Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 10:09
  • Data zakończenia: 8 maja 2025 10:23

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Dąbrówkę rozłogową oraz tojad mocny warto wykorzystać na

A. rabata jednokolorowa
B. murek z kamieni
C. kwietnik jednoroczny
D. niską żywopłot
Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans) i tojad mocny (Aconitum napellus) są roślinami, które doskonale nadają się do rabaty jednobarwnej ze względu na swoje walory estetyczne oraz właściwości ogrodnicze. Dąbrówka rozłogowa charakteryzuje się gęstym pokryciem podłoża, co czyni ją idealnym wyborem do stworzenia jednolitej kompozycji. Jej atrakcyjne, zielone liście oraz piękne kwiaty w odcieniach niebieskiego i fioletowego wzbogacają przestrzeń ogrodu. Toad mocny natomiast, ze swoimi imponującymi, pionowymi kwiatostanami, dodaje dramatyzmu i wysokości do kompozycji. Dzięki ich połączeniu, rabata uzyskuje ciekawy kontrast oraz różnorodność tekstur. Ważnym aspektem jest także odpowiednie przygotowanie podłoża oraz zapewnienie dostatecznej wilgotności, co sprzyja wzrostowi obu roślin. Dbałość o estetykę oraz harmonijne zestawienie kolorystyczne są kluczowe w aranżacjach ogrodowych, a rabata jednobarwna stanowi doskonały sposób na uzyskanie spójnego efektu wizualnego.

Pytanie 2

Kiedy należy przeprowadzić kopczykowanie krzewów róż na kwietniku?

A. przed zrzuceniem liści
B. niezwłocznie po zakończeniu kwitnienia
C. niezwłocznie po wystąpieniu pierwszych przymrozków
D. przed pojawieniem się pierwszych przymrozków
Wybór niewłaściwego momentu na kopczykowanie krzewów róż jest częstym błędem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Wykonanie kopczykowania bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia może wydawać się logiczne, jednak w praktyce nie bierzemy pod uwagę zmieniających się warunków atmosferycznych. Ponadto, takie podejście nie uwzględnia, że po zakończeniu kwitnienia rośliny potrzebują czasu na akumulację substancji odżywczych i regenerację. Zbyt wczesne kopczykowanie może również prowadzić do podwyższonej wilgotności wokół korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Z kolei wykonanie kopczykowania przed opadnięciem liści sprawia, że wprowadzamy niepotrzebne ryzyko, ponieważ opadłe liście mogą zablokować przepływ powietrza, sprzyjając gniciu. Nadejście pierwszych przymrozków sygnalizuje, że krzewy są już gotowe na zimę, a ich tkanki zaczynają twardnieć, co stanowi idealny moment na przeprowadzenie zabiegu. Warto również zauważyć, że kopczykowanie przed wystąpieniem pierwszych przymrozków może prowadzić do nieodpowiedniego zabezpieczenia roślin, ponieważ nie będą one w pełni przygotowane na nadchodzące trudne warunki. Dobre praktyki dotyczące kopczykowania sugerują, że należy to robić, gdy rośliny są już w stanie spoczynku, co zapewnia im lepszą ochronę i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać właściwego terminu wykonania tego zabiegu, co przyczyni się do zdrowego rozwoju krzewów róż w nadchodzących sezonach.

Pytanie 3

Jakie obiekty zaliczają się do kategorii zieleni?

A. leśnych szlaków turystycznych
B. terenów zieleni otwartych
C. muraw stadionów
D. ogrodów botanicznych
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd w kontekście definicji zieleńców. Murawy stadionów, jako miejsca przeznaczone do uprawiania sportu, mają specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji i użytkowania, co odróżnia je od zieleńców, które są bardziej zróżnicowane pod względem ekologicznym i funkcjonalnym. W kontekście leśnych szlaków turystycznych, zieleńce nie są odpowiednie, gdyż te szlaki zazwyczaj prowadzą przez naturalne lub półnaturalne tereny leśne, a nie przez tereny zaprojektowane z myślą o odpoczynku i rekreacji w miastach. Ogrody botaniczne natomiast, choć również są terenami zieleni, mają inne funkcje edukacyjne i badawcze, skupiając się na kolekcjonowaniu i prezentacji różnych gatunków roślin. Warto zauważyć, że typowe błędy myślowe związane z wyborem niepoprawnych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia kategorii terenów zieleni i ich funkcji. Zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami terenów zieleni, jak również ich zastosowań, jest kluczowe dla prawidłowego identyfikowania ich roli w obszarze urbanistyki oraz ochrony środowiska. Warto pamiętać, że tereny zieleni otwartej, do których zaliczają się zieleńce, powinny być projektowane zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz uwzględniać potrzeby społeczności lokalnych.

Pytanie 4

Czym jest cięcie sanitarne krzewów?

A. pozbyciem się chorych pędów
B. wycięciem najstarszych pędów
C. usunięciem najcieńszych pędów
D. wycinaniem tzw. odrostów
Cięcie sanitarne krzewów polega na usunięciu chorych pędów, co jest kluczowym elementem ich pielęgnacji oraz zdrowotności. Ten zabieg ma na celu eliminację patogenów, które mogą się rozwijać na uszkodzonych lub chorych pędach, zapobiegając ich dalszemu rozprzestrzenieniu na resztę rośliny oraz potencjalnie na inne rośliny w ogrodzie. Przykładem zastosowania cięcia sanitarnego może być usunięcie pędów zarażonych chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak, które mogą prowadzić do obumierania całych gałęzi. W praktyce, podczas cięcia należy stosować odpowiednie narzędzia, takie jak ostre nożyce ogrodnicze, aby zminimalizować stres dla rośliny i zredukować ryzyko infekcji. Ważne jest również, aby wszelkie cięcia wykonywać w odpowiednim okresie, zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy to rośliny są w stanie spoczynku. Przestrzeganie zasad cięcia sanitarnego zgodnych z zaleceniami takich instytucji jak American Society for Horticultural Science przyczynia się do długotrwałego zdrowia i witalności krzewów.

Pytanie 5

Ekosystemy leśne, w których główną rolę odgrywa olsza czarna oraz znikoma ilość świerka pospolitego i brzozy omszonej, występujące w miejscach o obniżonym terenie, gdzie gleba jest przesycona wodą, to

A. grądy
B. bory
C. buczyny
D. olsy
Wybór odpowiedzi grądy jest błędny, ponieważ grądy to zbiorowiska leśne zdominowane przez gatunki dębów, takie jak dąb szypułkowy (Quercus robur) i dąb bezszypułkowy (Quercus petraea). Charakteryzują się one surowszymi warunkami glebowymi w porównaniu do olszy, a ich występowanie jest związane z bardziej urozmaiconymi rodzajami gleb, często o wyższej zawartości wapnia. Bory, z kolei, to lasy iglaste, w których dominują świerki, sosny i modrzewie, rosnące zazwyczaj w bardziej suchych i piaszczystych warunkach. Te środowiska nie są związane z podmokłymi terenami, co sprawia, że odpowiedź nie może być poprawna. Buczyny to natomiast zbiorowiska leśne, w których dominują buki (Fagus sylvatica) i co ważne, zazwyczaj rosną w warunkach bardziej umiarkowanych, także w mniej zalewanych miejscach. Dlatego myślenie, że grądy, bory czy buczyny mogą być klasyfikowane jako olsy, jest wynikiem niepoprawnego zrozumienia roli i charakterystyki tych różnych typów zbiorowisk leśnych. Kluczowe błędy polegają na braku zrozumienia specyfiki wilgotnych gleb oraz różnorodności ekologicznej, która jest typowa dla olszy czarnej w kontekście biotopów leśnych.

Pytanie 6

Jakie z podanych drzew można ściąć bez uzyskania zezwolenia zgodnie z aktualnymi przepisami dotyczącymi ochrony przyrody?

A. 15-letni dąb
B. 6-letni klon
C. 4-letnią sosnę
D. 10-letni świerk
Wybór innych opcji, jak 6-letni klon, 10-letni świerk czy 15-letni dąb, jest niezgodny z przepisami prawa o ochronie przyrody. Klon to drzewo liściaste, które, zgodnie z polskimi regulacjami, można wycinać tylko po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia, gdyż drzewa liściaste są generalnie objęte bardziej restrykcyjnymi przepisami. W wieku 6 lat klon nie spełnia wymogów dotyczących wieku dla drzew, które mogą być usuwane bez pozwolenia, co może prowadzić do potencjalnych konfliktów z prawem. Świerk, jako drzewo iglaste, w wieku 10 lat również wymaga zgody na wycinkę, ponieważ przedział wiekowy do usunięcia bez pozwolenia dla drzew iglastych to z reguły 4 lata. Dąb, mający 15 lat, jest szczególnie chroniony ze względu na swoją wartość ekologiczną, jak również historyczną, więc wycinka takiego drzewa bez pozwolenia jest nie tylko niezgodna z prawem, ale również szkodliwa dla bioróżnorodności. Warto pamiętać, że nieprzestrzeganie tych przepisów może prowadzić do kar finansowych, a także do zniszczenia cennych ekosystemów leśnych. Zrozumienie tych regulacji i ich stosowanie w praktyce jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania zasobami leśnymi oraz ochrony przyrody.

Pytanie 7

Jakie urządzenie jest potrzebne do przesadzenia drzewa o średnicy pnia 30 cm i masie wynoszącej około 4,5 t?

A. ciągnik z przyczepą
B. samochód ciężarowy
C. dźwig
D. maszynę do przesadzania drzew
Maszyna do przesadzania drzew to specjalistyczne urządzenie zaprojektowane do transportowania i sadzenia drzew i krzewów z minimalnym uszkodzeniem ich systemu korzeniowego. Używanie takiej maszyny jest kluczowe przy przesadzaniu drzew o dużych średnicach, ponieważ zapewnia precyzyjne, efektywne i bezpieczne przeniesienie rośliny. Przykładowo, maszyny te często są wyposażone w mechanizmy do wykopywania drzewa w połączeniu z systemami transportowymi, co pozwala na natychmiastowe sadzenie w nowym miejscu bez konieczności długotrwałego przestoju. Dodatkowo, stosowanie maszyny do przesadzania drzew jest zgodne z dobrymi praktykami hortikultury, które podkreślają znaczenie minimalizacji stresu roślin podczas transplantacji. Użycie maszyny zmniejsza ryzyko uszkodzenia korzeni, co jest kluczowe dla zdrowia i dalszego wzrostu drzewa po przesadzeniu. Warto również zaznaczyć, że w przypadku dużych drzew, takich jak to o średnicy pnia 30 cm, tradycyjne metody transportu, takie jak ciągniki czy dźwigi, nie zapewniają odpowiedniej ochrony dla rośliny.

Pytanie 8

Na glebach o dużym zanieczyszczeniu nie należy stosować

A. brony talerzowej
B. włókowania
C. kultywatora
D. orki przedzimowej
Wybór kultywatora na gleby silnie zaperzone może być mylący, ponieważ często postrzegany jest jako rozwiązanie do poprawy struktury gleby. Kultywatory są narzędziami, które rozbijają zbitą glebę i poprawiają jej napowietrzenie, jednak na glebach silnie zaperzonych ich stosowanie może prowadzić do jeszcze większego zaciągania zanieczyszczeń organicznych na powierzchnię. Włókowanie, z kolei, ma na celu spulchnienie wierzchniej warstwy gleby, co w teorii może wydawać się korzystne, ale również może nie zaspokajać potrzeb gleby, która wymaga bardziej delikatnego podejścia. Odpowiedzią na problem gleb zaperzonych nie jest intensywna obróbka, lecz dbałość o ich zdrowie i równowagę biologiczną. Zastosowanie orki przedzimowej również może być wadliwe, ponieważ głębokie oranie może prowadzić do dalszego pogłębiania problemów związanych z zaperzeniem oraz uszkodzeń struktury gleby. Zamiast tego, bardziej odpowiednie są metody ochrony gleby, takie jak stosowanie nawozów organicznych oraz wprowadzenie roślin okrywowych, które zwiększają bioróżnorodność i poprawiają kondycję gleby. Warto zatem podejść do tematu z większą rozwagą i uwzględnić specyfikę gleby przy wyborze metod uprawy.

Pytanie 9

Aby zredukować obecność mchów na trawnikach, konieczne jest przeprowadzenie nawożenia

A. azotem
B. wapniem
C. fosforem
D. potasem
Stosowanie nawożenia fosforem może wydawać się atrakcyjne ze względu na jego rolę w stymulacji wzrostu korzeni, jednakże nie wpływa bezpośrednio na ograniczenie mchów. Fosfor wspiera rozwój traw, ale w glebach kwaśnych, gdzie mchy dominują, jego przyswajalność przez rośliny jest znacznie ograniczona. Z kolei nawożenie potasem poprawia odporność roślin na stres, ale nie rozwiązuje problemu pH gleby, które jest kluczowe dla walki z mchami. Zbyt wysoka zawartość potasu w glebie może nawet prowadzić do zaburzeń w przyswajaniu innych składników, takich jak magnez czy wapń. Azot jest niezbędny do wzrostu traw, ale jego nadmiar może prowadzić do szybkiego wzrostu nadziemnej części roślin, co w połączeniu z nieodpowiednim pH może jeszcze bardziej sprzyjać rozwojowi mchów, które dobrze znoszą warunki przesycenia azotem. Dlatego kluczowym aspektem w zarządzaniu trawnikiem jest nie tylko nawożenie, ale przede wszystkim kontrola pH gleby oraz odpowiednie wapnowanie, które pozwala na stworzenie optymalnych warunków dla zdrowego wzrostu traw, co skutecznie ogranicza występowanie mchów.

Pytanie 10

Jaką czynność należy wykonać zaraz po rozłożeniu darni, gdy zakładamy trawnik metodą darniowania?

A. Koszenie
B. Nawożenie
C. Wałowanie
D. Podlewanie
Wałowanie darni jest kluczowym etapem w procesie zakładania trawnika metodą darniowania. Po rozłożeniu darni, wałowanie ma na celu zapewnienie dobrego kontaktu pomiędzy podłożem a darnią, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu. Proces ten polega na równomiernym naciskaniu na powierzchnię darni w celu eliminacji powietrza z podłoża oraz usunięcia nierówności, co jest istotne dla prawidłowego wzrostu trawnika. Wałowanie powinno być wykonane z użyciem wałów mechanicznych lub ręcznych, które są dostosowane do typu gleby. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami agronomicznymi i zapewnia, że darń jest stabilna, co minimalizuje ryzyko jej przesuwania się pod wpływem wody lub wiatru. Dodatkowo, poprawnie wykonane wałowanie wspomaga nawadnianie oraz nawożenie, ponieważ sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i substancji odżywczych przez system korzeniowy. Efektem jest zdrowszy, bardziej odporny trawnik, który szybciej się ukorzenia i rozwija.

Pytanie 11

Aby określić wysokość skarpy, należy zastosować

A. węgielnicy oraz tyczek mierniczych
B. tyczek mierniczych i sznura z palikami
C. niwelatora i łaty mierniczej
D. poziomicy oraz taśmy mierniczej
Stosowanie poziomicy i taśmy mierniczej do wyznaczania wysokości skarpy jest niewłaściwe z kilku powodów. Poziomica, choć przydatna w pomiarach poziomu, nie jest wystarczająco precyzyjna do wyznaczania wysokości na dużą skalę, szczególnie gdy mamy do czynienia z różnicami wysokości na terenie o zróżnicowanej topografii. Taśma miernicza również jest ograniczona, ponieważ jej dokładność w pomiarze wysokości zależy od umiejętności operatora oraz warunków terenowych. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do błędów pomiarowych, które są nieakceptowalne w kontekście budowy skarp, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. Podobnie, użycie tyczek mierniczych i sznura z palikami nie zapewnia wystarczającej dokładności, ponieważ poleganie na ręcznych pomiarach i orientacji wzrokowej może prowadzić do subiektywnych błędów w ocenie wysokości. Węgielnica, choć użyteczna w niektórych aplikacjach, nie jest narzędziem do pomiaru wysokości, a jej zastosowanie w tym kontekście jest mylące. Niezrozumienie roli różnych narzędzi w pomiarach geodezyjnych i budowlanych prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat skuteczności poszczególnych metod. Warto podkreślić, że profesjonalne podejście do wyznaczania wysokości wymaga zastosowania sprawdzonych narzędzi, takich jak niwelator, aby uniknąć kosztownych błędów i zapewnić bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 12

Kainit stosuje się w celu zaspokojenia niedoborów w glebie

A. magnezu
B. azotu
C. fosforu
D. potasu
Kainit to taki nawóz, który zawiera potas w postaci chlorku potasu i siarczanu magnezu. Ten potas to naprawdę ważny składnik dla roślin, bo ma duży wpływ na wiele procesów biochemicznych. Jak jest go w glebie, to rośliny lepiej rozwijają korzenie, są bardziej odporne na choroby i lepiej radzą sobie z wodą. Jak potasu brakuje, to rośliny mogą być słabsze i łatwiej je zaatakują choroby, co w efekcie zmniejsza plony. Używając kainitu, można odwiedzić uprawy, takie jak ziemniaki czy kukurydza, które potrzebują sporo potasu, żeby wydajność była na dobrym poziomie. Warto wprowadzać kainit do gleby w odpowiednich ilościach, bo to naprawdę poprawia jakość i wydajność plonów. Zawsze pamiętaj, żeby stosować nawozy zgodnie z analizą gleby i ogólnymi zasadami agrotechnicznymi, bo to jest kluczowe w dobrym rolnictwie.

Pytanie 13

Kluczowym działaniem pielęgnacyjnym, które stymuluje trawnik do rozkrzewiania się, jest

A. wałowanie
B. wertykulacja
C. aeracja
D. piaskowanie
Wałowanie jest procesem, który polega na ubijaniu gleby, co może prowadzić do jej zagęszczenia. Choć wałowanie może być przydatne w niektórych sytuacjach, takich jak przygotowanie terenu pod siew trawy, to nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie się trawnika. Zbyt intensywne wałowanie może wręcz zaszkodzić trawie, prowadząc do ograniczenia dostępu powietrza do korzeni. Aeracja, z kolei, jest zabiegiem, który ma na celu poprawę przepuszczalności gleby poprzez tworzenie otworów, co również nie jest tożsame z wertykulacją. Choć aeracja wpływa na cyrkulację wody i powietrza, nie zajmuje się usuwaniem martwej materii organicznej, co jest kluczowe dla stymulacji wzrostu trawy. Piaskowanie to kolejna technika, która polega na dodawaniu piasku do gleby, co może poprawić drenaż, ale nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ich stosowanie może prowadzić do pogorszenia kondycji trawnika. Błędem jest mylenie celu i efektów każdego z tych zabiegów, co może prowadzić do niewłaściwej pielęgnacji i ostatecznie do osłabienia jakości trawnika.

Pytanie 14

Jakie właściwości rośliny sprzedawanej z nagim systemem korzeniowym powinny skutkować jej odrzuceniem przy zakupie?

A. Uszkodzone gałązki
B. Brak liści
C. Przemarznięte korzenie
D. Zbyt długie korzenie
Przemarznięte korzenie to istotny problem, który może poważnie wpłynąć na zdrowie rośliny. Korzenie, które doświadczyły niskich temperatur, mogą ulec uszkodzeniu, co prowadzi do ich niewłaściwego funkcjonowania oraz zmniejszonej zdolności do pobierania wody i składników odżywczych. Sytuacja ta nie tylko osłabia roślinę, ale także stwarza ryzyko wystąpienia chorób grzybowych i bakteryjnych, które mogą prowadzić do jej obumierania. Warto pamiętać, że rośliny sprzedawane z nagim systemem korzeniowym są szczególnie narażone na uszkodzenia, dlatego ważne jest zwracanie uwagi na ich stan. W praktyce, zakup roślin z przemarzonymi korzeniami powinien być unikać, ponieważ ich regeneracja jest trudna i czasochłonna. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, wybierając rośliny, należy preferować te, które prezentują zdrowe, jędrne korzenie oraz są odpowiednio przystosowane do lokalnych warunków klimatycznych, co zwiększa ich szanse na przetrwanie i wzrost w nowym środowisku.

Pytanie 15

Jakie rośliny nadają się do zasadzenia w parku na stanowisku zacienionym oraz w glebie wilgotnej?

A. bodziszek popielaty (Geranium cinereum)
B. parzydło leśne (Aruncus dioicus)
C. jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)
D. krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina)
Parzydło leśne (Aruncus dioicus) jest idealnym wyborem do uprawy w miejscach cienistych i wilgotnych, co czyni go doskonałym gatunkiem do parków i ogrodów leśnych. Roślina ta preferuje gleby bogate w substancje organiczne, a jej piękne, pierzaste kwiatostany mogą dodać uroku każdemu zacienionemu miejscu. W praktyce, parzydło leśne jest nie tylko estetycznie wartościowe, ale również pełni ważną rolę w ekosystemie, przyciągając owady zapylające. Dodatkowo, jego zdolność do tolerowania wilgotnych warunków sprawia, że jest doskonałym wyborem w miejscach, gdzie inne rośliny mogłyby mieć trudności z przetrwaniem. W standardach projektowania krajobrazu, wybór roślin dostosowanych do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych jest kluczowy dla zrównoważonego rozwoju i utrzymania zdrowego ekosystemu. Warto również zauważyć, że parzydło leśne jest rośliną wieloletnią, co oznacza, że może być używane w długoterminowych projektach ogrodniczych oraz w tworzeniu naturalistycznych aranżacji.

Pytanie 16

Jaką materiałową warstwę drenującą zastosujemy przy projektowaniu ogrodu na płaskim dachu?

A. gliny
B. otoczaków
C. klińca
D. keramzytu
Keramzyt jest materiałem o doskonałych właściwościach drenażowych, który idealnie sprawdza się jako warstwa drenująca w konstrukcjach na płaskich dachach. Jego lekka i porowata struktura sprawia, że efektywnie odprowadza wodę, co jest niezwykle istotne w przypadku dachów, gdzie gromadzenie się wody może prowadzić do uszkodzeń i przeciążeń konstrukcyjnych. Keramzyt również cechuje się wysoką odpornością na działanie niskich i wysokich temperatur, co czyni go materiałem trwałym i odpornym na warunki atmosferyczne. W praktyce, warstwa keramzytu stosowana na dachu nie tylko poprawia drenaż, ale także izoluje termicznie, co jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi w zakresie energooszczędności. Standardy budowlane często zalecają stosowanie keramzytu ze względu na jego właściwości hydrofobowe oraz zdolność do ułatwiania odparowywania wilgoci, co zapobiega powstawaniu pleśni i innych problemów związanych z wilgocią. Przykłady zastosowania keramzytu obejmują systemy zielonych dachów czy ogrodów na dachach, gdzie działanie drenażowe jest kluczowe dla utrzymania zdrowego środowiska roślinnego.

Pytanie 17

Jakiego opryskiwacza powinno się użyć do wykonania oprysku herbicydowego na trawniku z chwastami?

A. Turbinowy z podwójną dyszą
B. Ciśnieniowy z dyszą szczelinową
C. Ciśnieniowy z podwójną dyszą
D. Turbinowy z opylaczem
Wybór nieodpowiedniego opryskiwacza do aplikacji herbicydów na trawniku może prowadzić do wielu problemów, w tym do nieefektywnego zwalczania chwastów oraz niepotrzebnego uszkadzania zdrowej trawy. Opryskiwacz ciśnieniowy z podwójną dyszą, mimo że oferuje większą wydajność, może prowadzić do rozprysku substancji chemicznej na większe obszary, co zwiększa ryzyko niekontrolowanej aplikacji herbicydu. To z kolei może powodować, że herbicyd dotrze do miejsc, gdzie nie jest potrzebny, co prowadzi do stresu roślin i potencjalnych uszkodzeń. Turbinowy opryskiwacz z opylaczem generuje większe cząstki, co sprawia, że aplikacja jest mniej precyzyjna i może nie skutkować poprawnym zwalczaniem chwastów w gęstej trawie. Dodatkowo, ten typ opryskiwacza bardziej nadaje się do aplikacji fungicydów czy insektycydów, które wymagają szerszego rozprysku, a nie do precyzyjnego zwalczania chwastów, co powinno być priorytetem w tym przypadku. W ten sposób, niewłaściwy dobór opryskiwacza może prowadzić do marnotrawstwa preparatów chemicznych oraz zwiększonego ryzyka ich negatywnego wpływu na ekosystem trawnika.

Pytanie 18

Dodanie piasku do gleby

A. stabilizuje strukturę gruzełkowatą
B. podwyższa przepuszczalność
C. redukuje porowatość
D. ulepsza żyzność
W przypadku odpowiedzi, które wskazują, że piasek zmniejsza porowatość, należy zrozumieć, że porowatość gleby odnosi się do ilości przestrzeni w glebie, które są wypełnione powietrzem lub wodą. Piasek, w przeciwieństwie do gliny, nie zatyka tych przestrzeni, lecz wręcz przeciwnie, zwiększa ich objętość. Kolejnym błędnym założeniem jest twierdzenie, że piasek poprawia żyzność gleby. Choć piasek może wspierać strukturę gleby i poprawiać jej przepuszczalność, nie dostarcza istotnych składników odżywczych, które są niezbędne dla upraw. Dlatego, aby poprawić żyzność, należy stosować organiczne nawozy lub kompost, które rzeczywiście dostarczają niezbędnych substancji odżywczych. Podobnie, twierdzenie, że piasek utrwala strukturę gruzełkowatą, jest mylne, ponieważ struktura gruzełkowata jest typowa dla gleb z dużą ilością substancji organicznej, takiej jak próchnica, a sama obecność piasku nie jest wystarczająca do jej utrzymania. Takie myślenie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania glebą, co w dłuższej perspektywie szkodzi jej jakości i zdolności do uprawy roślin.

Pytanie 19

Do zakupu kwietników sezonowych z roślinami jednorocznymi wykorzystuje się

A. dobrze rozwinięte siewki
B. dobrze rozwiniętą rozsadę z pąkami i pierwszymi kwiatami
C. ukorzenione sadzonki tych gatunków
D. rozsadę w doniczkach w fazie kilku liści właściwych
Dobrze wykształcona rozsadą z pąkami i pierwszymi kwiatami jest kluczowym elementem przy zakładaniu kwietników sezonowych. Tego typu rozsadę charakteryzuje nie tylko odpowiedni rozwój wegetatywny, ale również zapowiedź kwitnienia, co sprawia, że od razu po posadzeniu rośliny prezentują się estetycznie. W praktyce, stosowanie takiej rozsadzy zapewnia szybsze osiągnięcie efektu wizualnego, co jest istotne w kontekście kompozycji ogrodowych. Ponadto, dobrze rozwinięte pąki zwiększają prawdopodobieństwo udanego rozkwitu w krótkim czasie, co jest szczególnie ważne w przypadku roślin jednorocznych. Warto również pamiętać, że takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie, które sugerują, aby dobierać rośliny o odpowiednim stadium rozwoju, co sprzyja ich dalszemu wzrostowi i zdrowotności. Umiejętność wyboru odpowiedniej rozsadzy jest niezbędna dla każdego ogrodnika, który chce osiągnąć sukces w uprawach sezonowych.

Pytanie 20

Kiedy należy wykonać zabieg nawożenia pogłównego w rabacie bylinowej?

A. Po usunięciu rabaty
B. W drugim roku po zasadzeniu roślin na rabacie
C. Przed zasadzeniem roślin na rabacie
D. Zaraz po zasadzeniu roślin na rabacie
Zabieg nawożenia pogłównego rabaty bylinowej powinien być przeprowadzany w drugim roku po posadzeniu roślin, ponieważ to właśnie wtedy rośliny zaczynają efektywnie wykorzystywać składniki odżywcze z gleby i rozwijają swoje systemy korzeniowe. Podczas pierwszego roku rośliny koncentrują się na aklimatyzacji w nowym środowisku, co oznacza, że nawożenie w tym czasie może być mniej efektywne. W drugim roku natomiast, rośliny są już dobrze zakorzenione, a nawóz pomoże im w pełni wykorzystać swój potencjał wzrostu i rozwoju. Przykładowo, nawożenie azotowe w tym okresie może stymulować bujniejsze kwitnienie, co jest kluczowe dla estetyki rabaty. Dobre praktyki branżowe sugerują stosowanie nawozów o kontrolowanym uwalnianiu, aby dostarczyć składników odżywczych w sposób zrównoważony przez dłuższy czas. Warto również obserwować potrzeby roślin i dostosować nawożenie do ich specyficznych wymagań, co zwiększa efektywność zabiegów pielęgnacyjnych.

Pytanie 21

Element architektury ogrodowej, stanowiący ścianę do wspierania pnączy, składający się z szeregu drewnianych słupków, drewnianej kraty pomiędzy nimi oraz belki łączącej, to

A. bramka.
B. mur.
C. pergola.
D. trejaż.
Trejaż to element architektury ogrodowej, który ma na celu wspieranie pnączy, umożliwiając im wzrost w pionie. Jest on zbudowany z drewnianych słupków, które tworzą konstrukcję nośną, a także z drewnianej kraty umieszczonej pomiędzy słupkami, która służy do rozpinania roślinnych pnączy. Trejaże wykorzystywane są nie tylko w ogrodach przydomowych, ale także w przestrzeniach publicznych, takich jak parki czy ogrody botaniczne. Przykładem ich zastosowania mogą być trejaże w ogrodach różanych, w których rośliny takie jak róże pnące wykorzystują strukturę trejażu do osiągnięcia większej ekspozycji na słońce oraz lepszej wentylacji. Dobrze zaprojektowany trejaż nie tylko wspiera rośliny, ale również pełni funkcję dekoracyjną, wprowadzając element estetyczny do ogrodu. W projektowaniu trejaży warto kierować się zasadami harmonii i proporcji, aby zapewnić ich trwałość i funkcjonalność przez wiele lat.

Pytanie 22

Przygotowanie gruntu do uprawy roślin wrzosowatych powinno się rozpocząć od

A. dodania piasku
B. przeprowadzenia nawożenia
C. usunięcia kamieni z gleby
D. sprawdzenia odczynu gleby
Weryfikacja odczynu gleby to kluczowy etap przygotowania podłoża pod uprawy roślin wrzosowatych, takich jak wrzosy czy borówki. Rośliny te preferują gleby kwaśne, o pH w granicach 4,5-5,5. Przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań agrotechnicznych, niezbędne jest przeprowadzenie analizy gleby, aby określić jej aktualny odczyn. W przypadku stwierdzenia, że gleba jest zbyt zasadowa, można zastosować odpowiednie środki, takie jak siarka elementarna, aby obniżyć pH. Taka praktyka jest zgodna z najlepszymi standardami agrotechnicznymi, które podkreślają znaczenie dostosowywania warunków glebowych do specyficznych wymagań uprawianych roślin. Oprócz pH, warto zwrócić uwagę na inne parametry gleby, takie jak zawartość materii organicznej czy skład mineralny, co pomoże w odpowiednim nawożeniu i dostosowaniu innych zabiegów agrotechnicznych. Przykładowo, w przypadku uprawy borówek, powinno się również dążyć do optymalizacji warunków wilgotności oraz struktury gleby, co wpływa na zdrowie roślin oraz ich plonowanie.

Pytanie 23

Na podstawie danych zawartych w tabeli Przykładowa specyfikacja materiału szkółkarskiego przeznaczonego do sprzedaży określ, która roślina jest oferowana do sprzedaży w szkółce roślin ozdobnych w pojemniku miękkim wykonanym z elastycznego materiału?

Przykładowa specyfikacja materiału szkółkarskiego przeznaczonego do sprzedaży
Nazwa łacińskaNazwa polskaLiczba szkółkowańWysokość rośliny/pnia (cm)Forma sprzedażyUwagi /szt./
Berberis thunbergiiberberys Thunberga40 - 50P 950
Cercidiphyllum japonicumgrujecznik japońskix2150 - 200B10
Physocarpus opulifolius 'Diabolo'pęcherznica kalinolistna 'Diabolo'40 - 60C 5150
Viburnum opulus 'Roseum'kalina koralowa 'Roseum'Pa 120C 25f30

A. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii).
B. Kalina koralowa ‘Roseum’ (Viburnum opulus 'Roseum').
C. Grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum).
D. Pęcherznica kalinolistna ‘Diabolo’ (Physocarpus opulifolius 'Diabolo').
Wybór rośliny, która nie jest oferowana w pojemniku miękkim, może wynikać z błędnych założeń dotyczących standardów sprzedaży i formatu, w jakim rośliny są prezentowane. Grujecznik japoński (Cercidiphyllum japonicum) jest rośliną, która zazwyczaj jest sprzedawana w formie balotowanej lub w pojemnikach sztywnych, co może wprowadzać w błąd tych, którzy mylą różne metody pakowania roślin. Również pęcherznica kalinolistna ‘Diabolo’ (Physocarpus opulifolius 'Diabolo') oraz berberys Thunberga (Berberis thunbergii) są oferowane w różnych formach, takich jak pojemniki P9 i C5. Takie nieporozumienie może wynikać z pomyłek w interpretacji tabeli lub z braku zrozumienia, jakie pojemniki są typowe dla danej rośliny. Ważne jest, aby zwracać uwagę na specyfikacje dotyczące sprzedaży w materiałach szkółkarskich, ponieważ mogą one znacząco wpłynąć na decyzje zakupowe oraz przyszły rozwój rośliny. W ogrodnictwie profesjonalnym, umiejętność właściwego doboru roślin w odpowiednich pojemnikach jest kluczowa dla sukcesu w uprawie i pielęgnacji, co sprawia, że błąd w tej kwestii może prowadzić do nieodwracalnych skutków w ogrodzie. Dobrze jest znać różnice między różnymi pojemnikami i ich wpływ na kondycję roślin, aby unikać typowych błędów związanych z ich wyborem.

Pytanie 24

Przy sadzeniu drzewa metodą "bez zaprawy dołu" do zasypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa powinno się użyć

A. ziemi pozyskanej podczas wykopu dołka
B. mieszanki żyznej ziemi i torfu kwaśnego
C. przekompostowanej zmielonej kory sosnowej
D. zmielonej kory sosnowej w stanie surowym
Wybór ziemi pozyskanej podczas kopania dołka jako materiału do obsypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa jest zgodny z najlepszymi praktykami w sadownictwie i ogrodnictwie. Używanie tej ziemi ma wiele zalet, ponieważ jest ona najlepiej dopasowana do lokalnych warunków glebowych, co sprzyja szybkiemu przyjęciu się sadzonki. W przypadku sadzenia drzew, kluczowe jest, aby materiał użyty do obsypania korzeni był zgodny z ich naturalnym środowiskiem, co minimalizuje stres rośliny po przesadzeniu. Dodatkowo, ziemia z dołka zawiera mikroorganizmy i składniki mineralne, które wspomagają rozwój korzeni. W praktyce, przed obsypaniem korzeni warto usunąć wszelkie kamienie i resztki roślinne, aby stworzyć optymalne warunki dla wzrostu. Warto również wspomnieć, że podczas sadzenia na glebach ubogich w składniki odżywcze, można dodać do ziemi niewielkie ilości nawozów organicznych, co jeszcze bardziej wspomoże rozwój drzew.

Pytanie 25

Forma "Aha" wykorzystywana jest do

A. ukrycia granicy ogrodzenia
B. podkreślenia linii kompozycyjnych
C. zaakcentowania podziału przestrzeni ogrodu
D. zamknięcia pola widokowego
Forma "Aha" w designie ogrodów jest stosowana w celu ukrycia granicy ogrodu, co pozwala na stworzenie wrażenia większej przestrzeni oraz harmonijnego połączenia z otoczeniem. Ukrycie granicy można osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiednich roślinności, na przykład gęstych krzewów czy wysokich roślin, które nie tylko maskują granice, ale także dodają głębi i tekstury. W praktyce często wykorzystuje się również elementy architektoniczne, takie jak pergole lub altany obsadzone roślinami pnącymi, które sprawiają, że granice ogrodu stają się mniej widoczne. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania, ukrywanie granic ogrodu przyczynia się do stworzenia wrażenia jedności z naturą, co jest pożądanym efektem w wielu stylach ogrodowych, w tym w stylu wiejskim czy naturalistycznym. Taka technika pozwala także wprowadzić elementy komfortu i intymności, co jest istotne w projektowaniu przestrzeni wypoczynkowych.

Pytanie 26

Jakie rośliny można zarekomendować do obsadzania brzegów oraz strefy wody płytkiej w naturalnym zbiorniku wodnym?

A. języczka pomarańczowa (Ligularia dentata), pełnik europejski (Trollius europaeus)
B. funqia ogrodowa (Hosta sp.), żurawka ogrodowa (Heuchera hybrida)
C. tawułka Arendsa (Astilbex arendsii), bergenia sercolistna (Bergenia cordifolia)
D. kosaciec żółty (Irispseudacorus), tatarak zwyczajny (Acorus calamus)
Wybór tawułki Arendsa (Astilbe arendsii) oraz bergeni sercolistnej (Bergenia cordifolia) nie jest odpowiedni do obsadzania brzegów zbiorników wodnych. Tawułka Arendsa jest rośliną preferującą gleby wilgotne, ale nie jest przystosowana do stałego kontaktu z wodą, co ogranicza jej zdolność do rozwoju w strefach wodnych. Jej podłoże wymaga drenażu, co czyni ją mniej adekwatną dla obszarów, gdzie woda jest w stałym kontakcie z roślinnością. Podobnie, bergenia jest rośliną, która najlepiej rośnie w cieniu i wilgotnych warunkach, ale nie jest przystosowana do wzrostu w wodzie. Rośliny te mogą być stosowane w ogrodach wodnych jako akcenty, ale nie spełnią roli stabilizatorów brzegów ani nie poprawią jakości wody. Z kolei wybór funkii ogrodowej (Hosta sp.) oraz żurawki ogrodowej (Heuchera hybrida) także nie odpowiada na potrzeby strefy wodnej. Funki są roślinami preferującymi cień i umiarkowane wilgotne warunki, ale ich rosnące w środowisku lądowym korzenie nie będą miały wpływu na stabilizację brzegu wodnego. Żurawki są roślinami ozdobnymi, które nie mają zdolności do wpływania na ekosystem wodny. Wreszcie, języczka pomarańczowa (Ligularia dentata) i pełnik europejski (Trollius europaeus) preferują wilgotne, ale nie wodne miejsca. Rośliny te mogą nie przetrwać w strefach, gdzie występuje wysoka wilgotność przez długi czas. Wybierając rośliny do obsadzania brzegów i strefy wody płytkiej, należy kierować się ich zdolnościami do adaptacji do specyficznych warunków środowiskowych, co jest kluczowe dla zachowania równowagi ekosystemów wodnych.

Pytanie 27

Jaki materiał można zalecić jako drenaż w ogrodzie urządzanym na dachu garażu?

A. Piasek łamany
B. Grys bazaltowy
C. Pospółkę
D. Keramzyt
Pospółka, piasek łamany oraz grys bazaltowy to materiały, które nie są optymalne do zastosowania jako drenaż w ogrodzie na dachu garażu. Pospółka, będąca mieszanką różnych frakcji gruntowych, ma tendencję do zatrzymywania wody, co może prowadzić do podtopień w przypadku intensywnych opadów. W ogrodach dachowych, gdzie odpowiednia cyrkulacja wody jest kluczowa, takie podejście jest niewłaściwe. Piasek łamany, mimo że ma pewne właściwości drenażowe, jest zbyt drobny, co może prowadzić do zapchania się warstwy drenażowej oraz powstawania zastoisk wody. Z kolei grys bazaltowy, będący kruszywem o dużej gęstości, także nie sprzyja efektywnemu odprowadzaniu wody ze względu na małą porowatość. W przypadku konstrukcji dachowych, istotne jest, aby materiały stosowane w drenażu były zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi oraz normami technicznymi, co pozwoli na zapewnienie trwałości, funkcjonalności oraz bezpieczeństwa całej konstrukcji. Niewłaściwy wybór materiałów drenażowych może prowadzić do problemów z wilgocią, a w dłuższej perspektywie – do uszkodzenia dachu i podłoża, co generuje dodatkowe koszty oraz może zagrażać stabilności budynku.

Pytanie 28

Który sposób działania jest najbardziej skuteczny w zwalczaniu chwastów w uprawie roślin dekoracyjnych?

A. Cykliczne ręczne usuwanie młodych chwastów
B. Nałożenie na glebę 10-centymetrowej warstwy żwiru
C. Rozłożenie na powierzchni gleby maty izolacyjnej
D. Sezonowe stosowanie oprysków z herbicydami
Rozłożenie na powierzchni gleby maty izolacyjnej to jedna z najskuteczniejszych metod zwalczania chwastów w uprawach roślin ozdobnych. Mata izolacyjna, wykonana z materiałów takich jak agrowłóknina, tworzy barierę, która ogranicza dostęp światła do chwastów, co sprawia, że ich kiełkowanie i rozwój są znacznie ograniczone. Praktyczne zastosowanie tej metody obejmuje przygotowanie gleby poprzez jej oczyszczenie z istniejących chwastów, a następnie rozłożenie maty, która nie tylko chroni przed chwastami, ale również pomaga w utrzymaniu wilgotności gleby oraz stabilizuje temperaturę podłoża. Dobre praktyki wskazują, że mata powinna być odpowiednio przymocowana, aby uniknąć jej przesuwania przez wiatr lub opady deszczu. Dodatkowo, stosując maty izolacyjne, można zredukować potrzebę stosowania herbicydów, co przyczynia się do bardziej zrównoważonego podejścia w uprawach, co jest zgodne z rosnącymi standardami ekologicznymi w ogrodnictwie.

Pytanie 29

Pod koniec lata nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne?

A. wapniowych
B. azotowych
C. fosforowych
D. potasowych
Stosowanie nawozów wapniowych, potasowych, czy fosforowych w późnym lecie nie jest optymalne, ale nie jest tak niepożądane jak nawozy azotowe. Nawozy wapniowe są zazwyczaj używane do poprawy struktury gleby oraz regulacji pH, co może być korzystne dla wielu roślin. Jednak ich stosowanie w późnym lecie nie powinno wpłynąć negatywnie na rośliny, ale raczej wspierać ich zdrowie w dłuższym okresie. Nawozy potasowe są często stosowane w celu poprawy odporności roślin na choroby oraz stresy, a ich użycie w późnym lecie może wspierać przygotowanie roślin do zimy. Fosfor z kolei jest kluczowy dla rozwoju korzeni i kwitnienia, więc może być stosowany, aby wzmocnić rośliny przed przyjściem zimy. Jednak stosowanie nawozów azotowych tego okresie powoduje, że rośliny zamiast przygotowywać się do odpoczynku, będą dalej intensywnie rosnąć, co zwiększa ich wrażliwość na niekorzystne warunki atmosferyczne. Błędne przekonanie, że wszystkie nawozy mogą być stosowane w dowolnym czasie, prowadzi do nieefektywnego zarządzania zasobami glebowymi i może skutkować negatywnymi skutkami dla zdrowia roślin. Dlatego kluczowe jest stosowanie nawozów w odpowiednich porach roku, aby wspierać naturalne cykle rozwojowe roślin, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego ogrodnictwa.

Pytanie 30

Aby stworzyć na rabacie kompozycję w kolorach dopełniających, należy zastosować kwiaty w barwach

A. niebieskim i fioletowym
B. czerwonym i pomarańczowym
C. czerwonym i żółtym
D. fioletowym i żółtym
Kiedy wybierasz kolory do kompozycji kwiatowej, to warto bazować na harmonii i kontraście. Czerwony i pomarańczowy to kolory ciepłe, ale nie są dopełniające, więc ich zestawienie może wyjść dość chaotycznie, jakby coś nie grało. Z drugiej strony, niebieski i fioletowy są sobie bliskie, co może wprowadzać monotonność, zamiast tego, co byśmy chcieli, czyli dynamiki. Czerwony i żółty wydają się być kontrastowe, ale brakuje między nimi neutralnego koloru, co może sprawić, że całość będzie zbyt intensywna i męcząca dla oka. Zestawienia kolorów powinny być przemyślane, zgodnie z zasadami teorii kolorów, a kolory dopełniające to klucz do stworzenia atrakcyjnych aranżacji. Każda barwa ma swoje psychologiczne właściwości, które są ważne w projektowaniu ogrodów i przestrzeni publicznych oraz w tworzeniu przyjemnych dla oka aranżacji.

Pytanie 31

Jaką liczbę roślin należy posadzić na obszarze o powierzchni 5 m2, przy założeniu, że rozstawa wynosi 0,20 × 0,20 m?

A. 20 sztuk
B. 125 sztuk
C. 100 sztuk
D. 25 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 5 m² przy rozstawie 0,20 × 0,20 m, najpierw obliczamy powierzchnię, jaką zajmuje jedna roślina. Powierzchnia zajmowana przez jedną roślinę wynosi: 0,20 m × 0,20 m = 0,04 m². Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 5 m² ÷ 0,04 m² = 125 roślin. Taki rozstaw jest zgodny z dobrą praktyką w ogrodnictwie, pozwalając na odpowiednią cyrkulację powietrza oraz dostęp światła do każdej rośliny, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu. W przypadku gęstszej sadzonki, rośliny mogłyby się tłoczyć, co prowadziłoby do konkurencji o zasoby, w tym wodę i substancje odżywcze. Warto stosować się do tych zaleceń, by zapewnić optymalne warunki dla rozwoju roślin oraz osiągnąć zadowalające rezultaty w uprawach.

Pytanie 32

W szkółkarstwie, co oznacza symbol B+S, odnosząc się do bryły korzeniowej drzewa liściastego zabezpieczonej?

A. sznurkiem
B. tkaniną jutową
C. folią
D. siatką drucianą
Symbol B+S w szkółkarstwie odnosi się do bryły korzeniowej drzew liściastych, która jest zabezpieczona siatką drucianą. To rozwiązanie jest stosowane w praktyce szkółkarskiej, ponieważ siatka druciana skutecznie chroni korzeniową bryłę przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas transportu i sadzenia. Dzięki temu, po posadzeniu, drzewo ma większe szanse na przetrwanie, ponieważ minimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych korzeni. Siatka druciana pozwala także na swobodny dostęp powietrza do korzeni, co jest istotne dla ich zdrowia i wzrostu. Warto podkreślić, że zgodnie z dobrymi praktykami w szkółkarstwie, bryła korzeniowa powinna być odpowiedniej wielkości i dobrze uformowana, co znacznie zwiększa szanse na udane ukorzenienie się rośliny. Przykładowo, w przypadku sadzenia drzew na terenach miejskich, przy użyciu siatki drucianej można łatwo przenieść drzewo z jednego miejsca na drugie, co jest niezbędne w kontekście urbanizacji i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 33

Kiedy powinno się przycinać krzewy forsycji pośredniej (Forsythia x intermedia), aby uzyskać jak najwięcej kwiatów?

A. Po opadnięciu liści
B. W trakcie kwitnienia
C. Przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego
D. Po zakończeniu kwitnienia
Przycinanie krzewów forsycji pośredniej w niewłaściwym czasie może znacząco wpłynąć na ich zdolność do kwitnienia. Odpowiedź sugerująca przycinanie po zrzuceniu liści pomija kluczowy aspekt cyklu życia roślin. Forsycje wytwarzają kwiaty na nowych pędach, które rozwijają się wiosną; więc cięcie przed wypuszczeniem nowych przyrostów może skutkować utratą potencjalnych kwiatów. Przycinanie w trakcie kwitnienia prowadzi do eliminacji już rozwiniętych pąków kwiatowych, co znacząco ogranicza estetykę krzewu oraz jego naturalny cykl wzrostu. Z kolei przycinanie przed rozpoczęciem wegetacji również jest niewłaściwe, ponieważ może zaburzyć naturalny rozwój pędów, które jeszcze nie zaczęły intensywnie rosnąć. Powszechnym błędem w myśleniu o przycinaniu jest założenie, że jakiekolwiek cięcie przed sezonem wegetacyjnym przyniesie korzyści. W rzeczywistości, aby uzyskać zdrowe i kwitnące krzewy, należy stosować się do ustalonych zasad dotyczących terminu przycinania, które uwzględniają cykl kwitnienia konkretnej rośliny. Właściwe podejście do przycinania, zgodne z najlepszymi praktykami, jest kluczowe dla osiągnięcia długotrwałych efektów i zachowania vitalności forsycji.

Pytanie 34

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ wysokość opłaty za usunięcie świerku syberyjskiego o obwodzie 56 cm

Lp.Rodzaje, gatunki i odmiany drzewStawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew.11,04
2Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona.30,01
3Dąb, buk, grab, lipa, choina, głóg-forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik.73,00
4Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew.275,40

A. 1348 zł
B. 4088 zł
C. 2752 zł
D. 5064 zł
Niestety, odpowiedzi 2752 zł, 5064 zł i 1348 zł są nietrafione z kilku powodów. Po pierwsze, musisz pamiętać, że stawka za 1 cm obwodu dla świerka syberyjskiego to 73,00 zł, jak napisano w tabeli. Dla 2752 zł mogło się zdarzyć, że źle oszacowałeś koszt, przyjmując niewłaściwą stawkę lub myląc się w obwodzie drzewa. Z własnego doświadczenia wiem, że takie pomyłki zdarzają się często, zwłaszcza jak nie ma się wprawy w mierzeniu. A co do 5064 zł, to wygląda jak mocno zawyżona kwota, co może znaczyć, że pomnożyłeś coś źle, nie biorąc pod uwagę danych z tabeli. Natomiast 1348 zł to zdecydowanie za mało i to może pokazywać, że koszt został poważnie niedoszacowany. W takich obliczeniach zawsze trzeba korzystać z dokładnych informacji, żeby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do problemów finansowych lub nawet prawnych przy usuwaniu drzew.

Pytanie 35

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. pomologiczny
B. botaniczny
C. etnograficzny
D. dendrologiczny
Ogród dendrologiczny to przestrzeń zaprojektowana w celu badań i edukacji dotyczących drzew oraz krzewów, w tym ich różnorodności, biologii i zastosowań w krajobrazie. W takim ogrodzie gromadzone są rośliny drzewiaste, które mogą być analizowane pod kątem cech morfologicznych, ekologicznych oraz zastosowania w architekturze krajobrazu. Dendrologia, jako nauka zajmująca się badaniem drzew i krzewów, odgrywa kluczową rolę w ochronie bioróżnorodności oraz w projektowaniu zrównoważonych przestrzeni zielonych. Przykładem zastosowania ogrodów dendrologicznych są parki miejskie, gdzie świadome komponowanie roślinności drzewiastej wpływa na mikroklimat i jakość powietrza w mieście. Takie ogrody są również istotnymi elementami programów edukacyjnych, które promują świadomość ekologiczną i znaczenie zieleni w naszym otoczeniu. Ogród dendrologiczny spełnia nie tylko funkcje badawcze i edukacyjne, ale także estetyczne, przyczyniając się do wzbogacania krajobrazu.

Pytanie 36

Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość

A. siłą wielu ludzi
B. poprzez transport samochodowy
C. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową
D. przy użyciu spycharki
Przesadzanie dużych drzew za pomocą spycharki może się wydawać spoko, ale często to prowadzi do poważnych uszkodzeń korzeni. Spycharka, mimo że mocna, nie jest stworzona do delikatnej pracy z roślinami. Siła, którą generuje, łatwo może zniszczyć korzenie, a wtedy roślina już nie ma szans na regenerację. Co do przesadzania przez wielu ludzi, to może brzmi dobrze, ale w praktyce to jest niebezpieczne i nie za bardzo praktyczne, bo ciężar drzew jest duży. Ktoś może się jeszcze przy tym kontuzjować, a korzenie mogą ucierpieć jeszcze bardziej. Transportowanie samochodem to również nie jest najlepszy pomysł, bo takie duże drzewa wymagają specjalnego zabezpieczenia, żeby nie ruszały się za bardzo i nie dostawały dodatkowych uszkodzeń. W końcu, jak nie zastosujesz odpowiednich metod, to drzewo może obumrzeć albo znacznie osłabnąć, a to przecież kłóci się z tym, jak powinniśmy dbać o rośliny. Dlatego ważne jest, żeby używać odpowiednich technik – to naprawdę kluczowe.

Pytanie 37

Aby zwiększyć zdolność zatrzymywania wody w glebie piaszczystej, powinno się wprowadzić do niej

A. substrat torfowy
B. mielony dolomit
C. żwir gruboziarnisty
D. zmieloną korę
Mielona kora, gruboziarnisty żwir oraz mielony dolomit nie są odpowiednimi dodatkami do poprawy pojemności wodnej gleby piaszczystej, ponieważ każdy z tych materiałów pełni inną rolę w glebie. Mielona kora, choć może poprawiać strukturę i napowietrzanie gleby, nie ma zdolności zatrzymywania wody, co czyni ją mało skuteczną w kontekście zwiększania wilgotności w glebie piaszczystej. Z kolei gruboziarnisty żwir, ze względu na swoją dużą średnicę cząstek, działa wręcz odwrotnie, bowiem zwiększa drenaż, co może prowadzić do szybkiego odparowywania wody i pogłębiania problemu z jej dostępnością dla roślin. Mielony dolomit, będący źródłem wapnia i magnezu, ma zastosowanie w poprawie pH gleby, ale nie przyczynia się w znaczący sposób do zatrzymywania wody. Typowym błędem przy wyborze dodatków do gleby jest opieranie się na niepełnych informacjach o ich właściwościach. Należy pamiętać, że poprawa pojemności wodnej wymaga użycia materiałów, które mają zdolność do wiązania wody, co nie dotyczy wymienionych substancji. Dlatego tak ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o modyfikacji gleby zasięgnąć wiedzy na temat jej właściwości i potrzeb roślin, aby uniknąć nieefektywnych rozwiązań w uprawach.

Pytanie 38

W krajobrazie najwyżej cenione są walory przyrodnicze

A. pierwotnym
B. kulturowym dysharmonijnym
C. naturalnym
D. kulturowym harmonijnym
Odpowiedź pierwotnym jest właściwa, ponieważ walory przyrodnicze w kontekście krajobrazu są najczęściej związane z ekosystemami, które nie były znacząco zmieniane przez działalność ludzką. Krajobraz pierwotny charakteryzuje się naturalnym zróżnicowaniem biologicznym oraz geologicznym, co przyczynia się do jego wartości przyrodniczych. Przykładami mogą być obszary leśne, góry czy strefy mokradeł, które stanowią siedliska dla wielu gatunków roślin i zwierząt. W takim krajobrazie zachowane są naturalne procesy ekologiczne, które odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu równowagi w środowisku. Poznanie walorów przyrodniczych krajobrazów pierwotnych jest istotne dla ochrony bioróżnorodności oraz zrównoważonego rozwoju. Przy projektowaniu ochrony środowiska, standardy takie jak konwencja o różnorodności biologicznej, wskazują na konieczność zachowania tych naturalnych ekosystemów dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 39

Jaką funkcję klimatyczną pełni zieleń w osiedlu?

A. Zwiększa parowanie wody z podłoża
B. Podwyższa temperatury dzienne
C. Obniża wilgotność powietrza
D. Zmniejsza wahania temperatur w ciągu doby
Zieleń osiedlowa odgrywa kluczową rolę w regulacji mikroklimatu w obszarach urbanistycznych. Poprawna odpowiedź, dotycząca zmniejszenia wahań temperatur dobowych, jest uzasadniona zjawiskiem znanym jako efekt urban heat island (UHI), gdzie obszary z intensywną zabudową wykazują wyższe temperatury w porównaniu do terenów zielonych. Roślinność, poprzez procesy takie jak transpiracja i cień, wpływa na obniżenie temperatury w ciągu dnia oraz stabilizację temperatur w nocy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie osiedli mieszkaniowych z uwzględnieniem parków, skwerów oraz zielonych dachów, które nie tylko poprawiają estetykę, ale również przyczyniają się do lepszej jakości życia mieszkańców. Standardy urbanistyczne, takie jak LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), promują włączenie terenów zielonych jako elementu strategii zrównoważonego rozwoju, co potwierdza znaczenie zieleni w kontekście klimatycznym.

Pytanie 40

W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?

A. Wrzesień/październik roku poprzedniego
B. Kwiecień/maj tego samego roku
C. Luty/marzec tego samego roku
D. Listopad/grudzień roku poprzedniego
Sadzenie cebul tulipana w kwietniu lub maju tego samego roku jest niewłaściwym podejściem, ponieważ cebule nie zdążą zakorzenić się wystarczająco przed letnimi upałami. W momencie, gdy temperatura gleby wzrasta, cebule mogą zacząć kiełkować, ale nie będą miały stabilnego systemu korzeniowego, co prowadzi do ich osłabienia oraz mniejszej odporności na warunki atmosferyczne. Wybór lutego lub marca również nie jest odpowiedni, ponieważ w tym okresie gleba jest jeszcze zamarznięta lub zbyt zimna, co uniemożliwia wzrost korzeni. Kiedy cebule są sadzone w tych miesiącach, istnieje ryzyko ich obumarcia z powodu niekorzystnych warunków. Warto zauważyć, że wiele osób uważa, że cebule można sadzić wiosną, ponieważ często widzą kwitnące tulipany w tym okresie; nie zdają sobie jednak sprawy, że te cebule zostały posadzone dużo wcześniej. Prawidłowe podejście do sadzenia tulipanów jest zgodne z zasadą, że cebule należy sadzić w sezonie, który umożliwi im naturalny rozwój oraz zapobiegnięcie chorobom i szkodnikom. Unikanie tych powszechnych błędów myślowych pomoże zapewnić sukces w uprawie tulipanów oraz cieszyć się ich pięknem w pełni ich sezonu wegetacyjnego.