Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik rachunkowości
- Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
- Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:55
- Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 13:26
Egzamin zdany!
Wynik: 24/40 punktów (60,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Weksel własny wystawiony przez firmę, którego termin wykupu wynosi 6 miesięcy, powinien być zakwalifikowany w bilansie jako element
A. zobowiązań krótkoterminowych
B. aktywów pieniężnych
C. kapitału zapasowego
D. należności krótkoterminowych
Weksel własny wystawiony przez jednostkę, którego termin wykupu wynosi 6 miesięcy, należy zaklasyfikować jako zobowiązanie krótkoterminowe, ponieważ zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSR) oraz krajowymi regulacjami rachunkowymi, zobowiązania krótkoterminowe to te, które mają być uregulowane w ciągu 12 miesięcy od daty bilansowej. W przypadku weksli, jednostka jest zobowiązana do spłaty w ustalonym terminie, co kwalifikuje ten instrument jako zobowiązanie. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której firma wystawia weksel, aby uzyskać finansowanie od dostawcy lub w celu pokrycia krótkoterminowych potrzeb płynnościowych. W konsekwencji, w bilansie jednostka wykazuje to zobowiązanie, co wpływa na wskaźniki płynności, takie jak wskaźnik bieżący oraz szybki, które są kluczowe dla oceny sytuacji finansowej firmy. Ponadto, klasyfikacja jako zobowiązanie krótkoterminowe jest zgodna z zasadą ostrożności, co oznacza, że jednostki powinny unikać nadmiernego optymizmu w raportowaniu swoich aktywów i pasywów.
Pytanie 3
Zgromadzenie udziałowców w spółce z o.o.?
A. reprezentuje spółkę przed sądem i poza nim
B. odbywa się dwa razy w roku w celu weryfikacji sprawozdania finansowego
C. jest organizowane przez biegłego rewidenta
D. podejmuje decyzje dotyczące podziału zysków lub pokrycia strat
Zgromadzenie wspólników w spółce z o.o. ma kluczowe znaczenie dla podejmowania istotnych decyzji dotyczących funkcjonowania przedsiębiorstwa. Jednym z najważniejszych zadań zgromadzenia jest podejmowanie uchwał o podziale zysku lub pokryciu straty, co jest zgodne z przepisami Kodeksu spółek handlowych. Przykład praktyczny: po zakończeniu roku obrotowego zgromadzenie wspólników analizuje wyniki finansowe spółki i podejmuje decyzję, czy i w jakiej wysokości zysk zostanie wypłacony wspólnikom. W przypadku, gdy spółka osiągnęła straty, wspólnicy mogą zdecydować o pokryciu tych strat z kapitału zapasowego lub innych rezerw. Taki proces zapewnia transparentność działań oraz odpowiedzialność wspólników za decyzje finansowe, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Ponadto, uchwały podejmowane na zgromadzeniu mają również wpływ na strategię rozwoju spółki, co podkreśla rolę zgromadzenia jako organu decyzyjnego w spółce.
Pytanie 4
W jakiej formie zatwierdzany jest budżet państwowy?
A. uchwały budżetowej
B. ustawy budżetowej
C. rozporządzenia Ministra Finansów
D. planu budżetowego
Budżet państwa odgrywa fundamentalną rolę w zarządzaniu finansami publicznymi, a jego uchwalenie w formie ustawy budżetowej jest kluczowe dla stabilności ekonomicznej kraju. Odpowiedzi takie jak plan budżetowy, uchwała budżetowa czy rozporządzenie Ministra Finansów nie odnajdują się w kontekście formalnym, w jakim funkcjonuje proces legislacyjny dotyczący budżetu. Plan budżetowy to jedynie roboczy dokument, który może być użyty w trakcie tworzenia budżetu, ale nie ma mocy prawnej. Uchwała budżetowa mogłaby sugerować, że budżet jest uchwalany w formie aktu mniej formalnego, co jest niezgodne z rzeczywistością prawną. Podobnie, rozporządzenie Ministra Finansów nie jest dokumentem uchwalonym w procesie legislacyjnym, lecz aktem wykonawczym, który nie ma na celu określenia całkowitych wydatków i dochodów państwa. Błędem jest zatem interpretacja tych terminów jako równoważnych ustawie budżetowej. Ustawa budżetowa jest jedynym dokumentem, który formalizuje przydział środków publicznych i ich planowanie, co ma kluczowe znaczenie dla przejrzystości oraz efektywności w wydatkowaniu publicznych pieniędzy. Właściwe zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla każdego, kto chce być zaangażowany w zarządzanie finansami publicznymi.
Pytanie 5
Księgowanie operacji gospodarczej PK — naliczenie miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych powinno być przeprowadzone w następujący sposób
A. Dt Wynik finansowy, Ct Podatki i opłaty
B. Dt Rozrachunki z budżetami, Ct Podatek dochodowy
C. Dt Podatek dochodowy, Ct Rozrachunki z budżetami
D. Dt Podatek dochodowy, Ct Wynik finansowy
Zaznaczyłeś dobrą odpowiedź: "Dt Podatek dochodowy, Ct Rozrachunki z budżetami". Przykład księgowania miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych jest dość ważny. Oznacza to, że na koncie "Podatek dochodowy" (debet) rośnie wartość zobowiązań, a na koncie "Rozrachunki z budżetami" (kredyt) pokazujesz, że masz zobowiązanie wobec budżetu państwa. Na przykład, jakby firma naliczyła zaliczkę 10 000 zł, to księgowanie wyglądałoby tak: debet na "Podatek dochodowy" – 10 000 zł oraz kredyt na "Rozrachunki z budżetami" – też 10 000 zł. To jest zgodne z zasadami rachunkowości i MSSF, które mówią o rzetelnym ujmowaniu zobowiązań finansowych.
Pytanie 6
W spółce akcyjnej wartość kapitału zakładowego odpowiada sumie wyemitowanych akcji według ich wartości
A. nominalnej
B. transakcyjnej
C. rynkowej
D. emisyjnej
Emisyjna wartość akcji odnosi się do ceny, po jakiej akcje są oferowane inwestorom w czasie ich pierwszej emisji. Chociaż emisyjna wartość może być wyższa od wartości nominalnej, to jednak nie jest to kwota, która stanowi kapitał zakładowy spółki. Kapitał zakładowy, zgodnie z regulacjami prawnymi, musi być określony według wartości nominalnej akcji, co zapewnia stabilność finansową i zabezpieczenie interesów wierzycieli. Rynkowa wartość akcji zmienia się dynamicznie i zależy od wielu czynników, takich jak wyniki finansowe spółki, stan gospodarki oraz nastroje inwestorów. Dlatego też nie ma ona związku z kapitałem zakładowym. Odpowiedź wskazująca na wartość transakcyjną również jest błędna, ponieważ transakcje na rynku akcji mogą zachodzić po cenach, które nie mają odzwierciedlenia w wartości nominalnej, a tym bardziej nie są podstawą określenia kapitału zakładowego. Typowym błędem myślowym jest mylenie wartości nominalnej z innymi wskaźnikami finansowymi, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących kondycji finansowej spółki. Warto zatem zwrócić uwagę na znaczenie precyzyjnego rozróżnienia tych pojęć, aby lepiej zrozumieć fundamenty finansowe funkcjonowania spółek akcyjnych.
Pytanie 7
Do kosztów stałych w firmie wlicza się
A. zużycie energii w procesie technologicznym
B. zużycie materiałów bezpośrednio
C. wynagrodzenie pracowników pracujących bezpośrednio w produkcji
D. wynagrodzenie pracowników działu administracji
Zrozumienie różnicy pomiędzy kosztami stałymi a zmiennymi jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstwa. Wynagrodzenie pracowników bezpośrednio-produkcyjnych oraz zużycie materiałów bezpośrednich to wydatki, które rosną lub maleją w zależności od poziomu produkcji. Koszty te są klasyfikowane jako zmienne, ponieważ ich wysokość jest ściśle związana z ilością wyprodukowanych dóbr. W praktyce oznacza to, że w sytuacji zwiększonej produkcji, przedsiębiorstwo musi ponosić większe wydatki na wynagrodzenia związane z pracą bezpośrednią oraz na surowce. Podobnie, zużycie energii technologicznej jest również zmienną, ponieważ w miarę wzrostu produkcji, wzrasta zapotrzebowanie na energię, co prowadzi do wyższych kosztów. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych wydatków z kosztami stałymi, co może prowadzić do nieprawidłowych analiz rentowności i nieefektywnego zarządzania budżetem. Koszty stałe, takie jak wynagrodzenie pracowników administracji, są ponoszone niezależnie od działalności operacyjnej, co czyni je bardziej przewidywalnymi, ale również mniej elastycznymi w kontekście dostosowywania się do zmieniających się warunków rynkowych. Ostatecznie, prawidłowe rozróżnienie tych kategorii kosztów jest istotne dla strategicznego planowania i podejmowania decyzji w firmie.
Pytanie 8
Jakie są koszty związane z podstawową działalnością?
A. wydatki na obsługę kredytów
B. wynagrodzenia pracowników
C. odsetki od zaległości podatkowych
D. dyskonto przy sprzedaży obcych czeków
Wynagrodzenia pracowników stanowią kluczowy element kosztów działalności podstawowej, gdyż są niezbędne do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa. W kontekście rachunkowości, koszty te są klasyfikowane jako koszty bezpośrednie, które można przypisać do konkretnej działalności operacyjnej, w tym produkcji, sprzedaży czy świadczenia usług. Przykład praktycznego zastosowania tej wiedzy może obejmować analizę rentowności, gdzie wynagrodzenia pracowników są uwzględniane w kalkulacji kosztów całkowitych, co pozwala na dokładniejsze oszacowanie marży zysku. W standardach rachunkowości, takich jak Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR), uznaje się wynagrodzenia pracowników za istotny element kosztów, który wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Poprawne zarządzanie tymi kosztami, w tym optymalizacja zatrudnienia czy wprowadzenie efektywnych systemów motywacyjnych, może prowadzić do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz konkurencyjności firmy na rynku.
Pytanie 9
W grudniu 2012 roku firma nabyła maszynę produkcyjną o wartości początkowej 60 000 zł. Jednostka ta stosuje amortyzację podatkową. Maszyna będzie amortyzowana metodą degresywną z wykorzystaniem współczynnika 2,0. Stawka amortyzacji wynosi 10%. Jaki będzie roczny odpis amortyzacyjny w 2014 roku?
A. 9 600 zł
B. 11 800 zł
C. 6 000 zł
D. 12 000 zł
Odpowiedzi 6 000 zł, 11 800 zł oraz 12 000 zł są błędne z różnych powodów. W przypadku odpowiedzi 6 000 zł, wartość ta odpowiada pierwszemu rocznemu odpisowi amortyzacyjnemu, ale nie uwzględnia pozostałych lat amortyzacji, co prowadzi do zniekształcenia rzeczywistej wartości odpisu w 2014 roku. Amortyzacja nie jest jednolita w kolejnych latach, a jej obliczenia powinny brać pod uwagę zmieniającą się wartość maszyny. Odpowiedź 11 800 zł może wynikać z błędnego przeliczenia lub pomylenia metod amortyzacji. Ostatecznie, odpowiedź 12 000 zł jest nieprawidłowa, ponieważ chociaż wartość ta mogłaby być właściwym odpisem za pierwszy rok, to nie uwzględnia mechanizmu degresywnego oraz faktu, że wartość rynkowa maszyny ulega obniżeniu w miarę upływu czasu. Typowym błędem jest nieprzestrzeganie zasad dotyczących metod amortyzacji, co może prowadzić do błędnych wyliczeń i nieefektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zrozumienie, jak amortyzacja wpływa na bilans oraz wynik finansowy, jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji finansowych w firmie.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Informacje na temat salda kredytowego konta "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń" mówią
A. o nieodebranych przez pracowników kwotach wynagrodzeń
B. o wypłaconych zaliczkach na wynagrodzenia.
C. o zobowiązaniach wobec organizacji związkowych.
D. o wartości pobranej zaliczki na podatek dochodowy.
Saldo kredytowe konta "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń" pokazuje, ile pieniędzy jest w firmie na wynagrodzenia, które pracownicy już „zdobyli”, ale jeszcze ich nie odebrali. W praktyce oznacza to, że te pieniądze są właściwie w zasięgu ręki, ale pracownicy muszą poczekać na ich wypłatę. To jest ważne z punktu widzenia zarządzania finansami, bo pomaga lepiej planować, kiedy i ile wydamy lub co musimy spłacić. Na przykład, jeśli pracownicy mogą sami wybierać datę wypłaty, to może się zdarzyć, że na koncie rozrachunkowym zbierze się większa suma. Z mojego doświadczenia, warto regularnie patrzeć na te salda, żeby nie było żadnych nieporozumień i żeby wszystko było z prawem pracy w porządku. Analizowanie ich w kontekście ogólnych wynagrodzeń w firmie też jest dobrym pomysłem, bo można wtedy lepiej zrozumieć, jak pracownicy podchodzą do wypłat.
Pytanie 12
Spółka z o.o. nabyła ciężarówkę o początkowej wartości 120 000 zł i wpisała ją do ewidencji środków trwałych w grudniu 2015 roku. Zgodnie z zestawieniem rocznych stawek amortyzacyjnych, obowiązująca stawka dla ciężarówek wynosi 20%. Spółka przyjęła metodę amortyzacji degresywnej, korzystając ze współczynnika podwyższającego 2 oraz stosując przepisy podatkowe. Jaka będzie wartość bilansowa ciężarówki na 31.12.2016 r.?
A. 72 000,00 zł
B. 96 000,00 zł
C. 24 000,00 zł
D. 48 000,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi, takiej jak 48 000,00 zł, 96 000,00 zł czy 24 000,00 zł, może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących zasad amortyzacji. Odpowiedź 48 000,00 zł to kwota amortyzacji, a nie wartość bilansowa po jej odliczeniu. Osoby, które pomyliły te dwie wartości, mogą nie mieć jasności co do definicji wartości bilansowej, która jest wartością początkową pomniejszoną o skumulowaną amortyzację. Wybór 96 000,00 zł mógłby wynikać z mylnego założenia, że amortyzacja nie została uwzględniona w obliczeniach, co jest błędne. Natomiast wybór 24 000,00 zł może być skutkiem pomylenia metod amortyzacji lub zastosowania niewłaściwej stawki. Ważne jest zrozumienie, że amortyzacja degresywna przyspiesza koszty uzyskania przychodów w pierwszych latach użytkowania, co jest korzystne z punktu widzenia zarządzania finansami firmy. Prawidłowe obliczenie wartości bilansowej jest kluczowe dla rzetelnego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz raportowania finansowego, zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF) oraz krajowymi przepisami podatkowymi.
Pytanie 13
Najlepsza pozycja dla osoby nieprzytomnej podczas oczekiwania na pomoc medyczną to
A. leżąca na plecach
B. w pozycji pionowej
C. wygodna dla pacjenta
D. boczna ustalona
Odpowiedź 'boczna ustalona' jest prawidłowa, ponieważ ta pozycja jest uznawana za najbardziej bezpieczną dla osób nieprzytomnych. Umożliwia ona odpływ wydzielin z jamy ustnej, co zmniejsza ryzyko aspiracji i uduszenia. Leżąc na boku, osoba nieprzytomna ma również zmniejszone ryzyko ucisku na drogi oddechowe, co jest kluczowe w sytuacji zagrożenia życia. W praktyce, jeśli osoba jest nieprzytomna, należy ją delikatnie obrócić na bok, upewniając się, że jej głowa jest lekko odchylona do tyłu, co pozwala na swobodny przepływ powietrza. Standardy pierwszej pomocy, takie jak wytyczne American Heart Association, zalecają tę pozycję w sytuacjach awaryjnych. Dodatkowo, utrzymując tę pozycję, można łatwiej monitorować stan poszkodowanego oraz uniknąć potencjalnych urazów w przypadku wymiotów. Warto zawsze pamiętać o stałym monitorowaniu oddechu i tętna osoby nieprzytomnej, co może pomóc w szybkiej ocenie jej stanu zdrowia.
Pytanie 14
Nieruchomości nabyte w celu uzyskania zysków finansowych związanych ze wzrostem ich wartości są klasyfikowane jako
A. kapitały własne
B. inwestycje długoterminowe
C. środki trwałe
D. środki trwałe w budowie
Grunty zakupione w celu uzyskania korzyści ekonomicznej wynikającej z przyrostu ich wartości klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. Inwestycje długoterminowe to aktywa, które przedsiębiorstwo nabywa z zamiarem ich posiadania przez dłuższy okres, zazwyczaj przekraczający jeden rok. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), inwestycje te są ujmowane w bilansie jako składniki aktywów niekurczących się. Przykładem takiej inwestycji może być zakup działki pod przyszłą zabudowę, która z czasem zwiększy swoją wartość w wyniku rozwoju infrastruktury w okolicy. Inwestycje długoterminowe są kluczowe dla strategii rozwoju firmy, ponieważ pozwalają na zabezpieczenie kapitału oraz generowanie przyszłych przychodów. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują analizy rentowności, takie jak wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) czy wartość bieżąca netto (NPV), aby ocenić opłacalność takich przedsięwzięć.
Pytanie 15
Która z wymienionych transakcji gospodarczych powoduje zmiany tylko w pasywach?
A. Nabyto dłużne papiery wartościowe o wartości 3 500 zł
B. Przeznaczono część zysku na powiększenie kapitału zapasowego o sumę 12 000 zł
C. Zrealizowano czek rozrachunkowy na kwotę 5 200 zł
D. Sprzedano towary za gotówkę w wysokości 23 000 zł
Przeznaczenie części zysku na zwiększenie kapitału zapasowego to operacja, która wpływa wyłącznie na pasywa bilansu przedsiębiorstwa. W wyniku tej operacji zwiększa się kapitał zapasowy, co jest elementem pasywów. Wartością dodaną takiej decyzji jest, że kapitał zapasowy pełni funkcję rezerwy finansowej, która może być użyta w trudnych czasach lub na inwestycje. Przykładowo, jeśli firma osiąga zyski, może zdecydować się na ich reinwestycję w rozwój lub zbudowanie rezerw, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami. Przeznaczanie zysku na kapitał zapasowy jest również zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które promują odpowiedzialne zarządzanie kapitałem własnym firm. Wspierając w ten sposób stabilność finansową firmy, przedsiębiorstwo jest lepiej przygotowane na nieprzewidziane okoliczności, co jest kluczowe dla jego długoterminowego sukcesu.
Pytanie 16
Jak kwalifikuje się spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego?
A. w aktywach niematerialnych i prawnych
B. w środkach trwałych
C. w środkach trwałych w budowie
D. w inwestycjach długoterminowych
Klasyfikowanie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w wartościach niematerialnych i prawnych jest mylne, ponieważ ta kategoria obejmuje aktywa, które nie mają formy materialnej, ale mogą przynosić korzyści ekonomiczne, takie jak patenty, licencje czy know-how. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, mimo że nie ma materialnej formy, jest związane z konkretnym lokalem, który można wykorzystywać, co umiejscawia go w innej kategorii aktywów. Ujęcie tego prawa w środkach trwałych w budowie również jest nieprawidłowe, ponieważ ta kategoria odnosi się do aktywów, które są w trakcie budowy lub instalacji, a nie do aktywów gotowych do użytkowania. Ponadto, klasyfikowanie tego prawa w inwestycjach długoterminowych nie oddaje istoty tego aktywa, które jest wykorzystywane do celów mieszkalnych przez członków spółdzielni, a nie traktowane jako inwestycja w tradycyjnym rozumieniu. W praktyce, błędne klasyfikacje mogą prowadzić do nieprawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej jednostki, co z kolei wpłynie na decyzje zarządu oraz ocenę przedsiębiorstwa przez inwestorów. Właściwe zrozumienie klasyfikacji aktywów i ich wpływu na sprawozdania finansowe jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w każdej organizacji.
Pytanie 17
Firma dysponuje poniższymi składnikami aktywów:
- środki trwałe 25 000 zł
- zapasy 12 000 zł
- należności od klientów 8 000 zł
- inwestycje krótkoterminowe 5 000 zł
Jaką część aktywów stanowią środki trwałe w tej firmie?
A. 50%
B. 40%
C. 74%
D. 16%
Poprawna odpowiedź to 50%, ponieważ aktywa trwałe przedsiębiorstwa stanowią 25 000 zł z 50 000 zł całkowitych aktywów. Aby obliczyć udział aktywów trwałych w całkowitych aktywach, należy zastosować wzór: (aktywa trwałe / całkowite aktywa) * 100%. W naszym przypadku obliczenia są następujące: (25 000 zł / (25 000 zł + 12 000 zł + 8 000 zł + 5 000 zł)) * 100% = (25 000 zł / 50 000 zł) * 100% = 50%. Zrozumienie struktury aktywów jest kluczowe dla analizy finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na ocenę jego zdolności do generowania przychodów i zarządzania ryzykiem. W praktyce, inwestorzy i analitycy często wykorzystują te informacje do oceny stabilności finansowej firmy oraz jej możliwości rozwoju. Warto również zauważyć, że utrzymanie właściwej proporcji między aktywami trwałymi a obrotowymi jest istotne dla płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego długoterminowej strategii inwestycyjnej.
Pytanie 18
Wynik finansowy brutto Przedsiębiorstwa Handlowego SIGMA sp. z o.o., obliczony na podstawie sald wybranych kont księgowych na koniec okresu sprawozdawczego, wynosi
| Salda wybranych kont księgowych | |
| Przychody ze sprzedaży towarów | 50 000 zł |
| Wartość sprzedanych towarów | 20 000 zł |
| Pozostałe przychody operacyjne | 5 000 zł |
| Zyski nadzwyczajne | 5 000 zł |
| Podatek dochodowy | 7 500 zł |
A. 40 000 zł
B. 22 400 zł
C. 30 000 zł
D. 72 400 zł
Wynik finansowy brutto jest kluczowym wskaźnikiem dla przedsiębiorstw, ponieważ odzwierciedla różnicę między przychodami a kosztami, a jego obliczenie pozwala na ocenę efektywności działalności gospodarczej. W przypadku Przedsiębiorstwa Handlowego SIGMA sp. z o.o., wynik finansowy brutto wynoszący 40 000 zł został obliczony zgodnie z zasadami rachunkowości. Przychody ze sprzedaży towarów wynoszą 50 000 zł, co stanowi główne źródło przychodu. Od tej kwoty odejmujemy wartość sprzedanych towarów, która wynosi 20 000 zł, co daje nam 30 000 zł. Następnie dodajemy pozostałe przychody operacyjne w wysokości 5 000 zł oraz zyski nadzwyczajne, które również wynoszą 5 000 zł. Suma 30 000 zł (po odjęciu wartości sprzedanych towarów) plus 10 000 zł (łączna suma pozostałych przychodów) prowadzi nas do wyniku finansowego brutto w wysokości 40 000 zł. Zrozumienie tego procesu jest fundamentalne w praktyce księgowej i pozwala na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych oraz planowanie przyszłych działań. Zgodność z zasadami rachunkowości zapewnia transparentność finansową przedsiębiorstwa i umożliwia efektywne zarządzanie jego zasobami.
Pytanie 19
Niedobór materiałów w magazynie, stwierdzony w operacji gospodarczej o treści PK, powinien być zaksięgowany na kontach
A. Wn Materiały oraz Ma Zużycie materiałów i energii
B. Wn Materiały oraz Ma Rozlicznie niedoborów i szkód
C. Wn Rozlicznie niedoborów i szkód oraz Ma Materiały
D. Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Materiały
Odpowiedź wskazująca na zaksięgowanie operacji w sposób: Wn Rozlicznie niedoborów i szkód oraz Ma Materiały jest prawidłowa, ponieważ w przypadku stwierdzenia niedoboru materiałów w magazynie, konieczne jest ujęcie tej sytuacji na kontach księgowych. Kiedy wykrywamy niedobór, to w księgowości rejestrujemy go poprzez zwiększenie konta związane z rozliczeniami niedoborów, co jest technicznie poprawnym zapisem obciążającym konto Wn. Z drugiej strony, konto Materiały, które reprezentuje posiadane zapasy, musi zostać zmniejszone, co odzwierciedla zapis Ma. W praktyce, takie podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby każde zdarzenie gospodarcze było ujmowane w sposób, który odzwierciedla realny stan zapasów. Przykładem może być firma, która regularnie przeprowadza inwentaryzację i w przypadku wykrycia różnic, dokonuje odpowiednich zapisów w księgach, aby utrzymać ich dokładność i zgodność z rzeczywistością.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Rentowność aktywów firmy wskazuje
A. na efektywność użycia aktywów
B. na proporcję zysku do całkowitych kosztów
C. na proporcję zysku do przychodów ze sprzedaży
D. na efektywność kapitału własnego
Rentowność majątku przedsiębiorstwa, określana często jako wskaźnik ROA (Return on Assets), jest kluczowym wskaźnikiem efektywności, który informuje o tym, jak skutecznie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Wskaźnik ten oblicza się, dzieląc zysk netto przez całkowite aktywa. Im wyższy wskaźnik, tym lepsze wykorzystanie aktywów i większa efektywność operacyjna firmy. Przykładowo, jeśli firma posiada aktywa o wartości 1 miliona złotych i generuje zysk netto w wysokości 100 tysięcy złotych, to jej rentowność majątku wynosi 10%. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika pozwala menedżerom na ocenę efektywności inwestycji oraz porównanie wyników finansowych z innymi firmami w branży. W standardach zarządzania finansami, takich jak te opracowane przez CFA Institute, rentowność aktywów jest uznawana za jeden z kluczowych wskaźników do oceny stabilności i wydajności finansowej przedsiębiorstwa, co ma znaczenie dla inwestorów, analityków oraz kredytodawców.
Pytanie 23
Cena zakupu maszyny produkcyjnej wynosi 12 000,00 zł, a szacowany czas użytkowania to 4 lata. Jaką kwotę będzie wynosił miesięczny odpis amortyzacyjny?
A. 3 000,00 zł
B. 250,00 zł
C. 750,00 zł
D. 1 000,00 zł
Zrozumienie procesu amortyzacji jest kluczowe, aby unikać błędnych wniosków. Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 750,00 zł, 1 000,00 zł, czy 3 000,00 zł, wynikają z błędów w obliczeniach lub interpretacji. Odpowiedź 750,00 zł sugeruje, że miesięczny odpis obliczono na podstawie błędnego przyjęcia, że okres eksploatacji wynosi 16 miesięcy, co jest niezgodne z danymi zadania. Odpowiedź 1 000,00 zł mogła wynikać z zamiany wartości rocznej na miesięczną bez odpowiedniego przeliczenia, co jest typowym błędem przy obliczeniach amortyzacyjnych. Wreszcie, 3 000,00 zł odnosi się do rocznego odpisu, a nie miesięcznego, co może prowadzić do zamieszania w praktyce księgowej. Kluczowe jest, aby przy obliczeniach amortyzacyjnych przestrzegać zasady, że wartość początkowa jest dzielona przez okres jej eksploatacji, a następnie wynik jest dzielony przez 12, aby uzyskać wartość miesięczną. Zrozumienie tej logiki jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami i aktywami firmy, ponieważ niewłaściwe obliczenia mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych oraz nieprawidłowego raportowania w dokumentacji finansowej.
Pytanie 24
W którym zespole kont występuje konto Rozliczenie zakupów?
A. W zespole 2 - Rozrachunki i roszczenia
B. W zespole 5 - Koszty według typów działalności oraz ich rozliczenie
C. W zespole 3 - Materiały i towary
D. W zespole 4 - Koszty według rodzajów oraz ich rozliczenie
Rozważając inne zespoły planu kont, można zauważyć, że odpowiedzi wskazujące na zespół 4, 2 oraz 5 bazują na mylnym rozumieniu funkcji poszczególnych grup kont. Zespół 4, dotyczący kosztów według rodzajów i ich rozliczenia, koncentruje się na kategoryzacji kosztów operacyjnych, podczas gdy konto 'Rozliczenie zakupów' jest ściśle powiązane z zarządzaniem zapasami. Zespół 2, obejmujący rozrachunki i roszczenia, dotyczy bardziej relacji z kontrahentami oraz zobowiązań finansowych, co nie pokrywa się z tematyką zakupów materiałów. Zespół 5 natomiast zajmuje się kosztami związanymi z różnymi typami działalności, co również nie jest właściwe w kontekście rozliczenia zakupów. Powszechnym błędem w podejściu do klasyfikacji kont jest pomieszanie funkcji kont operacyjnych z kontami bilansowymi. Właściwe zrozumienie, że 'Rozliczenie zakupów' jest elementem zarządzania materiałami i towarami, jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia rachunkowości i nie można go utożsamiać z innymi aspektami finansowymi przedsiębiorstwa. Dobre praktyki w rachunkowości wymagają, aby każde konto było przypisane do odpowiedniej kategorii, co pozwala na dokładne śledzenie i analizę kosztów oraz przychodów.
Pytanie 25
Na podstawie danych przedstawionych w tabeli, dotyczących wyników inwentaryzacji towarów w przedsiębiorstwie handlowym, ustal wartość różnic inwentaryzacyjnych.
| L.p. | Nazwa towaru | Cena jednostkowa netto | Stan według: | |
|---|---|---|---|---|
| spisu z natury | zapisów księgowych | |||
| 1. | Lampa solarna | 30 zł/szt. | 70 szt. | 72 szt. |
| 2. | Latarka diodowa | 20 zł/szt. | 120 szt. | 110 szt. |
A. Niedobór lamp solarnych 60 zł i niedobór latarek diodowych 200 zł
B. Nadwyżka lamp solarnych 60 zł i niedobór latarek diodowych 200 zł
C. Niedobór lamp solarnych 60 zł i nadwyżka latarek diodowych 200 zł
D. Nadwyżka lamp solarnych 60 zł i nadwyżka latarek diodowych 200 zł
Poprawna odpowiedź to niedobór lamp solarnych w wysokości 60 zł oraz nadwyżka latarek diodowych o wartości 200 zł. Przy analizie wyników inwentaryzacji na podstawie danych z tabeli, ważne jest zrozumienie różnicy między stanem magazynowym wynikającym z zapisów księgowych a rzeczywistym stanem towarów. W przypadku lamp solarnych, ustalono niedobór 2 sztuk, co przy cenie jednostkowej 30 zł za sztukę daje 60 zł. Dla latarek diodowych stwierdzono 10 sztuk nadwyżki, co przy cenie 20 zł za sztukę daje 200 zł. Dokładne przeprowadzanie inwentaryzacji jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, gdyż pozwala na bieżące monitorowanie stanu towarów, co wpływa na efektywność operacyjną przedsiębiorstwa. Utrzymywanie dokładnych danych magazynowych jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw i może pomóc w uniknięciu strat finansowych spowodowanych niedoborami lub nadwyżkami.
Pytanie 26
Firma produkcyjna rejestruje wyroby gotowe według stałej ceny ewidencyjnej w wysokości 190 zł za sztukę. W trakcie miesiąca wyprodukowano 500 sztuk wyrobów gotowych. Rzeczywiste koszty produkcji tych wyrobów wyniosły 100 000 zł. Nie ma produkcji niezakończonej. Odchylenia od cen ewidencyjnych wyrobów gotowych przyjętych do magazynu sumują się do
A. 5 000,00 zł
B. 45 000,00 zł
C. 40 000,00 zł
D. 7 000,00 zł
Odpowiedź 5 000,00 zł jest jak najbardziej trafna. Widzisz, w tym zadaniu chodziło o porównanie ceny ewidencyjnej z rzeczywistymi kosztami produkcji gotowych wyrobów. Przedsiębiorstwo ma wyroby, które są ewidencjonowane po cenie 190 zł za sztukę, a przy produkcji 500 sztuk, ich wartość ewidencyjna wychodzi 95 000 zł. Realnie jednak, koszty wytworzenia wyniosły 100 000 zł, więc odchylenie od ceny to 5 000 zł. Takie kalkulacje to podstawa w zarządzaniu kosztami, bo pomagają monitorować, jak efektywnie działa produkcja. W praktyce, przedsiębiorstwa często wykorzystują podobne analizy, żeby poprawić swoje procesy produkcyjne i zwiększyć rentowność. Zrozumienie tych rzeczy to klucz do dobrego zarządzania finansami w firmie.
Pytanie 27
V Konta wynikowe jednostki handlowej wykazują następujące obroty.Ustal wynik z działalności operacyjnej.
| − Przychody ze sprzedaży towarów | 121 600,00 zł |
| − Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu | 67 000,00 zł |
| − Koszty handlowe | 13 200,00 zł |
| − Pozostałe koszty operacyjne | 7 800,00 zł |
| − Przychody finansowe | 6 600,00 zł |
| − Koszty finansowe | 8 000,00 zł |
A. 32 200,00 zł
B. 40 200,00 zł
C. 54 600,00 zł
D. 33 600,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia mechanizmu obliczania wyniku z działalności operacyjnej. Niektóre osoby mogą mylnie sądzić, że przychody finansowe lub inne przychody, takie jak odsetki, powinny być uwzględnione w tym obliczeniu. Wynik operacyjny koncentruje się wyłącznie na podstawowych działalnościach przedsiębiorstwa, co oznacza, że koszty i przychody z działalności finansowej są całkowicie pomijane. Na przykład, jeśli ktoś nie uwzględni kosztów sprzedanych towarów lub kosztów handlowych, przy obliczaniu wyników, może dojść do zawyżenia wyniku operacyjnego. Dodatkowo, błędy mogą wynikać z niepoprawnego klasyfikowania kosztów lub przychodów. W praktyce, wiele osób myli pojęcie działalności operacyjnej z działalnością finansową, co prowadzi do nieprawidłowych ocen wyników. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie elementy powinny być uwzględnione w obliczeniach, a które można pominąć. Kluczową lekcją jest to, że każdy menedżer powinien być w stanie oddzielić wyniki operacyjne od finansowych, aby uzyskać pełny obraz kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 28
Osiągnięcie prawidłowego salda końcowego, jednak z pojawieniem się zawyżonych obrotów na koncie księgowym, wynika z naprawienia błędów księgowych przy pomocy
A. storna czerwonego
B. skreślenia
C. storna czarnego
D. korekty zapisu
Storna czarnego to technika stosowana w księgowości, mająca na celu skorygowanie błędów w zapisach konta księgowego. Proces ten polega na wprowadzeniu zapisów przeciwnych do błędnych, co pozwala na uzyskanie prawidłowego salda końcowego. Przykładowo, jeśli na koncie przychodów błędnie zapisano zbyt wysoką kwotę, storno czarnego polegałoby na wprowadzeniu zapisu o tej samej kwocie, ale z przeciwnym znakiem, co skoryguje stan konta do prawidłowego poziomu. Dobrą praktyką jest dokumentowanie wszystkich storna w celu zapewnienia przejrzystości i zgodności z zasadami rachunkowości. Warto także podkreślić, że storna czarnego są preferowane w sytuacjach, w których konieczne jest zachowanie historii transakcji, co jest istotne dla audytów oraz analizy finansowej. Stornowanie błędów jest kluczowe, aby utrzymać wiarygodne i dokładne księgi rachunkowe, co ma bezpośredni wpływ na decyzje zarządu oraz zaufanie interesariuszy.
Pytanie 29
Transakcję gospodarczą o treści "Wz - wydanie sprzedanych wyrobów gotowych odbiorcy" należy ująć w księgach na kontach
A. Wn Wyroby gotowe, Ma Koszty działalności podstawowej
B. Wn Wyroby gotowe, Ma Koszt sprzedanych wyrobów gotowych
C. Wn Koszt sprzedanych wyrobów gotowych, Ma Wyroby gotowe
D. Wn Koszty działalności podstawowej, Ma Wyroby gotowe
Odpowiedź 'Wn Koszt sprzedanych wyrobów gotowych, Ma Wyroby gotowe' jest na pewno dobra. Idealnie odzwierciedla to, jak to wygląda w praktyce księgowania przy wydaniu wyrobów gotowych. Kiedy sprzedajemy te wyroby, w rzeczywistości obciążamy koszt tych produktów, co ma wpływ na naszą sytuację finansową. Koszt sprzedanych wyrobów gotowych to wartość, którą przenosimy z bilansu z tego konta na konto zysków i strat. Z tego, co wiem, zgodnie z zasadami rachunkowości, musimy to dobrze księgować na koncie kosztów sprzedaży. Konto 'Wyroby gotowe' to konto pasywne, które maleje, jak wyroby idą do sprzedaży. Na przykład w firmie produkcyjnej, która często wydaje swoje wyroby, ważne jest mieć dobrze zapisane te operacje, żeby mieć jasny obraz finansów. Z mojej perspektywy, właściwe księgowanie to klucz do analizy kosztów i rentowności, co z kolei pozwala podejmować lepsze decyzje biznesowe i spełniać standardy rachunkowości (IFRS).
Pytanie 30
Która zasada księgowości obejmuje rejestrowanie w księgach rachunkowych wszystkich przychodów oraz kosztów, które odnoszą się do określonego okresu, niezależnie od daty ich uregulowania?
A. Istotności
B. Ostrożnej wyceny
C. Ciągłości
D. Memoriału
Zasady rachunkowości, takie jak istotność, ostrożna wycena i ciągłość, nie odnoszą się bezpośrednio do problemu ujęcia przychodów i kosztów w sposób opisany w pytaniu. Zasada istotności koncentruje się na tym, czy określone informacje mają znaczenie dla użytkowników sprawozdań finansowych. Oznacza to, że pewne transakcje mogą być pominięte lub zgrupowane, jeśli są uznawane za mało istotne w kontekście całego sprawozdania. To podejście może prowadzić do niepełnych informacji, co z kolei może zafałszować obraz sytuacji finansowej jednostki. Ostrożna wycena natomiast dotyczy szacowania wartości aktywów i pasywów w sposób, który nie przeszacowuje ich wartości, co jest istotne dla zachowania ostrożności w raportowaniu, ale nie odnosi się do samego momentu ujęcia przychodów i kosztów. Zasada ciągłości zakłada, że przedsiębiorstwo będzie prowadzone w dającej się przewidzieć przyszłości, co wpływa na sposób dokonywania wyceny aktywów i pasywów, ale nie ma związku z konkretnym określaniem, kiedy przychody i koszty powinny być rejestrowane w księgach. Często błędne jest myślenie, że wszystkie te zasady mogą zastąpić zasadę memoriału, co prowadzi do nieprawidłowego ujęcia zdarzeń gospodarczych i zniekształca obraz sytuacji finansowej jednostki.
Pytanie 31
Czy wynik finansowy netto stanowi element
A. aktywów obrotowych
B. zobowiązań
C. kapitałów własnych
D. aktywów trwałych
Wynik finansowy netto jest istotnym elementem kapitałów własnych przedsiębiorstwa. Reprezentuje on różnicę pomiędzy przychodami a kosztami, co wskazuje na zdolność firmy do generowania zysku. W praktyce, wynik ten wpływa na wartość kapitału własnego w bilansie, ponieważ zyski zatrzymane zwiększają kapitał własny, co z kolei wspiera dalszy rozwój firmy. Na przykład, jeśli przedsiębiorstwo osiąga zyski, może zdecydować się na reinwestycję tych środków w rozwój, co prowadzi do wzrostu jego wartości rynkowej i możliwości finansowych. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), wyniki finansowe powinny być jasno przedstawione w rachunku zysków i strat, co umożliwia transparentność i zrozumienie finansów firmy. Tak więc, kapitały własne, w tym wynik finansowy netto, są kluczowe dla analizy finansowej i oceny sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa.
Pytanie 32
Na zakończenie okresu sprawozdawczego saldo konta Rozliczenia międzyokresowe kosztów bierne?
A. jest częścią pasywów
B. jest częścią aktywów
C. jest przenoszone na konto Rozliczenie kosztów
D. jest przenoszone na konto Wynik finansowy
Możliwe nieporozumienia dotyczące klasyfikacji salda konta Rozliczenia międzyokresowe kosztów bierne mogą wynikać z mylnych interpretacji. Przeniesienie tego salda na konto Wynik finansowy lub Rozliczenie kosztów zakłada, że te kwoty są już zrealizowanymi kosztami, które powinny wpływać na aktualny wynik przedsiębiorstwa, co jest niezgodne z zasadami rachunkowości. Koszty te dotyczą bowiem przyszłych okresów i nie powinny wpływać na bieżący wynik finansowy, dopóki nie zostaną rzeczywiście poniesione w danym okresie sprawozdawczym. Przypisanie tych kosztów do aktywów także jest błędne, ponieważ aktywa reprezentują zasoby, które przedsiębiorstwo posiada i kontroluje, a które przynoszą korzyści ekonomiczne. W przypadku rozliczeń międzyokresowych mamy do czynienia z rodzajem zobowiązania, które w przyszłości będzie musiało zostać uregulowane, co czyni je pasywami. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych oraz analizy sytuacji finansowej firmy. W praktyce, niepoprawne klasyfikacje mogą prowadzić do zniekształcenia obrazu finansowego przedsiębiorstwa oraz jego płynności, co z kolei może wpływać na decyzje inwestycyjne oraz kredytowe.
Pytanie 33
Zdarzenie gospodarcze o treści "nałożono karę umowną na dostawcę z powodu opóźnienia w dostawie" będzie skutkować wzrostem
A. pozostałych przychodów operacyjnych
B. nadzwyczajnych zysków
C. pozostałych kosztów operacyjnych
D. nadzwyczajnych strat
Naliczona kara umowna dla dostawcy z tytułu opóźnienia dostawy ma charakter przychodu operacyjnego, dlatego jej zaksięgowanie skutkuje zwiększeniem pozostałych przychodów operacyjnych. W praktyce, kara umowna jest formą rekompensaty za niewykonanie umowy w określonym terminie, co narusza warunki umowy. W księgowości takie przychody powinny być klasyfikowane jako przychody operacyjne, ponieważ wynikają z działalności związanej z działalnością przedsiębiorstwa. Na przykład, jeśli firma zajmuje się dystrybucją produktów i nalicza karę dostawcy, jest to bezpośrednio związane z jej działalnością operacyjną. Przychody te nie są klasyfikowane jako zyski nadzwyczajne, ponieważ nie wynikają z nietypowych lub jednorazowych zdarzeń, ale są wynikiem regularnej działalności gospodarczej. Warto odnotować, że zgodnie z ustawą o rachunkowości, każda zmiana w przychodach operacyjnych powinna być starannie dokumentowana, co zapewnia przejrzystość i zgodność z regulacjami prawnymi.
Pytanie 34
Zakład zajmujący się masową produkcją jednego rodzaju prostych wyrobów powinien przy obliczaniu jednostkowego kosztu wytwarzania gotowego produktu zastosować kalkulację
A. podziałową ze współczynnikami
B. podziałową prostą
C. dolaczeniową zleceniową
D. dolaczeniową asortymentową
Kalkulacja podziałowa prosta jest odpowiednia dla przedsiębiorstw zajmujących się masową produkcją jednego asortymentu prostych produktów, ponieważ umożliwia ona efektywne rozliczenie kosztów wytworzenia na jednostkę produkcji. W tym podejściu całkowite koszty produkcji są dzielone przez liczbę wyprodukowanych jednostek, co pozwala na uzyskanie kosztu jednostkowego. Przykładem może być fabryka zajmująca się produkcją napojów, gdzie koszty surowców, wynagrodzeń i operacyjne są sumowane i dzielone przez liczbę wyprodukowanych butelek. Dobrze zorganizowane przedsiębiorstwa korzystają z tej metody w celu uproszczenia kalkulacji kosztów, co jest zgodne z praktykami rachunkowości zarządczej i pozwala na efektywne monitorowanie rentowności. Umożliwia to również lepsze planowanie produkcji oraz strategii cenowej, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Ujemne różnice kursowe klasyfikowane są jako
A. inne koszty operacyjne
B. inne przychody operacyjne
C. przychody z działalności finansowej
D. koszty z działalności finansowej
Wybór pozostałych przychodów operacyjnych, przychodów finansowych lub pozostałych kosztów operacyjnych jest błędny, ponieważ każda z tych kategorii odnosi się do innych aspektów działalności firmy, które nie mają bezpośredniego związku z ujemnymi różnicami kursowymi. Pozostałe przychody operacyjne są związane z działalnością podstawową firmy, ale nie dotyczą transakcji walutowych, jak to ma miejsce w przypadku różnic kursowych. Przychody finansowe obejmują przychody uzyskane z inwestycji lub lokat kapitałowych, co również nie ma związku z ujemnymi różnicami kursowymi. Z kolei pozostałe koszty operacyjne to koszty niepowiązane z działalnością finansową, takie jak amortyzacja czy wydatki na marketing. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że różnice kursowe to efekt dynamicznych zmian na rynku walutowym, które wpływają na zobowiązania i należności wyrażone w obcych walutach, i powinny być klasyfikowane w ramach kosztów finansowych. Niezrozumienie tego mechanizmu może prowadzić do błędnych decyzji finansowych oraz problemów z raportowaniem, co w konsekwencji wpływa na analizę rentowności przedsiębiorstwa.
Pytanie 37
Jakie elementy bilansu obejmuje pożyczka o terminie spłaty 18 miesięcy, otrzymana przez przedsiębiorstwo od innej firmy?
A. Zobowiązania krótkoterminowe
B. Zobowiązania długoterminowe
C. Należności krótkoterminowe
D. Należności długoterminowe
Odpowiedzi takie jak 'należności krótkoterminowe', 'zobowiązania krótkoterminowe' oraz 'należności długoterminowe' są błędne, ponieważ każda z nich opiera się na nieporozumieniu związanym z definicjami zobowiązań oraz należności w kontekście bilansu. Należności krótkoterminowe to aktywa, które przedsiębiorstwo ma prawo otrzymać w ciągu roku, co oznacza, że nie odnoszą się one do pożyczek zaciąganych przez firmę. Zobowiązania krótkoterminowe natomiast dotyczą długów, które muszą być spłacone w przeciągu jednego roku, co również nie odnosi się do podanej pożyczki o 18-miesięcznym terminie spłaty. Z kolei należności długoterminowe są związane z aktywami, które przedsiębiorstwo ma prawo otrzymać w okresie dłuższym niż rok. Błąd w klasyfikacji zobowiązań i należności jest częstym problemem w ocenie sytuacji finansowej przedsiębiorstw, co może prowadzić do mylnych wniosków dotyczących ich płynności finansowej oraz zdolności do obsługi długów. Poprawne rozróżnienie tych kategorii jest kluczowe dla sporządzania rzetelnych sprawozdań finansowych oraz dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 38
Korekta błędów księgowych przy użyciu storna czarnego skutkuje na poprawianych kontach
A. zawyżeniem obrotów
B. obniżeniem obrotów
C. obniżeniem salda końcowego
D. zawyżeniem salda końcowego
Odpowiedź 'zawyżenie obrotów' jest prawidłowa, ponieważ storno czarne to technika księgowa, która polega na anulowaniu wcześniejszych zapisów poprzez dokonanie przeciwnych wpisów na tych samych kontach. W efekcie, przywracamy pierwotne stany konta do momentu sprzed błędu. Z tego powodu obroty na korygowanym koncie wzrastają, co skutkuje ich zawyżeniem. Przykładowo, jeśli na koncie przychodów zapisano błąd na kwotę 1000 zł, a po skorygowaniu przychody zwiększymy o 1000 zł, to obroty na tym koncie wyniosą 2000 zł. Ta praktyka jest zgodna z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie transakcje były prawidłowo udokumentowane oraz by błędy były korygowane w sposób transparentny. Zastosowanie storna czarnego jest szczególnie istotne w kontekście audytu finansowego oraz raportowania, gdyż zapewnia zgodność z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR).
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.