Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 29 kwietnia 2025 21:41
Data zakończenia: 29 kwietnia 2025 22:03

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z ustawień DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer o adresie IP 192.168.0.106

A. będzie widoczny publicznie w Internecie

B. zostanie schowany w sieci lokalnej

C. będzie zabezpieczony przez firewalla

D. utraci możliwość dostępu do internetu

Stwierdzenie, że komputer w DMZ zostanie ukryty w sieci lokalnej, jest błędne, ponieważ DMZ to strefa zaprojektowana do umożliwienia zdalnego dostępu z Internetu. Komputery w DMZ są celowo widoczne i dostępne, aby umożliwić zdalne połączenia do usług, które hostują, takich jak serwery WWW czy aplikacje obsługujące klientów zewnętrznych. Koncepcja utraty dostępu do internetu przez umieszczenie w DMZ również jest niepoprawna. W rzeczywistości, komputer w DMZ pozostaje w pełni zdolny do komunikacji z Internetem, z tą różnicą, że jest bezpośrednio narażony na dostęp zewnętrzny, co może wiązać się z zagrożeniami bezpieczeństwa. Ostatnią błędną koncepcją jest myślenie, że DMZ zapewnia ochronę firewalla. W praktyce jest odwrotnie, ponieważ urządzenia w DMZ są często mniej chronione przez główny firewall sieciowy, co czyni je bardziej podatnymi na ataki. To dlatego umieszczanie komputerów w DMZ powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie konieczne, a urządzenia powinny być odpowiednio zabezpieczone innymi środkami ochrony, takimi jak własne firewalle czy regularne aktualizacje zabezpieczeń. W efekcie, DMZ jest narzędziem używanym w specyficznych przypadkach, gdzie dostępność usług zewnętrznych jest priorytetem, a nie metodą zabezpieczenia samego urządzenia.

Pytanie 2

Który element pasywny sieci powinien być użyty do połączenia okablowania ze wszystkich gniazd abonenckich z panelem krosowniczym umieszczonym w szafie rack?

A. Adapter LAN

B. Przepust szczotkowy

C. Kabel połączeniowy

D. Organizer kabli

Wybór niewłaściwego elementu do podłączenia okablowania w infrastrukturze sieciowej może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpływają na funkcjonalność całego systemu. Adapter LAN jest urządzeniem, które służy głównie do konwersji różnych typów połączeń sieciowych, ale nie rozwiązuje problemu organizacji kabli w szafie rackowej. Użycie adapterów może wprowadzać dodatkowe punkty awarii i komplikować proces konserwacji, co nie jest zgodne z praktykami polecanymi w standardach branżowych. Z kolei kabel połączeniowy, choć istotny w sieci, nie spełnia roli organizera, a jego niewłaściwe prowadzenie może skutkować splątaniem i trudnościami w identyfikacji poszczególnych linii. Przepust szczotkowy, będący elementem do zarządzania kablami, służy głównie do przeprowadzania kabli przez otwory w obudowach, ale nie pełni funkcji organizera w kontekście porządku kablowego w szafach rackowych. W branży IT kluczowe jest, aby zarządzanie kablami odbywało się w sposób systematyczny, co pozwala na łatwiejsze wykrywanie problemów oraz ich szybsze rozwiązywanie. Stosowanie niewłaściwych elementów do organizacji kabli prowadzi do zwiększonego ryzyka awarii i utrudnia przyszłą rozbudowę oraz utrzymanie systemu, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 3

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma innymi komputerami, bez żadnych dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Magistrali

B. Gwiazdy

C. Pierścienia

D. Siatki

Wybór innej topologii, takiej jak siatka, gwiazda czy magistrala, wiąże się z istotnymi różnicami w sposobie połączenia komputerów i zarządzania danymi. W topologii siatki każdy komputer może łączyć się z wieloma innymi, co zwiększa niezawodność, ale nie odpowiada podanemu w pytaniu warunkowi, że każdy komputer jest połączony tylko z dwoma sąsiadami. W układzie gwiaździstym, wszystkie urządzenia są połączone z centralnym punktem (hubem lub switchem), co z kolei wprowadza dodatkowe urządzenie aktywne, a także naraża sieć na ryzyko awarii centralnego węzła. Topologia magistrali polega na połączeniu wszystkich komputerów jednym wspólnym kablem; każdy komputer przekazuje dane wzdłuż tego kabla, co prowadzi do ryzyka kolizji i nie sprzyja stabilności połączeń. W kontekście standardów i dobrych praktyk wiemy, że wybór odpowiedniej topologii sieciowej powinien być oparty na specyficznych wymaganiach danego środowiska, a także na analizie możliwych awarii, co nie ma miejsca w przypadkach podanych odpowiedzi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 4

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue, press Del to setup) naciśnięcie klawisza Del skutkuje

A. skasowaniem zawartości pamięci CMOS

B. wejściem do BIOSu komputera

C. przejściem do konfiguracji systemu Windows

D. usunięciem pliku setup

Wybór opcji usunięcia pliku setup jest oparty na błędnym założeniu, że w BIOS-ie mogą znajdować się pliki, które można usunąć. Rzeczywistość jest taka, że BIOS nie przechowuje plików w tradycyjnym sensie, a jego interfejs służy do konfigurowania ustawień sprzętowych, a nie do operacji na plikach. Ponadto, sugerowanie, że wciśnięcie klawisza Del spowoduje skasowanie zawartości pamięci CMOS, ukazuje nieporozumienie dotyczące roli tego przycisku. W rzeczywistości, aby skasować zawartość pamięci CMOS, często konieczne jest fizyczne zresetowanie zworki na płycie głównej, a nie jedynie wciśnięcie klawisza. Koncepcja przechodzenia do konfiguracji systemu Windows jest również mylna, ponieważ BIOS działa na niższym poziomie niż sam system operacyjny. W praktyce, BIOS musi być skonfigurowany przed załadowaniem Windows, co oznacza, że wszystkie operacje związane z systemem operacyjnym odbywają się po zakończeniu sekwencji uruchamiania BIOS-u. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania komputerem i rozwiązywania problemów sprzętowych.

Pytanie 5

Jeśli adres IP komputera roboczego przyjmuje formę 176.16.50.10/26, to jaki jest adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w tej sieci?

A. 176.16.50.36; 6 hostów

B. 176.16.50.63; 62 hosty

C. 176.16.50.62; 63 hosty

D. 176.16.50.1; 26 hostów

Jak patrzę na błędne odpowiedzi, to wychodzą spore nieporozumienia, zwłaszcza w kwestii adresu rozgłoszeniowego i liczby hostów w sieci. W przypadku podania adresu 176.16.50.1; 26 hostów, to błąd polega na tym, że ktoś myli ostatni adres w podsieci z pierwszym. Pamiętaj, że adres rozgłoszeniowy to zawsze ten ostatni adres, a nie początkowy. Co więcej, maksymalna liczba hostów to 62, bo dwa adresy są zarezerwowane – jeden dla adresu sieci, a drugi dla rozgłoszeniowego. Jeśli chodzi o 176.16.50.36; 6 hostów, to też coś jest nie tak, bo ktoś źle zinterpretował maskę podsieci. Liczba hostów to wynik obliczeń na podstawie dostępnych bitów w adresie, a nie na zasadzie losowo przydzielonego adresu, więc tutaj mogą się pojawiać nieporozumienia. Odpowiedź 176.16.50.62; 63 hosty to kolejna pomyłka, bo maksymalnie możemy mieć 62 hosty, a nie 63. Często pojawiają się typowe błędy, jak pomieszanie różnych pojęć dotyczących adresacji, takich jak adresy sieciowe i rozgłoszeniowe, a także to, jak maski podsieci wpływają na liczbę dostępnych adresów dla hostów.

Pytanie 6

Oblicz koszt realizacji okablowania strukturalnego od 5 punktów abonenckich do panelu krosowego, wliczając wykonanie kabli łączących dla stacji roboczych. Użyto przy tym 50 m skrętki UTP. Każdy punkt abonencki posiada 2 gniazda typu RJ45.

Materiał	Jednostka	Cena
Gniazdo podtynkowe 45x45, bez ramki, UTP 2xRJ45 kat.5e	szt.	17 zł
UTP kabel kat.5e PVC 4PR 305m	karton	305 zł
RJ wtyk UTP kat.5e beznarzędziowy	szt.	6 zł

A. 255,00 zł

B. 152,00 zł

C. 350,00 zł

D. 345,00 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niepełnej analizy kosztów związanych z wykonaniem okablowania strukturalnego. Błędne założenie że 50 m skrętki UTP kosztuje tyle co cały karton może prowadzić do przeszacowania wydatków. Cena kartonu 305 m skrętki wynosi 305 zł co daje 1 zł za metr tymczasem niektóre odpowiedzi mogą opierać się na błędnej kalkulacji przyjmując całość 305 zł co jest nieekonomiczne. Dodatkowo pomijanie kosztów wszystkich potrzebnych wtyków RJ45 również wpływa na nieadekwatne oszacowanie kosztów. Każdy punkt abonencki wymaga dwóch wtyków RJ45 dla gniazd oraz dodatkowych dwóch wtyków dla kabli połączeniowych. Przy 5 punktach abonenckich potrzeba 20 sztuk wtyków co generuje znaczne koszty które nie zostały uwzględnione w niepoprawnych odpowiedziach. Pominięcie kosztów gniazd podtynkowych lub niepoprawne ich oszacowanie przy 17 zł za sztukę dla każdego z 5 punktów również prowadzi do błędnej kalkulacji. Typowe błędy to zakładanie że koszty instalacji mogą być zaniżone poprzez niedoszacowanie ilości użytych materiałów oraz nieuwzględnienie wszystkich elementów takich jak dodatkowe wtyki do kabli połączeniowych co znacząco wpływa na ogólną sumę wydatków. Przy planowaniu okablowania strukturalnego należy pamiętać o uwzględnieniu wszystkich komponentów zgodnie z ich rzeczywistym wykorzystaniem oraz kosztami jednostkowymi aby uniknąć błędnych szacunków budżetowych i zapewnić zgodność z branżowymi normami i standardami.

Pytanie 7

W jakiej warstwie modelu ISO/OSI wykorzystywane są adresy logiczne?

A. Warstwie fizycznej

B. Warstwie łącza danych

C. Warstwie transportowej

D. Warstwie sieciowej

Wybór warstwy fizycznej jest nietrafiony, bo ta warstwa skupia się na przesyłaniu sygnałów, takich jak elektryczność czy światło, a nie na adresowaniu. W modelu ISO/OSI warstwa fizyczna odpowiada za to, co się dzieje na poziomie kabli i różnych urządzeń, a nie na identyfikacji komputerów w sieci. Adresy logiczne raczej nie mają tu zastosowania. Z drugiej strony warstwa łącza danych, choć też dotyczy przesyłania danych, zajmuje się błędami transmisji i ramkami danych w lokalnej sieci. Używa adresów MAC, które są przypisane do sprzętu i służą do identyfikacji w danej sieci lokalnej, a nie do komunikacji między różnymi sieciami. Warstwa transportowa za to odpowiada za niezawodne przesyłanie danych między aplikacjami na końcu, używając protokołów jak TCP czy UDP. Tak więc, wybór warstwy fizycznej, łącza danych lub transportowej jako miejsca dla adresów logicznych wynika z nieporozumień co do ich funkcji i celów w modelu ISO/OSI. Rozumienie roli każdej z tych warstw jest naprawdę kluczowe, gdy chodzi o projektowanie i zarządzanie sieciami.

Pytanie 8

Do czego służy program firewall?

A. zabezpieczenia systemu przed błędnymi aplikacjami

B. zapobiegania przeciążeniu procesora przez system

C. ochrony dysku przed przepełnieniem

D. ochrony sieci LAN oraz systemów przed intruzami

Zastosowanie firewalla w kontekście zabezpieczeń systemów i sieci jest często mylone z innymi formami ochrony, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, twierdzenie, że firewall chroni dysk przed przepełnieniem, jest niepoprawne, ponieważ taki problem dotyczy głównie zarządzania przestrzenią dyskową i nie jest bezpośrednio związany z kontrolą dostępu do sieci. Również stwierdzenie, że firewall zabezpiecza systemy przed błędnymi programami, ignoruje istotę funkcji firewalla, który zajmuje się głównie filtracją ruchu sieciowego. Ochrona przed szkodliwym oprogramowaniem wymaga stosowania dodatkowych rozwiązań, takich jak oprogramowanie antywirusowe czy systemy wykrywania intruzów. Wreszcie, ochrona procesora przed przeciążeniem ze strony systemu odnosi się do optymalizacji zasobów systemowych i kontroli obciążenia, co jest całkowicie innym zagadnieniem niż zarządzanie bezpieczeństwem sieci. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to pomieszanie funkcji różnych narzędzi zabezpieczających oraz niedostateczne zrozumienie ich działaniu w kontekście architektury bezpieczeństwa. Kluczowe jest zrozumienie, że firewall jest jednym z wielu elementów w systemie zabezpieczeń i jego zastosowanie powinno być rozpatrywane w szerszym kontekście strategii ochrony danych i infrastruktury IT.

Pytanie 9

Aby sprawdzić minimalny czas ważności hasła w systemie Windows, stosuje się polecenie

A. net user

B. net group

C. net accounts

D. net time

Polecenie 'net accounts' służy do konfigurowania różnych ustawień kont użytkowników w systemie Windows, w tym minimalnego okresu ważności hasła. Umożliwia administratorowi określenie, jak długo hasło musi być używane przed tym, jak użytkownik będzie zobowiązany do jego zmiany. Dzięki temu można zwiększyć bezpieczeństwo systemu, zmniejszając ryzyko, że hasła zostaną użyte przez osoby nieuprawnione przez długi czas. Na przykład, standardowe praktyki bezpieczeństwa sugerują, aby minimalny okres ważności hasła wynosił co najmniej 30 dni, co można ustawić przy pomocy tego polecenia. W kontekście zarządzania bezpieczeństwem IT, regularna zmiana haseł i ich minimalny okres ważności są kluczowe dla ochrony przed atakami, takimi jak brute force czy phishing. Warto także pamiętać, że po ustawieniu minimalnego okresu ważności, użytkownicy nie będą mogli zmieniać haseł częściej niż ustalono, co zapobiega potencjalnym nadużyciom.

Pytanie 10

Zgodnie z normą EIA/TIA T568B, żyły pary odbiorczej w skrętce są pokryte izolatorem w kolorze

A. niebieskim i niebiesko-białym

B. zielonym i biało-zielonym

C. brązowym i biało-brązowym

D. pomarańczowym i pomarańczowo-białym

Wybór innych kolorów żył pary odbiorczej wskazuje na nieporozumienie związane z obowiązującymi standardami okablowania sieciowego. Odpowiedzi takie jak "brązowym i biało-brązowym", "niebieskim i niebiesko-białym" oraz "pomarańczowym i pomarańczowo-białym" odnoszą się do innych par przewodów w strukturze skrętki. Każda para kolorów ma swoje przyporządkowanie według standardu EIA/TIA T568B, a ich zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Pary brązowa, niebieska i pomarańczowa są odpowiedzialne za inne funkcje w transmisji danych. Na przykład, para niebieska jest często używana w komunikacji Ethernet do przesyłania sygnałów danych, ale nie pełni roli pary odbiorczej. Powszechnym błędem jest mylenie kolorów par i ich funkcji, co może prowadzić do błędów w instalacji i obniżenia wydajności sieci. Niezrozumienie roli poszczególnych par kolorów może skutkować zakłóceniami sygnału, a w niektórych przypadkach nawet całkowitym brakiem łączności. Dlatego istotne jest, aby osoby zajmujące się instalacjami sieciowymi dokładnie zapoznały się z tymi standardami oraz praktykami ich stosowania, aby uniknąć typowych pułapek i osiągnąć optymalną wydajność sieci.

Pytanie 11

Który z wymienionych adresów stanowi adres hosta w obrębie sieci 10.128.0.0/10?

A. 10.192.255.255

B. 10.191.255.255

C. 10.127.255.255

D. 10.160.255.255

Odpowiedzi jak 10.127.255.255, 10.191.255.255 i 10.192.255.255 są błędne. Dlaczego? Bo nie mieszczą się w zakresie sieci 10.128.0.0/10. Tak, 10.127.255.255 należy do sieci 10.0.0.0/8, gdzie wszystkie adresy do 10.255.255.255 są zarezerwowane. Potem masz 10.191.255.255, który tak naprawdę jest na granicy i to adres rozgłoszeniowy dla 10.128.0.0/10, a nie hosta. 10.192.255.255 to już całkiem inna historia, bo to kolejna podsieć 10.192.0.0/10, więc też nie pasuje. Często ludzie myślą, że wystarczy patrzeć tylko na część adresu IP bez zwracania uwagi na maskę podsieci, co prowadzi do pomyłek. Ważne, żeby pamiętać, że adres IP zawsze składa się z identyfikatora sieci i hosta, a ich dobre zrozumienie jest mega istotne w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi. Wiedza o adresach to po prostu podstawa w administracji siecią.

Pytanie 12

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie

B. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz

C. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu

D. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

Zarządzanie pasmem, czyli kontrola przepustowości, jest kluczowym aspektem w administracji sieci, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów dostępnych w infrastrukturze sieciowej. Odpowiedź, która mówi o ograniczaniu przepustowości na wybranym porcie, jest prawidłowa, ponieważ ta usługa umożliwia administratorom sieci precyzyjne zarządzanie ruchem danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności i jakości usług sieciowych. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, w której firma chce zapewnić, że krytyczne aplikacje, takie jak VoIP lub wideokonferencje, mają priorytet w dostępie do pasma, także w przypadku, gdy sieć jest obciążona innymi, mniej istotnymi rodzajami ruchu. Dzięki zarządzaniu pasmem, administratorzy mogą wprowadzać polityki QoS (Quality of Service), które definiują poziomy usług dla różnych typów ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 13

Z wykorzystaniem polecenia dxdiag uruchomionego z linii komend systemu Windows można

A. przeskanować dysk twardy w poszukiwaniu błędów

B. zweryfikować prędkość zapisu oraz odczytu napędów DVD

C. sprawdzić parametry karty graficznej

D. przeprowadzić pełną diagnostykę karty sieciowej

Wszystkie inne odpowiedzi, które nie wskazują na możliwość sprawdzenia parametrów karty graficznej przy użyciu narzędzia dxdiag, są mylnymi interpretacjami funkcji tego polecenia. Po pierwsze, wykonywanie pełnej diagnostyki karty sieciowej nie jest funkcją dxdiag. Do diagnozowania problemów z kartą sieciową stosuje się inne narzędzia, takie jak 'ipconfig' lub 'ping', które dostarczają informacji o połączeniu sieciowym, jego statusie i ewentualnych problemach z konfiguracją. Druga błędna koncepcja dotyczy skanowania dysku twardego w poszukiwaniu błędów. Takie operacje realizowane są zwykle za pomocą narzędzia 'chkdsk', które jest zaprojektowane do wykrywania i naprawy błędów w systemie plików oraz uszkodzonych sektorów na dyskach twardych. Wreszcie, weryfikacja prędkości zapisu oraz odczytu napędów DVD wymaga specjalistycznych narzędzi do benchmarkingu, a nie prostego raportu systemowego, jaki generuje dxdiag. Wiele osób może popełniać błąd, sądząc, że jedno narzędzie może zaspokoić różnorodne potrzeby diagnostyczne, co prowadzi do frustracji oraz nieefektywności w rozwiązywaniu problemów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy program i narzędzie w systemie operacyjnym ma swoje specyficzne zastosowania, a ich właściwe wykorzystanie jest podstawą efektywnej diagnostyki i konserwacji systemu.

Pytanie 14

W systemach operacyjnych Windows konto z najwyższymi uprawnieniami domyślnymi przynależy do grupy

A. operatorzy kopii zapasowych

B. gości

C. administratorzy

D. użytkownicy zaawansowani

Odpowiedź "administratorzy" jest prawidłowa, ponieważ konta użytkowników w systemie operacyjnym Windows, które należą do grupy administratorów, posiadają najwyższe uprawnienia w zakresie zarządzania systemem. Administratorzy mogą instalować oprogramowanie, zmieniać konfigurację systemu, zarządzać innymi kontami użytkowników oraz uzyskiwać dostęp do wszystkich plików i zasobów na urządzeniu. Przykładowo, gdy administrator musi zainstalować nową aplikację, ma pełne uprawnienia do modyfikacji rejestru systemowego oraz dostępu do folderów systemowych, co jest kluczowe dla prawidłowego działania oprogramowania. W praktyce, w organizacjach, konta administratorów są często monitorowane i ograniczane do minimum, aby zminimalizować ryzyko nadużyć i ataków złośliwego oprogramowania. Dobre praktyki w zarządzaniu kontami użytkowników oraz przydzielaniu ról wskazują, że dostęp do konta administratora powinien być przyznawany wyłącznie potrzebującym go pracownikom, a także wdrażane mechanizmy audytowe w celu zabezpieczenia systemu przed nieautoryzowanym dostępem i działaniami. W kontekście bezpieczeństwa, standardy takie jak ISO/IEC 27001 mogą być stosowane do definiowania i utrzymywania polityk kontrolnych dla kont administratorów.

Pytanie 15

W kontekście adresacji IPv6, użycie podwójnego dwukropka służy do

A. jednorazowego zastąpienia jednego bloku jedynek

B. jednorazowego zastąpienia jednego lub więcej kolejnych bloków składających się wyłącznie z zer

C. wielokrotnego zastąpienia dowolnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek

D. wielokrotnego zastąpienia dowolnych bloków jedynek

Podwójny dwukropek (::) w adresacji IPv6 jest specjalnym skrótem, który pozwala na uproszczenie i skrócenie notacji adresów zawierających sekwencje zer. Jego zastosowanie ogranicza się do jednorazowego zastępowania jednego lub więcej bloków złożonych wyłącznie z zer, co ma na celu zwiększenie czytelności adresów. Na przykład, adres IPv6 2001:0db8:0000:0000:0000:0000:0000:0001 może być zapisany jako 2001:db8::1, gdzie "::" zastępuje pięć bloków zer. Zgodnie z dokumentem RFC 5952, który opisuje najlepsze praktyki dotyczące reprezentacji adresów IPv6, stosowanie podwójnego dwukropka ma na celu uproszczenie zapisu, jednak powinno być stosowane ostrożnie, aby uniknąć niejasności. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla inżynierów sieciowych, którzy pracują z IPv6, ponieważ umożliwia im efektywne zarządzanie i konfigurację adresów w skomplikowanych środowiskach sieciowych."

Pytanie 16

Jaką klasę adresów IP reprezentuje publiczny adres 130.140.0.0?

A. Należy do klasy C

B. Należy do klasy A

C. Należy do klasy D

D. Należy do klasy B

Adres IP 130.140.0.0 należy do klasy B, ponieważ pierwsze bity tego adresu zaczynają się od 10. W klasyfikacji adresów IP, klasa B obejmuje adresy od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy klasy B są przeznaczone głównie dla średnich i dużych organizacji, które potrzebują większej liczby adresów IP niż te oferowane przez klasę A, ale mniej niż te w klasie C. Adresy klasy B mają maskę podsieci 255.255.0.0, co pozwala na utworzenie wielu podsieci z szeroką liczbą hostów. Przykładowo, organizacja mogąca wykorzystać adres klasy B mogłaby być uczelnią z wieloma wydziałami, gdzie każdy wydział potrzebuje swoich własnych zasobów sieciowych. Użycie adresów klasy B jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą sieciową i planowaniu adresacji, co ułatwia zarządzanie komunikacją oraz bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 17

Które z poniższych poleceń w systemie Linux służy do zmiany uprawnień pliku?

A. ls

B. chmod

C. pwd

D. chown

Polecenie chmod jest używane w systemach operacyjnych Unix i Linux do zmiany uprawnień plików i katalogów. Uprawnienia te określają, kto i w jaki sposób może czytać, zapisywać lub wykonywać dany plik. Polecenie to jest niezwykle przydatne w kontekście zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do zasobów na serwerach i komputerach osobistych. Przykładowo, aby nadać pełne uprawnienia właścicielowi pliku, ale ograniczyć je dla innych użytkowników, można użyć polecenia chmod 700 nazwa_pliku. Ten sposób nadawania uprawnień jest bardzo elastyczny i pozwala na dokładne skonfigurowanie dostępu zgodnie z potrzebami użytkownika lub politykami firmy. Warto także wspomnieć, że chmod wspiera zarówno notację symboliczną (np. chmod u+x) jak i ósemkową (np. chmod 755), co ułatwia jego stosowanie w różnych scenariuszach. Dzięki temu narzędziu administratorzy systemów mogą skutecznie zarządzać dostępem do plików, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa danych.

Pytanie 18

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego numer 6 zaznaczono

A. elektrody wyświetlacza

B. powłokę dielektryczną

C. powłokę fosforową

D. elektrody adresujące

Warstwa fosforowa w monitorze plazmowym ma za zadanie emitować światło, jednak jej funkcja nie polega na adresowaniu pikseli. To warstwa, która dzięki pobudzeniu przez promieniowanie ultrafioletowe wytwarzane przez plazmę, świeci w określonym kolorze. Z kolei warstwa dielektryka jest izolacyjną warstwą, która nie bierze bezpośredniego udziału w procesie adresowania, lecz pełni funkcję ochronną i separującą inne elementy struktury ekranu. Dielektryk pomaga w utrzymaniu stałości napięcia i chroni przed zwarciami. Elektrody wyświetlacza, choć są kluczowe dla działania ekranu, pełnią inną rolę niż elektrody adresujące. Elektrody te są używane do inicjowania reakcji plazmowej, ale nie kontrolują indywidualnych pikseli w taki sposób, jak elektrody adresujące. Częstym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych elektrod i warstw, co wynika z ich złożonej współpracy w celu generowania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych warstw i elektrod ma specyficzną funkcję, która łączy się w jeden harmonijny proces odpowiedzialny za wyświetlanie obrazu w technologii plazmowej. To precyzyjne sterowanie złożonymi procesami elektrycznymi i chemicznymi sprawia, że monitory plazmowe mogą oferować doskonałą jakość obrazu.

Pytanie 19

Podaj maksymalną liczbę hostów, które można przypisać w każdej z 8 równych podsieci, utworzonych z sieci o adresie 10.10.10.0/24.

A. 14

B. 16

C. 30

D. 62

Wybór 14, 16 lub 62 jako maksymalnej liczby adresów hostów w każdej z podsieci jest wynikiem nieprawidłowego rozumienia zasad związanych z adresowaniem IP i podsieciowaniem. W kontekście sieci 10.10.10.0/24, pełna sieć zawiera 256 adresów IP, z czego niektóre są zarezerwowane. W przypadku podziału na 8 podsieci, każda podsieć musi mieć wystarczającą ilość adresów do obsługi hostów. Odpowiedzi 14 i 16 źle odzwierciedlają obliczenia związane z liczbą dostępnych adresów. Gdybyśmy uznali, że w każdej podsieci powinno być 16 adresów hostów, zapomnielibyśmy o obowiązkowych adresach rezerwowych, co ograniczałoby liczbę urządzeń w sieci. Odpowiedź 62 sugeruje, że w każdej podsieci mogłoby być więcej adresów, niż rzeczywiście jest dostępnych, co jest sprzeczne z zasadami podsieciowania. Kluczowym błędem jest nie uwzględnienie dwóch zarezerwowanych adresów w każdej podsieci, co prowadzi do zawyżenia liczby dostępnych hostów. W praktyce, każda podsieć powinna efektywnie wykorzystywać dostępne adresy, co jest kluczowe w zarządzaniu dużymi sieciami. Zasady projektowania sieci i uzasadnione podejście do adresacji są fundamentalnymi elementami dla każdej organizacji, aby uniknąć problemów związanych z ograniczeniami adresowymi w przyszłości.

Pytanie 20

Przesyłanie danych przez router, które wiąże się ze zmianą adresów IP źródłowych lub docelowych, określa się skrótem

A. NAT

B. IIS

C. FTP

D. IANA

FTP, IANA i IIS to różne terminy związane z internetem, ale żaden z nich nie dotyczy przesyłania ruchu sieciowego przez zmianę adresów IP, tak jak robi to NAT. FTP to po prostu protokół do przesyłania plików, a nie ma nic wspólnego z adresami IP. IANA zajmuje się zarządzaniem przestrzenią adresową IP i innymi zasobami, ale nie jest to związane z NAT. A IIS to serwer aplikacji, który hostuje strony internetowe i aplikacje, także nie ma to związku z translacją adresów. W tym przypadku można się pomylić, łącząc zarządzanie danymi z adresowaniem sieciowym, co prowadzi do błędnych wniosków, że te technologie robią to samo co NAT. Ważne jest, żeby zrozumieć, że NAT ma swoje specyficzne zadania w adresowaniu w sieciach i różni się od innych terminów.

Pytanie 21

Prezentowane wbudowane narzędzie systemów Windows w wersji Enterprise lub Ultimate jest przeznaczone do

A. kompresji przestrzeni dyskowej

B. integracji danych na dyskach

C. tworzenia kopii zapasowej dysku

D. kryptograficznej ochrony informacji na dyskach

W systemach Windows narzędzia takie jak kompresja dysku konsolidacja danych na dyskach oraz tworzenie kopii zapasowych pełnią różne role które różnią się znacząco od kryptograficznej ochrony danych. Kompresja dysku jest procesem zmniejszania rozmiaru plików na dysku co pozwala na oszczędność miejsca ale nie zapewnia żadnej formy zabezpieczenia danych przed nieautoryzowanym dostępem. Jest to proces czysto optymalizacyjny który nie ma związku z zabezpieczeniami kryptograficznymi. Konsolidacja danych znana również jako defragmentacja polega na fizycznym przemieszczaniu danych na dysku twardym w taki sposób aby przyspieszyć ich dostępność i zwiększyć wydajność systemu. Podobnie jak kompresja nie ma żadnego wpływu na ochronę danych przed dostępem osób trzecich. Tworzenie kopii dysku czyli backup jest kluczowym elementem strategii odzyskiwania danych po awarii ale także nie oferuje kryptograficznej ochrony danych. Kopia zapasowa zabezpiecza przed utratą danych w wyniku awarii sprzętu lub przypadkowego usunięcia ale nie chroni przed kradzieżą danych. Typowe błędy myślowe związane z tymi koncepcjami wynikają z mylenia działań optymalizacyjnych i zarządzających z rzeczywistymi mechanizmami bezpieczeństwa takimi jak szyfrowanie. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem informacji w środowisku IT.

Pytanie 22

Ilustracja pokazuje schemat fizycznej topologii będącej kombinacją topologii

A. siatki i magistrali

B. siatki i gwiazdy

C. magistrali i gwiazdy

D. pierścienia i gwiazdy

Topologia magistrali i gwiazdy to takie dwie popularne opcje w sieciach komputerowych, które mają swoje plusy i minusy. Topologia magistrali jest fajna, bo wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, co sprawia, że jest to tańsze i prostsze w zrobieniu. Ale z drugiej strony, jak ten kabel się uszkodzi, to cała sieć może leżeć. Dlatego teraz rzadziej się to stosuje. Z kolei topologia gwiazdy jest lepsza w tym względzie, bo każde urządzenie ma swoje połączenie z centralnym punktem, takim jak switch. To sprawia, że jak jeden kabel padnie, to reszta działa dalej, więc to bardziej niezawodne. Łącząc te dwie topologie, można stworzyć hybrydę, gdzie główne węzły są połączone magistralą, a segmenty urządzeń w gwiazdę. To daje większą elastyczność i lepszą skalowalność. Widziałem, że takie rozwiązania są popularne w firmach, gdzie ciągłość pracy i łatwość zarządzania są super ważne.

Pytanie 23

W systemie operacyjnym Fedora foldery domowe użytkowników znajdują się w folderze

A. /users

B. /home

C. /user

D. /bin

Wybór niewłaściwego katalogu jako lokalizacji dla katalogów domowych użytkowników w systemie operacyjnym Fedora może prowadzić do nieporozumień oraz problemów z zarządzaniem danymi. Katalog /bin jest przeznaczony do przechowywania istotnych programów i skryptów systemowych, które są niezbędne do działania systemu. Umieszczanie katalogów domowych w /bin zagrażałoby integralności systemu, ponieważ mógłby on stać się przepełniony użytkownikami danych, co ograniczyłoby jego funkcjonalność. Katalog /users oraz /user to niepoprawne ścieżki w systemie Linux, które nie są standardowo wykorzystywane w żadnej dystrybucji, co może prowadzić do błędnych konfiguracji i trudności w odnajdywaniu plików. Typowym błędem myślowym jest założenie, że lokalizacje dla katalogów domowych mogą być dowolnie wybierane, co ignoruje ustalone standardy i hierarchię systemu plików w Linuxie. Praktyka ta niedostatecznie uwzględnia zasady dotyczące zarządzania plikami oraz bezpieczeństwa danych, co jest kluczowe dla administracji systemami operacyjnymi. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją systemową oraz najlepszymi praktykami dotyczącymi struktury katalogów w systemie Linux.

Pytanie 24

Jaki protokół jest używany do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. SMTP

B. FTP

C. POP3

D. HTTP

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem używanym do transferu plików między komputerami w sieci. Nie jest on odpowiedni do przesyłania wiadomości e-mail, ponieważ jest zaprojektowany głównie do wymiany plików, a nie do zarządzania pocztą. Użytkownicy mogą mylić FTP z innymi protokołami transportowymi, jednak jego głównym celem nie jest obsługa wiadomości e-mail, co prowadzi do nieporozumień. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokół używany do wysyłania e-maili z klienta pocztowego na serwer lub między serwerami. SMTP nie służy do pobierania wiadomości, co czyni go nieodpowiednim w kontekście podanego pytania. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem używanym głównie do przesyłania danych w Internecie, takich jak strony internetowe. Choć HTTP może być stosowany do interakcji z webowymi klientami pocztowymi, nie jest to protokół mający na celu pobieranie wiadomości e-mail. Często mylone są funkcje różnych protokołów, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że różne protokoły mają różne zastosowania i funkcje, a ich specyfikacje są dostosowane do konkretnych zadań w zakresie komunikacji sieciowej.

Pytanie 25

Program WinRaR zaprezentował okno informacyjne widoczne na ilustracji. Jakiego rodzaju licencji na program używał do tej pory użytkownik?

A. Program typu Public Domain

B. Program typu Adware

C. Program typu Freeware

D. Program typu Shareware

Adware to oprogramowanie które jest rozprowadzane za darmo ale zawiera reklamy które generują przychody dla twórców. W przypadku WinRAR użytkownik nie spotyka się z reklamami a jedynie z przypomnieniem o konieczności zakupu co wyklucza tę opcję jako poprawną. Freeware jest natomiast oprogramowaniem które jest dostępne do pobrania i użytkowania w pełnej wersji bez żadnych opłat. WinRAR wymaga zakupu licencji po okresie próbnym co przeczy zasadom Freeware. Public Domain to oprogramowanie które jest w pełni wolne od praw autorskich co oznacza że można je używać modyfikować i rozpowszechniać bez ograniczeń. WinRAR nie jest w domenie publicznej ponieważ jego kod źródłowy jest zamknięty a prawa autorskie są zastrzeżone dla producenta. Użytkownicy często mogą się mylić z powodu mylących komunikatów lub niepełnego zrozumienia modelu licencyjnego ale zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznania rodzaju licencji. Poprawna interpretacja licencji Shareware wiąże się z umiejętnością identyfikacji cech takich jak ograniczenie czasowe wersji próbnej oraz konieczność zakupu licencji co jest wyraźnie zaznaczone w komunikatach WinRAR. Kluczowym błędem jest przyjęcie że darmowy dostęp przez pewien czas automatycznie klasyfikuje oprogramowanie jako Freeware co jest nieprawidłowe w przypadku WinRAR. Rozpoznanie różnic między licencjami oraz zrozumienie modelu biznesowego pozwala na dokładniejszą ocenę prawidłowości wyboru licencji.

Pytanie 26

Jakie znaczenie ma skrót MBR w kontekście technologii komputerowej?

A. Usługę związaną z interpretacją nazw domen

B. Fizyczny identyfikator karty sieciowej

C. Główny rekord rozruchowy SO

D. Bloki pamięci w górnej części komputera IBM/PC

Odpowiedzi sugerujące bloki pamięci górnej komputera IBM/PC, usługi związane z tłumaczeniem nazw domeny, czy fizyczny adres karty sieciowej, wskazują na błędne zrozumienie terminologii związanej z architekturą komputerową i zasadami działania systemów operacyjnych. Bloki pamięci górnej nie mają związku z MBR, gdyż dotyczą one pamięci RAM i jej organizacji, a nie mechanizmu rozruchu. Usługi tłumaczenia nazw domeny odnoszą się do protokołu DNS, który zarządza adresami IP, a więc jest całkowicie niezwiązany z procesem rozruchu komputera. Z kolei fizyczny adres karty sieciowej, znany jako adres MAC, dotyczy komunikacji sieciowej i nie ma nic wspólnego z procesem uruchamiania systemu operacyjnego. Te nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z mylenia różnych terminów technicznych oraz ich zastosowań. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w dziedzinie IT, gdzie precyzyjność w używaniu terminologii jest niezbędna. Różne aspekty architektury komputerowej i sieci muszą być rozróżniane i nie mogą być mylone, aby uniknąć poważnych błędów w diagnostyce i konfiguracji systemów komputerowych. Ponadto, znajomość standardów takich jak MBR lub UEFI jest fundamentalna dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa system operacyjny i jak można skutecznie zarządzać rozruchem systemów komputerowych.

Pytanie 27

Jak zapisuje się liczbę siedem w systemie ósemkowym?

A. 7(o)

B. 7(B)

C. 7(D)

D. 7(H)

Wybór odpowiedzi 7(B), 7(D) lub 7(H) wynika z nieporozumienia dotyczącego oznaczeń systemów liczbowych. Odpowiedź 7(B) sugeruje, że liczba ta jest zapisana w systemie binarnym, gdzie liczby są reprezentowane jedynie za pomocą cyfr 0 i 1. W systemie binarnym liczba siedem reprezentowana jest jako 111, co wynika z faktu, że 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0 = 4 + 2 + 1 = 7. Odpowiedź 7(D) wskazuje na system dziesiętny, który jest najpowszechniej używanym systemem w codziennym życiu, z podstawą 10, gdzie liczba siedem jest po prostu zapisana jako 7. Z kolei 7(H) odnosi się do systemu szesnastkowego (hexadecymalnego), który używa cyfr od 0 do 9 oraz liter A do F, gdzie liczba siedem jest również zapisywana jako 7. To wskazuje na fakt, że wybór błędnych oznaczeń może wynikać z braku zrozumienia różnic między podstawami różnych systemów liczbowych. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie podstawy systemu liczbowego z jego zapisem, co prowadzi do nieprawidłowych konkluzji. Zrozumienie podstaw systemów liczbowych jest fundamentalne w programowaniu i informatyce, gdyż pozwala na właściwe operowanie na liczbach w różnych kontekstach.

Pytanie 28

W systemie Linux polecenie chmod 321 start spowoduje przyznanie poniższych uprawnień plikowi start:

A. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych

B. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla innych

C. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych

D. odczyt, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy oraz odczyt dla innych

W analizowaniu błędnych odpowiedzi można dostrzec kilka istotnych nieporozumień związanych z funkcjonowaniem systemu uprawnień w systemie Linux. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się mylne założenie, że uprawnienia są przyznawane w sposób uniwersalny, a nie według konkretnej struktury, jaką definiują wartości ósemkowe. Na przykład, błędne twierdzenie, że właściciel pliku ma pełną kontrolę, ignoruje fakt, że w prezentowanym przypadku uprawnienia dla właściciela to tylko zapis i wykonanie. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują, że grupa ma uprawnienia do wykonywania, co jest sprzeczne z nadanymi uprawnieniami, gdzie grupa może jedynie modyfikować plik, ale nie mieć możliwości jego uruchamiania. Typowym błędem jest również mylenie uprawnień dla pozostałych użytkowników. Wartości przypisane do pozostałych użytkowników są ograniczone do wykonywania, podczas gdy w niepoprawnych odpowiedziach występują sugestie dotyczące pełnych uprawnień, co w praktyce może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu. Zrozumienie, jak działa system chmod, jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania uprawnieniami, dlatego ważne jest, aby nie tylko znać wartości, ale także umieć je poprawnie interpretować i stosować w praktyce.

Pytanie 29

Jakie polecenie powinno zostać użyte, aby wyświetlić listę pokazanych plików?

A. grep *a* *.jpg

B. ls -l *a* *.jpg

C. dir *a*.jpg

D. find *.jpg | *a*

Odpowiedź 'ls -l *a* *.jpg' jest poprawna, ponieważ polecenie 'ls' jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux, które służy do wyświetlania zawartości katalogu. W tym przypadku użycie opcji '-l' powoduje, że wyniki będą przedstawione w formacie długim, co zawiera szczegółowe informacje o plikach, takie jak prawa dostępu, liczba linków, właściciel, grupa, rozmiar oraz data ostatniej modyfikacji. Symbol '*' działa jako wildcard, co oznacza, że 'ls -l *a*' zbiera wszystkie pliki zawierające literę 'a' w nazwie, a '*.jpg' dodatkowo ogranicza wyniki do plików graficznych w formacie JPEG. Taki sposób użycia polecenia jest praktycznym narzędziem dla administratorów systemów, którzy często muszą zarządzać dużymi zbiorami danych. Warto także zaznaczyć, że korzystanie z opcji '-l' jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ dostarcza więcej kontekstu o plikach, co jest kluczowe w zadaniach związanych z analizą i monitorowaniem systemu.

Pytanie 30

Jakie urządzenie w warstwie łącza danych modelu OSI analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet i na tej podstawie decyduje o przesyłaniu sygnału między segmentami sieci lub jego blokowaniu?

A. Punkt dostępowy.

B. Wzmacniak.

C. Most.

D. Koncentrator.

Wzmacniak, koncentrator oraz punkt dostępowy to urządzenia, które pełnią różne funkcje w strukturze sieci, ale nie są odpowiednie do analizy adresów MAC i podejmowania decyzji na ich podstawie. Wzmacniak, na przykład, jest używany do zwiększania sygnału w sieci, co jest przydatne w przypadku dużych odległości, ale nie ma zdolności do filtrowania ruchu na podstawie adresów MAC. Z tego powodu w sieciach, w których stosuje się wzmacniaki, może dochodzić do kolizji, ponieważ wszystkie dane są przesyłane do wszystkich portów, niezależnie od docelowego adresu. Koncentrator działa na podobnej zasadzie, przekazując sygnał do wszystkich podłączonych urządzeń, co także prowadzi do nieefektywnego zarządzania ruchem. Z kolei punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci, ale nie analizuje ramki Ethernet pod kątem adresów MAC, ponieważ działa na warstwie dostępu do sieci. Często użytkownicy mylą te urządzenia, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków o ich funkcjonalności. Ważne jest zrozumienie, że choć wszystkie te urządzenia odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu infrastruktury sieciowej, to tylko mosty mają zdolność do inteligentnego kierowania ruchem na podstawie analizy adresów MAC, co jest podstawą nowoczesnych praktyk w zarządzaniu siecią.

Pytanie 31

Grupa, w której członkom można nadawać uprawnienia jedynie w obrębie tej samej domeny, co domena nadrzędna lokalnej grupy domeny, nosi nazwę grupa

A. lokalna domeny

B. uniwersalna

C. globalna

D. lokalna komputera

Grupa lokalna domeny to typ grupy, której członkowie i uprawnienia są ograniczone do danej domeny. Oznacza to, że możesz przypisywać uprawnienia tylko w kontekście tej samej domeny, co jest zgodne z modelami zarządzania tożsamością i dostępem. Kluczowym zastosowaniem grup lokalnych domeny jest możliwość zarządzania dostępem do zasobów w sieci, co jest istotne w środowiskach korporacyjnych. Na przykład, jeśli masz zasoby, takie jak foldery lub drukarki, które powinny być dostępne tylko dla użytkowników tej samej domeny, wykorzystanie grup lokalnych domeny jest odpowiednim rozwiązaniem. Stosując grupy lokalne, administracja może łatwiej kontrolować dostęp do tych zasobów, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania. W praktyce, grupy lokalne są często wykorzystywane w połączeniu z kontrolą dostępu opartą na rolach (RBAC), co pozwala na bardziej granularne zarządzanie uprawnieniami, zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT.

Pytanie 32

Jaka usługa sieciowa domyślnie wykorzystuje port 53?

A. HTTP

B. POP3

C. DNS

D. FTP

Wybór innych odpowiedzi, takich jak FTP, HTTP czy POP3, jest błędny z kilku powodów. Protokół FTP (File Transfer Protocol) używa portu 21 do transferu plików, co czyni go nieodpowiednim w kontekście tego pytania. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) również ma przypisany port 80, co oznacza, że nie jest to właściwa odpowiedź. POP3 (Post Office Protocol version 3) z kolei korzysta z portu 110 do odbierania poczty elektronicznej. Te typowe pomyłki mogą wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowania tych protokołów. Często użytkownicy mylą porty i protokoły, nie zdając sobie sprawy, że każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie w sieci. Kluczowe jest zrozumienie, że port 53 jest ściśle związany z DNS i jego rolą w tłumaczeniu nazw domen. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku wiedzy na temat podstawowej architektury internetu oraz funkcji, jakie pełnią różne protokoły. Dlatego istotne jest, aby uczyć się o zastosowaniach tych technologii w praktyce, co pomoże uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 33

W tabeli zaprezentowano specyfikacje czterech twardych dysków. Dysk, który oferuje najwyższą średnią prędkość odczytu danych, to

Pojemność	320 GB	320 GB	320 GB	320 GB
Liczba talerzy	2	3	2	2
Liczba głowic	4	6	4	4
Prędkość obrotowa	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min
Pamięć podręczna	16 MB	16 MB	16 MB	16 MB
Czas dostępu	8.3 ms	8.9 ms	8.5 ms	8.6 ms
Interfejs	SATA II	SATA II	SATA II	SATA II
Obsługa NCQ	TAK	NIE	TAK	TAK
Dysk	A.	B.	C.	D.

A. D

B. B

C. A

D. C

Dysk A zapewnia największą średnią szybkość odczytu danych dzięki najniższemu czasowi dostępu wynoszącemu 8.3 ms co jest kluczowym parametrem przy wyborze dysku twardego do zadań jak szybkie przetwarzanie danych czy ładowanie aplikacji Im niższy czas dostępu tym szybciej dysk może odczytywać i zapisywać dane co jest istotne w zastosowaniach wymagających szybkiej reakcji jak w serwerach czy stacjach roboczych Dysk A wyposażony jest także w 16 MB pamięci podręcznej oraz obsługę NCQ co przyspiesza operacje wejścia-wyjścia poprzez optymalne kolejkowanie zadań NCQ (Native Command Queuing) jest istotnym wsparciem w środowiskach wielozadaniowych ułatwiając jednoczesny dostęp do wielu plików Standard SATA II z prędkością 3 Gb/s zapewnia wystarczającą przepustowość dla większości zastosowań komercyjnych i konsumenckich Wybór odpowiedniego dysku twardego zgodnie z wymaganiami aplikacji jest kluczowy dla optymalizacji wydajności systemu Warto zatem inwestować w dyski o niższym czasie dostępu i obsłudze NCQ aby zwiększyć efektywność pracy szczególnie w zastosowaniach profesjonalnych

Pytanie 34

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej, wraz z jej dedykowanym systemem elektrycznym, gniazdo oznaczone symbolem przedstawionym na rysunku to

A. komputerowe

B. elektryczne ze stykiem ochronnym

C. telefoniczne

D. elektryczne bez styku ochronnego

Na rysunkach technicznych instalacji elektrycznych symbole są używane do szybkiego i precyzyjnego identyfikowania poszczególnych elementów systemu. Symbol oznaczający gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym jest kluczowy w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania instalacji. Styk ochronny, często określany jako 'uziemienie', jest niezbędnym elementem w gniazdach elektrycznych stosowanych w budynkach mieszkalnych i komercyjnych. Zapewnia on odprowadzenie ewentualnych przepięć oraz ochronę przed porażeniem prądem. W praktyce, gniazda z uziemieniem są standardem w większości krajów, zgodnie z międzynarodowymi normami bezpieczeństwa, takimi jak IEC 60364. Uziemienie jest szczególnie ważne w miejscach o zwiększonym ryzyku porażenia, takich jak kuchnie czy łazienki. Prawidłowa instalacja gniazd ze stykiem ochronnym wymaga znajomości zasad oznaczeń i schematów elektrycznych oraz zrozumienia ich roli w kompleksowym systemie bezpieczeństwa elektrycznego.

Pytanie 35

Nie można uruchomić systemu Windows z powodu błędu oprogramowania. Jak można przeprowadzić diagnozę i usunąć ten błąd w jak najmniej inwazyjny sposób?

A. przeprowadzenie diagnostyki podzespołów

B. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

C. przeprowadzenie wymiany podzespołów

D. wykonanie reinstalacji systemu Windows

Wykonanie reinstalacji systemu Windows to podejście, które może wydawać się sensowne w obliczu problemów z uruchomieniem systemu, jednak jest to metoda znacznie bardziej inwazyjna. Reinstalacja systemu prowadzi do utraty wszystkich zainstalowanych aplikacji oraz danych użytkowników, co jest niepożądane, szczególnie jeśli problem można rozwiązać innym, mniej drastycznym sposobem. W przypadku wykonywania diagnostyki podzespołów, choć może to być konieczne w przypadku problemów sprzętowych, nie jest to pierwszy krok, gdyż usterka programowa niekoniecznie wskazuje na uszkodzenie sprzętu. Wymiana podzespołów, jako ostatnia opcja, powinna być stosowana wyłącznie wtedy, gdy inne metody nie przynoszą rezultatu, co w przypadku problemów programowych nie ma zastosowania. Często użytkownicy popełniają błąd w myśleniu, zakładając, że problem z uruchomieniem systemu wynika z uszkodzenia sprzętu, podczas gdy może być to efekt konfliktu oprogramowania lub problemów z konfiguracją. Z tego powodu, kluczowe jest, aby przed podjęciem bardziej radykalnych działań najpierw przeprowadzić diagnostykę w trybie awaryjnym, co pozwala na szybsze i mniej inwazyjne zidentyfikowanie źródła problemu.

Pytanie 36

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr

B. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt

C. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu

D. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

Polecenie attrib +h +s +r w systemie Windows służy do nadawania atrybutów plików. W przypadku pliku przykład.txt, użycie tego polecenia nadje mu atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) oraz tylko do odczytu (r). Atrybut 'ukryty' sprawia, że plik nie będzie widoczny w standardowych widokach eksploratora, co jest przydatne w zarządzaniu danymi, które nie powinny być modyfikowane przez użytkowników. Atrybut 'systemowy' oznacza, że plik jest istotny dla działania systemu operacyjnego, co również może zniechęcić do przypadkowych zmian. Natomiast atrybut 'tylko do odczytu' chroni zawartość pliku przed przypadkowym usunięciem lub modyfikacją. Praktyczne zastosowanie tych atrybutów można zauważyć w sytuacjach, gdy chcemy zabezpieczyć pliki konfiguracyjne lub systemowe, aby użytkownicy nie ingerowali w ich zawartość. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie odpowiednich atrybutów, aby chronić istotne dane w systemie oraz zapewnić ich prawidłowe działanie.

Pytanie 37

Adres IP jest zapisany jako cztery grupy liczb, które są oddzielone kropkami

A. bitów

B. oktetów

C. helów

D. dekad

Odwrotnie do oktetów, niepoprawne odpowiedzi związane z duszami, dekadami czy bitami mylnie interpretują podstawowe pojęcia związane z adresowaniem IP. Dekada odnosi się do okresu dziesięciu lat i nie ma zastosowania w kontekście adresacji sieciowej. Jeśli chodzi o hel, jest to termin chemiczny, który nie wiąże się z informatyką ani sieciami komputerowymi. Bit, jako najmniejsza jednostka danych, ma swoje zastosowanie w różnych kontekstach, jednak nie jest wystarczająco precyzyjny do opisu adresu IP. W przypadku adresów IPv4, każdy z czterech segmentów reprezentowanych w systemie dziesiętnym składa się z 8 bitów, co łącznie daje 32 bity, ale te segmenty określamy jako oktety. Mylne użycie terminologii może prowadzić do poważnych nieporozumień w sieciach komputerowych. Dlatego tak ważne jest, aby przywiązywać wagę do prawidłowego nazewnictwa w branży IT, co jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak IETF (Internet Engineering Task Force), odpowiedzialnej za standaryzację protokołów internetowych. Wiedza o tym, jak poprawnie klasyfikować i opisywać elementy infrastruktury sieciowej, jest kluczowa dla każdego specjalisty w tej dziedzinie.

Pytanie 38

Możliwość bezprzewodowego połączenia komputera z siecią Internet za pomocą tzw. hotspotu będzie dostępna po zainstalowaniu w nim karty sieciowej posiadającej

A. moduł WiFi

B. interfejs RS-232C

C. gniazdo RJ-45

D. złącze USB

Odpowiedź z modułem WiFi jest poprawna, ponieważ umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci Internet. Moduły WiFi są standardowym rozwiązaniem w nowoczesnych komputerach i urządzeniach mobilnych, pozwalającym na łączenie się z lokalnymi sieciami oraz dostęp do Internetu poprzez hotspoty. W praktyce użytkownicy mogą korzystać z takich hotspotów, jak publiczne sieci WiFi w kawiarniach, hotelach czy na lotniskach. Moduły te działają w standardach IEEE 802.11, które obejmują różne wersje, takie jak 802.11n, 802.11ac czy 802.11ax, co wpływa na prędkość oraz zasięg połączenia. Warto również zauważyć, że dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń, takie jak korzystanie z WPA3, są kluczowe dla ochrony danych podczas łączenia się z nieznanymi sieciami. W kontekście rozwoju technologii, umiejętność łączenia się z siecią bezprzewodową stała się niezbędną kompetencją w codziennym życiu oraz pracy.

Pytanie 39

W laserowej drukarce do utrwalania wydruku na papierze stosuje się

A. rozgrzane wałki

B. taśmy transmisyjne

C. głowice piezoelektryczne

D. promienie lasera

Wybór innych opcji, takich jak promienie lasera, taśmy transmisyjne czy głowice piezoelektryczne, wskazuje na pewne nieporozumienia związane z zasadą działania drukarek laserowych oraz ich technologii. Promienie lasera są kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ to laser jest odpowiedzialny za tworzenie obrazu na bębnie światłoczułym. Laser skanuje powierzchnię bębna, tworząc na nim naładowane obszary, które przyciągają toner. Jednakże sama aktywacja tonera nie jest wystarczająca do jego trwałego przymocowania do papieru, co wymaga dodatkowego etapu z użyciem wałków utrwalających. Z drugiej strony, taśmy transmisyjne są stosowane w drukarkach atramentowych, gdzie atrament jest przenoszony na papier, natomiast w drukarkach laserowych nie odgrywają one żadnej roli. Głowice piezoelektryczne są technologią charakterystyczną dla drukarek atramentowych, gdzie zmiany ciśnienia powodują wyrzucanie kropli atramentu. Te elementy nie mają zastosowania w drukarkach laserowych, które operują na zupełnie innej zasadzie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla odróżnienia technologii drukarskich oraz ich efektywności w różnych zastosowaniach.

Pytanie 40

Typ profilu użytkownika w systemie Windows Serwer, który nie zapisuje zmian wprowadzonych na bieżącym pulpicie ani na serwerze, ani na stacji roboczej po wylogowaniu, to profil

A. zaufany

B. mobilny

C. lokalny

D. tymczasowy

Lokalny profil użytkownika to taki, który jest przypisany do konkretnego komputera. Oznacza to, że zmiany, jakie robisz, zostaną zapisane na tym urządzeniu. Jak ktoś używa lokalnych profili, to może być pewien, że jego ustawienia będą dostępne za każdym razem, gdy się zaloguje na tym samym komputerze. Dlatego takie profile często stosuje się w miejscach, gdzie nie trzeba się dzielić komputerami i użytkownicy potrzebują stałego dostępu do swoich ustawień. A mobilny profil pozwala na synchronizację ustawień na różnych komputerach, co jest super dla osób, które często zmieniają miejsce pracy. Profil zaufany w ogóle jest inny, bo ma specjalne uprawnienia i zabezpieczenia, więc nie pasuje do tej sytuacji. Czasem ludzie mylą profile lokalne czy mobilne z tymczasowymi, co prowadzi do pomyłek. Ważne jest, aby zrozumieć, że profile tymczasowe nie są do przechowywania ustawień, co jest kluczową różnicą w porównaniu do lokalnych i mobilnych. Umiejętność rozróżniania tych profili to podstawa, żeby dobrze zarządzać systemami operacyjnymi i zapewnić odpowiednie bezpieczeństwo w organizacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej