Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Podopieczny porusza się na wózku inwalidzkim. Od roku nie ma kontaktu z bliskimi. Jest smutny, skarży się na brak apetytu i ma problemy ze snem. Takie zachowania mogą sugerować niezaspokojenie potrzeby
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca niezaspokojenia potrzeby kontaktów rodzinnych jest poprawna, ponieważ stan psychiczny podopiecznego, opisany jako przygnębienie, brak apetytu oraz problemy ze snem, może być bezpośrednio powiązany z izolacją społeczną oraz brakiem wsparcia emocjonalnego ze strony rodziny. Kontakty z bliskimi są kluczowe dla dobrego samopoczucia psychicznego, a ich brak może prowadzić do pogorszenia stanu emocjonalnego i fizycznego. Przykładowo, osoby starsze lub z ograniczeniami ruchowymi, które utraciły kontakt z rodziną, często doświadczają depresji, co wynika z osłabienia więzi społecznych. Dobre praktyki w pracy z osobami z niepełnosprawnościami sugerują regularne monitorowanie ich relacji społecznych oraz inicjowanie działań mających na celu przywrócenie tych kontaktów. Warto także wdrażać programy wsparcia psychologicznego oraz społeczne interwencje, aby pomóc w nawiązaniu i utrzymaniu ważnych relacji interpersonalnych."
Pojęcia związane z potrzebą samorealizacji, szacunku oraz uznania nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom podopiecznego w opisanej sytuacji. Samorealizacja odnosi się do dążenia do osobistego rozwoju i osiągania własnych celów, które w przypadku osoby izolowanej mogą być trudno osiągalne bez podstawowego wsparcia społecznego, jakim są relacje z bliskimi. Ponadto, szacunek i uznanie, choć ważne, są często pochodnymi społecznych interakcji, a ich brak w sytuacji opisanego podopiecznego może prowadzić do obniżenia poczucia wartości. W praktyce, bez wsparcia od rodziny, osoba na wózku inwalidzkim może nie tylko doświadczać braku kontaktów, ale również nie być w stanie rozwijać się w innych obszarach życia, co skutkuje ogólnym pogorszeniem jakości życia. Warto zauważyć, że skupienie się na zaspokojeniu wyłącznie indywidualnych potrzeb, takich jak uznanie czy samorealizacja, może prowadzić do pominięcia fundamentalnej potrzeby przynależności i akceptacji w relacjach międzyludzkich. Dlatego w pracy z osobami w trudnej sytuacji, kluczowe jest zrozumienie, jak głęboko zakorzenione są potrzeby społeczne w kontekście ogólnego zdrowia psychicznego, co jest zgodne z teorią Maslowa o hierarchii potrzeb."