Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 18:19
Data zakończenia: 21 maja 2025 18:51

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W magazynie towary są wydawane i wyceniane metodą FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło). W magazynie stan towaru X na dzień 1 grudnia wynosił 0. W grudniu zakupiono i przyjęto do magazynu następujące ilości towaru X, podane w tabeli. Dnia 14 grudnia 2014 r. wydano odbiorcy 400 sztuk towaru X na podstawie dowodu Wz-Wydanie zewnętrzne. Ustal wartość wydanego z magazynu towaru X.

Zestawienie zakupu towaru X w miesiącu grudniu 2014 r.
Data	Dowód	Ilość	Cena (w zł/szt.)	Wartość (w zł)
06.12.2014	PZ 1/2014	100 szt.	11	1 100,00
10.12.2014	PZ 2/2014	200 szt.	12	2 400,00
12.12.2014	PZ 3/2014	300 szt.	10	3 000,00

A. 3 600 zł

B. 3 800 zł

C. 4 500 zł

D. 6 500 zł

Odpowiedź 4 500 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z metodą FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło), wydanie towaru odbywa się w kolejności jego zakupu. W dniu 14 grudnia 2014 r. wydano 400 sztuk towaru X, a jego wartość ustala się według cen zakupu. Z analizy wynika, że najpierw wydano 100 sztuk po cenie 11 zł/szt., co daje 1 100 zł. Następnie wydano 200 sztuk po cenie 12 zł/szt., co daje 2 400 zł. Ostatnie 100 sztuk wydano po cenie 10 zł/szt., co daje 1 000 zł. Sumując te wartości, otrzymujemy 1 100 zł + 2 400 zł + 1 000 zł = 4 500 zł. Zrozumienie metody FIFO jest kluczowe w zarządzaniu magazynem, gdyż pozwala na efektywne planowanie kosztów i kontrolę zapasów, co z kolei wpływa na rentowność przedsiębiorstwa. Praktyczne zastosowanie tej metody w codziennej działalności pozwala unikać strat związanych z nieaktualnymi zapasami oraz optymalizować procesy magazynowe.

Pytanie 2

Koszt produkcji 20 000 sztuk wyrobów gotowych wyniósł 60 000,00 zł. Jaka będzie cena sprzedaży netto za pojedynczą sztukę wyrobu, jeśli na sprzedaży tych wyrobów firma osiąga zysk na poziomie 40% jednostkowego kosztu produkcji?

A. l,20 zł/szt.

B. 5,00 zł/szt.

C. 4,20 zł/szt.

D. 3,00 zł/szt.

Poprawna odpowiedź to 4,20 zł/szt., co można obliczyć na podstawie podanych danych dotyczących kosztów wytworzenia oraz zamierzonego zysku. Koszt wytworzenia 20 000 sztuk wyrobów wynosi 60 000,00 zł. Aby obliczyć jednostkowy koszt wytworzenia, dzielimy całkowity koszt przez liczbę wyrobów: 60 000,00 zł / 20 000 sztuk = 3,00 zł/szt. Zysk wynosi 40% jednostkowego kosztu wytworzenia, zatem: 0,40 * 3,00 zł = 1,20 zł/szt. Cena sprzedaży netto za jednostkę wyrobu to suma jednostkowego kosztu wytworzenia oraz jednostkowego zysku: 3,00 zł + 1,20 zł = 4,20 zł/szt. Tego rodzaju kalkulacje są typowe w branży produkcyjnej, gdzie przedsiębiorstwa muszą dokładnie obliczać swoje koszty oraz zyski, aby zapewnić rentowność. Dobrą praktyką jest także regularne analizowanie kosztów wytworzenia, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz poprawę efektywności finansowej.

Pytanie 3

Kto zajmuje się rejestracją osób bezrobotnych oraz poszukujących zatrudnienia?

A. Wojewódzka Rada Zatrudnienia

B. Powiatowa Rada Zatrudnienia

C. Powiatowy Urząd Pracy

D. Wojewódzki Urząd Pracy

Powiatowy Urząd Pracy (PUP) jest instytucją odpowiedzialną za rejestrowanie osób bezrobotnych oraz poszukujących pracy. PUP realizuje szereg działań mających na celu wspieranie osób w trudnej sytuacji zawodowej oraz ułatwienie im powrotu na rynek pracy. Do podstawowych zadań PUP należy nie tylko rejestracja osób bezrobotnych, ale również prowadzenie doradztwa zawodowego, organizacja szkoleń, a także przyznawanie zasiłków dla bezrobotnych. Przykładem może być sytuacja, w której osoba traci pracę i decyduje się zarejestrować w PUP – uzyskuje wtedy dostęp do programów aktywizacji zawodowej, które mogą obejmować staże, praktyki zawodowe czy kursy podnoszące kwalifikacje. Takie działania są zgodne z krajowymi standardami polityki zatrudnienia, które zakładają aktywne wspieranie osób poszukujących pracy oraz adaptację ich umiejętności do aktualnych potrzeb rynku pracy.

Pytanie 4

W maju 2014 roku przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą z trzema zatrudnionymi pracownikami powinien uregulować składki ZUS za siebie oraz pracowników do kiedy?

A. do 5 czerwca 2014 roku

B. do 15 czerwca 2014 roku

C. do 20 czerwca 2014 roku

D. do 8 czerwca 2014 roku

Wybór terminu płatności składek ZUS w odpowiedzi na to pytanie wymaga dokładnego zrozumienia przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych. Odpowiedzi wskazujące na terminy 5, 8 i 20 czerwca są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają one rzeczywistych regulacji prawnych. Płatność do 5 czerwca może wynikać z mylnego założenia, że składki powinny być regulowane na początku miesiąca, co jest w praktyce niewłaściwe, ponieważ przepisy jasno określają, że termin płatności upływa w połowie miesiąca. Podobnie odpowiedź do 8 czerwca sugeruje, że składki mogą być regulowane wcześniej, co prowadzi do błędnego wniosku, że przedsiębiorcy mogą samodzielnie zmieniać terminy płatności, co jest sprzeczne z obowiązującymi przepisami. Z kolei data 20 czerwca również nie znajduje uzasadnienia, gdyż jest po terminie płatności, co może skutkować naliczeniem kar za zwłokę. Typowym błędem w myśleniu jest pomylenie terminów płatności z innymi zobowiązaniami finansowymi, co może prowadzić do poważnych problemów w zakresie zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Kluczowe jest zatem, aby przedsiębiorcy byli świadomi obowiązujących terminów, aby zapobiec nieprzyjemnym konsekwencjom związanym z nieterminowym regulowaniem składek ZUS.

Pytanie 5

Analiza ekonomiczna w metodzie odchyleń polega na

A. ustaleniu różnic pomiędzy wielkością analizowanego zjawiska a wielkością referencyjną

B. porównaniu wielkości analizowanego zjawiska z wartością osiąganą przez inne branże

C. konfrontacji wielkości analizowanego zjawiska z wartością ustaloną w planie

D. określeniu sposobu oddziaływania różnych czynników na badane zjawisko

Analiza odchyleń w ekonomii nie polega na porównywaniu wielkości analizowanego zjawiska z wielkościami określonymi w planie, gdyż takie podejście ogranicza się jedynie do ewaluacji zgodności z wcześniej ustalonymi celami, co może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistego obrazu sytuacji. Ustalenie różnic między analizowanym zjawiskiem a wielkością wzorcową jest kluczowe, ponieważ wzorce powinny być oparte na najlepszych praktykach branżowych, a nie wyłącznie na planach. Z kolei porównywanie analizowanego zjawiska z wielkościami realizowanymi przez inne branże, mimo że może dostarczyć ciekawych informacji o położeniu na rynku, nie jest istotne dla wewnętrznego procesu analizy efektywności. Ponadto ustalenie wpływu różnych czynników na badane zjawisko, choć istotne w badaniach przyczynowo-skutkowych, nie odnosi się bezpośrednio do metody odchyleń, która powinna koncentrować się na konkretnych różnicach w wynikach. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do błędnych odpowiedzi, jest mylenie analizy porównawczej z analizą przyczynowo-skutkową oraz nieodpowiednie zrozumienie celów analizy odchyleń, która ma na celu nie tylko ocenę, ale także umożliwienie podejmowania świadomych decyzji na podstawie rzetelnych danych.

Pytanie 6

Wartość podnosząca jest stosowana w trakcie obliczania amortyzacji

A. degresywnej

B. jednorazowej

C. progresywnej

D. naturalnej

Wybór odpowiedzi dotyczącej amortyzacji naturalnej, progresywnej lub jednorazowej jest błędny z kilku powodów. Amortyzacja naturalna, choć nie jest standardowym terminem w rachunkowości, zazwyczaj odnosi się do ograniczonego cyklu życia aktywów, co nie jest związane z zastosowaniem współczynnika podwyższającego, który jest charakterystyczny dla amortyzacji degresywnej. W przypadku amortyzacji progresywnej, wartość odpisów zwiększa się w miarę upływu lat, co jest sprzeczne z ideą szybszego amortyzowania wartości aktywów na początku ich użytkowania; to podejście może prowadzić do zniekształcenia wyników finansowych w początkowych latach. Natomiast amortyzacja jednorazowa pozwala na odpisanie całego kosztu aktywu w roku zakupu, co również nie korzysta z mechanizmu współczynnika podwyższającego i nie odzwierciedla rzeczywistego zużycia aktywów. Praktyka ta może prowadzić do mylnych interpretacji w sprawozdaniach finansowych i niedoszacowania rzeczywistego wpływu użytkowania aktywów na wyniki firmy. Dlatego istotne jest zrozumienie, że różne metody amortyzacji mają swoje specyficzne zastosowania i niosą ze sobą różne konsekwencje finansowe, co wymaga przemyślanej analizy przy wyborze odpowiedniej metody amortyzacji.

Pytanie 7

W związku z planowanym remontem budynku produkcyjnego, firma utworzyła rezerwę w wysokości 10 000 złotych do końca roku obrotowego. Utworzona rezerwa będzie ujęta w bilansie jako rozliczenia międzyokresowe

A. kosztów zakupu

B. przychodów

C. czynne

D. bierne

Kiedy mówimy o rozliczeniach międzyokresowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między rezerwami biernymi a czynymi. Odpowiedzi, które wskazują na rezerwy czynne, sugerują, że chodzi o przyszłe korzyści ekonomiczne lub przychody, które jeszcze nie zostały zrealizowane. Przykładowo, rezerwy czynne mogą dotyczyć kosztów, które zostały już poniesione, ale jeszcze nie zostały przypisane do odpowiednich okresów sprawozdawczych. To podejście prowadzi do mylnego wniosku, że rezerwy na remont budynku są formą aktywów, co jest nieprawidłowe. Z kolei odpowiedzi dotyczące kosztów zakupu lub przychodów są również mylące, ponieważ sugerują, że utworzone rezerwy mają charakter transakcji, które wpływają na przychody lub koszty operacyjne, co nie ma zastosowania w przypadku rezerw na przyszłe zobowiązania związane z remontem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zobowiązań z aktywami – podczas gdy rezerwy bierne są zobowiązaniami, rezerwy czynne dotyczą przyszłych korzyści ekonomicznych. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego zastosowania zasad rachunkowości i skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zgodność z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości wymaga precyzyjnego ujęcia rezerw w bilansie, co jest kluczowe dla wiarygodności sprawozdań finansowych.

Pytanie 8

Koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na wyprodukowanie partii 2 000 sztuk produktów wyniosły: (tabela poniżej) Jednostkowy koszt własny wytworzenia 1 sztuki produktu wynosi

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie	30 000,00
Płace bezpośrednie	16 000,00
Koszty wydziałowe	4 600,00
Koszty zarządu	2 400,00

A. 24,20 zł

B. 25,30 zł

C. 23,00 zł

D. 26,50 zł

Podczas analizy odpowiedzi na to pytanie można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi 26,50 zł i inne sugerują, że koszt jednostkowy został obliczony w sposób, który nie uwzględnia wszystkich wydatków poniesionych na produkcję. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce jednostkowy koszt wytworzenia musi brać pod uwagę nie tylko bezpośrednie koszty materiałów, ale także koszty pośrednie, takie jak wynagrodzenia pracowników, koszty energii, amortyzację maszyn oraz inne wydatki operacyjne. Otrzymanie błędnych wyników może również wynikać z pomyłek arytmetycznych, co w praktyce jest zjawiskiem powszechnym, szczególnie w przypadku dużych zestawień kosztów. Niezrozumienie zasady agregacji kosztów może prowadzić do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, co z kolei może skutkować nieoptymalnymi decyzjami finansowymi. Kluczowe jest, aby podczas obliczeń zachować szczególną uwagę na szczegóły oraz stosować odpowiednie metody analizy kosztów, które są standardem w zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć pułapek finansowych oraz wspiera efektywne planowanie budżetu i cen produktów.

Pytanie 9

Osoba zatrudniona, która od kilku lat spędza osiem godzin dziennie przed komputerem, zauważyła pogorszenie wzroku. Pracodawca pokryje koszt zakupu okularów, pod warunkiem że badanie okulistyczne zostanie wykonane

A. w poradni okulistycznej.

B. przez lekarza medycyny pracy.

C. w szpitalu.

D. u dowolnego specjalisty okulisty.

Wybór opcji dotyczącej badania w szpitalu, poradni okulistycznej lub u dowolnego lekarza okulisty nie jest odpowiedni, ponieważ każda z tych lokalizacji może nie być zgodna z przepisami prawa pracy w kontekście finansowania zakupu okularów przez pracodawcę. Badania w szpitalu są zazwyczaj ukierunkowane na poważniejsze schorzenia i nie są dostosowane do oceny zdolności pracownika do wykonywania pracy w specyficznych warunkach, takich jak praca przy komputerze. Poradnie okulistyczne, mimo że specjalizują się w zdrowiu oczu, nie są bezpośrednio związane z obowiązkami pracodawcy w zakresie ochrony zdrowia pracowników. Lekarz okulista może wystawić zalecenia dotyczące okularów, ale to lekarz medycyny pracy ma pełną wiedzę o tym, jak warunki pracy wpływają na zdrowie pracownika. W związku z tym pracodawca powinien polegać na wynikach badań przeprowadzonych przez lekarza medycyny pracy, aby móc właściwie ocenić, jakie działania są potrzebne, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie pracownika. Nieprawidłowe podejście do tej kwestii może prowadzić do sytuacji, w której pracodawca podejmuje decyzje na podstawie niepełnych lub nieadekwatnych informacji, co w dłuższej perspektywie może zaszkodzić zarówno zdrowiu pracowników, jak i efektywności funkcjonowania firmy.

Pytanie 10

W długoterminowym planie działania przedsiębiorstwa określa się cele oraz kierunki jego rozwoju

A. krótkookresowym

B. operacyjnym

C. średniookresowym

D. strategicznym

W kontekście zarządzania przedsiębiorstwem istnieją różne rodzaje planów, które odpowiadają na różne potrzeby i czasookresy. Plany średnioterminowe koncentrują się na realizacji celów w okresie od jednego do trzech lat, co pozwala na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe, ale nie obejmują one pełnej wizji długofalowego rozwoju. Z kolei plany taktyczne są bardziej szczegółowe i dotyczą konkretnych działań, które są podejmowane w celu realizacji strategii, ale są ograniczone do krótszego okresu. Plan krótkoterminowy, zazwyczaj trwający do roku, skupia się na bieżących operacjach i zadaniach, co może prowadzić do nieuwzględnienia szerszej perspektywy rozwoju organizacji. Wszystkie te podejścia, choć istotne, są nieodpowiednie w kontekście długofalowego planowania, które wymaga myślenia w kategoriach strategii. Kluczowym błędem myślowym jest traktowanie planowania jako jednorazowego działania, podczas gdy w rzeczywistości jest to proces ciągły, w którym strategiczne cele muszą być regularnie weryfikowane i aktualizowane w odpowiedzi na zmiany w otoczeniu zewnętrznym. Ważnym elementem jest także zrozumienie, że bez długofalowej strategii, organizacja może nie być w stanie utrzymać konkurencyjnej pozycji na rynku, co może skutkować utratą klientów oraz zasobów. Dlatego istotne jest, aby każdy menedżer zdawał sobie sprawę z różnicy między różnymi typami planów i ich znaczeniem dla całościowego sukcesu firmy.

Pytanie 11

Zgodnie z zasadą proporcjonalności przychodów oraz związanych z nimi wydatków, czynsz zapłacony w styczniu 2009 roku z tytułu najmu lokalu użytkowego na lata 2009 i 2010 klasyfikuje się do

A. pasywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe

B. aktywów - jako bierne rozliczenia międzyokresowe

C. aktywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe

D. pasywów - jako bierne rozliczenia międzyokresowe

Odpowiedź wskazująca, że opłacony czynsz za najem lokalu użytkowego za rok 2009 i 2010 należy zaliczyć do aktywów jako czynne rozliczenia międzyokresowe jest prawidłowa. Zgodnie z zasadą współmierności przychodów i kosztów, koszty powinny być ujmowane w okresie, którego dotyczą. W tym przypadku, czynsz został zapłacony w styczniu 2009 r. z przeznaczeniem na dwa lata – stąd potrzebna jest odpowiednia klasyfikacja. Czynne rozliczenia międzyokresowe to aktywa, które odnosimy do przyszłych okresów, w których będą one generować korzyści ekonomiczne. Dzięki tej klasyfikacji, przedsiębiorstwo może prawidłowo odzwierciedlić swoje zobowiązania i przychody w raportach finansowych. Przykładem zastosowania tej zasady w praktyce może być firma wynajmująca lokal biurowy, która płaci czynsz z góry, a następnie amortyzuje ten koszt przez okres najmu, co wpływa na jej bilans oraz rachunek zysków i strat, zapewniając bardziej wiarygodny obraz sytuacji finansowej.

Pytanie 12

Jakie działanie przedsiębiorcy powinno być uznane za etyczne?

A. Świadome ograniczanie wzrostu firmy

B. Niezrealizowanie zobowiązań

C. Zatajenie rzeczywistych przychodów

D. Poinformowanie inwestorów o trudności przedsiębiorstwa

Informowanie inwestorów o problemach przedsiębiorstwa jest fundamentalnym aspektem etyki w biznesie. Przejrzystość i szczerość w komunikacji z interesariuszami są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują zaufanie oraz długoterminowe relacje. Przedsiębiorstwa, które otwarcie informują o wyzwaniach, z jakimi się borykają, zyskują na reputacji i mogą liczyć na bardziej lojalnych inwestorów. Przykładem może być sytuacja, w której firma z branży technologicznej doświadcza opóźnień w wprowadzeniu nowego produktu. Informując inwestorów o problemach i przewidywanych terminach rozwiązania, przedsiębiorstwo buduje zaufanie i unika negatywnych spekulacji, które mogą zaszkodzić jego wizerunkowi. Przestrzeganie zasad etyki w komunikacji ma także znaczenie prawne, ponieważ niewłaściwe informowanie o stanie finansowym firmy może prowadzić do konsekwencji prawnych, w tym oskarżeń o oszustwa finansowe. Dlatego też, przejrzystość i etyka w informowaniu inwestorów są nie tylko zaleceniem, ale także obowiązkiem przedsiębiorców.

Pytanie 13

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu

B. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji

C. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu

D. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań

Prawidłowa kolejność etapów procesu planowania zaczyna się od ustalenia celów, które stanowią podstawę dla całego procesu. Cele powinny być SMART (Specific, Measurable, Achievable, Relevant, Time-bound), co pozwala na jasne zdefiniowanie oczekiwań i kierunku działania. Następnie identyfikacja problemu jest kluczowym krokiem, pozwalającym zrozumieć, jakie przeszkody mogą wystąpić na drodze do realizacji celów. Kolejnym etapem jest poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, które pozwala na rozwinięcie kreatywności i znalezienie najbardziej efektywnych strategii. Po zebraniu różnych opcji, dokonanie wyboru najlepszego rozwiązania jest niezbędne do skoncentrowania działań na konkretnej drodze do osiągnięcia celów. Wdrożenie planu to moment, w którym teoretyczne założenia są wprowadzane w życie, a kontrola realizacji planu pozwala na monitorowanie postępów oraz dostosowywanie działań w razie potrzeby. Taka struktura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania projektami, jak na przykład metodologia PRINCE2, która kładzie duży nacisk na cykl życia projektu i jego etapowe zarządzanie.

Pytanie 14

Na podstawie zamieszczonego fragmentu instrukcji obsługi gilotyny do papieru, określ jej wykorzystanie.

Fragment instrukcji obsługi gilotyny do papieru

(…)

Urządzenie jest przeznaczone do przycinania stosów papieru do wyznaczonych rozmiarów. Rozmiar cięcia jest dopasowywany przez przyciski panelu sterowania oraz ręczne pokrętło. Cięcie jest zwalniane przez oburączny system uruchamiania cięcia.

Urządzenie może być używane wyłącznie do cięcia papieru lub podobnych materiałów. Spinacze lub inne twarde przedmioty mogą spowodować uszkodzenie ostrza.

(…)

A. Używana jest do przycinania dużej ilości papieru.

B. Służy do cięcia wszystkich materiałów biurowych.

C. Używana jest do niszczenia dużej ilości papieru.

D. Służy do przycinania pojedynczych kartek papieru.

Gilotyna do papieru jest specjalistycznym narzędziem, które zostało zaprojektowane z myślą o precyzyjnym przycinaniu dużych ilości papieru do określonych wymiarów. Jej głównym zastosowaniem jest efektywne cięcie stosów papieru, co daje użytkownikowi możliwość uzyskania jednolitych formatów przy minimalnym wysiłku. W praktycznych zastosowaniach, gilotyny są często wykorzystywane w biurach, drukarniach oraz pracowniach introligatorskich, gdzie konieczne jest przetwarzanie dużej ilości materiałów papierowych. Dobre praktyki branżowe sugerują, że aby zapewnić bezpieczeństwo pracy z gilotyną, należy zawsze stosować się do instrukcji obsługi, a także korzystać z odpowiednich osłon zabezpieczających. Dodatkowo, regularne konserwacje i kalibracje urządzenia są niezbędne do utrzymania jego efektywności. Przykładem zastosowania gilotyny jest cięcie kartonów reklamowych w drukarniach, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla estetyki finalnego produktu.

Pytanie 15

W jakiej fazie cyklu życia produktu działania marketingowe mają na celu maksymalizację zysków ze sprzedaży oraz utrzymanie dotychczasowego udziału w rynku?

A. W fazie wprowadzenia produktu na rynek

B. W fazie schyłkowej produktu (spadku sprzedaży)

C. W fazie wzrostu sprzedaży produktu

D. W fazie dojrzałości produktu (nasycenia rynku)

Faza dojrzałości produktu, znana również jako faza nasycenia rynku, jest etapem cyklu życia produktu, w którym osiągnięto już maksymalny poziom akceptacji przez konsumentów. W tym czasie, działania marketingowe koncentrują się na maksymalizacji zysków oraz utrzymaniu udziału w rynku, co wiąże się z intensyfikacją działań w zakresie promocji oraz optymalizacji kosztów produkcji. Przykładem może być branża kosmetyczna, gdzie znane marki wprowadzają limitowane edycje lub zmieniają opakowania, by przyciągnąć klientów. Warto również zauważyć, że w tej fazie konkurencja jest szczególnie intensywna, co wymusza na firmach innowacyjność oraz elastyczność w strategiach marketingowych. W praktyce, firmy często stosują techniki takie jak segmentacja rynku oraz różnicowanie produktów, aby zwiększyć wartość dla konsumenta oraz zatrzymać ich lojalność. Standardy branżowe sugerują, że skuteczna strategia w tej fazie powinna uwzględniać zarówno działania promocyjne, jak i monitorowanie satysfakcji klientów oraz dostosowywanie oferty do ich zmieniających się potrzeb.

Pytanie 16

Firma "Agat" specjalizuje się w wytwarzaniu mebli dla młodzieży. Drewno pozyskane do produkcji będzie ujęte w bilansie jako

A. zapasy

B. wartości niematerialne oraz prawne

C. krótkoterminowe inwestycje

D. aktywa trwałe

Próba zaklasyfikowania drewna jako środki trwałe jest błędna, ponieważ środki trwałe to aktywa, które służą do prowadzenia działalności gospodarczej przez dłuższy czas, czyli są użytkowane przez okres dłuższy niż rok. Drewno, jako surowiec, nie spełnia tych kryteriów, gdyż nie jest wykorzystywane w przedsiębiorstwie w formie, która zapewniałaby jego długotrwałe użytkowanie. Wartości niematerialne i prawne, takie jak patenty czy licencje, dotyczą aktywów niematerialnych, które nie mają fizycznej formy, co również nie odnosi się do drewna. Z kolei inwestycje krótkoterminowe obejmują aktywa, które są przeznaczone do sprzedaży lub wymiany w krótkim okresie, co nie pasuje do charakterystyki materiałów wykorzystywanych w produkcji mebli. Typowym błędem myślowym jest mylenie materiałów wykorzystywanych w produkcji z aktywami długoterminowymi lub niematerialnymi, co prowadzi do nieprawidłowego klasyfikowania kosztów i aktywów w bilansie. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorca błędnie uznaje surowce jako środki trwałe, co może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych i naruszenia zasad rachunkowości. Właściwe zrozumienie klasyfikacji aktywów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości i uzyskiwania przejrzystych danych finansowych.

Pytanie 17

Typ rynku, w którym działa wiele firm mających dużą swobodę w zakresie podejmowania decyzji gospodarczych, ceny ustalane są na podstawie równowagi pomiędzy popytem a podażą, a w sytuacji równowagi rynkowej cena jest równa kosztowi krańcowemu, określany jest jako

A. monopol.

B. konkurencją monopolistyczną.

C. oligopolem.

D. konkurencją doskonałą.

Monopol, konkurencja monopolistyczna i oligopol są różnymi strukturami rynkowymi, które nie spełniają warunków konkurencji doskonałej. Monopol występuje w sytuacji, gdy jedno przedsiębiorstwo kontroluje cały rynek, co pozwala mu ustalać ceny powyżej kosztów krańcowych, prowadząc do zysków ekonomicznych. Przykładem mogą być usługi komunalne, które często są obsługiwane przez jednego dostawcę. Konkurencja monopolistyczna charakteryzuje się wieloma przedsiębiorstwami, które oferują zróżnicowane produkty, co pozwala im na pewną kontrolę nad cenami, ale nie prowadzi do pełnej efektywności rynkowej, ponieważ ceny nie równają się kosztom krańcowym. Oligopol, z kolei, to rynek, na którym kilka dużych firm dominuje i wpływa na ceny oraz produkcję, co również skutkuje nieefektywnościami. Typowymi błędami myślowymi, które prowadzą do mylenia tych struktur rynkowych z konkurencją doskonałą, są niedocenianie roli liczby uczestników rynku oraz ich wpływu na ustalanie cen. W każdej z wymienionych przypadków rynek nie zyskuje na efektywności, ponieważ nie ma mechanizmu, który zapewniałby równowagę między popytem a podażą w sposób, jaki zachodzi w konkurencji doskonałej.

Pytanie 18

Jakie jest główne założenie analizy ekonomiczno-technicznej?

A. analiza produkcji, efektywności pracy i rozwoju technologicznego

B. wstępne rozpoznanie bilansu

C. określenie oraz ocena przepływów finansowych

D. badanie rachunku zysków i strat

Analiza produkcji, wydajności pracy i postępu technicznego to kluczowy element analizy ekonomiczno-technicznej, który ma na celu zrozumienie, jak efektywnie są wykorzystywane zasoby w przedsiębiorstwie. W praktyce oznacza to ocenę procesów produkcyjnych, identyfikację wąskich gardeł oraz określenie możliwości zwiększenia wydajności. Przykłady zastosowania tej analizy obejmują przeprowadzanie audytów produkcyjnych, w których zbierane są dane na temat cykli produkcyjnych, czasów przestoju oraz wykorzystania maszyn. Dzięki takim analizom przedsiębiorstwa mogą wdrażać usprawnienia, które prowadzą do obniżenia kosztów i zwiększenia rentowności. Ponadto, analiza postępu technicznego pozwala na ocenę wpływu nowych technologii na procesy produkcyjne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania innowacjami. W ramach tej analizy przedsiębiorstwa mogą także dokonywać porównań z konkurencją i branżą, co umożliwia ich lepsze dostosowanie do zmieniających się warunków rynkowych oraz oczekiwań klientów.

Pytanie 19

Firma złożyła w banku weksel o wartości 3 600,00 złotych, a na swoje konto bankowe otrzymała kwotę 3 200,00 złotych. Jakie było dyskonto weksla?

A. 400,00 zł

B. 3 600,00 zł

C. 800,00 zł

D. 3 200,00 zł

Dyskonto weksla to różnica między wartością nominalną weksla a kwotą, jaką przedsiębiorstwo otrzymuje od banku. W tym przypadku wartość nominalna weksla wynosi 3 600,00 zł, podczas gdy otrzymana kwota to 3 200,00 zł. Aby obliczyć dyskonto, należy wykonać prostą operację: 3 600,00 zł - 3 200,00 zł, co daje nam wynik 400,00 zł. Dyskonto jest istotnym zagadnieniem w obrocie wekslowym, gdyż pozwala przedsiębiorstwom na szybkie uzyskanie płynności finansowej poprzez przedterminowe zrealizowanie należności. W praktyce, dyskonto jest wykorzystywane w wielu sytuacjach, takich jak potrzeba natychmiastowego finansowania projektów czy inwestycji, gdzie czas jest kluczowy. Z perspektywy standardów finansowych, dyskonto odzwierciedla koszt kapitału, który przedsiębiorstwo musi ponieść za korzystanie z funduszy w krótkim okresie. Zrozumienie dyskonta weksla jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów.

Pytanie 20

W podatkowej ewidencji przychodów i wydatków w kolumnie 8 – Pozostałe przychody należy rejestrować

A. otrzymane odsetki od środków pieniężnych na rachunku bankowym

B. wartość nabytych materiałów pomocniczych

C. wartość netto z faktury za zakup energii elektrycznej

D. kwotę codziennego przychodu ze sprzedaży towarów

Odpowiedź dotycząca ewidencjonowania otrzymanych odsetek od środków pieniężnych na rachunku bankowym w kolumnie 8 – Pozostałe przychody, jest prawidłowa. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów, pozostałe przychody obejmują różne źródła przychodu, które nie są związane bezpośrednio z podstawową działalnością firmy. Otrzymane odsetki od środków na rachunku bankowym stanowią dodatkowy wpływ finansowy, który powinien być uwzględniony w ewidencji, ponieważ przyczyniają się do ogólnego wyniku finansowego przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeżeli firma posiada oszczędności, które generują odsetki, te środki powinny być prawidłowo zaksięgowane, aby odzwierciedlić rzeczywistą sytuację finansową. Zgodnie z przepisami, należy również zwrócić uwagę na odpowiednie dokumentowanie takich przychodów, co jest zgodne z dobrymi praktykami rachunkowości. Wartości te mają również znaczenie przy obliczaniu podatków dochodowych, ponieważ wpływają na całkowity dochód przedsiębiorstwa.

Pytanie 21

W wyniku awarii instalacji elektrycznej w dziale marketingu wszystkie źródła światła przestały działać. Kto jest uprawniony do naprawy systemu elektrycznego?

A. osoba, która potrafi przeprowadzać naprawy instalacji elektrycznej

B. osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia energetyczne

C. pracownik wskazany przez kierownika po otrzymaniu odpowiedniego polecenia

D. pracownik, który został przeszkolony w tym temacie przez swojego szefa

Odpowiedź wskazująca, że naprawy instalacji elektrycznej może dokonać osoba posiadająca stosowne uprawnienia energetyczne, jest prawidłowa z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, w Polsce do wykonywania prac związanych z instalacjami elektrycznymi wymagane są odpowiednie uprawnienia, które można uzyskać na podstawie przepisów prawa energetycznego oraz norm branżowych, takich jak PN-IEC 60364. Osoby te powinny posiadać wiedzę z zakresu bezpieczeństwa i norm dotyczących instalacji elektrycznych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i użytkowników obiektów. Przykładowo, pracownik z ważnym świadectwem kwalifikacyjnym (grupa 1, G1) ma prawo do wykonywania prac przy urządzeniach elektrycznych do określonego napięcia, co jest kluczowe w przypadku awarii systemu oświetlenia. W praktyce, osoba taka będzie w stanie nie tylko naprawić instalację, ale także zdiagnozować źródło problemu oraz zaproponować odpowiednie rozwiązania, minimalizując ryzyko wystąpienia podobnych awarii w przyszłości. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy.

Pytanie 22

W związku z przedmiotem opodatkowania, podatek od nieruchomości klasyfikuje się jako podatek

A. dochowy.

B. przychodowy.

C. majątkowy.

D. konsumpcyjny.

Niepoprawne odpowiedzi związane z klasyfikacją podatku od nieruchomości często wynikają z nieporozumień dotyczących różnych kategorii podatków. Podatki dochodowe są uzależnione od osiąganych przychodów, co oznacza, że są nakładane na osoby lub przedsiębiorstwa na podstawie ich zdolności do generowania zysków. W tym kontekście, podatek od nieruchomości nie jest związany z dochodami, lecz z posiadaniem konkretnego majątku. Używanie terminu "podatki przychodowe" sugeruje, że opodatkowane są aktywa w momencie ich sprzedaży lub pozyskania, co nie ma miejsca w przypadku podatku od nieruchomości. Z kolei podatki konsumpcyjne, takie jak VAT, odnoszą się do wydatków związanych z nabywaniem towarów i usług, a nie do wartości posiadanego majątku. Niewłaściwe postrzeganie podatku od nieruchomości jako podatku dochodowego lub konsumpcyjnego prowadzi do braku zrozumienia jego roli w systemie podatkowym. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że podatek majątkowy ma na celu opodatkowanie posiadania, co jest zgodne z zasadą sprawiedliwości podatkowej, a także z systemami zdrowego zarządzania finansami publicznymi.

Pytanie 23

Brutto za usługę wynosi 2 160,00 zł. Jaka jest wartość podatku VAT, jeśli usługa obciążona jest stawką VAT 8%?

A. 160,00 zł

B. 1 987,20 zł

C. 2 000,00 zł

D. 172,80 zł

Błędy w obliczeniach związanych z podatkiem VAT często wynikają z nieprawidłowego podejścia do definicji ceny brutto i netto oraz ich wzajemnych relacji. Niektórzy mogą pomylić kwoty podatku VAT z innymi wartościami, np. z kwotą netto lub całkowitą ceną usługi. W przypadku odpowiedzi 1987,20 zł, osoba mogła błędnie obliczyć wartość netto, myląc ją z kwotą VAT. Tego rodzaju pomyłki wynikają zazwyczaj z braku zrozumienia, że cena netto jest podstawą do obliczeń VAT, a nie odwrotnie. Ponadto, odpowiedź 2000,00 zł powinna być interpretowana jako cena netto, co również wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie, że VAT to odrębna kwota. Odpowiedź 172,80 zł natomiast, to kwota, którą można uznać za wynik błędnego obliczenia, jak np. zastosowanie niewłaściwej stawki VAT lub błędnej metody. Problem leży w tym, że wiele osób nie uwzględnia, że VAT jest procentem od ceny netto, a nie ceny brutto. Dlatego kluczowe jest, aby dobrze przyswoić sobie zasady dotyczące obliczeń podatku VAT, szczególnie w kontekście zastosowania w przedsiębiorstwach, które muszą przestrzegać przepisów prawa podatkowego oraz standardów rachunkowości. Właściwe obliczenia pozwalają uniknąć nieporozumień oraz potencjalnych sankcji ze strony organów skarbowych.

Pytanie 24

Firma, która nabyła komputer o początkowej wartości 6 000 zł, co miesiąc przeprowadza jego amortyzację według tej samej stawki wynoszącej 30%. W celu obliczenia miesięcznego kosztu użytkowania środka trwałego zastosowano metodę

A. liniową

B. degresywną

C. progresywną

D. naturalną

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ metoda liniowa amortyzacji polega na rozłożeniu kosztu nabycia środka trwałego w równych ratach przez cały okres jego użyteczności. W przypadku zakupu komputera o wartości 6 000 zł i stawce amortyzacji wynoszącej 30%, miesięczny koszt zużycia wynosi 1 800 zł. Metoda ta jest często wykorzystywana w praktyce, ponieważ pozwala na prostą kalkulację kosztów oraz umożliwia jednolite planowanie budżetu. W praktyce przedsiębiorstwa korzystają z tej metody, gdy przewidują, że środek trwały będzie generować przychody w równych proporcjach przez cały okres jego eksploatacji. Ważne jest, aby przy obliczeniach uwzględnić również czas użytkowania oraz ewentualne wartości rezydualnych. Metoda liniowa jest zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSR), które preferują przejrzystość i porównywalność danych finansowych.

Pytanie 25

Firma planuje wytworzyć 200 opakowań makaronu. Wymagana ilość mąki do wyprodukowania jednego opakowania wynosi 0,5 kg. Na początku miesiąca stan zapasu mąki wyniósł 0. Ile kilogramów mąki trzeba zakupić, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 10 kg mąki?

A. 110 kg

B. 220 kg

C. 22 kg

D. 11 kg

Aby obliczyć, ile mąki należy zakupić, musimy najpierw określić całkowite zużycie mąki do produkcji 200 opakowań makaronu. Norma zużycia wynosi 0,5 kg na jedno opakowanie, więc dla 200 opakowań potrzebujemy 200 * 0,5 kg = 100 kg mąki. Magazyn na początku miesiąca nie ma żadnych zapasów, co oznacza, że całą wymaganą mąkę musimy zakupić. Jednak celem jest, aby na koniec miesiąca pozostało 10 kg mąki w magazynie. Dlatego musimy dodać tę wartość do całkowitego zapotrzebowania, co daje nam 100 kg + 10 kg = 110 kg. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania zapasami w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Pomagają one w unikaniu zarówno nadwyżki, która może prowadzić do strat, jak i niedoboru, który mógłby zakłócić proces produkcji. Regularne monitorowanie zużycia materiałów oraz odpowiednie planowanie zakupów są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 26

Za opracowanie projektów uchwał gminnych, realizację uchwał gminnych oraz zarządzanie mieniem komunalnym w gminie odpowiedzialny jest

A. wójt

B. sołtys

C. starosta

D. wojewoda

Odpowiedź 'wójt' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, wójt jest organem wykonawczym gminy i to on odpowiada za przygotowanie projektów uchwał rady gminy, wykonanie uchwał oraz gospodarowanie mieniem komunalnym. W praktyce oznacza to, że wójt ma obowiązek nadzorować działalność gminy w zakresie inwestycji, zarządzania nieruchomościami oraz realizacji polityki lokalnej. Na przykład, wójt może zainicjować projekt budowy nowej infrastruktury, a następnie przedstawić radzie gminy odpowiednie uchwały do przyjęcia. Dodatkowo, wójt współpracuje z innymi organami samorządu oraz mieszkańcami, aby skutecznie realizować potrzeby społeczności lokalnej. Wójt ma również możliwość podejmowania decyzji dotyczących wydatkowania funduszy gminnych, co czyni go kluczowym uczestnikiem procesu zarządzania lokalnym budżetem.

Pytanie 27

Firma Odzieżowa sp. z o.o. tworząc plan biznesowy, przeprowadziła analizę SWOT. Jako swoją mocną stronę wskazała

A. ubóstwo społeczeństwa.

B. silną pozycję na rynku.

C. niskie zasoby finansowe.

D. brak przewagi nad rywalami.

Znacząca pozycja firmy na rynku jest istotnym atutem, który może przyczynić się do długoterminowego sukcesu przedsiębiorstwa. W ramach analizy SWOT, identyfikacja mocnych stron, takich jak silna pozycja rynkowa, pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów i opracowanie strategii rozwoju. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy firma odzieżowa posiada rozpoznawalną markę, co umożliwia jej łatwiejsze wprowadzenie nowych produktów na rynek. Silna pozycja może również przyciągać inwestorów oraz partnerów biznesowych, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku. W branży odzieżowej, przedsiębiorstwa o ugruntowanej pozycji często korzystają z przewag skali, co pozwala na obniżenie kosztów produkcji oraz zdobycie większej bazy klientów. Dodatkowo, mocna pozycja na rynku sprzyja budowaniu lojalności klientów oraz zaufania do marki, co w dłuższej perspektywie przekłada się na stabilność finansową i wzrost rentowności. W związku z tym, identyfikacja mocnych stron, takich jak znacząca pozycja rynkowa, jest kluczowym elementem skutecznego planowania strategicznego.

Pytanie 28

Felicja Socha zainwestowała w banku 5 000 zł na lokatę trzymiesięczną, przy rocznej stopie procentowej wynoszącej 8%. Po upływie okresu lokaty otrzyma ona

A. 5 500 zł

B. 5 700 zł

C. 5 300 zł

D. 5 100 zł

Odpowiedź 5 100 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć wartość lokaty po 3 miesiącach, należy zastosować wzór na odsetki prosty. Stopa procentowa wynosi 8% rocznie, co oznacza, że dla 3 miesięcy jest to 2% (8% / 4, ponieważ rok ma 4 kwartały). Kwota odsetek, jakie Felicja Socha otrzyma, to 5 000 zł x 2% = 100 zł. Po dodaniu odsetek do początkowej kwoty, otrzymujemy 5 000 zł + 100 zł = 5 100 zł. Przykładowo, lokaty są popularną formą inwestycji, pozwalającą na bezpieczne pomnażanie oszczędności, a obliczanie odsetek w sposób opisany powyżej jest standardem w branży bankowej, co potwierdza, że korzystanie z lokat jest praktycznym sposobem na zarządzanie finansami.

Pytanie 29

Anna Kłosowska ukończyła zasadniczą szkołę zawodową i ma dwuletnie doświadczenie zawodowe. Od 1 września 2013 r. zmieniła miejsce zatrudnienia. W poprzedniej firmie wykorzystała 14 dni urlopu wypoczynkowego za rok 2013. Ile dni urlopu przysługiwało jej do wykorzystania za rok 2013 w nowym miejscu zatrudnienia?

A. 6 dni

B. 4 dni

C. 10 dni

D. 8 dni

Anna Kłosowska, jako absolwentka zasadniczej szkoły zawodowej z dwuletnim stażem pracy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego. W Polsce standardowo przysługuje 20 dni urlopu rocznie przy pełnoetatowym zatrudnieniu dla pracowników z wykształceniem zasadniczym. Obliczając ilość dni przysługujących jej na 2013 rok, bierzemy pod uwagę, że zmiana pracodawcy miała miejsce 1 września. Zatem do końca roku, pozostały 4 miesiące (wrzesień, październik, listopad, grudzień). Pracownikowi przysługuje 1/12 rocznego wymiaru urlopu za każdy przepracowany miesiąc. W tym przypadku, za 4 miesiące przysługuje 20 dni / 12 miesięcy * 4 miesiące = 6,67 dni, co zaokrągla się do 6 dni. W nowym miejscu pracy Anna ma prawo do wykorzystania 6 dni urlopu, z czego 14 dni wykorzystano w poprzedniej pracy, co oznacza, że pozostało jej 6 dni do wykorzystania w nowym miejscu pracy. Zrozumienie zasad przydzielania urlopu jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego planowania czasu wolnego, ale także dla zarządzania odpowiedzialnością pracodawcy wobec pracowników. W sytuacjach, gdy pracownik zmienia miejsce pracy, kluczowe jest uwzględnienie dni urlopu, które już zostały wykorzystane, co jest zgodne z przepisami prawa pracy.

Pytanie 30

Stanisław Nowakowski, który rozpoczyna działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, składa zgłoszenie identyfikacyjne w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej (NIP) w ramach wniosku o wpis do

A. Krajowego Rejestru Sądowego (KRS)

B. właściwego urzędu statystycznego w danym rejonie

C. właściwego urzędu gminy w danej lokalizacji

D. Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej

Stanisław Nowakowski, rozpoczynając działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, musi złożyć zgłoszenie identyfikacyjne w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), aby uzyskać numer identyfikacji podatkowej (NIP). CEIDG jest kluczowym rejestrem, w którym przedsiębiorcy mogą formalizować swoją działalność, co umożliwia im legalne funkcjonowanie na rynku. W ramach zgłoszenia przedsiębiorca podaje niezbędne dane, takie jak imię, nazwisko, adres miejsca zamieszkania oraz informacje dotyczące planowanej działalności. Warto zauważyć, że w procesie tym następuje automatyczna wymiana informacji z urzędami skarbowymi, co przyspiesza uzyskanie NIP. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy przedsiębiorca zamierza prowadzić sklep internetowy. Wypełniając formularz CEIDG, uzyskuje NIP, co jest niezbędne do wystawiania faktur oraz rozliczeń z urzędami skarbowymi. Ponadto, właściwe zarejestrowanie działalności w CEIDG jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają formalizację działalności w celu uniknięcia problemów prawnych w przyszłości.

Pytanie 31

Do obowiązków Służby Celnej należy ustalanie oraz pobieranie podatków?

A. od towarów i usług z tytułu importu towarów

B. dochodowego od osób fizycznych

C. od spadków i darowizn

D. dochodowego od osób prawnych

Służba Celna odpowiada za pobór podatku od towarów i usług (VAT) w kontekście importu towarów. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ obowiązek podatkowy z tytułu VAT powstaje w momencie przekroczenia towarów przez granicę. W praktyce oznacza to, że każdy importer musi zadbać o odpowiednie zgłoszenie celne, które jest podstawą do naliczenia oraz poboru VAT. Dodatkowo, Służba Celna zajmuje się kontrolą przestrzegania przepisów dotyczących m.in. klasyfikacji towarów oraz ich wartości celnej, co ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego obliczenia podatku. Na przykład, przy imporcie sprzętu elektronicznego, każdy importer musi znać stawki VAT oraz ewentualne ulgi, które mogą się różnić w zależności od kraju pochodzenia. W związku z tym, znajomość przepisów i procedur celnych jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania w obrocie międzynarodowym, co stanowi standard w branży handlowej.

Pytanie 32

Jeśli wskaźnik użycia zdolności produkcyjnej wynosi 94%, to oznacza, że

A. zaplanowana produkcja była mniejsza od wykonanej produkcji o 6%

B. jednostka dysponuje rezerwami produkcyjnymi na poziomie 94%

C. jednostka dysponuje rezerwami produkcyjnymi na poziomie 6%

D. zaplanowana produkcja stanowiła 94% wykonanej produkcji

Wskaźnik wykorzystania zdolności produkcyjnej wyrażony na poziomie 94% wskazuje, że firma osiągnęła prawie pełne wykorzystanie swoich możliwości, co nie sugeruje, że posiada rezerwy produkcyjne na poziomie 94%. Twierdzenie, że jednostka ma rezerwy produkcyjne na poziomie 94%, jest błędne, ponieważ wskaźnik ten wskazuje na to, jak efektywnie są wykorzystywane dostępne zasoby, a nie na ilość rezerw. W rzeczywistości, jeśli 94% zdolności produkcyjnej zostało wykorzystane, oznacza to, że pozostałe 6% to przestrzeń na ewentualne zwiększenie produkcji. Z kolei sugestia, że produkcja planowana stanowiła 94% produkcji wykonanej, jest myląca, ponieważ nie dostarcza rzeczywistego obrazu wykorzystania zdolności produkcyjnych. Produkcja planowana i wykonana to różne pojęcia, a ich wzajemne relacje wymagają bardziej szczegółowej analizy kontekstu. Stwierdzenie, że produkcja planowana była niższa od produkcji wykonanej o 6%, także jest niewłaściwe, ponieważ to implikuje, że firma przekroczyła swoje plany, co nie jest zgodne z przedstawionymi danymi. Generalnie, kluczowym błędem w myśleniu jest nieodróżnianie wskaźnika wykorzystania zdolności produkcyjnej od innych wskaźników, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących efektywności i wydajności procesów produkcyjnych. Ważne jest, aby analizy tego typu oparte były na solidnych podstawach teoretycznych oraz praktycznych, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji operacyjnych.

Pytanie 33

Aby zwiększyć sprzedaż swoich obecnych produktów oraz umocnić swoją pozycję na istniejącym rynku, producent mrożonek podjął takie kroki jak:
- obniżenie cen,
- promowanie intensywnego spożycia mrożonek,
- oferowanie specjalnych zachęt dla lojalnych klientów.

Jaką strategię zastosował producent?

A. Dywersyfikacji produktu

B. Penetracji rynku

C. Rozwoju produktu

D. Rozwoju rynku

Wyboru strategii dywersyfikacji produktu nie można uznać za właściwy, gdyż polega ona na wprowadzaniu nowych produktów na rynek, co nie zostało przedstawione w opisie działań producenta. Dywersyfikacja skupia się na rozszerzeniu oferty o nowe linie produktów, co w tym przypadku nie ma miejsca. Rozwój produktu natomiast odnosi się do wprowadzania nowych lub znacząco ulepszonych produktów, co również nie jest zgodne z opisanymi działaniami. Producent nie wprowadził nowych produktów, a jedynie obniżył ceny oraz wprowadził zachęty do konsumpcji istniejących mrożonek. Strategia rozwoju rynku koncentruje się na wprowadzaniu istniejących produktów na nowe rynki, co również nie jest odzwierciedlone w podjętych działaniach. Aby skutecznie rozpoznać odpowiednią strategię, kluczowe jest zrozumienie, jakie cele są realizowane oraz jakie działania są podejmowane. W tym przypadku producent nie zmienia oferty ani nie wprowadza jej na nowe rynki, co prowadzi do błędnych wniosków. Prawidłowe rozpoznanie strategii jest istotne dla skutecznego planowania działań marketingowych i sprzedażowych, a błędne odpowiedzi mogą skutkować niewłaściwym przydzieleniem zasobów oraz niewłaściwą analizą sytuacji rynkowej.

Pytanie 34

Osoba zajmująca się księgowością korzysta z komputera z włączonym monitorem. Po każdej godzinie pracy powinna mieć możliwość zrobienia przerwy, która jest wliczana do czasu pracy i wynosi co najmniej

A. 5 minut

B. 20 minut

C. 15 minut

D. 10 minut

Odpowiedź 5 minut jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi organizacji czasu pracy, pracownicy, którzy wykonują zadania wymagające długotrwałego skupienia, takie jak praca przy komputerze, mają prawo do regularnych przerw. Ustawa Kodeks pracy w Polsce stanowi, że po każdej godzinie pracy przy monitorze, pracownik powinien mieć prawo do przerwy, która wynosi przynajmniej 5 minut. Takie przerwy mają na celu nie tylko odpoczynek, ale także zapobieganie zmęczeniu wzroku i obciążeniu kręgosłupa. W praktyce, wdrażanie takiego systemu przerw w środowisku biurowym przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy, poprawy samopoczucia pracowników oraz może zmniejszać liczbę dni chorobowych. Firmy, które stosują się do tych przepisów, często zauważają, że ich pracownicy są bardziej skoncentrowani i mniej narażeni na dolegliwości zdrowotne związane z długotrwałym siedzeniem przy komputerze. Dodatkowo, regularne przerwy pomagają w utrzymaniu wysokiego poziomu motywacji oraz redukują stres związany z pracą.

Pytanie 35

Osoba, która ukończyła szkołę średnią i po raz pierwszy podjęła pracę na pełny etat w oparciu o umowę o pracę, uzyska prawo do 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego po przepracowaniu

A. 1 rok

B. 1 tydzień

C. 1 kwartał

D. 1 miesiąc

Odpowiedź "1 miesiąca" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy w Polsce, pracownik nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 1/12 rocznego wymiaru urlopu po każdym miesiącu przepracowanym na umowę o pracę. Przykładowo, jeśli pracownik ma prawo do 20 dni urlopu rocznie, to po pierwszym miesiącu pracy nabywa prawo do 1,67 dnia urlopu. To podejście ma na celu zapewnienie, że pracownicy są w stanie korzystać z urlopu w miarę gromadzenia czasu pracy, co jest korzystne dla ich zdrowia i efektywności. Takie rozwiązanie jest zgodne z Kodeksem pracy, który reguluje zasady przyznawania urlopów i chroni prawa pracowników. W praktyce oznacza to, że nowy pracownik nie musi czekać całego roku, aby skorzystać z przysługujących mu dni wolnych, co może być kluczowe dla jego równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.

Pytanie 36

W podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 8 – Pozostałe przychody należy ewidencjonować

A. otrzymane odsetki od środków pieniężnych na rachunku bankowym

B. kwotę przychodu dziennego ze sprzedaży towarów

C. wartość nabytych materiałów pomocniczych

D. wartość netto z faktury zakupu dotyczącej energii elektrycznej

Pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku kluczowych powodów. Ewidencjonowanie wartości zakupionych materiałów pomocniczych, wartości netto z faktury zakupu za energię elektryczną i kwoty dziennego przychodu ze sprzedaży towarów nie znajduje zastosowania w kolumnie 8, ponieważ każda z tych pozycji ma swoje specyficzne miejsce w dokumentacji księgowej. Zakup materiałów pomocniczych to koszt, który powinien być ewidencjonowany w odpowiednich kolumnach przeznaczonych do rejestracji wydatków, a więc nie może być traktowany jako przychód. Z kolei wartość netto z faktury zakupu za energię elektryczną również nie jest przychodem, ponieważ to wydatki operacyjne, które wpływają na wynik finansowy firmy w postaci kosztów. Co więcej, dzienny przychód ze sprzedaży towarów powinien być rejestrowany jako przychód ze sprzedaży, co ma swoje miejsce w osobnych kolumnach, zgodnych z przepisami. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi, mogą wynikać z pomylenia klasyfikacji przychodów i kosztów, co jest istotne dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz zrozumienia struktury podatkowej przedsiębiorstwa. Kluczowe jest, aby właściwie rozróżniać źródła przychodów oraz ich odpowiednie miejsce w dokumentacji księgowej, co przyczynia się do poprawności ewidencji oraz sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 37

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie według systemu czasowego z dodatkiem. Stawka godzinowa ustalona na podstawie jego indywidualnego zaszeregowania wynosi 20,00 zł, a premia regulaminowa to 16%. Oblicz wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc kwiecień, jeżeli przepracował 160 godzin zgodnie z wymogami czasu pracy?

A. 2 688,00 zł

B. 3 200,00 zł

C. 3 712,00 zł

D. 512,00 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika, należy najpierw określić jego wynagrodzenie podstawowe, a następnie dodać do niego premię regulaminową. Wynagrodzenie podstawowe oblicza się mnożąc stawkę godzinową przez liczbę przepracowanych godzin. W tym przypadku stawka godzinowa wynosi 20,00 zł, a pracownik przepracował 160 godzin. Zatem wynagrodzenie podstawowe wynosi: 20,00 zł * 160 godzin = 3 200,00 zł. Następnie należy obliczyć premię, która wynosi 16% od wynagrodzenia podstawowego. Premia wyniesie: 3 200,00 zł * 0,16 = 512,00 zł. Wynagrodzenie brutto to suma wynagrodzenia podstawowego oraz premii: 3 200,00 zł + 512,00 zł = 3 712,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wynagradzania pracowników i powinny być stosowane w każdym przedsiębiorstwie, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawa pracy oraz zasadami sprawiedliwości płacowej.

Pytanie 38

Narzędzie marketingu mix wykorzystywane przez firmę, które definiuje sposób dystrybucji gotowych towarów na rynku oraz ich sprzedaż do konsumentów lub klientów przemysłowych, to

A. koszt.

B. dystrybucja.

C. towar.

D. reklama.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących kluczowych komponentów marketingu mix. Przykładowo, wybór "produkt" jako odpowiedzi nie uwzględnia istoty dystrybucji, która jest procesem związanym z tym, jak produkt trafia do rąk konsumentów. Produkt to element marketingu mix, który koncentruje się na cechach, jakości, designie oraz innowacyjności oferty, ale nie opisuje metod dostępności na rynku. W przypadku "promocji", ten element odnosi się do komunikacji marketingowej i strategii reklamowej, która ma na celu zwiększenie świadomości marki i zachęcenie do zakupu, jednak nie definiuje mechanizmów, przez które produkt jest dostarczany do klienta. Ostatnia opcja, "cena", również nie dotyczy dystrybucji; jest to czynnik, który dotyczy wartości, jaką klient musi zapłacić za produkt i nie ma bezpośredniego wpływu na to, jak produkt jest dostępny na rynku. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia, jak poszczególne elementy marketingu mix współdziałają ze sobą, co jest kluczowe dla strategii marketingowej każdej firmy. Zrozumienie roli dystrybucji w kontekście całego marketingu mix jest niezbędne do prawidłowego opracowania skutecznych strategii biznesowych.

Pytanie 39

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym

B. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne

C. menedżer sklepu

D. pracownik wyznaczony przez menedżera

Osoba posiadająca uprawnienia energetyczne jest odpowiedzialna za wykonywanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi, w tym naprawy po awariach, takich jak zwarcia. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda osoba przystępująca do wykonywania prac przy urządzeniach energetycznych musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które są potwierdzane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) lub inny odpowiedni organ. Przykładowo, osoba z uprawnieniami E, D lub z certyfikatami SEP (Stowarzyszenie Elektryków Polskich) jest w stanie przeprowadzić takie naprawy zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i techniki. Posiadanie takich uprawnień wiąże się z koniecznością odbycia szkoleń i zdań egzaminów, co gwarantuje, że dana osoba ma odpowiednią wiedzę na temat zasad działania instalacji elektrycznych oraz procedur postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz minimalizacji ryzyka dodatkowych uszkodzeń lub wypadków w miejscu pracy.

Pytanie 40

Dokumenty finansowe potwierdzające zaciągnięcie kredytu przez gminę lub Skarb Państwa, z zapewnieniem ich wykupu w ustalonym terminie, wraz z naliczonymi odsetkami to

A. obligacje

B. weksle

C. akcje

D. czeki

Obligacje to papiery wartościowe, które potwierdzają zaciągnięcie długu przez gminy, Skarb Państwa lub inne podmioty. Inwestorzy, nabywając obligacje, de facto udzielają pożyczki emitentowi w zamian za regularne wypłaty odsetek oraz zwrot wartości nominalnej po upływie określonego terminu. Obligacje są szeroko stosowane jako instrumenty finansowe, umożliwiając gminom i państwom pozyskiwanie kapitału do realizacji inwestycji publicznych, takich jak budowa infrastruktury czy finansowanie programów społecznych. W praktyce, obligacje są klasyfikowane według różnych kryteriów, takich jak termin wykupu, oprocentowanie oraz ryzyko kredytowe. Dobre praktyki w zarządzaniu długiem publicznym zakładają transparentność w emisji obligacji oraz przejrzystość w używaniu pozyskanych środków. Przykładem może być emisja obligacji skarbowych na rozwój infrastruktury transportowej, które przyczyniają się do wzrostu gospodarczego oraz poprawy jakości życia mieszkańców.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej