Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 13:33
Data zakończenia: 20 maja 2025 13:56

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

A. sierota.

B. szewc.

C. bękart.

D. wdowa.

Błędem typograficznym zwanym "bękart" jest sytuacja, w której pojedyncze słowo kończy akapit lub kolumnę, pozostając w izolacji. Tego rodzaju błąd negatywnie wpływa na estetykę tekstu i jego czytelność, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji drukowanych i elektronicznych. W typografii dąży się do uzyskania jak największej spójności wizualnej, a rozdzielenie słowa od reszty tekstu jest uważane za zakłócenie tego porządku. Przykładowo, w projektowaniu layoutu książek lub magazynów, unika się zostawiania bękartów, aby nie tylko poprawić wygląd, ale także ułatwić czytelnikowi płynne przyswajanie treści. Standardy typograficzne, takie jak ustalone zasady dla marginesów, interlinii czy rozmieszczenia tekstu, wskazują, że każdy element powinien współgrać ze sobą, aby tekst był harmonijny i przyjemny w odbiorze. Warto również pamiętać, że nowoczesne narzędzia do składu tekstu często oferują automatyczne rozwiązania, które pozwalają na uniknięcie tego typu błędów, co jest przykładem zastosowania nowoczesnych praktyk w typografii.

Pytanie 2

Bezpośrednie naświetlanie formy drukarskiej z pliku graficznego w poligrafii określane jest skrótem

A. CIP

B. CtP

C. CMS

D. CtF

Odpowiedź 'CtP', czyli 'Computer to Plate', odnosi się do technologii w poligrafii, która umożliwia bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku graficznego. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, które wymagały pośrednich etapów, takich jak wytwarzanie filmów czy matryc, CtP pozwala na znaczne uproszczenie procesu produkcji. Przykłady zastosowań tej technologii obejmują drukarnie, które obsługują zlecenia o dużej różnorodności i ilości, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. Dzięki CtP możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku przy jednoczesnym skróceniu czasu realizacji zamówienia. Warto również zaznaczyć, że CtP sprzyja redukcji odpadów, ponieważ eliminuje potrzebę tworzenia dodatkowych materiałów eksploatacyjnych. W branży poligraficznej standardy ISO 12647 dotyczące zarządzania jakością w druku uwzględniają techniki CtP jako kluczowe dla uzyskania spójności i wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 3

Ile wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm ze spadami 2 mm, przygotowanych do druku cyfrowego, można efektywnie umieścić na arkuszu A3?

A. 20 użytków

B. 10 użytków

C. 40 użytków

D. 30 użytków

Odpowiedzi wskazujące na 10, 30 oraz 40 użytków wizytówek są błędne z powodu braku uwzględnienia pełnych wymiarów wizytówki z dodatkowymi spadami. W przypadku wizytówek, które mają mieć spady 2 mm, ich ostateczne wymiary do druku wynoszą 94 x 54 mm. Nieprawidłowe podejście polega na obliczaniu liczby wizytówek bez uwzględnienia tej istotnej zmiennej. Odpowiedzi takie jak 10 użytków mogą wynikać z nieprawidłowego rozważania wymiarów wizytówki bez spadów, zatem liczono je jako 90 x 50 mm, co daje możliwość umieszczenia ich w większej liczbie, jednak prowadzi to do błędów w praktyce drukarskiej. Z kolei 30 użytków mogą wynikać z założenia, że wizytówki można umieścić na arkuszu bez optymalnego rozplanowania, co jest niezgodne z normami produkcji graficznej. Ostateczna liczba 40 użytków byłaby fizycznie niemożliwa do osiągnięcia ze względu na ograniczenia wymiarowe i spady. Typowe błędy w takich obliczeniach mogą wynikać z nieznajomości zasad i norm branżowych, które jasno określają konieczność uwzględnienia spadów oraz optymalnego rozmieszczenia elementów na arkuszu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 4

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. niebieski

B. zielony

C. czerwony

D. żółty

Podane wartości 0% C (cyjan), 100% M (magenta), 100% Y (żółty) oraz 0% K (czarny) wskazują na kolor czerwony w modelu barw CMYK, który jest powszechnie używany w druku kolorowym. W modelu tym, skala wartości wskazuje na procentowe nasycenie poszczególnych kolorów. W przypadku czerwonego, brak cyjanu i czerni, a pełne nasycenie magenty oraz żółtego prowadzi do uzyskania intensywnego odcienia czerwieni. W praktyce, wiedza na temat modeli kolorów jest kluczowa dla grafików, projektantów i drukarzy, którzy pracują z kolorami w różnych mediach. Standardy takie jak ISO 12647 definiują normy jakościowe dla druku kolorowego, a ich znajomość umożliwia uzyskanie zgodności kolorystycznej pomiędzy różnymi mediami. Zrozumienie modelu CMYK pozwala również na odpowiednie przygotowanie materiałów do druku, co jest istotne w kontekście branding'u oraz marketingu wizualnego, gdzie kolor ma ogromne znaczenie dla percepcji marki.

Pytanie 5

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Swobodne.

B. Perspektywę.

C. Marionetkowe.

D. Wypaczenie.

Marionetkowe przekształcenie to jedna z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych metod manipulacji obrazem w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki zastosowaniu siatki kontrolnej, użytkownik może swobodnie przesuwać i modyfikować wybrane punkty, co skutkuje naturalnym i płynnym przekształceniem obiektów na obrazie. Użycie narzędzia marionetkowego pozwala na kontrolowanie nie tylko pozycji, ale także deformacji i rotacji elementów, co jest niezwykle istotne w animacji oraz przy edycji zdjęć w celu uzyskania bardziej realistycznych efektów. Przykładowo, artysta może użyć tego narzędzia do dostosowania pozy postaci w ilustracji, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego bez utraty jakości obrazu. Standardy branżowe zalecają użycie marionetkowych przekształceń w sytuacjach, gdzie wymagane są skomplikowane zmiany, a jednocześnie nie chcemy zniekształcać innych elementów graficznych. Dlatego właśnie ta technika znajduje szerokie zastosowanie w profesjonalnej pracy projektantów graficznych i animatorów.

Pytanie 6

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 100% koloru

B. 50% koloru

C. 25% koloru

D. 75% koloru

Apla, definiowana jako pole o pełnym stopniu pokrycia powierzchni, oznacza, że 100% danego obszaru jest pokryte kolorem. W praktyce oznacza to, że przy malowaniu, wykańczaniu czy też projektowaniu wizualnym, powinno się dążyć do uzyskania jednolitego koloru, co jest kluczowe w wielu branżach, takich jak architektura, grafika komputerowa czy przemysł meblarski. Na przykład w przypadku malowania ścian, pełne pokrycie kolorem zapewnia, że powierzchnia jest jednolita i estetyczna, co jest istotne z punktu widzenia zarówno funkcjonalności, jak i estetyki. W standardach jakości malowania, takich jak ISO 12944 dotyczące ochrony antykorozyjnej, uzyskanie 100% pokrycia jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony i estetyki powierzchni. Warto również pamiętać, że proces przygotowania powierzchni oraz dobór odpowiednich materiałów mają istotny wpływ na osiągnięcie tego rezultatu.

Pytanie 7

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 55 m

B. 50 m

C. 60 m

D. 30 m

Aby obliczyć, ile metrów drutu potrzeba do wykonania 1000 egzemplarzy broszur szytych przygrzbietowo na 2 zszywki, należy najpierw ustalić całkowitą długość drutu potrzebnego dla jednego egzemplarza. Dla każdej zszywki potrzebne jest 30 mm drutu, a ponieważ mamy 2 zszywki na broszurę, łączna długość drutu dla jednej broszury wynosi 30 mm x 2 = 60 mm. Następnie, przeliczając na metry, konwertujemy 60 mm na metry, co daje 0,06 m. W przypadku 1000 egzemplarzy, musimy pomnożyć 0,06 m przez 1000, co daje 60 m. To podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w produkcji broszur, które zakładają obliczanie materiałów na podstawie wymagań dla pojedynczego egzemplarza, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i planowania zasobów. Przykładowo, w branży poligraficznej, precyzyjne obliczenia materiałów są niezbędne, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru materiałów, co może prowadzić do strat finansowych oraz opóźnień w produkcji.

Pytanie 8

Jak uzyskać zielony kolor na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK poprzez odpowiednie proporcje składników?

A. CiY

B. M i Y

C. MiK

D. CiM

Zielony kolor w systemie CMYK dostajemy mieszając odpowiednie ilości Cyan (Ci) oraz Yellow (Y). Generalnie, chodzi o to, żeby Cyan było na dość wysokim poziomie, a Yellow w odpowiedniej ilości. W druku te proporcje mogą się zmieniać w zależności od tego, jak intensywną zieleń chcemy uzyskać. Ważne jest, żeby wiedzieć, że dobre ustawienie tych wartości w procesie druku, na przykład w druku offsetowym, zapewnia, że kolory będą wyglądać tak, jak powinny. Musisz pamiętać, że przy projektowaniu materiałów drukowanych musisz brać pod uwagę paletę kolorów CMYK, żeby uniknąć niespodzianek z odcieniami na gotowym produkcie. Używanie standardów kolorystycznych, takich jak Pantone, może pomóc w osiągnięciu zamierzonych efektów wizualnych, co na pewno ułatwi pracę.

Pytanie 9

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 150 ÷ 200 dpi

B. 70 ÷ 120 dpi

C. 220 ÷ 300 dpi

D. 50 ÷ 80 dpi

Odpowiedzi, które sugerują niższe rozdzielczości, takie jak 150 ÷ 200 dpi, 70 ÷ 120 dpi oraz 50 ÷ 80 dpi, są niewłaściwe w kontekście wymagań dla druku fleksograficznego. Używanie niskiej rozdzielczości wiąże się z ryzykiem utraty szczegółów podczas druku, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, rozdzielczości poniżej 200 dpi mogą prowadzić do rozmycia tekstu, co jest nieakceptowalne w przypadku etykiet, które muszą być czytelne i estetyczne. Zastosowanie rozdzielczości 70 ÷ 120 dpi skutkuje często nieczytelnym lub zniekształconym obrazem, co nie tylko psuje wrażenie wizualne, ale również może wpłynąć na wrażenia użytkownika i postrzeganie marki. Wydruki w rozdzielczościach 50 ÷ 80 dpi są zdecydowanie niewystarczające do druku etykiet, ponieważ nie zapewniają odpowiedniej szczegółowości i mogą prowadzić do problemów z identyfikacją produktów. W przemyśle graficznym, standardy takie jak G7 i ISO 12647 podkreślają znaczenie wysokiej jakości druku, a stosowanie zbyt niskich rozdzielczości stanowi naruszenie tych norm. Dlatego istotne jest, aby w kontekście druku fleksograficznego stosować zalecane rozdzielczości, aby zapewnić jakość, która spełnia oczekiwania rynku oraz standardy branżowe.

Pytanie 10

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Osiem form

B. Jedną formę

C. Dwie formy

D. Cztery formy

W przypadku druku w kolorystyce 4 + 4, co oznacza, że mamy do czynienia z dwoma stronami kolorowymi (każda strona z czterema kolorami: cyan, magenta, yellow i black), konieczne jest przygotowanie czterech oddzielnych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z kolorów na danej stronie. Metoda odwracania arkusza przez margines boczny polega na tym, że arkusz jest najpierw drukowany na jednej stronie, a następnie odwracany w celu zadrukowania drugiej strony. Takie podejście pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron bez konieczności zmiany formy. W praktyce oznacza to, że przygotowując cztery formy, można zredukować czas i koszty produkcji, ponieważ wszystkie kolory mogą być nałożone w jednym cyklu produkcyjnym na każdą ze stron. Warto także zaznaczyć, że stosowanie offsetowych form CtP (Computer to Plate) zapewnia wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnym druku komercyjnym.

Pytanie 11

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję

B. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu

C. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków

D. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze

Patrząc na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich odchodzi od tematu przygotowania dwustronicowego dyplomu. Naświetlanie płyty fleksograficznej, na przykład, jest rzeczą, która bardziej dotyczy druku fleksograficznego i nie ma nic wspólnego z tym, co robimy przy dyplomach. Przygotowanie pliku PDF to kolejna sprawa – to bardziej skomplikowana technika i nie jest pierwszym krokiem w całym procesie. Owszem, może to pomóc w druku, ale nie jest to coś, co powinno dominować, gdy mówimy o dyplomach, które zazwyczaj robi się inaczej. Jeśli chodzi o narzędzia drukarskie i operacje, to również bardziej odnosi się do produkcji niż samego przygotowania. Rozróżnienie tych etapów jest kluczowe, bo każdy z nich wymaga innego podejścia i umiejętności. W poligrafii ważne jest, by stosować dobre praktyki, jak odpowiednie łamanie tekstu, by uniknąć typograficznych błędów, które mogą popsuć ostateczny produkt. Zrozumienie wszystkich tych procesów jest niezbędne, żeby ogarnąć, jak wygląda cała procedura przygotowawcza.

Pytanie 12

Jakie operacje technologiczne są realizowane w trakcie przygotowywania publikacji w drukarni?

A. Adiustacja, łamanie, reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku PDF

B. Składanie, złamywanie, tworzenie pliku CtF, narządzanie

C. Złamywanie, obróbka graficzna zdjęć, tworzenie pliku PDF

D. Reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku CtP, drukowanie

Odpowiedź, która wskazuje na adiustację, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonywanie pliku PDF, jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowymi elementami procesu przygotowania publikacji w przygotowalni poligraficznej. Adiustacja polega na dostosowywaniu elementów graficznych i tekstowych, aby zapewnić ich optymalne rozmieszczenie oraz estetykę. Łamanie, również nazywane składaniem, odnosi się do organizacji treści w formacie odpowiednim do druku, co jest kluczowe dla uzyskania czytelności i przyciągającego wyglądu. Reprodukcja poligraficzna obejmuje procesy związane z przekształcaniem plików cyfrowych na formę gotową do druku, co może obejmować różne techniki drukarskie w zależności od zamówienia. Wykonywanie pliku PDF to etap, który zapewnia, że finalny dokument jest zgodny z wymaganiami branżowymi dotyczącymi jakości i formatowania, co jest niezwykle istotne w kontekście standardów prepress. Przykładowo, przygotowanie czasopisma wymaga starannego przeprowadzenia wszystkich tych kroków, aby finalny produkt był zgodny z oczekiwaniami klienta oraz normami jakościowymi w branży. Podsumowując, wszystkie wymienione operacje są integralnymi częściami procesu poligraficznego i odpowiadają najwyższym standardom przygotowania publikacji.

Pytanie 13

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. montaż

B. proofing

C. naświetlanie

D. impozycja

Proofing to kluczowy proces w druku, który polega na sporządzeniu odbitki próbnej, mającej na celu zweryfikowanie jakości oraz zgodności finalnego produktu z oczekiwaniami klienta. W praktyce proofing umożliwia ocenę kolorów, ostrości, kontrastu oraz ogólnej estetyki wydruku, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej. Dzięki temu procesowi, zanim zostanie podjęta decyzja o pełnej produkcji, możliwe jest wprowadzenie poprawek i dostosowań, co minimalizuje ryzyko kosztownych błędów. W praktyce standardy takie jak ISO 12647 określają najlepsze praktyki w zakresie proofingu, aby zapewnić zgodność kolorów pomiędzy różnymi procesami druku. Użycie systemów proofingowych, takich jak soft proofing (sprawdzanie na ekranie) oraz hard proofing (wydruki próbne na papierze), staje się normą w przemyśle, pozwalając na efektywne zarządzanie procesem produkcyjnym. To podejście nie tylko oszczędza czas i zasoby, ale również zwiększa satysfakcję klientów, którzy mogą liczyć na wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 14

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów

B. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów

C. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku

D. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych

Wykonanie odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku jest kluczowym krokiem w procesie weryfikacji kolorystycznej. Taki proces zapewnia, że kolory na odbitce odpowiadają tym, które będą reprodukowane na finalnym produkcie. Skalowanie pliku może prowadzić do zniekształcenia kolorów, co wpływa na dokładność oceny. Przykładem zastosowania tej zasady może być przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna reprodukcja kolorów jest niezbędna dla zachowania spójności marki. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży poligraficznej, wszelkie próbki powinny być drukowane z oryginalnych plików, a nie z ich skalowanych wersji, aby uniknąć błędów w kolorze. Kalibracja sprzętu, w tym monitora oraz proofera, jest również istotna, jednak to wykonanie odzwierciedlającej reprodukcji kolorystycznej na podstawie oryginalnych plików ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej oceny. Przykłady standardów, takich jak ISO 12647, podkreślają znaczenie weryfikacji kolorystycznej w procesie druku.

Pytanie 15

Ile stron formatu B5 ma broszura, która została wydrukowana na 2 arkuszach formatu B2?

A. 32 strony

B. 24 strony

C. 48 stron

D. 40 stron

Broszura wydrukowana na arkuszach formatu B2 składa się z wielu stron, a ich liczba zależy od sposobu składania i cięcia papieru. Format B2 wynosi 500 mm x 707 mm, a po złożeniu arkuszy, każdy arkusz B2 może być przekształcony w kilka stron formatu B5. Format B5 ma wymiary 176 mm x 250 mm. Kiedy dwa arkusze B2 są złożone na pół, każdy arkusz generuje cztery strony B5. Zatem, dwa arkusze B2 to 4 strony B5 na arkusz, co daje łącznie 8 stron B5. Następnie, ze względu na dodatkowe składanie, każda strona może być podzielona na kolejne jednostki, co w rezultacie prowadzi do uzyskania 32 stron. Przykład zastosowania tej wiedzy to planowanie publikacji broszur i materiałów reklamowych, gdzie zrozumienie formatu i liczby stron jest kluczowe dla optymalizacji kosztów druku i efektywności produkcji. To podejście odpowiada standardom branżowym, które zalecają staranne dobieranie formatów papieru dla uzyskania zamierzonych efektów wizualnych i funkcjonalnych.

Pytanie 16

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 95 kg

B. 50 kg

C. 35 kg

D. 70 kg

Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.

Pytanie 17

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 600 sztuk

B. 1 200 sztuk

C. 1 000 sztuk

D. 500 sztuk

Aby określić, ile arkuszy papieru formatu B3 należy przygotować do drukowania 1 000 kalendarzy planszowych formatu A4 z uwzględnieniem 20% naddatku technologicznego, musimy najpierw obliczyć powierzchnię papieru potrzebną do wydrukowania jednego kalendarza. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m². Dla 1 000 kalendarzy potrzebujemy 62,37 m² papieru. Następnie uwzględniamy naddatek technologiczny, który w naszym przypadku wynosi 20%. Zatem całkowita powierzchnia papieru wynosi 62,37 m² * 1,2 = 74,844 m². Format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co daje powierzchnię 0,1765 m². Teraz dzielimy całkowitą powierzchnię papieru (74,844 m²) przez powierzchnię jednego arkusza B3 (0,1765 m²), co daje nam około 423,5 arkuszy. Po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej oraz uwzględnieniu marginesów produkcyjnych, otrzymujemy 600 arkuszy. Przygotowanie takiej ilości arkuszy jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają zawsze dodawanie rezerwy materiału w celu uniknięcia strat podczas procesu drukowania.

Pytanie 18

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Adobe InDesign

B. Corel Photo Paint

C. Blender

D. ArtiosCad

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 19

Tracking to

A. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

B. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

C. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

D. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

Tracking to termin odnoszący się do globalnej regulacji odległości pomiędzy wszystkimi znakami w danym tekście. Ta technika jest kluczowa w typografii, ponieważ pozwala na dostosowanie przestrzeni między literami w taki sposób, aby poprawić czytelność i estetykę tekstu. Praktyczne zastosowanie trackingu można zaobserwować w projektowaniu materiałów drukowanych, jak broszury, plakaty czy książki, gdzie odpowiednia odległość między literami wpływa na ogólny odbiór treści. Warto zauważyć, że standardy typograficzne, takie jak wytyczne opracowane przez American Institute of Graphic Arts (AIGA), zalecają precyzyjne dobieranie trackingu, aby tekst był czytelny i przyjemny wizualnie. Nudny lub zbyt gęsty tekst może zniechęcać do jego czytania, dlatego projektanci często przeprowadzają testy z różnymi wartościami trackingu, aby znaleźć optymalne ustawienia w kontekście konkretnego projektu. Dobrze dobrany tracking zwiększa estetykę kompozycji graficznej i przyczynia się do lepszego zrozumienia przekazywanych informacji.

Pytanie 20

Ile punktów typograficznych ma 1 kwadrat?

A. 12 punktom

B. 24 punktom

C. 48 punktom

D. 84 punktom

Odpowiedź, że 1 kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym, jest poprawna i znajduje swoje uzasadnienie w standardach typograficznych. W praktyce, w tradycyjnej typografii, rozmiar „kwadratu” odnosi się do jednostki miary, która jest używana do określenia wielkości litery oraz przestrzeni między nimi. 1 kwadrat to zazwyczaj 1/72 cala, co odpowiada 1 punkowi typograficznemu. W związku z tym, w skali typograficznej, 1 kwadrat odpowiada 48 punktom, co jest szczególnie istotne przy projektowaniu materiałów drukowanych, takich jak książki, czasopisma czy ulotki. W praktyce, wiedza ta jest niezbędna dla grafików i typografów, ponieważ pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości tekstu i układu graficznego, co finalnie wpływa na czytelność i estetykę publikacji. Dobrą praktyką jest również upewnienie się, że używane rozmiary i jednostki są zgodne z przyjętymi standardami, co pozwala na spójność w komunikacji wizualnej.

Pytanie 21

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. spektograf

B. spektrofotometr

C. densytometr

D. mikrometr

Mikrometr, spektograf i densytometr są narzędziami stosowanymi w różnych dziedzinach, ale nie nadają się do tworzenia profili barwnych ICC. Mikrometr jest precyzyjnym narzędziem pomiarowym używanym do mierzenia grubości lub średnicy obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście pomiarów koloru. Spektograf, mimo że również analizuje fale świetlne, jest urządzeniem bardziej ukierunkowanym na analizę widma świetlnego i nie generuje profili kolorystycznych. Z kolei densytometr służy do mierzenia gęstości optycznej, co jest przydatne w kontrolowaniu jakości druku, ale nie dostarcza informacji o kolorze w sposób niezbędny do budowy profilu ICC. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych narzędzi pomiarowych z ich funkcjonalnością. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać kolorem, kluczowe jest stosowanie narzędzi, które są zaprojektowane do analizowania koloru i jego reprodukcji, a nie jedynie do pomiarów fizycznych czy analizy widmowej. Aby skutecznie tworzyć profile ICC, ważne jest zrozumienie, że tylko spektrofotometry są w stanie dostarczyć odpowiednich danych o kolorze, które uwzględniają różne długości fal, co jest kluczowe w procesie kalibracji i zarządzania kolorem."

Pytanie 22

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na tytułach czterech i dwóch.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na stronach z wolnymi miejscami.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 23

W którym z programów wchodzących w skład pakietu Adobe CS nie jesteśmy w stanie przygotować druku akcydensowego?

A. Illustrator

B. Acrobat

C. InDesign

D. Photoshop

Program Adobe Acrobat jest głównie narzędziem do przetwarzania dokumentów PDF, co oznacza, że skoncentrowany jest na prezentacji oraz edycji już istniejących plików, a nie na projektowaniu oryginalnych materiałów drukowanych, takich jak akcydensowe. Akcydensy, do których zaliczają się różnorodne materiały reklamowe, ulotki czy zaproszenia, najlepiej projektować w oprogramowaniu takim jak InDesign, Photoshop czy Illustrator. InDesign jest idealnym narzędziem do skomplikowanych układów tekstu i grafiki, podczas gdy Photoshop jest najczęściej wykorzystywany do edycji obrazów, a Illustrator do tworzenia wektorowych grafik. Z tego względu, chociaż Acrobat może być użyty do wprowadzenia drobnych poprawek czy anotacji w plikach PDF, nie jest on odpowiedni do tworzenia akcji drukowanych od podstaw, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 24

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. RIP

B. CtP

C. OCR

D. CtF

W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.

Pytanie 25

Jaki format plików jest domyślnie przypisany do aplikacji Adobe InDesign?

A. INDD

B. CDR

C. DOC

D. AI

Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to domyślny format plików stosowany przez program Adobe InDesign. Format ten został zaprojektowany z myślą o profesjonalnym składzie i edycji publikacji, co czyni go idealnym narzędziem dla grafików, typografów oraz wydawców. INDD umożliwia przechowywanie wszystkich elementów projektu, w tym tekstów, obrazów, grafiki wektorowej oraz ustawień strony, co pozwala na łatwe zarządzanie złożonymi dokumentami. Przykładowo, przy tworzeniu magazynu, projektant może używać formatu INDD do składania różnych stron oraz uwzględniania tekstów w wielu kolumnach. Dodatkowo, InDesign wspiera współpracę z innymi programami Adobe, co pozwala na łatwe importowanie grafik z Adobe Illustrator w formacie AI i z Adobe Photoshop w formacie PSD, co zwiększa elastyczność pracy. W branży graficznej standardem jest stosowanie formatu INDD do produkcji materiałów drukowanych i cyfrowych, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych projektantów.

Pytanie 26

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 92,5 kg

B. 96,4 kg

C. 98,6 kg

D. 94,5 kg

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego oszacowania powierzchni papieru oraz zastosowania nieadekwatnych jednostek miary. Niektóre odpowiedzi mogły wynikać z mylnego przeliczenia gramatury na masę bez uwzględnienia całkowitej powierzchni wymaganej do druku. Warto również zauważyć, że niepoprawne oszacowania mogą wynikać z pomyłek w założeniach dotyczących ilości drukowanych arkuszy. Często spotyka się sytuacje, w których użytkownicy pomijają istotne elementy, takie jak różnice w formatach papieru, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe przeliczenie masy papieru, gdzie pomija się podstawowe zasady dotyczące przeliczeń jednostek. W praktyce branżowej ważne jest, aby dokładnie znać wymiary papieru oraz jego gramaturę, gdyż pozwala to na poprawne oszacowanie kosztów i potrzebnych materiałów. Zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do obliczeń jest fundamentem do uzyskania prawidłowych wyników, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami druku.

Pytanie 27

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 12

B. 60

C. 15

D. 16

Wybór odpowiedzi innej niż 15 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad drukowania i wykorzystania arkuszy papieru. Odpowiedzi sugerujące zbyt niską liczbę arkuszy, jak 12, mogą wskazywać na błędne założenie, że każdy arkusz A4 zadrukowany w formacie A5 może zawierać więcej stron niż w rzeczywistości. Należy zauważyć, że standardowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 zapewnia możliwość umieszczenia czterech stron na jednym arkuszu, a nie więcej. Inne odpowiedzi, takie jak 16 czy 60, mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia, w jaki sposób arkusze są złożone i wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, opcja 60 mogłaby sugerować, że myślenie o wszystkich arkuszach w formacie A4 bez ich złożenia jest właściwe, co jest zasadniczym błędem w obliczeniach, ponieważ nie uwzględnia to możliwości złożenia arkuszy. W kontekście druku książek, kluczowe jest zrozumienie, że arkusze są zawsze poddawane optymalizacji, aby zminimalizować straty materiałowe. Dlatego właściwe obliczenia pozwalają nie tylko na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, ale także na lepsze planowanie kosztów produkcji.

Pytanie 28

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 15°

B. 45°

C. 105°

D. 75°

Kąt skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta wynoszący 75° jest zgodny z zasadami rastracji w druku kolorowym. W systemie CMYK, który jest najczęściej stosowany w druku, każdy kolor jest reprezentowany przez odpowiednie proporcje cyjanu, magenty, żółtego i czarnego. Kąt rastra jest krytycznym parametrem, który wpływa na jakość wydruku i zjawisko moiré. Stosując kąt 75° dla magenty, minimalizujemy ryzyko interferencji wzorów rastrów z innymi kolorami, co jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanej jakości druku. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie plików do druku w profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe InDesign czy CorelDRAW, gdzie odpowiednie ustawienie kątów rastrów dla poszczególnych kolorów zapewnia lepszą separację i czystość kolorów w finalnym produkcie. Dodatkowo, zgodność z branżowymi standardami, takimi jak ISO 12647, stanowi fundament dla osiągnięcia wysokiej jakości druku w procesie produkcyjnym.

Pytanie 29

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. linie bigowania.

B. linie cięcia.

C. spady drukarskie.

D. wymiar netto.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 30

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór innej opcji niż D może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wartości składowych w przestrzeni kolorystycznej CMYK. Często mylone są proporcje składowych, co prowadzi do błędnych wniosków o końcowym odcieniu koloru. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że wyższe wartości Magenta mogą wywołać bardziej intensywne odcienie czerwonego, co jest tylko częściowo prawdą, ale w kontekście składu C0 M30 Y100 K0, to nie wystarczy. Dominacja żółtego w tym przypadku jest kluczowa, a brak składowej Cyan oraz Black prowadzi do jasnego, ciepłego koloru, a nie do chłodnego odcienia. Takie pomyłki mogą prowadzić do istotnych błędów w projektach graficznych, gdzie dobór koloru ma bezpośredni wpływ na odbiór wizualny. Zrozumienie, że różne kombinacje kolorów mogą dawać różne efekty jest fundamentalne w grafice komputerowej oraz druku, dlatego warto przemyśleć, jakie wartości kolorystyczne są używane i jak wpływają na ostateczny efekt. Rekomenduję dokładne zapoznanie się z teorią koloru oraz praktycznymi zastosowaniami w branży kreatywnej, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 31

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. Na stronie redakcyjnej

B. W bibliografii uzupełniającej

C. Na stronie ofertowej

D. W przypisach do bibliografii

Informacja o materiałach ikonograficznych zazwyczaj umieszczana jest na stronie redakcyjnej publikacji, ponieważ to właśnie tam znajdują się szczegóły dotyczące zawartości i charakterystyki publikacji. Strona redakcyjna pełni rolę informacyjną, w której autorzy i redaktorzy prezentują nie tylko tytuł, ale także kontekst i zawartość, co obejmuje również materiały wizualne. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk edytorskich, takie informacje są kluczowe dla czytelników, którzy mogą być zainteresowani źródłami ikonograficznymi, ich pochodzeniem oraz zastosowaniem. Na stronie redakcyjnej mogą być zawarte także informacje na temat praw autorskich związanych z wykorzystywanymi obrazami lub ilustracjami. Przykładem praktycznego zastosowania jest publikacja naukowa, w której ilustracje są kluczowe dla zrozumienia omawianych zagadnień, a czytelnik powinien mieć możliwość szybkiego dostępu do tych informacji.

Pytanie 32

W jakiej formie należy zapisać publikację przygotowaną do druku, aby utrzymać spójny wygląd na różnych urządzeniach?

A. PDF

B. PSD

C. EPS

D. CDR

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowany do przechowywania dokumentów w sposób, który zapewnia ich jednolity wygląd na różnych urządzeniach i platformach. PDF utrzymuje wszystkie elementy graficzne, czcionki oraz układ strony, niezależnie od tego, na jakim oprogramowaniu lub urządzeniu jest otwierany. Dzięki temu, publikacje zapisane w formacie PDF zachowują swój pierwotny wygląd, co jest kluczowe w przypadku materiałów do druku, prezentacji czy dokumentów formalnych. W praktyce, PDF jest standardem w branży wydawniczej oraz kreatywnej, ponieważ umożliwia łatwe przesyłanie i dystrybucję dokumentów, a także wspiera różne funkcje, takie jak interaktywne formularze czy zabezpieczenia. Ponadto, PDF jest zgodny z normami ISO, co sprawia, że jest uniwersalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydawców oraz projektantów.

Pytanie 33

Jak kosztuje jednostkowo wydruk jednej ulotki, jeżeli całkowity wydatek na druk 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł?

A. 30 gr

B. 14 gr

C. 20 gr

D. 24 gr

Jednostkowy koszt ulotki można obliczyć, dzieląc całkowity koszt wydruku przez liczbę ulotek. W tym przypadku, całkowity koszt wydruku 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł. Proces obliczeniowy wygląda następująco: 1200,00 zł / 5000 = 0,24 zł, co oznacza, że jednostkowy koszt ulotki wynosi 24 gr. Taki sposób obliczeń jest kluczowy w zarządzaniu kosztami w branży reklamowej i poligraficznej, ponieważ pozwala na dokładne planowanie budżetów oraz oceny efektywności wydatków. Warto również pamiętać, że znajomość jednostkowych kosztów jest niezbędna do analizy rentowności kampanii reklamowych, co może być decydujące w podejmowaniu decyzji o dalszych inwestycjach w marketing. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z tego rodzaju analiz w celu optymalizacji kosztów produkcji oraz maksymalizacji zysków, co jest zgodne z ogólnymi standardami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 34

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. informacyjne

B. manipulacyjne

C. wydawnicze

D. przemysłowe

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 35

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Gradient

B. Pędzel

C. Gumka

D. Lasso

Narzędzie Lasso jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, do selekcji i wycinania obiektów z obrazu. Jego popularność wynika z elastyczności i precyzji, jaką oferuje przy wybieraniu nieregularnych kształtów. Lasso umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co jest szczególnie przydatne, gdy automatyczne algorytmy nie radzą sobie z precyzyjnym wyborem. Dzięki narzędziu Lasso można z łatwością izolować skomplikowane elementy grafiki, takie jak włosy czy gałęzie drzew, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu prostszych narzędzi selekcji. W praktyce często stosuje się kombinację narzędzia Lasso z innymi technikami, takimi jak maski warstwowe, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego grafika, który chce efektywnie edytować zdjęcia i tworzyć złożone kompozycje graficzne. W branży graficznej dobra selekcja to podstawa wielu zaawansowanych technik edycji.

Pytanie 36

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe

B. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF

C. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy

D. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe

Drukarki, plotery i naświetlarki CtF są naprawdę super ważnymi urządzeniami w poligrafii cyfrowej. Dzięki nim możemy przenieść nasze cyfrowe projekty na fizyczne nośniki. Drukarki atramentowe i laserowe są najczęściej używane, zwłaszcza przy produkcji materiałów reklamowych, gazet czy książek. Plotery wielkoformatowe natomiast świetnie się sprawdzają przy tworzeniu banerów, plakatów czy innych dużych rzeczy, bo dają naprawdę wysoką jakość druku. Naświetlarki CtF to już inna bajka – naświetlają filmy drukarskie i są ważnym krokiem w produkcji offsetowej. Wybór odpowiedniego sprzętu powinien być dostosowany do tego, co chcemy osiągnąć w naszym projekcie, no i oczywiście do jakości, jaką chcemy uzyskać. Standardy jak ISO 12647 mówią nam, czego możemy się spodziewać po jakości druku, więc te urządzenia to podstawa w każdym profesjonalnym miejscu zajmującym się poligrafią.

Pytanie 37

W trakcie opracowywania materiałów do druku offsetowego, overprint umożliwia

A. uzyskanie białego nadruku na tle

B. uzyskanie czarnego nadruku na tle

C. wycięcie tekstu z tła

D. usunięcie czarnych kolorów

Odpowiedź dotycząca uzyskania czarnego nadruku na tle jest prawidłowa, ponieważ overprint w druku offsetowym to technika, która pozwala na nałożenie koloru na istniejący kolor tła, co w przypadku czarnego nadruku oznacza, że czarny atrament zostanie nałożony na inne kolory, tworząc mocniejszy, głębszy efekt. W praktyce, dzięki zastosowaniu overprintu, można uzyskać efekty, które są trudniejsze do osiągnięcia przy klasycznym druku, gdzie kolory są nakładane jeden po drugim. Przykładem zastosowania tej techniki może być projektowanie wizytówek, gdzie czarny tekst lub grafika na kolorowym tle mogą zyskać większą intensywność oraz wyrazistość, co jest istotne dla odbioru wizualnego. W branży druku offsetowego istnieje standard ISO 12647, który reguluje procesy druku, w tym wykorzystanie overprintu, aby zapewnić spójność kolorystyczną i jakość druku. Dobrze zaprojektowane pliki graficzne uwzględniające tę technikę przyczyniają się do efektywnego i estetycznego efektu końcowego, co jest kluczowe w profesjonalnym druku.

Pytanie 38

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 550

B. 850

C. 250

D. 350

Odpowiedź 550 arkuszy papieru formatu A1 jest prawidłowa z kilku powodów. Aby obliczyć, ile arkuszy A1 potrzebujemy do wydrukowania 1000 plakatów formatu A2, najpierw musimy zrozumieć powierzchnię, jaką zajmują różne formaty papieru. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Format A2 (420 mm x 594 mm) zajmuje 0,28 m². Na jednym arkuszu A1 zmieści się więc 2,5 arkusza A2 (0,5 m² / 0,28 m² = 1,785, co zaokrąglamy do 2, ponieważ nie możemy mieć części arkusza). Z tego wynika, że do wydrukowania 1000 plakatów A2 potrzebujemy 1000 / 2 = 500 arkuszy A1. Jednakże, biorąc pod uwagę 10% naddatku technologicznego, musimy dodać dodatkowe 50 arkuszy (10% z 500), co daje 550 arkuszy A1. Taka procedura uwzględnia typowe praktyki w druku, gdzie naddatek jest wprowadzany w celu zminimalizowania ryzyk związanych z błędami drukarskimi oraz stratami materiałowymi. Warto pamiętać, że stosowanie naddatku jest standardem w branży, co pozwala na uzyskanie lepszych rezultatów końcowych.

Pytanie 39

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Scal do HDR Pro

B. Stykówka

C. Korekcja obiektywu

D. Photomerge

Odpowiedź 'Photomerge' jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczne narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie panoram fotograficznych z kilku różnych zdjęć. Funkcja ta automatycznie łączy obrazy w jedną całość, analizując ich krawędzie i dopasowując kolory, aby uzyskać jak najbardziej naturalny efekt. Przykładowo, gdy wykonujesz zdjęcia wzdłuż linii horyzontu, Photomerge z łatwością połączy wszystkie obrazy, eliminując widoczne przepaści między nimi, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej. Dodatkowo, funkcja ta pozwala na wybór różnych opcji łączenia, takich jak 'Auto', 'Perspective' czy 'Cylindrical', co daje swobodę w doborze odpowiedniego stylu panoramy. Używając Photomerge, zachowujesz wysoką jakość zdjęć oraz możesz dostosować sposób łączenia obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze edycji zdjęć.

Pytanie 40

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. digraf.

B. abrewiatura.

C. ligature.

D. opposite.

Antonym to termin, który odnosi się do słów o przeciwnym znaczeniu, takich jak 'gorący' i 'zimny'. W kontekście pytania o umowny znak pisarski, wybór antonimu jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ nie ma on związku z ideą zastępowania słów. Ligatura to z kolei zespół dwóch lub więcej znaków pisarskich połączonych w jeden, co występuje często w typografii, na przykład w połączeniu liter 'fi' w jeden znak. Jednak ligatura nie ma stałego znaczenia jak abrewiatura, a jej zastosowanie jest bardziej estetyczne w typografii niż funkcjonalne. Digraf zaś to zestawienie dwóch liter, które mogą reprezentować jeden dźwięk, jak w przypadku 'ch' w języku polskim. Zarówno ligatura, jak i digraf nie pełnią roli umownych znaków zastępujących słowa czy frazy. Stąd wybór tych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji i zastosowania terminów w języku i pisarstwie. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że umowne znaki pisarskie, takie jak abrewiatury, mają za zadanie uprościć komunikację, a nie stanowić przeciwnych lub połączonych znaczeń w kontekście językowym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej