Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 12:02
  • Data zakończenia: 8 maja 2025 12:43

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania trawy na polach golfowych jest użycie

A. zamgławiaczy
B. deszczowni
C. rotaturbiny
D. linii kroplującej
Zamgławiacze, choć mogą być używane do nawadniania, nie są optymalnym rozwiązaniem dla murawy na polach golfowych. Ich działanie opiera się na wytwarzaniu mgły, co może prowadzić do nierównomiernego nawadniania i nadmiernej wilgotności w określonych obszarach, co zwiększa ryzyko chorób grzybowych. Dodatkowo, zamgławiacze są zazwyczaj bardziej stosowane w warunkach, gdzie nie ma możliwości zastosowania innych metod, a ich efektywność jest często ograniczona przez warunki pogodowe, takie jak wiatr. Linia kroplująca, mimo że skuteczna w nawadnianiu roślin, nie sprawdza się w przypadku murawy, ponieważ dostarcza wodę bezpośrednio do gleby, co nie sprzyja równomiernemu nawadnianiu całej powierzchni boiska. Rotaturbiny, z kolei, choć używane w niektórych systemach nawadniających, są mniej efektywne w porównaniu do zraszaczy deszczowych, gdyż ich zasięg i równomierność rozkładu wody mogą być niewystarczające dla dużych obszarów. Wybierając metodę nawadniania, kluczowe jest zrozumienie potrzeb murawy oraz specyfiki danego systemu. Korzystanie z mniej odpowiednich rozwiązań może prowadzić do problemów w utrzymaniu zdrowej murawy, w tym do osłabienia jej struktury i zmniejszenia estetyki pola golfowego. Dlatego istotne jest, aby stosować metody sprawdzone i potwierdzone w praktyce, takie jak deszczownie, które są zgodne z zaleceniami i standardami branżowymi.

Pytanie 2

W jaki sposób odbywa się rozmnażanie kosatca japońskiego (Iris kaempferi)?

A. Dzięki sadzonkom zdrewniałym
B. Poprzez siew
C. Przez podział kłączy
D. Za pomocą sadzonek zielnych
Kosaciec japoński (Iris kaempferi) rozmnaża się głównie przez podział kłączy, co jest najefektywniejszą metodą dla tej rośliny. Kłącza to podziemne pędy, które gromadzą substancje odżywcze, a ich podział pozwala na uzyskanie nowych roślin z zachowaniem cech rodzicielskich. W praktyce, podział kłączy przeprowadza się wczesną wiosną lub po kwitnieniu, co zapewnia lepsze warunki do ukorzenienia się nowych roślin. Podczas podziału, należy zachować przynajmniej jeden zdrowy pęd i kilka korzeni na każdą nową sadzonkę. Taki sposób rozmnażania jest zalecany w standardach ogrodniczych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozmnożenie rośliny, minimalizując ryzyko chorób, które mogą wystąpić przy innych metodach. Dodatkowo, podział kłączy jest techniką stosowaną w profesjonalnych szkółkach, co umożliwia zachowanie różnorodności genetycznej i jakości roślin.

Pytanie 3

Jakie gatunki roślin wskazane są do sadzenia wzdłuż brzegów rzek i strumieni, aby zabezpieczyć je przed erozją?

A. Graby, dęby
B. Wierzby, topole
C. Głogi, śliwy
D. Buki, klony
Wierzby i topole są roślinami, które doskonale nadają się do sadzenia na brzegach cieków wodnych, ponieważ ich systemy korzeniowe są wyjątkowo efektywne w stabilizacji gruntu. Korzenie wierzby są elastyczne i potrafią wnikać w luźniejsze podłoża, co skutecznie zapobiega erozji brzegów. Ponadto, te gatunki roślin mają zdolność do szybkiego wzrostu, co pozwala na szybkie zakrycie obszarów narażonych na erozję. Ich obecność nie tylko chroni brzegi, ale także wspiera lokalny ekosystem, dostarczając schronienia i pożywienia dla wielu gatunków ptaków i owadów. W praktyce, sadzenie wierzby i topoli na obszarach narażonych na erozję jest zalecane w ramach projektów związanych z rekultywacją terenów podmokłych i ochroną bioróżnorodności. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania wodami i ochrony środowiska, które zakładają użycie roślinności naturalnej w celu minimalizacji skutków działania sił erosyjnych.

Pytanie 4

Rośliny ozdobne hodowane na kwietnikach powinny być nawożone nawozami, których kluczowym składnikiem jest

A. potas
B. fosfor
C. magnez
D. azot
Potas, fosfor i magnez mają swoje istotne role w odżywianiu roślin, jednak ich funkcje różnią się od roli azotu. Potas, na przykład, jest odpowiedzialny za regulację procesów osmotycznych oraz wspomaga ogólną odporność roślin na stresy, takie jak choroby czy niekorzystne warunki atmosferyczne. Jednak jego stosowanie jako głównego składnika nawozu do roślin ozdobnych z liści nie przyniesie oczekiwanych efektów w kontekście poprawy intensywności wzrostu i zieloności liści. Fosfor z kolei odgrywa kluczową rolę w rozwoju korzeni oraz w procesach energetycznych, ale jego wpływ na liście jest ograniczony. Rośliny potrzebują fosforu głównie w fazie wzrostu płciowego i do szybkiego rozwoju systemu korzeniowego, a niekoniecznie do zdrowego wzrostu liści. Magnez, będący ważnym składnikiem chlorofilu, wspiera proces fotosyntezy, jednak jego niedobory nie są tak powszechne, jak niedobory azotu. Często mylone jest, że wszystkie składniki pokarmowe są równie ważne w każdym etapie wzrostu roślin, co jest błędnym podejściem. Zrozumienie specyficznych potrzeb danego gatunku oraz etapu jego rozwoju jest kluczowe dla skutecznego nawożenia. Dlatego w przypadku roślin ozdobnych z liści, kluczową rolę odgrywa azot, a stosowanie innych składników w nadmiarze może prowadzić do niewłaściwego rozwoju roślin.

Pytanie 5

Rośliny cebulowe oraz bulwiaste, które są polecane do tworzenia wiosennych dekoracji florystycznych to

A. mieczyk (Gladiolus sp.), kosaciec syberyjski (Iris sibirica)
B. krokus (Crocus sp.), śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis)
C. czosnek ozdobny (Allium sp.), lilia złotogłów (Lilium martagoń)
D. zimowit jesienny (Colchicum autumnale), tulipan ogrodowy (Tulipa)
Mieczyk (Gladiolus sp.) oraz kosaciec syberyjski (Iris sibirica) to rośliny, które nie są typowymi przedstawicielami wczesnej wiosny. Mieczyki, choć piękne, to rośliny letnie, które kwitną w okresie letnim, co sprawia, że nie nadają się do wczesnowiosennych dekoracji. Kosaciec syberyjski, będący rośliną wieloletnią, również kwitnie później, zwykle w maju i czerwcu, co czyni go niestrawnym dla wiosennych aranżacji. Czosnek ozdobny (Allium sp.) i lilia złotogłów (Lilium martagoń) to kolejne rośliny, które kwitną w późniejszym okresie, nie odnajdziemy ich w wiosennych dekoracjach. Zimowit jesienny (Colchicum autumnale) to roślina, która kwitnie w późnym lecie lub jesienią, przez co nie wpisuje się w koncepcję wczesnowiosennych kompozycji. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich pomyłek, obejmują mylenie sezonów kwitnienia roślin oraz ich zastosowania w dekoracjach. Kluczowe jest zrozumienie, że każda roślina ma swój specyficzny czas kwitnienia i wymagania środowiskowe, które determinują jej przydatność w danym okresie. Znajomość cyklu życiowego roślin oraz ich preferencji środowiskowych jest niezbędna do skutecznego planowania i aranżacji przestrzeni zieleni.

Pytanie 6

Cebule tulipanów powinny być sadzone

A. na głębokość wynoszącą 2-3 krotności ich wysokości
B. tuż pod powierzchnią gleby
C. na głębokość równą jednokrotności ich wysokości
D. przykrywając je 10 cm warstwą ziemi
Cebule tulipanów powinny być sadzone na głębokość równą 2-3 krotnej ich wysokości, co jest zgodne z zaleceniami botaników i ogrodników. Ta głębokość zapewnia cebulom odpowiednią ochronę przed mrozem oraz stabilizację w glebie, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi. Na przykład, jeśli cebula tulipana ma wysokość 5 cm, należy ją sadzić na głębokość od 10 cm do 15 cm. Taka praktyka pozwala również na lepszy rozwój korzeni, które będą miały wystarczającą przestrzeń do wzrostu. Sadzenie na zbyt płytkiej głębokości może prowadzić do problemów, takich jak przechylanie się rośliny lub zwiększone ryzyko uszkodzeń przez mróz. Ponadto, umiejscowienie cebuli na odpowiedniej głębokości sprzyja lepszemu wchłanianiu wody oraz składników odżywczych z gleby, co jest kluczowe dla zdrowego rozwoju tulipanów. Dobrą praktyką jest również stosowanie mieszanki nawozowej podczas sadzenia, co dodatkowo wspiera ich wzrost.

Pytanie 7

Która z wymienionych roślin nie jest hodowana w tunelach foliowych?

A. Róża
B. Goździk
C. Frezja
D. Nasturcja
Róża, frezja oraz goździk to rośliny, które zazwyczaj wymagają uprawy pod folią ze względu na swoje delikatne wymagania środowiskowe. Róża, jako kwiat cięty, jest często uprawiana w tunelach foliowych, które chronią ją przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak przymrozki czy intensywne opady. Takie osłony pozwalają na kontrolowanie temperatury oraz wilgotności, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i estetycznych kwiatów. Frezje także preferują takie warunki, ponieważ są wrażliwe na niskie temperatury i mogą nie przetrwać w chłodniejszych miesiącach, jeśli nie są odpowiednio chronione. Goździki, znane ze swojej trwałości, również korzystają z uprawy pod folią, co podnosi jakość plonów i umożliwia dłuższy okres wegetacji. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z niepełnej wiedzy na temat specyficznych potrzeb tych roślin. Często przyjmuje się, że wszystkie kwiaty można uprawiać w ogrodzie bez dodatkowej ochrony. Jednakże, doświadczeni ogrodnicy wiedzą, że niektóre gatunki wymagają szczególnej troski, aby osiągnąć optymalne wyniki. Pamiętaj, że znajomość specyficznych wymagań uprawowych oraz zastosowanie odpowiednich technik agrotechnicznych są kluczowe dla sukcesu w ogrodnictwie, a odpowiednia ochrona roślin jest fundamentalnym elementem w uprawie kwiatów ciętych.

Pytanie 8

Jaka jest objętość masy ziemi znajdującej się pomiędzy dwoma przekrojami, jeśli powierzchnia przekroju P1=2,0 m2, powierzchnia przekroju P2=2,0 m2, a odległość między nimi wynosi 10 m?

A. 20 m3
B. 4 m3
C. 10 m3
D. 40 m3
Żeby obliczyć objętość masy ziemi między dwoma przekrojami, można skorzystać z prostego wzoru na objętość prostopadłościanu. Wzór jest taki: V = P * h, gdzie V to objętość, P to powierzchnia przekroju, a h to wysokość, czyli odległość między przekrojami. W naszym przypadku mamy dwa przekroje z taką samą powierzchnią, P1 i P2 wynoszą 2,0 m², a h to 10 m. Jak podstawimy te wartości do wzoru, to dostaniemy V = 2,0 m² * 10 m, co daje nam 20,0 m³. Ta wiedza jest mega ważna w inżynierii lądowej i geotechnice, bo dokładne obliczenia objętości ziemi są kluczowe przy projektowaniu fundamentów czy wykopów. Jak dobrze rozumiesz, jak to wszystko działa, to możesz lepiej planować koszty i transport materiałów, co jest niezbędne w praktyce budowlanej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na obszarze porośniętym chwastami?

A. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów
B. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika
C. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża
D. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża
Poprawna kolejność działań związanych z użyźnianiem gleby obornikiem w terenie zachwaszczonym to najpierw usunięcie chwastów, następnie rozłożenie obornika i na końcu przekopanie podłoża. Usunięcie chwastów jest kluczowym krokiem, ponieważ chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o dostęp do składników odżywczych, światła i wody. Ich obecność może znacząco obniżyć efektywność nawożenia, dlatego ich eliminacja pozwala na lepsze przyswajanie wartości odżywczych z obornika. Po usunięciu chwastów, obornik, będący cennym nawozem organicznym, powinien zostać równomiernie rozłożony na powierzchni gleby. Obornik dostarcza nie tylko azotu, fosforu i potasu, ale także poprawia strukturę gleby, zwiększając jej żyzność i zdolność do zatrzymywania wody. Na koniec, przekopanie podłoża zapewnia lepsze wymieszanie obornika z glebą, co sprzyja jego szybszemu rozkładowi oraz uwalnianiu składników pokarmowych. Takie podejście jest zgodne z zasadami agrotechniki i pozwala na efektywne przygotowanie gleby do przyszłych upraw.

Pytanie 11

Jakie gatunki roślin nadają się do uprawy w gospodarstwie dysponującym glebami ubogimi, suchymi oraz piaszczystymi?

A. Żywotniki (Thuja sp.)
B. Azalie (Rhododendron sp.)
C. Jałowce (Juniperus sp.)
D. Borówki (Yaccinium sp.)
Żywotniki (Thuja sp.), borówki (Vaccinium sp.) oraz azalie (Rhododendron sp.) to rośliny, które nie są idealnymi kandydatami do uprawy w trudnych warunkach glebowych, a ich wybór może prowadzić do rozczarowujących rezultatów. Żywotniki, mimo że są roślinami iglastymi, preferują gleby żyzne i wilgotne. Ich rozwój może być znacznie ograniczony w warunkach ubogich, co prowadzi do problemów ze wzrostem i chorobami. Z kolei borówki, które wymagają kwaśnej gleby, są wrażliwe na przeszacowanie wilgotności oraz wymogi dotyczące pH, co czyni je nieodpowiednimi dla gleb piaszczystych, które nie zatrzymują wody. Azalie, będące roślinami kwasolubnymi, również nie będą dobrze rosnąć w glebach o niskiej jakości, a ich wymagania dotyczące podłoża są znacznie wyższe niż te, które może zaoferować piaszczysta gleba. Należy także zauważyć, że typowe błędy myślowe polegają na przypisywaniu roślinom zdolności do adaptacji bez uwzględnienia ich specyficznych wymagań środowiskowych. Wybór roślin powinien być zawsze oparty na gruntownej analizie warunków glebowych oraz klimatycznych, co jest kluczowe dla sukcesu w uprawie rolniczej.

Pytanie 12

Rośliny, które dobrze tolerują okresowe zalewanie to

A. Acer saccharinum (klon srebrzysty)
B. Quercus robur (dąb szypułkowy)
C. Aesculus hippocastanum (kasztanowiec biały)
D. Betula pubescens (brzoza omszona)
Brzoza omszona (Betula pubescens) jest rośliną, która doskonale adaptuje się do warunków okresowego zalewania, co czyni ją idealną dla terenów podmokłych oraz w pobliżu zbiorników wodnych. Roślina ta jest przystosowana do życia w wilgotnym środowisku, ponieważ jej korzenie mają zdolność do przetrwania w warunkach ograniczonego dostępu do tlenu, co jest typowe dla gleby nasyconej wodą. Ponadto, brzoza omszona odgrywa ważną rolę w ekosystemach, pomagając stabilizować glebę i zapobiegając erozji. W praktyce, może być wykorzystywana w projektach rewaloryzacji terenów nadwodnych, a także w zagospodarowaniu terenów rekreacyjnych. Jej obecność sprzyja bioróżnorodności, gdyż przyciąga wiele gatunków owadów i ptaków, które zależą od drzew jako źródła pokarmu oraz schronienia. W kontekście dobrych praktyk ekologicznych, sadzenie brzóz omszonych w odpowiednich lokalizacjach wspiera zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska.

Pytanie 13

Na terenie, z którego usunięto chwasty, wyznaczono obszar o wymiarach 2 x 3 m do obsadzenia roślinami kwiatowymi. Jakie narzędzia i sprzęt są niezbędne do posadzenia tych roślin jednorocznych?

A. Widły, zagęszczarka, szpadel, wąż ogrodowy
B. Glebogryzarka, wał strunowy, sadzarka, system nawadniający
C. Łopata, wał gładki, szufelka, wiadro
D. Szpadel, grabie, łopatka, konewka
Wybrany zestaw narzędzi i sprzętu, czyli szpadel, grabie, łopatka oraz konewka, jest idealny do obsadzenia gruntu roślinami jednorocznymi na powierzchni 2 x 3 m. Szpadel jest kluczowy do przygotowania gleby poprzez wykopanie i spulchnienie podłoża, co umożliwia korzeniom roślin lepszy rozwój. Grabie będą przydatne do wyrównania powierzchni oraz usunięcia ewentualnych resztek organicznych lub kamieni, co jest istotne dla uzyskania zdrowego kwietnika. Łopatka pozwala na precyzyjne sadzenie małych roślin i rozsad, co jest ważne przy obsadzeniu różnorodnych gatunków roślin jednorocznych. Konewka natomiast jest niezbędna do nawadniania, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków do wzrostu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie gleby oraz właściwe nawadnianie to podstawowe zasady w uprawie roślin jednorocznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.

Pytanie 14

Aby przeprowadzić napowietrzanie gleby mocno eksploatowanego trawnika, należy zastosować

A. siatkowy wał.
B. spalinowy kultywator.
C. mechaniczny aerator.
D. mechaniczne grabie.
Aerator mechaniczny to narzędzie dedykowane do napowietrzania gleby, które jest szczególnie efektywne w przypadku intensywnie użytkowanych trawnników. Jego działanie polega na usuwaniu małych rdzeni gleby, co pozwala na poprawę struktury gleby, zwiększając przepuszczalność powietrza, wody i składników odżywczych. W praktyce zastosowanie aeratora mechanicznego poprawia zdrowie trawnika, co jest niezbędne w przypadku dużego obciążenia, jakim są np. boiska sportowe czy tereny rekreacyjne. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji terenów zielonych, które zalecają regularne napowietrzanie w celu minimalizacji kompaktacji gleby. Regularne korzystanie z aeratora mechanicznego, szczególnie w sezonie wzrostu, przyczynia się do długotrwałej kondycji i estetyki trawnika, co jest kluczowe dla utrzymania jego funkcji estetycznych oraz użytkowych."

Pytanie 15

Palikowanie sadzonego krzewu ozdobnego o kształcie pnia metodą z osłoniętym systemem korzeniowym powinno odbyć się bezpośrednio

A. po umieszczeniu rośliny w dołku
B. po podlaniu posadzonej rośliny
C. przed podlaniem posadzonej rośliny
D. przed umieszczeniem rośliny w dołku
Palikowanie roślin ozdobnych, które mają formę pnia, przed posadzeniem ich w dołku to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu korzenie lepiej się stabilizują i roślina ma większe szanse na prawidłowy wzrost. Niby można by powiedzieć, że to tylko dodatkowy krok, ale w praktyce chodzi o to, żeby ograniczyć ryzyko zniszczenia korzeni w trakcie sadzenia. Czyli palik warto wstawić do dołka zanim wrzucimy tam naszą roślinkę. W ten sposób osadzamy ją bezpieczniej w podłożu. Fajnie jest też wybierać paliki z materiałów, które nie rozpadną się z czasem, jak stal nierdzewna albo impregnowane drewno. Dobre palikowanie to spora pomoc dla roślin, zwłaszcza dla tych z słabym systemem korzeniowym czy w trudnych warunkach. Używając palików, dbamy też o to, żeby roślina stała jak należy, co jest ważne dla jej wyglądu i zdrowia. Czasem, w zależności od tego, jakiej rośliny się sadzi i jakie są warunki, przyda się nawet coś dodatkowego, jak podpory czy specjalne systemy mocujące.

Pytanie 16

Podczas której z wymienionych aktywności pracownik nie ma obowiązku korzystania z hełmu ochronnego?

A. Zakładanie oczka wodnego do głębokości 0,5 metra
B. Konserwacja konarów starszych drzew
C. Ścinka drzew piłą spalinową
D. Przycinanie trzymetrowego żywopłotu z grabu pospolitego
Zakładanie oczka wodnego do głębokości 0,5 metra jest czynnością, przy której stosowanie hełmu ochronnego nie jest zazwyczaj wymagane. Ta aktywność nie wiąże się z ryzykiem urazów głowy spowodowanych upadającymi przedmiotami lub innymi zagrożeniami, które są typowe dla prac w bardziej niebezpiecznych środowiskach. Prace związane z zakładaniem oczka wodnego odbywają się na poziomie gruntu, a ryzyko kontuzji głowy jest minimalne. W praktyce, odpowiednie zabezpieczenia przy tego typu pracach obejmują stosowanie rękawic ochronnych, aby chronić dłonie przed zranieniami, a także obuwia roboczego, które zapewnia stabilność i bezpieczeństwo podczas przemieszczania się w terenie. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa pracy oraz normami BHP, zaleca się ocenę ryzyka w miejscu pracy, co może pomóc w określeniu, jakie środki ochrony osobistej są najbardziej odpowiednie. Wniosek jest jasny: w przypadku zakupu i instalacji oczka wodnego do takiej głębokości, hełm ochronny nie jest konieczny, co czyni tę odpowiedź prawidłową.

Pytanie 17

Jak powinno się postępować z użytymi opakowaniami po preparatach ochrony roślin?

A. spalić w piecu do centralnego ogrzewania
B. wyrzucić na wysypisko odpadów
C. umyć i wyrzucić do kosza na śmieci
D. oddać w punkcie sprzedaży środków ochrony
Zużyte opakowania po środkach ochrony roślin warto oddać z powrotem do sklepu, bo tak naprawdę to się opłaca i jest zgodne z prawem. W Polsce mamy system, który pozwala na zbieranie takich rzeczy. To super, bo zmniejsza ryzyko, że te opakowania trafią w nieodpowiednie miejsce. Jak oddasz je do sklepu, to oni przekażą je dalej, do miejsc, które zajmują się ich recyklingiem albo bezpiecznym wyrzucaniem. To wszystko przyczynia się do ochrony środowiska i pomaga, żeby nie zatruwały gleby ani wód. Warto też pamiętać, że producenci powinni informować o tym, jak utylizować opakowania, bo to ważne dla naszej planety i zdrowia ludzi.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Dekoracyjną częścią anturium jest

A. podsadka
B. przykwiatek
C. kolba
D. koszyczek
Koszyczek to termin używany w kontekście niektórych kwiatów, takich jak chryzantemy, ale nie odnosi się do anturium. Przyjmowanie koszyczka jako dekoracyjnego elementu anturium może prowadzić do nieporozumień dotyczących budowy i biologii tej rośliny. Z kolei podsadka jest terminem, który w botanikach może odnosić się do podkładki, na której roślina jest sadzona, ale nie ma związku z samą strukturą kwiatową anturium. Użycie podsadki zamiast przykwiatka może wynikać z braku zrozumienia anatomii roślin oraz ich działalności dekoracyjnej. Kolba, chociaż jest częścią anturium, nie jest jego dekoracyjnym elementem. Kolba to właściwy kwiat, który wewnątrz przykwiatka, a nie jego część zewnętrzna. To zrozumienie różnicy między częściami roślin i ich rolą w estetyce jest kluczowe w projektowaniu ogrodów i aranżacji wnętrz. Błędem jest mylenie tych terminów z konwencjonalnymi nazwami roślin, co prowadzi do nieprawidłowego doboru roślin w kompozycjach florystycznych. W edukacji botanicznej ważne jest, aby uwzględniać te różnice, aby uniknąć pomyłek i stworzyć spójne i estetyczne aranżacje.

Pytanie 20

Jakie rośliny należy wykorzystać do obsadzenia strefy wód płytkich w akwenie wodnym?

A. moczarkę kanadyjską
B. kosaćca żółtego
C. lilię wodną
D. salwinię pływającą
Salwinia pływająca, mimo że jest często spotykaną rośliną wodną, nie jest odpowiednia do obsadzania strefy wód płytkich ze względu na jej charakterystyki ekologiczne. Roślina ta jest gatunkiem inwazyjnym, który może szybko zdominować zbiorniki wodne, co prowadzi do zaburzeń równowagi ekosystemu. Jej masowy rozwój powoduje zacienienie wód, co negatywnie wpływa na inne rośliny i organizmy wodne, prowadząc do spadku bioróżnorodności. Lilia wodna, choć estetyczna, również nie jest najlepszym wyborem do stref wodnych płytkich, ponieważ preferuje głębsze wody. Może ograniczać się tylko do stref głębszych, gdzie ma dostęp do wystarczającej ilości światła. Moczarka kanadyjska to roślina, która również nie jest typowym wyborem do strefy płytkiej, szczególnie w przypadku zbiorników, gdzie celem jest stworzenie naturalnych habitatów dla lokalnej fauny i flory. Ogólnie rzecz biorąc, nieprawidłowy dobór roślin może prowadzić do zaburzeń ekosystemowych, spadku jakości wody oraz utraty siedlisk, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Zrozumienie właściwych wymagań ekologicznych roślin jest kluczowe dla każdego, kto planuje prace związane z rekultywacją lub projektowaniem zbiorników wodnych.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Długi korytarz znajdujący się od strony wewnętrznego dziedzińca, zadaszony i otwarty na niego arkadami, to

A. portal
B. portyk
C. galeria
D. krużganek
Krużganek to architektoniczna forma długiego, zadaszonego korytarza, który jest otwarty na wewnętrzny dziedziniec, często wsparty na arkadach. Króluje w architekturze klasztornej oraz w budowlach sakralnych, gdzie pełni nie tylko funkcje komunikacyjne, ale również estetyczne. Dzięki otwarciu na dziedziniec, krużganki zapewniają dostęp do różnych pomieszczeń, jednocześnie tworząc przestrzeń do rekreacji i kontemplacji. Przykładem mogą być krużganki w klasztorze w Klarysewie czy w katedrze w Kolonii, które ilustrują, jak te przestrzenie mogą łączyć różne funkcje. W kontekście projektowania urbanistycznego, krużganki mogą być inspiracją do tworzenia spacerów w miejskich przestrzeniach publicznych, co wspiera integrację społeczności i promuje aktywność na świeżym powietrzu. Warto również zauważyć, że krużganki często stanowią integralną część obiektów zabytkowych, przyczyniając się do ich wartości kulturowej i historycznej, co podkreśla znaczenie zachowania takich elementów w architekturze współczesnej.

Pytanie 23

Jeśli na liściach krzewów pojawiły się brązowe, nekrotyczne plamy o genezie grzybowej, to w celu ich ochrony należy zastosować środek chemiczny z grupy

A. fungicydów
B. akarycydów
C. nematocydów
D. insektycydów
Wybór fungicydów jako odpowiedniego preparatu do walki z brunatnymi, nekrotycznymi plamami na liściach krzewów jest uzasadniony, ponieważ takie objawy najczęściej wskazują na infekcje grzybowe. Fungicydy to substancje chemiczne, które skutecznie zwalczają grzyby, w tym patogeny odpowiedzialne za choroby roślin, takie jak pleśń, rdza czy mączniak. Przykłady fungicydów to azoksystrobina, tebukonazol czy difenokonazol, które są stosowane w praktyce w uprawach różnych roślin. W przypadku wystąpienia objawów grzybowych, kluczowe jest szybkie zidentyfikowanie problemu i zastosowanie odpowiedniego preparatu, aby zminimalizować straty. Dobrą praktyką jest również rotacja różnych fungicydów, aby uniknąć rozwoju odporności patogenów. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i terminów aplikacji jest niezbędne dla skuteczności zabiegów ochronnych, co potwierdzają normy i wytyczne organizacji zajmujących się ochroną roślin.

Pytanie 24

Zanim przystąpimy do sadzenia krzewów róż z uprawy pojemnikowej w docelowym miejscu, konieczne jest przede wszystkim

A. nawilżenie ich brył korzeniowych
B. skrócenie ich korzeni
C. zaprawienie ich systemów korzeniowych
D. skrócenie ich pędów
Nawilżenie brył korzeniowych krzewów róż przed posadzeniem jest kluczowym krokiem, który zapewnia zdrowy rozwój roślin. Bryły korzeniowe w uprawach pojemnikowych mogą być przesuszone, co negatywnie wpływa na zdolność roślin do przyswajania wody i składników odżywczych po przesadzeniu. Praktyka nawilżania polega na umieszczeniu rośliny w wodzie na kilka godzin przed sadzeniem, co pozwala na nasiąkanie substratu oraz pobudzenie aktywności systemu korzeniowego. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki ogrodniczej, odpowiednie nawodnienie przed sadzeniem zwiększa szanse na przetrwanie oraz przyspiesza aklimatyzację rośliny w nowym środowisku. Warto zwrócić uwagę, że nie tylko sama bryła korzeniowa powinna być nawilżona, ale również otoczenie, w którym roślina będzie sadzona, powinno być odpowiednio przygotowane, aby uniknąć stresu wodnego. Stosowanie tej metody jest szeroko zalecane przez specjalistów w dziedzinie ogrodnictwa i stanowi standardową procedurę w profesjonalnych szkółkach oraz gospodarstwach zajmujących się uprawą roślin.

Pytanie 25

Podczas przeprowadzania inwentaryzacji szczegółowej drzew, należy zmierzyć obwód pnia na wysokości pierśnicy, co oznacza w odległości

A. 120 cm od ziemi
B. 110 cm od ziemi
C. 130 cm od ziemi
D. 140 cm od ziemi
Pomiar obwodu pnia drzewa na wysokości pierśnicy, która wynosi 130 cm od podłoża, jest standardem w inwentaryzacji drzew. Wysokość ta została ustalona, aby uzyskać jednolite i porównywalne dane dotyczące wzrostu oraz stanu zdrowotnego drzew. Pomiar na wysokości pierśnicy zapewnia, że uwzględniamy wielkość pnia, która jest istotna dla oceny wartości drewna, a także dla wyznaczania parametrów związanych z przyrostem drzew. Dobre praktyki wskazują na konieczność stosowania jednego standardowego punktu pomiarowego, co minimalizuje błędy pomiarowe związane z różnicami w terenie i różnorodnością gatunków. W praktyce, pomiar obwodu pnia na wysokości pierśnicy jest również pomocny przy obliczaniu wieku drzewa oraz jego potencjalnej wartości rynkowej. Wiele organizacji zajmujących się gospodarką leśną oraz badaniami ekologicznymi opiera swoje metodyki na tym standardzie, co podkreśla jego znaczenie w prowadzeniu rzetelnych inwentaryzacji.

Pytanie 26

Bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), niezapominajka leśna (Myosotis sylvatica) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis) to grupa roślin wykorzystywanych w aranżacji

A. ogrodów żwirowych
B. letnich kwietników sezonowych
C. ogrodów skalnych
D. wiosennych kwietników sezonowych
Bratek ogrodowy, niezapominajka leśna i stokrotka to super rośliny do wiosennych kwietników. Mają ładne kolory, długo kwitną i rosną szybko. Widać je często w parkach czy ogrodach, bo fajnie wyglądają obok tulipanów czy narcyzów. W ogóle to są rośliny, które mogą rosnąć w różnych warunkach glebowych, więc łatwo je wkomponować w różne projekty. Warto korzystać z takich sezonowych roślin, bo dodają uroku ogrodom na wiosnę, gdy inne kwiaty jeszcze nie pokazują swoich pięknych kolorów.

Pytanie 27

Jaką roślinę dekoracyjną liściastą powinno się uwzględnić w koncepcji sezonowego kwietnika?

A. Paciorecznik ogrodowy
B. Starzec popielny
C. Cynię wytworną
D. Dalię ogrodową
Starzec popielny (Senecio cineraria), znany również jako cieniopęd, to roślina ozdobna charakteryzująca się atrakcyjnymi, srebrzystymi liśćmi, które nadają każdemu kwietnikowi elegancki wygląd. Jest to roślina, która doskonale nadaje się do projektów kwietników sezonowych, ponieważ jej liście są trwałe oraz dobrze komponują się z innymi roślinami. Starzec popielny preferuje dobrze przepuszczalne gleby i pełne nasłonecznienie, co czyni go idealnym wyborem do nasadzeń w miejscach o dużej ekspozycji słonecznej. Dodatkowo, roślina ta jest odporna na suszę, co jest istotnym atutem w przypadku kwietników, które mogą być narażone na zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce ogrodniczej, starzec popielny często wykorzystywany jest w kompozycjach z innymi roślinami ozdobnymi, takimi jak pelargonie czy begonie, tworząc harmonijne połączenia kolorów i faktur. Ponadto, w kontekście standardów projektowania krajobrazu, roślina ta wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju, gdyż nie wymaga intensywnej pielęgnacji ani dużej ilości wody, co jest korzystne dla środowiska.

Pytanie 28

Element budowlany w kształcie prostokątnego filaru, który zwęża się ku dolnej części i jest zakończony rzeźbą głowy lub popiersia, to

A. attyka
B. herma
C. cynek
D. atrium
Herma to element architektoniczny, który ma swoje korzenie w starożytnej Grecji. Charakteryzuje się czworokątnym słupem, który zwęża się ku dołowi i jest wieńczony głową lub popiersiem. Tego typu obiekty pełniły nie tylko funkcje estetyczne, ale również kulturowe, często będąc symbolami ochrony lub miejscami poświęconymi określonym bóstwom. W architekturze klasycznej herma służyła jako granica, a także jako sposób na upamiętnienie znanych postaci, co czyni ją nie tylko wykładnikiem stylu, ale i nośnikiem treści kulturowej. W praktyce, hermy mogły być umieszczane w ogrodach, przy ulicach, a także w przestrzeniach publicznych, stanowiąc istotny element urbanistyki oraz kompozycji architektonicznych. Współczesne zastosowania hermy mogą obejmować zarówno dekorację przestrzeni publicznych, jak i odniesienia w sztuce współczesnej, gdzie forma tego obiektu jest reinterpretowana. W związku z tym, znajomość hermy i jej historycznego kontekstu jest kluczowa dla architektów i projektantów, którzy pragną łączyć elementy klasyczne z nowoczesnym stylem.

Pytanie 29

Który rodzaj drzewa zaleca się sadzić w ogrodach, aby uzyskać efekt liści przebarwionych na kolor pomarańczowo-czerwony?

A. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba)
B. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
C. Kasztanowiec żółty (Aesculus flava)
D. Klon palmowy (Acer palmatum)
Klon palmowy (Acer palmatum) to gatunek drzewa, który jest szczególnie ceniony za swoje piękne, przebarwione liście. W okresie jesieni jego liście przybierają intensywne odcienie pomarańczowego i czerwonego, co czyni go doskonałym wyborem do ogrodów, które mają na celu uzyskanie efektu kolorystycznego. Klon palmowy jest drzewem o stosunkowo niewielkich wymaganiach glebowych i dobrze rośnie w różnorodnych warunkach atmosferycznych, co ułatwia jego uprawę w wielu regionach. Ze względu na swoje piękne liście oraz elegancką, architektoniczną formę, klon palmowy jest często wykorzystywany w projektach krajobrazowych i ogrodowych, zarówno jako drzewo soliterowe, jak i w kompozycjach grupowych. Dodatkowo, jego różnorodność odmian pozwala na wybór drzew o różnych kształtach i wielkościach, co daje projektantom przestrzeni ogrodowych wiele możliwości. Warto także dodać, że klon palmowy korzystnie wpływa na bioróżnorodność w ogrodzie, przyciągając różne gatunki ptaków i owadów. Dlatego sadzenie tego drzewa nie tylko wzbogaca estetykę ogrodu, ale także wspiera lokalny ekosystem.

Pytanie 30

Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się

A. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)
B. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)
C. szafran wiosenny (Crocus vernus)
D. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)
Szafran wiosenny (Crocus vernus) jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych roślin cebulowych, które kwitną na wiosnę. Ta roślina należy do rodziny irysowatych, a jej kwiaty pojawiają się zazwyczaj w marcu lub na początku kwietnia, co czyni ją jedną z pierwszych zwiastunów wiosny. Szafran wiosenny charakteryzuje się dużymi, kolorowymi kwiatami, które mogą mieć odcienie fioletu, bieli, a nawet żółci. W ogrodzie szafran jest ceniony za łatwość w uprawie oraz zdolność do naturalizacji, co oznacza, że po posadzeniu rośnie i rozprzestrzenia się samodzielnie w odpowiednich warunkach. Ponadto, szafran wiosenny dobrze znosi różne typy gleb, choć preferuje gleby przepuszczalne i dobrze nasłonecznione. Dzięki tym cechom, roślina ta jest idealna do tworzenia kolorowych rabat wiosennych, a także do nasadzeń w trawnikach. W kontekście standardów ogrodniczych, szafran wiosenny jest często rekomendowany przez ekspertów jako doskonały wybór dla ogrodników amatorów i profesjonalistów, którzy chcą uzyskać wcześniejsze kwitnienie i estetyczne efekty w swoich ogrodach.

Pytanie 31

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. ugniatania oraz poziomowania trawników
B. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika
C. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy
D. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów
Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.

Pytanie 32

Podstawowe czynności pielęgnacyjne dla łąki kwietnej to

A. koszenie 3-4 razy w roku oraz chemiczne odchwaszczanie
B. koszenie 1-2 razy w miesiącu i nawożenie azotowe
C. koszenie 1-2 razy w roku oraz dosiewanie roślin
D. koszenie 3-4 razy w miesiącu i dosiewanie nowych roślin
Koszenie 1-2 razy w roku i dosiewanie roślin jest najodpowiedniejszym podejściem do pielęgnacji łąki kwietnej. Rekomendacje te opierają się na założeniu, że łąki kwietne są ekosystemami o dużej bioróżnorodności, które najlepiej funkcjonują przy minimalnej ingerencji. Koszenie w takim rytmie pozwala na zachowanie naturalnych cykli wzrostu i kwitnienia, co sprzyja rozwojowi różnych gatunków roślin. Dosiewanie roślin jest kluczowe, aby uzupełnić ewentualne braki w bioróżnorodności oraz zapewnić równowagę ekologiczną w łące. Standardy pielęgnacji łąk kwietnych, takie jak zasady agroleśnictwa, wskazują na korzyści płynące z utrzymania odpowiedniej struktury, co wpływa na żywotność i zdrowie całego ekosystemu. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych gatunków roślin, które lepiej przystosowują się do warunków siedliskowych, co minimalizuje potrzebę stosowania sztucznych nawozów i środków ochrony roślin.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jakie rośliny można zalecić do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu?

A. rozchodnik ostry (Sedum acre), rojnik murowy (Sempervivum tectorum)
B. brzoza brodawkowata (Betula pendula), grusza pospolita (Pyrus communis)
C. sosna pospolita (Pinus sylvestris), bez lilak (Syringa vulgaris)
D. modrzew europejski (Larix decidua), dereń biały (Cornus alba)
Rozchodnik ostry (Sedum acre) oraz rojnik murowy (Sempervivum tectorum) to idealne rośliny do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu. Obie rośliny należą do rodziny gruboszowatych i charakteryzują się wysoką odpornością na niekorzystne warunki, takie jak susza, wiatr oraz ograniczona gleba, co czyni je doskonałym wyborem na dachy o niskiej warstwie substratu. Sedum acre ma dodatkowo właściwości przyciągające owady zapylające, co wspiera lokalny ekosystem. Rojnik murowy, z kolei, wyróżnia się estetyką oraz zdolnością do akumulacji wody, co minimalizuje ryzyko erozji podłoża. Zastosowanie tych roślin przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków, poprzez obniżenie temperatury wewnętrznej latem oraz izolację zimą. W kontekście standardów budowlanych, zielone dachy wspierają zrównoważony rozwój i przyczyniają się do ochrony bioróżnorodności, co jest zgodne z aktualnymi trendami w architekturze ekologicznej i urbanistyce.

Pytanie 35

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. zatrzymanie wód opadowych w glebie
B. nasycenie powietrza jonami dodatnimi
C. zmniejszenie wilgotności powietrza
D. zwiększenie temperatury otoczenia
Obecność zadrzewień oraz parków i zieleńców w miastach odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu wód opadowych w glebie. Drzewa oraz roślinność działają jak naturalne filtry, które absorbuje wodę deszczową, zmniejszając tym samym ryzyko powodzi oraz erozji gleby. Woda opadowa, zamiast spływać po powierzchni, wnika w glebę, co przyczynia się do regeneracji wód gruntowych. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie miast zgodnie z koncepcją 'zielonej infrastruktury', gdzie zieleń jest integralną częścią systemu zarządzania wodami opadowymi. W praktyce oznacza to także zmniejszenie kosztów związanych z systemami odwadniającymi oraz poprawę jakości wód gruntowych. Dodatkowo, zadrzewienia przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska. Dzięki odpowiedniemu planowaniu przestrzennemu, można maksymalizować korzyści płynące z obecności zieleni w miastach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 36

Gęste nasadzenia krzewów róży pomarszczonej (Rosa rugosa) stosowane na stromej skarpie mają przede wszystkim zadanie

A. dydaktyczne
B. klimatyczne
C. badawcze
D. ochronne
Odpowiedź ochronna jest prawidłowa, ponieważ gęste nasadzenia krzewów róży pomarszczonej (Rosa rugosa) na stromych skarpach pełnią kluczową rolę w stabilizacji gleby i przeciwdziałaniu erozji. Dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu, róża pomarszczona skutecznie utrzymuje glebę na miejscu, co jest niezwykle istotne w kontekście ochrony terenów o dużym nachyleniu. Dobre praktyki w zakresie projektowania krajobrazów zalecają wykorzystanie takich roślin, które nie tylko ładnie wyglądają, ale przede wszystkim mają funkcje ochronne. Ponadto, róża pomarszczona jest odporna na trudne warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest idealnym wyborem do zadań związanych z stabilizacją skarp. Warto również zauważyć, że jej nasadzenia mogą pomóc w zwiększeniu bioróżnorodności lokalnych ekosystemów, tworząc siedliska dla różnych gatunków zwierząt i roślin. Zastosowanie podobnych strategii w projektach krajobrazowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, które kładą nacisk na ochronę zasobów naturalnych oraz minimalizację negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 37

Aby skosić dużą powierzchnię trawnika parkowego o wysokości 10 cm, jaką kosiarkę należy wybrać?

A. listwową
B. rotacyjną
C. bijakową
D. bębnową
Choć kosiarka bijakowa, rotacyjna czy bębnowa mogą wydawać się opcjami do skoszenia trawnika, w przypadku dużej powierzchni parku o 10 cm wysokości nie będą najlepszym wyborem. Kosiarki bijakowe są raczej do ścinki wysokiej i gęstej trawy, ale ich sposób działania, polegający na uderzaniu, może sprawić, że trawa będzie cięta nierówno, a przy tym się uszkodzi włókna roślinne. Z tego powodu mogą pojawić się różne choroby grzybowe, co osłabi trawnik. Kosiarki rotacyjne, które tną za pomocą wirującego ostrza, najlepiej działają na małych, zadbanych obszarach. Używanie ich na dużych terenach może prowadzić do braku precyzji w cięciu i nierównego wykończenia, co jest naprawdę niepożądane w parku. Kosiarki bębnowe też nie są aż tak efektywne jak listwowe, zwłaszcza przy dłuższej trawie, bo mogą nie radzić sobie z jej grubością, przez co mogą szarpać i uszkadzać. Użycie niewłaściwego typu kosiarki na dużych terenach negatywnie wpłynie na estetykę i kondycję trawnika, co znaczy, że później może być potrzeba dodatkowej pielęgnacji. Dlatego ważne jest, by wybierać dobrze, a kosiarka listwowa jest tu kluczowa dla ładnego i zdrowego trawnika.

Pytanie 38

Sprzęt I jest używany do równomiernego rozkładu nawozów mineralnych?

A. B
B. C
C. A
D. D
Wybór odpowiedzi B, C lub D może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji i zastosowania sprzętu do nawożenia. Sprzęt do równomiernego wysiewu nawozów mineralnych musi charakteryzować się precyzyjnym mechanizmem dozowania, co jest kluczowe dla zapewnienia właściwego rozkładu nawozu na polu. Niektóre inne rodzaje sprzętu mogą być stosowane do aplikacji różnych substancji, ale niekoniecznie są zaprojektowane z myślą o równomiernym wysiewie nawozów mineralnych. Na przykład, urządzenia przeznaczone do siewu nasion mogą wykorzystywać różne mechanizmy, które nie są optymalne dla aplikacji nawozów. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów sprzętu i ich funkcji. Należy również pamiętać, że równomierny wysiew nawozów jest niezbędny dla zdrowia roślin, a nierównomierne dawkowanie może prowadzić do problemów z ich rozwojem oraz zwiększonego ryzyka chorób. Ważne jest, aby przy wyborze sprzętu kierować się nie tylko jego typem, ale także parametrami technicznymi oraz rekomendacjami producentów, co pozwoli na osiągnięcie optymalnych rezultatów w produkcji rolniczej.

Pytanie 39

Na jakim etapie uprawy roślin w szkółce wykonuje się zabieg stratyfikacji?

A. Wzrostu i rozwoju nadziemnych części roślin
B. Przygotowania roślin do zimowego odpoczynku
C. Przygotowania nasion do siewu
D. Kiełkowania nasion oraz rozwoju siewek
Pojmowanie momentu, w którym stratyfikacja powinna być stosowana, może prowadzić do licznych nieporozumień. Na przykład, koncepcja przygotowywania roślin do spoczynku zimowego wydaje się logiczna, jednak jest to nieprawidłowe zrozumienie znaczenia tego zabiegu. Stratyfikacja nie jest procesem związanym z adaptacją roślin do zimy, lecz z przygotowaniem nasion do kiełkowania po okresie spoczynku. Innym mylnym podejściem jest postrzeganie stratyfikacji jako etapu wzrostu i rozwoju części nadziemnych roślin. W rzeczywistości, stratyfikacja odbywa się na poziomie nasion i jest kluczowa dla aktywacji ich zdolności kiełkowania, a nie dla wzrostu roślin już rozwiniętych. Również odpowiedź dotycząca kiełkowania nasion i rozwoju siewek jest myląca, ponieważ chociaż stratyfikacja ułatwia ten proces, jest wcześniejszym krokiem, który musi być wykonany przed rozpoczęciem kiełkowania. Zrozumienie, że stratyfikacja jest stosowana przed siewem, a nie w jego trakcie ani w czasie rozwoju roślin, jest kluczowe dla poprawnego zarządzania procesami uprawy. Prawidłowe podejście do tego tematu jest zgodne z najlepszymi praktykami, które uwzględniają potrzebę odpowiedniego przygotowania nasion w okulizacji ich naturalnych cykli rozwojowych.

Pytanie 40

Roślina, której liście mają drobne plamki, a na spodniej stronie oraz w okolicach ogonków liściowych obecna jest delikatna pajęczyna, została zaatakowana przez?

A. przędziorki
B. miniarki
C. mszyce
D. nicienie
Przędziorki to rodzaj roztoczy, które są powszechnymi szkodnikami roślin ozdobnych i uprawnych. Charakteryzują się tym, że ich obecność objawia się drobnymi, żółtymi plamkami na liściach, co jest wynikiem wysysania soków roślinnych. Dodatkowo, na spodniej stronie liści oraz w okolicach ogonków liściowych można zaobserwować delikatną pajęczynę, którą przędziorki wytwarzają jako formę ochrony oraz do osłaniania swoich jaj. W przypadku silnych infestacji, roślina może stracić liście i zasychać. Aby skutecznie zwalczać przędziorki, stosuje się różnorodne metody, w tym biologiczne środki ochrony roślin, takie jak wprowadzenie naturalnych wrogów przędziorków, jak biedronki. Użycie środków chemicznych powinno być ostatnią opcją, z zachowaniem wszelkich norm bezpieczeństwa i z uwzględnieniem specyfiki danego ekosystemu. Regularne monitorowanie roślin i ich stanu zdrowia jest kluczowe, aby w porę zareagować na pojawienie się tych szkodników oraz zapobiegać ich rozprzestrzenieniu.