje na kluczową rolę, jaką odgrywa ten zapas w kontekście długoterminowym, jednak wskazanie na równy zapasowi zabezpieczającemu nie oddaje pełnego obrazu sytuacji. Ustalając terminy przyjęcia towarów, przedsiębiorstwa powinny więc korzystać z analizy danych historycznych, prognoz popytu oraz uwzględniać czynniki ryzyka, co stanowi element dobrych praktyk w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. W przeciwnym razie, firmy narażają się na ryzyko przestojów oraz niezadowolenia klientów z powodu braku towaru.

Pytanie 34

Jaką maksymalną liczbę kartonów o wymiarach 300 x 350 x 950 mm można ułożyć w jednej warstwie na palecie o wymiarach 1 200 x 1 000 x 150 mm?

A. 10 kartonów

B. 8 kartonów

C. 11 kartonów

D. 9 kartonów

Wybierając odpowiedzi inne niż 11 kartonów, można łatwo popełnić błąd w obliczeniach związanych z przestrzenią i układem kartonów. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 9, 10 lub 8 kartonów mogą wynikać z błędnego założenia dotyczącego wymiarów, a także niewłaściwego zrozumienia, jak obliczać efektywność układu na palecie. Często myśli się, że należy brać pod uwagę tylko jeden wymiar kartonu, co prowadzi do błędnych obliczeń. W rzeczywistości, aby efektywnie umieścić kartony na palecie, wszystkie wymiary powinny być brane pod uwagę, a także ich układ w przestrzeni. Standardy magazynowania sugerują, że przy optymalizacji układów powinno się brać pod uwagę nie tylko wymiary zewnętrzne, ale również ewentualne straty przestrzenne oraz sposób transportu. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowych oszacowań. Dlatego tak ważne jest nie tylko wykonywanie obliczeń, ale także ich weryfikacja w kontekście praktycznych zastosowań w branży, co pozwala osiągnąć maksymalną efektywność i zminimalizować koszty.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Z analizy wymagań sieci dystrybucji wynika, że jeśli zapas na końcu sieci sprzedaży wynosił 460 szt., sprzedano 2 430 szt., a łączna ilość przyjętych dostaw wyniosła 2 380 szt., to początkowy zapas wynosił

A. 5 270 szt.

B. 510 szt.

C. 410 szt.

D. 4 350 szt.

Jak analizujesz błędne odpowiedzi, to warto zwrócić uwagę, jak nierozumienie zadania prowadzi do złych wyników. Na przykład, wybieranie 410 sztuk jako zapasu początkowego może wynikać z błędnych obliczeń, gdzie nie bierzemy pod uwagę wszystkich trzech wartości: zapasu końcowego, sprzedanych sztuk i przyjętych dostaw. Właściwe zrozumienie, jak te parametry się ze sobą łączą, jest mega ważne, bo każdy z nich wpływa na ogólną sytuację zapasową firmy. Wybierając 4 350 sztuk czy 5 270 sztuk jako zapas początkowy, również widać, że brakuje zrozumienia, jak się bilansuje zapasy. Takie wartości wynikają zazwyczaj z błędnego dodawania lub odejmowania, co prowadzi do mylnej oceny stanu magazynu. W zarządzaniu zapasami trzeba trzymać równowagę między tym, co jest dostępne, a kosztami. Istnieją standardy jak Just-In-Time (JIT), które mówią o minimalizacji zapasów i optymalnym zarządzaniu dostawami, co powinno być podstawą każdej firmy działającej w handlu lub logistyce. Dlatego złe podejście do obliczeń może mieć poważne konsekwencje finansowe i operacyjne.

Pytanie 37

Aby ujednolicić oznaczenia na opakowaniach zbiorczych, wprowadzono etykietę logistyczną EAN-UCC. Jest to przykład

A. znaku towarowego w transporcie

B. międzynarodowego standardu

C. identyfikatora centrum logistycznego

D. kodu towarowego w spedycji

Odpowiedzi sugerujące, że etykieta logistyczna EAN-UCC jest znakiem towaru w transporcie, kodem towarowym w spedycji lub identyfikatorem centrum logistycznego są nieprecyzyjne i nie oddają rzeczywistego znaczenia tego standardu. Znak towarowy w transporcie odnosi się do oznaczenia produktów lub usług, które są chronione prawnie, a nie do systemu identyfikacji towarów. Kod towarowy w spedycji może wskazywać na różne systemy identyfikacji, które niekoniecznie są zgodne ze standardem EAN-UCC. Z kolei identyfikator centrum logistycznego to termin, który nie odnosi się bezpośrednio do etykiety, lecz do lokalizacji, gdzie produkty są składowane i przetwarzane. Te odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględniają faktu, że EAN-UCC jest międzynarodowym standardem, który działa na poziomie globalnym, a nie tylko lokalnym czy sektorowym. Użytkownicy mogą pomylić te pojęcia, myśląc, że każdy system identyfikacji w logistyce jest równoważny z systemem EAN-UCC, co jest błędne. Kluczowe jest zrozumienie, że standard EAN-UCC ułatwia identyfikację towarów na całym świecie i jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dzięki niemu, zarządzanie zapasami oraz komunikacja między partnerami handlowymi stają się bardziej efektywne, co jest istotne dla każdej organizacji zajmującej się logistyką i dystrybucją.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal czas, potrzebny na montaż szafki.

Operacja	Całkowity czas przygotowawczo-zakończeniowy [h]	Liczba operacji na wyrób [szt.]	Jednostkowy czas wykonania operacji [h]
Przykręcenie boków do dolnej podstawy szafki	0,4	2	0,2
Przykręcenie boków do górnej podstawy szafki	0,4	2	0,2
Przymocowanie tylnej płyty	0,3	1	0,1

A. 168 minut.

B. 96 minut.

C. 120 minut.

D. 192 minuty.

Analiza czasów montażu szafki często prowadzi do błędnych oszacowań, które mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach lub z niepełnego zrozumienia procesów montażowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 192 minuty czy 168 minut mogą sugerować, że osoba dokonująca obliczeń zignorowała kluczowe zasady mnożenia. Często osoby podejmujące się obliczeń nie uwzględniają liczby operacji, co prowadzi do zafałszowania sumarycznego czasu montażu. Przy obliczaniu całkowitego czasu montażu należy zawsze wziąć pod uwagę zarówno czas jednostkowy, jak i liczbę powtórzeń danej operacji. Błędne podejście do tego zadania może być również wynikiem nadmiernego założenia, że więcej operacji zawsze przekłada się na dłuższy czas, co niekoniecznie jest prawdą w praktyce. Należy pamiętać, że każda operacja ma swoje specyficzne wymagania czasowe, które mogą się różnić w zależności od poziomu skomplikowania danej czynności. Zatem, aby uniknąć takich pomyłek w przyszłości, warto przyjrzeć się szczegółowo analizie czasu pracy, a także dostosować techniki obliczeniowe do specyfiki projektu. Przydatne byłoby zastosowanie narzędzi analitycznych, które pozwalają na ścisłe śledzenie czasu pracy nad każdym etapem montażu.

Pytanie 40

Narzędzie do planowania, które precyzyjnie określa czas realizacji, datę rozpoczęcia oraz zakończenia działań podejmowanych przez pracowników jednostki organizacyjnej, nazywa się

A. normatywem

B. zbiorem operacji

C. harmonogramem

D. ścieżką operacji

Ścieżka operacji, normatyw oraz zbiór operacji to terminy, które są często mylone z harmonogramem, jednak ich znaczenie i zastosowanie są różne. Ścieżka operacji odnosi się do sekwencji działań wymaganych do osiągnięcia określonego celu, ale nie zawiera precyzyjnych informacji dotyczących czasów trwania czy terminów rozpoczęcia i zakończenia. To narzędzie bardziej skupia się na kolejności działań, a nie na ich harmonogramowaniu. Normatyw z kolei definiuje standardy wydajności i czasów pracy dla różnych zadań, co jest pomocne w ocenie efektywności, ale nie jest narzędziem do planowania. Zbiór operacji to pojęcie odnoszące się do grupowania zadań lub działań, które mogą być realizowane, ale nie zawiera wymaganego kontekstu czasowego niezbędnego do zarządzania projektami. Błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest zrozumienie, że wszystkie te terminy pełnią podobną rolę co harmonogram, podczas gdy w rzeczywistości różnią się one istotnie w kontekście planowania i zarządzania czasem. Znajomość różnic między tymi pojęciami jest kluczowa dla skutecznego zarządzania projektami oraz organizacji pracy w firmach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej