Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik technologii chemicznej
  • Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 12:56
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 13:25

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Proces zobojętniania kwasu fosforowego(V) przebiega zgodnie z reakcją przedstawioną równaniem H3PO4 + 3NaOH → Na3PO4 + 3H2O Ile kg NaOH, użytego z 10% nadmiarem, trzeba zużyć na zobojętnienie 294 kg kwasu fosforowego(V)?

MH3PO4 = 98 g/mol
MNaOH = 40 g/mol

A. 396 kg
B. 360 kg
C. 132 kg
D. 324 kg
Wybór błędnej odpowiedzi na pytanie o zobojętnienie kwasu fosforowego(V) może wynikać z kilku typowych błędów w rozumieniu stechiometrii reakcji chemicznych. Niezrozumienie stosunku molowego między reagentami może prowadzić do niedoszacowania wymaganej ilości NaOH. Na przykład, jeśli ktoś wykorzystał jedynie masę kwasu do obliczeń, pomijając stosunek reakcji, mógłby obliczyć tylko 360 kg NaOH, co jest ilością teoretyczną potrzebną do pełnego zobojętnienia kwasu, ale nie uwzględnia dodatkowego 10% nadmiaru, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach. Kolejnym błędem jest nieuwzględnienie mas molowych reagentów, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich ilości. W kontekście praktycznym, jest to istotne w przemyśle chemicznym, gdzie dokładność i precyzja są niezbędne do zminimalizowania ryzyka i zwiększenia efektywności produkcji. Aby poprawnie podejść do tego typu zadań, należy zawsze zwracać uwagę na szczegóły, takie jak stosunki molowe, masy molowe oraz wymagane nadmiary reagentów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży chemicznej.

Pytanie 2

Na czym opierają się przeglądy, którym cyklicznie poddawane są rurociągi do transportu gazów technicznych?

A. Na nałożeniu nowej powłoki zabezpieczającej
B. Na wymianie izolacji ochronnej
C. Na wymianie zaworów i zasuw
D. Na weryfikacji szczelności na połączeniach
Przeglądy rurociągów do transportu gazów technicznych mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania systemów transportowych. Sprawdzanie szczelności na złączach jest podstawowym elementem tych przeglądów, ponieważ złącza są miejscami, gdzie najczęściej mogą występować wycieki. Wycieki gazu mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym pożarów czy eksplozji, dlatego regularne kontrole szczelności są wymagane przez normy branżowe, takie jak PN-EN 1594, dotyczące gazociągów. Praktyczne zastosowanie tej procedury może polegać na wykorzystaniu technologii ultradźwiękowej do detekcji nieszczelności, co pozwala na identyfikację problemów zanim staną się one poważnymi zagrożeniami. Ponadto, przeglądy te mogą obejmować również analizę stanu materiałów i jakości wykonania złączy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem w infrastrukturze gazowej. Regularne audyty i przeglądy techniczne zwiększają nie tylko bezpieczeństwo, ale także efektywność operacyjną rurociągów.

Pytanie 3

Który z wymienionych metali, użyty jako dodatek do stali, poprawi odporność tego stopu na działanie kwasów?

A. Nikiel
B. Cynk
C. Aluminium
D. Magnez
Nikiel jest metalem, który wykazuje doskonałe właściwości antykorozyjne, co czyni go idealnym dodatkiem do stopów żelaza w zastosowaniach, gdzie odporność na działanie kwasów i różnych mediów chemicznych jest kluczowa. Dzięki swojej zdolności do tworzenia pasywnej warstwy ochronnej, nikiel zapobiega dalszej korozji żelaza, co zwiększa trwałość oraz żywotność takich materiałów. Przykładem zastosowania niklu w stopach żelaza jest stal nierdzewna, która zawiera zazwyczaj od 8% do 12% niklu. Stal nierdzewna, dzięki swoim właściwościom, znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym, chemicznym oraz budowlanym, gdzie narażona jest na kontakt z agresywnymi substancjami. Stosowanie niklu w stopach żelaza zgodne jest z branżowymi standardami, takimi jak ASTM A240, które określają wymogi dotyczące stali nierdzewnej. Warto również zaznaczyć, że nikiel pomaga w poprawie właściwości mechanicznych stali, co w połączeniu z jego odpornością na korozję czyni go niezwykle ważnym składnikiem w nowoczesnym inżynierii materiałowej.

Pytanie 4

Jakiego wartościowego produktu ubocznego można otrzymać w wyniku zastosowania metody Clausa?

A. Chlor
B. Fluorowodór
C. Chlorowodór
D. Siarkę
Fluorowodór, chlor, oraz chlorowodorek są substancjami chemicznymi o różnych zastosowaniach przemysłowych, jednak żaden z tych związków nie jest produktem ubocznym procesu Clausa. Fluorowodór (HF) jest gazem stosowanym głównie w przemyśle chemicznym do produkcji fluoropochodnych oraz jako reagent w procesach trawienia i czyszczenia. Jego zastosowanie nie ma związku z siarką, a jego wytwarzanie wymaga całkowicie innego podejścia, zazwyczaj poprzez reakcje fluoru z krzemem lub innymi metalami. Chlor (Cl2) jest również ważnym reagentem, wykorzystywanym do produkcji wielu związków organicznych, takich jak rozpuszczalniki czy środki dezynfekujące, jednak jego źródła są zgoła różne i nie mają związku z procesem Clausa. Chlorowodorek (HCl) jest powszechnie używany w przemyśle chemicznym, np. w produkcji PVC, jednak jego produkcja nie zachodzi w ramach procesu przetwarzania siarki. Pomylenie tych substancji z siarką może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowań i procesów chemicznych, dlatego tak ważne jest zrozumienie specyfiki procesów przetwórczych oraz produktów, które są w nich uzyskiwane.

Pytanie 5

Podczas pracy z pompą wirową, wzrost poziomu hałasu może wskazywać na:

A. zmniejszenie wydajności pompy
B. prawidłowe działanie pompy
C. zwiększenie ciśnienia wejściowego
D. zużycie łożysk lub kawitację
Wzrost poziomu hałasu w pompie wirowej jest zazwyczaj sygnałem ostrzegawczym, że coś jest nie tak. Jednym z głównych powodów takiego stanu może być zużycie łożysk. Łożyska w pompach są kluczowym elementem, zapewniającym płynne i efektywne działanie urządzenia. Z czasem jednak ulegają one zużyciu, co może prowadzić do zwiększonego tarcia, a w konsekwencji do wzrostu hałasu. Innym istotnym powodem może być zjawisko kawitacji. Kawitacja to proces, w którym pęcherzyki pary wodnej tworzą się w cieczy przepływającej przez pompę, a następnie gwałtownie zapadają się. To nie tylko generuje hałas, ale również może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla eksploatacji i konserwacji maszyn przemysłu chemicznego. Regularne przeglądy i monitorowanie stanu technicznego pompy mogą zapobiec poważnym awariom i zapewnić jej długotrwałe działanie. Dbałość o prawidłowe działanie pompy to nie tylko kwestia efektywności, ale również bezpieczeństwa procesu przemysłowego.

Pytanie 6

W procesie flotacji nadzór sprawuje się poprzez pobieranie do analizy ruchowej między innymi

A. powietrze z aeratora przy pomocy aspiratora
B. materiał do flotacji przy użyciu świdra
C. koncentrat po flotacji za pomocą zlewki
D. odczynniki flotacyjne za pomocą sondy
Wybór odpowiedzi dotyczących materiału do flotacji, odczynników flotacyjnych lub powietrza z aeratora jest błędny, ponieważ nie odnosi się do kluczowego wskaźnika skuteczności procesu flotacji, jakim jest koncentrat. Pobieranie materiału do flotacji za pomocą świdra nie jest standardową praktyką monitorowania, gdyż świder służy do wprowadzania surowca do procesu, a nie do oceny jego wyników. Odczynniki flotacyjne są stosowane w procesie, ale ich kontrola nie daje pełnego obrazu efektywności flotacji. Sonda do odczynników może być użyta do monitorowania ich stężenia, jednak nie wskazuje to na jakość uzyskanego koncentratu ani na skuteczność separacji. Podobnie, kontrola powietrza z aeratora za pomocą aspiratora skupia się na zasilaniu procesu, a nie na końcowym produkcie. Te błędne podejścia wynikają z niepełnego zrozumienia procesu flotacji i jego celów. Kluczowe jest, aby monitorować uzyskany koncentrat, który jest rzeczywistym miarą efektywności flotacji, co pozwala na wprowadzenie niezbędnych korekt w procesie, aby zapewnić optymalizację i efektywność produkcji. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do marnotrawstwa surowców i obniżenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 7

Jakie jest zastosowanie wirówek talerzowych?

A. rozdzielania emulsji
B. mieszania materiałów sypkich
C. oczyszczania powietrza
D. rozdrabniania materiałów włóknistych
Wirówki talerzowe, znane również jako wirówki dekantacyjne, są specjalistycznymi urządzeniami stosowanymi do rozdzielania emulsji, czyli układów, w których jedna ciecz jest rozproszona w drugiej. Proces ten zachodzi przy użyciu siły odśrodkowej, która oddziela składniki na podstawie ich gęstości. Dzięki swojej konstrukcji i wydajności, wirówki talerzowe są szeroko stosowane w przemyśle chemicznym, spożywczym oraz farmaceutycznym. Przykładowo, w przemyśle mleczarskim mogą być wykorzystywane do oddzielania tłuszczu od mleka, a w przemysłach chemicznych – do separacji cieczy i stałych w procesach produkcyjnych. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest, aby przed użyciem wirówki zrozumieć właściwości przetwarzanych substancji oraz parametry procesu, takie jak prędkość obrotowa i czas separacji, co wpływa na efektywność rozdzielania emulsji.

Pytanie 8

Jaką obróbkę powinien przejść gaz syntezowy przed wprowadzeniem go do reaktora, aby ochronić katalizator, który w procesie syntezy amoniaku jest narażony na toksyczne działanie związków siarki, arsenu i fosforu?

A. Utlenieniu
B. Oczyszczeniu
C. Osuszeniu
D. Oziębieniu
Odpowiedzi "Osuszeniu", "Utlenieniu" i "Oziębieniu" nie są właściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu związanego z dezaktywacją katalizatora przez zanieczyszczenia chemiczne. Osuszanie gazu odnosi się głównie do eliminacji pary wodnej, co jest istotne w kontekście zapobiegania korozji, ale nie eliminując toksycznych związków, nie rozwiązuje problemu związanego z siarką, arsenem i fosforem. Utlenienie, jako proces chemiczny, również nie jest odpowiednie w tym kontekście, ponieważ nie usunie zanieczyszczeń, a wręcz mogłoby wprowadzić dodatkowe reaktywne składniki, które mogłyby negatywnie wpłynąć na katalizator. Oziębienie gazu natomiast dotyczy głównie kontroli temperatury w systemie, co jest istotne dla utrzymania optymalnych warunków reakcji, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem zanieczyszczeń chemicznych. W związku z tym, typowe błędy myślowe prowadzące do tych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia roli oczyszczania gazu w kontekście zachowania efektywności katalizatorów oraz ich wrażliwości na zanieczyszczenia, które mogą pochodzić z surowców wejściowych. Efektywne procesy przemysłowe wymagają zintegrowanego podejścia do zarządzania jakością gazu syntezowego, co podkreśla znaczenie oczyszczania przed dalszymi etapami procesu.

Pytanie 9

Które urządzenie jest używane do oddzielania cieczy od ciał stałych w procesie filtracji?

A. reaktor chemiczny
B. zbiornik ciśnieniowy
C. wirówka filtracyjna
D. komora susząca
Proces filtracji jest jednym z kluczowych etapów w przemyśle chemicznym, mającym na celu oddzielenie substancji stałych od cieczy. Wirówka filtracyjna to urządzenie, które wykonuje to zadanie poprzez wykorzystanie siły odśrodkowej. Dzięki szybkiemu obrotowi, ciecz przepływa przez materiał filtracyjny, pozostawiając na nim ciała stałe. Tego typu urządzenia są szczególnie skuteczne przy dużych ilościach zawiesin i gdy wymagana jest wysoka wydajność. W praktyce często stosowane są w zakładach chemicznych, farmaceutycznych czy spożywczych, gdzie jakość filtracji ma kluczowe znaczenie dla końcowej postaci produktu. Wirówki filtracyjne mogą być projektowane w różnych wariantach, dopasowanych do specyficznych wymagań procesowych. Standardy w tym zakresie obejmują takie aspekty jak materiał wykonania, dostosowanie do warunków ciśnieniowych oraz zgodność z normami bezpieczeństwa i higieny. Stosowanie wirówek filtracyjnych zgodnie z zaleceniami producenta i branżowymi wytycznymi zapewnia optymalne rezultaty filtracji oraz minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 10

Kiedy należy przeprowadzać konserwację maszyn w przemyśle chemicznym?

A. Regularnie, zgodnie z harmonogramem konserwacji
B. Po każdej zmianie pracowników
C. Wyłącznie przed audytem
D. Tylko w przypadku awarii
Regularna konserwacja maszyn w przemyśle chemicznym jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa, wydajności i długowieczności urządzeń. Przeprowadzanie jej zgodnie z ustalonym harmonogramem pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych usterek i zapobiega awariom, które mogą prowadzić do kosztownych przestojów produkcji. Harmonogram konserwacji jest zazwyczaj ustalany na podstawie specyfikacji producenta, doświadczenia operatorów oraz specyficznych wymagań środowiskowych. Regularne przeglądy i konserwacje zgodne z planem minimalizują ryzyko wystąpienia sytuacji awaryjnych, a także pozwalają na optymalizację pracy maszyn poprzez bieżące dostosowywanie parametrów ich pracy. Dodatkowo, przestrzeganie harmonogramu konserwacji jest często wymogiem norm ISO i innych standardów branżowych, które kładą duży nacisk na proaktywne podejście do utrzymania ruchu. Dzięki regularnej konserwacji, zakłady chemiczne mogą utrzymać wysoką jakość produkcji i zminimalizować ryzyko nieprzewidzianych zdarzeń, co jest niezwykle ważne w kontekście bezpieczeństwa pracowników i ochrony środowiska.

Pytanie 11

Dlaczego ważne jest regularne sprawdzanie uszczelek w reaktorach chemicznych?

A. Aby zwiększyć objętość reakcji.
B. Aby zapobiec wyciekom i utracie ciśnienia.
C. Aby poprawić wydajność termiczną reaktora.
D. Aby zmniejszyć hałas podczas pracy reaktora.
Regularne sprawdzanie uszczelek w reaktorach chemicznych jest kluczowe dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania oraz bezpieczeństwa procesu technologicznego. Uszczelki pełnią rolę bariery, która zapobiega wyciekom substancji chemicznych oraz utracie ciśnienia, co jest niezbędne do utrzymania stabilności procesów chemicznych. W przypadku uszkodzenia uszczelek może dojść do nieszczelności, które prowadzą nie tylko do strat surowców, ale także stwarzają ryzyko wybuchu lub pożaru. W reaktorach chemicznych utrzymanie odpowiedniego ciśnienia jest kluczowe dla przebiegu reakcji, ponieważ wpływa na równowagę chemiczną i szybkość reakcji. Dodatkowo nieszczelności mogą prowadzić do kontaminacji środowiska oraz stanowić zagrożenie dla zdrowia pracowników. Dlatego też branża chemiczna przywiązuje dużą wagę do regularnych inspekcji i konserwacji uszczelek, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynierskimi i normami bezpieczeństwa, takimi jak normy ISO dotyczące zarządzania bezpieczeństwem procesów technologicznych.

Pytanie 12

Na podstawie fragmentu instrukcji obsługi pompy wirowej określ, w jakim momencie należy zalać pompę.
Fragment instrukcji uruchamiania pompy Przed rozpoczęciem pracy pompy wirowej należy skontrolować poziom oleju smarującego i, w razie potrzeby, go uzupełnić. Następnie należy włączyć obieg wody chłodzącej oraz upewnić się, że wał obraca się w odpowiednim kierunku, który jest wskazany strzałką na obudowie silnika. Należy otworzyć zasuwę na ssaniu pompy i zalać pompę (produkt napełnia korpus pompy i wypływa przez kurek odpowietrzający). Po zalaniu należy uruchomić silnik i stopniowo otwierać zawór na rurociągu tłoczącym, obserwując manometr wskazujący ciśnienie na tym rurociągu.

A. Po otwarciu zaworu na rurociągu tłoczącym
B. Po skontrolowaniu stanu środka smarnego
C. Natychmiast po sprawdzeniu kierunku obrotu wału
D. Bezpośrednio po uruchomieniu silnika
Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne założenia dotyczące procedury uruchamiania pompy wirowej. Zalanie pompy natychmiast po uruchomieniu silnika jest nieodpowiednie, ponieważ brak wcześniejszego zalania pompy może prowadzić do jej uszkodzenia. Silnik uruchomiony bez wody może przegrzać się, co skutkuje poważnymi uszkodzeniami. Odpowiedź sugerująca, że zalanie następuje po otwarciu zaworu na rurociągu tłoczącym jest również błędna, ponieważ najpierw należy zalać pompę, aby uniknąć pracy na sucho, co również prowadzi do awarii. Ponadto, sugerowanie, że należy to zrobić po sprawdzeniu zużycia środka smarnego, jest nieodpowiednie, gdyż poziom smarowania nie powinien wpływać na proces zalewania pompy. Smarowanie jest istotne, ale nie powinno być czynnikiem decydującym w kontekście natychmiastowego działania. Kluczowe jest, aby najpierw upewnić się, że system jest w pełni operacyjny i że wał obraca się w odpowiednim kierunku, zanim przejdziemy do dalszych kroków, takich jak otwieranie zaworów czy uruchamianie obiegu. W praktyce, ignorowanie tych kroków może prowadzić do awarii sprzętu oraz zwiększenia kosztów naprawy, co podkreśla znaczenie starannego przestrzegania instrukcji obsługi urządzeń hydraulicznych.

Pytanie 13

Rysunek przedstawia manometr, który służy do pomiaru ciśnienia w zbiorniku z chlorem. W jakim zakresie ciśnień mierzonego medium powinien pracować ten ciśnieniomierz?

Ilustracja do pytania
A. 0 ± 0,30 MPa
B. 0 ± 0,40 MPa
C. 0 ± 0,60 MPa
D. 0 ± 0,45 MPa
Wybór innych zakresów ciśnienia, takich jak 0 ± 0,40 MPa, 0 ± 0,60 MPa lub 0 ± 0,30 MPa, może wydawać się na pierwszy rzut oka odpowiedni, jednak nie uwzględniają one kluczowych aspektów związanych z bezpieczeństwem i precyzją pomiaru. Przykład 0 ± 0,40 MPa jest zbyt niski, co oznaczałoby, że manometr mógłby być narażony na przekroczenie zakresu pomiarowego przy wyższych wartościach ciśnienia, co prowadziłoby do ryzyka uszkodzenia urządzenia oraz utraty danych pomiarowych. Z kolei zakres 0 ± 0,60 MPa, choć teoretycznie mieści się w granicach, nie zapewnia odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa, co jest szczególnie istotne w przypadku substancji niebezpiecznych, takich jak chlor. Ostatecznie, wybór 0 ± 0,30 MPa jest niewłaściwy, ponieważ również nie pokrywa się z rzeczywistymi warunkami pracy. Ważne jest, aby przy doborze manometrów kierować się zasadą, że ich zakres powinien być co najmniej 10% ponad maksymalne ciśnienie robocze, co wynika z dobrych praktyk inżynieryjnych. Właściwy dobór zakresu manometru ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia nie tylko dokładnych pomiarów, ale także dla bezpieczeństwa pracy w przemyśle chemicznym, gdzie niewłaściwe pomiary mogą prowadzić do katastrofalnych skutków.

Pytanie 14

Jakie działania są następne w procesie renowacji maszyn i urządzeń w przemyśle chemicznym?

A. weryfikacja, naprawa, badania i odbiór, oczyszczanie, demontaż, montaż
B. oczyszczanie, demontaż, weryfikacja, naprawa, montaż, badania i odbiór
C. badania i odbiór, montaż, demontaż, oczyszczanie, weryfikacja, naprawa
D. demontaż, weryfikacja, oczyszczanie, montaż, naprawa, badania i odbiór
Poprawna odpowiedź to sekwencja: oczyszczanie, demontaż, weryfikacja, naprawa, montaż, badania i odbiór. Etapy te są kluczowe w procesie remontu maszyn i urządzeń w przemyśle chemicznym. Oczyszczanie stanowi punkt wyjścia, ponieważ usunięcie zanieczyszczeń jest niezbędne do dalszych działań. Następnie demontaż pozwala na dostęp do wszystkich komponentów urządzenia, co jest istotne dla przeprowadzenia weryfikacji stanu technicznego. Weryfikacja polega na ocenie części pod kątem ich funkcjonalności i zużycia, co umożliwia zidentyfikowanie elementów wymagających naprawy. Po wykonaniu napraw, urządzenie jest montowane z powrotem. Ostatnie etapy, czyli badania i odbiór, mają na celu sprawdzenie, czy urządzenie działa zgodnie z wymaganiami i standardami bezpieczeństwa, co jest regulowane przez normy takie jak ISO 9001. Przykładem zastosowania tej procedury może być remont reaktora chemicznego, gdzie każdy z tych etapów wpływa na wydajność oraz bezpieczeństwo operacji.

Pytanie 15

Jak powinno się postępować z sitami używanymi w koksowniach do przesiewania węgla po zakończeniu ich użytkowania?

A. Zabezpieczyć olejowym środkiem ochrony czasowej
B. Przedmuchać sprężonym powietrzem
C. Przetrzeć wilgotną szmatą
D. Umyć gorącą wodą z detergentem
Przedmuchiwanie sit sprężonym powietrzem jest najlepszym sposobem na usunięcie zanieczyszczeń, pyłu i resztek węgla, które mogą gromadzić się na powierzchni sit w trakcie ich eksploatacji. Dzięki temu procesowi można nie tylko przywrócić sitom ich pierwotną wydajność, ale także wydłużyć ich żywotność. Standardowe procedury konserwacyjne w zakładach koksowniczych wskazują, że stosowanie sprężonego powietrza jest preferowane, ponieważ skutecznie penetruje wszelkie zakamarki konstrukcji sit, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu wody lub innych środków czyszczących. Przykładowo, w przypadku sit o drobnych oczkach, czyszczenie sprężonym powietrzem minimalizuje ryzyko zatykania się otworów, co mogłoby prowadzić do obniżenia efektywności procesu przesiewania. Dodatkowo, sprężone powietrze jest metodą szybką i efektywną, co ogranicza przestoje w procesie produkcji. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi BHP, przed przystąpieniem do czyszczenia sit sprężonym powietrzem, należy stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, aby zabezpieczyć pracowników przed ewentualnym działaniem pyłów.

Pytanie 16

Jakie cechy materiału transportowanego mają wpływ na działanie przenośnika ślimakowego?

A. Gęstość nasypowa oraz radioaktywność
B. Temperatura oraz toksyczność
C. Struktura krystaliczna oraz pylistość
D. Wilgotność oraz granulacja
Wilgotność i granulacja to naprawdę ważne rzeczy, jeśli chodzi o transport materiałów przenośnikami ślimakowymi. Wilgotność może wpłynąć na to, jak lepki staje się materiał i jak łatwo ulega aglomeracji, co z kolei ma bezpośredni wpływ na to, jak wydajnie pracuje przenośnik. Na przykład, w przypadku sypkich materiałów jak zboża, zbyt duża wilgotność może sprawić, że się zlepiają i to skutecznie utrudnia ich przesuwanie. No i z drugiej strony, jak wilgotności jest za mało, to pojawia się pylenie i straty materiału. Granulacja, czyli wielkość i kształt cząstek materiału, też jest kluczowa, bo decyduje o tym, jak przenośnik działa – musi być między przepływem a wydajnością dobry balans. Projektując przenośniki, trzeba brać pod uwagę te parametry, żeby uniknąć zatorów i zapewnić, że wszystko działa jak należy. W branży budowlanej i przemysłowej standardy ISO dotyczące transportu sypkich materiałów uwzględniają te aspekty, co jest ważne dla zaprojektowania naprawdę efektywnych przenośników.

Pytanie 17

W jakich warunkach powinny być przechowywane oryginalne i właściwie oznakowane pojemniki z nitrobenzenem?

Nitrobenzen
wybrane informacje z karty charakterystyki substancji niebezpiecznej
działa toksycznie przez drogi oddechowe
substancja palna
pary cięższe od powietrza
tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe
trzymać z dala od źródeł ognia i substancji łatwopalnych
zapobiegać wyładowaniom elektrostatycznym w trakcie magazynowania

A. Na składowisku w naturalnym zagłębieniu terenu, przykryte folią.
B. Na utwardzonym i ogrodzonym składowisku na wolnym powietrzu.
C. W dobrze wentylowanych magazynach, w możliwie niskiej temperaturze.
D. W bardzo przeszklonych magazynach wyposażonych w instalację odgromową.
Dobre przechowywanie nitrobenzenów to naprawdę ważna sprawa, szczególnie w magazynach z dobrym przewiewem i w chłodnych warunkach. Nitrobenzen jest substancją łatwopalną, więc może wywołać poważne niebezpieczeństwo, takie jak wybuchy. Wysoka wentylacja to klucz, bo pozwala na odprowadzanie cięższych od powietrza par, przez co nie zbierają się one przy podłodze. A chłodna temperatura zmniejsza szansę na samozapłon, co w przypadku łatwopalnych materiałów jest mega istotne. Te zasady są zgodne z wytycznymi ECHA i normami ISO, które mówią, jak powinno się podchodzić do przechowywania substancji niebezpiecznych. W przemyśle chemicznym widać, że trzymanie się takich standardów bardzo pomaga w ochronie ludzi i środowiska.

Pytanie 18

Jednym ze sposobów na oszacowanie zużycia komponentów maszynowych jest metoda liniowa, która polega na

A. ustaleniu zmian objętości części przed oraz po użytkowaniu
B. ustaleniu zmian wymiarów liniowych składnika
C. przeprowadzaniu badań dotykowych elementu po jego użyciu
D. ważeniu części przed i po określonym czasie eksploatacji
Trzeba zwrócić uwagę, że pomysły w odpowiedziach, które nie są poprawne, mogą wprowadzać w błąd przy zarządzaniu procesami technicznymi. Ważenie części przed i po zużyciu, chociaż wydaje się pomocne, to nie daje dokładnego obrazu stanu technicznego maszyn. Zmiany w masie mogą być spowodowane brudem czy rdzą, a nie tylko zużyciem. Badanie dotykowe, mimo że coś tam może powiedzieć o uszkodzeniach, to nie jest najlepsza metoda, bo nie da się tego zmierzyć obiektywnie. Zmiany objętości też niekoniecznie mówią wiele o stanie, bo objętość nie zawsze idzie w parze z wymiarami, które są istotne dla działania maszyny. Takie podejścia mogą prowadzić do dość typowych błędów myślowych, jak skupianie się na nieodpowiednich parametrach czy pomijanie ważnych wymiarów, co w efekcie może sprawić, że coś się popsuje. Dlatego lepiej korzystać ze sprawdzonych metod pomiarowych, które dają rzetelne wyniki w ocenie stanu technicznego części.

Pytanie 19

Wstępne rozdrabnianie dużych brył realizowane jest w

A. łamaczu szczękowym
B. dezintegratorze
C. rozdrabniarce młotkowej
D. młynie tarczowym
Łamacze szczękowe są specjalistycznymi urządzeniami stosowanymi w procesie rozdrabniania wstępnego dużych brył materiałów, takich jak skały, węgiel czy rudy. Ich konstrukcja opiera się na dwóch szczękach, które poruszają się względem siebie, co pozwala na efektywne łamanie materiałów o dużej twardości i masie. W porównaniu do innych urządzeń, łamacze szczękowe charakteryzują się wysoką wydajnością i niskim zużyciem energii, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przemyśle wydobywczym i recyklingowym. W praktyce, łamacze szczękowe znajdują zastosowanie w zakładach górniczych, gdzie służą do rozdrabniania surowców przed dalszym przetwórstwem. Warto zauważyć, że ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie efektywności procesów produkcyjnych. Właściwy dobór metody rozdrabniania ma kluczowe znaczenie dla całego procesu technologicznego.

Pytanie 20

Podczas kalibracji przepływomierza rotacyjnego w instalacji chemicznej, należy

A. Zmniejszyć temperaturę cieczy
B. Ustawić przepływ referencyjny i skorygować wskazania miernika
C. Zwiększyć ciśnienie w instalacji
D. Odłączyć wszystkie zawory
Kalibracja przepływomierza rotacyjnego jest kluczowa dla dokładnego pomiaru przepływu cieczy w instalacji chemicznej. Poprawna odpowiedź wskazuje na potrzebę ustawienia przepływu referencyjnego i korektę wskazań miernika. Zastosowanie przepływu referencyjnego pozwala na porównanie rzeczywistych wyników z wartościami wzorcowymi, co umożliwia precyzyjne dostrojenie urządzenia. W praktyce często używa się płynu kalibracyjnego o znanych właściwościach, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Tego typu kalibracja nie tylko zwiększa dokładność, ale także poprawia bezpieczeństwo i efektywność procesu produkcyjnego, co jest niezwykle istotne w przemyśle chemicznym. Kalibracja zgodna z normami ISO również zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami jakości, co może być kluczowe dla firm działających na rynkach globalnych. Z mojego doświadczenia, regularne kalibracje znacznie zmniejszają ryzyko awarii i zapewniają długotrwałe, stabilne działanie urządzeń.

Pytanie 21

Badanie składników organicznych obecnych w powietrzu dostarczanym do pieca do spalania siarki powinno być przeprowadzone przy użyciu metody

A. metody kolorymetrycznej
B. absorpcji w roztworze soli.
C. absorpcji promieniowania podczerwonego.
D. chromatografii gazowej.
Analiza składników organicznych w powietrzu podawanym do pieca do spalania siarki wymaga zastosowania odpowiednich metod analitycznych, które umożliwiają dokładne zbadanie składu chemicznego. Odpowiedzi sugerujące absorpcję w roztworze solanki czy kolorymetrię są niewłaściwe, ponieważ te techniki nie są wystarczająco precyzyjne w kontekście analizy gazów. Absorpcja w roztworze solanki polega na rozpuszczaniu substancji w cieczy, co może być skuteczne w przypadku cieczy, jednak nie sprawdza się w analizie gazów, gdzie separacja i identyfikacja związków wymaga bardziej zaawansowanych technik. Kolorymetria natomiast, pomimo swojej użyteczności w analizie niektórych substancji, nie jest optymalna do analizy gazów, ponieważ polega na pomiarze intensywności barwy roztworu, co nie daje informacji o lotnych związkach organicznych. Absorpcja promieniowania IR również nie jest idealna, gdyż choć może być używana do analizy niektórych związków, jej zastosowanie w kontekście gazów wymaga dodatkowych czynników, takich jak selektywność wobec konkretnych związków i precyzyjność w detekcji, co nie zawsze jest osiągalne. Prawidłowe podejście do analizy gazów wymaga metod, które są zarówno czułe, jak i selektywne, a chromatografia gazowa doskonale spełnia te kryteria, co czyni ją najlepszym wyborem w tej sytuacji.

Pytanie 22

W skład niezbędnego wyposażenia reaktora do kontaktowej syntezy amoniaku, która zachodzi w temperaturze 700 K i pod ciśnieniem 10 MPa, powinny wchodzić

A. zawór zwrotny, manometr i termometr oporowy
B. wakuometr, manometr i termometr oporowy
C. rotametr, barometr i termometr szklany
D. zawór bezpieczeństwa, manometr i termometr kontaktowy
Wybór nieodpowiednich elementów oprzyrządowania może prowadzić do poważnych problemów w procesie syntezy amoniaku. Na przykład, wakuometr, który mierzy ujemne ciśnienie, nie jest odpowiedni w środowisku o wysokim ciśnieniu, jak w przypadku reaktora pracującego pod 10 MPa. Nie może on dostarczyć precyzyjnych informacji w warunkach, gdzie kluczowe jest monitorowanie ciśnienia dodatniego. Manometr to właściwy instrument w tym kontekście, jednak jego zastąpienie wakuometrem świadczy o braku zrozumienia podstawowych zasad pomiarów ciśnienia. Termometr oporowy, choć użyteczny w wielu zastosowaniach, nie jest najbardziej odpowiednim wyborem w przypadku reakcji chemicznych, gdzie zmiany temperatury mogą zachodzić szybko. W szczególności, dla procesów wymagających szybkiej reakcji na zmiany temperatury, termometr kontaktowy jest bardziej odpowiedni, gdyż zapewnia szybsze i dokładniejsze dane. Zastosowanie rotametru i barometru w kontekście reaktora chemicznego do syntezy amoniaku również nie jest zasadne. Rotametry są stosowane do pomiaru przepływu gazu, jednak nie są wystarczająco precyzyjne w przypadku reakcji chemicznych zachodzących pod wysokim ciśnieniem, a barometry nie są zaprojektowane do monitorowania ciśnienia w zamkniętych układach, jak reaktory. Dobrze zaprojektowane systemy powinny opierać się na odpowiednich narzędziach, które odpowiadają wymaganiom procesu oraz zapewniają bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 23

Ruch materiałów w trybie przeciwprądowym jest najskuteczniejszy podczas suszenia gorącymi gazami, ale w sytuacji, gdy sucha substancja może ulegać rozkładowi, bezpieczniejsze jest zastosowanie ruchu współprądowego. W tym kontekście obowiązuje zasada

A. maksymalnego wykorzystania energii
B. maksymalnego wykorzystania sprzętu
C. umiarkowania technologicznego
D. maksymalnego wykorzystania surowców
Wybór odpowiedzi związanej z najlepszym wykorzystaniem energii lub surowców w kontekście suszenia materiałów nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest wpływ temperatury na jakość przetwarzanych substancji. Najlepsze wykorzystanie energii odnosi się do efektywności energetycznej procesów, ale nie zawsze przekłada się na ochronę integracji chemicznej materiałów. Zastosowanie gorących gazów w ruchu przeciwprądowym, mimo że optymalizuje zużycie energii, może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych w przypadku delikatnych substancji, takich jak enzymy czy witaminy, które łatwo ulegają rozkładowi. Z kolei najlepsze wykorzystanie surowców sugeruje maksymalizację ich wykorzystania bez odniesienia do metod obróbczych, co może prowadzić do strat jakości. W praktyce, ignorowanie umiary technologicznego w dążeniu do oszczędności i efektywności może prowadzić do pogorszenia jakości końcowego produktu oraz zwiększenia odpadów technologicznych, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności społecznej w przemyśle. W kontekście technologii, istotne jest dostosowanie parametrów procesów do właściwości przetwarzanych materiałów, co jest fundamentem współczesnych standardów produkcyjnych.

Pytanie 24

Podczas realizacji procesu suszenia w suszarce wielotaśmowej obsługa powinna od czasu do czasu

A. oczyszczać taśmy i zsyp materiału wysuszonego
B. obniżać intensywność przepływu powietrza
C. wyłączać nagrzewnicę powietrza
D. zawrócić powietrze wylotowe do suszarki
Oczyszczanie taśm i zsypu materiału wysuszonego w procesie suszenia w suszarce wielotaśmowej jest kluczowe dla zachowania efektywności oraz jakości suszenia. W miarę upływu czasu, na taśmach gromadzi się resztki materiału, co może prowadzić do ich zatykania i zmniejszenia przepływu powietrza. Regularne czyszczenie taśm pozwala na utrzymanie optymalnych warunków operacyjnych, co przekłada się na efektywność energetyczną oraz jakość wysuszonego produktu. Dobre praktyki w branży zalecają przeprowadzanie takich czynności w regularnych odstępach czasu, aby uniknąć przegrzewania i zmniejszenia wydajności. Ponadto, czyszczenie zsypów materiału jest istotne, aby zapobiec tworzeniu się blokad i zapewnić płynny proces produkcji. Przykładem mogą być przemysłowe zakłady spożywcze, gdzie zachowanie czystości jest zgodne z normami HACCP, co wpływa na bezpieczeństwo produktu.

Pytanie 25

Wokół podajnika taśmowego, który transportuje fosforyt, leżą znaczne ilości rozsypanego surowca. Jakie wnioski dotyczące stanu technicznego tego urządzenia można wyciągnąć na tej podstawie?

A. Taśma transportująca jest zbyt słabo napięta
B. Urządzenia działają poprawnie, jednak transportowany materiał ma zbyt dużą wilgotność
C. Taśma transportująca porusza się zbyt szybko
D. Urządzenia pracują poprawnie, a transportowany materiał ma niewłaściwą temperaturę
Odpowiedź wskazująca, że taśma transportująca jest zbyt słabo naciągnięta, jest trafna, ponieważ w przypadku zbyt luźno zamocowanej taśmy, materiał transportowany może nie być skutecznie przenoszony na urządzeniu, co prowadzi do jego rozsypywania. Zbyt małe napięcie taśmy powoduje, że nie jest ona w stanie utrzymać właściwego kształtu, co negatywnie wpływa na wydajność transportu. W praktyce, odpowiednie naciągnięcie taśmy jest kluczowe, aby zminimalizować straty materiału oraz zwiększyć efektywność operacyjną systemów transportowych. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące transportu i przechowywania materiałów, podkreślają znaczenie utrzymania odpowiednich parametrów technicznych urządzeń transportowych, w tym naciągu taśmy. Aby zapewnić optymalną wydajność, regularne kontrole i konserwacja systemów transportowych, w tym sprawdzenie naciągu taśmy, powinny być przeprowadzane zgodnie z harmonogramem utrzymania ruchu.

Pytanie 26

Aby uzyskać roztwór kwasu siarkowego, trzeba rozcieńczyć wodą kwas o stężeniu 98%. Jaką ilość wody trzeba przygotować, by uzyskać 980 kg 65% roztworu kwasu siarkowego?

A. 330 kg
B. 980 kg
C. 650 kg
D. 637 kg
Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia proporcji oraz zastosowania zasad obliczeń dotyczących stężenia roztworów. Odpowiedzi sugerujące 980 kg lub 650 kg są rażąco przeszacowane, ponieważ nie uwzględniają, że cała ta masa obejmowałaby zarówno kwas, jak i wodę, co jest nieprawidłowe w kontekście obliczeń. Z kolei odpowiedź na poziomie 637 kg również nie uwzględnia faktu, że jest to tylko masa czystego kwasu, a nie całkowita masa roztworu. Typowym błędem jest mylenie masy roztworu z masą jego składników, co prowadzi do poważnych nieścisłości. W rzeczywistości, aby uzyskać wymagane stężenie, kluczowe jest zrozumienie, że masa roztworu to suma masy kwasu oraz masy wody, a nie tylko masy czystego kwasu. Każde z tych błędnych podejść ignoruje fundamentalne zasady dotyczące rozcieńczania roztworów i obliczeń chemicznych, co jest niezbędne w pracy chemika. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, szczególnie w kontekście pracy z substancjami silnie żrącymi, jak kwas siarkowy. Dlatego niezwykle ważne jest, aby każdy chemik miał solidne podstawy w obliczeniach i umiał zastosować je w praktyce, aby uniknąć poważnych błędów.

Pytanie 27

Aby usunąć zanieczyszczenia z zewnętrznych elementów maszyn i urządzeń, które są spowodowane przez kurz i pył, należy je spłukać

A. mlekiem wapiennym
B. roztworem etanolu
C. ciepłą wodą
D. rozpuszczalnikiem
Odpowiedź ciepłą wodą jest poprawna, ponieważ woda w temperaturze pokojowej lub lekko podgrzana skutecznie usuwa zanieczyszczenia, takie jak kurz i pył, z zewnętrznych części maszyn i urządzeń. Ciepła woda zwiększa aktywność molekularną, co sprzyja rozpuszczaniu zanieczyszczeń i ich łatwiejszemu usunięciu. W praktyce, wiele branż, w tym przemysł spożywczy i produkcyjny, korzysta z mycia na gorąco w celu zapewnienia czystości i higieny. Oprócz skuteczności, stosowanie wody jest zgodne z zasadami ochrony środowiska, gdyż nie wprowadza do obiegu substancji chemicznych. Do mycia można dodatkowo stosować środki zwilżające, które poprawiają efektywność czyszczenia, jednak sam proces spłukiwania ciepłą wodą pozostaje najbardziej efektywny. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie czystości w procesach produkcyjnych.

Pytanie 28

Grafit stosuje się jako materiał konstrukcyjny w przemyśle chemicznym z powodu

A. niskiej reaktywności i odporności na większość substancji chemicznych, hydrofilowości oraz małego przewodnictwa elektrycznego
B. odporności na wysokie temperatury oraz dużej reaktywności, znacznej wytrzymałości mechanicznej i podatności na odkształcenia plastyczne
C. niskiej reaktywności i odporności na większość substancji chemicznych, wysokiej odporności termicznej oraz dobrego przewodnictwa cieplnego
D. odporności na wysokie temperatury, małego przewodnictwa elektrycznego oraz dobrego przewodnictwa cieplnego i właściwości barierowych dla gazów utleniających
Grafit jest niezwykle wartościowym materiałem w przemyśle chemicznym, co wynika z jego niskiej reaktywności oraz odporności na większość czynników chemicznych. Dzięki tym właściwościom grafit znajduje zastosowanie w produkcji sprzętu chemicznego, który musi wytrzymywać trudne warunki pracy, takie jak kontakt z agresywnymi substancjami. Ponadto, wysoka odporność termiczna grafitu sprawia, że jest on idealnym materiałem do użycia w urządzeniach pracujących w ekstremalnych temperaturach, na przykład w piecach przemysłowych. Dobre przewodnictwo cieplne grafitu pozwala na jego zastosowanie w aplikacjach, gdzie efektywne odprowadzanie ciepła jest kluczowe, takich jak elementy grzewcze czy radiatory. W kontekście standardów branżowych, materiały te często podlegają rygorystycznym testom, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i efektywność w zastosowaniach przemysłowych, co dodatkowo podkreśla znaczenie grafitu w nowoczesnych technologiach przemysłowych.

Pytanie 29

Który ze składników wykorzystywany jest jako katalizator w reakcji estryfikacji?

A. kwas siarkowy
B. wodorotlenek sodu
C. woda destylowana
D. tlenek wapnia
Pozostałe składniki wymienione w pytaniu nie pełnią funkcji katalizatora w reakcji estryfikacji. Woda destylowana, choć jest często używana jako rozpuszczalnik w laboratoriach, nie wpływa na szybkość reakcji estryfikacji. Jest produktem, a nie katalizatorem w tej reakcji. W przeciwieństwie do kwasu siarkowego, woda w reakcji estryfikacji może nawet przesuwać równowagę reakcji w stronę reagentów, jeśli nie zostanie usunięta. Wodorotlenek sodu jest zasadą, nie kwasem, więc jego rola w estryfikacji byłaby odwrotna. Wodorotlenek sodu może powodować hydrolizę estrów, prowadząc do reakcji zwrotnej, czyli saponifikacji. Zastosowanie zasady w reakcji estryfikacji byłoby błędem, ponieważ zasady i kwasy reagują ze sobą, neutralizując się. Tlenek wapnia, znany jako wapno palone, nie jest używany jako katalizator w estryfikacji. Jest stosowany głównie jako środek suszący lub w przemyśle budowlanym do produkcji wapna gaszonego. W kontekście przemysłu chemicznego, tlenek wapnia nie ma właściwości katalitycznych w reakcjach organicznych takich jak estryfikacja. Powyższe przykłady ilustrują typowe błędne interpretacje roli poszczególnych związków w procesach chemicznych, gdzie zrozumienie specyficznych funkcji każdego z nich jest kluczem do sukcesu w przemyśle chemicznym.

Pytanie 30

Jakie warunki podczas przeprowadzania procesu absorpcji mogą przyczynić się do zwiększenia jego efektywności?

A. Zmniejszenie temperatury oraz obniżenie ciśnienia procesu
B. Zwiększenie temperatury oraz zwiększenie ciśnienia procesu
C. Zwiększenie temperatury oraz obniżenie ciśnienia procesu
D. Zmniejszenie temperatury oraz zwiększenie ciśnienia procesu
Próby zwiększenia wydajności procesu absorpcji przez podwyższenie temperatury, przy jednoczesnym obniżeniu ciśnienia, mogą prowadzić do mylnych przekonań. Wysoka temperatura zwiększa energię kinetyczną cząsteczek, co może początkowo wydawać się korzystne, jednakże w kontekście rozpuszczania gazów w cieczy, wyższa temperatura zwykle obniża ich rozpuszczalność. Może to prowadzić do sytuacji, w której więcej cząsteczek gazu pozostaje w stanie wolnym, zamiast przechodzić do roztworu. Obniżenie ciśnienia w tym samym czasie jest jeszcze bardziej destrukcyjne, ponieważ zgodnie z prawem Henry’ego, zmniejszenie ciśnienia powoduje, że rozpuszczony gaz ma tendencję do wydobywania się z roztworu, co znacznie ogranicza efektywność absorpcji. Podobnie, próby obniżenia temperatury przy jednoczesnym zwiększaniu ciśnienia mogą wydawać się korzystne na pierwszy rzut oka, jednak nie uwzględniają one złożoności interakcji gaz-ciecz, które są istotne w praktycznych zastosowaniach przemysłowych. W rzeczywistości, zarówno procesy gazowe, jak i cieczowe wymagają starannego dostosowania warunków, aby zoptymalizować wydajność i uniknąć problemów związanych z nieefektywnym rozpuszczaniem. Dlatego kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad fizyki i chemii absorpcji, aby uniknąć podejmowania decyzji bazujących na błędnych założeniach.

Pytanie 31

W trakcie funkcjonowania mieszalnika bębnowego występują nadmierne drgania oraz hałas. Jakie kroki powinna podjąć obsługa, aby zapewnić właściwe działanie maszyny?

A. Zatrzymać mieszalnik i wymienić rolki napędzające
B. Zatrzymać mieszalnik i wymienić silnik
C. Obniżyć prędkość obrotową oraz obciążenie mieszalnika
D. Schłodzić rolki napędzające wodą
Odpowiedzi sugerujące zatrzymanie mieszalnika i wymianę silnika, ochłodzenie rolek napędzających wodą lub zmniejszenie prędkości obrotowej są w rzeczywistości błędne, ponieważ nie adresują bezpośredniej przyczyny drgań i hałasu. Wymiana silnika jako odpowiedź jest szczególnie nieadekwatna, gdyż silnik mógłby działać prawidłowo mimo problemów z rolkami. Wymiana napędu jest skomplikowanym, czasochłonnym procesem, który powinien być stosowany tylko w sytuacjach, gdy silnik rzeczywiście uległ awarii. Ochładzanie rolek za pomocą wody to podejście nieefektywne i potencjalnie niebezpieczne, ponieważ woda może prowadzić do korozji lub uszkodzenia elementów elektrycznych. Zmniejszenie prędkości obrotowej i obciążenia mieszalnika może jedynie chwilowo złagodzić objawy, ale nie rozwiązuje problemu, który tkwi w samych rolkach. Ignorowanie zasadności i specyfiki diagnozowania usterek prowadzi do poważnych konsekwencji, takich jak dalsze uszkodzenia mechaniczne czy nawet wypadki związane z niewłaściwym działaniem urządzenia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każda nieprawidłowość w działaniu maszyny wymaga odpowiedniej analizy i precyzyjnego podejścia do ustalania przyczyn.

Pytanie 32

Guma zbrojona o wysokiej odporności na zerwanie oraz dużym wskaźniku sprężystości znajduje zastosowanie w przemyśle chemicznym do produkcji

A. podłóg w pomieszczeniach technologicznych
B. chemoodpornych powłok reaktorów
C. taśm transportowych przenośników
D. izolacji termicznych rurociągów
Izolacja cieplna rurociągów, chemoodporne wykładziny reaktorów oraz podłogi w halach technologicznych są ważnymi elementami infrastruktury przemysłowej, jednak nie są one optymalnie realizowane z wykorzystaniem zbrojonej gumy o dużej wytrzymałości na zerwanie. Izolacja cieplna, na przykład, wymaga materiałów, które skutecznie ograniczają transfer ciepła, a niekoniecznie charakteryzują się wysoką sprężystością czy odpornością na zerwanie. W przypadku wykładzin reaktorów, kluczowe są właściwości chemoodporne, które można osiągnąć poprzez zastosowanie specjalnych kompozytów, a niekoniecznie gumy, która może nie być wystarczająco odporna na ekstremalne warunki panujące w reaktorach. Podłogi w halach technologicznych z kolei muszą spełniać normy antypoślizgowe i odporności na ścieranie, co często wiąże się z użyciem innych typów materiałów, takich jak żywice epoksydowe czy poliuretanowe. Często błędne rozumienie zastosowań zbrojonej gumy wynika z nieznajomości specyfiki każdej z aplikacji oraz nieumiejętności dostosowania materiałów do konkretnych wymagań technologicznych, co może prowadzić do nieefektywnego doboru materiałów, a w konsekwencji do problemów z wydajnością oraz bezpieczeństwem procesów przemysłowych.

Pytanie 33

Gdy pompa odśrodkowa w instalacji chemicznej przestaje działać, co jest najczęstszą przyczyną?

A. Niewystarczające napięcie zasilania
B. Utrata smarowania
C. Zatkanie wirnika
D. Przegrzanie silnika
Zatkanie wirnika jest jedną z najczęstszych przyczyn awarii pomp odśrodkowych w przemyśle chemicznym. Często dochodzi do tego, gdy w przepływie występują zanieczyszczenia, które mogą blokować wirnik, powodując spadek wydajności lub całkowite zatrzymanie pompy. W praktyce, odpowiednia procedura konserwacyjna obejmująca regularne czyszczenie i filtrowanie cieczy może zminimalizować ryzyko takiego zatkania. Warto zwrócić uwagę, że zatkanie wirnika może prowadzić do innych problemów, takich jak przeciążenie silnika czy uszkodzenie uszczelnień. Właśnie dlatego, z mojego doświadczenia, zawsze warto inwestować w dobre systemy filtracyjne. Zatkanie wirnika może również prowadzić do zwiększonego zużycia energii, co jest niekorzystne z punktu widzenia ekonomii eksploatacji. Dbałość o właściwą eksploatację i monitorowanie stanu technicznego elementów pompy pozwala na uniknięcie wielu problemów i zwiększenie żywotności urządzenia. Pamiętajmy, że w przemyśle chemicznym niezawodność maszyn to klucz do sprawnej i bezpiecznej produkcji.

Pytanie 34

Wsad do pieców koksowniczych stanowi węgiel o średnicy ziaren mniejszej niż 3 mm. Jaką zasadą technologiczną uzasadnione jest osiągnięcie takiego rozdrobnienia wsadu?

A. Zasadą maksymalnego wykorzystania produktów ubocznych
B. Zasadą jak najlepszego rozwinięcia powierzchni reagenta
C. Zasadą regeneracji surowców
D. Zasadą przeciwprądu materiałowego
Zasady regeneracji materiałów koncentrują się na wykorzystaniu surowców wtórnych oraz ich przetwarzaniu, co nie ma bezpośredniego związku z rozdrobnieniem wsadu w przypadku koksowni. Choć to podejście ma znaczenie w kontekście recyklingu, nie odnosi się do efektywności reakcji chemicznych, które zachodzą w piecu. Teoria jak najlepszego wykorzystania produktów ubocznych dotyczy procesu optymalizacji wykorzystania wszystkich zaangażowanych substancji, ale nie wyjaśnia, dlaczego konieczne jest rozdrobnienie materiałów. Z kolei zasada przeciwprądu materiałowego odnosi się do kierunków przepływu reagentów i produktów w reaktorach, ale nie jest związana z rozmiarem cząstek wsadu. Powszechnym błędem jest mylenie pojęć związanych z technologią chemiczną, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy proces technologiczny wymaga dostosowania parametrów do specyfiki materiału i celu produkcji. W kontekście koksowni, wybór odpowiedniego rozmiaru cząstek jest bezpośrednio związany z efektywnością procesu, co ilustruje znaczenie zasady rozwinięcia powierzchni reagenta.

Pytanie 35

W reaktorze zachodzi reakcja syntezy amoniaku opisana równaniem:
N2 + 3H2 → 2 NH3 Jaką ilość wodoru powinno się wprowadzić do reaktora (mieszaninę wodoru z azotem podaje się do reaktora w proporcji stechiometrycznej), zakładając, że 300 m3 azotu ulegnie całkowitemu przereagowaniu?

A. 900 m3
B. 500 m3
C. 300 m3
D. 100 m3
Wybór niewłaściwej objętości wodoru może prowadzić do nieefektywnego przebiegu reakcji oraz marnotrawienia surowców. Odpowiedzi takie jak 300 m3 lub 100 m3 sugerują błędne zrozumienie stosunków molowych reakcji chemicznych. Przy 300 m3 azotu, odpowiedź 300 m3 wodoru implikuje, że zachowany byłby jedynie 1:1 stosunek, co jest niezgodne z równaniem reakcji, które jasno określa, że na każdy m3 azotu przypadają 3 m3 wodoru. Podobnie, wybór 100 m3 wykazuje nie tylko brak zrozumienia stechiometrii, ale także może prowadzić do niepełnego zrealizowania reakcji, co skutkowałoby mniejszą wydajnością produkcji amoniaku. W przemyśle chemicznym, precyzyjne obliczenia i zrozumienie stechiometrii są kluczowe dla optymalizacji procesów, co może mieć istotny wpływ na koszty i efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym w takich sytuacjach jest uproszczone podejście do problemu, które nie uwzględnia pełnego obrazu reakcji chemicznych oraz ich stoichiometrycznych wymagań. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne dla inżynierów chemików oraz specjalistów zajmujących się procesami chemicznymi.

Pytanie 36

W magnetycie zawartość żelaza wynosi 70% masy. Jaką ilość żelaza teoretycznie można uzyskać z 500 kg rudy magnetytowej, która zawiera magnetyt oraz 20% masowych zanieczyszczeń?

A. 350 kg
B. 280 kg
C. 100 kg
D. 400 kg
Czasami jak wybierasz inną odpowiedź, to może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak liczyć masę surowca i co z tymi zanieczyszczeniami. Przykładowo, jak ktoś zaznacza 100 kg żelaza, to pewnie myśli, że trzeba brać całą masę rudy, a nie liczyć zanieczyszczenia. A to jest duży błąd, bo trzeba najpierw odjąć te zanieczyszczenia. Często też ludzie zapominają, że 70% dotyczy tylko czystego magnetytu, a nie całej rudy, co prowadzi do błędnych wyników. Zrozumienie, że liczymy żelazo tylko z czystej masy magnetytu, jest bardzo istotne, by dobrze podejść do takich zadań. To pokazuje, jak ważne jest precyzyjne rozumieć proporcje w obliczeniach inżynieryjnych i ich zastosowania w praktyce. Wydobycie surowców naturalnych i ich przetwarzanie wymaga znajomości i umiejętności liczenia zanieczyszczeń, bo to pomaga przy optymalizacji produkcji i zwiększa efektywność. Dlatego znajomość podstaw matematyki stosowanej w przemyśle może pomóc unikać typowych błędów w obliczeniach i poprawić wyniki w branży metalurgicznej.

Pytanie 37

Zgazowanie węgla metodą Lurgi przebiega w temperaturze bliskiej 1000°C i pod ciśnieniem 2÷3 MPa.
Wybierz odpowiedni przyrząd do kontroli ciśnienia tego procesu.

PrzyrządRodzaj przyrząduZakres pomiarowy [MPa]Zakres temperatury pracy [°C]
A.Manometr sprężynowy – rurka Bourdona miedziana6,0 ÷ 8,0do 110
B.Manometr sprężynowy – rurka Bourdona stalowa6,0 ÷ 8,0do 700
C.Manometr przeponowy – przepona stalowa2,0 ÷ 5,0do 1000
D.Manometr przeponowy – przepona gumowa0,005 ÷ 0,008do 300

A. A.
B. D.
C. C.
D. B.
Zgadza się, odpowiedź C jest prawidłowa. Zgazowanie węgla metodą Lurgi, które zachodzi w wysokotemperaturowych i ciśnieniowych warunkach, wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi do monitorowania parametrów procesu. Manometr przepłonowy z przepłoną stalową charakteryzuje się zakresem pomiarowym 2,0÷5,0 MPa oraz możliwością pracy w temperaturach do 1000°C, co czyni go idealnym do zastosowania w tym procesie. W przemyśle gazowym i petrochemicznym ważne jest, aby zastosowane urządzenia pomiarowe były zgodne z wymogami procesów technologicznych, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność. Użycie manometrów nieodpowiednich do warunków pracy może prowadzić do nieprawidłowych odczytów, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu operacyjnemu. W praktyce, monitorowanie ciśnienia za pomocą odpowiednich manometrów jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków procesowych, co pozwala na osiągnięcie maksymalnej wydajności zgazowania węgla.

Pytanie 38

Jakie skutki może powodować realizacja procesu destylacji ropy naftowej bez przeprowadzenia wcześniejszego odsiarczenia, usunięcia soli (maks. 2-3 mg soli/dm3) oraz odwodnienia (poniżej 0,2% wody) surowca?

A. Zwiększenie ciśnienia w systemie.
B. Osadzanie się kamienia w urządzeniach.
C. Obniżenie natężenia przepływu ropy przez system.
D. Zwiększenie tempa korozji w systemie.
Korozja to naprawdę skomplikowany proces chemiczny, a odpowiedzi sugerujące, że inne problemy, jak osady kamienia, spadki natężenia przepływu czy wzrost ciśnienia, mają większe znaczenie, mogą być mylące. Osadzanie się kamienia jest raczej spowodowane solami w wodzie, a nie brakiem odsiarczenia. Co do spadku natężenia przepływu ropy, to nie jest to bezpośrednio powiązane z brakiem wstępnej obróbki, tylko może być skutkiem zatorów spowodowanych osadami. A wzrost ciśnienia, no cóż, może wynikać z tych samych zatorów, ale to nie znaczy, że brak odsiarczenia, odsolenia czy odwodnienia to jedyny problem. Kiedy brakuje tych procesów wstępnych, to przede wszystkim korozja się nasila, co może prowadzić do uszkodzenia sprzętu i wpływać na jakość końcowych produktów. Ważne jest, żeby zrozumieć, że odpowiednie przygotowanie surowca w rafinacji ropy naftowej to klucz do dobrze działającej instalacji oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 39

Na rurociągu o długości 50 m, przeznaczonym do transportu pary wodnej o wysokim ciśnieniu, zainstalowano kilka kolan oraz zaworów. W jaki sposób zmienią się właściwości gazu na końcu rurociągu w porównaniu z jego parametrami na początku rurociągu?

A. Ciśnienie spadnie, temperatura wzrośnie
B. Ciśnienie wzrośnie, temperatura spadnie
C. Ciśnienie i temperatura będą wyższe
D. Ciśnienie i temperatura będą niższe
Odpowiedź, że ciśnienie i temperatura na końcu rurociągu będą niższe, jest poprawna ze względu na zjawiska związane z przepływem cieczy lub gazów w systemach rurociągowych. W miarę przemieszczania się pary wodnej przez rurociąg o długości 50 m, napotyka ona opory, które prowadzą do strat ciśnienia. Kolana i zawory w rurociągu powodują dodatkowe opory, co jeszcze bardziej obniża ciśnienie przy końcu rurociągu. Zgodnie z zasadami hydrauliki, im dłuższy i bardziej złożony rurociąg, tym większe straty ciśnienia. Dodatkowo, w wyniku wymiany ciepła oraz kontaktu z chłodniejszymi powierzchniami zewnętrznymi rurociągu, para wodna może tracić ciepło, a tym samym obniżać swoją temperaturę. Praktycznym przykładem jest zastosowanie takich systemów w przemyśle energetycznym, gdzie muszą być one odpowiednio projektowane, by minimalizować straty i utrzymywać odpowiednie parametry robocze. Zgodnie z normami branżowymi, kluczowe jest także monitorowanie tych parametrów, aby zapewnić efektywność całego systemu.

Pytanie 40

Transport lekkich, sypkich materiałów, które nie tworzą brył, odbywa się poprzez ich unoszenie i przesuwanie za pomocą strumienia powietrza do miejsca, w którym następuje wyładunek, wykorzystując przenośniki

A. pneumatycznych
B. cięgnowych
C. hydraulicznych
D. bezcięgnowych
Odpowiedź 'pneumatycznych' jest prawidłowa, ponieważ transport materiałów sypkich za pomocą przenośników pneumatycznych wykorzystuje strumień powietrza do transportu materiałów w stanie zawieszenia. W praktyce oznacza to, że niewielkie cząstki materiałów, które są lekkie i nie mają tendencji do zbrylania się, mogą być efektywnie przenoszone na znaczną odległość. Systemy te są szeroko stosowane w branży spożywczej, chemicznej oraz w przemyśle budowlanym, gdzie transportuje się takie materiały jak mąka, cement czy granulaty plastikowe. Przenośniki pneumatyczne oferują szereg zalet, takich jak minimalizacja mechanicznych uszkodzeń transportowanych materiałów, a także możliwość transportu w ciasnych przestrzeniach, co jest niemożliwe w przypadku przenośników cięgnowych. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, systemy pneumatyczne są projektowane z uwzględnieniem efektywności energetycznej i bezpieczeństwa, co czyni je optymalnym wyborem w nowoczesnych instalacjach transportowych.