Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Zawód: Opiekun osoby starszej
Aby zredukować obciążenie dla unieruchomionej kończyny dolnej w trakcie poruszania się po mieszkaniu, wskazane jest korzystanie przez pacjentkę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kule łokciowe są najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla osób z ograniczoną mobilnością, ponieważ umożliwiają równomierne rozłożenie ciężaru ciała na przedramionach, co znacznie odciąża kończynę dolną, która jest w gipsie. Główna zasada stosowania kul łokciowych polega na ich prawidłowym dopasowaniu do wzrostu użytkownika oraz na technice chodzenia, która zapewnia stabilność i bezpieczeństwo. Podczas korzystania z kul łokciowych, użytkownicy powinni stawiać kulę do przodu, a jednocześnie przenosić ciężar na niezdolną do obciążania kończynę. Praktycznym przykładem ich zastosowania jest poruszanie się po mieszkaniu, gdzie można łatwo manewrować w wąskich przestrzeniach. Zgodnie z zaleceniami ortopedycznymi, użytkownicy powinni regularnie ćwiczyć, aby zwiększyć swoją siłę i mobilność, co pomoże w przyszłej rehabilitacji i powrocie do pełnej sprawności.
Wybór innych opcji, takich jak pionizator, balkonik kroczący czy podnośnik, nie jest adekwatny w kontekście wsparcia osoby z zagipsowaną kończyną dolną podczas poruszania się po mieszkaniu. Pionizator, choć może być użyteczny w rehabilitacji, jest przeznaczony głównie do wspierania pacjentów w powrocie do pozycji stojącej, a nie do samodzielnego poruszania się. Jego zastosowanie nie zapewnia osobie z ograniczoną mobilnością odpowiedniej swobody i stabilności, które są kluczowe w codziennym funkcjonowaniu. Balkonik kroczący, mimo że oferuje wsparcie, może być zbyt dużym urządzeniem do poruszania się w ograniczonej przestrzeni domowej, co zwiększa ryzyko wypadków. Podnośnik natomiast jest przeznaczony do transferu pacjentów i nie jest funkcjonalnym narzędziem do poruszania się. Osoby wybierające te rozwiązania mogą mieć błędne przekonanie, że każde urządzenie wspierające jest odpowiednie w każdej sytuacji, co nie jest zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa. Kluczowe jest, aby osoby z ograniczeniami ruchowymi korzystały z rozwiązań dostosowanych do ich indywidualnych potrzeb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w terapii zajęciowej i rehabilitacji.