Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 14:50
Data zakończenia: 20 maja 2025 15:14

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W grafice komputerowej proces wektoryzacji polega na

A. identyfikacji krawędzi w bitmapie i przekształceniu ich w obrysy wektorowe

B. zamianie obiektu wektorowego na bitmapę o danej rozdzielczości

C. modyfikacji rozmiarów oraz kształtów obiektu wektorowego

D. konwersji obiektów wektorowych z wymiarów dwuwymiarowych na trójwymiarowe

Wektoryzacja to kluczowy proces w grafice komputerowej, który polega na wykrywaniu krawędzi w obrazach bitmapowych i ich konwersji na obrysy wektorowe. Dzięki temu możliwe jest przekształcenie obrazów rastrowych, które są złożone z pikseli, w format wektorowy, który opiera się na matematycznych równaniach. Taki format ma wiele zalet, w tym skalowalność bez utraty jakości. Przykładem zastosowania wektoryzacji jest tworzenie logo czy ikon, które muszą być wyświetlane w różnych rozmiarach, a ich jakość musi być zachowana niezależnie od skali. W branży grafiki komputerowej istotne jest przestrzeganie standardów takich jak SVG (Scalable Vector Graphics), które umożliwiają tworzenie elastycznych i responsywnych projektów. Wektoryzacja jest także wykorzystywana w procesach takich jak animacja, gdzie obiekty wektorowe łatwiej poddają się manipulacji, co przyspiesza workflow projektowania. Szerokie zastosowanie tego procesu w różnych dziedzinach designu i reklamy podkreśla jego znaczenie w nowoczesnej grafice komputerowej.

Pytanie 2

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Adobe Illustrator

B. Adobe Photoshop

C. Corel Draw

D. Puzzle Flow

Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 3

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 108 x 151 mm

B. 105 x 151 mm

C. 108 x 148 mm

D. 105 x 148 mm

Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Pytanie 4

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CIP

B. CtF

C. CMS

D. CtP

Odpowiedź CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do nowoczesnej technologii w poligrafii, która polega na bezpośrednim naświetlaniu form drukowych z plików graficznych. W odróżnieniu od starszych metod, takich jak CtF (Computer to Film), CtP eliminuje potrzebę pośredniego etapu tworzenia filmu, co znacząco zwiększa efektywność produkcji. Dzięki temu proces staje się szybszy oraz dokładniejszy, co jest kluczowe w kontekście druku komercyjnego, gdzie czas i jakość mają ogromne znaczenie. Przy zastosowaniu CtP, możliwe jest uzyskanie wysokiej precyzji w odwzorowaniu detali i kolorów, co jest niezbędne w przypadku pracy z projektami o dużej skali, jak plakaty czy czasopisma. Dodatkowo, technologia ta wspiera zrównoważony rozwój, redukując odpady związane z filmami i chemikaliami. W branży poligraficznej, CtP stało się standardem, który przyczynił się do radykalnej poprawy wydajności produkcji oraz jakości finalnych produktów.

Pytanie 5

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

B. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

C. prostopadłym do wysokości etykiety

D. równoległym do wysokości etykiety

Wybór kierunku włókien w papierowej etykiecie jako równoległego do wysokości etykiety jest kluczowy dla zapewnienia jej trwałości i estetyki. Włókna papieru mają swoją naturalną orientację, co wpływa na jego wytrzymałość mechaniczną oraz sposób, w jaki etykieta zachowuje się podczas aplikacji na butelkę. Równoległe ułożenie włókien do wysokości etykiety pozwala na lepsze przyleganie, co jest szczególnie ważne w kontekście etykietowania produktów, które mogą być narażone na wilgoć lub zmiany temperatury. W praktyce oznacza to, że etykiety nie będą się odrywać ani wyginać, co jest istotne dla zachowania prezentacji produktu. Dobre praktyki branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości opakowań, wskazują na konieczność dbania o orientację włókien, aby zapewnić odpowiedni poziom trwałości i estetyki. Dodatkowo, w kontekście druku, równoległe włókna minimalizują ryzyko zniekształceń obrazu, co ma istotne znaczenie dla brandingowych aspektów etykiety.

Pytanie 6

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

A. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.

B. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.

C. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.

D. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.

Wybór odpowiedzi, że niezadrukowane fragmenty podłoża na projekcie opakowania pozostawia się w celu umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże, jest jak najbardziej trafny. W praktyce, niezadrukowane miejsca są projektowane z myślą o zapewnieniu, że klej ma odpowiednią powierzchnię do penetracji, co jest kluczowe dla uzyskania trwałego połączenia dwóch elementów opakowania. Wiele standardów branżowych podkreśla znaczenie tego aspektu, zwłaszcza w kontekście trwałości i funkcjonalności opakowań. Przykładem może być produkcja pudełek kartonowych, gdzie niewłaściwe przygotowanie stref klejenia może prowadzić do osłabienia struktury opakowania i ostatecznie do jego uszkodzenia w trakcie transportu lub użytkowania. Wiedza na temat odpowiednich technik klejenia oraz właściwego projektowania stref klejenia jest niezbędna, aby zapewnić jakość i efektywność opakowań. Warto również zauważyć, że w przypadku braku takich stref, klej może wnikać w zadrukowane miejsca, co wpływa negatywnie na estetykę oraz może prowadzić do problemów z jej trwałością.

Pytanie 7

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Aparat fotoreprodukcyjny

B. Naświetlarkę CtP

C. Naświetlarkę CtF

D. Skaner bębnowy

Skaner bębnowy jest urządzeniem, które idealnie nadaje się do przetwarzania obrazów z transparentnych oryginałów na sygnał cyfrowy, ponieważ oferuje wysoką jakość skanowania oraz dużą rozdzielczość. Dzięki zastosowaniu wirującego bębna, skanowanie odbywa się w sposób, który minimalizuje zniekształcenia obrazu, co jest szczególnie istotne przy pracy z delikatnymi i dużymi transparentami. Skanery bębnowe posiadają też możliwość skanowania w różnych trybach kolorystycznych, co pozwala na uzyskanie wiernych odwzorowań kolorów oryginałów. W praktyce, skanery te są wykorzystywane w drukarniach oraz studiach graficznych, gdzie precyzja odwzorowania detali jest kluczowa. Są one zgodne z międzynarodowymi standardami jakości, takimi jak ISO 12647, co zapewnia, że uzyskane cyfrowe wersje obrazów spełniają wysokie normy jakościowe. Warto zaznaczyć, że skanery bębnowe są preferowanym wyborem dla profesjonalnych zastosowań, gdzie jakość jest najważniejsza.

Pytanie 8

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 8 separacji

B. 1 separację

C. 4 separacje

D. 3 separacje

Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 9

Czy wraz ze zwiększeniem nakładu koszt jednostkowy wytworzenia produktu poligraficznego

A. fluctuuje

B. wzrasta

C. maleje

D. pozostaje bez zmian

Odpowiedź "maleje" to strzał w dziesiątkę. W poligrafii, gdy zwiększamy nakład, jednostkowy koszt produkcji zazwyczaj spada. Przy dużych zamówieniach koszty stałe, jak przygotowanie maszyn, rozkładają się na więcej egzemplarzy. Na przykład, jeżeli przygotowanie maszyny kosztuje 1000 zł, to przy 100 egzemplarzach wychodzi 10 zł za sztukę, a przy 1000 tylko 1 zł. Do tego często można też używać tańszych materiałów czy lepszych metod, co jeszcze bardziej obniża koszty. W poligrafii, gdzie konkurencja jest spora, dobrze wiedzieć, jak efektywnie zarządzać kosztami, żeby utrzymać firmę na plusie. Dlatego znajomość tego, jak działają koszty produkcji, jest naprawdę ważna do podejmowania rozsądnych decyzji biznesowych.

Pytanie 10

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 600 dpi

B. 2 400 dpi

C. 1 200 dpi

D. 300 dpi

Wybór 600 dpi na poziomie skanowania fotografii przy 4-krotnym powiększeniu nie jest wystarczający dla uzyskania akceptowalnej jakości druku. Skanując w tej rozdzielczości, uzyskujemy 150 dpi w finalnym wydruku, co jest zbyt niską wartością dla większości zastosowań, zwłaszcza w kontekście druku profesjonalnego. Rozdzielczość 300 dpi, będąca popularnym standardem w branży druku, również prowadzi do tej samej sytuacji przy czwórnym powiększeniu, gdzie końcowy wynik osiąga tylko 75 dpi. Przekroczenie tej granicy skutkuje widocznymi pikselami oraz utratą detali, co jest nieakceptowalne w kontekście wydruków artystycznych i fotografii. Z kolei 2400 dpi, mimo że teoretycznie oferuje wysoką jakość, jest często niepraktyczne ze względu na nadmierny rozmiar pliku oraz większe obciążenie dla sprzętu skanującego, co nie jest konieczne w codziennym zastosowaniu. Nieprawidłowe rozumienie tych parametrów może prowadzić do nadmiernych oczekiwań wobec jakości wydruku, co w rezultacie obniża satysfakcję z efektu końcowego. Warto również pamiętać, że dobór rozdzielczości powinien być dostosowany do konkretnego przypadku użycia, a nie oparty na ogólnych zasadach.

Pytanie 11

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 40 m

B. 60 m

C. 20 m

D. 80 m

Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 12

Ile arkuszy drukarskich B2 jest potrzebnych do wydrukowania gazety o 28 stronach w kolorze (CMYK) o wymiarach 285 x 410 mm?

A. 112 arkuszy.

B. 14 arkuszy.

C. 28 arkuszy.

D. 56 arkuszy.

W przypadku drukowania gazety o 28 stronach w pełnym kolorze (CMYK), kluczowe jest zrozumienie procesu druku, który wymaga zastosowania odpowiednich form drukowych. Standardowo, każda strona gazety w formacie A4 (285 x 410 mm) wymaga osobnej formy drukowej dla każdego koloru w procesie drukowania w technologii offsetowej. W praktyce oznacza to, że dla każdej z 28 stron potrzebne są 4 formy, odpowiadające każdemu z kolorów CMYK. Sumując, 28 stron x 4 kolory daje 112 form. Jednak, w przypadku druku na zwojach i przy zastosowaniu technik takich jak druk obustronny, ilość form można zmniejszyć. W typowych procesach produkcyjnych stosuje się kombinacje, w wyniku czego dla gazety 28-stronicowej potrzeba zaledwie 56 form, co wynika z efektywnego zarządzania przestrzenią na arkuszu. Przykładowo, dwustronne drukowanie pozwala na wydrukowanie większej ilości stron na mniejszej liczbie form, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto także zauważyć, że w przy produkcji większych nakładów, koszty jednostkowe zmniejszają się, co czyni tę metodę bardziej opłacalną.

Pytanie 13

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. formy drukowe

B. narząd drukarski

C. plik impozycyjny

D. odbitkę próbną (proof)

Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 14

Kolor reprezentowany przez wartości C0, M100, Y100, K0 w druku to

A. czerwony

B. pomarańczowy

C. różowy

D. zielony

Wydruk z wartościami C0, M100, Y100, K0 wskazuje na kolor czerwony, ponieważ w modelu kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), wysoka wartość Magenta (100) oraz wysoką wartość Yellow (100) tworzą intensywny czerwony odcień. W praktyce, w druku offsetowym, ten kolor jest często używany w materiałach reklamowych, logotypach i wszelkiego rodzaju wizualizacjach, które wymagają przyciągającego wzrok, żywego tonu. Zrozumienie modelu CMYK jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem, ponieważ pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów w finalnym produkcie. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO 12647, które określają wymagania dotyczące odwzorowania kolorów w różnych procesach druku, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Ta wiedza jest istotna nie tylko dla projektantów, ale także dla drukarni, które tworzą złożone projekty graficzne.

Pytanie 15

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka

B. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka

C. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka

D. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka

Zastosowanie sitodruku, folii 'one way vision' oraz oklejarki w kontekście wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest nieadekwatne i nie spełnia specyficznych wymagań technologicznych związanych z tym rodzajem reklamy wizualnej. Sitodruk, choć jest techniką dającą wysoką jakość wydruku, nie jest idealnym rozwiązaniem dla tak dużych formatów, jak mammutboardy. Ponadto, sitodruk wymaga długiego czasu przygotowania matryc oraz jest bardziej kosztowny w produkcji przy dużych nakładach, co czyni go mniej efektywnym w tym przypadku. Folia 'one way vision' jest materiałem odpowiednim do stosowania na szybach, gdzie ważne jest ograniczenie widoczności od zewnątrz, ale nie jest to rozwiązanie dedykowane dla mammutboardów, które powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie warunków atmosferycznych oraz oferujących wysoką jakość kolorystyczną i trwałość. Oklejarka, choć użyteczna w wielu zastosowaniach, w przypadku mammutboardów nie jest narzędziem niezbędnym, gdyż proces produkcji i montażu wymaga bardziej złożonych rozwiązań technologicznych, takich jak ploter drukujący. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że różne techniki drukarskie mogą być stosowane zamiennie, podczas gdy każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, co w kontekście wielkoformatowych projektów reklamowych ma kluczowe znaczenie. Przy planowaniu produkcji mammutboardów należy zawsze uwzględniać specyfikę materiałów oraz technik, aby zapewnić optymalne rezultaty.

Pytanie 16

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Obwoluta książki

B. Odbitka fotograficzna

C. Obraz negatywowy

D. Fotografia cyfrowa

Fotografia cyfrowa to materiał graficzny, który został stworzony w formacie cyfrowym, co oznacza, że jest już w postaci, która nadaje się do dalszego przetwarzania i udostępniania w formie elektronicznej. Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych obrazów, takich jak negatywy czy odbitki, na format cyfrowy. W przypadku fotografii cyfrowej proces ten nie jest potrzebny, ponieważ obraz jest już zapisywany jako ciąg danych cyfrowych. Przykładem zastosowania fotografii cyfrowej może być publikacja zdjęć w mediach społecznościowych czy tworzenie cyfrowych archiwów zdjęć, które są zgodne z standardami takimi jak JPEG czy TIFF. Praktyki te są szeroko stosowane w branżach takich jak fotografia, marketing czy sztuka, gdzie ważne jest utrzymanie wysokiej jakości obrazu oraz łatwości w dostępie i udostępnianiu treści graficznych. Standardy te podkreślają znaczenie fotografii cyfrowej jako kluczowego elementu współczesnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 17

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do renderowania 3D

B. Do tworzenia animacji

C. Do projektowania i składu publikacji

D. Do edycji zdjęć

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 18

Ile separacji kolorów należy stworzyć do wykonania form drukarskich offsetowych w technologii CtF dla druku z kolorystyką 4+0?

A. 5

B. 8

C. 1

D. 4

W technologii druku offsetowego, szczególnie w procesie CtF (Computer-to-Film), przygotowanie form drukowych dla kolorystyki 4+0 wymaga czterech separacji barwnych. Te cztery kolory to standardowe barwy CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny. Separacja barwna polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów, które następnie są drukowane na materiale w odpowiednich warstwach. Zastosowanie technologii CtF pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku. W praktyce, każda separacja barwna jest tworzona na osobnym filmie, co umożliwia zachowanie dokładnych proporcji kolorów podczas druku. Dobrze przeprowadzony proces separacji oraz wykorzystanie standardów takich jak ISO 12647-2, które definiują wymagania dla druku offsetowego, przyczyniają się do uzyskania powtarzalnych i przewidywalnych efektów, co jest niezbędne w profesjonalnym druku. Zrozumienie i prawidłowe korzystanie z czterech separacji barwnych jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu graficznego.

Pytanie 19

Który z typów plików graficznych nie wspiera przezroczystości tła?

A. PNG

B. TIFF

C. GIF

D. JPEG

Format JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki popularny sposób na przechowywanie obrazków rastrowych. Głównie wyróżnia się tym, że nie ma opcji przezroczystości tła. JPEG świetnie nadaje się do kompresji zdjęć, które mają dużo kolorów i detali, więc idealnie sprawdza się w fotografii i wszędzie tam, gdzie przezroczystość nie jest potrzebna. Można go spotkać na stronach internetowych, w mediach społecznościowych czy w druku. Jego zalety to spora jakość zdjęć przy małej wielkości pliku, co czyni go faworytem wśród projektantów i fotografów. W branży często poleca się JPEG, gdy nie musimy martwić się o przezroczystość, a bardziej zależy nam na optymalizacji obrazu.

Pytanie 20

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB

B. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu

C. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym

D. Zastosować format TIFF bez kompresji

Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 21

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 250

B. 850

C. 350

D. 550

Odpowiedź 550 arkuszy papieru formatu A1 jest prawidłowa z kilku powodów. Aby obliczyć, ile arkuszy A1 potrzebujemy do wydrukowania 1000 plakatów formatu A2, najpierw musimy zrozumieć powierzchnię, jaką zajmują różne formaty papieru. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Format A2 (420 mm x 594 mm) zajmuje 0,28 m². Na jednym arkuszu A1 zmieści się więc 2,5 arkusza A2 (0,5 m² / 0,28 m² = 1,785, co zaokrąglamy do 2, ponieważ nie możemy mieć części arkusza). Z tego wynika, że do wydrukowania 1000 plakatów A2 potrzebujemy 1000 / 2 = 500 arkuszy A1. Jednakże, biorąc pod uwagę 10% naddatku technologicznego, musimy dodać dodatkowe 50 arkuszy (10% z 500), co daje 550 arkuszy A1. Taka procedura uwzględnia typowe praktyki w druku, gdzie naddatek jest wprowadzany w celu zminimalizowania ryzyk związanych z błędami drukarskimi oraz stratami materiałowymi. Warto pamiętać, że stosowanie naddatku jest standardem w branży, co pozwala na uzyskanie lepszych rezultatów końcowych.

Pytanie 22

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Birdfont

B. Inkscape

C. Sigil

D. GIMP

Sigil to dedykowany edytor ePUB, który umożliwia tworzenie i edytowanie publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Jest to narzędzie open source, które obsługuje wiele funkcji, takich jak importowanie plików HTML, edycja metadanych oraz dodawanie obrazów i stylów CSS. Sigil umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie strukturą dokumentów, dzięki czemu można tworzyć złożone dokumenty ePUB z zachowaniem zgodności z branżowymi standardami. Zastosowanie Sigila w praktyce może obejmować tworzenie e-booków zarówno dla indywidualnych autorów, jak i dla wydawnictw. Warto również zauważyć, że Sigil wspiera standardy takie jak EPUB 2.0 oraz EPUB 3.0, co czyni go idealnym narzędziem dla twórców publikacji elektronicznych, którzy chcą zapewnić dostępność i interaktywność. Ponadto, Sigil oferuje wsparcie dla wielu języków, co zwiększa jego uniwersalność. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi oraz zaawansowanym opcjom edycyjnym, Sigil jest preferowanym wyborem dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami elektronicznymi.

Pytanie 23

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. stempel

B. rozmywanie

C. falowanie

D. wyostrzanie

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 24

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

B. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

C. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

D. koloru czarnego

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 25

Jaki typ fontów jest używany w przypadku tworzenia materiałów zarówno do druku offsetowego, jak i do zastosowań internetowych?

A. Type 1

B. OpenType

C. TrueType

D. Type 3

Typ 3 i Type 1 to starsze formaty fontów, które mają swoje ograniczenia w kontekście nowoczesnych zastosowań. Type 1, wprowadzony przez Adobe w latach 80-tych, był popularny w czasach drukowania cyfrowego, jednak nie obsługuje wielu zaawansowanych funkcji typograficznych, które są standardem w dzisiejszym designie. Jego użycie jest ograniczone do specyficznych aplikacji i nie jest zalecane do nowoczesnych projektów, które wymagają elastyczności i wszechstronności. Format Type 3, stworzony jako rozszerzenie Type 1, wprowadza pewne nowości, ale nie zyskał szerokiego uznania w branży z powodu problemów z kompatybilnością i ograniczonego wsparcia. Współczesne aplikacje graficzne rzadko oferują wsparcie dla tych formatów, co ogranicza ich użycie w szerokim zakresie projektów. TrueType, chociaż szeroko stosowany i obsługiwany, posiada swoje ograniczenia związane z brakiem wsparcia dla niektórych zaawansowanych funkcji typograficznych. Z tego powodu, w projektach wymagających profesjonalnej typografii, nie jest to najlepszy wybór. Powszechnym błędem jest zakładanie, że starsze formaty mogą być wystarczające w kontekście współczesnych standardów, podczas gdy w rzeczywistości, aby uzyskać wysoką jakość oraz elastyczność, należy korzystać z nowoczesnych formatów, takich jak OpenType.

Pytanie 26

Wskaż rodzaj oryginału, którego reprodukcję przedstawiono na rysunku.

A. Diapozytyw, transparentny, jednotonalny.

B. Diapozytyw, refleksyjny, wielotonalny.

C. Negatyw, transparentny, wielotonalny.

D. Negatyw, refleksyjny, jednotonalny.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące różnic między rodzajami materiałów fotograficznych. Odpowiedzi, które sugerują diapozytyw, są niepoprawne, ponieważ diapozytywy, w przeciwieństwie do negatywów, ukazują obrazy pozytywowe i są używane w projektorach do wyświetlania gotowych zdjęć. Kluczowym błędem w myśleniu może być mylenie przezroczystości negatywu z pozytywu, co prowadzi do pomyłki w identyfikacji materiału. Dodatkowo, opisywanie negatywu jako jednotonalnego jest nieścisłe, ponieważ jednostronny materiał nie byłby w stanie uchwycić bogactwa detali i odcieni. Negatyw wielotonalny, z drugiej strony, jest zaprojektowany do rejestrowania szerokiej gamy tonów, co jest kluczowe przy późniejszej obróbce obrazu. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla poprawnej analizy materiałów fotograficznych oraz ich zastosowania w praktyce. Warto zwrócić uwagę na to, że negatywy nie tylko nie są jednolitymi tonami, ale również w praktyce mają zastosowanie w fotografii analogowej i cyfrowej, gdzie ich właściwości przetwarzania światła mają kluczowe znaczenie dla końcowego rezultatu wizualnego.

Pytanie 27

Formaty, w jakich można zapisać książkę w postaci e-publikacji do wyświetlania w sieci, to

A. CDR, EPUB, HTML

B. AI, EPUB, FLA

C. PDF, EPUB, HTML

D. CSV, PSD, EPUB

Odpowiedź PDF, EPUB, HTML jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty są standardowo stosowane do publikacji elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest niezwykle popularnym formatem, który zapewnia zachowanie układu strony i jest szeroko akceptowany w świecie wydawniczym. Umożliwia on użytkownikom wyświetlenie dokumentu w sposób identyczny na różnych urządzeniach, co czyni go idealnym do publikacji książek, raportów i innych dokumentów. EPUB (Electronic Publication) to z kolei format zaprojektowany specjalnie do e-booków, który pozwala na dynamiczne dostosowanie treści do rozmiaru ekranu urządzenia. Oferuje on również funkcje takie jak możliwość zmiany czcionek i kolorów, co wpływa na komfort czytania. HTML (HyperText Markup Language) jest podstawowym językiem używanym do tworzenia stron internetowych, co czyni go idealnym do publikacji książek, które mają być dostępne online. Umożliwia on interaktywność, wstawianie multimediów i linków, co może wzbogacić doświadczenie czytelnika. Wybór tych trzech formatów odzwierciedla aktualne standardy w branży e-publikacji, które koncentrują się na dostępności, elastyczności i łatwości użycia.

Pytanie 28

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. wstawienie kodu formatowania

B. użycie tekstu zastępczego

C. zamiana na krzywe

D. dopasowanie tekstu do ścieżki

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 29

Jakie są wymiary brutto foldera, gdy wymiary netto wynoszą A3, a spady wynoszą 3 mm z każdej strony?

A. 297 × 430 mm

B. 303 × 426 mm

C. 303 × 420 mm

D. 297 × 426 mm

Poprawna odpowiedź to 303 × 426 mm, ponieważ aby obliczyć format brutto, należy dodać do wymiarów formatu netto dodatkowe spady. Format netto A3 ma wymiary 297 × 420 mm. Przy zastosowaniu 3 mm spadów z każdej strony, należy dodać 6 mm do każdego wymiaru (3 mm z lewej i 3 mm z prawej strony). Dlatego długość wynosi 297 mm + 6 mm = 303 mm, a wysokość to 420 mm + 6 mm = 426 mm. Takie podejście jest zgodne z praktykami w druku, gdzie spady są niezbędne, aby uniknąć białych krawędzi na finalnym produkcie, szczególnie gdy projekt jest cięty na wymiar. Umożliwia to również dokładniejsze wykończenie krawędzi, co jest kluczowe w produkcji materiałów drukowanych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projektach graficznych, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów, które mają być intensywnie eksploatowane lub prezentowane w publicznych przestrzeniach.

Pytanie 30

Ile arkuszy RA1 (860 x 610 mm) potrzebnych jest do wydrukowania 8 000 egzemplarzy akcydensów w formacie A4, nie biorąc pod uwagę naddatku technologicznego?

A. 800

B. 900

C. 1 000

D. 1 100

Odpowiedź 1 000 arkuszy RA1 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania 8 000 sztuk formatu A4, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można wydrukować z jednego arkusza RA1. Wymiary arkusza A4 wynoszą 210 x 297 mm, a arkusz RA1 ma wymiary 860 x 610 mm. Wymiary arkusza RA1 pozwalają na umieszczenie na nim 6 arkuszy A4 w układzie poziomym (3 wzdłuż krótszego boku i 2 wzdłuż dłuższego). W związku z tym, z jednego arkusza RA1 otrzymujemy 6 sztuk formatu A4. Aby wydrukować 8 000 sztuk, dzielimy 8 000 przez 6, co daje około 1 333,33. Zaokrąglając w górę, potrzebujemy 1 334 arkuszy RA1. Jednak w praktyce, uwzględniając naddatek technologiczny, może być konieczne zwiększenie tej liczby. Na standardowych maszynach drukarskich, które często nie mogą optymalnie wykorzystać całego arkusza, należy również wziąć pod uwagę straty, co może skutkować tym, że zaleca się zamówienie 1 000 arkuszy. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja produkcji w drukarniach, gdzie istotną rolę odgrywa redukcja kosztów materiałów eksploatacyjnych.

Pytanie 31

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 32 m

B. 64 m

C. 8 m

D. 16 m

Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 32

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. BMP

B. JPG

C. PNG

D. GIF

Wybierając odpowiedni format pliku do pracy z profesjonalną grafiką, trzeba rozumieć ograniczenia i specyfikę każdego z nich. Format JPG, choć bardzo popularny w publikacjach internetowych i fotografii konsumenckiej, nie obsługuje przezroczystości – każdy obszar obrazu musi mieć przypisany jakiś kolor tła. Dodatkowo, JPG ogranicza się do 8 bitów na kanał, co skutkuje 256 poziomami jasności na kanał i znacznie zawęża zakres kolorów w porównaniu do głębi 16-bitowej. Kompresja stratna w JPG usuwa pewne informacje o obrazie, co przy ponownej edycji może prowadzić do degradacji jakości. BMP to format bardzo prosty, kiedyś wykorzystywany głównie w systemach Windows. Może on obsługiwać szeroką gamę głębi kolorów, w tym 16 bitów na kanał (w zależności od implementacji), ale nie jest standardowo wykorzystywany do przezroczystości, a pliki są bardzo duże, bo BMP praktycznie nie stosuje kompresji. Format GIF z kolei obsługuje przezroczystość, ale tylko na zasadzie jednego przezroczystego koloru (brak półprzezroczystości) i ogranicza się do palety 256 kolorów, czyli 8 bitów na cały obraz, co całkowicie wyklucza go z zastosowań wymagających głębokiej rozpiętości tonalnej. W praktyce więc, wybór tych formatów do profesjonalnych prac graficznych wymagających zarówno przezroczystości, jak i szerokiej głębi kolorów, prowadzi do licznych ograniczeń i problemów. Wiele osób myśli, że skoro BMP może mieć dużą głębię, to rozwiązuje problem – ale brak obsługi kanału alfa dyskwalifikuje go w kontekście przezroczystości. Z kolei GIF jest często wybierany ze względu na prostą przezroczystość, ale bardzo niska jakość kolorystyczna sprawia, że nie nadaje się do bardziej zaawansowanych projektów. Współczesne standardy branżowe zdecydowanie promują formaty bezstratne i elastyczne, takie jak PNG, szczególnie gdy chodzi o profesjonalną obróbkę i publikacje cyfrowe.

Pytanie 33

Jak nazywa się typ rastra, w którym wszystkie punkty mają tę samą wielkość, natomiast różni się odległość między nimi?

A. Autotypijny

B. Hybrydowy

C. Stochastyczny

D. Amplitudowy

Wybór odpowiedzi, które są nieprawidłowe, wynika z pewnych nieporozumień dotyczących definicji rastrów i ich właściwości. Rastr stochastyczny, który jest poprawną odpowiedzią, różni się od rastra amplitudowego, który wiąże się z analizą sygnałów w kontekście ich amplitudy oraz częstotliwości, a nie z rozmieszczeniem punktów. Z kolei rastr autotypijny dotyczy głównie sposobu reprodukcji, a nie samego rozmieszczenia punktów. Jego celem jest uzyskanie jak najwierniejszej reprodukcji wzoru oryginalnego, co nie jest związane z losowym umiejscowieniem. Zastosowanie rastra hybrydowego wskazuje na integrację różnych typów rastrów, co w tym kontekście nie odnosi się do zróżnicowanej odległości między punktami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych właściwości rastrów ze względu na ich użycie w różnych dziedzinach. Na przykład, stochastyczność nie dotyczy jedynie losowości, ale także rozkładu punktów, co jest kluczowe w analizie obrazów, podczas gdy inne odpowiedzi koncentrują się na aspektach, które nie mają bezpośredniego związku z omawianym zagadnieniem. Zrozumienie różnic między tymi typami rastrów oraz ich właściwych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji i stosowania technologii związanych z obrazowaniem, co wskazuje na potrzebę głębszej znajomości tematu.

Pytanie 34

Z uwagi na metodę obserwacji, oryginały klasyfikujemy na

A. analogowe i cyfrowe

B. regularne i nieregularne

C. refleksyjne i transparentne

D. jednobarwne i wielobarwne

Wybór błędnych kategorii oryginałów opartych na nieprawidłowych kryteriach klasyfikacji może prowadzić do istotnych nieporozumień w analizie materiałów. Odpowiedzi takie jak "regularne i nieregularne" wprowadzają pojęcia, które dotyczą bardziej geometrii lub struktury, a nie sposobu obserwacji oryginałów. Klasyfikacja ta nie odnosi się do tego, jak światło oddziałuje z materiałem, co jest kluczowe dla zrozumienia różnicy między refleksyjnością a transparentnością. Z kolei termin "analogowe i cyfrowe" odnosi się do technologii przetwarzania i zapisu danych, a nie do samej obserwacji oryginałów. Oryginały analogowe to te, które zachowują ciągłość danych, podczas gdy cyfrowe przekładają te dane na formę binarną. W kontekście obserwacji oryginałów, te pojęcia są nieadekwatne, ponieważ nie opisują jakości interakcji światła z danym materiałem. Ostatnia kategoria, "jednobarwne i wielobarwne", dotyczy raczej właściwości wizualnych obiektów, ale nie wskazuje na sposób ich obserwacji w kontekście fizyki optycznej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w analizach naukowych, gdyż pomija fundamentalne różnice w optyce, które są kluczowe dla zrozumienia zachowań światła i materiałów. Dlatego ważne jest, aby klasyfikować obiekty nie tylko według ich właściwości wizualnych, ale także w kontekście fizycznych zasad rządzących ich obserwacją.

Pytanie 35

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. densytometru refleksyjnego

B. densytometru transmisyjnego

C. kalibratora

D. lupki poligraficznej

Kalibrator, densytometr refleksyjny i densytometr transmisyjny to narzędzia o różnych zastosowaniach, które nie są optymalne do bezpośredniej oceny spasowania kolorów w pracach wielobarwnych. Kalibrator służy do ustawiania parametrów urządzeń drukarskich oraz ich optymalizacji, co jest ważne, lecz nie obejmuje analizy kolorów na poziomie detali, która jest kluczowa w druku wielobarwnym. Użycie densytometru refleksyjnego, który mierzy gęstość światła odbitego od powierzchni druku, może dawać jedynie ogólny obraz jakości druku, ale nie umożliwia precyzyjnej analizy kolorów. Densytometr transmisyjny, z kolei, jest używany głównie do analizy materiałów przezroczystych, takich jak folie czy przezroczyste papiery, co sprawia, że jest on nieadekwatny do oceny kolorów w kontekście druku na papierze. Zastosowanie tych narzędzi mogłoby prowadzić do wyciągania błędnych wniosków i zaniżania jakości nadruku. Zamiast tego, by skutecznie ocenić spasowanie kolorów w druku wielobarwnym, konieczne jest korzystanie z lupki poligraficznej, która pozwala na dokładną analizę i identyfikację potencjalnych problemów, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 36

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa

B. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner

C. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa

D. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa

W analizie błędnych odpowiedzi zauważamy, że wiele z nich zawiera komponenty, które nie są niezbędne lub nie wystarczą do realizacji projektu wizytówki. Przykładowo, tablet graficzny, wymieniony w niektórych odpowiedziach, jest narzędziem pomocniczym, które może wspierać proces rysowania, ale nie jest koniecznością dla każdego projektanta. W praktyce, projekt można zrealizować wyłącznie przy pomocy komputera i odpowiedniego oprogramowania. Skaner, również wspomniany w jednej z odpowiedzi, służy do digitalizacji istniejących dokumentów, co nie jest wymagane w przypadku tworzenia wizytówki od podstaw. Z kolei maszyna offsetowa i naświetlarka odnoszą się do tradycyjnych metod druku, które są bardziej skomplikowane i wymagają zaawansowanego przygotowania plików oraz znacznych nakładów czasu i kosztów. Takie podejścia nie są optymalne w kontekście małych nakładów, gdzie szybki i efektywny druk cyfrowy staje się bardziej praktycznym rozwiązaniem. Warto także pamiętać o tym, że projektowanie wizytówki to nie tylko kwestia sprzętu, ale także umiejętności artystycznych oraz znajomości zasad kompozycji i typografii. Poprawne podejście do projektowania powinno być związane z dobrymi praktykami w branży, które obejmują zarówno estetykę, jak i funkcjonalność.

Pytanie 37

Aby wyprodukować 2 000 000 afiszy w formacie A3 o kolorystyce 4 + 0, co należy zastosować?

A. maszynę rotograwiurową z 4 kolorami w wersji zwojowej

B. maszynę offsetową z 2 kolorami w wersji zwojowej

C. maszynę typograficzną z 2 kolorami w wersji arkuszowej

D. maszynę offsetową z 6 kolorami w wersji arkuszowej

Wybór 2-kolorowej zwojowej maszyny offsetowej nie jest odpowiedni do produkcji 2 000 000 afiszy w kolorystyce 4 + 0, ponieważ nie jest w stanie zrealizować zadruku w pełnym zakresie kolorów. Maszyny 2-kolorowe mogą drukować jedynie w dwóch kolorach jednocześnie, co oznacza, że do uzyskania pełnokolorowego efektu konieczne byłoby wielokrotne przechodzenie przez maszynę, co znacząco zwiększa czas produkcji i koszty. Z kolei 6-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa, mimo że może drukować w szerszej palecie kolorów, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla bardzo dużych nakładów z uwagi na dłuższe czasy przejść między arkuszami, co wpływa na wydajność. 2-kolorowa arkuszowa maszyna typograficzna, z kolei, nie jest przystosowana do druku w kolorze pełnym, a jej zastosowanie w takich przypadkach jest nieefektywne. W kontekście standardów branżowych, przy tak dużych nakładach, kluczowe jest wybieranie technologii, która maksymalizuje wydajność i minimalizuje koszty produkcji, a rotograwiura w tym przypadku jest najbardziej odpowiednia ze względu na swoją szybkość i jakość. Przy wyborze maszyny do druku warto kierować się nie tylko ilością kolorów, ale także całkowitym kosztem produkcji, jakością wydruku oraz czasem realizacji zamówienia.

Pytanie 38

Którego modelu kolorów powinno się używać w materiałach przeznaczonych do druku offsetowego?

A. CMYK

B. LAB

C. HSB

D. RGB

Model barw CMYK jest standardem stosowanym w druku offsetowym, co wynika z jego zdolności do oddawania rzeczywistych kolorów przy pomocy czterech podstawowych atramentów: cyjanowego (C), magentowego (M), żółtego (Y) oraz czarnego (K). Druk offsetowy, który jest jedną z najpopularniejszych metod produkcji materiałów drukowanych, polega na nanoszeniu atramentu na papier w procesie, który wymaga precyzyjnej kontroli kolorów. Użycie modelu CMYK zapewnia, że kolory będą wyglądały tak, jak zaplanowano w projektach graficznych. Na przykład, przy projektowaniu broszur czy plakatów, ważne jest, aby kolory na papierze były spójne z tymi widocznymi na ekranie, dlatego przekształcanie modeli RGB do CMYK podczas przygotowywania plików do druku jest kluczowe. Warto także zaznaczyć, że różne programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Illustrator, umożliwiają konwersję kolorów i dobieranie ich w modelu CMYK, co jest niezbędnym krokiem w przygotowaniach do druku.

Pytanie 39

Tracking to

A. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

B. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

C. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

D. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 40

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 2 100 zł

B. 1 080 zł

C. 1 800 zł

D. 1 440 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej