Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Podopieczny przegląda gazetę i nie reaguje na wezwanie opiekunki, która zaprasza go do jedzenia. Zachowanie podopiecznego sugeruje obecność u niego problemu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'ze słuchem' jest słuszna, ponieważ zachowanie podopiecznego, który nie reaguje na głos opiekunki, sugeruje problemy z percepcją dźwięków. Osoby z zaburzeniami słuchu mogą mieć trudności w identyfikacji dźwięków otoczenia, co prowadzi do nieprawidłowej reakcji na bodźce, takie jak rozmowa czy wezwania. W praktyce, ważne jest, aby przeprowadzać regularne badania słuchu, szczególnie u osób starszych, gdyż utrata słuchu jest powszechnym problemem w tej grupie wiekowej. W przypadku zaobserwowania podobnych sytuacji, opiekunowie powinni zachować ostrożność i rozważyć konsultację z audiologiem. Warto również uwzględnić, że wsparcie w zakresie komunikacji, jak stosowanie technologii wspomagających, może znacząco poprawić jakość życia podopiecznych z problemami ze słuchem. Dobrą praktyką jest także adaptacja środowiska, aby zminimalizować zakłócenia dźwiękowe, co może pomóc w lepszej percepcji dźwięków przez osoby z ograniczoną zdolnością słuchu.
Wybór odpowiedzi związanych z snem, pamięcią czy mową jest nieprawidłowy, ponieważ sytuacja opisana w pytaniu nie wskazuje na konkretne problemy w tych obszarach. Problemy ze snem prowadziłyby raczej do senności lub dezorientacji, co nie jest obserwowane w opisywanej sytuacji. Podopieczny jest aktywny i czyta gazetę, co sugeruje, że jest przytomny i w stanie percepcyjnym, niezwiązanym z zaburzeniami snu. Jeżeli chodzi o pamięć, brak reakcji nie jest bezpośrednim objawem problemów z pamięcią; osoba może być w stanie pamiętać, że jest wezwana do posiłku, ale nie być w stanie tego usłyszeć. W przypadku mowy, brak reakcji na wezwanie nie implikuje problemu z umiejętnością mówienia, lecz z percepcją dźwięków. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują utożsamianie braku reakcji z brakiem zdolności do mówienia lub pamiętania, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych umiejętności funkcjonuje niezależnie i wymaga osobnego podejścia diagnostycznego oraz terapeutycznego.