Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik ekonomista
- Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
- Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 09:59
- Data zakończenia: 26 marca 2025 10:24
Egzamin zdany!
Wynik: 22/40 punktów (55,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jakie obowiązki ma Główny Urząd Statystyczny?
A. ustalanie i weryfikowanie obowiązków ubezpieczeń społecznych
B. realizacja bankowej obsługi budżetu państwa
C. zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych
D. prowadzenie rejestru podatników
Główny Urząd Statystyczny (GUS) jest centralnym organem statystycznym w Polsce, którego podstawowym zadaniem jest zbieranie, gromadzenie oraz opracowywanie danych statystycznych. Te działania są kluczowe dla monitorowania i analizy zjawisk społecznych, gospodarczych oraz demograficznych w kraju. Zbieranie danych może obejmować m.in. prowadzenie badań ankietowych, spisów ludności oraz analizę danych z różnych źródeł. Przykładem może być roczny spis powszechny, który dostarcza informacji o liczbie ludności, strukturze demograficznej oraz warunkach życia. Dobre praktyki statystyczne wymagają stosowania standardów metodologicznych, takich jak klasyfikacje statystyczne czy normy dotyczące jakości danych. Opracowane przez GUS statystyki są wykorzystywane przez rząd, naukowców oraz przedsiębiorców do podejmowania decyzji politycznych i biznesowych, co podkreśla znaczenie tych działań dla funkcjonowania społeczeństwa.
Pytanie 3
Niedobór towarów w magazynie, stwierdzony przez komisję inwentaryzacyjną, który przekracza ustaloną normę i nie jest wynikiem zdarzeń losowych ani winy pracownika magazynu, kwalifikuje się jako niedobór
A. nadzwyczajny
B. w granicach norm
C. ponad normę
D. zawiniony
Niedobór towarów w magazynie, który przekracza ustaloną normę i nie jest wynikiem zdarzeń losowych ani winy pracownika, klasyfikowany jest jako niedobór ponad normę. Oznacza to, że niezgodność w stanie magazynowym jest istotna i wymaga dalszej analizy oraz podjęcia właściwych działań. W praktyce, w przypadku stwierdzenia takiego niedoboru, należy przeprowadzić szczegółową analizę przyczyn powstawania tych braków, co może obejmować kontrolę procesów magazynowych, procedur przyjęcia towarów, oraz obiegu dokumentacji. W branży magazynowej i logistycznej ważne jest, aby rozliczać niedobory zgodnie z obowiązującymi standardami, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na skuteczne zarządzanie jakością i minimalizowanie strat. Przykładem może być wdrożenie systemu zarządzania zapasami, który pozwala na monitorowanie stanów magazynowych oraz analizowanie trendów w niedoborach, co umożliwia lepsze prognozowanie potrzeb oraz optymalizację procesów. Takie podejście nie tylko wzmacnia efektywność operacyjną, ale również poprawia satysfakcję klienta poprzez zapewnienie dostępności produktów. Znajomość klasyfikacji niedoborów jest więc kluczowa dla skutecznego zarządzania magazynem.
Pytanie 4
Felicja Socha zainwestowała w banku 5 000 zł na lokatę trzymiesięczną, przy rocznej stopie procentowej wynoszącej 8%. Po upływie okresu lokaty otrzyma ona
A. 5 300 zł
B. 5 100 zł
C. 5 500 zł
D. 5 700 zł
Odpowiedź 5 100 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć wartość lokaty po 3 miesiącach, należy zastosować wzór na odsetki prosty. Stopa procentowa wynosi 8% rocznie, co oznacza, że dla 3 miesięcy jest to 2% (8% / 4, ponieważ rok ma 4 kwartały). Kwota odsetek, jakie Felicja Socha otrzyma, to 5 000 zł x 2% = 100 zł. Po dodaniu odsetek do początkowej kwoty, otrzymujemy 5 000 zł + 100 zł = 5 100 zł. Przykładowo, lokaty są popularną formą inwestycji, pozwalającą na bezpieczne pomnażanie oszczędności, a obliczanie odsetek w sposób opisany powyżej jest standardem w branży bankowej, co potwierdza, że korzystanie z lokat jest praktycznym sposobem na zarządzanie finansami.
Pytanie 5
W tabeli podano wybrane pozycje bilansowe przedsiębiorstwa "Żabka". W wyniku analizy zawartych w niej danych stwierdzono, że wskaźnik płynności finansowej przedsiębiorstwa
| Wyszczególnienie | Rok 2003 | Rok 2004 |
|---|---|---|
| Aktywa obrotowe | 120 tys. zł | 150 tys. zł |
| Zobowiązania bieżące | 100 tys. zł | 100 tys. zł |
| Wskaźnik płynności finansowej | 1,2 | 1,5 |
A. wzrósł o 0,3.
B. wzrósł o 0,5.
C. obniżył się o 0,5.
D. obniżył się o 0,3.
Wskaźnik płynności finansowej jest kluczowym narzędziem do oceny zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych. W przypadku 'Żabki' zauważono, że wskaźnik ten wzrósł o 0,3 w roku 2004 w porównaniu do roku 2003. Wzrost ten sugeruje, że przedsiębiorstwo poprawiło swoją sytuację finansową, co może być wynikiem lepszego zarządzania aktywami obrotowymi, takimi jak zapasy czy należności. W praktyce, wyższy wskaźnik płynności może oznaczać większą stabilność finansową, co jest istotne dla inwestorów oraz kredytodawców, którzy oceniają ryzyko związane z udzielaniem finansowania. Dobrą praktyką jest monitorowanie wskaźników płynności w czasie, aby dostrzegać trendy i podejmować odpowiednie kroki zaradcze w przypadku spadków. Wzrost wskaźnika o 0,3 może również wskazywać na efektywniejsze wykorzystanie środków finansowych, co jest zgodne z zasadami efektywności operacyjnej, które są kluczowe w branży detalicznej.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Okres czasu oddzielający dwie następne dostawy materiałów, wyrażony w dniach lub innych ustalonych jednostkach czasu, to
A. cykl dostaw
B. zapas rotujący
C. norma zapasu
D. zużycie teoretyczne
Odpowiedź "cykl dostaw" jest poprawna, ponieważ odnosi się do okresu czasu, który dzieli dwie kolejne dostawy materiałów. W zarządzaniu łańcuchem dostaw, cykl dostaw ma kluczowe znaczenie dla utrzymania płynności procesów produkcyjnych oraz zapewnienia dostępności surowców. Przykładem może być firma produkcyjna, która zamawia komponenty co cztery tygodnie. W takim przypadku cykl dostaw wynosi cztery tygodnie, co wpływa na planowanie produkcji oraz zarządzanie zapasami. Dobrze zdefiniowany cykl dostaw pozwala na minimalizację kosztów magazynowania oraz redukcję ryzyka wystąpienia braków materiałowych. W praktyce, firmy często stosują modele zarządzania zapasami, takie jak Just-in-Time, które opierają się na skracaniu cyklu dostaw w celu zwiększenia efektywności operacyjnej. Wiedza o cyklu dostaw jest niezbędna do analizy i optymalizacji procesów logistycznych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 8
Firma nabyła zestaw komputerowy o wartości początkowej 9 000 zł. Roczna stawka amortyzacji wynosi 30%. Do naliczania kwoty amortyzacji firma wykorzystuje liniową metodę amortyzacji. Jaką wartość bieżącą osiągnie ten środek trwały po dwóch latach odpisów amortyzacyjnych?
A. 2 700 zł
B. 3 600 zł
C. 5 400 zł
D. 6 300 zł
Wartość bieżąca środka trwałego po dwóch latach obliczamy, naliczając roczne odpisy amortyzacyjne. W przypadku metody liniowej, odpis amortyzacyjny obliczamy jako iloczyn wartości początkowej i rocznej stawki amortyzacji. W naszym przypadku, wartość początkowa zestawu komputerowego wynosi 9 000 zł, a roczna stawka amortyzacji wynosi 30%. Zatem roczny odpis amortyzacyjny wynosi 9 000 zł * 30% = 2 700 zł. Po pierwszym roku wartość bieżąca zestawu wynosi: 9 000 zł - 2 700 zł = 6 300 zł. Po drugim roku kolejny odpis amortyzacyjny prowadzi do wartości: 6 300 zł - 2 700 zł = 3 600 zł. Takie podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości i umożliwia skuteczne zarządzanie majątkiem trwałym w przedsiębiorstwie. Znajomość metod amortyzacji oraz ich zastosowanie jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji finansowych.
Pytanie 9
Czym jest moment bilansowy?
A. data, w której powstaje bilans
B. dzień, kiedy główny księgowy składa podpis
C. dzień, w którym sporządza się bilans
D. data, w jakiej zarząd zatwierdza bilans
Moment bilansowy to taki kluczowy termin w rachunkowości, który mówi o konkretnym dniu, kiedy robimy bilans. Jest to naprawdę ważne, bo bilans pokazuje, co mamy, jakie mamy długi i skąd bierzemy pieniądze w danym momencie, a nie za cały okres. Na przykład, jeśli firma robi bilans na 31 grudnia, to wszystkie aktywa i pasywa muszą być aktualne i dobrze zarejestrowane na ten dzień. Moment bilansowy to taka dobra okazja, żeby ocenić sytuację finansową firmy. Warto pamiętać, że bilans powinien być zgodny z obowiązującymi normami rachunkowości, jak MSSF czy KSR, żeby był przejrzysty i wiarygodny. W związku z tym inwestorzy, kredytodawcy czy inni zainteresowani mają pouvoir na podejmowanie lepszych decyzji na podstawie aktualnych danych finansowych.
Pytanie 10
Debetowe saldo końcowe na koncie Wynik finansowy znajdzie się w bilansie zamknięcia w kategorii
A. aktywa obrotowe
B. aktywa trwałe
C. kapitały własne
D. zobowiązania
Zarówno aktywa trwałe, jak i aktywa obrotowe, są to kategorie bilansowe, które odnoszą się do zasobów posiadanych przez przedsiębiorstwo, a nie do wyników finansowych. Aktywa trwałe obejmują długoterminowe zasoby, takie jak nieruchomości, maszyny czy sprzęt, które generują przychody w dłuższej perspektywie czasowej. Nie mają one bezpośredniego związku z wynikiem finansowym, który jest zamieszczany w kapitale własnym. Aktywa obrotowe natomiast to zasoby, które firma planuje wykorzystać lub sprzedać w ciągu roku, takie jak zapasy czy należności. W przypadku debetowego salda konta Wynik finansowy, mylne byłoby przypisanie go do któregokolwiek z tych aktywów, gdyż saldo to nie jest zasobem, a wręcz przeciwnie – odzwierciedla rezultat działalności firmy w danym okresie. Zobowiązania z kolei dotyczą długów przedsiębiorstwa i mają wpływ na bilans, ale również nie są miejscem na umieszczanie wyniku finansowego. Typowym błędem myślowym jest postrzeganie wyniku finansowego jako elementu bilansu, zamiast jako części kapitałów własnych, które odzwierciedlają wszystkie nasze osiągnięcia w danym okresie rozliczeniowym. Warto pamiętać, że zrozumienie struktury bilansu oraz odpowiednie klasyfikowanie wszystkich elementów, w tym wyniku finansowego, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz dla transparentności jego sytuacji finansowej.
Pytanie 11
Która z firm ma osobowość prawną?
A. Komandytowo-akcyjna
B. Z ograniczoną odpowiedzialnością
C. Partnerska
D. Cywilna
Pierwsza z wymienionych spółek, czyli komandytowo-akcyjna, mimo że ma pewne cechy osobowości prawnej, tak naprawdę nie jest odrębnym bytem prawnym. To taki miks spółki komandytowej i akcyjnej. Znaczy to, że przynajmniej jedna osoba (komplementariusz) ponosi pełną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, a akcjonariusze są ograniczeni do wysokości swoich wkładów. Z kolei spółka partnerska, którą tworzą przedstawiciele zawodów reglamentowanych, również nie ma osobowości prawnej. Wspólnicy odpowiadają za zobowiązania solidarnie, co znaczy, że ryzykują własnym majątkiem. A spółka cywilna to tylko forma współpracy, bez osobowości prawnej, gdzie wspólnicy biorą na siebie odpowiedzialność całym swoim majątkiem. Często mylone są te spółki z osobowością prawną z innymi formami, co prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności. Ważne jest, żeby wiedzieć, że nie każda forma działalności jest oddzielona od właścicieli, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza jak ktoś planuje założyć własną firmę i chce wiedzieć, jak zarządzać ryzykiem.
Pytanie 12
Instruktaż na stanowisku powinien być zrealizowany
A. przed upływem 1 tygodnia od dnia dopuszczenia pracownika do pracy
B. przed dopuszczeniem pracownika do realizacji zadań na danym stanowisku
C. w ciągu 3 dni od złożenia wniosku o przeprowadzenie instruktażu
D. w przeciągu 3 dni od momentu rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku
Instruktaż stanowiskowy jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w miejscu pracy. Przeprowadzenie go przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku jest zgodne z zasadami BHP oraz wymogami prawa pracy. Taki instruktaż pozwala pracownikowi zapoznać się z zasadami bezpieczeństwa, obsługą urządzeń oraz procedurami obowiązującymi w danym miejscu. Przykładem może być sytuacja w fabryce, gdzie nowy pracownik musi zrozumieć, jak bezpiecznie korzystać z maszyn, a także jakie są procedury postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy zdobytej podczas instruktażu przekłada się na zmniejszenie ryzyka wypadków, podniesienie jakości pracy i zwiększenie efektywności operacyjnej. Ważne jest, aby każdy nowy pracownik przeszedł ten proces, ponieważ nie tylko chroni to jego zdrowie i życie, ale także wpływa na bezpieczeństwo kolegów z zespołu. Wszelkie zaniedbania w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawcy.
Pytanie 13
W zakładzie produkcyjnym 39 osób w ciągu 8 godzin pracy zrealizowało 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Z tych informacji wynika, że
A. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 312 godzin
B. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika
C. efektywność produkcji wyniosła 68 445 sztuk wyrobów gotowych na dzień
D. czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu gotowego wyniósł około 5 minut
Wskaźnik pracochłonności produkcji, podany w jednej z odpowiedzi, oparty jest na błędnym założeniu. Pracochłonność to miara zasobochłonności i nie należy jej mylić z czasem pracy czy wydajnością personelu. Obliczając pracochłonność, należy wziąć pod uwagę, że łączna liczba godzin pracy (312) nie przekłada się bezpośrednio na wskaźnik pracochłonności wynoszący 312 godzin w kontekście tej produkcji. Efektywność produkcji mierzona w sztukach na dzień, 68 445, również jest niepoprawna. W rzeczywistości, aby obliczyć tę wartość, trzeba by pomnożyć dzienną produkcję przez liczbę dni roboczych, co w tym przypadku było pominięte. Twierdzenie, że czas potrzebny na wykonanie jednego wyrobu wynosi około 5 minut, jest kolejnym błędnym wnioskiem. Aby obliczyć ten czas, można podzielić łączne godziny pracy przez liczbę wyrobów. W tym przypadku, 312 godziny pracy / 1 755 sztuk daje około 0,177 godziny na sztukę, co w minutach wynosi około 10,6 minut, a nie 5. Ta pomyłka pokazuje, jak ważne jest dokładne przeliczanie jednostek oraz rozumienie pojęć związanych z wydajnością i czasem produkcji. W kontekście zarządzania produkcją kluczowe jest, aby mieć świadomość tych wskaźników i ich poprawnego obliczania, ponieważ błędy w analizie mogą prowadzić do nieefektywności w procesie produkcyjnym oraz błędnych decyzji zarządczych.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
W bilansie materiały są wyceniane na podstawie cen
A. nabycia
B. zakupu brutto
C. ewidencyjnych
D. sprzedaży brutto
Wycena materiałów według cen ewidencyjnych, sprzedaży brutto czy zakupu brutto jest podejściem, które nie oddaje rzeczywistego kosztu nabycia aktywów. Ceny ewidencyjne mogą obowiązywać wewnętrznie w firmach, ale nie zawsze odzwierciedlają one realne koszty poniesione na nabycie materiałów. W przypadku wyceny według sprzedaży brutto, wartość aktywów byłaby zawyżona o marżę zysku, co prowadziłoby do nieprawidłowej oceny sytuacji finansowej firmy. Ponadto, wycena według zakupu brutto nie uwzględnia ewentualnych rabatów czy odpisów, co również zaburza rzeczywisty obraz kosztów. Te podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w analizach finansowych, ponieważ nie oddają one rzeczywistych kosztów związanych z nabyciem materiałów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, obejmują mylenie pojęcia kosztów z przychodami oraz brak zrozumienia dla zasady, że wartość aktywów powinna być oparta na ich rzeczywistym koszcie nabycia. Dlatego kluczowe jest stosowanie cen nabycia jako standardowej metody wyceny w księgowości, co zapewnia transparentność oraz rzetelność informacji finansowych.
Pytanie 16
Zarządzanie rozwojem organizacji w dłuższym okresie, ukierunkowane na wykorzystanie możliwości i minimalizowanie ryzyk związanych z otoczeniem, to
A. planowanie taktyczne
B. zarządzanie strategiczne
C. zarządzanie taktyczne
D. planowanie operacyjne
Planowanie operacyjne, taktyczne oraz zarządzanie taktyczne to podejścia, które koncentrują się na krótkoterminowych celach i działaniach, co sprawia, że nie są one odpowiednie w kontekście długofalowego kierowania rozwojem jednostki. Planowanie operacyjne dotyczy szczegółowego rozplanowania zasobów i działań na poziomie operacyjnym, co ma na celu realizację codziennych zadań organizacji. Przykładem może być harmonogram produkcji w fabryce, który skupia się na bieżących potrzebach i terminach. Z kolei planowanie taktyczne to proces, który obejmuje średnioterminowe cele i działania, mające na celu wdrażanie strategii wytyczonych przez zarządzanie strategiczne, ale nie podejmuje się w nim długoterminowego spojrzenia na otoczenie rynkowe. Zarządzanie taktyczne natomiast odnosi się do podejmowania decyzji w określonych ramach czasowych, często w odpowiedzi na konkretne sytuacje, co również nie uwzględnia całościowej wizji rozwoju jednostki. W praktyce, mylenie tych pojęć z zarządzaniem strategicznym prowadzi do ograniczonego zrozumienia długofalowych trendów rynkowych oraz potencjalnych zagrożeń, co może skutkować niewłaściwym alokowaniem zasobów oraz brakiem przygotowania na zmiany w otoczeniu biznesowym. Takie podejście często skutkuje tym, że organizacja skupia się na doraźnych problemach, zaniedbując długoterminowe cele oraz rozwój, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się świecie biznesu.
Pytanie 17
Do kategorii spółek osobowych według prawa handlowego zaliczają się spółki:
A. akcyjna, komandytowa, komandytowo-akcyjna
B. jawna, akcyjna, komandytowa
C. jawna, komandytowa, komandytowo - akcyjna
D. akcyjna, jawna, komandytowo - akcyjna
Odpowiedź, że do spółek osobowych prawa handlowego należą spółki jawna, komandytowa oraz komandytowo-akcyjna, jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem spółek handlowych w Polsce, spółki osobowe to te, w których wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem osobistym. Spółka jawna jest najprostszą formą spółki osobowej, w której wszyscy wspólnicy prowadzą działalność gospodarczą na równych prawach. Spółka komandytowa z kolei pozwala na wprowadzenie dwóch typów wspólników: komplementariuszy, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki bez ograniczeń, oraz komandytariuszy, których odpowiedzialność jest ograniczona do wysokości wniesionych wkładów. Spółka komandytowo-akcyjna łączy cechy spółki komandytowej i akcyjnej, co pozwala na pozyskiwanie kapitału dzięki emisji akcji, jednocześnie zachowując osobowy charakter zarządzania. Przykładem zastosowania tych spółek może być działalność małych i średnich przedsiębiorstw, które preferują elastyczność w zarządzaniu oraz odpowiedzialność ograniczoną do wkładów. W praktyce wybór odpowiedniej formy spółki osobowej zależy od wielu czynników, w tym od charakteru działalności oraz strategii finansowej wspólników.
Pytanie 18
Jakie jest przeciętne zużycie materiałów na wyprodukowaną sztukę w roku 2020, jeśli w ciągu tego roku wykorzystano 150 000 kg materiałów oraz wyprodukowano 6 000 sztuk wyrobów?
A. 25 kg/szt.
B. 30 kg/szt.
C. 25 szt./kg
D. 0,04 szt./kg
Odpowiedź 25 kg/szt. jest prawidłowa, ponieważ można ją obliczyć, dzieląc całkowite zużycie materiałów przez liczbę wyrobów. W tym przypadku, jeśli w ciągu roku zużyto 150 000 kg materiałów i wykonano 6 000 szt. wyrobów, to norma zużycia wynosi 150 000 kg / 6 000 szt. = 25 kg/szt. Jest to kluczowy wskaźnik w wielu branżach, w tym w produkcji, który pozwala na efektywne zarządzanie materiałami oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Tego typu norma pomaga w planowaniu zakupów materiałów, minimalizowaniu odpadów oraz obniżaniu kosztów produkcji. W kontekście dobrych praktyk branżowych, znajomość statystycznej normy zużycia materiałów pozwala na lepszą kontrolę jakości, a także na wprowadzenie działań mających na celu zmniejszenie wpływu na środowisko poprzez ograniczenie nadmiernego zużycia surowców. Przykładowo, w produkcji mebli, wiedza o normach zużycia materiałów pozwala na bardziej precyzyjne szacowanie kosztów oraz zwiększa efektywność procesów produkcyjnych.
Pytanie 19
Plan miesięcznego zaopatrzenia w materiały dla działu produkcyjnego to plan
A. taktyczny
B. strategiczny
C. zmianowy
D. operacyjny
Miesięczny plan zaopatrzenia materiałowego dla działu produkcji jest klasyfikowany jako plan operacyjny, ponieważ dotyczy krótkoterminowych działań mających na celu zaspokojenie bieżących potrzeb produkcyjnych. Plany operacyjne są zazwyczaj tworzone na okres do jednego roku i koncentrują się na konkretnej realizacji strategii w codziennych operacjach. W przypadku zaopatrzenia materiałowego, plan operacyjny określa, jakie materiały są potrzebne, w jakich ilościach oraz w jakim czasie powinny być dostarczone, aby zapewnić płynność produkcji. Przykładem może być sytuacja, gdy dział produkcji planuje uruchomienie nowej linii produkcyjnej i potrzebuje określonych surowców w określonym terminie, co wymaga ścisłej współpracy z działem zakupów. Dbanie o to, aby materiały były dostępne w odpowiednich ilościach i czasie, jest kluczowe dla efektywności działań operacyjnych. Dobrą praktyką w branży jest regularne przeglądanie i aktualizowanie planów operacyjnych, aby dostosować je do zmieniających się warunków rynkowych oraz potrzeb produkcji.
Pytanie 20
Po dwóch latach użytkowania wartość netto środka trwałego wynosi 28 800 zł. Jaką metodę amortyzacji zastosowano w firmie, wiedząc, że początkowa wartość amortyzowanego środka trwałego wynosiła 48 000 zł, a stopa amortyzacji to 20%?
A. Naturalna
B. Progresywna
C. Liniowa
D. Degresywna
Odpowiedź "Liniowa" jest poprawna, ponieważ amortyzacja liniowa zakłada, że wartość środka trwałego jest rozłożona równomiernie na cały okres jego użytkowania. W opisanym przypadku wartość początkowa wynosiła 48 000 zł, a po dwóch latach eksploatacji wartość netto to 28 800 zł. Amortyzacja liniowa oblicza się, dzieląc wartość początkową przez przewidywany okres użytkowania. Przy stopie amortyzacji 20%, roczna amortyzacja wynosi 9 600 zł (20% z 48 000 zł), co oznacza, że po dwóch latach wartość netto powinna wynosić 28 800 zł (48 000 zł - 2 x 9 600 zł). Metoda ta jest często stosowana, ponieważ jest prosta w zastosowaniu i zapewnia stabilność kosztów amortyzacji, co ułatwia planowanie finansowe. W praktyce, amortyzacja liniowa jest najczęściej wybieraną metodą w wielu branżach, w tym w obszarze produkcji oraz usług, gdzie aktywa mają długi okres użytkowania.
Pytanie 21
Właściciel sklepu nabył w hurtowni płaszcze po cenie netto 350,00 zł/szt. Marża detaliczna wynosi 20% ceny zakupu netto, a stawka VAT to 23%. Jaką cenę detaliczną brutto ma płaszcz?
A. 538,13 zł/szt
B. 516,60 zł/szt
C. 420,00 zł/szt
D. 437,50 zł/szt
Aby obliczyć cenę detaliczną brutto płaszcza, należy najpierw uwzględnić marżę oraz podatek VAT. Marża detaliczna wynosi 20% ceny zakupu netto, która wynosi 350,00 zł. Zatem, marża wynosi 350,00 zł * 20% = 70,00 zł. Cena detaliczna netto, czyli cena zakupu powiększona o marżę, oblicza się jako 350,00 zł + 70,00 zł = 420,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę detaliczną brutto, należy dodać podatek VAT. Stawka VAT wynosi 23%, co oznacza, że wartość podatku wynosi 420,00 zł * 23% = 96,60 zł. Dlatego cena detaliczna brutto to 420,00 zł + 96,60 zł = 516,60 zł. Ustalanie cen detalicznych w taki sposób jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które wymagają dokładnego obliczania kosztów oraz marż w celu zapewnienia rentowności działalności. Przy ustalaniu cen detalicznych warto również brać pod uwagę konkurencję oraz oczekiwania klientów, co dodatkowo wpływa na decyzje cenowe.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Firma ADA zaciągnęła pożyczkę w wysokości 200 000 zł na zakup środka trwałego. Ustalono następujące warunki dotyczące tej pożyczki: czas kredytowania 12 miesięcy, oprocentowanie 10% w skali roku, opłata przygotowawcza 2% od wartości pożyczki. Pożyczka zostanie spłacona jednorazowo na zakończenie okresu. Całkowite wydatki związane z obsługą pożyczki wyniosą
A. 30 000 zł
B. 52 000 zł
C. 24 000 zł
D. 20 000 zł
Właściwa odpowiedź wynika z prawidłowego obliczenia całkowitych kosztów obsługi kredytu. Kredyt w kwocie 200 000 zł z oprocentowaniem 10% w skali roku oznacza, że odsetki za 12 miesięcy wyniosą 20 000 zł (200 000 zł * 10%). Dodatkowo, prowizja przygotowawcza wynosi 2% od kwoty kredytu, co daje 4 000 zł (200 000 zł * 2%). Całkowity koszt obsługi kredytu oblicza się sumując odsetki i prowizję: 20 000 zł + 4 000 zł = 24 000 zł. Takie obliczenia są zgodne z praktykami finansowymi, gdzie należy uwzględniać zarówno odsetki jak i wszelkie dodatkowe opłaty związane z kredytem. Dobre praktyki w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa wymagają pełnego uwzględnienia kosztów kredytowania w planowaniu budżetu, co pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową i unikanie nieprzewidzianych wydatków.
Pytanie 24
Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że w przedsiębiorstwie ADELA SA przeciętne wynagrodzenie brutto w roku 2018 w stosunku do roku poprzedniego
| ADELA SA | |
|---|---|
| Lata | Przeciętne wynagrodzenie brutto |
| 2017 | 3 700,00 zł |
| 2018 | 3 996,00 zł |
| 2019 | 4 396,00 zł |
A. wzrosło o 10%
B. wzrosło o 8%
C. zmalało o 10%
D. zmalało o 8%
Wybór odpowiedzi wskazujących na spadek wynagrodzenia, takich jak "zmalało o 10%" czy "zmalało o 8%", oparty jest na nieprawidłowym rozumieniu danych zawartych w tabeli. Typowym błędem jest pomylenie analizy wzrostu z analizą spadku, co często prowadzi do fałszywych wniosków. Aby dokładnie ocenić zmiany w przeciętnym wynagrodzeniu, należy dokładnie przyjrzeć się wartościom z lat 2017 i 2018, obliczając procentową różnicę. W tym przypadku, przy obliczeniu wzrostu o 8%, można zauważyć, że wynagrodzenie nie tylko wzrosło, ale także wskazuje na pozytywne tendencje wzrostowe w przedsiębiorstwie. Odpowiedzi sugerujące spadek mogą wynikać z niewłaściwej interpretacji danych lub braku uwzględnienia kontekstu rynkowego, co jest kluczowe w analizie wynagrodzeń. Użycie błędnych wartości procentowych nie tylko wpływa na ocenę sytuacji w firmie, ale także może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących polityki wynagrodzeń. Dlatego niezwykle istotne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych danych i analizach statystycznych, które potwierdzają wzrost lub spadek wynagrodzeń w sposób precyzyjny i uzasadniony.
Pytanie 25
Wynagrodzenie godzinowe pracownika na danym stanowisku wynosi 6,50 zł, a norma produkcji to 2 sztuki na godzinę. Jaką wartość ma jednostkowa cena akordowa?
A. 32,50 zł
B. 13,00 zł
C. 0,13 zł
D. 3,25 zł
Jednostkowa cena akordowa jest istotnym elementem wynagradzania pracowników w systemie akordowym. Właściwe zrozumienie tego pojęcia jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w każdym zakładzie pracy. Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w obliczeniach wynagrodzeń. Na przykład, jeśli ktoś wybiera 0,13 zł jako jednostkową cenę akordową, może to wynikać z błędnego założenia, że stawka godzinowa powinna być dzielona przez znacznie większą liczbę, co nie ma sensu w kontekście podanych danych. Podobnie, wybór 13,00 zł jako jednostkowej ceny akordowej wskazuje na nieporozumienie w zakresie normy wyrobu, sugerując, że pracownik może produkować 0,5 sztuki na godzinę, co jest niezgodne z rzeczywistością, gdzie norma wynosi 2 sztuki. Natomiast odpowiedź 32,50 zł również jest niepoprawna, ponieważ sugeruje, że stawka wynagrodzenia jest znacznie wyższa niż zadeklarowana, co może wprowadzać w błąd w kontekście budżetowania kosztów pracy. Stosowanie nieprawidłowych obliczeń może wpływać na morale pracowników oraz na całkowite koszty operacyjne firmy, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do nieefektywności i nieporozumień w zespole. Dlatego kluczowe jest stosowanie właściwych wzorów obliczeniowych i zrozumienie, jak dokładnie ustalać wynagrodzenia w systemie akordowym.
Pytanie 26
Hurtownia, która jest czynnym podatnikiem VAT, sprzedała 300 sztuk towarów po cenie brutto wynoszącej 24,60 zł/szt. Cena zakupu netto tych towarów wynosiła 16,00 zł/szt. Jaką marżę osiągnięto na sprzedaży towarów, jeśli towar podlegał podstawowej stawce VAT?
A. 4 800,00 zł
B. 2 580,00 zł
C. 6 000,00 zł
D. 1 200,00 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 1 200,00 zł, co jest wynikiem obliczenia marży zrealizowanej na sprzedaży towarów. Aby obliczyć marżę, należy najpierw ustalić przychód ze sprzedaży oraz koszt zakupu towarów. W przypadku sprzedaży 300 sztuk towarów po cenie brutto 24,60 zł/szt, najpierw obliczamy wartość sprzedaży brutto: 300 sztuk x 24,60 zł = 7 380,00 zł. Następnie musimy obliczyć wartość netto sprzedaży, odejmując VAT. Przy podstawowej stawce VAT wynoszącej 23%, wartość netto wynosi: 7 380,00 zł / 1,23 = 6 000,00 zł. Koszt zakupu towaru wynosi 16,00 zł/szt x 300 sztuk = 4 800,00 zł. Marża to różnica między przychodem netto a kosztem zakupu, czyli: 6 000,00 zł - 4 800,00 zł = 1 200,00 zł. Taka kalkulacja jest kluczowa w działalności hurtowni, ponieważ pozwala na ocenę rentowności sprzedaży oraz podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania zapasami i strategii cenowej.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Na czym polega analiza retrospektywna realizacji planów?
A. Na monitorowaniu przebiegu procesu realizacji
B. Na porównaniu uzyskiwanych wyników i zamierzonych celów działania
C. Na weryfikacji prawidłowości ustalania wzorców działania
D. Na ocenie kolejnych etapów formułowania zadań
Retrospektywna kontrola wykonania planów opiera się na analizie rzeczywistych osiągnięć w kontekście wcześniej ustalonych celów. Jest to kluczowy element procesu zarządzania, który pozwala ocenić, na ile skutecznie zrealizowano założenia projektowe. Przykładem zastosowania tego podejścia może być analiza wyników sprzedaży w danym okresie w porównaniu do planu sprzedażowego. Taka analiza pozwala zidentyfikować, czy osiągnięto zaplanowane cele, a także na jakim etapie realizacji pojawiły się ewentualne trudności. Retrospektywna kontrola sprzyja nie tylko ocenie efektywności działań, ale także umożliwia wyciąganie wniosków na przyszłość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami, takimi jak metodologie Agile czy Lean. W kontekście standardów branżowych, retrospektywne przeglądy są często stosowane w projektach IT do oceny wykonania zadań w cyklu życia projektu i wprowadzania usprawnień na kolejnych etapach.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
W którym kwartale wystąpiło zjawisko nadpłynności finansowej ?
| Składnik bilansu | I kwartał (w zł) | II kwartał (w zł) | III kwartał (w zł) | IV kwartał (w zł) |
|---|---|---|---|---|
| Aktywa obrotowe | 20 000,00 | 25 000,00 | 30 000,00 | 35 000,00 |
| Zobowiązania krótkoterminowe | 22 000,00 | 15 000,00 | 17 000,00 | 10 000,00 |
A. W I kwartale.
B. W IV kwartale.
C. W III kwartale.
D. W II kwartale.
Właściwa odpowiedź to IV kwartał, ponieważ w tym okresie wskaźnik płynności finansowej osiągnął wartość 3,5, co nie tylko wskazuje na nadpłynność, ale również znacząco przewyższa standardowy próg 2,0. Nadpłynność finansowa oznacza, że przedsiębiorstwo dysponuje wystarczającymi zasobami płynnych środków do pokrycia swoich zobowiązań krótkoterminowych, co jest istotne dla zapewnienia stabilności finansowej oraz umożliwia elastyczne zarządzanie operacjami. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest analiza płynności przed podejmowaniem decyzji inwestycyjnych. Firmy z wysokim wskaźnikiem płynności mogą inwestować w nowe projekty lub rozwijać istniejące, co prowadzi do dalszego wzrostu. Warto również odnosić się do dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, takich jak regularne monitorowanie wskaźników płynności oraz utrzymywanie rezerw finansowych, które są kluczowe w zarządzaniu ryzykiem finansowym.
Pytanie 31
Jednym z obowiązków Ministerstwa Skarbu Państwa jest
A. pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych.
B. udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność.
C. przyznawanie i wypłacanie zasiłków dla osób bezrobotnych.
D. opracowywanie projektów prywatyzacji.
Wybór odpowiedzi dotyczącej poboru podatków i innych należności budżetu państwa wskazuje na mylne zrozumienie struktury zadań Ministerstwa Skarbu Państwa. Choć pobór podatków jest kluczową funkcją w systemie finansów publicznych, odpowiedzialność za ten proces spoczywa na Ministerstwie Finansów, a nie Ministerstwie Skarbu. To ministerstwo koncentruje się na zarządzaniu majątkiem państwowym oraz prywatyzacją, co jest fundamentem jego działalności. W kontekście przyznawania i wypłacania zasiłków dla osób bezrobotnych, ta funkcja również nie należy do kompetencji Ministerstwa Skarbu, ponieważ zasiłki te są regulowane przez przepisy dotyczące polityki zatrudnienia, a odpowiedzialność za ich przyznawanie leży w gestii Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej. Odpowiedź dotycząca pomocy bankom w trudnej sytuacji finansowej wskazuje na jeszcze jedną nieprawidłowość, ponieważ choć Ministerstwo Skarbu może brać udział w strategiach mających na celu stabilizację sektora finansowego, to konkretne działania w tym zakresie są realizowane przez Narodowy Bank Polski oraz inne instytucje finansowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie ról różnych ministerstw oraz niepełne zrozumienie zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji w strukturze administracji publicznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania funkcji i zadań Ministerstwa Skarbu Państwa.
Pytanie 32
Do obowiązków Służby Celnej należy ustalanie oraz pobieranie podatków?
A. dochodowego od osób prawnych
B. od towarów i usług z tytułu importu towarów
C. od spadków i darowizn
D. dochodowego od osób fizycznych
Służba Celna odpowiada za pobór podatku od towarów i usług (VAT) w kontekście importu towarów. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ obowiązek podatkowy z tytułu VAT powstaje w momencie przekroczenia towarów przez granicę. W praktyce oznacza to, że każdy importer musi zadbać o odpowiednie zgłoszenie celne, które jest podstawą do naliczenia oraz poboru VAT. Dodatkowo, Służba Celna zajmuje się kontrolą przestrzegania przepisów dotyczących m.in. klasyfikacji towarów oraz ich wartości celnej, co ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego obliczenia podatku. Na przykład, przy imporcie sprzętu elektronicznego, każdy importer musi znać stawki VAT oraz ewentualne ulgi, które mogą się różnić w zależności od kraju pochodzenia. W związku z tym, znajomość przepisów i procedur celnych jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania w obrocie międzynarodowym, co stanowi standard w branży handlowej.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
W tabeli przedstawiono charakterystykę planu
| Cecha | Plan |
|---|---|
| zakres | podstawowy aspekt rozwoju |
| cel planowania | misja organizacji |
| charakter czynności planistycznych | twórczy |
| horyzont czasowy planowania | długookresowy |
A. finansowego.
B. operacyjnego.
C. taktycznego.
D. strategicznego.
Błędna interpretacja odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych mylnych założeń dotyczących różnych typów planowania. Wybór odpowiedzi związanej z planem finansowym sugeruje, że fokusuje się on głównie na aspektach dotyczących budżetowania i alokacji zasobów, co jest zaledwie częścią szerszego kontekstu strategicznego. Plan finansowy, choć istotny w ramach zarządzania, koncentruje się na krótkoterminowych celach i operacjach, a nie na długookresowym kształtowaniu wizji organizacji. Z kolei odpowiedzi dotyczące planu taktycznego i operacyjnego mogą wprowadzać w błąd, ponieważ te typy planów mają na celu realizację celów strategii, ale nie definiują ich. Plan taktyczny koncentruje się na średnioterminowych działaniach i zadań, podczas gdy plan operacyjny odnosi się do codziennych operacji i procedur. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe, gdyż błędne utożsamienie planu strategicznego z innymi formami planowania może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami i braku spójności w dążeniu do długoterminowych celów organizacji. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywne planowanie wymaga holistycznego podejścia, które integruje różne aspekty działalności firmy w jedną, spójną strategię rozwoju.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Zasada planowania, która polega na łączeniu konkretnych działań oraz koncentrowaniu się na tych, które najszybciej doprowadzą do osiągnięcia zamierzonych rezultatów, to zasada
A. wariantowych rozwiązań
B. elastyczności planowania
C. koncentracji
D. gospodarności
Podejścia, które zakładają elastyczność, gospodarność czy wariantowe rozwiązania, chociaż mogą być użyteczne w różnych kontekstach, nie odnajdują się w opisywanej zasadzie koncentracji. Elastyczność planowania wiąże się z umiejętnością dostosowania się do zmieniających się warunków i sytuacji, co niekoniecznie wspiera skupienie się na kluczowych zadaniach. Przy planowaniu projektów, zbyt duża elastyczność może prowadzić do rozpraszania uwagi i nieefektywnego zarządzania zasobami. Gospodarność, z kolei, koncentruje się na optymalnym wykorzystaniu dostępnych zasobów, co jest ważne, ale niekoniecznie wiąże się z koncentracją na najważniejszych zadaniach. Wariantowe rozwiązania natomiast mogą sugerować poszukiwanie różnych dróg do osiągnięcia celu, co również nie sprzyja koncentracji na kluczowych działaniach. W praktyce, brak skupienia na najważniejszych zadaniach często prowadzi do chaosu, a zespoły mogą marnować czas na nieproduktywne działania, co jest sprzeczne z zasadą koncentracji, która promuje maksymalizację efektów poprzez optymalizację wysiłków na wybrane, kluczowe zadania. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami, ponieważ pozwala zidentyfikować prawdziwe priorytety i skupić się na działaniach, które przyniosą największą wartość.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Zestawienie wartości importu oraz eksportu towarów w określonym czasie nazywa się bilansem
A. obrotu usługami
B. handlowym
C. obrotów kapitałowych i finansowych
D. odsetek i dywidend
Pojęcia związane z bilansem obrotu usługami, obrotami kapitałowymi i finansowymi, a także odsetkami i dywidendami, są często mylone z bilansem handlowym, co prowadzi do nieporozumień. Bilans obrotu usługami dotyczy transakcji związanych z usługami, a nie towarami, co jest kluczowym rozróżnieniem. Usługi mogą obejmować turystykę, transport, czy usługi finansowe, które są istotne w analizie gospodarki, ale nie są bezpośrednio związane z fizycznym handlem towarami. Obroty kapitałowe i finansowe odnoszą się do transferów kapitału, inwestycji oraz pożyczek, co również nie ma związku z importem i eksportem towarów. To zrozumienie jest kluczowe, ponieważ mylenie tych kategorii może prowadzić do błędnych wniosków na temat kondycji gospodarki. Dodatkowo, odsetki i dywidendy dotyczą zysków z inwestycji, a nie transakcji handlowych. Takie nieprecyzyjne podejście może skutkować nieodpowiednimi decyzjami w zakresie polityki fiskalnej i handlowej. Aby skutecznie analizować bilans płatniczy, niezbędne jest stosowanie precyzyjnych definicji i rozróżnień między tymi pojęciami, co pozwala na pełniejsze zrozumienie dynamiki gospodarczej kraju oraz jego pozycji w globalnym handlu.
Pytanie 40
W sekcji B aktów osobowych zatrudnionego znajdują się między innymi
A. oświadczenie dotyczące wypowiedzenia umowy o pracę
B. kopię wydanego świadectwa pracy dla pracownika
C. umowę o pracę podpisaną z pracownikiem
D. świadectwo pracy wydane przez wcześniejszego pracodawcę
W kontekście akt osobowych pracownika, błędne odpowiedzi na to pytanie wskazują na niepełne zrozumienie kluczowych elementów dokumentacji kadrowej. Świadectwo pracy, mimo że jest istotnym dokumentem, powinno być umieszczane w części C akt osobowych, a nie w części B. Świadectwo pracy wydawane przez byłego pracodawcę stanowi potwierdzenie dotychczasowego zatrudnienia, ale nie jest dokumentem regulującym bieżące zatrudnienie, co czyni je niewłaściwym do umieszczenia w aktach osobowych w sekcji dotyczącej umowy o pracę. Kolejnym błędnym podejściem jest umieszczanie oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę w aktach w sekcji B. To oświadczenie jest ważnym dokumentem, ale dotyczy zakończenia stosunku pracy, a nie jego rozpoczęcia. Z kolei kopia świadectwa pracy, mimo że może być przydatna w niektórych kontekstach, również nie znajduje się w tej części akt, ponieważ jest dokumentem związanym z zakończeniem zatrudnienia. Generalnie, kluczowym aspektem tworzenia akt osobowych pracowników jest zgodność z przepisami prawa oraz dbałość o pełne i jasne dokumentowanie relacji pracowniczych. Błędy w tej dziedzinie mogą prowadzić do nieporozumień i problemów prawnych, dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, jakie dokumenty powinny być umieszczane w poszczególnych częściach akt osobowych.