Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Aby zapobiec hipotonii ortostatycznej u pacjenta po długim okresie leżenia, należy zastosować poniższą sekwencję działań przy uruchamianiu:
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ opisuje właściwą sekwencję działań w procesie uruchamiania pacjenta po długim okresie unieruchomienia, co jest kluczowe w kontekście zapobiegania hipotonii ortostatycznej. Pierwszym krokiem jest podniesienie pacjenta z poduszek, co pomaga w stabilizacji ciała i przygotowuje go do dalszej zmiany pozycji. Następnie, siedzenie na brzegu łóżka pozwala na zyskanie orientacji w nowej pozycji, co jest istotne dla pacjentów, którzy mogą odczuwać zawroty głowy czy osłabienie. Po pewnym czasie na brzegu łóżka, pacjent powinien przejść do stania obok łóżka, co umożliwia jeszcze lepszą adaptację do działających sił grawitacyjnych. Ostatecznie, spacer to kluczowy element rehabilitacji, który nie tylko poprawia krążenie, ale również zwiększa siłę i równowagę. Taka sekwencja działań jest zgodna z rekomendacjami dotyczącymi rehabilitacji osób po unieruchomieniu, które podkreślają stopniowe wprowadzanie aktywności fizycznej w celu minimalizacji ryzyka upadków oraz poprawy samopoczucia pacjenta.
Wszystkie inne odpowiedzi pomijają kluczowe elementy procesu uruchamiania pacjenta w kontekście zapobiegania hipotonii ortostatycznej, co może prowadzić do nieprzyjemnych i niebezpiecznych dla zdrowia konsekwencji. Rozpoczęcie od samego stania obok łóżka bez wcześniejszego ułożenia pacjenta w pozycji siedzącej, jak sugeruje jedna z opcji, jest nieodpowiednie. Tego rodzaju podejście może spowodować nagły spadek ciśnienia krwi, co z kolei prowadzi do zawrotów głowy, a nawet omdlenia. Siedzenie na brzegu łóżka przed podjęciem próby stania jest niezbędne, aby pacjent miał czas na adaptację do nowej pozycji oraz mógł ocenić swoje samopoczucie. Pominięcie stania obok łóżka, jak w kolejnej odpowiedzi, również jest błędem, ponieważ stan ten pozwala na oswojenie się z siłą grawitacji w pozycji wyprostowanej, co jest kluczowe w rehabilitacji. Wreszcie, odpowiedzi, które kończą się na spacerze bez wcześniejszego stania, są nieadekwatne, ponieważ mogą prowadzić do nagłych komplikacji i urazów. Właściwe podejście do rehabilitacji pacjentów po unieruchomieniu powinno opierać się na stopniowym wprowadzaniu aktywności fizycznej, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa i efektywności procesów rehabilitacyjnych.