Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 17:54
Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 18:03

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby wyświetlić informacje o systemie Linux w terminalu, jakie polecenie należy wprowadzić?

A. uptime

B. hostname

C. uname -a

D. factor 22

Polecenie hostname w Linuksie służy do wyświetlania lub ustawiania nazwy hosta komputera w sieci. Jego głównym zastosowaniem jest identyfikacja urządzenia w sieci komputerowej co nie dostarcza szerokiego zakresu informacji o systemie operacyjnym jako całości. Polecenie factor 22 natomiast oblicza czynniki liczby 22 co jest użyteczne w matematycznych operacjach ale nie ma żadnego związku z diagnostyką systemu operacyjnego. Polecenie uptime informuje o czasie działania systemu od ostatniego uruchomienia oraz o obciążeniu systemu. Jest istotne w monitorowaniu stabilności systemu i jego wydajności jednak nie dostarcza szczegółowych informacji o wersji jądra czy architekturze procesora. Typowym błędem myślowym jest założenie że każde polecenie związane z informacją o systemie dostarcza pełnego zestawu danych czego potrzebuje uname -a. Rozróżnienie pomiędzy tymi poleceniami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem Linuks i zrozumienia ich specyficznych zastosowań. Właściwe użycie poleceń terminalowych jest podstawą dla administratorów systemów i wpływa na efektywność ich codziennej pracy.

Pytanie 2

Ile sieci obejmują adresy IPv4 pokazane w tabeli?

Adres IPv4	Maska sieci
10.10.10.10	255.255.0.0
10.10.20.10	255.255.0.0
10.10.20.20	255.255.0.0
10.10.30.30	255.255.0.0
10.20.10.10	255.255.0.0
10.20.20.10	255.255.0.0
10.20.20.30	255.255.0.0

A. 5 sieci

B. 2 sieci

C. 3 sieci

D. 4 sieci

Niewłaściwe zrozumienie podziału adresów IP na sieci może prowadzić do błędnych wniosków. Maska sieciowa pełni kluczową rolę w określaniu które części adresu IP odpowiadają za identyfikację sieci a które za identyfikację hosta wewnątrz tej sieci. W masce 255.255.0.0 pierwszy i drugi oktet adresu określa sieć a reszta identyfikuje hosty. Mylenie tego prowadzi do błędów jak zakładanie że każdy unikalny adres to osobna sieć co nie jest prawdą. Przy masce 255.255.0.0 adresy takie jak 10.10.10.10 i 10.10.20.20 należą do jednej sieci 10.10.0.0 a 10.20.10.10 do sieci 10.20.0.0. Błędne rozumienie może wynikać z niewłaściwego założenia że zmiana w dowolnym oktecie adresu zawsze sygnalizuje inną sieć co jest nieprawidłowe w przypadku gdy maska sieciowa określa które oktety są odpowiedzialne za identyfikację sieciową. Takie nieporozumienia są często spotykane wśród początkujących administratorów sieci co pokazuje jak ważne jest zrozumienie roli maski sieciowej w projektowaniu i zarządzaniu sieciami IP. Dobre praktyki sugerują dokładne analizowanie struktury adresów IP i ich masek co jest podstawą efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi i planowania infrastruktury sieciowej. Edukacja w tym zakresie pozwala na uniknięcie błędów konfiguracyjnych które mogą prowadzić do problemów z dostępnością i bezpieczeństwem sieci. Dlatego też znajomość zasad podziału adresów IP i ich praktyczne zastosowanie są kluczowe w pracy specjalisty sieciowego.

Pytanie 3

Który z protokołów jest używany w komunikacji głosowej przez internet?

A. SIP

B. HTTP

C. FTP

D. NetBEUI

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest kluczowym elementem telefonii internetowej oraz komunikacji w czasie rzeczywistym. Jego głównym zadaniem jest nawiązywanie, modyfikowanie i kończenie sesji multimedialnych, które mogą obejmować połączenia głosowe, wideokonferencje, a także przesyłanie wiadomości. SIP działa na poziomie aplikacji w modelu OSI i jest powszechnie używany w systemach VoIP (Voice over Internet Protocol). Jednym z jego głównych atutów jest elastyczność oraz interoperacyjność z różnymi urządzeniami i platformami. Przykładowo, za pomocą SIP użytkownicy mogą łączyć się ze sobą niezależnie od używanego sprzętu, co jest kluczowe w środowiskach z wieloma dostawcami usług. Dodatkowo, SIP wspiera różne kodeki audio i wideo, co umożliwia optymalizację jakości połączeń w zależności od warunków sieciowych. Jego zastosowanie w praktyce możemy zobaczyć w popularnych aplikacjach komunikacyjnych, takich jak Skype czy Zoom, które wykorzystują SIP do zestawiania połączeń i zarządzania sesjami. Praktyka wdrażania protokołu SIP zgodnie z normami IETF (Internet Engineering Task Force) oraz standardami branżowymi zapewnia bezpieczeństwo i efektywność połączeń.

Pytanie 4

Który standard Ethernet określa Gigabit Ethernet dla okablowania UTP?

A. 10 GBase-TX

B. 10 Base-TX

C. 100 GBase-TX

D. 1000 Base-TX

Odpowiedź 1000 Base-TX jest poprawna, ponieważ definiuje standard Gigabit Ethernet dla okablowania UTP (Unshielded Twisted Pair). Standard ten umożliwia przesyłanie danych z prędkością 1 Gb/s na zasięgu do 100 metrów, co czyni go odpowiednim dla nowoczesnych sieci lokalnych. W praktyce, 1000 Base-TX korzysta z czterech par skręconych przewodów, co pozwala na efektywne wykorzystanie istniejącej infrastruktury kablowej, często stosowanej w biurach i domach. Standard ten jest zgodny z kategorią 5e i wyższymi, co zapewnia właściwą jakość sygnału i minimalizację zakłóceń. Warto zaznaczyć, że technologia ta jest szeroko stosowana w aplikacjach wymagających dużej przepustowości, takich jak przesyłanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy aplikacje w chmurze, gdzie szybki transfer danych jest kluczowy. Zastosowanie standardu 1000 Base-TX w praktyce pozwala na rozwój infrastruktury sieciowej oraz jej przyszłą modernizację.

Pytanie 5

Aby poprawić bezpieczeństwo prywatnych danych sesji na stronie internetowej, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. funkcji zapisywania haseł

B. informowania o wygasłych certyfikatach

C. blokady działania skryptów

D. blokady okienek wyskakujących

Funkcja zapamiętywania haseł w przeglądarkach to rzeczywiście wygodne rozwiązanie, ale może być dość ryzykowne dla naszej prywatności. Kiedy przeglądarka zapamiętuje hasła, zazwyczaj są one w jakiejś formie zabezpieczone, ale w przypadku, gdy ktoś dostanie się do naszego komputera, te hasła da się odszyfrować. Jak się okazuje, jeżeli ktoś fizycznie dostaje się do naszego sprzętu, to bez problemu może przejąć kontrolę nad naszymi zapisanymi danymi, w tym hasłami. Teraz, kiedy patrzymy na różne badania, widać, że ataki phishingowe mogą być skuteczniejsze, jeżeli użytkownicy polegają na funkcjach zapamiętywania haseł, ponieważ stają się mniej ostrożni w stosunku do prób kradzieży danych. Dlatego moim zdaniem warto pomyśleć o korzystaniu z menedżerów haseł – one oferują znacznie lepsze zabezpieczenia. A do tego dobrze byłoby wprowadzić podwójną autoryzację przy ważniejszych kontach. To wszystko przypomina mi o potrzebie świadomego zarządzania swoimi danymi, na przykład regularnie zmieniając hasła i nie zapisując ich w przeglądarkach. To jest zgodne z tym, co mówią standardy bezpieczeństwa, jak NIST Special Publication 800-63.

Pytanie 6

Na ilustracji zaprezentowano sieć komputerową w układzie

A. magistrali

B. gwiazdy

C. mieszanej

D. pierścienia

Topologia pierścienia to rodzaj sieci komputerowej, w której każdy węzeł jest podłączony do dwóch innych węzłów, tworząc jedną nieprzerwaną ścieżkę komunikacyjną przypominającą pierścień. W tej topologii dane przesyłane są w jednym kierunku od jednego węzła do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji. Jednym z praktycznych zastosowań tej topologii jest sieć Token Ring, gdzie stosuje się protokół token passing umożliwiający kontrolowany dostęp do medium transmisyjnego. Główne zalety topologii pierścienia to jej deterministyczny charakter oraz łatwość w przewidywaniu opóźnień w przesyłaniu danych. W kontekście standardów sieciowych, sieci opartych na tej topologii można znaleźć w lokalnych sieciach LAN wykorzystujących standard IEEE 802.5. Dobrymi praktykami w implementacji topologii pierścienia są regularna kontrola stanu połączeń oraz odpowiednia konfiguracja urządzeń sieciowych, aby zapewnić niezawodność i optymalną wydajność sieci. Choć nieco mniej popularna w nowoczesnych zastosowaniach niż topologia gwiazdy, topologia pierścienia znalazła swoje zastosowanie w specyficznych środowiskach przemysłowych, gdzie deterministyczny dostęp do medium jest kluczowy.

Pytanie 7

Wpis w dzienniku zdarzeń przedstawiony na ilustracji należy zakwalifikować do zdarzeń typu

A. informacje

B. ostrzeżenia

C. błędy

D. inspekcja niepowodzeń

Wpis w dzienniku zdarzeń oznaczony jako poziom Informacje informuje o prawidłowo przeprowadzonym procesie lub operacji bez problemów. Takie wpisy są ważne dla administratorów systemów i specjalistów IT ponieważ dostarczają dowodów na poprawne funkcjonowanie systemu i przeprowadzonych procesów. Na przykład wpis informacyjny może dokumentować pomyślną instalację aktualizacji systemu co jest istotne przy audytach i przy rozwiązywaniu problemów. Dokumentacja tego typu zdarzeń jest zgodna z dobrymi praktykami zarządzania IT takimi jak ITIL które kładą nacisk na monitorowanie i dokumentowanie stanu systemów. Regularne przeglądanie takich wpisów może pomóc w identyfikacji trendów i potencjalnych problemów zanim jeszcze wpłyną na działanie systemu. Ponadto tego typu logi mogą być używane do generowania raportów i analiz wydajności co jest kluczowe w większych środowiskach IT gdzie monitorowanie dużej liczby systemów jest niezbędne do zapewnienia ciągłości działania.

Pytanie 8

Który z wymienionych systemów operacyjnych nie obsługuje wielozadaniowości?

A. DOS

B. Windows

C. UNIX

D. Linux

DOS (Disk Operating System) to jeden z najwcześniejszych systemów operacyjnych, który został zaprojektowany głównie do pracy w trybie jednego zadania. Oznacza to, że w danym momencie mógł obsługiwać tylko jedno zadanie lub proces, co było charakterystyczne dla systemów operacyjnych z lat 80. i wcześniejszych. Przykładowo, gdy użytkownik uruchamiał program w DOS-ie, nie było możliwości jednoczesnego uruchamiania innych aplikacji. Dzięki prostocie i niskim wymaganiom sprzętowym, DOS stał się popularny wśród użytkowników komputerów osobistych. W praktyce, pomimo ograniczeń, DOS był używany w różnych zastosowaniach, takich jak gry komputerowe, programowanie w języku C oraz do obsługi urządzeń peryferyjnych. W kontekście standardów branżowych, DOS stanowił fundament dla wielu systemów operacyjnych, które później wprowadziły wielozadaniowość, umożliwiając równoczesne wykonywanie wielu procesów, co stało się normą w nowoczesnych systemach takich jak Linux czy Windows."

Pytanie 9

Na ilustracji zaprezentowany jest graficzny symbol

A. rutera

B. przełącznika

C. zapory sieciowej

D. mostu sieciowego

Symbol przedstawiony na rysunku reprezentuje zaporę sieciową często nazywaną również firewallem. Zapora sieciowa jest kluczowym elementem infrastruktury bezpieczeństwa IT. Działa jako bariera między zaufanymi segmentami sieci a potencjalnie niebezpiecznymi zewnętrznymi źródłami danych. Firewalle analizują przychodzący i wychodzący ruch sieciowy zgodnie z zdefiniowanymi regułami bezpieczeństwa. Mogą działać na różnych warstwach modelu OSI ale najczęściej funkcjonują na warstwie sieciowej i aplikacyjnej. Przykłady zastosowania zapór obejmują ochronę przed atakami DDoS filtrowanie złośliwego oprogramowania i zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do sieci firmowej. Standardowe praktyki obejmują konfigurację reguł dostępu logowanie oraz regularne aktualizacje aby chronić przed nowymi zagrożeniami. Dzięki zaawansowanym funkcjom takim jak wykrywanie włamań czy blokowanie adresów IP zapory sieciowe stanowią fundament nowoczesnej architektury bezpieczeństwa IT i są nieodzowne w każdej firmie dbającej o integralność i poufność danych.

Pytanie 10

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. sekwencyjnym

B. hybrydowym

C. bezpołączeniowym

D. połączeniowym

Wybór trybu hybrydowego jest niewłaściwy, gdyż taki termin nie jest stosowany w kontekście działania protokołów komunikacyjnych. Protokół TCP nie korzysta z modelu hybrydowego, który mógłby sugerować jednoczesne wykorzystanie cech różnych trybów komunikacji, co nie oddaje rzeczywistej logiki jego działania. Z kolei odpowiedź wskazująca na tryb sekwencyjny myli się w interpretacji, ponieważ choć TCP przesyła dane w określonej sekwencji, koncepcja sekwencyjności nie definiuje samego trybu działania, a raczej dotyczy sposobu, w jaki dane są organizowane i przesyłane. Istnieje również błędne założenie, że tryb bezpołączeniowy mógłby być zastosowany w kontekście TCP. Protokół TCP, w przeciwieństwie do UDP, na którym oparty jest tryb bezpołączeniowy, wymaga nawiązywania połączenia, co stanowi fundamentalną różnicę. Warto pamiętać, że TCP jest odpowiedzialny za zarządzanie integralnością i kolejnością przesyłanych danych, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak streaming wideo czy komunikacja w czasie rzeczywistym. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędnych wniosków na temat działania protokołów sieciowych oraz ich zastosowań.

Pytanie 11

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi, jak przedstawiono na ilustracji. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi wprowadzić

A. adres MAC

B. SSID sieci

C. rodzaj zabezpieczeń

D. klucz zabezpieczeń

Żeby połączyć się z fajną, zabezpieczoną siecią bezprzewodową, taką jak Z1, trzeba podać klucz zabezpieczeń, czyli hasło. Ono jest jakby tarczą, która chroni nas przed niechcianym dostępem. Klucz zabezpieczeń to jedna z najważniejszych rzeczy w protokołach bezpieczeństwa, przykładowo WPA2, który teraz jest standardem dla sieci Wi-Fi. W praktyce to hasło szyfruje dane, które przesyłasz między swoim urządzeniem a punktem dostępowym. Dzięki temu nikt nie może nic podsłuchać. Dlatego dobrze jest mieć odpowiednio skonfigurowany klucz zabezpieczeń – to najlepsza praktyka w dbaniu o bezpieczeństwo sieci i wymóg wielu audytów w firmach. Podając prawidłowy klucz, możesz korzystać z różnych zasobów, jak Internet czy drukarki w sieci. Fajnie jest, gdy klucze są silne, czyli mają duże i małe litery, liczby i symbole – wtedy trudniej je złamać. No i warto pamiętać, żeby czasami zmieniać ten klucz, bo to dodatkowo zwiększa zabezpieczenia.

Pytanie 12

Topologia fizyczna sieci, w której wykorzystywane są fale radiowe jako medium transmisyjne, nosi nazwę topologii

A. ad-hoc

B. CSMA/CD

C. magistrali

D. pierścienia

Topologia ad-hoc odnosi się do sieci bezprzewodowych, w których urządzenia mogą komunikować się ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępu. W takim modelu, każdy węzeł w sieci pełni rolę zarówno nadawcy, jak i odbiorcy, co pozwala na dynamiczne tworzenie połączeń. Przykładem zastosowania topologii ad-hoc są sieci w sytuacjach kryzysowych, gdzie nie ma możliwości zbudowania infrastruktury, jak w przypadku naturalnych katastrof. Dodatkowo, sieci te są często wykorzystywane w połączeniach peer-to-peer, gdzie użytkownicy współdzielą pliki bez centralnego serwera. Topologia ad-hoc jest zgodna z różnymi standardami, takimi jak IEEE 802.11, co zapewnia interoperacyjność urządzeń w sieciach bezprzewodowych. Zastosowania obejmują również gry wieloosobowe, gdzie gracze mogą łączyć się bez potrzeby stabilnej sieci. W kontekście praktyki, ważne jest, aby zrozumieć, że w sieciach ad-hoc istnieje większe ryzyko zakłóceń oraz problemy z bezpieczeństwem, które należy skutecznie zarządzać.

Pytanie 13

Administrator pragnie udostępnić w sieci folder c:\instrukcje tylko trzem użytkownikom z grupy Serwisanci. Jakie działanie powinien podjąć?

A. Udostępnić grupie Serwisanci dysk C: bez ograniczeń dotyczących liczby połączeń równoczesnych

B. Udostępnić grupie Wszyscy cały dysk C: i ustawić limit równoczesnych połączeń na 3

C. Udostępnić grupie Serwisanci folder c:\instrukcje i nie wprowadzać ograniczeń na liczbę połączeń równoczesnych

D. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:\instrukcje z ograniczeniem do 3 równoczesnych połączeń

Udostępnienie folderu c:\instrukcje grupie Serwisanci jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ ogranicza dostęp tylko do użytkowników, którzy potrzebują tych instrukcji. W praktyce, tworzenie grup użytkowników i przydzielanie im odpowiednich uprawnień jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w sieci, co przyczynia się do minimalizacji ryzyka nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych. Ograniczenie dostępu do konkretnego folderu zamiast całego dysku C: redukuje potencjalne zagrożenia wynikające z błędów w zarządzaniu danymi. Przykładem może być firma, która posiada dokumenty wewnętrzne, które powinny być dostępne tylko dla wybranych pracowników. W takim przypadku, utworzenie dedykowanej grupy oraz przypisanie uprawnień do konkretnych folderów jest najlepszą praktyką. Dodatkowo, brak ograniczenia liczby równoczesnych połączeń jest korzystny, gdyż umożliwia wszystkim członkom grupy Serwisanci dostęp do folderu w tym samym czasie, co zwiększa efektywność współpracy.

Pytanie 14

Symbol zaprezentowany powyżej, używany w dokumentacji technicznej, wskazuje na

A. konieczność utylizacji wszystkich elementów elektrycznych

B. zielony punkt upoważniający do wniesienia opłaty pieniężnej na rzecz organizacji odzysku opakowań

C. wymóg selektywnej zbiórki sprzętu elektronicznego

D. brak możliwości składowania odpadów aluminiowych oraz innych tworzyw metalicznych

Rozważając niepoprawne odpowiedzi, ważne jest zrozumienie ich podstawowych założeń i dlaczego mogą prowadzić do błędnych wniosków. Koncepcja konieczności utylizacji wszystkich elementów elektrycznych wydaje się intuicyjna, jednak nie jest zgodna z rzeczywistością prawną czy też praktykami branżowymi. Przepisy skupiają się nie tylko na utylizacji, ale przede wszystkim na recyklingu i ponownym użyciu wartościowych surowców. Z kolei brak możliwości składowania odpadów aluminiowych oraz innych tworzyw metalicznych jako definicja tego symbolu jest błędnym uproszczeniem. Choć odpadów metalicznych rzeczywiście nie powinno się wyrzucać w sposób nieselektywny, to przekreślony kosz nie odnosi się bezpośrednio do tej kategorii odpadów. Natomiast zielony punkt upoważniający do wniesienia opłaty na rzecz organizacji odzysku opakowań to zupełnie inny symbol, który dotyczy systemu finansowania recyklingu materiałów opakowaniowych, a nie sprzętu elektronicznego. Tego rodzaju zrozumienie wskazuje na mylne utożsamienie różnych koncepcji zrównoważonego zarządzania odpadami. Ważne jest, aby jednoznacznie rozróżniać między nimi, szczególnie w kontekście regulacji takich jak dyrektywa WEEE, która skupia się na odpowiedzialnym zarządzaniu zużytym sprzętem elektronicznym przez wszystkich zainteresowanych uczestników rynku, od producentów po konsumentów.

Pytanie 15

Podaj nazwę funkcji przełącznika, która pozwala na przypisanie wyższego priorytetu dla transmisji VoIP?

A. QoS

B. SNMP

C. STP

D. VNC

QoS, czyli Quality of Service, to technika zarządzania ruchem w sieciach komputerowych, która pozwala na nadawanie priorytetu różnym typom danych. W kontekście transmisji VoIP, QoS jest kluczowym elementem, ponieważ zapewnia, że dane głosowe mają pierwszeństwo przed innymi rodzajami ruchu, takimi jak np. przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. Dzięki zastosowaniu QoS można zredukować opóźnienia, jitter oraz utratę pakietów, co jest niezwykle istotne dla jakości rozmów głosowych. Przykładowo, w sieciach VoIP, administracja siecią może skonfigurować routery i przełączniki, aby nadać wyższy priorytet pakietom RTP (Real-time Transport Protocol), które są używane do przesyłania danych audio i wideo. Ustanowienie odpowiednich polityk QoS zgodnych z normami takim jak IETF RFC 2475, które definiują architekturę dla usługi jakości, jest uznawane za najlepsze praktyki w branży telekomunikacyjnej. Zastosowanie QoS w sieciach umożliwia nie tylko poprawę jakości usług, ale również efektywniejsze wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych.

Pytanie 16

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia do lub opuszczenia konkretnej grupy multicastowej?

A. TCP/IP

B. IGMP

C. UDP

D. DHCP

Protokół TCP/IP, jako zestaw protokołów, stanowi podstawę komunikacji w Internecie, ale nie jest skoncentrowany na zarządzaniu grupami rozgłoszeniowymi. Zawiera różne protokoły, takie jak TCP i IP, które są odpowiedzialne za transport i adresowanie danych, ale nie oferuje mechanizmu do obsługi multicastu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznej konfiguracji adresów IP w sieci, co jest istotne dla przydzielania dynamicznych adresów, lecz nie ma związku z zarządzaniem uczestnictwem w grupach rozgłoszeniowych. UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie datagramów bez zapewnienia niezawodności, co czyni go odpowiednim do transmisji multimedialnych, ale nie reguluje on, jak urządzenia przyłączają się do grup multicastowych. Typowym błędem jest mylenie ról tych protokołów; TCP/IP i UDP dotyczą transportu danych, a DHCP zarządza adresowaniem, podczas gdy IGMP jest dedykowany do zarządzania grupami multicastowymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na efektywne przesyłanie danych w różnych aplikacjach sieciowych.

Pytanie 17

Sygnał kontrolny generowany przez procesor, umożliwiający zapis do urządzeń wejściowych i wyjściowych, został na diagramie oznaczony numerem

A. 2

B. 3

C. 4

D. 1

Wybór błędnej odpowiedzi co do sygnału sterującego zapisem do urządzeń wejścia-wyjścia często wynika z niepełnego zrozumienia roli poszczególnych sygnałów w architekturze mikroprocesora. Sygnały MEMR i MEMW oznaczają operacje odczytu i zapisu do pamięci, co jest mylące dla wielu uczących się, którzy mogą błędnie przypuszczać, że są one związane z urządzeniami wejścia-wyjścia. MEMR jest używany do odczytu danych z pamięci, natomiast MEMW do zapisu danych do pamięci. Sygnały te są integralną częścią komunikacji z pamięcią RAM i ROM, ale nie z urządzeniami wejścia-wyjścia. I/OR i I/OW to sygnały dedykowane dla operacji z urządzeniami I/O. I/OR oznacza odczyt z urządzeń I/O, podczas gdy I/OW oznacza zapis. Mylenie sygnałów związanych z pamięcią i I/O jest powszechnym błędem, zwłaszcza u początkujących projektantów systemów. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest dogłębne zrozumienie funkcji i zastosowania każdego sygnału oraz kontekstu, w jakim są używane. W systemach komputerowych sygnały są wykorzystywane w złożonych sekwencjach operacji, a prawidłowe ich przypisanie jest kluczowe dla stabilnej i wydajnej pracy całego systemu. Inżynierowie muszą być świadomi standardowych praktyk i protokołów komunikacyjnych używanych w systemach mikroprocesorowych, by skutecznie projektować i diagnozować złożone systemy komputerowe. Dobra znajomość tych zasad pozwala na unikanie kosztownych błędów w projektowaniu sprzętu i oprogramowania, co jest kluczowe w nowoczesnym inżynierii komputerowej.

Pytanie 18

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby w terminalu pokazać przedstawione informacje o systemie Linux?

A. uname -a

B. factor 22

C. hostname

D. uptime

Przy wyborze właściwego polecenia do wyświetlania informacji o systemie Linux, zrozumienie każdego z dostępnych poleceń jest kluczowe. Polecenie 'hostname' zwraca nazwę hosta systemu, co jest przydatne w kontekście sieci, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o systemie operacyjnym, takich jak wersja jądra. Nie jest to więc odpowiednie narzędzie do uzyskania pełnego obrazu systemu. Z kolei 'factor 22' to polecenie służące do faktoryzacji liczby, które obliczy czynniki pierwsze liczby 22, ale nie ma nic wspólnego z uzyskiwaniem informacji o systemie operacyjnym. Jest to typowy błąd myślowy oparty na niezrozumieniu zastosowania danego polecenia. Polecenie 'uptime' pokazuje czas działania systemu, co jest przydatne dla monitorowania wydajności i stabilności, ale również nie dotyczy szczegółowej charakterystyki systemu. Wybór polecenia 'uname -a' bazuje na jego zdolności do dostarczania kompleksowych informacji o systemie operacyjnym, co jest standardową praktyką w administracji systemami Linux. Właściwy wybór narzędzia do zadania jest kluczowy, a zrozumienie różnicy w działaniu poszczególnych poleceń pomaga uniknąć błędów w praktyce zawodowej.

Pytanie 19

Na podstawie jakiego adresu przełącznik podejmuje decyzję o przesyłaniu ramek?

A. Adresu docelowego MAC

B. Adresu źródłowego IP

C. Adresu źródłowego MAC

D. Adresu docelowego IP

Słuchaj, jest parę niejasności, gdy mówimy o adresach w kontekście działania przełącznika. Adres źródłowy i docelowy IP dotyczą warstwy 3 w modelu OSI, czyli warstwy sieciowej, a nie warstwy 2, gdzie działają przełączniki. Przełącznik nie korzysta z adresów IP przy przesyłaniu ramek, tylko zwraca uwagę na adresy MAC. Jak ktoś zaczyna mieszać IP w tej kwestii, to może dojść do błędnych wniosków – przełącznik wcale nie wie, jakie IP są związane z danym MAC. I jeszcze jedna rzecz – mylenie adresu źródłowego MAC z docelowym to też pułapka. Adres źródłowy MAC pokazuje, skąd ramka pochodzi, ale to adres docelowy decyduje, dokąd ta ramka ma iść. Takie zamieszanie w hierarchii adresowania w modelu OSI może prowadzić do kłopotów z konfiguracją sieci, co sprawia, że przesyłanie danych nie działa jak powinno i mogą się pojawić problemy z bezpieczeństwem. Dobrze jest zapamiętać te różnice między adresami w różnych warstwach modelu OSI i ich rolami w sieci.

Pytanie 20

Główny sposób zabezpieczania danych w sieciach komputerowych przed dostępem nieautoryzowanym to

A. tworzenie kopii zapasowych danych

B. używanie macierzy dyskowych

C. autoryzacja dostępu do zasobów serwera

D. tworzenie sum kontrolnych plików

Autoryzacja dostępu do zasobów serwera jest kluczowym mechanizmem ochrony danych w sieciach komputerowych, ponieważ zabezpiecza przed nieuprawnionym dostępem użytkowników do informacji i zasobów systemowych. Proces ten opiera się na identyfikacji użytkownika oraz przydzieleniu mu odpowiednich uprawnień, co umożliwia kontrolowanie, kto ma prawo do wykonania konkretnych operacji, takich jak odczyt, zapis czy modyfikacja danych. Przykładem zastosowania autoryzacji może być system zarządzania bazą danych, w którym administrator przypisuje różne poziomy dostępności na podstawie ról użytkowników. W praktyce wdrażanie autoryzacji może obejmować wykorzystanie takich protokołów jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) lub Active Directory, które umożliwiają centralne zarządzanie użytkownikami oraz ich uprawnieniami. Dobre praktyki w tej dziedzinie zalecają stosowanie wielopoziomowej autoryzacji, aby zwiększyć bezpieczeństwo, na przykład poprzez łączenie haseł z tokenami lub biometrią.

Pytanie 21

Z jakiego typu pamięci korzysta dysk SSD?

A. pamięć półprzewodnikową flash

B. pamięć bębnową

C. pamięć optyczną

D. pamięć ferromagnetyczną

Wybór odpowiedzi związanej z pamięcią bębnową jest niepoprawny, ponieważ ta technologia opiera się na mechanicznych elementach, które obracają się, aby odczytać i zapisać dane na magnetycznym bębnie. Takie dyski, znane z przestarzałych systemów, są wolniejsze i bardziej podatne na awarie niż nowoczesne rozwiązania. Pamięć ferromagnetyczna, która również pojawia się w zestawieniu, odnosi się do technologii wykorzystywanej w tradycyjnych dyskach twardych, gdzie dane są przechowywane na wirujących talerzach, co wprowadza dodatkowe opóźnienia w dostępie do informacji. Pamięć optyczna, jak płyty CD czy DVD, różni się zasadniczo od pamięci flash, ponieważ wykorzystuje laser do odczytu i zapisu danych, co sprawia, że jest znacznie wolniejsza i mniej elastyczna w zastosowaniach, które wymagają szybkiego dostępu do dużych ilości danych. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można nieświadomie wpłynąć na decyzje technologiczne, prowadząc do wyboru mniej efektywnych i przestarzałych rozwiązań. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami pamięci jest kluczowe w kontekście optymalizacji wydajności systemów komputerowych oraz wyboru odpowiednich narzędzi do przechowywania danych, które spełnią wymagania nowoczesnych aplikacji.

Pytanie 22

Zrzut ekranu ilustruje wynik polecenia arp -a. Jak należy zrozumieć te dane?

Wiersz polecenia
C:\>arp -a
 Nie znaleziono wpisów ARP
 
 C:\>

A. Brak aktualnych wpisów w protokole ARP

B. Adres MAC hosta jest niepoprawny

C. Host nie jest podłączony do sieci

D. Komputer ma przypisany niewłaściwy adres IP

Polecenie arp -a to naprawdę fajne narzędzie do pokazywania tabeli ARP na komputerze. W skrócie, ARP jest mega ważny w sieciach lokalnych, bo pozwala na odnajdywanie adresów MAC bazując na adresach IP. Jak widzisz komunikat 'Nie znaleziono wpisów ARP', to znaczy, że komputer nie miał ostatnio okazji porozmawiać z innymi urządzeniami w sieci lokalnej. Może to być dlatego, że nic się nie działo albo komputer dopiero co wystartował. Dla adminów sieciowych to dość istotna informacja, bo mogą dzięki temu sprawdzać, czy coś jest nie tak z łącznością. Z tego, co zauważyłem, kiedy urządzenie łączy się z innym w tej samej sieci, ARP automatycznie zapisuje adres MAC przypisany do IP w tabeli. I to, że nie ma wpisów, może też oznaczać, że sieć jest dobrze skonfigurowana i nie było jeszcze żadnych interakcji, które wymagałyby tego tłumaczenia. Ogólnie monitorowanie tabeli ARP to dobry pomysł, bo można szybko wychwycić problemy z łącznością oraz sprawdzić, jak dobrze działa sieć.

Pytanie 23

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. bcdedit

B. cipher

C. gparted

D. diskpart

Odpowiedzi takie jak 'gparted', 'bcdedit' czy 'cipher' są niepoprawne w kontekście pytania o narzędzie do konwersji tablicy partycji z GPT na MBR. 'Gparted' jest programem działającym w systemach Linux, który jest odpowiedzialny za zarządzanie partycjami, ale nie jest dostępny jako natywne narzędzie w systemie Windows i nie ma możliwości użycia go w wierszu poleceń Windows. 'Bcdedit' to narzędzie do zarządzania ustawieniami rozruchowymi systemu Windows, co również nie ma związku z konwersją partycji. 'Cipher' z kolei jest narzędziem do zarządzania szyfrowaniem plików i folderów na dyskach NTFS, nie oferującym zatem funkcji konwersji tablicy partycji. Pojawianie się takich nieporozumień często wynika z braku zrozumienia różnicy między zarządzaniem partycjami a zarządzaniem rozruchem lub szyfrowaniem. Użytkownicy mogą mylić te narzędzia, sądząc, że każde z nich ma możliwość konwersji struktury partycji, co jest błędnym założeniem. Właściwe narzędzia do zarządzania partycjami powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uniknąć niepotrzebnych problemów oraz potencjalnej utraty danych.

Pytanie 24

Jakie porty powinny być odblokowane w firewallu komputera, aby uzyskać dostęp do zainstalowanej usługi FTP?

A. 20 i 21

B. 25 i 110

C. 53 i 137

D. 80 i 443

Wybór portów 25 i 110 jest błędny, ponieważ są one używane w zupełnie innych kontekstach. Port 25 jest standardowo używany przez protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który służy do przesyłania wiadomości e-mail. Z kolei port 110 to port, na którym działa protokół POP3 (Post Office Protocol), służący do odbierania e-maili. Zrozumienie, że różne usługi sieciowe operują na dedykowanych portach, jest kluczowe dla prawidłowego konfigurowania zapory sieciowej. Zablokowanie portów FTP, a jednocześnie otwarcie portów używanych do obsługi e-maili nie tylko uniemożliwia przesyłanie plików, ale także może prowadzić do nieprawidłowego działania aplikacji pocztowych. W kontekście odpowiedzi zawierających porty 53 i 137, port 53 jest używany przez protokół DNS (Domain Name System), który odpowiada za resolucję nazw domen, a port 137 odnosi się do NetBIOS, który jest używany w sieciach lokalnych do komunikacji. Oba te porty nie mają nic wspólnego z protokołem FTP. Również porty 80 i 443 są portami wykorzystywanymi przez protokół HTTP i HTTPS do przesyłania stron internetowych. Ich odblokowanie nie wpłynie na funkcjonowanie FTP, co może prowadzić do nieporozumień przy konfiguracji zapory. W praktyce, administratorzy powinni dokładnie znać przypisania portów do protokołów, co pozwoli na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i poprawne zabezpieczenie infrastruktury.

Pytanie 25

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są zapisywane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, określane jest mianem

A. defragmentacją danych

B. fragmentacją danych

C. kodowaniem danych

D. konsolidacją danych

Defragmentacja danych, konsolidacja danych i kodowanie danych to terminy, które często są mylone z fragmentacją danych, mimo że każda z tych koncepcji odnosi się do różnych aspektów zarządzania danymi i wydajności systemu. Defragmentacja to proces odwrotny do fragmentacji, który ma na celu reorganizację danych w taki sposób, aby pliki były przechowywane w sąsiadujących klastrach, dzięki czemu przyspiesza się dostęp do informacji. W tym kontekście pomylenie defragmentacji z fragmentacją może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu przestrzenią dyskową i wydajnością systemu, co może być szkodliwe dla użytkowników niewiedzących o konieczności regularnego przeprowadzania defragmentacji. Konsolidacja danych to proces, który dotyczy gromadzenia i organizowania danych z różnych źródeł w jednolitą bazę, co również nie ma związku z fragmentacją danych. Jest to proces, który najczęściej stosuje się w kontekście analizy danych i ich przechowywania w bazach danych. Kodowanie danych odnosi się natomiast do przekształcania danych w inny format, co jest związane z bezpieczeństwem i integralnością danych, ale nie dotyczy bezpośrednio ich fizycznej organizacji na dysku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji zarządzania danymi oraz brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy tymi pojęciami. Warto zatem zgłębić każdy z tych terminów, aby osiągnąć pełne zrozumienie tematu zarządzania danymi oraz skutecznego ich przechowywania.

Pytanie 26

Jaką metodę stosuje się do dostępu do medium transmisyjnego z wykrywaniem kolizji w sieciach LAN?

A. CSMA/CD

B. IPX/SPX

C. NetBEUI

D. WINS

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) to metoda dostępu do medium transmisyjnego stosowana w tradycyjnych sieciach Ethernet. Działa na zasadzie detekcji kolizji, co oznacza, że urządzenia w sieci najpierw nasłuchują medium, aby sprawdzić, czy jest wolne, zanim rozpoczną transmisję danych. Jeśli dwa urządzenia spróbują nadać jednocześnie, dochodzi do kolizji. CSMA/CD wykrywa tę kolizję i inicjuje procedurę retransmisji, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci. Przykładowo, w sieciach LAN opartych na technologii Ethernet, CSMA/CD pozwala na efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium, co jest kluczowe w środowiskach z dużą liczbą użytkowników. Standard IEEE 802.3 definiuje CSMA/CD jako podstawowy mechanizm w Ethernet, co czyni go fundamentem nowoczesnej komunikacji sieciowej. Technologia ta jest powszechnie stosowana w różnych zastosowaniach, od biur po centra danych, zapewniając wyspecjalizowane i niezawodne połączenia.

Pytanie 27

Aby powiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, trzeba obracać rolką myszki, trzymając jednocześnie klawisz

A. TAB

B. CTRL

C. ALT

D. SHIFT

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'CTRL' jest poprawna, ponieważ przy użyciu klawisza CTRL w połączeniu z rolką myszki można efektywnie zmieniać rozmiar ikon na pulpicie systemu operacyjnego Windows. Działa to w sposób bardzo intuicyjny: przytrzymując klawisz CTRL i jednocześnie przewijając rolkę myszki w górę, ikony stają się większe, natomiast przewijanie w dół powoduje ich zmniejszenie. Ta funkcjonalność jest szczególnie przydatna dla użytkowników, którzy preferują dostosowanie wyglądu pulpitu do własnych potrzeb, co może poprawić zarówno estetykę, jak i użyteczność interfejsu. Warto również zauważyć, że ta technika jest zgodna z ogólnymi zasadami dostosowywania interfejsów użytkownika, które zakładają, że użytkownicy powinni mieć możliwość wpływania na prezentację i organizację danych w sposób, który im odpowiada. W praktyce, jeśli na przykład masz wiele ikon na pulpicie i chcesz, aby były bardziej czytelne, użycie tej kombinacji klawiszy sprawi, że szybko dostosujesz ich rozmiar, co może znacząco ułatwić codzienną pracę na komputerze.

Pytanie 28

Jakiego materiału używa się w drukarkach tekstylnych?

A. fuser

B. woskowa taśma

C. atrament sublimacyjny

D. filament

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Atrament sublimacyjny jest materiałem eksploatacyjnym powszechnie stosowanym w drukarkach tekstylnych, szczególnie w procesie druku cyfrowego. Jego unikalna właściwość polega na tym, że zmienia się w gaz w wysokiej temperaturze, co pozwala na przeniknięcie barwnika do włókien materiału, tworząc trwały nadruk. Proces ten jest szeroko stosowany w przemysłach odzieżowym oraz reklamowym, gdzie wymagane są intensywne kolory i wysokiej jakości wydruki na tkaninach, takich jak poliester. Przykładem zastosowania atramentu sublimacyjnego mogą być produkty personalizowane, takie jak odzież sportowa, flagi, czy akcesoria promocyjne. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, określają jakość druku i wpływ na wybór odpowiednich materiałów eksploatacyjnych, co czyni atrament sublimacyjny najlepszym wyborem dla uzyskania profesjonalnych efektów w druku tekstylnym.

Pytanie 29

Najbardziej rozwinięty tryb funkcjonowania portu równoległego zgodnego z normą IEEE-1284, który tworzy dwukierunkową szeregę 8-bitową zdolną do przesyłania zarówno danych, jak i adresów z maksymalną prędkością transmisji wynoszącą 2,3 MB/s oraz umożliwia podłączenie do 64 urządzeń, to

A. Tryb bajtowy

B. Tryb zgodności

C. EPP Mode

D. Tryb nibble

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
EPP Mode, czyli Enhanced Parallel Port, to najbardziej zaawansowany tryb pracy portu równoległego definiowany przez standard IEEE-1284. Umożliwia on dwukierunkową komunikację danych z prędkościami sięgającymi 2,3 MB/s. Kluczowym aspektem EPP jest jego zdolność do przesyłania zarówno danych, jak i adresów, co czyni go znacznie bardziej elastycznym w porównaniu do starszych trybów. W praktyce, EPP jest często stosowany w urządzeniach takich jak drukarki, skanery czy zewnętrzne dyski twarde, gdzie szybka i efektywna komunikacja jest niezbędna. Dzięki możliwości podłączenia do 64 urządzeń, EPP znajduje zastosowanie w bardziej złożonych systemach, gdzie wiele urządzeń potrzebuje współdzielić tę samą magistralę. Warto również zaznaczyć, że EPP jest zgodny z innymi standardami IEEE-1284, co zapewnia jego szeroką kompatybilność oraz możliwość łatwej integracji z istniejącymi systemami. Przykładem zastosowania EPP może być podłączenie nowoczesnych drukarek do komputerów, co pozwala na szybki transfer danych i zwiększoną wydajność pracy.

Pytanie 30

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do podłączenia komputera w miejscu, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne?

A. FTP Cat 5e

B. UTP Cat 5

C. UTP Cat 5e

D. UTP Cat 6

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź FTP Cat 5e jest prawidłowa, ponieważ ten typ kabla jest wyposażony w ekranowanie, które skutecznie redukuje zakłócenia elektromagnetyczne. Ekranowanie w kablu FTP (Foiled Twisted Pair) polega na zastosowaniu foliowego ekranu, który otacza pary skręconych przewodów, co zabezpiecza sygnały przed wpływem zewnętrznych źródeł zakłóceń, takich jak urządzenia elektroniczne czy inne kable. W środowiskach, gdzie mogą występować takie zakłócenia, jak w biurach, fabrykach czy pomieszczeniach ze sprzętem generującym silne pole elektromagnetyczne, użycie kabla FTP znacząco poprawia stabilność połączeń i jakość przesyłanych danych. Standardy takie jak ISO/IEC 11801 oraz ANSI/TIA-568-C rekomendują stosowanie ekranowanych kabli w warunkach, gdzie zakłócenia są powszechne. W praktyce, zastosowanie FTP Cat 5e zapewnia nie tylko większą odporność na zakłócenia, ale także lepszą wydajność transmisji na dłuższych dystansach, co jest kluczowe w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 31

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. rwxr-xr-x

B. r-xrwxr-x

C. r-xr-xrwx

D. rwxrwxr-x

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź rwxr-xr-x jest prawidłowa, ponieważ oznacza, że właściciel katalogu ma pełne prawa dostępu (czytanie, pisanie i wykonywanie - 'rwx'), grupa ma prawa do czytania i wykonywania (r-x), a inni użytkownicy mogą jedynie czytać i wykonywać (r-x). Taki zestaw uprawnień pozwala właścicielowi na pełną kontrolę nad zawartością katalogu, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w systemie Linux. Praktyczne zastosowanie takiego ustawienia jest istotne w środowiskach, gdzie dane są wrażliwe i muszą być chronione przed nieautoryzowanym dostępem, na przykład w przypadku katalogów z danymi osobowymi lub finansowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby tylko właściciel plików lub katalogów miał możliwość ich modyfikacji, co zminimalizuje ryzyko przypadkowej lub złośliwej ingerencji w dane. Warto również pamiętać o regularnym przeglądaniu i audytowaniu uprawnień, aby zapewnić ich zgodność z politykami bezpieczeństwa organizacji.

Pytanie 32

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.228

B. 255.255.255.96

C. 255.255.255.64

D. 255.255.255.192

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 33

Aby utworzyć ukryty, udostępniony folder w systemie Windows Serwer, należy dodać na końcu jego nazwy odpowiedni znak

A. @

B. &

C. $

D. %

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Użycie symbolu '$' na końcu nazwy katalogu w systemie Windows Server jest kluczowe dla tworzenia ukrytych, udostępnionych folderów. Gdy nadamy folderowi nazwę zakończoną tym symbolem, system traktuje go jako ukryty zasób sieciowy, co oznacza, że nie będzie on widoczny w standardowym przeglądaniu zasobów przez użytkowników. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, gdy administrator chce chronić dane wrażliwe, które są udostępniane tylko wybranym użytkownikom w sieci. Aby utworzyć taki folder, administrator może użyć polecenia 'net share', na przykład: 'net share UkrytyFolder$=C:\UkrytyFolder'. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze dokumentować takie zasoby w celu zapobiegania nieporozumieniom wśród zespołu oraz stosować odpowiednie zasady zarządzania dostępem, aby zapewnić, że tylko autoryzowani użytkownicy mają możliwość dostępu do tych ukrytych folderów.

Pytanie 34

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

B. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

C. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

D. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Procesor INTEL CORE i3-4350 jest niekompatybilny z płytą główną o przedstawionych parametrach, ponieważ używa gniazda LGA 1150, które nie pasuje do gniazda S-AM3+ wspieranego przez płytę główną. Gniazdo procesora to kluczowy element w kompatybilności między płytą główną a procesorem. W przypadku niezgodności nie ma fizycznej możliwości zamontowania procesora w płycie głównej. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność szczegółowego sprawdzenia kompatybilności przed zakupem części komputerowych, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów i opóźnień w montażu. Praktycznie, jeśli użytkownik nie sprawdzi kompatybilności komponentów, może to prowadzić do sytuacji, gdzie cała inwestycja w komputer staje się problematyczna, ponieważ wymiana płyty głównej lub procesora pociąga za sobą dodatkowe koszty. Dlatego zawsze zaleca się konsultację specyfikacji technicznych i ewentualnie kontakt z producentem lub ekspertem, aby upewnić się, że wszystkie części są zgodne. Warto również korzystać z narzędzi online, które pomagają w weryfikacji kompatybilności komponentów komputerowych.

Pytanie 35

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji ma zdolność przesyłania danych z maksymalną prędkością

A. 108 Mb/s

B. 11 Mb/s

C. 300 Mb/s

D. 54 Mb/s

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Karta sieciowa przedstawiona na obrazku działa w standardzie IEEE 802.11g który został opracowany jako rozwinięcie wcześniejszego standardu 802.11b. Standard 802.11g pozwala na przesyłanie danych z maksymalną prędkością 54 Mb/s co czyni go wydajniejszym rozwiązaniem w porównaniu do 802.11b który oferuje tylko 11 Mb/s. Dzięki zastosowaniu technologii OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) 802.11g zapewnia lepszą przepustowość i stabilność połączenia w środowiskach o dużym zagęszczeniu urządzeń. Praktyczne zastosowania kart sieciowych w standardzie 802.11g obejmują sieci domowe oraz biurowe gdzie wymagana jest umiarkowana prędkość transmisji danych wystarczająca do przeglądania Internetu przesyłania plików czy oglądania multimediów w standardowej jakości. Warto również podkreślić że 802.11g jest wstecznie kompatybilny z 802.11b co umożliwia integrację z istniejącymi urządzeniami bez konieczności wymiany całej infrastruktury sieciowej. W latach gdy 802.11g był dominującym standardem stanowił istotny krok w kierunku rozwoju technologii bezprzewodowych dzięki czemu zyskał szeroką akceptację w branży IT.

Pytanie 36

Wykonanie komendy dxdiag w systemie Windows pozwala na

A. kompresję wskazanych danych na dysku twardym

B. uruchomienie maszyny wirtualnej z systemem Windows 10 zainstalowanym

C. konfigurację klawiatury, aby była zgodna z wymaganiami języka polskiego

D. uruchomienie narzędzia diagnostycznego DirectX

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonanie polecenia dxdiag w systemie Windows uruchamia narzędzie diagnostyczne DirectX, które jest kluczowym elementem do analizy i rozwiązywania problemów związanych z grafiką oraz dźwiękiem w systemie. Narzędzie to umożliwia użytkownikom zbieranie informacji na temat zainstalowanych komponentów sprzętowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz sterowniki. Dzięki temu można szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością lub zgodnością z oprogramowaniem. Przykładowo, gdy użytkownik doświadcza problemów z uruchomieniem gry, uruchomienie dxdiag pozwala sprawdzić, czy sterowniki graficzne są aktualne oraz czy sprzęt spełnia minimalne wymagania. To narzędzie jest również użyteczne dla programistów, którzy chcą zrozumieć, jak ich aplikacje działają na różnych konfiguracjach sprzętowych, zapewniając zgodność i optymalizację. W branży gier i multimediów, regularne korzystanie z dxdiag jest praktyką zalecaną, aby zapewnić, że system jest zawsze w optymalnym stanie operacyjnym, co wpisuje się w standardy zarządzania jakością oprogramowania.

Pytanie 37

Jakie narzędzie jest używane do diagnozowania łączności między hostami w systemie Windows?

A. route

B. traceroute

C. ping

D. ipconfig

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie diagnostyczne stosowane w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na sprawdzenie połączenia z innym hostem w sieci. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do docelowego hosta, a jego celem jest uzyskanie odpowiedzi w postaci pakietów ICMP Echo Reply. Jeśli host odpowiada, oznacza to, że jest dostępny w sieci, a także daje informacje o czasie, jaki potrzebny był na przesłanie pakietu. Narzędzie to jest niezwykle pomocne w rozwiązywaniu problemów związanych z połączeniami sieciowymi, pozwalając na weryfikację, czy dany adres IP jest osiągalny oraz na pomiar opóźnień w komunikacji. W praktyce, administratorzy sieci często używają polecenia 'ping', aby szybko zdiagnozować problemy z dostępnością serwerów lub innych urządzeń w sieci. Dobrą praktyką jest także używanie dodatkowych opcji, takich jak '-t', co umożliwia ciągłe pingowanie, co może pomóc w monitorowaniu stabilności połączenia przez dłuższy czas.

Pytanie 38

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 3

B. 5

C. 4

D. 2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.

Pytanie 39

Jakie urządzenie powinno się zastosować do pomiaru topologii okablowania strukturalnego w sieci lokalnej?

A. Reflektometr OTDR

B. Analizator protokołów

C. Analizator sieci LAN

D. Monitor sieciowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Analizator sieci LAN jest kluczowym narzędziem do pomiarów mapy połączeń okablowania strukturalnego w sieciach lokalnych. Jego podstawową funkcją jest monitorowanie i diagnostyka stanu sieci, co pozwala na identyfikację problemów związanych z łącznością oraz wydajnością. Umożliwia analizę ruchu w sieci, co jest szczególnie ważne w kontekście zarządzania pasmem i wykrywania ewentualnych wąskich gardeł. Przykładem zastosowania analizatora LAN jest sytuacja, gdy administrator sieci musi zdiagnozować problemy z prędkością transferu danych. Dzięki analizatorowi możliwe jest przeprowadzenie testów wydajności, identyfikacja źródeł opóźnień oraz przetestowanie jakości połączeń. W praktyce, analizatory sieciowe są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, co zapewnia ich niezawodność oraz uniwersalność w różnorodnych środowiskach sieciowych. Dobre praktyki wskazują, że regularne monitorowanie i analiza stanu sieci pozwalają na wczesne wychwytywanie potencjalnych awarii oraz optymalizację zasobów sieciowych, co przekłada się na lepszą jakość usług świadczonych przez sieć.

Pytanie 40

Który z wymienionych formatów płyt głównych charakteryzuje się najmniejszymi wymiarami?

A. Mini ITX

B. Mini ATX

C. Flex ATX

D. Micro BTX

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Mini ITX to format płyty głównej zaprojektowany z myślą o minimalizacji rozmiarów, co czyni go jednym z najmniejszych standardów dostępnych na rynku. Jego wymiary wynoszą 170 x 170 mm, co pozwala na budowę kompaktowych komputerów, idealnych do zastosowań takich jak HTPC (Home Theater PC), komputery do gier w małych obudowach oraz urządzenia IoT. W standardzie Mini ITX liczba złącz oraz komponentów jest ograniczona, co wymusza na projektantach stosowanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie chłodzenia oraz zarządzania energią. Ze względu na swoje rozmiary, płyty w tym formacie często są wykorzystywane w systemach wymagających niskiego poboru mocy, co jest istotne w kontekście ekologii i oszczędności energetycznej. Warto również zauważyć, że Mini ITX jest kompatybilny z wieloma komponentami, co pozwala na elastyczność w budowie systemu. Obecnie, wiele producentów oferuje obudowy skonstruowane specjalnie z myślą o płytach Mini ITX, co przyczynia się do ich rosnącej popularności wśród entuzjastów komputerowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej